17 Ιουνίου 2025

Χρόνια πολλά 💥 Κεν Λόουτς 🎈

Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ - I, Daniel Blake  Ψάχνεις για ήρωες; Να ένας από τα εκατομμύρια, ο Ντάνιελ Μπλέικ χήρος ξυλουργός που ζει στο Νιούκασλ, που παθαίνει έμφραγμα στη δουλειά, ο γιατρός του κρίνει πως είναι ακατάλληλος για εργασία, αλλά οι “αξιολογητές” Ικανοτήτων Εργασίας (Employment & Support Allowance) της Βρετανίας –που θα μπορούσε να είναι οποιουδήποτε αστικού κράτους, όπως οι περίφημες δικές μας επιτροπές τύπου ΚΕΠΑ, “κρίνει” πως μπορεί να εργαστεί και δεν του δίνει επίδομα.Τότε, ο Ντάνιελ προκειμένου να το παλέψει (πηγαίνοντας στα 2βάθμια) ανακαλύπτει πως αυτό πλέον γίνεται μόνο ηλεκτρονικά, αλλά αυτός δε σκαμπάζει γρι από υπολογιστή (τα smart phones δεν υπήρχαν τότε _2016).
Γνωρίζεται με την Κέιτι, μια άλλη κολασμένη που δεν έχει που την κεφαλή κλίναι –είναι και ανύπαντρη μάνα, που ζούσε στο Λονδίνο και από τον ξενώνα αστέγων βρίσκεται σε μια ετοιμόρροπη “τρύπα”: ο Ντάνιελ ξεκινάει επισκευές του σπιτιού και γνωρίζεται με τα δύο παιδιά της. Η υπόθεση φαίνεται να “στρώνει” όταν την πιάνουν να κλέβει στο σούπερ μάρκετ, την μπαγλαρώνουν και εκεί μαθαίνει από τον “καλό” φύλακα πως της λέει πως αν γίνει συνοδός κυρίων της υψηλής κοινωνίας μπορεί να βγάλει χρήμα με ουρά –πράγμα που ο Ντάνιελ δεν γνωρίζει και όταν το μαθαίνει η Κέιτι του λέει that is! _κι αν δεν το αντέχεις...
Και μετά η σκηνή που απογοητευμένος πηγαίνει έξω από τον ΟΑΕΔ και γράφει με σπρέι: “εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ, απαιτώ να ορίσετε την έφεσής μου πριν τα τινάξω και –γαμώ το, αλλάξτε την κωλομουσική στον τηλεφωνητή” και συλλαμβάνεται –φυσικά από την αστυνομία.
Και μετά (ελεύθερος με προειδοποίηση) “ξεπουλάει” και αποκόβεται στον κόσμο του περιμένοντας την έφεση: στο δικαστήριο πλέον, με την Κέιτι δίπλα του και το δικηγόρο να δηλώνει “πολύ αισιόδοξος” _the case looks sound, o Ντάνιελ εν μέσω άγχους πηγαίνει στην τουαλέτα όπου παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει εκεί. Η ταινία κλείνει με την κηδεία του και την Κέιτι να διαβάζει ως επικήδειο τα λόγια που θα έλεγε ο Ντάνιελ Μπλέικ την ημέρα της έφεσης, που εκτός από το ξύλο, έμαθε –κυρίως να σμιλεύει και τις ψυχές. Αυτός είναι ο δικός μας  ήρωας! από τις μυριάδες της λαϊκής οικογένειας, της διπλανής μας πόρτας… Αρκεί να θέλουμε να τους ανακαλύψουμε
Ο βραβευμένος Άγγλος σκηνοθέτης Κεν (Κένεθ) Λόουτς (Ken Loach) γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 1936 στο Nuneaton της Κεντρικής Αγγλίας. Σπούδασε νομική στην Οξφόρδη ασχολήθηκε από φοιτητής με το θέατρο, ξεκίνησε με δουλειές στη βρετανική τηλεόραση και στη συνέχεια στράφηκε στον κινηματογράφο. Έντονα πολιτικοποιημένος και στρατευμένος _σε μόνιμη κόντρα με το αστικό κατεστημένο, κάτι που αποτυπώνεται στις ταινίες του και από πάντα στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης Σε επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα The Guardian το 2009, ο Loach υποστήριξε την Παλαιστινιακή Εκστρατεία για το Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ (PACBI) Το 2007, ο Loach ήταν ένας από τους περισσότερους από 100 καλλιτέχνες και συγγραφείς που υπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή καλώντας το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο να τιμήσει τις εκκλήσεις για διεθνές μποϊκοτάζ των ισραηλινών πολιτικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων, συμμετείχε επίσης με 54 διεθνείς προσωπικότητες στον λογοτεχνικό και πολιτιστικό τομέα υπογράφοντας μια επιστολή που ανέφερε πως “ο εορτασμός του Israel At 60 \ Ισραήλ στα 60 ισοδυναμεί με χορό σε παλαιστινιακούς τάφους με τον στοιχειωτικό ρυθμό της παρατεταμένης στέρησης περιουσίας και της πολύπλευρης αδικίας” (η επιστολή δημοσιεύθηκε στην International Herald Tribune) _σσ. Israel At 60 \ Ισραήλ στα 60: Οι αστοί ηγέτες, μαζί κι οι δικοί μας, πήραν μέρος σε γιορτές και πανηγύρια σχετικά με την “εκπληκτική ανάπτυξη και ευημερία του Ισραήλ στα 60 χρόνια του ως σύγχρονο κράτος” με το πρόεδρος Τζορτζ Μπους και δεκάδες άλλες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο να αποτίνουν  φόρο τιμής στο εβραϊκό κράτος εν μέσω συναντήσεων και ομιλιών στην Ιερουσαλήμ.
Αναλυτικά _αξίζει τον κόπο να το δούμε, αναφέρουν (με κοινοποίηση σε Παλαιστίνη Γαλλία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιορδανία, Λίβανο, Μεξικό, Σκωτία, Νότια Αφρική, Ισπανία κλπ)
“Ακόμα και μετά από πενήντα χρόνια ζωής στην παλαιστινιακή εξορία, εξακολουθώ να εκπλήσσομαι με τα μέτρα που λάβουν το επίσημο Ισραήλ και οι υποστηρικτές του για να καταστείλουν το γεγονός ότι έχει περάσει μισός αιώνας χωρίς την αποκατάσταση, την αναγνώριση ή την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων από το Ισραήλ και χωρίς, όπως αναμφίβολα δείχνουν τα γεγονότα, να συνδέσει αυτή την αναστολή των δικαιωμάτων με τις επίσημες πολιτικές του Ισραήλ... η παλαιστινιακή Νάκμπα χαρακτηρίζεται ως ένα ημι-φανταστικό γεγονός... που δεν προκλήθηκε από κανέναν συγκεκριμένα” _Έντουαρντ Σάιντ, σχολιάζοντας τους εορτασμούς “Ισραήλ \ 50” στις ΗΠΑ το 1998 (σσ. ο Edward Wadie Said ήταν Παλαιστίνιος-Αμερικανός ακαδημαϊκός, λογοτεχνικός κριτικός και πολιτικός ακτιβιστής καθηγητής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια)

Η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ πριν από σχεδόν 60 χρόνια εκδίωξε και ξερίζωσε εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους από τα σπίτια και τις γαίες τους. Με την ειρηνική τους ζωή κατεστραμμένη, την κοινωνία κατακερματισμένη, τις περιουσίες λεηλατημένες και την ελπίδα για ελευθερία και εθνικότητα να έχει διαλυθεί, οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες κράτησαν το όνειρό τους για επιστροφή, και παντού έθρεψαν την επιθυμία τους για ελευθερία, αξιοπρεπή διαβίωση και επανένταξη στην ολότητα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γιορτάζουμε! Το Ισραήλ | 60 του είναι ένα κράτος που εξακολουθεί να αρνείται στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες τα δικαιώματά τους που έχουν εγκριθεί από τον ΟΗΕ, απλώς επειδή είναι “μη Εβραίοι”. Εξακολουθεί να κατέχει παράνομα παλαιστινιακά και άλλα αραβικά εδάφη, κατά παράβαση πολυάριθμων ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Εξακολουθεί να παραβιάζει επίμονα και κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα με την ατιμωρησία που του παρέχεται μέσω της γενναιόδωρης οικονομικής, διπλωματικής και πολιτικής υποστήριξης των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τους δικούς του Παλαιστίνιους πολίτες με θεσμοθετημένες διακρίσεις.
Εν ολίγοις, ο εορτασμός του “Ισραήλ | 60” ισοδυναμεί με χορό πάνω σε παλαιστινιακούς τάφους με τον στοιχειωτικό ρυθμό της παρατεταμένης στέρησης περιουσίας και της πολύπλευρης αδικίας.
Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να γιορτάζουμε! Υπάρχουν όμως μυριάδες λόγοι για να συλλογιστούμε, να συμμετάσχουμε, να εργαστούμε για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη.

Απαντώντας σε μια έκθεση, την οποία ο Λόουτς χαρακτήρισε “red herring _κόκκινη ρέγγα”, σχετικά με την αύξηση του αντισημιτισμού από την έναρξη του πολέμου της Γάζας το 2008-2009, είπε: “Αν έχει υπάρξει αύξηση, δεν με εκπλήσσει. Στην πραγματικότητα, είναι απολύτως κατανοητό, επειδή το Ισραήλ τροφοδοτεί αισθήματα αντισημιτισμού”. Πρόσθεσε ότι “κανείς δεν μπορεί να ανεχτεί τη βία”. Μιλώντας στην έναρξη του Δικαστηρίου Ράσελ για την Παλαιστίνη στις 4 Μαρτίου 2009, ανέφερε ότι “τίποτα δεν υπήρξε μεγαλύτερος υποκινητής αντισημιτισμού από το ίδιο το αυτοανακηρυγμένο εβραϊκό κράτος” _σσ. “red herring _κόκκινη ρέγγα”: αγγλικός όρος που αφορά ψεύτικη προσέγγιση …κάτι που παραπλανά ή αποσπά την προσοχή από ένα σχετικό ή σημαντικό ερώτημα, μια λογική πλάνη ένα λογοτεχνικό τέχνασμα ή ό,τι που οδηγεί το κοινό σε ένα εσφαλμένο συμπέρασμα.

Ο Κεν Λόουτς έχει κερδίσει δύο φορές τον Χρυσό Φοίνικα, η πρώτη ήταν το 2006 για την ταινία “Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι” και η δεύτερη το 2016 για την ταινία “Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ” που προαναφέραμε, επίσης, έχει κερδίσει δύο φορές το Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 1991 με το Ριφ-Ραφ και το 1995 με το Γη και ελευθερία. Το 2016 διέθεσε τις ταινίες του δωρεάν στο YouTube. Πιστός εκφραστής του κοινωνικού ρεαλισμού, πιστός στο ιδανικό του για ένα δίκαιο κόσμο, δημιουργεί ταινίες που αγγίζουν ενίοτε τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Επηρεάστηκε καθοριστικά _όπως λέει ο ίδιος από τον ιταλικό νεορεαλισμό και θεωρεί ότι η ταινία του Βιτόριο Ντε Σίκα “Ladri di biciclette” (Κλέφτης Ποδηλάτων) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασή του ν’ ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Μετά την αποφοίτησή του το 1957, υπηρέτησε για δύο χρόνια στην Πολεμική Αεροπορία (RAF) και μετά ξεκίνησε καριέρα ηθοποιού σε περιφερειακούς θιάσους και συνέχισε ως σκηνοθέτης στην τηλεόραση του BBC.  Στη δεκαετία του '60 σκηνοθέτησε πολλά δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ για την τηλεοπτική σειρά “The Wednesday Play”. Ένα από αυτά, με τίτλο «Cathy Come Home» (1966), εξέταζε την αποσύνθεση μιας εργατικής οικογένειας και τα αλληλένδετα ζητήματα της ανεργίας και της έλλειψης στέγης. Με αυτό τον τρόπο βοήθησε να τεθεί το θέμα της έλλειψης στέγης στη δημόσια συζήτηση. Το 2000 η ταινία του αυτή κατατάχθηκε δεύτερη από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου σε μία λίστα με τα κορυφαία 100 βρετανικά τηλεοπτικά προγράμματα όλων των εποχών. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του “Poor Cow” (Όχι δάκρυα για την Τζόι _1967), επικεντρώνεται στη ζωή μιας γυναίκας της εργατικής τάξης, ο σύζυγος της οποίας βρίσκεται στη φυλακή. Ακολούθησε η σπαραχτική “Kes” (Κες_1970) για ένα αγόρι, κακοποιημένο στο σπίτι και το σχολείο, που γίνεται φίλος με ένα νεαρό γεράκι. Ήταν η πρώτη μεγάλη αναγνώριση για τον Λόουτς και συνοδεύτηκε από μία υποψηφιότητα καλύτερης ταινίας από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου (BAFTA). Τo 1984, σε μία περίοδο έντονων εργατικών αγώνων με τη διαμάχη Θάτσερ και ανθρακωρύχων, ο Λόουτς απάντησε με την τηλεοπτική ταινία “Which Side Are You On?” (Με ποια πλευρά είσαι;) που προκάλεσε έντονες συζητήσεις για την υποστήριξή του στις απεργιακές κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων. Το 1990 επανήλθε στο κινηματογραφικό προσκήνιο με το πολιτικό θρίλερ Hidden Agenda (Μυστική Ατζέντα) για το ζήτημα της Βόρειας Ιρλανδίας, που μοιράστηκε το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Οι δύο επόμενες ταινίες του ήταν πιο ανάλαφρες και κωμικές, παρότι παρέμεναν βασισμένες στις καθημερινές πραγματικότητες της βρετανικής εργατικής τάξης: Το “Riff-Raff” (Ριφ-Ραφ_ 1991) απεικονίζει τις δοκιμασίες ενός συνεργείου οικοδόμων του Λονδίνου και το “Raining Stones” (Βροχή από πέτρες 1993) εξιστορεί την απεγνωσμένη προσπάθεια ενός άνεργου πατέρα να βρει χρήματα για να αγοράσει ένα φόρεμα στην κόρη του. Η ταινία του αυτή τιμήθηκε με το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών. Ακολούθησε το “Ladybird, Ladybird” (1994), ένα ζοφερό πορτρέτο μιας ανύπαντρης μητέρας που η κοινωνική πρόνοια της αποσπά δια της βίας τα έξι παιδιά, θεωρώντας την ανεύθυνο άτομο. Και μετά το ιστορικό πολιτικό δράμα “Land and Freedom ” (Γη και Ελευθερία) που αφηγείται την ιστορία ενός άνεργου κομμουνιστή από το Λίβερπουλ, ο οποίος στρατεύεται στον ισπανικό εμφύλιο  στο πλευρό των δημοκρατικών για να πολεμήσει κατά του Φράνκο (βέβαια εδώ μπαίνει στα βαθειά των εσωτερικών αντιθέσεων τότε POUM _Partido Obrero de Unificación Marxista, αντιμετωπίζεται από τους “σταλινικούς” συντρόφους του ως προδότης) και “ο άνεμος χορεύει το κριθάρι” Εξίσου τολμηρή στη θεματική της η επόμενη ταινία του “Carla's Song” (Το τραγούδι της Κάρλα _1996), γύρω από τον έρωτα ενός οδηγού λεωφορείου στη Γλασκόβη με μια προσφυγοπούλα από τη Νικαράγουα που βασανίζεται από εφιάλτες. Το 2000 παρουσίασε την ταινία “Bread and Roses” (Ψωμί και Τριαντάφυλλα), με πρωταγωνιστή τον Άντριαν Μπρόντι, που αναφέρεται στον αγώνα των θυρωρών του Λος Άντζελες για καλύτερες συνθήκες εργασίας και το 2006 κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του “The Wind That Shakes the Barley” (ο άνεμος χορεύει το κριθάρι), που εξιστορεί τον αγώνα των Ιρλανδών τη 10ετία του 1920 για την αποτίναξη του βρετανικού ζυγού. Δεύτερος Χρυσός Φοίνικας η ταινία “Route Irish” (Ιρλανδέζικος Δρόμος _2010): αφηγείται την ιστορία ενός πρώην μισθοφόρου στο Ιράκ, που αρνείται την επίσημη εκδοχή του θανάτου ενός φίλου του, επίσης μισθοφόρου, και αγωνίζεται μόνος του να ανακαλύψει την αλήθεια, ενώ στο “The Angels Share” (Μερίδιο των Αγγέλων  _2012) ένας νεαρός άνεργος πατέρας ανακαλύπτει ότι διαθέτει μια χαρισματική όσφρηση που του επιτρέπει να διακρίνει την υφή και τα αρώματα του ουίσκι κι έτσι του δίνεται η ευκαιρία που ζητούσε για ν’ αλλάξει τη ζωή του.
Το 2016 απέσπασε τον δεύτερο Χρυσό Φοίνικα με το δράμα “Ι Daniel Blake” ενώ συνέχισε να κάνει ντοκιμαντέρ: μετά το πιο επιτυχημένο και δημοφιλέστερο “McLibel”, που γύρισε το 1997 με τη Φράνι Άρμστρονγκ, με αφορμή τη δίκη για δυσφήμηση που προκάλεσε η McDonald's κατά δύο ακτιβιστών για το περιβάλλον (μια ιστορία του τύπου “Γολιάθ εναντίον Δαυίδ”, με πάνω από 25 εκατομμύρια θεάσεις) κάνει το “The Spirit of '45” _2013), για την μεταπολεμική Αγγλία το “In Conversation with Jeremy Corbyn” (2016), που σκιαγραφεί τον τότε επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν κά.

Δείτε και  festival-cannes

Στυλ

Τον Μάιο του 2010, ο Λόουτς αναφέρθηκε σε μια συνέντευξη στις τρεις ταινίες που τον επηρέασαν περισσότερο: Κλέφτες Ποδηλάτων (1948) του Βιτόριο Ντε Σίκα, που ήδη αναφέραμε, Loves of a Blonde _Οι Έρωτες μιας Ξανθιάς (1965) του Miloš Forman και La battaglia di Algeri (η Μάχη του Αλγερίου _1966) του Gillo Pontecorvo. Η ταινία του Ντε Σίκα είχε ιδιαίτερα βαθιά επίδραση. Σημείωσε: “Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ο κινηματογράφος θα μπορούσε να αφορά τους απλούς ανθρώπους και τα διλήμματά τους. Δεν ήταν μια ταινία για αστέρια, ή πλούτη ή παράλογες περιπέτειες”. Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ορισμένες από τις ταινίες του Λόουτς έχουν λογοκριθεί και απαγορευτεί για πολιτικούς λόγους. Σε μια συνέντευξη του 2011 στην εφημερίδα The Guardian, είπε:
Σε κάνει να θυμώνεις, όχι για λογαριασμό σου, αλλά για λογαριασμό των ανθρώπων των οποίων οι φωνές δεν επιτράπηκε να ακουστούν. Όταν υπήρχαν συνδικάτα, απλοί άνθρωποι, λαός και κοινωνία, που δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ στην τηλεόραση, δεν είχαν δοθεί ποτέ συνεντεύξεις και δεν τους επιτρεπόταν να ακουστούν, αυτό ήταν σκανδαλώδες

Ο Λόουτς υποστηρίζει ότι οι αγώνες των εργαζομένων είναι εγγενώς δραματικοί: Ζουν τη ζωή πολύ έντονα και τα διακυβεύματα είναι πολύ υψηλά αν δεν έχεις χρήματα για να καλύψεις τη ζωή σου. Επίσης, επειδή είναι η πρώτη γραμμή αυτού που ονομάσαμε ταξικό πόλεμο. Είτε επειδή ήταν εργάτες χωρίς δουλειά, είτε επειδή υφίσταντο εκμετάλλευση εκεί που εργάζονταν. Και υποθέτω για πολιτικούς λόγους, επειδή νιώθαμε, και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι αν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή, θα έρθει από τα κάτω. Δεν θα προέλθει από ανθρώπους που έχουν πολλά να χάσουν, θα προέλθει από ανθρώπους που θα έχουν τα πάντα να κερδίσουν.

Μια θεματική συνέπεια σε όλες τις ταινίες του, είτε εξετάζουν ευρείες πολιτικές καταστάσεις είτε μικρότερα προσωπικά δράματα, είναι η εστίασή του στις προσωπικές σχέσεις. Τα εκτεταμένα πολιτικά δράματα (Γη και Ελευθερία, Ψωμί και Τριαντάφυλλα, Ο Άνεμος που χορεύει το Κριθάρι_που  το κάνει να τρέμει) εξετάζουν ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις στο πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ μελών της οικογένειας (Ψωμί και Τριαντάφυλλα, το Κριθάρι, Το Τραγούδι της Κάρλας), συντρόφων στον αγώνα (Γη και Ελευθερία) ή στενών φίλων (Route Irish). Σε μια συνέντευξη του 2011 για τους Financial Times, ο Λόουτς εξηγεί πώς “Η πολιτική είναι ενσωματωμένη στους χαρακτήρες και την αφήγηση, κάτι που αποτελεί έναν πιο εκλεπτυσμένο τρόπο να γίνει”.
🎬 Παραστατικά όσο δεν παίρνει, παρουσιάζονται οι κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις των ιδιωτικοποιήσεων από Loach σε σενάριο γραμμένο από σιδηροδρομικό, στην ταινία του _βραβευμένη με Bafta Ο Πολ, ο Μικ και οι άλλοι” (πρωτότυπος τίτλος 🎞️ «The Navigators» από την ονομασία που έδιναν το 19ο  αιώνα οι Ιρλανδοί εργάτες στους σιδηροδρόμους) — όπου η παρέα εργαζόταν για χρόνια στη συντήρηση των βρετανικών σιδηροδρόμων και μέχρι το 1995, όταν με την ιδιωτικοποίησή τους οι συνθήκες εργασίας αλλάζουν ριζικά.
🎬  Οι σιδηρόδρομοι στην Αγγλία ιδιωτικοποιούνται. Οι νέες συνθήκες εργασίας θα στραφούν πλέον προς τα πρότυπα των ιδιωτικών εταιριών. Αρχικά οι νέες συνθήκες φαντάζουν στα μάτια των εργατών σαν ένα μικρό διάλειμμα από τη σκληρή δουλειά της μέρας.Σύντομα, όμως, τα αρνητικά σημάδια της νέας πραγματικότητας γίνονται τόσο έντονα, που οι εργάτες είναι αναγκασμένοι είτε να συμβιβαστούν με τους νέους απάνθρωπους όρους εργασίας ή να αλλάξουν επάγγελμα, με την ελπίδα να βρουν κάτι καλύτερο.
Οι εργάτες διχάζονται.
Από τη μια αυτοί που αντιδρούν, και από την άλλη αυτοί που υπομένουν.
Τα πράγματα χειροτερεύουν. Οι κανόνες ασφαλείας τηρούνται όλο και λιγότερο. Νέοι ανειδίκευτοι εργάτες προσλαμβάνονται με στόχο να αντικαταστήσουν σύντομα τους παλιούς έναντι χαμηλότερων μισθών. Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης σύντομα διεισδύουν και στις σχέσεις μεταξύ των εργατών. Εκεί που παλιότερα υπήρχε ένα αίσθημα αλληλεγγύης, τώρα ο καθένας λειτουργεί προσωπικά, με αποτέλεσμα το σωματείο να χάσει ολοκληρωτικά τη δύναμή του.
Πολλές από τις ταινίες του περιλαμβάνουν μεγάλη ποσότητα παραδοσιακής διαλέκτου, όπως η διάλεκτος του
Yorkshire στο Kes και στο The Price of Coal, Cockney (Κόκνεϊ) στα Up the Junction και  Poor Cow, Scouse στο The Big Flame, η διάλεκτος του Λάνκασιρ στο Raining Stones, η γλασκωβιανή διάλεκτος στο My Name Is Joe και η διάλεκτος του Greenock (Γκρίνοκ) στο Sweet Sixteen. Πολλές από αυτές τις ταινίες έχουν υποτιτλιστεί όταν προβλήθηκαν σε άλλες αγγλόφωνες περιοχές. Όταν ρωτήθηκε σχετικά σε μια συνέντευξη με το Cineaste, ο Loach απάντησε: Αν ζητάς από τους ανθρώπους να μιλούν διαφορετικά, χάνεις περισσότερα από τη φωνή. Όλα πάνω τους αλλάζουν. Αν σου ζητούσα να μην μιλάς με αμερικανική προφορά, ολόκληρη η προσωπικότητά σου θα άλλαζε. Έτσι είσαι. Η διαίσθησή μου είναι ότι είναι καλύτερο να χρησιμοποιείς υπότιτλους παρά όχι, ακόμα κι αν αυτό περιορίζει τις ταινίες σε ένα κύκλωμα art-house.

Ο Loach ήταν από τους πρώτους Βρετανούς σκηνοθέτες που χρησιμοποίησαν βρισιές στις ταινίες του. Η Mary Whitehouse παραπονέθηκε για την αποφορά λόγου στις ταινίες Cathy Come Home και Up the Junction (σσ. Constance Mary Whitehouse CBE Βρετανίδα δασκάλα και συντηρητική ακτιβίστρια. Έκανε εκστρατεία ενάντια στον κοινωνικό φιλελευθερισμό και τα κυρίαρχα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία κατηγόρησε ότι ενθαρρύνουν μια πιο ανεκτική κοινωνία), ενώ η ταινία The Big Flame (1969) για το BBC ήταν μια πρώιμη περίπτωση της λέξης shit (σκατά, γαμώτο), και το πιστοποιητικό στον Kes προκάλεσε κάποια συζήτηση λόγω της βωμολοχίας, αλλά αυτές οι ταινίες έχουν σχετικά λίγες βρισιές σε σύγκριση με το μεταγενέστερο έργο του. Συγκεκριμένα, η ταινία Sweet Sixteen έλαβε πιστοποιητικό 18 βαθμών λόγω της πολύ μεγάλης ποσότητας βρισιάς, παρά την έλλειψη βίας ή σεξουαλικού περιεχομένου, γεγονός που οδήγησε τον Loach να ενθαρρύνει άτομα κάτω των 18 ετών να παραβιάσουν τον νόμο για να δουν την ταινία.

Σε ένα άρθρο του 2014, η φεμινίστρια συγγραφέας Julie Bindel (σσ. συνίδρυσε το Justice for Women, το οποίο βοηθά γυναίκες που έχουν διωχθεί για επίθεση ή δολοφονία βίαιων ανδρών συντρόφων) επέκρινε τις πρόσφατες ταινίες του Loach για την έλλειψη γυναικείων χαρακτήρων που δεν ήταν απλώς ερωτικά ενδιαφέροντα για τους ανδρικούς, αν και επαίνεσε τις πρώτες του Cathy Come Home και Kes. Έγραψε επίσης: “Ο Loach φαίνεται να μην γνωρίζει την ύπαρξη ομοφυλόφιλων”. Στο άρθρο, η Bindel δήλωσε ότι “δεν είχε δει ταινία του Ken Loach εδώ και χρόνια” και αναφέρθηκε μόνο στο περιεχόμενο μιας για να υποστηρίξει το επιχείρημά της, την τότε πρόσφατα κυκλοφορήσασα Jimmy's Hall.

Προσωπική ζωή

Ο Λόουτς παντρεύτηκε τη Lesley Ashton (Λέζλι Άστον) το μακρινό 1962 και έχουν μαζί δύο γιους και δύο κόρες (απέκτησαν έναν ακόμη γιο, ο οποίος πέθανε σε ηλικία πέντε ετών στις το 1971 σε αυτοκινητιστικό ατύχημα) Ο γιος τους Τζιμ (γεννημένος το 1969) έγινε σκηνοθέτης, ενώ η κόρη τους Έμμα είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Έλιοτ Λέβι.

Ο Λόουτς είναι προστάτης της British Humanist Association (Βρετανικής Ανθρωπιστικής Ένωσης) και φουλ κοσμικός, λέγοντας: “Ειδικότερα, η κατήχηση των παιδιών σε ξεχωριστά θρησκευτικά σχολεία είναι επιβλαβής και διχαστική” (σσ. Humanists UK: οργανισμός ο οποίος προωθεί τον Ανθρωπισμό και φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει “τους ανθρώπους που επιθυμούν να ζήσουν μια καλή ζωή χωρίς θρησκευτικές ή υπερφυσικές αντιλήψεις”, πραγματοποιόντας καμπάνιες σχετικά με τον ανθρωπισμό, ανθρώπινα δικαιώματα και κοσμικισμό _ άποψη πως το κράτος, όπως και οποιαδήποτε άλλη κοινωνική οντότητα, πρέπει να είναι εντελώς διαχωρισμένο από τη θρησκεία και από διάφορους θρησκευτικούς θεσμούς και δόγματα).

Ο Λόουτς απέρριψε το βραβείο OBE το 1977. Σε μια συνέντευξη στους Radio Times τον Μάρτιο του 2001, είπε: “Είναι όλα τα πράγματα που θεωρώ απεχθή: η πατρωνία, η υποτίμηση της μοναρχίας και το όνομα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, η οποία είναι ένα μνημείο εκμετάλλευσης και κατάκτησης. Απέρριψα το OBE επειδή δεν είναι μια λέσχη στην οποία θέλεις να ενταχθείς όταν βλέπεις τους κακούς που το έχουν”. σσ. Most Excellent Order of the British Empire‎‎: βρετανικό τάγμα ιπποσύνης, το οποίο τιμά ανθρώπους των τεχνών και των επιστημών αλλά και κάποιους που δραστηριοποιούνται στην φιλανθρωπία και στις αγαθοεργίες _Καθιερώθηκε …το 1917 και διαθέτει πέντε κύριες διαβαθμίσεις και οι δύο ανώτερες βαθμίδες αντιστοιχούν στον τίτλο Σερ (Ιππότης) και Ντέιμ (Κυρία) _ knight | dame.
Ο Λόουτς έχει τιμηθεί με τιμητικά διδακτορικά από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ, το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, το Πανεπιστήμιο Στάφορντσιρ και το Πανεπιστήμιο Κιλ. Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης του απένειμε τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα στο Αστικό Δίκαιο τον Ιούνιο του 2005. Είναι επίσης επίτιμος συνεργάτης του
alma mater του, του St Peter's College, στην Οξφόρδη. Το 2006, του απονεμήθηκε η υποτροφία BAFTA στα τηλεοπτικά βραβεία. Το 2003, έλαβε τιμητικό διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Heriot-Watt και το Praemium Imperiale του 2003 _"Βραβείο Παγκόσμιου Πολιτισμού στη Μνήμη της Αυτού Αυτοκρατορικής Υψηλότητας Πρίγκιπα Τακαμάτσου" στην κατηγορία Κινηματογράφος/Θέατρο. Το 2006, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Capri Hollywood τον τίμησε με το βραβείο Capri Legend για τη συμβολή του στον κινηματογράφο. Το 2014, του απονεμήθηκε η Τιμητική Χρυσή Άρκτος στο 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Raindance ανακοίνωσε το 2016 ότι τιμά τον Λόουτς με το πρώτο του βραβείο Auteur, για να αναγνωρίσει τα "επιτεύγματά του στον κινηματογράφο και τη συμβολή του στη βιομηχανία του κινηματογράφου". Επίσης, έγινε Επίτιμος Συνεργάτης της Σχολής Κινηματογράφου του Λονδίνου.

                                                Φιλμογραφία

·       1967 Όχι δάκρυα για την Τζόι

·       1969 Κες

·       1971 Οικογενειακή ζωή

·       1979 Μπλακ Τζακ

·       1980 Ο θηροφύλακας

·       1981 Ματιές και χαμόγελα

·       1986 Πατρίδα

·       1990 Μυστική ατζέντα

·       1991 Ριφ-Ραφ

·       1993 Βροχή από πέτρες

·       1994 Ladybird, Ladybird

·       1995 Γη και ελευθερία

·       1996 Το τραγούδι της Κάρλα

·       1998 Το όνομά μου είναι Τζο

·       2000 Ψωμί και τριαντάφυλλα

·       2001 Ο Πωλ, ο Μικ και οι άλλοι

·       2002 Γλυκά δεκάξι

·       2002 Eleven Minutes, Nine Seconds, One Image: September 11

·       2004 Ένα τρυφερό φιλί

·       2005 Tickets

·       2005 McLibel

·       2006 Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι

·       2007 To Each His Own Cinema

·       2007 Ένας ελεύθερος κόσμος...

·       2009 Looking for Eric

·       2010 Ιρλανδέζικος δρόμος

·       2012 Το μερίδιο των αγγέλων

·       2013 The Spirit of '45

·       2014 Jimmy's Hall

·       2016 Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ

·       2019 Δυστυχώς Απουσιάζατε


Σύγκρουση 🇮🇱 Ισραήλ - Ιράν 💥 made in 🇺🇲 USA

Παράλληλα με την κινητοποίηση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και την πολύμορφη στρατιωτική στήριξη στο κράτος - δολοφόνο για τη σύγκρουση με το Ιράν, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ κάνουν «πλάτες» και πολιτικά στις ισραηλινές εγκληματικές επιθέσεις, αναμασώντας το ...«δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και πιέζοντας την Τεχεράνη για μια συμφωνία κομμένη και ραμμένη στα δικά τους μέτρα.

💥 Τράβηξαν σύρτη της κόλασης στη Μέση Ανατολή – “Οδυνηρή Μοίρα” για το Ισραήλ υπόσχεται το Ιράν

Πριν αναχωρήσει την Κυριακή για τη Σύνοδο του G7 στον Καναδά, ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Τραμπ σε δηλώσεις του για τη σύγκρουση Ισραήλ - Ιράν είπε πως «ελπίζω ότι θα υπάρξει μια συμφωνία. Πιστεύω πως είναι καιρός για μια συμφωνία...». Προειδοποίησε δε την Τεχεράνη να μη διευρύνει τα αντίποινά της ώστε να χτυπήσει αμερικανικές βάσεις στη Μέση Ανατολή, ενώ στη συνέχεια «κάλεσε» το Ιράν να διαπραγματευτεί, λέγοντας ότι «δεν κερδίζει αυτόν τον πόλεμο» και απειλώντας πως θα πρέπει «να μιλήσει αμέσως, πριν να είναι πολύ αργά».

Νέα Υόρκη
Διαδηλωτής κρατάει μια πινακίδα
_ΟΧΙ στον πόλεμο με το Ιράν
κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας
κατά των ισραηλινών επιθέσεων του Ισραήλ στο Ιράν

  • Η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επιβεβαίωσε ότι συζήτησε με τον Τραμπ για «την ανάγκη στενής συνεργασίας σχετικά με τις επιπτώσεις στις αγορές Ενέργειας», καθώς τους τελευταίους μήνες οι διεθνείς τιμές πετρελαίου είχαν υποχωρήσει κάτω από το όριο των 60 δολαρίων, αλλά μετά την έναρξη της σύγκρουσης Ιράν - Ισραήλ τα πετρέλαια τύπου Brent και Δυτικού Τέξας (WTI) έφτασαν στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων μηνών.
    Σε συνέντευξη Τύπου χτες στον Καναδά όπου μετέβη για τη Σύνοδο του G7, η φον ντερ Λάιεν επανέλαβε την απαίτηση να μην αποκτήσει ποτέ το Ιράν πυρηνικό όπλο. Πρότεινε πως η λύση μέσω διαπραγματεύσεων «είναι μακροπρόθεσμα η καλύτερη» (αφήνοντας έτσι περιθώριο ...βραχυπρόθεσμα για τις ισραηλινές επιθέσεις) και είπε ότι αυτό το επεσήμανε και στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε την Κυριακή με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό.
  • Η δε Κάγια Κάλας, επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, ανέφερε ότι «η διαρκής ασφάλεια χτίζεται μέσω της διπλωματίας, όχι της στρατιωτικής δράσης» - αποφεύγοντας βέβαια οποιαδήποτε καταδίκη του Ισραήλ - ενώ επιβεβαίωσε πως συγκαλείται σήμερα έκτακτη συνεδρίαση των ΥΠΕΞ της ΕΕ μέσω τηλεδιάσκεψης, προκειμένου να αξιολογηθούν η τρέχουσα κατάσταση και οι επιπτώσεις στην Ευρώπη.
  • Ο Γερμανός καγκελάριος Φρ. Μερτς δήλωσε χτες πως οι στόχοι του Βερολίνου περιλαμβάνουν τη μη ανάπτυξη ή κατοχή πυρηνικών όπλων από το Ιράν, τη διασφάλιση του «δικαιώματος του Ισραήλ να αμύνεται» και κατά τ' άλλα ...την αποφυγή μιας κλιμάκωσης της σύγκρουσης και τη δημιουργία χώρου για διπλωματία.
  • Ο  Γιόαχιμ Νάγκελ, πρόεδρος της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, Bundesbank, προειδοποίησε χτες για τους κινδύνους μιας πετρελαϊκής κρίσης λόγω της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, ζητώντας να μη χαλαρώσει η νομισματική πολιτική στην Ευρωζώνη, παρότι ο πληθωρισμός έχει επανέλθει στο 2%.
  • Ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρ. Μπαϊρού επανέλαβε ότι ...«το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί όταν απειλείται η ύπαρξή του». Προειδοποίησε κατά τ' άλλα ότι η σύγκρουση του Ισραήλ με το Ιράν μπορεί να έχει πελώριες συνέπειες σε ολόκληρο τον κόσμο, πρωτίστως στους τομείς της οικονομικής ανάπτυξης, της Ενέργειας και της ασφάλειας.
  • Η Κίνα κάλεσε χτες Ισραήλ και Ιράν να λάβουν «αμέσως μέτρα» προκειμένου να μειωθούν οι εντάσεις, με τον εκπρόσωπο του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικού να επισημαίνει: «Καλούμε όλες τις πλευρές να λάβουν αμέσως μέτρα προκειμένου να μειώσουν το ταχύτερο τις εντάσεις, να αποτρέψουν το ενδεχόμενο η περιοχή να βυθιστεί σε αυξημένη αστάθεια και να δημιουργηθούν οι συνθήκες για επιστροφή στον διάλογο και στη διαπραγμάτευση ώστε να επιλύσουν τις διαφορές τους». Στο τέλος της περασμένης βδομάδας ο Κινέζος ΥΠΕΞ Γουάνγκ Γι είχε ξεκαθαρίσει πως το Πεκίνο στηρίζει το Ιράν «στη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας του».
  • Στη Ρωσία, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμ. Πεσκόφ επανέλαβε ότι η Μόσχα παραμένει έτοιμη να ενεργήσει ως μεσολαβητής στη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Τόνισε δε πως παραμένει σε ισχύ η προηγούμενη προσφορά της Μόσχας να απομακρύνει το ουράνιο υψηλού εμπλουτισμού από το Ιράν και να το μετατρέψει σε καύσιμο για πυρηνικούς αντιδραστήρες. «Αυτή η πρόταση παραμένει στο τραπέζι, παραμένει επίκαιρη. Αλλά, φυσικά, με την έναρξη των στρατιωτικών ενεργειών, η κατάσταση έχει περιπλακεί σοβαρά», δήλωσε ο Πεσκόφ.
  • Την πρόταση της Ρωσίας για μεσολάβηση στην κρίση απέρριψε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ανουάρ αλ Ανούνι, δηλώνοντας ότι «η Ρωσία δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός διαμεσολαβητής».

Το Σάββατο ο Τραμπ είχε μακρά συνομιλία με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλ. Πούτιν. Ο Αμερικανός Πρόεδρος ισχυρίστηκε πως στο παρασκήνιο γίνονται «πολλές συζητήσεις» και αμέσως μετά διαβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να ενισχύουν την ισραηλινή αεράμυνα...

        Τα juke box της πολεμικής προπαγάνδας

Από την Παρασκευή οπότε και το κράτος τρομοκράτης του Ισραήλ ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς στο Ιράν, παρελαύνουν σε ραδιόφωνα, εφημερίδες, τηλεοράσεις, podcasts μία σειρά διεθνολόγοι, αναλυτές, καθηγητές, απόστρατοι, ειδικοί και «ανειδίκευτοι». Η σύμπτωση; Στην συντριπτική τους πλειοψηφία λένε τα ίδια, δηλαδή την προπαγάνδα του Ισραήλ, που άλλωστε έχει γίνει και προπαγάνδα της ελληνικής κυβέρνησης.

Λένε: Το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα και στις προληπτικές ενέργειες.

Η αλήθεια: Από πότε είναι αυτοάμυνα ο βομβαρδισμός μίας άλλης χώρας; Πολύ περισσότερο που οι τωρινοί βομβαρδισμοί έρχονται σε συνέχεια προηγούμενων βομβαρδισμών σε κρίσιμες υποδομές του Ιράν, στην εξόντωση κρατικών αξιωματούχων του Ιράν, είτε εντός του Ιράν είτε στο έδαφος άλλων χωρών (π.χ. Συρία).  Από πότε είναι αυτοάμυνα ένα κράτος στην Μέση Ανατολή να βομβαρδίζει την Υεμένη, την Συρία, να διαπράττει γενοκτονία ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης, τον Λίβανο και να βομβαρδίζει το Ιράν; Η αλήθεια είναι ότι μέσω της πολεμικής προπαγάνδας οι «αναλυτές» επιδιώκουν να αναποδογυρίσουν την λογική, αυτό που βλέπει όλος ο κόσμος δηλαδή, ότι το Ισραήλ σέρνει μαζί με τους συμμάχους του στον όλεθρο όλη την Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» το έχει αποκλειστικό προνόμιο το Ισραήλ; Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν δικαίωμα στην «αυτοάμυνα», στην αντίσταση στο κράτος κατακτητή; Το Ιράν που βομβαρδίζεται από το Ισραήλ τώρα, ενώ την τελευταία διετία έχουν σκοτωθεί από το Ισραήλ πολλοί κρατικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι του, γιατί δεν έχει κι αυτό το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα»;

Το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αποτέλεσε και αποτελεί ένα βρώμικο άλλοθι για να δικαιολογούνται τα εγκλήματα του Ισραήλ ενάντια στους λαούς της περιοχής. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και τα άλλα κόμματα που είχαν κάνει το άλλοθι του Νετανιάχου καραμέλα και «γραμμή» έχουν βαριές ευθύνες. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ μαζί κατέστησαν «στρατηγικό σύμμαχο» τον χασάπη των λαών. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βαριές ευθύνες. Ακόμα και τώρα που όλα κρέμονται από μία κλωστή δεν σταματάει την στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, κίνηση με απρόβλεπτα επικίνδυνες συνέπειες για τον λαό μας.

Λένε: Το Ιράν είναι ένα θεοκρατικό καθεστώς και τώρα τιμωρείται.

Η αλήθεια: Δεν το λένε καν έτσι. Το λένε ακόμα πιο χυδαία όπως π.χ. μία μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα που είχε πρωτοσέλιδο την προτροπή «Ρίξτε τους μουλάδες»! Επιδιώκουν έτσι να χτίσουν ένα πλαστό δίπολο, που να στηρίζει το αφήγημα πώς ο πόλεμος είναι «θρησκευτικός». Δίνουν έτσι κι έναν «κοσμικό» χαρακτήρα στα ισραηλινά αίσχη. Στην Ελλάδα επιδιώκεται να καλλιεργηθεί ένα τυφλό μίσος απέναντι στους μουσουλμάνους ώστε να στηριχτεί το κράτος - δολοφόνος, το Ισραήλ. Τι δε λένε όλοι αυτοί οι πανέξυπνοι; Για να μην βγάλουμε το ποινικό μητρώο των ευρωατλαντικών στην στήριξη είτε παλιότερα των Ταλιμπάν, είτε πιο πρόσφατα του ISIS, θα σταθούμε στα εξής πρόσφατα: 

  • Μόλις πριν μία εβδομάδα το Ισραήλ διά στόματος Νετανιάχου παραδέχτηκε δημόσια ότι αξιοποιεί αποπαίδια του ISIS στη Γάζα για να αντιμετωπίζουν την Χαμάς και για άλλα εγκλήματα σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης.
  • Το Ισραήλ, μαζί με άλλους «παίκτες» στην περιοχή, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση των τζιχαντιστών στη Συρία, της όποια άλλωστε αξιοποιεί και τον εναέριο χώρο για τις επιδρομές του στο Ιράν και αλλού.

Ποιο είναι το μέτρο εκείνο σύμφωνα με το οποίο δεν είναι «θεοκρατικό» το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, με την οποία άλλωστε η χώρα μας έχει αναπτύξει σημαντικές διμερείς στρατιωτικές και οικονομικές σχέσεις (στη Σαουδική Αραβία άλλωστε σταθμεύει και μία πυροβολαρχία ελληνικών Patriot); Πρόκειται για τα συνηθισμένα διπλά στάνταρ της πολεμικής προπαγάνδας...

Όσοι καλλιεργούν λοιπόν «θρησκευτικό μίσος» ουσιαστικά επιχειρούν να συσκοτίσουν τις πραγματικές αντιθέσεις και τους πραγματικούς οικονομικούς, στρατιωτικούς, πολιτικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή. Αυτοί βάζουν φωτιά στους λαούς, αυτοί οπλίζουν το χέρι των Ισραήλ, ΗΠΑ, ΕΕ να σέρνουν μία ολόκληρη περιοχή, αν όχι τον πλανήτη, στην άβυσσο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Έτσι μοιράζονται οι αγορές, τα εδάφη, έτσι ανοίγονται οι «εμπορικοί δρόμοι», έτσι διαμορφώνονται οι λεγόμενες «τρομερές επενδυτικές ευκαιρίες» όπως π.χ. ο IMEC, ο νέος εμπορικός διάδρομος Ινδίας, Μ. Ανατολής, Ευρώπης.

Λένε: το Ιράν είναι πηγή αποσταθεροποίησης στην περιοχή.

Η αλήθεια: Το Ισραήλ σε δύο χρόνια έχει ισοπεδώσει την Γάζα χωρίς να έχει νικήσει αυτό τον πόλεμο, βομβαρδίζει την Υεμένη, εισέβαλε και αποχώρησε από τον Λίβανο τον οποίο σποραδικά βομβαρδίζει και τώρα, βομβάρδιζε τη Συρία μέχρι τη στιγμή που από κοινού με τις ΗΠΑ, την Τουρκία κ.ά. σιγόνταρε τους τζιχαντιστές και άλλους κατσαπλιάδες που τους έκανε κυβέρνηση! Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ έχει διεθνές ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα πολέμου. Δηλώσεις όπως αυτές του Έλληνα ΥΠΕΞ, που κάνει λόγο σε αυτές τις συνθήκες για «χώρες που αποτελούν σημαντικό παράγοντα αποσταθεροποίησης, όπως το Ιράν» αποτελούν πρόκληση καθώς αθωώνουν το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ που φτάνει να βομβαρδίζει πυρηνικές εγκαταστάσεις! Τι άλλο πρέπει να κάνει για να χαρακτηριστεί «πηγή αποσταθεροποίησης»; Πηγή κινδύνων για τους λαούς της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Λιβάνου, της Υεμένης, του Ιράν αλλά και του Ισραήλ αποτελούν οι βαρβαρότητες που διαπράττει το Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ασφαλώς και της ελληνικής κυβέρνησης.

Επιστρέφουμε σε όσα είπαμε στην αρχή. Όλα αυτά αναπαράγονται επί 24ωρου βάσεως από τα αστικά ΜΜΕ, προκειμένου να αναποδογυρίσουν την λογική, να στρατεύσουν τον λαό στην επόμενη πίστα της ελληνικής συμμετοχής στα ματωμένα, ιμπεριαλιστικά σχέδια. Πρόκειται για άτιμη, προσβλητική προπαγάνδα βγαλμένη απευθείας από το Ισραήλ και τις υπηρεσίες του. Σε αυτές τις συνθήκες περισσότερο από ποτέ συντονιζόμαστε στο 902.gr, μελετάμε και διαδίδουμε τον «Ριζοσπάστη». Για να βρει τοίχο η πολεμική προπαγάνδα, να δυναμώσει η πάλη για να σταματήσει η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, να γυρίσει πίσω η φρεγάτα από την Ερυθρά Θάλασσα και η πυροβολαρχία «Patriot» από τη Σαουδική Αραβία, να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας.

Ερντογάν:
Με κάθε σταγόνα αίματος που χύνει το Ισραήλ
θέτει σε κίνδυνο τη δική του ύπαρξη

Ο Τούρκος Πρόεδρος επιδίωξε δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Ντ. Τραμπ το Σαββατοκύριακο. Σύμφωνα με την τουρκική προεδρία ο Ερντογάν δήλωσε ότι η παράνομη στάση της κυβέρνησης Νετανιάχου «αποτελεί σαφή απειλή για το διεθνές σύστημα» και πως «η περιοχή δεν μπορεί να αντέξει έναν νέο πόλεμο». Επισήμανε δε ότι «δεν πρέπει να αποσπάται η προσοχή από τη γενοκτονία στη Γάζα εξαιτίας των επιθέσεων του Ισραήλ κατά του Ιράν». Σε ό,τι αφορά την επικοινωνία που είχε με τον Τραμπ την Κυριακή ο Ερντογάν αναφέρεται (και πάλι σε ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας) ότι εξέφρασε «ικανοποίηση» για τις δηλώσεις του Αμερικανού ομολόγου του.

Χτες ακολούθησε τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στον Βλ. Πούτιν και τον Ρ. Τ. Ερντογάν, που καταδίκασαν την «πράξη βίας» του Ισραήλ κατά του Ιράν και απηύθυναν έκκληση για άμεση παύση των εχθροπραξιών. Με βασικό θέμα στην ημερήσια διάταξη τον πόλεμο του Ισραήλ με το Ιράν και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του στην Τουρκία συνεδρίασε το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα. Σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρίαση ο Τούρκος πρόεδρος κατηγόρησε το Ισραήλ ότι ξεκίνησε την επίθεση κατά του Ιράν και επισήμανε ότι από την αρχή η Τουρκία υποστήριζε τις διαπραγματεύσεις και τη διπλωματική λύση σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και σήμερα η θέση της αυτή δεν έχει αλλάξει. «Με κάθε σταγόνα αίματος που χύνει το Ισραήλ θέτει σε κίνδυνο τη δική του ύπαρξη και το μέλλον του λαού του. Η καταπίεση φέρνει στο τέλος της βαθιά μετάνοια» υποστήριξε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. «Μέχρι τώρα έχουμε συνομιλήσει με πολλούς ηγέτες. Σε αυτές τις συνομιλίες, υπογραμμίσαμε την απειλή της επιθετικότητας του Ισραήλ, η οποία έχει πλέον φτάσει σε επίπεδα πειρατείας. Ως Τουρκία, μεταφέραμε στους συνομιλητές μας την υπόσχεση ότι θα κάνουμε ό,τι μας αναλογεί. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις επιπτώσεις της προσπάθειας επίλυσης των ζητημάτων που πρέπει να επιλύονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με βομβαρδισμούς. Από την Παρασκευή, τόσο εγώ προσωπικά όσο και μέσω του υπουργού Εξωτερικών μας, διεξάγουμε εντατικές διπλωματικές επαφές για να σταματήσουμε τις συγκρούσεις» ανέφερε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σύμφωνα με τον Τούρκο πρόεδρο, «το Ισραήλ, που επιτίθεται στο Ιράν με την αμέριστη υποστήριξη της Δύσης και καταστρέφει τη Γάζα, δεν συνειδητοποιεί τι κάνει. Ίσως συνειδητοποιήσει τα λάθη του, αλλά τότε θα είναι πολύ αργά».
«Κανένα κράτος δεν περιορίζεται στα σύνορά του. Κάθε γεγονός στην περιοχή αφορά εκ του σύνεγγυς όλους τους λαούς» είπε ο πρόεδρος Ερντογάν για να συμπληρώσει ότι «η επίθεση εναντίον του λαού και των εδαφών της Παλαιστίνης δεν περιορίζεται μόνο στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Το ίδιο ισχύει και για το Ιράν. Οι ενέργειες που γίνονται στην περιοχή μας χωρίς να λαμβάνονται υπόψη αυτές οι αλήθειες οδηγούν σε ακόμη χειρότερες καταστροφές».

Σύντομα θα αποκτήσουμε
αμυντική ικανότητα
που κανείς δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει

Ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρθηκε και στα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας, υπενθυμίζοντας ότι το εμπάργκο όπλων μετά το 1974, εξαιτίας του Κυπριακού, στάθηκε αφορμή για να κάνει η Τουρκία τις πρώτες προσπάθειές της να αποκτήσει εγχώρια αμυντική βιομηχανία, αλλά υποστήριξε ότι η πραγματική πρόοδος σημειώθηκε τα τελευταία 23 χρόνια δικής του εξουσίας. Συγκεκριμένα, το απόσπασμα της χαρακτηριστικής του δήλωσης ήταν το εξής: «Αν δεν είστε ισχυροί και δεν έχετε αποτροπή, η δουλειά σας είναι πολύ δύσκολη. Όσοι θεωρούν τον εαυτό τους ισχυρότερο από εσάς μπορούν να σας υποτάξουν. Είναι του χαρακτήρα μας να προτιμάμε να πεθάνουμε παρά να ζήσουμε με τέτοια ντροπή. Προτιμάμε να είμαστε κάτω από το χώμα παρά να ζούμε χωρίς τιμή πάνω σε αυτό. Για αυτό θα εργαστείτε, θα παράγετε. Όταν ήρθαμε στην εξουσία, στη χώρα μας δεν υπήρχε καμία αξιόλογη εμπειρία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Οι καλοπροαίρετες πρωτοβουλίες που ξεκίνησαν μετά την "Ειρηνευτική Επιχείρηση στην Κύπρο" (σ.σ. ο όρος που χρησιμοποίησε ο ίδιος) παρέμειναν σε ένα ορισμένο επίπεδο. Αμέσως αναλάβαμε δράση και ακυρώσαμε τις παραγγελίες που δεν ήταν επείγουσες. Δεν ήταν εύκολο να φτάσουμε σε αυτό το σημείο σε 23 χρόνια».

Καταλήγοντας στην αναφορά του στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε: «Θεωρούμε φυσιολογικό τα έξωθεν εμπόδια. Αλλά δεν ξεχνούμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις προσπάθειες σαμποτάζ από το εσωτερικό. Και η ίδια νοοτροπία συνεχίζει τις προσπάθειές να σαμποτάρει. Ό,τι κάναμε, το κάναμε παρά τα πυρά εκ των έσω από άτομα που εμφανίζονταν ως δικά μας. Ενταχθήκαμε μεταξύ των κορυφαίων χωρών στον κόσμο στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Αναπτύσσουμε και παράγουμε τα δικά μας συστήματα. Μπορώ να πω με μεγάλη υπερηφάνεια ότι το πιο δύσκολο έχει πλέον μείνει πίσω. Έχουμε πλέον φτάσει σε επίπεδο παραγωγής αυτών των προϊόντων που τα εντάσσουμε στο οπλοστάσιό μας. Το εθνικό μας μαχητικό αεροσκάφος KAAN είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα αποκτήσουμε αμυντική ικανότητα που κανείς δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει. Θα κάνουμε κάποιες θυσίες για να επιτύχουμε τους στόχους μας».

Παράλληλα ο Ρώσος αναπληρωτής ΥΠΕΞ Σ. Ριάμπκοφ δήλωσε ότι το Ιράν ασκεί το δικαίωμά του να αμυνθεί ενάντια στην επίθεση που δέχεται από το Ισραήλ. «Τα γεγονότα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά. Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών όχι μόνο παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, αλλά διατηρεί και επαφή με τα εμπλεκόμενα μέρη» δήλωσε.

Μπουρλότο στη Μέση Ανατολή
από τις εγκληματικές ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν

Σοβαρά πλήγματα από πυραυλικά ιρανικά αντίποινα που διαπερνούν τους «θόλους» του Ισραήλ και των συμμάχων του ΗΠΑ και Βρετανία ενισχύουν τις στρατιωτικές δυνάμεις τους στην περιοχή. Αλλεπάλληλες εγκληματικές επιθέσεις εναντίον του Ιράν συνεχίζει να εξαπολύει κατά κύματα το Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, βάζοντας φωτιά στη Μέση Ανατολή για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του κράτους - δολοφόνου και των Ευρωατλαντικών συμμάχων του στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Ισραήλ εξαπολύει από τις 13/6 επιθέσεις εναντίον στρατιωτικών και πυρηνικών εγκαταστάσεων σε Νατάνζ, Ισφαχάν, Χοντάμπ και Φορντό, αυξάνοντας κατακόρυφα τους πυρηνικούς κινδύνους για τους λαούς, βομβαρδίζει συγκροτήματα κατοικιών στην Τεχεράνη και σε άλλες ιρανικές πόλεις, νοσοκομεία, κυβερνητικά κτίρια, εγκαταστάσεις γεωτρήσεων φυσικού αερίου και πετρελαίου στο South Pars, διυλιστήρια, αποθήκες καυσίμων (π.χ. στο Σαχράν, δυτικά της Τεχεράνης), δεξαμενές υγραερίου, ενεργειακές υποδομές στη Ζώνη Ειδικών Πετροχημικών «Μπαντάρ Ιμάμ Χομεϊνί» κ.λπ. Χθες, εξάλλου, «αντιγράφοντας» ό,τι είχαν κάνει και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί του το 1999 στους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και ό,τι κάνει το ίδιο συστηματικά στη Γάζα, δολοφονώντας εκατοντάδες δημοσιογράφους, το κράτος - τρομοκράτης βομβάρδισε και το κεντρικό κτίριο της ιρανικής κρατικής ραδιοτηλεόρασης IRIB... Είχαν προηγηθεί ισραηλινά τελεσίγραφα για εκκένωση μεγάλης περιοχής της ιρανικής πρωτεύουσας.

Όπως ανακοίνωσε το ιρανικό υπουργείο Υγείας, από την περασμένη Παρασκευή σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές επιθέσεις τουλάχιστον 224 άνθρωποι και τραυματίστηκαν πάνω από 1.277 ακόμα. Χθες το βράδυ, επίσης, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου σε συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο «ABC News» εξαπέλυσε ωμές απειλές για εξόντωση του Ιρανού ανώτατου ηγέτη Αλί Χαμενεΐ, ισχυριζόμενος τάχα πως μια τέτοια επίθεση «δεν θα κλιμακώσει τη σύγκρουση, αλλά θα την τελειώσει»...

Το Ισραήλ ισχυρίστηκε ότι μέχρι χθες το μεσημέρι είχε καταστρέψει «το ένα τρίτο» των ιρανικών εκτοξευτήρων πυραύλων εδάφους - εδάφους. Ο δε εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού, Εφί Ντεφρίν, ισχυρίστηκε ότι το Ισραήλ «έχει πετύχει να αποκτήσει αεροπορική υπεροχή έναντι του Ιράν».

Παράλληλα συνεχίστηκαν οι επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου. Ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Ισ. Κατς, αφού εκτόξευσε απειλές και εναντίον Ιρανών αμάχων, μετά προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου. «Θέλω να διευκρινίσω το προφανές: Δεν υπάρχει πρόθεση να βλάψουμε σωματικά τους κατοίκους της Τεχεράνης, όπως κάνει ο δολοφόνος δικτάτορας στους κατοίκους του Ισραήλ», ισχυρίστηκε, ενώ λίγες ώρες πριν είχε πει: «Οι κάτοικοι της Τεχεράνης θα πρέπει να πληρώσουν το τίμημα της δικτατορίας και να εκκενώσουν τα σπίτια τους από περιοχές όπου θα χρειαστεί να γίνουν επιθέσεις σε στόχους του καθεστώτος και σε υποδομές ασφαλείας στην Τεχεράνη»...

Το απόγευμα της Δευτέρας ο Νετανιάχου επανεμφανίστηκε ισχυριζόμενος πως ο στρατός «είναι στον δρόμο προς τη νίκη» και πως η ισραηλινή αεροπορία «έχει τον έλεγχο» των ουρανών πάνω από την Τεχεράνη.

Κύματα αντιποίνων από το Ιράν

Το Ιράν, από την πλευρά του, απαντά στις ισραηλινές επιθέσεις με κύματα αντιποίνων με βαλλιστικούς πυραύλους και drones, επιφέροντας σοβαρά πλήγματα, παρά την ενεργοποίηση των πολυδιαφημισμένων ισραηλινών και αμερικανικών συστημάτων αεράμυνας THAAD, «Iron Dome», «Arrow» 1,2,3, «David's Sling» κ.ά., και παρά τη συμμετοχή συμμάχων του Ισραήλ στις επιχειρήσεις για την αναχαίτιση των ιρανικών αντιποίνων. Οι ιρανικές επιθέσεις προκάλεσαν μεταξύ άλλων εκτεταμένες ζημιές σε διυλιστήρια, αγωγούς πετρελαίου, φυσικού αερίου και εγκαταστάσεις μεταφοράς καυσίμων, με πιο χαρακτηριστικές αυτές στην πόλη και στο λιμάνι της Χάιφα. Σταμάτησε προσωρινά, με εντολή του υπουργείου Ενέργειας, η γεώτρηση φυσικού αερίου και πετρελαίου στα υποθαλάσσια κοιτάσματα Leviathan και Karish. Η ισραηλινή εταιρεία φυσικού αερίου INGL ενημέρωσε το Χρηματιστήριο του Τελ Αβίβ για την ανάσχεση εργασιών στα δύο κοιτάσματα, «για λόγους ασφαλείας».

Μεταξύ των κτιρίων που επλήγησαν από τις ιρανικές επιθέσεις χτες ήταν επίσης η πρεσβεία και το προξενείο των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ. Επιπλέον, ιρανικά ΜΜΕ μετέδωσαν την κατάρριψη ισραηλινών F-35, είδηση την οποία διαψεύδει το Ισραήλ. Οι Ιρανοί «Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης» (IRGC) ανακοίνωσαν πως χτύπησαν και εγκαταστάσεις παραγωγής καυσίμων για την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία. Σε ανακοίνωσή τους ανέφεραν ότι «οι πρωτοβουλίες και οι δυνατότητες που αξιοποιήθηκαν σε αυτήν την επιχείρηση, παρά την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ και άλλων δυτικών δυνάμεων και την κατοχή (σ.σ. από το Ισραήλ) της πιο σύγχρονης αμυντικής τεχνολογίας, οδήγησαν σε (...) επιτυχή πλήγματα στους στόχους στα κατεχόμενα εδάφη».

Εκπρόσωπος της ισραηλινής υπηρεσίας μεταφοράς τραυματιών και ασθενών με ασθενοφόρα ανακοίνωσε ότι από την Παρασκευή μέχρι χτες το μεσημέρι σκοτώθηκαν από τις ιρανικές επιθέσεις πάνω από 24 Ισραηλινοί και τραυματίστηκαν τουλάχιστον άλλοι 592. Ο Ισραηλινός σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Τζάκχι Χανέγκμπι, δήλωσε ότι το Ιράν εξακολουθεί να έχει στη διάθεσή του «χιλιάδες βαλλιστικούς πυραύλους», μεγαλύτερο αριθμό από ό,τι είχε εκτιμηθεί, ενώ το Ιράν χτες το βράδυ προειδοποίησε ότι προετοιμάζει «τη μεγαλύτερη και σφοδρότερη πυραυλική επίθεση στην Ιστορία εναντίον ισραηλινού εδάφους».

Οι ιρανικές αρχές ανέφεραν ότι εξουδετέρωσαν πυρήνες πρακτόρων της ισραηλινής Mossad, που χρησιμοποιούσαν το ιρανικό έδαφος για την εξαπόλυση επιθέσεων με drones, ώστε να πλήξουν μεταξύ άλλων τμήμα της ιρανικής αεράμυνας. Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Ε. Μπαγκαΐ τόνισε πως στην ιρανική Βουλή προωθείται πλέον νομοσχέδιο για αποχώρηση του Ιράν από τη Διεθνή Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Οπλων. Επιπροσθέτως, κάλεσε τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA) να καταδικάσει το Ισραήλ για τα πλήγματα εναντίον ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Ο Ιρανός Πρόεδρος Μ. Πεζεσκιάν δήλωσε χθες σε συνομιλία με τον Τούρκο ομόλογό του ότι «το Ιράν δεν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο, αλλά θα απαντήσει ανάλογα με το επίπεδο της επίθεσης». Είπε επίσης ότι η συμμετοχή του Ιράν στις συνομιλίες με τις ΗΠΑ για το πυρηνικό του πρόγραμμα «εξαρτάται μόνο από την παύση των επιθέσεων του σιωνιστικού καθεστώτος σε χώρες της περιοχής».

Αυξημένος κίνδυνος
πυρηνικού δυστυχήματος

Στο φόντο αυτό, χτες συνεδρίασε εκτάκτως η ΙΑΕΑ, εξετάζοντας τις εξελίξεις από τις ισραηλινές επιθέσεις σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας, Ρ. Γκρόσι, ανέφερε πως «ελέγχεται η κατάσταση πολύ προσεκτικά» στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις και πως διατηρείται η «συνεχής επαφή με τις ιρανικές πυρηνικές αρχές». Διαβεβαιώνει επίσης ότι η ΙΑΕΑ είναι έτοιμη να απαντήσει «σε οποιαδήποτε έκτακτη πυρηνική ή άλλη κατάσταση εντός ώρας». Μέχρι χθες το απόγευμα ο Γκρόσι άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο «μιας πιθανής χημικής ή πυρηνικής» διαρροής στον πυρηνικό σταθμό της Νατάνζ, εντός του κτιριακού συγκροτήματος, λόγω της χημικής τοξικότητας του αερίου «uranium hexafluoride», που είναι εξαιρετικά διαβρωτικό και μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα. Ο Γκρόσι τόνισε ότι οι επιθεωρητές του ΟΗΕ θα παραμείνουν στο Ιράν και θα επιθεωρούν τις εγκαταστάσεις, «όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες ασφαλείας».

Την Παρασκευή σε ανακοίνωση της ΙΑΕΑ αναφέρθηκε πως στο πυρηνικό συγκρότημα στη Νατάνζ δεν καταγράφηκαν αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας, και πως ανάλογη είναι η κατάσταση και στα πυρηνικά συγκροτήματα σε Ισφαχάν και Φορντό. Επαναλαμβάνεται πως «δεν θα πρέπει να δέχονται επιθέσεις οι πυρηνικές εγκαταστάσεις», υπενθυμίζοντας ότι οι επιθέσεις αυτές «συνιστούν παραβίαση των αρχών της Χάρτας του ΟΗΕ, του Διεθνούς Δικαίου και του καταστατικού της ΙΑΕΑ».

Προχτές ο Ιρανός υφυπουργός Εξωτερικών Καζέμ Γκαριμπαμπάντι δήλωσε στην κρατική τηλεόραση ότι το Ιράν έχει εφαρμόσει «ειδικά μέτρα» για την προστασία των αποθεμάτων ουρανίου και των συσκευών εμπλουτισμού, επιβεβαιώνοντας τη διακοπή συνεργασίας με την ΙΑΕΑ.

Στο μεταξύ, οι φόβοι για γενίκευση της σύγκρουσης όχι μόνο με συμβατικά αλλά και με πυρηνικά όπλα αυξάνονται και μετά την προειδοποίηση του Ιρανού υποστράτηγου Μοχσέν Ρεζαΐ - που είναι μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας - ότι το Πακιστάν έχει δεσμευτεί να εξαπολύσει πυρηνική επίθεση κατά του Ισραήλ αν το Τελ Αβίβ χρησιμοποιήσει πυρηνικά έναντι της Τεχεράνης. «Το Πακιστάν μάς διαβεβαίωσε ότι αν το Ισραήλ χρησιμοποιήσει πυρηνική βόμβα κατά του Ιράν, θα επιτεθεί στο Ισραήλ με πυρηνική βόμβα», δήλωσε ο Ρεζαΐ σε συνέντευξή του την Κυριακή στην ιρανική κρατική τηλεόραση, υποστηρίζοντας πως το Ιράν διαθέτει «κρυφές δυνατότητες» που «ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί στον κόσμο».

Επισήμως το Πακιστάν δεν επιβεβαιώνει τα παραπάνω, αν και υπογραμμίζει ότι στηρίζει την Τεχεράνη.

Χτες αποφασίστηκε το κλείσιμο όλων των συνοριακών περασμάτων για τις διελεύσεις ανθρώπων στα σύνορα του Πακιστάν με το Ιράν. Ανακοινώθηκε πως το εμπόριο συνεχίζεται απρόσκοπτα.

Η αμερικανική στήριξη και αναδιάταξη δυνάμεων

Σε κάθε περίπτωση, ο ισραηλινός στρατός διαθέτει την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ και άλλων Ευρωατλαντικών «συμμάχων». Οι ΗΠΑ προσέφεραν υπηρεσίες στήριξης της ισραηλινής αεράμυνας από τις δυνάμεις που διαθέτουν στο Ισραήλ, αλλά και από τις βάσεις που διαθέτουν σε βόρεια και βορειοανατολική Συρία. Παράλληλα οι ΗΠΑ αναδιατάσσουν σταθερά τις δυνάμεις τους στην ευρύτερη περιοχή από την Παρασκευή.Πέρα από τα δύο αντιτορπιλικά (εκ των οποίων το ένα είναι το «USS Thomas Hudner») που αναπτύσσουν στην Ανατολική Μεσόγειο, και το αεροπλανοφόρο «USS Carl Vinson», που πλέει στην Αραβική Θάλασσα εδώ και μήνες «εν αναμονή εξελίξεων», χτες δόθηκε εντολή και σε ένα δεύτερο αεροπλανοφόρο, το «USS Nimitz», να μεταβεί στην περιοχή από τη Νότια Κινεζική Θάλασσα.

Επιπλέον, ισραηλινά ΜΜΕ ανέφεραν χτες πως η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία μετακινεί στρατιωτικά αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού και μεταφοράς προσωπικού στις ανατολικές ΗΠΑ (αεροσκάφη που είναι απαραίτητα και για τον ανεφοδιασμό των ισραηλινών αεροσκαφών που κάνουν επιδρομές στο Ιράν). Σύμφωνα με δεδομένα παρακολούθησης πτήσεων, τουλάχιστον 30 τέτοια αεροσκάφη εντοπίστηκαν να κινούνται ανατολικά το βράδυ της Κυριακής. Στρατιωτικό ρόλο υποστήριξης του Ισραήλ αναλαμβάνει και η βρετανική Πολεμική Αεροπορία, μέσω της αξιοποίησης των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο (π.χ. στο Ακρωτήρι). Σημαντικός αριθμός βρετανικών μαχητικών «Typhoon» ενισχύεται τις τελευταίες μέρες, προκειμένου να αναλάβει δράση υπέρ του Ισραήλ μόλις κριθεί απαραίτητο. Η δε Ιορδανία συνέχισε από την Παρασκευή να αναχαιτίζει ιρανικούς βαλλιστικούς πυραύλους και drones που εισέρχονται στον δικό της εναέριο χώρο πριν φτάσουν στο Ισραήλ.

“Μέχρι την πλήρη καταστροφή του Ισραήλ”

Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται οι εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, με τις δύο πλευρές να διαμηνύουν ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί μέχρις εσχάτων. Αργά το βράδυ της Δευτέρας (16/6), η Τεχεράνη εξαπέλυσε νέο πυραυλικό κύμα εστιάζοντας στο Τελ Αβίβ και τη Χάιφα και ενώ ο αριθμός των νεκρών μεγαλώνει και για τις δύο πλευρές. Αυτή ήταν μία ακόμη απάντηση στους... live βομβαρδισμούς του Νετανιάχου ακόμα και στην κρατική τηλεόραση, ενώ μάλιστα απείλησε ευθέως με εξόντωση του Αλί Χαμενεΐ παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τραμπ φέρεται να έθεσε βέτο στο σχέδιο εκτέλεσης του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν. Πολλά θα εξαρτηθούν άλλωστε από τη στάση που θα κρατήσει ο Αμερικανός πρόεδρος μετά τη συνεδρίαση της G7 στον Καναδά, όπου όλα δείχνουν ότι θα επιστρέψει με μια τελική πρόταση για κατάπαυση του πυρός.

Την ίδια ώρα, το Τελ Αβίβ ανακοίνωσε πως κατέχει τον πλήρη έλεγχο του εναέριου χώρου της Τεχεράνης και προανήγγειλε επιχείρηση που θα διαρκέσει εβδομάδες, διαμηνύοντας ότι δεν θα σταματήσει εάν δεν καταστρέψει τις πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν. Από την πλευρά του, το Ιράν ξεκαθαρίζει ότι δεν θα σταματήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις «μέχρι την πλήρη καταστροφή του Ισραήλ».

Ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την τελευταία αυτή ανάφλεξη στην περιοχή, που προσώρας -ευτυχώς- μοιάζει να περιορίζεται ανάμεσα στις δύο χώρες.

Αστοί πολιτικοί ηγέτες και διεθνολόγοι, εκφράζουν φόβους ότι οι συρράξεις μπορεί να επεκταθούν και στην ευρύτερη περιοχή, ανοίγοντας ένα νέο αιματηρό κεφάλαιο πολέμου και αποσταθεροποιώντας ακόμη περισσότερο την παγκόσμια οικονομία, ενώ τα Ηνωμένα Έθνη -και όχι μόνο- έχουν κάνει έκκληση για αυτοσυγκράτηση, με αρκετούς να ανησυχούν ότι δεν θα υπάρξει ανταπόκριση και οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν. Τι θα συμβεί όμως εάν υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση και αν ο πόλεμος επεκταθεί;
Σε ανάλυσή του, το BBC συγκέντρωσε τα χειρότερα πιθανά σενάρια για την «επόμενη ημέρα»

            Εμπλοκή των ΗΠΑ

Η Τεχεράνη πιστεύει ότι οι ΗΠΑ ήταν αυτές που άναψαν το «πράσινο φως» στο Ισραήλ να ξεκινήσει την επιχείρηση εναντίον της χώρας ή τουλάχιστον ότι προσέφεραν στη χώρα την απαραίτητη στρατιωτική στήριξη. Το Ιράν έχει τη στρατιωτική δύναμη να πλήξει αμερικανικούς στόχους στη Μέση Ανατολή, όπως για παράδειγμα τα ειδικά στρατιωτικά καμπ στο Ιράκ, τις στρατιωτικές βάσεις στον Κόλπο και τις διπλωματικές αποστολές της Ουάσινγκτον στην περιοχή. Την ίδια ώρα, οι σύμμαχοι του Ιράν -κυρίως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ- μπορεί να έχουν δεχτεί σοβαρά πλήγματα από το Ισραήλ, ωστόσο έχουν ακόμη σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμό στο Ιράκ (και πιθανά αλλού).

26 Οκτωβρίου 2024
Γενική άποψη της ιρανικής πρωτεύουσας
ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA/ABEDIN_TAHERKENAREH

Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ απέσυραν μέρος του προσωπικού τους στη Μέση Ανατολή δείχνει ότι το υπάρχει φόβος για τέτοιου είδους χτυπήματα, παρά το γεγονός ότι η Ουάσινγκτον προειδοποίησε το Ιράν ότι θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες εάν χτυπηθούν αμερικανικοί στόχοι. Τι θα συμβεί εάν σκοτωθεί ένας Αμερικανός πολίτης στο Τελ Αβίβ ή κάπου αλλού; Ο Ντόναλντ Τραμπ, που καθόλου δεν θέλει να εμπλακεί σε μια τέτοια σύρραξη, μπορεί να αναγκαστεί να επέμβει. Ο Αμερικανός πρόεδρος εξελέγη σε μεγάλο βαθμό για την πολιτική MAGA («Μake America Great Again» ή ελληνιστί «Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά») και υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους του ότι δεν θα ξεκινήσει «ατελείωτους πολέμους» στη Μέση Ανατολή.

Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι που στηρίζουν την κυβέρνηση του Ισραήλ και πιστεύουν ότι έχει έρθει πια η ώρα να αλλάξει το καθεστώς στην Τεχεράνη -κατεύθυνση προς την οποία σίγουρα θα δεχτεί πιέσεις. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει πολλάκις κατηγορηθεί ότι θέλει να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε έναν πόλεμο κατά του Ιράν, ελπίζοντας ότι η νίκη θα έρθει πιο γρήγορα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στρατιωτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι μόνο οι ΗΠΑ διαθέτουν τα κατάλληλα βομβαρδιστικά για να μπορέσουν να πλήξουν τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται βαθιά μέσα στη χώρα, ιδιαίτερα το πυρηνικό «βουνό» Φόρντοου.

Η στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν θα αποτελέσει όμως μια τεράστια κλιμάκωση, που σύμφωνα με ειδικούς ασφαλείας και διεθνολόγους θα έχει καταστροφικές συνέπειες.

Εμπλοκή των χωρών του Κόλπου

Σε περίπτωση που το Ιράν δεν καταφέρει να καταστρέψει τους καλά προστατευμένους στρατιωτικούς και άλλους στόχους του Ισραήλ, τότε ενδέχεται να στραφεί προς πιο «εύκολους» στόχους στον Κόλπο -κυρίως σε χώρες που το Ιράν πιστεύει ότι βοήθησαν τους εχθρούς τους τα περασμένα χρόνια. Υπάρχουν, άλλωστε, πολλοί ενεργειακοί και στόχοι υποδομής που θα μπορούσαν να πληγούν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ιράν είχε κατηγορηθεί ότι έπληξε τα πετρελαϊκά πεδία της Σαουδικής Αραβίας το 2019 ενώ οι Χούθι σύμμαχοί του χτύπησαν στόχους μέσα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα το 2022.

Κτήρια που καταστράφηκαν
από ιρανικά πλήγματα στο Τελ Αβίβ
AP Photo/Baz Ratner

Η Τεχεράνη έχει έκτοτε ρίξει «γέφυρες» συμφιλίωσης με ορισμένα κράτη της περιοχής, ωστόσο δεν αποκλείεται να «θυσιάσει» τις καλές αυτές σχέσεις στο όνομα του πολέμου για να πλήξει αμερικανικούς στόχους εντός των χωρών αυτών. Σε περίπτωση όμως που υπάρξει επίθεση εναντίον κάποιου κράτους του Κόλπου, τότε θα υπάρξουν πιέσεις να φτάσουν στην ευρύτερη περιοχή αμερικανικά μαχητικά για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους.

Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ
δεν καταφέρει
να καταστρέψει τα πυρηνικά του Ιράν;

Τι θα συμβεί εάν το Ισραήλ αποτύχει; Εάν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν είναι πολύ βαθιά κρυμμένες μέσα στη Γη ή πολύ καλά προστατευμένες; Και τι θα γίνει εάν τα 400 κιλά του 60% εμπλουτισμένου ουρανίου -του πυρηνικού καυσίμου που είναι μόλις ένα βήμα μακριά από το να μπορεί να μετατραπεί σε πυρηνικό όπλο, επαρκές να οπλίσει δέκα βόμβες- δεν καταστραφεί; Ειδικοί ασφαλείας πιστεύουν ότι το ουράνιο που εδώ και χρόνια συγκεντρώνει η Τεχεράνη βρίσκεται κρυμμένο βαθιά μέσα στη Γη, σε κρυφές στοές. Και μπορεί το Ισραήλ να σκότωσε κάποιους πυρηνικούς επιστήμονες αλλά καμία βόμβα δεν μπορεί να καταστρέψει τις γνώσεις και την εμπειρία του Ιράν στην κατασκευή πυρηνικών κεφαλών. 

Κουρεύοντας 💅 το γρασίδι

Ένας ακόμη φόβος των ειδικών είναι ότι η επίθεση του Ισραήλ μπορεί να κάνει την ηγεσία του Ιράν να επισπεύσει την παραγωγή πυρηνικών όπλων, θεωρώντας ότι μόνο έτσι θα μπορέσει να σταματήσει τις επιθέσεις εναντίον των πολιτών της χώρας. Και ποιος μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι νέοι στρατιωτικοί ηγέτες θα είναι πιο ψύχραιμοι και προσεκτικοί από τους νεκρούς προκατόχους τους; Όλοι αυτοί οι παράγοντες ενδεχομένως να πιέσουν το Ισραήλ να προχωρήσει σε νέες επιθέσεις, βάζοντας ξανά φωτιά στη Μέση Ανατολή και ξεκινώντας έναν μακρύ και απρόβλεπτο κύκλο στρατιωτικών πληγμάτων με άγνωστο ακόμη κόστος. Οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν άλλωστε μια ωμή φράση για να περιγράψουν αυτή την κατάσταση –"κουρεύοντας το γρασίδι".

Παγκόσμιο (και) οικονομικό σοκ

Η τιμή του πετρελαίου έχει ήδη εκτοξευτεί. Και, σε περίπτωση που η Τεχεράνη αποφασίσει να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ, η διακίνηση του πετρελαίου θα περιοριστεί περαιτέρω. Το σενάριο αυτό θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο εφιαλτικό εάν οι Χούθι της Υεμένης αρχίσουν εκ νέου τις επιθέσεις σε πλοία από την άλλη πλευρά της Αραβικής Χερσονήσου. Οι Χούθι είναι, άλλωστε, εδώ και δεκαετίες σύμμαχοι της Τεχεράνης και δεν θα διστάσουν να προχωρήσουν.

Ήδη, πολλές χώρες του κόσμου έχουν «γονατίσει» λόγω της ακρίβειας και των συνεχώς αυξανόμενων ανατιμήσεων σε πολλά υλικά αγαθά εξαιτίας των πολέμων. Η περαιτέρω αύξηση της τιμής του πετρελαίου θα αυξήσει τον πληθωρισμό σε ένα ευάλωτο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, που βάλλεται όχι μόνο από τους πολέμους αλλά και τους δασμούς του Ντόναλντ Τραμπ.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο άνθρωπος που θα επωφεληθεί περισσότερο από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου είναι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, με το Κρεμλίνο να αυξάνει τα έσοδά του κατά δισεκατομμύρια δολάρια -κάτι που θα του επιτρέψει να χρηματοδοτήσει με μεγαλύτερη ευκολία τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις στην Ουκρανία.

Το γκρέμισμα του καθεστώτος του Ιράν θα αφήσει κενό εξουσίας

Έκρηξη στο κέντρο του Τελ Αβίβ κατά την ιρανική πυραυλική επίθεση

Το άλλο σενάριο που θα πρέπει να εξεταστεί είναι τι θα φέρει η κατάρρευση του καθεστώτος του Ιράν. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου υποστηρίζει ότι πρωταρχικός του στόχος είναι να καταστραφούν οι πυρηνικές δυνατότητες της Τεχεράνης. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, όμως, ξεκαθάρισε ότι ο απώτερος στόχος του είναι να υπάρξει αλλαγή του καθεστώτος στο Ιράν. Απευθυνόμενος στους «περήφανους πολίτες του Ιράν» είπε πως η χώρα του «ανοίγει το δρόμο για να ανακτήσετε την ελευθερία σας», χαρακτηρίζοντας το καθεστώς της Τεχεράνης «μοχθηρό και καταπιεστικό». Και μπορεί αρκετοί «παίκτες» στη Μέση Ανατολή να επιθυμούν την πτώση του καθεστώτος, πολλοί είναι όμως και αυτοί που διερωτώνται τι θα φέρει το κενό της εξουσίας στη χώρα και ποιες θα μπορούσαν να είναι οι απρόβλεπτες συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή.
O Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, άλλωστε, σε αυτή τη φάση τι θα συνέβαινε σε περίπτωση εμφυλίου πολέμου στο Ιράν ή πώς θα άλλαξε τις ισορροπίες στη γεωπολιτική σκακιέρα.Τα πρόσφατα παραδείγματα από το Ιράκ και τη Λιβύη εντείνουν την ανησυχία ότι η περιοχή θα αποσταθεροποιηθεί περαιτέρω.
Η «επόμενη ημέρα» στην περιοχή θα εξαρτηθεί, σύμφωνα με "ειδικούς", από δύο βασικούς παράγοντες: πώς θα «απαντήσει» το Ιράν στα πλήγματα του Ισραήλ και κατά πόσο μπορεί η Ουάσινγκτον να «χαλιναγωγήσει» το Τελ Αβίβ (sic!! εδώ γελάνε).