ο Γιώργος Σαρρής >> http://giorgossarris.blogspot.gr/ πριν από μέρες έκανε μια δημοσίευση με τον πολύ εύστοχο και επίκαιρο τίτλο "Η αιθαλ-ομίχλη
μπαίνει από παντού στο σπίτι"... κι όσα για σένα είχες ελπίσει / έχουνε τώρα πια όλα σβήσει / ...σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις / είπες ας φράξουν τη φωτιά
άλλα στήθη / ... Ποτάμι που έχει μείνει ξερή η κοίτη ... κλπ, οι παλιότεροι από μας θα θυμούνται την Αρλέτα "εκείνων" των εποχών ... που
ακουγόταν στις μπουάτ του '60-'70. Που νά 'ξερε η Αρλέτα τότε ότι θα μιλούσε για μια κατάσταση
του 2013 σαν πραγματική μηχανή του χρόνου. "Η (αιθαλ)ομίχλη ... Έτσι
είναι όμως τα τραγούδια. Κι εδώ που τα λέμε τα τραγούδια ό,τι και να λένε,
τουλάχιστον αφήνουν πίσω τους μια γλύκα... που αν συνοδευτεί από το πείσμα από την παντοδύναμη "τρέλα του
μυαλού" που μας "έμεινε αμανάτι" θα φέρουμε τα πάνω - κάτω !! Όσο για τους αστούς ("ανήκετε στο παρελθόν μας λένε
και γελάνε σηκώσαν τις σημαίες τους προσπέρασαν και πάνε / και όσα αγαπήσαμε
ούτε τα συζητάνε / σκυμμένοι στις οθόνες τους το μέλλον τους κοιτάνε) - ... αυτοί δεν αλλάζουν ...μέχρι να τους στείλει ο λαός στο (αλήστου μνήμης αλλά πραγματικό αυτή τη φορά) επαναστατικό χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Η πραγματική ζωή όμως, με την πραγματική αιθαλομίχλη να
μπουκάρει από παντού και στο σπίτι και στα πνευμόνια μας αλλά και στην ίδια μας
τη ζωή δεν αφήνει καμιά γλύκα. Ειδικά στα σπίτια των όλο και περισσότερων
φτωχών που όχι μόνο ξεπαγιάζουν αλλά αναπνέουν και την ατμόσφαιρα φρίκης των
χρόνων της κρίσης αφήνει μια τρομερή κι αβάσταχτη πίκρα. Κι ακόμα δεν
τελειώσαμε...
Είναι σίγουρο ότι σε πολύ λίγο θα τ' ακούσουν κι από πάνω.
Ήδη στα λαμπερά σπίτια των πλούσιων προαστίων έχει αρχίσει μεγάλη γκρίνια για
τη μόλυνση που προκαλούν οι φτωχοί και λερώνουν την όμορφη ζωή τους. Κάτι
πρέπει να γίνει... Τι άραγε; Κάποιος επιπλέον "φόρος καμινάδας",
κάποιο "πράσινο πρόστιμο" μήπως έβαζε μυαλό στους ξεπαγιασμένους
ενοχλητικούς; Θα δούμε... αν και δεν το θεωρούμε καθόλου απίθανο. Σίγουρα
το σκέφτονται πάντως.
Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση του φετινού ταξικού χειμώνα
στην Ελλάδα ..."ενεργειακό κόμβο των αγωγών αερίου", την Ελλάδα των
επενδύσεων και του πρωτογενούς πλεονάσματος που βγαίνει από παγωμένα σπίτια
δύστυχων ξεπαγιασμένων.
Αλήθεια, σε μια τέτοια χώρα μεταρρυθμίσεων και
"απελευθερώσεων" της οικονομίας, όπου ένας από τους εντελώς
στοιχειώδεις όρους επιβίωσης όπως η ζεστασιά στο σπίτι περίπου
απαγορεύεται στη τεράστια πλειοψηφία των λαικών οικογενειών, πόσοι
ενδιαφέρονται για την "ανταγωνιστικότητα", την "βελτίωση του
επενδυτικού κλίματος" και την "ανάκαμψη" ...των αριθμών;
Πόση δυστυχία θα χρειαστεί ακόμα άραγε για να καταλάβει ο
κόσμος ότι η επιβίωση του καπιταλισμού και η ανάκαμψη της ..."οικονομίας
μας", πρέπει να περάσει κυριολεκτικά πάνω από τις στάχτες και τα καμμένα
σπίτια και όνειρα της φτωχής λαικής οικογένειας;
