ΟΗΕ: θερμοκρασίες ρεκόρ η Αρκτική –και τώρα τι;

 

Μία ακόμη είδηση στους συνήθεις -χωρίς περιεχόμενο δραματικούς τόνους, με τη «σφραγίδα εμπιστοσύνης» -λέμε τώρα- του ΟΗΕ:
«Στο έλεος της κλιματικής αλλαγής και η Αρκτική με θερμοκρασίες ρεκόρ»
«Η κλιματική αλλαγή και το φαινόμενο του θερμοκηπίου πλήττει τον πλανήτη»
Τα διεθνή αστικά κανάλια ΜΜΕ και μεγάλα ειδησεογραφικά –φυσικά και τα ΜΚΔ. το ανέβασαν όλοι copy-paste: από το Aljazeera και το npr.org μέχρι το cbc, το dailynews, η globalherald και η Deutsche Welle … ίδια κι απαράλλαχτα

Η κλιματική αλλαγή και το φαινόμενο του θερμοκηπίου πλήττει και τη Σιβηρία όπως προκύπτει από ανακοίνωση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού ο οποίος ανέφερε ότι κατά την διάρκεια παρατεταμένου καύσωνα πέρυσι στην περιοχή καταγράφηκε θερμοκρασία ρεκόρ 38 βαθμών Κελσίου.
«Αυτό το νέο ρεκόρ στην Αρκτική είναι μια από τις παρατηρήσεις που αναφέρονται στα αρχεία για τις ακραίες μετεωρολογικές και κλιματικές συνθήκες του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, μια υπηρεσία του ΟΗΕ, η οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις αλλαγές που υφίσταται το κλίμα μας», υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας της υπηρεσίας αυτής των Ηνωμένων Εθνών Πετέρι Ταάλας, επισημαίνοντας ότι την ίδια χρονιά η Ανταρκτική κατέγραψε επίσης ρεκόρ 18,3 βαθμών Κελσίου.
Η πόλη Βερχογιάνσκ της Σιβηρίας, όπου το θερμόμετρο έδειξε τη θερμοκρασία αυτή ρεκόρ των 38 βαθμών Κελσίου στις 20 Ιουνίου του 2020, βρίσκεται 115 χιλιόμετρα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, μια περιοχή στην οποία η θερμοκρασία ανεβαίνει περισσότερο από το διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου. Οι θερμοκρασίες εκεί καταγράφονται από το 1885.

Αυτή η περιοχή της ανατολικής Σιβηρίας έχει πολύ ξηρό ηπειρωτικό κλίμα, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα πολύ ψυχρούς χειμώνες και πολύ ζεστά καλοκαίρια.
«Η έρευνα αυτή υπογραμμίζει την άνοδο των θερμοκρασιών σε μια περιοχή που είναι σημαντική για τον υπόλοιπο κόσμο όσον αφορά το κλίμα» και επομένως είναι σημαντικό να την παρατηρούμε διαρκώς, υπογράμμισε παράλληλα ο Ράνταλ Κέρβενι, ο εισηγητής του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού για τις ακραίες κλιματικές και μετεωρολογικές συνθήκες.
«Είναι πιθανό, όντως, ότι θα προκύψουν πιο ακραίες συνθήκες στην Αρκτική στο μέλλον», επισημαίνει σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός.

Οι ερευνητές του οργανισμού αυτού προσπαθούν να "επαληθεύσουν θερμοκρασία 54,4 βαθμών Κελσίου που καταγράφηκε το 2020 και 2021 στο πιο ζεστό μέρος της Γης, την Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια, και επίσης να επιβεβαιώσουν ένα νέο ευρωπαϊκό ρεκόρ ζέστης 48,8 βαθμών Κελσίου το οποίο καταγράφηκε στην Σικελία φέτος το καλοκαίρι", συνέχισε ο Ταάλας.
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Αρκτική είναι μια από τις περιοχές στις οποίες η θερμοκρασία αυξάνεται με τη μεγαλύτερη ταχύτητα, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός δημιούργησε μια νέα κατηγορία, αυτήν της πιο υψηλής θερμοκρασίας για όλα τα μέρη που βρίσκονται στον ή βόρεια του Αρκτικού Κύκλου.
Η ομάδα των εμπειρογνωμόνων που έχει επιφορτιστεί με την επιβεβαίωση των ρεκόρ αυτών θερμοκρασίας εξετάζει την εγκυρότητα των οργάνων που χρησιμοποιήθηκαν στη μέτρηση, όπως και την συνοχή με τις καιρικές συνθήκες τη στιγμή της μέτρησης.

Μάλιστα …

Κλιματική αλλαγή και... τρομοκρατία

Στις 13 Δεκέμβρη, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατέβηκε ένα σχέδιο απόφασης που συνέδεε την κλιματική υπερθέρμανση με την ασφάλεια και την τρομοκρατία στον κόσμο… -όχι «περιβαλλοντικά» αλλά «ως στρατηγική πρόληψης συγκρούσεων»! να εντάξει δηλ «τις απειλές ασφάλειας που συνδέονται με το κλίμα ως κεντρικό στοιχείο στις παγκόσμιες στρατηγικές πρόληψης των συγκρούσεων», στα πλαίσια μάλιστα «διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων του ΣΑ»

Η Κίνα απείχε, η Ινδία, μη μόνιμο μέλος, ψήφιζε κατά, το σχέδιο –φυσικά, είχε την υποστήριξη της πλειοψηφίας (113 μελών | 193) των Ηνωμένων Εθνών, η Μόσχα χρησιμοποιούσε το βέτο της και … «όλα καλά». Οι υπέρμαχοι του κειμένου, «αναγνωρίζοντας» τις επιφυλάξεις της Μόσχας το γύρισαν στο «τσάμικο» υπογραμμίζοντας τον «συμβολικό», κυρίως, χαρακτήρα του.

Ωστόσο, ο Ρώσος πρέσβης Βασίλι Νεμπέντζια, χωρίς να αρνείται την κλιματική πλευρά, χαρακτήρισε απαράδεκτο το σχέδιο, τονίζοντας ότι «η άμεση σύνδεση μεταξύ τρομοκρατίας και κλιματικής αλλαγής δεν είναι διόλου αυτονόητη», υποστηρίζοντας ότι έτσι θα «δημιουργηθεί σύγχυση και επικαλύψεις» με άλλα φόρουμ που ασχολούνται με την κλιματική υπερθέρμανση. «Πρέπει να εξετάσουμε κάθε χώρα και κάθε περιφέρεια ξεχωριστά. Οι γενικές και αυτόματες ενέργειες για την αντιμετώπιση των αιτιών της σύγκρουσης εκτρέπουν το Συμβούλιο Ασφαλείας από τη διευθέτηση των προβλημάτων αυτών» εξήγησε, ενώ  η Τζεραλντίν Μπάιρν Νέιζον, πρέσβειρα της Ιρλανδίας, που συνέγραψε το σχέδιο απόφασης, μίλησε για διαδικασίες «κατεπείγοντος» λέγοντας «ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας»...

Και τώρα τι;
Μπορεί αυτός που προκαλεί το πρόβλημα να το λύσει;

Καταρχήν υπάρχει αμφισβήτηση από την επιστημονική κοινότητα, για πολλά από τα "στατιστικά", αλλά το κυριότερο, αφορά την παρελκυστική παραπλανητική πολιτική των παγκόσμιων μεγαθήριων -επιχειρηματικών ομίλων και της πολιτικής ςκαπιταλιστική διαχείρισης σε κράτη, ηπείρους και λόμπυ (με τον ΟΗΕ να είναι ένα ακόμη χρήσιμο εργαλείο τους)

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Σουηδή ακτιβίστριας Γκριέτα Τούνμπεργκ (Greta Tintin Eleonora Ernman Thunberg‎), δημιούργημα των παγκόσμιων ΜΜΕ και ΜΚΔ που εμφανίστηκε από το πουθενά και έχει χαρακτηριστεί υπόδειγμα  και σύμβολο οικολογικής συνείδησης ("εργάζεται" λένε "με σκοπό τη καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή"). 

Η Greta Thunberg, στο ιστιοφόρο του πρίγκηπα του Μονακό με σπόνσορα την BMW καλεί στον αγώνα για την κλιματική αλλαγή

Τα αεροπλάνα –δηλώνει εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα και ρυπαίνουν πολύ περισσότερο … έτσι προτιμάει να ταξιδεύει μέχρι την Νέα Υόρκη τον Καναδά, το Μεξικό και την Χιλή με Maliza II του πρίγκηπα του Μονακό Albert II (ταξίδι 2 εβδομάδων) με σπόνσορα την BMW και την γνωστή «οικολογική» Ελβετική Τράπεζα EFG, Louis Vuitton & Moet Henessy, ενώ το πρακτορείο All American Speakers (AAE) κανόνιζε να κλείσει όποιος θέλει μια συνομιλία έναντι 10.000-20.000€ ευρώ, δημοσιεύοντας και την φωτογραφία της.

ℹ️  Δείτε & Άσφαιρα πυρά με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και την «πράσινη» ανάπτυξη

Η λύση βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα, με κατεύθυνση τον πραγματικό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο και το σύστημά του, με στρατηγικές και πρακτική δράση σε μια νέα συνολικά κοινωνική οργάνωση, η οποία έχει διδαχθεί από το παρελθόν και τα λάθη της, το σοσιαλισμό, με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της κοινωνικοποιημένης παραγωγής και υπηρεσιών, με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο

Το 2008 ο Ριζοσπάστης βλ ΜΗΚΥΟ και ... εξέχουσες προσωπικότητες, αποκάλυπτε πως από μέλη βασιλικών οικογενειών, επιχειρηματίες και προέδρους πετρελαϊκών πολυεθνικών έως τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Αλ Γκορ, έχουν περιβαλλοντικές «ευαισθησίες», έχουν αναμειχθεί με τις γνωστότερες διεθνούς εμβέλειας οικολογικές ΜηΚυΟ, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται για τα πρόσωπα, μα για τα συμφέροντα τα οποία έχουν ταχθεί να υπηρετούν, δηλαδή τα καπιταλιστικά κέρδη.
Και αυτό αποκαλύπτεται όχι μόνο από τη δράση τους, που κάθε άλλο παρά πίεση ασκεί στις αστικές κυβερνήσεις, μα και από τα πρόσωπα, τα οποία έχουν «διοριστεί» να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό και από αυτό το πόστο...

Να θυμίσουμε πως τότε το «φαινόμενο» Greta Thunberg, δεν είχε ακόμη ανατείλει και στο χώρο του Ελληνικού (παραλία, πρώην αεροδρόμιο, πρώην αμερικανική βάση) η «οικολογική» ανάπλαση ήταν στα σπάργανα, ενώ σήμερα…

Η ...«βασιλική» καταγωγή του WWF

Ας δούμε ενδεικτικά τι φανερώνει το παρελθόν της πασίγνωστης περιβαλλοντικής ΜΗΚΥΟ, WWF:
Πρώτος πρόεδρος (1962 - 1976) του διεθνούς τμήματος του WWF υπήρξε ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας, σύζυγος της βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας. Ο Βερνάρδος, που χαρακτηρίζεται στον επίσημο ιστοτόπο του WWF ως «Ιδρυτής Πρόεδρος» της οργάνωσης.
Επόμενος πρόεδρος του WWF, την περίοδο 1976 - 1981 υπήρξε, σύμφωνα με τον ιστοτόπο της WWF, ο «Μεγάλος Γέροντας της Shell» Ολλανδός Τζον Χ. Λούντον (John H. Loudon). Ο Λούντον ήταν πρόεδρος της Royal Dutch/Shell (της γνωστής πετρελαϊκής εταιρείας) από το 1951 έως το 1965, και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Chase Manhattan Bank, της τράπεζας των Ροκφέλερ.
Από το 1981 έως το 1996 πρόεδρος του WWF υπήρξε ο Δούκας του Εδιμβούργου, ο οποίος γεννήθηκε ως Πρίγκιπας Φίλιππος της Ελλάδος, και υπήρξε ο σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Φίλιππος ήταν εγγονός του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων. Σήμερα είναι επίτιμος πρόεδρος του WWF.
Επίσης, ο σημερινός πρόεδρος του ελληνικού τμήματος του WWF, είναι στέλεχος της Eurobank.

«Πράσινοι» επιχειρηματίες

Μπορεί οι δράσεις της Γκρίνπις να «πλασάρονται» σαν ιδιαίτερα ριζοσπαστικές, κόντρα στα ...μεγάλα συμφέροντα, σύμφωνα όμως με το Αρχείο Ειδήσεων του BBC, το τμήμα της Γκρίνπις (Greenpeace) στη Βρετανία βρέθηκε στο στόχαστρο μετά την απόφαση του προέδρου της, Λόρδου Μέλτσετ, να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην εταιρεία δημοσίων σχέσεων Burson - Marsteller, τη μεγαλύτερη εταιρεία δημοσίων σχέσεων στον κόσμο, έναντι αδρής αμοιβής.
Οπως τόνιζε το BBC, «στο πελατολόγιο της Burson - Marsteller περιλαμβάνονται κυβερνήσεις με πολύ "κακό μητρώο" στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και πολυεθνικές διαβόητες για την αντι - οικολογική τους δράση. Πιο συγκεκριμένα, η Burson-Marsteller ανέλαβε, μεταξύ άλλων, να ωραιοποιήσει την εικόνα της κυβέρνησης της Νιγηρίας, όταν κατηγορούνταν για γενοκτονία στην Μπιάφρα, τον εξωραϊσμό της δικτατορίας του στρατηγού Βιδέλα στην Αργεντινή που ευθύνεται για τη δολοφονία 35.000 πολιτών καθώς και την κάλυψη των εγκλημάτων της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ.

Πελάτες της εταιρείας - εργοδότη του προέδρου της Greenpeace είναι, επίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο στο Three Mile Island γνωστό από τη διαρροή του 1979, η Union Carbide που ευθύνεται για 15.000 θανάτους Ινδών που ζούσαν κοντά στο εργοστάσιό της στο Μποπάλ, καθώς και η βρετανική κυβέρνηση μετά το σκάνδαλο των τρελών αγελάδων»...
Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Γκρίνπις είναι ο Γιώργος Βερνίκος, γνωστός επιχειρηματίας, που το 1975 ίδρυσε και είναι πρόεδρος του ομίλου εταιρειών Vernicos Yachts. Το 1990 συνίδρυσε το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, του οποίου εξελέγη πρόεδρος το 2001.

...και ο Γκορμπατσόφ «πράσινος»!

«Ψωμί» μυρίστηκε στην υπόθεση ΜηΚυΟ και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ο Μ. Γκορμπατσόφ είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος της οικολογικής οργάνωσης «Διεθνής Πράσινος Σταυρός» (Green Cross International), που δημιουργήθηκε το 1993, που εδρεύει στη Γενεύη της Ελβετίας και έχει παραρτήματα σε πολλές χώρες του κόσμου (περίπου 20), ενώ για το τμήμα της Οργάνωσης στις ΗΠΑ έχει γραφτεί κατά καιρούς ότι πολλά από τα στελέχη του είναι ιδιαίτερα ...«ευκατάστατοι» επιχειρηματίες των ΗΠΑ.

Μη Κυβερνητικές που ...τα παίρνουν από τη CIA

Σαν υπηρέτες του καπιταλιστικού συστήματος, οι ΜηΚυΟ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτό με όποιον τρόπο κριθεί αναγκαίος. Είναι αναπόσπαστο τμήμα των καπιταλιστικών μηχανισμών. Χρησιμοποιούνται από ιμπεριαλιστικά κέντρα, παίζουν ενεργό ρόλο στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Για παράδειγμα, η Ρωσική Δούμα ψήφισε νομοσχέδιο, το οποίο απαγορεύει την απευθείας δραστηριοποίηση ξένων ΜηΚυΟ και περιορίζει τη δυνατότητα των ρωσικών ΜΗΚΥΟ να δέχονται ξένη χρηματοδότηση και να απασχολούν μη ρωσικό προσωπικό, μετά από αποκαλύψεις ότι τοπικά τμήματα των ξένων ΜηΚυΟ χρηματοδοτήθηκαν από τη CIA. Απ' ό,τι φαίνεται, οι ΜΗΚΥΟ αξιοποιούνται από τις αστικές κυβερνήσεις και τις μυστικές τους υπηρεσίες ως κινητήριος δύναμη για κοινωνικές αλλαγές αναγκαίες για την εδραίωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής...

Τον Οκτώβρη του 2009, το δικό τους διαχειριστικό ρόλο στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης» που έκανε τα πρώτα δειλά βήματα με στόχο τη δημιουργία νέων πεδίων κερδοσκοπίας στο μεγάλο κεφάλαιο, άρχισαν να διεκδικούν περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας, έχοντας ως βασική αρχή το ότι και τα μονοπώλια μπορούν να κερδίζουν και το περιβάλλον ταυτόχρονα μπορεί να προστατεύεται, δηλαδή «και η πίτα σωστή και ο σκύλος χορτάτος»!

10 απ αυτές («WWF Ελλάς», «Greenpeace», «Αρκτούρος», «Αρχέλων», Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, «MOm», «Καλλιστώ» και Δίκτυο Μεσόγειος SOS), παρακάμπτοντας εκατοντάδες μάχιμα τοπικά κινήματα, κατέθεσαν στην τότε υπουργό ΠεΧωΔΕ σειρά προτάσεων για αλλαγές στη νομοθεσία περί προστασίας της βιοποικιλότητας, χωρίς όμως να θίγουν ούτε στο ελάχιστο τις βαθύτερες αιτίες.

Δείτε & Αντιπαράθεση με φόντο τη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής

...Πάρε τα λεφτά και τρέχα!

Στατιστικά

Το Φλεβάρη του 2020 (France-Presse) θερμοκρασία ρεκόρ ~21^οC, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 20 βαθμών, ανακοίνωσε ο Βραζιλιάνος ερευνητής Κάρλος Σέφερ (Carlos Schaefer AFP) -9 Φεβ στο νησί Σέιμουρ, γνωστό και με το όνομα Μαραμπίο. Ωστόσο πρόσθεσε ότι τα δεδομένα αυτά «δεν αποδεικνύουν κάτι σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή». «Απλώς είναι μια ένδειξη ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στην περιοχή».
Το νησί Σέιμουρ, όπου βρίσκεται μια επιστημονική βάση της Αργεντινής, είναι ένα από τα νησιά που βρίσκεται στα ανοικτά της χερσονήσου της Ανταρκτικής.

Στις 6 Φεβρουαρίου καταγράφηκε θερμοκρασία 18,3^οC στην επιστημονική βάση Εσπεράνσα (προηγούμενο ρεκόρ των 17,5^οC στις 24 Μαρτίου 2015).

Ο Ιανουάριος του 2020 ήταν πιο ζεστός Ιανουάριος που έχει καταγραφεί στον πλανήτη, με θερμοκρασία λίγο υψηλότερη από αυτή του Ιανουαρίου του 2016, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος και την αμερικανική υπηρεσία NOAA αλλά και πάλι δεν έχει να κάνει με κλιματική αλλαγή.
H ΝΟΑΑ έδωσε μάλιστα στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της ότι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης ήταν αυξημένη κατά 1,14^οC σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία του 20ού αιώνα σημειώνοντας απλώς πως είναι η πιο αυξημένη από το 1880 οπότε διατηρούνται αρχεία.

Επίσης ο Ιούνιος του 2020 ήταν ο πιο ζεστός που έχει καταγραφεί ποτέ στον κόσμο, μαζί με τον Ιούνιο του 2019, ανακοίνωσε σύμφωνα με την Copernicus για την κλιματική αλλαγή, υπογραμμίζοντας ότι «επιμένουν ανησυχητικές ανωμαλίες μαζί με τις πυρκαγιές στη Σιβηρία».

Ωστόσο η προσοχή της ευρωπαϊκής υπηρεσίας επικεντρώνεται στην «ασυνήθιστη ζέστη» που επικρατεί στη Σιβηρία. Η μέση θερμοκρασία έφθασε εκεί μέχρι και 10 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα συνηθισμένα επίπεδα του Ιουνίου.

Στις 20 Ιουνίου, σημειώθηκε μάλιστα στην ανατολική Σιβηρία για μια ώρα θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου, ένα ρεκόρ στο εσωτερικό του αρκτικού κύκλου, σύμφωνα με την Copernicus

Την ίδια ημέρα, στην ίδια περιοχή, ο σταθμός της ρωσικής πόλης Βερχογιάνσκ είχε καταγράψει θερμοκρασία 38 βαθμών Κελσίου, ένα πιθανό ρεκόρ ζέστης για την Αρκτική το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε διαδικασία επαλήθευσης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας.

Η Copernicus υπογραμμίζει πως αυτές οι «ασυνήθιστες» θερμοκρασίες συνδέονται με διάφορους παράγοντες που αλληλεπιδρούν, κυρίως τους ανέμους και την ιδιαίτερα ασθενή χιονοκάλυψη.

Πέραν του Ιουνίου, η υπηρεσία επισημαίνει μια περίοδο διαδοχικών μηνών, από τον Δεκέμβριο, με ιδιαίτερα αυξημένες θερμοκρασίες σε ορισμένες περιοχές της Σιβηρίας.

«Το ανησυχητικό είναι πως η Αρκτική ζεσταίνεται πιο γρήγορα απ’ ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος», σχολίασε ο Κάρλο Μπουοντέμπο, διευθυντής αυτής της ευρωπαϊκής υπηρεσίας.

«Το γεγονός ότι η δυτική Σιβηρία είχε υψηλότερες από τις φυσιολογικές θερμοκρασίες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα τον χειμώνα και την άνοιξη είναι ασυνήθιστο και οι εξαιρετικά αυξημένες θερμοκρασίες στην αρκτική Σιβηρία τον Ιούνιο είναι εξίσου ανησυχητικές», πρόσθεσε.

Η Copernicus διαπίστωσε επίσης αύξηση του αριθμού των πυρκαγιών και της σφοδρότητάς τους στο βορειοανατολικό άκρο της Σιβηρίας και σε μικρότερο βαθμό στην Αλάσκα και στο Γιούκον του Καναδά.

«Το αξιοσημείωτο μ’ αυτές τις πυρκαγιές στη Σιβηρία είναι η ομοιότητά τους με την ίδια περίοδο της περυσινής χρονιάς, όσον αφορά την περιοχή που επλήγη και την έκτασή τους», επισήμανε ο ειδικός Μαρκ Πάρινγκτον.

Σύμφωνα με την Copernicus, αυτές οι πυρκαγιές έχουν ήδη προκαλέσει την εκπομπή 59 μεγατόνων CO2 στην ατμόσφαιρα, έναντι 53 μεγατόνων τον Ιούνιο του 2019. Το έτος 2019 ήταν ήδη «πολύ ασυνήιθιστο», υπογράμμισε ο Μαρκ Πάρινγκτον, εκφράζοντας φόβους για «έντονη» δραστηριότητα τις ερχόμενες εβδομάδες εξαιτίας των θερμοκρασιών και της χαμηλότερης του συνήθους υγρασίας του εδάφους.

Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, η θερμοκρασία του πλανήτη έχει αυξηθεί πάνω από 1 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως οι καύσωνες, οι ξηρασίες ή οι πλημμύρες.

Το 2019 ήταν η δεύτερη πιο ζεστή χρονιά στον κόσμο μετά το 2016 και οι ειδικοί αναμένουν ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα κάνει νέο ρεκόρ την επόμενη πενταετή περίοδο (2020-2025) –μέχρι σήμερα δεν είδαμε πάντως κάτι «εξωπραγματικό».

…και «Πράσινος» ΕΝΦΙΑ

Ένα ασύλληπτο πακέτο, που σε βάθος τετραετίας θα ξεπεράσει πανευρωπαϊκά το 1 τρισ. ευρώ, αμπαλάρουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ για τα μονοπώλια στους κλάδους των Κατασκευών και της Ενέργειας, για τις τράπεζες αλλά και για τους ομίλους του real estate, ανοίγοντας ένα όχι και τόσο νέο κεφάλαιο στην «πράσινη ανάπτυξη».
Πρόκειται για την «ενεργειακή αναβάθμιση» όλων των δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, η οποία συνοδεύεται με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, όπως προκύπτει από την Οδηγία που εξέδωσε την Τετάρτη η Κομισιόν.

Το σχέδιο προβλέπει την ανακαίνιση των κτιρίων, στο όνομα του να μειωθούν οι εκπομπές άνθρακα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για άλλη μια γενναία κρατική στήριξη στους επιχειρηματικούς ομίλους, με όχημα την «πράσινη μετάβαση», που, όπως και στην Ενέργεια, έχει δύο όψεις.

• Η μία είναι αυτή που αφορά τα μονοπώλια και τα κέρδη τους. Εκατομμύρια ιδιωτικά και δημόσια κτίρια σε όλη την Ευρώπη θα μετατραπούν τα επόμενα χρόνια σε εργοτάξια, για να πιάσουν τα νέα περιβαλλοντικά στάνταρ που θέτει η Κομισιόν.
  Η «πίτα» των δισ. ευρώ που θα μοιραστούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, κυρίως από τον κλάδο των Κατασκευών, είναι μια γερή ένεση στην κερδοφορία τους και θα τροφοδοτήσει όλη την αλυσίδα της παραγωγής «πράσινων» δομικών υλικών, αλλά και «πράσινων» μορφών Ενέργειας.
• Η άλλη όψη είναι αυτή που αφορά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που θα φορτωθούν έναν ακόμα βαρύ λογαριασμό στη λαϊκή κατοικία. Τα πακέτα στήριξης των μονοπωλίων θα τα πληρώσει ο λαός, με επιπλέον «πράσινα» χαράτσια και φόρους, υπερχρέωση στις τράπεζες, ακριβότερα ενοίκια και υψηλότερες τιμές στην αγορά της στέγης.
  Ο μηχανισμός γι’ αυτήν τη νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα και στην κατοικία είναι έτοιμος να τεθεί σε λειτουργία από τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών.

Η ΕΕ επεκτείνει την «πράσινη μετάβαση» και σε άλλους τομείς πέραν της Ενέργειας, με τη θέσπιση «κινήτρων» και «αντικινήτρων» για τους ομίλους, που μεταφράζονται σε χαράτσια για τον λαό. Στην προκειμένη περίπτωση, για να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα των ανακαινίσεων ετοιμάζει έναν «πράσινο» ΕΝΦΙΑ, που θα αποτελέσει «ίδιο πόρο» για τα ταμεία της ΕΕ. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί: Το κόστος για τα δικαιώματα ρύπων στην παραγωγή Ενέργειας μετακυλίεται στον λαό, που πληρώνει πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα.

Δεν υπάρχει λοιπόν παράδειγμα που να μην επιβεβαιώνει ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, όποιο χρώμα κι αν έχει, δεν γίνεται να υπηρετεί ταυτόχρονα την κερδοφορία των επιχειρήσεων και τις λαϊκές ανάγκες. Αναδύεται και εδώ η μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και στην επιδείνωση, σχετική και απόλυτη, των όρων ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Η ανάγκη για φτηνές, σύγχρονες, ασφαλείς κατοικίες και δημόσια κτίρια συγκρούεται με το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους, που φορτώνει νέα βάρη στον λαό. Κι όλα αυτά στο όνομα της «σωτηρίας» τάχα του περιβάλλοντος, από εκείνους που έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την υποβάθμισή του, δηλαδή τα μονοπώλια και το κράτος τους, που το αντιμετωπίζουν ως πηγή κέρδους, είτε με την καταστροφή είτε με την εκμετάλλευσή του.

Στυλοβάτες αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι η κυβέρνηση της ΝΔ και όλα τα άλλα αστικά κόμματα. Πρώτα απ’ όλα ο ΣΥΡΙΖΑ, που σκορπάει αυταπάτες για μια πιο δίκαιη τάχα «πράσινη» ανάπτυξη, έχοντας συνυπογράψει το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάπτυξης και τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για τη χρηματοδότηση των ομίλων. Ο ανταγωνισμός του με τη ΝΔ είναι για το ποιος μπορεί να «τρέξει» καλύτερα τον αντιλαϊκό σχεδιασμό, με τις μικρότερες αντιδράσεις, καλλιεργώντας προσδοκίες στα λαϊκά στρώματα ότι «έχουν λαμβάνειν» από την καπιταλιστική «πράσινη» ανάπτυξη.

Ο λαός δεν πρέπει να ανεχτεί κανένα νέο χαράτσι, αλλά να παλέψει για την κατάργηση και αυτών που ήδη τον βαραίνουν, στην Ενέργεια, στην κατοικία, στην αγορά βασικών αγαθών, διεκδικώντας σύγχρονους όρους ζωής. Ενέργεια, στέγη και αναβαθμισμένο περιβάλλον είναι δικαίωμα και ανάγκη του λαού. Στο χέρι του είναι να παραμερίσει τα εμπόδια που δεν τον αφήνουν να τα απολαύσει και φράζουν τον δρόμο προς τη λαϊκή ευημερία, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: Την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και στη γη, την οργάνωση της παραγωγής με σκοπό το κέρδος.