20 Μαΐου 2014

ΕΞΩ από την ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟ ! ...ΨΗΦΙΖΩ ΚΚΕ !!




Μπολόνια: Ο Αλ. Τσίπρας Λανσάρει ως «αλλαγή» την ακόμα πιο γενναιόδωρη ενίσχυση των μονοπωλίων

Να μην απόσχει απ' την «αλλαγή» - έτσι βάφτισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου - κάλεσε τον ιταλικό λαό ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας χτες βράδυ στην Μπολόνια και κρύβοντας ότι τέτοιες «αλλαγές» έχουν δοκιμαστεί εδώ και πολλά χρόνια στις πλάτες των λαών, χωρίς να αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή τους.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλε το στόχο των καπιταλιστών για επαναφορά σε τροχιά ανάπτυξης σαν στόχο που μπορεί να συνεγείρει τους εργαζόμενους, όταν είναι κοινό μυστικό ότι η ανάπτυξη αυτή θα «χτιστεί» με τα συντρίμμια των δικαιωμάτων τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, είπε μεταξύ άλλων: «Μας ρωτάνε πολλοί: Υπάρχει εναλλακτική λύση για την Ευρώπη; Η απάντησή μας είναι: Ναι, υπάρχει. Και η εναλλακτική λύση είναι ένα "ευρωπαϊκό New Deal". Με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για μεγάλης κλίμακας επενδύσεις στην Παιδεία, την Ερευνα και την τεχνολογία, στο περιβάλλον, στην κοινωνική οικονομία, στα δίκτυα και τις υποδομές. "Ευρωπαϊκό New Deal", άμεσος απεγκλωβισμός από τη λιτότητα και "Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Χρέους" για την επίλυση της υπερχρέωσης της Ευρωζώνης, είναι οι τρεις προϋποθέσεις για να βαδίσει η ΕΕ στο δρόμο της ισόρροπης και βιώσιμης ανάπτυξης».
«Αυτός - πρόσθεσε - είναι ο δρόμος της ευρωπαϊκής αριστεράς», ο δρόμος δηλαδή της γενναιόδωρης ενίσχυσης των καπιταλιστών για την ανάκαμψη των κερδών τους. Σε διάκριση με το «δρόμο της Μέρκελ» που είναι - όπως υποστήριξε - η λιτότητα, η ανεργία και ο αυταρχισμός, φαινόμενα όχι παράγωγα του καπιταλισμού, αλλά της νεοφιλελεύθερης διαχείρισής του, όπως ισχυρίστηκε, σκορπώντας αυταπάτες ότι αυτό μπορεί να διορθωθεί και ότι είναι θέμα πολιτικού συσχετισμού.
Δεν έκανε τον κόπο να εξηγήσει όμως γιατί και στα καπιταλιστικά κράτη που εφαρμόζεται το μείγμα διαχείρισης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός τους δεν έχει απαλλαγεί ούτε απ' τη λιτότητα ούτε απ' την ανεργία ούτε, πολύ περισσότερο, απ' τον αυταρχισμό που έχει ανάγκη η βάρβαρη φιλομονοπωλιακή πολιτική για να υλοποιείται.

«Γιατί ο συσχετισμός πολιτικών δυνάμεων που θα διαμορφωθεί από την ψήφο μας θα καθορίσει τη ζωή μας για πολλά χρόνια. Εάν δεν αλλάξει, δεν θα αλλάξουν ούτε οι ακραίες πολιτικές που, εδώ και τέσσερα χρόνια, έχουν κάνει την Ευρώπη "σκοτεινή ήπειρο". Και η λιτότητα, από πείραμα, θα γίνει καθεστώς. Η Δημοκρατία, από ιστορική κατάκτηση, θα γίνει πειραματόζωο», είπε ο Αλ. Τσίπρας, θέτοντας και τα κατάλληλα για την περίσταση κάλπικα για το λαό διλήμματα:
«Θα πούμε ναι στην Ευρώπη του Μακιαβέλι; 'Η θα πούμε ναι στην Ευρώπη του Διαφωτισμού και του Γκράμσι; Θα πούμε ναι στην Ευρώπη των πολλαπλών διαιρέσεων και ανισοτήτων, στην Ευρώπη του χάσματος Βορρά - Νότου, στην Ευρώπη που τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό και την άκρα δεξιά; `Η θα πούμε ναι στην Ευρώπη της δημοκρατίας, της συνοχής και της αλληλεγγύης των λαών της; Ναι ή όχι στη λιτότητα. Με ποια Ευρώπη; Της Δημοκρατίας ή της κυρίας Μέρκελ».

Νοε 2010: Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ στήριζε Καμίνη για το Δήμο της Αθήνας...

Στις 14 Νοέμβρη 2010 ήταν ο δεύτερος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Στο Δήμο της Αθήνας βρέθηκαν αντιμέτωποι ο Νικήτας Κακλαμάνης (34,97% στον πρώτο γύρο) που στηρίχτηκε από τη ΝΔ και τον ΛΑΟΣ και ο Γιώργος Καμίνης (28,38% στον πρώτο γύρο), υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τους Οικολόγους Πράσινους, τη Δράση και τη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ, Ελένη Πορτάλιου, συγκέντρωσε στον πρώτο γύρο 5,79% και δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο. Προέκυψε λοιπόν το ζήτημα τι κατεύθυνση θα δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους του για το δεύτερο γύρο.

Το «μυστήριο» έλυσε η «Αυγή», η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, που κυκλοφόρησε στις 12 Νοέμβρη 2010, δυο μέρες πριν τις εκλογές. Πάνω δεξιά στο πρωτοσέλιδό της φιλοξενούσε δήλωση του Αλ. Τσίπρα με τον τίτλο: «Το κόμμα δεν είναι τσοπάνης, οι πολίτες δεν είναι πρόβατα». Και στη συνέχεια: «Πρωτοβουλία για αντιμνημονιακό μέτωπο των δυνάμεων της αριστεράς και του σοσιαλιστικού χώρου».

Ακριβώς από κάτω, φιγουράριζε η φωτογραφία του Γ. Καμίνη με το εξής αναγγελτικό:
«Αρθρο του Γιώργου Καμίνη στην "Αυγή": Μαζί στο δήμο και τις γειτονιές».

Στις μέσα σελίδες, ο Γ. Καμίνης ανέφερε μεταξύ άλλων στο άρθρο του: «Θέλω να ευχαριστήσω τη διεύθυνση της "Αυγής", που μου έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες της εφημερίδας. Μιας ιστορικής εφημερίδας που έχει ταυτιστεί με τους αγώνες αλλά και -επιτρέψτε μου τον προσωπικό τόνο- με τη νεότητα πολλών της δικής μου γενιάς. Αυτή η σχέση κρατάει από τότε (...) οι προοπτικές που ανοίγονται μετά από αυτές τις εκλογές φέρνουν ελπίδα και απαιτούν κινητοποίηση ευρύτερων δυνάμεων (...) Ελπίζω ότι σ' αυτή τη νέα πορεία θα είμαστε μαζί. Και στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά και στις γειτονιές».

Με άλλα λόγια, στην ίδια πρώτη σελίδα της «Αυγής», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονταν ότι «οι πολίτες δεν είναι πρόβατα» για να τους υποδεικνύει το κάθε κόμμα τι θα ψηφίσουν. Δήλωνε, ωστόσο, ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο της Αθήνας θα πρέπει να σκεφτούν και να ψηφίσουν «αντιμνημονιακά». Για όποιον δεν κατάλαβε, το άρθρο του Καμίνη έκανε τα πράγματα λιανά, «φωνάζοντας» ότι αυτός είναι η επιλογή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για το δεύτερο γύρο των εκλογών. Ο Καμίνης, τον οποίο στήριζαν από το ΠΑΣΟΚ μέχρι τη Δράση (!) ήταν ο «αντιμνημονιακός» που στήριξε το 2010 ο ΣΥΡΙΖΑ στο β' γύρο των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα...  

Μπροστά στα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα του β' γύρου, ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του!


 
Αλέξης Τσίπρας στο ΒΗΜΑ:
Συναίνεση με αλλαγή ηγεσίας σε ΝΔ - ΠαΣοΚ
Υπάρχουν και πρόσωπα ή δυνάμεις στα κόμματα αυτά που ασφυκτιούν. Αν χειραφετηθούν από τις ηγεσίες τους, θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμβάλουν στο μεγάλο και δύσκολο έργο της κοινωνικής σωτηρίας


 Αλέξης Τσίπρας στον Ant1: ισχυρίζομαι και το λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι η χώρα πράγματι είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην Ε.Ε,. στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται, όμως δεν μπορεί να είναι μια χώρα ασήμαντη της Δύσης που θα ακολουθεί άκριτα τις επιλογές των ισχυρών της δύσης



Δυο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις






Αποτελέσματα σε Δήμους όπου 
κατέβηκε η Λαϊκή Συσπείρωση

αλλά δεν είχε υποψήφιο ο ΣΥΡΙΖΑ


ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΔΙΣΤΟΜΟΥ-ΑΡΑΧΟΒΑΣ-ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ
Λαϊκή Συσπείρωση 6.96%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 9.54%

Πτώση 2.58%, καμία στήριξη από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ο ίδιος δεν κατέβαζε υποψήφιο.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ

Λαϊκή Συσπείρωση 4.46%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 4.50%

Άνοδος 0.4%, καμία στήριξη από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ο ίδιος δεν κατέβαζε υποψήφιο.

ΗΠΕΙΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΔΩΔΩΝΗΣ

Λαϊκή Συσπείρωση 2.89%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 3.54%
Πτώση 0.65%, καμία στήριξη από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ο ίδιος δεν κατέβαζε υποψήφιο.

ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

Λαϊκή Συσπείρωση 9.19%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 8.88%
Άνοδος 0.31%. Καμία ένδειξη στήριξης από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ο ίδιος δεν κατέβαζε υποψήφιο.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Λαϊκή Συσπείρωση 5.63%
Δεν υπήρχε υποψήφιος της Λα.Συ το 2010. Για να εξαχθούν συμπεράσμαστα, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στην Επίδαυρο το 2012.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΕΥΡΩΤΑ

Λαϊκή Συσπείρωση 4.50%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 9.63%
Πτώση 5.13%. Άλλη μια κλασική περίπτωση μαζικής απώλειας ψήφων του ΚΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και μετατροπής των ψηφοφόρων αυτών σε υποστηρικτές υποψηφίων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κλπ το 2014.

ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΖΑΓΟΡΑΣ

Λαϊκή Συσπείρωση 14.88%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 8.82%
Άνοδος 6.06%. Εδώ φαίνεται πιθανό να κερδήθηκαν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, που βέβαια δεν κατέβαζε υποψήφιο.

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΗΛΕΙΑΣ ΖΑΧΑΡΩΣ

Λαϊκή Συσπείρωση 3.82%
Λαϊκή Συσπείρωση 2010 3.17%
Άνοδος 0.65%, υπερβολικά ισχνή για να πιστοποιεί οποιαδήποτε συντεταγμένη στήριξη ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που βέβαια δεν κατέβασε δικό του υποψήφιο.




http://giorgossarris.blogspot.gr/2014/05/blog-post_19.html

Πολλά τα χαμόγελα 
μετά το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών.
 
Είναι αλήθεια ότι κοιτάζουμε μπροστά με μεγαλύτερη αισιοδοξία μετά την πρώτη Κυριακή όπου το ΚΚΕ σχεδόν διπλασιάζει δυνάμεις σε σχέση με το κακό αποτέλεσμα  του Ιουνίου του 2012.
Μένει η επόμενη Κυριακή, με τις Ευρωβουλευτικές εκλογές, όπου θα δούμε πιο καθαρά ποια είναι η στάση που θα κρατήσει ο λαός και προς το ΚΚΕ και προς τα κόμματα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δέχονται και στηρίζουν την ΕΕ, δηλαδή τον κύριο υπαίτιο από όπου εκπορεύονται οι πολιτικές λεηλασίας της ζωής μας.

 

Όμως τα όποια θετικά μηνύματα, όπως π.χ. η πρωτιά της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Πάτρα, την Ικαρία κλπ., δεν μπορούν και δεν πρέπει να κρύψουν την κακή συνολική εικόνα όπου φάνηκε ότι ο λαός παραμένει αδύναμος όσο μένει έξω από το καμίνι της μάχης για την ίδια του τη ζωή, όσο μένει ανοργάνωτος μακριά από τα σωματεία και τα άλλα κύτταρα οργάνωσης.

 
Αν τα δούμε λοιπόν λίγο πιο προσεκτικά φαίνονται τα παρακάτω:

1. ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΆΣΤΗΚΕ Η ΣΥΓΚΥΒΈΡΝΗΣΗ & Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΣΑΚΊΖΕΙ.
Όπως φάνηκε καθαρά ο λαός έφαγε το παραμύθι των "Ανεξάρτητων υποψηφίων" ενώ γνώριζε ότι μόνο Ανεξάρτητοι δεν ήταν. Έτσι σε Αθήνα, Αττική, Θεσσαλονίκη, Κ. Μακεδονία, Πελοπόννησο και αλλού είχαμε υπερψήφιση υποψηφίων που είχαν καθαρή σχέση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (Καμίνης, Μπουτάρης, Τζιτζικώστας, Ιωαννίδης, Πατούλης κλπ.) που είτε είχαν ψηφίσει είτε εφάρμοζαν τα μνημόνια.


2. Δεν καταδικάστηκε η ΧΑ κι ο φασισμός με τα ψηφοδέλτια των Ναζιστών να παίρνουν μεγάλα ποσοστά (πλην Πειραιά όπου πολλοί από τους εκεί φιλοναζί συντάχθηκαν με το ψηφοδέλτιο των εφοπλιστών) .
 
3.Οι εφοπλιστές κ οι πλούσιοι αντιμετωπίζονται θετικά!  (Τα 2 λιμάνια πάνε ο Πειραιάς προς τους εφοπλιστές κ ο Βόλος προς Μπέο). Η περίπτωση του Πειραιά και του Βόλου θέλει ιδιαίτερη προσοχή κι μελέτη. Εκεί οι εφοπλιστές θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν ένα δικό τους προπύργιο πρότυπο και να παρασύρουν μεγάλες μάζες στην πλάνη της συμπόρευσης φτωχών-πλούσιων προς ένα "κοινό καλό"! Πιθανότατα θα βρουν στήριξη από τους φασίστες.


4. Το lifestyle σκίζει (εκλογή Ψινακη)
5. Στη Χαλκιδική ο Πάχτας εξαγόρασε συνειδήσεις και παραλίγο να εκλεγεί πανηγυρικά στο Δ. Αριστοτέλη. Το ρουσφέτι ΖΕΙ κ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ. Μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει και εκεί  όπου νίκησε ο συνδυασμός του Γ. Μίχου που φαίνεται κλασσικός εκπρόσωπος των "υγιών επιχειρηματιών" που έχει δηλώσει ότι ο μόνος δρόμος είναι η Ανάπτυξη, η ενίσχυση των "υγιών επιχειρήσεων κλπ. Ο Γ. Μίχος υποστηρίχτηκε από όλους εκείνους που ήταν εναντίον του μεταλλείου πλην ΚΚΕ. Μένει να δούμε κατά πόσο θα είναι εναντίον της Επένδυσης του Χρυσού και μετά τις εκλογές.


6. Το ΚΚΕ ενισχύεται σημαντικά σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012 με σημαντική πρωτιά στην Πάτρα.
 

7. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά το ότι τελικά δεν πήρε ότι του έδιναν τα exit polls και βρέθηκε πίσω από τις επιδόσεις του Ιουνίου 2012, δείχνει να παγιώνει σε μεγάλο βαθμό μεγάλα ποσοστά, πράγμα που θα δούμε καλύτερα ίσως την επόμενη Κυριακή. Αυτό που φάνηκε επίσης είναι το ότι στα σημεία όπου επέλεξε  γνωστούς ΠΑΣΟΚ υποψήφιους (π.χ. Βουδούρης) δεν πήγε καλά.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1:  Μετά τις χθεσινές εκλογές το σύστημα μάλλον τρίβει τα χέρια του. Έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι ελέγχει την κατάσταση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2: Ο λαός εξακολουθεί να είναι φοβισμένος, αμυντικός, αδύναμος και να υποχωρεί προς την υποταγή. Βέβαια ένα σημαντικό κομμάτι του από την άλλη δημιουργεί ένα μέτωπο σκληρής αντίστασης.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3:  Η αποδοχή των ψηφοδελτίων των εφοπλιστών στον Πειραιά και του Μπέου στο Βόλο δείχνει ότι ο λαός είναι πολύ μακριά από το να σκεφτεί ταξικά και να δει ποιος είναι ο αντίπαλός του.
Δυστυχώς κανείς πλην ΚΚΕ, που κατηγορείται γι αυτό ως ξύλινο, δεν βοηθάει στο ξεκαθάρισμα της σκέψης του.

Αυτό που θέλουμε να πούμε τέλος είναι αυτό.
Χθες φάνηκαν κάποιες ακτίνες ελπίδας και αισιοδοξίας.
ΟΛΑ μπορούν να αλλάξουν αλλά μόνο όταν ο λαός οργανωθεί και νοιώσει τη δύναμή του.
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΒΙΆΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΞΑΓΟΡΆΖΕΤΑΙ.

Η μάχη της επόμενης Κυριακής όπου πρέπει το ΚΚΕ να εμφανιστεί ακόμη πιο ισχυρό, θα μας δώσει καλύτερα συμπεράσματα.



15 Μαΐου 2014

Τελευταίο «αντίο» στο σύντροφο Μπάμπη Αγγουράκη



Το τελευταίο «αντίο» στο σύντροφο Μπάμπη Αγγουράκη, που έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή τη Δευτέρα το βράδυ, είπαν σύντροφοι, συγγενείς, συναγωνιστές και φίλοι χτες το μεσημέρι στο Νεκροταφείο της Καισαριανής, όπου έγινε η πολιτική του κηδεία.



Στο στερνό αποχαιρετισμό παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, καθώς και αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ.

Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, τον επικήδειο εκφώνησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Η πορεία του μας γεμίζει καθήκον, ευθύνη, αλλά και δύναμη και πείσμα για να γίνουμε σήμερα πιο ικανοί μαζί με το Κόμμα μας, να σταθούμε αντάξιοι του τίτλου του μέλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ κάτω απ' όλες τις συνθήκες», ανέφερε ο Τάσος Γαλανόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Σημείωσε ιδιαίτερα την έγνοια που έδειχνε ο Μπ. Αγγουράκης και ως ευρωβουλευτής για τη νεολαία, «για το μέλλον που της ετοιμάζουν οι καπιταλιστές και οι ενώσεις τους, για ν' αποκαλυφθούν τα σχέδια αυτά και να οργανώσουμε την πάλη μας, για να ζήσουμε όπως αξίζει σε ανθρώπους στον 21ο αιώνα».

Τον Μπάμπη Αγγουράκη αποχαιρέτησε εκ μέρους της οικογένειάς του η κόρη του, Έλλη: «Θέλω να ξέρεις πως η βαλίτσα που σου ετοίμασε αυτήν τη φορά η μαμά δεν έχει ρούχα. Εχει όμως αγάπη. Τη δική μας, των συγγενών μας, των φίλων μας, των συντρόφων μας. (...) Δε θα σου πω "αντίο". Θα σου πω "στο επανιδείν". Και επίσης ότι ξέρω πως ένας επαναστάτης ποτέ δεν παραιτείται. Εσύ μας έλεγες να μην κοιτάμε πίσω και να νικάμε. Μαζί θα νικήσουμε, μπαμπά μου, όλοι μαζί», είπε μεταξύ άλλων.


Λίγα λόγια είπαν ακόμα η Γεωργία Δασκαλάκη, Γραμματέας της ΚΟΒ Ελληνορώσων, της οποίας ο Μπάμπης Αγγουράκης ήταν μέλος, καθώς και ο Σταύρος Τάσσος, πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, στο Εθνικό Συμβούλιο της οποίας ήταν εκλεγμένος.


Αποχαιρετισμός στο σεμνό και ακούραστο αγωνιστή

Στον αποχαιρετισμό εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Γ. Μαρίνος ανέφερε:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη και συγκίνηση το σ. Μπάμπη Αγγουράκη, στέλεχος του Κόμματος, ευρωβουλευτή και για πολλά χρόνια μέλος της ΚΕ.
Αποχαιρετούμε το σύντροφο Μπάμπη, ο οποίος από τα νεανικά του χρόνια ως στέλεχος της ΚΝΕ μέχρι την ύστατη στιγμή διέθεσε τη ζωή του, τη δράση του στην υπηρεσία του ΚΚΕ για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού μας, για την υπόθεση του σοσιαλισμού.


Ο σύντροφος Μπάμπης Αγγουράκης γεννήθηκε το 1951 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, από γονείς στελέχη του Κόμματος, πολιτικούς πρόσφυγες. Πατέρας του ήταν ο Γιώργος Αγγουράκης (Ψηλορείτης), μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 1967.
Το 1968 μετακόμισε με την οικογένειά του στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ). Το 1973 παίρνει το πτυχίο του μηχανικού συστημάτων πληροφορικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης.
Μέχρι το 1979 οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνταν να επαναπατρίσουν την οικογένειά του.
Λίγο πριν τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα, παίρνει το πτυχίο του διδάκτορα συστημάτων πληροφορικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης, στο οποίο και εργάζεται από το 1973 έως το 1979. Το 1968 οργανώνεται στην ΚΝΕ και αργότερα στο Κόμμα.
Συμμετείχε στα Συντονιστικά της ΚΝΕ και των Φοιτητών στις σοσιαλιστικές χώρες και στη Δυτική Ευρώπη.
Εκλέγεται μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ στο 1ο, 2ο και 3ο Συνέδριο της Οργάνωσης.
Στην ΚΝΕ δουλεύει στην αρχή στην Ιδεολογική Επιτροπή και στη συνέχεια στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων.
Το 1987 αναλαμβάνει υπεύθυνος του Τμήματος Πληροφορικής και Πολιτικής Ερευνας και Τεχνολογίας του Κόμματος.
Στο 12ο Συνέδριο εκλέγεται μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επανεκλέγεται στην ΚΕ στο 13ο, 14ο, 15ο, 16ο, 17ο και στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος.
Από το 1992, μετά από την αντεπανάσταση, μέχρι το 2009, ήταν επικεφαλής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, παρακολουθώντας στενά την κατάσταση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, με ιδιαίτερη συμβολή στην οργάνωση των Διεθνών Συναντήσεων των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων που ξεκίνησαν από την Αθήνα μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Από το 1997 έως το 2000 ήταν βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας.
 
Το 2009 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής του Κόμματος, κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες και ανταποκρίθηκε με ευθύνη στα καθήκοντά του, παρεμβαίνοντας για κάθε λαϊκό πρόβλημα, συνδυάζοντας τις υποχρεώσεις του στην Ευρωβουλή με τη δράση στους χώρους δουλειάς, ενημερώνοντας τους εργαζομένους που τον τίμησαν και τους τίμησε όλα αυτά τα χρόνια.


Με μαχητικότητα πάλεψε και στο Ευρωκοινοβούλιο ενάντια στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της ΕΕ και των κυβερνήσεών της, ενάντια στο συμβιβασμό και την ευρωλαγνεία του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), πάλεψε ενάντια στον πολιτικό οπορτουνισμό και την απεμπόληση της κομμουνιστικής ταυτότητας από μια σειρά πρώην κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης, αγωνίστηκε για τη συνεργασία των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων που έχουν στόχο τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική προοπτική.

Ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και δούλεψε με μεράκι στο αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας, αλλά και στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στη Λατινική Αμερική.
Επέμεινε στο δυνάμωμα της διεθνιστικής αλληλεγγύης, για τη στήριξη Κομμουνιστικών Κομμάτων, αγωνιστών και αγωνιστριών που αντιμετώπιζαν αντικομμουνιστικές διώξεις, επιθέσεις από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς, συνέβαλε μεταξύ άλλων στην καθιέρωση των μπριγάδων αλληλεγγύης στη Νικαράγουα, στήριξε τις μπριγάδες στην Κούβα.
Ο σ. Μπάμπης μελετούσε συστηματικά τη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία και προσπαθούσε συνεχώς να εμπλουτίζει τις γνώσεις του σε κάθε τομέα που αναλάμβανε.
Ήταν σεμνός, ακούραστος αγωνιστής και πάλευε καθημερινά με πίστη στις αρχές και στην πολιτική του ΚΚΕ, στις αρχές της σοσιαλιστικής επανάστασης, στο δίκιο της εργατικής τάξης, του λαού μας.
Έδωσε το αγωνιστικό του "παρών" στις δύσκολες στιγμές που πέρασε το Κόμμα μας στην αναμέτρηση με όσους έφυγαν και πολέμησαν το ΚΚΕ, πάλεψε μαζί με την πλειοψηφία της ΚΕ ενάντια στο διαλυτικό ρόλο των διασπαστών, την απόπειρα να πλήξουν το Κόμμα μας, διέθεσε τις δυνάμεις του για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ τα δύσκολα εκείνα χρόνια, σε όλη την πορεία μέχρι σήμερα.



Η ΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στη συντρόφισσά του Γεωργία, στα αγαπημένα του παιδιά Ελλη και Γιώργο, στη μητέρα του Ευανθία και σε όλους τους οικείους του, διαβεβαιώνοντας ότι το Κόμμα μας θα είναι κοντά τους.

Σύντροφε Μπάμπη, η ΚΕ του ΚΚΕ, τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος σε αποχαιρετούμε με μεγάλη συγκίνηση, με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα που δίνουμε όλα τα χρόνια μαζί.

 

Αποφασιστικά σε όλες τις μάχες, στις Ευρωεκλογές, στις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές, σε όλους τους αγώνες για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού μας, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».