Η παραπάνω δήλωση -κυνική ή ειλικρινής μικρή σημασία έχει- ανήκει στον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν. Είχε γίνει με αφορμή ένα παλιότερο «εργατικό ατύχημα» όπου είχαν σκοτωθεί δεκάδες ανθρακωρύχοι και συνόδευε τα χιλιοειπωμένα «ήταν θέλημα Θεού», που σε ανάλογες περιστάσεις λένε τα στελέχη του αστικού κράτους στην Τουρκία. Τότε είχε ειπωθεί από τον υπουργό Εργασίας και το αμίμητο «αυτοί που σκοτώθηκαν, πέθαναν όμορφα» επειδή είχαν βρεθεί νεκροί χωρίς εγκαύματα.
Με
οργή και αγανάκτηση για την εκμετάλλευση η παγκόσμια εργατική τάξη πενθεί τις
τελευταίες ώρες για τους εκατοντάδεςΤούρκους συναδέλφους της, τους ανθρακωρύχους στην περιοχή Σόμα της Μανίσα
στη Δυτική Τουρκία (λίγα χιλιόμετρα απ' τα νησιά του Αιγαίου).
Τούτη την ώρα
205 είναι οι επιβεβαιωμένοι νεκροί εργάτες και εκατοντάδες άλλοι παραμένουν
θαμμένοι πολλά μέτρα κάτω απ' τη γη μετά την έκρηξη στο ανθρακωρυχείο της τουρκικής
εταιρείας «SOMA Komur Isletmeleri A.S.».
Στο φως έρχονται μια σειρά
στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα ακόμη εργοδοτικό έγκλημα,
εξαιτίας της έλλειψης των αναγκαίων μέτρων προστασίας. Τόσο τα δημοσιεύματα όσο
και οι καταγγελίες του ταξικού εργατικού κινήματος είναι χαρακτηριστικά.
Όπως
και τις προηγούμενες φορές (στο Ζονγκουλντάκ στη Μαύρη Θάλασσα και αλλού) που
κάποια «μοίρα» και κάποιο «θέλημα Θεού» φρόντισαν για τους
νεκρούς ανθρακωρύχους, έτσι και τώρα «η λύση» είναι «να προσευχόμαστε για το
καλύτερο» όπως είπαν στελέχη του αστικού κράτους.
Ας
σκεφτούμε όμως την εξής πλευρά:
Η
ανάπτυξη ...και τα συντρίμμια της
Πριν
από περίπου 10 χρόνια, η Τουρκία μετά από τουλάχιστον μία τετραετία βαθιάς
οικονομικής κρίσης, έμπαινε σε τροχιά ανάκαμψης. Ακολούθησαν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης
της τουρκικής καπιταλιστικής οικονομίας. Τα τουρκικά μονοπώλια κέρδισαν θέσεις
στο διεθνή ανταγωνισμό επιχειρώντας να πρωταγωνιστήσουν στην Ανατολική
Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και σε ορισμένες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ,
πραγματοποίησαν επενδύσεις στα Βαλκάνια, την Αφρική, την Άπω Ανατολή.
Αξιοποίησαν τον γεωπολιτικό ρόλο της χώρας, την εγγύτητα της με τις
πηγές της ενέργειας και το γεγονός ότι απ' τα εδάφη της περνούν αγωγοί που τη
μεταφέρουν. Έγινε δηλαδή η Τουρκία ενεργειακός κόμβος. Η τουρκική αστική
τάξη ανέβηκε θέσεις στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, εισχωρώντας μάλιστα -για
πρώτη φορά από την ίδρυση του τουρκικού κράτους- στους G-20. Ο Ερντογάν έλεγε
ότι η Τουρκία αποτελεί πόλο σταθερότητας σε μια ασταθή περιοχή. Ο
υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου μιλούσε για την «ειρήνη» και έλεγε ότι η
Τουρκία πρέπει να έχει «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές της» την ώρα που
προωθώντας τα συμφέροντα της τουρκικής αστικής τάξης άναβε το φυτίλι στην
Συρία, «γκριζάριζε"» το Αιγαίο, διαιώνιζε την κατοχή της Κύπρου.
Τα
τελευταία χρόνια, τόσο το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του πρωθυπουργού
Ερντογάν που βρισκόταν στη διακυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση του
σοσιαλδημοκρατικού Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (των λεγόμενων κεμαλιστών)
μιλούσαν για τη «Νέα Τουρκία».
Παρά την αντιπαράθεση και τις όποιες
διαφορές τους, (αφού εκφράζουν και διαφορετικά τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου),
συμφωνούσαν στα βασικά:
«Νέα Τουρκία», «ανάπτυξη», «Τουρκία = ενεργειακός
κόμβος, σταθερότητα».
Η
«αλλαγή» και η «ανατροπή» που συχνά αναφέρει στους λόγους του ο Κιλιστζάρογλου
(αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) απλώς αφορούν την αλλαγή στο
διαχειριστή της καπιταλιστικής Τουρκίας. Συχνά, αυτοπαρουσιάζεται ως αυτός που
με μεγαλύτερη συνέπεια απ' τον Ερντογάν θα διατηρήσει τη συμμαχική σχέση της
Τουρκίας με τις ΗΠΑ, αυτοπαρουσιάζεται ως πιο φανατικός οπαδός της εισόδου της
Τουρκίας στην ΕΕ απ' την σημερινή κυβέρνηση κλπ.
Απ'
την άλλη, οι εργαζόμενοι στην Τουρκία έκαναν μεγάλες θυσίες, πλήρωσαν πάρα
πολύ ακριβά και πληρώνουν και σήμερα αυτήν τη «Νέα Τουρκία» και την
καπιταλιστική της ανάπτυξη.
Οι μισθοί για τους βιομηχανικούς εργάτες -που
όχι σπάνια παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα είναι πολύ μικροί. Οι κάπως
καλύτεροι μισθοί στα μεγάλα αστικά κέντρα -που ανεβάζουν και τις επίσημες
στατιστικές- γίνονται φύλλο και φτερό λόγω της ακρίβειας. Η παιδική εργασία
τσακίζει κόκαλα ενώ λίγοι είναι οι νέοι που έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση.
Αυτή είναι η «Νέα Τουρκία» !
Οι
εικόνες από το ανθρακωρυχείο άλλωστε μιλούν από μόνες τους... Όντως «ο θάνατος είναι η
μοίρα των ανθρακωρύχων» όσο ο καπιταλισμός θα επιβιώνει. Όσο οι εργαζόμενοι θα
είναι εγκλωβισμένοι στις μυλόπετρες του συστήματος της εκμετάλλευσης και θα
παρασύρονται απ΄ τη μία ή την άλλη πλευρά του ίδιου συστήματος.
Με
αφορμή την συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες στη χώρα μας για τη «Νέα
Ελλάδα», οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία μπορούν να αξιοποιήσουν και το
παράδειγμα της γειτονικής Τουρκίας, να βγάλουν συμπεράσματα.
πηγή 902.gr
Η εκατόμβη νεκρών που στήθηκε στην πόλη Σόμα φέρει ατόφια τη σφραγίδα της πολιτικής μείωσης του εργατικού «κόστους» και υπεράσπισης της «ανταγωνιστικότητας». Εκείνων δηλαδή των εργαλείων με τα οποία τα τελευταία χρόνια η τουρκική οικονομία εξασφάλιζε μερικούς από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, κάνοντας τις κυβερνήσεις και τα μονοπώλια της χώρας να περηφανεύονται, εντός αλλά και εκτός συνόρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι τυχαίο ότι ο επιχειρηματίας στον οποίο ανήκει το συγκεκριμένο ορυχείο (ένα από τα μεγαλύτερα της περιοχής, με χιλιάδες συνολικά εργαζομένους), σε συνέντευξή του, το 2012, παινευόταν γιατί η εταιρεία είχε μειώσει το κόστος παραγωγής για κάθε τόνο άνθρακα από τα 130 δολάρια στα... 24 δολάρια, με τρόπους στους οποίους συμπεριλαμβανόταν η ανάθεση τμημάτων των εργασιών σε εργολαβικά συνεργεία. Ετσι, ώστε να καταβάλλεται μόλις ο βασικός μισθός και να μην εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις (που ούτως ή άλλως βέβαια προβλέπουν πενιχρές αμοιβές). Στην κατεύθυνση αυτή συνέβαλε και η ιδιωτικοποίηση των ορυκτών πόρων, στην οποία η κυβέρνηση έκανε αποφασιστικά βήματα τα τελευταία χρόνια, προσφέροντάς τον «πεσκέσι» στα μονοπώλια και γιγαντώνοντας την εργοδοτική επιθετικότητα.
Συνδικαλιστές σημείωναν χτες στη «Χουριέτ» ότι στο συγκεκριμένο ορυχείο οι εργολαβίες αλλά και οι υπεργολαβίες αποτελούν καθεστώς, μιλώντας για «εργοδοτικό έγκλημα ύψιστου βαθμού».
βλ. http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/5/2014&id=15266&pageNo=15&direction=1
Στις στοές και 15χρονοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στις παραπάνω τραγικές συνθήκες δούλευαν οι εκατοντάδες εργάτες που χτες δε γύρισαν στα σπίτια τους, ανάμεσά τους και ανήλικα παιδιά, όπως ο 15χρονος Κεμάλ Γιλντίζ τον οποίο αναγνώρισε ο θείος του.
Στις 29 Απρίλη, το κυβερνών κόμμα AKP απέρριψε αίτημα που κατατέθηκε για να διενεργηθεί έλεγχος για τις συνθήκες ασφαλείας στα ορυχεία της περιοχής. Η απάντηση που δόθηκε από κοινοβουλευτικό στέλεχος του AKP στην περιοχή ήταν ότι τα τουρκικά ορυχεία είναι ασφαλέστερα από αυτά άλλων χωρών, ο κόσμος έδειξε στις πρόσφατες τοπικές εκλογές ότι εμπιστεύεται την κυβέρνηση και ότι, σε τελική ανάλυση, «με τη βοήθεια του Θεού» τίποτα δε θα συμβεί. Πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, στο ιδιωτικό ορυχείο είχε μερίδιο και πολιτικός του κυβερνώντος κόμματος.
Τουρκικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι πριν εννιά μήνες ο Γιλντίζ είχε βρεθεί στο συγκεκριμένο ορυχείο, επιδοκιμάζοντας την «ποιότητα των μέτρων ασφαλείας», ενώ εκπρόσωποι του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης φέρονται να δήλωσαν ότι δε διαπιστώθηκε καμία παραβίαση μέτρων ασφαλείας σε συνολικά πέντε ελέγχους που έγιναν από το 2012.
Ωστόσο τα ίδια τα επίσημα στοιχεία βεβαιώνουν ότι τα ορυχεία αποτελούν από τους πιο επικίνδυνους χώρους δουλειάς στην Τουρκία. Συγκεντρώνουν το 10% των εργατικών «ατυχημάτων». Από το 1941 πάνω από 3.000 εργάτες έχουν σκοτωθεί και πάνω από 100.000 έχουν τραυματιστεί από κατολισθήσεις, εκρήξεις, φωτιές σε στοές όλης της τουρκικής επικράτειας. Ενδεικτικό είναι και ότι, χτες, ενώ συνεχιζόταν η ανάσυρση πτωμάτων στη Σόμα, «ατύχημα» σημειώθηκε και σε ένα ακόμα ορυχείο, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, με τουλάχιστον έναν εργάτη νεκρό.
Π.Α.Μ.Ε. > «Εγκλημα» στο όνομα της «ανάπτυξης»
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, με ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας εκφράζει αγανάκτηση και σημειώνει: «Η εταιρεία "SOMAKomur IsletmeleriA.S." που ανήκει το ορυχείο, έχει εγκληματικές ευθύνες καθώς δεν έπαιρνε ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας, αλλά και από το γεγονός ότι έχει αυξηθεί η χρησιμοποίηση των υπεργολάβων και η ασφυκτική πίεση στους εργαζόμενους για να παράγουν όσο το δυνατό περισσότερα μέσα σε άθλιες συνθήκες εργασίας. Σύμφωνα με εκπροσώπους των μεταλλωρύχων, η αγαστή συνεργασία της διοίκησης της εταιρείας SOMA (και άλλων ομίλων σε αυτόν τον τομέα δραστηριοποίησης) με την κυβέρνηση της Τουρκίας, εμπόδισαν τη θέσπιση και ψήφιση οποιασδήποτε νομοθεσίας για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών σε πολλά από τα ορυχεία της Τουρκίας, στο όνομα υποτίθεται της "ανάπτυξης". Το ΠΑΜΕ εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στις οικογένειες των θυμάτων και την αλληλεγγύη του στους Τούρκους εργαζόμενους στον αγώνα τους για να σταματήσει η εκμετάλλευση, να παρθούν ουσιαστικά μέτρα ασφάλειας των εργαζομένων και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι του εργοδοτικού εγκλήματος».
Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, σε ανακοίνωσή της τονίζει μεταξύ άλλων:
«Δεν ήταν ατύχημα και δεν είναι μεμονωμένο γεγονός, δεκάδες εργατικά "ατυχήματα" και δυστυχήματα συμβαίνουν κάθε χρόνο στα ορυχεία της Τουρκίας. Η ΠΣΟ καταγγέλλει την κυβέρνηση της Τουρκίας και τις εταιρείες που εκμεταλλεύονται τα ορυχεία για την εγκληματική έλλειψη μέτρων ασφαλείας και ζητά να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του λαϊκού πλούτου, των φυσικών πόρων, να εκσυγχρονιστεί η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στα ορυχεία, να εφαρμοστούν άμεσα έλεγχοι ασφαλείας και όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα προστατεύσουν τις ζωές των εργαζομένων».