Δημήτρη Ραβάνη Ρεντή _Τα δώδεκα σπίρτα

Υπάρχουν άνθρωποι των Γραμμάτων και Τεχνών, που “το ‘χουν στο αίμα τους” να θορυβούν περί τον εαυτό τους και την τέχνη τους, ακόμη κι αν στο ενεργητικό τους έχουν ελάχιστα, ή και αμφιλεγόμενα έργα τους _ακόμη και τίποτε.

Υπάρχουν, όμως, και Δημιουργοί Σπουδαίοι, με πλουσιότατο και ποσοτικά έργο, που αντίθετα “έχουν στο αίμα τους” σεμνότητα τόση, που σιωπούν οι ίδιοι σχετικά με το έργο τους. Αφήνουν να “μιλήσει” το ίδιο.
Να “λέει” αυτό τα πάθη και τους πόθους τους, το όραμά τους για τον άνθρωπο, τον τόπο τους και τον κόσμο.

Τέτοιος ήταν ο κομμουνιστής λογοτέχνης Δημήτρης Ραβάνης — Ρεντής. Όταν η κουβέντα έφτανε στο έργο του, «λίγα και όχι σπουδαία» χαρακτήριζε τα πολλά, πολύτιμα και θαυμαστά που πρόσφερε.

Αλλά υπάρχει “καθαρή” λογοτεχνία; Ακόμη και οι δημιουργοί που αποκλείουν από το έργο τους τα κοινωνικο-πολιτικά θέματα και φτιάχνουν «ωραία, ανώφελα πουλιά» για τις «σκάλες των αιώνων» όπως έγραφε ο Ρίτσος – παίρνουν στην πραγματικότητα θέση.
Ηθελημένα ή αθέλητα εκφράζουν σκοπιμότητα, καθώς συμβάλλουν στην καλλιέργεια της κοινωνικής παθητικότητας και της αδράνειας απέναντι στην ταξική βία και καταπίεση, κάτι που δίχως άλλο είναι πολύ βολικό για την αστική εξουσία.
Πάνω σ’ αυτό το θέμα ο Γιάννης Ρίτσος έλεγε χαρακτηριστικά:
«Η τέχνη είναι πάντα κοινωνική λειτουργία. Οι στρατευμένοι της αποστράτευσης, εκείνοι που κάνουν απολίτικη τέχνη στην ουσία κάνουν πολιτική, δηλαδή τείνουν να αποφύγουν μια πολιτική θέση και να συμβουλέψουν και τους άλλους να αδρανήσουν».
Ο δε Μπρεχτ έγραφε με το γνωστό λιτό, κοφτό στιλ του ότι οι αστράτευτοι, είναι στρατευμένοι στην άρχουσα τάξη.

Το ίδιο και για τις_τους εικαστικούς: Οι περισσότερες_οι –σχεδόν όλες_οι, ακολουθούν την αστική πεπατημένη της «καθαρής» – «ελεύθερης» (βλ αταξικής) θεώρησης της  της τέχνης –που όταν τολμά να θίξει την ιερότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος και μάλιστα καλώντας σε ανατροπή του, τότε «μιαρά δεσμευμένη» είναι μόνο για «το πυρ το αιώνιον και το σκότος το εξώτερον».

Δημήτρης Ραβάνης Ρεντής & Εύα Μελά,
συναντώνται …στα δώδεκα σπίρτα

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ένα πλήθος στοιχείων από ευρωπαϊκά, ανατολίτικα και ελληνικά παραμύθια, για να περιγράψει τις περιπέτειες των ηρώων του και κυρίως του Καλόκαρδου.

Γενναιόδωρος, δίκαιος, φιλότιμος, με ευγενικούς και λεπτούς τρόπους, γενναίος, έντιμος, τρυφερός, ρομαντικός.
Κάτι σαν αυτοπαρουσίαση του Δημήτρη Ραβάνη Ρεντή, του φίλου και συντρόφου, που όταν κάποτε του είχα παραπονεθεί  _δίκην και “παρατήρησης” για κείνο το “Ελλάδα τέλος, από κει (κη) και πέρα τίποτα”… μου χε απαντήσει: έχεις λίγο δίκιο σ.φε μου, αλλά “καπάκι” ακολούθησε “ο δρομάκος με την πιπεριά” …
« Στις πέντε του Γενάρη το βράδυ, τους φώναξαν στη διοίκηση και τους είπαν πως πρέπει ν’ αφήσουν την Αθήνα γιατί, έτσι που πήγαιναν, οι “σύμμαχοι” δε θ’ άφηναν τίποτα όρθιο. Οι μαχητές δεν πολυκατάλαβαν. – Δηλαδή; – Τι δηλαδή; Φεύγουμε! – Πώς φεύγουμε; Δεν ήθελε κανείς να το πιστέψει. Εκείνο το βράδυ κιόλας θ’ άρχιζε σύμφωνα με τη διαταγή η εκκένωση της Αθήνας. Ως το πρωί τα τμήματα έπρεπε να βρίσκονται έξω από την πόλη. Θα πιάνανε θέσεις στο Τατόι. Σε δύο ώρες φύγανε κιόλας οι πρώτες ομάδες από το τμήμα του Νώντα. Άλλα τμήματα θα ‘μεναν να καλύψουν τους οπισθοχωρούντες σε περίπτωση που θα τους έπαιρναν χαμπάρι οι Εγγλέζοι. Το σχέδιο ήταν να φύγουν αθόρυβα, έτσι που το πρωί ο εχθρός να βρει τα οδοφράγματα άδεια. Σκίσαν ένα σεντόνι και γράψανε με ντοματοπελτέ: ΖΗΤΩ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΜΕ.»

Το μόνο που του λείπει _πάντα έλειπε από τον σ.φο Δημήτρη, είναι το χρήμα μα, στις περισσότερες κοινωνίες, όποιος δεν έχει χρήμα βρίσκεται μακριά από την εξουσία…

Μια δημιουργία ενός ξεχωριστού λογοτέχνη και αγωνιστή, που χάρισε απλόχερα το ταλέντο του στο λαό του «δεμένη» με τις γεμάτες ζωντάνια και παραστατικότητα ζωγραφιές της Εύας Μελά.
Ο Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής ξέρει καλά πως το παραμύθι, τέχνη κυρίως λαϊκή, είναι το καθρέφτισμα της ζωής.

Το πρώτο σπίρτο _ ο Καλόκαρδος

Στο σκουπόξυλο καβάλα,
πήρα τα βουνά πιλάλα,
με τ’ονείρου το φτερό,
μια φορά κι έναν καιρό…

Τα παλιά τα χρόνια, τότες,
που λαλούσανε οι κότες,
κι είχε αβγά ο πετεινός
και πλεξούδες ο σπανός,
τότε που ’χανε μιλιά
τα λουλούδια, τα πουλιά,
ο αγέρας, το φεγγάρι,
ήταν ένα παλικάρι…

Για να είναι όμως το παλικάρι, ήταν ένας γέρος και μια γριά. Κάποτε, λοιπόν, σ’ ένα χωριό ζούσε ‑όπως σ’ όλα τα παραμύθια, όπως σ’ όλη τη ζωή- ένας γέρος και μια γριά. Κι ήταν η χαρά τους το μονάκριβο αγόρι τους, ο Καλόκαρδος. Ένα παλικάρι όπως το θέλει ο κάθε γονιός, όπως το θέλει κι ο δικός σου, εσένα, που διαβάζεις τώρα. Κι όσο για το δικό μου, θαρρώ, δεν πολυπρόκοψε μ’ ελόγου μου!

Ο Καλόκαρδος είχε έναν πόθο: Να δουλέψει και να χτίσει για τους γέρους του ένα σπιτάκι. Να μην έχει υγρασία, γιατί ο πατέρας του πόναγε από τα ρευματικά. Να ’ναι τρεχάμενο νερό κοντά: Για να μην κουβαλάει η δόλια η μάνα του από δεν ξέρω πόσο μακριά τις στάμνες. Και να ’χει κι έναν κήπο μ’ ελιές, για το λαδάκι, και με μια λεμονιά, λεμονάκι για το φασκόμηλο.

Να τος, λοιπόν, ένα πρωί, σηκώνεται ο Καλόκαρδος και λέει:
Μανούλα μου κι εσύ πατέρα, να που ’ρθε κι η στιγμή να χωριστούμε. Θα πάω πέρα απ’ τα βουνά και πέρα απ’ τις θάλασσες να δοκιμάσω τα χέρια μου και το νου μου! Θα μάθω μια τέχνη για να τα βγάζω πέρα. Γιατί, που λέει ο λόγος:

Μάθε μια τέχνη κι άσ’ τηνε κι όταν πεινάσεις πιάσ ’ τηνε.

Μόλις τ’ άκουσαν οι δικοί του, πιάσανε το κλάμα. Και λέγανε πως: «Δεν έχουμε ζόρι μήτε από σπίτι, μήτε από κήπο κι ούτε πηγάδι θέμε…»  Κι έλεγαν ακόμη πως: «Για μας και κήπος και σπίτι και νεράκι είσαι συ, γιε μας! Εσύ ’σαι το μόνο μας βιος και μας φτάνει, δόξα σοι ο Θεός!»  Όταν είδαν πως δε βολεί να τ’ αλλάξουν τη γνώμη, τι να κάνουν, άρχισαν να τον ετοιμάζουν για δρόμο. Σαν έφτασε κι η ώρα εκείνη, η ώρα που δεν την θέλει κανείς ‑του χωρισμού- του ’δωσε η μητέρα του ένα δισάκι και του ’πε: ‑Άλλο τίποτα δεν έχω, γιε μου, παρά αυτό το δισάκι με ψωμί και τυρί. Να δώσει ο Θεός να σου φτάσει και να σου περσέψει ‑τόσο γρήγορα να σε δούμε κοντά μας. Σου ’βαλα και μια φούχτα απ’ τη γη μας, για να σου θυμίζει το καλύβι μας.

Μίλαγε και τρέχανε τα μάτια της και νοτίζανε το δισάκι με το ψωμοτύρι και το χώμα.

Ο πατέρας του, πάλι, του ’φτιαξε ένα ραβδί απ’ αγριλιά για να κρεμάσει στον ώμο το δισάκι του και ξεκίνησε ο Καλόκαρδος και μπήκε στο δρόμο του, χωρίς να ξέρει πού θα τον βγάλει.

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, μέρες και νύχτες περπάταγε. Πόσο δεν ξέρω. Αλλοι λένε ένα μήνα, άλλοι λένε ένα χρόνο, εγώ, για να μην πω ψέματα, λέω πως περπάτησε τόσο όσο για να φτάσει στο Μεγάλο Δάσος. Κι είπε να μείνει εκεί να περάσει τη νύχτα του. Είπε και να κολατσίσει λίγο, μα, σαν άνοιξε το δισάκι του, θυμήθηκε πως δεν έχει τίποτ’ άλλο από αυτό το ψωμοτύρι και σκέφτηκε να τ’ αφήσει γι’ άλλη φορά που θα πεινούσε περισσότερο. Έβαλε το δισάκι προσκέφαλο και σε λίγο τον πήρε ο ύπνος.

Κοιμήθηκε πόσο κοιμήθηκε, μα σα ν’ άκουσε ένα βογκητό. Στον ύπνο του; Στον ξύπνιο του; Πετάγεται επάνω και ξανακούει το βογκητό: «Αχού, πόσο κρυώνω η δόλια! Ωχ, Θεούλη μου, κρύο που κάνει!»

Κοίταξε γύρω του, αλλά δεν είδε κανέναν. Ύστερα του φάνηκε πως η φωνή ερχότανε απ’ ένα δέντρο. Πλησιάζει και βλέπει μια κυρούλα ζαρωμένη στην κουφάλα του.

·  Ε, γιαγιούλα, τι τρέχει; έκανε το παλικάρι.

·  Τι να τρέχει, λεβέντη μου, είπε τρέμοντας η κυρούλα. Παγώσανε τα κοκαλάκια μου!

·  Αυτή να ’ναι όλη σου η στενοχώρια! είπε το παλικάρι.

Κι άρχισε να κόβει ξερόκλαδα για ν’ ανάψει φωτιά.

Έκοψε ξερόκλαδα, αλλά με τι ν’ ανάψει φωτιά; Έψαξε τις τσέπες του, έψαξε το δισάκι, τίποτα. Ήταν και κουρασμένος, που ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι. Πιάστηκε τότε να τρίβει τα ξερόκλαδα αναμεταξύ τους. Έτριψε κι έτριψε, με υπομονή και με δύναμη, ώσπου πέτυχε να τ’ ανάψει. Ύστερα έβγαλε την κυρούλα απ’ την κουφάλα και την έφερε αγκαλιά κοντά στη φωτιά.

·       Καλό να ’χεις, γιε μου, για το καλό που μου ’κανες! είπε η κυρούλα σαν ένιωσε τη ζεστασιά στα κοκαλάκια της.

Ύστερα, πήγε η κυρούλα στην κουφάλα του δέντρου και ξαναγύρισε μ’ ένα κουτί σπίρτα. Όταν είδε ο Καλόκαρδος τα σπίρτα, παραλίγο να θυμώσει. Παιδεύτηκε τόσο για ν’ ανάψει τη φωτιά! Η κυρούλα το κατάλαβε και του λέει:

·      Δε σου τα ’ δωσα νωρίτερα, γιατί είναι μαγικά τούτα τα σπίρτα. Φτάνει ν’ ανάψεις ένα σπίρτο, να πεις έναν πόθο σου ‑και να γίνει!
Σκέψου καλά μονάχα πριν ζητήσεις τι θα ζητήσεις, γιατί είναι μόνο δώδεκα σπίρτα και μονάχα δώδεκα πεθυμιές σου θα πεις!

Χάρηκε ο Καλόκαρδος, τι να σας πω! Τώρα μπορούσε να χτίσει το σπιτάκι για τους γονιούς του και να γίνει τ’ όνειρο πραγματικότητα. Του ’δωσε ύστερα η κυρούλα το δισάκι του πίσω και του ’πε τα ίδια που του είχε πει και η μάνα του.

Αυτά είπε ο Μακρυχέρης κι αναστέναξε απ’ τα φυλλοκάρδια του, γιατί βέβαια δεν μπορείς να πεις ότι είναι βολικό να απλώσεις το χέρι σου να πάρεις κάτι κι εκείνο να μακραίνει, να μακραίνει ‑ασυμμάζευτο!

Κάθισαν τότε ο Καλόκαρδος κι ο Μακρυχέρης να φάνε κάτι. Έβγαλε ο Καλόκαρδος απ’ το δισάκι το ψωμοτύρι, γιατί ήρθε η ώρα του και το δίνει στον Μακροχέρη να το μοιράσει. Ύστερα κάνει να κλείσει πάλι το δισάκι, μα τι να δει! Το ψωμοτύρι πάλι στο δισάκι. «Θες να μην το ’βγαλα;», αναρωτιέται, αλλά βλέπει το ψωμοτύρι στα χέρια του Μακροχέρη. Ρίχνει μια ματιά στο δισάκικι εκεί ψωμοτύρι! Το παίρνει κι αυτό από το δισάκι κι άλλο ξεφυτρώνει στη θέση του!

Τότε κατάλαβε ο Καλόκαρδος την ευχή της μάνας του, αλλά και της κυρούλας που αντάμωσε στο δάσος κι έδωσε το κουτί με τα σπίρτα: «Να μη σου λείψει ποτέ ό,τι έχεις στο δισάκι!»

Φάγανε κι οι δυο ώσπου χορτάσανε για τα καλά κι ανέβηκαν σ’ ένα δέντρο να περάσουν τη νύχτα τους. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να ξαπλώσει ο Καλόκαρδος, όταν βλέπει κοντά του ένα φίδι. Αλλά όχι, δεν ήταν φίδι. Έμοιαζε μόνο. Δε φαινότανε ούτε κεφάλι, ούτε ουρά! Δεν τα χάνει ο Καλόκαρδος, αρπάζει το τσεκούρι να το χτυπήσει, αλλά τον προλαβαίνει η φωνή του Μακρυχέρη.

·       Μη, Καλόκαρδε! Μη χτυπάς! Αυτός είναι ο αδερφός μου! 

o   Την (δια στιγμή, το φίδι, που ήταν λαιμός, άρχισε να κονταίνει και φάνηκε ανάμεσα στις φυλλωσιές ένα κεφάλι.

·       Καλώς σας βρήκα! φώναξε το κεφάλι του Μακρυλαίμη. Πού ’σαι, αδερφούλη μου, και ψάχνω να σε βρω; Μια στιγμούλα να φέρω και το σώμα μου κοντά σας.

Μόνο που η στιγμούλα δεν ήταν στιγμούλα, αλλά μερικές ώρες, γιατί ο Μακρολαίμης είχε μακρύνει πολύ το λαιμό του στέλνοντας το κεφάλι του να βρει τον αδερφό του κι έτσι το σώμα του βρισκότανε πολύ μακριά. Ο Καλόκαρδος είχε βαρεθεί να περιμένει, γι’ αυτό κοιμότανε όταν ανταμώσανε τα δυο αδέρφια. Είχε πέσει και ψύχρα, στο μεταξύ τ’ αδέλφια κρυώνανε και ψάξανε στα πράγματα του Καλόκαρδου να βρουν κάτι ν’ ανάψουν φωτιά. Την ώρα που ο Μακρυχέρης άναβε ένα από τα σπίρτα που είχε δώσει η κυρούλα στον Καλόκαρδο, μουρμούρισε:

και να ’ χαμε δυο κάπες να ζεσταινότανε το κοκαλάκι μας!

Τι ήταν και το ’πε; Τα δώδεκα σπίρτα πηδήσανε έξω από το κουτί και μεταμορφώθηκαν σε δώδεκα μαστόρους, σιδεράδες, μ’ όλα τους τα σύνεργα, που ρίχτηκαν στη δουλειά. Τότε ξύπνησε κι ο Καλόκαρδος κι ήταν έτοιμος να τα βάλει με τα δυο αδέρφια, αλλά σκέφτηκε πως, στο κάτω- κάτω, δεν είχαν από πού να ξέρουνε πως είναι μαγικά τα σπίρτα του.Έτσι άφησε το θυμό και περίμενε κι αυτός να τελειώσουν οι δώδεκα μαστόροι τις κάπες. Έτσι κι έγινε. Τα δώδεκα σπίρτα-δώδεκα μαστόροι- φτιάξανε δυο κάπες όλο από σίδερο. Ύστερα ο μεγαλύτερος από αυτούς φύσηξε και γίνανε κάπες γούνινες. Τότε γύρισε και ρώτησε:

·       Άλλο τίποτα;

Ο Καλόκαρδος απάντησε:

·       Όχι, σας ευχαριστώ πολύ!

Οι δώδεκα μαστόροι γίνανε δώδεκα σπίρτα (το ένα με το κεφάλι καμένο) και ξαναμπήκαν στο κουτί.
Έτσι έχασε το πρώτο του σπίρτο ο Καλόκαρδος, αλλά δεν πολυστεναχωρήθηκε, γιατί είχε άλλα έντεκα. Θα του φτάνανε, έτσι νόμιζε, για να φτιάξει το σπιτάκι για τα γονικά του.

Και ξεκίνησαν πρωί-πρωί, ο Καλόκαρδος μετά δυο αδέρφια, τον Μακρυχέρη και τον Μακρυλαίμη, παίρνοντας το δρόμο του γυρισμού για το χωριό του Καλόκαρδου. Μα χάσανε όμως το δρόμο και βρέθηκαν σ’ άλλον τόπο. Εκεί που περπατούσανε, ακούνε ένα μοιρολόγι ένα παράπονο, μα τι παράπονο;

Δώσε μου λίγο νερό, δώσε μου, να σε χαρώ, σκάσανε τα πέταλά μου, και τα φύλλα πέσαν χάμου, ως τη ρίζα μου βαθιά δεν υπάρχει ούτε γουλιά!

Πήγαν κατά κει που ακουγότανε το παράπονο και βλέπουν… Το τι βλέπουν…

…είναι ιστορία άλλη, άλλο σπίρτο κι άλλη ζάλη!

 11+1 …
Τα υπόλοιπα σπίρτα στα βιβλιοπωλεία της  Σύγχρονης Εποχής

Δημήτρης Ραβάνης Ρεντής

Γεννήθηκε στις 24 Δεκέμβρη του 1925 και πέθανε στις 21 Μάρτη του 1996.
Κομμουνιστής λογοτέχνης, δημοσιογράφος, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης.

Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που χάρισε απλόχερα το ταλέντο του στο λαό του, στην υπόθεση του αγώνα για μια καλύτερη, ανθρώπινη ζωή, για το σοσιαλισμό.

Τα χρόνια της δημιουργίας του τα μοίρασε ανάμεσα στην Αθήνα και το Βουκουρέστι, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας από το 1949 ως το 1968, οπότε επαναπατρίστηκε. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου, από το στίχο και την ποίηση, έως το θέατρο και το σενάριο. Έγραψε αστυνομικά, παιδικά, έγραψε στίχους που έχουν τραγουδήσει εκατομμύρια Έλληνες, χωρίς να ξέρουν ότι αυτός είναι ο δημιουργός τους.

Δικοί του είναι οι στίχοι στα τραγούδια «Παιδιά, σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους», «Σαν ατσάλινος γίγας», «Ο Μπελογιάννης ζει» κά. Έγραψε σενάρια, έγινε κινηματογραφκός καλλιτεχνικός διευθυντής, γύρισε δική του ταινία με τίτλο Οι δρόμοι έχουν αναμνήσεις, που είχε μεγάλη επιτυχία και απέσπασε πολλά διεθνή βραβεία. Επί Χούντας δούλεψε στη διαφήμιση κι έγραφε με ψευδώνυμο. Παρά την τεράστια ποικιλία του γραπτού έργου του, παρά τις χρονικές αποστάσεις μεταξύ των έργων του, όλα έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Φέρουν τη σφραγίδα της φιλοσοφίας του δημιουργού τους, έχουν στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη, τη λευτεριά και την πρόοδο. Όλα διέπονται από την ίδια ουμανιστική ευαισθησία και την ίδια συγκινησιακή ένταση.

Ο Ραβάνης είναι μαχητής μιας ιδέας. Η τέχνη του φοράει άρματα. Είναι στρατευμένη στην υπόθεση του λαού του. Έχει νεύρο, αποπνέει δυναμισμό, βάθος, κινείται σε υψηλά επίπεδα.

Εκδόθηκαν από τη Σύγχρονη Εποχή:

1. 0 δρομάκος με την πιπεριά (μυθιστόρημα για τις ανακατατάξεις που έφερε ο πόλεμος και η Κατοχή σ' ένα μικρό δρόμο της Αθήνας, 11η έκδοση, 2007)
2. Οι Αργοναύτες (επικό ποίημα για παιδιά, δύο εκδόσεις: 1979-1984)
3. Πώς έγινε, πώς; (σάτιρα από τη μυθολογία για παιδιά, δύο εκδόσεις: 1979-1984)
4. Παραμύθι-μύθοι: Το πρώτο κυνηγητικό ατύχημα (σάτιρα από τη μυθολογία για παιδιά, 1981)
5. Ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέβρη (16 ποιήματα για το Πολυτεχνείο, με σχέδια του Γιώργη Βαρλάμου. 3η έκδοση, 1995)
6. Παιδιά της Αθήνας (μυθιστόρημα από την Αντίσταση για παιδιά, 3η έκδοση, 2012)
7. Δέκα ατέλειωτες ώρες (κατοχική περιπέτεια, 3η έκδοση, 2011)
8. Προσφορά (ποιητική σύνθεση, 1984)
9. Η σφηγκοφωλιά (μυθιστόρημα, δύο εκδόσεις: 1987,1988)
10.Ένα κομμάτι ουρανός (μυθιστόρημα, 1988).

Από άλλους εκδοτικούς οίκους:

1. Κι η θάλασσα, ήταν τόσο κοντά.... (διηγήματα από την Κατοχή για παιδιά)
2. Τα δώδεκα σπίρτα, (παραμύθι-σύνθεση)
3. Το ημερολόγιο της προσφυγιάς ενός αντάρτη (σχέδιο για μυθιστόρημα)
4. Το φιμωμένο φως (διήγημα από τον Εμφύλιο και την αναγκαστική ξενιτιά)
5. Το πιο παράξενο ταξίδι (σάτιρα-φαντασία για παιδιά)
6. Το προκομμένο ραφτάκι (σατιρικά παραμύθια)
7. Το πουλί της Γνώσης (λυρικά παραμύθια)
8. Διπλός χρόνος (ποιήματα)
9. 0  Μπελογιάννης  ζει  (ποιητική σύνθεση)
10. Τούτη τη γη τη λεν Ελλάδα (ποιητική συλλογή)
11.Τα δύο τάγματα (νουβέλα).

Συνολικά, έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό 40 πρωτότυπα έργα του.

Δείτε _ “Ριζοσπάστης” Δημήτρης Ραβάνης – Ρεντής

Πλήρης άνθρωπος και δημιουργός
Η διαθήκη του Δημήτρη Ραβάνη – Ρεντή \ Κληρονόμος του έργου του, το ΚΚΕ

Ονομάζομαι Δημήτριος Ραβάνης, του Χαραλάμπους και της Ανθής, το γένος Κασιέρη, γεννήθηκα στην Αθήνα στις 25 Δεκέμβρη του 1925 και μένω τώρα στην Καλλιθέα, οδός Κρέμου 118.

Αποφάσισα σήμερα, να συντάξω αυτή τη Διαθήκη για να εξασφαλίσω έγκαιρα αυτά που έχω στο μυαλό μου.

Γράφω με το ίδιο μου το χέρι αυτή τη Διαθήκη και επειδή θεωρώ πως αν κατάφερα να δημιουργήσω κάτι το χρωστώ στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας,επειδή από τα 15 μου χρόνια οι κομμουνιστές - μαζί με τους γονείς μου που τους επηρέαζαν - ήταν εκείνοι που μου δείξανε τον εαυτό μου και τη ζωή,

·  επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν αυτό που με οδήγησε στο δρόμο του αγώνα για τη Λευτεριά και την Ανεξαρτησία της χώρας μας, για το σοσιαλιστικό μέλλον του λαού και του τόπου,
·  επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με έμαθε πως ένας δημιουργός δεν μπορεί να μένει κλεισμένος στους τέσσερις τείχους, παρατηρητής και "κριτής", αλλά πρέπει να αγωνίζεται στα πεζοδρόμια, τον ίδιο αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού,
· και επειδή μέσα σ' αυτούς τους αγώνες, πλάι στους συντρόφους μου, τους αγωνιστές και αγωνίστριες, πάλεψα και ζυμώθηκα, και ωρίμασα, και από αυτούς τους αγώνες και τις θυσίες των κομμουνιστών άντλησα ζωή και θέματα, ή άμεσα με τα αντιστασιακά μου έργα, ή έμμεσα σαν στάση ζωής σε άλλα βιβλία μου, κύρια παιδικά,

για όλους τους παραπάνω λόγους,

Αφήνω στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας την αποκλειστική κυριότητα και εκμετάλλευση όλων των βιβλίων που έχω γράψει και εκδώσει μέχρι σήμερα και που είναι πάνω από τριάντα, καθώς και όσα προλάβω ακόμη να εκδώσω στην Ελλάδα ή σε οποιαδήποτε χώρα, και όλα μου τα ανέκδοτα έργα από όλους τους τομείς που έχω ασχοληθεί - πεζογραφία, ποίηση, θέατρο και άλλα.

Δηλώνω πως σε κανέναν εκδοτικό οίκο, ή εταιρία, ή άτομο δεν έχω παραχωρήσει δικαιώματα των έργων μου, εκτός από την περιορισμένη παραχώρηση για τη συγκεκριμένη έκδοση και μέχρι την εξάντληση του συγκεκριμένου "τιράζ".

Αφήνω επίσης στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας όλα μου τα χειρόγραφα που βρίσκονται στο διαμέρισμα που μένω, και όλα όσα βρεθούν από τα παλιά χαμένα στο εξωτερικό.

Υπόδειγμα ανθρώπου, αγωνιστή, δημιουργού – Αριστούλα Ελληνούδη
Η ζωή του "ένα κομμάτι ουρανός"

 

 

 

Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ) -εφημερίδα - τ.212

Με ποικίλη ύλη –μεταξύ άλλων και θέματα εκλογών του Επιμελητήριου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ) κυκλοφορεί η εφημερίδα - τεύχος 212 | 3771 (Ιανουάριος - Μάρτιος 2022).

Εύα Μελά, Ζωγράφος- Χαράκτρια
Πρόεδρος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος
Μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956.

Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, όπου σπούδασε Χαρακτική, Τυπογραφία & Τέχνη του Βιβλίου. Συνέχισε σπουδές στο Παρίσι και μετά από διαγωνισμό έλαβε Μεταπτυχιακή Υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Χαρακτική. Για μεγάλο χρονικό διάστημα διδάχθηκε Χαρακτική κοντά στον Γιώργη Βαρλάμο.

Από τα 20 της χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ, από όπου και πάλεψε μέσα στο μαζικό κίνημα από θέσεις ευθύνης. Εχει πραγματοποιήσει 25 Ατομικές Εκθέσεις στην Ελλάδα και 4 ατομικές εκθέσεις στο εξωτερικό. Έχει εικονογραφήσει 22 βιβλία για παιδιά και έχει επιμεληθεί πολλά εξώφυλλα βιβλίων.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στις περιοδεύουσες εκθέσεις του ΕΕΤΕ, σε εκθέσεις για την Ειρήνη, σε εκθέσεις του ΚΚΕ, του Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ, στις εκθέσεις «Άνθρωποι, χρώμα και σίδερο» 2006 – 2017, με την κίνηση καλλιτεχνών «Πέρα-σ-μα» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, κ.α.
Στην περίοδο 2007–2009 ήταν Βουλευτής του ΚΚΕ.

Αποκτά ιδιαίτερη σημασία αυτό το διάστημα που η υποκουλτούρα με τα ριάλιτι στην τηλεόραση δίνουν και παίρνουν, «διαγωνιζόμενοι» μάχονται για την πρωτιά ή το μεγάλο έπαθλο, με ίντριγκες και σασπένς, στα GNTM …MasterChef , Big Brother, Survivor, Top Chef, The Bachelor (Love is in the air) Είμαι Celebrity, Βγάλτε Με Από Εδώ, Game Of Chefs, Shark Tank, Shopping Star, My Style Rocks, Glam Wars και δεν ξέρω πόσα ακόμη…

Το ΕΕΤΕ δίνει τις καθημερινές μικρές και μεγάλες μάχες. Ένα κόσμος της πραγματικής κουλτούρας, ένας κόσμος  της ΣΟΝΑΤΑΣ του ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ του Γιάννη Ρίτσου …

Α…φεύγεις; Καληνύχτα. Όχι, δε θάρθω. Καληνύχτα.
Εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί, επιτέλους, πρέπει να βγω απ' αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία,— όχι, όχι το φεγγάρι — την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία πού ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της | την πολιτεία πού όλους μας αντέχει στη ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις έχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοια μας και τα γερατειά μας, —
ν' ακούσω τα μεγάλα βήματα τας πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου
μήτε τα βήματα το Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

·       Εκτός από τα εκλογικά - Απολογισμός ΔΣ του ΕΕΤΕ θητείας 2020-2022 (διαβάστε τον) Εκλογές για νέο Διοικητικό Συμβούλιο, Πειθαρχικό και Εξελεγκτική Κυριακή 19 & Δευτέρα 20 Ιουνίου 2022 ώρα 8.00 έως 20.00, στα γραφεία του ΕΕΤΕ Βαλτετσίου 42, Εξάρχεια

o   Οι συνάδελφοι που θα λείψουν κατά τις εκλογές εκτός Αθηνών, μπορούν να ψηφίσουν με τον τρόπο που ψηφίζουν τα μέλη που διαμένουν στην επαρχία (με βεβαίωση του γνήσιου της υπογραφής και αφού παραλάβουν τα ψηφοδέλτια από τα γραφεία του ΕΕΤΕ, να ταχυδρομήσουν την ψήφο τους στη θυρίδα του ΕΕΤΕ).

o   Έχει μεγάλη σημασία για τον συλλογικό φορέα μας να συμμετέχουμε στις εκλογές, ακόμα κι αν χρωστάμε συνδρομές από παλιά χρόνια. Το ΔΣ σας καλεί να συμμετέχετε κάνοντας διακανονισμό, αφού οι συνθήκες εργασίας στην πανδημία μας έχουν φέρει όλους σε δύσκολη οικονομική θέση. Πληροφορίες για ηλεκτρονική πληρωμή στα τηλ.: 210 3300016, εσωτ. 101 & 102.

o   Δείτε το ψηφοδέλτιο των εκλογών στη σελίδα 2.

·       Παρακαλείστε να συμμετέχετε, τηρώντας τα προσωπικά μέτρα πρόληψης για την αποφυγή εξάπλωσης του κορονοϊού. Το ΔΣ του ΕΕΤΕ θα φροντίσει να υπάρχουν οι απαραίτητες προφυλάξεις, προκειμένου οι εκλογές να πραγματοποιηθούν χωρίς κίνδυνο.

• Κινητοποιήσεις και καλλιτεχνικά δρώμενα για την Παιδεία και κατά του πολέμου
•  Συνάντηση με τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Γιατρομανωλάκη
• Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής σε Μάρμαρο στην Πάτρα
• Σχετικά με τον διαγωνισμό Γλυπτικής που έγινε στα Τρίκαλα

Ανακοινώσεις του ΔΣ

Ανοιχτό Εργαστήριο Χαρακτικής του Δήμου Νίκαιας - Α.Ι. Ρέντη που λειτουργεί σε συνεργασία με το ΕΕΤΕ
Από τις 22 Σεπτέμβρη του 2010 λειτουργεί το «Ανοιχτό Εργαστήριο Χαρακτικής». Ένας βασικός σκοπός του Εργαστηρίου είναι η ΔΩΡΕΑΝ διάθεση των υποδομών του στους καλλιτέχνες-μέλη του ΕΕΤΕ, προκειμένου να αναπτυχθεί η τέχνη της Χαρακτικής. Κάθε καλλιτέχνης που χρησιμοποιεί το Εργαστήριο, θα πρέπει να αφήνει 2 αντίτυπα-χαρακτικά σαν περιουσία του Δήμου. Δηλώσεις συμμετοχής - κλείσιμο ημερομηνιών χρήσης του Εργαστηρίου, στα γραφεία του ΕΕΤΕ, κ. Χατζίκου Βάσω, 210 3300016, εσωτ. 107 και στην ηλεκτρονική δι¬εύθυνση: chafartg@otenet.gr.

Ψηφοδέλτιο για τις εκλογές (νέο ΔΣ αναφέρεται αναλυτικά)

Απολογισμός του ΔΣ του ΕΕΤΕ θητείας 2020-2022 που εγκρίθηκε ομόφωνα από την Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του ΕΕΤΕ στις 30/4/2022

Κάνουμε τον απολογισμό του ΔΣ που η θητεία του πραγματοποιήθηκε από τον Αύγουστο του 2020 έως σήμερα, μέσα σε συνθήκες συχνών απαγορεύσεων και συνεχών περιορισμών λόγω του κορωνοϊού. Τα τελευταία χρόνια και μετά από μία δύσκολη περίοδο υγειονομικής κρίσης βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εχθρική προς την κοινωνία πολιτική, σε κάθε τομέα: Οικονομική ανέχεια και ανεργία για τους πολλούς - ξέφρενος πλουτισμός για τους λίγους, υποταγή σε μεγάλους οικονομικούς ομίλους
Απάνθρωπη ακρίβεια και φορολογία, κατάρρευση της Δημόσιας Υγείας με στόχο την ιδιωτικοποίηση, ξεπούλημα και καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, απαξίωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Παράλληλα, η κυβέρνηση -σε συνέχεια της ψηφισμένης από την προηγούμενη κυβέρνηση (το 2018) Ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις στρατιωτικές βάσεις και της συμφωνίας των Πρεσπών- υποτάσσεται πλήρως στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ παίρνοντας ενεργό μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις και στην κούρσα των οικονομικών ανταγωνισμών, με στήριξη του πολέμου και εμπλοκή της χώρας μας σε ένα ανίερο πολεμικό παιχνίδι στην Ουκρανία με άγνωστες συνέπειες και σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια του λαού. Ενώ από τα ΜΜΕ βρίθει η παραπληροφόρηση και η παρακμή.Έτσι ελπίζουν ότι μπορεί να περιορίσουν τη σκέψη, την κρίση και την αντίδραση του κόσμου.

Ως ΕΕΤΕ είπαμε ΟΧΙ σε κάθε σκοταδιστική πράξη, σε κάθε πράξη εναντίον της Τέχνης και του πολιτισμού όπως η χρήση της τέχνης και του πολιτισμού ως εργαλείου πολέμου. Λέμε όχι σε αυτό τον πόλεμο, που μόνο δεινά φέρνει για τους λαούς. Λέμε:

• Καμία εμπλοκή, καμία συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο.
• Η χώρα μας να μην γίνει πεδίο βολής για τα ΑμερικανοΝΑΤΟϊκά συμφέροντα!
• Ο λαός μας να μην γίνει στόχος για αντίποινα.
• Οι λαοί δεν έχουμε συμφέρον να διαλέξουμε ανάμεσα στον Πούτιν και το ΝΑΤΟ.
• Καμία στρατιωτική βοήθεια και διευκόλυνση μέσω της Αλεξανδρούπολης και των άλλων αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα.
• Καμία αποστολή εξοπλισμού η έμψυχου δυναμικού, κανένας 'Ελληνας φαντάρος να μη γίνει εύφλεκτη ύλη.

Συνάδελφοι, σε αυτό το δίχρονο φάνηκε για άλλη μια φορά ποιο είναι το «όραμα» της κυρίαρχης πολιτικής για τον πολιτισμό:

• Να εξυπηρετεί τις στοχεύσεις της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και των ομίλων, ενώ εκμεταλλεύονται τους καλλιτέχνες.
• Να "προσθέτει αξία" στον τουρισμό.
• Να είναι ατραξιόν σε πανάκριβα μουσεία, απλησίαστα για τον πολύ κόσμο.
• Να συμβάλλει καθοριστικά στις ιδεολογικές στοχεύσεις που ακολουθούν την κερδοφορία των ομίλων.
• Να χρησιμοποιεί την Τέχνη και τους καλλιτέχνες ως εργαλείο πολέμου για την εμπλοκή της χώρας μας.
• Να χρησιμοποιεί την τέχνη ως εργαλείο στράτευσης στις «αξίες» της πράσινης μετάβασης στην ενέργεια που μας έχουν καταδικάσει στην ακρίβεια.
• Να εμφανίζει ως «ευεργέτη» τον κάθε Δασκαλόπουλο που «δίνει γραμμή» με την προσωπική του εμπλοκή στην τέχνη για το ποια καλλιτεχνικά έργα είναι ή δεν είναι άξια λόγου.

Η αντίληψη της κυρίαρχης πολιτικής είναι για τους καλλιτέχνες:

• Ότι θα δουλεύουν μια ζωή χωρίς καν να μπορούν να επιβιώσουν από την τέχνη τους, θα στέλνονται στην ετεροαπασχόληση, ή θα ζουν χωρίς ασφάλιση και σύνταξη.
• Ότι θα είναι από δουλειά σε δουλειά, θα κυνηγάνε την επιδότηση του ενός και του άλλου ιδρύματος, χωρίς συμβάσεις, χωρίς δικαιώματα, χωρίς προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων τους.
• Ότι θα πληρώνουν για να παρουσιάζουν το έργο τους ή για να έχουν χώρους που να μπορούν να δουλέψουν μέσα, για εργαστήρια.
• Ότι δεν θα τους παρέχεται παιδεία, εκπαίδευση και κατάρτιση ανάλογη της τέχνης που εξασκούν , γι αυτό και υποβαθμίζουν τις σπουδές στις σχολές Καλών τεχνών.
•  Ότι θα τρέχουν πίσω από το Κράτος ή την Τοπική διοίκηση, την κάθε κυβέρνηση με τους μηχανισμούς της (βλέπε ΑΚΡΟΠΟΛ) ή τους μεγάλους επιχειρηματίες (τύπου Ίδρυμα Νιάρχου κλπ) για να βρουν μια επιδότηση, εργαζόμενοι πάνω στα προτεινόμενα «προτζεκτ», θυσιάζοντας τα θέματα που ενδιαφέρουν τους ίδιους και τα δικαιώματά τους κτλ.

Το μεγάλο ζήτημα είναι εμείς τι οραματιζόμαστε για τον κλάδο μας:

• Να δουλεύουμε απρόσκοπτα, ανεμπόδιστα και με δικαιώματα, σε όλα τα αντικείμενα των εικαστικών τεχνών.
• Να μπορούμε να συμβάλλουμε στο επίπεδο της αισθητικής "παιδείας" της κοινωνίας.
• Να παίξουμε ολόπλευρα τον κοινωνικό μας ρόλο.

Άρα και τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτά;

•        Με τη συλλογική δουλειά, μέσα από το φορέα μας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε, να επεξεργαστούμε αιτήματα και τρόπους για να τα διεκδικήσουμε.

•        Να πιέσουμε όλους όσους έχουν την ευθύνη, το κράτος, την Τοπική Διοίκηση, τους μεγάλους εργοδότες που ασχολούνται με τις τέχνες κτλ , να πάρουν θέση.

•        Ταυτόχρονα με τη δική μας δράση να αποδεικνύουμε ότι μπορούν να γίνουν πράγματα που να υποστηρίζουν τους καλλιτέχνες και να αφορούν την κοινωνία, όπως η έκθεση της Χαρακτικής, όπως οι εκθέσεις μας στο ΒΧΜ, ή για το 1821, το Συμπόσιο στην Πάτρα κτλ.

Είναι αυτή η κεντρική μας αντίληψη, σύμφωνα με τον νόμο του ΕΕΤΕ, νόμου που είναι προϊόν συλλογικής επεξεργασίας και αγώνων των καλλιτεχνών της περιόδου 1975-1985:
η ανάπτυξη των εικαστικών τεχνών στην κατεύθυνση της κοινωνικής λειτουργίας της Τέχνης και της ενίσχυσης του κοινωνικού ρόλου των καλλιτεχνών, της στήριξης των καλλιτεχνών στο να μπορούν να δημιουργούν το καλλιτεχνικό τους έργο και η επεξεργασία θεμάτων πολιτιστικής πολιτικής με παρεμβάσεις προς την πολιτική ηγεσία. Αυτή η στάση και αντίληψη είναι που έκανε δυνατό μέσα στις συνθήκες των περιορισμών λόγω πανδημίας, να οργανώσουμε σημαντικά γεγονότα, που αγκαλιάστηκαν από πολλές χιλιάδες κόσμου, όπως η έκθεση της Χαρακτικής με τους 13.000 επισκέπτες, οι εκθέσεις για το 1821 στην Πάτρα και στην Αθήνα και για το «Αστικό Τοπίο» στη Θεσσαλονίκη ή της Γλυπτικής στο Βυζαντινό Μουσείο. Με αυτό τον στόχο, την κοινωνική λειτουργία της Τέχνης, επιλέξαμε ως χώρο την ΑΣΚΤ, με δωρεάν είσοδο στην έκθεση -αίθουσα την οποία χρυσοπληρώσαμε σε ενοίκιο- αντί του Μουσείου Μπενάκη στην Πειραιώς ή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, που μας δίνονταν αλλά είχαν ως προϋπόθεση να βάζαμε εισιτήριο.

Με αυτό τον στόχο, την ενίσχυση του κοινωνικού μας ρόλου, αναπτύξαμε αυτό το δίχρονο τους αγώνες μας για την καλλιτεχνική παιδεία, για το δικαίωμα κάθε μαθητή στην τέχνη, τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις μας για την υπεράσπιση της καλλιτεχνικής ερ¬γασίας, για το 1% και τα δημόσια καλλιτεχνικά έργα, τις παρεμβά¬σεις μας ενάντια στην απαξίωση των εικαστικών καλλιτεχνών.

Από τον Αύγουστο του 2020 έως τον Δεκέμβριο πραγματοποιήθηκαν:

1. Έκθεση Γλυπτικής στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, με διάρκεια από 23 Σεπτεμβρίου έως 25 Οκτωβρίου 2020. Έλαβαν μέρος 86 καλλιτέχνες.

 2. Έκθεση «Αστικό Τοπίο. Ο χώρος που κινείται και δραστηριοποιείται ο σύγχρονος άνθρωπος-μια διαρκής πρόσκληση ανθρώπου-φύσης», με διάρκεια από 9 Σεπτεμβρίου έως 11 Οκτωβρίου 2020. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Μητροπολιτικό Οργανισμό Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (MOMus) και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Α.Π.Θ., υπό την αιγίδα του Α.Π.Θ., και συμμετείχαν 90 εικαστικοί καλλιτέχνες.

·       Παράλληλες εκδηλώσεις με την έκθεση: a. Μουσική βραδιά, b. Συζήτηση με θέμα «Αστικό τοπίο - Η Τέχνη στον Δημόσιο χώρο» στις 25 Σεπτεμβρίου 2020. c. Εκδήλωση στο πλαίσιο της έκθεσης στις 21 Οκτωβρίου 2020, σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Θεσσαλονίκης.

3.  Διοργάνωση από την Επιτροπή Βόρειας Ελλάδος του ΕΕΤΕ σε συνεργασία με το Δ.Σ. του ΕΕΤΕ, Εργαστήριο-σεμινάριο νωπογραφίας στη Θεσσαλονίκη, στις 26 Σεπτεμβρίου 2020.
4.  Συγκέντρωση και αποστολή βασικών ειδών πρώτης ανάγκης προς τους εικαστικούς των πληγέντων από τον Ιανό περιοχών της Θεσσαλίας.
5.  Πραγματοποιήθηκε αγορά έργων τέχνης για τη στήριξη 238 καλλιτεχνών και συνέχεια της οργάνωσης αγοράς έργων τέχνης για τη στήριξη 12 καλλιτεχνών το 2021.

(κλπ –αναλυτική αναφορά 2 σελίδων)

Συνάδελφοι που έφυγαν από τη ζωή…

Το ΔΣ του ΕΕΤΕ εκφράζει τη θλίψη του για τους συναδέλφους που έφυγαν αυτό το διάστημα από τη ζωή: ο ζωγράφος Απόστολος Κυρίτσης και ο Χρόνης Μπότσογλου, οι εικαστικοί Αλέξανδρος Ίσαρης και Έντα Δημοπούλου, ο ζωγράφος Μάρκος Βενιός, ο αγιογράφοςΧρήστος Παλαιοξάρης, η ζωγράφος Λίλη Παξιμαδά. ο ζωγράφος-εκπαιδευτικός Δημήτρης Παππάς, ο ζωγράφος Γιάννης Δη- μητράκης, ο αγιογράφος Βασίλης Χαρόπουλος, η χαράκτρια Αριστέα Κριτσωτάκη, η ζωγράφος Δήμητρα (Μίτσι) Μαρσέλλου-Τσιμπούκου και η εικαστικός Ζωγραφιά Μπάρμπογλου. Το ΔΣ του ΕΕΤΕ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες και τους οικείους τους.

Αποτελέσματα εκλογών 17ης και 18ης Απριλίου 2022 για τις Εφορείες των Τμημάτων του Ε.Ε.Τ.Ε. και για την Επιτροπή Κατάταξης και Κρίσεων θητείας 2022-2023

ΔΡΑΣΕΙΣ 2021-2022 (αναλυτικά)

Αγωνιστικές δραστηριότητες και παρεμβάσεις:

Το ΕΕΤΕ συμμετείχε στις μεγάλες πανκαλλιτεχνικές κινητοποιήσεις που έγιναν σε αυτό το διάστημα:

• 1.      Για την οικονομική στήριξη των καλλιτεχνών στην πανδημία,
• 2.     Για το Ασφαλιστικό / Ενάντια στο νόμο Χατζιδάκη,
• 3.     Για τον τρομονόμο / ενάντια στο νόμο Λιβάνιου,
• 4.     Για την απαλοιφή των χρεών σε ΔΕΚΟ, τράπεζες κλπ.
• 5.     Για θέματα Φορολογίας,
• 6.     Για θέματα ειρήνης και παιδείας που πραγματοποιήθηκαν στη Λάρισα με τον ΠΜΣ.

Οργάνωσε κινητοποιήσεις μελών του ΕΕΤΕ προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ:

• 1.      Για την επιβίωση των καλλιτεχνών στην πανδημία,
• 2.     Για τις Συντάξεις καλλιτεχνών-λογοτεχνών του ΥΠΠΟΑ,
• 3.     Για την εφαρμογή του νόμου για τη διάθεση του 1% της συμβατικής δαπάνης δημοσίων κτιρίων και του περιβάλλοντος αυτά χώρων για δημιουργία και τοποθέτηση σε αυτά έργων Τέχνης,
• 4.     Για τις αρνητικές επιπτώσεις του νόμου 4412/16 στους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς.

Πραγματοποίησε συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία του ΥΠ- ΠΟΑ με παράλληλη κινητοποίηση, με όλο το επιτελείου του ΥΠΠΟΑ και με τον Υφυπουργό κ. Γιατρομανωλάκη, με θέματα:

• 1.      Οικονομική στήριξη (για όσο κρατάει η υγειονομική κρίση) με βάση το μητρώο του ΕΕΤΕ, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, σε όλα τα μέλη του ΕΕΤΕ που πλήττονται.
• 2.     Αναστολή των χρεών σε τράπεζες, διαγραφή δόσεων και χρεών σε ρεύμα, τηλέφωνο, φυσ. αέριο, Δήμους, Τράπεζες και Ταμεία για το διάστημα από Μάρτιο 2020, όσο κρατάνε τα μέτρα για τον covid
• 3.     Κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών από τη διαδικτυακή παρουσίαση των εκθέσεων και των εικαστικών έργων (σε όλες τις κατηγορίες των εικαστικών τεχνών).
• 4.  Το ΕΕΤΕ συμμετείχε σε μια τηλεδιάσκεψη μαζί με τα άλλα καλλιτεχνικά σωματεία με την Υπουργό Πολιτισμού, για την επιβίωση των καλλιτεχνών μέσα στην πανδημία.
• 5. Πραγματοποίησε παρεμβάσεις και σειρά κινητοποιήσεων για την κατάργηση των εικαστικών στο Λύκειο και την Παιδεία γενικότερα:
• 6. Ασφαλιστικά μέτρα και προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας με παράλληλες κινητοποιήσεις για την κατάργηση της Τέχνης στο Λύκειο.
• ·       Κινητοποιήσεις σε 4 πόλεις Αθήνα Πάτρα Λάρισα και Θεσσαλονίκη με αυτοκινητοπομπές, κατά τη συζήτηση του θέματος στο ΣτΕ και συγκεντρώσεις στο ΣτΕ και στο ΥΠΠΑΙΔ.
• ·       Εικαστικά Δρώμενα για την Παιδεία, τον Σεπτέμβρη του 2020 και την Αυτοκινητοπομπές σε Αθήνα Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Λάρισα την Άνοιξη του 2021, δρώμενα το καλοκαίρι του 2021 και τον Απρίλη του 2022 στο Σύνταγμα και στη Θεσσαλονίκη.
• ·       Για την αξιολόγηση, για την τηλεκπαίδευση, για την απαξίωση των πτυχίων για την αστυνόμευση των ΑΕΙ, για την κάλυψη των κενών, για παρατυπίες στον ΑΣΕΠ (επιστολή στα κόμματα στη Βουλή) για το νέο νόμο για την Ανώτατη παιδεία, για το παράβολο και για τους αναπληρωτές.

Πραγματοποίησε παρεμβάσεις για εργασιακά θέματα:

• ·       Για την αποζημίωση ειδικού σκοπού, παράταση και απόδοση χωρίς ένσημα,
• ·       Για την οικονομική ενίσχυση των μελών του ΕΕΤΕ μέσα από το μητρώο του,
• ·       Για την απαλλαγή από τις εισφορές στον ΕΦΚΑ όσων μελών του ΕΕΤΕ εργάζονται με τίτλο κτήσης , ή διατηρούν e-shop,
• ·       Για το ΦΠΑ,
• ·       Για την τιμολογιακή πολιτική του ΟΠΑΝΔΑ,
• ·       Για την απλήρωτη εργασία στους Δήμους,
• ·       Για τα εικαστικά εργαστήρια των Δήμων,
• ·       Για το Επίδομα ανθυγιεινής εργασίας στους ζωγράφους στον ΟΔΑΠ (ΤΑΠΑ),
• ·       Για την υποβάθμιση του καλλιτεχνικού τμήματος των ΕΛΤΑ (αποφασίσθηκε νομική παρέμβαση),
• ·       Για τους υπαίθριους καλλιτέχνες - χειροτέχνες
• ·       Για τη μείωση των ενοικίων των καλλιτεχνικών εργαστηρίων λόγω covid,
• ·       Για τους καλλιτέχνες εργαζόμενους στο Δ. Αγ. Παρασκευής (προέκυψε θέμα ενοικίασης εργαζομένων),
• ·       Για το θέμα της προαιρετικής ασφάλισης στον ΕΦΚΑ με αφορμή την υπόθεση Γκίνου (έγινε από το ΕΕΤΕ δικαστική παρέμβαση).

Παρεμβάσεις για τα δημόσια καλλιτεχνικά έργα:
(αναλυτικά)

Παρεμβάσεις για την πολιτιστική κληρονομιά:
(αναλυτικά)  · Για την μετατροπή των 5 Μουσείων σε ανεξάρτητα από την Αρχαιολογική Υπηρεσία ΝΠΔΔ, · Για τις παρεμβάσεις στην Ακρό¬πολη, · Για την επίδειξη Μόδας του Οίκου Ντιόρ στην Ακρόπολη, Για τη Μεθόδευση διάλυσης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης.

Για την Ειρήνη και την Αλληλεγγύη:
1.      Το ΕΕΤΕ μετέχει στην επιτροπή ενάντια στην επέκταση των αμερικανονατοϊκών βάσεων στην Ελλάδα
2.     Το ΕΕΤΕ κατήγγειλε την νέα Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις, τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Αθήνα για την προετοιμασία του πολέμου, την αποστολή πυραύλων ΠΑΤΡΙΟΤ στην Σ. Αραβία, την επίσκεψη Πομπέο, τη φασιστική ιδεολογία και τις επιθέσεις φασιστών στη Θεσσαλονίκη.
3.     Τοποθετήθηκε ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία, στη χρήση του Πολιτισμού ως πολεμικού εργαλείου, από τις κυβερνήσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
 

Έγινε επίσης παρέμβαση από το ΔΣ: · Για το ΑΚΡΟΠΟΛ, · Για το πρόγραμμα ΕΛΕΥΣΙΝΑ 2023, · Για τον «Μεγάλο Περίπατο» του Δήμου Αθήνας, · Για την COLUMBIA, · τα έργα του Βάλια Σεμερτζίδη που κατέβηκαν από την μόνιμη έκθεση του Νεστορίδειου Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου, · Για την αξιοποίηση του εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ, σε συνεργασία με τον σύλλογο Κολωνού «η Αναγέννηση», · Για το βιβλίο «Μνήμες Κατοχής» που παραχαράσσει την Ιστορία, · Για τη αστυνομική βία, · Για τις παρενοχλήσεις στην ΑΣΚΤ, · Για τη Σχολή Μαρμαροτεχνίας στην Τήνο, · Για τη στελέ- χωση του ΑΝΟΙΧΤΟΥ Εργαστηρίου Χαρακτικής που λειτουργεί στο Δήμο Νίκαις σε συνεργασία με το ΕΕΤΕ, και για τη λειτουργία του, Για την εκτός σχεδίου δόμηση καλλιτεχνικών εργαστηρίων.

Από το ΕΕΤΕ οργανώθηκαν και είναι έτοιμα για προβολή: · Ταινία-ντοκυμανταίρ για τις εικαστικές τέχνες και το 1821, · Βίντεο για την Έκθεση Χαρακτικής και εικονική περιήγηση στην έκθεση. 'Εγιναν εκδόσεις: 1. «Τι είναι το ΕΕΤΕ», ενημερωτικό φυλλάδιο, 2. «Πνευματικά Δικαιώματα», οι εισηγήσεις της ημερίδας της 15ης Ιουνίου 2020

ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΛΗΣ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ.
Το πλαίσιο πάλης που μαζί με το πρόγραμμα δράσεων (εκθέσεων, συμποσίων κλπ) του ΕΕΤΕ που ψηφίσθηκε από την προγραμματική μας συνέλευση θα πρέπει να είναι ο μπούσουλας στις

Συνάντηση με τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Ν. Γιατρομανωλάκη

Πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Ν. Γιατρομανωλάκη και εκπροσώπους του ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ), την Πρόεδρο Εύα Μελά, τη Γραμματέα Βικτώρια Νταρίλα, το μέλος του ΔΣ Μάρθα Κορίτσογλου και την έφορο Χαρακτικής Μαριάννα Ξενάκη τη Δευτέρα 16 Μαϊου 2022.
Θέσαμε στον κ. Υπουργό τα θέματα -Βασικά ζητήματα:
1. Το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό: Παρά την επεξεργασία από το ΕΕΤΕ πρότασης νομοθετικής ρύθμισης, από τη δεκαετία του 1990, δεν έχει ποτέ συζητηθεί στην ουσία. Τα μέλη του ΕΕΤΕ βάσει του νόμου 2676/199 απαλλάσσονται της υποχρεωτικής εγγραφής στον ΟΑΕΕ. Ο λόγος που επιδιώξαμε οι καλλιτέχνες αυτή την απαλλαγή από τον ΟΑΕΕ είναι ότι οι εικαστικοί καλλιτέχνες δεν έχουν σταθερό εισόδημα από την καλλιτεχνική εργασία, δημιουργούν και εργάζονται διαφορετικά από τους άλλους ελεύθερους επαγγελματίες, δημιουργούν χωρίς να τους το ζητήσει κάποιος «πελάτης», δημιουργούν και μελετούν όπως οι ερευνητές.
Η ύπαρξη καλλιτεχνικού εργαστηρίου και η δυνατότητα να εκτίθενται και να κυκλοφορούν τα έργα τέχνης και οι καλλιτεχνικές υπηρεσίες, προστατεύεται από το Σύνταγμα της χώρας και δεν μπορεί να συνδέεται με την ασφαλιστική εισφορά και μάλιστα με τον ΟΑΕΕ όπου είναι καθαρή αυτασφάλιση σε μηνιαία βάση.
Επίσης θεωρούμε ότι στην ασφάλιση και τη σύνταξη θα πρέπει να προσμετράει ότι τα καλλιτεχνικά έργα ζουν και μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη ζουν στους αιώνες, και αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Στις άλλες χώρες της ΕΕ το θέμα αυτό για τους καλλιτέχνες έχει αντιμετωπισθεί εδώ και χρόνια σε μεγάλο βαθμό.
2. Το 1% (ν. 2557/97): Δεν εφαρμόζεται ο νόμος από το 1997 που ψηφίσθηκε. Καταθέτουμε από το 2011 συνεχώς πρόταση τροποποίησης της σχετικής ΚΥΑ για να είναι λειτουργική, χωρίς αποτέλεσμα, καθώς και από το 2017 καταθέτουμε πρόταση νομοθετικής ρύθμισης για ύπαρξη «κυρώσεων» στους φορείς που δεν υλοποιούν το νόμο.
3. Η εξαίρεση των καλλιτεχνικών έργων από τον νόμο 4412/16 και η θέσπιση ειδικού νομικού πλαισίου για τα δημόσια καλλιτεχνικά έργα όπως έχει καταθέσει το ΕΕΤΕ. Υπάρχει από το ΕΕΤΕ πρόταση τροπολογίας του νόμου 4412/16 και μετά από σχετικές συζητήσεις με το Υπουργείο Ανάπτυξης, το Υπ. Οικονομικών και την ΕΑΔΗΣΥ το θέμα έχει καταλήξει στο Υπουργείο Πολιτισμού. Το ΕΕΤΕ έχει μελετήσει πρόταση νομοθετικής ρύθμισης για το θέμα των δημόσιων καλλιτεχνικών έργων ώστε να αντιμετωπισθεί η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση ασυδοσίας και υποβάθμισης του δημόσιου χώρου και απαξίωσης του έργου των εικαστικών καλλιτεχνών.
4. Παραχώρηση κτιρίου στο ΕΕΤΕ. Η παντελής έλλειψη δημόσιων εκθεσιακών και συνεδριακών χώρων έχει δημιουργήσει την πολύ μεγάλη ανάγκη ύπαρξης εκθεσιακού χώρου του ΕΕΤΕ του οποίου η εκθεσιακή δράση είναι συνυφασμένη με τους σκοπούς του. Αυτό αφορά την Αθήνα αλλά και την Θεσσαλονίκη.
5. Η δημιουργία μουσείου Χαρακτικής του ΕΕΤΕ: Υπάρχει η ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης, όπως έχει κατατεθεί, αλλά και παραχώρησης κτιρίου στο ΕΕΤΕ. Το ΕΕΤΕ έχει ήδη στην κατοχή του το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής έργων, και έχει εκπονήσει τη μελέτη οργάνωσης και λειτουργίας του μουσείου.
6. Για τα έργα που προέκυψαν από την αγορά έργων που έκανε το 2020 το ΕΕΤΕ για λογαριασμό του ΥΠ-ΠΟΑ, και τα οποία σήμερα βρίσκονται στο ΥΠΠΟΑ. Είναι σε εκκρεμότητα ακόμα η τοποθέτησή τους σε δημόσιους χώρους και η ενη¬μέρωση των εικαστικών.
7. Το δικαίωμα θέασης των εικαστικών έργων. Χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση η αμοιβή των εικαστικών από τη συμμετοχή σε μεγάλες εκθέσεις (artist's fee).
8. Συντάξεις καλλιτεχνών λογοτεχνών (ν. 4151/2013): Το ίδιο το ΥΠΠΟΑ καθυστερεί στην εφαρμογή του νόμου (η νομοθεσία λέει ότι αυτές θα κρίνονται μέσα στο πρώτο τρίμηνο κάθε έτους). Οι συντάξεις αυτές είναι ελάχιστες και πολύ κάτω από το πραγματικό αριθμό εικαστικών καλλιτεχνών που προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στην κοινωνία, ενώ οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος δεν είναι πάντα σύμφωνες με την καλλιτε¬χνική πραγματικότητα των δημιουργών (πχ ζητείται να έχουν εισόδημα με την ιδιότητα με την οποία ζητούν τη σύνταξη).
9. Η στήριξη των εικαστικών καλλιτεχνών μέσα από το μητρώο του ΕΕΤΕ και όχι μέσα από το μητρώο του Υπ. Εργασίας (οι εικαστικοί δεν έλαβαν το φθινόπωρο του 2021 το επίδομα για τους καλλιτέχνες γιατί δεν έχουν ένσημα, πράγμα το οποίο ήταν προϋπόθεση).
10. Η έκτακτη επιχορήγηση του ΕΕΤΕ α) Για εκθέσεις εικαστικών και δραστηριότητες που αφο¬ρούν τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και β) για την ολοκλήρωση εργασιών στο κτίριο Μπινιώρη που έχει κληρονομήσει το ΕΕΤΕ.
11. Η εκτός σχεδίου δόμηση καλλιτεχνικών εργαστηρίων, πρέπει να νομοθετηθεί.

Ο κ. Υφυπουργός δεσμεύτηκε να δώσει απαντήσεις για το ασφαλιστικό έως 22 Ιουνίου αλλά και για το θέμα των δημοσίων καλλιτεχνικών έργων και του ν. 4412.16.

·       Σχετικά με τη φιλοτέχνηση και τοποθέτηση γλυπτών αγαλμάτων στα Τρίκαλα
Μαγειρέματα της Δημοτικής Αρχής (αναλυτική αναφορά)

Παιδεία/βία και κροκοδείλια δάκρυα

Τζούλια Ανδρειάδου, ζωγράφος

«Πως είπατε; Μάθημα Καλλιτεχνικής Παιδείας;»
«Και τι με νοιάζει εμένα!»

Η ερώτηση είναι υποθετική. Η απάντηση έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό μου ως σημαία κυματίζουσα πάνω από τα κεφάλια πολλών νεοελλήνων, ασχέτως φύλου ή ηλικίας.

Καθισμένοι στον καναπέ και συνεπαρμένοι παρακολουθώντας τα δημοφιλή σήριαλ (serials) ή ριάλιτυ (realities), δεν αντιλαμβάνονται ποια η σχέση της Παιδείας με την Βία, το Περιβάλλον, τον ακραίο καταναλωτισμό, ή τόσα άλλα που μπλέκονται στη ζωή μας.
Πόσο μάλλον τη σχέση της καθημερινής συμπεριφοράς μας με την Καλλιτεχνική Παιδεία!

Δεν είναι τυχαίο, που όσο ο Πολιτισμός σπρώχνεται κάτω απ’ το χαλάκι για να μην ενοχλεί, τόσο θεριεύει η Βία, ιδίως ανάμεσα στους νέους! Το φαινόμενο διασπείρεται ως νόσος του 21ου αιώνα, που άλλα μας έταξε κι’ άλλα προκύπτουν.
Ζούμε την ψευδαίσθηση ενός μελλοντικού κόσμου που ξεγελάστηκε με τα πρωτόφαντα δώρα της προηγμένης τεχνολογίας: Από πανάκριβα ρολόγια ή κινητά τηλέφωνα μέχρι και τα βίντεο παιχνίδια, όλα φέρουν τον μολυσματικό ιό του εθισμού.

Έτσι έχουν σχεδιαστεί από τις πολυεθνικές εταιρείες για να μη τα αποχωρίζονται οι χρήστες παρά μόνο για ν’ αγοράσουν το νέο μοντέλο. Είναι προφανές ότι τα λατρεύει η νεολαία! Άλλωστε αυτά προσφέρονται ως μοντέλο του σύγχρονου τρόπου ζωής και υποκατάστατο της έλλειψης Παιδείας.

Ας πιάσουμε το νήμα απ’ όπου μπορούμε, μήπως και βγάλουμε άκρη σε όσα αφορούν στη χώρα μας. Είναι κοινό μυστικό ότι η Δημόσια Παιδεία στη χώρα μας είναι υποβαθμισμένη από τα χρόνια της χούντας. Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι η επιθετική συμπεριφορά έχει αυξηθεί τον τελευταίο καιρό, ιδίως με το κλείσιμο στο σπίτι, λόγω πανδημίας.

Η Παιδεία και η συμπεριφορά των ανθρώπων συνδέονται κι’ αυτό επαληθεύεται σε κάθε βήμα μας. Το εννοώ, δεν είναι σχήμα λόγου. Το ζούμε καθημερινά.

Η Παιδεία δεν αφορά αποκλειστικά στις Τέχνες αλλά από κει πηγάζει. Ο Λόγος και οι Τέχνες στη χώρα μας έχουν βαθιές ρίζες στο παρελθόν.

Μοιάζει όμως παράδοξο να έχουμε ένα μοναδικό πλούσιο παρελθόν στις Τέχνες που άνθησαν σε αρχαίους χρόνους και το Βυζάντιο και αφού ελευθερωθήκαμε από τον ζυγό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, κλείσαμε πέρσι αισίως τα 200 χρόνια, αλλά δεν μπορούμε να ξαναπιάσουμε τα ηνία.

Το συνειδητοποίησα στα εικοσιδύο μου χρόνια, όταν πρωταντίκρυσα το 1959 στο μουσείο του Λούβρου το εξαίσιο γλυπτό! Είναι «Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ», που μου έφερε δάκρυα στα μάτια. Μετά από τόσα χρόνια, αναρωτιέμαι πως και πότε συνέβη από το βάθρο της Νίκης, να κατρακυλήσουμε στο βάραθρο των φανατικών οπαδών; Ένας θεμελιώδης λόγος – όχι ο μοναδικός – είναι προφανώς η έλλειψη Παιδείας. Κάπως όμως μου φαίνεται ως μόδα, να παίζεις τον ρόλο του φανατικού και του ανένδοτου.

Πως από τα χαζά πειράγματα μεταξύ μας, των μαθητών και μαθητριών του ’50, φτάσαμε στην ομαδοποίηση του μπούλινγκ να καταγράφεται στα κινητά, προς δόξαν των δραστών, που δεν ντρέπονται να ενώνονται πολλοί ενάντια σε ένα ανυπεράσπιστο κορίτσι ή αγόρι;

Πως τα ιδανικά και τα όνειρα των νέων χώρεσαν στο σχήμα ενός κινητού που δεν το αποχωρίζονται; Φυσικά αυτό οφείλεται στην έλλειψη κουλτούρας και γενικής παιδείας.

Γιατί η οΠαδοποίηση που διαφέρει κατά ένα γράμμα από την οΜαδοποίηση ξέφυγε από τα γήπεδα και ξεχύθηκε στους δρόμους; Η μετάλλαξη δεν έγινε σε μια μέρα.

Εδώ στη χώρα μας το φαινόμενο της ομαδοποίησης ξεκίνησε (αν θυμάμαι σωστά), επίσης ως εισαγόμενο, όπως πολλά, επειδή έτσι συμβαίνει. Πιστεύω ότι βρήκε γόνιμο έδαφος λόγω ανυπαρξίας γενικής κουλτούρας που έχει αποδυναμωθεί. Κουλτούρα σημαίνει καλλιέργεια.

Μας ενδιαφέρει η καλλιέργεια του νου και της ψυχής των παιδιών, για να φρενάρει την επιθετικότητα. Η ομαδοποίηση μεταμφιέστηκε πρώτα σε μόδα.

Η καλλιέργεια δεν είναι μόδα, εξ ου και «αυτός είναι κουλτουριάρης» θεωρείται προσβλητικό. Κάθε άλλου είδους μόδα κατέκτησε την νεολαία. Επόμενο ήταν να εξελιχθεί σε μπούλινγκ, που αναμφίβολα εντάσσεται στη βία.

Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες κατάφεραν να κάνουν «μόδα» για όλα τα παιδάκια πολλά πράγματα πχ. τα παιχνίδια με τους Δεινόσαυρους, που αν υπήρχε τώρα ένας ζωντανός θα μπορούσε να κάνει μια χαψιά ολόκληρο Νηπιαγωγείο + τα θρανία!

Μετά η μόδα κατέκτησε όλες τις ηλικίες μέσα από ταινίες και βίντεος με τέρατα πέραν πάσης φαντασίας, με ταινίες τρόμου, με ζόμπι ή με άγρια δράση που συμβαίνει μεταξύ συμμοριών, μπορεί και έξω απ’ την πόρτα μας, γιατί όχι;

Η μόδα ως σύγχρονη αντίληψη ζωής, πέρασε επίσης στα σκισμένα τζιν, στα στήθη από σιλικόνη και άλλα σωματικά αξεσουάρ όπως μαλλιά, νύχια κλπ, πέρασε και στις χειρονομίες, στην έκφραση του λόγου και στις συμπεριφορές. Αυτά ανήκουν σε άλλο κεφάλαιο. Τα βίντεο – παιχνίδια όμως έγιναν βίαια, φυσικό ήταν ως μόδα να γίνουν οικεία στα παιδιά.

Ξεχάστηκε το παλιό παραμύθι «Η κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός λύκος».
Ο λύκος τώρα ζει μέσα στο σπίτι και σκοτώνει την ανίσχυρη κοκκινοσκουφίτσα. Όμως και αυτό ανήκει σε άλλο κεφάλαιο που λέγεται «γυναικοκτονία».

Στα παλιά παραμύθια υπήρχε άγρια βία, αλλά στο τέλος θριάμβευε ο καλός! Στα σημερινά ο νικητής είναι ο εξολοθρευτής! Ταιριάζει η φιλοσοφία τους στους φανατικούς οπαδούς των γηπέδων που μεταμφιέζονται σε κανίβαλους για να τρομάξουν τους οπαδούς της αντίθετης ομάδας. Αν σταματούσε εκεί η ιστορία, θα φαινόταν γραφική.

Όμως προχώρησε στα άκρα.

Η νίκη και η επικράτηση του δυνατού διαφημίζονται συνεχώς μέσα από βίαιες πράξεις. Η ταυτότητα του αρσενικού δηλώνεται πάραυτα ανάλογα με την ομάδα που ανήκει ο οπαδός και τότε βγαίνουν τα μαχαίρια.

Το παραμύθι με τον λύκο μεταπλάστηκε σε ιστορία τρόμου με αγέλη λύκων που ορμάνε στο θύμα. Απαραιτήτως οι λύκοι είναι οι νικητές! Δεν εμφανίζεται κανένας καλός κυνηγός να περιπολεί μήπως σώσει το θύμα. Και η αλληλεγγύη μοιάζει επικίνδυνο παιχνίδι.

Στις τελευταίες ειδήσεις όπως βγαίνουν στη φόρα μετά τον άγριο φόνο του άτυχου νέου και τον τραυματισμό άλλων, προβάλλει η μέθοδος των φασιστοειδών, γνωστή από παλιά, όπου οι πολλοί ορμάνε εναντίον ενός.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας στο δελτίο ειδήσεων, μέσα στο 2021 έγιναν 118 συρράξεις, προσχεδιασμένες μεταξύ οπαδών αντίθετων ομάδων, για να πλακωθούνε και να σφαχτούνε! Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα τυχαίο περιστατικό αλλά για βαθιά ριζωμένη επιθετικότητα που εξαπλώνεται στις νεανικές ηλικίες.

Για ποια Παιδεία λοιπόν μιλάμε; Και σε τι χρησιμεύουν τα Κροκοδείλια δάκρυα που συνοδεύουν κάθε βίαιο γεγονός;

Ξαναπιάνω την αρχική ερώτηση, εστιάζοντας στο μάθημα της Καλλιτεχνικής Παιδείας.

Η αδιαφορία για την αλήθεια, είναι ολοφάνερη. Στο ελληνικό σύστημα μάθησης, παραμένει ανεξήγητη η απουσία του συγκεκριμένου μαθήματος. Υπάρχει ευτυχώς σε ειδικά σχολεία, όπως αυτά της μουσικής.

Η παρουσία του ανάμεσα στ’ άλλα μαθήματα, κατά τη άποψη μου είναι αναγκαία, για να διαπλάθονται οι συμπεριφορές των παιδιών ακολουθώντας το Λόγο και τις Τέχνες που ποτέ δεν έβλαψαν! Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν ως όπλο στα χέρια της Εξουσίας για προπαγάνδα. Αλλά ποτέ βίαιες αυτές καθαυτές.

Η εξοικείωση με τις Τέχνες και η προσέγγιση μέσω της μάθησης ελευθερώνει το άτομο, του δίνει φτερά να απογειωθεί! Ανοίγει μονοπάτια και δρόμους κατανόησης και αλληλοσεβασμού, αντίθετα με την οποιαδήποτε μορφής βία.

Με το νέο σύστημα τηλεκπαίδευσης, μπορεί η καθηγήτρια ή ο καθηγητής να οδηγήσει τα παιδιά σε διαδικτυακή αναζήτηση επιλεγμένων έργων μεγάλων καλλιτεχνών, σε γόνιμο διάλογο τόσο με το παρελθόν, όσο και με την εποχή μας και το μέλλον.

Ένα απλό παράδειγμα θα ήταν ένα μάθημα βασισμένο στο έργο του μεγάλου Ιταλού ζωγράφου Καραβάτζιο (Caravaggio) που έχει τίτλο “ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ”.

Οι αναλύσεις γύρω απ’ αυτό οδηγούν σε συγκρίσεις με το τώρα, δηλαδή στα περιβόητα πλέον σέλφι (selfies) της νεολαίας! Οδηγούν όμως και στη γοητεία της ελληνικής μυθολογίας, όπως και της σύγχρονης ψυχολογίας για το «ποιος είμαι/ποια είμαι»;

Το «who is who» σε μια βαθύτερη μορφή αυτογνωσίας για όλους

⚠️ ℹ️  Kτίριo Μπινιώρη👈  στο Πόρτο Ράφτη
Σύντομα για τα μέλη του ΕΕΤΕ θα λειτουργεί, μέσα στο καλοκαίρι, το κτίριο Μπινιώρη, στο Πόρτο Ράφτη. Οι συνάδελφοι καλούνται να παρακολουθούν την ιστοσελίδα του ΕΕΤΕ όπου σύντομα θα αναρτηθεί ο εσωτερικός κανονισμός για τη λειτουργία του κτιρίου και θα μπορούν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον.

Καλούνται όλα τα μέλη του EETE που διαθέτουν ηλεκτρονική διεύθυνση να την αποστείλουν ηλεκτρονικά στο EETE, προκειμένου να ενημερώνονται

Εκδότης: Εύα Μελά, Πρόεδρος ΔΣ Τηλ.: 210 3301719, 210 3300016 Fax: 210 3301408
Ιστοσελίδα: www.eete.gr
e-mail: chafartg@otenet.gr