Τζον Χιούστον _Αφιέρωμα στον εμβληματικό σκηνοθέτη

Ότι _όσα και αν γράψεις για τον John (Marcellus) Huston (γεννήθηκε 5-Αυγ-1906 – πέθανε σαν σήμερα 28 Αυγ-1987) θα είναι πολύ λίγα. Βιβλία _τόμοι ολόκληροι και αναλύσεις επί αναλύσεων για τη ζωή και τη φιλμογραφία του μεγάλου σκηνοθέτη και σεναριογράφου, που έγραψε ιστορία 46+ χρόνια στην 7^η τέχνη

Σκηνοθέτης

Έτος \  Ταινία \Υποψηφιότητες για Όσκαρ _Νίκες

·      1941 Το Γεράκι της Μάλτας / 5 Ένοχοι, 3 Εγκλήματα (The Maltese Falcon) 3                 Υποψηφιότητα - Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου

·      1942 Η ύαινα (In this our Life)                            

§  Winning Your Wings   1                     

§  Τα Γεράκια του Ειρηνικού (Across the Pacific)                                

·      1943 Report from the Aleutians   1 Ντοκιμαντέρ

·      1945 The Battle of San Pietro _Ντοκιμαντέρ

·      1946 Let There Be Light _Ντοκιμαντέρ

·      1948 Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε (The Treasure of the Sierra Madre) _4 _3 _Όσκαρ Σκηνοθεσίας _Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου

§  Στη βοή της καταιγίδος (Key Largo) _1 _1               

·      1949 Στις Φλόγες της Συμφοράς (We Were Strangers)                                    

·      1950 Η Ζούγκλα της Ασφάλτου (The Asphalt Jungle) _4 _Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας

·      1951 Νικηφόρα Επέλασις (The Red Badge of Courage)                                  

§  Η Βασίλισσα της Αφρικής (The African Queen) _4 _            1 _Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας _ Υποψηφιότητα - Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου

·      1952 Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge) _7 _            2 _Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας _Υποψηφιότητα - Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου

·      1953  Πιο Δυνατός απ`τον Διάβολο (Beat the Devil)                            

·      1956  Μόμπι Ντικ (Moby Dick)                           

·      1957  Σάρκα και Ψυχή (Heaven Knows, Mr. Allison) _2 + Υποψηφιότητα - Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου

·      1958 Ο Βάρβαρος κι η Γκέισα (The Barbarian and the Geisha)                                   

§  Οι Ρίζες του Ουρανού (The Roots of Heaven)                                 

·      1960 Οι ασυγχώρητοι (The Unforgiven)                                    

§  Οι αταίριαστοι (The Misfits)                           

·      1962 Φρόιντ, Απόκρυφα Πάθη (Freud) 2                     

·      1963 Οι 5 Ύποπτοι (The List of Adrian Messenger)                              

·      1964 Η Νύχτα της Ιγκουάνα (The Night of the Iguana) 4 _1    

·      1966 Η Βίβλος (The Bible: In The Beginning) _1                       

·      1967 Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια (Reflections in a Golden Eye)                                

§  Τζέιμς Μποντ 007: Καζινό Ρουαγιάλ (Casino Royale) _1               

·      1969 Ένας Υπέροχος Αμαρτωλός (Sinful Davey)                                

§  Περίπατος με την Αγάπη και το Θάνατο (A Walk with Love and Death)                

·      1970 Το Γράμμα του Κρεμλίνου (The Kremlin Letter)                           

·      1972 Βρώμικη Πόλη (Fat City) _1                      

§  Ο Δικαστής (The Life and Times of Judge Roy Bean) _1                

·      1973 Ο Άνθρωπος με το Αδιάβροχο (The Mackintosh Man)                           

·      1975 Ο Ανθρωπος που θα Γινόταν Βασιλιάς (The Man Who Would Be King)             _4 Υποψηφιότητα - Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου

·      1979  Wise Blood                                    

·      1980  Η Πόλη του Φόβου (Phobia)                                

·      1981  Η Μεγάλη Απόδραση των 11 (Escape to Victory)                                  

·      1982 Άννι (Annie) _2                  

·      1984 Κάτω απ' το Ηφαίστειο (Under the Volcano) _2               

·      1985 Η Τιμή των Πρίτσι (Prizzi's Honor) _8 _1 _Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας

·      1987 Οι Δουβλινέζοι (The Dead) _2                  

 

Σεναριογράφος

·      Η Καταιγίς (The Storm, 1930)

·      Μέσα στη Θύελλα (A House Divided, 1931)

·      Το Έγκλημα της Οδού Μοργκ (Murders in the Rue Morgue, 1932)

·      Μεγαλοφυής Παράφρων (The Amazing Dr. Clitterhouse, 1938)

§  Ζέζεμπελ (Jezebel, 1938)

·      Χουαρέζ (Juarez, 1939)

·      Ο Λοχίας Γιορκ (Sergeant York, 1941)

§  Ο δραπέτης της Σιέρα (High Sierra, 1941)

§  Το Γεράκι της Μάλτας (The Maltese Falcon, 1941)

·      Οι Δολοφόνοι (The Killers, 1946)

§  Ο Άγνωστος (The Stranger, 1946)

·      Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε (The Treasure of the Sierra Madre, 1948)

§  Στη βοή της καταιγίδος (Key Largo, 1948)

·      Στις Φλόγες της Συμφοράς (We Were Strangers, 1949)

·      Η Ζούγκλα της Ασφάλτου (The Asphalt Jungle, 1950)

·      Η Βασίλισσα της Αφρικής (The African Queen, 1951)

·      Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952)

·      Πιο Δυνατός απ`τον Διάβολο (Beat the Devil, 1953)

·      Μόμπι Ντικ (Moby Dick, 1956)

·      Σάρκα και Ψυχή (Heaven Knows, Mr. Allison, 1957)

·      Η Νύχτα της Ιγκουάνα (The Night of the Iguana, 1964)

·      Ο Ανθρωπος που θα Γινόταν Βασιλιάς (The Man Who Would Be King, 1975)

·      Ο Κύριος Νορθ (Mr. North, 1988)

Επιλεγμένη φιλμογραφία ως
ηθοποιός

·         Ο Καρδινάλιος (The Cardinal, 1963)

·         Η Βίβλος (The Bible: In the Beginning..., 1966)

·         Τζέιμς Μποντ 007: Καζινό Ρουαγιάλ (Casino Royale, 1967)

·         Το Φλογερό Αγοροκόριτσο (Myra Breckinridge, 1970)

·         Μάχη στον Πλανήτη των Πιθήκων (Battle for the Planet of the Apes, 1973)

·         Τσάιναταουν (Chinatown, 1974)

·         Ο Ανεμος και το Λιοντάρι (The Wind and the Lion, 1975)

·         Δυναστεία Δολοφόνων (Winter Kills, 1979)

·         Άννι (Annie, 1982)

Ο Τζον Χιούστον (John Huston: 5 Αυγούστου 1906 – 28 Αυγούστου 1987) υπήρξε ένας εμβληματικός Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου. Στην σπουδαία καριέρα του, απέσπασε 15 Υποψηφιότητες για Όσκαρ και τιμήθηκε δύο φορές, καθώς έλαβε το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Διασκευασμένου Σεναρίου για την ταινία του: «Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε» (The Treasure of the Sierra Madre – 1948). Ας ταξιδεψουμε πίσω να θυμηθούμε…

Ο Τζον Χιούστον έγραψε το σενάριο στις περισσότερες από τις 37 ταινίες που σκηνοθέτησε στην καριέρα του, αρκετές από τις οποίες θεωρούνται κλασικές μέχρι και σήμερα: Το Γεράκι της Μάλτας (The Maltese Falcon, 1941), Η ύαινα (In this our Life, 1942), Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε (The Treasure of the Sierra Madre, 1948), Στη βοή της καταιγίδας (Key Largo, 1948), Η Ζούγκλα της Ασφάλτου (The Asphalt Jungle, 1950), Η Βασίλισσα της Αφρικής (The African Queen, 1951), Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952), Πιο Δυνατός απ’ τον Διάβολο (Beat the Devil, 1953), Οι Αταίριαστοι (The Misfits, 1961), Ο Άνθρωπος που θα Γινόταν Βασιλιάς (The Man Who Would Be King, 1975) και Η Τιμή των Πρίτσι (Prizzi’s Honor, 1985).

Έλαβε 15 Υποψηφιότητες για Όσκαρ, είτε για τη σκηνοθεσία είτε για τη συγγραφή σεναρίου. Σκηνοθέτησε τόσο τον πατέρα του ηθοποιό, Γουόλτερ Χιούστον στην ταινία «Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε», όσο και την κόρη του, Αντζέλικα Χιούστον στην ταινία «Η Τιμή των Πρίτσι» σε ρόλους που τους απέφεραν Όσκαρ 2^ου Ανδρικού και 2^ου Γυναικείου Ρόλου, αντίστοιχα.

Έχοντας σπουδάσει Καλές Τέχνες στο Παρίσι, ο Χιούστον ήταν γνωστός για το γεγονός ότι σκηνοθετούσε έχοντας το όραμα του καλλιτέχνη. Εξερευνούσε την οπτική προοπτική των ταινιών του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, σχεδιάζοντας την κάθε σκηνή σε χαρτί πριν τη γυρίσει κι έπειτα απαθανάτιζε τους ηθοποιούς του με τον φακό του. Σε αντίθεση με τους περισσότερους σκηνοθέτες της περιόδου, που βασίζονταν στο τελικό μοντάζ του έργου τους για να του δώσουν μορφή, ο Χιούστον δημιουργούσε τις ταινίες του ενώ γυρίζονταν, καθιστώντας τις περισσότερο οικονομικές κι εγκεφαλικές κι ελαττώνοντας τον χρόνο του τελικού μοντάζ. Η θεματολογία του σκηνοθέτη είναι ποικίλη. Πολλές από τις ταινίες του ήταν βασισμένες σε σημαντικά μυθιστορήματα με έντονο το ηρωικό στοιχείο, ενώ άλλες ανήκουν στην κατηγορία των φιλμ νουάρ. Τα θέματα τα οποία απασχόλησαν σε μεγαλύτερο βαθμό το σκηνοθέτη ήταν η θρησκεία, η ελευθερία, η αλήθεια, η ψυχολογία, η αποικιοκρατία και ο πόλεμος. Πριν γίνει δημιουργός ταινιών του Χόλιγουντ, ο Χιούστον υπήρξε ερασιτέχνης πυγμάχος, δημοσιογράφος, συγγραφέας διηγημάτων, ζωγράφος στο Παρίσι και στρατιώτης του ιππικού στο Μεξικό. Ο συγγραφέας Ίαν Φριρ τον περιγράφει, ως τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ του Χόλιγουντ, καθώς δεν φοβήθηκε ποτέ να πραγματευτεί θέματα ταμπού για την εποχή τους.

Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες ενός εμβληματικού σκηνοθέτη:

🎥  Οι Αταίριαστοι / The Misfits \ 1961125 λ \ Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον \ Σενάριο: Άρθουρ Μίλερ _Πρωταγωνιστούν: Κλαρκ Γκέιμπλ, Μέριλιν Μονρόε, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Ιλάι Γουάλας, Θέλμα Ρίτερ, Κέβιν Μακάρθι _Μουσική: Άλεξ Νορθ _ Φωτογραφία: Ράσελ Μέτι, Μοντάζ: Τζορτζ Τομαζίνι,

Μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη ένα σενάριο του βραβευμένου με Πούλιτζερ Άρθουρ Μίλερ, έχοντας ως πρωταγωνιστές του, τρεις ηθοποιούς και σταρ, της εποχής. Κλαρκ Γκέιμπλ, Μέριλιν Μονρόε και Μοντγκόμερι Κλιφτ. Η ευαίσθητη Ρόσλιν Τέιμπορ (Μέριλιν Μονρόε), βρίσκεται στο Ρήνο της Νεβάδα προκειμένου να επισπεύσει τις διαδικασίες του διαζυγίου της με τον σύζυγό της Ρέιμοντ (Κέβιν ΜακΚάρθι). Έχοντας στο πλευρό της, την φίλη της Ίζαμπελ (Θέλμα Ρίτερ), η νεαρή γυναίκα επιβιβάζεται σε ένα ταξί, προκειμένου να πάει στο δικαστήριο, όπου πρόκειται να εκδοθεί το διαζύγιο της. Η Ρόσλιν γνωρίζεται με τον Γκουίντο (Ίλαϊ Γουάλακ), τον ταξιτζή που συνοδεύει εκείνη και την Ίζαμπελ στο δικαστήριο. Μετά τη δίκη, ο Γκουίντο την συστήνει στον κάουμποϊ Γκέιλορντ “Γκέι” Λάνγκλαντ (Κλαρκ Γκέιμπλ). Ο Γκουίντο που έχει ερωτευτεί την Ρόσλιν την προσκαλεί μαζί με την Ίζαμπελ και τον Γκέι στο σπίτι του στην εξοχή. Η ταινία «Οι Αταίριαστοι» αφηγείται τη σχέση μιας ζωντοχήρας με δύο γελαδάρηδες της Νεβάδα και παρά το γεγονός ότι στην εποχή της είχε, εμπορική αλλά και καλλιτεχνική επιτυχία, έμελλε να μείνει στην ιστορία, ως η τελευταία ταινία στην οποία συμμετείχαν ο Κλαρκ Γκέιμπλ και η Μέριλιν Μονρόε.

🎥   Το Γεράκι της Μάλτας / The Maltese Falcon 1941_Ασπρόμαυρη 101 λ / Σκηνοθεσία _Σενάριο: Τζον Χιούστον John Huston (screen play by), βασισμένο σε νουβέλα του Dashiell Hammett _Πρωταγωνιστούν: Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Μέρι Αστορ, Γκλάντις Τζορτζ, Πίτερ Λόρε, Μπάρτον ΜακΛέιν, Λι Πάτρικ _Φωτογραφία: Αρθουρ Εντεσον _Μοντάζ: Τόμας Ρίτσαρντς _ Μουσική: Αντολφ Ντουτς _Φορμά: 35 mm

Το 1941, βραβευμένος με δύο Όσκαρ, ηθοποιός και σεναριογράφος, ο Τζον Χιούστον, περνά για πρώτη φόρα πίσω από την κάμερα, με το φιλμ: «Το Γεράκι της Μάλτας». Ο Αμερικανός σκηνοθέτης, μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το παγκόσμιο μπεστ σέλερ του Ντάσιελ Χάμετ, με πρωταγωνιστή τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, σ’ ένα αρχετυπικό φιλμ νουάρ, το οποίο φέτος γιορτάζει τα 83+ χρόνια από την πρεμιέρα του. Η ταινία, βρίσκεται διαθέσιμη δωρεάν στο Internet Archive.

Ο Σαμ Σπέιντ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ) είναι ένας σκληρός ντετέκτιβ, που έχει μια προσωπική ηθική και τον δικό του κώδικα τιμής. Μια μέρα, τον επισκέπτεται στο γραφείο του η «μοιραία γυναίκα», (η πανέμορφη Μαίρη Άστορ), η οποία του συστήνεται ως κυρία Γουόντερλι και του ζητά να αναλάβει μαζί με τον συνεταίρο του Άρτσερ, την παρακολούθηση ενός επικίνδυνου άντρα, του Θέρσμπι. Όμως ο Άρστερ και ο Θέρσμπι την επόμενη μέρα βρίσκονται δολοφονημένοι και όλες οι υποψίες στρέφονται στον Σπέιντ. Με τους αστυνομικούς να τον έχουν από κοντά, ο Σπέιντ προσπαθεί να βρει την άκρη του νήματος σε μια υπόθεση, που όσο την ψάχνει, γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Ό,τι ξέρουμε για τα φιλμ νουάρ, ξεκινά από αυτή τη μυθική ταινία. Το «Γεράκι της Μάλτας», είναι το φιλμ που ανοίγει τον κύκλο του αμερικανικού νουάρ, γυρισμένη το 1941. Είναι παράλληλα και η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε ο σπουδαίος Τζον Χιούστον, μεταφέροντας με μοναδικό τρόπο στην μεγάλη οθόνη το ομότιτλο αστυνομικό βιβλίο του Ντάσιελ Χάμετ.

Έχοντας σπουδάσει Καλές Τέχνες στο Παρίσι, ο Χιούστον ήταν γνωστός για το γεγονός ότι σκηνοθετούσε έχοντας το όραμα του καλλιτέχνη. Εξερευνούσε την οπτική προοπτική των ταινιών του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, σχεδιάζοντας την κάθε σκηνή σε χαρτί πριν τη γυρίσει κι έπειτα απαθανάτιζε τους ηθοποιούς του με τον φακό του. Σε αντίθεση με τους περισσότερους σκηνοθέτες της περιόδου, που βασίζονταν στο τελικό μοντάζ του έργου τους για να του δώσουν μορφή, ο Χιούστον δημιουργούσε τις ταινίες του ενώ γυρίζονταν, καθιστώντας τις περισσότερο οικονομικές κι εγκεφαλικές κι ελαττώνοντας το χρόνο του τελικού τους μοντάζ. Η θεματολογία του σκηνοθέτη είναι ποικίλη. Πολλές από τις ταινίες του ήταν βασισμένες σε σημαντικά μυθιστορήματα με έντονο το ηρωικό στοιχείο, ενώ άλλες ανήκουν στην κατηγορία των φιλμ νουάρ. Τα θέματα τα οποία απασχόλησαν σε μεγαλύτερο βαθμό τον σκηνοθέτη ήταν η θρησκεία, η ελευθερία, η αλήθεια, η ψυχολογία, η αποικιοκρατία και ο πόλεμος. Πριν γίνει δημιουργός ταινιών του Χόλιγουντ, ο Χιούστον υπήρξε ερασιτέχνης πυγμάχος, δημοσιογράφος, συγγραφέας διηγημάτων, ζωγράφος στο Παρίσι και στρατιώτης του ιππικού στο Μεξικό. Στους κύκλους του Χόλιγουντ συχνά αναφερόταν ως Τιτάνας, Επαναστάτης κι Άνδρας της Αναγέννησης. Ο συγγραφέας Ίαν Φριρ τον περιγράφει, ως τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ του Χόλιγουντ, καθώς δεν φοβήθηκε ποτέ να πραγματευτεί θέματα ταμπού για την εποχή τους.
Αγάπησε τη γυναίκα _τις γυναίκες του και όχι μόνο …Έβελιν Κέγιες (1946–1950), Ένρικα Ζόμα (1950–1969), Dorothy Harvey (1925–1933), Lesley Black (1937–1945) Celeste Shane (1972–1977), τα παιδιά του Τόνι, Αντζέλικα, Ντάνι και Αλέγκρα

Ο Τζον γεννήθηκε ως Τζον Μαρσέλους Χιούστον στη Νεβάδα του Μιζούρι από τον Καναδό ηθοποιό Γουόλτερ Χιούστον κι τη δημοσιογράφος Ρία Γκορ. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο σκηνοθέτης ήταν τριών ετών και την επιμέλειά του ανέλαβαν η μητέρα του και η γιαγιά του _έτσι πέρασε ταραχώδη παιδική ηλικία κι εφηβεία φοιτώντας σε οικοτροφεία ενώ περνούσε τα καλοκαίρια του πηγαίνοντας διακοπές πότε με τη μητέρα του και πότε με τον πατέρα του, αναγκασμένος να μετακινείται από τη μια πόλη στην άλλη, μέχρι τη στιγμή που η μητέρα του παντρεύτηκε ξανά με ένα σημαντικό στέλεχος σιδηροδρομικής εταιρείας και εγκαταστάθηκε στη Μινεσότα. Από τα 11 μέχρι τα 13 του χρόνια επλήγη από νεφροπάθεια που είχε ως αποτέλεσμα να επηρεάσει την ανάπτυξή του. Εισήχθη σε κλινική όπου του σύστησαν δίαιτα χαμηλή σε θερμίδες και πρωτεΐνες. Μήνες αργότερα απεδείχθη ότι η διάγνωση ήταν λανθασμένη και του δόθηκε εξιτήριο. Έπειτα η οικογένεια του μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου εντυπωσιάστηκε με τη νεοσύστατη κινηματογραφική βιομηχανία. Για τον Χιούστον ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν το απόλυτο είδωλο. Έχοντας τελειώσει το δεύτερο χρόνο φοίτησης στο Λύκειο αποφάσισε να παρατήσει το σχολείο για να γίνει πυγμάχος και στα 15 του ήταν ήδη επιτυχημένος στην κατηγορία ελαφρών βαρών. Η καριέρα του ως πυγμάχου έληξε άδοξα μετά από το σπάσιμο της μύτης του. Έπειτα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ζήσει με τον πατέρα του, ο οποίος είχε επιτυχημένη πορεία στο Μπρόντγουεϊ. Έλαβε μερικούς μικρούς ρόλους σε θεατρικά και βλέποντας τον πατέρα του να κάνει πρόβες εντυπωσιάστηκε με την τέχνη της υποκριτικής. Ο σκηνοθέτης δήλωσε χρόνια αργότερα ότι έβαλε σε πράξη για ολοκληρή του τη ζωή τα όσα έμαθε πλάι στον πατέρα του. Το σύντομό του πέρασμα από το θεατρικό σανίδι διαδέχτηκε ένα ταξίδι στο Μεξικό, όπου έμεινε για δυο χρόνια. Κατά τη διαμονή του εκεί έγινε επίτιμο μέλος του ιππικού στο Μεξικό. Επέστρεψε στο Λος Άντζελες όπου παντρεύτηκε την κοπέλα του από το Λύκειο, Ντόροθι Χάρβεϊ, αλλά ο γάμος έληξε επτά χρόνια αργότερα.

🎥 Πιο Δυνατός απ’ τον Διάβολο / Beat the Devil 1953_ 89 λ _Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον _Σενάριο: Τρούμαν Καπότε, Τζον Χιούστον, με Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Τζένιφερ Τζόουνς, Τζίνα Λολομπρίτζιντα, Ρόμπερτ Μόρλεϊ, Πίτερ Λόρε _ Φωτογραφία: Οσγουαλντ Μόρις, Μοντάζ: Ραλφ Κέμπλεν 🎶  Φράνκο Μανίνο _παραγωγή: Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α.

Το 1953, ο Τζον Χιούστον μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη ένα σενάριο του Τρούμαν Καπότε, βασισμένος στο μυθιστόρημα του δημοσιογράφου, Τζέιμς Χέλβικ. Πρωταγωνιστεί ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και η εντυπωσιακή Τζίνα Λολομπρίτζιντα, σε μία ευφάνταστη παρωδία καταστάσεων, με στοιχεία νουάρ. Ένα ζευγάρι τυχοδιωκτών (Χάμφρει Μπόγκαρτ – Τζίνα Λολομπριτζίντα) συνοδευόμενο από μια συμμορία απατεώνων (Ρόμπερτ Μόρλεϊ, Πίτερ Λορ, Ivor Barnard, Marco Tulli), που το εκβιάζει για κάποιον άγνωστο λόγο, περιφέρονται μάλλον ασκόπως σε μία παραθαλάσσια ιταλική πόλη έως ότου επισκευαστεί το πλοίο που θα τους μεταφέρει στην βρετανική Αφρική όπου ελπίζουν να υφαρπάξουν γη πλούσια σε ουράνιο.

Κατά την διάρκεια της αναμονής τους συναντούν ένα ακόμη ζευγάρι (Τζένιφερ Τζοουνς – Edward Underdown), εντελώς αταίριαστο και αρκετά περίεργο. Τα δύο ζευγάρια ερωτεύονται χιαστί και μέχρι το τέλος της ταινίας ο θεατής προσπαθεί να καταλάβει ποιος στην πραγματικότητα έχει ξεγελάσει ποιόν. Πρόκειται για μία ευφάνταστη παρωδία καταστάσεων, με στοιχεία νουάρ, σκηνοθετημένη από τον κορυφαίο Αμερικανό σκηνοθέτη, Τζον Χιούστον, ο οποίος μαζί με τον Τρούμαν Καπότε προσάρμοσαν το σενάριο, βασιζόμενοι σ’ ένα μυθιστόρημα του δημοσιογράφου Claud Cockburn, ο οποίος εδώ υπογράφει ως Τζέιμς Χέλβικ.

Στους γυναικείους ρόλους, συναντάμε τις εντυπωσιακές, Τζένιφερ Τζοουνς και Τζίνα Λολομπριτζίντα, ενώ αντίστοιχα στους ανδρικούς ρόλους, πρωταγωνιστούν τρεις ηθοποιοί που έχουν γράψει τη δική τους μοναδική ιστορία στην μεγάλη οθόνη: ο Χάμφρει Μπόγκαρτ, ο Ρόμπερτ Μόρλεϊ και ο Πίτερ Λορε.

🎥 Η Μεγάλη Απόδραση των 11 / Victory 1981_116λ _Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον, σενάριο: Evan Jones και Yabo Yablonsky (βασισμένο στο :Two Half Times in Hell), με Σιλβέστερ Σταλόνε, Μάικλ Κέιν, Πελέ, Μαξ φον Σίντοφ, Μπόμπι Μουρ, Ντάνιελ Μάσεϊ, Οσβάλντο Αρντίλες 🎶  Μπιλ Κόντι _Φωτογραφία: Τζέρι Φίσερ

Το 1981, ο Τζον Χιούστον, συγκεντρώνει ένα ετερόκλητο σύνολο ηθοποιών και ποδοσφαιριστών για τις ανάγκες της ταινίας του: «Η Μεγάλη Απόδραση των 11». Ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο Μάικλ Κέιν, αλλά και ο σπουδαίος Μαξ Φον Σίντοφ, συνεργάζονται άψογα με τους θρυλικούς αθλητές, Πελέ και Μπόμπι Μουρ. Ένα χαρακτηριστικό φιλμ για τη διαχρονική σχέση του Κινηματογράφου με τον βασιλιά των σπορ. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, φυλακισμένοι Άγγλοι και Αμερικανοί σύμμαχοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, ετοιμάζονται για έναν αγώνα ποδοσφαίρου ενάντια σε μία ομάδα των Γερμανών Κατακτητών.

Οι Ναζί θέλουν πάση θυσία τη νίκη και με οποιοδήποτε μέσο, έτσι ώστε να τη χρησιμοποιήσουν στην προπαγάνδα τους περί ανωτερότητας της Άρειας φυλής σε κάθε είδους δραστηριότητα. Οι σύμμαχοι όμως έχουν αντίθετη άποψη και βρίσκουν τον συγκεκριμένο αγώνα ως μία πολύ σημαντική ευκαιρία για απόπειρα απόδρασης με σκοπό την ελευθερία τους. Μία δημοφιλής ταινία, που αν και δεν ανήκει στις καλύτερες δημιουργίες του σπουδαίου καλλιτέχνη, ωστόσο σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία στην εποχή της, κι έκτοτε δικαίως δε λείπει από κανένα αφιέρωμα που αναφέρεται στη σχέση ποδοσφαίρου και κινηματογράφου. Η «Μεγάλη Απόδραση των 11», βασίζεται στην «Μεγάλη Απόδραση» του Τζον Στάρτζες.

🎥  Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε / The Treasure of Sierra Madre1940 _126 λ _ Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον _ Σενάριο: Τζον Χιούστον (Μ. Τρέιβεν, μυθιστόρημα: The Treasure of the Sierra Madre), με  Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Γουόλτερ Χιούστον, Τιμ Χολτ, Μπρους Μπένετ 🎶  Μαξ Στάινερ _ Φωτογραφία: Τεντ ΜακΚόρντ _Μοντάζ: Όουεν Μαρκς

Ο Φρεντ Ντομπς (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ) και ο Μπομπ Κέρτιν (Τιμ Χολτ), είναι δυο απένταροι τυχοδιώκτες που αναζητούν την τύχη τους στο Μεξικό. Αμφότεροι έχουν εξαπατηθεί από τον ιδιοκτήτη τοπικής εταιρίας (Μπάρτον ΜακΛέιν), ο οποίος προσλαμβάνει εργάτες τους οποίους αρνείται να πληρώσει για τις υπηρεσίες τους και βρίσκονται να τα πίνουν μαζί σε μια παμπ της περιοχής όπου συναντούν έναν ηλικιωμένο χρυσοθήρα τον Χάουαρντ (Γουόλτερ Χιούστον), ο οποίος αναζητά συνεργάτες. Όμως κανείς από τους δυο άνδρες δεν έχει το ποσό των χρημάτων που ζητάει ο Χάουαρντ για να συνεργαστεί μαζί τους. Αργότερα ο Ντομπς κερδίζει ένα μικρό ποσό σε κλήρωση και η τύχη των δυο ανδρών αλλάζει.

Οι δυο άνδρες βρίσκουν τον Χάουαρντ και οι τρεις ξεκινούν το ταξίδι τους στα βουνά όπου πρόκειται να ψάξουν να βρουν χρυσό. Μετά από μέρες αναζήτησης βρίσκουν ένα σημείο γης από όπου καταφέρνουν να εξορύξουν χρυσό, τον οποίο χωρίζουν σε τρία μέρη. Στο ταξίδι της επιστροφής ο καθένας από τους τρεις άνδρες αρχίζει να ανησυχεί ότι κάποιος από τους συντρόφους τους θα προσπαθήσει να κλέψει το χρυσό. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο όταν στο δρόμο συναντούν τον Κόουντι (Μπρους Μπένετ), έναν άνδρα που επιμένει να τους ακολουθήσει.

Η ταινία «Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε» είναι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μ. Τρέιβεν. Πρωταγωνιστούν οι Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Τιμ Χολτ και Μπρους Μπένετ, οι οποίοι υποδύονται μια ομάδα Αμερικανών τυχοδιωκτών που κατά τη δεκαετία του ’20 βρίσκονται στο Μεξικό, έχοντας ως σκοπό την ανεύρεση χρυσού. Πρόκειται για την πρώτη αμερικανική ταινία, της οποίας μέρος των γυρισμάτων έγινε εκτός στούντιο και εκτός Η.Π.Α. (μέρος το γυρισμάτων πραγματοποιήθηκαν στο Μεξικό). Η ταινία παρέμεινε πιστή στο μυθιστόρημα και το 1990 επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως «πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική». Προτάθηκε για 4 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, κερδίζοντας τρία χρυσά αγαλματίδια στις Κατηγορίες: Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Β΄ Ανδρικού Ρόλου και Διασκευασμένου Σεναρίου.

🎥 Κάτω από το Ηφαίστειο / Under the Volcano 1984 _112 λ Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον Σενάριο: Γκάι Γκάλο, με Aλμπερτ Φίνει, Ζακλίν Μπισέ, Aντονι Aντριους _Μοντάζ: Γκάμπριελ Φιγκερόα 🎶  Μουσική: Αλεξ Νορθ

1939. Μία ημέρα από τη ζωή του Τζέφρι Φίρμιν, καθώς ο πόλεμος ξεσπάει στην Ευρώπη και στην μικρή πόλη του μεξικανικού νότου γιορτάζεται η ημέρα των νεκρών. Ο Φίρμιν εκεί είναι Βρετανός πρόξενος, αλλά είναι κι αλκοολικός κι απελπισμένος. Η αυτοκαταστροφική του συμπεριφορά, όμοια με έναν παγκόσμιο χάρτη που καταρρέει, πηγάζει από τη λύπη που νιώθει για τον ετεροθαλή αδελφό του, Χιου, ένα ιδεαλιστή νομάδα, και την πρώην του σύζυγο, Ιβόν, που επέστρεψε με ελπίδες επανένωσης με τον Τζέφρι.

Ο Τζον Χιούστον δημιουργεί θαυμάσιους, τραγικούς χαρακτήρες, όπως αυτόν του μέθυσου πρόξενου, της πρώην γυναίκας του, που επιστρέφει κοντά του σε μια προσπάθεια αναβίωσης του έρωτά τους, και του ετεροθαλή αδερφού του. Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Μάλκομ Λόουρι.

🎥 Key Largo 1948_100 λ _Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον _Σενάριο: Ρίτσαρντ Μπρουκς, Τζον Χιούστον, από το θεατρικό έργο του Μάξγουελ Αντερσον _με Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Λορίν Μπακόλ, Εντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, Λάιονελ Μπάριμορ, Κλερ Τρέβορ / Φωτογραφία: Καρλ Φρόιντ / Μοντάζ: Ρούντι Φερ 🎶  Μουσική: Μαξ Στάινερ

Ο απόστρατος ταγματάρχης Φρανκ ΜακΚλάουντ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ) ταξιδεύει στις ακτές της Φλώριδας, με σκοπό να επισκεφθεί τον πατέρα και τη σύζυγο ενός στρατιώτη του και οι οποίοι διατηρούν πανσιόν σε μία από τις κοραλλιογενείς νησίδες της περιοχής. Όλα τα δωμάτια είναι κατειλημμένα από παράξενους ενοίκους. Κι ενώ το δελτίο καιρού αναγγέλλει τροπική καταιγίδα, ο ΜακΚλάουντ μαθαίνει ότι οι “τουρίστες” δεν είναι παρά μέλη μιας συμμορίας που βρίσκεται εκεί για κάποια παράνομη συναλλαγή. Η ταινία «Key Largo», βασίζεται στο θεατρικό έργο, που έγραψε και ανέβασε με μεγάλη επιτυχία στο Broadway το 1939, ο Mάξουελ Άντερσον. Μάλιστα, παίχτηκε για 105 παραστάσεις, μέχρι το 1940, όπου κατέβηκε. Οκτώ χρόνια μετά, ο Τζον Χιούστον το μεταφέρει στον κινηματογράφο και το καθιστά ένα από τα κλασικά φιλμ του παγκόσμιου σινεμά. Στο καστ λάμπουν αστέρια όπως του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, ήδη γνωστού και αναγνωρισμένου από την “Casablanca” για την ερμηνεία του (στην οποία είχε προταθεί για Όσκαρ) και της Λορέν Μπακόλ, η οποία αν κι έχοντας λίγους διαλόγους στη διάθεσή της, καταφέρνει να περάσει στον θεατή, ένα πλήθος ερεθισμάτων και συναισθηματικών εναλλαγών.

Ωστόσο, αν και αργεί λίγο να κάνει την εμφάνισή του, την παράσταση κλέβει ο Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον στο ρόλο του “κακού”, Τζόνι Ρόλο. Του γκάνγκστερ, δηλαδή, που κρατά ομήρους τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου και την κόρη του. Αξίζει να σημειώσουμε ότι, η Κλερ Τρέβορ, η οποία υποδύθηκε την αλκοολική ερωμένη του Τζόνι Ρόλο, τιμήθηκε με Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της, με σημαντικότερη την σκηνή που την αναγκάζει ο Ρόλο να τραγουδήσει, με αντάλλαγμα ένα ποτήρι ουίσκι.

Το «Key Largo», είναι ένα φιλμ νουάρ με χιτσκοκικές σεκάνς, και ενδείξεις ψυχαναλυτικού δράματος, στυλ άλλωστε που χαρακτήρισε πολλές από τις ασπρόμαυρες ταινίες του Χόλιγουντ τις δεκαετίες του ’40 και του ’50. Είναι η τέταρτη και τελευταία ταινία με συμπρωταγωνιστές το ζεύγος Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Λόρεν Μπακόλ, που είχαν παντρευτεί το 1945 κι έμειναν μαζί έως τον θάνατό του Μπόγκαρτ το 1957. Η ταινία, γυρίστηκε εξ’ ολοκλήρου σε στούντιο, ενώ οι σκηνές της τροπικής καταιγίδας έχουν προστεθεί από παλαιότερες παραγωγές της Warner Bros. Ενδεικτικό ότι την παραγωγή και την χρηματοδότηση της ιδέας, ανέλαβε για λογαριασμό της Warner Bros., ο Τζέρι Γουάλντ, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς του Χόλιγουντ. Κλείνοντας, να σημειώσουμε ότι το Soundtrack το υπογράφει ο θρυλικός Max Steiner, κάτοχος τριών Oscars και υποψήφιος για ακόμα εικοσιένα μουσικά θέματα!

🎥  Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια / Reflections in a Golden Eye 1967_108 λ _Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον _Σενάριο: Γκλάντις Χιλ, Τσάπμαν Μόρτιμερ, Κάρσον ΜακΚάλερς (μυθιστόρημα), με Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Μάρλον Μπράντο / Φωτογραφία: Αλντο Τόντι, Οσβαλντ Μόρις / Μοντάζ: Ράσελ Λόιντ / Μουσική 🎶  Τοσίρο Μαγιουζούμι

Αμερικανικός Νότος, Τζόρτζια, 1948. Στο στρατόπεδο όπου ζουν, ο ταγματάρχης Πέντερτον, όχι μονάχα έχει μια εντελώς αποξενωμένη και συμβατική σχέση με την σύζυγό του Ελεονόρα, αλλά και αδιαφορεί παντελώς για τον ολοφάνερο ερωτικό της δεσμό με τον Λάνγκτον έναν γείτονα αξιωματικό, ο γάμος του οποίου είναι επίσης κλονισμένος, καθώς η γυναίκα του Άλισον είναι ψυχικά διαταραγμένη. Ο Γουίλιαμς ένας στρατιώτης που είναι στην υπηρεσία του Πέντερτον έχει τη μανία να παρακολουθεί κρυφά τους άλλους, ειδικά την αισθησιακή Ελεονόρα και τη νύχτα μπαίνει κρυφά στο χωριστό δωμάτιό της και την παρακολουθεί ενώ κοιμάται. Η παρουσία του ηδονοβλεψία στρατιώτη θα οξύνει ακόμη περισσότερο την ήδη τεταμένη κατάσταση, θα φέρει στην επιφάνεια τα σεξουαλικά απωθημένα και των δύο ζευγαριών και τα πράγματα θα πάρουν μια απρόβλεπτη όσο και τραγική τροπή.

Η ταινία είναι βασισμένη σε μια νουβέλα της Κάρσον Μακ Κάλερς πολύ τολμηρή για τα συντηρητικά ήθη της εποχής (εκδόθηκε το 1941) και η οποία προκάλεσε σκάνδαλο καθώς έθιγε σοβαρά σεξουαλικά ταμπού, όπως αυτό της νυμφομανίας και της ομοφυλοφιλίας. Ο Τζον Χιούστον διεισδύει με μεγάλη σκηνοθετική ακρίβεια και αφηγηματική ένταση στο σκοτεινό κέντρο του ψυχισμού των ηρώων, ο καθένας από τους οποίους ζει τη δική του τραγωδία, καθώς καταδυναστεύονται από ανομολόγητα πάθη, αμαρτωλούς πόθους, διεστραμμένες εμμονές και αυτοκαταστροφικές τάσεις. Εξαιρετικός ο σπουδαίος Μάρλον Μπράντο σε μια από τις καλύτερες (αν και λιγότερο γνωστές) ερμηνείες της καριέρας του. Δίπλα του ανταποκρίνεται επάξια η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ενώ εντυπωσιάζει και η Τζούλι Χάρις στον ρόλο της βασανισμένης γυναίκας του Λάνγκτον.

Καριέρα
Πρώτα βήματα ως σεναριογράφος

Το 1929, υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρία Metro-Goldwyn-Mayer για 150 δολάρια την εβδομάδα και δυο χρόνια αργότερα με τη Universal Pictures. Πρώτο του εγχείρημα ως σεναριογράφος ήταν η διόρθωση του σεναρίου της ταινίας του 1931 Μέσα στη θύελλα (A House Divided) που σκηνοθέτησε ο Γουίλιαμ Γουάιλερ με πρωταγωνιστή τον πατέρα του. Ο Γουάιλερ κι ο Χιούστον έγιναν καλοί φίλοι και συνεργάστηκαν σε πολλές ταινίες τα χρόνια που ακολούθησαν. Στα μέσα της δεκαετίας του '30 μεταφέρθηκε στην Αγγλία όπου εργάστηκε για την εταιριά Gaumont-British κι έπειτα επέστρεψε στο Χόλιγουντ, όπου υπέγραψε συμβόλαιο ως σεναριογράφος με την εταιρία Warner Bros. Συμμετείχε στη συγγραφή των σεναρίων για τις ταινίες του 1938 Μεγαλοφυής παράφρων (The Amazing Dr. Clitterhouse), στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ κι ο Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον και Ζέζεμπελ (Jezebel) σκηνοθετημένη επίσης από τον Γουάιλερ με πρωταγωνίστρια την Μπέτι Ντέιβις. Έπειτα συνέγραψε επίσης τα σενάρια των ταινιών: Χουαρέζ (Juarez, 1939) και Ο λοχίας Γιορκ (Sergeant York, 1941). Ο Χιούστον έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ για τη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας Λοχίας Γιορκ κι έγινε ένας από τους πιο σεβάσμιους σεναριογράφους του Χόλιγουντ. Έτσι προσπάθησε να πείσει τους αδελφούς Γουόρνερ να του αναθέσουν τη σκηνοθεσία ταινιών, σε περίπτωση που το επόμενο σενάριο που θα έγραφε ήταν επιτυχημένο. Οι Γουόρνερ συμφώνησαν και του ανέθεσαν τη συγγραφή του σεναρίου για την ταινία Ο δραπέτης της Σιέρα (High Sierra, 1941) που έκανε επιτυχία κι εκτόξευσε την καριέρα του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στα ύψη. Ο ίδιος έγραψε στην αυτοβιογραφία του: Αυτό ήταν κάτι που με ικανοποίησε. Τους άρεσε η δουλειά μου ως σεναριογράφος κι ήθελαν να συνεχίσουμε τη συνεργασία. Και μου έδωσαν την ευκαιρία να σκηνοθετήσω και σε περίπτωση που το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό δεν επρόκειτο να χάσουν κάτι εφόσον επρόκειτο να δοκιμαστώ στη σκηνοθεσία ταινίας χαμηλού προϋπολογισμού."

Στο τιμόνι της σκηνοθεσίας

Η επιτυχία της ταινίας Ο δραπέτης της Σιέρα οδήγησε τον Τζακ Γουόρνερ να αφήσει τον Χιούστον να επιλέξει το αντικείμενο του πρώτου του σκηνοθετικού εγχειρήματος. Ο σκηνοθέτης αποφάσισε να γυρίσει Το γεράκι της Μάλτας (The Maltese Falcon, 1941) που αποτελεί την τρίτη μεταφορά του αστυνομικού μυθιστορήματος του Ντάσιελ Χάμετ. Ο Χιούστον ετοίμασε ένα σενάριο που έμεινε πιστό στο μυθιστόρημα, αλλά ο προϋπολογισμός που διέθεσε ο Γουόρνερ για την ταινία ήταν χαμηλός. Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στα στούντιο της Warner Bros. και χωρίς μεγάλα ονόματα (ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ δεν είχε ακόμη καθιερωθεί και η δημοτικότητα της Μαίρης Άστορ ήταν πεσμένη σε σχέση με το παρελθόν). Στην ταινία εμφανίζονται επίσης ο Πίτερ Λόρε, ο Σίντνεϊ Γκρίνστριτ κι ο πατέρας του Χιούστον, Γουόλτερ. Η ικανότητα του Χιούστον να αποσπά καλές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του, καθώς κι η οραματικότητά του συνέβαλαν στην εμπορική επιτυχία της ταινίας που πλέον θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του κινηματογράφου.

Η επιτυχία της ταινίας εξέπληξε τα στελέχη της Warner καθώς οι κριτικοί το αποκάλεσαν ένα από τα καλύτερα μελοδράματα που γυρίστηκαν ποτέ και του έδωσαν θρυλική υπόσταση από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Ο Χιούστον έλαβε άλλη μια υποψηφιότητα για το σενάριο της ταινίας, η οποία προτάθηκε επίσης γα Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας χάνοντας από τη δραματική ταινία του Τζον Φορντ Η κοιλάδα της κατάρας (How Green was my Valley, 1941). Ο Τζακ Γουόρνερ αναγνώρισε το ταλέντο του Χιούστον και του ανέθεσε τη σκηνοθεσία ταινιών με υψηλό προϋπολογισμό. Επόμενό του σκηνοθετικό εγχείρημα ήταν η ταινία Η ύαινα (In this our Life, 1942) δράμα που πραγματεύεται το φαινόμενο του ρατσισμού με πρωταγωνίστρια τη Μπέτι Ντέιβις, που ακολουθήθηκε από την ταινία Τα γεράκια του Ειρηνικού (Across the Pacific) της ίδιας χρονιάς, στην οποία εκτός από τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ συμμετείχε και όλο το καστ από Το γεράκι της Μάλτας. Κι οι δυο ταινίες στέφθηκαν με επιτυχία. Την ίδια χρονιά ο σκηνοθέτης κατετάγη στο στρατό των Η.Π.Α και αναχώρησε για το μέτωπο, όπου κατέγραψε με την κάμερα του τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με τη λήξη του πολέμου, ο σκηνοθέτης επέστρεψε στις Η.Π.Α. όπου συμμετείχε στη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας του Όρσον Γουέλς Ο άγνωστος (The Stranger, 1946).

Πρώτο του σκηνοθετικό εγχείρημα μετά την επιστροφή του από το μέτωπο ήταν η ταινία του 1948 Ο θησαυρός της Σιέρα Μάντρε (The Treasure of Sierra Madre) στο οποίο ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για μια ακόμη φορά στο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Στην ταινία εμφανίστηκαν επίσης ο πατέρας του Γουόλτερ Χιούστον κι ο Τιμ Χολτ. Η ταινία προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Όσκαρ εκ των οποίων κέρδισε τρία. Έχασε μόνο το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας από τον κινηματογραφικό Άμλετ (Hamlet, 1948) του Λόρενς Ολίβιε. Ο Χιούστον βραβεύτηκε τόσο με Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας όσο και με Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου, ενώ ο πατέρας του έλαβε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Την ίδια χρονιά γύρισε το φιλμ νουάρ Στη βοή της καταιγίδος (Key Largo, 1948) με πρωταγωνιστές τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και τη Λορίν Μπακόλ. Η ταινία χάρισε στην Κλερ Τρέβορ το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου. Ο σκηνοθέτης ήταν όμως απογοητευμένος από το γεγονός ότι η Warner Bros. αφαίρεσε κάποιες σκηνές από την ταινία χωρίς την έγκρισή του κι αποφάσισε να αποχωρήσει από την εταιρία μετά τη λήξη του συμβολαίου του. Το 1950 επέστρεψε στο σκηνοθετικό τιμόνι αναλαμβάνοντας ακόμη ένα φιλμ νουάρ, την ταινία Η ζούγκλα της ασφάλτου (The Asphalt Jungle) που του χάρισε άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας.

Η επιτυχία του σκηνοθέτη συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50, με ταινίες όπως: Η βασίλισσα της Αφρικής (The African Queen, 1951) που χάρισε στον Μπόγκαρτ το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952), Μόμπι Ντικ (Moby Dick, 1956) και Σάρκα και ψυχή (Heaven Knows, Mr. Allison, 1957). Μόνη του αποτυχημένη ταινία της περιόδου ήταν το Πιο δυνατός απ' τον Διάβολο (Beat the Devil, 1953), ενώ μετά την εμπορική αποτυχία των ταινιών: Οι ρίζες του ουρανού (The Roots of Heaven) και Ο βάρβαρος κι η γκέισα (The Barbarian and the Geisha) αποφάσισε να απέχει από τα κινηματογραφικά δρώμενα για ένα χρόνο.

Το 1960 γύρισε τις ταινίες: Οι ασυγχώρητοι (The Unforgiven) με τους Όντρεϊ Χέπμπορν και Μπαρτ Λάνκαστερ και Οι αταίριαστοι (The Misfits) με τη Μέριλιν Μονρόε, τον Κλαρκ Γκέιμπλ και το Μοντγκόμερι Κλιφτ. Παρά την επιτυχία της, η ταινία αυτή θεωρείται μια από τις καταραμένες του Χόλιγουντ, καθώς αποτέλεσε την τελευταία ταινία του Κλαρκ Γκέιμπλ και της Μέριλιν Μονρόε. Ο πρώτος απεβίωσε πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, ενώ η Μονρόε πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Ο Μοντγκόμερι Κλιφτ που δε βρισκόταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του επρόκειτο να αποβιώσει το 1966. Ο Χιούστον συνεργάστηκε άλλη μια φορά με τον Κλιφτ το 1962 για την ταινία Φρόιντ, απόκρυφα πάθη (Freud). Το 1966 ανέλαβε τη σκηνοθεσία της επικής ταινίας θρησκευτικού περιεχομένου Η Βίβλος (The Bible), βασισμένη στη Γένεση. Ο προϋπολογισμός ήταν τεράστιος κι οι εισπράξεις ήταν χαμηλές με αποτέλεσμα η ταινία να θεωρηθεί αποτυχημένη. Ο ίδιος ο Χιούστον είχε αναλάβει το ρόλο του Νώε, τον οποίον είχε αρχικά προτείνει στους Τσάρλι Τσάπλιν και Άλεκ Γκίνες. Ακολούθησε μια σειρά ταινιών γυρισμένες στην Ευρώπη κι ο σκηνοθέτης επέστρεψε στο Χόλιγουντ το 1972 για να δημιουργήσει την ταινία Βρόμικη πόλη (Fat City) με τους Στέισι Κιτς και Τζεφ Μπρίτζες. Ιδιαίτερα επιτυχημένη θεωρήθηκε η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς (The Man Who Would Be King, 1975) που γύρισε με πρωταγωνιστές τους Σον Κόνερι και Μάικλ Κέιν, μετά την ολοκλήρωση της οποίας αποσύρθηκε για τέσσερα χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας.

Κατά τη δεκαετία του '80 γύρισε τις ταινίες Η μεγάλη απόδραση των 11 (Escape to Victory), Κάτω απ' το ηφαίστειο (Under the Volcano, 1982) και Η τιμή των Πρίτσι (Prizzi's Honor, 1985) που χάρισε την τελευταία υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας σε εκείνον και το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου στην κόρη του Αντζέλικα Χιούστον. Τελευταία του ταινία ήταν Οι Δουβλινέζοι (The Dead).

Καριέρα ως Ηθοποιός

Κατά το τέλος της καριέρας του άρχισε να αναλαμβάνει και κινηματογραφικούς ρόλους σε ταινίες άλλων σκηνοθετών ξεκινώντας το 1963 με την ταινία του Ότο Πρέμινγκερ Ο καρδινάλιος (The Cardinal), όπου υποδύθηκε το ρόλο ενός καρδινάλιου, σε μια ερμηνεία που σύμφωνα με τον Πρέμινγκερ έκλεψε την παράσταση και του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Άλλος αξιομνημόνευτος ρόλος του ήταν εκείνος του επιχειρηματία Νόα Κρος στο φιλμ νουάρ του Ρόμαν Πολάνσκι Τσάιναταουν (Chinatown, 1974). Ο Χιούστον δήλωνε ότι του άρεσε η υποκριτική αλλά δήλωνε επίσης ότι δεν την έπαιρνε στα σοβαρά. Ήταν περήφανος για τις ερμηνείες του στις ταινίες: Μάχη στον πλανήτη των πιθήκων (Battle for the Planet of the Apes, 1973), Τσάιναταουν και Δυναστεία δολοφόνων (Winter Kills, 1979).

Θάνατος

Ο Χιούστον ήταν φανατικός καπνιστής και το 1978 του διέγνωσαν εμφύσημα, τον τελευταίο χρόνο της ζωής του δεν ήταν σε θέση να αναπνεύσει για περισσότερο από 20 λεπτά χωρίς τη βοήθεια οξυγόνου. Απεβίωσε στη Μίντλταουν του Ρόουντ Άιλαντ από πνευμονία που αποτέλεσε επιπλοκή της πνευμονοπάθειάς του.