Νέο ηλεκτροσόκ με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ

Την ώρα που οι καταναλωτές «ματώνουν» οικονομικά για να ανταπεξέλθουν στους λογαριασμούς του ρεύματος, μια νέα έκθεση της Κομισιόν αναφέρει πως τα χειρότερα… έρχονται!

Τον εγκλωβισμό της Ελλάδας στις συμπληγάδες πέτρες του φυσικού αερίου και του λιγνίτη, αναδεικνύουν τα στοιχεία της νέας έκθεσης της Κομισιόν για την ενέργεια στην ευρωπαϊκή αγορά, στο τρίτο τρίμηνο του 2021.
Βέβαια –στα πλαίσια των παιχνιδιών και αντιθέσεων επιχειρηματικών ομίλων πολύ κουβέντα γίνεται για τις επιλογές που –δήθεν έχουν οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης (που έχουν ανεπτυγμένες ΑΠΕ και πυρηνικά), δεν αντίθεση με μας που μας λείπει «η ευελιξία να αποφύγουμε τα αυξημένα κόστη του φυσικού αερίου και των ρύπων που συνοδεύουν τη λιγνιτική παραγωγή».

Η έκθεση συσχετίζει τις μειωμένες επιλογές στην παραγωγή ενέργειας με την άνοδο της χονδρεμπορικής τιμής αλλά αναφέρεται και σε άλλους παράγοντες που κάνουν ευάλωτη την κάθε χώρα στην άνοδο των τιμών όπως η έλλειψη ανταγωνισμού και η συγκέντρωση.

Η αναλυτική περιγραφή των πολύ διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν σε κάθε χώρα, στο ενεργειακό μίγμα και το επίπεδο του ανταγωνισμού κάνουν την Ευρώπη μια ενεργειακή Βαβέλ διαφορετικών ταχυτήτων και συμφερόντων, στην οποία όμως κάθε χώρα αν και ξεκινώντας από διαφορετικό σημείο και με διαφορετικό κόστος καλείται να κυνηγήσει τις επενδύσεις για την ενεργειακή της μετάβαση με την ραγδαία ανάπτυξη των ΑΠΕ και των νέων τεχνολογιών όπως –τώρα το πράσινο υδρογόνο, ενάντια στο τρισκατάρατο πρώην οικολογική πανάκεια μπλε φυσικό αέριο.

Στην προκρούστεια κλίνη της ανόδου των ενεργειακών τιμών του 3^ου 3μήνου που συνεχίστηκε και στο 4^ο, υπήρξαν διαφοροποιήσεις ανά χώρα, που σχετίζονται με τις επιλογές παραγωγής των κυρίαρχων ομίλων ενέργειας, στα πλαίσια και της θέσης της στην καπιταλιστική πυραμίδα.

Η λαϊκή οικογένεια πληρώνει πάλι το μάρμαρο

Ο λογαριασμός ρεύματος του παρακάτω παραδείγματος είναι πραγματικός και ένας από τους πρώτους εκκαθαριστικούς που περιλαμβάνουν καταναλώσεις για τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο, αποδεικνύοντας, ότι παρά τις κρατικές επιδοτήσεις, η χρέωση μιας κιλοβατώρας -σε τελική τιμή λιανικής- μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 30 λεπτά.

Κατανάλωση 692 kWh -515 ημερήσια +177 νυχτερινή (40 ημερών) πάνω-κάτω στον Μ.Ο της αγοράς ειδικά για φθινοπωρινούς μήνες, όπου ξεκινούν και ανάβουν θερμοσίφωνες και  ηλεκτρικές συσκευές θέρμανσης –μια και οι περισσότερες οικογένειες (ειδικά στι πολυκατοικίες έχουν στο off τα καλοριφέρ τους).
Η ΔΕΗ (που θα μπορούσε να είναι και οποιαδήποτε άλλη εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας) εισέπραξε για τον εαυτό της ~74€, τιμολογώντας με 11 λεπτά την ημερήσια kWh 8 λεπτά την νυχτερινή, όπου όμως προστέθηκαν επιπλέον… 155 ευρώ εξαιτίας της ρήτρας αναπροσαρμογής.

Δηλαδή, η χρέωση τριπλασιάστηκε επιβαρύνοντας –εκτός από τη χρέωση «ενέργειας» των ~10λ, με το επιπλέον δυσθεώρητο ποσό των 22 λ | kWh ~32€ (όταν τους «καλούς» καιρούς, το σύνολο δεν υπερέβαινε τα 10-12 λ | kWh)
Μπροστά σε τέτοια επιβάρυνση, τα ~48€ συνολικά (…3 λ | kWh) που ήταν η “επιδότηση” μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης είναι απλή οδοντόκρεμα (σσ. έχει επιδοτηθεί με εκατοντάδες εκατομμύρια από την τσέπη μας -από τις λεγόμενες “δημοπρασίες ρύπων” κλπ 620 από 150 εκατ. € που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός)
Και δεν ξεχνάμε τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις (~32,17€) + ΦΠΑ 14,59€, οπότε 74€+155€+32,17€ + ΦΠΑ 14,59€ =  275,76€ για 692 kWh =0,398 ~ 0,40 λ | kWh

Αυτή θα είναι η εικόνα για όλους τους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς ρεύματος των μηνών Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου καθώς και ο τρέχων μήνας κινείται με πολύ υψηλά επίπεδα τιμών χονδρικής.

• ΚΚΕ Σχετικά με τα κυβερνητικά μέτρα για τις αυξήσεις στο ρεύμα και τη θέρμανση
• Δίχως σταματημό οι αυξήσεις στο ρεύμα
• «Καίνε» οι αυξήσεις στο ρεύμα, για να προχωρήσουν οι ενεργειακοί σχεδιασμοί του κεφαλαίου
• Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ - Ερώτηση για την υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος
  
  • «Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
  • Πώς αιτιολογεί το γεγονός ότι η στρατηγική της απελευθέρωσης της ενέργειας, της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, της απολιγνιτοποίησης, του πράσινου «New deal» που προωθεί η ΕΕ όλα αυτά τα  χρόνια όχι μόνο δεν οδήγησε σε μείωση της τιμής του ρεύματος, των καυσίμων και των άλλων αγαθών λαϊκής κατανάλωσης όπως ισχυριζόταν, αλλά αντίθετα οι εργαζόμενοι και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν αλματώδεις αυξήσεις κι ανατιμήσεις που εξανεμίζουν το ήδη πενιχρό εισόδημά τους;
  • Πώς εξηγεί ότι τα κυβερνητικά σχέδια στο όνομα της αναχαίτισης των αυξήσεων που ήδη εξαγγέλλονται στα κράτη, και στην Ελλάδα, χρηματοδοτούνται πάλι από το λαϊκό υστέρημα που επιβαρύνεται πολλαπλά κι από τις ανατιμήσεις, κι από αυτά τα σχέδια, ενώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν μέσα από τις επιδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, που αποπληρώνει ο λαός με φόρους και σκληρά αντεργατικά μέτρα;»
   

  ΔΕΗ: Στην τελική ευθεία ο διαγωνισμός για την πώληση του ΔΕΔΔΗΕ
  Δείτε και (7 χρόνια μετά από τη) "Μικρή ΔΕΗ": Με ποια γραμμή πάλης; Ο λαός έχει πείρα και μ' αυτήν πρέπει να «ζυγίσει» τις εξελίξεις

 

 

 

 

ΔΕΗ: Στην τελική ευθεία ο διαγωνισμός για την πώληση του ΔΕΔΔΗΕ

Μέχρι τέλος Αυγούστου εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πώλησης του 49% του ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας) από το μητρικό όμιλο ΔΕΗ (σσ. και μην παρασύρεστε από το 49%, που φαντάζει μειοψηφικό -εδώ ισχύει η ρήση της γνωστής ελληνικής ταινίας "ΝΑΙ! αλλά κόμβος!", το μελλοντικό αφεντικό θα έχει αυξημένα δικαιώματα -managment κλπ. ως συνήθως)
Προ ημερών, κατά τη διάρκεια ΔΣ, εγκρίθηκε το σχέδιο σύμβασης της διάσπασης του κλάδου δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας με σκοπό την εισφορά του στη θυγατρική ΔΕΔΔΗΕ.

Στο διαγωνισμό έχουν εκδηλώσει μη δεσμευτικό ενδιαφέρον 9 σχήματα, τα οποία σύμφωνα με αρμόδιες πηγές παραμένουν ενεργά και διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον τους συμμετέχοντας κανονικά στη διαδικασία του «due diligence».
Στο πλαίσιο αυτό, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι καταγράφεται έντονη κινητικότητα μεταξύ των «επενδυτών», στην κατεύθυνση της δημιουργίας κοινοπρακτικών σχημάτων, μέσω των οποίων θα συμμετάσχουν στην τελική φάση του διαγωνισμού με την υποβολή δεσμευτικών προσφορών.
Η εκτίμηση που υπάρχει από πλευράς ΔΕΗ, κάνει λόγο για τουλάχιστον 4 Κ|Ξ σχήματα, τα οποία και αναμένεται να καταθέσουν ισάριθμες προσφορές.

Εφόσον δεν υπάρξει κάποια έκπληξη και μέχρι τα τέλη Αυγούστου ολοκληρωθεί η δεύτερη φάση του διαγωνισμού, τότε το κλείσιμο της συναλλαγής αναμένεται να γίνει έως τα τέλη του έτους.

Οι εννέα υποψήφιοι που έχουν περάσει στην επόμενη φάση του διαγωνισμού για την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ είναι:

• ADRIAN Infrastructure Funds
• BCI -  British Columbia Investment Management Corporation
• BLACKROCK - BlackRock Alternatives Management, L.L.C
• CVC Capital Partners - Advisers Company, S.a.r.l.
• F2i - Fondi Italiani per le Infrastructure SGR S.p.A
• First Sentier Investors EDIF III GP S.a.r.l.
• KKR -  Kohlberg Kravis Roberts & Co. L.P.
• MACQUARIE Group Limited
• OHA -  Oak Hill Advisors LLP

Θυμίζουμε πως έχουν γίνει αρκετές αποτυχημένες απόπειρες "ξεπουλήματος του ξεπουλημένου" για την πλήρη δηλ. ιδιωτικοποίηση και του ΔΕΔΔΗΕ  από την κυβέρνηση της ΝΔ με προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος, για την πώληση του 49% της εταιρείας -προφανώς γιατί οι επιχειρηματικοί όμιλοι "δεν τα βρήκαν".
Η προηγούμενη προθεσμία έληξε στις 29 Γενάρη.
Η ΔΕΗ πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία πώλησης θα εκχωρήσει στον ΔΕΔΔΗΕ την κυριότητα του δικτύου, συνολικού μήκους 240.000 χλμ. «προικοδοτώντας» με αυτόν τον τρόπο τον μελλοντικό αγοραστή, ο οποίος παρά το γεγονός ότι θα έχει μειοψηφικό μετοχικό μερίδιο θα έχει αυξημένα δικαιώματα, τα οποία θα προσδιορίζονται στη συμφωνία που θα υπογραφεί μεταξύ των δύο πλευρών στη λήξη της διαδικασίας.

«Κόλαφος» για τις λαϊκές ανάγκες...

Πολιτική που όπως και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς - των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και πάει λέγοντας - όλα αυτά τα χρόνια προωθείται και με το κάλπικο «αφήγημα» του «ανταγωνισμού που βελτιώνει τις υπηρεσίες» για το λαό, και των σχεδίων που τάχα μπορούν να υπηρετήσουν ταυτόχρονα τα «θέλω» του κεφαλαίου και τις λαϊκές ανάγκες.

Το ακριβώς αντίθετο επιβεβαιώνει όλη η πορεία της «απελευθέρωσης» των τελευταίων χρόνων που η μία πίσω από την άλλη υλοποίησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ:

• Για την «ανταγωνιστικότητα» ακριβώς του ΔΕΔΔΗΕ, και την περικοπή του «εργασιακού κόστους», τα τελευταία χρόνια, μειώθηκαν κατά 1.000 και πλέον οι μόνιμοι εργαζόμενοι, ενώ το προσωπικό του ΑΔΜΗΕ με μόνιμη και σταθερή δουλειά κατά 60%, την ώρα που οι ανάγκες έχουν αυξηθεί πάνω από 50%.
  Την ίδια ώρα για να καλυφτούν τα κενά της έλλειψης προσωπικού προσλαμβάνονται άγρια εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι με μπλοκάκι, που φυσικά είναι ανεκπαίδευτοι και ανειδίκευτοι στο αντικείμενο, «γιγαντώθηκαν» οι εργολαβίες ως βασική μορφή για την αποκατάσταση των βλαβών, με τους εργολάβους να «κόβουν τα περιττά» για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.
• Περικόπηκαν παραπέρα οι δαπάνες για τη συντήρηση του δικτύου ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις υποδομές που αφορούν την ηλεκτροδότηση των λαϊκών νοικοκυριών.
  Ενδεικτικό είναι κι εδώ το στοιχείο πως την τελευταία πενταετία υλοποιούνταν στον ΔΕΔΔΗΕ έργα με ετήσιο κόστος 130 - 150 εκατ. ευρώ όταν οι ετήσιες ανάγκες έφταναν τα 200 εκατ. ευρώ.
• Το «ζύγι» του «κόστους - οφέλους» για τα κέρδη που διαπερνά «οριζόντια και κάθετα» κάθε πλευρά της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας (και) του δικτύου διανομής, με όποια μορφή ιδιοκτησίας, αποτυπώνεται και στο νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, όπως για τον «κώδικα διαχείρισης» του δικτύου του 2016.
  Με βάση αυτό το «ζύγι», όπως και σε όλες τις άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις (π.χ. πλημμύρες), κρίνεται ότι οι αστικές κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι προτιμότερο να «αποζημιώνουν» (όταν και «αν» με ψίχουλα) για τις καταστροφές, παρά να προλαμβάνουν με έργα υποδομής, ενώ σύμφωνα με τις καταγγελίες των εργαζομένων ακόμα και τα στοιχειώδη, όπως π.χ. ο έλεγχος του δικτύου για πτώσεις δέντρων, περικόπηκαν τα προηγούμενα χρόνια στη λογική του «περιορισμού του κόστους», και βέβαια των «πυροσβεστικών» επεμβάσεων, αντί της πρόληψης.
• Τα στοιχεία άλλωστε μιλάνε από μόνα τους:
  Εν έτει 2021, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (που «κουκουλώνουν» και μεγάλο ποσοστό του προβλήματος), το 17,9% του πληθυσμού αδυνατεί να διατηρήσει το σπίτι του «επαρκώς ζεστό», το 32,5% καθυστερεί τις πληρωμές των λογαριασμών Ενέργειας.
  Δηλαδή, περίπου ένα στα πέντε νοικοκυριά παγώνει το χειμώνα και ένα στα τρία δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώνει εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς ρεύματος, συσσωρεύοντας χρέη, εξαιτίας και των τσουχτερών λογαριασμών που αυξήθηκαν πάνω από 150% την τελευταία δεκαετία, για να «προικοδοτηθούν» τα «πράσινα αρπακτικά» και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
• Τα στοιχεία αυτά μεταφράζονται σε διακοπές ρεύματος, κυνηγητό και εκβιασμούς για εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες, μικρούς επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, που βίωσαν όλα τα τελευταία χρόνια πάνω από 700 διακοπές ρεύματος κάθε μέρα, πάνω από 200.000 διακοπές κάθε χρόνο, την ίδια ώρα που η περιβόητη «Εκθεση Πισσαρίδη», που αποτελεί και εδώ τον «μπούσουλα» της κυβέρνησης, λέει ότι «ο ρυθμός είσπραξης των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών παραμένει χαμηλός και πρέπει να ενισχυθεί»!

Δείτε και (7 χρόνια μετά από τη) "Μικρή ΔΕΗ": Με ποια γραμμή πάλης; Ο λαός έχει πείρα και μ' αυτήν πρέπει να «ζυγίσει» τις εξελίξεις

...«χρυσωρυχείο» για το κεφάλαιο

Εξάλλου, την ίδια ώρα που όλοι μαζί λένε πως ο «λογαριασμός δεν βγαίνει» για τις λαϊκές ανάγκες, στην «άλλη όψη» των όσων ζει ο λαός βρίσκονται τα δισεκατομμύρια για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματίες των ΑΠΕ και τα λοιπά «πράσινα» αρπακτικά, οι «ευκαιρίες» για τους κάθε λογής «επενδυτές» που ξανοίγονται πάνω στην πολιτική παραπέρα εμπορευματοποίησης της Ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης, της «απελευθέρωσης» με στόχο τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας και τα κέρδη από τη συμμετοχή στην «ενιαία αγορά ηλεκτρισμού» της ΕΕ.
Εκεί, οι κατά τ' άλλα «ανίκανες» και «ασυντόνιστες» κυβερνήσεις, συνολικά το αστικό κράτος, με την αμέριστη στήριξη Περιφερειών και δημοτικών αρχών, «συντονίζονται» με «φαστ τρακ» διαδικασίες, σαρώνοντας κάθε λογής «εμπόδια» στο διάβα των «επενδυτών».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και σε ό,τι αφορά τη διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας, την ίδια ώρα που η πολιτική της «απελευθέρωσης» έχει οδηγήσει να μην μπορούν να «συνδεθούν» στο δίκτυο γειτονιές της Αθήνας, τρέχουν τα «εμβληματικά» πρότζεκτ του κεφαλαίου όπως πχ. η Ηλεκτρική Διασύνδεση Κρήτης - Αττικής.

Παράλληλα, ο ΔΕΔΔΗΕ ετοιμάζεται να προχωρήσει σε μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας το επόμενο διάστημα με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για τη λειτουργία της νέας διασυνδεδεμένης, πανευρωπαϊκά, αγοράς ηλεκτρισμού.
Πρόκειται για την εγκατάσταση και στη χώρα μας 7,5 εκατ. «έξυπνων μετρητών» μέχρι το 2026, επένδυση η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο του νέου πενταετούς επενδυτικού προγράμματος του υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ.

Η σχεδιαζόμενη αναβάθμιση του δικτύου της επιχείρησης, σε συνδυασμό με την επικείμενη άμεση ανανέωση του αριθμού των σημερινών μετρητών με νέας τεχνολογίας (ψηφιακούς), καθιστά άκρως «αποδοτικό» το νέο αυτό πεδίο κερδοφορίας και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το έντονο ενδιαφέρον που επιδεικνύουν μια σειρά επιχειρηματικών κολοσσών, μεταξύ των οποίων γερμανικής, γαλλικής, ιταλικής και κινεζικής προέλευσης, που όπως έχει ανεπίσημα διαρρεύσει, εκφράζουν έντονη επιθυμία να εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΕΔΔΗΕ (σύμφωνα με πληροφορίες από πηγές της ΔΕΗ, 19 επενδυτικά σχήματα εκδηλώνουν –με τον ένα ή άλλο τρόπο ενδιαφέρον!).

Ενδεικτικά και μόνο να σημειώσουμε ότι για τους «έξυπνους μετρητές» - που μεταξύ άλλων θα βοηθάνε να υλοποιείται πιο «αποτελεσματικά» η πολιτική της ενεργειακής φτώχειας για το λαό - σε σχετική μελέτη που είχε δοθεί στη δημοσιότητα το 2014, το κόστος υπολογιζόταν σε πάνω από 1 δισ. ευρώ και συνολικά μαζί με τις υπόλοιπες επενδύσεις για την απαιτούμενη αναβάθμιση εκτόξευαν το συνολικό ποσό σε πάνω από 2,5 δισ. ευρώ.

Πλέον, με σημερινές τιμές, το κόστος αυτό ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, αφού η αρχική εκτίμηση του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα για το ύψος των επενδύσεων που απαιτούνται σε έργα ανάπτυξης δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και ψηφιοποίησης για τη δεκαετία 2020 - 2030, ανέρχεται στα 3,5 δισ. ευρώ. Θα πρέπει, επίσης, να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η ψηφιοποίηση του δικτύου ενισχύει τη δυνατότητα του ΔΕΔΔΗΕ να αποτελέσει τον βασικό συμμετέχοντα και αποδέκτη επενδύσεων στις τεχνολογίες επικοινωνιών 5ης γενιάς (5G), αφού η ανάπτυξή τους απαιτεί παράλληλα δίκτυο οπτικών ινών και παροχή ρεύματος.

 

 

Βγήκαν τα "πράσινα" μαχαίρια της ενέργειας

 Το τεράστιο ενδιαφέρον της ντόπιας και διεθνούς καπιταλιστικής για τις ΑΠΕ με όχημα τη χονδρεμπορική αγορά φυσικού αερίου καθορίζουν τα χρονοδιαγράμματα των ενεργειακών έργων

Εντός του 2021 αναμένεται
🔹 Να ολοκληρωθεί η σύζευξη των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας Ελλάδας - Βουλγαρίας, σε συνέχεια της αντίστοιχης με την Ιταλία,
🔹 Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους εκτιμάται ότι θα έχει παραδοθεί και το έργο του Διασυνδετήριου Αγωγού μεταξύ των δύο χωρών (IGB).
🔹 Ταυτόχρονα, προωθείται η βελτίωση της διασύνδεσης με τη Βόρεια Μακεδονία, ενώ μέσα στο 2021 υπολογίζεται ότι θα ολοκληρωθεί και η «πολυαναμενόμενη» …
🔹 επέκταση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας (ΕΧΕ) στο φυσικό αέριο, «ώστε να προχωρήσει ταχύτατα η δημιουργία οργανωμένης χονδρεμπορικής αγοράς του καυσίμου, φέρνοντας την Ελλάδα εγγύτερα στην επίτευξη του στόχου για τη λειτουργία της ως περιφερειακού ενεργειακού κόμβου στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».

Τα χρονοδιαγράμματα των επόμενων κινήσεων της Ελλάδας στη διεθνή ενεργειακή «σκακιέρα» επιβεβαιώθηκαν απόψε 19-Μάρτη, από μεγάλη ομάδα των «όλοι-μαζί-μπορούμε» -μεταξύ άλλων από τον υπουργό Ενέργειας, Κωνσταντίνο Σκρέκα και τον πρόεδρο του ΕΧΕ, Αθανάσιο Σαββάκη, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης, που διοργάνωσαν το ΕΧΕ, το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ).
Απευθύνοντας χαιρετισμό στην εκδήλωση, ο κ.Σκρέκας χαρακτήρισε ως σημαντική τη συμβολή του ΕΧΕ στη νέα δομή λειτουργίας της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, επισημαίνοντας πως εξασφαλίζει διαφάνεια, προωθεί τον ανταγωνισμό, παρέχει εργαλεία για αντιστάθμιση κινδύνου των συμμετεχόντων και μειώνει τον χρηματοπιστωτικό κίνδυνο μέσω των διαδικασιών εκκαθάρισης.
(…)
Όλος ο σχεδιασμός της κυβέρνησης συνδέεται με τον βασικό της στόχο: «μια στρατηγική που ενσωματώνει πολύ περισσότερες Ανανεώσιμες Πηγές (ΑΠΕ) στο ενεργειακό μίγμα της χώρας», επιτρέποντας από κάποιο σημείο και μετά και την εξαγωγή ενέργειας από ΑΠΕ.

Αναβάθμιση γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής σημασίας της Ελλάδας;;

(πρόεδρος του ΕΧΕ, Αθανάσιος Σαββάκης).
«Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε ταχύτατα να προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας οργανωμένης χονδρεμπορικής αγοράς φυσικού αερίου, που φιλοδοξούμε να ξεκινήσει εντός του έτους, με σκοπό να θέσει τις βάσεις για τη μετατροπή της χώρας σε περιφερειακό κόμβο διαμετακόμισης και τιμολόγησης του καυσίμου.
Θεωρούμε ότι σταδιακά η συγκεκριμένη πλατφόρμα θα δημιουργήσει έναν νέο τρόπο αγοραπωλησίας μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου, που θα διακινούνται μέσω της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή, πετυχαίνοντας παράλληλα την αναβάθμιση της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής της σημασίας».

Είναι όμως έτσι; ή έχει να κάνει την εκτόνωση των επενδύσεων των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων στη μπουκωμένη αγορά που -εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης και πανδημίας έχει εξασφαλισμένα κέρδη;

Σχεδόν 1300 "βεβαιώσεις παραγωγού» το 2020

Τεράστιο ενδιαφέρον για τις ΑΠΕ. Σε 1.297 ανήλθαν οι βεβαιώσεις παραγωγού για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που εξέδωσε το 2020 η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), χάρη και στην επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων (μηδενικοί έλεγχοι…), σύμφωνα με τον πρόεδρό της, Αθανάσιο Δαγούμα.
«Αυτή τη στιγμή υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον στην αγορά για τις ΑΠΕ και τα έργα αποθήκευσης ενέργειας κι έχουμε στενή συνεργασία με το ΕΧΕ και τον Διαχειριστή (ΑΔΜΗΕ), για το πώς οι νέες αυτές επενδύσεις, και των ΑΠΕ και της αποθήκευσης, θα συμμετάσχουν στην αγορά ενέργειας» σημείωσε, ενώ πρόσθεσε ότι κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η ΡΑΕ εξέδωσε 1.585 αποφάσεις (231 ρυθμιστικές εκ των οποίων οι 170 αφορούσαν την ηλεκτρική ενέργεια (60 σχετίζονταν με το target model) και οι 61 το φυσικό αέριο.

(διευθύνων σύμβουλος του ΕΧΕ, καθηγητής Γιώργος Ιωάννου)
«Αυτή τη στιγμή, μια από τις βασικές μας λειτουργίες στο ΕΧΕ είναι η υλοποίηση ενός «βάθρου» εμπορίας φυσικού αερίου. Το φυσικό αέριο για τη χώρα μας και ειδικά για τη Βόρεια Ελλάδα αλλάζει τα δεδομένα, δημιουργεί ουσιαστική προοπτική για οικονομική ανάπτυξη και εκεί βρισκόμαστε ένα σκαλί πριν αρχίσουμε να παίζουμε τον βασικό ρόλο.
Μας βοηθάει πάρα πολύ και η ΡΑΕ, γιατί χρειάζονται πολλές παρεμβάσεις και πολλοί κανονισμοί, αλλά νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε όχι μόνο για το ΕΧΕ καθεαυτό, αλλά και για τη χώρα και για όλη την περιοχή, γιατί θεωρώ ότι είμαστε μπροστά και μπορούμε να παίξουμε τον ουσιαστικό ρόλο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο» σημείωσε, ενώ έμφαση έδωσε και στην αγορά παραγώγων του ΕΧΕ, για την οποία επισήμανε ότι είναι η ουσία ενός χρηματιστηρίου ενέργειας, η οποία όμως δυστυχώς δεν γίνεται πάντα κατανοητή ως προς τις δυνατότητες που προσφέρει σε αυτούς ακριβώς που χρειάζονται να τις αξιοποιήσουν.

(Γιάννος Μιχόπουλος πρόεδρος του ΔΕΣΦΑ)
«Σε χρονιά-ρεκόρ για την κατανάλωση φυσικού αερίου εξελίχθηκε το 2020, με τη συνδρομή και της πανδημίας» (απαρίθμησε επενδύσεις, συνολικού ύψους περίπου μισού δισ. ευρώ, για το επενδυτικό πλάνο του ΔΕΣΦΑ)

Οι ανατροπές στην προμήθεια ρεύματος

Τα ηχηρά ονόματα, που κονταροχτυπιούνται στον ηλεκτρισμό, συγκρούονται και στο φυσικό αέριο με φόντο την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ Εμπορίας.
Το ξεκίνημα της εποχής μετα_ απολιγνιτοποίησης και τα νέα mega projects στις ΑΠΕ. 

Σε ρυθµούς ενεργειακής μετάβασης κινείται η εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού, µε το φυσικό αέριο και τις ΑΠΕ να πρωταγωνιστούν στο μείγμα της παραγωγής. 

Την ίδια στιγμή, στην προμήθεια ο ανταγωνισμός φουντώνει όλο και περισσότερο, µε τη ΔΕΗ να χάνει µήνα µε τον μήνα μερίδιο της κυρίαρχης θέσης της και τις ανεξάρτητες εταιρείες να ανεβάζουν το πελατολόγιό τους. Η απόσταση, όμως, ανάμεσα στη δημόσια επιχείρηση και τους ιδιώτες παραμένει μεγάλη.

Η εποχή της απολιγνιτοποίησης ξεκίνησε πριν καλά-καλά η ΔΕΗ κλείσει τις λιγνιτικές της μονάδες.
Η περίοδος του lockdown εξαιτίας της COVID-19 συνοδεύτηκε µε ανατροπές στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής.
Η ΔΕΗ, προφανώς και για λόγους εξοικονόμησης δαπανών, σχεδόν έσβησε τις μονάδες της, αφού η παραγωγή κατρακύλησε κατά 87% σε σχέση µε πέρυσι και το μερίδιο της συρρικνώθηκε στο 3,46%. Αντίθετα, το φυσικό αέριο, σε ένα χρόνο, ανέβηκε κατά 29% και οι ΑΠΕ 30%.
Οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί (που δεν θεωρούνται ούτε ΑΠΕ, ούτε «πράσινοι») κατέλαβαν το 7,9%.
Η παραγωγή μονάδων φυσικού αερίου κάλυψε το 38,5% του φορτίου, η παραγωγή των ΑΠΕ το 29,62%, η έγχυση ενέργειας από εισαγωγές το 23,14%, η υδροηλεκτρική παραγωγή το 6,07% και η παραγωγή των λιγνιτικών μονάδων το 2,66%.
Σε ό,τι αφορά την παραγωγή των ΑΠΕ, η ανάλυση ανά τεχνολογία διαμορφώνεται ως εξής: αιολικά 49,82%, φωτοβολταϊκά 40%, ΜΥΗΣ 4,68%, βιοµάζα-βιοαέριο 3,68% και ΣΗΘΥΑ 1,81%.

Παράλληλα χαρτοφυλάκια αλλάζουν χέρια, όλο και νέοι επιχειρηματικοί όμιλοι μπαίνουν στο παιχνίδι –προς το παρόν με τίτλους (μετοχές κλπ) και ετοιμάζονται για τη μάχη της λείας των έργων, με επικεφαλής την ολλανδική Reggeborgh (κατέχει ήδη το 14,17% της ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα) που ήδη έχει τη διοίκηση και τη διαχείριση του marketing, και μάλιστα με call-option για απόκτηση επιπλέον ποσοστού της τάξης του 12,5%, ενώ παίζει σκληρά και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, στο ίδιο γήπεδο.

Νέες μονάδες φυσικού αερίου

Η προαναφερόμενη εικόνα, και ιδίως η μεγάλη πτώση της λιγνιτικής παραγωγής, καταδεικνύει και τη σημασία που θα παίξουν στην εγχώρια αγορά οι νέες επενδύσεις που δρομολογούν οι μεγάλοι καθετοποιημένοι όμιλοι σε σταθμούς ηλεκτρισμού µε καύσιμο το φυσικό αέριο.

Σε πλήρη εξέλιξη είναι η κατασκευή από τη Mytilineos της νέας υπερσύγχρονης μονάδας φυσικού αερίου 826 MW στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας. Θα είναι σε θέση να λειτουργήσει στο τελευταίο 3µηνο του 2021.
Στο προσεχές διάστημα αναμένονται και οι επενδυτικές αποφάσεις της ΓΕΚ Τέρνα για τη μονάδα ισχύος 660 MW στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής, όπως και της Elpedison (826 ΜW) στη Θεσσαλονίκη.
Σε αντίστοιχη απόφαση οδηγείται και ο όμιλος Κοπελούζου, µε μονάδα φυσικού αερίου ισχύος 660 MW στην Αλεξανδρούπολη.
Οι επενδυτές βλέπουν τις ευκαιρίες που ξανοίγονται λόγω του κλεισίματος των λιγνιτικών σταθμών ως το 2023, αλλά κυρίως και το γεγονός ότι µε το target model  θα είναι σε θέση να πωλούν την ενέργειά τους και στα γειτονικά κράτη.
Τα ίδια ηχηρά ονόματα που κονταροχτυπιούνται στον ηλεκτρισμό έχουν βρει πεδίο και στην αγορά του φυσικού αερίου. Η αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ Εµπορίας μπήκε στην τελική ευθεία και η μάχη για τη διεκδίκηση του τελευταίου κρατικού ενεργειακού μονοπωλίου ξεκινά...
Όσον αφορά τους «BIG-5» της ντόπιας αγοράς (ΓΕΚ|ΤΕΡΝΑ-ΕΛΛΑΚΤΩΡ-JP|ΑΒΑΞ (δείτε και εδώ)-Μυτιληναίος & Intrakat), αφού μοιράσουν την πίτα ΣΔΙΤ για τον οδικό άξονα της ΝΑ Πελοποννήσου (Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη), ετοιμάζονται να πέσουν με τα μούτρα στη νέα λεία.

Η μάχη της μέσης τάσης

Σε πεδίο μάχης, έχει μετατραπεί η τομέας με οξύ ανταγωνισμό ανάμεσα στους προμηθευτές.
Οι «παίκτες» έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα διεκδίκησης πελατολογίου και είναι ενδεικτικό ότι πια οι ανεξάρτητοι προμηθευτές έχουν συγκεντρωτικά υψηλότερο µμερίδιο συμμετοχής σε σχέση µε τη «δημόσια» επιχείρηση. 
Πιο συγκεκριμένα, το μερίδιο της ΔΕΗ περιορίζεται στο 30%, ενώ το υπόλοιπο 70% διαμοιράζεται ανάμεσα στους εναλλακτικούς παρόχους, οι οποίοι έχουν αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά τους, τόσο συνολικά όσο τους δυο τελευταίους μήνες.
Η μέση τάση είναι τελικά η αγορά όπου έχει μεταφερθεί ο σκληρός ανταγωνισμός που προκαλείται από τη θεαματική μείωση του κόστους του ρεύματος στη χονδρεμπορική αγορά και, συνεπώς, τα αυξημένα περιθώρια κέρδους που έχουν οι προμηθευτές.

Παρά τα ειδικά εκπτωτικά πακέτα προς τους οικιακούς και επαγγελματικούς καταναλωτές από την έναρξη της υγειονομικής κρίσης –που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα–, ο ανταγωνισμός σε αυτές τις κατηγορίες δεν έχει «φουντώσει».
Η ΔΕΗ χάνει μερίδια αλλά µε αργούς ρυθµούς, καθώς τα νοικοκυριά µε δυσκολία εγκαταλείπουν τη δημόσια εταιρεία.

Η μάχη για τη ΔΕΠΑ

Η αγορά ρεύματος, όμως, δεν είναι το µόνο πεδίο όπου οι big παίκτες διασταυρώνουν τα ξίφη τους, αλλά και κάνουν συμφωνίες.
Το φυσικό αέριο, με «μητέρα των µαχών» την αποκρατικοποίηση της «ΔΕΠΑ Εµπορίας» (το τελευταίο «κρατικό» μονοπώλιο), µε assets που όποιος τα αποκτήσει θα του δώσουν την πρωτιά στην αγορά του φυσικού αερίου.

Επίσης για πρώτη φορά οι -big 6, ενεργειακοί παίκτες (Mytilineos, ΓΕΚ-Τέρνα, Κ|Ξ ΕΛΠΕ- Edison, που ήδη δραστηριοποιούνται µέσω της Elpedison στην αγορά ρεύματος και φυσικού αερίου, το σχήμα Motor Oil - ΔΕΗ και ο όμιλος Κοπελούζου) θα κονταροχτυπηθούν για τη διεκδίκηση «δημόσιας επιχείρησης» έχοντας  προκριθεί στη 2η φάση του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ.

Εκτός της Mytilineos, η οποία ήδη έχει ηγετικό μερίδιο 45% στις εισαγωγές αερίου, έναντι 30% της ΔΕΠΑ (στοιχεία Μαρτίου), και 49% στο LNG, οι υπόλοιποι ελληνικοί ενεργειακοί όμιλοι αποσκοπούν στους τζίρους χονδρεμπορίου της (πρώην) δημόσιας επιχείρησης μια και η επόμενη 10ετία θα είναι του φυσικού αερίου, στη μετάβαση προς τις «καθαρότερες» μορφές ενέργειας.
Επίσης οι Έλληνες «παίκτες» θέλουν να δυναμώσουν και τις θέσεις τους στη λιανική αγορά φυσικού αερίου.
Το χαρτοφυλάκιο των 350.000 καταναλωτών της «Φυσικό Αέριο Ελληνική Εταιρεία Ενέργειας», θυγατρικής της ΔΕΠΑ Εμπορίας, θα στείλει τον νέο ιδιοκτήτη στην κορυφή της σχετικής αγοράς.
Με πωλήσεις της τάξης των 950 εκατ. ευρώ, συγκεντρώνει το επενδυτικό ενδιαφέρον, ασχέτως µε το αν στελέχη των διεκδικητών κρατούν τον πήχη -τεχνητά χαμηλά.

Η απολιγνιτοποίηση θα δώσει χώρο στην ηλεκτροπαραγωγή µε καύσιμο το φυσικό αέριο, ενώ οι νέοι αγωγοί TAP και IGB, το FSRU Αλεξανδρούπολης και η (υπόγεια) Αποθήκη Φυσικού Αερίου της Ν. Καβάλας θα προσφέρουν εναλλακτικές πηγές µε ανταγωνιστικό κόστος καύσιμο.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι στη ΔΕΠΑ Εμπορίας έχουν µμεταφερθεί τα δικαιώματα στον IGB αλλά και το µμερίδιο στο FSRU, οπότε ο νέος ιδιοκτήτης θα έχει απευθείας πρόσβαση στις νέες προμήθειες.
Επιπλέον, οι συμβάσεις της ΔΕΠΑ µε την Gazprom και τη Sonatrach αποτελούν ισχυρό κίνητρο προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων.

Πέρα, όμως, από τους Έλληνες παίκτες που θα δώσουν τη µμητέρα... των µαχών, αντίστοιχες θέσεις παίρνουν και οι δύο ξένοι διεκδικητές που πέρασαν στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ.
🔹 Η Shell, η οποία είχε πριν από τη διάσπαση της ΔΕΠΑ τα µμειοψηφικά πακέτα μετοχών και το management στις θυγατρικές της ΕΠΑ και ΕΔΑ Αττικής και γνωρίζει πολύ καλά τα δυνατά και αδύνατα σημεία της δημόσιας επιχείρησης αερίου.
🔹 Η MET Group, µε έδρα την Ελβετία και ισχυρή παρουσία σε αγορές λιανικής της Ευρώπης, και συγκεκριμένα στην Ιταλία, την Κροατία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Ισπανία.

 

 

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας |ΑΠΕ| Πανάκεια ή κατάρα;

H ΕΛΕΤΑΕΝ «Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας» –και μην παρασύρεστε από τον τίτλο, δεν είναι παρά ένας ακόμη αβανταδόρος των εταιριών που λυμαίνονται το χώρο –δεν το κρύβει εξάλλου

Ιδρύθηκε το 1990 με την ονομασία ΕΛληνική ΕΤαιρεία Αιολικής ΕΝέργειας και το 2005 πρόσθεσε το «Επιστημονική» και έβγαλε το «Εταιρεία»
Από ίδρυσή της ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας WindEurope – the voice of the wind energy industry και λειτουργούσε ως «Εθνικός» Εκπρόσωπός της στην Ελλάδα.
Μέλη της ΕΛΕΤΑΕΝ γίνονται:
Εταιρείες και φορείς που δραστηριοποιούνται σε όλο το εύρος της εφοδιαστικής αλυσίδας της αιολικής ενέργειας, όπως βιομηχανία και εμπόριο εξοπλισμών, υπηρεσίες, επενδυτικοί φορείς αλλά και ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα, φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες …(κλπ)
Η ΕΛΕΤΑΕΝ διατηρεί και υπηρετεί διπλό σκοπό:
Επιδιώκει την προαγωγή της επιστήμης και έρευνας στον τομέα της αιολικής ενέργειας (ΣΣ |> ο νοών νοείτω) και παράλληλα
Προσπαθεί να εκφράσει αποτελεσματικά τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του κλάδου και της αγοράς λειτουργώντας ως ένα χώρος σκέψης, διαλόγου και ιδεών με επιστημονική τεκμηρίωση και επάρκεια.
(και συνεχίζει –«παινεύοντας το σπίτι της)
Προσφέρει φθηνότερο ρεύμα για τους καταναλωτές και την εθνική οικονομία, …θα αποτελέσει πολύτιμο στήριγμα στην κοινωνία, τη βιομηχανία, τις επιχειρήσεις, …δημιουργεί δουλειές και ανάπτυξη …συμβάλει στη σταθερότητα των τιμών ενέργεις, … συμβάλει στην ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας, στην … ενίσχυση της ασφάλειας και γεωστρατηγική ενδυνάμωση, μπορεί να αποτελέσει τη στρατηγική συνεισφορά της Ελλάδας στην ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης (ΣΣ |> αυτό είναι σίγουρο), προσελκύοντας μεγάλες επενδύσεις για εγκαταστάσεις και δίκτυα, τα αιολικά πάρκα στηρίζουν τις τοπικές κοινωνίες μέσω του ετήσιου τέλους που, κατά το νόμο, τους καταβάλουν και φυσικά μέσω των αναπτυξιακών έργων και δράσεων που χρηματοδοτούν κατά τη κατασκευή και τη λειτουργία τους…
(και πολλά άλλα να μη σας κουράζουμε, εν ολίγοις ούτε λίγο, ούτε πολύ αποτελεί κάτι σαν «εθνικό ευεργέτη», από τους πολλούς που ανέτειλαν μετά τη δημιουργία της «Μικρής ΔΕΗ» και σε συνέχεια την πολυδιάσπαση του πάλαι ποτέ κρατικοδίαιτου μονοπωλιακού γίγαντα

Η επιστολή-υπόμημα της ΕΛΕΤΑΕΝ προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αφορά την «εγκατάσταση τριών αιολικών πάρκων στους ορεινούς όγκους πέριξ του λεκανοπεδίου (Αθήνα 3×3)»,
«με βασικό σκεπτικό ότι οι ορεινοί όγκοι του λεκανοπεδίου Αττικής (Υμηττός, Πεντέλη, Πάρνηθα) αναπτύσσονται σε άμεση γειτνίαση και γύρω από τον αστικό ιστό της πόλης της Αθήνας» και
«πιο συγκεκριμένα αποσκοπεί στη διάδοση και εμπέδωση της ιδέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας µε στόχο τη διεύρυνση της αποδοχής τους από το ευρύ κοινό»

Σύμφωνα με την ΕΛΕΤΑΕΝ, «η εγκατάσταση αιολικών πάρκων που θα είναι πλήρως ορατά από το μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας και θα συμβάλει στην απομυθοποίηση και την εξοικείωση µε τις τεχνολογίες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και στην ενημέρωση και διάχυση της πληροφορίας στο ευρύ κοινό για τα οφέλη της αιολικής ενέργειας».
(…)
Στο πλαίσιο αυτό η ΕΛΕΤΑΕΝ προτείνει στο υπουργείο να οριοθετηθεί μέσω του Σχεδίου Προστασίας του Ορεινού Όγκου Υμηττού κατάλληλος χώρος για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου.

 Μόνοι ωφελημένοι από τα αιολικά πάρκα οι επιχειρηματικοί όμιλοι

Παρά την πλύση εγκεφάλου που γίνεται συντονισμένα (β. και 22 αλήθειες για την αιολική ενέργεια – Στον αέρα το https://ask4wind.gr/– Μια πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας)

Αν το ψάξουμε (με κάποια επιμέλεια, χωρίς προκαταλήψεις και πέρα από τα «φαίνεσθαι») θα δώσουμε απάντηση στο ερώτημα ποιοι είναι οι κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι από τις τεράστιες επενδύσεις σε αιολικά πάρκα:

Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που έχουν λόγο να πανηγυρίζουν είναι οι μεγαλομέτοχοι μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων, που θα διασφαλίσουν μεγάλα κέρδη για τα επόμενα 20-30 χρόνια.

 

 

Όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Συριζ_ΑνΕλ στήριξαν με πολλούς τρόπους την αύξηση των κερδών των ομίλων της πράσινης ενέργειας, γενικά και όσων επένδυσαν στα αιολικά πάρκα:
Οι ιδιώτες επενδυτές πουλούσαν στην κρατική χονδρεμπορική αγορά σε πολύ υψηλές τιμές αξιοποιώντας το περιβόητο Σύστημα Εγγυημένων Τιμών, με συμβάσεις που έφταναν σε διάρκεια τα 20 χρόνια και επίσης διασφάλιζαν παχυλές κρατικές επιδοτήσεις με αναπτυξιακούς νόμους και προγράμματα ΕΣΠΑ.
Μάλιστα επί Συριζα υλοποιήθηκε (το 2017) νέος μηχανισμός στήριξης των κερδών των επιχειρήσεων που επέτρεψε στους πιο ισχυρούς ομίλους να επικρατήσουν πιο γρήγορα και το κέρδος να συγκεντρωθεί σε λιγότερα χέρια.
Το 2018 οι πέντε μεγαλύτεροι όμιλοι της σχετικής εγχώριας αγοράς έλεγχαν 60%-65% της συνολικής αιολικής ισχύος που ήταν εγκατεστημένη στη χώρα και στη συνέχεια μπήκαν στο παιχνίδι και ξένοι κολοσσοί, ενώ «έσκασαν μύτη» ΕΛΠΕ & ΔΕΗ (!)

Παράλληλα –ακόμη και προ κρίσης, έγιναν απανωτές νομοθετικές ρυθμίσεις που:
Κατεδάφισαν μισθούς, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα
Κατάργησαν όρους προστασίας του περιβάλλοντος, για να διευκολυνθούν οι επενδύσεις στις δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις.

Πώς διασφαλίζονται όμως τα κέρδη αυτών των επενδύσεων;
Ποιος τα διασφαλίζει, ποιος πληρώνει σε τελευταία ανάλυση;

Τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν πανάκριβα την παραγωγή του πράσινου ρεύματος και επιβαρύνονται τόσο ως καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας όσο και ως φορολογούμενοι προκειμένου να ενισχυθούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Οι μόνιμες σχετικές θέσεις εργασίας στα αιολικά πάρκα της περιοχής περιορίζονται σε κάποιους συντηρητές και ορισμένους φύλακες, δηλαδή είναι ελάχιστες.

Η άνιση κατανομή των αιολικών εγκαταστάσεων στη χώρα μας είναι προφανής και γίνεται άναρχα με γνώμονα το κέρδος των ομίλων.
Μία μόνο Περιφέρεια της χώρας, η Στερεά, σηκώνει το βάρος του 31% των συνολικών εγκαταστάσεων σε επίπεδο παραγόμενης ισχύος.
Στην Εύβοια αναλαμβάνει τα εγκατεστημένα αιολικά πάρκα καλύπτουν πάνω απ’ το 15% της συνολικής ισχύος πανελλαδικά.

Απλά ερωτήματα – προφανείς οι απαντήσεις

• Βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος; η συνεχής κατάληψη δασικής γης –εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων, με εκατοντάδες –μπορεί και χιλιάδες χιλιόμετρα εσωτερική οδοποιία;
  Θυμίζουμε (πχ) πως η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) έχει δεσμεύσει σχεδόν το σύνολο των κορυφογραμμών της Πίνδου – περίπου το 80 % – για τη δημιουργία βιομηχανικού τύπου αιολικών πάρκων, χάριν των οποίων θα ανοιχθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα νέων δρόμων, θα ριχθούν χιλιάδες κυβικά μέτρα μπετόν, θα στηθούν βιομηχανικές τουρμπίνες – μεταλλικά τέρατα που θα ξεπερνούν τα 120μ και θα απλωθούν δεκάδες χιλιόμετρα πυλώνων υψηλής τάσης.
  Ποιος θα τα πληρώσει όλα αυτά σε τελευταία ανάλυση, αν όχι άλλος από τη λαϊκή οικογένεια;
• (;) Γιατί αγνοούνται προκλητικά οι γνωμοδοτήσεις των ειδικών (δασαρχεία και μηχανικοί) που επισημαίνουν κινδύνους κατολισθήσεων απ’ την υπερβολική διάνοιξη δρόμων μεγάλου πλάτους, χωρίς τα απαραίτητα τεχνικά έργα και σε απόκρημνες πλαγιές;
• (;) Βοηθάει την προστασία του περιβάλλοντος; η δυνατότητα κάθε ομίλου να διαμορφώνει τους δικούς του διαφορετικούς ανταγωνιστικούς δρόμους μέσα στις δασικές εκτάσεις και την ίδια στιγμή να επιδοτούνται απ’ το κράτος όλα αυτά τα περιττά έργα;
• Αγνοούν επίσης τις δεκάδες –ίσως και εκατοντάδες πυρκαγιές που ξεσπούν κάθε καλοκαίρι απ’ τον ελλιπή καθαρισμό των πυλώνων;
• (;) Δεν έχουν ακούσει για εμπρησμούς που άνοιξαν και ανοίγουν στην πράξη το δρόμο για την αλλαγή χρήσης γης και την εγκατάσταση αιολικών πάρκων; (ΣΣ |> θυμίζουμε την περίπτωση της Χίου που μαθεύτηκε γιατί έγινε ντόρος)
• Προσπερνούν χωρίς συζήτηση τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία απ’ τη μεγάλη αύξηση των υποδομών εναέριας μεταφοράς ρεύματος;
• (;) Δεν γνωρίζουν τίποτα για τα «κουφάρια» των ανεμογεννητριών που τα εγκαταλείπουν οι εταιρείες, όταν κρίνουν ασύμφορη την αντικατάστασή τους;
  Μπορούν να μας πουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις των ομίλων για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και ποιος θα τις πληρώσει;
• (;) Λαμβάνεται υπόψη η επίδραση των επενδύσεων σε ζωτικούς κλάδους της τοπικής οικονομίας, όπως η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία;
  (και πολλά ακόμη –θυμίζοντας πως το νομοθετικό πλαίσιο του 2014 και το επικαιροποιημένο σημερινό κατάργησαν την όποια προστασία των δασικών εκτάσεων από επεμβάσεις για την κατασκευή ΑΠΕ, για την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου, για την εξόρυξη και για άλλες επενδυτικές δραστηριότητες.

Για να φτάσουμε σ’ ένα πιο ουσιαστικό ερώτημα:
Υπάρχει λύση που να μπορεί να ικανοποιήσει το σύνολο των αναγκών του λαού τοπικά και ευρύτερα στη χώρα μας, με βάση τις σημερινές δυνατότητες;
(;) Δεν μπορεί δηλ. να υπάρξει ενεργειακός σχεδιασμός που να διασφαλίζει ταυτόχρονα και φθηνό ρεύμα για τη λαϊκή οικογένεια και προστασία της υγείας των κατοίκων και του περιβάλλοντος, των δασικών εκτάσεων, του υδροφόρου ορίζοντα και του υπεδάφους και σταθερές θέσεις εργασίας για καλύτερη ζωή με δικαιώματα για τους εργαζόμενους και μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και να δίνει ώθηση στην ανάπτυξη των υπόλοιπων κλάδων της οικονομίας κάθε περιοχής;

Υπάρχει αυτή η λύση, υπάρχει διέξοδος προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, αλλά για να εφαρμοστεί χρειάζεται ριζική αλλαγή πορείας, πρέπει η εργατική τάξη, ο λαός να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας.

Το πρόβλημα είναι πολιτικό και δεν μπορεί να λυθεί χωρίς σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη των καπιταλιστών, χωρίς ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Στις σημερινές συνθήκες, μέσα στη ζούγκλα της «απελευθερωμένης» αγοράς, ο κάθε μονοπωλιακός όμιλος αποφασίζει αν, πότε και πού θα επενδύσει, ποια ενεργειακή πηγή θα χρησιμοποιήσει με κριτήριο το ποσοστό του κέρδους του.
Καμία αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να υποχρεώσει το κεφάλαιο να επενδύσει και να λειτουργήσει με όρους που αντιστρατεύονται την κερδοφορία του.
Με κριτήριο το κέρδος, ο κάθε επιχειρηματικός όμιλος έχει το δικό του σχέδιο και ανταγωνίζεται τους άλλους για να αποκτήσει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς και να ισχυροποιήσει τη θέση του.

 

Η πλύση εγκεφάλου πάει σύννεφο -μέσα σ’ όλα και 300.000 θέσεις εργασίας …κάντε κλικ, μεγέθυνση, Ελλάδα (κάτι δείχνει Αττική) και εξερευνήστε να δείτε τι εννούν «θέσεις»

Μια αλόγιστη παραχώρηση αδειών σε επενδυτικά σχέδια για αιολικά πάρκα και λεηλασία των βουνών με fast track διαδικασίες, με τεράστιο κόστος στην τοπική ταυτότητα και δραματικό οικολογικό αποτύπωμα, την ώρα που όχι μόνο «έχουμε πιάσει» τον υποτιθέμενο στόχο εγκατεστημένης ισχύος από ΑΠΕ, ήδη από το 2013, αλλά και η σημερινή εγκατεστημένη ισχύς είναι υπέρμετρη για τις ανάγκες του εθνικού συστήματος ενέργειας.
ℹ️  Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, όταν θα λειτουργήσουν όλα τα αιολικά πάρκα που έχουν ζητηθεί από το αρμόδιο υπουργείο η Ελλάδα θα ξεπεράσει τον στόχο …κατά έξι φορές (!!).
Οι επενδυτές, δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον και για τις περιοχές Natura, στις οποίες στο άμεσο μέλλον προγραμματίζεται να εγκατασταθούν επιπλέον 5.514 ανεμογεννήτριες, συνολικής ισχύος 15.265 MW.
ℹ️  Σύμφωνα με έρευνα από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, οι ανεμογεννήτριες που ήδη βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδότησης για περιοχές εκτός Natura επαρκούν για να υπερκαλυφθεί κατά δύο έως τρεις φορές ο εθνικός στόχος για το 2030.
Παρά ταύτα, αυτή τη στιγμή εκκρεμεί η αδειοδότηση για επιπλέον 5.514 ανεμογεννήτριες μέσα σε προστατευόμενες περιοχές
Κάποια ακόμη στοιχεία
Μερικές από τις επιπτώσεις είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες οι εξής:

• Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.
• Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. 
• Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές. 
• Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων. 
• Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που αξιοποιούν Ευρωπαϊκά κονδύλια, που (δυνητικά) θα μπορούσαν να κατευθυνθούν αλλού. 
• Υπάρχει μεγάλη ηχητική ρύπανση (δείτε –ακούστε και το σχετικό βίντεο). Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες. 
• Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και φτάνει τα 105-120 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 225 τόνους και φτάνει στους 385 τόνους. 
• Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται βάση 100 m2 μπετό και κάθε πυλώνας  500 περίπου κυβικά μέτρα… 
• Ακόμα και αν τοποθετηθούν οι 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%. 
• Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας. 
• Το ζωικό βασίλειο πληρώνει κι αυτό μεγάλο τίμημα. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στροβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια. 

🆘   Ο μύθος του φτηνού ρεύματος λόγω ΑΠΕ

 

Πηγαίνοντας στο ενημερωτικό για τις χρεώσεις site της ΔΕΗ ΑΕ_«Πάντα δίπλα σας», υπάρχουν «τα πάντα» για τις λεγόμενες «ρυθμιζόμενες χρεώσεις» δηλαδή «τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ρεύματος, τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ)» … «στη χρήση του ελληνικού δικτύου μεταφοράς» και (άλλο χαράτσι αυτό… !!) «διανομής» και –κάπου στα ψιλά γράμματα το ειδικό τέλος Μείωσης Εκπομπών Ρύπων (ΕTΜΕΑΡ) …

Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, το τέλος αυτό προσδιορίζεται για την αποζημίωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (ΑΠΕ).
Αποτελεί τη συνεισφορά όλων μας στη μείωση εκπομπών αερίων (σω…ω…ω πα!) και μάλιστα με «τύπο υπολογισμού |> kWh x Μοναδιαία χρέωση [€/kWh]) που θα πει πως όσο παραπάνω καταναλώνεις, τόσο παραπάνω πληρώνεις τον καπιταλιστή της ανεμογεννήτριας!

Στο τυχαίο μας παράδειγμα ενός κανονικού και χωρίς «προηγούμενο ανεξόφλητο» το παραπάνω χαράτσι δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, όντας το 25,6% των ρυθμιζόμενων χρεώσεων και το ~14% του συνόλου.
Και μια που μιλάμε για νούμερα όπως φαίνεται στο παράδειγμα ο λογαριασμός από 141,02€ (για ΔΕΗ) με τα μου-ξου-του φτάνει τα 272,00€ –192% (+92%) δηλ σχεδόν διπλασιάζεται.

Πολύ ενδιαφέρον (Αύγουστος 2018 με στοιχεία 2017) το αμερικάνικο «Distributed WInd Market Report» όπου –μεταξύ άλλων, υπολογίζει το κόστος παραγωγής σε 23-30¢/kWh (για ανεμογεννήτριες μικρού και μεσαίου μεγέθους (~5ΜW) και συντήρησης μιας μικρής ανεμογεννήτριας ανά επίσκεψη σε 37 $ / kW (!!).

Σε έκθεση – μανιφέστο 100 Γερμανών διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρεται πως η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή.
Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός.
Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού.
Στη Γερμανία οι πωλήσεις ανεμογεννητριών έχουν πέσει κατά 80%, καθώς σιγά-σιγά ανοίγουν τα μάτια του κόσμου, ενώ στη Νορβηγίας σταμάτησαν οι εργασίες για το «εθνικό πλαίσιο αιολικής ενέργειας» μετά από μαζικές αντιδράσεις του κόσμου, αλλά και τη γνωμοδότηση ειδικών ότι το μέλλον των αιολικών κρίνεται πλέον αβέβαιο μετά το 2021, με την κατάργηση του προγράμματος επιδοτήσεων.

• Δείτε και |>Η αιολική ενέργεια αυξήθηκε 19% το 2019 + 60 GW<|
• Ενδιαφέροντα –συγκριτικά στοιχεία στο άρθρο της ΚΟΜΕΠ (Τ.6^ο 2001)

Ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος
και προστασία του περιβάλλοντος είναι ασυμβίβαστα

«Πράσινη οικονομία» – «Πράσινη ανάπτυξη»

Μια πρόταση της συγκεκριμένης στρατηγικής που προβάλλεται όλο και πιο έντονα, υπηρετώντας ουσιαστικούς και προπαγανδιστικούς στόχους της αστικής τάξης σε διεθνές επίπεδο.
✔️ Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα ανησυχούν, καθώς συνεχίζονται οι δυσοίωνες προβλέψεις για το βάθος και τη διάρκεια της κρίσης.
✔️ Γνωρίζουν καλά ότι οι διαχειριστικές τους προτάσεις δεν μπορούν να ματαιώσουν την εκδήλωση της κρίσης.
✔️ Γνωρίζουν επίσης ότι μεγαλώνει η λαϊκή αγανάκτηση και αναζητούν διέξοδο ικανοποιητικής κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προβάλλουν την πρόταση της «πράσινης ανάπτυξης» σαν διέξοδος που τάχα διασφαλίζει ταυτόχρονα την προστασία του περιβάλλοντος και τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, συσκοτίζοντας τη βασική αιτία που προκαλεί τα οξυμμένα προβλήματα του περιβάλλοντος, δηλαδή την άναρχη ανάπτυξη με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, την εμπορευματοποίηση της γης, του νερού, της ενέργειας.
Προβλέπει παχυλές κρατικές ενισχύσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους για την παραγωγή νέων «πράσινων» εμπορευμάτων, πχ. λιγότερο ρυπογόνων «πράσινων» αυτοκινήτων, ενισχύσεις που θα προέλθουν από νέα αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας, που καλείται να πληρώσει το μάρμαρο

🔻  Για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία απαιτείται ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία, δηλαδή θα υπάρχει ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής λαϊκής εξουσίας, με ενεργειακό σχεδιασμό που θα κατοχυρώνει το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.

🔻🔻

Δεν περιμένουμε βέβαια παθητικά να έρθει κάποια μεγάλη μέρα που θα λυθούν τα προβλήματά μας, αλλά μπαίνουμε μπροστά στους καθημερινούς αγώνες, απέναντι στα επενδυτικά σχέδια των ενεργειακών ομίλων που προωθούνται σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Όμως για να αποκτήσουν αυτοί οι αγώνες συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική, πρέπει να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη των καπιταλιστών.

Στη διάταξη δυνάμεων σε σχετικά νέους κλάδους και υποκλάδους που παρουσιάζουν δυναμική τάση ανάπτυξης (ηλεκτρονικό εμπόριο, logistics, κα­τασκευές μεγάλων έργων κ.ά.), λαμβάνοντας υπόψη την εσωτερική αναδιάρ­θρωση κλάδων και ομίλων που θα επιφέρουν οι νέες επενδύσεις της «πρά­σινης ανάπτυξης» και του ψηφιακού μετασχηματισμού (π.χ. τομέας Ενέργειας, Τηλεπικοινωνίες, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης).

Αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα και οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού προβάλλουν το σύνθημα της «παραγωγικής ανασυγκρότησης», στο πλαίσιο πολυποίκιλων προγραμμάτων.
Η «παραγωγική ανασυγκρότηση» ταυτίζεται στην πραγματικότητα με τον στόχο της καπιταλιστι­κής ανάκαμψης και της αλλαγής του «παραγωγικού μοντέλου», παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς καμουφλάρεται με φαινομενικά ριζοσπαστικά συνθήμα­τα.
Σήμερα, π.χ., προωθούν την «πράσινη ανάπτυξη», προβάλλοντας στόχους όπως η «απολιγνιτοποίηση» στο όνομα της «κλιματικής αλλαγής».
Πρόκειται για στόχους πάλης στο κίνημα, οι οποίοι αξιοποιούνται για τον εγκλωβισμό σε διάφορες εκδοχές της αστικής πολιτικής.