Haydée Tamara Bunke ✨ Bider _Τάνια η Αντάρτισσα 🎈

Στην Κούβα και σε όλο τον κόσμο _γνωστό αυτό, τιμάται κάθε χρόνο η επέτειος της δολοφονίας του Comandante Ernesto Che Guevara de La Serna στη Βολιβία. Ανάμεσα αλλά και ως η 30ή επέτειος από τον θάνατο των συντρόφων του. Ανάμεσά στους 37 ήταν και η Haydée Tamara Bunke Bider  (Χαϊδέ Ταμάρα Μπούνκε Μπίντερ), γνωστή ως "Tania la Guerrigliera" _Τάνια η Αντάρτισσα, η μόνη γυναίκα στην βολιβιανή εκστρατεία.

Ακολουθεί σύντομη βιογραφία της...
Η Τάνια γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής 19-Νοε-1937, από Γερμανοεβραίους, κομμουνιστές γονείς που είχαν μεταναστεύσει δύο χρόνια νωρίτερα από τη Γερμανία μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Μέχρι το 1951, η Τάνια φοίτησε στο δημοτικό και το γυμνάσιο στην Αργεντινή. Το 1952, μετά την ίδρυση της DDR _Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας (14 ετών) επέστρεψε στη Γερμανία με όλη της την οικογένεια και πήγε να ζήσει κοντά στο Ανατολικό Βερολίνο. Εκεί, μέχρι το 1959, φοίτησε στο γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο, με εξειδίκευση στις ξένες γλώσσες. Την 1^η Ιανουαρίου 1959, στην Αβάνα, μετά την φυγή του δικτάτορα Μπατίστα, γεννήθηκε το "Cuba Libre" _ο Φιντέλ ξεκίνησε το Καραβάνι της Ελευθερίας προς την πρωτεύουσα, μπήκε στο Σαντιάγο ντε Κούβα, όπου εκφώνησε την πρώτη του ομιλία σε μια ελεύθερη πλέον Κούβα, για να συνεχίσει προς την Αβάνα μέσω Μπαγιάμο, Ολγκίν, Βικτόρια ντε λας Τούνας, Καμαγουέι, Σάνκτι Σπίριτους, Σάντα Κλάρα, Σιενφουέγος, Ματάνσας και από εκεί στην πόλη Κάρδενας της Ματάνσας.

Το 1960, η Τάνια ήταν διερμηνέας του Τσε Γκεβάρα, τότε κουβανού υπουργού, σε μια επίσκεψη στη ΛΔΓ, ενώ το 1961, μετακόμισε στην Κούβα και εργάστηκε στην Αβάνα ως διερμηνέας στο ICAP _το Κουβανικό Ινστιτούτο Φιλίας με τους Λαούς και στην Ομοσπονδία Κουβανών Γυναικών.
8 Μαρτίου 1963, η Τάνια επιλέχθηκε από τον Τσε για να εισέλθει στην επαναστατική παρανομία και άρχισε να παρακολουθεί μυστικά μαθήματα στο Cienfuegos (Σιενφουέγος) της Κούβας στο λεγόμενο "παράνομο σχολείο".

_παρένθεση
Σήμερα υπάρχει σχετικό Μουσείο Παρανομίας (Hermanas Giral) είναι πρωταθλητής διάδοσης στις νέες γενιές Κουβανών της σημασίας του αγώνα που διεξήγαγε ο λαός ενάντια στη δικτατορία του Fulgencio Batista κατά τη δεκαετία του 1950 και στη συνέχεια για την εδραίωση της επανάστασης. Ο ρόλος της σε όλο τον επαναστατικό αγώνα τονίζεται από τους ειδικούς του στους χιλιάδες _κάθε μήνα, επισκέπτες που έρχονται στο μουσείο, οι οποίοι διδάσκονται όχι μόνο για τη ζωή και το έργο των μαρτύρων που δολοφονήθηκαν από τη δικτατορία του Batista, αλλά και για άλλες προσωπικότητες που συνέβαλαν σε αυτόν τον αγώνα για την αξιοπρέπεια ενός έθνους _μεταξύ αυτών και της Τάνιας. Παράλληλα, το ίδρυμα Cienfuegos επεκτείνει το έργο του σε σχολεία, προγράμματα κοινωνικών υπηρεσιών, σωφρονιστικά κέντρα, χώρους εργασίας και διάφορους φορείς σε όλη την περιοχή. Το Μουσείο Hermanas Giral φιλοξενεί περιοδεύουσες, κυκλοφορούσες και προσωρινές εκθέσεις, τόσο εντός όσο και εκτός των εγκαταστάσεων. Οι συλλογές του με ιστορία, όπλα και έγγραφα, είναι από τις πιο ολοκληρωμένες στην Κούβα.

8 Μαρτίου 1964, η Τάνια στάλθηκε στην Ιταλία με το όνομα Marta Iriarte (Μάρτα Ιριάρτε): έμαθε ιταλικά (πιθανότατα ήταν φιλοξενούμενη του εκδότη Giangiacomo Feltrinelli _Τζιαντζιάκομο Φελτρινέλι στο Μιλάνο). Το καλοκαίρι του 1964, ήταν κουβανική μυστική πράκτορας στη Δυτική Γερμανία και σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Η Τάνια μιλάει άπταιστα πολλές γλώσσες: γερμανικά, αγγλικά, ρωσικά, γαλλικά, ιταλικά και ισπανικά. Το φθινόπωρο του 1964, στάλθηκε στη Λατινική Αμερική με το όνομα Laura Gutiérrez Bauer, εθνολόγος στο επάγγελμα και Αργεντινή υπήκοος. Πήγε πρώτα στο Περού και στη συνέχεια στη Βολιβία. Στη Λα Παζ, την πρωτεύουσα της Βολιβίας, η πολυτάλαντη Τάνια (παίζει κιθάρα, ακορντεόν και πιάνο) προσλήφθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως εθνολόγος, ανθρωπολόγος και ερευνήτρια της βολιβιανής λαογραφίας. Έτσι, απέκτησε κυβερνητική άδεια για να ταξιδεύει σε όλη τη χώρα (φυσικά, για να κρατάει σημειώσεις που τις παραδίδει στον Τσε).
Καθ' όλη τη διάρκεια του 1965, η Τάνια επισκέφθηκε τη Βολιβία (όπως είναι γνωστό, ο Τσε βρισκόταν στο Κονγκό τότε). Απρίλη του 1966, στο Μεξικό, συναντήθηκε με τον Κουβανό Juan Carretero (Χουάν Καρρετέρο, γνωστό ως Ariel _Άριελ), ο οποίος την ενημέρωσε ότι είχε γίνει δεκτή στο Κουβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα και της έδειξε την κάρτα μέλους του με την υπογραφή του Φιντέλ Κάστρο. Τον Μάιο, επέστρεψε στη Λα Παζ και, τον Αύγουστο, συμμετείχε στην υλικοτεχνική υποστήριξη των ανταρτών που έφταναν από την Κούβα. Στα τέλη Δεκεμβρίου, έφτασε στο στρατόπεδο του Κομαντάντε Γκεβάρα στη Νιανκαχουάζου και τον Ιανουάριο του 1966, κλήθηκε να συμμετάσχει στην βολιβιανή αποστολή και έφτασε στο βολιβιανό αντάρτικο στρατόπεδο του Τσε (Ramón). Τον Απρίλιο του 1967, αρρώστησε και ο Τσε την άφησε στην πιο προστατευμένη ομάδα _του Joaquín (Χοακίν), που 31 Αυγούστου 1967, σφαγιάστηκε από Βολιβιανούς στρατιώτες της CIA (μετά από "κάρφωμα" του χωρικού κατασκόπου Honorato Rojas _Ονοράτο Ρόχας).

Μωρό με τη μητέρα της στην Αργεντινή

Με τη Vilma Espín Guillois

Η Τάνια "έφυγε": ήταν μόλις 29⁺ ετών (ένα μήνα αργότερα, 9 Οκτωβρίου 1967, ο Τσε δολοφονήθηκε επίσης: ήταν μόλις 39 ετών). Η Τάνια ήταν η προτελευταία που βυθίστηκε στο ορμητικό ρεύμα του Ρίο Γκράντε, ακριβώς μπροστά από τον Χοακίν που κάλυπτε τους συντρόφους του. Με το νερό πάνω από τους γοφούς της ακούστηκαν οι πρώτες ριπές. Προσπάθησε να αρπάξει το τουφέκι της αλλά μια σφαίρα την βρήκε στον πνεύμονα… παρασύρθηκε από το ποτάμι και οι στρατιώτες βρήκαν το σώμα της επτά ημέρες αργότερα… Έκτοτε, κάθε 31-Αυγ, άγνωστα χέρια γεμίζουν με λουλούδια τιμής και μνήμης το μέρος όπου βρέθηκε το σώμα της και η αντάρτισσα Τάνια, το αγριολούλουδο του Ρίο Γκράντε, θρύλος πλέον, αναβιώνει την κραυγή για ελευθερία που διατρέχει τη Λατινική Αμερική.

Το 1968-69, οι υπηρεσίες πληροφοριών της CIA διεξήγαγαν μια συκοφαντική εκστρατεία εναντίον της, προσπαθώντας να την παρουσιάσουν ως Ανατολικογερμανίδα κατάσκοπο που είχε διεισδύσει στους αντάρτες του Γκεβάρα μέσω της σοβιετικής KGB για να ενημερώσει το Κρεμλίνο. Το 1970, στην Αβάνα, δύο Κουβανοί ιστορικοί, οι Marta Rojas και Mirta Rodriguez (Μάρθα Ρόχας - Μίρτα Ροντρίγκεζ), δημοσίευσαν ένα πολύ σημαντικό φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο "Tania, la guerrillera inolvidable" (Τάνια, η Αξέχαστη Αντάρτισσα _εκδ. Istituto del Libro, Αβάνα), το οποίο αποκάλυψε τα ψέματα της CIA. Το 1971, στο Μιλάνο, το προαναφερθέν βιβλίο εκδόθηκε και από τις εκδόσεις Feltrinelli, με τον τίτλο "Tania la guerrigliera"...

Εξαντλήθηκε και ίσως, επανεκδοθεί μια επειδή πολλοί νεαροί φίλοι από τους φιλοκουβανικούς κύκλους θα ήθελαν να το διαβάσουν. Υπενθυμίζουμε ότι το προαναφερθέν βιβλίο περιγράφει την Τάνια ως εξής: "Είχε πράσινα μάτια και ήταν έξυπνη, όμορφη, ξανθιά, γλυκιά, χαρούμενη, δραστήρια, ανοιχτή, αισιόδοξη, ενεργητική, πειθαρχημένη και ερωτευμένη με την Κουβανική Επανάσταση".

Στο Σαντιάγο ντε Κούβα, μπροστά από το ξενοδοχείο Σαντιάγο, υπάρχει ένας μικρός λόφος με ένα μνημείο αφιερωμένο στους Αργεντινούς Τσε και Τάνια, και σε 13 άλλους Κουβανούς που σκοτώθηκαν στη Βολιβία το 1967. Μετά τον θάνατο της, τα αστικά μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν αισχρά να την υποβαθμίσουν απλώς σε "ρομαντική σύντροφο του Τσε, μειώνοντας έτσι τη συμβολή της στην Εκστρατεία της Βολιβίας. Ορισμένοι διανοούμενοι τη συνέδεσαν με femme fatale, ο θάνατος της οποίας οφειλόταν στην εξωσυζυγική της σχέση με τον Comandante Ernesto. Η Σοβιετική-Ουκρανή αστρονόμος Λιουντμίλα Ζουράβλεβα ονόμασε έναν μικρό πλανήτη που ανακαλύφθηκε το 1974, 2283 Μπούνκε, προς τιμήν της. Η Μπούνκε έχει απεικονιστεί σε πολλές ταινίες, τραγούδια και θεατρικές παραγωγές, με πιο αξιοσημείωτη την ερμηνεία της Φράνκα Ποτέντε στην ταινία Τσε. Στη λογοτεχνία μυθοπλασίας και τα παιχνίδια, η παρουσία της είναι εξίσου αξιοσημείωτη. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της εμπλοκής της Πάτι Χερστ με τον Συμβιωτικό Απελευθερωτικό Στρατό μια μικρή "αντάρτικη ομάδα των ΗΠΑ το 1974, υιοθέτησε το ψευδώνυμο "Τάνια".  Εφημερίδες ανέφεραν ότι ο Αντόνιο Μπαντέρας (ο οποίος υποδύθηκε τον Τσε στην ταινία "Evita") θα υποδυθεί σύντομα ξανά τον Τσε στην "Tania", σε σκηνοθεσία του Michael Radford (Μάικλ Ράντφορντ) σκηνοθέτη του "The Postman" και παραγωγή Mick Jagger.

Υπάρχει ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ το "Tania - La Guerrillera" _αν το πετύχετε μην το χάσετε, επίσης το αδιάφορο Die drei Gesichter der Tamara Bunke (τα τρία πρόσωπα της Tamara Bunke)

Tamara Bunke στο ecured.cu

 

 

 

Bolero _Μπολερό

Στην πρόσφατη ανάρτησή μας για την Consuelo Velázquez Torres, πολλοί φίλοι\ες, μέσω viber & messenger, μας διαμήνυσαν πως ο όρος _είχαμε αναφέρει πως πρόκειται για “μουσικό είδος latin μουσικής _προέλευσης Κούβας, σε αργό ρυθμό και γλυκιά μελωδία, που χορεύεται σε Κούβα και Εκουαδόρ στη Λατινική Αμερική γενικά _ακόμη και τη Λιβύη” προσεγγίζεται επιφανειακά … πάμε λοιπόν

·       Μπολερό (Σοπέν), έργο για πιάνο του 1834

·       Το θρυλικό ορχηστρικό του Μωρίς Ραβέλ (1928), παραγγελμένο από την χορεύτρια Ίντα Ρουμπινστάιν, στο οποίο έχουν βασιστεί διάφορες παραστάσεις, όπως: χορογραφία της Μπρονισλάβα Νιζίνσκα, πρώτης χορεύτριας της Ίντα (πρεμιέρα στην Όπερα του Παρισιού, 1928), χορογραφία του Μωρίς Μπεζάρ, Μπαλέτο του 20ού αιώνα (La Monnaie, 1961)

·       Το δικό μας _Νίκου Καββαδία, “Federico Garcia Lorca” _Στο Θανάση Καραβία

·        Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι.
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ,
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι Σταυροφόροι.
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδιά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου.
Στο ρωγοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε ακαμάτης τ' αχαμνά του.
Του ταύρου ο Πίκασσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι.
Τραβέρσο ανάποδα — πορεία προς το Βοριά.
Τράβα μπροστά —ξοπίσω εμείς— και μη σε μέλει.
Κάτου απ' τον ήλιο αναγαλλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια.
Τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια.
Ατσίγγανε κι Αφέντη μου, με τί να σε στολίσω;
Φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό.
Στον τοίχο της Καισαριανής μάς φέραν από πίσω
κ' ίσα έν' αντρίκιο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο φέρτε νερό και ξίδι.
Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι,
μεσ' απ' τα διψασμένα της χωράφια τ' ανοιχτά.
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη, φτενή, δίχως καρένα.
Σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά.
Σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό ν' ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
Νίκος Καββαδίας _Πούσι, προμετωπίδα Γιάννη Τσαρούχη, Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1989, σ. 27-28
Ο Ν. Καββαδίας ενοποιεί τον αγώνα του ισπανικού και του ελληνικού λαού και ο Θ. Μικρούτσικος μελοποιεί το ποίημα: πρωτοδημοσιεύτηκε 19 Μαΐου 1945, στο 3^ο φύλλο του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα. Στη συνέχεια ο ποιητής το ενέταξε στη δεύτερη συλλογή του, Πούσι, το 1947. Στο ποίημα αυτό ο Καββαδίας ενοποιεί την αγώνα δύο λαών, του ελληνικού και του ισπανικού, ενάντια στο φασισμό: Ισπανικός Εμφύλιος, Λόρκα, Καισαριανή, Δίστομο διαπερνούν το ποίημα

·       Ισπανικός χορός που άνθησε στα τέλη του 18^ου αιώνα

Ταινίες

_1934 _με George Raft και Carole Lombard
_1942, γαλλική κωμωδία σε σκηνοθεσία Jean Boyer
_1973, ντοκιμαντέρ μικρού μήκους
_1984 _σκηνοθεσία John Derek
_τσέχικη 2004
_1990 του Sabri Kaliç
_1992 κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους του Ivan Maximov
_2024, γαλλική βιογραφική σε σκηνοθεσία Anne Fontaine

Ρούχο, είδος ενδύματος του επάνω μέρους του σώματος

      🔶  Ισπανικός χορός τέλη 18^ου αιώνα, ¾  

                                       Bolero Albums

Boleros _Tete Montoliu, 1977
Stanley Jordan, 1994
Mr. Children, 1997
Larry Coryell, 1981
Raffaella Carrà, 1984
Haustor album, 1985
Isao Tomita, 2008
Boleros _Juan Gabriel, 2010
Boleros, José Cura, 2002
Ángela Aguilar, 2024

Ο δικός μας Federico García Lorca

Τραγούδια

"Bolero - A Peacock's Tale", ορχηστρικό μέρος του τραγουδιού "Lizard" των King Crimson που περιλαμβάνεται στο ομώνυμο άλμπουμ του 1971
Ποπ τραγούδι της 10ετίας του 1980 από τη Γερμανίδα τραγουδίστρια Fancy
"Bolero / Kiss the Baby Sky / Wasurenaide", CD single του 2009 από τον Tohoshinki
"Bolero", του Claudio Baglioni
"Beck's Bolero", μια ροκ ορχηστρική σύνθεση που ηχογραφήθηκε από τον Άγγλο κιθαρίστα Jeff Beck το 1966

Μεταφορές

Mahindra Bolero, σειρά SUV της ινδικής εταιρείας Mahindra & Mahindra Limited
SEAT Bolero, ένα πρωτότυπο αυτοκίνητο από τη SEAT (παρουσιάστηκε το 1998)
MS Bolero, ρουμανικό πλοίο σε λειτουργία 1996–2000
Gin Bolero Plus, ένα νοτιοκορεατικό αλεξίπτωτο πλαγιάς

Άλλα

Μπουφάν Bolero (κοντό με μακριά μανίκια, γνωστό και ως "shrug" _άλογο, ιππικής δεξιοτεχνίας)
Bolero, μια έκδοση της Image Comics
Bolero (περιοδικό), που εκδίδεται από την Ringier στην Ελβετία
Επιχείρηση Bolero, κωδική ονομασία για την αμερικανική συγκέντρωση στρατευμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενόψει της Απόβασης στη Νορμανδία

Άλα της διαβολάκο ❤️ “Bésame mucho”

Δεν αναφέρομαι φυσικά στο Veelsevoul_ βελζεβούλ του Θάνου Μικρούτσικου _στίχοι Κώστα Τριπολίτη | άλμπουμ “Συγγνώμη για την άμυνα” _πρώτη εκτέλεση Γιώργος Νταλάρας, που κυκλοφόρησε τέτοιες μέρες του 1992 μια καταγραφή με το ”Ανεμολόγιο”, που έμελλε να γίνει το εμβληματικό, ιστορικό τραγούδι του δίσκου και να εκφράσει την οργή, τον πόνο αλλά και μια νέα αρχή.  Με τους αιχμηρούς, ειρωνικούς στίχους του τόνισε την αβεβαιότητα αλλά και τη ματαίωση και την ελπίδα που έφεραν τα γεγονότα των ανατροπών στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Με το δικό του τρόπο είπε τα ίδια με το θρυλικό εξώφυλλο του Ριζοσπάστη “ελπίδα η πάλη των λαών”, αλλά σ’ έναν άλλο διαβολάκο, γένους θηλυκού την κα Myrtooo

                                             

__η οποία κάθε τόσο μου στέλνει διάφορα επίκαιρα προς αποκωδικοποίηση. Το σημερινό _πριν λίγο έφτασε via viber είχε μόνο μια φωτογραφία και διάφορα παράξενα σημαδάκια _τρόμαξα να καταλάβω …

Áõã-19óô💅ç
Ciud💥 aG👀mán

Είχε να κάνει με την Consuelo (Consuelito) Velázquez Torres, που γεννήθηκε σαν σήμερα, 21-Αυγ-1916 στη Ciudad Guzmán, στην πολιτεία Jalisco τού Μεξικού και έγραψε το διασημότερο ίσως ερωτικό τραγούδι στην ιστορία – προτού ακόμη δώσει ή δεχθεί το πρώτο της ερωτικό φιλί. Και, για χρόνια ολόκληρα, πολύς κόσμος πίστευε πως ο δημιουργός ήταν άνδρας. Ως παιδί-θαύμα έπαιζε ήδη από τεσσάρων ετών πιάνο “με το αυτί” και στα έξι της έδωσε το πρώτο της κοντσέρτο. Στο φημισμένο ωδείο Conservatorio de Bellas Artes έλαβε αργότερα κλασική εκπαίδευση στο πιάνο και θα μπορούσε να ακολουθήσει μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα. Μόλις 15 ετών, συνέθεσε ένα bolero (σσ. είδος latin μουσικής _προέλευσης Κούβας, σε αργό ρυθμό και γλυκιά μελωδία, που χορεύεται σε Κούβα και Εκουαδόρ στη Λατινική Αμερική γενικά, ακόμη και τη Λιβύη). με τίτλο “Bésame mucho”, με έμπνευση που ήρθε από μια παθιασμένη σκηνή όπερας – Υπέγραψε το τραγούδι με το πλήρες όνομά της, όμως σε πολλές χώρες το Consuelo θεωρήθηκε (λανθασμένα) ανδρικό όνομα. Έτσι, πολλοί πίστεψαν ότι αυτό το ρομαντικό αριστούργημα προερχόταν από έναν ισπανό συνθέτη Το “Bésame mucho” έγινε παγκόσμια επιτυχία άνευ προηγουμένου, είναι ένα από τα περισσότερο εκτελεσμένα τραγούδια που ερμηνεύθηκε από θρύλους όπως η Sara (Sarita) Montiel, Beatles, Carmen McRae _Charles Aznavour και Édith Piaf, Frank Sinatra, Luis Miguel, Chris Isaak, Connie Francis, Dalida,  Dean Martin, Andrea Bocelli, Cesária Évora Nat King Cole, Alejandro Fernández Anacani Ana Gabriel Andy Russell Carla Boni,  Carmen Consoli, Diana Krall, Fabrizio De André …Gato Barbieri, Giusy Ferreri, Omara Portuondo, Mario Lanza, Michel Petrucciani, Milva, Mina, Mireille Mathieu, Νάνα Μούσχουρη,  Le Vibrazioni, Lila Downs, Linda Ronstadt, Lisa Ono …Los Panchos και Los Piratas, Louis Armstrong, Lucho Gatica, Thalia, The Coasters, Flamingos …Vinicio Capossela, Vicente Fernández, Wes Montgomery, Xavier Cugat κλπ. πάνω από 500 εκτελέσεις _κάντε μια αναζήτηση στο youtube, ώστε σήμερα θεωρείται το πιο πολυμεταφρασμένο και πολυπαιγμένο (μεξικανικό_λάτιν) τραγούδι όλων των εποχών.

Και η κληρονομιά τής Consuelo εκτείνεται πολύ πέρα από αυτό. Συνέθεσε δεκάδες ακόμη τραγούδια, διετέλεσε βουλεύτρια από το 1979 έως το 1982 και από τη θέση της στο κοινοβούλιο αγωνίστηκε με πάθος για τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών – σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούσαν οι άνδρες. Παρά τη φήμη της, έζησε αποτραβηγμένη από τα φώτα της δημοσιότητας, αφοσιωμένη στην οικογένειά της και στο πιάνο. Στην ερώτηση για το μυστικό της επιτυχίας της, απαντούσε πάντα απλά: “Δεν ήμουν ποτέ μποέμ. Ήμουν ρομαντική. Και έπαιζα με την ψυχή μου”.

Fenomenon Consuelo _
Consuelito Velázquez Torres

Η Consuelo Velázquez Torres, επίσης γνωστή ως Consuelito Velázquez, υπήρξε Μεξικανή πιανίστα και συνθέτρια διάσημων έργων _βασικά μπαλάντων όπως τα "Bésame mucho", "Amar y vivir", "Cachito" κλπ.

Πρώτα χρόνια

Με καταγωγή από το Ciudad Guzmán του Μεξικού, ήταν η μικρότερη από τις πέντε κόρες που γεννήθηκαν από τον στρατιώτη και ποιητή Isaac Velázquez de Valle και τη σύζυγό του, María de Jesús Torres Ortíz. Σε ηλικία τεσσάρων ετών άρχισε να επιδεικνύει καλό αυτί και κλίση στη μουσική και σε ηλικία μόλις έξι άρχισε να σπουδάζει μουσική και πιάνο στην Academia de Música Serratos στη Γκουανταλαχάρα του Μεξικού. Μετά από αρκετά χρόνια σπουδών, σε ηλικία 11 ετών, μετακόμισε στην Πόλη του Μεξικού, όπου συνέχισε τις σπουδές της και απέκτησε πτυχίο στη διδασκαλία μουσικής και πιάνου συναυλιών στο Conservatorio Nacional de Música (Εθνικό Ωδείο Μουσικής) Η πρώτη της δημόσια συναυλία πραγματοποιήθηκε στο Palacio de Bellas Artes στην πρωτεύουσα και λίγο αργότερα άρχισε να εργάζεται ως συνθέτρια λαϊκής μουσικής. Ως πιανίστα συναυλιών, ήταν σολίστ της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας του Μεξικού και της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού.

Καθώς η εμφάνιση στο ραδιόφωνο για μια νεαρή γυναίκα ήταν επικίνδυνη, χρησιμοποίησε ανδρικό ψευδώνυμο στα πρώτα της χρόνια. Ο Mariano Rivera Conde, καλλιτεχνικός διευθυντής του σταθμού, την ώθησε να αναφέρει ότι ήταν η δημιουργός των τραγουδιών. Η Velázquez συμφώνησε, έγινε και ερωμένη του (παντρεύτηκαν έξι χρόνια αργότερα).

Συνθέτης

Ως συνθέτης, η κληρονομιά της είναι πιο γνωστή. Οι πρώτες της συνθέσεις, "No me pidas nunca", "Pasional" και "Déjame quererte", ήταν από το είδος "naturaleza romántica", το οποίο δίνει έμφαση στην ομορφιά και τη δύναμη της φύσης. Αργότερα, εμφανίστηκαν, μεταξύ άλλων, τραγούδια όπως τα "Bésame mucho", "Amar y vivir", "Verdad Amarga", "Franqueza", "Chiqui", "Cachito", "Que seas feliz", "Enamorada", "Orgullosa y bonita" και "Yo no fui" (ένα χορευτικό τραγούδι που αρχικά έγινε δημοφιλές από τον Pedro Infante και, τα τελευταία χρόνια, από τον Pedro Fernández). Η δουλειά της ως ηθοποιού στην ασπρόμαυρη αργεντίνικη ταινία του 1938 Noches de Carnaval ήταν μοναδική στην καριέρα της Σε σκηνοθεσία Julio Saraceni σενάριο των Rogelio Cordone και Carlos Goicochea, βασισμένη σε ένα επιτυχημένο θεατρικό έργο, με πρωταγωνιστές τους Enrique Arellano, Rosita Contreras και Florencio Parravicini (όπου μια γυναίκα _μητέρα και ένας νεαρός _παιδί, συναντιούνται μια βραδιά Καρναβαλιού, κάνοντας “διάφορα” και προκαλώντας σύγχυση). Ως πιανίστρια όμως συμμετείχε στις μεξικανικές ταινίες Se le pasó la mano (1952 σκηνοθεσία Julián Soler)  Mis padres se divorcian (1959). Επιπλέον, εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της, Consuelo Velázquez, που γυρίστηκε το 1992 από την Maria del Carmen de Lara και συνέθεσε μουσική για αρκετές μεξικανικές ταινίες.

              Bésame mucho

Το πιο γνωστό της κομμάτι είναι το εμβληματικό τραγούδι "Bésame mucho", το οποίο συνέθεσε στο κουβανέζικο μουσικό είδος μπολερό (αναφερθήκαμε παραπάνω) όταν ήταν μόλις 16 ετών. Αυτό της  χάρισε τη μεγαλύτερη αναγνώριση _δεν γνωρίζουμε αν η παιδούλα Consuelo είχε δεχτεί το πρώτο της φιλί από κάποιον νεανικό έρωτα. Μετά την ηχογράφηση του από τον Ισπανομεξικανό βαρύτονο Emilio Tuero, ο διάσημος πιανίστας και τραγουδιστής Nat "King" Cole έκανε την πρώτη διασκευή του τραγουδιού στα αγγλικά το 1944. Έκτοτε, ερμηνεύτηκε και από εκατοντάδες (πάνω από 1.000) καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο _αναφερθήκαμε αναλυτικά. Μεταφρασμένο σε περισσότερες από 20 γλώσσες, το τραγούδι έχει γίνει ένα σύμβολο της ποπ μουσικής. Μέρος της μεγάλης επιτυχίας του στις ΗΠΑ οφειλόταν στην απήχησή του στις γυναίκες που περίμεναν τους συζύγους τους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Bésame Mucho _Φίλα με πολύ (ακόμα)

Το τραγούδι εμφανίστηκε στην ταινία Follow the Boys (1944) όταν το έπαιξε ο Charlie Spivak και η ορχήστρα του και στο Cowboy and the Senorita (1944) με φωνητικά Dale Evans. Τραγουδήθηκε επίσης από τον Chris Isaak στην ταινία Mona Lisa Smile _ Το χαμόγελο της Μόνα Λίζα (2003 _με Julia Roberts, Kirsten Dunst και Julia Stiles) και ενέπνευσε το cult ινδικό τραγούδι, Yeh Samaa Samaa Hai Pyar Ka, που τραγούδησε ο Lata Mangeshkar στην ταινία Jab Jab Phool Khile.

• Έμπνευση: Σύμφωνα με την Velázquez, έγραψε αυτό το τραγούδι παρόλο εγκεφαλικά, επιθυμώντας  το φιλί …που θεωρούνταν αμαρτία.
• Εμπνεύστηκε από το κομμάτι για πιάνο "Quejas, olaMajayelRuiseñor", από τη σουίτα Goyescas του 1911 του Ισπανού συνθέτη EnriqueGranados, την οποία αργότερα συμπεριέλαβε και ως "Άρια του Αηδονιού" στην ομώνυμη όπερα του 1916.

Στην πολιτική: Το 1990, μια μέχρι τότε μυστική σχέση μεταξύ δύο υπουργών της βραζιλιάνικης κυβέρνησης, του Bernardo Cabral (Δικαιοσύνης) και της Zélia Cardoso de Mello (Οικονομίας, Οικονομικών και Σχεδιασμού), αποκαλύφθηκε στο κοινό, καθώς το ζευγάρι χόρεψε σώμα με σώμα με το "Bésame Mucho" κατά τη διάρκεια πάρτι γενεθλίων που διοργανώθηκε για τον Cardoso de Mello. Ως αποτέλεσμα ο παντρεμένος πατέρας τριών παιδιών, Cabral αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Λίγες μέρες αργότερα, σε μια τελετή κατά την οποία η Καρντόσο ντε Μέλο επρόκειτο να παραλάβει το παράσημο της χώρας της, η συνταγματική μπάντα της προεδρικής φρουράς, Os Dragões da Independência, έπαιξε το "Bésame Mucho" καθώς της απονεμόταν το μετάλλιο. Ο μουσικός διευθυντής της, τιμωρήθηκε στη συνέχεια με 3 ημέρες κράτηση για ανυπακοή.

Φίλα με, φίλα με πολύ
Σαν να είναι απόψε η τελευταία φορά
Φίλα με, φίλα με πολύ
Φοβάμαι μήπως σε χάσω, σε χάσω αργότερα

Φίλα με, φίλα με πολύ
Σαν να είναι απόψε η τελευταία φορά
Φίλα με, φίλα με πολύ
Φοβάμαι μήπως σε χάσω, σε χάσω αργότερα
Θέλω να σε έχω πολύ κοντά
Να σε κοιτάξω στα μάτια, να σε δω δίπλα μου

Σκέφτομαι ότι ίσως αύριο
Θα είμαι ήδη μακριά, πολύ μακριά σου
Φίλα με, φίλα με πολύ
Σαν να είναι απόψε η τελευταία φορά
Φίλα με, φίλα με πολύ
Φοβάμαι μήπως σε χάσω, σε χάσω αργότερα
Φίλα με, φίλα με πολύ

Φοβάμαι μήπως σε χάσω, σε χάσω αργότερα
Φοβάμαι μήπως σε χάσω
Να σε χάσω αργότερα

🇪🇸 🎶 Για ισπανομαθείς

Bésame, bésame mucho
Como si fuera esta noche la última vez
Bésame, bésame mucho
Que tengo miedo a perderte, perderte después

Bésame, bésame mucho
Como si fuera esta noche la última vez
Bésame, bésame mucho
Que tengo miedo a perderte, perderte después
Quiero tenerte muy cerca

Mirarme en tus ojos, verte junto a mí
Piensa que tal vez mañana
Yo ya estaré lejos, muy lejos de ti
Bésame, bésame mucho

Como si fuera esta noche la última vez
Bésame, bésame mucho
Que tengo miedo a perderte, perderte después
Bésame, bésame mucho
Que tengo miedo a perderte, perderte después

Que tengo miedo a perderte
Perderte después

Προσωπική ζωή

Χρόνια μετά την έναρξη της καριέρας της, η Βελάσκεθ παντρεύτηκε τον ιδιοκτήτη μέσων ενημέρωσης και καλλιτέχνη Mariano Rivera Conde (πέθανε το 1977) και απέκτησαν δύο γιους, τον Mariano και τον Sergio Rivera Velázquez. Την περίοδο μεταξύ 1979 και 1982 ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ήταν νικήτρια του Εθνικού Βραβείου Επιστήμης και Τεχνών στον τομέα της Λαϊκής Τέχνης και Παραδόσεων το 1989.

Θάνατος

Επηρεασμένη από καρδιαγγειακή νόσο, πέθανε 22- Ιαν-2005, σε ηλικία 88 ετών. Η σορός της μεταφέρθηκε στο Palacio de Bellas Artes, τη σκηνή της πρώτης της παράστασης, με τιμητική φρουρά γνωστούς καλλιτέχνες της πόλης _η τέφρα της αργότερα τοποθετήθηκε στην εκκλησία Santo Tomas Moro. Ως τελευταία καλλιτεχνική της προσφορά, έπαιξε πιάνο στο πιο πρόσφατο άλμπουμ της Μεξικανής τραγουδίστριας Cecilia Toussaint με τίτλο Para mi... Consuelo, το οποίο περιέχει τραγούδια της.

Το 1977, ως πιανίστρια συναυλιών έλαβε το Βραβείο Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών, μαζί με τον συνάδελφό της _δάσκαλο Ramon Inclan Aguilar, και τους δημοσιογράφους και τραγουδιστές Wilbert Alonzo Cabrera, Lola Beltrán και Maria Medina. Το βραβείο αυτό τους απονεμήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ λόγω αυτής της καλλιτεχνικής συμμετοχής και της διοργάνωσης ενός πλούσιου μεξικανικού φεστιβάλ για την "día del personal" των Ηνωμένων Εθνών, μια ημέρα που τιμά τη συμβολή των ένστολων και των πολιτών στο έργο του οργανισμού. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι η συνθέτρια άφησε αρκετά ανέκδοτα τραγούδια στις τελευταίες της επιθυμίες, μεταξύ των οποίων τα "Donde siempre" (αφιερωμένα στην Cecilia Toussaint), "Mi bello Mazatlán" (που θα ηχογραφήσει η Banda El Recodo) και "Por el camino", που η Velázquez αφιέρωσε στον Μεξικανό τραγουδιστή Luis Miguel.