13 Σεπτεμβρίου 2023

ΝΑΤΟ_ΗΠΑ κλπ. “πρόθυμοι”: παγκόσμιοι χωροφύλακες και δολοφόνοι των λαών

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπεύθυνες
για το 42% ++
των μονομερών κυρώσεων στον κόσμο

             
granma.cu

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποίησε την οικονομική και στρατιωτική της ισχύ και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που γεννήθηκαν από τη συμφωνία του Bretton Woods για να επιβάλει κυρώσεις σε κράτη που δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντά της.

“Σε έναν κόσμο που διέρχεται μια βαθιά πολυδιάστατη κρίση, δεν πρέπει να υπάρχει χώρος για τα καταχρηστικά καταναγκαστικά μέτρα των ΗΠΑ, τα οποία προκαλούν ταλαιπωρία σε εκατομμύρια ανθρώπους”, δήλωσε στο Twitter ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚ Bruno Rodríguez Parrilla (Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια), τονίζοντας ότι “Οι ΗΠΑ ευθύνονται για το 42% των μονομερών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί παγκοσμίως από το 1950”.

H συμφωνία του Μπρέτον Γουντς – δεδομένης της οικονομικο_πολιτικής αδυναμίας των περισσότερων χωρών στον κόσμο και κρυμμένη πίσω από τον αντικομμουνισμό – έγινε “εργαλείο για να κυρώσεις στα κράτη που δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντά τους”, αναφέρει και το Telesur.

Είναι της μόδας να τιμωρούνται για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της τρομοκρατίας, ακόμη και χώρες όπου έχει αποδειχθεί, μέσω αποχαρακτηρισμένων εγγράφων, ότι η ίδια η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενθάρρυνε, χρηματοδότησε και προστατεύει δικτατορικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, τη Μέση Ανατολή, Αφρική και Ασία, χωρίς να υπολογίζουμε δεκάδες εισβολές και πραξικοπήματα.

Για περισσότερες από έξι δεκαετίες, οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει ένα ευρύ και ολοκληρωμένο σύστημα μονομερών καταναγκαστικών μέτρων με εξωεδαφική εμβέλεια. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η πολιτική της για αλλαγή καθεστώτος στην Κούβα, η οποία έχει αρνητικό αντίκτυπο στο δικαίωμα στην ανάπτυξή της. Επίσης, σε Βενεζουέλα, Ιράκ, Ιράν, Συρία, Νικαράγουα, Ρωσία (ΝΑΤΟ), Σουδάν, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, μεταξύ άλλων, είναι παραδείγματα χωρών που είναι θύματα του διεθνούς εκτελεστή.

Μικρό χρονικό αμερικανικών επεμβάσεων

Οι αμερικανικές ιμπεριαλιστικές εισβολές, επεμβάσεις, αλλά και οι «συγκεκαλυμμένες» επιχειρήσεις της CIA κατά «ανεπιθύμητων» κυβερνήσεων και λαϊκών επαναστατικών κινημάτων στην υφήλιο είναι τα κομμάτια της κοινής ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, που καταγράφεται - με το αίμα εκατομμυρίων αθώων αμάχων - σε κάθε ήπειρο του πλανήτη πάνω από ενάμιση αιώνα... Επεμβάσεις που έγιναν με πρόσχημα την προστασία «εθνικών συμφερόντων», την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία... Εν αναμονή του νέου πολέμου στο Ιράκ, αλλά και των άλλων επεμβάσεων που σχεδιάζονται στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, αλλά και της Βορειοανατολικής Ασίας, ο “Ρίζος” θυμίζει μερικές απ' τις επεμβάσεις και εισβολές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ τα τελευταία πενήντα χρόνια, επεμβάσεις και πραξικοπήματα από το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, που πραγματοποίησαν οι τρεις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ - Αγγλία - Γαλλία, αλλά και το ΝΑΤΟ.

Οι μεταπολεμικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

Οι ΗΠΑ έχουν κηρύξει πόλεμο. Προετοιμάζονται πυρετωδώς για την Κεντρική Ασία και άλλη μια ιμπεριαλιστική επέμβαση έχει ήδη ξεκινήσει. Άλλωστε ο πόλεμος και οι επεμβάσεις είναι χαρακτηριστικό της δράσης των ιμπεριαλιστικών κρατών και οργανισμών, γεγονός που επιβεβαιώνεται και μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια σχετικά ειρηνική περίοδο.

·       Δεκέμβρης 1944, Αθήνα: Τα αγγλικά τανκς εισβάλλουν στην Αθήνα. Η ελληνική τραγωδία αρχίζει...

·       Αύγουστος 1945 Χιροσίμα - Ναγκασάκι: Οι ατομικές βόμβες των Αμερικανών σκορπούν το θάνατο στην Ιαπωνία. Δεν καταστρέφουν στρατιωτικούς στόχους. Καίνε γυναικόπαιδα. Οι ΗΠΑ, με την αποτρόπαια αυτή πράξη, θέλησαν να επιβάλουν τη δική τους παγκόσμια κυριαρχία και ηγεμονία, να τρομοκρατήσουν την ΕΣΣΔ, τη νεοσύστατη λαϊκή δημοκρατία της Κίνας και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.

·       1945, Ινδονησία: Στρατιωτικά αγήματα της Αγγλίας συμμετέχουν στον πρώτο αποικιακό πόλεμο των Κάτω Χωρών κατά της Ινδονησίας (1945-1948).

·       1945, Ινδοκίνα: Γαλλικά αποικιοκρατικά στρατεύματα αρχίζουν το αιματοκύλισμα του Βιετνάμ, του Λάος και της Καμπότζης που κράτησε 9 χρόνια (1945-1954).

·       1947, Μαδαγασκάρη: Γαλλικά στρατεύματα εξαπολύουν σφαγές ενάντια στους πατριώτες της Μαδαγασκάρης με την άμεση υποστήριξη των ΗΠΑ (1947-1948).

·       1948, Μαλαισία: Αυτή τη φορά το ρόλο του σφαγέα αναλαμβάνουν οι Αγγλοι αποικιοκράτες, που για επτά ολόκληρα χρόνια (1948-1955) πέρασαν το λαό της από τη φωτιά και το σίδερο.

·       18-4-1948, Ιταλία: Καράβια του 6ου αμερικάνικου στόλου αποβιβάζουν πεζοναύτες στα ιταλικά λιμάνια της Νεάπολης, της Γένοβας, του Λιβόρνο και του Παλέρμο. Αμερικανικά αεροπλάνα πετούν απειλητικά πάνω από τη Ρώμη. Σ' αυτό το... δημοκρατικό κλίμα διεξάγονται οι πρώτες, μετά την ανακήρυξη της ιταλικής δημοκρατίας, βουλευτικές εκλογές στη χώρα.

·       1950-1953 Κορέα: Η δράση αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προετοιμάζει το έδαφος και προκαλεί τον πόλεμο στην Κορεατική Χερσόνησο, διχάζοντας νότο και βορρά. Ο πόλεμος τερματίζεται με συνθήκη ανακωχής τον Ιούλιο του '53 και αφού οι Αμερικανοί αιματοκύλησαν, με βομβαρδισμούς, ακόμη και με τη χρήση χημικών και βιολογικών όπλων, εκατομμύρια αμάχους... Αμερικανική απόβαση στην Κορέα. 1.000 τανκς, 1.600 αεροπλάνα, 200 πλοία και 1.000.000 στρατός, κύρια αμερικανικός, αλλά και αγήματα από 15 χώρες «συμμάχους» μαζί και από την Ελλάδα (1950-1953).

·       1951, Αίγυπτος: Βρετανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν αιγυπτιακές πόλεις.

·       1952, Τυνησία, Μαρόκο: Αρχίζει η τετραετής «εκπολιτιστική» δράση των Γάλλων «Λεγεωνάριων της τιμής» στην Τυνησία και το Μαρόκο (1952-1956).

·       1952, Κένυα: Στο ματωμένο χορό, όπως πάντα και η ιμπεριαλιστική Αγγλία. Η αποικιακή «μάχαιρα» στρέφεται και προς την Κένυα (1952-1956).

·       18-9-1953, Ιράν: Με την επίβλεψη της ΣΙΑ εκδηλώνεται πραξικόπημα στο Ιράν. Η «ανεπιθύμητη» κυβέρνηση Μοσαντέκ ανατρέπεται. Ο Σάχης ξαναγύρισε και η εκπαιδευμένη από τη ΣΙΑ, μυστική υπηρεσία ΣΑΒΑΚ, του Σάχη, ανέλαβε την... εθνική αποστολή της βιολογικής εξαφάνισης των κομμουνιστών.

·       1954, Γουατεμάλα: Στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Η νόμιμη δημοκρατική κυβέρνηση Αρμπένσα ανατρέπεται βίαια και εγκαθιδρύεται καθεστώς φασιστικής δικτατορίας.

·       1954, Αλγερία: Οι Γάλλοι αποικιοκράτες αρχίζουν τον πόλεμο κατά Αλγερίας. Διάρκεια έξι χρόνια. Χρησιμοποίησαν 800.000 στρατό, το μισό γαλλικό στόλο και τα 2/3 της γαλλικής αεροπορίας.

·       1956, Αίγυπτος: Αγγλογαλλικά αεροπλάνα αρχίζουν το βομβαρδισμό της Αιγύπτου, αποβιβάζοντας αργότερα πεζοναύτες στο Πορτ Σάιντ...

·       1958, Λίβανος: Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Λίβανο. Καταλαμβάνουν τη Βηρυτό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους κυριότερους συγκοινωνιακούς κόμβους της χώρας.

·       1958, Εμιράτα: Αγγλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο Αντεν, το Κουβέιτ, το Ομάν και το Μπαχρέιν.

·       1958, Ιορδανία: Αγγλική στρατιωτική επέμβαση για την υποστήριξη του μοναρχικού καθεστώτος.

·       Ιούλης 1958, Ιράκ: Αμερικανικά και αγγλικά στρατεύματα από το Λίβανο και την Ιορδανία εισβάλλουν στο Ιράκ.

·       Αύγουστος 1960, Κογκό: Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ αποφασίζει την ανατροπή και τη δολοφονία του εθνικού λαϊκού ηγέτη του Κογκό Πατρίς Λουμούμπα. Η εντολή δόθηκε από τον ίδιο τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ.

·       Απρίλης 1961, Κούβα: Χιλιάδες Αμερικανοί μισθοφόροι με την υποστήριξη αεροπορίας εισβάλλουν στην Κούβα. Σε 72 ώρες οι Κουβανοί τους πετούν στα νερά του Κόλπου των Χοίρων. Πρόκειται για την πρώτη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην αμερικανική ήπειρο.

·       1964, Βιετνάμ: Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός εξαπολύει τη γενοκτονία του Βιετνάμ. Έστειλαν 1.600.000 στρατιώτες. Στη διάρκεια της εννιάχρονης επέμβασης ο πόλεμος εξαπλώνεται σ' όλες τις χώρες της Ινδοκίνας (Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη).

·       Γενάρης 1966, Παναμάς: Αμερικανοί στρατιώτες ανοίγουν πυρ ενάντια σε ειρηνική λαϊκή εκδήλωση στον Παναμά. Οι διαδηλωτές απαιτούσαν την επιστροφή της διώρυγας στους κατόχους της.

·       1966-67, Γουατεμάλα: Νέα επέμβαση Αμερικανών πρασινομπερέδων εναντίον εξεγερμένων.

·       1965, Αγιος Δομήνικος: Ο αμερικανικός στρατός καταλαμβάνει το μικροσκοπικό Αγιο Δομήνικο. Εγκαθιδρύεται δικτατορικό φιλοαμερικανικό καθεστώς.

·       21 Απρίλη 1967, Ελλάδα: Αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα αναλαμβάνει την εξουσία στην Ελλάδα, με τη συμβολή της ΣΙΑ.

·       1967, Αραβικές Χώρες: Αμερικανοί και Αγγλοι μισθοφόροι και στρατιωτικοί σύμβουλοι συμμετέχουν στον πόλεμο των έξι ημερών του Ισραήλ κατά των αραβικών λαών.

·       1968, Αφρική: Οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν διαδοχικά σε Ουγκάντα, Κένυα, Τανγκανίκα, καθώς και στη νήσο του Μαυρικίου.

·       1969, Ανγκουίλα: Οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν στη νήσο Ανγκουίλα.

·       Σεπτέμβρης 1973, Χιλή: Ο απόφοιτος της στρατιωτικής σχολής δικτατόρων των ΗΠΑ Αουγκούστο Πινοτσέτ σε συνεργασία με τη ΣΙΑ δολοφονεί τον Πρόεδρο Αλιέντε και εγκαθιδρύει αμερικανόδουλο φασιστικό καθεστώς. Χιλιάδες οι νεκροί, οι ανάπηροι, οι αγνοούμενοι, οι φυλακισμένοι...

·       Οκτώβρης 1973, Αίγυπτος - Συρία: Οι Αμερικανοί με αερογέφυρα εφοδιάζουν τους Ισραηλινούς που επιτίθενται ξανά ενάντια στην Αίγυπτο και τη Συρία.

·       Ιούλης 1974, Κύπρος: Αμερικανόδουλο χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Μακαρίου. Οι Αμερικανοί τυφλώνουν τα ελληνικά ραντάρ. Τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το 40% του κυπριακού εδάφους. Αμερικανοί αξιωματούχοι από την Πρεσβεία τους στη Λευκωσία συντονίζουν τις επιχειρήσεις.

·       1976-92, Αγκόλα: Η CIA βοηθά τους υποστηριζόμενους από τη Νότια Αφρική στασιαστές, χρηματοδοτεί και εξοπλίζει την ΟΥΝΙΤΑ κατά των ανταρτών του Ντος Σάντος

·       1978, Λίβανος: Στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στην εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο.

·       1978, Ζαΐρ: Στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας και του Βελγίου στο Ζαΐρ. Στόχος η κατάπνιξη της λαϊκής εξέγερσης στην επαρχία Σαμπά.

·       1979, Τσαντ: Αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο Τσαντ για να υποστηρίξουν το φιλοδυτικό καθεστώς Χάμπρε ενάντια στη μεταβατική κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

·       Αύγουστος 1981, Λιβύη: Αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τη Λιβύη με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι. Τα επόμενα χρόνια οι βομβαρδισμοί και οι προκλήσεις ενάντια στη Λιβύη επαναλαμβάνονται.

·       1981-90, Νικαράγουα: Ναυτικές δυνάμεις και πράκτορες της CIA κατευθύνουν τις επιδρομές των «Contras» και στρέφονται εναντίον της επανάστασης.

·       Μάης 1982, Μαλβίνες (Φόκλαντ): Οι κανονιοφόροι της Θάτσερ χύνουν αίμα στις Μαλβίνες, που βρίσκονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού στο νότιο άκρο της Αργεντινής.

·       Αύγουστος 1982, Λίβανος: Νέα στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στο Λίβανο. Τα κανόνια του πολεμικού πλοίου «Νιου Τζέρσεϊ» σκορπούν στη Βηρυτό τη φωτιά και το θάνατο.

·       Οκτώβρης 1983, Γρενάδα: Οι Αμερικανοί εισβάλλουν στην ανεξάρτητη Γρενάδα και πνίγουν στο αίμα τη λαϊκή αντίσταση...

·       Δεκέμβρης 1989, Παναμάς: Οι Αμερικανοί επεμβαίνουν για να ανατρέψουν το καθεστώς του Παναμά, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Ουσιαστικά απαιτούν να κρατήσουν υπό την κατοχή τους τη Διώρυγα.

·       Γενάρης 1991 Ιράκ: Οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί τους των «ειρηνευτικών δυνάμεων» εγκαινιάζουν την αρχή της τελευταίας δεκαετίας του αιώνα μας με στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ, την περίφημη «Καταιγίδα της Ερήμου», με πρόσχημα την «απελευθέρωση» του Κουβέιτ, δηλαδή της περιοχής δικών τους πετρελαϊκών συμφερόντων.

·       Δεκέμβρης 1991: Η ΕΟΚ αποφασίζει επίσημα το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ήδη Γερμανοί μισθοφόροι δρουν στην Κροατία, επισημοποιώντας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια. Οι Αμερικανοί συμμετέχουν, τορπιλίζοντας κάθε διπλωματική προσπάθεια τερματισμού του πολέμου...

·       Απρίλης 1991, Ιράκ: ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία, εκμεταλλευόμενες το πολυσυζητημένο κουρδικό ζήτημα, κηρύσσουν «ασφαλή παράδεισο» για τους Κούρδους, περιοχή 50.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων πάνω από τον 36ο παράλληλο, στο Βόρειο Ιράκ, την οποία επιβάλλουν ως «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων». Αεροσκάφη των τριών χωρών άρχισαν καθημερινές περιπολίες πάνω από την επίμαχη περιοχή, τις οποίες συνεχίζουν μέχρι σήμερα, με εξαίρεση τη Γαλλία που απέσυρε τις δυνάμεις της από την επιχείρηση το Δεκέμβρη του 1996.

·       Οκτώβρης 1992, Σομαλία: Οι ΗΠΑ και ΝΑΤΟικοί της σύμμαχοι επεμβαίνουν στη Σομαλία για «ανθρωπιστική» βοήθεια λόγω εμφυλίου πολέμου και για διευθέτηση υποτίθεται της κρίσης. Η επέμβαση κρατά ως το 1994.

·       Γενάρης 1993, Ιράκ: Τα «συμμαχικά» αεροσκάφη και πολεμικά πλοία χτυπούν «στρατιωτικές εγκαταστάσεις», όπως ισχυρίζονται, λόγω άρνησης του Ιρακινού Προέδρου να απομακρύνει πυραυλικά συστήματα.

·       Ιούνιος 1993, Ιράκ: Αμερικανικά πολεμικά πλοία εξαπολύουν επίθεση με 24 πυραύλους σε «μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις» ως αντίποινα για το «σχεδιασμό δολοφονικής απόπειρας κατά του τότε Προέδρου Τζορτζ Μπους».

·       Απρίλης 1994, Βοσνία: Το ΝΑΤΟ εξαπολύει βομβαρδισμούς ενάντια στους Σερβοβόσνιους, τους οποίους κατηγορεί ως μοναδικούς υπεύθυνους της κρίσης και της πολεμικής σύρραξης. Πρώτη επιχείρηση εφαρμογής του «νέου δόγματος».

·       Οκτώβρης 1994, Ιράκ: Οι ΗΠΑ αποστέλλουν μεγάλες στρατιωτικές ενισχύσεις στον Κόλπο, μαχητικά αεροσκάφη, αεροπλανοφόρα και, περίπου, 54.000 άνδρες.

·       Αϊτή, 1994-96: Με πρόσχημα την επιβολή της τάξης στο χάος που προκάλεσε δικτατορία στηριζόμενη από τη CIA, οι ΗΠΑ προχωρούν σε ναυτικό αποκλεισμό της Αϊτής.

·       Νοέμβρης 1996, Ιράκ: Αμερικανικά «F 16» πλήττουν ιρακινά ραντάρ, κοντά στον 32ο παράλληλο, στα σύνορα της «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» στο Νότιο Ιράκ.

·       Δεκέμβρης 1996, Ιράκ: Αρχίζει η επιχείρηση των ΗΠΑ «Αλεπού της Ερήμου», που σημάδεψε το Ιράκ με περισσότερους από 400 πυραύλους «Τόμαχοκ».

·       Δεκέμβρης 1998, Ιράκ: Νέα αναίτια επίθεση από ΗΠΑ και Μ. Βρετανία. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται.

·       Μάρτης 1999, Κοσσυφοπέδιο: Μαζική δολοφονική αεροπορική επίθεση με πυραύλους, για «ανθρωπιστική βοήθεια» στους Κοσσοβάρους, που εξοπλίζονται από τους Γερμανούς ενάντια στους Σέρβους. Κοινή ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ - ΕΕ.

·       2001, ΠΓΔΜ: Δυνάμεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ υποστηρίζουν Αλβανούς αυτονομιστές που μάχονται το στρατό της χώρας, ζητώντας την ανεξαρτητοποίηση και ένωση των αλβανόφωνων περιοχών στα Βαλκάνια.

 


 

·       Οκτώβριος 2001, Αφγανιστάν: ΗΠΑ - Βρετανία βομβαρδίζουν το Αφγανιστάν για να συντρίψουν, όπως διατείνονται, τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα... Σφαγές χιλιάδων αμάχων.

·       2003, ετοιμασίες πολέμου των ΗΠΑ/Βρετανίας στο Ιράκ με σχέδια επέμβασης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, οι ΗΠΑ επισείουν απειλές κατά της ΛΔ Κορέας...


 

·       2004-2005-2010… 2014 ξεκίνησε και Φλεβάρη 2022 κλιμακώθηκε με την στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας ο  miniπαγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία

§  Καταγεγραμμένοι Θάνατοι τουλάχιστον 62.295,

§  τραυματίες πάνω από 61.000,

§  αγνοούμενοι, πάνω από  15.000,

§  πρόσφυγες ~17 εκατομμύρια,

§  Κατεστραμμένα κτίρια πάνω από  140.000

§  Υλικές ζημιές ~411 δισ. $

 



ΝΑΤΟ_ΗΠΑ κλπ. “πρόθυμοι”: παγκόσμιοι χωροφύλακες και δολοφόνοι των λαών

Η «μεγάλη εικόνα» πίσω από τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή

Το ΚΚΕ μελετάει και αναλύει τις διεθνείς εξελίξεις, ενημερώνει έγκαιρα το λαό μας για τις θέσεις του, τις τάσεις που γεννιόνται και αναπτύσσονται μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, στηρίζει την ανάπτυξη της κοινής πάλης των λαών. Η προσπάθεια αυτή συμβάλλει στην όξυνση του ταξικού κριτηρίου και στην ενίσχυση της εργατικής, λαϊκής απαιτητικότητας, ενάντια στη μεθοδική δουλειά των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων και των καπιταλιστικών ιδεολογικών μηχανισμών που μεθοδικά κρύβουν το «δάσος», τη «μεγάλη εικόνα» των εξελίξεων, για να παίζουν κάθε φορά «με το δέντρο» τροφοδοτώντας με αποσπασματικά γεγονότα τη σκέψη για να χειραγωγούν λαϊκές συνειδήσεις.

🔺 Η ουσία της «μεγάλης εικόνας»🔻🔻

·       Οι εξελίξεις είναι πυκνές και επικίνδυνες. Στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή που περιλαμβάνει το Αιγαίο, την Α. Μεσόγειο, τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μ. Ανατολή, τη Β. Αφρική, τον Περσικό Κόλπο και την Ερυθρά Θάλασσα, ζούμε σημαντικά γεγονότα.

·       Ιμπεριαλιστικούς πολέμους όπως στη Συρία, στη Λιβύη, στην Υεμένη, στην Ουκρανία. Θερμές εστίες που παίρνουν πολεμικά χαρακτηριστικά, όπως στον Περσικό Κόλπο.

·       Διατήρηση της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και σε περιοχές της Συρίας.

·       Ισραηλινή κατοχή στα Παλαιστινιακά εδάφη αλλά και σε συριακά εδάφη (Γκολάν).

·       Συστηματική καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ.

·       ◾ Παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου στο Αιγαίο.

·       Νομιμοποίηση του κράτους προτεκτοράτου του Κοσόβου και διαπραγματεύσεις για αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια και πολλά άλλα.

🔺 Αυτά είναι στοιχεία της «μεγάλης εικόνας», είναι αυτό που φαίνεται, αλλά η ουσία της είναι βαθύτερη κι αυτή (η ουσία) είναι ανάγκη να καταγράφεται στη λαϊκή σκέψη για να εξάγονται συμπεράσματα, να ξεχωρίζει ο πραγματικός αντίπαλος και να γίνεται κτήμα των εργαζομένων η αναγκαιότητα της εργατικής, λαϊκής πάλης με κατεύθυνση την οργάνωση, την αντίσταση και την αντεπίθεση για την εξάλειψη των αιτιών που προκαλούν τη δραματική κατάσταση που βιώνουν οι λαοί, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, την προσφυγιά 🔻🔻


Ποια είναι η πηγή του κακού που διαχρονικά και σήμερα βάζει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις σε συνθήκες «ιμπεριαλιστικής ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, που στα σπλάχνα της γεννιόνται οι όροι που οδηγούν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους;

Η ουσία είναι πως ο «εμπρηστής» είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και ο πυρήνας του, τα μονοπώλια, που κινούνται με κίνητρο την αύξηση των κερδών τους, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγορών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, Ενέργειας, οι γεωστρατηγικές στοχεύσεις κ.ά. Αυτή είναι η βάση του καπιταλιστικού ανταγωνισμού στον οποίο εμπλέκονται οι αστικές τάξεις, καπιταλιστικά κράτη, συμμαχίες μονιμότερες ή προσωρινές.

Ο ανταγωνισμός αυτός είναι αδυσώπητος. Κυριαρχούν οι ισχυρότεροι μονοπωλιακοί όμιλοι, τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, αλλά στο «χορό» των συμφερόντων συμμετέχουν αστικές τάξεις και κράτη που δεν κατέχουν ηγετική αλλά ενδιάμεση θέση στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, όπως π.χ. η Ελλάδα. Πολλές φορές οι αστικές τάξεις αυτών των κρατών και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι εκπληρώνουν αποστολές δυσανάλογες με την οικονομική και στρατιωτική τους δύναμη, μέσα από την πρόσδεση σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, σε στενή σχέση με τις ΗΠΑ ή άλλο ιμπεριαλιστικό μπλοκ κι αυτό δεν χωρά καμία υποτίμηση.

Το παραπέρα σάπισμα του καπιταλισμού που εκδηλώθηκε (και) με την οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας, η ασθενική καπιταλιστική ανάπτυξη αυτήν την περίοδο, σε συνδυασμό με πιθανή εκδήλωση νέας κρίσης, αποτελούν βάση όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αυτή η προοπτική, σε περιβάλλον αυξημένων τεχνολογικών δυνατοτήτων π.χ. στον ενεργειακό τομέα, που ανοίγουν νέα πεδία αναμέτρησης, σε συνθήκες σύγχρονων πυρηνικών και συμβατικών οπλικών συστημάτων, αποκτά εκρηκτικά χαρακτηριστικά.