Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καλή χρονιά 2025. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καλή χρονιά 2025. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

29 Δεκεμβρίου 2024

Πάει ⛳ ο παλιός ο χρόνος 🎥 ταινίες έρχονται 👣 ταινίες πάνε _και η αγάπη μένει...

0 κινηματογράφος είναι μια από τις ωραιότερες συλλογικές εμπειρίες στη ζωή μας. Η σκοτεινή αίθουσα έχει πολλά να μας δώσει, καταφέρνει να μας οξύνει τα συναισθήματα, να μας αναδείξει πτυχές της ζωής που δεν είχαμε φανταστεί, να μας ταξιδέψει στην άλλη άκρη της γης και να μας κάνει κοινωνούς της σκέψης πολύ διαφορετικών ανθρώπων από μας. Ταυτόχρονα όμως ακριβώς επειδή στοχεύει στο μυαλό και την καρδιά μας είναι και ο πιο πλουμιστός δούρειος ίππος ώστε να περάσουν ευκολότερα οι αντιλήψεις της εκμεταλλεύτριας τάξης στη συνείδηση μας. Αποτελεί το πιο διεισδυτικό μέσο ώστε να συνηθίσουμε την οπισθοχώρηση στα δικαιώματα μας. την αναθεώρηση της ιστορίας, τις αντιδραστικές θεωρίες που μας κατακλύζουν. Συχνά το περιεχόμενο είναι σαθρό αλλά η εικόνα είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τόσο καλά δοσμένη που καμιά φορά ακόμα και το πιο σκεπτόμενο άτομο _ειδικά οι apolitiques cinefil  μπορoύν να θαμπωθεί παροδικά ή όχι __βλ. Μπρεχτ …πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου, και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου (με την ξύλινη γλώσσα αλά ΚΚΕ)...
Το αμερικανικό μοντέλο έχει επηρεάσει τρόπο παραγωγής, τα κανάλια διανομής, τη δομή της αφήγησης, τον τρόπο που βλέπουμε τις ταινίες. Κατόρθωσε μέσα από μονοπωλιακές πρακτικές, βιομηχανικές δομές, έλεγχο του κεφαλαίου και κυβερνητική παρέμβαση να διεισδύσει στις παγκόσμιες αγορές, ασκώντας ισχυρή οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική πολιτική. Και παρά τις όποιες κρίσεις εμφανίστηκαν στην πάροδο των χρόνων, καταφέρνει πάντα να μεταλλάσσεται και να προσαρμόζεται στις ανάγκες των καιρών. Μπορεί ο κινηματογράφος να έχει τον τρόπο του να περάσει τα μηνύματα του, όμως κι εμείς δε μασάμε _πήραμε και τα “χρόνια πολλά” της ΑΑΔΕ (που φροντίζει πριν από μας για μας) και όλα καλά

Από τη μια cinobo amazon MGM Disney & CIA από την άλλοι εμείς “οι Ροματικοί του Χικμέτ”. Που _για να εξηγούμαστε, δε θεωρούμε πως για να δει κανείς μια ταινία πρέπει να είναι Αϊζενστάιν, Φριτζ Λάνγκ, Τζίγκα Βερτόφ Όρσον Γουέλς, Ζαν Λυκ Κονταρ, Τζον Φόρντ, Στάνλευ Κιούμπρικ, Φεντερίκο Φελλίνι  ή για να πάμε στους πιο πρόσφατους Μάικ Λι Χιροκάζου Κόρε-Εντα Μάρτιν Σκορσέζε Βέρνερ Χέρτσογκ Ολιβιέ Ασαγιάς Κλιντ Ιστγουντ Σπάικ Λι (τους αραδιάσαμε ενδεικτικά, ανάμεσα στους 10άδες σπουδαίους)

Γιορτινές μέρες και κάπου παιζόταν το “Μια υπέροχη ζωή” “It’s a Wonderful Life” (1946) του Frank Capra είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και διαχρονικά χριστουγεννιάτικα κλασικά. Βασισμένη στο διήγημα “The Greatest Gift” (Το Μεγαλύτερο Δώρο _γράφτηκε το 1939 και δημοσιεύτηκε το 1945) του Philip Van Doren Stern. Για την ιστορία προτάθηκε για 5 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Καλύτερης Ταινίας και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε στην 11η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και πρώτη θέση στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου, ως η ταινία με τη μεγαλύτερη επιρροή.

Ο Τζορτζ Μπέιλυ (Τζέημς Στιούαρτ) πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του βοηθώντας τους κατοίκους του Μπέντφορντ Φωλς. Ήθελε να ταξιδέψει και να σπουδάσει, αλλά δεν τα κατάφερε ποτέ, καθώς έπρεπε να βοηθήσει τους γονείς του στη μικρή τους επιχείρηση που βρισκόταν πάντα σε κίνδυνο αγοράς από τον άπληστο επιχειρηματία της περιοχής Χένρυ Πόττερ (Λάιονελ Μπάρρυμορ), που έχει βάλει ως στόχο του να αγοράσει ολόκληρη την πόλη και το μοναδικό του εμπόδιο είναι η μικρή οικογενειακή εταιρία δανεισμού του πατέρα του Τζορτζ. Την ημέρα της παραμονής των Χριστουγέννων, ο Τζορτζ δίνει στο θείο του, Μπίλλυ (Τόμας Μίτσελ), 8.000$ για να το καταθέσει στην τράπεζα, αλλά ο θείος του χάνει τα χρήματα _ο Πόττερ τα βρίσκει αλλά τα κρύβει και αργότερα την ίδια μέρα ένας τραπεζικός υπάλληλος ανακαλύπτει το έλλειμμα κι ο Τζορτζ διαπιστώνει ότι πρόκειται να θεωρηθεί υπεύθυνος, να σταλεί στη φυλακή και η εταιρεία του πατέρα του να καταστραφεί, επιτρέποντας στον Πόττερ να αγοράσει ολόκληρη την πόλη. Σκεπτόμενος τη σύζυγό του Μαίρυ (Ντόννα Ρηντ), τα παιδιά του και όλα τα υπόλοιπα αγαπημένα πρόσωπα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα είχε μεγαλύτερο όφελος για εκείνους αν ήταν νεκρός και αποπειράται να αυτοκτονήσει πηδώντας στο ποτάμι από γέφυρα. Εκείνη τη στιγμή, ένας άγγελος, ο Κλάρενς (Χένρυ Τράβερς), εμφανίζεται ενώπιον του και αποτρέπει την πράξη του αυτή. Με τη βοήθεια του Κλάρενς, ο Τζορτζ διαπιστώνει πόσο χρήσιμος είναι για τους συνανθρώπους του και πόσο κόσμο πρόκειται να βλάψει η αυτοκτονία του. Με το κλασικό φυσικά αμερικάνικο σκηνικό εποχής, περνάει μήνυμα ελπίδας, που τόσο λείπει σήμερα

Εμείς “οι Ροματικοί του Χικμέτ”.
Που μας άρεσαν τα Μικρά πράγματα σαν κι αυτά
Small Things Like These του Τιμ Μίλαντς

Βρισκόμαστε στο 1985 ενόψει των Χριστουγέννων σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας. Ο Μπιλ Φέρλονγκ μοχθεί ως έμπορος άνθρακα για να συντηρήσει τον εαυτό του, τη γυναίκα του και τις πέντε κόρες τους. Την παραμονή των Χριστουγέννων, ενώ βγαίνει για να παραδώσει κάρβουνο στο τοπικό μοναστήρι, ανακαλύπτει κάτι που τον αναγκάζει να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και τη συνένοχη σιωπή μιας πόλης που ελέγχεται από την Καθολική Εκκλησία. Η ταινία αναφέρεται στα "πλυντήρια" της Μαγδαληνής. «Αν θες να πας μπροστά στη ζωή υπάρχουν πράγματα που πρέπει να αγνοήσεις», σε αυτή την πρόταση συνοψίζεται ολόκληρη η ταινία, μια κοινωνική ταινία σπάνιας ομορφιάς και ισορροπίας μεταξύ του προσωπικού και του συλλογικού.

Από το ομότιτλο μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν. Το 1985 σε μικρή πόλη της Ιρλανδίας όλα εκ πρώτης όψεως κανονικά. Όμως η εξαιρετική σκοτεινή φωτογραφία και ο χαρακτήρας του καρβουνιάρη και οικογενειάρχη Μπιλ Φέρλονγκ με τη συμβατική γυναίκα του και τις πέντε κόρες τους παραπέμπει σε μια υπόγεια και δόλια ανατροπή. Άραγε τι είναι αυτός ο τύπος; Άραγε γιατί όλοι είναι συμβιβασμένοι με την εξουσία της ηγουμένης του διπλανού μοναστηριού; __Εξαιρετικό!
                    ___________________________________

Say Nothing \ Μην Πεις Λέξη _
στη δίνη της αιματηρής σύγκρουσης που συγκλόνισε τη Βόρεια Ιρλανδία
_με πολύ Ιστορία
___________________________________

Πάντα Υπάρχει το Αύριο /
C'e ancora domani της Πάολα Κορτελέζι

Βρισκόμαστε στο Ι996. Η Ντέλια_ ο τύπος της γυναίκας - φροντίστριας που έχει μάθει να ζει με τον τυραννικό Ιβάνο ζουν με τα παιδιά τους και τον πατέρα του στη Ρώμη. Η οικογένεια είναι ενθουσιασμένη με τον επικείμενο αρραβώνα της κόρης του· Όλα όμως αλλάζουν όταν η λαμβάνει ένα μυστηριώδες γράμμα, που την κάνει ν ανακτήσει το κουράγιο της και να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή. Ένα μικρό διαμάντι αγώνα για την καλυτέρευση των όρων ζωής της γυναίκας στον σύγχρονο που πέρασε από πολλά στάδια και πάντα ανοίγει την τεράστια συζήτηση για το πότε πραγματικά θα είναι η γυναίκα απελευθερωμένη. Αυτή η ανισότιμη θέση της στην κοινωνία αναπαράγεται με παθογόνες συμπεριφορές και μέσα στην οικογένεια, όπου εκφράζεται με αποκρουστικό τρόπο η κοινωνική παθογένεια της επιβολής της πειθαρχίας, της υποταγής ακόμη και της κακοποίησης και βιασμού μέσα στην συμβίωση.

Οι Χωρικοί /
The Peasants των Ντορότα Κομπιέλα
& Χίου Βέλχμαν

Μια νεαρή επαρχιώτισσα αναγκάζεται να παντρευτεί έναν πολύ μεγαλύτερο της πλούσιο κτηνοτρόφο, παρά τον έρωτά της για τον γιο του. Σύντομα, θα γίνει αντικείμενο ζήλιας και έχθρας από τους υπόλοιπους χωρικούς και θα χρειαστεί να παλέψει για να διαφυλάξει την ανεξαρτησία της και με φόντο την Πολωνία των αρχών του 20ού αιώνα, οι ιστορίες των χωρικών ξεδιπλώνονται καθώς οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη. Η υπόθεσή της θα φανεί κάπως “απλοϊκή” για τη σημερινή εποχή, δείχνοντας όμως το σκληρό πρόσωπο τόσο της αγροτικής ζωής όσο και της θέσης της γυναίκας που ήταν τρομερά υποβαθμισμένη. 0 “έρωτας” και η εξαγορά του, αυτό το δούναι και λαβείν που κυριαρχεί στην ταινία, σήμερα φαντάζει αδυσώπητο, κι όμως... Αυτή ακριβώς η συνθήκη είναι που καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις της κοινωνίας του χωριού που διαδραματίζεται, η γη και η ισχύς της ως διαπραγματευτικό ερωτικό όπλο... Οι δημιουργοί του “Loving Vincent” (2017) της πρώτης ταινίας που είναι εξολοκλήρου ζωγραφισμένη στο χέρι καρέ καρέ με χιλιάδες ελαιογραφίες. έκαναν πάλι το θαύμα τους...

Lee της Ελεν Κούρας

Η ταινία αποτυπώνει την πορεία της Λι Μίλερ από μοντέλο του φωτογράφου Μαν Ρέι σε μια απ' τις σημαντικότερες ανταποκρίτριες και φωτογράφους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Χάρη στο μοναδικό ταλέντο και στο αχαλίνωτο πείσμα της κατάφερε να αποθανατίσει μερικές αξέχαστες εικόνες. Η φωτογράφος Λι Μίλερ συγκαταλέγεται στις σπουδαιότερες γυναίκες φωτογράφους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η απελευθέρωση του Παρισιού, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης Μπούχενβαλτ και Νταχάου. οι βομβαρδισμοί του Λονδίνου, το σπίτι του Χίτλερ τις μέρες της αυτοκτονίας του είναι μερικές μόνο από τις σπουδαίες στιγμές που κατέγραψε ο φακός της.

Τελευταία βδομάδα _νέες ταινίες

Κάθετη πτώση, τέσσερις όλες κι όλες, βγάλε δύο είναι κινούμενα σχέδια για μωρά και δεν μένει τίποτε, εκτός από το «Babygirl» με Νικόλ Κίντμαν που και πάλι αιφνιδιάζει και ξεσηκώνει _ααααχχ αυτή η 57χρονη πλέον Αυστραλή, βραβευμένη με Όσκαρ, BAFTA, Χρυσές Σφαίρες, Έμμυ κλπ Κίντμαν της μετά Τομ Κρουζ εποχής

«Babygirl» Σκηνοθεσία Χαλίνα Ρέιν, Cast Νικόλ Κίντμαν, Χάρις Ντίκινσον, Αντόνιο Μπαντέρας … The Dark Side of the Moon. Eρωτικό θρίλερ, γκροτέσκο μοντέρνο παραμύθι, σέξι παραβολή για το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση; Ολα μαζί και με πρωταγωνίστρια μία γενναία Νικόλ Κίντμαν, που όμως δεν καινοτομεί. Η σκοτεινή πλευρά μιας γυναίκας ηλικίας πενήντα και φεύγα. Είναι μητέρα και παντρεμένη με καθιερωμένο σκηνοθέτη του θεάτρου. Αλλά πάνω απ όλα πετυχημένη CEO κερδοφόρας εταιρείας ρομποτικής. Σε μια στιγμή ομολογεί στον σύζυγο της «ούτε μια φορά αισθάνθηκα οργασμό μαζί σου». Και φυσικά πέφτει στο κρεβάτι με νεαρό των μισών της και πλέον χρόνων, έναν γοητευτικό μαθητευόμενο στη δική της εταιρεία. Εκείνος επιθυμεί να την ταπεινώσει. Και εκείνη, όπως τα σκυλάκια, πέφτει στα τέσσερα και γλείφει γάλα από το πιάτο. Ποιος εξουσιάζει ποιον; Μα φυσικά εκείνη __Από τις καλύτερες ερμηνείες της Νικόλ

Η Ρόμι είναι μία δυναμική, “ευτυχισμένη” στο γάμο της με έναν γοητευτικό, συντροφικό, πιστό με τους δυο τους να έχουν χτίσει μία ζηλευτή ζωή. Εκτός από έναν τομέα, που η Ρόμι τον κρατά κρυφό: το σεξ. Δεν ικανοποιείται, έχει άλλες φαντασιώσεις - πιο σκοτεινές, πιο επικίνδυνες, πιο εξευτελιστικές. Της είναι αδιανόητο να τις εκμυστηρευτεί, να τις μοιραστεί, να τις ζητήσει από τον άντρα της, καθώς, κοινωνικά, μία γυναίκα δεν είναι αποδεκτό να τις επιθυμεί. Και κάπως έτσι έχει κλειδωθεί, συνηθίσει, αποδεχθεί το σεξ ως μία ρουτίνα _θεατράλε περφόρμανς ψεύτικων οργασμών. Η πραγματική ηδονή έρχεται μοναχικά, ντροπιαστικά: μπροστά από το λάπτοπ της, μέσα από S&M sites. Στο γραφείο της η Ρόμι είναι corporate υπόδειγμα: έξυπνη, ικανή, πειθαρχημένη, αυστηρή αλλά δίκαιη, ανοίγει το δρόμο για τις υπόλοιπες γυναίκες να ακολουθήσουν. Είναι leader. «Εσύ όμως θα ήθελες να σου δίνουν διαταγές» της λέει απροσδόκητα, ξαφνικά, και με ξεκάθαρο σεξουαλικό υπονοούμενο ο νέος ασκούμενος υπάλληλος που της ανέθεσαν να εκπαιδεύσει. Κι αυτό την ταράζει, όσο κι αν προσπαθεί να το αρνηθεί. Σταδιακά, οι μάσκες θα πέσουν, όπως και τα ρούχα των παράνομων εραστών. Οπως και η Ρόμι - στα τέσσερα.

Τρίτη σκηνοθετική δουλειά (μετά τα «Instinct» και «Bodies, Bodies, Bodies») της Ολλανδής ηθοποιού Αλίνα Ρέιν επιχειρεί να εξετάσει την πολυπλοκότητα της σεξουαλικότητας και να απενοχοποιήσει τη γυναικεία επιθυμία. Δεν θέλει να κρίνει την ηρωίδα της, αποφεύγει να δρομολογήσει την ιστορία της (σεναριακά και σκηνοθετικά) σε ηθικά μονοπάτια. Επιχειρεί να αντιστρέψει τους όρους: ο άντρας είναι πιστός, βολικός, ερωτευμένος. Η γυναίκα είναι αυτή που προδίδει το γάμο της κι αναζητά σεξουαλική ικανοποίηση αλλού. Μόνο που επιχειρώντας να προκαλέσει τα όρια του θεατή και να ξεκινήσει τον πολύ χρήσιμο διάλογο για τα ταμπού που -γυναίκες και άντρες- κουβαλάμε για τη γυναίκα στο σεξ, η Ρέιν κάνει επιλογές που δεν επιτρέπουν κορύφωση στην ταινία. Η σωματική αγκύλωση της Κίντμαν λειτουργεί, η αμηχανία των ερωτικών σκηνών (χρήσιμη στην κατάρριψη των κλισέ) όμως φέρνει γέλιο - και δεν είμαστε σίγουροι ότι η σκηνοθέτης συνειδητά επιλέγει τον κωμικό τόνο. Το χιούμορ θα έπρεπε να είναι πολύ σκοτεινό, όχι πλακατζίδικο, ούτε βερμπαλιστικό. Θα έπρεπε να ελλοχεύει πίσω από τα βλέμματα, κάτω από τα ρούχα και την επιδερμίδα - όπως αριστοτεχνικά το είχε κάνει ο Στίβεν Σάινμπεργκ, σκηνοθετώντας την Μάγκι Τζίλενχαλ στη «Γραμματέα» (2002). Κι αν πραγματικά η Ρέιν ήθελε να βουτήξει στα τολμηρά νερά του σεξ που ταυτίζεται με τον πόνο, ίσως έπρεπε να (ξανα)δεί τη «Δασκάλα του Πιάνου» όπου.ο Μίκαελ Χάνεκε κόβει τον ομφάλιο λώρο της μητρικής τοξικότητας κι επιρροής, ή το «Elle» του Πολ Βερχόφεν που μία γυναίκα κομματιάζει κάθε κλισέ σεξουαλικής απενοχοποίησης.

Το μεγαλύτερο όπλο της ταινίας είναι ότι σαφώς διαθέτει μία ταλαντούχα πρωταγωνίστρια που δεν κωλώνει να αναμετρηθεί με ό,τι την τρομάζει (αλλά κι εκείνη τα έχει αποδείξει όλα αυτά από τα «Μάτια Ερμητικά Κλειστά» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, το «To Die For» του Γκας Βαν Σαντ, ή ακόμα και το τηλεοπτικό «Big Little Lies»). Και η αλήθεια είναι ότι η Κίντμαν έχει δρομολογηθεί φέτος για βραβεία και διακρίσεις - ακριβώς επειδή τολμά έναν ρόλο που μία ηθοποιός του status της θα απέφευγε. Όμως κι οι άντρες της ταινίας είναι έκπληξη. Ο νεαρός Χάρις Ντίκινσον («Το Τρίγωνο της Θλίψης», «Beach Rats») παίζει με αυτοπεποίθηση, τσογλανιά, γοητεία. Κι ο γερασμένος πια Αντόνιο Μπαντέρας, στον κόντρα ρόλο του εραστή που δεν ικανοποιεί τη γυναίκα του, κρατά εξαιρετικές ισορροπίες ανάμεσα στην τρυφερότητα, την προδοσία, την οργή και κλέβει σε αρκετές στιγμές την παράσταση.

Βουτώντας κατευθείαν στα βαθιά, το "Babygirl" ξεκινάει με μια ερωτική σκηνή μεταξύ της Ρόμι και του συζύγου της Τζέικομπ. Όταν όμως τελειώνει, η Ρόμι καταφεύγει βιαστικά στο διπλανό δωμάτιο και, κοιτώντας κρυφά ένα βίντεο όπου ένας άντρας κι ένα μικρό κορίτσι κάνουν σεξ, αυτοϊκανοποιείται προσπαθώντας να πνίξει τα βογκητά της. Αυτό που ακολουθεί είναι η παρουσίαση της πολυάσχολης καθημερινότητας μιας ελκυστικής ώριμης γυναίκας, η οποία απολαμβάνει έναν ευτυχισμένο γάμο και μια λαμπρή καριέρα ως ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής. Επαναλαμβάνοντας μάλιστα το μότο "καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη μπαίνει στον κόσμο, περισσότερη συναισθηματική νοημοσύνη πρέπει να μπει στην ηγεσία", η Ρόμι είναι η αψεγάδιαστη εικόνα ενός ολόκληρου "συστήματος", ξέφρενα καπιταλιστικού, όπου λογική και συναίσθημα υποτίθεται πως συνεργάζονται αρμονικά για το καλό όλων. Τι γίνεται, όμως, με την αδιόρατη ρωγμή που έχει ανοίξει στην άτρωτη αυτή πανοπλία η πρώτη σκηνή;

ΟΧΙ, το «Babygirl» δεν καινοτομεί. Σίγουρα είναι ένα δείγμα τολμηρού ερωτικού σινεμά που η αμερικανική κινηματογραφία τα τελευταία χρόνια αποφεύγει (όχι, δεν θεωρούμε σοβαρό δείγμα τις «50 Αποχρώσεις του Γκρι») αλλά αυτό δεν φτάνει _μας στέλνει στο λάπτοπ να ξαναβλέπουμε πράγματα που ήταν πιο φρέσκα - ακόμα και δύο δεκαετίες πριν.

«Η θεωρία του σύμπαντος» Universal Theory _Σκηνοθεσία Τιμ Κρούγκερ, Cast Γιαν Μπούλοβ, Ολίβια Ρος, Χανς Ζίσλερ. Το 1962 σε ένα επιστημονικό συνέδριο κβαντικής φυσικής στις Ελβετικές Άλπεις, ένας νεαρός φοιτητής προσπαθεί να ολοκληρώσει τη διπλωματική του γύρω από μια προκλητική θεωρία για την ύπαρξη παράλληλων πραγματικοτήτων, ενώ παράξενα φαινόμενα γύρω του μοιάζουν να την επιβεβαιώνουν: δυσοίωνες φιγούρες, αλλόκοτοι σχηματισμοί νεφών στον ουρανό, ανεξήγητοι θάνατοι και σωσίες--Καλών προθέσεων, εξαιρετικών φωτογραφικών επιδόσεων, αλλά χαοτικών καταστάσεων.

«Ιστορίες των ζώων για τα Χριστούγεννα» Animal Tales of Christmas Magic: Καμίγ Αλμεράς, Καρολίν Ατιά, Τζεϊλάν Μπέιογλου, Χαρούνα Κίσι, Νατάλια Τσερνίσεβα, Ολέσια Σχούκινα _Μεταγλωττισμένο Γαλλογερμανικής συμπαραγωγής. Το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη πρέπει να σωθεί. Είναι μια αποστολή για την αλεπού και τον πελαργό. Την ίδια στιγμή, μια μικροσκοπική κότα θα κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει το μεγάλο πάρτι στο κοτέτσι —για Νηπιαγωγείο

 «Οι σούπερ σκανταλιάρηδες» The Super Elfkins _Ούτε φον Μούνσοου Πολχς, Cast (φωνές) Μαριάν Κυπριανού, Άρης Κυπριανού, Θανάσης Δρακόπουλος. Κέρδισε πρώτο βραβείο στη Βαυαρία ως το καλύτερο κινούμενα σχέδιο της χρονιάς. Ο κόσμος της Έλφι ανατρέπεται όταν ανακαλύπτει την ύπαρξη μιας τεχνικά προηγμένης συμμορίας Elfkin που σε πλήρη αντίθεση με την ίδια τη φυλή της, δεν υστερεί σε τίποτα όσον αφορά τη διασκέδαση και την αναζήτηση συγκίνησης —κι αυτό για βρεφονηπιακό!

Με την καρδιά και το μυαλό στην Παλαιστίνη

·        Ajami (Σταυροδρόμια της ζωής 2009) _ Υποψήφια για την Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία στα Όσκαρ του 2010.

§  Η παρεξήγηση και η βία ξεφεύγουν από τον έλεγχο σε Παλαιστίνη και Ισραήλ. Ο Ομάρ πρέπει να πληρώσει για το λάθος του θείου του. Ο Malek είναι ένας Παλαιστίνιος «παράνομος» από τη Nablus που εργάζεται για τον Abu-Elias για να εξοφλήσει τους ιατρικούς λογαριασμούς της μητέρας του. Ο Ντάντο ένας Ισραηλινός αστυνομικός αναστατωμένος με την εξαφάνιση του στρατεύσιμου αδελφού του και ο Binj ένας απολιτίκ, ηδονιστής Άραβας που περιφρονείται από τους φίλους του επειδή έχει μια Εβραία φίλη __120λ | Σκηνοθεσία Scandar Copti και Yaron Shani

·        Al Nakba (2013) Μια σειρά τεσσάρων μερών παραγωγής Al Jazeera για την ιστορία της απέλασης των Παλαιστινίων από τα εδάφη τους που οδήγησε στον πρώτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο το 1948 και την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Η σειρά καλύπτει τον 19ο  και 20ό αιώνα, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανικής Εντολής στην Παλαιστίνη, και μέχρι σήμερα, καταγράφοντας τη συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης. Άραβες, Ισραηλινοί και Δυτικοί διανοούμενοι, ιστορικοί και αυτόπτες μάρτυρες παρέχουν την κεντρική αφήγηση, η οποία συνοδεύεται από αρχειακό υλικό και έγγραφα, πολλά που κυκλοφόρησαν πρόσφατα για πρώτη φορά.

·        Apples of the Golan (2012): Φωλιασμένο ψηλά σε μια βουνοπλαγιά στη Μέση Ανατολή, ένα χωριό των Δρούζων της Συρίας έχει επιβιώσει υπό την ισραηλινή κατοχή, ενώ άλλα 136 σαν κι αυτό εξαφανίστηκαν. Οι επιζώσες κοινότητες βρίσκουν τρόπους να σφυρηλατήσουν ζωές εμπλουτισμένες με μουσική, χορό και ίντριγκα, παρά τις πανταχού παρούσες δυνάμεις των IDF. Ντοκιμαντέρ | 80 λεπτά | Σκηνοθεσία Jill Beardsworth και Keith Walsh

·        Ave Maria (2015) Υποψήφια για Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Ζωντανής Δράσης στα Όσκαρ 2016. Οι καλόγριες του μοναστηριού Sisters of Mercy στη μέση της ερημιάς της Δυτικής Όχθης διακόπτουν την καθημερινή ρουτίνα σιωπής και προσευχής τους όταν μια οικογένεια θρησκευόμενων Ισραηλινών εποίκων τρακάρει το αυτοκίνητό τους στον τοίχο του μοναστηριού. Μικρού μήκους/Κωμωδία _14λ | Σκηνοθεσία Basil Khalil

·        Back to One's Roots (Al Awda Ela Al That) (2009): ντοκιμαντέρ που εξετάζει το δίλημμα της κοινότητας των Δρούζων στο Ισραήλ παρακολουθώντας τον συναισθηματικό αγώνα του Γιαμάν, του οποίου τα αδέρφια και ο θείος τους έχασαν τη ζωή τους υπηρετώντας στο Ισραηλινό Στρατό. Επιλεγμένοι από το ισραηλινό κράτος ως ευάλωτη και απομονωμένη κοινότητα, οι Δρούζοι βρίσκουν παραδοσιακά απασχόληση στο στρατό και την αστυνομία, ενώ παραμένουν ύποπτοι στα μάτια πολλών Ισραηλινών. Ντοκιμαντέρ 54λ _ Σκηνοθεσία Bilal Yousef

·        5 Broken Cameras (2011) _Νικητής του βραβείου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance 2012 και του Διεθνούς Βραβείου Emmy 2013. Υποψήφια για Όσκαρ 2013.

§  Όταν γεννιέται ο τέταρτος γιος του, ο Gibreel, ο Emad, ένας Παλαιστίνιος χωρικός, παίρνει την πρώτη του κάμερα. Στο χωριό του, Bilin, χτίζεται ένα διαχωριστικό φράγμα και οι χωρικοί αρχίζουν να αντιστέκονται σε αυτή την απόφαση. Για περισσότερα από πέντε χρόνια, ο Emad κινηματογραφεί τον αγώνα, τον οποίο ηγούνται δύο από τους καλύτερους φίλους του, παράλληλα με το πώς μεγαλώνει ο Gibreel. Πολύ σύντομα επηρεάζει την οικογένειά του και τη δική του ζωή. Καθημερινές συλλήψεις και νυχτερινές επιδρομές τρομάζουν την οικογένειά του _οι φίλοι, τα αδέρφια του και ο ίδιος είτε πυροβολούνται είτε συλλαμβάνονται. Η μία κάμερα μετά την άλλη πυροβολείται ή συνθλίβεται. Κάθε μία από τις 5 κάμερες αφηγείται μέρος της ιστορίας του. Ντοκιμαντέρ 94λ Σκηνοθεσία Emad Burnat και Guy Davidi |

·       Η Γη μιλάει αραβικά (La Terre Parle Arabe) (2007): Τεκμηριώνει τη γέννηση του Σιωνισμού στα τέλη του 19ου αιώνα και τις επιπτώσεις του για τους Παλαιστίνιους. Συγκεντρώνει σπάνια πλάνα της Παλαιστίνης πριν από το 1948 σε αντιπαράθεση με πρωτότυπα έγγραφα πηγής, μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, εκπληκτικές χορογραφίες, συγκινητικές μαρτυρίες και συνεντεύξεις με ιστορικούς. Αυτή η βραβευμένη ταινία δείχνει ότι η εκδίωξη του ιθαγενούς αραβικού πληθυσμού από την Παλαιστίνη δεν ήταν τυχαίο αποτέλεσμα του πολέμου του 1948, φέρνοντας στο προσκήνιο την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης από το σιωνιστικό κίνημα. Ντοκιμαντέρ 61λ _Σκηνοθεσία Maryse Gargour

·        Άνθρωπος χωρίς κινητό τηλέφωνο (Ish lelo selolari _2011)

§  Μια χιουμοριστική, αιχμηρή άποψη για το κοινωνικό περιβάλλον ενός παλαιστινιακού χωριού μέσα στο Ισραήλ. Ο Jawdat, ένας ανήσυχος νεαρός εργάτης στο σκυρόδεμα, θέλει απλώς να διασκεδάσει με τους φίλους του, να μιλήσει στο κινητό του και να βρει την αγάπη - κάτι σχεδόν αδύνατο σ΄ένα μέρος όπου κυριαρχούν οι ιμπεριαλιστές και οι παραδοσιακές αξίες. Στα προβλήματα του Τζαουντάτ προσθέτει κι ο αυθόρμητος πατέρας του, Σάλεμ, ο οποίος καθιερώνει τον ασεβή τόνο της ταινίας με την αρχική του δήλωση για το δίλημμα των ανθρώπων του: «Συνύπαρξη, του κώλου _αι παράτα με». Σύροντας τον Jawdat και ολόκληρο το χωριό στην εξωφρενική μάχη του εναντίον ενός ισραηλινού πύργου κινητής τηλεφωνίας που φοβάται ότι τους δηλητηριάζει με ακτινοβολία, η υστερική συμπεριφορά του πατέρα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ψύχραιμη στάση του γιου του να κερδίσει τις καρδιές των κοριτσιών ενώ παλεύει με τις εισαγωγικές εξετάσεις στο κολέγιο. Κοινωνική Κωμωδία 83λ σε σκηνοθεσία Sameh Zoabi
____________________________

Ταινίες Πρώτης Προβολής:
Στον πλανήτη των πιθήκων, της δίαιτας
και του Big Father

Γράφει ο \\ Χάρης Αναγνωστάκης
© ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ

Όπως είθισται, λίγο πριν από το άνοιγμα των θερινών κινηματογράφων πέφτει και το ενδιαφέρον των καινούργιων ταινιών. Έτσι, γι’ αυτή την εβδομάδα έχουν προγραμματιστεί έξι πρεμιέρες, σχετικά περιορισμένου ενδιαφέροντος, με εξαίρεση το γνωστό και πετυχημένο επικό φραντσάιζ «Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων», που αν και αδύναμο σε σχέση με τα προηγούμενα, θα βρει πιθανότατα το δικό του κοινό. Ένα κάποιο βλέμμα αξίζει και η σάτιρα «Club Zero» της Τζέσικα Χάουσνερ, ενώ το ιαπωνικό animation «Detective Conan: To Μαύρο Υποβρύχιο» μας έρχεται με τις καλύτερες συστάσεις.

Club Zero

“Club Zero”_Θρίλερ, αυστριακής και διεθνούς συμπαραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Τζέσικα Χάουσνερ, με τους Μία Βασικόβσκα, Ξένια Ντεβριέντ, Σαμ Χορ, Σίτσε Μπάμπετ Κνούτσεν, Έλσα Ζιμπερστάιν κα.

Ένα σοβαρό ζήτημα, όπως είναι αυτό της διατροφής, που αναμένεται να στοιχίσει σε εκατομμύρια ζωές, λόγω της εκβιομηχάνισης και επεξεργασίας των προϊόντων, αλλά και των κακών συνηθειών, για γρήγορα και ανθυγιεινά γεύματα, για μια μερίδα του κόσμου έχει μεταβληθεί σε μία υστερία, ενδεχομένως πιο επικίνδυνη και από τα δηλητηριώδη «καλούδια» που πωλούνται ελεύθερα παντού. Η Τζέσικα Χάουσνερ, έπειτα από το φουτουριστικό «Λουλούδι της Ευτυχίας», καταπιάνεται με την τελευταίας κοπής διατροφική τρέλα, εκτοξεύοντας τα βέλη της κριτικής της στους πιστούς - κατά βάση μέλη μιας σύγχρονης μπουρζουαζίας - της υγιεινής διατροφής, που έχουν αντικαταστήσει την όποια θρησκεία με την αγιότητα του μαρουλιού και της φακής. Ωστόσο, η Χάουσνερ, με τη νέα της ταινία, που προβλήθηκε και στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Καννών, δείχνει να χάνει την ευστοχία της και τη δυναμική των πρώτων ταινιών της («Προσκύνημα στη Λούρδη», «Τρελή Αγάπη»), πελαγοδρομώντας σε μία σάτιρα, χωρίς συγκεκριμένο στόχο.

Σε ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο, τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών, λίγο πολύ παραμελημένα από τους γονείς τους, προσπαθούν να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα. Εκεί καταφτάνει μια νέα δασκάλα, για τη διατροφή, η οποία υποστηρίζει ότι το σώμα δεν χρειάζεται μεγάλες ποσότητες τροφής για να λειτουργεί. Στην πραγματικότητα, όμως, ο στόχος της είναι να μάθει η ανθρωπότητα να ζει χωρίς φαγητό και οι μαθητές της να γίνουν μέλη του «Club Zero», μιας ιδεατής κοινότητας εκλεκτών που επιβιώνουν δίχως να καταναλώνουν τροφή. Πολύ γρήγορα, η δασκάλα, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανασφαλών μαθητών της, υιοθετώντας τα πιστεύω της, ενώ οι αδιάφοροι γονείς θα αργήσουν να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους που κρύβουν οι πεποιθήσεις της. Η ταινία από την αρχή, ξεκινά με μία ειρωνική διάθεση, με μια κάρτα που προειδοποιεί ότι το φιλμ «περιέχει σκηνές που απεικονίζουν διατροφικές διαταραχές», αλλά πολύ γρήγορα η Χάουσνερ δείχνει να της ξεφεύγει το μείζον και να πασαλείβει θέματα για τις εμμονές των πλουσίων, τις ψυχολογικές διαταραχές του σύγχρονου δυτικού κόσμου, την ίδια στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται ένα πιάτο φαΐ, αλλά και τη γοητεία που ασκεί το νέο φρούτο της εποχής, οι σύγχρονοι προφήτες της ευζωίας.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας, ωστόσο, είναι η επιφανειακή προσέγγιση, η ανάδειξη του προφανούς, χωρίς να διεισδύει βαθύτερα, να αγγίζει την ουσία του προβλήματος, για έναν κόσμο που το εξωτερικό περίβλημα είναι σημαντικότερο από το περιεχόμενο και είναι έτοιμος να χρυσοπληρώσει ακόμη και ένα άδειο πιάτο. Η σατιρική διάθεση της Χάουσνερ μοιάζει σκόρπια, χάνεται πίσω από στιλιζαρισμένες εικόνες και αφήνει μία γεύση, όπως και τα άδεια πιάτα που προτείνει η δασκάλα διατροφής.

Με λίγα λόγια... Σε ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο, μια νεαρή δασκάλα αναλαμβάνει να αλλάξει προς το καλύτερο τις διατροφικές συνήθειες των μαθητών με ένα πρωτοποριακό σεμινάριο «ενσυνείδητης διατροφής». Καθώς οι τακτικές της γίνονται ολοένα και πιο ακραίες, με αποτέλεσμα οι απόψεις της να θυμίζουν πλέον περισσότερο αρχηγό αίρεσης παρά διατροφολόγου, η υγεία των παιδιών αρχίζει να κλονίζεται επικίνδυνα με απρόβλεπτες συνέπειες.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

“ Kingdom of the Planet of the Apes”: Περιπέτεια φαντασίας, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Γουές Μπολ, με τους Όουεν Τιγκ, Φρέγια Άλαν, Κέβιν Ντουράντ κα.Το γνωστό φραντσάιζ επιστρέφει εκεί που το άφησε η αναγεννημένη τριλογία, που ολοκληρώθηκε το 2017, με τον «Πλανήτη των Πιθήκων: Η Σύγκρουση», σε μία ακόμη χορταστική και εύπεπτη περιπέτεια, που σέβεται την μπλοκμπάστερ καταγωγή της. Παραδίδοντας τη σκηνοθεσία από τον έμπειρο και ικανότατο Ματ Ριβς στον Γουές Μπολ του «Λαβύρινθου» και στον σεναριογράφο Τζος Φρίντμαν, η 20th Century Studios ποντάρει στην ισχυρή φήμη και το πέρασμα του φραντσάιζ στο νεανικό κοινό, για μια εξασφαλισμένη οικονομική επιτυχία, παρότι δείχνει ως ένα βαθμό εξαντλημένο το θέμα της, αποδεικνύοντας ότι η ένδεια ιδεών και σεναρίων στο Χόλιγουντ, ορισμένες φορές φέρνει απόγνωση και τον πνιγμένο να πιάνεται από τα μαλλιά του.

Σχεδόν 300 χρόνια μετά τα γεγονότα του «Πλανήτη των Πιθήκων: Η Σύγκρουση» (όπου οι πίθηκοι δέχονται την επίθεση των ανθρώπων) οι πολιτισμοί των πιθήκων έχουν αναδυθεί από την όαση που τους είχε οδηγήσει ο Σίζαρ, ενώ οι άνθρωποι έχουν υποχωρήσει σε μία άγρια, πρωτόγονη κατάσταση. Όταν ο αρχηγός των πιθήκων, Πρόξιμους Σίζαρ, διαστρέφει τις διδασκαλίες του Σίζαρ για να υποδουλώσει άλλες φυλές, ο Νόα, ένας κοινός χιμπατζής, ξεκινά ένα οδυνηρό ταξίδι μαζί με έναν νεαρό άνθρωπο, τον Νόβα, για να καθορίσει το μέλλον των πιθήκων και των ανθρώπων. Στο νέο κεφάλαιο υπάρχει, από τη μια, η αντιστροφή του ρόλου κακών - καλών, καθώς οι άνθρωποι βρίσκονται στη θέση των θυμάτων και οι πίθηκοι, με αρχηγό τον Πρόξιμους Σίζαρ στο ρόλο των δυναστών και απ’ την άλλη ένα διφορούμενο και υπεραπλουστευμένο μήνυμα για τον κίνδυνο που μπορεί να έρθει από τη διαστρέβλωση των διδασκαλιών και ορισμένες ψυχροπολεμικές ιδέες, θυμίζοντας άλλες εποχές.

Ακόμη όμως και αν προσπεράσει κάποιος αυτή τη διακριτική μετάδοση των ψυχροπολεμικών ιδεών από το Χόλιγουντ, είναι δύσκολο να χωνέψει για μια ακόμη φορά την επανάληψη όλων των μοτίβων του φραντσάιζ, τις συνταγές που ακολουθούνται ως ξεπατικωτούρα και τα κλισέ μιας περιπέτειας, που έχει να αναδείξει μία περιπετειώδη ένταση, ορισμένες σκηνές δράσης και τις ψηφιακές δυνατότητες, που δεν χτυπούν στο μάτι και εντάσσονται αρμονικά στο φυσικό περιβάλλον της Αυστραλίας, όπου γυρίστηκε και το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας.

Με λίγα λόγια... Χρόνια μετά τη βασιλεία του Σίζαρ οι πίθηκοι είναι το κυρίαρχο είδος και ζουν αρμονικά μεταξύ τους, ενώ οι άνθρωποι ζουν περιορισμένοι και κρυμμένοι. Καθώς ένας νέος τυραννικός ηγέτης χτίζει την αυτοκρατορία του, ένας νεαρός πίθηκος ξεκινά ένα οδυνηρό ταξίδι που θα τον κάνει να αμφισβητήσει όλα όσα γνώριζε για το παρελθόν.

The Big Father

Δραματική σάτιρα, ελληνικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Στραγαλινού, με τους Νίκο Παντελίδη, Έλενα Τυρέα, Νοέμη Βασιλειάδου, Χριστίνα Μπρέκου, Χρήστο Ζαχάρωφ, Κωστή Σαββιδάκη, Γιώργο Γιαννόπουλο κα. Επίκαιρη σάτιρα της εποχής μας, με μαύρο χιούμορ, από τον Κωνσταντίνο Στραγαλινό, στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, που επιλέχθηκε να συμμετάσχει στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του 36ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και σε αρκετά άλλα φεστιβάλ. Η ταινία προσπαθεί να συνδυάσει το κοινωνικό δράμα, με τη σάτιρα και το μαύρο χιούμορ, μέσα από τους χαρακτήρες μίας ελληνικής οικογένειας και να αναδείξει τα προβλήματα από τη μακρά οικονομική κρίση, τον εγκλεισμό και τις συνέπειες που έφερε η covid, αλλά και διαχρονικά ζητήματα όπως την πατριαρχία, τη χειραγώγηση μέσω της τηλεόρασης, τον εθισμό που προκαλούν πλέον των reality show, αλλά και την ενδοοικογενειακή βία.

Ο Άγγελος, σκηνοθέτης στο επάγγελμα, θέλει να πραγματοποιήσει το όραμά του για την δημιουργία της νέας του ταινίας, συλλαμβάνοντας μια παράξενη ιδέα. Αποφασίζει να γυρίσει την ταινία του στο ίδιο του το σπίτι, που κινδυνεύει με κατάσχεση από τις τράπεζες, τοποθετώντας τον εαυτό του, τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ένας διεφθαρμένος παραγωγός, σε συνεργασία με έναν ανερχόμενο όμιλο επιχειρήσεων, εκμεταλλεύονται την οικονομική δυσχέρεια του Άγγελου, με σκοπό την προώθηση εταιρικών προϊόντων και την τοποθέτησή τους μέσα στο έργο. Τα παιδιά μετατρέπονται σε πειραματόζωα που συνεχώς δοκιμάζουν νέα προϊόντα, υποτίθεται για τις ανάγκες της μυθοπλασίας. Ο Άγγελος αρχίζει να κινηματογραφεί αλλόκοτες σκηνές που εκθέτουν τον ίδιο και την οικογένειά του, παίρνοντας σταδιακά έναν δρόμο χωρίς επιστροφή... Για μια ακόμη φορά, σε μια ελληνική παραγωγή, οι καλές προθέσεις και ορισμένες ενδιαφέρουσες ιδέες δεν περνούν πάντα στην οθόνη, καθώς το βαρυφορτωμένο σενάριο γλιστράει από τον πυρήνα του βασικού θέματος, που δεν είναι άλλο από το μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος, θυσιάζοντας τις αξίες του, για να σωθεί ο ίδιος και κατ’ επέκταση το σπίτι του.

Ο σκηνοθέτης, στην προσπάθειά του να σπάσει την εικονική πραγματικότητα των σύγχρονων κοινωνιών, θα καταφέρει ως ένα σημείο να σκιαγραφήσει ορισμένα κωμικοτραγικά γεγονότα και καταστάσεις, αλλά και πώς ένας άνθρωπος, έπειτα από τα αλλεπάλληλα χαστούκια της ζωής και τον εγκλεισμό, θα φανερώσει την τρέλα που έκρυβε πίσω από ένα φυσιολογικό προσωπείο. Κάτι που συνειδητοποιούμε, είναι η αλήθεια, καθημερινά πλέον, με τα πολλά περιστατικά βίας ή και αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς. Κάτι που βλέπουμε και στον κεντρικό ήρωα, σε συνδυασμό με τα κόμπλεξ μεγαλείου και ναρκισσισμού που κουβαλά. Το φιλμ, ωστόσο, ορισμένες φορές δείχνει να χάνει την πορεία του, με τα πολλά μπες βγες από το κοινωνικό δράμα στη σάτιρα και από την κωμωδία στον τρόμο, ενώ και οι βασικοί χαρακτήρες δεν πείθουν και δείχνουν αδούλευτοι.

Με δυο λόγια, ακόμη μία ενδιαφέρουσα προσπάθεια, που μένει στα μισά από τις εμφανείς αδυναμίες της ταινίας. Ας κρατήσουμε, τουλάχιστον, την παρατήρηση ότι ο «μεγάλος αδελφός» αναβαθμίζεται σε «μεγάλο πατέρα»…Η περιπέτεια ενός οικογενειάρχη και σκηνοθέτη στο επάγγελμα, ο οποίος στην προσπάθειά του να σώσει το σπίτι του από τις τράπεζες, καταλήγει να μετατρέψει τη ζωή του και αυτή της οικογένειάς του σε ριάλιτι σόου.

Sobibor

Ιστορικό πολεμικό δράμα, ρωσικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Κονσταντίν Χαμπένσκι, με τους Κονσταντίν Χαμπένσκι, Μαρία Κοζεβνίκοβα, Κριστόφ Λαμπέρ, Βόλφγκανγκ Τσέρνι κα. Βασισμένη σε ένα αληθινό γεγονός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τη μοναδική πετυχημένη απόπειρα εξέγερσης και απόδρασης από ναζιστικό στρατόπεδο εξόντωσης, η ταινία του Ρώσου ηθοποιού Κονσταντίν Χαμπένσκι σίγουρα έχει το ενδιαφέρον της και την ιστορική της αξία. Σε αυτή την πρώτη του ταινία, ο Χαμπένσκι δείχνει, από τα πρώτα του πλάνα, ότι δεν έχει την πείρα, παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειές του, να πάει ένα βήμα παραπέρα από την καταγραφή των γεγονότων, που βεβαίως είναι εντυπωσιακά και ειδικά με την εξέγερση, που μοιάζει ως μια εξέλιξη σχεδόν απίστευτη. Η ταινία που έκανε πρεμιέρα το 2018 και μάλιστα προβλήθηκε και στη Ρωσική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον αποσπώντας θετικά σχόλια από Αμερικάνους και Ισραηλινούς, έρχεται με καθυστέρηση έξι χρόνων στη χώρα μας, ενώ μέχρι στιγμής το ιστορικό γεγονός έχει μεταφερθεί μόνο σε μία βρετανική τηλεταινία του 1987.

Τον Οκτώβριο του 1943, ο ανθυπολοχαγός του σοβιετικού στρατού Αλεξάντρ Πετσέρσκι συνελήφθη και κατέληξε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σομπιμπόρ στην Πολωνία, μαζί με Εβραίους, που πίστευαν ότι είχαν γλυτώσει τα χειρότερα από άλλα διαβόητα στρατόπεδα εξόντωσης και έχοντας την πεποίθηση ότι θα ήταν χρήσιμοι ως άνθρωποι που γνώριζαν από διάφορες εργασίες. Η κατάσταση στο Σομπιμπόρ, όμως, ήταν το ίδιο και χειρότερη από άλλα στρατόπεδα, πολλές γυναίκες σχεδόν αμέσως θανατώθηκαν από δηλητηριώδη αέρια, υπό την επίβλεψη του σαδιστή διοικητή του στρατοπέδου. Η καθημερινή αποτρόπαια βίαιη συμπεριφορά των Γερμανών, που αντιμετώπιζαν τους κρατούμενους σαν ζώα, η παραφροσύνη της γερμανικής ανωτερότητας και οι δολοφονίες έβαλαν πολύ γρήγορα την ιδέα στον Πατσέρσκι για μια εξέγερση, παρότι είχε ελάχιστες ελπίδες. Ο Χαμπένσκι, έχοντας το προνόμιο μίας δυνατής ιστορίας και μάλιστα αληθινής, θα πέσει θύμα της απειρίας του και της διάθεσής του να μας εντυπωσιάσει. Αφενός δεν μπορεί να ισορροπήσει μεταξύ ενός δράματος, μίας ανείπωτης τραγωδίας και της φρίκης που προκαλούν οι τερατώδεις ναζιστές και μίας αγωνιώδους περιπέτειας και αφετέρου δείχνει ότι προσπαθεί να χωρέσει στην ταινία του, όλες τις ιδέες που έχει για το συγκεκριμένο είδος, σε ύφος και φόρμα, την οποία εμπλουτίζει ακόμη και με μια λυρική διάθεση ή σκηνές που παραπέμπουν στο σοβιετικό σινεμά. Δείχνοντας πολλές φορές αμήχανος, η ταινία του μοιάζει περισσότερο με κατασκευή από υλικά, που πολλές φορές έχουν δοξάσει τις ταινίες απόδρασης ή τα αντιπολεμικά δράματα της ναζιστικής εποχής, αλλά δεν μπορούν να συνδεθούν αποτελεσματικά μεταξύ τους. Και επιπλέον δημιουργεί μια αίσθηση ότι αρκετές απ’ τις επιλογές του είναι λαθεμένες. Πολλές φορές μία καλογυρισμένη του σκηνή ακολουθείται από μία εντελώς αποτυχημένη, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που η αφήγηση δείχνει αποσπασματική και οι χαρακτήρες είναι αντιφατικοί και ουδόλως πειστικοί.

Έτσι, το μόνο που απομένει είναι το ιστορικό γεγονός, που εκτός από αξιοθαύμαστο είναι και αξιοπερίεργο, ενώ και οι ερμηνείες δεν βοηθούν ιδιαίτερα, καθώς πολλοί απ’ τους κρατούμενους από πρόβατα μετατρέπονται ανεξήγητα σε λέοντες και οι Γερμανοί, μέσα στη αρρωστημένη τρέλα τους, φτάνουν στα όρια της καρικατούρας.
Με λίγα λόγια... Τον Οκτώβριο του 1943, ο ανθυπολοχαγός του σοβιετικού στρατού Αλεξάντρ Πετσέρσκι συνελήφθη και κατέληξε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σομπιμπόρ στην Πολωνία, και μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες κατάφερε να σχεδιάσει μια διεθνή εξέγερση κρατουμένων από χώρες της Δυτικής Ευρώπης και την Πολωνία, τη μοναδική επιτυχημένη εξέγερση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.

Προβάλλονται ακόμη:

·        Επιστροφή στην Εποχή των Δεινοσαύρων “Timescape”: Οικογενειακή περιπέτεια φαντασίας, καναδικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία του ελληνικής καταγωγής Αριστομένη Τσίρμπα, που απευθύνεται κυρίως σε προσχολικής ηλικίας παιδιά. Εντελώς αδιάφορη και κλισέ οικογενειακή περιπέτεια με δεινόσαυρους, προχειρογραμμένο σενάριο, μέτρια ψηφιακά εφέ και ανύπαρκτες ερμηνείες. Δυο παιδιά που βρίσκουν στο δάσος ένα μυστηριώδες διαστημόπλοιο και προσπαθούν να το εξερευνήσουν θα βρεθούν αναπάντεχα σε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και στην εποχή των δεινοσαύρων. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.

·        Detective Conan: To Μαύρο Υποβρύχιο “ Meitantei Konan Kurogane no Sabumarin” Δυστοπική ιαπωνική χειροποίητη ταινία κινουμένων σχεδίων (2023), από τον μάστορα του είδους Γιουζούρου Τατσικάβα. Αν και είναι η 26η ταινία με ήρωα τον ντετέκτιβ Κόναν στη μεγάλη οθόνη, είναι η πρώτη που έρχεται στην Ελλάδα - ίσως γιατί είναι και η πλέον επικερδής απ’ όλες, με ρεκόρ εισιτηρίων και πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια έσοδα. Μια εγκληματική οργάνωση σχεδιάζει επίθεση σε μια υποβρύχια εγκατάσταση της Ιντερπόλ, όπου σύντομα θα παρουσιασθεί ένα προηγμένο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης και ο ντετέκτιβ Κόναν και η παρέα του είναι οι μόνοι που μπορούν να αποτρέψουν την οργάνωση από την απόκτηση πολύτιμων πληροφοριών.

Συνεχίζονται_Δείτε οπωσδήποτε

«Αξιαγάπητη» (Elskling) Σκηνοθεσία Λίλια Ινγκολφσντότιρ, Cast Χέλγκα Γκούρεν, Οντγκιρ Θούνε, Μαρία Σίγγκμουντ. Αιφνιδιαστικό με εξαιρετικό, καθηλωτικό αποτέλεσμα από Νορβηγία, όπου η Μαρία εγκαταλείπει σύζυγο και παιδιά. Όπου με την πρώτη ματιά ερωτεύεται τον Σίγκμουντ. Έναν τύπο που κάθε σχέση του διαρκεί λίγους μήνες. Όπου τελικά βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη με δικό τους παιδί. Και όπου εκείνη, αν και ερωτευμένη μέχρι θανάτου, με κάθε τρόπο τον σπρώχνει προς την έξοδο από την κόλαση που εκείνη έχει φτιάξει —μέσα στις 10 top ταινίες του 2024

«Maria» του Πάμπλο Λορέν, Cast Αντζελίνα Τζολί, Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Άλμπα Ρορβάχερ, Βαλέρια Γκολίνο, Αγγελίνα Παπαδοπούλου, Λυδία Κονιόρδου _Οι τρεις τελευταίες εβδομάδες μιας επίγειας θεάς με το όνομα Μαρία Κάλλας. Απομονωμένη, έγκλειστη στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, παρέα μόνο με έναν μπάτλερ, μια οικιακή βοηθό και τα δύο σκυλάκια της. Και εκείνη διαρκώς να θυμάται στιγμές από το παρελθόν. Στιγμές θριάμβου και υπαρξιακής τραγωδίας—εδώ διίστανται οι κριτικοί _κάποιοι λένε οπωσδήποτε! Μην τη χάσετε…

Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Βενετίας ρίχνει αυλαία μετά από φουλ προβολές, συνεντεύξεις Τύπου επίσημες πρεμιέρες και γκλαμουριά. Η βιογραφική ψυχολογική δραματική ταινία, σε σενάριο Steven Knight είναι η τρίτη και τελευταία ταινία στην τριλογία του Larraín με τις “εμβληματικές γυναίκες” του 20ού αιώνα, διαδεχόμενη Jackie (2016) και Spencer (2021), ενώ διαγωνίστηκε για τον Χρυσό Λέοντα. Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, το 73% από τις 41 είναι θετικές, με μέση βαθμολογία 6,60/10. Το Metacritic, που χρησιμοποιεί έναν σταθμισμένο μέσο όρο, έδωσε στην ταινία βαθμολογία 63 στα 100, με βάση 23 κριτικούς, υποδεικνύοντας “γενικά ευνοϊκές” κριτικές.Η ταινία απέσπασε όρθια χειροκροτήματα οκτώ λεπτών στο θέατρο Sala Grande κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πρεμιέρας της Και η Αντζελίνα Τζολί; Πέτυχε την ψυχική μεταμόρφωση που απαιτείται για να γλιστρήσει κάτω από το δέρμα μίας απαξιωμένης από γονείς και εραστές γυναίκας; Ενός αιώνιου κοριτσιού με βαθιά τραύματα; Aυτός ο ρόλος ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν… Ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν Η προετοιμασία μου κράτησε 7 μήνες. Πίστευα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση θα ήταν τεχνική – στο πώς ερμηνεύεις όπερα. Ομως δεν ήταν καθόλου έτσι. Ηταν συναισθηματική πρόκληση. Επρεπε να βρω τη «φωνή» μου κι εγώ. Η ψυχή μου, το σώμα μου έπρεπε να βρουν φωνή. Και δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο κλειδωμένη ήμουν. Πόσο δύσκολο μου ήταν αυτό. Η προετοιμασία του «Μαρία» ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν.
Συνεχώς ρωτούσα τον Πάμπλο – είναι η ταινία μιούζικαλ; Άκουσα τις ηχογραφήσεις της διδασκαλίας της. Οταν πλησιάζει κάθε ρόλο της στην Οπερα, απλώς μελετάς την μουσική και τον τρόπο που πλησιάζει το έργο ο μαέστρος. Ποτέ συναισθηματικά. Σαν στρατιώτης. Πολύ αργότερα βάζεις συναίσθημα. Ένιωσα λοιπόν ότι η Μαρία με σκηνοθέτησε μαζί με τον Πάμπλο. Ήταν με έναν τρόπο η δασκάλα μου για τον ρόλο. Για αυτό και οι άριες που παρεμβάλλονται στην πλοκή μιλάνε περισσότερο για το τι νιώθει, παρά η αφήγηση της ιστορίας.

Το διπλανό δωμάτιο _The room next door του Πέδρο Αλμοδόβαρ, Cast Τίλντα Σουίντον, Τζούλιαν Μουρ, Τζον Τορτούρο, Αλεσάντρο Νίβολα
Με «θέμα» τόσο δύσκολο όσο είναι ο θάνατος δια της ευθανασίας χωρίς ίχνος μιζέριας, οίκτου και αθεράπευτης αλλά προσποιητής μελαγχολίας. Η ηρωίδα του η Μάρθα (Τίλντα Σουίντον) πορεύεται προς τον Αδη, με πιλότο την ευθανασία και με τη ψυχή και το σώμα της να ψιθυρίζουν: πεθαίνω με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια!—η τέχνη της απλότητας! _και της απλοϊκότητας. Ένας Αλμοδόβαρ, κάτω από τις περιστάσεις, ίσως “εξαντλείται”

«Emilia Perez»

Σκ Ζακ Οντιάρ, Cast Ζόε Σαλντάνα, Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Σελένα Γκόμεζ: Μεγαλομαφιόζος καρτέλ ναρκωτικών στο Μεξικό, προσλαμβάνει «ασήμαντη» δικηγορίνα με στόχο να τον βοηθήσει στην αλλαγή φύλου, ώστε έτσι να αποφύγει την σύλληψή του. Πράγματι μεταμορφώνεται σε Emilia Perez, η δικηγορίνα σε μόνιμη βοηθός της και έτσι αμφότερες ιδρύουν Μη κυβερνητική Οργάνωση που σκαλίζει υποθέσεις εκατό χιλιάδων «αγνοουμένων», δηλαδή δολοφονημένων του καρτέλ. Όμως με την εμφάνιση της τάχα χήρας του μεγαλομαφιόζου ο έλεγχος χάνεται και όλα έρχονται τούμπα Εξαιρετικό μείγμα δράματος, θρίλερ και μιούζικαλ—να το ξαναδούμε!

«Anora»

Σον Μπέικερ, Cast Μάικι Μάντισον, Μαρκ Εντελστεν, Γιούρα Μπορίσοφ, Κάρεν Καραγκούλιαν
Η Ανι working girl σε διάσημο στριπτιζάδικο πέφτει πάνω σε ένα αρσενικό κούκλο με το όνομα Ιβάν. Εκείνος μόλις 21 ενώ εκείνη 23. Διαφορά ελάχιστη και διόλου απαγορευτική. Ο Ιβάν λοιπόν με τα ψευτοαγγλικά διαθέτει δύο προσόντα: είναι πελάτης σταθερός και το καλύτερο έχει πορτοφόλι τόσο παχουλό όσο από την Νέα Υόρκη μέχρι τη Μόσχα. Και μέσα στην πλάκα ο Ιβάν νυμφεύεται Ανι. Από εκεί και κάτω τρέλα—ξεκαρδιστικό!

Αξίζει

Στελάρας _Τσεμπερόπουλος
716 τΜχ και αναμνήσεις …από το 3εθνές

«Υπάρχω» του Γιώργος Τσεμπερόπουλου, Cast Χρήστος Μάστορας, Κλέλια Ρένεση, Ασημένια Βουλιώτη, Αγορίτσα Οικονόμου, Δημήτρης Καπουράνης
Στιγμές από τη διαδρομή του Στελάρα του Καζαντζίδη. Φυσικά το story διασχίζει εκρηκτικές καταστάσεις τόσο με την Καίτη Γκρέυ όσο με την Κίτσα, δηλαδή την Μαρινέλλα. Ο Χρήστος Μάστορας φατσάρα και φωνάρα. Την παράσταση κλέβει η Κλέλια Ρένεση που υποδύεται την Καίτη Γκρέυ—σκίζει ήδη στις αίθουσες!
Ο Χρήστος Νικολόπουλος για την ταινία του Καζαντζίδη και τον Μάστορα: «Κάποιοι λένε εξυπνάδες…»
«Κοιτάξτε, έχω ακούσει διάφορα. Εμένα με φωνάξαν μάλιστα για να κάνω λίγο τον σύμβουλο γιατί γνώριζα πάρα πολλά πράγματα για τον Καζαντζίδη. Η εποχή που καταγράφεται στην ταινία είναι ακριβώς η εποχή που έζησα εγώ μαζί του και η λίγο πιο πριν. Γνωρίζω λοιπόν τα γεγονότα όλα. Επίσης, κάποιοι είπαν γι’ αυτό το παιδί, που είναι εξαιρετικός, ότι γιατί τον διαλέξαν και άλλα τέτοια. Δε σκέφτεται όμως κανείς, ότι όταν ο Καζαντζίδης ήταν νεαρός, είχε μια απόλυτη ομοιότητα με ένα τέτοιο παιδί όπως ο Χρήστος ο Μάστορας. Μελαχρινός, νέος, μαύρο μαλλί, ανώριμος ερμηνευτικά ακόμη. Κάποιοι λένε εξυπνάδες και ότι δεν είναι καλός. Εγώ δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό. Πιστεύω ότι ήταν πάρα πολύ καλή επιλογή ο Μάστορας. Το παιδί αυτό σέβεται απόλυτα τις στιγμές που κάνει τον Καζαντζίδη, μελέτησε με πολλή προσοχή την ερμηνεία του. Τώρα, ό, τι λέει ο καθένας, είναι δικαίωμα του. Ξέρετε με τέτοιους τρόπους όμως, όπως μία ταινία, θα περάσουν και τα τραγούδια μας σε νεότερες γενιές

«Ωρολογιακός μηχανισμός» (Unrueh) __Σκ Σιρίλ Σόιμπλιν, Cast Κλάρα Γκοστίνσκι, Αλεξέι Ευστράτοφ, Μόνικα Στάλντερ, Eλιό Τιεμάρ Φτιαγμένη σαν ελβετικό ρολόι ακριβείας. Όπου νεαρή εργάτρια το 1870 σε ωρολογοποιία της Ελβετίας εμπλέκεται στο τοπικό κίνημα των αναρχικών και γνωρίζει τον Ρώσο ταξιδιώτη και χαρτογράφο Πιοτρ Κροπότκιν. Θρυλικός αναρχικός— Παρεμπιπτόντως κυκλοφορεί και στην Ελλάδα το βιβλίο του Ντανιέλ ντε Ρουλέ: Δέκα Μικρές Αναρχικές _ Dix petites anarchistes ISBN 978-618-5571-10-8
Το 1872 ο Μττακούνιν βρίσκεται στην πόλη Σεντ-Ιμιέ, στον Ιούρα, στην καρδιά της ελβετικής ωρολογοποιίας μεταφέροντας τη φλόγα και την ενέργεια της Παρισινής Κομμούνας _Δέκα ντόπιες νεαρές γυναίκες, εργάτριες ωρολογοποιίας που ζουν μια ζωή γεμάτη εκμετάλλευση και φτώχεια, επηρεάζονται από τις ιδέες της ελευθερίας και αποφασίζουν να μεταναστεύσουν στη Νότια Αμερική για να ξεκινήσουν μια αυτεξούσια ζωή εκεί. Η καθεμία παίρνει μαζί της κι ένα «κρεμμύδι», ένα Λονζίν 20Α.

«Ο σπόρος της ιερής συκιάς» (the seed of the sacred fig) —Σκ Μοχάμαντ Ρασούλοφ, cast Μάχσα Ροστάμι, Μισάγκ Ζαρέχ, Σεταρέχ Μαλέκι
Οικογενειακό δράμα, θρίλερ και καταγραφή της προπέρσινης εξέγερσης, ένα ράπισμα εναντίον της πατριαρχικής θεοκρατίας και ωδή στη δύναμη των γυναικών, που την ύστατη στιγμή αντιλαμβάνονται τη σπάθη του ακλόνητου, αμφίσημου ανδρικού προτύπου—δεν το έχουμε δει όμως ο Ρασούλοφ εγγύηση ποιότητας

«Μουφάσα ο βασιλιάς των λιονταριών» (Mufasa the lion King) __Σκ Μπάρι Τζέκινς, Cast (φωνές) Βασίλης Δημακόπουλος, Παναγιώτης Αποστολόπουλος, Ντίνος Σούτης, Βασίλης Αξιώτης, Βάσια Ζαχαροπούλου, Ανδρέας Ευαγγελάτος Καλοφτιαγμένο από Disney. Όπου ορφανό λιονταράκι περιπλανιέται στο πουθενά μέχρι που πέφτει πάνω σε καλόκαρδο λιοντάρι με το όνομα Τάκα, τον διάδοχο μιας βασιλικής οικογένειας—ό, τι πρέπει για την οικογένεια!

«Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: ο πόλεμος των Ροχιρίμ» (Lotr the War of Rohirrim) __Σκ Κέντζι Καμιγιάμα, Cast (φωνές) Μπράιαν Κοξ, Γκάια Γουάιζ, Λουκ Πασκουαλίνο
Καλογυρισμένο Animation Ιαπωνικής προελεύσεως με εμβληματική αναφορά στον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών». Το στόρι επικεντρώνεται στη μονομαχία ανάμεσα στην μικρή αλλά ικανή Ήρα και σε κάποιον με το όνομα Γουλφ που τυφλός από μανία θέλει να πάρει εκδίκηση για το αίμα του πατέρα του—για πιτσιρικαρία _προς σύγκριση…


«Καμία άλλη γη» _No other Land

__Σκηνοθ. Μπάσελ Αντρα, Χαμντάν Αμπντάλ, Ραχέλ Ζορ, Γιουβάλ Αμπρααμ, Cast Ντοκιμαντέρ
Αυθεντικές «στιγμές» από την βασανιστική εκδίωξη πλήθους Παλαιστινίων από την περιοχή της Δυτικής όχθης με την ονομασία Μασάφερ Γιάτα. Ο Ισραηλινός στρατός καταστρέφει σπίτια, σχολεία και κάθε άλλη «χειροποίητη» κατασκευή, οι Παλαιστίνιοι αρνούνται να εγκαταλείψουν τη γη τους και δύο δημοσιογράφοι και ακτιβιστές βιντεοσκοπούν και καταγράφουν την τραγωδία--σοκαριστικό

«Τα τελευταία Χριστούγεννα στο πατρικό μας» (Christmas Eve in Miller’s point) _Τάιλερ Ταορμίνα, Cast Μάικλ Σέρα, Έλσι Φίσερ, Μαρία Ντίτζια, Μπεν Σένκμαν, Σόγιερ Σπίλμπεργκ, Φραντσέσκα Σκορσέζε __ Αποτέλεσμα συμπαθές. Τα μέλη μικροαστικής οικογένειας συγκεντρώνονται στο πατρικό για χριστουγεννιάτικο τραπέζι και ενδιαμέσως αναλώνονται σε μικροκαυγάδες, αναμνήσεις από την παιδική τους ηλικία και σε εξόδους προς το μπαρ της γειτονιάς τους-- Και φτου από την αρχή.
  • «TheEnd» Τζόσουα Οπενχάιμερ, CastΤίλντα Σουίντον, Μάικλ Σάνον
    Μοιάζει με πείραμα όμως το αποτέλεσμα κουραστικό. Είκοσι πέντε χρόνια μετά από μια περιβαλλοντική καταστροφή τριμελής οικογένεια εγκλωβισμένη σε πολυτελές καταφύγιο βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, προσπαθεί να διατηρήσει την ψευδαίσθηση μιας κανονικότητας _μιούζικαλ __Η Τίλντα Σουίντον διασώζεται από την καταστροφή!

Η Σοφία της Ευτυχίας (2024) _The wisdom of happiness_ Μπάρμπαρα Μίλερ, Φιλίπ Ντελακουί, Cast Δαλάι Λάμα …
Ντοκιμαντέρ όπου ο 13ος Δαλάι Λάμα, ηλικίας ενενήντα Μαίων, επιδίδεται σε ρεσιτάλ μονόλογου δίνοντας συμβουλές περί ευτυχίας. Ανάμεσα στα άλλα φίλος του Μάο, στη συνέχεια οι Κινέζοι «απορρόφησαν» ολόκληρο το Θιβέτ, ο Δαλάι Λάμα στην Ινδία αλλά και αλλού και τώρα τείνει χείρα συνεργασίας προς την Κινέζικη ηγεσία –βαρεμάρα

«SuperSanta» __SuperKlaus _Στίβεν Μάτζορι + Αντρέα Σεμπαστιά, Cast (φωνές) Τάσος Νταμπαντάς, Κώστας Αποστολίδης, Μαριλένα Λιακοπούλου
Κι αυτό Animation Ισπανο-καναδικής παραγωγής. Όπου ο Άγιος Βασίλης έχει αρχίσει να ονειρεύεται να μοιάσει περισσότερο στο ίνδαλμά του, τον κινηματογραφικό υπερήρωα SuperSanta, ο οποίος μάχεται τους κακούς ενώ ταυτόχρονα παραδίδει παιχνίδια σε παιδιά σε όλο τον κόσμο—για μωρά και κάτω

«Wicked» _Σκηνοθ. Τζον Μ. Τσου, Cast Σίνθια Ερίβο, Αριάνα Γκράντε, Μισέλ Γεό, Τζεφ Γκόλντμπλουμ, Τζόναθαν Μπέιλι
Υποτίθεται η άγνωστη ιστορία των μαγισσών του Οζ, όπου μία γυναίκα με πράσινο δέρμα (!) δεν έχει ανακαλύψει ακόμα την πραγματική της δύναμη. Από κοντά άλλη δημοφιλής, αυτή νεαρή γυναίκα, λουσμένη με προνόμια και φιλοδοξία δεν έχει ακόμα ανακαλύψει τον αληθινό εαυτό της. Η καλή Μάγισσα Γκαλίντα και η κακιά Μάγισσα της Δύσης!-έτσι κι έτσι

«Βαιάνα 2» _Σκηνοθ. Τζέισον Χαντ, Ντάνα Λεντού Μίλερ, Ντέιβιντ Ντέρικ τζούνιορ, Cast (φωνές) Μαρίνα Σάττι, Μιχάλης Κουινέλης, Γιάννης Τσούτσιας, Τερέζα Καζιτόρη: Μεταγλωτισμένο Animation… η πριγκίπισσα Βαϊάνα και ο ημίθεος Μάουι ξανασμίγουν για ένα νέο και μακρύ ταξίδι μαζί με ένα πλήρωμα αταίριαστων ναυτικών__Μόνο για μικρά μικρά μικρά πιτσιρίκια!

ΑΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

·       «Kraven ο κυνηγός» (Kraven the Hunter) Σκηνοθ.Τζ. Σ Τσάντορ, Cast Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον, Αριάνα ΝτεΜπός, Αλεσάντρο Νίβολα, Ράσελ Κρόου
Εδώ να δεις πορεία κατηφορική. Πρόκειται για ήρωα και μάλιστα αμείλικτο και βίαιο της Marvel. Το στόρι «διαπλέκεται» γύρω από τη σχέση του «ήρωα» με τον αδίστακτο εγκληματία πατέρα του. Ετσι και σταθείς εμπόδιο στον δρόμο του και τις ορέξεις του, είσαι χαμένος από χέρι!---Μπρρρρ!

·       «Megalopolis» Φράνσις Φορντ Κόπολα, Cast Ανταμ Ντράιβερ, Τζιανκάρλο Εσποσίτο, Νάταλι Εμάνουελ, Ντάστιν Χόφμαν, Σία ΛαΜπέφ, Τάλια Σάιρ, Τζον Βόιτ

§  Ο Καίσαρας Καταλίνας, ως άλλος, Νέρων, σχεδιάζει να γκρεμίσει την Νέα Ρώμη, δηλαδή τη Νέα Υόρκη, και στη θέση της να οικοδομήσει μια υπερ-σύγχρονη πολιτεία με την ονομασία Megalopolis. Τουτέστιν ο Τραμπ ως μεγαλοεργολάβος. Πράγμα που είναι. Η οικονομία της Νέας Ρώμης είναι αποθηκευμένη στην τράπεζα του Κράσσου με την επωνυμία Bank Crassus. Κάτι τέτοιο. Να προχωρήσω;Ούτε με κιάλια!

·       Heretic __Σκηνοθεσία Σκοτ Μπεκ, Μπράιαν Γουντς, Cast Χιού Γκραντ, Κλόι Ιστ, Σόφι Θάτσερ

§  Ο Χιού Γκραντ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως επίγειος εκπρόσωπος του Σατανά αλλά το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Το στόρι, με δύο νεαρές ιεραπόστολους που χτυπούν τη λάθος πόρτα. Για κακή τους τύχη τις υποδέχεται ο διαβολικός κύριος Ριντ που τις παγιδεύει σε ένα θανάσιμο παιχνίδι γάτας-ποντικιού—ξεχάστε το

·       The Substance το ελιξήριο της νιότης _The Substance _Σκηνοθ. Κοραλί Φαρζά, Cast Ντέμι Μούρ, Μάργκαρετ Κουάλει, Ντένις Κουέιντ

§  Μια πρώην star του σινεμά, ξεχασμένη τώρα από θαυμαστές και παραγωγούς, μέσα στην απελπισία της δοκιμάζει ελιξληριο νεότητας προκειμένου να επανέλθει στο κέντρο του τηλεοπτικού και αρσενικού σύμπαντος Από το ελιξήριο αυτό προκύπτει ένα άλλο θηλυκό. Με τα μισά χρόνια της Ελίζαμπεθ Σπαρκλ, δηλαδή της Ντέμι Μουρ και με χορταστικές και σφριγηλές καμπύλες. Από που «προκύπτει» αυτή η νέα με το όνομα Σου; Από την πλάτη της Ελίζαμπεθ!—εμετός!

·       Kneecup _Ριτς Πέπιατ, Cast Μόγκλε Μπαπ, Μο Κάρα, Ντίτζει Πρόβεϊ, Τζόσι Γουόκερ, Φενούλα Φλάχερτυ

§  Sex, Drugs and Irish Rap! Το στόρι μοιάζει με ρεπλίκα του «Trainspotting» του 1996. Στο ταραγμένο Μπέλφαστ εμφανίζεται ραπ τρίο με την ονομασία KNEECAP με στόχος την αναβίωση και καθιέρωση της αρχαίας ιρλανδικής γλώσσας--στο τέλος ο θεατής μπορεί να αναρωτηθεί «so what;»

Η ιστορία του κοκκινολαίμη …από το Ιρκούτσκ