Marilyn Pauline "Kim" Novak _μύθοι και πραγματικότητα

1933 _Σαν σήμερα, γεννήθηκε η ταλαντούχα αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης Κιμ Νόβακ (Kim Novak) γνωστή από πληθώρα ταινιών και με κάποιες άψογες ερμηνείες πχ. εκείνης της σε διπλό ρόλο στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Δεσμώτης του ιλίγγου (Vertigo, 1958) επίσης Πικ-νικ (Picnic, 1955), Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι (The Man with the Golden Arm, 1955) κλπ., σε κάθε περίπτωση πληθωρική … Η φλόγα καίει ακόμα (Jeanne Eagles, 1957), Ο φιλαράκος μου (Pal Joey, 1957), Ήρθες αργά αγάπη μου (Bell, Book and Candle, 1958), Περασμένα μεσάνυχτα (Middle of the Night, 1959), Θ’ ανταμώσουμε ξανά (Strangers When We Meet, 1960) και Φίλησέ με, κουτέ (Kiss me Stupid) κά

Κατά τα τέλη της 10ετίας του 1950, ήταν μια από τις εμπορικότερες ηθοποιούς του αμερικανικού Box-Office κι είχε συμπρωταγωνιστήσει με μερικούς από τους δημοφιλέστερους ηθοποιούς της εποχής, αλλά η καριέρα της άρχισε να φθίνει κατά τα μέσα της 10ετίας του 1960 και μετά από μια σειρά αποτυχημένων ταινιών, που την έκαναν να αποσυρθεί από την υποκριτική το 1966 κάνοντας σποραδικές εμφανίσεις στο σινεμά. Επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη το 1980, πλάι στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ στο θρίλερ Στον καθρέφτη είδα τον δολοφόνο (The Mirror Crack’d). Έπειτα είχε ένα επιτυχημένο γκεστ στην τηλεοπτική σειρά Φάλκον Κρεστ όπου εμφανίστηκε για μια σεζόν την τηλεοπτική περίοδο 1986-1987 και μετά  αποφάσισε να αποσυρθεί οριστικά από την υποκριτική ύστερα από την άσχημη εμπειρία που είχε με τον σκηνοθέτη Μάικ Φίγκις κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Ερωτική καταιγίδα (Liebestraum) το 1991, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία της και έκτοτε έχει δηλώσει ότι δεν έχει καμιά διάθεση να επιστρέψει στα κινηματογραφικά δρώμενα.

Έφτασε στην κορυφή σχεδόν με την πρώτη, αλλά έπεσε στα αζήτητα σε χρόνο ρεκόρ, βλέποντας το αληθινό πρόσωπο του Χόλιγουντ. Συμπληρώνοντας τα 92 της χρόνια, μάλλον δεν θέλει να θυμάται και πολλά από την πορεία της στον κινηματογράφο _ μεσουράνησε ως σύμβολο του σεξ, δεινή πρωταγωνίστρια, αδέσμευτο πνεύμα, με ανυπόταχτο χαρακτήρα. Ποτέ, όμως, δεν χώνεψε τα αφεντικά του Χόλιγουντ, που ανεβάζουν και γκρεμίζουν καριέρες, γλεντώντας με την καταστροφή όσων δεν υποκύπτουν. Η Κιμ Νόβακ μπορεί να έκανε ορισμένους συμβιβασμούς με την κινηματογραφική βιομηχανία, αλλά ποτέ δεν χώνεψε τις άθλιες συμπεριφορές των ισχυρών της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας να θεωρούν τις στάρλετ ή τις ανερχόμενες ηθοποιούς σαν κορίτσια ελευθέριων ηθών _κοινώς πουτάνες, έτοιμα και γεμάτα ευγνωμοσύνη που θα τους κάνουν τα κέφια στο κρεβάτι ή ακόμη και στα πολυτελή γραφεία τους, ακόμη και μπροστά σε τρίτους, ως έπαθλα της μεγαλομανίας τους. Μπορεί σήμερα ακόμη και ορισμένες λέξεις ή μια άγαρμπη κίνηση να συνιστούν ποινικά και ηθικά κολάσιμες συμπεριφορές, αλλά εκείνες τις εποχές η σεξουαλική κακοποίηση, η κακοποιητική συμπεριφορά θεωρείτο μία φυσική εξέλιξη για την προώθηση μίας ηθοποιού και ειδικά αν ήταν νεαρή ή και ανήλικη…

Η ξεχωριστή της ομορφιά και το ταλέντο της θα πείσουν τους ιθύνοντες της Columbia ότι μπορεί να γίνει η διάδοχος της Ρίτα Χέιγουορθ, το αστέρι της οποίας είχε αρχίσει να θολώνει στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και να ανταγωνιστεί το σύμβολο του σεξ και πρωταγωνίστρια της 20th Century-Fox Μέριλιν Μονρόε. Το τελευταίο χαστούκι από τον κόσμο του θεάματος, θα το φάει το 2014, όταν σε μία σπάνια δημόσια εμφάνισή της στα βραβεία Όσκαρ, θα την λοιδορήσουν για τις πλαστικές, πράγματι αποτυχημένες, που είχε κάνει στο πρόσωπό της, ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ, με την ωμότητα που τον διακρίνει, θα σχολιάσει στο twitter «η Κιμ πρέπει να μηνύσει τον πλαστικό της χειρουργό», επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά ότι το Χόλιγουντ και η βιομηχανία του θεάματος σέβεται μόνο την εξωτερική εμφάνιση και απολαμβάνουν να σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν…

🤔  Για να εξηγούμαστε, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι: Η Νόβακ υπήρξε απλά μια ηθοποιός του καιρού της _ηθοποιός του Χόλιγουντ, που δεν έκανε _ας το πούμε έτσι την “επανάστασή της” δεν είναι Meryl Streep … Greta Garbo… Lillian Gish …Marlene Dietrich …Marilyn Monroe ούτε Michelle Pfeiffer _Hedda Hopper _Sherry Lansing _Kathryn Bigelow _Lois Weber _Alice Guy-Blaché, που κατά κάποιον τρόπο έβαλαν σφραγίδα με διακριτό ίχνος στο Χόλιγουντ και στο παγκόσμιο σινεμά _για να μην αναφερθούμε στον νεορεαλισμό και στη σουηδική σχολή.

Η παρουσίαση που ακολουθεί, περιλαμβάνει και κάποια _ας πούμε “κουτσομπολιά”, που κουράζουν. Δεν τα έβαλα στην τύχη. Βλέποντας dietro le quinte φαίνεται το αδηφάγο star system της εμπορευματοποίησης των πάντων _καλή ανάγνωση

Η Marilyn Pauline "Kim" Novak είναι συνταξιούχος πλέον ηθοποιός και ζωγράφος, με συνεισφορά στον κινηματογράφο που τιμήθηκε με δύο Χρυσές Σφαίρες, μια Τιμητική Χρυσή Άρκτο και ένα αστέρι στο Hollywood Walk of Fame. Αν και εκείνη την εποχή ήταν ακόμη σχετικά νέα, η Νόβακ αποσύρθηκε από την υποκριτική μέχρι το 1966 και έκτοτε έχει δουλέψει μόνο σποραδικά. Μετά από μια απογοητευτική εμπειρία _που την συμάδεψε, όπως ήδη αναφέραμε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Liebestraum (1991), αποσύρθηκε οριστικά από την υποκριτική.

Πρώιμη ζωή

Η Marilyn Pauline Novak γεννήθηκε στο Σικάγο του Ιλινόις 13^η Φλεβάρη 1933 _δεύτερη κόρη του Τζόζεφ και της Μπλανς (το γένος Κραλ) Νόβακ (που εμφανίστηκαν και οι δύο μαζί της στην ταινία του 1962 The Notorious Landlady. Και οι δύο γονείς της ήταν Τσέχικης καταγωγής _Ο Τζόζεφ (1897–1987) δάσκαλος ιστορίας που έπιασε δουλειά ως αποστολέας φορτίων στους σιδηροδρόμους του Σικάγο, του Μιλγουόκι και του Σεντ Πολ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Η Νόβακ, μετά το Δημοτικό, το Λύκειο και το κολλέγιο, κέρδισε δύο υποτροφίες στο School of the Art Institute of Chicago και κατά τη διάρκεια των καλοκαιριν΄΄ων της διακοπών πήγε σε μια περιοδεία cross-country ως μοντέλο προώθησης …καταψύκτη σε εμπορικές εκθέσεις και ονομάστηκε "Μις Deepfreeze".

Υποκριτική καριέρα 1953–1958
Πρώιμες ταινίες και breakthrough

Στο Σαν Φρανσίσκο, αφού τελείωσε η περιοδεία της εταιρείας ψυγείων, η Νόβακ και δύο άλλα μοντέλα αποφάσισαν να ταξιδέψουν στο Λος Άντζελες, για να ελέγξουν την κινηματογραφική βιομηχανία. Στο Λος Άντζελες, οι τρεις, αυτή ως Μέριλιν Νόβακ, πήραν δεύτερους ρόλους στο Son of Sinbad (γυρισμένο το 1953, κυκλοφόρησε το 1955) και αργότερα, για το The French Line (1953), με πρωταγωνίστρια την Jane Russell στο RKO. Εκεί η Νόβακ ανακαλύφθηκε από έναν πράκτορα, ο οποίος της υπέγραψε ένα μακροχρόνιο συμβόλαιο με την Columbia. Από την αρχή της καριέρας της ήθελε να είναι πρωτότυπη _η “επανάσταση” που λέγαμε… και όχι ένα άλλο στερεότυπο, τσακώθηκε με τον CEO της Columbia, Harry Cohn, αρχικά για την αλλαγή του ονόματός της. Ο Cohn πρότεινε το όνομα "Kit Marlowe", υποστηρίζοντας: "Κανείς δεν θα πάει να δει ένα κορίτσι με όνομα Polack!", αλλά η Novak επέμενε να κρατήσει το όνομά της, λέγοντας, "Είμαι Τσέχα, Πολωνή αλλά _όπως και να ΄ναι , είναι το όνομά μου!" Τελικά συμβιβάστηκαν με το όνομα «Kim Novak».

Η Κολούμπια σκόπευε να την κάνει διάδοχός τους της Ρίτας Χέιγουορθ, της μεγαλύτερης σταρ της 10ετίας του 1940, της οποίας η καριέρα είχε παρακμάσει _σσ. άλλη πονεμένη ιστορία. Επίσης, το στούντιο ήταν αισιόδοξο ότι η Novak θα τους έφερνε την ίδια εισπρακτική επιτυχία που έφερε η Marilyn Monroe στην 20th Century-Fox. Ο πρώτος ρόλος της ήταν στο φιλμ νουάρ Pushover (1954), στο οποίο έλαβε την τρίτη καλύτερη κριτική μετά  τον _μεσουρανούντα τότε Fred MacMurray και τον Philip Carey. Στη συνέχεια συμπρωταγωνίστησε στη ρομαντική κωμωδία Phffft (1954) ως Janis, έναν χαρακτήρα που βρίσκει τον Robert Tracey (Jack Lemmon) "πραγματικά χαριτωμένο". Και οι δύο ταινίες ήταν αρκετά επιτυχημένες στο box office με την Novak να παίρνει όλο και πιο ευνοϊκές κριτικές για τις ερμηνείες της. Στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, το 5 Against the House (1955), ένα σοβαρό αστυνομικό δράμα, έλαβε τη δεύτερη καλύτερη κριτική μετά τον Γκάι Μάντισον αλλά πάνω ακόμη κι από τον Μπράιαν Κιθ, ενώ το όνομά της μπήκε στις αφίσες πάνω από τον τίτλο. Ήταν ήδη μια _μικρή, επιτυχία στην κριτική και στο box office.

Στη συνέχεια, υποδύθηκε τη Μάτζ Όουενς στην κινηματογραφική εκδοχή του Πικ-νικ (1955), από το θεατρικό έργο του Γουίλιαμ Ίντζ, με συμπρωταγωνιστές τους Γουίλιαμ Χόλντεν και Ρόζαλιντ Ράσελ. Ο σκηνοθέτης, Τζόσουα Λόγκαν, θεώρησε ότι η Νόβακ θα είχε περισσότερο χαρακτήρα με κόκκινα μαλλιά και συμφώνησε να φορέσει μια κόκκινη περούκα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, που τη δοκίμασε για τον ρόλο αρκετές φορές και ήταν ευχαριστημένος με την απόδοσή της, νιώθοντας ότι ήταν κοντά στον χαρακτήρα που ήθελε. Το Picnic ήταν ένας ηχηρός θρίαμβος (για κριτικούς και εισιτήρια), και η Novak κέρδισε ένα βραβείο Χρυσής Σφαίρας για τον\την πιο υποσχόμενη πρωτοεμφανιζόμενη. Ήταν επίσης υποψήφια BAFTA για την καλύτερη ξένη ηθοποιό, αλλά δεν κέρδισε. Εμφανίστηκε ως mystery guest στην εκπομπή του παιχνιδιού What's My Line; στις 5 Φεβρουαρίου 1956, για να προωθήσει τα εγκαίνια της ταινίας στο Radio City Music Hall. Στη συνέχεια, ο σκηνοθέτης Otto Preminger της ενέταξε στο καστ της πολύ σημαντικής ταινία The Man with the Golden Arm (ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι _1955), στο οποίο έπαιξε την αποτρόπαια πρώην κοπέλα του Frank Sinatra. Σε ένα καστ που περιλάμβανε την Eleanor Parker, η Novak έλαβε επαίνους ως ένα από τα φωτεινά σημεία της ταινίας _και η ταινία ήταν μια επιτυχία στο box office.

Το επόμενο έργο της The Eddy Duchin Story (1956), ήταν η Marjorie Oelrichs, σύζυγο του πιανίστα Eddy Duchin, τον οποία υποδύθηκε _άλλος μεγάλος της εποχής ο Tyrone Power. Επειδή οι δύο πρωταγωνιστές δεν τα πήγαιναν καλά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων (ήταν και γυναικάς ο Power), η Νόβακ σχεδόν σκέφτηκε να αποχωρήσει από την παραγωγή αλλά … Την εποχή που κυκλοφόρησε, η ταινία γνώρισε κριτική και εισπρακτική επιτυχία, με πολλούς να υποδηλώνουν ότι οι διαφημίσεις της Novak για το διαιτητικό αναψυκτικό No-Cal συνέβαλαν θετικά στην επιτυχία της. Της προσφέρθηκε να επιλέξει το επόμενο έργο της, που ήταν τη βιογραφική Jeanne Eagels (1957), στην οποία απεικόνιζε ηθοποιό της βωβής οθόνης που ήταν εθισμένη στην ηρωίνη. Με συμπρωταγωνιστή τον Jeff Chandler, η ταινία ήταν σε μεγάλο βαθμό μια φανταστική αφήγηση της ζωής της Eagels.  Η ταινία απέσπασε αρνητικές κριτικές, αλλά πήγε τέλεια στο box office. Η οικογένεια μήνυσε την Columbia για τον τρόπο που είχε απεικονιστεί η Eagels στην ταινία.

Αφού εμφανίστηκε σε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών, η Νόβακ έγινε μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες στα box-office 1957 και 1958. Στη συνέχεια, η Κολούμπια την έβαλε σε μια κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ Pal Joey (επίσης το 1957), βασισμένη σε σενάριο του 1940 (θεατρικό έργο του Μπρόντγουεϊ) να κάνει τη Linda English, μια αφελή showgirl, συμπρωταγωνιστώντας ξανά δίπλα στον Frank Sinatra και τη Rita Hayworth _ έλαβε ευνοϊκές κριτικές. Το Variety ονόμασε την ταινία «δυνατή, αστεία ψυχαγωγία», αν και η ερμηνεία της Novak προκάλεσε μεν ανάμεικτες αντιδράσεις, αλλά η ταινία ήταν μεγάλη επιτυχία στο box office και θεωρείται μία από τις καλύτερες ερμηνείες του Novak.

1958:
Novak Vertigo _Judy Barton

Ο Hitchcock εργαζόταν στην επόμενη ταινία του, Vertigo (1958), όταν η πρωταγωνίστριά του, Βέρα Μάιλς, έμεινε έγκυος και έπρεπε να αποσυρθεί από τον περίπλοκο _διπλό, ρόλο της Τζούντι Μπάρτον και τότε πλησίασε τον Harry Cohn ζητώντας του την Νόβακ τον πρωταγωνιστικό ρόλο χωρίς καν να ζητήσει screen test. Αν και ο Κον _αφού το διάβασε το σενάριο το μίσησε, επέτρεψε στην Κιμ να το διαβάσει επειδή θεωρούσε τον Χίτσκοκ σπουδαίο σκηνοθέτη. Η Νόβακ το λάτρεψε, καθώς κατάλαβε πως μπορούσε να ταυτιστεί με τον χαρακτήρα και συμφώνησε να λάβει μέρος στην ταινία χωρίς να συναντήσει τον Χίτσκοκ. Ταυτόχρονα, κινητοποιήθηκε με άλλους μαζί για περισσότερα χρήματα από την Κολούμπια _ενάντια σε αμοιβές ψίχουλα σε σχέση με τα κέρδη και αρνήθηκε να εμφανιστεί στο καστ του Vertigo διαμαρτυρόμενη  για τα 1.250 $ την εβδομάδα που της έδιναν και προσέλαβε νέους πράκτορες για να την εκπροσωπήσουν, ζητώντας προσαρμογή στο συμβόλαιό της. Ο Cohn, ο οποίος πήρε προμήθεια 250.000$ για να πάρει μέρος η Novak στο Vertigo, την ανέστειλε, αλλά μετά από μερικές εβδομάδες διαπραγματεύσεων, υποχώρησε και της πρόσφερε ένα νέο συμβόλαιο αντάξιο μεγάλης star διπλασιάζοντας το ποσό σε 3.000$ την εβδομάδα και εξήγησε στον Τύπο: «Δεν μου αρέσει να με εκμεταλλεύονται».

Η Νόβακ τελικά πήρε τη δουλειά, και σύμφωνα με τον Χίτσκοκ, είχε «κάθε είδους προκαταλήψεις» για τον χαρακτήρα της, συμπεριλαμβανομένου του τι θα φορούσε και τι δεν θα φορούσε. Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, είπε στον σκηνοθέτη ότι δεν της άρεσαν το γκρι κοστούμι και τα μαύρα παπούτσια που επρόκειτο να φορέσει, θεωρώντας τα πολύ βαριά και άκαμπτα για τον χαρακτήρα της. Η Νόβακ θυμήθηκε αργότερα "Δεν πίστευα ότι θα είχε σημασία γι' αυτόν τι είδους παπούτσια φορούσα. Ποτέ δεν είχα σκηνοθέτη που να ασχολείται ιδιαίτερα με τα κοστούμια, τον τρόπο σχεδίασής τους, τα συγκεκριμένα χρώματα. Τα δύο πράγματα που ήθελε περισσότερο ήταν αυτά τα παπούτσια και αυτό το γκρι κοστούμι" που σχεδίαζε για αρκετούς μήνες. Η Νόβακ έμαθε να το κάνει να λειτουργεί, καθώς το έβλεπε ως σύμβολο του χαρακτήρα της. Παρόλα αυτά, ο Χίτσκοκ της επέτρεψε να αναπτύξει η ίδια τον χαρακτήρα _και όπως θυμήθηκε αργότερα: "Με ενθουσιάζει να δουλεύω σε διπλές προσωπικότητες γιατί νομίζω ότι έχω πολλές. Και νομίζω ότι μπόρεσα να χρησιμοποιήσω τόσα πολλά από εμένα σε εκείνη την ταινία. Στην αρχή ένιωθα ανασφάλεια γιατί έλεγα συνέχεια __"Είναι σωστό; Πώς θέλεις να παίξω αυτόν τον χαρακτήρα;» __ είπε ο Χίτσκοκ: «Σε προσέλαβα και αυτό θέλω, αυτό που φέρνεις σε αυτόν τον ρόλο. Αλλά αυτό που περιμένω από σένα είναι να σταθείς εκεί που θέλω, να φοράς ό,τι θέλω και να μιλάς με τον ρυθμό που θέλω." Και δούλεψε πολύ καιρό μαζί μου για να προσπαθήσω να πετύχω τον σωστό ρυθμό." _του είμαι ευγνώμων

Εγώ, όταν διάβασα για πρώτη φορά εκείνες τις γραμμές όπου λέει: «Θέλω να με αγαπάς για μένα» με όλη τη συζήτηση σε εκείνη τη σκηνή, ταυτίστηκα τόσο πολύ με αυτό γιατί πήγαινα στο Χόλιγουντ ως νεαρή κοπέλα και ξαφνικά ανακάλυψα ότι θέλουν να σε αλλάξουν να σε ξεπεράσουν εντελώς, ήταν μια τέτοια ολική αλλαγή και ήταν σαν να πάλευα πάντα να δείξω λίγο από τον εαυτό μου, νιώθοντας ότι ήθελα να είμαι εκεί. Ήταν σαν να μου έφτιαχναν τα μαλλιά και πήγαιναν να ξανακάνουν ένα σωρό πράγματα. Έτσι, πραγματικά ταυτίστηκα με κάτι που είχε γίνει με τη δυσαρέσκεια, με το να θέλει το δικό του. Χρειάζεται έγκριση και θέλει να αγαπηθεί και θέλει, τελικά, να κάνει κάθε προσπάθεια για να το πετύχει αλλάζοντας τα μαλλιά της και όλα αυτά τα διαφορετικά πράγματα. Και μετά όταν εμφανίζεται η Τζούντι, είναι μια άλλη ιστορία όταν πρέπει να περάσει αυτή την αλλαγή. Πραγματικά ταυτίστηκα με την ταινία γιατί έλεγε, "Σε παρακαλώ, δες ποιος είμαι. Ερωτεύσου με."

Η Νόβακ περιέγραψε τον Χίτσκοκ ως κύριο, αλλά θεώρησε περίεργη την εμπειρία της συνεργασίας μαζί του. "Δεν ξέρω αν του άρεσα ποτέ. Ποτέ δεν κάθισα μαζί του για δείπνο ή τσάι ή οτιδήποτε άλλο, εκτός από ένα δείπνο με καστ, και άργησα σε αυτό. Δεν έφταιγα εγώ, αλλά νομίζω ότι πίστευε ότι άργησα να κάνω είσοδο ως σταρ και το κράτησε εναντίον μου. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ποτέ δεν μου είπε τι σκεφτόταν ως σκηνοθέτης". Ο σκηνοθέτης ήταν πραγματικά απογοητευμένος που την είχε αντί της Βέρα Μάιλς, όπως έμαθε αργότερα η Νόβακ. "Στον Χίτσκοκ δεν άρεσα ένιωσε ότι  κατέστρεφα. Και μετά το τέλος της ταινίας άκουσα πόσο πολύ νόμιζε ότι είχα καταστρέψει τη εικόνα του. Εγώ ένιωσα ότι έκανα πολύ καλή δουλειά σε εκείνη την ταινία και πήρα μερικές από τις καλύτερες κριτικές της καριέρας μου. Αλλά ο Χίτσκοκ δεν μπορούσε να κατηγορήσει τον εαυτό του, οπότε κατηγόρησε εμένα. Αλλά τα πήγα πολύ καλά με τον James Stewart, που με στήριζε στα γυρίσματα συνεχώς. Μου φέρθηκε τόσο καλά. Έμαθα πολλά για την υποκριτική από αυτόν. Όταν είχαμε συναισθηματικές σκηνές, έπρεπε να προετοιμαστεί πρώτα βαθιά μέσα του, και ήξερες πως πρέπει να τον αφήσεις ήσυχο γι αυτό. Και όταν τελείωνε, δεν θα έφευγε. Επέτρεπε στον εαυτό του να βγει διακριτικά. Με κρατούσε από το χέρι και έσφιγγα το χέρι του για να κατέβουμε _χέρι ζεστό και φιλικό, καμιά σχέση μ΄αυτούς που ξέρουν μόνο να σου βάζουν χέρι".

Η ταινία είχε ανάμεικτες κριτικές την εποχή της κυκλοφορίας της και έσπασε τα μούτρα της ακόμη και στο box office, αλλά έκτοτε έχει επαναξιολογηθεί και θεωρείται ευρέως ένα από τα καλύτερα έργα του σκηνοθέτη. Στη δημοσκόπηση των κριτικών Sight & Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου του 2012, το Vertigo ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών και "η Νόβακ εξέπληξε τους κριτικούς κινηματογράφου" Ο Bosley Crowther, γράφοντας για τους New York Times, την περιέγραψε ως "πραγματικά καταπληκτική" και η κριτική του Variety σημείωσε ότι ήταν "ενδιαφέρουσα υπό τη σκηνοθεσία του Χίτσκοκ" "εξαιρετική", προσθέτοντας πως ήταν "μια τόσο γενναία Νόβακ και συναισθηματικά άμεση". Ωστόσο, η ίδια απογοητεύτηκε από την ερμηνεία της όταν παρακολούθησε την ταινία το 2013. "Ήμουν πραγματικά απογοητευμένη. Και οι δύο χαρακτήρες ήταν υπερβολικοί. Θα με θυμούνται πάντα στο Vertigo, που δεν είμαι τόσο καλή, αλλά δεν με κατηγορώ γιατί υπάρχουν μερικές σκηνές όπου ήμουν υπέροχη".

1958–1965:
Παρακμή & άλλα εγχειρήματα

Ο Νόβακ συνεργάστηκε ξανά με τον Στιούαρτ στο Richard Quine's Bell, Book and Candle (επίσης, το 1958) μια κωμωδία σύγχρονης μαγείας με πρωταγωνιστές Jack Lemmon και Ernie Kovacs, που αποδείχτηκε επιτυχία στο box office. Έπειτα πρωταγωνίστησε δίπλα στον Φρέντρικ Μαρτς στο διάσημο ρομαντικό δράμα Middle of the Night (1959), το οποίο περιέγραψε όχι μόνο ως την αγαπημένη της ταινία, αλλά αναφέρει επίσης την ερμηνεία της στην ταινία ως την καλύτερή της.

Η Νόβακ πρωταγωνίστησε στο πλευρό του Κερκ Ντάγκλας στο ρομαντικό δράμα Strangers When We Meet (1960), το οποίο απέσπασε μικτές κριτικές, αλλά γνώρισε οικονομική επιτυχία. Ο Ρίτσαρντ Κουάιν ήταν ο σκηνοθέτης, καθώς και ο αρραβωνιαστικός της τότε. Το στούντιο σχεδίαζε να τους δώσει το σπίτι που χτίστηκε ως μέρος της ιστορίας κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ως γαμήλιο δώρο, αλλά ο γάμος τους δεν έγινε ποτέ. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας ταινίας που γύρισαν μαζί, τη βρετανική κωμωδία μυστηρίου The Notorious Landlady (1962) με τους Jack Lemmon και Fred Astaire, ανακάλυψε και αγόρασε το μελλοντικό της σπίτι δίπλα στη θάλασσα κοντά στο Big Sur στην κεντρική Καλιφόρνια. Έγινε το καταφύγιό της και άδυτο μετά την αποχώρησή της από το Χόλιγουντ.

Ο Novak έκανε μια ανεξάρτητη συμφωνία πέντε ταινιών _υπό όρους, αλλά αποδείχθηκε κακή επιλογή λόγω των συγκρούσεων με τους επικεφαλής για τα σενάρια. Η πρώτη τους προσπάθεια, η κωμωδία Boys' Night Out (1962), ήταν ανεπιτυχής. Αφού το σπίτι της στο Χόλιγουντ επέζησε από τη μεγάλη πυρκαγιά στο Bel Air του 1961, τελικά χάθηκε λίγα χρόνια αργότερα όταν παρασύρθηκε μαζί με τα περισσότερα υπάρχοντά της σε μια κατολίσθηση λάσπης το 1966. Στο ενδιάμεσο, έκανε το δράμα του W. Somerset Maugham Of Human Bondage (1964) με τον Laurence Harvey στην Ιρλανδία. Αυτή η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά της διάσημης ιστορίας ξεπέρασε το χρονοδιάγραμμα και τον προϋπολογισμό, και επίσης απέτυχε.

Η σεξοκωμωδία Kiss Me, Stupid (1964) με τον Dean Martin ήταν επιλογή του Billy Wilder. Ο Πίτερ Σέλερς είχε αρχικά επιλεγεί και είχε ξεκινήσει τα γυρίσματα, αλλά είχε υποστεί καρδιακή προσβολή (μία από τις πολλές) οπότε ο Ray Walston τον αντικατέστησε την τελευταία στιγμή. Η ταινία είχε προβλήματα να κυκλοφορήσει λόγω των συγκρούσεων με τη Legion of Decency _σσ. Εθνική Λεγεώνα της Ευπρέπειας, γνωστή και ως Καθολική, μια αμερικανική ομάδα κυνηγιού μαγισσών που ιδρύθηκε το 1934. Η ταινία ξεκίνησε με καυστικές κριτικές και ενώ έβγαλε χρήματα, δεν βοήθησε στην καριέρα της Novak. Χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε ξανά και αναγνωρίστηκε για την προοδευτική της σκέψη και πήρε διθυραμβικές κριτικές, ιδιαίτερα για την ερμηνεία της ως "Polly the Pistol".

Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στην ιστορική κωμωδία The Amorous Adventures of Moll Flanders (1965) στην Αγγλία με τον Βρετανό ηθοποιό Richard Johnson. Εμπνευσμένο από την παρόμοια ταινία Tom Jones, απέσπασε αρνητικές κριτικές αλλά είχε μέτρια επιτυχία στο box office. Η Νόβακ στο μεταξύ παντρεύτηκε τον Johnson το 1965 και τον χώρισε την άνοιξη του 1966 _το διαζύγιο ήταν συναινετικό  και παρέμειναν φίλοι.

Το 1966, η Νόβακ επιλέχθηκε ως πρωταγωνίστρια στο αποκρυφιστικό θέμα μυστηρίου Eye of the Devil, με συμπρωταγωνιστές τους David Niven και Donald Pleasence. Η υπόθεση της ταινίας κίνησε το ενδιαφέρον της Νόβακ, αλλά βρήκε τα γυρίσματα δύσκολα και δυσάρεστα _στην πορεία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει αφού έπεσε από ένα άλογο, με αποτέλεσμα σοβαρούς τραυματισμούς από τους οποίους χρειάστηκε χρόνος για να αναρρώσει και αντικαταστάθηκε από την Deborah Kerr.

1966–1991
Δράση σποραδικά

Μέχρι το τέλος του 1966, ήταν συναισθηματικά στραγγισμένη και δεν ήθελε πλέον να ζήσει τη ζωή ενός σταρ του κινηματογράφου του Χόλιγουντ, στο φως της δημοσιότητας με τον Τύπο να εξετάζει κάθε της κίνηση. Όταν μια σχεδόν ολική καταστροφή στο σπίτι της κόστισε όλες τις οικονομίες της ζωής της σε μπουλντόζες κλπ. μετακόμισε από το Χόλιγουντ στο Big Sur. Από εκεί και πέρα, η υποκριτική έγινε δουλειά και δεν ήταν πλέον επαγγελματική επιλογή. Η Νόβακ προτίμησε να επικεντρωθεί στην πρώτη της αγάπη, τις εικαστικές τέχνες, γράφοντας συχνά ποίηση για να συνοδεύει τους πίνακές της, γράφοντας ακόμη και στίχους τραγουδιών. Ο Harry Belafonte και το Kingston Trio ηχογράφησαν μερικά από τα λαϊκά της τραγούδια τη δεκαετία του 1960.

Επέστρεψε στην οθόνη για το The Legend of Lylah Clare (1968), με πρωταγωνιστές τους Peter Finch και Ernest Borgnine, σε σκηνοθεσία Robert Aldrich. Έπαιξε έναν διπλό ρόλο, απεικονίζοντας ένα πρόσωπο που παρασύρεται από τον ψυχαναγκαστικό σκηνοθέτη εραστή της. Ο Robert Aldrich ζήτησε από τον Novak γερμανική προφορά για αυτόν τον ρόλο, αλλά εκείνη ένιωθε ότι ήταν απίστευτο και υπερβολικό και δεν … Στην πρεμιέρα, σοκαρίστηκε όταν άκουσε τη φωνή της να έχει μεταγλωττιστεί από μια Γερμανίδα ηθοποιό σε πολλές σκηνές. Ο Aldrich δεν της το είχε πει, ούτε της είχε δώσει την ευκαιρία _επιμένοντας και συζητώντας να το κάνει η ίδια. Η ταινία περιφρονήθηκε επιθετικά από τους κριτικούς και η Novak απέσπασε μερικές από τις χειρότερες κριτικές της καριέρας της. Ήταν επίσης μια καταστροφή box office _ μετάνιωσε που έπαιξε. Η τελευταία ταινία που έκανε στη 10ετία του '60 ήταν η κωμωδία Western The Great Bank Robbery (1969), με τους Zero Mostel, Clint Walker και Claude Akins.

Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια που περιέγραψε ως «αυτοεπιβεβλημένες διακοπές», η Novak συμφώνησε να λάβει μέρος σε δύο έργα. Επέστρεψε στην οθόνη με έναν ρόλο στην ταινία ανθολογίας τρόμου Tales That Witness Madness (1973) και πρωταγωνίστησε επίσης ως το κορίτσι της χορωδίας του Λας Βέγκας, Gloria Joyce, έναν χαρακτήρα με τον οποίο μπορούσε να ταυτιστεί, στην τηλεοπτική ταινία The Third Girl From the Left (1973), με τον πραγματικό της φίλο εκείνη την εποχή, Michael Brandon. Η Novak παραδέχτηκε ότι προτιμούσε τις τηλεοπτικές ταινίες, καθώς πίστευε ότι ήταν πιο γρήγορες στο γύρισμα. Περιέγραψε τα σενάρια ταινιών εκείνης της εποχής ως προσβλητικά, λέγοντας ότι δεν της άρεσε το περιττό σεξ που έβρισκε στα περισσότερα από αυτά. Το 1975, συμμετείχε στην ταινία του ABC Satan's Triangle επειδή της κίνησε το ενδιαφέρον η ιστορία, η οποία πραγματευόταν το υπερφυσικό. Η Novak είχε έναν μικρό ρόλο στο The White Buffalo (1977), ένα γουέστερν με πρωταγωνιστή τον Charles Bronson, και έκλεισε τη 10ετία παίζοντας την Helga στο Just a Gigolo (1979), δίπλα στον David Bowie. Και οι δύο ταινίες ήταν αποτυχημένες, αλλά δεν κατηγορήθηκε λόγω των δευτερευόντων ρόλων της σε αυτές.

Το 1980, έπαιξε τη φανταστική ηθοποιό Λόλα Μπρούστερ στο βρετανικό θρίλερ μυστηρίου The Mirror Crack'd, βασισμένο σε ιστορία της Αγκάθα Κρίστι. Συμπρωταγωνίστησε μαζί με τους Angela Lansbury, Tony Curtis, Rock Hudson και Elizabeth Taylor. Της άρεσε και τα πήγε καλά με τους συμπρωταγωνιστές της και η ταινία είχε μέτρια επιτυχία. Η Νόβακ δεν εμφανίστηκε σε καμία ταινία μεγάλου μήκους κατά την υπόλοιπη 10ετία του 1980. Τα υποκριτικά της στοιχεία κατά τη διάρκεια της 10ετίας περιλάμβαναν την τηλεοπτική του Malibu (1983) και το πιλοτικό επεισόδιο του The New Alfred Hitchcock Presents (1985). Οι παραγωγοί της επιτυχημένης mega σαπουνόπερας Falcon Crest πρόσφεραν στη Novak έναν ρόλο στη σειρά τους παρόμοιο με τον χαρακτήρα της στο Vertigo. Εμφανίστηκε ως η μυστικοπαθής "Kit Marlowe" σε 19 επεισόδια από το 1986 έως το 1987.

Η ιδέα της Novak ήταν να ονομάσει τον χαρακτήρα της Kit Marlowe, καθώς ήταν το καλλιτεχνικό όνομα που ήθελε να χρησιμοποιήσει η Columbia όταν ξεκίνησε. Η πρώην Marilyn Pauline Novak περιέγραψε με ειρωνικό τρόπο αυτή την εξέλιξη των γεγονότων ως ουσιαστικά την εκδίκηση του Cohn εναντίον της από τον τάφο του. Το 1989, εμφανίστηκε μαζί με τον James Stewart ως παρουσιαστής στα 61^α  Όσκαρ. Ερωτηθείσα στην αίθουσα Τύπου για μια πιθανή επιστροφή, είπε ότι αν κάποιος της έστελνε ένα σενάριο που ήθελε πολύ να κάνει, με ένα ρόλο που ένιωθε ότι δεν μπορούσε να το αρνηθεί, θα ήταν ευτυχής να επιστρέψει στη δουλειά στη μεγάλη ή τη μικρή οθόνη. Ταυτόχρονα, απέρριψε πολλές προσφορές για ταινίες, καθώς και την ευκαιρία να εμφανιστεί σε μια δεύτερη σεζόν του Falcon Crest, για να γράψει την αυτοβιογραφία της, με δοκιμαστικό τίτλο Through My Eyes. Μετά η Novak αποφάσισε να αποκαταστήσει την επαφή με τον ατζέντη της και να αναζητήσει προκλητικούς ρόλους αφού συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν ικανοποιημένη καλλιτεχνικά. Είπε τότε, "Αισθάνομαι ότι δεν ανταποκρίθηκα σε αυτό που έπρεπε να κάνω. Με άλλα λόγια, χαίρομαι για την απομάκρυνση από το Χόλιγουντ: Δεν το μετανιώνω. Ξέρω ότι αυτό ήταν σημαντικό και καλό. Αλλά με την ίδια λογική, ήταν σαν ημιτελής δουλειά". Επέστρεψε στον κινηματογράφο με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Rose Sellers στο The Children (1990) δίπλα στον Ben Kingsley. Βρετανο-γερμανική συμπαραγωγή, η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου και απέσπασε καλές κριτικές. Ο Leonard Maltin επαίνεσε την υποκριτική της και θεώρησε την ερμηνεία της «εξαιρετική». Ωστόσο, μετά από διαφωνίες μεταξύ του σκηνοθέτη Tony Palmer και του διανομέα για το μοντάζ και τη μουσική, η ταινία αποσύρθηκε από την κυκλοφορία και δεν διανεμήθηκε ποτέ

        10ετία 1990

Ο σκηνοθέτης Mike Figgis της πρόσφερε τον ρόλο μιας άρρωστης συγγραφέα με μυστηριώδες παρελθόν στο θρίλερ Liebestraum (1991) δίπλα στον Kevin Anderson και τον Bill Pullman  Η Νόβακ λάτρεψε το σενάριο και σκέφτηκε ότι θα ήταν μια σημαντική ευκαιρία _ωστόσο, η συνεργασία της με τον Φίγκις ήταν τεταμένη και οι δυο τους είχαν από την αρχή συγκρούσεις. Συμφώνησε να κάνει την ταινία έχοντας την εντύπωση ότι επρόκειτο να παίξει ολόκληρο τον χαρακτήρα, αλλά ο Figgis ένιωσε ότι δεν μπορούσε να παίξει τον ρόλο flashback όπως ήθελε, και προσέλαβε την Sarah Fearon για αυτές τις σκηνές. Οι δυο τους συγκρούστηκαν στο πλατό, καθώς οι απόψεις τους για το σενάριο διέφεραν και ήταν από πολλές απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες. Αν και τον θεωρούσε λαμπρό σκηνοθέτη, ένιωθε ότι η ιστορία ήταν πολύ προσωπική για εκείνον, καθώς αφορούσε τη δική του ζωή, και η Νόβακ έπαιζε τη μητέρα του. Ήταν επίσης δυστυχισμένη, καθώς ένιωθε ότι της ζητούσε να συμπεριφερθεί σαν μαριονέτα. "Ήθελε αυτό που νόμιζε ότι είχε φτιάξει ο Χίτσκοκ. Αλλά ο Χίτσκοκ δεν το έκανε αυτό. Ο Φίγκις δεν ήξερε τον Χίτσκοκ. Οπότε με αντιμετώπισε όπως νόμιζε, προσπάθησε να με χειραγωγήσει ώστε να κάνω ακριβώς... Τρελάθηκα". Η Νόβακ αργότερα είπε ότι ήταν πληγωμένη, καθώς "Ήταν τόσο οδυνηρό για μένα γιατί με πήγε πίσω στον Χάρι Κον και όλο αυτό το διάστημα. Και ξανά λέγοντας, Κοίτα, για όνομα του Θεού, δεν το άκουσες; Δεν θέλουμε να κάνεις τίποτα. Απλά να είσαι "Κιμ Νόβακ". Αυτή η ταινία με πόνεσε περισσότερο από ό,τι … "Ξέρω ότι πιστεύει ότι είμαι τελείως σκύλα. Αυτός ο ρόλος ήταν υπέροχος, γεμάτος βάθος. Όταν τον ερμήνευσα με τον τρόπο που νόμιζα ότι ήταν εμφανής στο απίστευτο σενάριο, είπε, "Δεν κάνουμε ταινία για την Κιμ Νόβακ, απλά παπαγάλιζε!. Αν συνεχίσεις να παίζεις τον ρόλο με αυτόν τον τρόπο, θα σε αποκλείσω …

Στη συνέχεια σχεδίασε να κάνει μια κωμωδία με τον Γάλλο σκηνοθέτη Claude Berri, με πρωταγωνιστή επίσης τον Peter Falk και ένα ριμέικ του Bell, Book and Candle με τη Σάρον Στόουν. Καμία ταινία δεν έγινε, και μετά τη δύσκολη εμπειρία με το Liebestraum, οριστικοποιήθηκε η απόσυρσή της από την κινηματογραφική βιομηχανία. Το 2004, είπε στο Associated Press:  Κάηκα τόσο πολύ με όλ αυτά που ήθελα να φύγω … αλλά μετά, αν περιμένεις αρκετά, σκέφτεσαι, «Ω, μου λείπουν ορισμένα πράγματα». Η δημιουργία μιας ταινίας είναι υπέροχη. Αυτό που είναι δύσκολο είναι μετά όταν πρέπει να πάτε και να προσπαθήσετε να το πουλήσετε. Το πραγματικό γύρισμα, όταν έχεις ένα καλό σενάριο —που δεν συμβαίνει συχνά— τίποτα δεν το ξεπερνά, αλλά το καταραμένο χρήμα...

1992–σήμερα

Μετά την αποχώρησή της από την υποκριτική, η Νόβακ έκανε μόνο σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις και απέρριψε τις περισσότερες προσφορές που έλαβε. Το 1996, το Vertigo αποκαταστάθηκε από τους Robert A. Harris και James C. Katz και επανακυκλοφόρησε στους κινηματογράφους. Η Νόβακ απολάμβανε τη δουλειά τους τόσο πολύ, που συμφώνησε να κάνει εμφανίσεις στις προβολές της ταινίας, κάτι που είχε αρνηθεί όταν της ζήτησε η Universal το 1984. Συμμετείχε επίσης στο Obsessed with Vertigo, ένα ντοκιμαντέρ που αναγράφει τη δημιουργία και την αποκατάσταση της ταινίας. Το 1997, έλαβε ένα τιμητικό βραβείο Χρυσής Άρκτου _γενικής αναγνώρισης, στο 47^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου. Το 2003, τιμήθηκε με το Βραβείο Eastman Kodak Archives για τη σημαντική συνεισφορά της στον κινηματογράφο. Προηγούμενοι τιμώμενοι _μεγάλα ονόματα, όπως Γκρέτα Γκάρμπο, Όντρεϊ Χέπμπορν, Τζέιμς Στιούαρτ, Μάρτιν Σκορσέζε και Μέριλ Στριπ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έλαβε αρκετές προτάσεις για να κάνει μερικές σημαντικές ταινίες και να εμφανιστεί σε τηλεοπτικές εκπομπές υψηλού προφίλ. Έκανε μια εμφάνιση στο Larry King Live το 2004, όπου δήλωσε ότι θα σκεφτόταν να επιστρέψει στην οθόνη "αν ήταν ο σωστός ρόλος". Έκανε μια σπάνια προσωπική εμφάνιση με ένα Q&A στη σκηνή μεταξύ μιας appearance των Pal Joey και Bell, Book and Candle, κερδίζοντας ένα όρθιο χειροκρότημα δύο λεπτών κατά την είσοδό της.

Τον Απρίλιο του 2012, τιμήθηκε στο TCM Classic Film Festival, όπου παρουσίασε την προβολή του Vertigo. Συμμετείχε στη συζήτηση με τον Robert Osborne για μια συνεδρία Q&A στην οποία συζήτησε καριέρα και προσωπική της ζωή. Η ωριαία συνέντευξη προβλήθηκε στο TCM ως Kim Novak: Ζωντανά από το Φεστιβάλ Κλασικού Κινηματογράφου TCM στις 6 Μαρτίου 2013. Η Novak ξέσπασε σε κλάματα ενώ συζητούσε για το Liebestraum. Καθώς σχεδόν έκλαιγε μπροστά στο κοινό, είπε: "Δεν μπορούσα να κάνω ταινία μετά από αυτό. Δεν έχω κάνει ποτέ ταινία μετά από αυτό. Απλώς δεν μπορούσα να κάνω ταινία μετά από αυτό". Αναγνωρίζοντας ότι ποτέ δεν έφτασε στις δυνατότητές της ως ηθοποιός, η Novak αποκάλυψε στο κοινό ότι ήταν διπολική και εξήγησε, "Δεν διαγνώστηκα παρά πολύ αργότερα. Περνάω περισσότερο από την κατάθλιψη παρά από το κομμάτι της μανίας". "Έκανα το σωστό, φεύγοντας; Έφυγα όταν δεν έπρεπε; Τότε είναι που στεναχωριέμαι". Την ίδια χρονιά, έλαβε το Βραβείο Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο από το Μουσείο και την Ιστορική Εταιρεία της πόλης.

Μετά από χρόνια απομόνωσης, η Νόβακ άρχισε να κάνει δημόσιες εμφανίσεις πιο συχνά καθώς ένιωθε ότι το έργο της εκτιμούνταν περισσότερο. Το 2013, αναγνωρίστηκε ως η επίτιμη καλεσμένη από το Φεστιβάλ των Καννών, όπου παρουσίασε μια νέα αποκατεστημένη εκδοχή του Vertigo. Συμμετείχε επίσης στην τελετή λήξης του φεστιβάλ ως παρουσιάστρια, αποσπώντας χειροκροτήματα κατά την είσοδό της. Το 2014 ήταν παρουσιάστρια στα 86^α Όσκαρ. Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ Κλασικού Κινηματογράφου TCM, όπου αποκάλυψε τον πίνακα της Vertigo / Vortex of Delusion που παραγγέλθηκε από το δίκτυο TCM ως μέρος της 20ής επετείου. Η Novak παρουσίασε επίσης μια προβολή της ταινίας της του 1958, Bell Book and Candle, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ. Επίσης το 2014, προσκλήθηκε από την Cunard Line να είναι ομιλήτρια στο πλοίο κατά τη διάρκεια μιας κρουαζιέρας από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο στο RMS Queen Mary 2. Παρουσίασε τις προβολές των Vertigo, Bell, Book & Candle κι έκανε μια συνεδρία Q&A με την ειδικό του Χόλιγουντ Sue Cameron, η οποία είναι και η μάνατζέρ της. Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε με τους δύο μέντορες της τέχνης της, Χάρλεϊ Μπράουν και Ρίτσαρντ ΜακΚίνλεϊ, για μια ατομική έκθεση των έργων της στο Butler Institute of American Art.

Το 2015, παρακολούθησε το 22^ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Febiofest, όπου έλαβε το βραβείο Kristián για τη συνεισφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο και είχε επίσης έκθεση ζωγραφικής της στο μοναστήρι Strahov. Διοργάνωσε ειδικές προβολές του Vertigo με ζωντανές εμφανίσεις της μουσικής του Bernard Herrmann από μέλη της Συμφωνικής Ορχήστρας του Τορόντο στο εκεί Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου 2015 και από μέλη της Συμφωνικής του Σαν Φρανσίσκο στη Συμφωνική Αίθουσα Louise M. Davies το 2016. Επίσης, το 2016, προσκλήθηκε από την Turner Classic Movies ως καλεσμένη στην Κρουαζιέρα  Καραϊβικής όπου πούλησε πέντε από τους πίνακές της συγκεντρώνοντας με δημοπρασία ~7.000 $ δωρεά στην πρόληψη της αυτοκτονίας εφήβων.

Το 2018, συμμετείχε σε συνομιλία με τον Larry King για μια συνεδρία Q&A στο Grauman's Egyptian Theatre, για την 60ή επέτειο του Vertigo και την ίδια χρονιά, ήταν αποδέκτης ενός ειδικού sold-out αφιερώματος από το Castro Theatre

Βραβεύσεις

Η Novak Νόβακ τιμήθηκε σε τελετή handprint _footprint στο Grauman's TCL Chinese Theatre το 2012 __σσ. πρόκειται για πολύ σημαντική βράβευση με ιστορία πάνω από ένα αιώνα. Πρόκειται για εμβληματικό κινηματογραφικό παλάτι στην Καλιφόρνια, με περισσότερες από 50 εκδηλώσεις ετησίως, συμπεριλαμβανομένων πρεμιέρων ταινιών, τελετών αποτύπωσης και κινηματογραφικών φεστιβάλ, το θέατρο συνεχίζει να γράφει ιστορία του Χόλιγουντ καθημερινά.

·       1955 _Βραβείο Χρυσής Σφαίρας και 2 χρόνια αργότερα κέρδισε άλλη μια

·       1957 _Χρυσή Σφαίρα για την παγκοσμίως πιο  αγαπημένη γυναίκα ηθοποιό.

·       1960 αστέρι στο Χόλιγουντ __Hollywood Walk of Fame,

·       1995, κατατάχθηκε στην 92^η θέση από το περιοδικό Empire στη λίστα με τα 100 πιο σέξι αστέρια στην ιστορία του κινηματογράφου.

·       1997 _Η Novak τιμήθηκε με Χρυσή Άρκτο συνολικής προσφοράς στο 47^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου

·       2003 Βραβείο Eastman Kodak Archives Award για τη σημαντική συνεισφορά της στον κινηματογράφο

·       2012 _στην τελετή του Grauman's Chinese Theatre που αναφέραμε

·       2012 _S.F. Βραβείο Cinematic Icon από το Μουσείο και την Ιστορική Εταιρεία του Σαν Φρανσίσκο για τις συνεισφορές της στην οθόνη στο Σαν Φρανσίσκο με τα Pal Joey και Vertigo.

·       2015 _Η προσφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο ανταμείφθηκε επίσης με το Βραβείο Kristián που έλαβε στο 22^ο  διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Febiofest.

          Η Νόβακ επηρέασε πολλούς ηθοποιούς,
          αλλά και σχεδιαστές μόδας με τους ρόλους που έπαιξε.

·       Η Naomi Watts δήλωσε ότι η ερμηνεία των χαρακτήρων της στο Mulholland Drive (2001) επηρεάστηκε από την εμφάνιση και τις ερμηνείες του Novak στο Vertigo.

·       Η Renée Zellweger είπε ότι η Νόβακ ήταν «καθαρή μαγεία» και ντύθηκε σαν τον χαρακτήρα της από το Vertigo για μια φωτογράφηση για το τεύχος Μαρτίου 2008 του Vanity Fair.

·       Η πάντα ανατρεπτική Nicole Kidman έγραψε στην Novak ένα γράμμα λέγοντας ότι ήταν "έμπνευση για μένα και για τις γυναίκες παντού. Το κινηματογραφικό σου έργο μιλάει από μόνο του, αλλά το ίδιο λέει και η άλλη πλευρά της Kim Novak – του ελεύθερου πνεύματος που έφυγε από το Χόλιγουντ για να ζήσει στους λόφους του Big Sur.  Kim Novak ο ζωγράφος και αγρότης λάμα _ αυθεντικότητα και θάρρος να ακολουθείς την καρδιά σου όπου κι αν σε βγάλει."

·       Το 2005, ο Βρετανός σχεδιαστής μόδας Alexander McQueen ονόμασε την πρώτη του τσάντα The Novak, λέγοντας: "Με ελκύει η Kim Novak με τον ίδιο τρόπο που είχε ο Hitchcock έναν αέρα που δεν θα ήθελες να διαπεράσεις".

Προσωπική ζωή

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, είχε σχέσεις με τον Ramfis Trujillo, γιο του Δομινικανού δικτάτορα και παράλληλα με τον Sammy Davis Jr. Ένα ντοκιμαντέρ του BBC υποστήριξε ότι για να τερματίσει τη σχέση της με μαύρο (Sammy Davis Jr), ο επικεφαλής της Columbia Pictures, Χάρι Κον, έβαλε μαφιόζους να τον απειλήσουν, με τύφλωση ή σπάσιμο των ποδιών του εάν δεν παντρευόταν μια μαύρη σκύλα μέσα σε 48 ώρες. Η Νόβακ έβγαινε επίσης με τους Michael Brandon Wilt Chamberlain, David Hemmings, Porfirio Rubirosa. Αρραβωνιάστηκε τον σκηνοθέτη Richard Quine το 1959. Ο πρώτος γάμος της ήταν με τον Άγγλο ηθοποιό Richard Johnson

Το 1966, η Νόβακ έφυγε από το Χόλιγουντ για το Big Sur, όπου μεγάλωνε άλογα και ζωγράφιζε. Το 1974, συνάντησε τον δεύτερο σύζυγό της _Malloy, όταν έκανε μια κλήση στο σπίτι αφού μια από τις αραβικές φοράδες της υπέστη κολικούς. Τον ηράσθη σφόδρα, παντρεύτηκαν το 1976 πέθανε το 2020. Ως αποτέλεσμα του γάμου της, δύο ενήλικα θετά παιδιά… Το ζευγάρι έχτισε ένα ξύλινο σπίτι κατά μήκος του ποταμού Williamson κοντά στο Chiloquin του Όρεγκον, το 1997, αγόρασαν ένα ράντσο 43 στρεμμάτων στο Sams Valley του Όρεγκον, όπου έκαναν το σπίτι τους και η Novak παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής με παστέλ.  Το 2000, το σπίτι τους κάηκε ολοσχερώς και εκείνη έχασε όλη της την τέχνη και το μοναδικό προσχέδιο της αυτοβιογραφίας που εργαζόταν για 10 χρόνια.

Τον Οκτώβριο του 2010, η μάνατζέρ της, Sue Cameron, ανέφερε ότι η Νόβακ είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού και σημείωσε επίσης ότι "υποβαλλόταν σε θεραπεία" και "οι γιατροί της λένε ότι είναι σε φανταστική φυσική κατάσταση και θα πρέπει να αναρρώσει πολύ καλά".

Το 2014, μετά τη σπάνια δημόσια εμφάνιση της Novak στα 86^α Όσκαρ, τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά σχόλια έδειξαν ότι δεν την αναγνώριζαν σχεδόν καθόλου, γεγονός που οδήγησε σε εικασίες για αισθητική επέμβαση _ααααχ! Αυτές οι γυναίκες. Έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στην οποία στάθηκε στο ύψος των «γιαλατζή νταήδων» για τη νύχτα των Όσκαρ. Η Νόβακ παραδέχτηκε ότι "μου πρότειναν και έκανα injections στο πρόσωπό μου" καθώς ένιωθε ότι "φαίνονταν πολύ λιγότερο επεμβατικές από ένα λίφτινγκ", αλλά αργότερα το μετάνιωσε, "Λοιπόν γιατί το έκανα; Εμπιστεύτηκα κάποιον που νόμιζα ότι ήξερε καλύτερα. Θα έπρεπε να το καταλάβαινα, αλλά τι να κάνεις; Κάνουμε ανόητα πράγματα στη ζωή μας _Κάνουμε κάποιες βλακείες".

Η Novak συνέχισε τις δημιουργικές της προσπάθειες ως φωτογράφος, ποιήτρια και εικαστικός ζωγραφίζοντας σε ακουαρέλα, λάδι και παστέλ. Οι πίνακές της είναι ιμπρεσιονιστικοί και σουρεαλιστικοί. Το Ινστιτούτο Αμερικανικής Τέχνης Μπάτλερ στο Youngstown του Οχάιο φιλοξένησε μια αναδρομική έκθεση της δουλειάς της για 4+ μήνες 2019. Το 2021, η Butler's δημοσίευσε επίσης ένα βιβλίο με μια επιλογή από πίνακές της με τίτλο Kim Novak: Her Art and Life. Πιο πρόσφατα έργα τέχνης εκτέθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2024 στο Ινστιτούτο Μπάτλερ. Στις 6 Ιουνίου 2024 ήταν και πάλι παρούσα στα εγκαίνια αυτής της έκθεσης.