Μετά από 102 χρόνια συνεχούς λειτουργίας “κατεβάζει ρολά” 🆘 το Ideal, παρά τις αντιδράσεις για το λουκέτο στο εμβληματικό σινεμά.

Τίτλοι τέλους σήμερα για τον παλιότερο σε συνεχή λειτουργία κινηματογράφος στην Αθήνα. Το ideal. Μετά από 102 χρόνια και χωρίς δέσμευση από τον όμιλο Μήτση ότι θα συνεχίσει να υφίσταται ως κινηματογράφος. Λένε πως πάει για mall ή συνεδριακό κέντρο στην καλύτερη.

Η τελευταία προβολή ταινίας θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου ύστερα από διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας (επαναληπτική προβολή του “Pulp Fiction”) δύο μέρες πριν η χρήση του ως αίθουσα πάψει οριστικά να υφίσταται…

Σημειώνεται ότι η προβολή είναι εδώ και καιρό sold out, ωστόσο, θα υπάρχει λίστα αναμονής στην είσοδο του σινεμά σε περίπτωση διαθέσιμων θέσεων.

IDEAL
Πανεπιστημίου 46 _Αθήνα
Mετρό: Πανεπιστήμιο, Ομόνοια
Τηλ.: (+30) 2103826720

Πώς ο Κουέντιν Ταραντίνο
έκανε διάσημη σε όλο το Χόλιγουντ
τη “Μισιρλού”

Έχουν περάσει κιόλας 30 χρόνια από την πρεμιέρα της ταινίας που εκτόξευσε τη φήμη του Κουέντιν Ταραντίνο στο Χόλιγουντ. Το Pulp Fiction με τη σκοτεινή διάθεση και την ωμή βία, χαρακτηριστικό του σκηνοθέτη, ερχόταν σαν μικρή επανάσταση στις νόρμες του αμερικανικού σινεμά το 1994.

Πέρα από την εμπορική της επιτυχία - η ταινία ξεπέρασε τα 100 εκατ.$ σε εισπράξεις, ενώ είχε μπάτζετ μόλις 10. - το Pulp Fition έχει περάσει στο πάνθεον των Cult ταινιών, ενώ αποτελεί ένα ακόμη αριστοτεχνικό δείγμα της λατρείας του σκηνοθέτη για τη μουσική, με την εισαγωγική σκηνή, που εκτόξευσε τη φήμη της διάσημης πια Μισιρλούς (σσ. Οι ρίζες αυτού του πολυδιασκευασμένου παραδοσιακού τραγουδιού φτάνουν 100 χρόνια πίσω. Η πατρότητα του τραγουδιού κατά την δημοφιλέστερη εκδοχή ανήκει στον Αλεξανδρινό καλλιτέχνη Σαγιέντ Νταρβίς (17/3/1892 – 15/9/1923), που θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης αιγυπτιακής μουσικής. Έχει συνθέσει 26 μιούζικαλ-οπερέτες και περισσότερα από 250 τραγουδιών και είναι ο συνθέτης του εθνικού ύμνου της Αιγύπτου. Το 1919 έγραψε το «Bint Misr» (κορίτσι της Αιγύπτου), ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια της χώρας του. ...

Μιχάλης Πατρινός – Μουσουρλού (1930)
Ο Μιχάλης Πατρινός, αρχηγός κομπανίας της εποχής, στην Αθήνα, καρπώνεται τη σύνθεση όπως συνηθιζόταν στις ρεμπέτικες ορχήστρες. Το 1930 η ηχογράφηση στον αργό ρεμπέτικο ρυθμό είναι η πιο γνωστή εκτέλεση. Μια δεύτερη ηχογράφηση έγινε τον Πατρινό στη Νέα Υόρκη, το 1931....

Το 1941 η σύνθεση παίρνει τη μορφή με την οποία έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Αυτό έγινε με τροποποιημένο το στυλ της από το αργό ρεμπέτικο τέμπο σε πιο οριεντάλ μονοπάτια, από τον Νικόλα Ρουμπάνις, Ελληνοαμερικάνο δάσκαλο μουσικής, ο οποίος με την τζαζ εκτέλεση του τραγουδιού, αυτοπροσδιορίσθηκε και ως συνθέτης του...
Ο Ζαν Όγκαστ και το τρίο του – Misirlou (1946) Ο αυτοδίδακτος Νεοϋορκέζος πιανίστας και βιρτουόζος του ξυλόφωνου, Ζαν Ογκαστόφ, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, είχε κάνει επιτυχία το 1946, ηχογραφώντας την Μisirlou με την εταιρεία Diamond Records. Έφτασε μέχρι το Νο 7 του Billboard Jockey charts στις ΗΠΑ με τις πωλήσεις να αγγίζουν το, ασύλληπτο για σήμερα, νούμερο των 3 εκατομμυρίων αντιτύπων. Αν και δεν είναι η πιο γνωστή εκτέλεση του τραγουδιού, παραμένει έως και σήμερα η πιο επιτυχημένη. Το τραγούδι μαζί με άλλες του επιτυχίες, όπως το Malaguena, θα τα ηχογραφήσει ξανά, μετά το 1947 κατά την μεταπήδησή του στην εταιρεία κατά την μεταπήδησή του στην εταιρεία Mercury. Την πενταετία που ακολούθησε έφτασε συνολικά ως καλλιτέχνης τα 8 εκατομμύρια πωλήσεις. Με τη μουσική από την Ελλάδα θα εμπλακεί και πάλι το 1959 με το πολυδιασκευασμένο ταγκό του ’44 «Θα σε πάρω να φύγουμε», σε μουσική Γιάννη Σπάρτακου και στίχους Αλέκου Σακελλάριου, ένα τραγούδι ένα τραγούδι που έχει κάνει παγκόσμια καριέρα ως Greek Bolero (ελληνικό μπολερό).

The Cardinals – Miserlou (β’ πλευρά στο single The Door Is Still Open, 1955) Ένα πολύ όμορφο μελωδικό doo-wap κουιντέντο από τη Βαλτιμόρη, που έβγαλε στην εταιρία Αtlantic 12 σινγκλς, την περίοδο 1951 – 1957. Ανακάλυψη του συνιδιοκτήτη της εταιρείας Χερμπ Άμπραμσον. Το τραγούδι της α’ πλευράς μπήκε στο top 5 r&b της της Αμερικής, ενώ εννιά χρόνια αργότερα το έκανε επιτυχία στα δέκα πρώτα ο Ντιν Μάρτιν. ...

Μπορεί η ροκ εκδοχή πάνω στην οποία χορεύουν ψυχεδελικά ο Τραβόλτα με την Θέρμαν να μην μοιάζει απόλυτα από την Μισιρλού που γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα, όμως ο ρυθμός της πολυταξιδεμένης Μισιρλούς είναι γνωστός και αγαπημένος. Το αγαπημένο ρεμπέτικο επιλέχτηκε από την οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ως ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια στον κόσμο και ερμηνεύτηκε στην τελετή λήξης από την Άννα Βίσση.

Τι σημαίνει Μισιρλού;

Η πιο παλιά γνωστή εκδοχή του τραγουδιού συμπληρώνει σε λίγο καιρό τα 100 χρόνια. Ήταν μια ηχογράφηση _όπως είπαμε, του μουσικού Τέτου Δημητριάδη, ρεμπέτη που άφησε τον τόπο του με την Μικρασιατική καταστροφή, πίσω στο 1927. Ωστόσο, οι ρίζες του τραγουδιού χάνονται στην περιοχή της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ κανείς δεν γνωρίζει τον πραγματικό του συνθέτη. Άλλωστε, υπάρχουν εκτελέσεις της και στα αραβικά, τα αρμένικα, τα ινδικά και τα τούρκικα. Το τραγούδι πέρασε τον Ατλαντικό μαζί με τις κοινότητες των μεταναστών από την Ελλάδα και τις γύρω περιοχές που μετανάστευσαν στην Αμερική. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι του στο παγκόσμιο πεντάγραμμο.

Το όνομα του τραγουδιού προέρχεται από την τουρκική λέξη Μίσιρ, που σημαίνει Αίγυπτος και στην πραγματικότητα, η Μισιρλού είναι η Αιγύπτια. Ο αρχικός τόνος του τραγουδιού, στην πρώτη σωζόμενη εκτέλεση είναι πιο αργός. Το 1941 ο Ελληνοαμερικάνος Νικ Ρουμπάνης, καθηγητής μουσικής, κυκλοφορεί μια τζαζ ορχηστρική εκδοχή της Μισιρλούς και μάλιστα βάζει το όνομά του στη σύνθεση του τραγουδιού. Αν και δεν είναι σίγουρα ο συνθέτης, ο Ρουμπάνης άλλαξε τον τόνο του, προσδίδοντάς στο τραγούδι πιο ανατολίτικο και γρήγορο ρυθμό.

Την ίδια χρονιά ο Χάρι Τζέιμς κυκλοφόρησε και εκείνος τη δική του εκτέλεση της Μισιρλούς, που κατάφερε να μπει στο νο. 22 των τσαρτ στην Αμερική. Ακολούθησαν δεκάδες εκτελέσεις και διασκευές με πιο σημαντική για την μετέπειτα διάδοση του τραγουδιού εκείνη του Ντιν Ντέιλ το 1962. Ο μουσικός μετέτρεψε την Μισιρλού σε σόλο ορχηστρικό για κιθάρα και ήταν αυτή η εκτέλεση που επέλεξε ο Κουέντιν Ταραντίνο 32 χρόνια αργότερα για την πρώτη σκηνή της ταινίας Pulp Fiction.

Η πιο γρήγορη σε ρυθμό εκτέλεση του Νίκ Ρουμπάνη
για την Μισιρλού &
Το στοίχημα που έκανε γνωστή τη Μισιρλού στο Χόλιγουντ

Λέγεται πως κάποιος νεαρός προκάλεσε τον Ντικ Ντέιλ να παίξει ένα ολόκληρο τραγούδι σε μια και μόνη χορδή. Ο Ντέιλ, του οποίου η οικογένεια καταγόταν από τον Λίβανο, είχε δει δεκάδες φορές τον θείο του να παίζει την Μισιρλού σε μία χορδή στο ούτι. Αύξησε το τέμπο, εκτέλεσε τη Μισιρλού με την ηλεκτρική κιθάρα του και το τραγούδι έγινε γνωστό σε ακόμη πιο ευρύ κοινό στην Αμερική.

Ο εύηχος ρυθμός χωρίζει από τους μελαγχολικούς, ερωτικούς στίχους της ρεμπέτικης Μισιρλούς και αποκτά φανατικούς οπαδούς στην Αμερική. Ήταν το 1963, όταν το συγκρότημα The Beach Boys κυκλοφόρησε τη δική του εκδοχή της Μισιρλούς στο άλμπουμ Surfin’ USA, που το τραγούδι από τα μέρη της ανατολικής Μεσογείου καθιερώθηκε πια ως κλασικό και στις ΗΠΑ. Είναι ο Ντικ Ντέιλ και το συγκρότημά του που δίνουν ροκ υπόσταση στη Μισιρλού και την κάνουν ελκυστική στον Κουέντιν Ταραντίνο 32 χρόνια μετά Η σημασία που έδινε και δίνει ο Ταραντίνο στη μουσική που πλαισιώνει τις ταινίες του αποδεικνύεται από τα anthem τους, που έχουν κατακλύσει τα μουσικά τσαρτ.

Ποιος δεν θυμάται το «σφυριχτό» κομμάτι που στοίχειωσε του πάντες από το Kill Bill; «Ένα από τα πράγματα που κάνω όταν ξεκινώ μια ταινία, όταν γράφω μια ταινία ή όταν έχω μια ιδέα για μια ταινία είναι πως συμβουλεύομαι την συλλογή δίσκων μου και απλά παίζω τραγούδια, προσπαθώντας να βρω την προσωπικότητα της ταινίας, το πνεύμα της» σημείωνε ο Κουέντιν Ταραντίνο σε μια ειδική ηχητική έκδοση για τον τρόπο που επιλέγει τη μουσική στις ταινίες του.

«Και τότε “μπουμ”, πέφτω πάνω σε ένα, δύο ή και τρία τραγούδια και λέω “αυτό θα γίνει τέλειο τραγούδι αρχής"» συνεχίζει ο Κουέντιν Ταραντίνο. Συνεργάτης του πολλά χρόνια αργότερα, αναφερόμενος στην επιλογή της Μισιρλού θυμάται πως ο σκηνοθέτης είχε επιλέξει ένα και μόνο τραγούδι για εκείνη την… θρυλική σήμερα σκηνή.

«Το να βάλεις τη Μισιρλού στην εισαγωγή της ταινίας είναι τόσο έντονο, είναι σαν να μιλά από μόνο του και να λέει “βλέπεις κάτι επικό, βλέπεις αυτή την σημαντική, παλιά ταινία. Απλά κάτσε και απόλαυσε”» λέει συγκεκριμένα για την επιλογή του ρεμπέτικου τραγουδιού στην εκτέλεση του Ντέιλ, ο Κουέντιν Ταραντίνο. «Είναι τόσο δυνατό και επιβλητικό, σαν να ρίχνει το γάντι στην ταινία, η οποία πρέπει να το σηκώσει. Σαν να λέει: “Είμαστε τεράστιοι!”» συνεχίζει ο Κουέντιν Ταραντίνο αποθεώνοντας τη μουσική της Μισιρλούς.

Τα πρώτα χρόνια

Πρόκειται για τον παλαιότερο αυτήν τη στιγμή εν λειτουργία κινηματογράφο της Αθήνας, με το όνομά του («Ιδεώδες») να ανταποκρίνεται ανέκαθεν στη μεγαλοπρέπειά του. Ξεκίνησε το 1921 ως «Σαλόν Ιντεάλ» και μέσα στα χρόνια του ευτύχησε όχι μόνο να φιλοξενήσει μεγάλες ταινίες, αλλά και σπουδαίες παραστάσεις. Με μεγαλοπρεπή αίθουσα που προκαλεί ακόμα και στις ημέρες μας δέος, το «Ιντεάλ» είχε αρχικά 2.000 θέσεις, μοιρασμένες στην πλατεία και τον μεγάλο του εξώστη. Πρωτοπόρο στις τεχνολογικές εξελίξεις, το «Ιντεάλ» ήταν ο δεύτερος αθηναϊκός κινηματογράφος που έγινε πλήρως ομιλών με υπερ-σύγχρονα για την εποχή τους συστήματα ήχου της RCA, αλλά και ο πρώτος που σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής εγκατέστησε στερεοφωνικό ήχο.

Η σύγχρονη εποχή

Με την εκ βάθρων ανακαίνιση του 1991, το Ιντεάλ απογειώνεται σε μία από τις πολυτελέστερες αίθουσες της Ευρώπης. Όσο οι εξωτερικοί χώροι ακολουθούν και αναδεικνύουν το νεοκλασικό ύφος του κτιρίου που το φιλοξενεί, το «Ιντεάλ» τηρεί τα πρότυπα των σύγχρονων premium cinemas του κόσμου. Χωρίς να αλλάξει καθόλου το μέγεθος της αίθουσας, οι θέσεις μειώνονται σε 750, καθώς τοποθετούνται οι νέες, αναπαυτικές και τεράστιες πολυθρόνες της γαλλικής εταιρείας Quinette, που έχει εξοπλίσει εμβληματικές αίθουσες κινηματογράφων και όπερας στη Γαλλία και σε ολόκληρο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων το Palais des Festivals στις Κάννες. Οι πλαϊνές επιφάνειες που έπρεπε να είναι σκούρες για να μην αποσπούν το βλέμμα από την οθόνη, διακοσμούνται με τις γκρι τοιχογραφίες του ζωγράφου και καθηγητή Άγγελου Αντωνόπουλου, και γίνονται παντοτινό σημείο αναφοράς.

Τεχνικές προδιαγραφές

Το «Ιντεάλ» μάς μαθαίνει τον όρο «γιγαντοθόνη» καθώς η νέα του wall-to-wall οθόνη καταλαμβάνει επιφάνεια 150 τ.μ. και εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη σε μεμονωμένη αίθουσα σήμερα στην Ελλάδα. Πρώτο το «Ιντεάλ» εγκαθιστά σύστημα ήχου Dolby SR, με πιστοποίηση κατά THX του Τζωρτζ Λούκας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα τον αναβαθμίζει σε ψηφιακό πεντακάναλο. Σήμερα, το «Ιντεάλ», έχοντας περάσει στην πλήρως ψηφιακή εποχή, είναι εξοπλισμένο με πανίσχυρο ψηφιακό προβολέα, για 2D και 3D ταινίες, ενώ υπήρξε από τα πρώτα -και ακόμα μετρημένα στα δάχτυλα- σινεμά που εγκατέστησαν το οκτακάναλο ψηφιακό σύστημα ήχου Dolby Surround 7.1. Στην καμπίνα του, η μηχανή προβολής για φιλμ λειτουργεί ακόμα, δίνοντάς του τη δυνατότητα να προβάλει ταινίες σε φεστιβάλ και αφιερωματικές