Μια γρήγορη
βόλτα στο διαδίκτυο θα σας ανοίξει πύλες αναζήτησης εργασίας στη Γερμανία και μέσα από αυτές, σελίδες ολόκληρες
που διαφημίζουν τον σχετικά χαμηλό στατιστικά αριθμό ανέργων, τις ευκαιρίες
στην αγορά εργασίας, αλλά και τη γρήγορη ανέλιξη στην καριέρα σας, εάν φυσικά
πληρούνται οι προϋποθέσεις. Αγγελίες εταιρειών βρίσκονται σε όλες τις
πλατφόρμες, αναζητώντας εργάτες όλων των ειδικοτήτων, αλλά και χωρίς καμία
εξειδίκευση.
Σπάνια θα βρείτε - αν βρείτε - αγγελία για γιατρό ή πολιτικό μηχανικό.
Θα βρείτε όμως χιλιάδες για εργάτες,
με εμπειρία σε τομείς δουλειάς ή όχι. Εάν βάλετε τώρα και τις αγγελίες
αναζήτησης προσωπικού στην ελληνική εστίαση που δραστηριοποιείται στη χώρα,
τότε θα νομίσει κανείς ότι η Γερμανία
είναι ένας εργασιακός παράδεισος, που στην κυριολεξία σε παρακαλούν να πας
να δουλέψεις και να κερδίσεις υψηλά μεροκάματα και ποιοτικό τρόπο διαβίωσης.
Στην Ελλάδα μας είναι γνωστός ο όρος Gastarbeiter. Για όσους δε το γνωρίζουν, σημαίνει -κομψά, «φιλοξενούμενος εργάτης» -βρισιά της "ανώτερης φυλής" στην ουσία- και με αυτόν τον όρο περιγράφουμε τους εργάτες από το εξωτερικό, οι οποίοι δούλευαν στις φάμπρικες της Γερμανίας, κάνοντας κατά κύριο λόγο τις πιο βρώμικες και επικίνδυνες δουλειές, ανεξαρτήτως υπηκοότητας. Ο όρος αφορά κυρίως τα χρόνια προ της συνθήκης Σένγκεν, της ενοποίησης της ΕΕ κ.λπ.
Σήμερα έχουμε έναν άλλο όρο, αυτόν του Zeitarbeiter, «εργάτης χρόνου», ή Leiharbeiter, «δανεικός εργάτης», που ενώ έχει γίνει γνωστός και εξαιρετικά δημοφιλής στους
εργοδότες τις τελευταίες δεκαετίες, ο Γερμανός νομοθέτης τον εισήγαγε στο
Εργατικό Δίκαιο ήδη από το μακρινό έτος 1972.
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι ανήκω στο εργατικό δυναμικό μιας εταιρείας,
που το μοναδικό έργο που «παράγει» είναι να με νοικιάζει σε άλλες εταιρείες για χρονικό διάστημα που αυτή με
χρειάζεται. Κατά κανόνα λιγότερο από 9 μήνες, γιατί αν ξεπεραστεί αυτό το όριο,
τότε ο «εργάτης χρόνου» θα πρέπει να πάρει τον ίδιο μισθό που παίρνει και ο
απευθείας εργαζόμενος του μισθωτή.
Αν τώρα πάτε και στις ιστοσελίδες αυτών των εταιρειών, θα δείτε και άλλα «ιδανικά» πράγματα να συμβαίνουν. Ωραίο το όνειρο; Ξυπνήστε τώρα. Εργάτης χρόνου σημαίνει στην κυριολεξία χαμηλόμισθος, κάτω από τα στατιστικά όρια της φτώχειας, περιφερόμενος, χωρίς κανένα δικαίωμα συνδικαλισμού ή γενικότερα δυνατότητα αντίδρασης στα «θέλω» του αφεντικού.
 |
| Διαδρομές προς την "απασχόληση" Περίπου κάθε πέμπτος μακροχρόνια άνεργος βρίσκει δουλειά ως προσωρινός - Zeitarbeiter. Αλλά λιγότερο από το 10% καταφέρνουν να μπουν σε μια "κανονική δουλειά" (Institut für Arbeitsmarkt- und Berufsforschung herausgefunden Ινστιτούτο Έρευνας για την Απασχόληση) |
Dietro le Quinte
Η Deutsche Welle
αναφέρεται στο θέμα σε πρόσφατο άρθρο της με τίτλο Zeitarbeiter - οικονομικοί σκλάβοι;
(σσ. zeitarbeiter κατά λέξη «προσωρινοί» … «απασχολήσιμοι»), μιλάει για
«ανεπιθύμητες εξελίξεις» με εταιρείες (στον τομέα της εφοδιαστικής και του
εμπορίου περισσότερο) που «βρήκαν ευκαιρία με τις τεράστιες δυνατότητες
εξοικονόμησης χρήματος από τους zeitarbeiter και ξεσάλωσαν» …μειώνοντας (σ.σ
προφανώς απολύοντας) το μόνιμο προσωπικό τους.
Αναφέρει μεταξύ άλλων την πτωχευμένη αλυσίδα φαρμάκου -φαρμακείων «Schlecker»,
η οποία με «πρακτικές που απαγορεύονται από το νόμο» απολύει υπαλλήλους
αντικαθιστώντας τους με zeitarbeiter και πληρώνοντας 30% μισθούς, με τον Volker
Enkerts, πρόεδρος των εργοδοτών της περιοχής να παραδέχεται πως «κάτι τέτοια
μας πάνε στη λίθινη εποχή» (sic!!).
Αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι λίγες -900.000 είναι σήμερα καταμετρημένες
(σσ. άγνωστη προφανώς η μαύρη εργασία) ενώ τα «άπειρα» γραφεία δανείζουν
τους υπαλλήλους τους σε άλλες εταιρείες σαν εργαζόμενους για μικρό χρονικό
διάστημα (μια μέρα ή μια βδομάδα) με βάση την πολιτική «η γερμανική οικονομία
να μπορεί να αντιδρά ευέλικτα στα οικονομικά σκαμπανεβάσματα) και αυτές οι
περιπτώσεις «αντιπροσωπεύουν το 34% του “όγκου πωλήσεων”» (!!),
μια και οι απασχολήσιμοι «δεν απαιτούν ειδική εκπαίδευση, καθαρίζουν εργοτάξια,
γεμίζουν ράφια, μεταφέρουν παλέτες σε αποθήκες και -κατά συνέπεια, τους
δείχνουν ελάχιστο σεβασμό… δεν τους δίνουν καν σημασία».
Οι zeitarbeiter ανθούν σε συνθήκες εργασίας γαλέρας
Ο Rainer,
εκπαιδευμένος εργοδηγός, δουλεύει για λογαριασμό ενός μικρού γραφείου
προσωρινής απασχόλησης πάνω από ένα χρόνο. Τον δάνεισαν σε μια κατασκευαστική
…14 ώρες σκληρή σωματική δουλειά κάθε μέρα 7 μέρες τη βδομάδα -χωρίς
επαγγελματική ασφάλεια και όλα αυτά με πέντε ευρώ την ώρα
(σσ.)
Επειδή το νούμερο φαίνεται «ικανοποιητικό» να θυμίσουμε πως από το 2014 έχει
θεσπιστεί κατώτατο ωρομίσθιου 8,50€ για 7ωρη εργασία +υπερωρίες -στη συνέχεια
έγινε 9,19€, οπότε τα 5,00€ του Rainer είναι κάτω από το μισό του υποτιθέμενου
κατώτατου
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία ~1.000 ευρώ χρειάζονται για νοίκι + πάγια έξοδα
σπιτιού... – δείτε και Μισθός: Πόσα χρήματα βγάζουν οι
εργαζόμενοι στη Γερμανία κατά μέσο όρο; + Πόσο ελκυστικοί είναι οι μισθοί στη
Γερμανία;
Αυτά (συνεχίζει ο Rainer) κατέστησαν δυνατά με τη λεγόμενη σύμβαση έργου, με
την οποία μπορούν να παρακαμφθούν πολλές νομικές απαιτήσεις ... «η αυτοεκτίμησή
μου είναι πλέον μηδενική», λέει περιγράφοντας τα συναισθήματά του. Επιπλέον,
πολύ δύσκολα μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του με τη δουλειά αυτή αλλά …
προσπαθεί να βρει και καμιά επιδότηση, έστω και προσωρινή.
Ο ο 47χρονος Peter είναι «βοηθητικός» ως εργάτης αποθήκης… να είχα τουλάχιστον
καμιά υπερωρία! Λέει. Αλλά που; «Αν απαιτήσω, οτιδήποτε θα απολυθώ»,
παραπονιέται –«πολλοί συνάδελφοι απολύθηκαν όταν τόλμησαν να αντισταθούν».
Οι ημέρες ασθένειας «αναδιαμορφώνονται» σε ημέρες άδειας, για παράδειγμα, ή χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για να μην καταβληθούν τα σπάνια μπόνους.
Οι zeitarbeiter ως "ευκαιρία"
Η Anne Rosner
από την ομάδα συμφερόντων προσωρινής απασχόλησης (IGZ)
διευθύνει η ίδια ένα πρακτορείο και «ενοχλείται από εταιρείες που δεν
ακολουθούν τους κανόνες του παιχνιδιού»: «Μας σπρώχνουν συνεχώς στη βρώμικη
γωνιά και αυτό είναι άδικο γιατί υπάρχουν κυρίως θετικά παραδείγματα».
Η Rosner το δικαιολογεί με το ότι τα δύο τρίτα των προσωρινών εργαζομένων θα
μπορούσαν να εργάζονται πανεύκολα σε εξειδικευμένες και καλές δουλειές (!!) -
ως υπάλληλοι γραφείου, τεχνικοί μηχανικής ή μηχανικοί για τομείς όπως οι
χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, το εμπόριο ή η αυτοκινητοβιομηχανία.
«Το 70% των zeitarbeiter είναι τόσο ικανοποιημένοι που θέλουν να μείνουν στα
γραφεία προσωρινής απασχόλησής τους», αναφέρει η Anne (σσ. προφανώς κάνοντας
την ανάγκη φιλοτιμία…).
«Θα
έπρεπε να είχα σταματήσει μετά από κήλη δίσκου,
αλλά ως προσωρινός εργαζόμενος είχα μια δεύτερη ευκαιρία», λέει ενθουσιασμένος ο πρώην μηχανικός αυτοκινήτων Roland
Seiberlich, ο οποίος δουλεύει τώρα σε κλαρκ κλπ ανυψωτικά μισθωμένος από
γραφείο...
Ο υπάλληλος γραφείου Sascha Eisenhut βλέπει επίσης πλεονεκτήματα στην προσωρινή
εργασία.
«Μπορείς να πας σε διαφορετικές εταιρείες με βάση την αγαπημένη σου περιοχή»,
επίσης –αν είσαι καλός έχεις την ευκαιρία να αναλάβεις εσύ την επιχείρηση στην
οποία σε δάνεισαν»…
