Ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα αποσυνδέει το
ύψος του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού, από το πού κατευθύνονται τα κονδύλια του
προϋπολογισμού αυτού. Και η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Τα χρήματα από το
Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο - τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό - ποτέ δεν
πήγαν, ούτε πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών
αναγκών.
Το νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ δεν
επιτρέπει τα ευρωενωσιακά κονδύλια να κατευθυνθούν σε έργα για τη λαϊκή
στέγαση, την αντισεισμική θωράκιση και προστασία, αντιπλημμυρικά έργα, σε
υποδομές για την Εκπαίδευση, την Υγεία, την Πρόνοια. Επιλέξιμα για ευρωενωσιακή
χρηματοδότηση είναι μόνο τα έργα που αποφέρουν κέρδη στους επιχειρηματικούς
ομίλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «λευκό» στους
Κανονισμούς σχετικά με το «Ευρωπαϊκό
Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης» και το «Ταμείο
Συνοχής», βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στην επιδότηση με πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ των επιχειρηματικών ομίλων και
των ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στις περιφέρειες και στους δήμους στα
κράτη-μέλη της ΕΕ, προίκα για τους εκλεγμένους δημάρχους του και δέλεαρ για
τους υποψηφίους του στις προσεχείς περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Η «νέα αρχιτεκτονική» του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει την πρόταση του Λαϊκού
Κόμματος και των Σοσιαλδημοκρατών, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για φόρο επί των
χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, που υπερψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο
(εισηγήτρια της σχετικής έκθεσης ήταν ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ). Και, γιατί όχι,
και ομόλογα σταθερότητας στην Ευρωζώνη και τα ευρωπαϊκά ταμεία κοινωνικής
επιχειρηματικότητας, για τα οποία ψήφισε «λευκό».
Το ρόλο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), του μηχανισμού δηλαδή
της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να τον αναλάβει η Ευρωπαϊκή
Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ένα άλλο δηλαδή αντιδραστικό όργανο της Ευρωπαϊκής
Ένωσης που λειτουργεί για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την κρίση και
το χρέος;
Κρύβει, όπως και οι αστοί, με κάθε τρόπο το χαρακτήρα της κρίσης, ως κρίσης
του εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Την
εμφανίζει ως κρίση χρέους, που, όπως λέει ο πρόεδρός του, προέκυψε από «ένα
μοντέλο υπερκατανάλωσης με δανεικά»!
Αποδοχή της εξαθλίωσης
Οι αντιμνημονιακές κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν εγκαταλειφθεί. Συνεχίζοντας την
παράδοση δειγμάτων «καλής διαγωγής» στην ΕΕ, δίνει εξετάσεις στην αστική τάξη
ότι αποτελεί υπεύθυνη δύναμη για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτό που
υπόσχεται στο λαό είναι ότι θα παγώσει την περαιτέρω μείωση των κοινωνικών
δαπανών, των μισθών και των συντάξεων. Η ελπίδα που «πουλάει» στους
εργαζόμενους είναι να μην εξαθλιωθούν περισσότερο, να καλλιεργήσει τη νοοτροπία
να αρκούνται στο ξεροκόμματο και τα ψίχουλα της σημερινής κατάντιας.
Όσο για τις κοινωνικές δαπάνες υπόσχεται να φτάσουν, λέει, το μέσο όρο της
Ευρωζώνης, να πάνε από 43% στο 46% του ΑΕΠ, όπως στη Γαλλία, την Ιταλία, την
Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αυστρία κλπ., που ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς θεωρεί ότι
είναι «κοινωνικοί παράδεισοι» (26,7 εκατομμύρια άνεργοι, 130 εκατομμύρια κάτω
από το όριο της φτώχειας στην ΕΕ). Γι' αυτό δεν προξενεί έκπληξη η στάση του
στο Ευρωκοινοβούλιο στην έκθεση για την Πράσινη Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
για το Εργατικό Δίκαιο «Εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας για την
αντιμετώπιση των προκλήσεων τον 21ο αιώνα».
Όλα τα βάρβαρα μέτρα, που τσακίζουν τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής
τάξης στη χώρα μας και σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, περιγράφονταν σ' αυτή: Κατάργηση των ΣΣΕ και αντικατάστασή τους
από την ατομική σύμβαση εργασίας. Αντικατάσταση της μόνιμης και σταθερής
δουλειάς από κάθε μορφής μερική και ελαστική απασχόληση. Κατάργηση των
αποζημιώσεων απόλυσης, των ορίων και προϋποθέσεων για τις ομαδικές απολύσεις.
Τα δουλεμπορικά γραφεία. Η καπιταλιστική κρίση αξιοποιήθηκε από την ΕΕ και
τις κυβερνήσεις για να τα επιβάλλουν «διά πυρός και σιδήρου» στην εργατική
τάξη.
Τι έκαναν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΕΑ; Ψήφισαν «λευκό» στην έκθεση του
Ευρωκοινοβουλίου, δίνοντας ανοχή και στην ουσία στήριξη στην αντεργατική
λαίλαπα της ΕΕ και του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου.
Το ίδιο έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών
Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Μαζί με
τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπερψήφισε την απαράδεκτη Έκθεση Α. Σέρκας (αυτού που
σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως «καταπέλτη» κατά της τρόικας) για την οργάνωση του
χρόνου εργασίας που προέβλεπε διευθέτηση τον εργάσιμου χρόνου σε 12μηνη βάση
και αύξανε τα χρονικά όρια εργασίας από 65 ως 78 ώρες την εβδομάδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσποιείται πως είναι αντίθετος με την εισαγωγή του συστήματος
των τριών πυλώνων (βασική σύνταξη
φτώχειας, επαγγελματική ανταποδοτική σύνταξη και ιδιωτική ασφάλιση) στην
Κοινωνική Ασφάλιση. Δεν λέει όμως ότι αυτό αποτελεί στρατηγική επιλογή της
ΕΕ για όλα τα κράτη-μέλη και προβλέπεται τόσο από την Πράσινη όσο και τη Λευκή
Βίβλο της Επιτροπής για τις συντάξεις, αλλά και στο «Σύμφωνο για το ευρώ+» που
συνδέει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής. Γι' αυτό στο Ευρωκοινοβούλιο στις
21.05.2013 ψήφισε πάλι «λευκό» στην έκθεση «Προς επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή
ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα», που προωθεί όλο το ευρωενωσιακό πλαίσιο
της κατεδάφισης των δημόσιων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χύνει κροκοδείλια δάκρυα για το ξεπούλημα του Οργανισμού Λιμένος
Πειραιά, ενώ μαζί με τα άλλα κόμματα του ΚΕΑ, καθώς και το Λαϊκό Κόμμα (ΝΔ),
τους σοσιαλδημοκράτες (ΠΑΣΟΚ), τους Φιλελεύθερους κ.ά. υπερψήφισαν την έκθεση
του Ortuondo Larrea σχετικά με την «Ανακοίνωση
της Επιτροπής για "την ευρωπαϊκή πολιτική για τα λιμάνια"», που
έβαζε τις βάσεις και άνοιγε το δρόμο στη σημερινή εξέλιξη για την παράδοση των
λιμανιών και των λιμενικών υπηρεσιών στους μονοπωλιακούς ομίλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί τον «κοινωνικό
εταιρισμό», με τους εργατοπατέρες των ευρωπαϊκών συνδικάτων ETUC/CES, που
υπονομεύουν κάθε εργατική αντίδραση και βάζουν πλάτη στην κατεδάφιση των
εργατικών δικαιωμάτων με τον πιο ανώδυνο τρόπο για τους καπιταλιστές. Στα
πλαίσια αυτά έχει συγκροτηθεί μόνιμος «μηχανισμός κοινωνικού διαλόγου» μεταξύ
της ΕΕ - της ένωσης των καπιταλιστών «Ένωση Βιομηχανικών και Εργοδοτικών
Συνδέσμων» /«BUSINESSEUROPE»/ και της αριστοκρατίας των ευρωπαϊκών συνδικάτων
ETUC/CES - που αποτελεί το «Δούρειο Ίππο» για το πέρασμα των αντεργατικών
μέτρων, της στρατηγικής των μονοπωλίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε πάλι «λευκό» για το Πρόγραμμα
Πλαίσιο για την Έρευνα και την Καινοτομία - «Ορίζοντας 2020», συμβάλλοντας
στην επιβολή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στα πανεπιστήμια και τα δημόσια
ερευνητικά κέντρα, στην ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση της έρευνας στη μονοπωλιακή
κερδοφορία, στη σύνδεσή της για πρώτη φορά με τους στρατιωτικούς σκοπούς της
ΕΕ.
Λαϊκές ελευθερίες και δημοκρατικά
δικαιώματα
Ο κατήφορος της ευρωυποταγής
αποδεικνύεται χωρίς τέλος για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ευρωβουλευτής του ήταν εισηγητής της έκθεσης για τον Κανονισμό Πολιτικής
Προστασίας της ΕΕ (2006) που για πρώτη φορά εντάσσει τους μηχανισμούς πολιτικής
προστασίας στους ήδη υπάρχοντες κατασταλτικούς μηχανισμούς της ΕΕ, με πρόσχημα
την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», για το χτύπημα του εργατικού κινήματος.
ΌΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ ΤΩΝ
ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρμαχος της διεύρυνσης
της ΕΕ. Από τις προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας είναι η πρόοδος των
ενταξιακών διαπραγματεύσεων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων με την ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ
συμπλέει απόλυτα στο στόχο αυτό με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τους ενώνει το
ίδιο «όραμα», η «μεγάλη ΕΕ».
€υρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε
εισηγητής της έκθεσης προόδου για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων
της Αλβανίας με την ΕΕ που ψηφίστηκε στις 13 Δεκέμβρη 2012. Επισκέφθηκε την
Αλβανία και σαν γραμματοκομιστής των μονοπωλίων της ΕΕ είχε συναντήσεις με τον
τότε πρωθυπουργό Σ. Μπερίσα και το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, προωθώντας
τις διαδικασίες ένταξης της χώρας.
Η έκθεσή του, που ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα του κεφαλαίου και του
ευρωμονόδρομου στο Ευρωκοινοβούλιο, εκφράζει τις απαιτήσεις της ΕΕ και τις
κατευθύνσεις για τις μεταρρυθμίσεις στο αστικό πολιτικό σύστημα της Αλβανίας,
τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που πρέπει να προωθηθούν στη χώρα για την
εξυπηρέτηση των μονοπωλιακών συμφερόντων.
Για να αποφύγει να συνεχίσει να εκτίθεται σαν «πλασιέ» της ΕΕ στην Αλβανία,
λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές -Σεπτέμβρης 2013- παρέδωσε τη σκυτάλη στο
σοσιαλδημοκράτη Κροάτη ευρωβουλευτή, Ν. Βούλιανιτς, τον ίδιο πιστό υπέρμαχο του
μαντρώματος όλων των βαλκανικών λαών στην ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει το ιδεολόγημα
ότι σέβεται τη θέληση των λαών. Όπως και τα κόμματα του κεφαλαίου, παρουσιάζει
σαν λαϊκή θέληση τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης να
στερεώσει την κυριαρχία της απέναντι στο λαό.
Ο λύκος δεν γίνεται αρνί...
Η Σύνοδος Κορυφής το Δεκέμβρη του 2013 έθεσε τους νέους επιθετικούς προσανατολισμούς
της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ.
Πώς τοποθετείται ο ΣΥΡΙΖΑ στην ενίσχυση της επιθετικότητας της ΕΕ και των
μονοπωλίων;
Υπόσχεται την αποχώρηση της χώρας
από το ΝΑΤΟ στη «Δευτέρα Παρουσία», όταν αντικατασταθεί το ΝΑΤΟ και οι
στρατιωτικές δομές της ΕΕ από ένα «Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλειας». Και μέχρι τότε
η χώρα θα συμμετέχει και στο ΝΑΤΟ και στον Ευρωστρατό και στα «Baitlegroups»
της ΕΕ. Ούτε κουβέντα για κλείσιμο της βάσης της Σούδας. Καμία κουβέντα για τη
συμμετοχή της χώρας στην ΚΕΠΠΑ και την ΕΠΑΑ της ΕΕ, το εργαλείο και το όχημα
για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ ανά τον κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τη
συμμετοχή της χώρας αυτονόητη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα του ΚΕΑ στα λόγια είναι αντίθετοι με την ενίσχυση
της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, στην πράξη όμως στηρίζουν αυτή την κατεύθυνση,
αφού έχουν επιλέξει τη στήριξη της διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου με όλες
τους τις δυνάμεις.
Για την «Εξαγωγή Όπλων» ψήφισαν
«λευκό», δίνοντας ουσιαστικά τη συγκατάθεσή τους στον εξοπλισμό των συμμάχων
των ιμπεριαλιστών ΕΕ - ΝΑΤΟ. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής τους ήταν και η
στάση του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συρία, υιοθετώντας όλη την χυδαία και ψεύτικη
προπαγάνδα για τα «εγκλήματα του καθεστώτος Άσαντ», όπως είχαν κάνει παλιότερα
και με τον πόλεμο ΝΑΤΟ - ΕΕ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία.
Δεν δείχνουν βέβαια την ίδια ευαισθησία για τις άλλες στρατιωτικές
επεμβάσεις της ΕΕ, όπως στο Μάλι ή στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, για τις
οποίες είτε δεν έβγαλαν τσιμουδιά ή είχαν μια χαλαρή αντίδραση για «τα μάτια
του κόσμου». Η πολιτική του «ευρωμονόδρομου» τους οδηγεί πάντοτε στην στήριξη
ουσιαστικά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της ΕΕ, είτε γίνεται άμεσα, είτε
έμμεσα.
Αν και το ιδεολόγημα του ΚΕΑ και του ΣΥΡΙΖΑ περί της ΕΕ ως «αντίπαλου πόλου»
στις ΗΠΑ έχει χρεοκοπήσει στις λαϊκές συνειδήσεις, το αναπαράγουν με
διαφορετική παραλλαγή. Εγκλωβίζουν εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις στην ουτοπία
και το ψέμα ότι η ΕΕ από ιμπεριαλιστικός οργανισμός μπορεί να γίνει «παράγοντας
σταθερότητας και ειρήνης».
Πιστοί στην πολιτική αυτή, υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο το «Χρηματοδοτικό μέσο για την προαγωγή της
δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως», το ταμείο δηλαδή
για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
της ΕΕ σε ολόκληρο τον κόσμο, με πιο χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα την Ουκρανία, όπου από το ταμείο αυτό
χρηματοδοτούνται όλες οι ομάδες της αντιπολίτευσης που χρησιμοποιεί η ΕΕ για να
στερεώνει τις θέσεις της στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.