ΣΥΡΙΖΑ: κινεζοποίηση οικονομικής ανάπτυξης & εργασιακών σχέσεων - Ο αγώνας στην COSCO συνεχίζεται

Απρίλης 2016: Με τυμπανοκρουσίες και φιέστες πραγματοποιήθηκε από την κυβέρνηση της «πρώτης φοράς “αριστερά”» η πώληση του ΟΛΠ στην COSCO, διαδικασία που αποτέλεσε σταθμό και αιχμή δόρατος του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που έχουν συμφωνηθεί με τους ευρωενωσιακούς και ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Των ίδιων που το 2009 δια στόματος Τσίπρα χαρακτήριζαν «αποικιοκρατική» την σύμβαση που είχε υπογράψει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επισημαίνοντας πως «η μόνη λύση είναι να ανακτήσει το Δημόσιο αυτό που του ανήκει» και το 2014 –αναβαθμισμένοι σε αξιωματική αντιπολίτευση μέσω ΜΚΔ εξέπεμπαν SOS στο πουθενά …«ιδιωτικοποιούν το λιμάνι, καταλαμβάνουν τον δήμο, ελέγχουν την πόλη» (sic!!)

Η αποφασιστικότητα του τσιπρέικου –είτε σαν αντιπολίτευση από το 2000 και μετά, είτε ως κυβέρνηση Συριζα-ΑνΕλ (2015-2019) και στη συνέχεια «στο κλαρί» επί ΝΔ-Μητσοτάκη έχει να κάνει με το συγκεκριμένο (σοσιαλδημοκρατικό) μείγμα αστικής διαχείρισης να προωθήσει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, ανάμεσα στους οποίους είναι η ανάδειξη της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό κόμβο που θα συμβάλλει και στην αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή.
Δεν είναι τυχαίο πως κατά τη διάρκεια των γεγονότων αυτών των ημερών –μετά το νέο εργοδοτικό έγκλημα, τηρεί σιγή ιχθύος –αβαντάροντας κιόλας μέσω «Αυγής» τα προβοκατόρικα, που ξεκίνησε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι δήθεν το «ατύχημα» δεν συνέβη την ώρα της δουλειάς, άρα … «όλα καλά»

Η Ελλάδα είναι ανοικτή σε αναπτυξιακές επενδύσεις

Θυμίζουμε πως ο Τσίπρας –πρωθυπουργός τότε, στις δηλώσεις του αμέσως μετά τις υπογραφές, καταθέτοντας τα διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο, χαρακτήρισε το ξεπούλημα ως σηματοδότη «τέλους μιας πολύ δύσκολης εποχής και την έναρξη μιας νέας πιο αισιόδοξης, όπου το βάρος θα πέσει στην αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας»... «γι' αυτό οι επενδυτικές δραστηριότητες και μάλιστα αυτές που μπορούν να προσελκύσουν κι άλλες σημαντικές επενδύσεις, έχουν για μας ιδιαίτερη σημασία και αξία».
Ανέφερε, μάλιστα, καλώντας και άλλα μονοπώλια να διεκδικήσουν υποδομές της χώρας, ότι η εξέλιξη αυτή είναι «ένα σημαντικό μήνυμα στην παγκόσμια οικονομική κοινότητα για την προοπτική ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας».
«Είναι ένα μήνυμα προσέλκυσης νέων επενδύσεων, ότι η Ελλάδα είναι ανοικτή σε αναπτυξιακές επενδύσεις», ενώ έθεσε ως ...όρο ότι τάχα «οι επενδύσεις αυτές θα σέβονται τις εργασιακές σχέσεις, όπως αυτή που υπογράφουμε», όταν ήδη έτρεχε στη Βουλή νομοσχέδιο για την ανατροπή τους.
Στο μεταξύ, το δρόμο του ΟΛΠ ακολουθούν ο ΟΛΘ και τα 10 μεγάλα λιμάνια Pαφήνας, Βόλου, Ηγουμενίτσας, Πάτρας, Αλεξανδρούπολης, Ηρακλείου, Ελευσίνας, Λαυρίου, Κέρκυρας και Καβάλας (τα οποία -σσ. «καλού-κακού» μετατράπηκαν σε Ανώνυμες Εταιρείες)

Στις 30-Ιούν-2016 ψηφίστηκε η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ (με τη διαδικασία μάλιστα του κατεπείγοντος): υπέρ ψήφισαν 223 βουλευτές, αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων.
Μόνο το ΚΚΕ στάθηκε απέναντι στη στρατηγική ενίσχυσης του κεφαλαίου και καταψήφισε το νομοσχέδιο, σφυροκοπώντας και καταρρίπτοντας τα αφηγήματα με τους βουλευτές, αλλά και με κινητοποιήσεις.

29/09/2021 Δ. Μανωλάκου: Μετέφερε την φωνή των εργαζομένων του Πειραιά
που διαδήλωσαν ενάντια στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς στο λιμάνι

Χρήστος Κατσώτης: Δεν υπάρχει όφελος για τους εργαζόμενους
και τα λαϊκά στρώματα από την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού

Το νομοσχέδιο περιέχει τη σύμβαση παραχώρησης των περιουσιακών στοιχείων (υποδομές, ανωδομές, κινητά και ακίνητα του Δημοσίου) που μεταβιβάζονται στον ΟΛΠ προκειμένου να τα παραδώσει στη συνέχεια στον επιχειρηματικό όμιλο –γίγαντα, Cosco με την πώληση του 67% (51% τώρα και 16% σε 5 χρόνια) των μετοχών του Οργανισμού.
Η συζήτηση που έγινε στην Ολομέλεια ήταν άκρως αποκαλυπτική για την κοινή στρατηγική κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων επικρότησαν ως γνήσιοι υπέρμαχοι των ιδιωτικοποιήσεων το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία με την Cosco «εθνικής σημασίας» (ο «λαγός» Β. Λεβέντης, αναμάσησε κιόλας …ότι το ΚΚΕ υποστηρίζει τους πλούσιους !!), ενώ για να συγκαλύψουν τη σύμπλευση τους με την κυβέρνηση, έστησαν τη συνήθη κοκορομαχία εντός και εκτός Βουλής.

https://www.coscoshipping.gr/

Δείτε επίσης

• Για τις εξελίξεις στον Πειραιά και την πείρα από τον κλάδο του Μετάλλου
• 2020 ΟΛΠ – COSCO Γενίκευση της εργασιακής ζούγκλας σε όλο το λιμάνι Καταγγελία της «Δημοκρατικής Ενότητας Λιμενεργατών»
• Νομοσχέδιο υπουργείου Ναυτιλίας για λιμάνι Πειραιά - Ψηφίστηκαν οι νέες διευκολύνσεις στα μονοπώλια Καταψήφισε το ΚΚΕ
• Τα δικαιώματα και οι ανάγκες του πειραιώτικου λαού σε συμπληγάδες
• Για τις εξελίξεις στον Πειραιά και την πείρα από τον κλάδο του Μετάλλου

400 νεκροί μέσα σε 5 χρόνια

Ο Δημήτρης δεν γύρισε στο σπίτι του μια Δευτέρα το βράδυ. Είναι και αυτός ένας από τους εκατοντάδες εργάτες που έχασαν τη ζωή τους, με φρικτό τρόπο, την ώρα της δουλειάς.

400+ νεκροί μέσα σε 5 χρόνια είναι ο τραγικός απολογισμός. Μαζί με τους οικοδόμους, τους ντελιβεράδες, τους εργάτες που τρέχουν και τσακίζονται, ακόμα και χωρίς ρεπό για να προλάβουν διορίες και παραγγελίες.
Τους χιλιάδες που κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να τα φέρουν βόλτα οικονομικά, νέοι και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι χάνονται στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα», τα οποία στην ουσία αποτελούν προδιαγεγραμμένα εγκλήματα.

Ο θάνατος, όμως, του Δημήτρη τη Δευτέρα και ο 4ήμερος απεργιακός αγώνας των λιμενεργατών και του σωματείου της ΕΝΕΔΕΠ, έφεραν στην επιφάνεια για ακόμα μια φορά το τι σημαίνει έλλειψη συνθηκών ασφάλειας στον χώρο δουλειάς και μάλιστα σε ένα χώρο που παρουσιάζεται από όλες τις κυβερνήσεις ως υπόδειγμα επένδυσης και ανάπτυξης των κερδών σε έναν κλάδο, της COSCO.

Παρά την εξόφθαλμη αποσιώπησή του από τα ΜΜΕ και τις λαθροχειρίες ο τετραήμερος απεργιακός αγώνας των λιμενεργατών του Πειραιά έφερε στο προσκήνιο κι έγινε πρώτο θέμα συζήτησης σε όλους τους χώρους δουλειάς και στην ελληνική κοινωνία, ότι για τα εργατικά ατυχήματα και τους νεκρούς εργάτες δε φταίει η «κακιά η ώρα» ούτε μια απρόσεκτη στιγμή.
Φταίει η ελλιπής τήρηση ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας, αφού είναι μια από τις προϋποθέσεις για να αυξηθεί το καπιταλιστικό κέρδος, καθώς η τήρησή τους θεωρείται ως περιττό κόστος και ότι μειώνει το ρυθμό παραγωγής.
Παρά τη συντονισμένη προσπάθεια κυβέρνησης, μέσων μαζικής ενημέρωσης, COSCO και άλλων επιχειρηματικών ομίλων, ο αγώνας των λιμενεργατών κατάφερε να σπάσει την «ομερτά», να αναδείξει ότι οι μεγαλοεργοδότες δεν διστάζουν πουθενά για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη.

Τα παραδείγματα πολλά: Κόντρα βάρδιες με ανάπαυση έξι - επτά ωρών στο λιμάνι, 13ωρα στις φορτοεκφορτώσεις και στους οδηγούς φορτηγών, 9 ήμερες σερί στους μηχανοδηγούς χωρίς ρεπό, ελλιπής συντήρηση μηχανημάτων και υποδομών και ο κατάλογος είναι μακρύς. Μάλιστα όσο αυξάνεται η κερδοφορία, τόσο γίνονται πιο επιθετικές οι εταιρείες απέναντι στο σταθερό ημερήσιο χρόνο και σε συγκροτημένα δικαιώματα. Και τη θέση τους παίρνουν δυνατές ιαχές περί «αυτοπροστασίας», παίζοντας με την ίδια τη νοημοσύνη των εργαζομένων που δουλεύουν με ωράρια λάστιχο και κάτω από την πίεση των εργοδοτών για συνεχή αύξηση της παραγωγής.

Τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν οι προσλήψεις με ολιγόμηνες συμβάσεις, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ακόμα και σε ειδικότητες και πόστα που απαιτούν εκπαίδευση και εξειδίκευση, με ξεκάθαρο σκοπό των εργοδοτών να μειώσουν κι άλλο το «εργατικό κόστος». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλά από τα «εργατικά ατυχήματα» αφορούν εργολαβικούς εργαζόμενους.

Διαδοχικά οι κυβερνήσεις, με τους νόμους που έχουν ψηφίσει, έχουν διαμορφώσει αυτή την εργασιακή ζούγκλα και μάλιστα καμαρώνουν γιατί λέει «έτσι προσελκύονται επενδύσεις» και θα έρθει η περιβόητη ανάπτυξη που δήθεν θα είναι για όλους. Αλήθεια σε ποια ανάπτυξη αναφέρονται;
Η κατάσταση στο λιμάνι είναι ενδεικτική. Από τη μια μεριά είναι το μεγαθήριο της COSCO με τις συνεχείς επενδύσεις δισεκατομμυρίων και τα master plan και από την άλλη είναι εργάτες που σκοτώνονται και σακατεύονται για το μεροκάματο, που σήμερα το έχουν και αύριο τους το κόβουν.

Αποκορύφωμα αποτελεί ο πρόσφατος νόμος - έκτρωμα για τα εργασιακά. Με μια σειρά διατάξεις απογειώνει την εκμετάλλευση, όπως για παράδειγμα με τη διευθέτηση του ωραρίου, όπου θα μπορεί να απασχολεί υπερωριακά 12ωρα τον εργαζόμενο, ξεζουμίζοντάς τον χωρίς αμοιβή και να του επιστρέφει ώρες ή μέρες αδείας σε μια νεκρή περίοδο της παραγωγής, με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες. Από την άλλη μεριά, με τον ίδιο πρόσφατο νόμο, ανοίγεται ο δρόμος για να μπορεί η εργοδοσία να ξεφορτώνεται συνδικαλιστές και άλλους εργαζόμενους που εναντιώνονται σε αυτή την κατάσταση και που διεκδικούν μέτρα προστασίας, όπως ο πρόεδρος του Συνδικάτου στα μεταλλεία της Χαλκιδικής που απολύθηκε.

Ο κυνισμός και η αναλγησία κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοτών επιβεβαιώθηκε από το γεγονός ότι έφτασαν και στο σημείο να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, διαδίδοντας ψευδώς ότι ο εργαζόμενος ήταν εκτός βάρδιας κατά τη διάρκεια του «ατυχήματος», ενώ η πραγματικότητα είναι ότι σχολούσε στις 23.00 και το δυστύχημα έγινε στις 17.15.

Οι συνάδελφοι του Δημήτρη πήραν απόφαση να μην αφήσουν άλλον συνάδελφό τους να ποτίσει με το αίμα του τα κέρδη της COSCO και του κάθε εργολάβου. Από την επόμενη ώρα του δυστυχήματος έκαναν το πένθος δύναμη και σταματήσαν την παραγωγή. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις τους απεργούν κι οργανώνουν τον αγώνα, μέχρι να δεσμευθούν οι εταιρείες και να γίνουν πράξη τα αιτήματά τους για τα μέτρα προστασίας μέσα στο λιμάνι. Και δεν είναι μόνοι τους, είναι χιλιάδες αυτοί που τους συμπαραστέκονται στις συγκεντρώσεις από άλλους κλάδους, που έχουν και αυτοί χάσει συναδέλφους τους, αλλά και συνδικάτα από όλο τον κόσμο που στέλνουν συνεχώς μηνύματα αλληλεγγύης.

Οι εργαζόμενοι σήμερα έχουν κάθε δικαίωμα να φεύγουν για δουλειά και να ξέρουν ότι θα επιστρέψουν σπίτι τους σώοι και αβλαβείς. Εχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν σύγχρονα μέτρα προστασίας και συνολικά σύγχρονα δικαιώματα, με βάση τις δυνατότητες της εποχής, την επιστήμη, την εξέλιξη της τεχνολογίας. Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, των λιμενεργατών της COSCO, των διανομέων της E-FOOD, των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των οικοδόμων, των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευής, των ναυτεργατών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, δείχνουν ότι κάτι ελπιδοφόρο γεννιέται, με τους εργάτες οργανωμένους στην πρώτη γραμμή του αγώνα, χωρίς να περιμένουν από «σωτήρες» και «εργολάβους λύσεων» που επιδιώκουν κάθε φορά να κλέψουν τις αγωνίες και τις ελπίδες τους.

Απανωτά ασφαλιστικά μέτρα της COSCO

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο αγώνας συνεχίζεται διαμηνύουν οι απεργοί παρά την νέα αντιαπεργιακή δικαστική απόφαση.
Οι θύτες (εργοδοσία, κυβέρνηση), έστειλαν για μία ακόμα φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου τα θύματα, δηλαδή τους εργαζόμενους και στην προκειμένη περίπτωση τους εργάτες της COSCO, ζητώντας τους τα ρέστα επειδή αγωνίζονται, απεργούν και διεκδικούν για τη λήψη στοιχειωδών μέτρων προστασίας της ζωής τους στο χώρο δουλειάς, να γυρίζουν στα σπίτια τους, στις οικογένειές τους μετά το μεροκάματο, σώοι και αβλαβείς και όχι σακατεμένοι ή σε φέρετρο.

Με τις καθιερωμένες και συνοπτικές διαδικασίες και τους γνωστούς πια σε όλους ψευδομάρτυρες, έγινε η εκδίκαση στα δικαστήρια του Πειραιά και της νέας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η COSCO κατά και αυτής της 24ωρης απεργίας που είναι σε εξέλιξη και την ώρα που οι εργάτες θρηνούσαν στην κηδεία του Δημήτρη Δαγκλή, τον νεκρό τους, που βρήκε τραγικό θάνατο όταν γερανογέφυρα τον διαμέλισε.
Το βράδυ του Σαββάτου γνωστοποιήθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, το οποίο έκρινε την απεργία παράνομη, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά το ρόλο της αστικής δικαιοσύνης στην υπεράσπιση των συμφερόντων της μεγαλοεργοδοσίας.
Την απεργία που έχει κηρυχθεί ως τα μεσάνυχτα του Σαββάτου καλύπτει με απόφασή του το Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Το βράδυ οι απεργοί της COSCO πραγματοποίησαν νέα γενική συνέλευση για την εξέλιξη του αγώνα τους.

Κατά την εκδίκαση των δικαστικών μέτρων, όπως κάθε φορά έτσι και τώρα, καταρρίφθηκαν πλήρως τα φαιδρά επιχειρήματα και τα ψέματα της εργοδοσίας τα οποία είχε αναλάβει να σερβίρει το στέλεχός της Γιάννης Σοφιανόπουλος, αυτός δηλαδή που κάθε φορά καταθέτει στα Δικαστήρια για λογαριασμό της COSCO, ενώ αναδείχθηκε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το δίκαιο των εργαζομένων οι οποίοι διεκδικούν τα αυτονόητα, όπως οι ομάδες σε κάθε πόστο να αποτελούνται από 6 εργαζόμενους και όχι από 4, να σταματήσουν οι κόντρα βάρδιες που εξουθενώνουν τους εργάτες, να μετατραπούν όλες οι συμβάσεις σε πλήρους απασχόλησης, να συσταθεί Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους και μέλη του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ αλλά και να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στην COSCO με νέα μηχανοκίνητη πορεία όπου εργαζόμενοι από διάφορα σωματεία εκφράζουν την αλληλεγγύη τους όπως το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού που θα προσφέρει, με μια συμβολική κίνηση, φαγητό.

Στις 12 το μεσημέρι, μηχανοκίνητη πορεία θα ξεκινήσει από την πλατεία Καραϊσκάκη στο Μεταξουργείο και θα καταλήξει στον Πειραιά, σε ένδειξη αλληλεγγύης εργαζομένων στους απεργούς λιμενεργάτες της COSCO.

Η κινητοποίηση εντάσσεται στις δράσεις και πρωτοβουλίες που παίρνουν Ομοσπονδίες και συνδικάτα  εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους απεργούς λιμενεργάτες που για 7η μέρα δίνουν την μάχη της απεργίας διεκδικώντας μέτρα για την ασφάλεια της ζωής τους, μετά και τον θάνατο του 45χρονου συναδέλφου τους Δημήτρη Δαγκλή που σκοτώθηκε την ώρα της δουλειάς εξαιτίας της έλλειψης των απαραίτητων μέτρων για την προστασία της υγείας, της ζωής και της ασφάλειας στην εργασία.

Στην κινητοποίηση καλούν τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή  η Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων, η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών Ν. Αττικής και Νήσων, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής, το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου.

Επίσης, καλούν αύριο Δευτέρα 1η Νοέμβρη στις 9 το πρωί, στη μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας, για να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων της Cosco.

Τα αιτήματα

1. Οι ομάδες σε κάθε πόστο να αποτελούνται από 6 εργαζόμενους και όχι από 4.
2. Να σταματήσουν οι κόντρα βάρδιες που εξουθενώνουν τους εργάτες.
3. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης.
4. Να συσταθεί Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους και μέλη του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ.
5. Να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους.

 

 

Καλοκαίρι 2018: Μέρες Συριζα …επανάσταση στην επανάσταση!

 

• Προτεραιότητα οι συλλογικές συμβάσεις, η αύξηση του κατώτατου μισθού, και η δικαιότερη φορολόγηση, με ελαφρύνσεις για μικρομεσαίους
• Με τη συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων συνεχίζεται ο αγώνας για να ανακτήσει όσα έχασε ο κόσμος της εργασίας
• Οι Βρυξέλλες θέλουν να μπουν στο κάδρο της γιορτής της ελληνικής εξόδου
• Θεανώ Φωτίου, αν. υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης:
  Έτσι κρατήσαμε την κοινωνία όρθια
• Μάνος Μανουσάκης, πρόεδρος ΑΔΜΗΕ:
  Απαιτείται ριζοσπαστικός ανασχηματισμός του δημόσιου τομέα
• - Η “ελληνική τραγωδία” ως θέαμα- ακρόαμα
  - Τα “σκληρά” λάθη του ΔΝΤ, τα μέτρα του μνημονίου και τα “δανεικά”
  - Οι δύο ελαφρύνσεις χρέους: Από την καταστροφή του PSI στην αναδιάρθρωση του φετινού καλοκαιριού
  - ΝΔ: Και τώρα τι κάνουν χωρίς μνημόνια;
• Νίκος Βούτσης, πρόεδρος της Βουλής:
  Οικοδομούμε ένα σύγχρονο πολιτικό υπόδειγμα Αριστεράς στην Ευρώπη της κρίσης, με ευθύνη διακυβέρνησης

6 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το περίφημο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου του 2015 που τελικά έφερε το 3^ο μνημόνιο, το μνημόνιο Τσίπρα, που ψηφίστηκε με ευρεία συναίνεση και πλειοψηφία 222 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Τα νταούλια βέβαια είχαν αρχίσει να βαράνε αρκετό καιρό νωρίτερα...

Το χρονικό ενός στημένου παιχνιδιού…

Λίγες μέρες μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και τον σχηματισμό κυβέρνησης με το θολό, δήθεν "αντιμνημονιακό", ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ, του επί σειρά ετών βουλευτή και υπουργού της ΝΔ, Πάνου Καμμένου,  ξεκίνησε η διαπραγμάτευση με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η οποία βαφτίστηκε "θεσμοί", καθώς η δανειακή σύμβαση του προηγούμενου μνημονίου έφτανε στο τέλος της. Παρά την επικοινωνιακή καταιγίδα, τα αποπροσανατολιστικά τηλεοπτικά σόου του υπουργού Οικονομικών τότε του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Βαρουφάκη, που ενισχύθηκαν από τα κανάλια με ρεπορτάζ για τις ενδυματολογικές του επιλογές και τη μηχανή που οδηγάει, όπως και οι απίθανες δηλώσεις του περί δημιουργικής ασάφειας και 70% καλού μνημονίου, δεν μπορούν να κρύψουν αυτό που συνεχώς τόνιζε το ΚΚΕ: Διαπραγμάτευση υπέρ του λαού, εντός των τειχών της ΕΕ και της δικτατορίας του κεφαλαίου, δεν μπορεί να υπάρξει! Έρχεται νέα αντιλαϊκή συμφωνία.

Τα πρωτοσέλιδα και η αρθρογραφία του “Ριζοσπάστη” και του “Οδηγητή” σε όλη τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, από την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη μέχρι την υπογραφή του 3^ου μνημονίου τον Αύγουστο, αποτελούν σοβαρό ιστορικό πολιτικό ντοκουμέντο για τη στάση όλων των κομμάτων τη συγκεκριμένη περίοδο.

Τέλη Φεβρουαρίου έρχεται το πρώτο ισχυρό σημάδι της οδυνηρής επιβεβαίωσης της εκτίμησης του ΚΚΕ. Η κυβέρνηση προχωρά σε αίτημα επέκτασης της ισχύουσας τότε δανειακής σύμβασης για ακόμα έξι μήνες. Λίγες μέρες μετά τη νίκη του στις εκλογές, που δεσμεύτηκε ότι θα σκίσει τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, ο Αλέξης Τσίπρας ζητά από την τρόικα εξάμηνη επέκταση των μνημονίων του Παπανδρέου, του Παπαδήμου, του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Το ΚΚΕ με ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου καλεί τον λαό να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, να απαιτήσει άμεση κατάργηση των μνημονίων και τον εφαρμοστικών νόμων, ενώ καταθέτει πρόταση νόμου στη Βουλή με το ίδιο αίτημα. Ταυτόχρονα, διοργανώνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα κατά της συμφωνίας για την εξάμηνη επέκταση του μνημονίου.

Μόλις ένα μήνα μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, οι εξελίξεις απέδειξαν ότι η κυβέρνηση στραπατσάρισε τις προσδοκίες που καλλιεργούσε σε ένα μεγάλο τμήμα του λαού ότι θα εφάρμοζε φιλολαϊκή πολιτική. Μόλις ένας μήνας χρειάστηκε για να ναυαγήσουν οι αυταπάτες της φιλολαϊκής κυβερνητικής διαχείρισης στο πλαίσιο του συστήματος και της ΕΕ, άσχετα αν προσπάθησε να τις καμουφλάρει πίσω από μία ανέξοδη συνθηματολογία.

Τα όσα εξελίσσονται το επόμενο διάστημα μέχρι να φτάσουμε στα τέλη Ιουνίου μοιάζουν σκηνικά βγαλμένα για να γεμίσουν με χρόνο την ταινία του Γαβρά... “Δραματικά” Eurogroup, ολονύχτιες συνεδριάσεις, η κόκκινη τσάντα του Τσακαλώτου, ο μεθυσμένος Γιούνκερ, το σακάκι του Βαρουφάκη, οι φριζαρισμένες μπούκλες του Ντάισελμπλουμ και ο έρπης του Τσίπρα κυριαρχούν στην επικαιρότητα, ενώ στην πραγματικότητα η κυβέρνηση σχηματίζει από μόνη της ένα σκληρό μνημόνιο και προετοιμάζει το έδαφος γι’ αυτό που η ίδια αρχίζει να παρουσιάζει ως "έντιμη συμφωνία"…

Η πολύμηνη αυτή διαδικασία φέρνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δύο προτάσεις: Από τη μία μεριά το μνημόνιο των “θεσμών” και από την άλλη το μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι είναι αποκαλυπτικά τα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη που αποκαλύπτουν άρθρο-άρθρο τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη που ετοιμάζουν στο λαό.

Στις 27 Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας θα ανακοινώσει με έκτακτο διάγγελμα το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου με ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην απαράδεκτη πρόταση των θεσμών, τονίζοντας ότι θα σεβαστεί το αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι αυτό, υπενθυμίζοντας βεβαίως ότι «η Ευρώπη είναι το κοινό σπίτι των λαών»… Την επόμενη μέρα η Βουλή θα επικύρωνε το ερώτημα του δημοψηφίσματος.

Σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, θα σημειώσει: «Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα μεταφραστεί από την ελληνική κυβέρνηση ως έγκριση της δικής της αντιλαϊκής πρότασης των 47+8 σελίδων. Το ΝΑΙ θα μεταφραστεί ως συγκατάθεση στα βάρβαρα μέτρα της τρόικας και “παραμονή στην ΕΕ με κάθε θυσία”, όπως λένε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι. Και οι δύο απαντήσεις οδηγούν στο ΝΑΙ στην ΕΕ και την καπιταλιστική βαρβαρότητα».

Στη Βουλή, ο πρωθυπουργός, με τις μεγαλοστομίες και τις δακρύβρεχτες τοποθετήσεις των υπόλοιπων αστικών κομμάτων για την ΕΕ και τη θέση της χώρας μέσα σε αυτή, νόμιζε ότι θα περάσει “ατσαλάκωτος”… Μέχρι που πήρε το λόγο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης. «Σας πετάνε έξω με κλωτσιά κι εσείς χαϊδεύετε το παπούτσι που σας κλωτσάει», είπε, και έριξε σαν βόμβα την πρόταση του ΚΚΕ να μπει ως ερώτημα στο δημοψήφισμα αν ο ελληνικός λαός αποδέχεται ή όχι, όχι μόνο την πρόταση των θεσμών, αλλά και την πρόταση Τσίπρα, που συνιστά επίσης μνημόνιο.
Μάλιστα, η πρόταση του ΚΚΕ δεν έμεινε εκεί. Προχώρησε ένα βήμα παραπέρα: «Ε, λοιπόν, σας προκαλούμε, να τολμήσετε και δεύτερο ερώτημα. Να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν είναι υπέρ της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και υπέρ της κατάργησης των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων. Είναι σαφέστατο!».

Η πρόταση αυτή του ΚΚΕ είχε ως αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός να κάνει την αλήστου μνήμης δήλωση, απευθυνόμενος στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: «Επί πέντε μήνες έχετε προεξοφλήσει ότι αυτή η κυβέρνηση θα αποδεχτεί μνημόνια και θα φέρει σε αυτή τη Βουλή μνημόνια να ψηφιστούν. Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη». Και μπορεί τώρα όλα αυτά να φαίνονται αστεία, αλλά τότε είχε το θράσος να τα λέει σοβαρά. Κατηγόρησε μάλιστα το ΚΚΕ ότι παίζει μικροπολιτικά παιχνίδια και έκλεισε λέγοντας ότι «παρόλα αυτά το ίδιο ψηφοδέλτιο θα ρίξουμε την Κυριακή»… Για να πάρει την πληρωμένη απάντηση από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα: «Κάνετε μεγάλο λάθος αν νομίζετε ότι θα ψηφίσουμε το ίδιο. Θα ψηφίσουμε την πρότασή μας, όπως κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή. Και θα είμαστε και μέσα και έξω από τα εκλογικά τμήματα, εσείς δεν ξέρω που θα είστε την άλλη Δευτέρα»…

Για την ιστορία, ο Αλ. Τσίπρας, τη Δευτέρα μετά το δημοψήφισμα ήταν εκεί που υποσχόταν ότι δε θα είναι, εκεί που προέβλεψε το ΚΚΕ -πριν την εκλογή του ακόμα- ότι θα είναι… Να υπογράφει μνημόνια και να συναινεί στον σφαγιασμό του λαού!

Η πόλωση τη βδομάδα του δημοψηφίσματος ήταν δεδομένη. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκλεισε τη χρηματική ροή προς τις ελληνικές τράπεζες κι έτσι επιβλήθηκαν capital controls με ημερήσιο όριο αναλήψεων τα 60 ευρώ. Έξω από τα ΑΤΜ των τραπεζών στήθηκε το γνωστό προβοκατόρικο σκηνικό των τηλεοπτικών καναλιών. Η πλευρά του “ΝΑΙ” προσπάθησε να αποδώσει στην πλευρά του “OXI” ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά που δεν είχε και με μπόλικο αντικομμουνισμό υπερασπίστηκε το κεφάλαιο και τον μονόδρομο της ΕΕ. Στην ύστατη στιγμή επιστράτευσε και τα μεγάλα “όπλα”, τη Μιμή Ντενίση και τον Σάκη Ρουβά...

Οι συγκεντρώσεις του “ΟΧΙ” ήταν μαζικές. Πλατιά λαϊκά στρώματα που μετά από απανωτά σκληρά αντιλαϊκά μέτρα είχαν πιστέψει ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος υπέρ του λαού από μία αστική κυβέρνηση χωρίς συνολική ρήξη με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την εξουσία των μονοπωλίων. Οι προσδοκίες γκρεμίστηκαν γρήγορα, η απογοήτευση και η μοιρολατρία που σκόρπισε το 3^ο μνημόνιο και η αγωνιστική διάθεση για ρήξη που ενσωματώθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα για ένα “λιγότερο κακό” μνημόνιο ήταν και το μεγάλο δώρο του στο σύστημα…

Το ΚΚΕ έκανε πράξη την υπόσχεσή του. Το ψηφοδέλτιο με το διπλό ΟΧΙ, το πραγματικό παλλαϊκό «OXI στα μνημόνια και την ΕΕ» μοιράστηκε από τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ χέρι-χέρι, γειτονιά τη γειτονιά, μαζί με τον Ριζοσπάστη. Το ΚΚΕ ήταν μέσα κι έξω από τα εκλογικά τμήματα με στόχο να αφήσει ο λαός το δικό του αποτύπωμα στις εξελίξεις, να χαράξει τον δικό του δρόμο και να μη γίνει θεατής στη σφαγή του και ουρά των αστικών επιτελείων.

Τον ρόλο της «ουράς» κέρδισαν επάξια άλλες δυνάμεις (βλ.ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που όχι μόνο έσπειραν αυταπάτες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πανηγύριζαν στην εκλογή της και διάλεξαν να είναι το πλευρό της κυβέρνησης και τμημάτων του κεφαλαίου στο δημοψήφισμα, αλλά πρόσφεραν και πολύτιμο άλλοθι στα νέα μνημόνια του ΣΥΡΙΖΑ, στα νέα μέτρα σφαγής του λαού και στην προσπάθεια απόσπασης της συνενοχής του.

Ο επίλογος της ιστορίας είναι λίγο-πολύ γνωστός. Δεν πέρασε ούτε ένα 24ωρο από το δημοψήφισμα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζήτησε εξουσιοδότηση για να διαπραγματευτεί το 3ο μνημόνιο σε συνεδρίαση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλο, με όλα τα πολιτικά κόμματα -πλην ΚΚΕ- να συμφωνούν σε κοινό ανακοινωθέν.

Μετά την ολοκλήρωση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, σε δήλωσή του, τόνισε ότι το ΚΚΕ διαφώνησε συνολικά με το κοινό ανακοινωθέν, που συμφώνησαν τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα προσθέτοντας ότι δεν έχει εξουσιοδοτήσει κανένας κανέναν να πάει να υπογράψει νέα μνημόνια, νέα επώδυνα μέτρα για το λαό.

Λίγες ώρες μετά, ο Αλέξης Τσίπρας, σαν έτοιμος από καιρό, ετοίμασε βαλίτσες για Βρυξέλλες και μετά από μία 17ωρη "ηρωϊκή διαπραγματέυση" έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε ένα ακόμη μνημόνιο και σε σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Αποδείχτηκε έτσι ότι στήθηκε ένα σκηνικό στην πλάτη του λαού που και τα δύο αποτελέσματα, το ΟΧΙ και ΝΑΙ, οδηγούσαν σε ένα αποτέλεσμα με το ίδιο αντιλαϊκό πρόσημο…

🔴   H πείρα να αξιοποιηθεί... 🔴  

Σήμερα, 6 χρόνια μετά, η πείρα και τα συμπεράσματα εκείνης της περιόδου πρέπει να αξιοποιηθούν από τον λαό και τη νέα γενιά:

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαργύρωσε τον ρόλο για τον οποίο επιλέχθηκε και στηρίχτηκε από το σύστημα, τους επιχειρηματικούς ομίλους, κέντρα των ΗΠΑ και της ΕΕ, ήδη πριν από το 2012. Κατάφερε να παγιδεύσει τον λαό στην αποδοχή των θυσιών για το κεφάλαιο με τη μορφή νέων μνημονίων, όπως και στη μη αμφισβήτηση των προηγούμενων. Κατάφερε η λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση να μην πάρει ριζοσπαστικούς δρόμους, να μην οδηγήσει σε αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος.

Με την ψήφο του λαού τον Σεπτέμβριο του 2015 και με το επιχείρημα «καλύτερα εμείς, παρά οι άλλοι», κατάφερε να πάρει την έγκριση για να προχωρήσει αποφασιστικά στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής: Την αύξηση της φορολογίας στα λαϊκά στρώματα, τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την τεράστια φορολογική επιβάρυνση στους μικρούς επαγγελματίες, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς, τον περιορισμό των δικαιωμάτων κ.λπ.

Το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, γιατί η απόσταση που χώριζε το «μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ» από το «μνημόνιο της τρόικα» ήταν πολύ μικρή. Η εξέλιξη αυτή ήταν η «χαριστική βολή» σε όποιες ριζοσπαστικές διαθέσεις υπήρχαν στον λαό και μεθοδικά και συστηματικά ο ΣΥΡΙΖΑ ...οδήγησε στον συμβιβασμό. Ήταν η αποθέωση της απογοήτευσης, της μοιρολατρίας και της παραίτησης, της λογικής του «τίποτα δεν μπορεί να γίνει», που συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια και που ευθύνεται για τη συντηρητικοποίηση των λαϊκών και νεανικών διαθέσεων.

Το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, όπως ακριβώς προειδοποιούσε το ΚΚΕ, απέδειξε γι’ άλλη μια φορά -με οδυνηρό για πολλούς τρόπο- ότι τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας δεν “παντρεύονται” με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Τα κέρδη των λίγων προϋποθέτουν το τσάκισμα των πολλών και αυτό είναι το περιεχόμενο των μνημονίων και της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, όπως κι αν ονομάζονται… Είναι η ίδια η λειτουργία του καπιταλισμού.

🔻  ΚΟΜΕΠ: Η στρατηγική σημασία της άρνησης συμμετοχής του ΚΚΕ σε αστική κυβέρνηση (2012-2015)

Ιούλης 2021: Προγραμματική Συνδιάσκεψη Συριζα - στο κλαρί!