Η αναζήτηση “Madonna _Μαντόνα”
οδηγεί δε 10άδες χιλιάδες ποικίλα λήμματα (αναλύσεις, βίντεο, φωτο κλπ.),
αναφορικά με την καλλιτέχνιδα_ επιχειρηματία (τραγουδίστρια, τραγουδοποιό και
ηθοποιό) που πολλοί χαρακτηρίζουν “βασίλισσα” της σύγχρονης τέχνης.
Και τι είναι
τέχνη; δύσκολο να πεις γιατί έχει να
κάνει με τη “σωστή
πλευρά της ιστορίας” και την τόσο παρεξηγημένη “στρατευμένη” _δείτε 🤔
Όταν μπαίνει στη μέση η πολιτική έχουμε τέχνη ή “δήθεν
τέχνη”; 🤔 Get the Picture _άρπα το στον αέρα: “τέχνη” και “ξύλινη
γλώσσα” της στρατευμένης ΤΕΧΝΗΣ
Οι αστοί την ορίζουν ως “ανθρώπινη δραστηριότητα που οδηγεί στην παραγωγή έργων αισθητικά άρτιων” _ επάγγελμα ή άλλη ενασχόληση που απαιτεί επιδεξιότητα στην εκτέλεση μιας εργασίας (παράδειγμα η τέχνη του ξυλουργού, η στρατηγική τέχνη) …καλές τέχνες _κατά λεξικό Τριανταφυλλίδη ≈ συνώνυμα: μαστοριά … ανθρώπινη δραστηριότητα που στηρίζεται σε ορισμένες γνώσεις και εμπειρίες και που έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενός πνευματικού ή τεχνικού έργου _1α. δημιουργία έργων που εκφράζουν το αισθητικά καλό και προκαλούν στο θεατή, στον ακροατή ή στον αναγνώστη αισθητική απόλαυση (…) δόγμα σύμφωνα με το οποίο η τέχνη δεν πρέπει να έχει διδακτικό χαρακτήρα, αλλά ο μοναδικός της σκοπός πρέπει να είναι η αισθητική συγκίνηση (…) μάθε ~ κι άσ΄ τηνε, κι αν πεινάσεις πιάσ΄ τηνε, για να δηλώσουμε ότι οι επαγγελματικές γνώσεις είναι απαραίτητες. (…) τέχνασμα, τρόπος παραπλανητικός για να πετύχουμε κάτι (η πενία τέχνας κατεργάζεται).
Η στράτευση, σύμφωνα με την αστική αισθητική, είναι καταστροφική για την τέχνη, αλλά μόνο για την τέχνη που επηρεάζεται από την κομμουνιστική ιδεολογία. Η στρατευμένη τέχνη όταν μας δείχνει πώς να δράσουμε για να μην αλλάξει ο κόσμος - μας καλεί για παράδειγμα να συμπεριφερθούμε σαν να ζούμε τρεις αιώνες πριν, τότε που η αστική τάξη ήταν επαναστατική και διεκδικούσε την εξουσία σε συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ή τότε που το ιστορικό ζητούμενο ήταν η εθνική απελευθέρωση, η δημιουργία του κράτους - έθνους και όχι η κοινωνική - ταξική απελευθέρωση - αποκαλείται ελεύθερη τέχνη. Όταν όμως η τέχνη τολμά να θίξει την ιερότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος καλώντας σε ανατροπή του, τότε λέγεται δεσμευμένη, στρατευμένη. Ταπεινό χαρακτηρίζεται ό,τι είναι ωφέλιμο για τους ταπεινωμένους, όπως θα έλεγε κι ο Μπρεχτ. Δεν ξεχνάμε τις αναφορές στο έργο του Ρίτσου με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, τα 30 από το θάνατό του κλπ για την ανωτερότητα της προσωπικής του ποίησης, της ποίησης που υπακούει στα εσωτερικά του οράματα, σε αντίθεση με την κατωτερότητα της κοινωνικής - πολιτικής.
Τέχνη από
ποιον και για ποιον; Ένα από τα κύρια μέσα, που
χρησιμοποιούν οι κρατούντες για να κατευθύνουν έως και να χειραγωγούν το λαό
είναι η τέχνη. “Κατασκευάζουν” τέχνη, την κατευθύνουν και την ελέγχουν με τον
πιο χυδαίο και στυγνό τρόπο. Έτσι σαν αποτέλεσμα έχουμε μια τέχνη στρατευμένη στο
αστικό κράτος και χειραγωγημένη συνειδητά ή και ασυνείδητα κάποιες φορές, η οποία
διαμορφώνει αντιλήψεις, στάσεις ζωής, σειρά προτεραιοτήτων, αρχές. Αυτή η τέχνη
με τις ποικίλες της εκφράσεις αγγίζει και επηρεάζει ανθρώπους κάθε ηλικίας,
κάθε τάξης, κάθε ιδεολογίας περισσότερο ή λιγότερο. Οι στίχοι των τραγουδιών, η
μουσική, η τηλεόραση, το σινεμά, το θέατρο, το βιβλίο, η αρχιτεκτονική, οι
εικαστικές τέχνες μας επηρεάζουν όλους. Πρέπει να ανακαλύψουμε την τέχνη –που υπάρχει (στη ζωή και εν δυνάμει) που
θα ανοίγει νέους δρόμους, που θα δίνει στα ιδανικά μας δύναμη, φωνή, ζωντάνια.
Αυτή η τέχνη χωρίς προσπάθεια θα είναι “στρατευμένη”, ειλικρινής, πηγαία, αλλά και ελεύθερη. Μια έκφραση του τώρα, φανερώνοντας ένα φως
για το αύριο _στην άκρη του τούνελ.
Δείτε και Ριζοσπάστης
Η τέχνη ως “εργαλείο” της Επανάστασης _η γέννηση, η ακμή και οι
αντιφάσεις ενός από τα χαρακτηριστικότερα καλλιτεχνικά κινήματα του Μεγάλου
Οχτώβρη
Με αυτή την απαραίτητη εισαγωγή πάμε στην “βασίλισσα” καλλιτέχνιδα_ επιχειρηματία (τραγουδίστρια, τραγουδοποιό και ηθοποιό) Madonna _Μαντόνα” _τα συμπεράσματα δικά σας
Το φατσοβιβλίο, με “τιμώρησε” πάλι … λόγω στράτευσης “υποβαθμίσαμε τη ροή σας” κλπ. κλπ _στα @ρΧ
Θού, Κύριε, φυλακήν τώ στόματι μου» - οπότε ένα light- “επετειακό”
· 1958 - 1981: Πρώιμα χρόνια και η αρχή της καριέρας
· 1982 - 1985: Madonna, Like a Virgin και ο γάμος με τον Sean Penn
· 1986 - 1991: True Blue, Like a Prayer, Dick Tracy και The Immaculate Collection
· 1992 - 1997: Maverick Records, Sex, Erotica, Bedtime Stories και Evita
· 1998 - 2002: Ray of Light, Music και ο γάμος με τον Guy Ritchie
· 2003 - 2006: American Life και Confessions on a Dance Floor
· 2007 - 2009: Rock and Roll Hall of Fame, Hard Candy και Celebration
· 2010 - 2013: W.E., Super Bowl και MDNA
· 2014 - : Rebel Heart, Μadame X και προβλήματα με τα ΜΜΕ
Γονείς εκ Σικελίας Σίλβιο Τσικόνε και Μαντόνα Λουίζ Τσικόνε _Αδέλφια πολλά _Κρίστοφερ _Μέλανι _Πόλα _ Άντονι _Μάρτιν _Τζέννιφερ _Μάριο με μητριά την Τζόαν Τσικόνε
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος _ Μείνετε συντονισμένες_οι
Σε ότι μας αφορά μπανάκι στα "Ριτσά"
Χαζεύοντας και θαυμάζοντας την κυρία
Χαζεύοντας και θαυμάζοντας την κυρία
.jpg)
Μαντόνα Madonna _γεννήθηκε σαν σήμερα 16-Αυγ-1958, στο Μπέι Σίτι, Μίσιγκαν, ΗΠΑ _Σπούδασε στο University of Michigan School of Music, Theatre & Dance _ Rochester Adams High School η εν ενεργεία από το 1979 _46+ χρόνια ως σήμερα ως τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και ηθοποιός Σύζυγοι ο Σον Πεν (1985–1989) και Γκάι Ρίτσι (2000–2008) _Σύντροφοι (;;) Carlos Leon (1995–1997) Timor Steffens (2014) Vanilla Ice (1990–1991) Brahim Zaibat (2010–2013) Jesus Luz (2008–2010) Alex Rodriguez (2008) Τζένη Σιμίζου (1993) Τούπακ Σακούρ (1994–1995) Jose Canseco (1991) Tony Ward (1990–1991) Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι τζούνιορ (1988) Ζαν Μισέλ Μπασκιά (έως ??) John Benitez (1982–1985) Ντένις Ρόντμαν (1990) Νταν Γκίλροϊ (1980) Σάντρα Μπέρνχαρντ (1985–1988) Γουόρεν Μπίτι (1989–1990) Josh Popper (2023–2024) Ακίμ Μόρις (από 2024)
Τέκνα: Λούρδη Λεόν, Ρόκο Ρίτσι, Ντέιβιντ Μπάντα Μουέιλ Τσικόνε Ρίτσι, Μέρσι Τζέιμς, Στέλλα και Εσθήρ Ciccone
· Παίζει κιθάρα, τύμπανα, ουκουλέλε και _φυσικά τραγουδάει ποπ μουσική, χορευτικά, ηλεκτρονική, dance pop, ποπ ροκ, σύγχρονο R&B, adult contemporary music, τζαζ, παραδοσιακή … λίγο απ΄όλα, με 100αδες επιτυχίες _αναφέρουμε 4-5 _Material Girl, Into the Groove, Like a Virgin, Papa Don't Preach, La Isla Bonita, Die Another Day, Open Your Heart, Holiday
· Βραβεύσεις: Γκράμι Καλύτερου μουσικού βίντεο μεγάλου μήκους (1992), Γκράμι Καλύτερου φωνητικού ποπ άλμπουμ (1999), Grammy Award for Best Dance/Electronic Recording (1999), Καλύτερου μουσικού βίντεο (1999) + for Best Song Written for Visual Media (2000), Καλύτερου άλμπουμ χορευτικής/ηλεκτρονικής μουσικής (2007), Καλύτερου μουσικού βίντεο μεγάλου μήκους (2008), Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μουσική ή κωμική ταινία (1997), Golden Globe Award for Best Original Song (2012), Rock and Roll Hall of Fame (2008), Golden Raspberry Award for Worst Screen Couple/Ensemble (2002) _και από την ανάποδη, Χρυσό Βατόμουρο Χειρότερου Β' γυναικείου ρόλου (1995), Αυστριακά Μουσικά Βραβεία Αμαντέους, Βραβεία BRIT, Χρυσό Βατόμουρο Χειρότερου Α' γυναικείου ρόλου (1987), Χρυσό Βατόμουρο Χειρότερου Α' γυναικείου ρόλου (1988), ECHO Awards (2006) και American Music Award for Artist of the Year
Η Μαντόνα Λουίζ Βερόνικα Τσικόνε _Madonna Louise Veronica Ciccone, είναι πασίγνωστη Αμερικανίδα μουσικός, τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, στιχουργός, χορεύτρια, ηθοποιός και _πρωτ΄απ΄όλα επιχειρηματίας. Κατά την διάρκεια της καριέρας της έχει κυκλοφορήσει πληθώρα επιτυχημένων δίσκων, μεταξύ των οποίων _εκτός από αυτά που ήδη αναφέραμε, τα πολυβραβευμένα True Blue, Like a Prayer, Ray of Light και Confessions on a Dance Floor. Είναι γνωστή για τη συνεχή ανανέωση της εικόνας και της μουσικής της, τα πρωτοποριακά μουσικά της βίντεο, την εκκεντρική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητά της καθώς και την χρήση πολιτικών, θρησκευτικών και _κυρίως σεξουαλικών συμβόλων (δείχνοντας live τα πλέον “απόκρυφα”) στη δουλειά της. Η πλειοψηφία των κριτικών έχει εγκωμιάσει τις ποικίλες μουσικές παραγωγές της, πολλές εκ των οποίων θεωρήθηκαν καινοτόμες για την εποχή τους. Ωστόσο, έχει δεχτεί δριμεία κριτική και ισχυρές αντιδράσεις σχετικά με το “live_μαλακό της υπογάστριο”. Η μουσική και το στυλ της έχουν επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες ανά τον κόσμο και πολλές νεότερες ποπ τραγουδίστριες. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά _αστικά εννοείται σύμβολα και είναι γνωστή παγκοσμίως από τα 80's ως η “Βασίλισσα της Ποπ”, λόγω της διαχρονικής επιτυχίας της στα μουσικά δρώμενα και της ικανότητάς της να προσαρμόζεται και να καθιερώνει νέες τάσεις στη mainstream μουσική πραγματικότητα. Έχει κερδίσει τα Βραβεία Γκράμι που αναφέραμε (από συνολικά 28 υποψηφιότητες), 2 Χρυσές Σφαίρες, 31 βραβεία Billboard, 3 American Music Awards και 26 βραβεία MTV (από 113 υποψηφιότητες). Το 2008 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ το 1999 η Ένωση Αμερικανών Παραγωγών Ηχογραφήσεων (RIAA) την ανακήρυξε ως την πιο εμπορική γυναίκα τραγουδίστρια του 20ού αιώνα. Το 2022 έβαλε "φωτιά" στα μέσα κοινωνικής, ποστάροντας ένα coming out βίντεο, στο οποίο κρατώντας στα χέρια της ένα ροζ εσώρουχο, φώναξε “αν αστοχήσω είμαι γκέι” στόχευσε ένα καλάθι και… αστόχησε _όπερ έδει δείξαι και στη συνέχεια, σήκωσε τα χέρια σε ένδειξη αποδοχής και γύρισε την πλάτη στην κάμερα.
20 χρόνια πριν (το 2003) _επί Μπους, η Μαντόνα κυκλοφορεί ένα “προκλητικό” βιντεοκλίπ (για το καινούριο της CD “American Life”). Η πρόκληση αυτή τη φορά δε θα προκύψει από τις συνήθεις παρουσίες της αλλά από την “πιο συγκλονιστική αντιπολεμική διαμαρτυρία και αντι-Μπους καταγγελία που έχει διατυπωθεί μέχρι σήμερα από τη βιομηχανία του θεάματος” και εμφανίστηκε. ντυμένη με στολή κομάντο να πετά χειροβομβίδες προς την κατεύθυνση που ακούγεται ένας σκληρός τέκνο-ρυθμός, ενώ περνούν εικόνες βρεφών και παιδιών του Ιράκ, ακρωτηριασμένων ανδρών και γυναικών. Ισως σκεφτεί κάποιος ότι η βιομηχανία του θεάματος δε διστάζει να εκμεταλλευτεί εμπορικά ακόμη και το προφανές αντιπολεμικό αίσθημα των λαών του πλανήτη, από την άλλη, είναι γεγονός, ότι υπάρχουν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες (σαν και σαφώς περισσότερο ποιοτικοί από τη Μαντόνα), οι οποίοι εξακολουθούν να σιωπούν, όπως έκαναν και με τη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν _να μη μιλήσουμε σήμερα για την Παλαιστίνη. Για την οποία όμως ως “διαβολάκος” πρόβαλε αυτό που ήταν: υποστηρίκτρια της λύσης των δύο κρατών. Και σε προηγούμενες εμφανίσεις της “πάντρευε” το Ισραήλ με την Παλαιστίνη όπως σ’ αυτήν στο Confesstions Tour το μακρινό 2006. Ξαναγυρνώντας στο “American Life” του 2003, η ενέργεια της Μαντόνα “εγγράφεται” στη μακρά καλλιτεχνική αντιπολεμική “λίστα”. Εξάλλου, ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο Μπους, να μην προχωρήσει σε πόλεμο κατά του Ιράκ, υπόγραψαν τότε περισσότερες από εκατό προσωπικότητες απ' όλο το καλλιτεχνικό φάσμα των ΗΠΑ (μεταξύ άλλων οι Κιμ Μπάσινγκερ, Ματ Ντέιμον, Μία Φάροου, Αντζέλικα Χιούστον, Τιμ Ρόμπινς, Σούζαν Σάραντον, Μάρτιν Σιν κά). Αυτοί και πολλοί ακόμη συμμετείχαν ενεργά σε ένα δίκτυο με συνεχείς παρεμβάσεις σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα (το “Artists Network or Refuse and Resist”, δραστήρια μέλη του οποίου είναι και οι: Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, Σον Πεν, Τσακ Ντι, Ολιβερ Στόουν, Αλεκ Μπόλντουιν, Τομ Μορέλο, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Σέριλ Κρόου, ο Βρετανός Χάρολντ Πίντερ κά).
Σύμφωνα με τα περιοδικά Time και Forbes, είναι μια από τις πιο ισχυρές γυναίκες του κόσμου και από το 2012 κατέχει πάνω από είκοσι ρεκόρ στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες. Είναι η γυναίκα καλλιτέχνης με τις περισσότερες #1 επιτυχίες στα διεθνή τσαρτς, ενώ έχει αναγνωριστεί ως η πιο επιτυχημένη τραγουδίστρια όλων των εποχών, έχοντας πουλήσει πάνω από 330 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Το αμερικανικό μουσικό περιοδικό Billboard την κατέταξε στη δεύτερη θέση με τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες στην ιστορία των αμερικανικών charts, πίσω από το συγκρότημα των Beatles. “Φτωχαδάκι” _το 2013, η περιουσία της είχε ξεπεράσει το 1 δισεκατομ$ (με αποτέλεσμα να θεωρηθεί η πιο ακριβοπληρωμένη μουσικός στον κόσμο). Η περιοδεία της Sticky & Sweet Tour είναι η πιο κερδοφόρα περιοδεία από σόλο καλλιτέχνη όλων των εποχών, αφού τα κέρδη της έφτασαν τα 456 εκατομ$, ενώ με την επόμενη περιοδεία της The MDNA Tour κατάφερε να έχει τις δύο πιο επιτυχημένες περιοδείες από γυναίκα μουσικό με κέρδη πάνω από 320 εκατομ$. Από το έτος 1990 μέχρι σήμερα, οι περιοδείες της έχουν αποφέρει πάνω από 1,5δισ, με αποτέλεσμα να θεωρείται η καλλιτέχνης με τις πιο κερδοφόρες παγκόσμιες περιοδείες στην ιστορία.
Ζωή και καριέρα
1958-1981: Πρώιμα χρόνια
Γεννήθηκε στο Μπέι Σίτι του Μίσιγκαν, 16-Αυγ-1958 και μεγάλωσε με καθολικές αρχές στα προάστια του Ντιτρόιτ. Πατέρας της ο Σίλβιο Άντονι Τσικόνε (Silvio Anthony Ciccone πρώτης γενιάς Ιταλοαμερικανός με ρίζες απ' το Pacentro στην Ιταλία _εργαζόταν ως μηχανικός σχεδιασμού για τις Κράισλερ και General Motors), ενώ η μητέρα της, Μαντόνα Λουίζ, ήταν Γαλλοκαναδικής καταγωγής (πέθανε νέα _30χρονη από καρκίνο του μαστού και αυτό, όπως είπε η Μαντόνα, σημάδεψε ανεπανόρθωτα τη ζωή της και την έκανε αυτό που είναι σήμερα). Έχει δύο μεγαλύτερα αδέλφια και τρία μικρότερα, όπως αναφέραμε εισαγωγικά και δεδομένου ότι είχε το ίδιο όνομα με τη μητέρα της, τα μέλη της οικογένεια της την φώναζαν Little Nonni.
Με το θάνατο της μάνας της, όντας κοριτσάκι ακόμη στράφηκε προς την γιαγιά της, με την ελπίδα να βρει κάποια παρηγοριά και κάποια μορφή της μητέρας της σε αυτήν. Σε μια συνέντευξη στο Vanity Fair, είπε πως έβλεπε τον εαυτό της όταν ήταν μικρή ως "Ένα μοναχικό κορίτσι που έψαχνε για κάτι. Δεν ήμουν επαναστατική με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Με ένοιαζε να είμαι καλή σε κάτι. Δεν ξύριζα τις μασχάλες μου και δεν φορούσα μέικαπ όπως έκαναν τα υπόλοιπα κορίτσια. Όμως μελετούσα και είχα άριστους βαθμούς... ήθελα να γίνω κάποια".
Το 1966, ο πατέρας της παντρεύτηκε την τότε οικονόμο της οικογένειας Τζόαν Γκούσταφσον, και έκαναν δύο παιδιά. Εκείνη την περίοδο η Μαντόνα άρχισε να εκφράζει άλυτα συναισθήματα θυμού προς τον πατέρα της, που διήρκεσαν για δεκαετίες, και ανέπτυξε μια “επαναστατική” στάση. Φοίτησε στα καθολικά δημοτικά σχολεία, όπου ήταν γνωστή για τους υψηλούς βαθμούς της και την αντισυμβατική συμπεριφορά της: έκανε τροχούς και κατακόρυφους στους διαδρόμους μεταξύ των τάξεων και σήκωνε την φούστα της στην τάξη της, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να δουν το εσώρουχό της _μια φορά το κατέβασε κιόλας. Αργότερα, παρακολούθησε μαθήματα στο Rochester Adams High School, όπου ήταν και εκεί άριστη φοιτήτρια και μέλος στις μαζορέτες (σσ. μόνο οι άριστες έχουν αυτό το προνόμιο) και μετά την αποφοίτησή της, έλαβε υποτροφία χορού στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Έπεισε τον πατέρα της να της επιτρέψει να πάρει μαθήματα μπαλέτου, ενώ πείστηκε από τον Κρίστοφερ Φλιν, δάσκαλό της, να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα στον χορό. Το 1978 μετακομίζει στην Νέα Υόρκη, με λίγα χρήματα και για λίγο καιρό ζούσε στην εξαθλίωση, έκανε μικρές δουλειές, εργάστηκε ως σερβιτόρα στο Dunkin'Donuts και σε διάφορα συγκροτήματα σύγχρονου χορού. Για την κίνηση της στην Νέα Υόρκη έγραψε: “Όταν πήγα εκεί, ήταν η πρώτη φορά που ανέβαινα σε αεροπλάνο, η πρώτη φορά που έπαιρνα ταξί, η πρώτη φορά για όλα. Και ήρθα με 35$ στο πορτοφόλι μου. Είναι το πιο γενναίο πράγμα που έκανα στη ζωή μου. Ένα βράδυ όταν γύριζε από μία πρόβα δύο άντρες με έσυραν σ' ένα σοκάκι και με απειλή μαχαιριού με ανάγκασαν να τους κάνω πεολειχία. -Το επεισόδιο ήταν μια γεύση της αδυναμίας μου, μου έδειξε ότι ακόμα δεν μπορούσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, ποτέ δεν θα το ξεχάσω. είπε”. Άρχισε να εργάζεται ως εφεδρική χορεύτρια για καταξιωμένους καλλιτέχνες και ενώ δούλευε για τον Γάλλο Πάτρικ Χερνάντεζ, στην περιοδεία του το 1979, γνώρισε και ερωτεύτηκε τον μουσικό Νταν Γκίρλοϊ και μαζί δημιούργησαν ένα ροκ συγκρότημα, το Breakfast Club, στο οποίο η Μαντόνα τραγουδούσε και έπαιζε ντραμς και κιθάρα. Το 1980 έφυγε απ' το συγκρότημα και με τον πρώην φίλο της Στίβεν Μπέι ως ντράμερ, σχημάτισαν το δικό τους το Emmy. Αργότερα αποφάσισε να ψάξει για δουλεία ως σόλο καλλιτέχνιδα και εντυπωσίασε τον DJ και παραγωγό Μαρκ Κάμινς, ο οποίος κανόνισε μια συνάντηση με τον ιδρυτή της Sire Records, Σέιμουρ Στάιν.
1982
- 1985:
Madonna, Like a Virgin
Μετά την υπογραφή συμβολαίου με την Sire, η Μαντόνα κυκλοφορεί το πρώτο της σινγκλ, το "Everybody", το 1982, και δεύτερο _το "Burning Up" το 1983, τα οποία απέφεραν 5.000$ το καθένα. Και τα δύο έγιναν μεγάλες επιτυχίες στα κλαμπ της ΗΠΑ, φτάνοντας το νούμερο τρία στα Hot Dance Club Songs του Billboard. Μετά από αυτή την επιτυχία, άρχισε να αναπτύσσει το ντεμπούτο με άλμπουμ της ως Madonna (παραγωγή της Warner Bros). Ωστόσο, δεν ήταν ευχαριστημένη με τα τελικά τραγούδια και διαφωνούσε με τις τεχνικές παραγωγής, γι' αυτό ζήτησε βοήθεια απ' τον φίλο της John "Jellybean" Benitez. Ο Benitez κάνει ρεμίξ στα περισσότερα κομμάτια και παράγει το "Holiday", το οποίο κυκλοφόρησε ως τρίτο σινγκλ και έγινε η πρώτη παγκόσμια επιτυχία της. Ο συνολικός ήχος της Μαντόνα στο άλμπουμ ήταν παράφωνος, με τη μορφή συνθετικής ντίσκο ενώ χρησιμοποίησαν ορισμένες από τις νέες τεχνολογίες της εποχής, όπως την LinnDrum μηχανή (σσ. συχνά λανθασμένα αναφέρεται ως LM-2, είναι μια μηχανή τυμπάνων που κατασκευάστηκε μεταξύ 1982 και 1985_πουλήθηκαν ~5.000 μονάδες), το moog μπάσο (σσ. τύπος ήχου που μιμείται ήχο μπάσου που φτιάχτηκε από το Moog Minimoog) και το OB-X συνθεσάιζερ (σσ. Το Oberheim OB-X ήταν το πρώτο από τα πολυφωνικά αναλογικά αφαιρετικά συνθεσάιζερ _1979 και παρουσιάστηκε για να ανταγωνιστεί το Sequential Circuits Prophet-5, το οποίο είχε εισαχθεί με επιτυχία τον προηγούμενο χρόνο). Το άλμπουμ τελικά κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1983 και έξι μήνες αργότερα, το 1984 έφτασε στο νούμερο οκτώ στα Billboard 200 charts. Βέβαια, έβγαλε άλλα δύο σινγκλ, τα "Borderline" και "Lucky Star" τα οποία είχαν και αυτά τεράστια επιτυχία στα Hot Dance Club Songs τσαρτς. Έμεινα έκπληκτη από το πώς οι άνθρωποι αντέδρασαν στο Like a Virgin _σαν παρθένα, γιατί όταν έκανα αυτό το κομμάτι, τραγούδαγα για κάτι που με έκανε να αισθάνομαι μ' έναν συγκεκριμένο τρόπο -καινούργια και φρέσκια- και όλοι θεώρησαν ότι δεν θέλω να είμαι πια παρθένα.
Καθώς η φήμη της μεγάλωνε, η εμφάνιση της Μαντόνα, ο τρόπος ντυσίματος, οι παραστάσεις και τα μουσικά της βίντεο επηρέασαν εκατοντάδες χιλιάδες έφηβα κορίτσια, αλλά και γυναίκες, κάνοντας το στυλ της, μια απ' τις μεγαλύτερες τάσεις μόδας της δεκαετίες του 1980. Το λουκ της αποτελείται από δαντελωτές μπλούζες, φούστες πάνω από κάπρι παντελόνια, δικτυωτό καλσόν, κοσμήματα σε σχήμα σταυρού και πολλά βραχιόλια. Ο επόμενος δίσκος της, πάλι το Like a Virgin, κυκλοφόρησε τέλη του 1984, ήταν μια διεθνής επιτυχία και έγινε ο πρώτος της δίσκος που έφτασε νούμερο ένα στα charts των Ηνωμένων Πολιτειών. Το ομότιτλο κομμάτι, έμεινε στην κορυφή του Billboard Hot 100 chart για έξι συνεχόμενες εβδομάδες και προσέλκυσε την προσοχή διάφορων οργανισμών, οι οποίοι παραπονέθηκαν ότι το τραγούδι και το συνοδευτικό βίντεο προωθούσε το προγαμιαίο σεξ και υπονόμευε τις αξίες της οικογένειας, ενώ ηθικολόγοι ζητούσαν την απαγόρευσή του. Παραμένει μέχρι και σήμερα η μεγαλύτερη επιτυχία της στην Αμερική.
Η Μαντόνα έγινε θέμα συζήτησης μετά απ' την εμφάνισή της στα πρώτα MTV Video Music Awards (VMA), όπου τραγούδησε πάνω σε μια γιγαντιαία γαμήλια τούρτα, φορώντας ένα νυφικό και λευκά γάντια και το τότε σήμα κατατεθέν της, την ζώνη "Boy Toy" (σε ελεύθερη μετάφραση "Παιχνίδι Για Αγόρια"). Η παράσταση της θεωρείται ως η πιο εικονική στιγμή στην ιστορία των VMAs. Σε νεότερες συνεντεύξεις της, η Μαντόνα σχολίασε ότι ήταν πραγματικά τρομοκρατημένη από την απόδοσή της. Το επόμενο χιτ της _το "Material Girl", που προωθείται από το πλέον θρυλικό βίντεο, στο οποίο έδινε φόρο τιμής στην Μέριλιν Μονρόε, απ' το τραγούδι της "Diamonds Are a Girl's Best Friend" (1953). Στα γυρίσματα του βίντεο η Μαντόνα άρχισε να βγαίνει με τον ηθοποιό Σον Πεν και τον παντρεύτηκε την ημέρα των γενεθλίων της το 1985. Παράλληλα, το Like a Virgin πιστοποιήθηκε πλατινένιο στην Αμερική (10 εκατομμύρια πωλήσεις), ενώ παγκοσμίως έχει πουλήσει πάνω από 21 εκατομμύρια αντίτυπα.
Άρχισε να συμμετέχει σε διάφορες ταινίες απ' το 1985, αρχίζοντας με μια σύντομη εμφάνιση ως τραγουδίστρια σε κλαμπ στο ρομαντικό δράμα Vision Quest. Το σάουντρακ της ταινίας περιείχε δύο νέα σινγκλ, το "Crazy for You" το οποίο προτάθηκε για Γκράμι και το "Gambler". Εμφανίστηκε επίσης στην κωμωδία Ψάχνοντας απεγνωσμένα τη Σούζαν (Desperately Seeking Susan) τον Μάρτιο του 1985, όπου περιείχε το "Into the Groove", το πρώτο νούμερο ένα τραγούδι της στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ξεκινώντας απ' τον Απρίλιο του 1985, η Μαντόνα άρχισε την πρώτη περιοδεία της απ' την Βόρεια Αμερική, The Virgin Tour, με τους Beastie Boys να ανοίγουν κάθε συναυλία. Εκείνη την εποχή κυκλοφόρησε δύο ακόμη χιτς που ξεχώριζαν από το άλμπουμ, "Angel" και "Dress You Up". Τον Ιούλιο, τα περιοδικά Penthouse και Playboy δημοσίευσαν μια σειρά από γυμνές φωτογραφίες της Μαντόνα, οι οποίες ελήφθησαν στη Νέα Υόρκη το 1978. Πόζαρε γυμνή σε φωτογράφους γιατί χρειαζόταν λεφτά εκείνη την εποχή, και την πλήρωναν μόνο με περίπου 25$ σε κάθε συνεδρία. Η δημοσίευση των φωτογραφιών προκάλεσε σάλο στα ΜΜΕ, αλλά η Μαντόνα παρέμεινε "προκλητική και απολογητική". Τελικά, πουλήθηκαν για 100.000$.
1986
- 1991:
True Blue, Like a Prayer, Dick Tracy
The Immaculate Collection
Το 1986, θεωρούσαν την Μαντόνα μια απ' τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες των 80's αλλά και όλων των εποχών. Σε αυτό βοήθησε και η κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ της True Blue, το οποίο ήταν εμπνευσμένο και αφιερωμένο στον Σον Πεν. Το περιοδικό Rolling Stone ήταν γενικά εντυπωσιασμένο με την προσπάθεια, γράφοντας ότι το άλμπουμ "ακούγεται σαν να έρχεται από την καρδιά _ Έβγαλε πέντε σινγκλς, τα τρία από αυτά έφτασαν νούμερο-ένα στην Αμερική: τα "Live to Tell", "Papa Don't Preach" και "Open Your Heart", και τα άλλα δύο στο τοπ 5: "True Blue" και "La Isla Bonita". Το άλμπουμ έφτασε στην κορυφή των charts σε πάνω από 28 χώρες σε όλο τον κόσμο, ένα πρωτοφανές επίτευγμα για εκείνη την εποχή ενώ παράλληλα είναι και το στούντιο άλμπουμ της με τις καλύτερες πωλήσεις μέχρι τώρα (26 εκατομ.αντίτυπα). Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε στην ταινία Shanghai Surprise και “βραβεύτηκε” με Χρυσό Βατόμουρο ως η χειρότερη ηθοποιός. Την επόμενη στην ταινία Who's That Gir με τέσσερα τραγούδια στο σάουντρακ της ταινίας, συμπεριλαμβανομένου του ομότιτλου κομματιού αλλά και το "Causing a Commotion".
Το 1987 ξεκινάει την περιοδεία Who's That Girl Tour, σπάζοντας πολλά ρεκόρ θεατών, όπως σε μια συναυλία στο Παρίσι, η οποία είχε πάνω από 130.000 κοινό και παραμένει η μεγαλύτερη προσέλευση σε συναυλία της μέχρι σήμερα. Αργότερα εκείνη την χρονιά θα κυκλοφορήσει ένα ρεμίξ άλμπουμ με παλιές της επιτυχίες, το You Can Dance, το οποίο έφτασε στο νούμερο 14 του Billboard 200. Το 1989, υπέγραψε συμφωνία με την Pepsi και _σε μία από τις διαφημίσεις της, έκανε το ντεμπούτο στο τραγούδι της "Like a Prayer", όπου αναφέρει: “ασχολούμαι με συγκεκριμένα ζητήματα που σημαίνουν πολλά για μένα. Είναι μια εξομοίωση των εμπειριών που είχα στη ζωή μου και στις σχέσεις μου. Είναι για τη μητέρα μου, τον πατέρα μου και τα ομόλογα μου με την οικογένειά μου”. Το αντίστοιχο μουσικό βίντεο χαρακτηρίζεται από πολλά θρησκευτικά σύμβολα _στίγματα, ανάφλεξη σταυρών και την Μαντόνα να ονειρεύεται ότι κάνει έρωτα με έναν μαύρο άγιο, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί απ'το Βατικανό ως βλάσφημο. Θρησκευτικές ομάδες προσπάθησαν να απαγορεύσουν το διαφημιστικό και η Pepsi αναγκάστηκε να το ανακαλέσει και να ματαιώσει το συμβόλαιο. Τότε ήταν που σημειώθηκε η πρώτη διαμάχη με το Βατικανό, όταν ο πάπας προέτρεψε τους θαυμαστές της να μην παρακολουθήσουν τις συναυλίες της στην Ιταλία. Το τραγούδι περιλαμβάνεται στο τέταρτο στούντιο άλμπουμ της, Like a Prayer, το οποίο έχει (συν)γράψει με τον Patrick Leonard και τον Stephen Bray. Το Rolling Stone έγραψε για το άλμπουμ: Η ποπ μουσική φτάνει όσο πιο κοντά στην τεχνη γίνεται. Παρά τον ρατσισμό που δεχόταν, το Like a Prayer έφτασε στο νούμερο ένα στο Billboard 200 και πούλησε 15 εκατομ. αντίτυπα (με 4 εκατομ μόνο στις ΗΠΑ). Έβγαλε έξι σινγκλ, συμπεριλαμβανομένου του ομώνυμου, το οποίο έφθασε στον αριθμό ένα στις ΗΠΑ, και το "Express Yourself" με "Cherish" στο νούμερο δύο. Στο τέλος των 80's, η Μαντόνα ονομάστηκε “Καλλιτέχνης της Δεκαετίας” απ'το MTV, το Billboard και το Musician, λέγοντας ότι ήταν ήδη ένας απ'τους μεγαλύτερους μουσικούς, αλλά με το Like a Prayer έγινε ένας απ'τους πιο πιο πιο σημαντικούς.
Η νέα δεκαετία βρίσκει την Μαντόνα να πρωταγωνιστεί στην ταινία Dick Tracy (1990). Για να συνοδεύσει την ταινία, κυκλοφόρησε το άλμπουμ σάουντρακ I'm Breathless, το οποίο είναι εμπνευσμένο από την μουσική του 1930. Συμπεριλάμβανε επίσης το νούμερο ένα χιτ στις ΗΠΑ, "Vogue", το #1 χορευτικό ύμνο, ένα αφιέρωμα στα αστέρια του Χόλιγουντ, και το "Sooner or Later", για το οποίο κέρδισε ένα Academy Award το 1991. Το 1990, ξεκίνησε την Blond Ambition World Tour, την οποία το Rolling Stone την σχολίασε ως "περίτεχνα χορογραφημένη και ένα σεξουαλικά προκλητικό υπερθέαμα". Δέχθηκε ξανά επίθεση από θρησκευτικές ομάδες για την ερμηνεία της στο Like a Virgin, κατά την οποία δύο άντρες χορευτές χάιδευαν το σώμα της προσομοιάζοντας αυνανισμό, ενώ η Εκκλησία της Αγγλίας και η Καθολική Εκκλησία επέκριναν την απόδοση της και ο πάπας ζήτησε από το ευρύ κοινό και τη χριστιανική κοινότητα να μην παρακολουθήσουν τη συναυλία. Μια ιδιωτική ένωση καθολικών που αυτοαποκαλούνται "Famiglia Domani" (η οικογένεια του αύριο) προσπαθούσαν να μποϊκοτάρουν την περιοδεία για τον ερωτισμό της. Σε απάντηση, η Μαντόνα είπε: "Η περιοδεία σε καμία περίπτωση δεν βλάπτει τα συναισθήματα κανενός. Είναι για ανοιχτά μυαλά και για τους ανθρώπους που θέλουν να δουν τη σεξουαλικότητα με έναν διαφορετικό τρόπο." και η περιοδεία κέρδισε ένα βραβείο Γκράμι το 1992.
The Immaculate Collection, η πρώτη συλλογή με τα μεγαλύτερα χιτ της, κυκλοφόρησε το 1990. Περιελάμβανε δύο νέα τραγούδια, τα "Justify My Love" και "Rescue Me" και έγινε διαμαντένιο στην Αμερική (10 εκατομμύρια πωλήσεις) _ πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, κάνοντάς το το καλύτερο σε πωλήσεις "compilation album" όλων των εποχών. Το μουσικό βίντεο του "Justify My Love" χαρακτηρίζεται από σκηνές σαδομαζοχισμού, ομοφυλοφιλικά φιλιά και γυμνό (θεωρήθηκε πολύ σεξουαλικά σκληρό απ' το MTV και είχε απαγορευτεί). Η Μαντόνα βέβαια απάντησε: "Γιατί ο κόσμος δεν έχει πρόβλημα να βλέπει ταινίες θρίλερ όπου κόβουν σε κομματάκια τους ανθρώπους, και έχει πρόβλημα να βλέπει δύο κορίτσια να φιλιούνται;" Παρ' όλα αυτά, η Warner Records κυκλοφόρησε το βίντεο, το οποίο έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα (εμπορικά) βίντεο όλων των εποχών. Επίσης το τραγούδι έγινε παγκόσμια επιτυχία και έφθασε στον αριθμό ένα στις ΗΠΑ, ενώ το δεύτερο single, "Rescue Me", έγινε το υψηλότερο ντεμπούτο σινγκλ στο Billboard από θηλυκό καλλιτέχνη εκείνη την στιγμή πηγαίνοντας στο νούμερο 15.Δεκ-1990 είχε μια σχέση με τον ράπερ Vanilla Ice, ο οποίος τελείωσε τη σχέση τους λόγω του βιβλίου Sex που θα κυκλοφορήσει το 1992 η Μαντόνα, Η πρώτη της ντοκιμαντέρ ταινία Truth or Dare (επίσης γνωστό και ως Στο κρεβάτι με τη Μαντόνα) κυκλοφόρησε στα μέσα του 1991. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει αρκετό υλικό από τα παρασκήνια της Blond Ambition World Tour.1992
- 1997:
Maverick Records, Sex, Erotica,
Bedtime Stories και Evita
Το 1992, είχε έναν ρόλο στην ταινία A League of Their Own, όπου υποδυόταν την Mae Mordabito, μια παίκτρια του μπέιζμπολ. Ηχογράφησε το τραγούδι της ταινίας, This Used to Be My Playground, το οποίο έφτασε στην κορυφή στα αμερικάνικα τσαρτς. Την ίδια χρονιά ιδρύει την δική της ψυχαγωγική εταιρία, Maverick, που αποτελείται από μια δισκογραφική (Maverick Records) και μια παραγωγής ταινιών (Maverick Films). Η συμφωνία ήταν μια κοινή επιχείρηση με την Time Warner και κατάβαλε στην Μαντόνα προκαταβολή ύψους 60 εκατ.$. Αυτό της έδωσε το 20% των δικαιωμάτων από τα μουσικά δρώμενα, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στον κλάδο, ισοφαρίζοντας εκείνη τη στιγμή το ποσοστό δικαιωμάτων του Μάικλ Τζάκσον. Η πρώτη έκδοση από την επιχείρηση της ήταν το βιβλίο, Sex, που αποτελούταν από σεξουαλικά προκλητικές και ακατάλληλες εικόνες (φωτο Steven Meisel). Το βιβλίο μπορεί να προκάλεσε έντονη αρνητική αντίδραση από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά πούλησε πάνω από 1,5 εκατ. μέσα σε λίγες μέρες. Ταυτόχρονα, κυκλοφόρησε και το πέμπτο στούντιο άλμπουμ της, Erotica, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο δύο στο Billboard 200, ενώ το ομότιτλο κομμάτι του έφτασε στο νούμερο τρία στο Billboard Hot 100. Το άλμπουμ έβγαλε άλλα πέντε σινγκλ, ενώ η προκλητική εικόνα της μετά απ΄ το άλμπουμ και το βιβλίο συνεχίστηκε με το ερωτικό θρίλερ, Body of Evidence, μια ταινία που περιείχε σκηνές σαδομαζοχισμού_Δέχθηκε κακές κριτικές. Πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία, Dangerous Game, την οποία οι New York Times χαρακτήρισαν ως "θυμωμένη και επώδυνη".
Το 1993 ξεκινάει την περιοδεία της The Girlie Show, στην οποία ήταν ντυμένη σαν 'αφέντρα' και περιβάλλεται από τόπλες χορευτές. Η παράσταση αντιμετώπισε αρνητική αντίδραση, ειδικά στο Πουέρτο Ρίκο, όπου έτριβε τη σημαία του νησιού ανάμεσα στα πόδια της πάνω στη σκηνή. Το 1994, εμφανίστηκε ως guest στο Late Show με τον Ντέιβιντ Λέτερμαν. Η εκπομπή δέχθηκε αρνητικές κριτικές αφού έβριζε συνεχώς κατά την διάρκειά της, ενώ η αποκορύφωση ήταν όταν έδωσε στον Λέτερμαν να μυρίσει ένα εσώρουχό της. Η κυκλοφορία του σεξουαλικού βιβλίου, του άλμπουμ και της ταινίας αλλά και η προκλητική εμφάνιση στον Λέτερμαν δημιούργησαν ερωτήσεις για την Μαντόνα. Αντιμετώπισε έντονη αρνητική δημοσιότητα απ' τους κριτικούς και τα ΜΜΕ, σχολιάζοντας ότι το είχε παρατραβήξει και ότι η καριέρα της είχε τελειώσει.Σύμφωνα με τον βιογράφο J. Randy Taraborrelli, η μπαλάντα I'll Remember (1994), ήταν μια προσπάθεια να μετριάσει την προκλητική εικόνα της. Έκανε μια "υποτονική" εμφάνιση με τον Λέτερμαν στα βραβεία και εμφανίστηκε στο The Tonight Show με τον Jay Leno, αφού διαπίστωσε ότι έπρεπε να αλλάξει την μουσική κατεύθυνση της προκειμένου να διατηρήσει τη δημοτικότητά της. Με το έκτο στούντιο άλμπουμ της το 1994, Bedtime Stories, χρησιμοποιεί μια πιο ήπια εικόνα για να προσπαθήσει να βελτιώσει την αντίληψη του κοινού της. Το άλμπουμ έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο τρία στην Αμερική και παρήγαγε τέσσερα singles, μένοντας στο νούμερο ένα, εφτά συνεχόμενες εβδομάδες στα Billboard 100 τσαρτς. Παράλληλα, ερωτεύτηκε για πολλοστή φορά, αυτή τη φορά με τον προσωπικό γυμναστή της Κάρλος Λεόν. Το Something to Remember, μια συλλογή από μπαλάντες της κυκλοφόρησε το 1995, με τρία καινούργια τραγούδια. Το 1996 την βρίσκει να πρωταγωνιστεί στην ταινία Εβίτα, υποδυόμενη την Εβίτα Περόν. "Αυτός είναι ο ρόλος που γεννήθηκα για να παίξω. Έβαλα όλα μου τα δυνατά σε αυτόν γιατί ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένας ρόλος για μένα. Ήταν συναρπαστικά και τρομακτικά ταυτόχρονα ... Και είμαι υπερήφανη για την Εβίτα όσο οτιδήποτε άλλο έχω κάνει" _ δήλωσε. Για την ταινία χρειάστηκαν πάνω από 6,000 κοστούμια και κατέχει το ρεκόρ Γκίνες, για τις πιο πολλές αλλαγές κοστουμιών σε μια ταινία. Δέχθηκε καλές κριτικές για τον ρόλο της και κέρδισε Χρυσή Σφαίρα ως καλύτερη ηθοποιός. Κυκλοφόρησε τρία σινγκλ από το σάουντρακ της ταινίας, συμπεριλαμβανομένων You Must Love Me (το οποίο κέρδισε Όσκαρ "Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού" το 1997) και Don't Cry for Me Argentina. Δέχθηκε βραβείο για το σύνολο της καριέρας της απ΄ το Billboard. Το 1996 γέννησε το πρώτο παιδί της, την Lourdes Maria Ciccone Leon. Μετά την γέννηση της άρχισε να συμμετέχει σε ανατολικούς μυστικισμούς και εισήχθη στον εβραϊκό μυστικισμό από την Sandra Bernhard
1998
- 2002:
Ray of Light, Music και γάμος
Guy Ritchie
Το έβδομο στούντιο άλμπουμ
της, Ray of Light το 1998 δείχνει
αυτή την αλλαγή στην αντίληψη και την εικόνα της. Συνεργάστηκε με τον παραγωγό
Γουίλιαμ Όρμπιτ και ήθελε να δημιουργήσει έναν ήχο που θα μπορούσε να συνδυάσει
χορευτική μουσική με ποπ και βρετανική ροκ. Οι κριτικοί του άλμπουμ και το
περιοδικό Slant Magazine το ανακήρυξαν ως ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα
της ποπ μουσικής στην δεκαετία του '90. Τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία Γκράμι, και
αναφέρεται ως ένα από τα "500 Καλύτερα Άλμπουμ όλων των εποχών" του
Rolling Stone. Το Rolling Stone επίσης, εγκωμίασε την ίδια και τον Όρμπιτ για
τη “δημιουργία του πρώτου ποπ δίσκου που αγκάλιασε επιτυχημένα την τέκνο”.
Έφτασε στην κορυφή των τσαρτς στην Αυστραλία, τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο
και την ηπειρωτική Ευρώπη, και στο δύο στην Αμερική, έχοντας πουλήσει πάνω 16
εκατομμύρια αντίτυπα. Το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, Frozen, έγινε το πρώτο
σινγκλ της Μαντόνα που φτάνει στο νούμερο ένα στο Ηνωμένο Βασίλειο από την
πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, ενώ στις ΗΠΑ έσπασε ρεκόρ, ως η καλλιτέχνης με
τα περισσότερα #2 χιτ εκεί. Το ομότιτλο δεύτερο σινγκλ, Ray of Light, έκανε το
ντεμπούτο του στο νούμερο πέντε στο Billboard Hot 100. Το 1998, η έκδοση του
Βιβλίου των ρεκόρ Γκίνες ανέφερε: "Δεν υπάρχει γυναίκα καλλιτέχνης που να
έχει πουλήσει περισσότερους δίσκους από την Μαντόνα". Η σχέση της με τον
Κάρλος Λεόν έληξε Δεκ-1998 και αμέσως μετά, ηχογράφησε το σινγκλ Beautiful
Stranger για την ταινία Austin Powers _Ο κατάσκοπος που με κουτούπωσε. Έφτασε
19 στις ΗΠΑ και κέρδισε Γκράμι στην κατηγορία "Best Song Written for a
Motion Picture".
Το 2000, πρωταγωνίστησε στην ταινία,
The Next Best Thing, και συνέβαλε δύο τραγούδια για το σάουντρακ της. Την ίδια
χρονιά κυκλοφορεί το όγδοο στούντιο άλμπουμ της, Music. Χαρακτηρίζεται από
στοιχεία electronic και τροφοδοτηθεί το γκέι κοινό της. Το άλμπουμ πήγε στο
νούμερο ένα σε περισσότερες από 20 χώρες σε όλο τον κόσμο και πουλήθηκαν πάνω
από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα τις πρώτες δέκα ημέρες. Στις ΗΠΑ έκανε το
ντεμπούτο του στην κορυφή, το πρώτο της μετά από έντεκα χρόνια. Το βίντεο του
What It Feels Like for a Girl απαγορεύτηκε απ' το MTV και VH1, γιατί “απεικονίζει
διάπραξη εγκληματικών πράξεων και βανδαλισμού” _αλλά το κυκλοφόρησε στην αγορά
και έγινε ένα απ' τα πιο εμπορικά βίντεο όλων των εποχών. Η πέμπτη παγκόσμια
περιοδεία της, Drowned World Tour ξεκίνησε το 2001 και ήταν η πιο εμπορική περιοδεία της χρονιάς με κέρδη
75.000.000$. Κυκλοφόρησε επίσης την δεύτερη συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες
της, GHV2 (μέχρι σήμερα έχει πουλήσει 7 εκατομμύρια αντίτυπα).
Πρωταγωνιστεί στην ταινία Swept Away, που όμως αποδείχθηκε μια εμπορική
αποτυχία. Το 2002 κυκλοφορεί το Die
Another Day, για την ομότιτλη ταινία του Τζέιμς Μποντ, Πέθανε μια άλλη μέρα
(Die Another Day), στην οποία είχε έναν μικρό ρόλο. Το τραγούδι έφθασε στον
αριθμό οκτώ στο Billboard Hot 100 και ήταν υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ως
"Καλύτερο Πρωτότυπο Τραγούδι" αλλά και για Χρυσό Βατόμουρο ως το
χειρότερο τραγούδι.
2003
- 2006:
American Life και Confessions
on a Dance Floor
Μετά το Die Another Day, το 2003, η Μαντόνα συνεργάστηκε με τον φωτογράφο μόδας Στίβεν Κλάιν για μια έκθεση, που ονομάστηκε X-STaTIC Pro=CeSS. Περιελάμβανε μια φωτογράφηση για το περιοδικό W, και επτά αποσπασματικά βίντεο. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το ένατο άλμπουμ της, American Life, στο οποίο οι στίχοι ήταν εμπνευσμένοι από τις πτυχές του αμερικάνικου ονείρου, της δόξας, του πλούτου και της κοινωνίας. Ήταν αναμφισβήτητα το πιο τολμηρό και μουσικά ακραίο άλμπουμ της, σε συνεργασία με τον Mirwais Ahmadzai, παρουσίασε μία πιο σκοτεινή πλευρά της τραγουδίστριας. Δίχασε τους κριτικούς, η ίδια σχολίασε: "Το άλμπουμ είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν μου, κοιτάζω σ' όλα τα πράγματα που έχω καταφέρει και είναι σημαντικά για μένα". Το ομώνυμο τραγούδι έφτασε στο νούμερο 37 στις ΗΠΑ. Το μουσικό βίντεο προκάλεσε διαμάχη στις ΗΠΑ _αναφερθήκαμε εισαγωγικά, απεικονίζοντας τον πόλεμο με εκρήξεις και αίμα (τον ίδιο καιρό είχε εισβάλει ο αμερικανικός στρατός στο Ιράκ _πούλησε 4 εκατομμύρια αντίτυπα).
Η Μαντόνα έδωσε άλλη μια προκλητική εμφάνιση στα MTV Video Music Awards, φιλώντας στο στόμα την Μπρίτνεϊ Σπίαρς και την Κριστίνα Αγκιλέρα, ενώ το 2003, συμμετείχε στο βίντεο της Σπίαρς "Me Against the Music". Ακολουθεί η κυκλοφορία του Remixed & Revisited, επίσης, υπέγραψε συμβόλαιο για να γίνει η συγγραφέας πέντε παιδικών βιβλίων. Το πρώτο της _The English Roses, έγινε το παιδικό με τις πιο γρηγορότερες πωλήσεις. Το 2004 ξεκινάει την πιο πετυχημένη περιοδεία της χρονιάς The Re-Invention Tour, κερδίζοντας περίπου 120 εκατομ$. Επίσης έκανε ένα ντοκιμαντέρ για την περιοδεία της που το ονόμασε I'm Going to Tell You a Secret και το Rolling Stone την κατατάσσει στο νούμερο 36 στη λίστα με τους "100 μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών". Το 2005 ερμήνευσε το Imagine του Τζον Λένον για την τηλεοπτική συναυλία “Tsunami Aid: A Concert of Hope”, με την οποία συγκεντρώθηκαν χρήματα για τα θύματα του τσουνάμι στην Ασία, εμφανίστηκε επίσης στην φιλανθρωπική συναυλία Live 8 στο Λονδίνο. "Δοκίμασα πολλά διαφορετικά πράγματα όταν μου έφεραν τη μουσική. Ήταν σαν θεοπνευστία. Αυτό είναι ένα άλμπουμ που μπορείτε να παίξετε σε πάρτι ή στο αυτοκίνητό σας _Είναι nonstop" —Η Μαντόνα μιλώντας για το Confessions on a Dance Floor.
_(cropped).jpg)
.jpg)
_(53269593787)_(cropped).jpg)
2007
- 2009:
Rock and Roll Hall of Fame,
Hard Candy & Celebration
Κυκλοφορεί το Hey You για
την φιλανθρωπική συναυλία Live Earth _το τραγούδι ήταν διαθέσιμο ως δωρεάν
download την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Επίσης ανακοίνωσε την αποχώρησή
της από την Warner Bros Records, ενώ υπέγραψε ένα νέο δεκαετές συμβόλαιο, 120
εκατομ$, με την Live Nation και σκηνοθέτησε (κι έγραψε) το I Am Because We Are,
ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο Μαλάουι.
Επίσης, σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία, Filth and Wisdom (περιστρέφεται γύρω
από τρεις φίλους και τις φιλοδοξίες τους _λείπει παραδόξως το σεξ). Στα βραβεία
Αρίων του 2007 κέρδισε για δεύτερη
συνεχόμενη χρονιά το υψηλότερο σε πωλήσεις single ξένου ρεπερτορίου (Hung up),
και πρώτο σε πωλήσεις δίσκο ξένου ρεπερτορίου (Confessions on a dance floor),
ενώ ανακοινώθηκε ότι η Μαντόνα είναι μια απ' τους πέντε που θα εισαχθεί στο
Rock and Roll Hall of Fame. Κατά την τελετή (2008),δεν τραγούδησε η ίδια, αλλά
ζήτησε από τους Stooges να ερμηνεύσουν τα τραγούδια της "Burning Up"
και "Ray of Light" και ευχαρίστησε τον Κρίστοφερ Φλιν -ο οποίος ήταν
ο καθηγητής χορού της πριν από 35 χρόνια- που την ενθάρρυνε να ακολουθήσει τα
όνειρά της.
Απρ-2008 κυκλοφορεί το ενδέκατο στούντιο άλμπουμ της, Hard Candy που περιέχει
R&B και "έρμπαν" επιρροές, τα τραγούδια ήταν αυτοβιογραφικά και
συνεργάστηκε με τους Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, Timbaland, Φαρέλ Γουίλιαμς και Nate
"Danja" Hills. Το Rolling Stone συμπλήρωσε "εντυπωσιακή γεύση
από την επερχόμενη περιοδεία της". Έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο ένα
σε τριάντα επτά χώρες ανάμεσά τους και το Billboard 200 κι έλαβε γενικά θετικές
κριτικές αν και μερικοί το χαρακτήρισαν ως "μια προσπάθεια να αξιοποιήσει
την αστική αγορά". Το πρώτο σινγκλ, 4 Minutes έφτασε το #3 στην Αμερική,
σπάζοντας το ρεκόρ του Έλβις Πρίσλεϊ, με τα περισσότερα top-ten hits. Στην
Αγγλία επέκτεινε το ρεκόρ που η ίδια κατείχε, ως η καλλιτέχνης με τα περισσότερα
νούμερο ένα σινγκλ εκεί, ενώ στα 23α Japan Gold Disc βραβεία, έλαβε
για πέμπτη φορά το βραβείο "Καλλιτέχνης της Χρονιάς", περισσότερες
από κάθε άλλον. Για την περαιτέρω προώθηση του άλμπουμ, ξεκίνησε την παγκόσμια
περιοδεία της Sticky & Sweet Tour, η οποία έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ που
κατείχε η ίδια από την προηγούμενη περιοδεία της Confessions Tour, ως η πιο
κερδοφόρα περιοδεία από γυναίκα καλλιτέχνη, κάνοντας έτσι την Sticky &
Sweet Tour την πιο κερδοφόρα περιοδεία από σόλο καλλιτέχνη (άνδρα και γυναίκα),
με κέρδη 408.000.000$ και τους θεατές να φτάνουν πάνω από 3.500.000. Περιείχε
και εμφάνιση στην Ελλάδα, στο στάδιο Ο.Α.Κ.Α (πάνω από 76..000)
Το Life with My Sister Madonna κυκλοφορεί, ένα βιβλίο από τον αδελφό της,
Κρίστοφερ Τσικόνε, που έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο δύο στη λίστα των
μπεστ-σέλερ των New York Times, ενώ αποφάσισε _με νέες δικαστικές κόντρες, να
υιοθετήσει και πάλι ένα παιδί από το Μαλάουι. Το 2009 κυκλοφορεί το
Celebration, το τρίτο άλμπουμ με μερικές απ' τις μεγαλύτερες επιτυχίες της
καριέρας της. Περιείχε επίσης και δύο νέα κομμάτια, το Celebration και το
Revolver. Ήταν ουσιαστικά το τελευταίο άλμπουμ που έβγαλε με τη Warner Bros.
Records. Έφτασε στο νούμερο ένα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ
του Έλβις Πρίσλεϊ, με τα περισσότερα νούμερο ένα άλμπουμ στη βρετανική ιστορία
των charts. Εμφανίστηκε στα MTV Awards Video Music του 2009, όπου μίλησε για
τον θάνατο του ποπ βασιλιά Μάικλ Τζάκσον.
Στο τέλος των 2000's ανακηρύχθηκε η καλλιτέχνης με τις περισσότερες πωλήσεις της δεκαετίας στην Αμερική και η πιο πολυπαιγμένη στην Αγγλία. Το Billboard επίσης την ανακήρυξε τρίτη top-touring καλλιτέχνη της δεκαετίας -πίσω απ' τους Rolling Stones και τους U2- με έσοδα πάνω από 801 εκατομ$, 6,3 εκατομ. θεατές και 244 sold-out shows από 248. Τέλος, την ονόμασαν ως την σελέμπριτι που έχει απασχολήσει περισσότερο τα ΜΜΕ αυτήν την δεκαετία (με 46,017 !! άρθρα).
2010
- 2013:
W.E., Super Bowl και MDNA
Ιαν-2010
ερμήνευσε το
Like A Prayer για τους σεισμοπαθείς στην Αϊτή
(Hope for Haiti Now: A Global Benefit for Earthquake Relief Concert) και αμέσως μετά (Απρ-2010)
κυκλοφόρησε το τρίτο λάιβ άλμπουμ της
Sticky & Sweet Tour, που ήταν η πρώτη κυκλοφορία της από την Live Nation. Αργότερα ανακοίνωσε τα σχέδια της για την δεύτερη
ταινία της, W.E.. Επίσης, επέτρεψε στην
αμερικανική τηλεοπτική σειρα, Glee να χρησιμοποιήσουν τραγούδια της για την
παραγωγή ενός επεισοδίου αφιερωμένο σ' αυτήν. Το επεισόδιο ονομάστηκε "The
Power of Madonna" (Η Δύναμη της Μαντόνα), ενώ η ίδια δήλωσε πως το βρήκε
"λαμπρό σε κάθε επίπεδο", εγκωμιάζοντας το μήνυμα της ισότητας. Κυκλοφόρησε
τη “Material Girl Collection”, μια σειρά ρούχων, την οποία σχεδίασε μαζί με την
κόρη της Lourdes Leon εμπνευσμένη από το punk-girl στυλ της Μαντόνα τη 10ετία
του 1980. Ανακοίνωσε τα σχεδία της για να ανοίξει μια σειρά γυμναστηρίων σε όλο
τον κόσμο (Hard Candy Fitness _το πρώτο άνοιξε στο Μεξικό το 2010, ενώ το 2011,
Μαντόνα+MGIcon ανακοίνωσαν την κυκλοφορία μιας δεύτερης σειράς ρούχων ("Truth
or Dare by Madonna" με υποδήματα, εσώρουχα, αρώματα και αξεσουάρ.)
Η βιογραφική ταινία της W.E., με υπόθεση μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον
βασιλιά Εδουάρδο Η' και την Γουόλις Σίμπσον, έκανε πρεμιέρα εκτός συναγωνισμού
Σεπ-2011 στο Φεστιβάλ Βενετίας, με μεικτές κριτικές. Συνέβαλε και την μπαλάντα
"Masterpiece" στο σάουντρακ της, το οποίο της χάρισε Χρυσή Σφαίρα
Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού το 2012, ενώ ο Guy Oseary, μάνατζερ της,
επιβεβαίωσε μέσα απ’ το Twitter ότι η Μαντόνα έχει ξεκινήσει την ηχογράφηση του
δωδέκατου studio άλμπουμ της. Το 2012 εμφανίζετε στο ημίχρονο του Σούπερ Μπόουλ
XLVI, με σπέσιαλ εμφανίσεις από τους LMFAO, Νίκι Μινάζ, MIA και Cee Lo Green _η
εκπομπή με την μεγαλύτερη τηλεθέαση στην Αμερική εκείνη την στιγμή. (114
εκατομμύρια) Έσπασε ρεκόρ στο Twitter με
10.245 μηνύματα ανά δευτερόλεπτο την ώρα που εμφανίστηκε. Το δωδέκατο άλμπουμ
της, MDNA κυκλοφόρησε το 2012 σε συνεργασία με Γουίλιαμ Όρμπιτ, Martin Solveig,
The Demolition Crew, Benny Benassi, Alle Benassi, Indiigo and Michael Malih και
έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο ένα στο Billboard 200 και σε πολλές άλλες
χώρες ανά τον κόσμο. Επίσης, έσπασε το ρεκόρ του Έλβις Πρίσλεϊ για τα πιο πολλά
νούμερο ένα άλμπουμ από σόλο καλλιτέχνη και πλέον βρίσκεται στη δεύτερη θέση με
τα περισσότερα νούμερο ένα άλμπουμ μετά τους Beatles. Το πρώτο single ήταν το
Give Me All Your Luvin' και έγινε το νούμερο 38 top-ten hit της στο Billboard
Hot 100.
Η περιοδεία της στο Τελ Αβίβ,
MDNA Tour ξεκίνησε το 2012 και η Μαντόνα την περιέγραψε ως "ένα ταξίδι από
το σκοτάδι προς το φως" και ήταν χωρισμένη σε τέσσερις ενότητες:
Transgression, όπου κύριο θέμα είναι η βία και τα όπλα, Prophecy, ένα μείγμα
από χαρούμενα τραγούδια, Masculine/Feminine, ένας συνδυασμός αισθησιασμού και
μόδας με μερικά από τα κλασικά τραγούδια της που εκτελούνται σε ένα French
Cabaret - στυλ, και Redemption, όπου το χαρακτήρισε ως "ένα μεγάλο πάρτι
και γιορτή". Η περιοδεία δέχτηκε θετικές κριτικές καθώς ήταν μία από τις
καλύτερες της καλλιτεχνικά και εμπορικά, αλλά χαρακτηρίστηκε με αμφιλεγόμενα
θέματα όπως, βία, όπλα, ανθρώπινα δικαιώματα, γυμνισμό, σεξ και πολιτική. Ήταν
μια επιτυχία στα Box Office και sold-out αφού το 90% των εισιτηρίων είχαν
πουληθεί πριν ξεκινήσει η περιοδεία και τα υπόλοιπα κατά τη διάρκειά της και
ήταν η περιοδεία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις το 2012 απ΄ το Billboard (απέφερε
305.200.000$ μόνο από τις πωλήσεις εισιτηρίων, κάνοντάς την, την ένατη πιο
επιτυχημένη περιοδεία όλων των εποχών και τη δεύτερη από γυναίκα καλλιτέχνη
ρίχνοντας τη Σελίν Ντιόν στην τρίτη θέση _την πρώτη την έχει η Μαντόνα ξανά με
την Sticky & Sweet Tour). Επίσης, δημιούργησε νέο ρεκόρ, ως η γυναίκα
καλλιτέχνης με τις 2 πιο επιτυχημένες περιοδείες όλων των εποχών. Το 2013 κέρδισε στα Billboard Music Awards
τρία βραβεία στις κατηγορίες, "Top Touring Artist", "Top Dance
Artist", και "Top Dance Album" για το άλμπουμ της και την
περιοδεία της.
Το 2012, ανακοινώθηκε ότι έχτισε δέκα σχολεία στο Μαλάουι και το 2013, το Forbes, την ονόμασε καλλιτέχνη
με τα μεγαλύτερα κέρδη για τις χρονιές 2012-2013, κερδίζοντας 125 εκατομ$. Το 2013
κυκλοφορεί σε DVD/CD την MDNA Tour, δοσμένη με μία κινηματογραφική ματιά ενώ η
NOVA της προσέφερε 10 εκατομ$ για να την προβάλει τηλεοπτικά. Έπειτα η Μαντόνα
συνεργάζεται ξανά με τον φωτογράφο Στίβεν Κλάιν για ένα 17λεπτο φιλμ, #SecretProjectRevolution
(το κυκλοφόρησε το 2013 με το BitTorrent ως πακέτο _το φιλμ, ένα μήνυμα απ' την
Μαντόνα και μια συνέντευξη απ' την VICE και μέχρι τώρα έχει πάνω από 1,6
εκατομμύρια downloads) και έκανε μια γκεστ εμφάνιση στο σόου SNL και το
επεισόδιο δέχθηκε τις καλύτερες κριτικές της χρονιάς.
2014 - … Rebel Heart,
Μadame
X
_προβλήματα με τα ΜΜΕ
Συνεχίζει της εμφανίσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης αυτής στα βραβεία Γκράμι, το 2014, όπου τραγούδησε ένα ρεμίξ του Open Your Heart/"Same Love" με τους ράπερ Macklemore & Ryan Lewis, την Mary Lambert την Queen Latifah και κατά την διάρκεια της εμφάνισης …πάντρεψαν 33 ζευγάρια. Λίγες μέρες αργότερα έκανε ένα ντουέτο με την Μάιλι Σάιρους στο MTV Unplugged, ερμηνεύοντας ένα mash-up των Don't Tell Me και We Can't Stop, ενώ το 2014 παρουσίασε το MDNA Skin στο Τόκιο, μια σειρά από προϊόντα φροντίδας του δέρματος. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο άνοιγμα του γυμναστηρίου της στο Τορόντο, επιβεβαίωσε ότι ήδη έχει αρχίσει να εργάζεται στο δέκατο τρίτο στούντιο άλμπουμ της. Αργότερα, αποκάλυψε ότι συνεργάζεται με τους Avicii και Natalia Kills. Δεκ-2014 πόζαρε για το αμερικάνικο περιοδικό Interview προκαλώντας σάλο στο διαδίκτυο με την τολμηρή της φωτογράφιση και τον ίδιο μήνα ανακοινώθηκε ότι θα είναι το πρόσωπο του οίκου Versace για την άνοιξη/καλοκαίρι του 2015. Επίσης ανακηρύχθηκε η πλουσιότερη σόλο μουσικός όλων των εποχών με περιουσία πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια.
Το 2014 διέρρευσαν στο ίντερνετ 13 ντέμος απ' το ανερχόμενο άλμπουμ, οπότε δημοσίευσε στον λογαριασμό της στο Instagram ότι τα μισά δεν θα μπουν και ότι στα άλλα μισά έχουν αλλάξει την τελική τους μορφή, κατηγορώντας τους χάκερ που έκαναν την υποκλοπή για καλλιτεχνικό βιασμό και ανήμερα των Χριστουγέννων αντεπιτίθεται ανεβάζοντας επίσημα έξι νέα τραγούδια στα iTunes και άλλα τρία Φεβρουάριο του 2015. Το άλμπουμ έφτασε στην κορυφή των διεθνών τσαρτς σε 75 χώρες και έγινε ένα από τα πιο εμπορικά της χρονιάς σε παγκόσμιο επίπεδο ενώ για το πρώτο εξάμηνο του 2015 ήταν νούμερο ένα σε πωλήσεις στην Αμερική. Οι κριτικοί έδωσαν διθυραμβικές κριτικές στον καινούργιο της δίσκο και επαίνεσαν τη Μαντόνα ως μουσικό και δημιουργό. Εμφανίζεται στα Γκράμι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, κλέβοντας τις εντυπώσεις με την άρτια καλλιτεχνική δουλειά που παρουσίασε και με την εκκεντρική της εμφάνιση στο κόκκινο χαλί. Δημοσίευσε το νέο της βίντεο κλιπ για το τραγούδι Living For Love, στο οποίο έκανε αναφορές στην ελληνική μυθολογία με χορευτές ντυμένους μινώταυρους. Αποκάλυψε το όνομα του άλμπουμ, Rebel Heart και κυκλοφόρησε το δεύτερο σινγκλ με τίτλο "Ghosttown" το οποίο δέχθηκε θετικές κριτικές για το κινηματογραφικό του βίντεο κλιπ και μετά τρίτο _το "Bitch I'm Madonna" με αρκετές εμφανίσεις διαφόρων σταρ όπως, Μάιλι Σάιρους, Κέιτι Πέρι και Μπιγιονσέ ενώ το βίντεο του Bitch I'm Madonna στο Youtube ανακηρύχθηκε ως το πρώτο της Vevo Certified. Επίσης ανακοίνωσε νέα παγκόσμια περιοδεία την Rebel Heart Tour Μόντρεαλ (2015) – Σίδνεϊ (2016) με έσοδα 170.000.000 εκατομμύρια μόνο από τις πωλήσεις εισιτηρίων.
Ιαν-2018, η Μαντόνα ανακοίνωσε μέσω Instagram ότι είχε αρχίσει να εργάζεται πάνω στο δέκατο τέταρτο στούντιο άλμπουμ της και τέσσερις μήνες αργότερα, εμφανίστηκε στο Met Gala της Νέας Υόρκης όπου ερμήνευσε τρία τραγούδια. Την κλασική της επιτυχία "Like a Prayer, μία επανεκτέλεση του Hallelujah από τον Λέοναρντ Κόεν, και ένα μικρό απόσπασμα από ένα καινούριο τραγoύδι της (το Beautiful Game), ενώ τον Ιούλιο συνεισέφερε στο μουσικό βίντεο του God Is a Woman, τραγούδι της τραγουδίστριας Αριάνα Γκράντε και τον Οκτώβριο εμφανίστηκε στο κομμάτι Champagne Rosé, τραγούδι από το ντεμπούτο άλμπουμ του ράπερ Quavo. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Πορτογαλία, είχε αναρτήσει μικρά βίντεο κλιπ και διάφορες εικόνες που κατέγραφαν τη δουλειά της πάνω στο άλμπουμ. Ο Γάλλος παραγωγός Mirwais Ahmadzaï -με τον οποίο είχε συνεργαστεί η Μαντόνα στο παρελθόν, στα άλμπουμ Music και American Life- ήταν ένας από τους βασικούς παραγωγούς του Madame X, μαζί με την Μαντόνα και ο Μάικ Ντιν, ο οποίος εργάστηκε και για τη δημιουργία του Rebel Heart, συμμετείχε ως ένα βαθμό στη σύνθεση αυτού του άλμπουμ επίσης. Το του 2019, ο Κολομβιανός τραγουδιστής Μαλούμα δημοσίευσε μια φωτογραφία στο Instagram στο στούντιο μαζί με τη Μαντόνα, επιβεβαίωνοντας την συνεργασία τους. Το Madame X κυκλοφόρησε επίσημα στις Ιουν-2019, με την ενδέκατη περιοδεία της και (έως τώρα) αποτελείται από 79 συναυλίες, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά από το 1985 που η Μαντόνα θα περιοδεύσει σε μικρούς χώρους (περιλαμβάνοντας θεατρικές σκηνές). Εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης εισιτηρίων, νέες ημερομηνίες για σόου προστέθηκαν σε Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της περιοδείας.
Καλλιτεχνία
Μουσικά θέματα και είδη
Η μουσική της Μαντόνα έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών συζητήσεων και αναλύσεων από κριτικούς. Ο Ρόμπερτ Μ. Γκραντ σχολίασε ότι αυτό που έφερε την επιτυχία στην Μαντόνα δεν είναι σίγουρα το εξαιρετικό φυσικό της ταλέντο. Ως τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, ηθοποιός είναι μάλλον μέτρια _γράφει. Στηρίζεται στα ταλέντα των άλλων και οι προσωπικές σχέσεις με αυτούς της χρησίμευσαν για τις πολυάριθμες ανακαλύψεις στην μακροζωία της σταδιοδρομίας της. Η προσέγγιση της Μαντόνα ήταν μακριά απ' τη σοφία της μουσικής βιομηχανίας, δλδ το να βρείτε μια συνταγή επιτυχίας και να επιμείνετε σε αυτή. Δεν ήθελε να επαναλαμβάνεται, η μουσική της καριέρα υπήρξε ένας συνεχής πειραματισμός με νέες μουσικές ιδέες και νέες εικόνες και μια συνεχής αναζήτηση για νέα επίπεδα δόξας, φήμης και αναγνώρισης. Ο Γκραντ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Μαντόνα ξέροντας ότι είχε ήδη καθιερωθεί ως η Βασίλισσα της Ποπ μουσικής, δεν σταμάτησε εκεί, αλλά συνεχίζει μέχρι και σήμερα να ανανεώνει την εικόνα και τη μουσική της _είναι μια λαμπρή ποπ μελωδός και στιχουργός. Ήμουν “νοκ άουτ” από την ποιότητα της γραφής κατά τη διάρκεια του Ray of Light. Οι στίχοι στο "The Power of Good-Bye" είναι εκπληκτικοί. Πάντα μου αρέσει η Μαντόνα ως καλλιτέχνης και τραγουδοποιός. Δεν παίρνει τους επαίνους που αξίζει ως στιχουργός —Ο Rick Nowels για την συνεργασία του με την Μαντόνα.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Μαντόνα έχει βοηθήσει στην συγγραφή και την παραγωγή της μουσική της. Η πρώιμη ικανότητα της στην στιχουργική, αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της συνεργασίας της με το Breakfast Club το 1979. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Carol Gnojewski, η πρώτη προσπάθεια της στην σύνθεση τραγουδιών θεωρείται σημαντική αυτοαποκάλυψη...όπως είπε η Μαντόνα: Δεν ξέρω πως μου ερχόταν. Σαν μαγεία. Έγραφα τραγούδια κάθε μέρα. Έλεγα, ουάου, είναι γραφτό να κάνω αυτή τη δουλειά. Ο Μαρκ Κάμινς, ο πρώτος παραγωγός της, πίστευε ότι η Μαντόνα είναι μια πολύ υποτιμημένη μουσικός και στιχουργός. Το Rolling Stone την έχει ονομάσει μια υποδειγματική τραγουδοποιός που μας έχει δώσει άφθονα μουσικά δώρα, με "πιασάρικους" στίχους και ρυθμούς. Η Freya Jarman-Ivens πιστεύει ότι το ταλέντο της Μαντόνα είναι να γράφει απίστευτους πιασάρικους στίχους που τραβάνε την προσοχή του κοινού χωρίς να τους επηρεάζει καν η μουσική, π.χ. στο "Into the Groove". Οι στίχοι της Μαντόνα είναι συχνά αυτοβιογραφικοί, ασχολούνται και μιλάνε για διάφορα θέματα αγάπης, τις σχέσεις, τον αυτοσεβασμό, την ενδυνάμωση των γυναικών και την ισότητα των φίλων. Τα τραγούδια της μιλούν επίσης για ταμπού και αντισυμβατικά ζητήματα μίας συγκεκριμένης εποχής, όπως για παράδειγμα, η σεξουαλικότητα και το AIDS στο Erotica το 1992. Πολλοί από τους στίχους της περιέχουν υπονοούμενα και διττή διάσταση, που οδηγούν σε πολλαπλές ερμηνείες από κριτικούς μουσικής και μελετητές. Ήταν υποψήφια για να ενταχθεί στους "Songwriters Hall of Fame" το 2014.[283]
Η
Μαντόνα στην Sticky & Sweet Tour,
την περιοδεία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις
από σόλο καλλιτέχνη
Πριν αναδυχθεί ως μια ποπ
σταρ, πέρασε τα πρώτα χρόνια της με ροκ μουσική μαζί με τις μπάντες της,
Breakfast Club και ΕΜΜΥ. Όταν ήταν στους Emmy, ηχογράφησαν περίπου 12-14
τραγούδια που έμοιαζαν με το πανκ ροκ εκείνης της εποχής. Οι ροκ ρίζες της
μπορούν να βρεθούν και στο ντέμο άλμπουμ της, Pre-Madonna. Ο Stephen Thomas
Erlewine επισήμανε ότι με το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ της, η Μαντόνα ξεκίνησε
την καριέρα της ως μια ντίσκο ντίβα, σε μια εποχή που δεν είχαν τέτοιες ντίβες.
Στις αρχές της δεκαετίας του '80, η ντίσκο ήταν ανάθεμα για την ποπ, και
σύμφωνα με τον Erlewine, είχε ένα τεράστιο ρόλο στην διάδοση και εκλαΐκευση της
χορευτικής μουσικής. Τα τραγούδια του άλμπουμ αποκαλύπτουν αρκετές βασικές
τάσεις που συνέχισαν να καθορίζουν την επιτυχία της. Στο πρώτο της άλμπουμ δεν
είχαν σχηματιστεί πλήρως οι φωνητικές ικανότητες και η προσωπική τέχνη της. Το
φωνητικό της ύφος ήταν παρόμοιο με άλλες ποπ σταρ της εποχής, όπως Πόλα
Αμπντούλ, Ντέμπι Γκίμπσον και Τέιλορ Ντέιν. Σε τραγούδια όπως το "Lucky
Star" και "Borderline", εισήγαγε ένα στυλ πιο αισιόδοξου
μουσικού χορού που αποδείχθηκε ιδιαίτερα ελκυστικό για το γκέι κοινό. Το
φωτεινό, κοριτσίστικο φωνητικό ηχόχρωμα στα πρώτα χρόνια έγινε
"passe" πιο μέτα δεδομένου ότι οι κριτικοί της έλεγαν πως τους
θυμίζει την Μίνι Μάους με ήλιο. Αυτό συνεχίστηκε και με το Like a Virgin.
Η καλλιτεχνική
ωρίμανση της ήταν ορατή στο True Blue το 1986 και το Like a Prayer το 1989. Στο
True Blue, ενσωμάτωσε κλασική μουσική, προκειμένου να τραβήξει ένα μεγαλύτερο
ηλικιακά κοινό που ήταν δύσπιστο για την μουσική της. Το τραγούδι "Papa
Don't Preach" ήταν σημαντικό ορόσημο στην καλλιτεχνική της πορεία. Η
κλασική εισαγωγή, ο γρήγορος ρυθμός και η σοβαρότητα στη φωνή της ήταν
πρωτοφανείς γι' αυτήν εκείνη τη στιγμή. Με το Like a Prayer εισήλθε και πάλι σε
μια νέα φάση, μουσικά. Κατέγραψε και εισήγαγε ζωντανά ηχογραφημένα τραγούδια
και ενσωμάτωσε διαφορετικά είδη μουσικής, συμπεριλαμβανομένων των φανκ, R&B
και χορωδίας. Η ευελιξία της είχε παρουσιαστεί περαιτέρω στο I'm Breathless, το
οποίο αποτελείται κυρίως από Μπρόντγουεϊ τζαζ του 1940. Συνέχισε να συνθέτει
μπαλάντες και uptempo χορευτικά τραγούδια για τα Erotica (1992) και Bedtime Stories
(1994). Προσπαθούσε να παραμείνει σύγχρονη ενσωματώνοντας δείγματα ντραμς και
χιπ χοπ στη μουσική της.Με το Ray of Light, έδωσε στην ηλεκτρονική μουσική
τεράστια δημοτικότητα στην mainstream μουσική σκηνή.
Πειραματίστηκε με πιο φολκ και ακουστική μουσική στο Music (2000) και το
American Life (2003). Μια αλλαγή επισημάνθηκε στο περιεχόμενο των τραγουδιών
στο Music, με τα περισσότερα από αυτά να είναι απλά τραγούδια αγάπης, αλλά με
έναν υποκείμενο τόνο μελαγχολίας, ενώ, στο American Life τα "συμβατικά ροκ"
τραγούδια είναι εμποτισμένα με δραματικούς στίχους για τον πατριωτισμό.
Επέστρεψε στα καθαρά χορευτικά τραγούδια με το Confessions on a Dance Floor το
2006, με κλαμπ ρυθμούς και ρέτρο μουσική. Στο Hard Candy (2008) αναμιγνύει
R&B και χιπ χοπ μουσική με μελωδίες χορού. Με το MDNA (2012) επέστρεψε στο
electropop ύφος που φλέρταρε με τα Ray of Light και το Music.
Κληρονομιά
Η Μαντόνα έχει θεωρηθεί μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της μουσικής και πλέον μία από της πιο ισχυρές γυναίκες στην ιστορία αλλά και το μεγαλύτερο γκέι άικον. Διάφορoι μουσικoί δημοσιογράφοι, κριτικοί και συγγραφείς την θεωρούν ως την πιο σημαντική γυναίκα καλλιτέχνη όλων των εποχών. Ο συγγραφέας Κάρο Κλερκ έγραψε ότι κατά την διάρκεια της καριέρας της έχει ξεπεράσει τον όρο ποπ σταρ για να γίνει ένα παγκόσμιο πολιτιστικό σύμβολο. Το Rolling Stone της Ισπανίας έγραψε έγινε η πρώτη Κυρία της Ποπ στην ιστορία, χρόνια πριν εμφανιστεί το διαδίκτυο. Ήταν παντού, στα πανίσχυρα μουσικά τηλεοπτικά κανάλια, στο ραδιόφωνο, σε εξώφυλλα περιοδικών ακόμα και στα βιβλιοπωλεία. Κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί από την εποχή των Beatles. Η Laura Barcella στο βιβλίο της Madonna and Me: Women Writers on the Queen of Pop (2012) εξήγησε: πράγματι η Μαντόνα άλλαξε τα πάντα στο μουσικό τοπίο, απ' την 80's τάση της μόδας μέχρι και το τι μπορούσε (η δεν μπορούσε) μια ισχυρή ποπ σταρ να πει η κάνει στα μάτια του κοινού. Ο Alan McGee από την εφημερίδα The Guardian αισθάνθηκε ότι η Μαντόνα είναι μια μεταμοντέρνα τέχνη, που όμοιά της δεν πρόκειται να ξαναδούμε. Ισχυρίστηκε ακόμη ότι η Μαντόνα και ο Μάικλ Τζάκσον δημιούργησαν τους όρους βασίλισσα και βασιλιάς της ποπ. Σύμφωνα με το Forbes και άλλα δημοσιεύματα, είναι μια πολιτιστική εικόνα, και αναμφίβολα μια από τις πιο επιτυχημένες καλλιτέχνιδες όλων των εποχών.
Σύμφωνα με τον Τόνι Sclafani
από το MSNBC: αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από τη Μαντόνα, τα περισσότερα
μεγάλα αστέρια της μουσικής ήταν ροκάδες και άντρες, μέχρι που έκανε την
εμφάνισή της... Όταν οι Beatles εμφανίστηκαν στην Αμερική άλλαξαν το τρόπο με
τον οποίο έβλεπε ο κόσμος τις μπάντες στην μουσική. Η Μαντόνα το έκανε με τις
γυναίκες. Ο Χάουαρντ Κράμερ, διευθυντής του Rock and Roll Hall of Fame είπε η
Μαντόνα άνοιξε τον δρόμο για τις γυναίκες στην μουσική. Οι Μπρίτνεϊ Σπίαρς,
Κριστίνα Αγκιλέρα, Κάιλι Μινόγκ, Spice Girls, Destiny's Child, Τζένιφερ Λόπεζ
και Pink μεγάλωσαν ακούγοντας και θαυμάζοντας την Μαντόνα και αποφάσισαν ότι
ήθελαν να της μοιάσουν. Το 2010, το περιοδικό Time τη συμπεριέλαβε στη λίστα με
τις 25 πιο ισχυρές γυναίκες του προηγούμενου αιώνα, όπου περιείχε μόνο δύο
τραγουδίστριες, αυτήν και την Αρίθα Φράνκλιν, ενώ έφτασε στο νούμερο ένα στην
λίστα του VH1 για τις 100 γυναίκες της μουσικής. Η Strawberry Saroyan δήλωσε:
Μπορείτε να διαχωρίσετε τη μουσική της Μαντόνα και την εικόνα της αλλά γιατί να
το κάνετε; Για μένα, είναι μια αφηγήτρια, μια πολιτιστική πρωτοπόρος, και το
σημαντικότερο πράγμα είναι τα μηνύματα που περνάει μέσω της μουσικής, των
βίντεο και της εικόνας της. Η ικανότητα να περνά μηνύματα πέρα απ' τη μουσική
της είναι και η κληρονομιά της". Ο Stephen Thomas Erlewine πρόσθεσε ότι
Ήταν η πρώτη γυναίκα τραγουδίστρια που κατάφερε έχει τον πλήρη έλεγχο της
μουσικής και της εικόνα της.
Η χρήση ερωτικής και προκλητικής εικόνας ωφέλησε την καριέρα της και
δημιούργησε διαλόγους και απορίες για την σεξουαλικότητα και τον φεμινισμό.
Ξεκίνησε μια “επανάσταση” στη μουσική... οι στάσεις και οι απόψεις της σχετικά
με το σεξ, το γυμνό, το στυλ και την σεξουαλικότητα ανάγκασε το κοινό να
καθίσει και να σκεφτεί. Η ίδια είχε πει ότι η προκλητικότητα κάνει τους
ανθρώπους να σκέφτονται. Στο In Doing Gender in Media, Art and Culture (2009)
οι συγγραφείς παρατήρησαν ότι η Μαντόνα ως γυναίκα, διασημότητα, τραγουδίστρια
και ποπ είδωλο, είναι σε θέση να προκαλέσει διαταραχές και συζητήσεις για τον
φεμινισμό.Οι φεμινιστές την θεωρούν ως ένα σχεδόν ιερό φεμινιστικό είδωλο.
Αναγνωρίζεται ως ιδιοφυία στον επιχειρηματικό κλάδο αφού σύμφωνα με
δημοσιεύματα, την πρώτη δεκαετία της καριέρας της έβγαλε πάνω 1,2
δισεκατομμύρια δολάρια. Η Morton την χαρακτηρίζει ως έναν άνθρωπο καιροσκοπικό,
άπληστο, αδίστακτο, που χειραγωγεί τους άλλους και δεν σταματάει μέχρι να πάρει
αυτό που θέλει. Αυτό μπορεί να να σε κάνει να χάσεις τους κοντινούς σου
ανθρώπους αλλά ποτέ δεν την ένοιαζε.
Βίος και πολιτεία
Η Μαντόνα έχει πουλήσει 315 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και το βιβλίο Γκίνες την αναγνώρισε ως την γυναίκα καλλιτέχνη με τις μεγαλύτερες πωλήσεις και την τέταρτη ανεξαρτήτου φύλου, πίσω απ' τους Beatles, τον Έλβις Πίσλεϊ και τον Μάικλ Τζάκσον. Η ένωση βιομηχανίας καταγραφής της Αμερικής (RIAA) την ανακήρυξε ως την γυναίκα με τις καλύτερες πωλήσεις του 20ού αιώνα και τη δεύτερη στην Αμερική, με 64.500.000 πιστοποιημένα άλμπουμς. Είναι η μουσικός με τις περισσότερες πιστοποιήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, με 45 βραβεία Τον Μάιο του 2014, το Billboard, ανακοίνωσε ότι απ' το 1990 μέχρι σήμερα έχει κερδίσει συνολικά 1,2$ δισεκατομμύρια απ' τις περιοδείες της με 10 εκατομμύρια κοινό. Έχει τιμηθεί με 20 MTV Video Music Awards -περισσότερα από κάθε άλλο καλλιτέχνη- συμπεριλαμβανομένου και του βραβείου για το σύνολο του έργου της το 1986 (lifetime achievement Video Vanguard Award). Κατέχει το ρεκόρ, για τα περισσότερα νούμερο-ένα στα αμερικάνικα τσαρτς, με συνολικά 160+, μεταξύ των οποίων 12 στα Hot 100 τσαρτ και 46 στα Hot Dance Club Songs. Επίσης, έχει σκοράρει 38 top-ten singles στα Hot 100, περισσότερο από κάθε άλλο καλλιτέχνη στην ιστορία. Το 2008, το περιοδικό Billboard την κατάταξε στο νούμερο δύο, πίσω από τους Beatles ως την πιο επιτυχημένη σόλο καλλιτέχνη όλων των εποχών στα αμερικάνικα τσαρτς. Παγκοσμίως, έχει 12 νούμερο ένα σινγκλ στην Αμερική, 13 στο Ηνωμένο Βασίλειο, 11 στην Αυστραλία και 23 στον Καναδά, περισσότερα από κάθε άλλη γυναίκα καλλιτέχνη. Τέλος, είναι μαζί με τον Έλβις Πρίσλεϊ οι δυο καλλιτέχνες με τα περισσότερα νούμερο ένα σινγκλ σε παγκόσμιο επίπεδο, με συνολικά 22 τραγούδια της να έχουν φτάσει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά και η καλλιτέχνις με τα περισσότερα σινγκλ της να έχουν φτάσει στο παγκόσμιο top 10 (συνολικά 47 επιτυχίες). Έχει βρεθεί στην 1η θέση του παγκόσμιου singles chart για 138 εβδομάδες συνολικά με αποτέλεσμα να έρχεται στην 2η θέση μετά τους Beatles με 162 εβδομάδες. Το 2020 το περιοδικό Time, την ονόμασε “Γυναίκα του 1989” στην λίστα "100 Women of the Year", για την μεγάλη επιρροή που είχε αλλά και τον τρόπο που ένωσε αμφιλεγόμενα θέματα με την μουσική της, κάτι που αποτέλεσε αρχέτυπο, αφού επόμενες γενιές τραγουδιστών βάσισαν τις καριέρες τους στην εικόνα της Μαντόνα.
Προσωπική ζωή
Έκανε τον πρώτο της γάμο το 1985 σε ηλικία 28 ετών με τον ηθοποιό Σον Πεν, με τον οποίο χώρισε το 1989. Από το 1995 έως το 1997, διατηρούσε δεσμό με τον Κάρλος Λέον, με τον οποίο μάλιστα, απέκτησε μια κόρη, την Λούρδες Μαρία Τσικόνε Λέον, γνωστή και ως Λόλα Λέον. Το 2000, παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά όμως με τον Βρετανό σεναριογράφο Γκάι Ρίτσι, με τον οποίο απέκτησαν τρία παιδιά. Έναν βιολογικό γιο, και δύο θετά παιδιά από το Μαλάουι. Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 2008.
Επιλεγμένη Δισκογραφία
· Madonna (1983)
· Like a Virgin (1984)
· True Blue (1986)
· Like a Prayer (1989)
· Erotica (1992)
· Bedtime Stories (1994)
· Ray of Light (1998)
· Music (2000)
· American Life (2003)
· Confessions on a Dance Floor (2005)
· Hard Candy (2008)
· MDNA (2012)
· Rebel Heart (2015)
· Madame X (2019)
Κινηματογράφος
· 1979 - A Certain Sacrifice
· 1985 - Vision Quest
· 1985 - Ψάχνοντας απεγνωσμένα τη Σούζαν
· 1986 - Οι τυχοδιώκτες της Σαγκάης
· 1987 - Πιάστε το κορίτσι
· 1989 - Bloodhounds of Broadway
· 1990 - Ντικ Τρέισι
· 1992 - Σκιές και Ομίχλη
· 1992 - Το δικό τους παιχνίδι
· 1993 - Ένοχο κορμί
· 1993 - Επικίνδυνο παιχνίδι
· 1995 - Λίγος καπνός ακόμα
· 1995 - Τέσσερα Δωμάτια
· 1996 - Girl 6
· 1996 - Evita
· 2000 - The Next Best Thing
· 2002 - Η κυρία και ο ναύτης
· 2002 - Die Another Day - Πέθανε μια Άλλη Μέρα
· 2006 - Ο Άρθουρ και οι Μινιμόι
· 2008 - Είμαι γιατί Είμαστε
· 2016 - Ο θείος Χάουαρντ
Σκηνοθεσία/Παραγωγή
· 2007 - M by Madonna
· 2008 - Ηθική και Χυδαιότητα
· 2008 - Είμαι γιατί Είμαστε
· 2010 - Miu Miu 2010
· 2011 - W.E.
Ταινίες Μικρού Μήκους
· 1992 - The Making of Sex
· 2001 - The Hire: Star
· 2005 - Confessions on a Promo Tour
· 2006 - Confessions Tour: Behind the Scenes
· 2010 - Sticky & Sweet Tour: Behind the Scenes
· 2012 - Inside the DNA of MDNA
· 2013 - secretprojectrevolution
· 2016 - Qandeel Baloch: A Very Short Story
· 2017 - Her-Story
