Κόκκινη κάρτα στους νεκροθάφτες των συντάξεων και της ζωής μας

Η Πράσινη Χάρτα (Βίβλος) της Κομισιόν (Green Paper on Ageing λεπτομέρειες εδώ) για τη λεγόμενη «δημογραφική γήρανση» (demographic change) «τρέχει» από το καλοκαίρι του 2020 και έχει κατατεθεί για «διαβούλευση» από τον Ιανουάριο 2021.
Πρόσχημα για άλλη μια φορά η «πανδημία COVID-19 (που) άλλαξε την Ευρώπη και τον κόσμο εν ριπή οφθαλμού»
(…)
«Καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο θα ζούμε και θα συνεργαζόμαστε στο μέλλον και ήρθε σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη βρισκόταν ήδη σε διαδικασία βαθιάς δημογραφικής και κοινωνικής αλλαγής».
Εγκαινιάζει μια διαδικασία που θα βοηθήσει στον καθορισμό συγκεκριμένων δράσεων και λύσεων, λαμβάνοντας υπόψη τα διδάγματα που αντλήθηκαν από την πανδημία όσον αφορά «τη στήριξη των ατόμων, των περιφερειών και των κοινοτήτων που πλήττονται περισσότερο και την προσαρμογή τους στις μεταβαλλόμενες συνθήκες»

Τι ακριβώς σημαίνουν τα μισόλογα; Για την Ελλάδα –αν πάμε με το Μ.Ο της ΕΕ, μείωση συντάξεων κατά 21,9% με αύξηση του εργασιακού βίου κατά 6,6 χρόνια ως «αναπόφευκτες αλλαγές για τη διατήρηση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού» (σσ. πρόκειται για τη 10^η παρέμβαση-τσεκούρι, τα τελευταία χρόνια κάτω από το μανδύα του «βιώσιμου», ρεαλισμού, εφικτού κλπ) δεδομένου ότι (επιπρόσθετα -λένε) ο πληθυσμός της χώρας αναμένεται να μειωθεί 2,1 εκατομμύρια ως το 2070 (από 0,7 εκατομμύρια το 2019, στα 8,6).
Προβλέπει ακόμη ότι ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί κατά 2,02 εκατομ. (από 6,25 σε 5,81 ως το 2030 -5,25 το 2040 -4,7 το 2050 -4,5 το 2060- 4,32 το 2070).
Με βάση τα παραπάνω (;;) το ύψος των συντάξεων θα πρέπει να μειωθεί κατά ~22% (σε απόλυτα νούμερα) τα επόμενα χρόνια (από 65,4% το 2019 να σταθεροποιηθεί στο 43,5% το 2070), στο ~66% (δηλ. παραπέρα μείωση ~34% του ξεροκόμματου που δίνεται σήμερα).
Και όλ’ αυτά, όπως τονίζεται …με ετήσια αύξηση των δαπανών για το ασφαλιστικό σύστημα κατά ~4% του ΑΕΠ, που σημαίνει πως αν δε γίνει αυτό οι περικοπές πρέπει να είναι μεγαλύτερες.
Επίσης, για να διατηρηθεί η «ισορροπία» στο ασφαλιστικό ο εργασιακός βίος θα πρέπει να επιμηκυνθεί κατά τουλάχιστον 22% κατά Μ.Ο. (6,6 χρόνια), με την επισήμανση –σε ότι μας αφορά σαν χώρα ότι «η Ελλάδα και το Λουξεμβούργο έχουν από τα χαμηλότερα όρια εργασιακού βίου».

30 Χρόνια «Βίβλων»

Η Λευκή Βίβλος, που μπήκε σε «διαβούλευση» το 1991 & εγκρίθηκε το 1993 με βασικούς άξονες Ανταγωνιστικότητα - Ανάπτυξη - Απασχόληση, συνέδεσε το πρόβλημα της ανεργίας με την ενίσχυση της θέσης και την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου μέσα από τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με καθήλωση μισθών, και ανατροπή βασικών εργασιακών-ασφαλιστικών δικαιωμάτων (θυμίζουμε πως αυτά συνέβησαν επί κυβέρνησης ΝΔ -Κωνσταντίνου Μητσοτάκη).
Συγκέντρωσε την προσοχή της στην επέκταση της μερικής και προσωρινής απασχόλησης, δηλαδή στο μοίρασμα της ανεργίας.

Μέσα από αυτό το δρόμο επιχείρησε να ελέγξει το πρόβλημα της ανεργίας, ρίχνοντας ιδιαίτερα βάρος στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, στην αντιμετώπιση της υψηλής ανεργίας των νέων, των γυναικών, τη μακροχρόνια ανεργία, τον αποκλεισμό από την αγορά εργασίας.

Έθεσε το ζήτημα βελτίωσης της κοινοτικής ανταγωνιστικότητας μέσα από την εξασφάλιση φτηνής εργατικής δύναμης για το μεγάλο κεφάλαιο χρησιμοποιώντας μαζικά την επαγγελματική κατάρτιση και τη διά βίου εκπαίδευση των ανέργων, αλλά και γενικότερα του εργατικού δυναμικού, προσφέροντας αναλώσιμες, ευκαιριακές γνώσεις στα πλαίσια της υποβάθμισης της γενικής εκπαίδευσης και της προσαρμογής της στις ανάγκες της «αγοράς».

Σύνοδος Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης με τίτλο «Ανάπτυξη, Ανταγωνιστικότητα, Απασχόληση - Οι προκλήσεις και η αντιμετώπισή τους για τη μετάβαση στον 21ο αιώνα - Λευκή Βίβλος».

• «Οσον αφορά την κατανομή του χρόνου εργασίας, έχουν γίνει προτάσεις για υπολογισμό των ωρών εργασίας σε ετήσια βάση ή για θέματα μείωσης των ωρών εργασίας σε περιόδους ύφεσης».
• «(...) η εσωτερική ευελιξία μεγιστοποιεί την επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό καθώς και τη συμμετοχή. Εναπόκειται στις επιχειρήσεις να τη βελτιώσουν μέσω των δυνατοτήτων πολύπλευρης απασχόλησης, της ολοκληρωμένης οργάνωσης της εργασίας, της ευελιξίας του χρόνου εργασίας (ανάπτυξη της μερικής ή της καταμερισμένης εργασίας), και των αμοιβών με βάση την απόδοση. Προσαρμοσμένη στο ευρωπαϊκό μοντέλο της κοινωνίας, η εσωτερική ευελιξία θα πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο των διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο της επιχείρησης μεταξύ της διεύθυνσης και των εκπροσώπων του προσωπικού».
• «Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, η μείωση αυτή των φόρων που διογκώνουν το κόστος εργασίας, θα πρέπει να συνδυάζεται με δραστήριες πολιτικές στον τομέα της απασχόλησης. Θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε μια προσπάθεια ανάπτυξης που θα βασίζεται (...) και στην καλύτερη χρησιμοποίηση των εξοπλισμών μέσω της διευθέτησης των ωραρίων εργασίας».

Ακολούθησαν η επικαιροποίηση της συνόδου κορυφής του Λουξεμβούργου (1997), - επί 2^ης κυβέρνηση Σημίτη (Σεπ-1996 | Απρ-2000) όπου με την παραπέρα ανάπτυξη αυτών των κατευθύνσεων συγκροτήθηκε η «στρατηγική για την απασχόληση» -μέσα και από τον άξονα της «προσαρμοστικότητας», με κριτήριο τη βελτίωση ανταγωνιστικότητας και κερδών της εργοδοσίας, προωθήθηκαν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με πολλούς μαϊντανούς πχ.«ποιότητα» - «ασφάλεια» εργασίας, ώστε όπως ανέφεραν οι σχετικές κοινοτικές κατευθύνσεις «να συμφιλιωθούν οι ανάγκες των εργαζομένων και των επιχειρήσεων»!!

Στρατηγική της Λισαβόνας

Το 2006 η Κομισιόν παρουσίασε μια ακόμη Πράσινη Βίβλο με τον τίτλο «Εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα», στην οποία περιλαμβάνεται η αντιδραστική μεταρρύθμιση του Εργατικού Δικαίου, η προσαρμογή και κωδικοποίηση της εργατικής νομοθεσίας στα κράτη - μέλη της ΕΕ για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, την επιδίωξη των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, για τη διασφάλιση και αύξηση της κερδοφορίας τους στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό (σσ. την σκυτάλη είχε πάρει η ΝΔ -1^η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή Μάρτιος 2004-2007)

Προσάναμμα για την καταστροφή η διαχρονική εγκληματική πολιτική

Τουλάχιστον 20-25.000 στρέμματα –μέχρι τώρα (πιθανά μέχρι να σβήσει -δε θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, αλλά δυστυχώς υπάρχει πικρή εμπειρία, να φτάσουν και πάνω από 60-70.000), στα Γεράνεια στάχτη, κάηκαν σπίτια και εκκενώθηκαν χωριά, ζημιές σε υποδομές.
Με τη φωτιά που ξέσπασε το βράδυ της Τετάρτης στον Σχίνο Κορινθίας να έχει καταστρέψει τεράστια δασική έκταση, σπίτια και εξοχικές κατοικίες, είναι παραπάνω από φανερό ότι και στη φετινή αντιπυρική περίοδο (διανύουμε μόλις την 21η μέρα από την έναρξή της) θα αποτυπωθεί με τα πιο μελανά χρώματα μια εγκληματική πολιτική που έχει να κάνει με στρατηγικές και προτεραιότητες, με το πώς το αστικό κράτος αντιμετωπίζει τη λαϊκή περιουσία αφήνοντας –στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα δάση όχι μόνο ανυπεράσπιστα αλλά νομοθετώντας συνεχώς για να τα παραδώσει βορά στο κεφάλαιο.

Δείτε τον (συνήθη) «δημοσιογραφικό» τρόπο της κρατικής ΕΡΤ (καρμπόν και με τα υπόλοιπα κανάλια): υπεύθυνος ο «στρατηγός άνεμος» και οι κουκουνάρες – «κουκουνάγες που πιάνουν φωτιά και εκτινάσσονται» κατά Γ. Ράλλη λίγο πριν από τις εκλογές του 1981, καθώς Πεντέλη, Εκάλη και Κεφαλάρι καίγονταν κι ο Ευ. Αβέρωφ το καλύτερο που σκέφτηκε ν’ απαντήσει ως υπουργός Άμυνας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν πως φταίνε «αναρχικοί νιχιλιστές» που ήρθαν με τα στουπιά απ’ την «άκρα Αριστερά».

Θυμίζουμε πως πριν λίγες μέρες τρία ολόκληρα χρόνια μετά την τραγωδία στο Μάτι (Ιούλης 2018 –επί Συριζα_ΑνΕλ, δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά παγκοσμίως κατά τον 21ο αιώνα) όπου 102 άνθρωποι πέθαναν (μεταξύ αυτών ένα μωράκι 6 μηνών) + τουλάχιστον 15 ακόμη από τους 187, που εισήχθησαν στο νοσοκομείο το πόρισμα του ανακριτή μιλάει για «εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία, στα όρια του ενδεχόμενου δόλου» και αναφέρει:
«Παρακολουθούσαν αμέτοχοι τη φωτιά σαν τον Ξέρξη που έβλεπε τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας από το χρυσό του θρόνο στο όρος Αιγάλεω», και διαπιστώνει «εκτεταμένη προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών μέσω πιέσεων προς τον πραγματογνώμονα».

Το θέμα είναι σε ποιους αναφέρεται το πόρισμα, όπως και τα 10άδες σε παρόμοιες περιπτώσεις κλπ. «φυσικές» -κατ’ ευφημισμό, καταστροφές (βλ φωτιά Πάρνηθας καλοκαίρι του 2007 Ricomex –Σεπ 1999 κλπ.), δηλ ποιους αφορά η «εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία».
Δεν έχουμε καμιά πρόθεση να εμπλακούμε στα «τεχνικά», γιατί απλά το ζήτημα έχει να κάνει με πολιτικές και όχι με «ατομική ευθύνη», κάτι που όλα τα πορίσματα κάνουν «γαργάρα»: μιλάει –και χωρίς να θέλουμε να κάνουμε το δικηγόρο του διαβόλου, για «απουσία εναέριας επιτήρησης», «καθηλωμένο αεροσκάφος τύπου PZL», «ανεκμετάλλευτα τα DRONES», με γλαφυρά του είδους «στις 16:48 επικοινώνησα από το κινητό μου με το Διοικητή του ΕΣΚ και κατά λέξη του είπα: “Δε στέλνεις, Γιάννη, κανένα εναέριο, μην ανοίξουμε δουλειές εκεί πέρα;” …μου απάντησε ότι θα δει τι μπορεί να κάνει».
Μάλιστα …
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!
Το Φλεβάρη του 2019 η επιτροπή υπό τον καθηγητή Γιόχαν Γκολντάμερ (επικεφαλής του Διεθνούς Παρατηρητηρίου για τις πυρκαγιές στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, «αιρετικός» γιατί υποστηρίζει ότι πιο σημαντική της καταστολής είναι η πρόληψη των πυρκαγιών…) διαπίστωσε «παντελή έλλειψη ενιαίου σχεδιασμού για την πρόληψη των πυρκαγιών και μεγάλα κενά στη λειτουργία των φορέων που σχετίζονται με την πυροπροστασία».

Στην έκθεση Γκολντάμερ (150 σελίδων) αναφέρεται ότι στην πρόληψη δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν 45 συναρμόδιοι φορείς, χωρίς όμως να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι η Δασική Υπηρεσία, που είναι τυπικά επιφορτισμένη με τον συντονιστικό ρόλο στον τομέα της πρόληψης, αδυνατεί να εκτελέσει τα καθήκοντά της λόγω νομικού κενού.
Αναφέρει ακόμη ότι τα κενά στον τομέα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών υπερβαίνουν το σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση και επεκτείνονται στα μέτωπα της εκπαίδευσης και της επιχειρησιακής δράσης, τονίζοντας ότι η Πυροσβεστική εφαρμόζει σε δασικές πυρκαγιές πρακτικές που κανονικά είναι χρήσιμες σε αστικές φωτιές.
Ακόμα, προτείνει την αντιμετώπιση των πυρκαγιών από την πολιτεία «ενιαία, μέσα από ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πλαίσιο διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου, και όχι με μεμονωμένες και ασύνδετες υπηρεσίες και δράσεις πρόληψης ή καταστολής. Ο συνολικός και ενιαίος σχεδιασμός θα πρέπει να αφορά την πρόληψη και καταστολή των πυρκαγιών, καθώς και την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων σε μία λυσιτελή διαδικασία με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας όλων των παραγόντων που πρέπει να προστατευτούν (κοινωνία, οικονομία, περιβάλλον)».

Το ΚΚΕ

Του ΚΚΕ «έχει μαλλιάσει» η γλώσσα τα τελευταία 30 (και πλέον) χρόνια, να θέτει το πρόβλημα στην ουσία του, που αφορά τη στοχευμένη οργάνωση της πρόληψης.
Έχει οργανώσει συσκέψεις και ημερίδες –μεταξύ αυτών τη «σημαδιακή» (2 μήνες πριν την τραγωδία στο Μάτι) εκδήλωση (Μάης 2018) με θέμα: «Πυρασφάλεια και δασοπροστασία» - βλ και εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «Ο λαός να πάρει στα χέρια του την υπόθεση προστασίας των δασών παλεύοντας για ριζική αλλαγή πολιτικής» (εκδόθηκε και σε βιβλίο από τη ΣΕ)

Στο μεταξύ έχει περάσει μόλις ενάμισης μήνας από τότε που το ΚΚΕ χτυπούσε «καμπανάκι κινδύνου» στη Βουλή, ζητώντας να δοθεί προτεραιότητα στα ζητήματα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας.
Εχει, μάλιστα, σημασία ότι η προειδοποίηση αυτή γινόταν σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα πανηγύριζαν για την κύρωση ενός πρωτοκόλλου συνεργασίας της Πυροσβεστικής Ελλάδας και Κύπρου, καλλιεργώντας κάλπικες προσδοκίες στον λαό ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα αναβαθμιστούν οι επιχειρησιακές δυνατότητες και ότι θα κινδυνέψουμε λιγότερο από τις φωτιές.
Το ίδιο ισχύει και με την αναπροσαρμογή της Πολιτικής Προστασίας στα ευρωατλαντικά πρότυπα, με την ίδρυση γραφείου του ΝΑΤΟ μέσα στη νέα υπηρεσία και τη συνεργασία της με την Ευρωπαϊκή Αστυνομία, αντί η κυβέρνηση να ενισχύσει ουσιαστικά την πυροπροστασία και την πυρόσβεση.
Αλλά και το πρόγραμμα RESCUE της ΕΕ τον ίδιο στόχο υπηρετεί: Να κρύψει κάτω από τη διακρατική συνεργασία, που αυξάνει τάχα τα διαθέσιμα μέσα σε περίπτωση φωτιάς, τις τεράστιες ελλείψεις της Πυροσβεστικής σε μέσα και υποδομές, να τις νομιμοποιήσει στη συνείδηση του λαού, να μεταθέσει τις ευθύνες μακριά από το κράτος και την κυβέρνηση, που σε κάθε στραβοτιμονιά θα μπορεί να επικαλείται τις «ατέλειες» του ευρωπαϊκού μηχανισμού.

Πυρκαγιά στα Γεράνεια

Τα στοιχεία όμως είναι αμείλικτα: Ο αριθμός των πυροσβεστών παραμένει τραγικά χαμηλός, μόλις 16.500 το 2020, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, με ελλιπή εξοπλισμό και μέσα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Περίπου 1.700 από το προσωπικό της Πυροσβεστικής είναι εκτός επιχειρησιακού σχεδιασμού, καθώς στελεχώνουν τις υπηρεσίες των ιδιωτικών αεροδρομίων της «Fraport», του «Ελευθέριος Βενιζέλος», των ιδιωτικών οδικών αξόνων κ.λπ.
Επομένως, το παιχνίδι είναι χαμένο από τα ...αποδυτήρια για τα δάση και τον λαό, στο έδαφος της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης, που αποτελεί υπόβαθρο των εκατοντάδων εμπρησμών κάθε χρόνο.
Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι πολύ πριν από την προχτεσινή φωτιά και εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση με fast track διαδικασίες, έφερε και ψήφισε νέο περιβαλλοντικό νόμο - εύφλεκτη ύλη για τα εναπομείναντα δάση στο όνομα της διευκόλυνσης των επενδύσεων.
Ανάμεσα σε άλλα, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν τουριστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών της Πάρνηθας και του Σουνίου, ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω επέκταση επενδύσεων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), επαναφέρει το ζήτημα των «οικιστικών πυκνώσεων».

Δεν περνάνε, επίσης, απαρατήρητες οι καταγγελίες κατοίκων, εκπροσώπων φορέων, ακόμα και στελεχών της Τοπικής Διοίκησης, ότι η διαδικασία διαμόρφωσης των δασικών χαρτών, που βρίσκεται σε εξέλιξη, μπορεί και να ενθαρρύνει την εκδήλωση νέων πυρκαγιών, αφού «ό,τι γράψει» τώρα «δεν ξεγράφει».
Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι βασικός σκοπός των δασικών χαρτών είναι «να καθαρίσουν το τοπίο» στη γη - εμπόρευμα, ώστε να «προσφερθεί» στους πεινασμένους για κέρδη μονοπωλιακούς ομίλους, διευκολύνοντας παράλληλα τη συγκέντρωση γης σε λίγα χέρια, σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Κανένας εφησυχασμός δεν δικαιολογείται, λοιπόν, μπροστά στο καλοκαίρι, οπότε κάθε χρόνο καταγράφονται οι περισσότερες και μεγαλύτερες πυρκαγιές. Η πείρα από όλες τις φωτιές, κι από αυτήν της Κορινθίας, δείχνει ότι το κράτος γίνεται «επιτελικό» και ξεδιπλώνει τις ικανότητές του μόνο όταν πρόκειται να ανταποκριθεί στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, να στηρίξει τα κέρδη τους.

Αντίθετα, όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες, ακόμα και για τη στοιχειώδη προστασία της περιουσίας και της ζωής του λαού από φυσικά φαινόμενα, η «ατομική ευθύνη» και το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έρχονται ως προκάλυμμα των μεγάλων ελλείψεων, της απουσίας οργανωμένου σχεδίου πρόληψης και διαχείρισης των καταστροφών, της λογικής του «κόστους - οφέλους» στην οργάνωση της προστασίας από τη φωτιά και τα άλλα φυσικά φαινόμενα.

Πύρινη «κόλαση» σε Κορινθία & Δυτική Αττική

Η καταστροφή στο μέτωπο της μεγάλης πυρκαγιάς που ξεκίνησε από τον Σχίνο Κορινθίας ήταν σε πλήρη εξέλιξη μέχρι αργά χτες το βράδυ. Μία καταστροφή μόλις λίγες μέρες από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου (1 Μάη) και που αναδεικνύει, για άλλη μια φορά, τις διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων που όχι μόνο αφήνουν στο έλεος των πυρκαγιών τον λαό και τους πυροσβέστες, αλλά πολύ περισσότερο, με την πολιτική τους, πυροδοτούν «βόμβες» όπως αυτή στην Κορινθία, χτες στο Μάτι, αύριο κάπου αλλού...
Κυβερνήσεις και αστικά κόμματα που την ίδια στιγμή που αναμασούν τα περί «πράσινης ανάπτυξης για την προστασία του περιβάλλοντος» που στην πραγματικότητα έχει στόχο το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αφήνουν χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης και σπίτια να γίνονται κυριολεκτικά προσάναμμα... Και δεν είναι μόνο αυτό: Ο νέος περιβαλλοντικός νόμος αλλά και οι νέοι δασικοί χάρτες αποτελούν την καλύτερη «εύφλεκτη ύλη», ώστε ο δασικός πλούτος να καταστρέφεται. Και πώς να μη γίνει αυτό, όταν αποχαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις ή όταν δίνεται η δυνατότητα να γίνονται επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας, ακόμα και σε περιοχές NATURA! Αλλωστε, όπως και στην Εύβοια παλιότερα, έτσι και στην περίπτωση των Γερανείων, ήδη κυκλοφορούν πληροφορίες για σημαντικά επενδυτικά σχέδια που προγραμματίζονταν στη συγκεκριμένη περιοχή...

Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει από τις αρχές Απρίλη!
«Χτυπάμε καμπανάκι κινδύνου προς την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, αλλά και συνολικά προς τον ελληνικό λαό. Είναι αναγκαίο να δοθεί προτεραιότητα στα ζητήματα πυρασφάλειας και δασοπροστασίας».
Με αυτήν τη χαρακτηριστική φράση ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Παπαναστάσης, μιλώντας στη Βουλή στις 9 Απρίλη, είχε τοποθετηθεί με αφορμή συζήτηση για την κύρωση του «Πρωτοκόλλου Συνεργασίας μεταξύ του Πυροσβεστικού Σώματος Ελλάδος και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κύπρου (...) για συνεργασία των Πυροσβεστικών Σωμάτων των δύο χωρών σε θέματα αρμοδιότητάς τους».

Σε εκείνη τη συνεδρίαση ο βουλευτής του ΚΚΕ κατέθεσε στοιχεία για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το Πυροσβεστικό Σώμα. Ανέφερε χαρακτηριστικά: Υπάρχουν τρεις κατηγορίες προσωπικού: Οι μόνιμοι πυροσβέστες, οι πενταετούς υποχρέωσης και οι εποχιακοί πυροσβέστες με εξάμηνη απασχόληση. Πέρυσι ο συνολικός αριθμός των πυροσβεστών ήταν περίπου 16.500, πολύ λίγοι σε σχέση με τις ανάγκες, και απ' αυτούς περίπου 1.700 είναι εκτός επιχειρησιακού σχεδιασμού, καθώς στελεχώνουν τις υπηρεσίες των ιδιωτικών αεροδρομίων της «Fraport», του «Ελευθέριος Βενιζέλος», των ιδιωτικών οδικών αξόνων κ.λπ. Οι πυροσβέστες αντιμετωπίζουν από απλήρωτη εργασία μέχρι ακατάλληλους χώρους διαμονής και ξεκούρασης. «Η κυβέρνηση αναβάθμισε την Πολιτική Προστασία σε υφυπουργείο», αντί όμως αυτό να σηματοδοτήσει «την αναβάθμιση της δομής, του προσανατολισμού και των παρεχόμενων υπηρεσιών με όφελος για το λαό και την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων», αυτό που έγινε ήταν η δημιουργία γραφείου του ΝΑΤΟ στην Πολιτική Προστασία και η συνεργασία της με την Ευρωπαϊκή Αστυνομία.

Γεράνεια στη μάχη με τις φλόγες

Για την ιστορία, το Πρωτόκολλο Συνεργασίας είχε καταψηφίσει το ΚΚΕ τότε, αναδεικνύοντας ότι όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο της συμφωνίας δεν πρόκειται για μία απλή συνεργασία, αλλά για συνεργασία «ανάμεσα σε δύο μηχανισμούς που πέρα από το κύριο έργο τους, μέσα και από το ευρωενωσιακό πλαίσιο που καθορίζει τη λειτουργία τους, τους εντάσσει στους μηχανισμούς καταστολής». Οπως είχε επισημάνει ο Ν. Παπαναστάσης, με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που διατηρούν η μία μετά την άλλη οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, το Πυροσβεστικό Σώμα συμμετέχει επικουρικά μαζί και με το Λιμενικό στον κυρίαρχο κατασταλτικό ρόλο που έχει η Αστυνομία εναντίον των αγώνων του λαϊκού κινήματος. Ταυτόχρονα, όμως, παραμένει χωρίς επαρκές μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, χωρίς όλα τα κατάλληλα μέσα και εξοπλισμό. Την κυβέρνηση, αντί να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, όταν μάλιστα σε περίπου 20 μέρες αρχίζει η αντιπυρική περίοδος, την ενδιαφέρουν αυτού του είδους οι «συνεργασίες».

Το ΚΚΕ στον τόπο της καταστροφής

Στην περιοχή βρέθηκε από την πρώτη στιγμή κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Δημήτρη Μπακάλη, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βορειοδυτικής Αττικής και Γραμματέα της ΚΟΒ Μεγάρων - Κινέττας του ΚΚΕ. και στο Αλεποχώρι κλιμάκιο της ΤΕ Βορειοδυτικής Αττικής, με επικεφαλής τον Γιώργο Τάτση, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και Γραμματέα της ΤΕ, ο οποίος σε δήλωσή του τόνισε: «Οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής για ακόμη μία φορά βιώνουν τον κίνδυνο και τον φόβο για τη ζωή τους και το βιος τους. Βλέπουν κυριολεκτικά τη μία καταστροφή να διαδέχεται την άλλη, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης όλων των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας που διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις έχουν επιβάλει. Η κυβέρνηση έχει τη βασική ευθύνη να ρίξει τώρα στη μάχη της κατάσβεσης της φωτιάς όλο το αναγκαίο δυναμικό και τα μέσα που απαιτούνται για αυτό. Να ενισχύσει τώρα όλες τις αναγκαίες υποδομές πυρόσβεσης».

 

Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Επενδυτικά συμφέροντα καραδοκούν για να αξιοποιήσουν τέτοιες καταστροφές

Απόσπασμα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ την Παρασκευή στη Βουλή
Στο ζήτημα των πυρκαγιών αναφέρθηκε την Παρασκευή ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, στην αρχή της ομιλίας του στη Βουλή, για το νομοσχέδιο για την κάνναβη, σημειώνοντας:

«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ένα σοβαρό ζήτημα, όπως είναι αυτό των πυρκαγιών, γιατί για μια ακόμα χρονιά και πριν καλά - καλά ξεκινήσει η αντιπυρική περίοδος ερχόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλες πυρκαγιές, που απειλούν και καταστρέφουν φυσικό πλούτο, δασικές εκτάσεις, περιουσίες.

Και μάλιστα έναν από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής και της Κορινθίας. Για μια ακόμα χρονιά, όμως, ακούμε και τις ίδιες γνωστές δικαιολογίες, για τους ανέμους και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που έχουν γίνει η "καραμέλα" όλων των κυβερνήσεων.

Όχι, κύριοι της κυβέρνησης. Για αυτήν τη διαχρονική καταστροφή δεν φταίει το κακό το ριζικό μας, ούτε ο Θεός που μας μισεί... Φταίνε οι διαχρονικές ανεπάρκειες στους τομείς της δασοπροστασίας και πυρόσβεσης, οι ελλείψεις σε προσωπικό, οι ελλείψεις σε σύγχρονα μέσα, σε συνδυασμό βέβαια με την εμπορευματοποίηση των δασών και της γης.

Κάθε χρόνο το ΚΚΕ με παρεμβάσεις, με Ερωτήσεις, με χίλιους δυο τρόπους, επισημαίνει αυτά τα προβλήματα. Απ' ό,τι φαίνεται "εις ώτα μη ακουόντων", γιατί για τις κυβερνήσεις σας όλα αυτά είναι κόστος. Οπότε και τα δάση παραδίδονται στα χέρια των επενδυτών και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Πώς το είχε πει ο πρωθυπουργός πέρυσι από τον Ερημίτη της Κέρκυρας; "Αφού κάποια στιγμή θα καεί, ας το παραδώσουμε στους ιδιώτες".
Και μιλώντας για τη συγκεκριμένη περιοχή των Γερανείων, είναι γνωστά εδώ και χρόνια τα διάφορα επενδυτικά σχέδια, τα διάφορα συμφέροντα που καραδοκούν και που σίγουρα θα αξιοποιήσουν τέτοιες καταστροφές. Πού ξέρετε; Μπορεί μέσα σ' αυτά τα επενδυτικά σχέδια να συμπεριληφθούν και ορισμένα απ' αυτά που προβλέπει το παρόν νομοσχέδιο για την κάνναβη».

Οι τελευταίες φωτο από την περιοχή σήμερα (21-5) το πρωί

Γεράνεια καμένο σπίτι

Το γεγονός ότι η πυρκαγιά έρχεται να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο αυτής που πριν από τρία χρόνια κατέστρεψε ολοκληρωτικά τα Γεράνεια Ορη από την πλευρά της Κινέτας, προκαλεί μεγάλες υποψίες στους κατοίκους για τις σκοπιμότητες που ενδεχομένως να κρύβονται από πίσω, σε ό,τι αφορά την επιχειρηματική αξιοποίηση του βουνού.

Άλλωστε, στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης της γης, με τους νόμους όλων των κυβερνήσεων, μόνο «σπάνιο» δεν είναι μια πυρκαγιά να αποτελεί τον προπομπό κερδοφόρων επενδυτικών σχεδίων.
Την Παρασκευή, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς, πέρα από τα τετριμμένα, ανακοίνωσε ότι ήδη είχαν γίνει στάχτη 40.000 στρέμματα δάσους και ότι υπήρχαν καταστροφές σε αγροικίες, εξοχικά και κατοικίες, που δεν είχαν καταγραφεί.
Για άλλη μια φορά προσπάθησε να δικαιολογήσει το καταστροφικό αποτέλεσμα, επικαλούμενος τα «ακραία φαινόμενα», ενώ απέδωσε την εξέλιξη με την πυρκαγιά στην «κακή τύχη» ότι ξεκίνησαν πολύ νωρίς οι φωτιές και δεν είχαν προλάβει να ενεργοποιηθούν όλα τα «ενοικιαζόμενα εναέρια μέσα».

Προδιαγεγραμμένο έγκλημα

Σε ανακοίνωσή της για τη νέα πυρκαγιά στα Γεράνεια Ορη η ΚΟ Βορειοδυτικής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ σημειώνει:

«Πριν καλά καλά ξεκινήσει η αντιπυρική περίοδος, χιλιάδες στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη, σπίτια καταστράφηκαν, κάτοικοι ξεσπιτώθηκαν. Οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής γίνονται αυτές τις μέρες στο ίδιο έργο θεατές με την πυρκαγιά που ξεκίνησε από τον Σχίνο Κορινθίας και έκαψε πάνω από 40.000 στρέμματα στα Γεράνεια Ορη. Συνεχίζουν κυριολεκτικά να βλέπουν τη μία καταστροφή να διαδέχεται την άλλη, συνεχίζουν να ζουν με το φόβο και την αγωνία για τη ζωή τους και το βιος τους.Η καταστροφή αυτών των ημερών διαδέχεται μια σειρά άλλες καταστροφές όπως την πυρκαγιά (πάλι στα Γεράνεια Ορη) και τις πλημμύρες στην Κινέτα που ζήσαμε τα τελευταία 3 χρόνια, διαδέχεται τις καταστροφές από τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα και άλλες που είχαν τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής.

Σε όλες αυτές τις καταστροφές, από τη μία, ο λαός προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του και να ξαναστήσει τη ζωή του και την περιουσία του πότε μέσα στα αποκαΐδια, πότε μέσα στη λάσπη και πότε μέσα στα συντρίμμια και, από την άλλη, κυβερνητικά στελέχη τού κουνάνε το δάχτυλο της ατομικής ευθύνης, αποποιούνται την κρατική ευθύνη και αναπαράγουν τα γνωστά περί ακραίων και πρωτόγνωρων καιρικών φαινομένων.

Από κοντά και γνωστοί παπαγάλοι της κυβέρνησης που έχουν πιάσει στασίδι στα ΜΜΕ, που πριν προλάβει να σβήσει η φωτιά, αυτοί έσπρωχναν το λαό που έβλεπε τους κόπους μιας ζωής να καταστρέφονται σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες».

Ο πραγματικός ένοχος δεν μπορεί να κρυφτεί

Η ανακοίνωση συνεχίζει: «Προσάναμμα και για τη νέα καταστροφή είναι η εμπορευματοποίηση της γης, είναι ο περιβαλλοντικός νόμος που η κυβέρνηση ψήφισε εν μέσω πανδημίας, δίνοντας νέες διευκολύνσεις για επενδύσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις, ακόμη και προστατευόμενες περιοχές. Αυτά είναι τα "δωράκια" της κυβέρνησης σε μονοπωλιακούς ομίλους της "πράσινης ανάπτυξης" και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη γιατί όπως όλες οι αστικές κυβερνήσεις, διαχρονικά, δεν διαχειρίζονται ούτε προστατεύουν τα δάση δίνοντας βάρος στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών. Τα αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα, χώρο επέκτασης των επενδύσεων για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Διατηρεί το καθεστώς της εξευτελιστικής υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης του Πυροσβεστικού Σώματος και της Δασικής Υπηρεσίας που έχει την ευθύνη της πρόληψης. Συντηρεί τις ελλείψεις σε σύγχρονα και επαρκή μέσα κυρίως στις επίγειες δυνάμεις που έχουν αντικειμενικά το κύριο βάρος της κατάσβεσης.

Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης της ΝΔ πριν ενάμιση μήνα στη Βουλή για την κύρωση συμφωνίας συνεργασίας Πυροσβεστικής Ελλάδας - Κύπρου, οι προσδοκίες που καλλιεργούσε γρήγορα διαψεύστηκαν. Η κυβέρνηση διατηρεί επίσης τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό της πρόληψης από την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών, ενώ συνεχίζει να πετάει το μπαλάκι των ευθυνών σε όποια υπηρεσία κάθε φορά την εξυπηρετεί πολιτικά.

Πολύ περισσότερο, συνεχίζεται η απουσία επαρκών μέτρων προστασίας, ολοκληρωμένου σχεδίου δασοπροστασίας στο πλαίσιο της συνολικής διαχείρισης των δασών που θα προέβλεπαν όλα τα αναγκαία διαχειριστικά και άλλα μέτρα αντιπυρικής προστασίας, μεταξύ των οποίων οι κάθε φορά αναγκαίες αντιπυρικές ζώνες, δασικό οδικό δίκτυο, δίκτυα υδατοδεξαμενών και κρουνών, ειδικών μέτρων προστασίας για δάση και δασικές εκτάσεις που βρίσκονται δίπλα σε οικισμούς.

Επικοινωνιακές φιέστες σαν κι αυτές που στήθηκαν με τον περιφερειάρχη Αττικής, κ. Πατούλη, πάνω στον πόνο και την αγωνία των κατοίκων, που λίγα λεπτά μετά μετατράπηκαν σε καφέ στην παραλία, αποτελούν πρόκληση και σίγουρα δεν λύνουν το πρόβλημα».

Ευθύνη της κυβέρνησης να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα

Η ανακοίνωση του ΚΚΕ καταλήγει: «Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να πάρει τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα που απαιτούνται για την αποκατάσταση των καταστροφών, αλλά και για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού.

• Να γίνει άμεσα η καταγραφή των καταστροφών σε κατοικίες, βοηθητικούς χώρους, κτήματα και σε άλλα περιουσιακά στοιχεία των κατοίκων της περιοχής και να αποζημιωθούν άμεσα στο 100% της ζημιάς.
• Να παρθούν μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας και θωράκισης για να αποφευχθεί νέα καταστροφή το χειμώνα.
• Να καταργηθούν τώρα ο περιβαλλοντικός νόμος και όλοι οι αντιδασικοί νόμοι των προηγούμενων κυβερνήσεων που ανοίγουν το δρόμο για επενδύσεις σε δασικές εκτάσεις, ακόμα και σε περιοχές που είναι χαρακτηρισμένες Νatura.
• Να στελεχωθούν τώρα με όλο το αναγκαίο ανθρώπινο δυναμικό η Πυροσβεστική και η Δασική Υπηρεσία με άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να μονιμοποιηθούν τώρα με σταθερές σχέσεις εργασίας όλοι οι τριετούς θητείας και εποχικοί πυροσβέστες.
• Να ενισχυθούν τώρα οι αρμόδιες δυνάμεις πυροπροστασίας με τα αναγκαία μέσα και να εξασφαλισθούν τα απαραίτητα χρήματα για τη βελτίωση των υποδομών των τεχνικών μέσων και επίγειων, με ενίσχυση και ανανέωση του μηχανολογικού εξοπλισμού του Πυροσβεστικού Σώματος σε πυροσβεστικά οχήματα και σύγχρονα πλωτά μέσα για τους Λιμενικούς Πυροσβεστικούς Σταθμούς.
• Με ευθύνη του κράτους να εξασφαλιστεί η ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών και στο πλαίσιό της να γίνει ριζική αλλαγή στον αντιπυρικό σχεδιασμό με κύριο βάρος στην πρόληψη και την οργάνωση των επίγειων δυνάμεων πρόληψης και κατάσβεσης. Να παρθούν άμεσα ειδικά μέτρα προστασίας για δάση και δασικές εκτάσεις που βρίσκονται κοντά σε οικισμούς».

 

 

Αντιπαράθεση με φόντο τη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής

Αρκτικό Συμβούλιο: Ξεκινάει σήμερα στο Ρέικιαβικ η 12η Υπουργική Σύνοδος
Το Arctic Council <|Αρκτικό Συμβούλιο|> Arctic Council Ministerial, (αυτο)παρουσιάζεται ως το «κορυφαίο διακυβερνητικό φόρουμ για την προώθηση της συνεργασίας, του συντονισμού και της αλληλεπίδρασης μεταξύ των αρκτικών κρατών, των κοινοτήτων ιθαγενών της Αρκτικής και άλλων κατοίκων της σε κοινά θέματα, ιδίως της εκεί αειφόρου ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος».
Συμμετέχουν οι υπΕξ των ΗΠΑ, Καναδά, Ρωσίας, Νορβηγίας, Ισλανδίας, Δανίας, Σουηδίας και Φινλανδίας στο πλαίσιο των ανταγωνισμών και της στρατιωτικής παρουσίας αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Υποστηρίζουν ότι η συνάντηση θα ενισχύσει περαιτέρω τη συνεργασία μεταξύ των Αρκτικών κρατών και των μόνιμων αυτόχθονων (Indigenous) και θα σηματοδοτήσει το τέλος της Ισλανδικής Προεδρίας και την έναρξη της Ρωσικής για τα έτη 2021-2023.

Το 12^ο φόρουμ - Υπουργική Σύνοδος φιλοξενείται στο Ρέικιαβικ διαδικτυακά -η πρώτη τέτοιου είδους, λόγω πανδημίας Covid-19, με περιορισμένο αριθμό συμμετεχόντων (υπουργοί Εξωτερικών από τα οκτώ κράτη της Αρκτικής και κάποιοι εκπρόσωποι παρατηρητών κλπ.
Η συνάντηση θα εξετάσει και θα εγκρίνει περίπου 80 θέματα που συνέταξαν οι Ομάδες Εργασίας του Συμβουλίου κατά τη διάρκεια της Ισλανδικής Προεδρίας και σχεδιάζουν επιπλέον να υπογράψουν  «Διακήρυξη του Ρέικιαβικ» υιοθετώντας το πρώτο στρατηγικό σχέδιο του Αρκτικού Συμβουλίου.

Το Αρκτικό Συμβούλιο είναι το προεξέχον διακυβερνητικό φόρουμ συνεργασίας για θέματα της περιοχής σε τέσσερις θεματικές ενημερώσεις, της αλλαγής του κλίματος, της ναυσιπλοΐας, της ανθρώπινης υγείας και της καινοτομίας στις εκεί κοινότητες της Αρκτικής.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες.

Τα τελευταία δύο χρόνια η Ισλανδία προεδρεύει του Συμβουλίου με σύνθημα "Together Towards a Sustainable Arctic" -«Μαζί προς μια βιώσιμη Αρκτική», προωθώντας τέσσερις τομείς προτεραιότητας: το αρκτικό θαλάσσιο περιβάλλον, τις λύσεις για το κλίμα και την πράσινη ενέργεια, τους ανθρώπους και τις κοινότητες της Αρκτικής και ένα ισχυρότερο Αρκτικό Συμβούλιο.
Υπό την ηγεσία της Ισλανδίας, το Συμβούλιο ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες με επίκεντρο τη θαλάσσια συνεργασία, την πλαστική ρύπανση, την ισότητα των φύλων, τον Covid-19 στην Αρκτική, την ουσιαστική συνεργασία με τη νεολαία, την ενισχυμένη συνεργασία με τους παρατηρητές του Συμβουλίου και πολλά άλλα.

Και κλείνει με τα μπλα-μπλά που μπορείτε να δείτε εδώ,θυμίζοντας πως «η 12^η υπουργική σύνοδος πραγματοποιείται σε ένα ιστορικό έτος για το Αρκτικό Συμβούλιο, το οποίο γιορτάζει τα 25 χρόνια ζωής του παραμένοντας ένα μοναδικό στον κόσμο φόρουμ όπου οι αυτόχθονες μόνιμοι συμμετέχοντες, υπουργοί εξωτερικών και εκπρόσωποι κρατών κάθονται μαζί στο ίδιο τραπέζι για να διαμορφώσουν από κοινού ένα μέλλον ευημερίας για την περιοχή».
Μια επισκόπηση της Ισλανδικής Προεδρίας του Αρκτικού Συμβουλίου είναι διαθέσιμη εδώ και πληροφορίες σχετικά με την 25χρονα εδώ

Με φόντο τη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής

Η παραπάνω ειδυλλιακή εικόνα περί αρμονικής συνεργασίας και «όλα για τον άνθρωπο» καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα:
Της συνόδου του Αρκτικού Συμβουλίου είχαν –καταρχήν προηγηθεί δηλώσεις ενδεικτικές του οξυμένου ανταγωνισμού για τον πλούσιο ορυκτό πλούτο και τις θαλάσσιες εμπορικές διαδρομές που ενδέχεται να αποκαλύψει το λιώσιμο των πάγων, επίσης,

• Λίγες ώρες πριν από τη συνάντηση του Ρέικιαβικ, ο Αντ. Μπλίνκεν καταδίκασε τις «καταχρήσεις» της Ρωσίας στην Κριμαία, γράφοντας στο Twitter ότι η χερσόνησος βρίσκεται στην Ουκρανία.
• Εξάλλου, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ επέκρινε τη Ρωσία για τις «παράνομες θαλάσσιες διεκδικήσεις της, κυρίως σε σχέση με τους κανόνες διέλευσης ξένων πλοίων στη βόρεια διαδρομή» κατά μήκος των ρωσικών ακτών της Αρκτικής. Αυτοί οι κανόνες «δεν συνάδουν με το Διεθνές Δίκαιο, έχουμε απαντήσει και θα συνεχίσουμε να απαντάμε», είπε.
• Από την πλευρά του, ο Σ. Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι «αυτά είναι τα εδάφη μας» και κατήγγειλε «επιθετικές ορέξεις» του ΝΑΤΟ και της Νορβηγίας στην Αρκτική.
• «Η στρατιωτική δραστηριότητα της Ρωσίας στην Αρκτική είναι απολύτως νόμιμη και νομιμοποιημένη», ανέφερε.
• «Την αυξημένη επικέντρωση του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Αρκτικής και του Βόρειου Ατλαντικού ως ευπρόσδεκτη και φυσική εξέλιξη ενόψει της νέας δυναμικής ασφαλείας στην περιοχή» χαιρέτισε την ίδια ώρα ο ΥΠΕΞ της Δανίας. Ο ίδιος είπε πως «η συνεχιζόμενη στρατιωτική ανάπτυξη της Ρωσίας στην Αρκτική είναι ανησυχητική και οι αρκτικές χώρες του ΝΑΤΟ έχουν έναν ειδικό ρόλο».      
  

Mike Pompeo Arctic Council Lappi Areena Rovaniemi, Φιλανδία Μάης 2019

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ετοιμάζεται να άρει τις κυρώσεις σε βάρος της διαχειρίστριας εταιρείας του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Nord Stream 2» που καταλήγει στη Γερμανία, καθώς και σε βάρος του διευθύνοντος συμβούλου της, Ματίας Βάρνιχ, ο οποίος είναι Γερμανός πολίτης. Ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Χάικο Μάας, επιβεβαίωσε τα σχετικά δημοσιεύματα.

·        Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που ζητήθηκε από το Κογκρέσο, φέρεται να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ να αρθούν οι κυρώσεις αυτές. Η κίνηση εκλαμβάνεται ως ένα μήνυμα για «αναθέρμανση» των σχέσεων με τη Γερμανία και την ΕΕ, και ενώ ο αγωγός έχει ήδη κατασκευαστεί κατά περίπου 95%.
Το Κρεμλίνο εκτίμησε θετικά το ενδεχόμενο αυτό, δηλώνοντας ωστόσο ότι περιμένει επίσημη ανακοίνωση.

Στο μεταξύ, χτες, η ρωσική Βουλή ψήφισε για την αποχώρηση της Ρωσίας από τη Συνθήκη στρατιωτικής επιτήρησης «Ανοιχτοί Ουρανοί», καθώς είχε προηγηθεί έξοδος των ΗΠΑ, επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δήλωσε ωστόσο την περασμένη βδομάδα πως ξεκίνησε την επανεξέταση της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Συνθήκη.

ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα εντείνουν τον ανταγωνισμό και τη στρατιωτική παρουσία
«Ευκαιρίες» για εμπορικές διαδρομές και εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου

Ένα μελλοντικό «πεδίο μάχης», οικονομικού και στρατιωτικού ανταγωνισμού μεταξύ ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, αναδύεται στην Αρκτική όσο αυξάνεται η θερμοκρασία και λιώνουν οι πάγοι.
Ρωσία, ΗΠΑ, Καναδάς και τα σκανδιναβικά κράτη, που απαρτίζουν το Αρκτικό Συμβούλιο, αναφέρονται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια στις «ευκαιρίες» που προκύπτουν από το λιώσιμο των πάγων για εκμετάλλευση του άφθονου ορυκτού πλούτου και των εμπορικών διαδρομών που θα αναδειχθούν.

Ταυτόχρονα με τις χώρες του Αρκτικού Συμβουλίου, και η Κίνα από το 2018 εντείνει τις επίμονες προσπάθειες να επαναπροσδιοριστεί ως κράτος «κοντά στην Αρκτική» και «με συμφέροντα στην Αρκτική» στην έρευνα, στην ασφάλεια, στις μεταφορές, στο εμπόριο, στην Ενέργεια, στην αλιεία τον τουρισμό… σε όλα δηλαδή.
Εξάλλου, συμπεριέλαβε τον «Πολικό Δρόμο του Μεταξιού» (Polar Silk Road) στην τεράστια πρωτοβουλία υποδομών μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας «Μια Ζώνη, Ενας Δρόμος» (One Belt, One Road).

Η Αρκτική υπολογίζεται ότι συγκεντρώνει το 13% των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα και το 30% των αντίστοιχων αποθεμάτων φυσικού αερίου. Επίσης αφθονούν το ουράνιο, οι σπάνιες γαίες, ο χρυσός, τα διαμάντια, τα αλιεύματα.

Οι δε αρκτικές θαλάσσιες οδοί, που θα μπορούν να αξιοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό με το λιώσιμο των πάγων, χαρακτηρίζονται τα «κανάλια του Σουέζ και του Παναμά του 21ου αιώνα», δηλαδή τεράστιας εμπορικής και γεωπολιτικής σημασίας.

Ζώνη με τεράστια σημασία για τη Ρωσία

Η προσπάθεια των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών κέντρων να «πιάσουν πόστα», εξασφαλίζοντας στους μονοπωλιακούς τους ομίλους προβάδισμα, αποτυπώνεται –όπως είδαμε παραπάνω στη στρατιωτικοποίηση της περιοχής, που αν και παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα λόγω και των καιρικών συνθηκών, αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.
Η εντεινόμενη στρατιωτική δραστηριότητα αποτυπώνεται και σε έκθεση του Ινστιτούτου «Μελετών για την Ειρήνη» της Στοκχόλμης (SIPRI), η οποία εξετάζει «τις προκλήσεις ασφαλείας που προκύπτουν από τις δραστηριότητες στην Αρκτική τριών παικτών» με σημαντικό «αποτύπωμα» (ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα).
«Ο κίνδυνος κλιμάκωσης της στρατιωτικής έντασης στην Αρκτική λόγω της γενικής επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων έχει αυξηθεί σε σημείο που δεν μπορεί να αγνοηθεί», τονίζεται.

Η Αρκτική είναι μια ζώνη ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τη Ρωσία με εξέχουσα στρατιωτική, πολιτική, οικονομική, τεχνολογική και περιβαλλοντική σημασία. Φιλοξενεί τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας και το μεγαλύτερο τμήμα του ναυτικού στόλου της, είναι επίσης το «κλειδί» για τον τομέα των ρωσικών υδρογονανθράκων, αφού το 80% της παραγωγής φυσικού αερίου και το 17% της παραγωγής πετρελαίου πραγματοποιούνται εκεί.

Η Αρκτική θεωρείται όλο και περισσότερο από τη Ρωσία ως ένας κρίσιμος τομέας για να αντέξει τη στρατιωτική πίεση που ασκούν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Τα τελευταία 6 χρόνια αναβαθμίζει τα στρατιωτικά και ναυτικά της δόγματα. Το 2020 η Μόσχα αναβάθμισε τη στρατηγική της για την Αρκτική έως το 2035, εξακολουθώντας να την ιεραρχεί ως κύρια βάση πόρων για τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξή της. Η ανάπτυξη της Βόρειας Διαδρομής (NSR) παραμένει επίσης προτεραιότητα.
Στο στρατιωτικό κομμάτι, από το 2007 η Ρωσία καθιέρωσε την παρουσία της στην Αρκτική με ειδική διοίκηση, 4 νέες ταξιαρχίες, 14 επιχειρησιακά αεροδρόμια, 16 λιμάνια βαθέων υδάτων και έναν στόλο παγοθραυστικών.
Αρχισε να διεξάγει αεροπορικές περιπολίες μεγάλου βεληνεκούς και οργάνωσε ποικιλία στρατιωτικών ασκήσεων. Στεγάζει το ναυτικό στοιχείο του στρατηγικού πυρηνικού αποτρεπτικού παράγοντα της χώρας, για την υπεράσπιση χερσαίων και θαλάσσιων χώρων που είναι κρίσιμοι για την οικονομία της, καθώς εκεί βρίσκονται βασικές εξορυκτικές βιομηχανίες και μεγάλο μέρος των πόρων που ενδέχεται να αναπτυχθούν μελλοντικά.

Παράλληλα ενίσχυσε τη συνεργασία της με την Κίνα στην ανάπτυξη της Αρκτικής. Οι περισσότερες δραστηριότητες του Πεκίνου εκεί διεξάγονται σε συνεργασία με τη Ρωσία.
«Ενώ υπάρχουν λίγα στοιχεία για την τρέχουσα κινεζική στρατιωτική δέσμευση στην περιοχή της Αρκτικής, η αυξανόμενη ναυτική δύναμη της Κίνας και οι αναφορές για πιθανή ανάπτυξη πυρηνικών παγοθραυστικών προκαλούν ανησυχία», αναφέρει το SIPRI.

«Τρέχουν» τη στρατιωτική τους ενίσχυση στην περιοχή οι ΗΠΑ

Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να επενδύουν περισσότερο στις στρατιωτικές δυνατότητες που απαιτούνται για επιχειρήσεις στην περιοχή, ενώ επιχειρήσεις πραγματοποιούνται και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Από το 2017 οι ΗΠΑ «σηκώνουν» σταθερά το ζήτημα της «επιθετικής συμπεριφοράς της Κίνας» στην Αρκτική, ενώ αναφέρουν ότι «οι παράνομες αξιώσεις της Ρωσίας για την NSR και οι απειλές της χρήσης στρατιωτικής δύναμης αποσταθεροποιούν την κατάσταση και απειλούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ».
Από το 2019 έδωσαν προτεραιότητα στον εξοπλισμό της Ακτοφυλακής ώστε να επιχειρεί στα ύδατα της Αρκτικής και αυξήθηκαν οι αμερικανικές στρατιωτικές δραστηριότητες στις Θάλασσες του Μπάρεντς και του Μπέρινγκ.
Η μεγαλύτερη προσοχή που δίνουν οι ΗΠΑ σε στρατηγικά ζητήματα στην Αρκτική αντικατοπτρίζεται στην αναβάθμιση των δυνάμεών τους που σταθμεύουν στην Αλάσκα, όπου η βάση της Πολεμικής Αεροπορίας «Eielson» θα φιλοξενεί μόνιμα τα υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη «F-35».

Παράλληλα οι ναυτικές δυνάμεις των κρατών του ΝΑΤΟ έχουν αρχίσει πιο συχνές επισκέψεις στη Θάλασσα του Μπάρεντς, εξετάζοντας πώς μπορούν να επιχειρούν στις αρκτικές καιρικές συνθήκες, ενώ το Σεπτέμβρη Δανία, Νορβηγία, Βρετανία και ΗΠΑ πραγματοποίησαν μεγάλη στρατιωτική άσκηση σε διεθνή ύδατα.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν έχει μόνιμες βάσεις στην Αρκτική, αλλά συζητιέται η δημιουργία βάσης στο νησί Αντάκ στις Αλεούτιες νήσους (ανήκουν στην Αλάσκα). Η βάση θα μπορούσε να υποστηρίξει συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή του Ειρηνικού, καθώς και να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για επιχειρήσεις στη Θάλασσα του Μπέρινγκ.

Η Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή

Η Ρωσία εδώ και χρόνια επενδύει και προετοιμάζει την ανάπτυξη της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής (Northern Sea Route - NSR).
Με αφορμή το ατύχημα του φορτηγού πλοίου «Ever Given» στη διώρυγα του Σουέζ, που καθυστέρησε για βδομάδες το πέρασμα δεκάδων άλλων πλοίων κι εμπορευμάτων, Ρώσοι αξιωματούχοι και αναλυτές επανέφεραν το ζήτημα εναλλακτικών διαδρομών για τη μεταφορά εμπορευμάτων μεταξύ Ευρώπης και Κίνας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η βόρεια διαδρομή θα μπορούσε να μειώσει την απόσταση κατά 5.000 μίλια, μειώνοντας το χρόνο ταξιδιού των εμπορικών πλοίων μεταξύ Ασίας και Δύσης κατά δύο βδομάδες και καθιστώντας τα ανταγωνιστικά με τα τρένα.
Η Ρωσία πρωτοστατεί στον ανταγωνισμό για τη βόρεια διαδρομή και διεκδικεί το μεγαλύτερο μέρος της - και λόγω γεωγραφικής θέσης - οξύνοντας τον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ. Η Μόσχα αναπτύσσει ήδη στην Αρκτική ναυτιλία, παραγωγή, εγκαταστάσεις υγροποίησης και μεταφοράς φυσικού αερίου και σχεδιάζει να συνεχίσει τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης και της Ασίας και με νέες αρτηρίες μεταφορών.
Ο ρωσικός όμιλος ατομικής ενέργειας «Rosatom», μέσω της θυγατρικής της «Rosatomflot», αναπτύσσει έναν αρκτικό στόλο πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και πυρηνικών παγοθραυστικών και σχεδιάζει να επενδύσει τα επόμενα χρόνια 6,4 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με το «High North News», η «Rosatom» είναι υπεύθυνη για τη ναυτιλία, την ασφάλεια και τις υποδομές στο Βορειοανατολικό Πέρασμα από το 2018. Επίσης, στα τέλη Φλεβάρη του 2021, ο ρωσικός δορυφόρος «Arktika-M» μπήκε σε τροχιά για να παρακολουθεί το κλίμα και το περιβάλλον σε αυτήν τη ζώνη.

Ωστόσο, με τις παρούσες καιρικές συνθήκες, η εκμετάλλευση της Βόρειας Διαδρομής όλο το χρόνο και χωρίς απρόοπτα ώστε να είναι συμφέρουσα για τους μονοπωλιακούς ομίλους, δεν φαίνεται τόσο κοντινό σχέδιο, ενώ απαιτεί ιδιαίτερα μεγάλες επενδύσεις. Το ζήτημα αυτό αποτυπώθηκε και στον ρωσικό Τύπο με αφορμή το ατύχημα του «Ever Given».
«Αν η Ρωσία εφαρμόσει τα σχέδια για ανάπτυξη της Βόρειας Διαδρομής με κόστος περίπου 0,5 τρισ. ρούβλια (6,59 δισ. δολάρια), αυτή η διαδρομή θα προσελκύσει όχι περισσότερο από το 2% του τρέχοντος όγκου κυκλοφορίας εμπορευματοκιβωτίων μέσω του καναλιού του Σουέζ», σύμφωνα με ειδικούς στη «Nezavisimaya Gazeta».
Ο Ρώσος αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Κεντρικού Ινστιτούτου Ερευνας και Σχεδιασμού του Ναυτικού εξήγησε ότι «μέχρι στιγμής, η βόρεια διαδρομή παραμένει μια δύσκολη και απρόβλεπτη διαδρομή για τους ιδιοκτήτες φορτίου και τους φορείς εκμετάλλευσης στόλου. Οι ρωσικές εταιρείες πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλία και να δείξουν σε ολόκληρο τον κόσμο τη σκοπιμότητα της χρήσης της διαδρομής αυτής για κυκλοφορία εμπορευμάτων όλο το χρόνο».
«Η Ρωσία είναι ένας από τους βασικούς δικαιούχους της διαφοροποίησης των κινεζικών διαδρομών εφοδιασμού προς την Ευρώπη, αλλά τα επόμενα 20 χρόνια η διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας δεν θα γίνει πραγματικός ανταγωνιστής του καναλιού του Σουέζ», υπογράμμισε ο πρόεδρος της Ρωσικής - Ασιατικής Ενωσης Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών, καλώντας σε «επενδύσεις στην ανάπτυξη υποδομών».

Ο Διεθνής Διάδρομος Μεταφορών Βορρά - Νότου

Παράλληλα, ξανά με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό με το μπλοκάρισμα της διώρυγας του Σουέζ, ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, ανέδειξε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Ιράν και την «ανάγκη για αξιόπιστες χερσαίες μεταφορές», προτάσσοντας την κατασκευή του Διεθνούς Διαδρόμου μεταφορών (ITC) Βορρά - Νότου.
Ο ITC Βορρά - Νότου είναι μια πολυτροπική διαδρομή μήκους 7.200 χιλιομέτρων για τη μεταφορά επιβατών και φορτίων από την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας προς το ινδικό λιμάνι της Βομβάης. Θα συνδέσει τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν και την Ινδία και αναμένεται ότι όχι μόνο θα μειώσει το χρόνο, αλλά και το κόστος της μεταφοράς φορτίων.
«Ελπίζουμε ότι ο ITC Βορρά - Νότου θα χρησιμεύσει τελικά ως βάση για τη δημιουργία ενός ενιαίου, απρόσκοπτου, χώρου μεταφορών, εφοδιαστικής και επενδύσεων που εκτείνεται από τις νότιες ακτές του Ιράν έως τις βόρειες πόλεις της Ρωσίας», είπε ο Λαβρόφ.