9+ χρόνια cabalgando ✨ con Fidel –ο μεγάλος επαναστάτης ζει!

Ο Fidel Alejandro Castro Ruz, “έφυγε” σαν σήμερα 25  Νοέμβρη 2016, όμως…
Θα βρούμε τον Comandante en Jefe σε κάθε βήμα, σε κάθε γωνιά και σε κάθε κοινωνικό έργο που χτίστηκε με τον σκληρό αγώνα μιας χώρας μέσα από την επαναστατική διαδικασία.
Με τις ρίζες του στην ψυχή και στο είναι του κουβανικού λαού, ο Φιδέλ συνεχίζει να μας συνοδεύει όπως τότε που ζούσε. Δεν υπάρχει κανένα είδος μεταφορικής σημασίας σε αυτή τη δήλωση, αλλά μάλλον η απόλυτη βεβαιότητα ότι το επαναστατικό πνεύμα του επιβιώνει στην καθημερινή ζωή όχι μόνο μιας χώρας που δεν αποκηρύσσει την οικοδόμηση εκείνου του κοινωνικού, αλυτρωτικού και ανθρωπιστικού έργου που είναι η Επανάσταση, αλλά και στους όπου γης κολασμένους και καταφρονεμένους.

Πήγα πρώτη φορά μπριγαδίστας στο νησί της επανάστασης προ αμνημονεύρτων –τότε που «δεν υπήρχαν» μπριγάδες (πριν 57+ χρόνια, aprendimos a quererte Comandante… 19χρονος φοιτητής τότε στο εξωτερικό -σκαστός από τη χούντα, με τον πατέρα στην 3^η -4^η \ έχω χάσει το λογαριασμό εξορία).
Από τότε αρκετές ακόμη φορές, σημαδιακή εκείνη της ιστορικής μπριγάδας της 1^ης período especial, αμέσως μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ και στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και μέχρι πρότινος, με φίλους και σ.φους.
Πάντα στην ίδια κατασκήνωση στο Campamento Internacional Julio Antonio Mella και πάντα με το ίδιο πρωινό ξύπνημα το θρυλικό ¡la Victoria! της Sara González...

Ο Φιδέλ παρών
σε κάθε στιγμή, σε κάθε διάσταση
της Επανάστασης

Ο Comandante en Jefe ζει –ειδικά στην ψυχή του λαού του. Και αυτός είναι, ίσως, ο πιο όμορφος λόγος που δείχνει ότι το ταξίδι του προς την αθανασία –εκείνη τη σπαρακτική 25η Νοέμβρη 2016– εμφανίζεται μόνο ως πρόσχημα απώλειας μιας φυσικής παρουσίας, αφού η κληρονομιά του  εμποτισμένη με συναισθήματα ζει –και θα ζει αιώνια, από τα εκατομμύρια ευγνωμόνων όπου γης.
Για το λόγο αυτό, αν και έχει φύγει σε άλλη διάσταση, ο Φιδέλ δεν έπαψε να είναι ανάμεσά μας. Ξαναγεννιέται σε κάθε μάχη που δίνει η χώρα, σε κάθε νέα πρόκληση, σε κάθε νίκη, σε κάθε παιδί που μαθαίνει να διαβάζει και να γράφει τη λέξη Πατρίδα, σε κάθε χειρονομία αλληλεγγύης ή αλτρουισμού..., στην υπεράσπιση της αλήθειας και δικαιοσύνης.

(Granma)
Στο σήμερα γίνεται λόγος και για τον γρανιτένιο ηγέτη που δεν έδωσε ούτε μια κεραία μπροστά στις απειλές του αυτοκρατορικού εχθρού. Του ανθρώπου της επιστήμης που οραματίστηκε την ανάγκη να χειραφετήσουμε τον εαυτό μας στηριγμένοι στις δικές μας προσπάθειες και δυνάμεις. Του πολιτικού με στρατηγικό όραμα για το μέλλον· Και τον εξαιρετικό ηγέτη που με ανθρωπισμό, εξυπνάδα και επιμονή μετέτρεψε ένα μικρό νησί της Καραϊβικής σε παγκόσμιο σημείο αναφοράς αγώνα και αντίστασης.
Τώρα και πάντα η δύναμη των Κουβανών τρέφεται από αυτή την ηθική κληρονομιά για να ξεπεράσουν τις πιο περίπλοκες αντιξοότητες που μας περιμένουν. Τα παραδείγματα πολλά.

Αρκεί να θυμόμαστε ότι, όταν μια άνευ προηγουμένου πανδημία έριξε ολόκληρη την ανθρωπότητα στα άκρα, οι επιστήμονές μας μπόρεσαν να αναπτύξουν κυρίαρχα εμβόλια για την αποτελεσματική καταπολέμηση της, εντός και εκτός του νησιού. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα ήταν ο καρπός των προσπαθειών του ιστορικού ηγέτη για την προώθηση της βιοφαρμακευτικής βιομηχανίας στη χώρα.
Όταν θέλησαν να φέρουν τα πάνω κάτω, με απόπειρες ταραχών από τα παρεμβατικά συμφέροντα της αμερικανικής κυβέρνησης στον ουρανό μας, η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας επικράτησε στο συναίσθημα ενός λαού αφοσιωμένου στην ιστορία του και με την πεποίθηση “Fidel για πάντα” στην υπεράσπιση των αδιαπραγμάτευτων αξιών μας με τίμημα κάθε θυσία.
Όταν άλλα έθνη χρειάστηκαν διεθνιστική βοήθεια απέναντι σε πανδημίες και επιδημίες, τυφώνες, σεισμούς και διάφορες καταστροφές, οι γιατροί μας από το διεθνές σώμα Henry Reeve ήταν εκεί, με σημαία το όνομα των Μεγάλων Αντιλλών, παρέχοντας ποιοτικές υπηρεσίες , αποκαθιστώντας την ελπίδα στους πλέον φτωχούς και καταφρονεμένους  διαιωνίζοντας, με τις πράξεις του, τις ιδέες του Comandante.

Ο γόνιμος σπόρος του, εξάλλου, απλώνεται σε ολόκληρη την ήπειρο της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Βρίσκεται στην Αφρική, στο Βιετνάμ και σε πολλά άλλα έθνη, όπου το χωνευτήρι της αλληλεγγύης του εξακολουθεί να ακτινοβολεί βαθιά κάτω από την αρχή του να μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε και όχι αυτά που μας περισσεύουν.
Ένας βαθιά ριζωμένος όπως José Marti, ο «αμερικανός Δον Κιχώτης» μας -έτσι τον βάφτισε ο στενός του φίλος Ούγκο Τσάβες, δεν ήθελε μνημεία στην Κούβα που θα τον δόξαζαν ούτε δρόμους που θα έφεραν το όνομά του. Και σίγουρα δεν τα χρειαζόμαστε στη γη μας. Γιατί μπορούμε να βρούμε τον Φιδέλ οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, να προβάλλεται σε κάθε κοινωνικό έργο που χτίζεται με τις προσπάθειες μιας χώρας στην Επανάσταση.
Μπορούμε να τον βρούμε στην αξιοπρεπή αγροτιά, στις χειραφετημένες γυναίκες, στους πιο αφοσιωμένους δασκάλους και στο αθλητικό και πολιτιστικό πνεύμα ενός έθνους που αντιμετωπίζει την τεράστια πρόκληση να συνεχίσει να υπερασπίζεται τη βαθιά πεποίθηση ότι δεν υπάρχει εξουσία στον κόσμος ικανή να συντρίψει τη δύναμη της αλήθειας και των ιδεών.

Γι' αυτό τώρα, όταν καλούμαστε να συμμετάσχουμε, να οικοδομήσουμε, να αποτελέσουμε ενεργό μέρος των μετασχηματισμών που απαιτεί η Κούβα εν μέσω πολύ δύσκολων οικονομικών συνθηκών, πολλοί αναζητούν απαντήσεις στον Φιδέλ, τον γίγαντα με την φαιοπράσινη στρατιωτική φόρμα που  μας δίδαξε μας ότι για να διατηρήσουμε τη σοσιαλιστική μας οντότητα πρέπει να αλλάξουμε όλα όσα πρέπει και να αμφισβητήσουμε ισχυρές κυρίαρχες δυνάμεις εντός και εκτός της κοινωνικής και εθνικής σφαίρας.
Από το επαναστατικό του κήρυγμα, που υποστηρίζεται από το ίδιο το παράδειγμα εκείνου που έζησε από και για τους όπου γης καταφρονεμένους, μάθαμε επίσης ότι “η επανάσταση πιστεύει πως και τα βουνά μπορούν να μετακινηθούν” και ότι είναι δυνατό να γίνουν πραγματικότητα τα συλλογικά όνειρα αν δεν μας λείπει η ενότητα, η επιμονή και η πίστη στη νίκη.

Δεν υπάρχει τυφώνας, όσο δυνατός κι αν είναι, που να σπάει τη θέληση των Κουβανών για ανάκαμψη. Αυτό μας το έμαθε και ο Φιδέλ. Ούτε υπάρχει κάποιο καταναγκαστικό μέτρο του αμερικάνικου εμπάργκο που αποθαρρύνει την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, να συνεχίσουμε να δημιουργούμε και να εξασφαλίσουμε πως θα συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε, γιατί το αξίωμα που μας καθοδηγεί είναι να αγωνιζόμαστε με τόλμη, ευφυΐα και ρεαλισμό.
Και παρόλο που ξέρουμε ότι τίποτα δεν θα είναι εύκολο από εδώ και στο εξής, αφού οι επεκτατικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων δεν θα σταματήσουν, η Κούβα θα συνεχίσει να ξεπερνά τα εμπόδια κάτω από τις αταλάντευτες αρχές της Επανάστασης, που είναι το ίδιο με την αναφορά στις μη διαπραγματεύσιμες επιταγές που μας ενστάλαξε ο Φιδέλ.

Πάνω και πέρα από την ιστορία, το παράδειγμά του μας δεσμεύει, η εγκυρότητα του έργου του μας καθοδηγεί και η παρουσία της λάμψης του μας φωτίζει. Και επειδή ο Comandante en Jefe ζει σε όλους εμας, δεν θα τον αφήσουμε να φύγει –θα ζει ανάμεσά μας. Θα απλώνεται σε όλους εκείνους που σηκώνονται κάθε μέρα για να χτίσουν μια καλύτερη χώρα θα εδραιώνεται στην ομορφιά που πηγάζει από κάθε τι μεγάλο, ωραίο και αληθινό.
Όταν τον απεικόνιζε σε στίχους, ο Αργεντινός Juan Gelman (Χουάν Γκέλμαν) έλεγε: «Θα πουν ακριβώς για τον Φιδέλ τον μεγάλο μαέστρο, αυτόν που έβαλε φωτιά στην ιστορία κ.λπ. μέρα μεσημέρι ρίχτηκε με το κεφάλι στον πόνο, ενάντια στον θάνατο, αλλά ο λαός θα τον λέει πάντα στρατηλάτη»...
Και θα είναι, απλά, ο ιστορικός ηγέτης μας, που θα συνεχίζει να πάλλεται σε όλες τις διαστάσεις της Επανάστασης.

¡Años 60+2 de la revolución!

Tο 8^ο Συνέδριο του ΚΚ Κούβας (Απρ-2021) αποτέλεσε κομβικό σημείο στις πολιτικοοικονομικές εξελίξεις του νησιού της επανάστασης, με τις συνήθεις Πυθίες και Τειρεσίες των αστών να προσβλέπουν στην καπιταλιστική παλινόρθωση και στην Κούβα και εμάς –φυσικά να ανησυχούμε «ψύχραιμα» πάντως

Σύμφωνα με το κείμενο, το οποίο εγκρίθηκε, αποτελεί «έκφραση της κληρονομιάς της ιστορικής γενιάς και οδηγό για το μελλοντικό έργο των οργανώσεων του Κόμματος και άλλων φορέων της κοινωνίας».
Επιπλέον, πρόσθεσε, αξιολογεί με αντικειμενικότητα, δικαιοσύνη, σαφήνεια και κρίσιμη έννοια τα καθήκοντα του Κόμματος και του λαού  τα τελευταία πέντε χρόνια, κατά των προκλήσεων και των δυσκολιών που προέρχονται από τη διεθνή κατάσταση, καθώς και τις υποκειμενικές ελλείψεις και αδυναμίες, τη γραφειοκρατία, την αδράνεια και την αντίσταση στην αλλαγή, καθώς και την έλλειψη σταθερότητας, στην απαιτητικότητα και τον έλεγχο έναντι των αρνητικών φαινομένων.
Σχετικά με την οικονομία και άλλα στρατηγικά ζητήματα δείτε Informe Central al 8vo. Congreso del Partido Comunista de Cuba (+PDF)

«Αν η γη μας δεν χώραγε αρκετή τιμή και δόξα,
αυτά που έχει κατακτήσει στη διάρκεια τόσων χρόνων,
αυτή η τιμή και αυτή η δόξα θα αρκούσε για τους ανίκητους μαχητές (...)
που αγωνίστηκαν ενάντια στην  αυτοκρατορία της υπερδύναμης»

Η έκθεση ανέφερε -μεταξύ άλλων, ότι η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, μαζί με τον αγώνα για την ειρήνη και την ιδεολογική σταθερότητα, αποτελούν τις κύριες αποστολές του κόμματος.

Ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, με έγγραφο αναφορικά με την εθνική οικονομία, η οποία, παρά τα εμπόδια του ζοφερού και κλιμακούμενου οικονομικού, εμπορικού και οικονομικού εμπάργκο, κατάφερε τη διατήρηση των κύριων κοινωνικών κατακτήσεων της Επανάστασης χωρίς να παραιτηθεί από τους προγραμματισμένους αναπτυξιακούς στόχους.
Και, για άλλη μια φορά, αποκαλύφθηκε η ενότητα του λαού γύρω από το κόμμα αναδεικνύοντας την ικανότητά της για αντίσταση στις επιθέσεις του εχθρού.
Η έκθεση πρόσθεσε, προσδιορίζει αξιόπιστα τους υποκειμενικούς παράγοντες που επηρεάζουν την οικονομική διαχείριση, καθώς και τα διαρθρωτικά προβλήματα του μοντέλου, το οποίο δεν παρέχει επαρκή κίνητρα για την εργασία.
Αντιμετωπίζει επίσης την ανάγκη προώθησης ενός επαρκούς συνδυασμού του σχεδιασμού κεντρικού χαρακτήρα με την αυτονομία και την αποκέντρωση που απαιτείται στα ενδιάμεσα και βασικά επίπεδα του επιχειρηματικού συστήματος και των τοπικών κυβερνήσεων.

Το σχέδιο απόφασης εφιστά επίσης την προσοχή σε ένα από τα σημαντικά θέματα που επισημάνθηκαν από τον Raúl Castro, που αναφέρεται στην αρχή ότι η λαϊκή ιδιοκτησία στα θεμελιώδη μέσα παραγωγής αποτελεί τη βάση της πραγματικής εξουσίας των εργαζομένων και γι αυτό το κρατικό επιχειρηματικό σύστημα καλείται να αποδείξει στην πράξη και να ενισχύσει το δεδομένο ότι είναι και θα είναι η μορφή δεσπόζουσας διαχείρισης στην οικονομία.
Ταυτόχρονα, ο πρώτος Γραμματέας του PCC προειδοποιεί ότι η επέκταση των δραστηριοτήτων των μη κρατικών μορφών διαχείρισης, δεν πρέπει να οδηγήσει σε μια διαδικασία ιδιωτικοποίησης που θα δυναμιτίσει τα θεμέλια και την ουσία (σσ. «ταμπακιέρα» …αποστάγματα)  της σοσιαλιστικής κοινωνίας, που χτίστηκε στα χρόνια που πέρασαν … περισσότερα από έξι δεκαετίες.

«Επομένως, οι αποφάσεις στην οικονομία δεν μπορούν να δημιουργήσουν ρήξη με τα ιδανικά της δικαιοσύνης και της ισότητας της επανάστασης και να αποδυναμώσουν την ενότητα των ανθρώπων γύρω από το κόμμα τους, το οποίο θα υπερασπιστεί για πάντα την αρχή που στην Κούβα δεν θα επιτρέπεται ποτέ δηλ την εφαρμογή της θεραπείας σοκ και συνεπώς κανείς δεν θα είναι ποτέ ανυπεράσπιστος και απροφύλακτος».
Η κεντρική έκθεση απαιτεί την ανάγκη υπεράσπισης της αύξησης της εθνικής παραγωγής, ιδίως των τροφίμων, εμποδίζοντας την επιβλαβή πρακτική των εισαγωγών με παράλληλη δημιουργίας διαφοροποιημένων και ανταγωνιστικών εξαγωγών. Υπογραμμίζει ότι, ενώ σωστά επιδιώκουμε και εργαζόμαστε για ανώτερα επίπεδα ικανοποίησης των αναγκών μας, πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε με αυτό που έχουμε, γιατί δε στέκει το να προσποιούμαστε ότι μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερους πόρους από όσους είμαστε σε θέση –συλλογικά σαν χώρα να δημιουργήσουμε.

Εξήγησε επίσης ότι η "Tarea Ordenamiento" (νομισματική προσαρμογή) εκφράζει μια ανάγκη που ξεκίνησε μεν την πρώτη Ιανουαρίου φέτος αλλά αποτελεί καταστάλαγμα μελέτης και εργασίας περισσότερο από μια 10ετία και πρέπει να προχωρήσει απρόσκοπτα σύμφωνα με το εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μέχρι τη συνολική εφαρμογή της.

Το έργο του κόμματος
και των μαζικών οργανώσεων
στην κοινωνία

Επίσης ο πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος επιβεβαίωσε πως πέφτει στους ώμους μας η τιμημένη αποστολή της μεταλαμπάδευσης των ιδεών του ηγέτη της επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο και κάλεσε να κατανοήσουμε την τεράστια ευθύνη όλων των μελών και στελεχών απέναντι στο περιεχόμενο του άρθρου 5 του Συντάγματος που  κατοχυρώνει το Κόμμα ως τη μεγαλύτερη ηγετική δύναμη της κοινωνίας και του κράτους.
Η ύπαρξη ενός μοναδικού κόμματος, μας βάζει μπροστά στο καθήκον προώθησης τόσο μέσα στις γραμμές μας, όσο και την κοινωνία γενικά την ευρύτερη δημοκρατία και μια μόνιμη, ειλικρινή και βαθιά ανταλλαγή απόψεων, που όχι πάντοτε συμπίπτουν, ενισχύοντας τους δεσμούς με την εργατική τάξη και το λαό διασφαλίζοντας αυξανόμενη συμμετοχή του λαού στις θεμελιώδεις αποφάσεις.

Ομοίως, υπενθύμισε ότι η ενότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Κουβανών γύρω από το κόμμα τους δεν θα πρέπει ποτέ να οδηγήσει, στη διαίρεση μεταξύ επαναστατών κάτω από ψευδεπίγραφα περί  περισσότερης δημοκρατίας, διότι αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα που να κατέστρεφε την επανάσταση.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα κατά τον γραμματέα του Συμβουλίου των Υπουργών, πρέπει να διατηρήσει την αντιπαράθεση σε προκαταλήψεις και κάθε είδους διακρίσεις που επιβιώνουν και οι οποίες βάλουν κατά της ενότητας του έθνους.
Η κεντρική έκθεση καλεί σε αναζωογόνηση των δράσεων των μαζικών οργανώσεων σε όλες τις σφαίρες της κοινωνίας επικαιροποιώντας τη λειτουργία τους.
Είναι απαραίτητο να διασώσουμε το έργο της βάσης, στα εργοστάσια, στο χωράφι και στις κοινότητες, υπερασπίζοντας την επανάσταση, καταπολεμώντας παράλληλα την κοινωνική αμφισβήτηση και το έγκλημα. Είναι απαραίτητο να αυξηθεί η μαχητικότητα χωρίς υποχωρητικότητα από τις αρχές.

Ταυτόχρονα, συνέχισε, οι δρόμοι, τα πάρκα και τα τετράγωνα είναι και θα είναι για τους μελλοντικούς επαναστάτες που δεν θα απαρνηθούν τους ηρωικούς μαχητές μας στο δικαίωμα να υπερασπιστούν την επανάσταση τους.
Επιπλέον, σχολίασε ότι η έκθεση παραπέμπει στο ότι η ιδεολογική πολιτική δουλειά δεν αρκεί –χρειάζεται να κάνουμε πολλά περισσότερα, μέσα από ένα βαθύ μετασχηματισμό που αποσκοπεί στην προώθηση των αξιών που αναδύονται από το έργο του επαναστάτη.

Ο σ.φος Raúl καταγγέλλοντας το πρόγραμμα ιδεολογικής και πολιτιστικής επίθεσης που ξεδιπλώνεται από τον εχθρό, επικεντρώθηκε στο ρόλο των κοινωνικών δικτύων για πρόκληση ρωγμών στην ενότητα του λαού, που ονόμασε  κανάλια ανατροπής και υπονόμευσης.
Ο στρατηγός προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να αφεθεί χώρος στην αθωότητα και τον ενθουσιασμό για τις νέες τεχνολογίες χωρίς να εγγυηθούμε προηγουμένως την ασφάλεια των υπολογιστών, την οποία πρέπει να ενισχύσουμε παραπέρα.

Η κεντρική έκθεση αναγνώρισε επίσης την πρόοδο που σημειώθηκε στον τομέα της πολιτικής των στελεχών και προσδιορίζει τις αδυναμίες που εξακολουθούν να υπάρχουν σε αυτό τον αποφασιστικό τομέα δουλειάς.
Επιπλέον, επισήμανε τη σημασία του άρθρου 4 του Συντάγματος αναφορικά με την ανάδειξη των νέων στελεχών σε σοβαρές θέσεις, χωρίς να έχει προηγηθεί η ενεργή στρατιωτική θητεία.
Το έγγραφο εξηγεί το στρατηγικό χαρακτήρας της πολιτικής των στελεχών, την ανάγκη για συνεχή βελτίωση και την ενημέρωσή τους, έτσι ώστε το φυτώριο και εργοτάξιο των ηγετών του μέλλοντος, να χαρακτηρίζεται από τη δέσμευσή τους για την επανάσταση, την ταπεινότητα, τη μετριοφροσύνη, προσωπικό παράδειγμα, ηγετικές ικανότητες και καταδίκη οποιουδήποτε αποθέματος ελιτισμού, ματαιοδοξίας, αυτάρκειας και φιλοδοξίας.
Ομοίως, η κεντρική έκθεση επικυρώνει τις αρχές που χρησιμεύουν σαν μπούσουλας για την εξωτερική πολιτική της επανάστασης, δίνοντας έμφαση στη συνταγματική εντολή ότι οι οικονομικές, διπλωματικές και πολιτικές σχέσεις με οποιοδήποτε άλλο κράτος δεν θα διαπραγματεύονται ποτέ υπό απειλή ή εξαναγκασμό λόγω επιθετικότητας.

Κατά τον ίδιο τρόπο, αναγνωρίζεται η πλήρης εγκυρότητα της στρατηγικής σύλληψης του λαϊκού πολέμου και η συμβολή των μαχητών των επαναστατικών ενόπλων δυνάμεων και του Υπ Εσ στην εκπλήρωση της αποστολής που είναι χρεωμένοι.

Τέλος, το κείμενο υπογραμμίζει ότι η κεντρική έκθεση επισημαίνει ότι, όπως είχε προγραμματιστεί, το VIII συνέδριο σηματοδοτεί τη διαδικασία ομαλής μεταφοράς των κύριων ευθυνών από την ιστορική γενιά στις νέες γενιές.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, το VIII συνέδριο του PCC, συμφωνεί να εγκρίνει την έκθεση σε όλες τις πτυχές της και καλεί στη μελέτη της από τα μέλη και στελέχη του Κόμματος και την Ένωση Νέων Κομμουνιστών, επίσης στην υιοθέτηση όλων των απαραίτητων μέτρων, ώστε να είναι προσιτό το περιεχόμενό της σε όλο το λαό μας.
                                                                                              Πηγή Granma

Από το 1^ο Συνέδριο του ΚΚ Κούβας
μέχρι σήμερα -
μια επανάσταση στην επανάσταση

Αρχίζοντας με «δευτερεύουσες» λεπτομέρειες και ψιλά γράμματα, που αναδεικνύουν πτυχές από τα πρώτα βήματα των ¡Años 60+2 de la revolución!

Ο Dagoberto Pérez Pérez, βετεράνος σήμερα ηγέτης του Κόμματος, guajirito από την Jíquima de Peláez, που φυλάει στο σπίτι του -το ξεθωριασμένο από το χρόνο, έμβλημα του 1^ου συνέδριου του Κόμματος, όντας για καθοδηγητική δουλειά στο πίσω μέρος ενός τζιπ με κατεύθυνση τη Manicaragua  συνάντησε το μαχητή Eugenio Urdandibel, περιτριγυρισμένο από αγρότες –εργάτες γης

·        Μήπως κάποιος από σας ξέρει το χειρισμό του; ρώτησε ο Eugenio (δείχνοντας ένα σοβιετικό τρακτέρ).

·        Να σου πω είπε ο Dagoberto, εγώ ξέρω –που λέει ο λόγος (!!), αλλά το πρόβλημα είναι πως …δεν έχω άδεια.

·        Δεν πειράζει – του απάντησε και κοιτώντας τον με νόημα ρώτησε:

·        Έχεις σακίδιο;

·        Ναι έχω

·        Ωραία, μπορεί να μη μιλάς πολύ αλλά ξέρεις από χειρισμούς και –κυρίως, έχεις και σακίδιο.
Συνεχίστε ίσα προς το πεδίο μάχης –με προσοχή, γιατί ο πόλεμος στα  Escambray καλά κρατεί.

σσ. Ο 6ετής πόλεμος στα βουνά Escambray -45km ΝΔ της Santa Clara ενάντια σε ντόπιους μισθοφόρους -Lucha Contra Bandidos, ετερόκλητο μείγμα πρώην στρατιωτών του Batista και αντικαθεστωτικών, ξεκίνησε το 1959 και έληξε  το 1965 με εξάλειψη των «ανταρτών» από τις κυβερνητικές δυνάμεις της Κούβας.

Στην Κούβα, όπως είναι γνωστό -και κυρίως στους άσπονδους «φίλους» της, ο χρόνος σταμάτησε και (ξανα)ξεκίνησε, την τελευταία μέρα του 1958, όταν οι «barbudos», με επικεφαλής τον Φιντέλ, τον Comandante en jefe Fidel Castro Ruz, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες λαού απελευθέρωναν την Αβάνα και κέρδιζαν με τα όπλα την εξουσία, ενώ ο δικτάτορας, Φουλχένσιο Μπατίστα, εγκατέλειπε το νησί της επανάστασης, μαζί με την κουστωδία του μεταφέροντας και κάτι «ψιλά», κάτι παραπάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια (μπορεί και πολλά περισσότερα)…

Και από τότε ξεκίνησε η δοξασμένη και δύσκολη πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού … Año Primero (1ο) de la revolución  – Año 2ο de la revolución … «1η  χρονιά από την επανάσταση», «2η  χρονιά από την επανάσταση» … και κάπως έτσι μέσα από ατραπούς και πισωγυρίσματα και νίκες και ερωτηματικά σε κρίσιμα σταυροδρόμια έφτασαν αισίως στο «Año 62^ο de la revolución».

• ·        Το πρώτο συνέδριο, συγκλήθηκε 10 χρόνια μετά την ίδρυση του PCC, το 1975 στην Αβάνα.
• ·        το 2^o το 1980,
• ·        το 3^o το 1985,
• ·        το 1991πραγματοποιήθηκε στο Σαντιάγο το 4^ο και
• ·        το 5^ο έγινε το 1997 στην Αβάνα
• ·        Το 6^ο συνέδριο, 16-19 Απριλίου 2011. Μετά από 14 χρόνια και μετά από μια μακρά διαδικασία προετοιμασίας –μεσολάβησαν οι «ειδικές περίοδοι» período especial, τέλος
• ·        Το 7ο 16-19 Απριλίου 2016, όπου εγκρίθηκε η ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, καθώς και το Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξηςμέχρι το 2030.

49 χρόνια πριν πραγματοποιήθηκε το 1^ο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, που αντιπροσώπευσε το ορόσημο στην ιστορία της κορυφαίας πολιτικής οργάνωσης.
Οι θέσεις η προγραμματική πλατφόρμα, το κλείσιμο τα ψηφίσματα και οι δύο τελικές ομιλίες του Fidel στο θέατρο Karl Marx και στην Plaza de la Revolución (πλατεία της Επανάστασης), αποτελούν ντοκουμέντα καθοριστικής σημασίας μέχρι και σήμερα.
(…)
«Κύριοι, εγώ έχω αγγίξει το χειρότερο από τα χειρότερα δήλωσε ο Joaquín Bernal, μέντορας της εθελοντικής δουλειάς στο Sancti Spíritus,
(…)
Και ενώ όλοι έκαναν το γέλιο της αρκούδας ακούστηκε η γνώριμη φωνή του Joaquín Bernal Camero, πρώτου γραμματέα περιοχής, που με την guataca στο χέρι (σσ. μεταλλικό όργανο κρουστών με μεταλλικό «χέρι», που χρησιμοποιείται σε αφρο-κουβανέζικες γιορτές –λόγω της μορφής του λέγεται και azada = τσάπα) που έλεγε: «ακούστε φίλοι πες τε ότι θέλετε, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι τότε τίποτε δεν ήταν εύκολο».

Μπροστά στη σύγκληση του VIII συνέδριο του Κόμματος, ο αυτό το στέλεχος των βετεράνων επιβεβαιώνει αυτό και άλλα τέτοια περιστατικά που υπογραμμίζουν την τοπική εφευρετικότητα και φαντασία, και μαρτυρούν σε μεγάλο βαθμό το ακατάλυτο δέσιμο με το λαό.
Μια εντολή του Fidel που, σύμφωνα με τον ίδιο, το κόμμα πρέπει να έχει κατά νου στα εύκολα και στα δύσκολα (σσ. «en las verdes y en las maduras» =αγουρίδες και ώριμα φρούτα, «παντός καιρού» που λέει το ΚΚΕ).

Ο Joaquín, όπως εξακολουθούν να τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα εκεί στο Sancti Spíritus, τρεις δεκαετίες μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του, επιστρέφει νοερά στο τότε που ορίζει ως «καιρούς με έξαψη, αναβρασμό και μεγάλα διδάγματα», αναπολώντας το Ι συνέδριο των Κουβανών Κομμουνιστών (Δεκ-1975), όταν έγινε αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του ανέθεσαν να σχηματίσει μια νέα επαρχία από τρεις διαφορετικές περιοχές.
«Πήγαμε ως εκπρόσωποι  της επαρχίας –Las Villas–  να βάλουμε σε εφαρμογή τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση» (Nueva División Político Administrativa) θυμάται, αυτοδίδακτοι, κάνοντας πολιτικά μαθήματα με βάση την εμπειρία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, μα πάνω απ’ όλα ακούγοντας τους απλούς ανθρώπους στο δρόμο και συζητώντας μαζί τους…
Και μετά γραμματέας του PCC σε Escambray, Sagua La Grande, Santa Clara, Sancti Spíritus, και επικεφαλής του κόμματος στην Otrora της Las Villas.

🔹  Και μετά; pitcher de relevo; (σσ. από όρο του μπέιζμπολ, βασικός παίκτης που πετάει τη μπάλα για να ξεκινήσει κάθε επίθεση);
🔹  Από μια άποψη ναι: ο Milián (σσ. αναφέρεται στον βετεράνο κομμουνιστικό μαχητή Arnaldo Milián Castro, τότε γραμματέα στη Las Villas, μέλος του ΠΓ στο Ι συνέδριο), με έστειλε όπου υπήρχε πρόβλημα.
Θυμάμαι ότι, όταν με έβαλε επικεφαλής στην περιοχή της Σάντα Κλάρα, να αναδιοργανώσω την κατάσταση, και αντιμετώπισα μια υπέροχη νεολαία που μπορούσε τα πάντα.

Σχετικά με το συνέδριο αυτό, που για τον Joaquín Bernal ήταν «μια ακόμη επανάσταση», θυμάται περισσότερο από όλο το βάθος των συζητήσεων γύρω από την πολιτική των στελεχών, τα προβλήματα της οικονομίας κ.λπ., τη συγκλονιστική κεντρική έκθεση που υπέβαλε ο Fidel και το όλο περιβάλλον που βιώθηκε εκείνες τις μέρες, που –μεταξύ άλλων ξεκίνησε η εποποιία της Αγκόλας.

Με επικεφαλής την κεντρική επιτροπή

Όταν ο Fabio Grobart, με την χαρακτηριστική πολωνική του προφορά, παρουσίασε τον «ιδρυτή, κεφαλή και καθοδήγηση» της επανάστασης ως πρώτο γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, αναγνωρίστηκε όχι μόνο η αναμφισβήτητη αξία του Fidel επικεφαλής της συνολικής διαδικασίας, που μεταμόρφωσε ριζικά την ιστορία της χώρας αλλά και το ρόλο του καθοδηγητή  της πολιτικής οργάνωσης που είχε χτίσει, με την υπομονή χρυσοχόου, δέκα χρόνια νωρίτερα.

Λίγα λεπτά αργότερα, ο ίδιος ο Fidel θα μιλήσει για την σημασία του συνέδριου για το λαό και το έθνος όπως και για την εδραίωση του κόμματος, ενισχύοντας το πολιτικό του γραφείο με πέντε πολύτιμους συντρόφους:

• Blas Roca Calderío –«μια ζωή μνημείο απλότητας, σεμνότητας, δουλειάς στην υπηρεσία της εργατικής τάξης».
• José Ramón Machado Ventura, «που τα προσόντα, ο χαρακτήρας, το κύρος και η ικανότητα στην καθοδήγηση είναι όλα και σε όλους γνωστά»
• Carlos Rafael Rodríguez, «με την παροιμιώδη ικανότητα, από "τότε" από τα χρόνια του καπιταλισμού»
• Pedro Miret Prieto, «Ένας από τους πρώτους φοιτητές που προσχώρησαν στον αγώνα με τον οποίο ξεκίνησαν όλα», και
• Arnaldo Milián Castro, για το "λαμπρό έργο του στην Las Villas».

Κληρονόμος της ίδιας ενιαίας παράδοσης με την οποία είχε συσταθεί το Κόμμα, το 1965 η νέα Κεντρική Επιτροπή, όπως η ίδια η κοινωνία, σημαδεύτηκε από την αναβάθμιση της θέσης της γυναίκας και θρέφτηκε από «ανώνυμους διεθνιστές», όπως ο διεθνής μαχητής της Γουινέας Bissau, Pedro Rodríguez Peralta, τότε στη φυλακή των πορτογάλων αποικιοκρατών, Machetero Reinaldo Castro –πρώην εκατομμυριούχος του ζαχαροκάλαμου, Pilar Fernández, ταπεινός εργαζόμενος σε εργοστάσιο, ο επιστήμονας Zoilo Marinello ή ο ποιητής Nicolás Guillén.

Παρόλο που είναι γνωστό ότι στο Κόμμα, όπως και στην επανάσταση δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει οικογενειοκρατία (...), μερικές φορές δύο εικόνες έρχονται στο μυαλό», εξήγησε ο Fidel στους αντιπροσώπους και τους επισκέπτες των 86 διεθνών αντιπροσωπειών που συγκεντρώθηκαν στο Karl Marx, αποκαλύπτοντας στη συνέχεια το προνόμιο να έχει στο πλάι του έναν δεύτερο γραμματέα του κόμματος που «εκτός από μια εξαιρετική επαναστατική εικόνα, τυχαίνει να είναι αδελφός μου».

Η οικογενειακή σχέση αποδείχτηκε χρήσιμη, έτσι ώστε ο μεγαλύτερος αδελφός επιτέλους να μπει κι αυτός στην επαναστατική διαδικασία -τον κάλεσε στον Moncada, ο ίδιος ο Comandante en Jefe …εν ολίγοις «αυτή ήταν η αρχή και μετά η φυλακή και η εξορία και η αποστολή του Granma και οι δύσκολες στιγμές και το δεύτερο μέτωπο -Segundo Frente και το πλούσιο επαναστατικό έργο που αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια» (ο Fidel αναφερόμενος στην 65χρονη+ πολιτική τροχιά του αδελφού του Raúl).

Στα δύο «εκπαιδευτικά» νομοσχέδια της Φλόριντα για «τις φρικαλεότητες του κομμουνισμού» -και μάλιστα ως προϋπόθεση αξιολόγησης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και την Ισπανία όπου η Πρόεδρος της περιφέρειας Μαδρίτης Isabel Díaz Ayuso έβαλε το δίλημμα του «κομμουνισμός ή ελευθερία» (σσ. που προωθείται και ευρύτερα), είναι καθαρό ότι οι αποφάσεις, που εγκρίθηκαν πριν από 47+ χρόνια από τους Κουβανούς κομουνιστές αγκαλιάζουν τη λενινιστή θέση «της σοσιαλιστικής δημοκρατίας» και το νησί της επανάστασης δεν αποτελεί «μια ακόμη εξαίρεση», αλλά την επιβεβαίωση της ακατάλυτης δύναμης των ιδεών του Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν.

Μια διαχρονική φιλοσοφία

Το 8^ο συνέδριο του Κόμματος έχει καταχωρηθεί ως αυτό της συνέχειας επειδή, η επικαιροποίηση των κοινωνικών μετασχηματισμών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επαναστατικής διαδικασίας.

Όπως ακριβώς εγκρίθηκε το νέο σύνταγμα στην Εθνοσυνέλευση και εγκρίθηκε με την ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας των Κουβανών το 2019, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας διατηρεί την ιδιότητά του ως «ανώτερη ηγετική πολιτική δύναμη της κοινωνίας και του κράτους».
Η σοσιαλιστική ιδιοκτησία παραμένει θεμελιώδης (με την Carta Magna να καθορίζει τις λεπτομέρειες).
Η εξωτερική πολιτική συνεχίζεται απαράμιλλη και ανεξάρτητη από έξωθεν πιέσεις και εκβιασμούς όπως 47 χρόνια πριν.
Κοινωνικές κατακτητικές κατακτήσεις -υγεία, εκπαίδευση, απασχόληση, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ. - αποτελούν προτεραιότητα για το Κόμμα μας, την κυβέρνηση και το κράτος.

Το ίδιο συμβαίνει με την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και τον αγώνα για την ισότητα των γυναικών, δύο ζητήματα που ωθούνται από την επανάσταση από την πρώτη ημέρα, επικαιροποιούνται συνέχεια σύμφωνα με την επιστημονική προοπτική -διεγερμένη και αναπτυγμένες από την Κούβα, πέρα από τις εκστρατείες και τις ύπουλες, αήθεις επιθέσεις.

¿Qué es Revolución?

Την Πρωτομαγιά του 2000, ο Fidel στην κατάμεστη (με -ως συνήθως, πάνω από ένα εκατομμύριο κόσμου) Plaza de la Revolución, χαιρετίζει ευχαριστώντας (σσ. χρησιμοποιώντας τη φράση “Nuestra gratitud” -«με ευγνωμοσύνη») «τους εργάτες, τους σπουδαστές και όλο που πλημμυρίζει αυτή την πλατεία» και καθορίζοντας την ιστορική στιγμή ως «ημέρες έντονου και υπερβατικού αγώνα» βάζει μπροστά στο λαό της Κούβας το ερώτημα «Τι είναι Επανάσταση;» λέγοντας:

«Επανάσταση είναι να έχεις την αίσθηση της ιστορικής στιγμής, για να αλλάξεις τα πάντα, όλα όσα πρέπει, είναι η ισότητα και η πλήρης ελευθερία με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον άνθρωπο (και τους εαυτούς μας και τους άλλους), είναι η χειραφέτησή μας ώστε με όλες μας τις δυνάμεις να αμφισβητούμε παντού τους ισχυρούς κυρίαρχους, υπερασπιζόμενοι με κάθε κόστος και πληρώνοντας το τίμημα και τέτοιες είναι η σεμνότητα, η ανιδιοτέλεια και η ανυστεροβουλία ο αλτρουτισμός και η αλληλεγγύη ο ηρωισμός… να μην προσποιείσαι παραβιάζοντας ηθικές αρχές, είναι βαθειά πεποίθηση ότι δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο ικανή να συντρίψει τη δύναμη της αλήθειας και των ιδεών. Επανάσταση είναι η ενότητα, είναι η ανεξαρτησία, είναι να αγωνίζεσαι για το όνειρό μας στην κοινωνική δικαιοσύνη στην Κούβα και στον κόσμο όλο, είναι η βάση του πατριωτισμού μας, του σοσιαλισμού μας και του διεθνισμού μας ».

Δείτε την ιστορία μέσα από τα ντοκουμέντα των συνεδρίων του ΚΚ Κούβας

🇨🇺 1^ο Συνέδριο  🇨🇺 2^ο Συνέδριο  🇨🇺 3^ο Συνέδριο  🇨🇺 4^ο Συνέδριο  🇨🇺 5^ο Συνέδριο  🇨🇺  6^ο Συνέδριο  🇨🇺  7^ο Συνέδριο 🇨🇺 Fidel: Ξεκινάμε να τελειοποιούμαστε σε ότι κρίνουμε απαραίτητο

Το ΚΚΕ εκφράζει όλα αυτά τα χρόνια την αλληλεγγύη του στον αγωνιστή κουβανικό λαό και στην Επανάστασή του, ενάντια στις προκλήσεις του ιμπεριαλισμού, και ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού, αναπτύσσει δημιουργικό διάλογο με το ΚΚ Κούβας για τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που προωθούνται τα τελευταία χρόνια, εκφράζει τον προβληματισμό του για την εφαρμογή μέτρων που ενισχύουν τις σχέσεις της αγοράς και αντικειμενικά ανοίγουν το δρόμο για το αδυνάτισμα της σοσιαλιστικής οικονομίας.
Ο προβληματισμός αυτός παίρνει υπόψη του την αρνητικότατη εμπειρία ανάλογων μεταρρυθμίσεων που είχαν εφαρμοστεί τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, μεταρρυθμίσεων οι οποίες συνέβαλαν στις αντεπαναστατικές ανατροπές, όπως και την ισχυροποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Κίνα, που δημιουργεί τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.
Μήνυμα προς το ΚΚ Κούβας για τα 61 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης

 Cabalgando con Fidel

Λένε ότι στην Πλατεία της Επανάστασης
αυτές τις μέρες
είδαν να καλπάζουν
τον Καμίλο και τον Μαρτί
και μπροστά από το καραβάνι,
αργά, χωρίς καβαλάρη
ένα άλογο για σένα.

Επιστρέφουν οι ανοιχτές πληγές
των ανδρών και των γυναικών, που
δεν θέλουν να σε αφήσουν να φύγεις.
Σήμερα η καρδιά μας ξεριζώθηκε
κι ο λαός σου αν και τον πονάει
δεν θέλει να σε αποχαιρετήσει.
Άνδρα
όλοι όσοι σε ευγνωμονούν σε συντροφεύουν
πόσο θα μας λείψουν τα κατορθώματά σου!
Ούτε ο ίδιος ο θάνατος δεν το πιστεύει ότι σε κυρίευσε. Άνδρα
μάθαμε να σε θεωρούμε αιώνιο,
ακριβώς όπως τον Ολόφι και τον Χριστό
δεν έμεινε ούτε ένα μέρος χωρίς
ένα κερί αναμμένο για σένα
Σήμερα δεν θέλω να σε λέω Κομαντάντε,
ούτε γενειοφόρο αντάρτη, ούτε γίγαντα
όλα όσα δηλαδή, ξέρω για σένα.
Σήμερα θέλω να σου φωνάξω, πατέρα μου,
μην αφήνεις το χέρι μου,
ακόμα δεν ξέρω να βαδίζω καλά χωρίς εσένα.

 

 

 

Sarah Ann Akers _Suranne Jones: απλά 🛩️ απογειώνει

Την γνωρίσαμε καλά ως Doctor Foster (έρχεται ακούμε και στην Ελλάδα με τίτλο “Παιχνίδια εκδίκησης” _βλ. στο τέλος της ανάρτησης) σε μια επιτυχημένη  βρετανική τηλεοπτική σειρά ψυχολογικού θρίλερ που έκανε το ντεμπούτο στο BBC One Σεπ-2015. Δημιουργήθηκε και γράφτηκε από τον Mike Bartlett (σσ. Michael Bartlett _ Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος) για την Gemma Foster (η ταλαντούχα Suranne Jones), μια γιατρό που υποπτεύεται ότι ο σύζυγός της Simon (Bertie Carvel) έχει ένα νταραβέρι. Αφού ακολουθεί πολλές γραμμές έρευνας, αρχίζει σιγά-σιγά να χάνει τα λογικά της καθώς η ζωή της ξετυλίγεται από τα μυστικά που βρίσκει. Η ιστορία εμπνεύστηκε από τον αρχαίο ελληνικό μύθο της Μήδειας και διεθνώς, η σειρά μεταφέρθηκε σε πάρα πολλές χώρες από διαφορετικά δίκτυα. Σκηνοθεσία Tom Vaughan (σειρά 1) _ Jeremy Lovering (σειρά 2)

Η 2^η σειρά της σειράς ξεκίνησε Σεπ- 2017 και ολοκληρώθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2017. Μια μελλοντική τρίτη σειρά δεν περπάτησε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων κλπ. την πρωταγωνίστριας, ενώ ο Μπάρτλετ είπε, πως ενώ υπάρχουν _ίσως, περισσότερα για εξερεύνηση με την ιστορία της Τζέμα, θα επέστρεφε μόνο αν υπήρχε μια ζωτικής σημασίας ιστορία να ειπωθεί, αλλά δεν. Ωστόσο, έγραψε ένα spin-off, Life, με τον χαρακτήρα της Anna Baker από τις δύο πρώτες σειρές.

σσ.
κεφαλαιώδης διαφορά ημών και BBC

Εκτός των πρωταγωνιστών, Suranne Jones και Bertie Carvel ένα μεγάλο κάστ (εναλλάσσονται στα επεισόδια):

·        Η Clare-Hope Ashitey ως Carly Williams, μια ασθενής της Gemma, η οποία βοηθά στην υποστήριξη της Gemma, λόγω των υποψιών της για τον Simon.

·        Cheryl Campbell ως Helen Foster

·        Η Τζόντι Κόμερ ως Κέιτ Παρκς, περί ης ο λόγος, 23χρονη φοιτήτρια που είχε κρυφά δύο χρόνια σχέση με τον Σάιμον Φόστερ. Ο χαρακτήρας είναι ανάλογος με της Glauce.
                                                _____________

σσ.
Όπως αναφέρει ο Μπάρτλετ (που μελέτησε και πήρε υπόψη) στην ελληνική μυθολογία, η Glauce=Γλαυκή (μπλε-γκρίζο ή λαμπερό), λατινικά Glauca, αναφέρεται σε Αρκαδική νύμφη, μια από τις λάτρεις του Δία. Αυτή και οι άλλες εκπροσωπήθηκαν στο βωμό της Αθηνάς Αλέας στην Τεγέα επίσης τη δίδυμη αδερφή του Πλούτωνα που πέθανε ως βρέφος σύμφωνα με τον Ευήμερο, μία από τις νύμφες της Μήλου _από τις 50 Νηρηίδες, θαλάσσιες-νύμφες κόρες του “Γέρου της Θάλασσας” Νηρέα και της Ωκεανίδας Doris. Προσωποποιεί το χρώμα της θάλασσας που μπορεί να αποδοθεί στο όνομά της που σημαίνει “θαλασσοπράσινο” ή “λαμπερό πράσινο». Η Γλαύκη και οι άλλες αδερφές της εμφανίζονται στη Θέτιδα όταν αυτή εκλιπαρεί σε συμπόνια για τη θλίψη του Αχιλλέα που κλαίει το σκοτωμό του φίλου του Πάτροκλου. Glauce, μητέρα, από τον Upis, της “τρίτης” Άρτεμης στην εξορθολογισμένη γενεαλογία των Ελλήνων θεών του Κικέρωνα, επίσης τη Λιβύη πριγκίπισσα _μια από τις Δαναΐδες. Η μητέρα της ήταν είτε η Ατλάντεια είτε η Φοίβη_ και οι δύο Αμαδρυάδες: νύμφες των δασών, που γεννιούνται με τις βελανιδιές και άλλα δέντρα και αναπτύσσονται μαζί τους. Όταν το δέντρο κόβεται, η νύμφη του πεθαίνει, πηγαίνει όμως σε άλλο δέντρο και τιμωρεί τον ένοχο. Οι Δρυάδες ήταν νύμφες των δασών, ενώ οι Αμαδρυάδες συνδέονταν με τα δέντρα.. Η Glauce παντρεύτηκε και δολοφόνησε τον ξάδερφό της Άλκης, γιο βασιλιά της Αιγύπτου από μια Άραβα.
Γλαύκη, κορίνθια πριγκίπισσα κόρη του βασιλιά Κρέοντα. Γνωστή και με το όνομα Creusa, κυρίως στους Λατίνους συγγραφείς, (Σενέκας και Προπέρτιος). Σύμφωνα με την τοπική κορινθιακή παράδοση, η Glauce ρίχτηκε σε ένα πηγάδι σε μια μάταιη προσπάθεια να ξεπλύνει το δηλητήριο της Μήδειας και από αυτή την περίσταση το πηγάδι έγινε γνωστό ως το πηγάδι της Γκλαύκας. Glauce, μια Αμαζόνα. Μερικοί λένε ότι ήταν αυτή, και όχι η Αντιόπη, που απήχθη από τον Θησέα και έγινε γυναίκα του.  Γλαύκη, της Σαλαμίνας πριγκίπισσα κόρη του βασιλιά Κυχρέα, γιου του Ποσειδώνα και της Σαλαμίνας. Μερικές πηγές λένε ότι η Γλαύκη παντρεύτηκε τον Ακταίο και του γέννησε έναν γιο τον Τελαμώνα. Άλλοι λένε ότι ο Τελαμών ήταν σύζυγός της και ότι, μετά το θάνατό της, παντρεύτηκε την Περιβόια, μητέρα του Αίαντα.
Glauce, πριγκίπισσα της Colonae ως κόρη του βασιλιά Κύκνου, αδελφή του Cobis και του Corianus. Κατά τη διάρκεια της Τρωικής εκστρατείας, αιχμαλωτίστηκε από τους Έλληνες και δόθηκε στον Αίαντα από τον οποίο έγινε μητέρα του Αιαντίδη.
                                                       ______________

συνέχεια πρωταγωνιστών
…

·        Navin Chowdhry ως Anwar

·        Victoria Hamilton ως Anna Baker

·        Ο Tom Taylor ως Tom Foster, ο 13χρονος γιος της Gemma και του Simon. Ο χαρακτήρας είναι σύνθετα ανάλογος με τους γιους της Μήδειας (λέει ο Μπάρτλετ).

·        Martha Howe-Douglas ως Becky Hughes

·        Adam James ως Neil Baker

·        Έτσιϊθα Τζαγιασούντερα ως Ρος Μαχέντρα

·        Η Sara Stewart ως Susie Parks, μητέρα της Kate.

·        Ο Neil Stuke ως Chris Parks, ο πατέρας της Kate. Ο χαρακτήρας είναι ανάλογος του βασιλιά Κρέοντα.

·        Robert Pugh ως Jack Reynolds

·        Ricky Nixon ως Daniel Spencer

·        Ο Daniel Cerqueira ως Gordon Ward, ένας υποχόνδριος που επισκέπτεται τακτικά την Gemma στο ιατρείο

·        Η Μέγκαν Ρόμπερτς ως Ίζομπελ, φίλη του Τομ

Τηλεθέαση 9.51- 10.20 εκατομμύρια)

Sarah Ann Akers

Η Sarah Ann Akers (Jones, γεννημένη 27-Αυγ-1978), επαγγελματικά Suranne Jones, είναι Αγγλίδα ηθοποιός και παραγωγός, γνωστή για τις πολυάριθμες συνεργασίες της με τη σεναριογράφο Sally Wainwright (έπαιξε την Karen McDonald στην Coronation Street του ITV μεταξύ 2000 και 2004 και μετά την αποχώρησή της, προώθησε την τηλεοπτική της καριέρα σε δραματικές σειρές όπως ο Vincent _2005–2006, Strictly Confidential _2006), Harley Street _2008 και Unforgiven _2009.

Η Τζόουνς πρωταγωνίστησε ως ντετέκτιβ Ρέιτσελ Μπέιλι στην αστυνομική σειρά Scott & Bailey (2011–2016) και κέρδισε περαιτέρω την προσοχή με πρωταγωνιστικούς ρόλους στα Single Father, Five Days (και τα δύο 2010), A Touch of Cloth (2012–2014) και The Crimson Field (2014). Για την ερμηνεία της της Τζέμα Φόστερ — στο Doctor Foster (2015–2017), έλαβε πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας της Βρετανικής Ακαδημίας 2016. Οι επόμενοι τίτλοι περιλαμβάνουν Save Me (2018), Vigil (2021–σήμερα) και Gentleman Jack (2019–2022). Για το τελευταίο, στο οποίο υπηρέτησε ως εκτελεστική παραγωγός, η Τζόουνς ήταν και πάλι υποψήφια για BAFTA καλύτερης ηθοποιού.

Στη σκηνή, εμφανίστηκε στα A Few Good Men (2005), Blithe Spirit (2009), Top Girls (2011), Beautiful Thing (2013), Orlando (2014), Frozen (2018) κά.

Πρώιμη ζωή

Μεγάλωσε σε σπίτι στο Foxdenton Lane, περιτριγυρισμένη από δύο φάρμες και τα χωράφια τους και σχολίασε ότι μία από τις πρώτες αναμνήσεις της είναι "αγελάδες που μας κοιτούσαν από το παράθυρο καθώς πίναμε το τσάι μας". Ως παιδί ήταν φλύαρη, και αργότερα διηγήθηκε ότι ο ιερέας της, της έλεγε, "Προσεύχομαι να μπορείς να συγκεντρωθείς λίγο περισσότερο".

Εκπαιδεύτηκε Ρωμαιοκαθολική στο Middleton και μιλώντας για την παιδική της ηλικία, σχολίασε: “Νομίζω ότι πάντα ήθελα να είμαι διαφορετική και ένιωθα πολύ πνιγμένη στο σχολείο”. Είπε επίσης, “Δέχτηκα bullying στο σχολείο και τον άφησα να μου βάλει χέρι και να μπει μέσα μου — λυπάμαι που το επέτρεψα να συμβεί”.  Έγινε μέλος του Oldham Theatre Workshop και ολοκλήρωσε ένα BTEC National Δίπλωμα (σσ. BTEC Works: εστιασμένα στην καριέρα όπου οι μαθητές αναπτύσσουν και εφαρμόζουν γνώσεις, δεξιότητες και συμπεριφορές που αναζητούν οι εργοδότες και τα πανεπιστήμια) στις Παραστατικές Τέχνες, το οποίο ένιωθε ότι “δεν ήταν ακριβώς το ίδιο με τη δραματική σχολή”

Πρώιμη καριέρα

H Τζόουνς άρχισε να ενεργεί επαγγελματικά σε ηλικία 16 ετών. Ο Andrew Billen των Times, αναγνωρίζοντας την επαγγελματική της σταδιοδρομία στα 16, έγραψε ότι "ανέβηκε στη σκηνή στα 8". Η Τζόουνς είπε αργότερα ότι ο πρώτος της ρόλος ήταν σε ηλικία 8 ετών, στο Wait Until Dark ως Γκλόρια.

Με την ένταξή της στο Equity (σσ. η Equity, ίδρυση 1930, που παλαιότερα ονομαζόταν επίσημα η British Actors' Equity Association, Βρετανικό συνδικάτο Ηθοποιών είναι η συνδικαλιστική ένωση για τις παραστατικές τέχνες και τη βιομηχανία ψυχαγωγίας στο Ηνωμένο Βασίλειο), η Τζόουνς πήρε το καλλιτεχνικό όνομα "Suranne Jones", καθώς το όνομα γέννησής της υπήρχε ήδη και οι κανόνες του συνδικάτου υπαγορεύουν ότι κάθε μέλος του σωματείου πρέπει να έχει διαφορετικό όνομα. Έχοντας αποκτήσει έναν πράκτορα στα 15, άρχισε να παίζει στο θέατρο. Η τηλεοπτική καριέρα του Τζόουνς ξεκίνησε το 1997, με έναν μικρό ρόλο στην Coronation Street τον Απρίλιο του 1997 ως Μάντι Φίλιπς, φίλη του Κρις Κόλινς (Μάθιου Μάρσντεν). Στη συνέχεια, μια τηλεοπτική διαφήμιση για τους Maltesers, έπαιξε ως guest starred σε επεισόδια σειρών όπως το City Central και είχε έναν μικρό ρόλο στο My Wonderful Life. Έκανε μια οντισιόν για το ρόλο της Charity Dingle στη σαπουνόπερα Emmerdale, και έγινε μία από τις τέσσερις τελευταίες ηθοποιούς που εξετάστηκαν, αν και ο ρόλος δόθηκε τελικά στην Emma Atkins. Πήρε επίσης οντισιόν για Geena Gregory _oronation Street, αν και ένιωθε ότι ήξερε ότι η Jennifer James θα κέρδιζε τον ρόλο - πράγμα που συνέβη.

Coronation Street

Το 2000, μερικές εβδομάδες μετά την ανεπιτυχή ακρόαση για την Geena Gregory, η Jones ήρθε σε επαφή από τουε επικεφαλής της Coronation Street, τα οποία της πρόσφεραν το ρόλο ενός νέου χαρακτήρα (σσ. η Coronation Street είναι μια βρετανική τηλεοπτική σαπουνόπερα που δημιουργήθηκε και προβάλλεται στο ITV από το 1960. Το πρόγραμμα επικεντρώνεται σε έναν λιθόστρωτο, πεζόδρομο στη φανταστική πόλη Weatherfield στο Greater Manchester).
Η Τζόουνς ανέλαβε το ρόλο της Κάρεν Φίλιπς (καμία σχέση με τη Μάντι), κάνοντας την πρώτη της εμφάνιση. Ο χαρακτήρας, αφού παντρεύτηκε τον Steve McDonald (Simon Gregson), πήρε επίθετο και έγινε Karen McDonald. Περιγράφεται ως "μπουλντόγκ με σκουλαρίκια κρίκους" και "Wictoria Beckham Wannabe", ρόλος που κέντρισε την προσοχή του κοινού της Τζόουνς, με επεισόδια που περιελάμβαναν διαμάχες μεταξύ της και της αντίπαλης Τρέισι Μπάρλοου (Κέιτ Φορντ) που έλαβαν υψηλές τηλεθεάσεις. Άρχισε επίσης να ασχολείται με το μόντελινγκ για ανδρικά περιοδικά όπως το FHM και το Loaded, λέγοντας: “Ήμουν 21, και μέσα σε τρεις εβδομάδες από την ένταξή μου στην Corrie, ήμουν στα Μπαρμπάντος για να κάνω μια φωτογράφιση με μπικίνι [...] Ήμουν αρκετά εντυπωσιασμένη και θα έλεγα ναι σε όλα γιατί ήθελα να διατηρήσω τη δουλειά μου και να είμαι το νέο νεαρό funky σέξι κορίτσι”. __ “Όλοι το κάναμε τότε αλλά κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι έπρεπε να συγκεντρωθώ σε αυτό που έκανα”.

Τον Μάιο του 2004, ανακοινώθηκε ότι η Jones επρόκειτο να εγκαταλείψει την Coronation Street μετά από τέσσερα χρόνια που έπαιζε την Karen.

Περιέγραψε τη δουλειά στη σαπουνόπερα ως “εξαντλητική”, σημειώνοντας, “Ζούσα και ανέπνεα την Κάρεν ΜακΝτόναλντ”. Έκανε την τελευταία της εμφάνιση ως Karen την Boxing Day το 2004. Για τη θητεία της στην Coronation Street, η Jones παρατήρησε αργότερα: "Απλώς σκέφτηκα, ενώ είναι λαμπρή και την απολαμβάνω, πρέπει να βγω έξω"
“Πρέπει να πιστεύεις ότι μπορείς να έχεις μια ζωή μετά από ένα σαπούνι”.
Jones, σε συνέντευξή της στο The Observer

2005–2010

Η Τζόουνς δήλωσε ότι κατά την αναχώρησή της από την Coronation Street, έλαβε πολλές προτάσεις για να εμφανιστεί σε τηλεοπτικά προγράμματα reality TV, τις οποίες αρνήθηκε, γελώντας: "πολλά χρήματα για να φύγω και να μού ΄ρθει στη μούρη  ο κροκόδειλος, ή ότι " (σσ. ιδιωματισμός, με βάση και τηλεοπτική σειρά: το belly crawl locomotion είναι μια γρήγορη και εύκολη μέθοδος ονομάζεται και “ψηλός περίπατος” επειδή ο κροκόδειλος μπορεί να σηκώσει ολόκληρο τον κορμό του σώματός του σε αυτά τα κοντά πόδια και τουλάχιστον το μπροστινό μισό της ουράς του μακριά από το έδαφος όταν περπατά). Αγνοώντας τις προσφορές του ριάλιτι, το φθινόπωρο του 2005, ηΤζόουνς πρωταγωνίστησε στη δραματική σειρά ντετέκτιβ του ITV, Vincent, με τον Ρέι Γουίνστον στον ομώνυμο ρόλο. Αυτός ήταν ο πρώτος τηλεοπτικός ρόλος της από τότε που άφησε την Coronation Street. Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε στη σκηνή του West End στο A Few Good Men δίπλα στον Rob Lowe και τον John Barrowman, κάτι που της χάρισε το βραβείο Theatregoers' Choice Award για τον καλύτερο δεύτερο γυναικείο ρόλο. Εμφανίστηκε επίσης στο μουσικό special Celebrate Oliver! που προβλήθηκε στο BBC1. Το 2006, πρωταγωνίστησε ως Χιονάτη στην παντομίμα Snow White and the Seven Dwarves στην Όπερα του Μάντσεστερ μαζί με τον Justin Moorhouse και τον συνάδελφο ηθοποιό της Coronation Street, John Savident. Εμφανίστηκε επίσης στο Strictly Confidential του Kay Mellor, στο οποίο έπαιξε μια αμφιφυλόφιλη σεξοθεραπεύτρια.

Την Πρωτοχρονιά του 2007, πρωταγωνίστησε σε μια μαύρη κωμωδία με έδρα το Γιορκσάιρ και το Λονδίνο, το Dead Clever με την Helen Baxendale και τον Dean Lennox Kelly στο ITV1. Το φθινόπωρο του 2007, ανέλαβε μια εθνική περιοδεία στη σκηνή της ταινίας Terms of Endearment, όπου έπαιξε την Έμμα, δίπλα στη Λίντα Γκρέι και τον Τζον Μπόου. Το 2008 έπαιξε τη Μάρθα, μια από τις πρωταγωνίστριες, στην ιατρική σειρά του ITV Harley Street. Η ερμηνεία της απέσπασε μικτές κριτικές, με έναν κριτικό να σχολιάζει την “γελοία” προφορά του χαρακτήρα της.

Τον Ιανουάριο του 2009, η Τζόουνς εμφανίστηκε στο Unforgiven, ένα βραβευμένο δράμα τριών μερών στο ITV1, όπου υποδύεται τη Ρουθ Σλέιτερ, μια γυναίκα που αποφυλακίστηκε αφού εξέτισε ποινή φυλάκισης 15 ετών για τη δολοφονία δύο αστυνομικών. Με φυσικά καστανά μαλλιά, η Τζόουνς έβαψε τα μαλλιά της “κίτρινα του καπνού” με “μεγάλες ρίζες” και αστειεύτηκε πως όταν δεν γύριζε “πραγματικά έπρεπε να είχα φορέσει περούκα”. Επιπλέον, ο χαρακτήρας της δεν φορούσε καθόλου μακιγιάζ, με την Τζόουνς να δηλώνει ότι αισθάνεται "αρκετά εκτεθειμένη". Τελικά έλαβε ευνοϊκές κριτικές για την ερμηνεία της, με τον Μπράιαν Βάινερ του The Independent να γράφει: "Μια εκπληκτική ερμηνεία, το υλικό των υποψηφιοτήτων για Bafta αν το έβλεπα ποτέ. Διάολε, στο πίσω μέρος του μπορεί ακόμη και να πάει στον κινηματογράφο και να φέρει λίγη αίσθηση North Country στις Χρυσές Σφαίρες". Ο Viner συνόψισε την κριτική του για το Unforgiven δηλώνοντας, "Πέντε αστέρια σε όλο τον κόσμο και έξι για την Jones", που δήλωσε αργότερα, "Μου άρεσε αυτός ο ρόλος. Δεν έρχονται τόσο συχνά. Φάνηκε από τα διαφημιστικά φύλλα καθώς και από τα ταμπλόιντ. Μου έδωσε λίγη αξιοπιστία, υποθέτω".

Αργότερα μέσα στο έτος, έπαιξε το ρόλο της Μόνα Λίζα στο επεισόδιο δύο μερών "Mona Lisa's Revenge" στο The Sarah Jane Adventures και μετά πρωταγωνίστησε στην παραγωγή του Blithe Spirit στο Μάντσεστερ Royal Exchange, του Noël Coward, η οποία κράτησε μέχρι τα τέλη Ιαν-2010 και  προτάθηκε για το βραβείο Times Breakthrough στο 2010 South Bank Show Awards. Όταν συζητούσε για την υποψηφιότητά της είπε, "Αναρωτιέσαι "Τι σπάζω;"Σπάζω την αντίληψη των ανθρώπων που απλώς πίστευαν ότι είμαι κραγμένη στην Coronation Street; δεν ξέρω τι έσπαζα, αλλά ήξερα ότι ήταν ωραίο να νιώθω ότι περιλαμβάνομαι και να χαϊδεύομαι στην πλάτη για πολλή σκληρή δουλειά". Η Τζόουνς περιγράφτηκε από τον Άντριου Μπίλεν των Times ότι ανήκει σε μια κατηγορία "εκείνων των γενναίων, λίγων ταλαντούχων που κερδίζουν τα φτερά τους σε ένα σαπούνι και μετά πετούν υπέροχα πέρα ​​από αυτό". Μάρτη του 2010, πρωταγωνίστησε στο Five Days, ένα μη συνδεδεμένο σίκουελ της ομώνυμης σειράς του 2007, ως η πρωταγωνίστρια της DC Laurie Franklin και αργότερα μέσα στο έτος, ως Sarah στο Single Father στο BBC1, έναν χαρακτήρα που ερωτεύεται έναν χήρο, τον Dave (David Tennant), ο οποίος ήταν παντρεμένος με τον καλύτερό της φίλο πριν από το θάνατό της.

Τέλη  2010, κυκλοφόρησε μια διασκευή του "True Colors" της Cyndi Lauper με τον Jones, από τη χορωδία του Manchester Show.

2011–2016

Τον Μάιο του 2011, έπαιξε τον κεντρικό χαρακτήρα του Idris στο επεισόδιο Doctor Who "The Doctor's Wife". όταν η 'ψυχή' του TARDIS του Γιατρού εξάγεται από το πλοίο, ο Idris γίνεται ο νέος του οικοδεσπότης, επιτρέποντας στο TARDIS να μιλήσει με τον γιατρό μέσω Idris. Η Τζόουνς επιλέχτηκε επειδή ο συγγραφέας Νιλ Γκέιμαν ήθελε μια ηθοποιό, σύμφωνα με τα λόγια της, η οποία να είναι "περίεργη, όμορφη αλλά με παράξενη εμφάνιση και αρκετά αστεία" για να παίξει τον ρόλο. Ο Dan Martin, κριτικός για το The Guardian, σημείωσε ότι “η Suranne Jones θέτει αναμφισβήτητα το πρότυπο με το οποίο όλοι οι guest stars πρέπει τώρα να κρίνονται εδώ __ήταν ηλεκτρισμένη καθ' όλη τη διάρκεια”. Επίσης, αργότερα έπαιξε την DC Rachel Bailey στη σειρά ντετέκτιβ του ITV, Scott & Bailey, δίπλα στη Lesley Sharp, η οποία υποδύεται την DC Janet Scott. Η σειρά βασίζεται σε μια πρωτότυπη ιδέα του Jones και της Sally Lindsay, της πρώην συμπρωταγωνίστριάς της στην Coronation Street. Μετά από ισχυρά νούμερα τηλεθέασης και μέτρια επιτυχία στα κριτικά, το Scott & Bailey επέστρεψαν για άλλες τέσσερις σειρές μεταξύ 2012 και 2016, με την Jones να υπηρετεί ως εκτελεστικός παραγωγός στη σειρά πέντε.

Τον Ιούλιο του 2011, πρωταγωνίστησε ως Μάρλεν, μια γυναίκα καριέρας που ζει στη Βρετανία της Θάτσερ, στην παραγωγή του θεάτρου Minerva με το Top Girls της Caryl Churchill στο Chichester. Ο Michael Billington, σχολιάζοντας το για τον The Guardian, παρατήρησε ότι “η Suranne Jones αποτυπώνει άριστα τις κρυφές τύψεις της Marlene που έρχεται να πάρει”. Η παραγωγή μεταφέρθηκε αργότερα στα στούντιο Trafalgar του West End. Αύγ-2011, ανακοινώθηκε ότι θα πρωταγωνιστούσε στο πλευρό του Τζον Χάνα (σσ. Σκωτσέζος ηθοποιός γνωστός από την ταινία Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία, για την οποία προτάθηκε για Βραβείο BAFTA) στον ρόλο του Μάθιου σε ένα αστυνομικό δράμα των Τσάρλι Μπρούκερ και Ντάνιελ Μάιερ με τίτλο A Touch of Cloth. Το πρόγραμμα μεταδόθηκε  Αύγ-2012 στο Sky1, με την Τζόουνς να υποδύεται την DC Anne Oldman, την “τυχερή, χωρίς νόημα συμπαραστάτη” του DCI Jack Cloth (Hannah). Τον Μάρτιο του 2012, ο Τζόουνς άρχισε να γυρίζει το The Secret of Crickley Hall, μια δραματοποίηση του BBC1 του μυθιστορήματος των μπεστ σέλερ του 2006 του Τζέιμς Χέρμπερτ. Παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Eve Caleigh, μιας γυναίκας που μετακομίζει στο Crickley Hall σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από την απώλεια του γιου της, μόνο για να στοιχειωθεί από υπερφυσικά γεγονότα. Η Τζόουνς περιέγραψε τη σειρά ως ένα “κλασικό στοιχειωμένο σπίτι με μια συναισθηματική οικογενειακή ιστορία στην καρδιά του”. Το έργο παίχτηκε στο Arts Theatre του Λονδίνου, πριν από μια εθνική περιοδεία.

Το 2013, πρωταγωνίστησε ως o εαυτός της στο Playhouse Presents: "Stage Door Johnnies", μια κωμωδία για τους έμμονους θαυμαστές του θεάτρου που προβάλλεται στο Sky Arts. Αργότερα εκείνο το έτος, έπαιξε μια νεαρή δικαστή “που μάχεται για να κρατήσει το κεφάλι της πάνω από το νερό στα σκοτεινά βάθη του συστήματος δικαιοσύνης” στο Lawless, ένα τηλεοπτικό pilot, που μεταδόθηκε στο Sky1 ως μέρος του Drama Matters και αμέσως μετά πήρε θέση στο καστ δίπλα στην Ερμιόνη Νόρις και την Οόνα Τσάπλιν στο The Crimson Field, ένα δράμα του BBC που διαδραματίζεται σε ένα νοσοκομείο πεδίου στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο σηματοδότησε την πρώτη εμφάνιση της ως ηθοποιός σε ένα δράμα εποχής _εγκαινιάζοντας έτσι νέο τομέα στη δουλειά της. Αρχές 2014, πρωταγωνίστησε στη σκηνική μεταφορά της Σάρα Ρουλ του Ορλάντο της Βιρτζίνια Γουλφ στο Royal Exchange στο Μάντσεστερ. Το έργο έλαβε γενικά θετικές κριτικές, με την ερμηνεία της Τζόουνς να αποθεώνεται (περιγράφεται ως “καταπληκτικά υπέροχη” από τον Ματ Τρούμαν στο The Guardian).

Και από Σεπ-2015, πρωταγωνίστησε ως ο ομώνυμος χαρακτήρας στο θρίλερ του BBC One Doctor Foster, ως γιατρός της οποίας η ζωή αρχίζει να ξετυλίγεται όταν υποπτεύεται τον σύζυγό της για απιστία. Το πρόγραμμα κέρδισε ευρεία αποδοχή από όλους τους κριτικούς, με τους Radio Times να σημειώνουν ότι "η σταδιοδρομία της Suranne Jones ήταν ασταμάτητη λαμπρή", ενώ το ίδιο περιοδικό την κατέταξε δεύτερη σε μια συλλογή των Top 40 καλύτερων τηλεοπτικών εκπομπών του 2015. Για την ερμηνεία της, έλαβε το National Television Award for Best Drama Performance (Εθνικό Τηλεοπτικό Βραβείο Καλύτερης Δραματικής Ερμηνείας), το Broadcasting Press Guild για την Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία, το  Royal Television Society για την καλύτερη ηθοποιό, το British Academy Television Award for Best Actress (Βραβείο Τηλεόρασης της Βρετανικής Ακαδημίας) για την καλύτερη ηθοποιό στις αντίστοιχες τελετές του 2016 και αρκετά ακόμη.

2017–σήμερα

Σεπ-2017, η δεύτερη serie του Doctor Foster έκανε πρεμιέρα, αποσπώντας παρόμοιες θετικές κριτικές.
Τον ίδιο μήνα, ξεκίνησαν τα γυρίσματα για μια παραγωγή ensemble cast production του Vanity Fair, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1848, όπου η Τζόουνς έπαιξε το ρόλο της αγέρωχης Μις Πίνκερτον. Φλεβάρη 2018, πρωταγωνίστησε στο δράμα του Sky Atlantic Save Me, υποδυόμενη τη μητέρα ενός εξαφανισμένου εφήβου, με ερμηνεία που απογειώνει (η Ρεμπέκα Νίκολσον του The Guardian γράφει: “Έχετε την εντύπωση ότι η Τζόουνς θα μπορούσε να κάνει θλίψη ak;omh kai τον ύπνο της, αλλά είναι παραπάνω από εντυπωσιακά subtle _αεράτη εδώ”).

Στη συνέχεια για 4 μήνες επέστρεψε στο West End για αναβίωση του θεατρικού έργου του Bryony Lavery Frozen στο Theatre Royal Haymarket, όπου απεικόνισε τη Νάνσυ, τη θλιμμένη μητέρα ενός απαχθέντος παιδιού μαζί με τον Τζέισον Γουότκινς. Ενώ η παραγωγή έλαβε μικτές κριτικές, η ερμηνεία της Τζόουνς και πάλι διακρίθηκε (πχ. περιγράφηκε ως "unflinchingly truthful and spontaneous" _“ακλόνητα αληθινή και αυθόρμητη” από τον The Independent). Μάλιστα η Τζόουνς έχασε τις τελευταίες τέσσερις παραστάσεις μιας τρίμηνης σειράς λόγω ασθένειας, αναφέροντας το “βαθιά επηρεαστικό” θέμα του έργου ως βασικό παράγοντα του συμβάντος.

Αργότερα …ασταμάτητη αυτή η εξαιρετική – ξεχωριστή γυναίκα τον Μάιο, ξεκίνησε τα γυρίσματα της συμπαραγωγής του BBC και του HBO Gentleman Jack, σε σενάριο, παραγωγή και σκηνοθεσία της Sally Wainwright (είχε υπογράψει τον Ιούλιο του 2017 για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Αν Λίστερ, μιας λεσβίας βιομήχανου του Γιορκσάιρ τη δεκαετία του 1830) και σηματοδοτεί την τέταρτη συνεργασία της με τον Wainwright. Πρεμιέρα Απρίλη 2019 στις ΗΠΑ και ένα μήνα αργότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τον  James Poniewozik των New York Times να γράφει: "Η ερμηνεία της Jones είναι ένα θαύμα, που αποπνέει ζωντάνια, χάρισμα και σεξουαλική αυτοπεποίθηση. Αλλά φέρνει επίσης στην Anne μια ενσυναίσθηση, ανθρωπιά και ματιές της ευπάθειας που την κάνει κάτι περισσότερο από μια άψογη Mary Sue της εποχής του Regency." Η ερμηνεία της επαινείται επίσης από τον Matthew Gilbert του The Boston Globe, ο οποίος έγραψε: "Η Τζόουνς είναι ένας θυελλώδης άνεμος στην εκπομπή, που την οδηγεί προς τα εμπρός με την αυτοπεποίθηση και την ψυχραιμία της. Μας δίνει μια δυναμική γυναίκα που ζει με ρευστότητα φύλου και έλξη για τις γυναίκες σε άλλη μια εποχή, αλλά και στο σήμερα _Η άγνοια και η μισαλλοδοξία της απορρίπτει την κοινωνική σύμβαση - και έχει τους πόρους να το κάνει - καθώς επιδιώκει ένθερμα και απτόητα τις επιθυμίες της. Στη συνέχεια, η Τζόουνς προσθέτει μια κρυφή ευπάθεια που μπορεί να είναι αποκαρδιωτική. Είναι η καλύτερη, πιο πολύπλευρη ερμηνεία της χρονιάς, αν και λίγοι φαίνεται να το γνωρίζουν αυτό." Ο Τζέντλεμαν Τζακ επέστρεψε στο BBC One για μια δεύτερη σειρά το 2022.

Το 2019, έλαβε το σενάριο για τη δεύτερη σειρά του Save Me, με τίτλο Save Me Too, με ένα εξαντλητικό γύρισμα 14 εβδομάδων και η τρίτη σεζόν αναμενόταν το 2022. Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε μια συνεργατική διασκευή του "Symphony" των Jones and the Half Moon Theatre ως μέρος του άλμπουμ του BBC Children In Need Got It Covered, με την Τζόουνς να δίνει  επίσης φωνητικά στο εξώφυλλο του άλμπουμ "It Must Be Love".

Αυγ-2021, στον ομώνυμο ρόλο του «I Am Victoria», της πρώτης από δύο σειρές μεμονωμένων δραμάτων που δημιουργήθηκαν από τον νικητή των BAFTA Dominic Savage, εστιάζοντας σε διάφορα γυναικεία ζητήματα, στην προκειμένη περίπτωση, προκλήσεις ψυχικής υγείας. Αμέσως μετά ανέλαβε  τον πρωταγωνιστικό ρόλο της DCI Amy Silva στη σειρά έξι επεισοδίων του BBC Vigil. Το υποβρύχιο θρίλερ με μια υποκείμενη λεσβιακή ιστορία αγάπης (αγαπημένο θέμα τελευταία των άγγλων) προσέλκυσε ένα αρχικό κοινό 13,4 εκατομμυρίων θεατών, και έγινε το πιο επιτυχημένο δράμα του BBC εδώ και χρόνια.

Μάρτη 2022, το πρώτο έργο από την TeamAkers, την εταιρεία παραγωγής που δημιουργήθηκε από την Jones και τον σύζυγό της Laurence Akers, ανακοινώθηκε ως Maryland, ένα δράμα τριών μερών που διαδραματίζεται στο Isle of Man.

Προσωπική ζωή

Η Jones ζει στο Λονδίνο με τον σύζυγό της, ανεξάρτητο σεναριογράφο και πρώην συντάκτη περιοδικού Laurence Akers. Γνωρίστηκαν το 2013 και παντρεύτηκαν το 2014 και έχουν έναν γιο (2016). Σε μια συνέντευξη στο Vogue, η Jones δήλωσε ότι το νόμιμο όνομά της είχε γίνει Sarah Anne Akers.

Έχει συμμετάσχει σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις. Όταν ήταν έφηβη, η μητέρα της Τζένη διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, με την Τζόουνς να λέει, "Την εποχή που κάναμε μια εκστρατεία για τον καρκίνο του μαστού μαζί. Κάνω ακόμα πολλές τέτοιες εκδηλώσεις." Η Τζόουνς έχει επίσης συνεργαστεί με την Christian Aid, ταξιδεύοντας στη Σιέρα Λεόνε και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό για να βοηθήσει σε έργα που αφορούν τον HIV, τα δικαιώματα των γυναικών και τα παιδιά στρατιώτες.

Η Dr Foster έρχεται στην Ελλάδα
με τίτλο “Παιχνίδια εκδίκησης”

Μανία στα ελληνικά κανάλια, λες και δεν υπάρχει δική μας επικαιρότητα και ιστορία, να παίρνουν και να προσαρμόζουν ξένες σειρές. Ο ΑΝΤ1 αυτή τη φορά (Γιάννη Σκαραγκά στο σενάριο - Αλέκο Κυράνη στην σκηνοθεσία το δίδυμο που υλοποίησε τη σειρά μυστηρίου “Κάνε ότι κοιμάσαι” στην ΕΡΤ) με ελληνική βερσιόν της σειράς του BBC
Στην Ελλάδα έρχεται με τον τίτλο “Παιχνίδια εκδίκησης”. Ποιον θα… εκδικείται η Μαριλίτα Λαμπροπούλου; Μα τον Νίκο Κουρή, αφού αυτός θα είναι ο συμπρωταγωνιστής της _και όπως λένε “Πρόκειται για ένα ερωτικό δράμα που στο επίκεντρό της έχει την απιστία και το ερώτημα θα τη συγχωρούσες ποτέ;”. Η σειρά σταθμός του BBC με πρωταγωνίστρια τη Σουράν Τζόουνς έχει διασκευαστεί σε πάνω από 10 χώρες ενώ έχει κατακτήσει 10άδες βραβεία+BAFTA.

Η ηθοποιός μιλώντας στην παρουσίαση ανέφερε ότι η ηρωίδα της έρχεται σε επαφή με τα βαθύτερα ένστικτά της όταν ανακαλύπτει την προδοσία του συζύγου της ενώ ο Νίκος Κουρής έθεσε μερικά ερωτήματα που δίνουν το πλαίσιο της σειράς: “Μπορεί κάποιος να είναι ερωτευμένος με δύο ανθρώπους ταυτόχρονα ανεξαρτήτως φύλου; Αντέχει κάποιος την προδοσία; Το τρίτο πρόσωπο ανανεώνει τη σχέση ή την καταστρέφει;”.

Η υπόθεση της βρετανικής βερσιόν όπως παραπάνω αναφέραμε, είναι σε άλλη ουσιαστικά κατεύθυνση, αν και με λίγα λόγια μοιάζει, αφού έχει να κάνει με την  ικανή και αξιοσέβαστη επαγγελματία γιατρό Gemma Foster, άνθρωπο που την εμπιστεύονται όλοι και ταυτόχρονα είναι και μια αφοσιωμένη μητέρα και σύζυγος και η ζωή της ανατρέπεται, όταν υποψιάζεται ότι ο άντρας της έχει εξωσυζυγική σχέση και είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει την αλήθεια.
Τι “ψάρια θα πιάσει” το “Παιχνίδια εκδίκησης”, άγνωστο _οψόμεθα (πάντως αναγγέλθηκε από τον Ant1 το καλοκαίρι και έκτοτε αγνοείται η τύχη του)
Πάντως να θυμίσουμε πως το Αγγλικό ήταν μίνι σειρά με 6+6 60λεπτα επεισόδια, ενώ αντίστοιχα το “Κάνε ότι κοιμάσαι” είχε κάπου 100 και μαζί με το “Κάνε ότι κοιμάσαι_2” … “άπειρα”

Το fenomenon “Κάνε ότι Κ#ιμάσαι”