Naoero: στο μάτι του ιμπεριαλιστικού κυκλώνα ακόμη και οι “χωματερές του καπιταλισμού”

 

Το Ναουρού ή Ναούρου ("Nauru" | "Naoero") ελάχιστοι το γνωρίζουν όντας μια νησιωτική κουκίδα στον νότιο Ειρηνικό, παλαιότερα γνωστό ως "Νησί της Χαράς", με ιστορία τουλάχιστον 3.000 χρόνων (κατοικήθηκε για πρώτη φορά από Μικρονήσιους και Πολυνήσιους) 4.000 χλμ. Β.Α. της Αυστραλίας και Παπούα | Νέας Γουινέας, σήμερα η μικρότερη νησιωτική «ανεξάρτητη δημοκρατία» στον κόσμο.
Για την ιστορία η επαφή με την πολιτισμένη Ευρώπη άρχισε με τα φαλαινοθηρικά πλοία και εμπόρους τυχοδιώκτες, που κάποιοι άρχισαν να ζουν στο νησί –αρχές του 1.800, το 1888 και εντάχθηκε στο γερμανικό προτεκτοράτο των Νησιών Μάρσαλ, ως Nawodo ή Onawero, το 1900 ανακαλύφθηκαν  κοιτάσματα φωσφορικών αλάτων (σημαντικότατο υλικό στη βιοχημεία τη βιογεωχημεία τη γεωργία και τη βιομηχανία) και άρχισε η εκμετάλλευσή τους από την “Εταιρεία Φωσφάτων του Ειρηνικού” –αργότερα αγγλικών συμφερόντων British Phosphate Commission ή BPC) για σχεδόν 100 χρόνια –μέχρι που εξαντλήθηκαν.
Το 1942 καταλήφθηκε από την Ιαπωνία, το 1968 και έγινε μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας κ.ο.κ. με 10άδες από τότε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, πραξικοπήματα και εκλογές για το 18μελές κοινοβούλιο και υπουργικό συμβούλιο 5-6 βουλευτών.
Σύμφωνα με έκθεση-κόλαφο της Διεθνούς Αμνηστίας «το Ναούρου έχει σταδιακά μετατραπεί σε αυταρχικό κράτος, με την κυβέρνηση να παραβιάζει συστηματικά την αρχή της διάκρισης των εξουσιών», μιλώντας για «στρατόπεδο κράτησης Ναούρου», (σσ. προσφύγων) το οποίο χαρακτηρίζει ως «Νησί της απελπισίας» -δείτε και έκθεση του Human Rights Watch .

Τα ψεύτικα τα λόγια –τα μεγάλα του καπιταλισμού

Ακόμη λιγότερο γνωστό από το Ναούρου αυτό καθεαυτό είναι το εκεί, στον πυθμένα της θάλασσας, ένα από τα μεγαλύτερα -ανέγγιχτο προς το παρόν οικοσύστημα στον κόσμο, όπου μεγάλες επιφάνειες καλύπτονται με εξαιρετικά πολύτιμα μέταλλα, με τη μορφή μαύρων σβώλων (πολυμεταλλικοί όζοι), που -10ετίες, μεγάλοι καπιταλιστικοί όμιλοι προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο να τα εξορύξουν, βάζοντας στο μάτι και μια ελάχιστα γνωστή ρήτρα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας [UNLOS] (σσ. μεταξύ των κρατών μη μελών είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες)
σσ. Η Ελλάδα έχει διεκδικήσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) σύμφωνα με την UNCLOS 1982 καθώς και το εθιμικό διεθνές δίκαιο (505.572 km2 |195.202 τετραγωνικά μίλια) –η Τουρκία δεν αναγνωρίζει νόμιμο υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ γύρω από τα ελληνικά νησιά.
Σύμφωνα με την UNCLOS, το μεγαλύτερο μέρος του βυθού των θαλασσών –μια έκταση περίπου εκατό εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων– θεωρείται η «κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας», μια τεράστια περιοχή που διοικείται –υποτίθεται, από τη Διεθνή Αρχή Βυθών [International Seabed Authority | ISA] (σσ. εδρεύει στο Κίνγκστον της Τζαμάικα).

…με “σφοδρή” επιθυμία

• Σημειώνοντας ότι οι εξελίξεις μετά τις σχετικές διασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών που πραγματοποιήθηκαν στη Γενεύη το 1958 και το 1960 έχουν τονίσει την ανάγκη για μια νέα και γενικά αποδεκτή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας,
• Έχοντας επίγνωση ότι τα προβλήματα του ωκεάνιου χώρου είναι στενά αλληλένδετα και πρέπει να εξεταστούν ως σύνολο,
• Αναγνωρίζοντας ότι είναι επιθυμητό να καθιερωθεί μέσω αυτής της Σύμβασης, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την κυριαρχία όλων των κρατών, μια έννομη τάξη για τις θάλασσες και τους ωκεανούς που θα διευκολύνει τη διεθνή επικοινωνία και θα προωθεί τις ειρηνικές χρήσεις των θαλασσών και των ωκεανών, τη δίκαιη και αποτελεσματική χρήση των πόρων τους, τη διατήρηση των έμβιων πόρων τους και τη μελέτη, προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος,
• Τα Κράτη Μέρη στην παρούσα Σύμβαση, για το Δίκαιο της Θάλασσας, με σφοδρή επιθυμία να διευθετηθούν, σε πνεύμα αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας, όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με το θέμα και έχοντας επίγνωση της ιστορικής σημασίας της ως σημαντική συμβολή στη διατήρηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της προόδου για όλους τους λαούς του κόσμου…
• Έχοντας υπόψη ότι η επίτευξη αυτών των στόχων θα συμβάλει στην υλοποίηση μιας δίκαιης και δίκαιης διεθνούς οικονομικής τάξης που θα λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα και τις ανάγκες της ανθρωπότητας στο σύνολό της και, ειδικότερα, τα ειδικά συμφέροντα και τις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών, είτε παράκτιων είτε μη Επιθυμώντας από αυτή τη Σύμβαση να αναπτύξει τις αρχές που ενσωματώνονται στο ψήφισμα 2749 (XXV) της 17ης Δεκεμβρίου 1970, στο οποίο η ΓΣ του ΟΗΕ δήλωσε επίσημα, μεταξύ άλλων, ότι η περιοχή του βυθού και του ωκεανού και του υπεδάφους τους, πέρα από τα όρια εθνικής δικαιοδοσίας, καθώς και οι πόροι της, είναι η κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, η εξερεύνηση και η εκμετάλλευση της οποίας θα πραγματοποιούνται προς όφελος του συνόλου της ανθρωπότητας, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική θέση των κρατών,
• Πιστεύοντας ότι η κωδικοποίηση και η προοδευτική ανάπτυξη του δικαίου της θάλασσας που επιτυγχάνεται με αυτή τη Σύμβαση θα συμβάλει στην ενίσχυση της ειρήνης, της ασφάλειας, της συνεργασίας και των φιλικών σχέσεων μεταξύ όλων των εθνών σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και των ίσων δικαιωμάτων και θα προάγει την οικονομική και κοινωνική πρόοδο όλων των λαών του κόσμου, σύμφωνα με τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών όπως ορίζονται στον Χάρτη,
• Επιβεβαιώνοντας ότι θέματα που δεν ρυθμίζονται από την παρούσα Σύμβαση εξακολουθούν να διέπονται από τους κανόνες και τις αρχές του γενικού διεθνούς δικαίου…

όπως Ellada

(σημείο γραφής)
Μέρος V - Αποκλειστική οικονομική ζώνη | Ειδικό νομικό καθεστώς | δικαιώματα και δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους -δικαιώματα - ελευθερίες άλλων κρατών
1. Το παράκτιο κράτος έχει:
(α) κυριαρχικά δικαιώματα για σκοπούς εξερεύνησης και εκμετάλλευσης, διατήρησης και διαχείρισης των φυσικών πόρων, έμβιων ή μη, των υδάτων που γειτνιάζουν με τον βυθό και το υπέδαφος του και σε σχέση με άλλες δραστηριότητες για την οικονομική εκμετάλλευση και εξερεύνηση της ζώνης, όπως η παραγωγή ενέργειας από το νερό, τα ρεύματα και τους ανέμους·
(β) δικαιοδοσία
(i) τη δημιουργία και χρήση τεχνητών νησιών, εγκαταστάσεων και κατασκευών·
(ii) θαλάσσια επιστημονική έρευνα.
(iii) την προστασία και τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος·
(γ) άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση.
2. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων του και την εκτέλεση των καθηκόντων του δυνάμει της παρούσας Σύμβασης στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, το παράκτιο κράτος λαμβάνει δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις άλλων Κρατών και ενεργεί κατά τρόπο συμβατό με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης.
…
Πλάτος της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης: Η αποκλειστική οικονομική ζώνη δεν εκτείνεται πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας.
3. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους τα άλλα κράτη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του παράκτιου και συμμορφώνονται με τους νόμους και κανονισμούς που θεσπίζει αυτός σύμφωνα με την διατάξεις της παρούσας Σύμβασης και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου στο βαθμό που δεν είναι ασυμβίβαστες με το παρόν.
…
Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, το παράκτιο κράτος έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να κατασκευάζει και να εξουσιοδοτεί και να ρυθμίζει την κατασκευή, λειτουργία και χρήση:
α) τεχνητά νησιά·
(β) εγκαταστάσεις και κατασκευές για τους σκοπούς όπως προβλέπονται εδώ και άλλους οικονομικούς σκοπούς·
κλπ

“Χωματερές του καπιταλισμού”

Μέχρι στιγμής, στο υποθαλάσσιο Nauru γίνονται μόνο διερευνητικές εργασίες έως ότου η ISA (σσ. Partner του ΟΗΕ, που λαμβάνει ποσοστά από τα κέρδη εξορύξεων βυθού –και «γενικώς»…) θεσπίσει ένα σύνολο κανονισμών ενώ η αίτηση για άδεια από τις εταιρείες πρέπει να γίνει «σε συνεργασία» με τη χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος του UNCLOS.
Και εδώ υπεισέρχεται το αστικό κράτος της «δημοκρατίας Ναούρου», που αγαντάρει την εταιρεία Nauru Ocean Resources, η οποία είναι θυγατρική της Metals Company, μιας καναδικής πολυεθνικής.

Η Metals Company θέλει να εξορύξει μια περιοχή πλούσια σε οζίδια στον Ειρηνικό, μεταξύ της Χαβάης και του Μεξικού, γνωστή ως Ζώνη Clarion-Clipperton. Τον Ιούνιο, λίγο πριν η Metals Company εισαχθεί στο χρηματιστήριο ως «εταιρεία εξαγοράς ειδικού σκοπού», το Ναούρου ειδοποίησε την ISA επικαλούμενο διάφορα νομικά ερείσματα, στα μέσα Δεκεμβρίου, η ISA πραγματοποίησε συνάντηση στην έδρα της στο Κίνγκστον όπου τόσο το Ναούρου, όσο και η Metals Company έχουν παρουσιάσει την προσπάθεια εξόρυξης από τον βυθό ως απαραίτητη για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα.

Τον Σεπτέμβριο, η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης <[International Union for Conservation of Nature]>, η οποία καταρτίζει την «κόκκινη λίστα» των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση, ζήτησε παγκόσμιο μορατόριουμ στην εξόρυξη βαθέων υδάτων. Η ομάδα εξέδωσε μια δήλωση που εγείρει ανησυχίες ότι «η απώλεια βιοποικιλότητας θα είναι αναπόφευκτη εάν επιτραπεί η εξόρυξη βαθέων υδάτων» και «ότι οι συνέπειες για τη λειτουργία του ωκεάνιου οικοσυστήματος είναι άγνωστες».

Το Ναούρου, από την πλευρά του –όπως ήδη είδαμε, έχει μακρά ιστορία καταστροφικών επιχειρηματικών συμφωνιών, ξεκινώντας από τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν το νησί απογυμνώθηκε από τα περισσότερα από τα κοιτάσματα φωσφορικών αλάτων του, μια διαδικασία που μετέτρεψε ένα μεγάλο μέρος του σε έρημο και τώρα βασίζεται στην εξόρυξη από το βυθό της θάλασσας.
Η -87χρονη σήμερα γερόλυκος ωκεανογράφος Sylvia Earle (Σύλβια Ερλ) έχει αποκαλέσει την προσπάθεια να τεμαχιστεί ο βυθός του ωκεανού σε δικαιώματα εξόρυξης –σε οικόπεδα- όπως καληώρα τα δικά μας, ως τη «μεγαλύτερη αρπαγή γης στην ιστορία της ανθρωπότητας».

Με έναυσμα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στο New Yorker

…και στα δικά μας

Οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έδωσαν "γην και ύδωρ" στον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό, με την κυβέρνηση της ΝΔ να ετοιμάζει ένα ακόμα πιο επικίνδυνο πακέτο επέκτασης του "αποτυπώματος" - όπως λέει - των ΗΠΑ στην Ελλάδα, που είναι μεγάλη απειλή για το λαό μας και τους άλλους λαούς.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ισχυροποίησαν τις στρατιωτικοπολιτικές σχέσεις με το Ισραήλ, που σκοτώνει τον Παλαιστινιακό λαό και πρωτοστατεί στις απειλές κατά του ιρανικού και άλλων λαών της περιοχής, ενώ ισχυροποιούνται οι σχέσεις με την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, μπλεγμένα σε ανταγωνισμούς και πολέμους.
Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στάλθηκαν σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό (τελευταία στο Μάλι της Αφρικής και μονάδα του πυραυλικού συστήματος "Πάτριοτ" στη Σαουδική Αραβία και σήμερα πλέοντας εκατοντάδες μίλια μακριά από την πατρίδα, στο Στενό Σαρδηνίας - Κορσικής, η φρεγάτα «Αδρίας» εντάχθηκε στη λεγόμενη Δύναμη Κρούσης του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Charles de Gaulle», που βρίσκεται σε αποστολή στη Μεσόγειο)
Επιπλέον, όλα τα κόμματα –πλην ΚΚΕ έχουν ανακηρύξει σε "θεματοφύλακες" των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ, αυτούς δηλαδή που χρόνια τώρα βάζουν πλάτη στην αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων από την τουρκική ηγεσία.

Το αποτέλεσμα είναι ότι κάθε φορά η Ελλάδα εμπλέκεται πιο βαθιά στο κουβάρι των ανταγωνισμών και συνεχώς γίνεται πιο επικίνδυνη η κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, προετοιμάζονται οδυνηροί συμβιβασμοί που αφορούν τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. 

Δείτε και – Ριζοσπάστης
Κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, ΝΑΤΟ και ελληνοτουρκικά
ΥπΕξ Ν. Κοτζιάς - στον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα - 12 ναυτικά μίλια ΠΔ “επέκτασης των συνόρων της Ελλάδας”
Με τη σφραγίδα των μονοπωλίων της Ενέργειας
Ο ενεργειακός ανταγωνισμός βάζει μπουρλότο στην περιοχή

ΚΟΜΕΠ Μαρίνα Λαβράνου (Τμήμα Δικαιοσύνης & Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ)
Το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων

 

Γεωπολιτικά παιχνίδια ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ με τεράστιους κινδύνους για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα

Ενώ το ψέμα βγάζει μάτι με τα παχιά λόγια και διαγκωνισμούς για το ποιος μπορεί καλύτερα –μέσω του λεγόμενου Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, να υπηρετήσει τη στρατηγική του κεφαλαίου, με πρωταγωνιστή την κυβέρνηση της ΝΔ και «συμπαίχτες» της ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ|ΠΑΣΟΚ και τις υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις να παρουσιάζουν το «νέο αφήγημα» των «μνημονιακών κύκλων» που κλείνουν και της επόμενης μέρας, της «νέας κανονικότητας» που ανοίγεται, καλλιεργώντας κάλπικες προσδοκίες στον λαό η τουρκική επιθετικότητα πήρε νέες διαστάσεις με το θέμα «τουρκικής μειονότητας» που έθεσε ο ΥπΕξ της γείτονος –και συμμάχου μας στο ΝΑΤΟ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, κατά την «ιδιωτική επίσκεψη» στη Θράκη

 

 

Σύσσωμος ο αστικός τύπος -ανεξαρτήτως "απόχρωσης" στέκεται επιδερμικά - παρελκυστικά  (περί άλλων τυρβάζοντας) στην ουσία των γεγονότων –χωρίς καμία αναφορά στα γεωπολιτικά παιχνίδια στην περιοχή μας, εν αναμονή αρχικά της (χτεσινής) συνάντησης  με τον πρωθυπουργό και τον Νίκο Δένδια, αλλά και μετά από αυτήν

Θυμίζουμε πως ο Τσαβούσογλου συναντήθηκε με τους «μουφτήδες» Αχμέτ Μέτε της Ξάνθης και Ιμπραήμ Σερίφ της Κομοτηνής γράφοντας στο twitter: «Το έργο των Μουφτήδων συμβάλλει σημαντικά στη διατήρηση και ενίσχυση της ενότητας και αλληλεγγύης της "τουρκικής μειονότητας"».

Σε άλλη ανάρτηση, έγραψε: «Επισκεφθήκαμε το Γυμνάσιο Τζελάλ Μπαγιάρ, ένα από τα δύο Τουρκικά μειονοτικά γυμνάσια. Είναι σημαντικό για τα παιδιά μας να λαμβάνουν εκπαίδευση υπό τις καλύτερες συνθήκες στη μητρική τους γλώσσα σε όλες τις ηλικίες. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την επίλυση των προβλημάτων τους».

Προσδοκίες & καχυποψία

Προς το παρόν συνειδητά χαμηλοί τόνοι, ένθεν και ένθεν εν αναμονή της προφανούς προτεραιότητας στη συνάντηση που προγραμματίζεται να γίνει στις Βρυξέλλες στις 14 Ιουνίου, ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Σημείο γραφής και η έκδοση NAVTEX για «επιστημονικές έρευνες» του «Tubitak Marmara» με έναρξη την ώρα κατά την οποία θα πραγματοποιούνται οι επαφές Τσαβούσογλου-Μητσοτάκη-Δένδια (που κατά τους παρατηρητές «ήταν δυσάρεστη έκπληξη για την Αθήνα»)

Έτσι με την Τουρκική κυβέρνηση να θέτει εμφατικά στο «τραπέζι» το σύνολο των απαράδεκτων αξιώσεων της, βήμα το βήμα προχωράει ο ελληνοτουρκικός «διάλογος», υπό τις «ευλογίες» και τις προτροπές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ - ΕΕ που θέλουν να διασφαλίσουν τη συνοχή του ευρωατλαντικού άξονα, μπροστά στην όξυνση του ανταγωνισμού με τη Ρωσία και την Κίνα.
Το «μπετονάρισμα» της Τουρκίας στο «δυτικό στρατόπεδο» οδηγεί σε διεργασίες που βάζουν στο κρεβάτι του Προκρούστη τα κυριαρχικά δικαιώματα, διαδικασία για την οποία δεν είναι άμοιρη ευθυνών η ελληνική κυβέρνηση, το αντίθετο, από τη στιγμή που εμπλέκει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στους επιθετικούς σχεδιασμούς των αμερικανοΝΑΤΟικών για χάρη της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης.

Να θυμίσουμε τέλος πως στο θέμα «Λευκορωσία» –και ενώ «σφίγγει» ο «κλοιός» των σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, «κρίκος» σε μια σειρά από «ανοιχτά μέτωπα» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας από την Ανατολική Ευρώπη έως την Κεντρική Ασία (περνούν αγωγοί από τους οποίους εξάγονται ετησίως περίπου το 50% του ρωσικού πετρελαίου και το 30% του ρωσικού φυσικού αερίου προς Ευρώπη) η αντίδραση της Τουρκίας απέτρεψε –κατά πολιτικούς παρατηρητές, «ισχυρή καταδίκη» της Λευκορωσίας από το ΝΑΤΟ.
Αυτό έχει σχέση με τον ευρύτερο ρόλο της –πχ. οι Τουρκικές Αερογραμμές, ο κρατικός αερομεταφορέας, κατέχει ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς στις πτήσεις για Λευκορωσία ενώ και η Ρωσία, αποτελεί έναν σημαντικό οικονομικό παράγοντα για την Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα στέλνει και ένα μήνυμα, αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, πως το ζήτημα της έκδοσης του Φετουλάχ Γκιουλέν και των ακολούθων του παραμένει καίριας σημασίας για τον Ταγίπ Ερντογάν.

Ζοφερά σχέδια «καθώς αλλάζουν οι παγκόσμιες ισορροπίες δυνάμεων»

Τις τελευταίες «πινελιές» βάζουν στο ΝΑΤΟ λίγο πριν τη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας στις Βρυξέλλες στις 14/6, δίνοντας τον τόνο για τους επόμενους γύρους ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων. Εξ ου και σήμερα, στο πλαίσιο των προετοιμασιών, γίνονται διαδοχικά τηλεδιασκέψεις των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας, υπό τον συντονισμό του γγ του Οργανισμού Γ. Στόλτενμπεργκ.

Ο ίδιος σε δηλώσεις του χτες, δίνοντας το περίγραμμα των σημερινών συζητήσεων, αλλά και τι μεθοδεύεται για την επερχόμενη Σύνοδο, είπε ότι θα εξετάσουν «την πορεία για την εμπλοκή μας στο Αφγανιστάν» (από όπου έχουν ανακοινώσει αποχώρηση μονάδων τους, που αναδιατάσσονται, με το βλέμμα στην Κίνα) και τις «εξελίξεις στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία».

«Αυτή είναι μια σημαντική στιγμή για τη Συμμαχία μας και τη συλλογική μας ασφάλεια. Σε έναν πιο ανταγωνιστικό και απρόβλεπτο κόσμο, χρειαζόμαστε διατλαντική ενότητα. Η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική στέκονται δυνατές μαζί στο ΝΑΤΟ. Ετσι, ο στόχος της "Πρωτοβουλίας ΝΑΤΟ 2030" είναι να προετοιμάσουμε τη Συμμαχία μας για το μέλλον», είπε, καθώς η εν λόγω ατζέντα αναμένεται να εγκριθεί και τυπικά στη Σύνοδο Κορυφής και να αποτελέσει τον μπούσουλα της επόμενης δεκαετίας για τον ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

«Ολοι συμφωνούμε ότι πρέπει να λάβουμε φιλόδοξες αποφάσεις, με το βλέμμα στο μέλλον. Πρώτον, θα ενισχύσουμε την ενότητά μας. Θα διαβουλευόμαστε περισσότερο για όλα τα θέματα που επηρεάζουν την ασφάλειά μας στο ΝΑΤΟ. Θα ενισχύσουμε τη δέσμευσή μας για συλλογική άμυνα. Και θα συμφωνήσουμε να αναπτύξουμε την επόμενη "Στρατηγική Αντίληψη" (σ.σ. Strategic Concept, το δόγμα του ΝΑΤΟ, όπως θα αναπροσαρμοστεί στις νέες συνθήκες) για να σχεδιάσουμε μια κοινή πορεία για το μέλλον», πρόσθεσε, παραθέτοντας τα αμέσως επόμενα βήματα.

«Δεύτερον», συνέχισε ο Στόλτενμπεργκ, «θα διευρύνουμε την προσέγγιση του ΝΑΤΟ στην ασφάλεια. Με ενισχυμένη εστίαση στην ανθεκτικότητα (resilience), συμπεριλαμβανομένων των υποδομών, των αλυσίδων εφοδιασμού και των επικοινωνιών. Θα λάβουμε επίσης αποφάσεις για την ενίσχυση του τεχνολογικού μας πλεονεκτήματος».
Και τρίτον, σκιαγραφώντας βασικά αντιπαράθεση δυνάμεων και συγκρούσεις, «θα διαδραματίσουμε μεγαλύτερο ρόλο στη διαφύλαξη της διεθνούς τάξης βάσει κανόνων. Για να υπερασπιστούμε τις αξίες και τα συμφέροντά μας». Ως προς αυτό, και στο πλαίσιο του σχεδιασμού τους για ένα «παγκόσμιο ΝΑΤΟ», που θα απλώνει τα πλοκάμια του μέχρι τον Ινδο-Ειρηνικό, έβαλε στόχο την «ενίσχυση των συνεργασιών μας με χώρες που έχουν παρόμοιο τρόπο σκέψης και σφυρηλάτηση νέων. Και ενίσχυση της κατάρτισης και της ανάπτυξης ικανοτήτων για τους συνεργάτες», μέσα από κοινές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις, προγράμματα εκπαίδευσης κ.λπ.

«Ολες αυτές οι εργασίες θα απαιτήσουν συνεχή επένδυση στην άμυνά μας», ξεκαθάρισε. Χαιρέτισε δε το γεγονός ότι «βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο, με επτά συνεχόμενα χρόνια αυξήσεων στρατιωτικών δαπανών από τους Ευρωπαίους συμμάχους και τον Καναδά», αλλά ζήτησε σε κάθε περίπτωση «να διατηρήσουμε την ορμή. Πρέπει να ξοδέψουμε περισσότερα», καλώντας σε νέες κούρσες εξοπλισμών και προαναγγέλλοντας νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.

Κάννες στραμμένες σε Ρωσία και Κίνα

Πιάνοντας και επιμέρους τα μέτωπα, θύμισε στην υπόθεση της Λευκορωσίας ότι το ΝΑΤΟ έσπευσε να καταδικάσει την πρόσφατη αναγκαστική προσγείωση αεροσκάφους στο Μινσκ. Ζήτησε την άμεση απελευθέρωση των δύο συλληφθέντων και καλωσόρισε την απόφαση πολλών κρατών - μελών του ΝΑΤΟ, όπως και της ΕΕ, για κυρώσεις. Πρόσθεσε ότι στο ΝΑΤΟ αποφάσισαν να περιορίσουν την είσοδο Λευκορώσων αξιωματούχων στα κεντρικά της λυκοσυμμαχίας στις Βρυξέλλες.

Στηλίτευσε και τη στάση της Ρωσίας, λέγοντας ότι συνεχίζει ένα μοτίβο συμπεριφοράς βάσει του οποίου εξακολουθεί να επενδύει σε πολεμικές δυνατότητες, των οποίων μάλιστα κάνει χρήση - όπως ισχυρίστηκε ο ΝΑΤΟικός - σε Γεωργία και Ουκρανία, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη στρατιωτική παρουσία της στον Αρκτικό Κύκλο, στη Θάλασσα του Μπάρεντς, στο Καλίνινγκραντ, στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Αντιπαρέβαλε τη στρατιωτική ανάπτυξη του ΝΑΤΟ με σχηματισμούς μάχης στις χώρες της Βαλτικής και στην Πολωνία, με «προωθημένη παρουσία» και στη Ρουμανία, και ταυτόχρονη αύξηση των εναέριων περιπολιών και της ανάπτυξης πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα.

Σε ό,τι αφορά την Κίνα, χαιρέτισε το γεγονός ότι «τα τελευταία χρόνια, ειδικά από το 2019 και μετά, είδαμε μια σύγκλιση θέσεων και κατανόηση μεταξύ συμμάχων για τις προκλήσεις που θέτει η άνοδος της Κίνας». «Υπάρχουν βέβαια δυνατότητες για την οικονομία και το εμπόριο, τη συνεργασία στην καταπολέμηση της περιβαλλοντικής αλλαγής, αλλά η Κίνα θέτει και σοβαρές προσκλήσεις», τόνισε.

«Σύντομα θα έχει τη μεγαλύτερη οικονομία, στον κόσμο, έχει ήδη τον 2ο μεγαλύτερο στρατιωτικό προϋπολογισμό, έχει ήδη το μεγαλύτερο Ναυτικό στον κόσμο», είπε, κατηγορώντας ταυτόχρονα το Πεκίνο ότι «δεν πιστεύει στη δημοκρατία, στην ελευθερία του λόγου και των ΜΜΕ, δεν συμμερίζονται τις αξίες μας, καταπιέζουν μειονότητες, απειλούν γείτονές τους» κ.λπ. «Ολα αυτά είναι πρόκληση για την ασφάλειά μας», συνέχισε, βάζοντας και την κρίσιμη παράμετρο ότι ταυτόχρονα «μας πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο, είναι ήδη στην Αφρική και στην Αρκτική, επενδύουν σε κρίσιμες υποδομές μας, όπως τα δίκτυα 5G».

Σε κάθε περίπτωση, εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι στη Σύνοδο Κορυφής θα συμφωνήσουν στην «Πρωτοβουλία 2030», «που θα προσεγγίζει αυτά τα ζητήματα, τον αυξανόμενο παγκόσμιο ανταγωνισμό, όπως εκφράζεται και από την Κίνα». Τόνισε άλλωστε ότι καθώς «αλλάζουν οι παγκόσμιες ισορροπίες δυνάμεων, οι σύμμαχοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη το ΝΑΤΟ να κάνει περισσότερα σε έναν πιο σύνθετο και ανταγωνιστικό κόσμο. Εξ ου και να διασφαλίσει π.χ. την ανθεκτικότητα σε κρίσιμες υποδομές, όπως τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών, τα υποθαλάσσια καλώδια κ.λπ.». Με άγχος άλλωστε να μην εξαγοράζονται από κινεζικούς επιχειρηματικούς ομίλους τα εν λόγω δίκτυα, υπογράμμισε ότι «η ανθεκτικότητα είναι η πρώτη γραμμή άμυνάς μας. Τηλεπικοινωνίες, υποθαλάσσια καλώδια, ενεργειακές υποδομές πρέπει να είναι στη διάθεσή μας και ασφαλισμένα. Βλέπουμε άλλωστε ότι δέχονται κυβερνοεπιθέσεις. Αναμένω, επομένως, το "ΝΑΤΟ 2030" να στείλει σαφές μήνυμα ως προς αυτό».

Τέλος, μπροστά στα νέα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και επιβεβαιώνουν ότι η αμερικανική υπηρεσία NSA, με τη συνδρομή της Δανίας, διενεργούσε κατασκοπεία σε βάρος άλλων κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ, έκανε το όλο θέμα «γαργάρα». «Οι εμπλεκόμενες χώρες δουλεύουν για την επιβεβαίωση των γεγονότων. Εμείς ως ΝΑΤΟ δεν εμπλεκόμαστε, άρα δεν υπεισερχόμεθα στο ζήτημα», είπε, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα, όταν ρωτήθηκε σχετικά...

Μετά τη Λευκορωσία, «σφραγίζει διαβατήριο» και για Ουκρανία: Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι, όπως αποκάλυψε ο Πάιατ (!), ο Ελληνας ΥπΕξ ετοιμάζεται την Τρίτη να ταξιδέψει στην Ουκρανία, άλλη μια χώρα που βρίσκεται σταθερά στο μάτι του κυκλώνα των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσία, με έξαρση μάλιστα της αντιπαράθεσης τους τελευταίους μήνες, όταν ευρωατλαντικά στρατεύματα κινήθηκαν απειλητικά «προς Ανατολάς», προς υπεράσπιση τάχα της ασφάλειας της Ουκρανίας...

Δεν μπορούν να κρυφτούν

Με δεδομένα τα παραπάνω, καμιά έκπληξη δεν προκαλεί ο αντικομμουνιστικός οχετός και η προσπάθεια διαστρέβλωσης των θέσεων του ΚΚΕ μετά τις τελευταίες εξελίξεις, με τα διάφορα παπαγαλάκια να προσάπτουν στο Κόμμα την «υπεράσπιση του δικτάτορα Λουκασένκο».

Αυτό που ενοχλεί είναι η Αποκάλυψη των βρώμικων σχεδίων των αμερικανοΝΑΤΟικών, που αξιοποιούν κάθε εξέλιξη στην περιοχή ως αφορμή και άλλοθι, για να εντείνουν την παρέμβαση σε βάρος λαών και χωρών, στο πλαίσιο των οξυμένων ανταγωνισμών με τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα.

Τους ενοχλεί η καταγγελία από το ΚΚΕ της επικίνδυνης ελληνικής εμπλοκής, που γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και άλλων αστικών δυνάμεων, με κριτήριο τα συμφέροντα της αστικής τάξης και την επιδίωξή της να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή, μετατρέποντας τη χώρα και τον λαό σε στόχο.

ΚΚΕ:
Η τουρκική επιθετικότητα δείχνει τι «συμμαχία» είναι το ΝΑΤΟ

Στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με αφορμή την επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Ελλάδα, αναφέρθηκε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σε παρέμβαση (ΕΡΤ1) σημειώνοντας ότι η τουρκική επιθετικότητα «δείχνει τι "συμμαχία" είναι το ΝΑΤΟ, όπου ένα μέλος δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο ούτε τα κυριαρχικά δικαιώματα άλλου μέλους, καλούμαστε να κάνουμε υπέρογκες πολεμικές δαπάνες πάλι, αγοράζοντας όπλα από «συμμάχους» για να πολεμήσουμε τάχατες άλλους "συμμάχους"».
Τόνισε ότι αυτή την περίοδο «γίνεται μια προσπάθεια επιτάχυνσης των εξελίξεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και μέσα από τις διερευνητικές και μέσα από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ» καθώς, όπως εξήγησε, «αναζητείται από τις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, αστική τάξη, ένας συμβιβασμός ώστε να κλείσουν ζητήματα στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, να τραβηχτεί η Τουρκία από την «κακόβουλη ρωσική επιρροή», να διαμορφωθεί ενιαίο ευρωατλαντικό μέτωπο κατά της Κίνας και της Ρωσίας, να ανοίξει για τα μονοπώλια η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Μεσογείου» και «από αυτά δεν προκύπτει κανένα όφελος για τους λαούς, αλλά προκύπτουν τεράστιοι κίνδυνοι και για την ειρήνη, τα κυριαρχικά δικαιώματα και το περιβάλλον».

Ο Ε. Βαγενάς υπογράμμισε επίσης το ΚΚΕ θεωρεί ότι «οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και θα πρέπει να παλέψουν για να βγουν από τη μέση όσα τους χωρίζουν, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, αυτοί είναι μήτρα πολέμων και επεμβάσεων».

Εφ' όλης της ύλης, με ευρωατλαντικό «νήμα» ξετυλίγεται το παζάρι - «Ανευ όρων» και «εφ' όλης της ύλης»

Παραπέρα, ο Δένδιας ανακοίνωσε ότι αποφασίστηκε η υλοποίηση προγραμμάτων οικονομικής συνεργασίας, προκειμένου, όπως είπε, να προχωρήσει μία «διαδικασία πρώτης συνεννόησης και σταδιακής ομαλοποίησης» των σχέσεων των δύο χωρών, παρά το γεγονός, όπως είπε, ότι υπάρχει «πλήρης επίγνωση των διαφορετικών και διαμετρικά αντίθετων θέσεων» σε πολλά ζητήματα.

Ο, δε, Τσαβούσογλου έκανε λόγο για συμφωνία 25 σημείων που επετεύχθη για την προώθηση των οικονομικών και εμπορικών διμερών θεμάτων, σημειώνοντας πως «όλα τα μνημόνια συνεργασίας και οι μηχανισμοί που θα εγκαθιδρύσουμε μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους».

Αναφέρθηκε ακόμη στους νέους γύρους των διερευνητικών επαφών, στα ΜΟΕ, και ανέφερε ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει τη βούληση να προχωρήσει η συνεργασία «χωρίς όρους και προϋποθέσεις», με βάση «κοινά συμφέροντα», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί πως στον τέτοιο, ευρωατλαντικής κοπής διάλογο, η Αγκυρα θέτει όλες τις αιτιάσεις της σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Επίσης, οι δύο υπουργοί δήλωσαν ότι συμφωνήθηκε η αμοιβαία αναγνώριση των πιστοποιητικών εμβολιασμών κατά του κορονοϊού, που θα διευκολύνει ακόμη περισσότερο τον τουρισμό.

Το «εφ' όλης της ύλης» περιεχόμενο του παζαριού ανάμεσα στις δυο αστικές τάξεις αποτύπωναν χτες και οι διαρροές από την κυβέρνηση, που έλεγαν ότι στον μεταξύ τους διάλογο ο Δένδιας επεσήμανε στον Τσαβούσογλου ότι «έχουν γίνει συγκρατημένα βήματα διαλόγου όπως η επανάληψη των διερευνητικών επαφών, οι πολιτικές διαβουλεύσεις, η τηλεδιάσκεψη για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και πιο πρόσφατα η συνάντηση του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Φραγκογιάννη με τον Τούρκο ομόλογό του Σ. Ονάλ».

Και μετέφεραν τα όσα υποτίθεται είπε ο υπουργός Εξωτερικών επαναλαμβάνοντας τις θέσεις της κυβέρνησης για το τουρκικό «casus belli», «τον μη σεβασμό στις διατάξεις της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας», το «τουρκο-λιβυκό μνημόνιο» και συνολικά την «ανάγκη σταθεροποίησης στη Λιβύη», τις παραβιάσεις, το Μεταναστευτικό, τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και την «ανησυχία» για τη συνέχιση της κατασκευής του πυρηνικού σταθμού στο Akkuyu «σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή περιοχή», για την οποία η τουρκική πλευρά συμφώνησε να παρασχεθούν σχετικές πληροφορίες μέσω της ρωσικής κατασκευάστριας εταιρείας.

...με «οδοδείκτες» «θετική ατζέντα» και «διευθετήσεις»

Οι 25 θεματικές οικονομικής συνεργασίες, τις οποίες προβάλλουν ως τη «θετική» διμερή ατζέντα (15 εκ των οποίων εισηγήθηκε η Αθήνα στην πρόσφατη επίσκεψη Δένδια στην Αγκυρα, 8 η Τουρκία και 2 αφορούν την περιβαλλοντική συνεργασία), κατά πληροφορίες αφορούν την ενίσχυση και διευκόλυνση του διασυνοριακού εμπορίου (οδικές, σιδηροδρομικές και θαλάσσιες μεταφορές), τον τουρισμό και τις τηλεπικοινωνίες.

Προεργασία για αυτά τα 25 σημεία είχε γίνει ήδη από το Σάββατο, στη συνάντηση του αρμόδιου υφυπουργού Εξωτερικών Κ. Φραγκογιάννη με τον Τούρκο ομόλογό του Σ. Ονάλ, στην Καβάλα, οπότε και, όπως λέγεται, υπήρξε συμφωνία για την προώθηση των μέτρων οικονομικής συνεργασίας.

«Οι συζητήσεις εστιάστηκαν σε ζητήματα επιχειρηματικής συνεργασίας, τουρισμού, διασυνδεσιμότητας σε διμερές και περιφερειακό επίπεδο, καθώς και στην επαναδραστηριοποίηση παλαιότερων πρωτοβουλιών, η υλοποίηση των οποίων εκκρεμεί», τονίζουν οι ίδιες πηγές, προσθέτοντας ότι η συνάντηση μεταξύ των δυο υφυπουργών «αποτελεί την έναρξη των επαφών αυτών», σηματοδοτώντας την πρεμούρα τους να το πάνε και παρακάτω.

Διευθετήσεις, άλλωστε, προχωρούν ήδη. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, μεταξύ 25 και 27 Μάη πραγματοποιήθηκε στην Αδριανούπολη της Τουρκίας διμερής συνάντηση εμπειρογνωμόνων, υπό τα υπουργεία Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, με αποκλειστικό θέμα την αποτύπωση, με τη χρήση σύγχρονων τεχνικών, της υφιστάμενης οριογραμμής στην περιοχή του ποταμού Εβρου, όπως αυτή έχει ορισθεί από το Πρωτόκολλο των Αθηνών του 1926.

Επίσης, δεν περνά απαρατήρητο ότι ενόψει των συναντήσεων με τους Τούρκους κυβερνητικούς παράγοντες, το ελληνικό ΥΠΕΞ έσπευδε το Σάββατο να χαιρετίσει την ολοκλήρωση της διαδικασίας κύρωσης από την ιταλική Γερουσία της συμφωνίας Ελλάδας - Ιταλίας για την οριοθέτηση των αντίστοιχων θαλασσίων ζωνών τους. Συμφωνία, βέβαια, που, θυμίζουμε, αναγνωρίζει μειωμένη επήρεια σε ελληνικά νησιά και κατοχυρώνει αλιευτικά δικαιώματα για την Ιταλία στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, και την οποία φέρεται να καλοβλέπει σαν προηγούμενο η Αγκυρα.

Με όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις στο παζάρι

Άλλωστε, η τουρκική αστική τάξη βάζει στο «τραπέζι» το σύνολο των απαράδεκτων αξιώσεών της, όπως φάνηκε π.χ. ήδη από την Κυριακή, στην «ιδιωτική επίσκεψη» Τσαβούσογλου στη Θράκη, όπου με το «καλημέρα» έθεσε θέμα τουρκικής μειονότητας.

Η πολυπληθής τουρκική αποστολή προσγειώθηκε στην Αλεξανδρούπολη και στη συνέχεια πήγε στην Κομοτηνή, στο τουρκικό προξενείο. Εκτός από τον πρόξενο της Τουρκίας, ο Μ. Τσαβούσογλου συναντήθηκε με τους ψευτομουφτήδες, ενώ επισκέφθηκε το μειονοτικό γυμνάσιο - λύκειο της Κομοτηνής και τον τάφο του Αχμέτ Σαδίκ.

Ο Τσαβούσογλου, σε ανάρτησή του, σημείωσε πως «θα είμαστε πάντα σταθερά με την τουρκική μειονότητα, στον αγώνα τους για τα δικαιώματά τους». Σε άλλη ανάρτηση έγραψε: «Επισκεφθήκαμε το Γυμνάσιο Τζελάλ Μπαγιάρ, ένα από τα δύο Τουρκικά μειονοτικά γυμνάσια. Είναι σημαντικό για τα παιδιά μας να λαμβάνουν εκπαίδευση υπό τις καλύτερες συνθήκες στη μητρική τους γλώσσα σε όλες τις ηλικίες. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την επίλυση των προβλημάτων τους», συμπλήρωσε.

Αντιδρώντας εκ μέρους της Αθήνας, ο εκπρόσωπος του ελληνικού ΥΠΕΞ, Αλ. Παπαϊωάννου, απάντησε ότι η Ελλάδα «εφαρμόζει πλήρως τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία αναφέρεται ρητά και ξεκάθαρα σε Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη», ενώ πρόσθεσε πως «οι συνεχείς προσπάθειες διαστρέβλωσης της πραγματικότητας αυτής από την Τουρκία, καθώς και οι αιτιάσεις περί δήθεν μη προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών αυτών, ή περί δήθεν διακριτικής μεταχείρισης είναι αβάσιμες και απορρίπτονται στο σύνολό τους» και πως προϋπόθεση της βελτίωσης των σχέσεων «αποτελεί ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου».

Αλλά κι από προηγούμενα ακόμα, μιλώντας στο «Βήμα», ο Τσαβούσογλου έβαλε ευθέως θέμα περιορισμού των ελληνικών χωρικών υδάτων και απεμπόλησης του δικαιώματος για επέκταση στα 12 ν.μ. Οπως είπε, «η Αγκυρα δεν τα απορρίπτει κατηγορηματικά όπου το επιτρέπουν οι περιστάσεις», αναφέροντας ως παραδείγματα Μαύρη Θάλασσα και Ιόνιο. Ομως στην περίπτωση του Αιγαίου υποστήριξε ότι «θα επηρεαζόταν καταρχάς σοβαρά η ελευθερία της ναυσιπλοΐας», προσθέτοντας ότι «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια τέτοια επέκταση».

«Μία αμοιβαία αποδεκτή θέση επί του εύρους των χωρικών υδάτων θα επηρέαζε θετικά τα υπόλοιπα θέματα», τόνισε χαρακτηριστικά, επιβεβαιώνοντας βασικά μια σειρά παράγοντες στην Ελλάδα που επιμένουν ότι μια σειρά γύροι διερευνητικών επαφών επικεντρώθηκαν ακριβώς σε αυτό το ζήτημα.

Δείχνοντας εξάλλου πως και η διαδικασία για την προσφυγή στη Χάγη λειτουργεί ως «μοχλός» διευθετήσεων, ο ίδιος δεν απέκλεισε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο, τονίζοντας πως ακριβώς επειδή για κάτι τέτοιο «χρειάζεται να διαπραγματευτούμε μια ειδική συμφωνία. Αυτός είναι ο λόγος που επιμένουμε να δίνουμε έμφαση στη σημασία του διαλόγου», κατηγορώντας την Ελλάδα πως εκείνη είναι που αρνείται τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου για ζητήματα όπως η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών κ.τ.λ.

Σε αυτό το πλαίσιο επέμεινε ότι το «Oruc Reis» στην κρίση του Αυγούστου πέρυσι «διεξήγαγε τις έρευνές του εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας», κατηγόρησε την Αθήνα ότι αγνόησε τις τουρκικές εκκλήσεις για διάλογο και υπερασπίστηκε το τουρκολιβυκό Μνημόνιο.

Κάλεσε δε την Αθήνα «να εγκαταλείψει τον Χάρτη της Σεβίλλης (σ.σ. στον οποίον καταγράφεται η σύνδεση ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ). Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ούτε η ΕΕ εγκρίνουν αυτόν τον χάρτη. Πρέπει να επαναλάβω ότι είναι λάθος ο υπολογισμός της Ελλάδας να σκέφτεται ότι η Τουρκία θα περιοριστεί μόνο στις ακτές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου», σημείωσε.

Εξάλλου, δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει ως «απλά παράλογη» την ελληνική θέση αναφορικά με την ΑΟΖ του Καστελόριζου, συμπληρώνοντας ότι «οι γεωγραφικές συνθήκες τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Μεσόγειο εντέλλουν ότι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, όπως ελπίζουμε να πετύχουμε, πρέπει πρώτα να συζητηθεί σε διμερείς διαπραγματεύσεις και επί τη βάση της αρχής της ευθυδικίας». Πρόσθεσε ότι η στάση της Τουρκίας σε αυτή τη θέση παραμένει αναλλοίωτη.

Τέλος, όσον αφορά το Κυπριακό, ο Τούρκος ΥΠΕΞ σύστησε να γίνει «μελέτη» της τουρκοκυπριακής πρότασης που κατατέθηκε στη Γενεύη (σ.σ. ανοικτά δύο κρατών), ισχυριζόμενος ότι «η επιμονή σε ξεπερασμένα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας μάς οδηγεί μόνο σε φαύλο κύκλο», ζητώντας να υπάρξει μια πιο «ανοιχτόμυαλη προσέγγιση». Σημείωσε ότι όραμα της τουρκικής πλευράς είναι η δημιουργία μιας σχέσης συνεργασίας μεταξύ των δυο κρατών στο νησί, στη βάση της κυριαρχικής ισότητας και του ίσου διεθνούς καθεστώτος.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αναβάθμιση του «παζαριού» υπό την «υψηλή εποπτεία» του ΝΑΤΟ

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για την επίσκεψη του Μ. Τσαβούσογλου:

«Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μ. Τσαβούσογλου, στην Ελλάδα και η προετοιμασία της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν προδιαγράφουν αναβάθμιση του "παζαριού" ανάμεσα στις κυβερνήσεις των δύο χωρών υπό "την υψηλή εποπτεία" του ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο του οποίου, άλλωστε, προβλέπεται να πραγματοποιηθεί και η παραπάνω συνάντηση.

Η θέση περί διαλόγου "χωρίς προαπαιτούμενα", που έθεσε με τη δήλωσή του στην Αθήνα ο Τσαβούσογλου, προετοιμάζει το έδαφος για απαράδεκτους συμβιβασμούς και δείχνει πως οι λαοί δεν πρέπει να εφησυχάζουν. Αλλωστε, η τουρκική αστική τάξη, στο πλαίσιο των "διερευνητικών συνομιλιών" και των άλλων συναντήσεων, έχει προβάλει ένα ευρύτατο σύνολο διεκδικήσεων, ενώ ο Μ. Τσαβούσογλου, κατά την επίσκεψή του στη Θράκη, μιλώντας περί τουρκικής μειονότητας και αμφισβητώντας τη Συνθήκη της Λοζάνης, επιδίωξε να αξιοποιήσει τη μειονότητα στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων δυνάμεων της Τουρκίας.
Κατά συνέπεια, οι αβρότητες στη διάρκεια των δηλώσεων και οι προσδοκίες, που επιδιώκεται να καλλιεργηθούν στους λαούς για "κλίμα" ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας, είναι στην πραγματικότητα χωρίς αντίκρισμα.

Η λεγόμενη "θετική ατζέντα" για την εμπέδωση των συμφερόντων των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεων Ελλάδας - Τουρκίας δεν έχει καμία σχέση με τα πραγματικά συμφέροντα των δύο λαών. Αντίθετα, εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τα κυριαρχικά και λαϊκά δικαιώματα, που θυσιάζονται στον βωμό της λεγόμενης "γεωστρατηγικής αναβάθμισης". Αλλωστε, και οι δύο κυβερνήσεις, μέσα από τη ΝΑΤΟική "σφηκοφωλιά", είναι μπλεγμένες στους σφοδρούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, που έχουν αιματοκυλήσει τους λαούς σε Λιβύη, Συρία, Καύκασο, Βαλκάνια, Ουκρανία κ.α.

Τη "θετική ατζέντα" πρέπει να την διαμορφώσουν με την πάλη τους οι δύο λαοί, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε ρήξη με όσους και όσα εμποδίζουν την ειρήνη και την ευημερία τους».