Η καριέρα του Γουάλεκ ξεκίνησε στο Μπρόντγουεϊ το 1945 και το 1951 κέρδισε το βραβείο Tony για την ερμηνεία του στο έργο Τριαντάφυλλο στο στήθος του Τενεσί Ουίλιαμς, πλάι στην Μορίν Στέιπλετον. Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του το έκανε με την ταινία του Ελία Καζάν “Η φωνή του πόθου” (Baby Doll) το 1956.
- · Internet Broadway Database
- · IMDb
- · Eli Wallach _ TCM Movie Database
- · Eli Wallach _ Internet Off-Broadway Database
- · Anne Jackson και Eli Wallach PapersστοHarry Ransom Center
- · The Bookwrap video interviews
- · Η μικρού μήκους The Actor …As Citizen (1998)είναι διαθέσιμο για δωρεάν προβολή και λήψη στο Internet Archive.
Ο Eli Herschel Wallach γιος Πολωνοεβραίων μεταναστών (Abraham και Bertha Wallach από το Przemyśl), είχε έναν αδελφό και δύο αδελφές και ήταν μεταξύ των λίγων μόνο Εβραίων σε μια κατά τα άλλα ιταλοαμερικανική γειτονιά. Οι γονείς του ήταν ιδιοκτήτες ενός μικρού Candy Store (σσ. κάτι σαν μίνι μάρκετ-ζαχαροπλαστείο-παντοπωλείο που πουλάει κυρίως ζαχαρώδη είδη και ρετρό λιχουδιές, κυρίως σε παιδιά και έφηβους)... ο Wallach θυμόταν τη ζεστή και νοσταλγική του αίσθηση, αλλά ο δρόμος του ήταν άλλος: σε μια μεταγενέστερη συνέντευξη, είπε ότι έμαθε να ιππεύει άλογα ενώ βρισκόταν στο Τέξας, εξηγώντας ότι του άρεσε το Τέξας επειδή "μου άνοιξε τα μάτια στη λέξη φιλία... Μπορούσες να βασιστείς σε ανθρώπους. Αν σου έδιναν τον λόγο τους, αυτό ήταν όλο... Ήταν μια εκπαίδευση". Αποφοίτησε το 1936 από το Πανεπιστήμιο του Τέξας με πτυχίο στην ιστορία και δύο χρόνια αργότερα απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην εκπαίδευση από στη Νέας Υόρκης, ενώ παράλληλα είχε την πρώτη του εμπειρία μεθοδικής υποκριτικής στο Neighborhood Playhouse School of the Theatre στη Νέα Υόρκη, όπου σπούδασε με τον Sanford Meisner (σσ. Σάνφορντ Μάισνερ _ηθοποιός και δάσκαλος υποκριτικής που ανέπτυξε μια προσέγγιση στην διδασκαλία της υποκριτικής που είναι τώρα γνωστή ως τεχνική Μάισνερ) _ ευκαιρίας δοθείσης: στόχος της προσέγγισης Meisner είναι ο ηθοποιός να μην επικεντρώνεται στον εαυτό αλλά στους άλλους ηθοποιούς στο άμεσο περιβάλλον. Για το σκοπό αυτό, ορισμένες πρακτικές βασίζονται στην επανάληψη, έτσι ώστε οι λέξεις να θεωρούνται ασήμαντες σε σύγκριση με το υποκείμενο συναίσθημα. Στην τεχνική Meisner, υπάρχει μεγαλύτερη εστίαση στον άλλο ηθοποιό σε αντίθεση με τις εσωτερικές σκέψεις ή τα συναισθήματα κάποιου που σχετίζονται με τον χαρακτήρα... Εκεί, σύμφωνα με τον Γουάλεκ, οι ηθοποιοί αναγκάστηκαν να "ξεμάθουν" όλους τους σωματικούς και φωνητικούς τους τρόπους, ενώ η παραδοσιακή σκηνική εθιμοτυπία και οι "singsong" _"τραγουδιστικοί" τρόποι (στίχος με έντονο και κανονικό ρυθμό και ομοιοκαταληξία _φωνητική απόδοση που χαρακτηρίζεται από στενό εύρος ή μονότονο μοτίβο τονικού ύψους) αφαιρέθηκαν εντελώς" από την τάξη του.
Στρατιωτική θητεία: Η εκπαίδευση του διακόπηκε απότομα όταν επιστρατεύτηκε _υπηρέτησε ως λοχίας και ιατρός σε στρατιωτικό νοσοκομείο στη Χαβάη και αργότερα στάλθηκε στη Σχολή Υποψηφίων Αξιωματικών, για να εκπαιδευτεί ως ιατρικός διοικητικός αξιωματικός. Με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού, διατάχθηκε στην Καζαμπλάνκα και αργότερα, όταν υπηρετούσε στη Γαλλία, ένας ανώτερος αξιωματικός παρατήρησε την υποκριτική του ικανότητα και του ζήτησε να δημιουργήσει μια παράσταση για τους ασθενείς. Αυτός και η μονάδα του έγραψαν ένα θεατρικό έργο με τίτλο "Is This the Army? " _αυτός είναι ο στρατός; το οποίο ήταν εμπνευσμένο από το ομώνυμο του Ίρβινγκ Μπερλίν (σσ. Irving Berlin Ρωσικής καταγωγής Αμερικανός συνθέτης και τραγουδοποιός. Η μουσική του αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του Great American Songbook. Το Βερολίνο του έλαβε πολλές διακρίσεις, όπως Όσκαρ, βραβείο Grammy και βραβείο Tony). Στην κωμωδία, ο Γουάλεκ και οι άλλοι ηθοποιοί χλεύασαν τους δικτάτορες του Άξονα, με τον Γουάλεκ να υποδύεται τον Αδόλφο Χίτλερ. Ο Γουάλεκ απολύθηκε ως λοχαγός μετά το τέλος του πολέμου το 1945. Του απονεμήθηκαν το Μετάλλιο Καλής Συμπεριφοράς του Στρατού, Αμερικανικής Υπηρεσίας Άμυνας, Αμερικανικής Εκστρατείας, το Μετάλλιο Εκστρατείας Ασίας-Ειρηνικού, το Μετάλλιο Εκστρατείας Ευρώπης-Αφρικής-Μέσης Ανατολής και το Μετάλλιο Νίκης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κάποια άλλα.
Καριέρα
Ηθοποιός θεάτρου
 |
| Eli_Wallach_και_Maureen_Stapleton_ 1951 "το Τατουάζ με το Τριαντάφυλλο" |
Το 1945 ο Wallach έκανε το ντεμπούτο του στο Broadway και κέρδισε ένα βραβείο Tony το 1951 για την ερμηνεία του δίπλα στη Μορίν Στέιπλετον στο έργο του Τενεσί Γουίλιαμς "Το Τατουάζ του Ρόδου". Άλλες θεατρικές του εμφανίσεις περιλαμβάνουν τις "Κύριος Ρόμπερτς", "Το Τσαγερί του Αυγουστιανού Φεγγαριού ", "Καμίνο Ρεάλ", "Ταγματάρχη Μπάρμπαρα " (στο οποίο ο σκηνοθέτης Τσαρλς Λότον αποθάρρυνε το καθιερωμένο μεθοδικό στυλ υποκριτικής του Γουάλεκ ), "Λουβ" και "Σκάλα", με συμπρωταγωνιστή τον Μίλο Ο'Σι (σσ. Milo Donal O'Shea Ιρλανδός ηθοποιός, με υποψηφιότητες BAFTA …προτάθηκε δύο φορές για το βραβείο Tony για τον καλύτερο πρωταγωνιστικό ρόλο σε θεατρικό έργο για τις ερμηνείες του στις παραγωγές του Μπρόντγουεϊ κλπ), η οποία ήταν μια σοβαρή απεικόνιση ενός ηλικιωμένου ομοφυλόφιλου ζευγαριού. Έπαιξε επίσης έναν ρόλο σε μια περιοδεία του "Αντώνιος και Κλεοπάτρα", σε παραγωγή της ηθοποιού Κάθριν Κορνέλ το 1946. Έφερε τους Αμερικανούς κοντά στο έργο του Ευγένιου Ιονέσκο _"Οι Καρέκλες" και " Το Μάθημα" το 1958, και το 1961 στον "Ρινόκερο" απέναντι από το "Ζήρο Μόστελ". Τελευταία φορά πρωταγωνίστησε στη σκηνή ως ο ομώνυμος χαρακτήρας στο "Επισκεπτόμενος τον Κύριο Γκριν".
Η σκηνή _το σανίδι, ήταν το
σημείο όπου ο Γουάλεκ επικεντρώθηκε στην
αρχή της καριέρας του. Από το 1945 έως το 1950, αυτός και η σύζυγός του, Αν
Τζάκσον, που συνεργάστηκαν παίζοντας σε διάφορα θεατρικά έργα του Τενεσί
Γουίλιαμς κλπ. Τα πέντε επόμενα χρόνια, συνέχισε να εργάζεται μόνο στη σκηνή,
χωρίς να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο μέχρι το 1956. Κατά τη διάρκεια αυτών
των ετών, ωστόσο, γενικά δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Θυμάται
ότι τα κατάφερναν με επίδομα ανεργίας και ζούσαν σε ένα διαμέρισμα ενός
δωματίου με 35$ το μήνα. Όταν του προσφέρθηκαν ρόλοι σε πρώιμες ταινίες, τους
απέρριψε χωρίς να το μετανιώσει, και πολύ νωρίς στην καριέρα του εξήγησε το
σκεπτικό του: "Γιατί χρειάζομαι μια ταινία; Η σκηνή βρίσκεται σε υψηλότερο
επίπεδο από κάθε άποψη και είναι ένα πιο ικανοποιητικό μέσο. Οι ταινίες,
συγκριτικά, είναι σαν την τέχνη του ημερολογίου δίπλα σε σπουδαίους πίνακες.
Δεν μπορείς να κάνεις πολλά στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση, αλλά η σκηνή
είναι ένα τόσο αναρχικό μέσο".
Είπε ότι η σκηνή ήταν αυτό
που τον προσέλκυε περισσότερο και αυτό που "έπρεπε" να κάνει. "Η
υποκριτική είναι το πιο ζωντανό πράγμα που μπορώ να κάνω και το πιο χαρούμενο",
δήλωσε.
Γουάλεκ και Τζάκσον έγιναν ένα από τα πιο γνωστά ζευγάρια ηθοποιών στο αμερικανικό θέατρο, τόσο εμβληματικοί όσο οι Alfred Lunt και Lynn Fontanne Jessica Tandy και Hume Cronyn και αναζήτησαν συνεχώςευκαιρίες να συνεργαστούν. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, είπε για την Τζάκσον: "Τρέφω τεράστιο σεβασμό και θαυμασμό γι' αυτήν ως ηθοποιό... έχουμε μια καταπληκτική εργασιακή συμβατότητα όταν βρισκόμαστε στο ίδιο έργο, ειδικά όταν το έργο σημαίνει κάτι σημαντικό για εμάς" … Όταν έλκεται από την αποδοχή ρόλων σε ταινίες, το έκανε για να "βοηθήσει στην πληρωμή των λογαριασμών", είπε, προσθέτοντας, "για τους ηθοποιούς, οι ταινίες είναι ένα μέσο για την επίτευξη ενός πεζού σκοπού".
Παρά το γεγονός ότι τελικά έπαιξε σε πάνω από 90 και σχεδόν ισάριθμα τηλεοπτικά δράματα, συνέχισε να δέχεται ρόλους στο θέατρο καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, συχνά με την Τζάκσον. Έπαιξαν σε κωμωδίες όπως The Typists and The Tiger _οι Δακτυλογράφοι και η Τίγρης το 1963, και μαζί στο Waltz of the Toreadors _Βαλς των Ταυρομάχων το 1973, ενώ το 1978 σε μια αναβίωση του Ημερολογίου της Άννας Φρανκ, μαζί με τις κόρες τους, και το 1984 στο Nest of the Wood Grouse _Φωλιά της Ξυλοκόπου, σε σκηνοθεσία Joseph Papp. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1988, σε μια αναβίωση του Cafe Crown, ένα πορτρέτο της θεατρικής σκηνής Γίντις κατά την ακμή της. Συνέχισαν να παίζουν μαζί μέχρι το 2000, ενώ εκείνος ανέλαβε επίσης ρόλους μόνος του όλα αυτά τα χρόνια.
Ρόλοι σε κινηματογράφο και τηλεόραση
Σημειώνοντας αυτή την ευελιξία ως ηθοποιού χαρακτήρων, η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών τον αποκάλεσε "κατεξοχήν χαμαιλέοντα", με την ικανότητα να υποδύεται διαφορετικούς χαρακτήρες αβίαστα και ο κριτικός θεάτρου των L.A. Times, Τσαρλς ΜακΝάλτι, είδε "τη δύναμη του Γουάλεκ να φωτίζει" τις διάφορες περσόνες του στην οθόνη ή στο θέατρο ως "ραδιενεργή". Ο Guardian έγραψε ότι "ο Γουάλεκ ήταν φτιαγμένος για να υποδύεται χαρακτήρες" και περιλαμβάνει αποσπάσματα ταινιών από μερικούς από τους πιο αξιομνημόνευτους ρόλους του σε έναν φόρο τιμής σε αυτόν.
Το 1961, συμπρωταγωνίστησε με τη Μέριλιν Μονρόε, τον Μοντγκόμερι Κλιφτ και τον Κλαρκ Γκέιμπλ στην ταινία The Misfits, την τελευταία ταινία της Μονρόε και του Γκέιμπλ πριν από τον θάνατό τους. Ο Γουάλεκ δεν έμαθε ποτέ γιατί επιλέχθηκε για την ταινία, αν και υποψιαζόταν ότι η Μονρόε είχε κάποια σχέση με αυτό. Ο σεναριογράφος Άρθουρ Μίλερ, ο οποίος ήταν παντρεμένος με τη Μονρόε εκείνη την εποχή, είπε ότι "ο Έλι Γουάλεκ είναι ο πιο ευτυχισμένος καλός ηθοποιός που έχω γνωρίσει ποτέ. Απολαμβάνει πραγματικά τη δουλειά".
Μια καθοριστική στιγμή στην καριέρα του ήρθε το 1953, όταν αυτός, μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα και τον Χάρβεϊ Λέμπεκ, ήταν υποψήφιοι για τον ρόλο του Μάτζιο στην ταινία "From Here to Eternity" _"Από Εδώ στην Αιωνιότητα". Η βιογράφος του Σινάτρα, Κίτι Κέλι, σημειώνει ότι ενώ το τεστ του Σινάτρα ήταν καλό, δεν είχε καμία από την "άψογη υποκριτική ικανότητα" του Γουάλεκ . Ο παραγωγός Χάρι Κον και ο σκηνοθέτης Φρεντ Ζίνεμαν "θαμπώθηκαν" από το τεστ οθόνης του Γουάλεκ και ήθελαν να παίξει τον ρόλο. Ωστόσο, στον Γουάλεκ είχε προταθεί προηγουμένως ένας σημαντικός ρόλος σε ένα άλλο έργο του Τενεσί Γουίλιαμς, το Camino Real, που θα σκηνοθετούσε ο Ελία Καζάν, και απέρριψε το ρόλο. Ο Γουάλεκ είπε ότι όταν έμαθε ότι το έργο είχε τελικά λάβει χρηματοδότηση, "άρπαξε" την ευκαιρία: "_Ήταν ένα αξιοσημείωτο κείμενο από τον κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα της Αμερικής και επρόκειτο να το σκηνοθετήσουν οι καλύτεροι της χώρας. Δεν είχα πραγματικά πολλές επιλογές". Η ταινία, ωστόσο, κέρδισε οκτώ βραβεία Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου ενός για τον Σινάτρα, κάτι που αναζωογόνησε την καριέρα του. Ο Γουάλεκ θυμήθηκε αργότερα: κάθε φορά που ο Σινάτρα με έβλεπε, έλεγε: "Γεια σου, τρελέ ηθοποιέ!"
Ο ιστορικός κινηματογράφου Τζέιμς Γουέλς δηλώνει ότι κατά τη διάρκεια της καριέρας του Γουάλεκ , εμφανίστηκε στα περισσότερα τηλεοπτικά δράματα "γοήτρου" κατά τη διάρκεια της "Χρυσής Εποχής" της 10ετίας του 1950, συμπεριλαμβανομένων των Studio One, The Philco Television Playhouse, The Armstrong Circle Theatre, Playhouse 90 και The Hallmark Hall of Fame, μεταξύ άλλων. Κέρδισε το βραβείο Emmy 1966-1967 για τον ρόλο του στην τηλεταινία The Poppy is Also a Flower. Το 2006, εμφανίστηκε στο Studio 60 του NBC στο Sunset Strip, υποδυόμενος έναν πρώην συγγραφέα που είχε μπει στη μαύρη λίστα τη δεκαετία του 1950. Ο χαρακτήρας του ήταν ένας συγγραφέας στο The Philco Comedy Hour. Αυτή είναι μια αναφορά στο The Philco Television Playhouse, σε πολλά επεισόδια του οποίου ο Γουάλεκ εμφανίστηκε στην πραγματικότητα το 1955. Ο Γουάλεκ κέρδισε μια υποψηφιότητα για Emmy το 2007 για την δουλειά του στη σειρά.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας The Good, the Bad and the Ugly, ο Γουάλεκ παραλίγο να πεθάνει τρεις φορές. Μία φορά, ήπιε κατά λάθος ένα μπουκάλι οξύ που ήταν τοποθετημένο δίπλα στο μπουκάλι αναψυκτικού του. Μια άλλη, σε μια σκηνή όπου επρόκειτο να κρεμαστεί, κάποιος πυροβόλησε με ένα πιστόλι που έκανε το άλογο από κάτω του να τρέξει τρέχοντας ενώ τα χέρια του Γουάλεκ ήταν ακόμα δεμένα πίσω από την πλάτη του. Σε μια διαφορετική σκηνή όπου ήταν ξαπλωμένος σε μια σιδηροδρομική γραμμή, παραλίγο να αποκεφαλιστεί από σκαλιά που προεξείχαν από το τρένο.
Ο Γουάλεκ εμφανίστηκε ως ο σούπερ κακός της DC Comics, κ. Freeze, στην τηλεοπτική σειρά Batman της δεκαετίας του 1960. Είπε ότι έλαβε περισσότερα μηνύματα θαυμαστών για τον ρόλο του ως κ. Freeze από ό,τι για όλους τους άλλους ρόλους του μαζί. Έπαιξε τον Gus Farber στη μίνι τηλεοπτική σειρά Seventh Avenue το 1977, και 10 χρόνια αργότερα, σε ηλικία 71 ετών, πρωταγωνίστησε μαζί με τον Michael Landon στο επεισόδιο "A Father's Faith" της σειράς Highway to Heaven. Τρία χρόνια αργότερα, υποδύθηκε τον ηλικιωμένο αρχηγό της μαφίας Ντον Αλτομπέλο στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα "Ο Νονός Μέρος III".
Το 2010, σε ηλικία 94 ετών, έλαβε το τιμητικό βραβείο Όσκαρ για τη συμβολή του στην κινηματογραφική βιομηχανία από την Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών. Λίγα χρόνια πριν από αυτό το γεγονός, η Κέιτ Γουίνσλετ είπε σε ένα άλλο κοινό ότι ο Γουάλεκ , με τον οποίο έπαιξε στην ταινία The Holiday το 2006, ήταν ένας από τους "πιο χαρισματικούς άντρες" που είχε γνωρίσει και ο "πιο σέξι άντρας της εν ζωή". Η τελευταία ερμηνεία του Γουάλεκ ήταν στην ταινία μικρού μήκους The Train (2015). Ο Γουάλεκ υποδύεται έναν επιζώντα του Ολοκαυτώματος ο οποίος, σε μια συνάντηση, διδάσκει σε έναν απορροφημένο νεαρό άνδρα ότι η ζωή μπορεί να αλλάξει σε μια στιγμή. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρόουντ Άιλαντ. Μεταξύ 1984 και 1997, έκανε επίσης φωνές σε μια σειρά τηλεοπτικών διαφημίσεων.
· Προσωπική ζωή
Ο Γουάλεκ ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Αν Τζάκσον, με
την οποία μοιραζόταν συχνά την οθόνη, από τις 5 Μαρτίου 1948 μέχρι τον θάνατό
του στις 24 Ιουνίου 2014 _απέκτησαν τρία παιδιά. Λίγα χρόνια πριν από το 2005, έχασε
την όρασή του στο αριστερό του μάτι λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου. Η ανιψιά του
είναι η ιστορικός Τζόαν Γουάλεκ Σκοτ
(κόρη του αδελφού του Σαμ) και ο Α.Ο. Σκοτ, κριτικός κινηματογράφου για τους
New York Times, είναι ο δισέγγονός του. Επίσης εγγονή του είναι η Τρέισι Γουάλεκ , μπασίστας του μέταλ
συγκροτήματος Icon από την Αριζόνα.
Θάνατος: πέθανε στις 24 Ιουνίου
2014, από φυσικά αίτια σε ηλικία 98 ετών. Η σορός του αποτεφρώθηκε.
· Βραβεία και υποψηφιότητες
#^ενδεικτικά: Όσκαρ 2010 Τιμητικό — Βραβεία Κινηματογράφου της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου ^1956 Πιο Υποσχόμενος Νέος Ερμηνευτής στην Ταινία Baby Doll ^ Βραβεία Drama Desk 1993 Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο -Υποψήφιος ^The Prize 1998 Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο Visiting Mr. Green Υποψ. ^ 1957 Βραβείο Διακεκριμένης Ερμηνείας The Drama League Major Barbara ^ Βραβεία Golden Boot 2001 — Βραβεία Χρυσής Σφαίρας 1956 Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου – Κινηματογραφική Ταινία Baby Doll (υποψ) Grammy Καλύτερης Ηχογράφησης για Παιδιά 1974 Eli Wallach Reads Isaac Bashevis Singer (υποψ) ^ Βραβεία Εθνικού Συμβουλίου Κριτικών 2006 Βραβείο Επιτεύγματος Καριέρας — Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Newport 2004 Καλύτερου Ηθοποιού King of the Corner Βραβεία Emmy Primetime 1967 ^^ Καλύτερη Ερμηνεία από Ηθοποιό σε Β' Ρόλο σε Δράμα Η Παπαρούνα Είναι Επίσης ένα Λουλούδι ^^ 1968 Καλύτερη Ερμηνεία από Ηθοποιό σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Δράμα CBS Playhouse (υποψ) _1987 Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος σε Μίνι Σειρά (υποψ) _ 2007 Καλύτερος Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά Studio 60 on the Sunset Strip _2011 Καλύτερος Γκεστ Ηθοποιός σε Κωμική Σειρά Nurse Jackie (υποψ)_2002 Taormina Film Fest Βραβείο Sergio Leone — 1951 Theatre World Awards —1951 Βραβεία Tony Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου ή Προβεβληθέντος Ανδρικού Ρόλου σε Θεατρικό Έργο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ℹ️ Η αντιγραφή και χρήση (αναδημοσίευση κλπ) αναρτήσεων στο σύνολό τους ή αποσπασματικά είναι ελεύθερη, με απλή αναφορά στην πηγή
ℹ️ Οι περισσότερες εικόνες που αναπαράγονται σε αυτόν τον ιστότοπο είναι πρωτότυπες ή μακέτες δικές μας.
Κάποιες που προέρχονται από το διαδίκτυο, αν δεν αναφέρεται κάτι συγκεκριμένο τις θεωρούμε δημόσιες χωρίς «δικαιώματα» ©®®
Αν υπάρχει πηγή την αναφέρουμε πάντα
Τυχόν «ιδιοκτήτες» φωτογραφιών ή θεμάτων μπορούν ανά πάσα στιγμή να επικοινωνήσουν μαζί μας για διευκρινήσεις με e-mail.
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
🔻 Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Αν σχολιάζετε σαν «Ανώνυμος» καλό είναι να χρησιμοποιείτε ένα διακριτικό όνομα, ψευδώνυμο, ή αρχικά
🔳 ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ:
Α) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
Β) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Γ) εκτός θέματος ανάρτησης
Δ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Παρακαλούμε τα σχόλια σας στα Ελληνικά - όχι "Greeklings"