Το 2021 η εργατική τάξη …απολύεται μέσω e-mail -δεν πάει στον παράδεισο

Ο κολοσσός GKN (σσ. 27.500 υπάλληλους, 51 σημεία παραγωγής και πωλήσεις – 2020, 3.8 δις £ λίρες, με καθαρά κέρδη ~6%), αποτελεί partner εξοπλισμού της FIAT παράγοντας άξονες κίνησης για πολλά μοντέλα της, στα πλαίσια του σύγχρονου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής (φατούρας)
Όπως σε όλα τα εργοστάσια στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, η εργασία ήταν πάντα «σε κύματα» αναλόγως ζήτησης ή κρίσης, που με την πανδημία μετέτρεψε τους εργαζόμενους κυριολεκτικά σε λάστιχο.
Από το 2018 το ανέλαβε ο χρηματοοικονομικός οργανισμός Melrose Industries ξεκινώντας «αναδιάρθρωση» (σσ. βρετανική κατασκευαστική εταιρεία που ειδικεύεται στην αγορά και τη «βελτίωση» επιχειρήσεων με χαμηλή απόδοση, εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Λονδίνου), με στόχο το 5%-6% κέρδος να φτάσει και να ξεπεράσει το 20%.

Έτσι η GKN Driveline στο Campi Bisenzio (σσ. Τοσκάνη, 10 χλμ ΒΔ της Φλωρεντίας) σημαντικός βιομηχανικός κόμβος και διαμετακομιστικό - εμπορικό κέντρο με τα εκατοντάδες TIR να μπαινοβγαίνουν όλο το 24ωρο με το αποφασίζουμε και διατάζουμε, έκρινε πως οι 422 εργαζόμενοι του εργοστασίου πρέπει να πάνε σπίτια τους.
Και αυτό 50 χρόνια μετά από το «La Classe Operaia Va In Paradiso» ανακοινώθηκε μέσω e-mail!

«Όταν μάθαμε ότι το εργοστάσιο είχε κλείσει, φτάσαμε μπροστά από τις πύλες, συγκροτήσαμε επιτροπή περιφρούρησης και "πήραμε το εργοστάσιο πίσω", λέει ο Marco Tavano, ένας από τους απολυμένους και η Φλωρεντία από τις 9 Ιουλίου βρίσκεται σε κινητοποίηση.

«Εργάζομαι εδώ 25 ολόκληρα χρόνια και παρά τα σκαμπανεβάσματα, καταφέραμε πάντα να διατηρούμε το επίπεδο απασχόλησης. Σήμερα επικεντρωνόμαστε στη διάσωση της εγκατάστασης. Εάν πάει στραβά θα ήταν αδύνατο να βρούμε άλλη δουλειά. Έχω σε υποθήκη το σπίτι και οικογένεια», λέει ο Michele Di Paola, ένας άλλος εργαζόμενος παρών στην περιφρούρηση, ο οποίος -μαζί με τους άλλους, εναλλάσσει μέρα και νύχτα μεταξύ σπιτιού και φάμπρικας.
Το επίπεδο συνδικαλισμού και ταξικής ενότητας σε αυτό το εργοστάσιο –λέει, είναι πολύ υψηλό, ειδικά στον μηχανουργικό τομέα, το παλεύουμε χωρίς Διευθύνοντες Σύμβουλους και  διευθυντάδες προσωπικού.
Προσπαθούμε να κρατάμε σύνδεση με το συνδικάτο FIOM CGIL που ζήτησε από το MISE (σσ. Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης) συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις επί τόπου και όχι στη Ρώμη (εδώ η ανακοίνωση).
Θυμίζουμε πως τα συνδικάτα «τα βρήκαν» σε κοινή ανακοίνωση που υπέγραψαν κοινωνικοί εταίροι και κυβέρνηση στις 29 Ιουνίου παρουσία των «μηχανισμών διαχείρισης κρίσεων» και στα θέματα απολύσεων., που πρέπει να γίνονται «με φειδώ».
Η υφυπουργός Alessandra Todde επισκέφθηκε το εργοστάσιο πριν πάει στην περιφέρεια για μια  πρώτη –απουσία εργαζόμενων συνάντηση, όπου ανακάλυψε εταιρεία «αφερέγγυα» … (μαζί με τον περιφερειάρχη και το δήμαρχο του Campi Bisenzio.

«Δεδομένου ότι η κοινωνία έχει αλλάξει, έχουμε συνηθίσει σε αυτούς τους τόνους και συμπεριφορές προς τους εργαζόμενους …μας φέρονται πάντα με τον τρόπο αυτό τα αφεντικά από την εταιρεία, τώρα το κάνουν παρέα με το Υπουργείο, το δήμαρχο και «θεσμικούς παράγοντες», σχολιάζει ο Matteo Moretti.

                          

Χιλιάδες διαδηλώνουν με τους εργάτες της Gkn ενάντια στις απολύσεις στο Campi Bisenzio

Εργαζόμενοι και εκπρόσωποι από όλη την Ιταλία ενάντια στις πολυεθνικές και τους επιχειρηματικούς ομίλους.
(24 Ιουλίου 2021)
Μια σύνθετη κοινωνική οντότητα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των απολυμένων της Gkn. Χιλιάδες παρά τη ζέστη (πορτοκαλί προειδοποίηση στη Φλωρεντία) και την ημέρα (πριν από τις διακοπές).
Η πεδιάδα της Τοσκάνης μεταξύ Φλωρεντίας και Prato, μια περιοχή μεταξύ της εθνικής οδού, του αεροδρομίου και ενός μεγάλου εμπορικού κέντρου (όπου και η Gkn) γέμισε κόσμο (πέντε χιλιάδες σύμφωνα με τους διοργανωτές).

«Ας ξεσηκωθούμε με τους εργαζόμενους της Gkn», όπως γράφτηκε στην αφίσα που σχεδίασε ο γελοιογράφος Zerocalcare και όπως διαβάζουμε στο πανό επικεφαλής της πορείας.

Στο πλευρό των απολυμένων της GKN.

Αρκετές οργανώσεις ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα αλληλεγγύης του Collettivo di Fabbrica GKN, δίνοντας τη δική τους συμβολή στη δίκαιη οργή –μένος, εναντίον ενός άθλιου συστήματος, το οποίο πρώτα μας εκμεταλλεύεται και μετά τους αφήνει στους δρόμους.
Το θέμα είναι αν η φωνή είναι αυτή των ίδιων των εργαζομένων, που δεν «μασάνε» από τις ψεύτικες υποσχέσεις πολιτικών και θεσμών, και εάν αυτή η μάχη δεν υποκύψει σαν κόλπα των γραφειοκρατικών των συνδικαλιστικών ηγετών, τότε μπορεί να υπάρξει νίκη –με ό,τι αυτό σημαίνει σήμερα

Η φωνή που έχει σημασία, που είναι πραγματικά κορυφαία, αυτή που είναι θεμελιώδης για την επιτυχία του στόχου μας,
Εάν αυτή η μάχη δοθεί με πρωταγωνιστή τους εργαζόμενους Κόντρα σε κάθε μορφή απόλυσης!
#INSORGIAMO! (από την ανακοίνωση του Partito Comunista Italiano)

Όχι στις απολύσεις - δώρο στα αφεντικά!
Κατάληψη - εθνικοποίηση για την υπεράσπιση της δουλειάς

Όλοι στο Campi Bisenzio με εργαζόμενους της Gkn
Μαζί η Unione Sindacale di Base (USB)

Η απελευθέρωση των απολύσεων, που ήθελε η Confindustria (σσ. ΣΕΒ), η οποία έγινε παθητικά αποδεκτή από την κυβέρνηση και υπογράφηκε επίσημα με συμφωνία των επίσημων συνομοσπονδιών, έχει ήδη ενεργοποιήσει την πρώτη μεγάλη αναδιάρθρωση -δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμη. Ο πολιτικός ρόλος της κυβέρνησης των «αρίστων» δεν είναι άλλος από αυτόν. Συνοδεύστε και διαχειριστείτε την αναδιάρθρωση του ιταλικού συστήματος παραγωγής, επίσης με τη χρήση των τεράστιων πόρων του PNRR (πλάνο -Εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας).
Αναδιάρθρωση που θα πληρωθεί για πρώτη φορά στο 100% από τους εργαζομένους.
Alitalia, Whirlpool, Timken, Giannetti Ruote, ABB… Η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης αποσπασματικά σημαίνει ότι ξεκινάμε ήδη ηττημένοι.
Μακριά από τη σκέψη να βασιστούμε στην ίδια ηγεσία των συνδικάτων που υπέγραψε τη συμφωνία για τις απολύσεις.
Μόνο το δίχτυ της εργατικής ταξικής αλληλεγγύης παραμένει πάντα η αφετηρία.

Εάν η αποφασιστικότητα των εργαζομένων του Gkn θεωρείται αναμφισβήτητα καινοτομία στο πρόσφατο πανόραμα, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τη συνδικαλιστική και πολιτική δυναμική που περιστρέφεται γύρω από αυτήν τη διαμάχη.

Ο θανατηφόρος εναγκαλισμός των συνομοσπονδιακών θεσμικών οργάνων και ηγετών, έτοιμων να ζητήσουν ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, ό, τι κι αν είναι, είναι αυτό. Το είδαμε επίσης στην τελευταία θεσμική συνάντηση παρουσία του Υφυπουργού Εργασίας. Οι ιδιοκτήτες επιβεβαίωσαν την επιθυμίας τους να ενεργοποιήσουν το νόμο σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις, αποφεύγοντας οποιαδήποτε πολιτική αντιπαράθεση. Μιλάμε για τον ίδιο νόμο, που τροποποιήθηκε ελάχιστα και χρησιμοποιήθηκε για τη μεγάλη βιομηχανική αναδιάρθρωση των αρχών της δεκαετίας του '90, επίσης στην περίπτωση αυτή «διαχειριζόταν» μέσω των μηχανισμών συντονισμού που υπέγραψαν οι CGIL, CISL και UIL.

Επιστρέφοντας στο θέμα Gkn, σε ό,τι μας αφορά δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις: τις εγκαταστάσεις πρέπει να τις πάρει αμέσως το κράτος.
Η Stellantis (σσ.  Stellantis N.V. πολυεθνικός όμιλος κατασκευής αυτοκινήτων, που ιδρύθηκε το 2021 βάσει συγχώνευσης 50-50 μεταξύ του ιταλο-αμερικανικού ομίλου Fiat Chrysler Automobiles και του γαλλικού ομίλου PSA, με έδρα το Άμστερνταμ) που είναι πανέτοιμη να λάβει εκατομμύρια «δημόσια» ευρώ για δέκατη φορά, πρέπει να εγγυηθεί τις απαραίτητες παραγγελίες για να προχωρήσει η παραγωγή του εργοστασίου της Φλωρεντίας.

Αλλά αυτό που πρέπει να απαιτήσουμε σήμερα είναι μια πραγματική εθνική βιομηχανική πολιτική. Μια κρατική παρέμβαση που τελικά να θέτει υπό αμφισβήτηση την δύναμη των μεγάλων πολυεθνικών. Οι ίδιοι που εγκαθίστανται στις περιοχές μας εκμεταλλεύονται παίρνοντας δημόσια χρήματα και μετά κλείνοντας αφήνουν χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο χωρίς καν να πληρώσουν αποζημίωση.
Προκηρύξαμε εθνική γενική απεργία στις 18 Οκτωβρίου, η USB, μαζί με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Αντιμέτωποι με το πλαίσιο των κοινωνικής κρεατομηχανής που αντιμετωπίζουμε, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Τα σχέδια που εξυφαίνονται συντονίζουν τις επιλογές της Confindustria, της κυβέρνησης Draghi και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το να ξεφύγεις από αυτό είναι απολύτως απαραίτητο και επείγον σήμερα.
Η USB έχει κάνει την επιλογή της, εναπόκειται επίσης στους εργάτες, οι οποίοι εξακολουθούν να πιστεύουν στον εργατοπατερικό συνδικαλισμό, να κάνουν το ίδιο.
Αρκετή υποχωρήσαμε! Ας τα πάρουμε όλα πίσω!
Unione Sindacale di Base - Εθνικός Συντονιστικό Βιομηχανίας

Μία από τα ίδια;

🔻 Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως αυτές οι –μαζικές, κινητοποιήσεις, δε χτυπάνε την καρδιά του προβλήματος.
🔻 Καμιά οργάνωση σήμερα στην Ιταλία δε μιλάει για τα πραγματικά «κλειδιά της οικονομίας» και τον αγώνα που –στρατηγικά, πρέπει να στρέφεται προς τα εκεί, προς την καρδιά του κτήνους.
🔻 Στοχεύοντας τον πραγματικό υπεύθυνο, τον ίδιο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που μας έφερε ως εδώ, με τις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας να θυσιάζονται για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων και τους ευρωμονόδρομους της ΕΕ.
🔻 Γι’ αυτό χρειάζεται ισχυρή εργατική λαϊκή αντιπολίτευση με ισχυρό υποκειμενικό παράγοντα (Κομμουνιστικό Κόμμα)
🔻 Και στη γειτονική χώρα –προς το παρόν, δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο: τα αστικά κόμματα εξουσίας χρόνια εναλλάσσονται αλληλοσυμπληρώνοντας τα αντεργατικά μέτρα –όπως σε όλη την Ευρώπη.