«Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής» τονίζεται στο φυλλάδιο της ΚΝΕ για την 28η Οκτωβρίου και τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ.
Αναλυτικά:
Η 28η Οκτωβρίου του 1940, η μέρα που η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε στη χώρα μας, καθώς και η μετέπειτα πάλη του λαού και της νεολαίας ενάντια στη φασιστική -τριπλή- κατοχή, μέσα από τις γραμμές των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ, αποτελεί πηγή έμπνευσης, αλλά και διδαγμάτων, ιδιαίτερα σήμερα, που η ιστορία ξαναγράφεται με προμετωπίδα τον αντικομμουνισμό, που οι αντιθέσεις και τα αδιέξοδα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για τους λαούς, ακόμα και γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων.
Η ιστορία διδάσκει ότι και το 1940 και τα κατοπινά χρόνια, από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ, υπήρχε το ΚΚΕ, που ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης, που έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του και από την άλλη υπήρχε η αστική τάξη, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι και οι πολιτικές τους δυνάμεις, οι οποίες άλλες συνεργάστηκαν ανοιχτά με τις δυνάμεις κατοχής, οι γνωστοί δωσίλογοι, άλλες εγκατέλειψαν τη χώρα αρπάζοντας τα κρατικά αποθέματα σε χρυσό και εγκαταστάθηκαν μαζί με το Παλάτι στη Μ. Ανατολή κι άλλες, λιγοστές, οργάνωσαν αντιστασιακές ομάδες, με την καθοδήγηση των Βρετανών, έχοντας τα μάτια τους στραμμένα στην «επόμενη μέρα», πώς θα διατηρήσουν την εξουσία τους και θα υπομονεύσουν τον δίκαιο αγώνα του λαού.
Το στοιχείο της “εθνικής ενότητας” που, με αφορμή την 28η Οκτωβρίου τονίζει η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος στοχεύει στη χειραγώγηση του λαού, στον εγκλωβισμό του στους κάθε φορά “εθνικούς στόχους” του κεφαλαίου, όπως είναι σήμερα η καπιταλιστική ανάπτυξη, που στηρίζεται στα ερείπια των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων, η γεωστρατηγική αναβάθμιση, που μπλέκει τη χώρα στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΝΑΤΟ-ΕΕ. “Εθνική ενότητα” δεν μπορεί να υπάρξει σε μια ταξική, άδικη κοινωνία, σε μια κοινωνία που υπάρχουν καταπιεστές και καταπιεζόμενοι, πλούσιοι και φτωχοί, είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει και από τη δεκαετία του 1940, οπότε το ΚΚΕ και το ΕΑΜ εγκλωβίστηκαν σε απαράδεκτες υποχωρήσεις και κυβερνήσεις δήθεν “εθνικής σωτηρίας” που οδήγησαν τον λαό σε νέες τραγωδίες, ενώ το ζητούμενο ήταν η σύνδεση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα με την εργατική εξουσία.
Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν μεγαλύτερη σημασία σήμερα, που οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ, την Κίνα, τη Ρωσία και των συμμαχιών τους είναι σε εξέλιξη, εγκυμονώντας κινδύνους πολεμικών συγκρούσεων. Η πρόσφατη συμφωνία AUKUS ανάμεσα σε ΗΠΑ-Ην.Βασίλειο και Αυστραλία, που προκάλεσε την αντίδραση της Γαλλίας, οι συμφωνίες της Ελλάδας με Γαλλία και ΗΠΑ, η κούρσα εξοπλισμών για τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες κ.λπ. είναι εξελίξεις που πυροδοτούν παραπέρα τις αντιθέσεις, τις «θερμές εστίες».
Μέρος αυτών των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών είναι και οι αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά και η προσπάθεια να προωθηθούν επικίνδυνες διευθετήσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με όχημα την συνεκμετάλλευση και με στόχο την διατήρηση της ΝΑΤΟϊκής συνοχής.
Το σίγουρο είναι πως η χρόνια εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σχεδιασμούς, η παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλη την Ελλάδα, όχι μόνο δεν προστατεύουν τη χώρα και το λαό, όπως ισχυρίζονται όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, αλλά προσθέτουν νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής.
Και τότε, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιθέσεων που συγκλόνιζαν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Έγινε για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, των αγορών, των πρώτων υλών κ.λπ., λίγα χρόνια μετά την καπιταλιστική οικονομική κρίση του 1929. Όλα τα καπιταλιστικά κράτη ανταγωνίζονταν για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων, οδηγώντας τους λαούς στη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή στην ιστορία. Η ηττημένη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, Γερμανία, ήθελε τη ρεβάνς από την Αγγλία και τη Γαλλία, ενώ οι “αδικημένες” της προηγούμενης μοιρασιάς, Ιταλία και Ιαπωνία, ζητούσαν το “κάτι παραπάνω”. Ταυτόχρονα, είχαν στόχο -ανεξάρτητα από το “στρατόπεδο” στο οποίο βρέθηκαν στον πόλεμο- την ανατροπή της εργατικής εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση, τη διάλυση της μοναδικής κοινωνίας στον κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ “έσπρωχναν” με κάθε τρόπο τους ναζιστές και τους συμμάχους τους (Ιταλία, Ιαπωνία) εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, ενισχύοντάς τους μέσω των επενδύσεων των μονοπωλίων τους (βλ. Ford, General Motors, General Electric, Standard Oil, IBM), αλλά και με συμφωνίες, όπως αυτή του Μονάχου (1938) με την οποία παρέδωσαν την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ.
Η ιστορία, αλλά και η σύγχρονη εμπειρία διδάσκουν ότι ο φασισμός είναι γέννημα-θρέμμα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Συνδέεται με πολλαπλά νήματα με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και με μηχανισμούς του κράτους, αξιοποιείται ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, όξυνσης των προβλημάτων, έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κ.λπ. για διάφορες στοχεύσεις και κυρίως για να παίξει ρόλο “εμπροσθοφυλακής” ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ενάντια στους κομμουνιστές. Αυτό αποδεικνύει η διαμόρφωση και η κυριαρχία του ναζισμού στην περιβόητη «δημοκρατία της Βαϊμάρης» στη Γερμανία του μεσοπολέμου, η δικτατορία Μεταξά στην Ελλάδα το 1936 κ.λπ.
Αποδεικνύεται ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο φασισμός χρειάζεται οργανωμένος και μαζικός αγώνας του λαού και της νέας γενιάς, που θα στοχεύει όχι μόνο τον ίδιο τον φασισμό, την αναγκαία απόκρουση και απομόνωσή του παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και εκπαίδευσης, σε κάθε γειτονιά, αλλά συνολικά τον πραγματικό αντίπαλο, τη ρίζα του κακού, τη δικτατορία του κεφαλαίου σε όλες τις μορφές της.
Οι εξελίξεις καθιστούν επίκαιρο το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι ο λαός μόνο μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής, για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του την εξουσία!
Διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε από τον ηρωικό αγώνα του λαού μας για τη λευτεριά και μια καλύτερη ζωή. Μαθαίνουμε την αλήθεια και πρωτοστατούμε στη διάδοσή της, κόντρα στα ψέματα, τη διαστρέβλωση και τον αντικομμουνισμό.
Η ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αποδεικνύει πως όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος.
Οργανώσου στην ΚΝΕ! Γίνε κι εσύ κομμάτι του κόκκινου νήματος που συνδέει τους επαναστάτες του σήμερα με τους επαναστάτες του χτες. Γίνε κι εσύ μέρος της ιστορίας… Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό!
Σαν
σήμερα πριν από 53 χρόνια, συγκροτείται
το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας και
υλοποιείται έτσι η απόφαση ίδρυσης της
Οργάνωσης, που πάρθηκε από το ΠΓ της
ΚΕ του ΚΚΕ τον Αύγουστο του 1968.
Παράλληλα με τη συγκρότηση του πρώτου καθοδηγητικού
οργάνου της ΚΝΕ, αρχίζουν να συγκροτούνται και οι πρώτες Οργανώσεις της, ενώ
προετοιμάζεται και η έκδοση του «Οδηγητή», το πρώτο φύλλο του
οποίου κυκλοφορεί στις 22 Σεπτέμβρη του 1968.
Την ίδια μέρα δημιουργείται το Κεντρικό Γραφείο της ΚΝΕ, ενώ ένα χρόνο μετά,
τον Οκτώβρη του 1969, συνέρχεται παράνομα στην Αθήνα η Α' Συνδιάσκεψη της ΚΝΕ,
εγκρίνει το Καταστατικό και την Ιδρυτική Διακήρυξη προς την ελληνική νεολαία
και εκλέγει το Κεντρικό Συμβούλιο και τον Γραμματέα του.
Ήταν η πρώτη φορά, μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ το
1943, που το ΚΚΕ συγκροτούσε τη δική του νεολαιίστικη οργάνωση και γίνεται
κατανοητό ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική απόφαση, που αποτέλεσε σταθμό
για την ανανέωση του ΚΚΕ και τη μεγαλύτερη μαχητικοποίηση του νεολαιίστικου
κινήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ειδική Απόφαση της 13ης Ολομέλειας της ΚΕ
του ΚΚΕ (11-17.1.1969) «για την
ανασύσταση Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας», αναφέρει μεταξύ
άλλων: «Η ΚΝΕ θα συγκεντρώνει στις γραμμές της το πρωτοπόρο τμήμα της
ελληνικής νεολαίας και, στηριγμένη στη θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού, θα
διαπαιδαγωγεί την ελληνική νεολαία με τα ιδανικά της δημοκρατίας και του
σοσιαλισμού, με τις ηρωικές παραδόσεις της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών
Ελλάδας (ΟΚΝΕ), με τις καλύτερες παραδόσεις της ΕΠΟΝ και της Δημοκρατικής
Νεολαίας Λαμπράκη. Η ΚΝΕ προετοιμάζει τα μέλη της να γίνουν ικανά ν'
αποτελέσουν μέλη του Κόμματος της εργατικής τάξης, του ΚΚΕ».
Η ΚΝΕ, όλα αυτά τα χρόνια, δικαίωσε την απόφαση του
ΚΚΕ για την ίδρυσή της και την αποστολή της, βρίσκεται στην
πρώτη γραμμή των αγώνων για τα δικαιώματα
της νέας γενιάς, βάζοντας υψηλούς στόχους για να δρα
πρωτοπόρα μέσα σε δύσκολες και σύνθετες συνθήκες, ακόμα πιο δυνατή, ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά ατσαλωμένη.
Με ανέβασμα της εσωοργανωτικής μόρφωσης, με άνοδο της μελέτης, της επαφής με το
βιβλίο. Με πλούσια, δραστήρια εσωοργανωτική ζωή και λειτουργία, με ενιαία
θέληση και δράση.
Με ΟΒ παντού, σε όλους τους
χώρους όπου δουλεύει, δρα, μορφώνεται, κατοικεί η νεολαία.
Σε τόπους δουλειάς κι επιχειρήσεις, στις πόλεις, τις εργατικές - λαϊκές
συνοικίες και τα χωριά, στα Λύκεια, ΕΠΑΛ, πανεπιστήμια και ΤΕΙ, χώρους
μαθητείας και κατάρτισης, ΚΝΕ ριζωμένη, με την πρωτοπόρα δράση των μελών και
των φίλων της, μέσα στα εργατικά σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τα μαθητικά
συμβούλια, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις λαϊκές επιτροπές, τους αθλητικούς
και πολιτιστικούς συλλόγους, συνολικά στις μαζικές οργανώσεις και φορείς που
μπορούν να ενεργοποιούν, να συσπειρώνουν τη νεολαία.
Δεν ήταν "σπορά της τύχης"
«Είμαστε
το κόμμα το μέλλοντος και το μέλλον ανήκει στη νεολαία. Είμαστε το κίνημα των
καινοτόμων και η νεολαία δείχνει πάντοτε ενθουσιασμό να ακολουθεί τους
καινοτόμους. Είμαστε το κόμμα που παλεύει με αυταπάρνηση κατά της παλιάς σήψης
και η νεολαία πρώτη θα ορμήσει σε αυτή την πάλη». (Ένγκελς)
Πέρασαν τα χρόνια –πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια στην
πρωτοπορία της νεολαιίστικης δράσης, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, είναι ο
νους και η ψυχή των αγώνων για το δίκιο των παιδιών των καταπιεσμένων, στο
πλευρό του εργατικού κινήματος, του ΚΚΕ, για το άνοιγμα του δρόμου προς στο
μέλλον, για το πέρασμα «από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της λευτεριάς».
Πριν πενήντα τρία χρόνια, τα καλύτερα παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού
μας, μέσα σε συνθήκες παρανομίας ξεκίνησαν να δίνουν μάχες περνώντας από φωτιά
και σίδερο, για να δημιουργήσει η νέα γενιά τη δική της πολιτική οργάνωση, για
να ωριμάζουν στις γραμμές της, με την αμέριστη καθοδηγητική διαπαιδαγωγητική
δράση του κόμματος της εργατικής τάξης, στρατιές πρωτοπόρων επαναστατών, άξιων
να σηκώσουν στις πλάτες τους, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, την ιστορία και την
πορεία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Μα πώς γεννήθηκε; Ετσι στα ξαφνικά, και από το πουθενά; Η ιστορία του
κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια, η ίδια η ιστορία του
ΚΚΕ, είναι φορτισμένη από την πείρα της δράσης των κομμουνιστών στη νεολαία.
Στη δύναμη που δίνει, μπολιάζει με τη δική της ορμή και ζωντάνια, για να
πεθάνει το παλιό και να γεννηθεί το νέο. Και το Κόμμα μας φρόντισε, για τη συνέχεια
του επαναστατικού κινήματος, αποφασίζοντας την ίδρυση της ΚΝΕ.
ΟΔΗΓΗΤΗΣ Πρώτο Φύλλο 22-Σεπ-1968
Αύγουστος 1968 - Μικρό ιστορικό
Με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ιδρύεται η
Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας - ΚΝΕ. Η ίδρυση της Οργάνωσής μας
πραγματοποιείται μέσα σε συνθήκες παρανομίας. Το ΚΚΕ είναι παράνομο, οι
κομμουνιστές συλλαμβάνονται, βασανίζονται, κλείνονται στις φυλακές,
εξορίζονται. Οι προοδευτικές ιδέες βρίσκονται υπό συνεχή διωγμό. Μέσα σε αυτές
ακριβώς τις συνθήκες, οι νέοι κομμουνιστές ξεκινούν τις προσπάθειες για τη
δημιουργία της Κομμουνιστικής Νεολαίας, της ηρωικής ΚΝΕ, αψηφώντας τις διώξεις,
τη χούντα και τα όργανά της, οικοδομούν την ελπίδα, χτίζουν το αύριο.
Σε όλη αυτή την προσπάθεια, ακούραστος βοηθός,
καθοδηγητής, στυλοβάτης, βρίσκεται το Κόμμα της εργατικής τάξης, το Κόμμα που
πάντα βρισκόταν στην πρωτοπορία των λαϊκών αγώνων, το τιμημένο ΚΚΕ.
Τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου συγκροτείται το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της
ΚΝΕ και εκδίδεται το πρώτο παράνομο φύλλο της εφημερίδας μας, του
"Οδηγητή". Η απόφαση του ΚΚΕ για την ίδρυση της ΚΝΕ δικαιώθηκε απ' τη
ζωή. Η ΚΝΕ, περνώντας μέσα από ατραπούς, έχει βάλει τη σφραγίδα της στο
νεολαϊστικο κίνημα και τις κατακτήσεις των νέων της χώρας μας.
Η ΚΝΕ γεννήθηκε και ατσαλώθηκε στα δύσκολα χρόνια της
δικτατορίας. Η αγωνιστική προοπτική, που χάραξε για τη νεολαία, κάτω από την
καθοδήγηση του ΚΚΕ, της εξασφάλισε την απήχηση που είχε μέσα στη νέα γενιά.
Συνδυάζοντας όλες τις μορφές δράσης, παλεύει από την αρχή, για να δημιουργηθεί
ένα μαζικό κίνημα αντίστασης. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί της δικτατορίας
στράφηκαν πρώτα απ' όλα ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Εκατοντάδες νεολαίοι στις
φυλακές, στα στρατοδικεία, στην εξορία. Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ κράτησαν
ψηλά τη σημαία της πάλης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τίμησαν τον τίτλο του
μέλους της ΚΝΕ.
Η ΚΝΕ ούτε στιγμή δε σταμάτησε τη δράση της. Η
πολιτική και ιδεολογική της δράση, οι μορφές δουλιάς της δεν απέβλεπαν μόνο
στην πάλη για την ανατροπή της δικτατορίας, αλλά και στην αγωνιστική
διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, στην απαίτηση για ριζικές αλλαγές στην ελληνική
κοινωνία, σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Γι' αυτό και
συσπείρωσε τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία της νεολαίας. Γι' αυτό και οι φυλακές, οι
εξορίες, τα βασανιστήρια δεν μπόρεσαν να λυγίσουν την ΚΝΕ και πολύ περισσότερο
βέβαια το ΚΚΕ (Από το Λεύκωμα για τα 30 χρόνια της ΚΝΕ)
Η ζωντάνια από το παρελθόν
Ο αξέχαστος σύντροφός μας Μήτσος Τσιάρας ήταν από τα
ιδρυτικά μέλη της ΚΝΕ και στα πρώτα της βήματα από την ίδρυσή της, Γραμματέας
του Κεντρικού της Συμβουλίου (σσ. πρώτος Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ 1968-1972,
μέλος αργότερα της ΚΕ στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος το 1978 -επανεκλέχτηκεστο11ο-έφυγε από τη ζωή στις 30-Ιουλ-1984)
Δείτε την ειδική έκδοσηη 50χρονη πορεία της ΚΝΕ -νεανική
έφοδος στο μέλλον, για τον νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό - Υλικά της
Διευρυμένης Συνόδου του ΚΣ της ΚΝΕ14-Οκτ-2017
Τοκείμενοαποτελείταιαπόαποσπάσματασυνέντευξής του στον Οδηγητή (φύλλο 51, 27/8/1975)
Η ζωντανή μαρτυρία του, για το πώς μετά την απόφαση
του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταπιάστηκαν οι νεολαίοι κομμουνιστές για τη δημιουργία,
την ανάπτυξη και τη δράση της Οργάνωσης μάς μεταφέρει πραγματικά στην εποχή που
«όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» της χούντας, όταν μπήκαν τα
θεμέλια της ΚΝΕ.
Σε εποχές που είχαν το δικό τους ηρωισμό, που συνεχίζουν να διδάσκουν ότι
τίποτα δεν είναι αδύνατο για τους κομμουνιστές, για τους ανθρώπους που
πιστεύουν στη νομοτελειακή αναγκαιότητα της κοινωνικής εξέλιξης και της ταξικής
πάλης, για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Και τότε όχι μόνο κάνουν άθλους, λέγοντας έτσι απλά ότι κάνουν το καθήκον τους,
αλλά είναι σίγουροι πως δε λάθεψαν για τις επιλογές τους, επιλογές ζωής. Μιας
ζωής αφιερωμένης στον αγώνα για τις αξίες και τα ιδανικά της πιο πρωτοπόρας
κοινωνικής δύναμης που γέννησε η ιστορία, της εργατικής τάξης.
Γεια σας, λοιπόν, και γεια
σας, σύντροφοι της ΚΝΕ, εσείς που λέτε στη ζωή το μέγα ΝΑΙ, εσείς που ρίχνεστε
στη μάχη δίχως να ζητάτε χωριστά κανέναν έπαινο, εσείς οι ωραίοι που όλοι μαζί
υπογράφετεμ’ ένα ρωμέικο παγκόσμιο
σφυροδρέπανο. Γ. Ρίτσος
«Τα παιδιά της ΚΝΕ»
Τέκνο της ανάγκης
«… Η ελληνική νεολαία για πολλά χρόνια είχε πάψει να διαπαιδαγωγείται με τα
ιδανικά του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού, με την ιδεολογία του Μαρξισμού-
Λενινισμού, γιατί έλειπε ακριβώς εκείνη η οργάνωση νεολαίας που θα της
διοχέτευε, θα της καλλιεργούσε αυτά τα ιδανικά. Και φυσικά μόνο μια
κομμουνιστική οργάνωση θα μπορούσε να εκπληρώσει αυτό το σκοπό. Η διαπαιδαγώγηση της νεολαίας στα ιδανικά του
Μαρξισμού - Λενινισμού, της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας και του
Σοσιαλισμού μπήκε σαν βασικός σκοπός της και περιλήφθηκε στο Καταστατικό της
ΚΝΕ. Ακόμα και με τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων το
1958 στην Ελλάδα, είχε σταματήσει η στρατολογία νέων μελών στο Κόμμα και η
ανανέωση των γραμμών του. Και καταλαβαίνουμε τι σημασία είχε αυτό για την
πορεία του Κόμματός μας και του κινήματος. Η ΚΝΕ έπρεπε να σταθεί το φυτώριο
για τη δημιουργία και την προετοιμασία νέων κομμουνιστών και το πέρασμά τους
στις γραμμές του ΚΚΕ.
Οπωσδήποτε - και να καθοδηγήσει και να αναπτύξει όπως
άλλωστε επιβεβαιώθηκε - η ίδρυση της ΚΝΕ ήταν αναγκαία ακριβώς και για τις τότε
συνθήκες, που ζούσε και πάλευε η ελληνική νεολαία... Μόνο μια οργάνωση σαν την ΚΝΕ θα μπορούσε να οργανώσει
τον αντιδικτατορικό αγώνα της ελληνικής νεολαίας. Κι αυτό γιατί μια
Κομμουνιστική Οργάνωση απ' τις ίδιες τις αρχές και τους σκοπούς της έχει τη
μεγαλύτερη επαναστατική συνέπεια στα αντιφασιστικά δημοκρατικά,
αντιιμπεριαλιστικά ιδανικά. Από την ίδια την οργανωτική της λειτουργία,
βασισμένη στην αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, θα μπορούσε να στέκονταν
ικανή να δημιουργήσει τέτοιες παράνομες οργανώσεις και μηχανισμό αναγκαία και
απαραίτητα για την οργάνωση και ανάπτυξη ενός πλατιού αντιδικτατορικού
κινήματος της νεολαίας και ταυτόχρονα να σταθεί ικανή να προφυλάξει τις
οργανώσεις της, το μηχανισμό της και το αντιδικτατορικό κίνημα απ' τα χτυπήματα
του εχθρού. Καμιά από τις προηγούμενες νεολαϊστικες οργανώσεις δεν εκπλήρωνε
αυτούς τους όρους".
Πρωτόβουλη δράση
«Η ΚΝΕ δε γνώρισε αυτή την τεράστια ανάπτυξη,
ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα στελεχών, θέλω να τονίσω την τεράστια συμβολή
των ομάδων που δημιουργούνταν με δική τους πρωτοβουλία με βάση τη γραμμή του
ΚΚΕ. Πράγματι πολλοί νέοι ακούγοντας τη "Φωνή της Αλήθειας", που
καλούσε κάθε ξεκομμένο κομμουνιστή οπαδό του ΚΚΕ, να φτιάξει οργάνωση του Κόμματος,
και της ΚΝΕ στο χώρο του, είχαν συγκροτήσει χωρίς να 'χουν καμιά σύνδεση και
καμιά πείρα πολυάριθμες και πολυμελείς οργανώσεις, με τις οποίες ερχόμασταν τη
μια μετά την άλλη σε επαφή και μέναμε πραγματικά έκπληκτοι από τη σωστή δουλειά
των ηρωικών νεολαίων μας. Ολόκληρες οργανώσεις φτιάχτηκαν έτσι απ' την αρχή
τους.
Η ΚΝΕ πήρε συγκεκριμένη οργανωτική μορφή τον Οκτώβρη
του 1969 με την Α Συνδιάσκεψή της, που συνήλθε παράνομα στην Αθήνα. Η
Συνδιάσκεψη επεξεργάστηκε και διατύπωσε το Καταστατικό της ΚΝΕ, τη Διακήρυξη
προς την ελληνική νεολαία και συγκροτήθηκε το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της
ΚΝΕ. Το κεντρικό όργανο της ΚΝΕ, ο "Οδηγητής" εκδόθηκε αμέσως μετά
την απόφαση για την ίδρυσή της, στις 22 Σεπτέμβρη 1968...»
Η έκδοση περιλαμβάνει (πρόλογο) + Διακήρυξη του ΚΣ για
την πορεία προς τα 50 χρόνια ζωήςκαι
δράσης της ΚΝΕ, Ανακοίνωση του ΚΣ, Σχολείο διαπαιδαγώγησηςνέων κομμουνιστών, μελών του ΚΚΕ του Δημήτρη Τσιάρα (στην οποία
αναφερθήκαμε) | Η ανάγκη ύπαρξης και δράσης Κομμουνιστικής Νεολαίας, νεολαίας του
ΚΚ (Αλέκας Παπαρήγα) | Η πορεία
μαζικοποίησης της ΚΝΕ, πείρακαι
ορισμένα προβλήματα - Δημήτρη Γόντικα
| Η πάλη για την ισχυροποίηση της ΚΝΕ την περίοδοτης ανόδου της σοσιαλδημοκρατίας -Σπύρου Χαλβατζή | Η δύσκολη περίοδος
της κρίσης και της διάσπασης της ΚΝΕ του Σήφη
Κωτσαντή | Η ΚΝΕ στα χρόνια της ανασυγκρότησης (Νίκου Σοφιανού) | Προσπάθεια για την ενίσχυση των επαναστατικών
χαρακτηριστικώντης ΚΝΕ του Θέμη Γκιώνη | Η καθοδήγηση από το
Κόμμα, αναντικατάστατο εφόδιο για την ΚΝΕ του Γιάννη Πρωτούλη | Η δράση της ΚΝΕ στις σύνθετες συνθήκες της
καπιταλιστικής κρίσης (Θοδωρή Χιώνη)
και κλείνει με την βαρυσήμαντη και «προφητική» (αν ληφθεί υπόψη ότι αφορά
το 2017) παρέμβαση του Δημήτρη
Κουτσούμπα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, την οποία και παραθέτουμε
Πρόκειται για πολύ σημαντική συνεδρίαση η σημερινή
Διευρυμένη Σύνοδος του ΚΣ για την προετοιμασία μας μπροστά στα 50 χρόνια της ΚΝΕ που θα τα γιορτάσουμε
μαζί με τα 100 χρόνια του Κόμματός μας.
Οπωσδήποτε το σχέδιο
διακήρυξης, με την βελτίωση που θα έχει και μετά την σημερινή συλλογική
συζήτηση, αλλά και με τις παρατηρήσεις των μελών της ΚΕ του ΚΚΕ, δίνει το
στίγμα, την κατεύθυνση, το περιεχόμενο της δουλειάς μας όλο τον επόμενο χρόνο,
μαζί με τις υπόλοιπες αποφάσεις για τις δραστηριότητες της ΚΝΕ και την άμιλλα
για την οικοδόμηση και τη στρατολογία.
Φυσικά, εξυπακούεται ότι βαθιά ιστορική μελέτη και ολοκληρωμένα συμπεράσματα
από αυτή την ηρωική 50χρονη πορεία, δεν μπορούν να βγουν μέσα από τη σημερινή
δουλειά και τη διακήρυξη. Η ολοκληρωμένη
αποτίμηση όλης αυτής της πορείας, είναι ενταγμένη στη συλλογική μελέτη και
συζήτηση, που θα κάνει και έχει ήδη αρχίσει να ετοιμάζει το Κόμμα, για την
περίοδο και της δικτατορίας 1967-1974, όπως και στη συνέχεια για το 1974-1991
και πάει λέγοντας.
Ορισμένα βασικά και κρίσιμα
συμπεράσματα από την ιστορική πείρα, έδωσαν οι σύντροφοι από το Κόμμα που
μίλησαν κατά τη διάρκεια των εργασιών και οι οποίοι είχαν διατελέσει γραμματείς
της ΚΝΕ, κατά τα τη διάρκεια όλης σχεδόν αυτής της 50χρονης πορείας.
Δεν είναι μαζί μας, αφού έχει φύγει από τη ζωή εδώ και πολλά χρόνια, ο σ. Μήτσος Τσιάρας, ο πρώτος Γραμματέας της
ΚΝΕ, από την ίδρυσή της το 1968 έως το 1972, μέσα στη χούντα.
Φυσικά λείπουν ακόμα δύο Γραμματείς που διαγράφηκαν από την ΚΝΕ -ο Γ Γράψας που
έφυγε με το ΝΑΡ το 1989 και δεν είναι πλέον εν ζωή και ο Τ. Θεοδωρικάκος που
έφυγε το 1991 με τον ΣΥΝ και σήμερα συνεργάζεται με τη ΝΔ.
Όλοι αυτοί οι σύντροφοι που
μίλησαν από το Κόμμα, όπως και η συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα, στην ομιλία της,
αναφέρθηκαν αναλυτικά σε βασικές εκτιμήσεις και συμπεράσματα που βγάζει η
πείρα, όπως την ανάγκη αυτοτελούς
ύπαρξης επαναστατικής κομουνιστικής νεολαίας στο πλάι του ΚΚΕ, κάτω από όλες τις συνθήκες, την ανάγκη το Κόμμα να καθοδηγεί τη νεολαία
του η οποία πρέπει να συγκροτείται στη βάση του μαρξισμού- λενινισμού, του προλεταριακού διεθνισμού, του Προγράμματος και της στρατηγικής του
Κόμματος, με την τήρηση όλων των
λενινιστικών κανόνων και αρχών λειτουργίας και δράσης. Την ανάγκη συνεχούς πάλης κατά του
οπορτουνισμού, της συνεχούς
ιδεολογικοπολιτικής και οργανωτικής επαγρύπνησης. Το γεγονός ότι δεν νοείται νεολαιίστικο
κίνημα αυτονομημένο, αυτοτελές, έξω από το εργατικό κίνημα με βάση το
κριτήριο της ηλικίας, αφού ακόμα και στο μαθητικό, φοιτητικό, σπουδαστικό
κίνημα συμμετέχουν παιδιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών οικογενειών, είναι
ενταγμένα στη δράση με το εργατικό κίνημα και την κοινωνική συμμαχία σε
ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην πάλη για την
εργατική εξουσία και άλλα σχετικά. Δεν θα ξαναμιλήσω λοιπόν για όλα αυτά.
Θα ήθελα όμως να επαναλάβω
και να επισημάνω, ότι η ΚΝΕ, ως επαναστατική κομμουνιστική νεολαία του ΚΚΕ,
στάθηκε δίπλα στο Κόμμα, σε όλη αυτή την σχεδόν 50χρονη δραστηριότητα μέσα
στους αγώνες, στην γενικότερη πολιτική δράση, στις διάφορες σκληρές
αναμετρήσεις.
Από τα μαύρα χρόνια της
δικτατορίας, οπότε και ιδρύθηκε (1968-1974), τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης
της νεοδημοκρατικής διαχείρισης (1974-1981), όπως και στη συνέχεια της πρώτης
σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του ΠΑΣΟΚ (1981-1989).
Αν και λαβωμένη από την εσωκομματική διαπάλη και
τις δύο διασπάσεις του Κόμματος, μέσα στα χρόνια της επικράτησης της
αντεπανάστασης, της διάλυσης της ΕΣΣΔ και των ανατροπών του σοσιαλιστικού
συστήματος (1989- 1991), ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Κόμματος,
στο κάλεσμα της ιστορικής αναγκαιότητας,
να κρατήσουμε ψηλά την κόκκινη σημαία,
γιατί η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των
λαών.
Άντεξε, ανασυγκροτήθηκε,
ανέπτυξε τις δυνάμεις της, σταθερά στο πλευρό του Κόμματος, πολύτιμη δύναμη,
ακολουθώντας σταδιακά την πορεία αποκατάστασης των επαναστατικών
χαρακτηριστικών, κάνοντας αρχή από το 14ο Συνέδριο τον Δεκέμβρη του 1991, και
με ορόσημο το 19ο Συνέδριο τον Απρίλη του 2013.
Συμμετείχε όλη αυτή την
εικοσαετία, στην πλούσια αλλά πολύ δύσκολη πορεία του Κόμματος:
Για μελέτη των συμπερασμάτων από τις ανατροπές και την
συνολική σοσιαλιστική οικοδόμηση, με επίκεντρο την πείρα της Σοβιετικής Ενωσης
που καταγράφηκε μέσα από συλλογική μελέτη και συζήτηση στις αποφάσεις του 18ου
Συνεδρίου το 2009.
Την μελέτη της ιστορικής πείρας του ΚΚΕ, μέσα από την
επίσης συμμετοχή στην συλλογική συζήτηση και την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για
την ιστορία του Κόμματος το 2011.
Όπως και από τις προγραμματικές επεξεργασίες και την
διαμόρφωση νέου προγράμματος του Κόμματος, έγκρισης νέου καταστατικού, στο 19ο
Συνέδριο το 2013.
Τα χρόνια που ακολούθησαν
μέχρι το πρόσφατο 20ό Συνέδριο του Κόμματος, τον Μάρτη του 2017, και μετά από
αυτό μέχρι σήμερα, η ΚΝΕ, με τη βοήθεια του Κόμματος, κατέβαλε μεγάλη και
σοβαρή προσπάθεια να εξειδικεύσει τη στρατηγική του Κόμματος σε χώρους όπου
συγκεντρώνεται η νεολαία, ως εργατική και σπουδάζουσα.
Με την ενεργή συμμετοχή στη
συζήτηση των αποφάσεων και κατευθύνσεων, των ντοκουμέντων του Κόμματος, με τις
θέσεις, εκτιμήσεις και προτάσεις των στελεχών της και των μελών της, των φίλων
και οπαδών της, συνέβαλε στον εμπλουτισμό της πολιτικής και μαζικής δράσης του
Κόμματος.
Φυσικά σε όλη αυτή την
περίοδο συνέβαλαν αποφασιστικά και η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος τον
Δεκέμβρη του 2013 για τη δουλειά του Κόμματος στη νεολαία και το 11ο Συνέδριο
της ΚΝΕ τον Δεκέμβρη του 2014.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
ειλικρινά νιώθουμε
περήφανοι σαν Κόμμα γιατί έχει αναδειχθεί μια νέα γενιά στελεχών της ΚΝΕ.
Όλοι και όλες εσείς που
συμμετέχετε σήμερα στην Διευρυμένη αυτή Σύνοδο του ΚΣ για τα 50χρονα, επίσης
άλλα στελέχη που δεν είναι σήμερα εδώ, καθώς και μια γενιά στελεχών που ήδη
έχει περάσει από την ΚΝΕ στο Κόμμα, όλα αυτά τα χρόνια της δράσης μας, και έχει
έτσι ανανεώσει και βελτιώσει την ηλικιακή σύνθεση των οργάνων του Κόμματος. Δεν
είναι για να χαϊδέψουμε αυτιά, ούτε για κολακεία.
Είστε μια γενιά διαπαιδαγωγημένη σε
σύνθετες συνθήκες, με δύσκολα καθήκοντα, αγωνιστικά διαπαιδαγωγημένη, καθώς
έχετε σχετικά βελτιώσει και την πολιτική σας μόρφωση και την πείρα από διάφορες
αναμετρήσεις.
Και δεν υποτιμούμε το γεγονός αυτό, καθώς έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η επίδραση
της αντεπανάστασης, το προσωρινό πισωγύρισμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, η
οπισθοχώρηση του εργατικού επαναστατικού κινήματος, διεθνώς και στη χώρα μας, ο
αρνητικός συσχετισμός δύναμης, σπάει κόκαλα σήμερα.
Δυσκολεύει την στράτευση, την ανάταση, ανακόπτει την ορμή, την αισιοδοξία,
στοιχεία που επιδρούν καταλυτικά μέσα στις μάζες της νεολαίας, αφού από την
φύση της και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, αυτά είναι στοιχεία που
συμβάλλουν επιπλέον στο να την κινητοποιούν και να ενδυναμώνουν την
επαναστατική της διάθεση για πάλη και αντίσταση.
Φυσικά,
γι' αυτό βρισκόμαστε εδώ, για να ανατρέψουμε -όσο περνάει από το χέρι μας- αυτή
την κατάσταση, για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.
Γιατί τα λόγια του Μαγιακόφσκι δεν
τα τραγουδάμε για να γιορτάσουμε μόνο την μνήμη του Μεγάλου Οκτώβρη του 1917,
αλλά γιατί είμαστε βαθιά πεισμένοι,
ότι «το μέλλον δεν θα ρθει από μονάχο
του έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε
μέτρα κι εμείς».
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο που
έγινε όλα αυτά τα χρόνια, παρά την προσπάθεια που έγινε στην παραπέρα
επεξεργασία των κριτηρίων στρατολογίας και δοκιμασίας των μελών της ΚΝΕ, πριν
ενταχθούν στο Κόμμα, εμφανίζονται
προβλήματα αρκετά, που πρέπει με καθαρό μυαλό και ανοιχτά μάτια και αυτιά
να τα αντιμετωπίσουμε παίρνοντας επιπλέον μέτρα δημιουργικά.
Για να το πούμε αλλιώς,
εξακολουθούν να υπάρχουν τα προβλήματα που εντοπίσαμε και στην Πανελλαδική
Συνδιάσκεψη για τη Νεολαία και στο 20ό Συνέδριο, όπως είναι για παράδειγμα:
•Οι καθυστερημένοι
ρυθμοί στρατολογίας, σε σχέση με τις ανάγκες, ιδιαίτερα σε χώρους δουλειάς
που απασχολούν νέους και νέες, όπως οι σχολές κατάρτισης και μαθητείας, αλλά
και στα υπόλοιπα σχολεία, ΕΠΑΛ- Γυμνάσια- Λύκεια, στα ΤΕΙ και στα Πανεπιστήμια.
•Ιδιαίτερα
το πρόβλημα των χαμηλών ρυθμών στρατολογίας από τα σχολεία, τους
μαθητές, είναι κρίσιμο ζήτημα καθώς καθορίζει την παραπέρα ανάπτυξη της ΚΝΕ και
τους ρυθμούς αυτής της ανάπτυξης.
•Επίσης έχουμε διαπιστώσει αναντιστοιχία προς τις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις για συνεχή
προσπάθεια αφομοίωσης και των παλιότερων αλλά και των νέων μελών. Υπάρχουν
μεγάλες ακόμα υστερήσεις σε αυτό αλλά και προχειρότητα στην στρατολογία,
στοιχεία δηλαδή που αποτελούν πηγές αιμορραγίας δυνάμεων, κάτω από την ύπαρξη
οξυμένων δυσκολιών και προβλημάτων που συναντούν οι νέοι άνθρωποι.
•Οπωσδήποτε όλα αυτά δεν είναι αποκλειστικά προβλήματα της ΚΝΕ. Αφορούν εξίσου και
περισσότερο αν θέλετε, το Κόμμα, τόσο τα μέλη του Κόμματος που δουλεύουν μέσα
στην ΚΝΕ όσο και τις αντίστοιχες Κομματικές Οργανώσεις.
•Η μη επίλυση προβλημάτων από όλους εμάς, όπως το
γεγονός ότι δεν έχει αποκτήσει ακόμα τον απαραίτητο επιτελικό χαρακτήρα τόσο η
προσέγγιση, όσο και η κοινή δράση εκπαιδευτικών-μαθητών-γονιών, για την απαι-
τούμενη ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία μέσα στους μαθητές, στη μαθητεία, στα
ΕΠΑΛ, στα ΤΕΙ, δυσκολεύει την ίδια την διεύρυνση του αγωνιστικού περίγυρου της
ΚΝΕ, την Κνίτικη οικοδόμηση, άρα και τη διεύρυνση των πηγών στρατολογίας στο
Κόμμα, για το οποίο, όπως όλοι ξέρουμε, μια πολύ βασική πηγή της, η κύρια πηγή
της είναι η Κομμουνιστική Νεολαία.
Οπωσδήποτε, όπως έχουμε
εκτιμήσει, νέα προβλήματα έχουν ανακύψει,
που προκαλούν και νέες δυσκολίες στην προσέγγιση του Κόμματος και την επίδραση
της επαναστατικής πολιτικής μέσα στη νεολαία. Δυσκολίες που, ιδιαίτερα αυτά τα συνεχή χρόνια της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής
κρίσης, έχουν αγκαλιάσει σχεδόν το σύνολο των νέων ηλικιών, με αρνητικές
κατά βάση αλλαγές στις συνθήκες ζωής, εργασίας, μόρφωσης, με νέες εργασιακές
σχέσεις αλλά και με δραματική αύξηση της ανεργίας, της προσωρινής, ευκαιριακής
εργασιακής απασχόλησης, την μεγάλη εσωτερική κινητικότητα αλλά και την
μετανάστευση.
Ταυτόχρονα, έχουν να κάνουν με τις συνεχιζόμενες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις
στην παιδεία, αντιδραστικές από τη σκοπιά φυσικά των παιδιών της λαϊκής
οικογένειας, γιατί αναμφίβολα είναι θετικές για το κεφάλαιο και τις
μονοπωλιακές επιχειρήσεις, τις προδιαγραφές που βάζει το σύστημα και οι
καπιταλιστικές ενώσεις στο οποίο αυτό ανήκει, δηλαδή η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Παρουσιάζονται νέες δυσκολίες στο ιδεολογικό μέτωπο.
Συζητούσαμε στο Γραφείο του
ΚΣ πριν λίγες μέρες, την περίπτωση καθηγήτριας Πανεπιστημίου που έβαλε εργασία
στους φοιτητές της: «Κάποιοι λένε ότι το σύστημα είναι άδικο. Μπορεί αυτό να
αλλάξει;» Κι αφού έγραψαν την εργασία οι φοιτητές, πήγε την επόμενη φορά και
είπε ως θέση της έδρας: «Το σύστημα αυτό δεν αλλάζει. Το ζήτημα είναι να
δημιουργήσουμε μια δίκαιη ανάπτυξη, με επενδύσεις κ.λπ.», θέτοντας όλο το
ιδεολογικό προπαγανδιστικό πλαίσιο της κυβερνητικής προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά
και της αντιπολίτευσης των αστικών κομμάτων. Κι αυτό δεν είναι μεμονωμένο
παράδειγμα.
Στο οπλοστάσιο που χρησιμοποιεί η αστική τάξη, ο ρεφορμισμός και ο
οπορτουνισμός, χρειάζεται σθεναρή απάντηση, καθημερινή επεξεργασία
επιχειρημάτων. Σε όλα αυτά αλλά και σε άλλα ζητήματα, οδηγός είναι ο
Ριζοσπάστης. Κι από αυτό το γεγονός προκύπτει κυρίως η ανάγκη για καθημερινή
αγορά και μελέτη του.
Αντίστοιχα δείκτης
δυσκολίας είναι οι συνεχείς εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, η προσπάθεια
αναδιάταξής του, η προσπάθεια διαμόρφωσης του νέου διπολισμού με επίκεντρο τον
ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, ενώ κάνουν απέλπιδα προσπάθεια να αναβιώσουν την
κεντροαριστερά, η οποία συμπιέζεται αφού τη θέση της σοσιαλδημοκρατίας καλύπτει
βασικά, και μάλιστα με επιτυχία όπως λέει και ο ΣΕΒ και οι ευρωπαίοι,
αμερικάνοι και άλλοι εταίροι, ο ΣΥΡΙΖΑ ή τέλος πάντων μια συγκυβέρνηση με
πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζεται με πειστικότητα να εξηγούμε, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις.
Προσπαθεί για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί με αντισυστημική, προοδευτική
δήθεν μεταμφίεση. Πότε με το σύμφωνο συμβίωσης, πότε με την ταυτότητα φύλου,
πότε με την νομιμοποίηση της κάνναβης, πότε με τα θρησκευτικά, πότε με τον
κολοβό αντιφασισμό του, πότε με την προστασία δήθεν των προσφύγων, πότε με τα γαρίφαλα
στην Καισαριανή ή την Μακρόνησο κ.λπ. Διαστρέφοντας ταυτόχρονα μέσα από όλα
αυτά, ό,τι πραγματικό, ταξικό, προοδευτικό, ανατρεπτικό περιεχόμενο έχει η
συνολική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, όπως και τις συγκεκριμένες κρυστάλλινες
θέσεις μας για τα ζητήματα αυτά και τον επιστημονικό τρόπο που τα αναπτύσσουμε
με πληθώρα επιχειρημάτων, που και οι ίδιοι αντίπαλοί μας, κυρίως σε κατ' ιδίαν
συναντήσεις, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οπωσδήποτε γίνονται διεργασίες μέσα στις λαϊκές συνειδήσεις.
Οι περισσότερες είναι υπόγειες, βουβές, δεν εκφράζονται με αποφασιστικότητα
οργάνωσης, προσωπική και μαζική συμμετοχή σε αγώνες, στο κίνημα κλπ., αλλά
γίνονται.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα κλαδικού σωματείου σε εργασιακούς
χώρους-γκέτο, που το είχε φτιάξει η εργοδοσία με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλους και
βάζουν τους διευθυντές να γράφουν μέλη, για να το ελέγχουν, όπου εμείς δεν
είχαμε δυνάμεις, δώσαμε γραμμή για να μην νομιμοποιήσουμε τη νοθεία της
εργοδοσίας και του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, να εκφραστούν στην
κάλπη με λευκό και άκυρο, ενώ τελευταία στιγμή κατεβάσαμε ενδεικτικά και ένα
ψηφοδέλτιο λίγων ατόμων του ΠΑΜΕ, για να έχουμε εικόνα από τα μέσα για το τι
κάνουν Μάλιστα οι σύντροφοι που ήταν υποψήφιοι δεν ψήφισαν το ψηφοδέλτιο.
Έριξαν άκυρο με βάση τη γραμμή.
Το αποτέλεσμα ήταν έκπληξη: Σε 6.236 ψηφίσαντες, η κάλπη έβγαλε 542 άκυρα, 321
λευκά και 325 ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ. Και μάλιστα σε συνθήκες που η εργοδοσία και
τα τσιράκια της τους πήγαιναν με τα ψηφοδέλτια πάνω από την κάλπη.
Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν στη νοθεία, στην τρομοκρατία της εργοδοσίας και των
μπράβων της, στους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και άλλους εξαγορασμένους,
πουλημένους.
Και δεν είναι μόνο αυτά τα
παραδείγματα. Άρα βλέπουμε, ότι εκτός από δυσκολίες η ίδια η εξέλιξη της
κατάστασης, των συνθηκών, η δράση η δική μας, δημιουργεί και νέες δυνατότητες,
που πρέπει να τις αξιοποιήσουμε, να τις βάλουμε σε ένα κανάλι, να αποκτήσουν
πιο μόνιμα και γενικευμένα χαρακτηριστικά.
Συνολικά, οι εξελίξεις -οικονομικές-πολιτικές κ.λπ.- από τη μια διαμορφώνουν
όρους μειωμένων απαιτήσεων, τάσεις υποταγής, συμβιβασμών, καλλιεργούν τον
ατομισμό αλλά την ίδια στιγμή συνυπάρχουν και μπολιάζουν τη νεολαία, τον λαό,
με την προσδοκία της ανάκαμψης, της ανάπτυξης, που καλλιεργούν τα κόμματα του
συστήματος, άσχετα ποια συνταγή προκρίνει το καθένα από αυτά.
Όμως, στα πλαίσια και στο έδαφος της πορείας αυτής, της επιδείνωσης της θέσης
των νέων των εργατικών λαϊκών οικογενειών, δεν αποκλείεται καθόλου να
παρουσιαστούν, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες ριζοσπαστικές διαθέσεις, να
φουσκώσει ξανά ορμητικά ο χείμαρρος της λαϊκής, της νεανικής οργής.
Και για αυτή τη στιγμή πρέπει να είμαστε έτοιμοι, αφού για αυτές τις στιγμές
άλλωστε δουλεύουμε και σε συνθήκες και καιρούς δύσκολους, και όπως τους βιώνουμε,
ακόμα και καμιά φορά βαρετούς.
Αυτές είναι λοιπόν οι
στιγμές, ακόμα και οι διαθέσεις που πρέπει να αξιοποιηθούν από εμάς για την
σχεδιασμένη παρέμβαση, καθοδήγηση και δράση.
Έχουμε πολλά μέτωπα πάλης ανοικτά που πρέπει να τα δουλέψουμε, να παρακολουθήσουμε
καλύτερα την εξέλιξή τους και να διαμορφώσουμε το ιδεολογικό πολιτικό μας
μέτωπο και την οργανωμένη παρέμβασή μας.
Όλα αυτά τα ζητήματα και μέτωπα που ανοίγονται πρέπει να αντιμετωπίζονται και
μέσα στο μαζικό κίνημα και μέσα από την αυτοτελή ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση
του Κόμματος και της ΚΝΕ, που θα βοηθά την κομματική οικοδόμηση, θα ενισχύει
την στρατολογία και την μαζική, με σταθερότητα, αφομοιωτική και
διαπαιδαγωγητική ικανότητά μας. Αρκετά από αυτά θίχτηκαν σήμερα, άλλα όμως, δεν μας προβλημάτισαν επαρκώς. Θα πω ορισμένα.
Π.χ. Οφείλουμε να δουλέψουμε καλύτερα, παίρνοντας υπόψη στη δράση μας,
ότι η ανεργία, η προσωρινή απασχόληση με όλες τις μορφές που γνωρίζουμε, η
μεγάλη “κινητικότητα” όπως την λένε, είναι και μέσα ενσωμάτωσης και
καλλιέργειας νέων αυταπατών, δυναμώνει τα εμπόδια για την ανάπτυξη της ταξικής
συνείδησης.
Υπάρχει δυσκολία λόγω όλων αυτών, στην απόκτηση από τους νέους και τις νέες
σταθερών δεσμών με το σωματείο του κλάδου τους. Και παρουσιάζεται αυτό το
πρόβλημα κυρίως σε κλάδους, όπως επισιτισμός, εμπόριο, τηλεπικοινωνίες,
υπηρεσίες κ.λπ., όπου υπάρχει συγκέντρωση νεολαίας, αλλά και όπου
παρουσιάζονται όλα αυτά τα προβλήματα εποχιακής δουλειάς, γρήγορης μετακίνησης
από τόπο δουλειάς σε τόπο δουλειάς ακόμα και μέσα στον ίδιο τον κλάδο,
εναλλαγής της ολιγόμηνης εργασίας με την ανεργία και πάει λέγοντας, που
επιδρούν ανασταλτικά στην ανάγκη συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Θέλει ειδική αντιμετώπιση, δεν είναι απλό ζήτημα.
Στο επίκεντρο του
ενδιαφέροντός μας πρέπει επίσης να είναι το αντικειμενικό γεγονός ότι λόγω της
αναδουλειάς κ.λπ., τα νέα ζευγάρια, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη ηλικία,
έχουν αυξημένες ανάγκες και υποχρεώσεις, μεγαλύτερες δυσκολίες, δεν είναι
ανέμελα, χάνουν ακόμα και τα νεανικά τους χαρακτηριστικά ως ψυχολογία, ιδιαίτερα
όταν αποκτούν ευθύνες με τη γέννηση, ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών
τους.
Η επεξεργασία των θέσεών μας, η προβολή τους, η συνειδητοποίηση αυτών των
ζητημάτων, μαζί με την συντροφική αλληλεγγύη και τα μέτρα που πρέπει να
συνοδεύουν αυτή είναι από τα ζητήματα που πρέπει να μας απασχολούν περισσότερο,
να εξάγεται πολύτιμη πείρα, να γίνεται κτήμα αυτή μέσω των κομμουνιστών, στο
μαζικό κίνημα, στο ταξικό κίνημα, να ενσωματώνεται στα αιτήματά τους, τη δράση
τους, την ενασχόλησή τους με αυτά τα προβλήματα.
Πρέπει να
δώσουμε συνεπώς καλύτερα το βάρος μας στην προσέγγιση νέων, να
είμαστε πανταχού παρόντες και με εξορμήσεις σε χώρους απασχόλησης, χώρους
ψυχαγωγίας και άθλησης, να μην περιοριζόμαστε σε χώρους κυρίως κατοικίας. Η
εδαφική δουλειά θα πρέπει να προσανατολίζεται όλο και περισσότερο σε
συγκεκριμένους χώρους που συσπειρώνουν νεολαία.
'Εχουμε κάνει κάποια βήματα σε αυτό. Χρειάζεται ένα πιο αποτελεσματικό και πιο
επεξεργασμένο με κλιμάκωση σχέδιο προσέγγισης, που θα συμβάλλει στην
καλλιέργεια της σημασίας της οργάνωσης, στο ξεπέρασμα αυταπατών, στην κατανόηση
της σημασίας που έχει η διαμόρφωση αγωνιστικών δεσμών με την εργατική τάξη και
τους συμμάχους της σε αντιμονοπωλιακή- αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
Έχουμε εκτιμήσει -και
ειπώθηκαν και εδώ σήμερα αρκετά παραδείγματα- ότι το αστικό κράτος, η
εργοδοσία, τα αστικά κόμματα
-παλιότερα και νεότερα- προωθούν την
πολιτική απάθεια, τον πολιτικό
μηδενισμό, τη φοβία, την ενσωμάτωση, τη φασιστική δράση, τον αντικομμουνισμό,
βοηθούμενα φυσικά από τα οπορτουνιστικά
κόμματα και την αναρχοαυτόνομη
δράση. Είναι πολλά μέτωπα ιδεολογικής πολιτικής
πάλης που πρέπει να αναπτύξουμε προς κάθε κατεύθυνση, παίρνοντας υπόψη κάθε
φορά τις συνθήκες του κάθε χώρου, τι εμφανίζεται ως κυρίαρχο, πιο δραστήριο, τι
επιδρά περισσότερο.
Αλλού π.χ. έχει μεγαλύτερη
δράση η Χ.Α, με πυρήνες της, επιδρά σε νέες ηλικίες. Αλλού εμφανίζονται οι
ονομαζόμενοι αντιεξουσιαστές, σε αθλητικές ποδοσφαιρικές ομάδες, στέκια κ.λπ.,
αλλού είναι εξαφανισμένοι. Συνεπώς παίρνουμε υπόψη όλα αυτά και αναπτύσσουμε
κατάλληλα το μέτωπό μας. Δυναμώνοντας παρεμβάσεις μαζί με το Κόμμα,
συγκεντρώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, ανακοινώσεις, κινητοποιήσεις κλπ. Όλα
βοηθάνε.
Δεν υποτιμάμε τίποτε. Είναι πολύ σημαντικό για το Κόμμα και την
ΚΝΕ η προσπάθεια απόκρουσης της επίθεσης της αστικής τάξης -αλλά και του
οπορτουνισμού, του ρεφορμισμού, του φασισμού- να ξεκινά αυτή πολύ έγκαιρα, από
όσο γίνεται μικρότερη ηλικία, αφού το σύστημα κάνει μελετημένη παρέμβαση από
την προσχολική ακόμα αγωγή, στο δημοτικό και το γυμνάσιο, λύκειο κ.λπ.
Τόσο η
άρχουσα τάξη, όσο και ο οπορτουνισμός, χρησιμοποιούν ιδιαίτερα
τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, τον αθλητισμό, τη φυσική αγωγή,
τις διάφορες μορφές κοινωνικής δικτύωσης,
τις διάφορες θεωρίες της ναρκομανίας,
την πολλαπλότητα του σεξουαλικού
προσανατολισμού, την ταυτότητα φύλου,
ως δήθεν έκφραση ελευθερίας και ατομικού
δικαιώματος, στην πραγματικότητα ως μέσα ενσωμάτωσης και πλήρους υποταγής των
νέων, από την παιδική ακόμα ηλικία. Διαμορφώνουν για τον σκοπό αυτό, εκτός από τα νομοσχέδια, την επεξεργασμένη διαφήμιση όλων αυτών των
ιδεολογημάτων, με προπαγάνδα από τα ΜΜΕ,
από ενσωμάτωσή τους στην τέχνη, στις
ταινίες και τα τηλεοπτικά σίριαλ που δημιουργούν κλίμα μαζικής ανοχής και αποδοχής
αστικών θεωριών και επικίνδυνων αντιλήψεων που σμπαραλιάζουν τη νεανική ψυχή
και συνείδηση. Αλλά οργανώνουν και παρεμβάσεις με διάφορα στέκια, πολυχώρους,
ομάδες φιλάθλων, “αλληλέγγυους ατομικών δικαιωμάτων”, εντός εισαγωγικών, δηλαδή
ατομικών προτιμήσεων στην ουσία, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Έχουμε
επεξεργασμένες θέσεις για όλα αυτά. Πρέπει να τις εντάξουμε στην καθημερινή
μας συζήτηση με τους νέους και τις νέες. Γιατί, μας αρέσει- δεν μας αρέσει,
αυτά συζητιούνται, προβληματίζουν, μπερδεύουν, κι αν δεν ξε-μπερδεύονται,
γίνονται ανασταλτικοί παράγοντες για την μαζική ένταξη νέων στην ΚΝΕ.
Αστοί και
οπορτουνιστές, τα αναγορεύουν όλα αυτά σε θέσφατα, μαζί με
αξιοποίηση αθλητικών εγκαταστάσεων, ποδοσφαιρικών και άλλων ομάδων για ομάδες
φιλάθλων και χουλιγκανισμό, προθάλαμο φασιστικών ομάδων κρούσης κλπ.
Οπωσδήποτε χρειάζεται συγκεκριμένη και μεγαλύτερη ενασχόληση με ζητήματα
προσανατολισμού της νεολαίας στα οποία παρεμβαίνει το κεφάλαιο και συνολικά το
σύστημα, με αιχμή την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, με κύρια αιχμή τη Χ.Α. Αλλά
και τα διάφορα “κινήματα” αναρχικών διαφόρων ειδών και της κοινωνικής
δικτύωσης, μετά το προς το παρόν φιάσκο και την προσωρινή απόσυρση των
κινημάτων τύπου “Αραβικής Άνοιξης”. Πρέπει να είναι από τα σημαντικά ζητήματα
της ιδεολογικοπολιτικής μας αντιμετώπισης το επόμενο διάστημα. Γιατί αυτά
έρχονται και επανέρχονται ως ουσία, με κάποιες αλλαγές στις μορφές.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μέσα στη
νεολαία αναμφίβολα επιδρά, δημιουργώντας και κλίμα ανασφάλειας, φόβου,
μοιρολατρίας, ο κίνδυνος ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Είναι
από τους παράγοντες που δυσκολεύουν την στράτευση, την οργάνωση.
Επιτείνεται αυτό από την
σύγχυση που σπέρνει η αστική προπαγάνδα, ιδιαίτερα η προπαγάνδα του «όλοι μαζί
για το εθνικό συμφέρον», η ανάγκη της «ενότητας κάτω από την σημαία της
κυβέρνησης» που θα καθοδηγεί τον πόλεμο, ενάντια στους εχθρούς, μη
αντιλαμβανόμενοι ότι ο εχθρός βρίσκεται και μέσα στη δική μας χώρα, άσχετα εάν
η χώρα μας είναι που δέχεται πρώτη την επίθεση ή εάν είναι αυτή επιτιθέμενη
κατά άλλης.
Ζητήματα που σε στελεχικό επίπεδο και βασικά μέσα στην Οργάνωση τα έχουμε
συλλογικά επεξεργαστεί και αποφασίσει και με το Πρόγραμμά μας, πολύ περισσότερο
με την παραπέρα μελέτη των νέων εξελίξεων στο 20ό Συνέδριο και τις αποφάσεις
του.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο, ότι πολλοί νέοι άνθρωποι, ακόμα και στην επιρροή της
ΚΝΕ ή και μέλη της, ως κρίσιμο σταυροδρόμι για την ζωή τους αντιλαμβάνονται και
βιώνουν ως τέτοιο, οι άντρες, την στρατιωτική θητεία. Για την οποία χρειάζεται
περισσότερη και πιο ολοκληρωμένη προετοιμασία και στήριξη, βοήθεια και
συμπαράσταση, έτσι ώστε να ανταποκριθεί παλικαρίσια και αγωνιστικά, χωρίς
υποχωρήσεις ή ιδεολογικές ταλαντεύσεις, σε μια ακόμα μεγάλη δοκιμασία στην
αγωνιστική του ζωή.
Αλλά και
συνολικότερα. Η δουλειά που πρέπει να κάνουμε ως Κόμμα και ΚΝΕ για
τα ζητήματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της κινητοποίησης και δράσης από τώρα
ενάντια στις βάσεις, ενάντια στα ΝΑΤΟϊκά γυμνάσια και τις αποστολές εκτός
συνόρων στρατιωτών, για τη Σούδα και τον Αραξο, είναι κρίσιμα ζητήματα, είναι
θέματα που συγκινούν και απασχολούν τους νέους και τις νέες, μπορούν αν τους
κινητοποιήσουμε να δυναμώσουμε τις δράσεις της νεολαίας και μέσα από τα
συνδικάτα του ΠΑΜΕ, από το ΜΑΣ, και από τις επιτροπές της ΕΕΔΥΕ κ.λπ.
Να γίνουν δηλαδή, όλα αυτά επιπλέον κανάλια, προσέγγισης αλλά και οργάνωσης της
νεολαίας στην ΚΝΕ, οικοδόμησης σε νέους χώρους, στρατολογίας νέων μελών.
Η ιδεολογική μας υπεροχή απέναντι στα ζητήματα του πολέμου και της κατεύθυνσης
της εργατικής λαϊκής πάλης, ώστε η νεολαία και ο λαός να μην μπουν κάτω από
ξένη σημαία, συνεγείρει.
Μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμα στοιχείο για τη διεύρυνση της επιρροής και της
απήχησης του Κόμματος και της ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, να συμβάλει στην οικοδόμηση
και ακόμα πιο στέρεη αφομοίωση των νέων μελών μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Έχουμε
επακριβώς προσδιορίσει όλα τα πεδία και τους τομείς δράσης που με πρωταρχική ευθύνη του Κόμματος,
πρέπει να υπάρχει όχι απλά συνεργασία -η οποία έτσι κι αλλιώς υπάρχει- με τα
όργανα της ΚΝΕ, αλλά απολύτως κοινός
σχεδιασμός και εξειδίκευση με βάση τις αποφάσεις και των Συνεδρίων μας, του
Κόμματος και της ΚΝΕ. Απαιτείται συστηματική ενασχόληση,
ανταλλαγή και ενσωμάτωση της πείρας, θετικής και αρνητικής. Κι αυτό είναι,
πρέπει να είναι αντικείμενο συζήτησης των Τομεακών Οργάνων του Κόμματος και της
ΚΝΕ. Αυτός θα είναι και ο αποφασιστικός
παράγοντας για να στεφθούν με επιτυχία και τα πλάνα οικοδόμησης και
στρατολογίας στην ΚΝΕ, που τιμητικά βάζουμε σήμερα με αφορμή τα 50χρονα, που
πρέπει και να αποτελέσουν στοιχείο δημιουργικής άμιλλας ανάμεσα σε όλες τις
οργανώσεις της ΚΝΕ.
Για να
περάσουμε πραγματικά σε μια νέα περίοδο, μεγάλης ανάπτυξης της Κνίτικης
Οργάνωσης απ' άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, με προτεραιότητα
τα μεγάλα αστικά κέντρα όπου είναι συγκεντρωμένη η εργατική τάξη, αλλά και για
να περάσουμε ταυτόχρονα σε φάση ολοκληρωμένης αφομοίωσης των μελών της ΚΝΕ που
να φιλοδοξεί, να τείνει να προσεγγίζει το 100%.
Μη σας φαίνεται υπερφίαλο. 'Εχουμε καθήκον να κερδίσουμε το 100% των
εργατόπαιδων, των παιδιών των φτωχών λαϊκών οικογενειών, όσων μας προσεγγίζουν
και κάνουν το θαρραλέο βήμα να ενταχθούν στην ΚΝΕ, σε περίοδο αντεπανάστασης κι
όχι απλής νηνεμίας και σταθερότητας, ούτε περισσότερο σε φάση επαναστατικής
εξέγερσης, όπου τότε μαζικά και σωρηδόν θα προσέρχονται στις επαναστατικές
γραμμές.
Κι εδώ προέχει η δουλειά μας στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και
κλάδους, όπου συγκεντρώνεται η νεολαία.
Στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, στα ΕΠΑΛ, στις σχολές Εμπορικού Ναυτικού,
στα γυμνάσια και τα γενικά λύκεια, στα ΤΕΙ και ΑΕΙ.
Σε όλα τα παιδιά που προέρχονται από την εργατική τάξη, τα στρώματα των
αυτοαπασχολουμένων ΕΒΕ, αγροτών, των αυταπασχολούμενων επιστημόνων, τα παιδιά
των μεταναστών και προσφύγων.
Να έχουμε ειδικά στραμμένη την προσοχή μας στα νέα ζευγάρια, στις μικρότερες
ηλικίες, αυτό που συνηθίζουμε να λέμε 9-13 ετών, με βάση την ήδη μικρή
αποκτημένη πείρα μας αυτό τον ένα χρόνο που ξεκίνησε πιο συστηματικά η δουλειά.
Πρέπει να χωθούμε μέσα σε
όλες τις σχολές, τα σχολειά, τις λαϊκές γειτονιές αλλά και να αποκτήσουμε καλή
σχέση και γνωριμία με τους χώρους που τα παιδιά αυτά συχνάζουν με βάση τα
ενδιαφέροντά τους στον πολιτισμό, τον αθλητισμό, με αξιοποίηση της μεγάλης
επιτυχίας και των φετινών Φεστιβάλ, όπου πήραν μέρος μαζικά χιλιάδες νέοι
άνθρωποι.
Σε αντίθεση με άλλες πολιτικές νεολαίες και τα φεστιβάλ-παρωδία, όπως αυτό του Σπούτνικ,
του ΣΥΡΙΖΑ, στην Αθήνα, που κατέληξε σε τραγωδία, με μικρή συμμετοχή την πρώτη
μέρα, τη δεύτερη να τους σώζει η βροχή που έπεσε και την τρίτη με τον
Μπρέγκοβιτς να μη συγκεντρώνουν πάνω από τρεις χιλιάδες άτομα, μετά βίας,
γεγονός που τους δημιούργησε εντάσεις και καυγάδες στο εσωτερικό τους.
Σε όλους
λοιπόν τους χώρους, όπου δουλεύει, σπουδάζει, αθλείται, ψυχαγωγείται η νεολαία
θα τη βρούμε για να κάνουμε την παρέμβασή μας.
Να την γνωρίσουμε, να την πείσουμε, να την εντάξουμε στο κίνημα, σε σωματεία,
συλλόγους, επιτροπές, άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, να τους στρατολογήσουμε.
Μόνο εκεί και τότε θα τους
βρούμε αν έχουμε καλό προσανατολισμό και τέτοιο σχέδιο που θα ελέγχεται
συστηματικά και καθημερινά από τα όργανα κυρίως τα Τομεακά και τις ΟΒ, σε
συνεργασία με τα αντίστοιχα κομματικά.
Για την επιτυχία αυτού του σχεδίου και των πλάνων που έθεσε και η εισήγηση του
Γραφείου του ΚΣ και οι ομιλίες σας απαιτούνται παράλληλα οργανωτικά μέτρα,
ενίσχυσης χώρων, τομέων και ΟΒ, πιθανή αναδιάταξη στελεχών και χρεώσεων μελών
όπου κρίνεται απαραίτητο ώστε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί και δημιουργικοί
στην υλοποίηση των στόχων μας.
Έχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε. Καλή
επιτυχία στη συνέχεια των εργασιών και καλή δύναμη στην υλοποίηση των τελικών
αποφάσεων της Διευρυμένης Συνόδου».
"Τέκνο της
ανάγκης"
Η 53χρονη πορεία της ΚΝΕ μέσα από τα
συνέδριά της
Μετά τη διάλυση της ΟΚΝΕ, το 1943, και μέχρι το 1968, η απουσία από το
νεολαιίστικο κίνημα της χώρας μας μια μαρξιστικής - λενινιστικής οργάνωσης νέων
είχε ιδιαίτερα αισθητές αρνητικές επιπτώσεις στο ίδιο το κίνημα της νέας
γενιάς.
Στο βιβλίο του "Η πορεία της νεολαίας", ο Σπ. Χαλβατζής γράφει για
τους λόγους που οδήγησαν τότε το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να πάρει αυτήν την, ιστορική
πια, απόφαση:
«Η ανάγκη κάλυψης αυτού του κενού έγινε πιο επιτακτικά μετά την επιβολή της
δικτατορίας. Η σοβαρή καθυστέρηση στη συσπείρωση και ανάπτυξη της αντίστασης
της νεολαίας ενάντια στη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία, η έλλειψη
στοιχειώδους ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας της
Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και η αδυναμία της να εξασφαλίσει συσπείρωση και
συνέχεια, έδειχναν καθαρά ότι χρειάζεται άλλου τύπου οργάνωση νεολαίας.
Ταυτόχρονα, η ανασύσταση των παράνομων κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ έφερνε
στην ημερήσια διάταξη, σαν ζήτημα άμεσης προτεραιότητας, την επανασύσταση της
Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (επανασύσταση σε σχέση με την ύπαρξη μέχρι το
1943 της ΟΚΝΕ)».
Οι πρώτοι πυρήνες, που από τη συνένωσή τους πήρε σάρκα και οστά η απόφαση του
ΠΓ, ήταν διάφορες ομάδες νέων που πίστευαν στις αρχές και τα ιδανικά του
μαρξισμού - λενινισμού και είχαν ενωθεί αυθόρμητα, δρώντας ενάντια στη χούντα.
Σχεδόν άμεσα, με την εμφάνισή της, η ΚΝΕ επέδρασε βαθιά στον τρόπο σκέψης,
δράσης και οργάνωσης του νεολαιίστικου κινήματος. Χάραξε την αγωνιστική
συνέχεια, που αδιάρρηκτα, μέσα από την ηρωική ΟΚΝΕ, τη θρυλική ΕΠΟΝ και τους
Λαμπράκηδες, περνούσε τώρα στην ΚΝΕ.
Η ΚΝΕ ανδρώθηκε μέσα στη σκληρή της πάλη ενάντια στη δικτατορία, αλλά και
στις σκληρές ιδεολογικές αντιπαραθέσεις της εποχής εκείνης. Ύστερα από λίγο,
αρχίζει να εκδίδεται και ο παράνομος "ΟΔΗΓΗΤΗΣ", που έπαιξε
καθοριστικό ρόλο στην πορεία και την εξέλιξη της ΚΝΕ. Αποφασιστική ήταν η
συμβολή της ΚΝΕ στην ανάπτυξη του αντιδικτατορικού νεολαιίστικου κινήματος,
ήταν το σώμα και η ψυχή στις εξεγέρσεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου. Πρώτος γραμματέας της Οργάνωσης, τα μαύρα εκείνα χρόνια, αναλαμβάνει ο Μήτσος
Τσιάρας.
1976 1ο
Συνέδριο
"Εμπρός για ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό δημοκρατικό κίνημα της νέας
γενιάς", ήταν το σύνθημα του 1ου Συνεδρίου της ΚΝΕ και
κυρίαρχα αιτήματα, να φύγουν οι βάσεις, να αποχωρήσει οριστικά η χώρα από το
ΝΑΤΟ και να μην ενταχτεί στην ΕΟΚ. Το συνέδριο, που έγινε Φλεβάρη μήνα, ήταν
παράλληλα και το Πρώτο Συνέδριο Οργάνωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας στη χώρα μας,
μετά από 40 χρόνια από τότε που έγινε το τελευταίο συνέδριο της ΟΚΝΕ.
Το συνέδριο γίνεται στο φόντο της ανοδικής πορείας, που ακολουθεί το
νεολαιίστικο κίνημα, το οποίο ολοένα και εμπλουτίζεται από νέες μάζες νεολαίων,
που μπαίνουν στην πάλη και δραστηριοποιούνται σε όλους τους χώρους που
σπουδάζει, ζει και εργάζεται η νέα γενιά.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε μετά από εξάχρονη δράση της ΚΝΕ σε συνθήκες
παρανομίας και μόλις ενάμιση χρόνο νόμιμης δράσης. Σημάδεψε την ανοδική πορεία
της Οργάνωσης και ολόκληρο το κίνημα της ελληνικής νεολαίας.
Απευθύνθηκε σε όλους τους νέους. Υπέδειξε την αναγκαιότητα σύνδεσης των
αγώνων της νεολαίας με την πάλη για την κοινωνική αλλαγή και το σοσιαλισμό.
Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης εκλέγεται ο Δημήτρης
Γόντικας, ο οποίος είχε ήδη αναλάβει γραμματέας στα χρόνια της δικτατορίας,
από το 1972.
1979- 2ο
Συνέδριο
Επόμενος σταθμός στην πορεία της ΚΝΕ το 2ο Συνέδριό της, που έγινε στις
αρχές Απρίλη του 1979, με κεντρικό του σύνθημα "Στο δρόμο της γενιάς
του Πολυτεχνείου με την εργατική τάξη, για τη δημοκρατία και το
σοσιαλισμό". Ήταν ένα σύνθημα που έπιανε τον παλμό της νεολαίας και
του λαού εκείνη την εποχή. Αποτύπωσε το κλίμα της εποχής.
Τις τρεις μέρες συνεδρίου αναπτύχθηκε πλούσιος και γόνιμος προβληματισμός γύρω
από τα προβλήματα της νέας γενιάς, στις σπουδές, στη δουλειά, σε κάθε τομέα της
ζωής της, στις προοπτικές του κινήματός της και έβαλε τους στόχους για τη δράση
της Οργάνωσης το επόμενο διάστημα.
Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ εκλέγεται ο Σπύρος Χαλβατζής.
1983- 3ο
Συνέδριο
Κεντρικό σύνθημα του 3ου Συνεδρίου της Οργάνωσης ήταν "Ενότητα της
νεολαίας για την ειρήνη και την αλλαγή",ενώ βασικός στόχος τέθηκε η
ανάπτυξη της πάλης των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό για την αποτροπή του
πυρηνικού ολοκαυτώματος. Είναι η εποχή του Ρηγκανισμού και του Θατσερισμού.Στο
εσωτερικό της χώρας, το ΠΑΣΟΚ συμπληρώνει δύο χρόνια διακυβέρνησης και πλέον οι
μάσκες αρχίζουν να πέφτουν. Στις γραμμές της ΚΝΕ, εντάσσονται ολοένα και
περισσότεροι νέοι και νέες και το κίνημα της νέας γενιάς αναπτύσσεται ολοένα.
Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ εκλέγεται και πάλι ο Σπύρος Χαλβατζής.
4ο
& 5ο Συνέδριο -η κρίση
Τον Ιούνη του 1988,
πραγματοποιείται το 4ο Συνέδριο της ΚΝΕ, με κεντρικό σύνθημα - στόχο της
Οργάνωσης, το «Ενιαίο μέτωπο πάλης της
νεολαίας». Ωστόσο, έχουν ήδη αρχίσει να παρουσιάζονται στο εσωτερικό της
Οργάνωσης σοβαρά προβλήματα - που έχουν αντίκτυπο και στη δράση της στη νέα
γενιά - με κύρια χαρακτηριστικά τη ρευστότητα στις γραμμές της, τη μείωση των
ρυθμών ανάπτυξης κ.ά. Γραμματέας της Οργάνωσης, έχει αναλάβει στο μεταξύ ο Γιώργος
Γράψας.
Τα προβλήματα αυτά αρχίζουν να μεγαλώνουν και να διευρύνονται, όταν τα ηγετικά
κλιμάκια της Οργάνωσης οδηγούνται σε βαθύτερες διαφωνίες με την πολιτική και
την ιδεολογία του ΚΚΕ. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί η ΚΝΕ σε μια σκληρή
δοκιμασία, σε μια κρίση που εκδηλώθηκε με μια διπλή διάσπαση των γραμμών της,
το 1989 και το 1991, με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο κίνημα της νεολαίας.
Το Σεπτέμβρη του 1989, αποχωρεί από την ΚΝΕ και το Κόμμα τμήμα της ηγεσίας της
και των μελών της.
Στη συνέχεια, ορίζεται από την ΚΕ του ΚΚΕ προσυνεδριακή επιτροπή με γραμματέα
τον Σήφη Κωτσαντή, μέλος της ΚΕ, με αποστολή να προχωρήσει σε συνέδριο
της Οργάνωσης.
Το Γενάρη του 1990, πραγματοποιείται το 5ο έκτακτο Συνέδριο της ΚΝΕ και
εκλέγει γραμματέα τον Τάκη Θεοδωρικάκο. Το πού βαδίζει πλέον η Οργάνωση,
το δείχνει ίσως με τον πιο έκδηλο τρόπο το άκρως "πολιτικό" κεντρικό
σύνθημα του 5ου Συνεδρίου: "Στο
ρυθμό της νεολαίας και της εποχής"... Το ξέκομμα της ΚΝΕ από τη
νεολαία συνεχίζεται, ενώ ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια από την αναθεωρητική
ομάδα που δρούσε μέσα στο Κόμμα να χρησιμοποιήσει τη νεολαία του Κόμματος
ενάντια στο ίδιο το Κόμμα. Ενα χρόνο μετά, γίνεται η δεύτερη διάσπαση της ΚΝΕ.
(σσ.)
Θυμίζουμε σχετικά την πορεία
Θεοδωρικάκου -το 1991 προσχώρησε στον ΣΥΝ … το 1993 στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. -Αντινομάρχης
Πειραιά 1994-1996, σύμβουλος στρατηγικής του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τον
Οκτώβριο του 2015 και «συντονιστής στρατηγικού σχεδιασμού & Επικοινωνίας της
ΝΔ, από τον Οκτώβριο του 2016, στις εκλογές του 2019 βουλευτής ΝΔ Επικρατείας, ΥπΕσ
στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και με τον ανασχηματισμό 31-Αυγ-2021, Υπουργός
Προστασίας του Πολίτη, αντικαθιστώντας τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη).
Ωστόσο, η ΚΝΕ, με τη βοήθεια του ΚΚΕ, μπόρεσε να
ξεπεράσει τα προβλήματα, αντέχοντας, σε πείσμα όλων εκείνων που δεν ήθελαν μια
μαρξιστική - λενινιστική οργάνωση νεολαίας, που ήθελαν να αποκόψουν το ΚΚΕ από
τη νέα γενιά (πόσο γελασμένοι φαίνονται σήμερα).
Τον Αύγουστο του 1991, ανασυγκροτείται το Κεντρικό Συμβούλιο της Οργάνωσης,
με γραμματέα τον Νίκο Σοφιανό.
1993- 6ο
Συνέδριο
Ξεχωριστήςσημασίαςωςμαχητικήπανελλαδική προσπάθεια
μερικών εκατοντάδων Κνιτών να ξαναστηθούν ΟΒ (Οργανώσεις Βάσης), να
ανασυγκροτηθεί η οργάνωση, να μένει ζωντανό το σύνθημα «Το μέλλον μας δεν είναι
ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός».
Ο κύκλος κρίσης για την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας δεν έκλεισε, αλλά με το 6ο της Συνέδριο, η Οργάνωση άνοιξε
ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της και η ανασυγκρότησή της είναι πλέον
γεγονός. Η ανασυγκρότηση της Οργάνωσης έγινε, γιατί καταλύτης της
ανασυγκρότησης ήταν η θετική πορεία του ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία, η θέλησή
του αμέσως μετά την κρίση που πέρασε, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, να στηρίξει
με όλα τα μέσα τη δουλιά του στη νέα γενιά, μέσω και της δικής του
νεολαιίστικης οργάνωσης.
Με σύνθημα "Στους αγώνες μας η ελπίδα, με το ΚΚΕ ανοίγουμε το δρόμο στο
μέλλον", η ΚΝΕ κοιτάζει μπροστά, πατώντας γερά στις ηρωικές στιγμές
της 25χρονης πορείας της, διδασκόμενη από τα λάθη και τις αδυναμίες και το 6ο
της Συνέδριο έγινε η αφετηρία για το άνοιγμα νέας σελίδας στην ιστορία της
Κομμουνιστικής Νεολαίας. Γραμματέας εκλέγεται ο Ν. Σοφιανός.
1997- 7ο Συνέδριο
Μπήκαν
οι πρώτες στέρεες βάσειςγιατηνανασυγκρότησητηςΚΝΕ,όπουξεχωρίζειηψήφισηνέουκαταστατικούτηςΟργάνωσης, πάνω στο οποία στηρίχτηκαν τα επόμενα (μεχρι και το 11ο Συνέδριο- 2014). Με το 7ο Συνέδριό της,
φιλοδοξεί να σηματοδοτήσει την ελπιδοφόρα ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική
αντεπίθεση της Οργάνωσης. Να γίνει μαζική και ισχυρή, πιο μαχητική και
αποτελεσματική στην πολιτική και ιδεολογική αναμέτρηση, πιο πρωτοπόρα στη δράση
της, στους αγώνες και το κίνημα της νέας γενιάς.
Έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, στο ΚΚΕ, στους νέους και στις νέες της
πατρίδας μας, οι Κνίτες και Κνίτισσες «αισιοδοξούν ότι θα βγουν νικητές στην πάλη τους με
τη συντήρηση -γιατί το αύριο δεν μπορεί να περιμένει», ενώ ξεκινάει Δημόσιος
Προσυνεδριακός Διάλογος μέσα από τις σελίδες του "Οδηγητή" (3 Φλεβάρη
- 20 Απρίλη)
Το πλατύ άνοιγμα περιλαμβάνει πανεξορμήσεις, και συζητήσεις σ’ όλη την Ελλάδα με επικεφαλής τον γραμματέα του ΚΣ Ν. Σοφιανό για να μεταδοθεί το μήνυμα ότι το 7ο Συνέδριο της ΚΝΕ αφορά όλους τους νέους για τη "Νεανική Αντεπίθεση στον ιμπεριαλισμό, με το
ΚΚΕ για το σοσιαλισμό" σε κάθε χώρο όπου ζει, εργάζεται, σπουδάζει η
νεολαία, εξορμούν σε όλη τη χώρα οι οργανώσεις της ΚΝΕ.
2001 -8ο Συνέδριο
Με
στόχο –σύνθημα «η νεολαία δυναμικά στον αγώνα
με την εργατική τάξη και το λαό -για το σοσιαλισμό» και άξονα δράσης «να
πρωτοστατήσουμε σε ένα ακόμα πιο πλατύ πολιτικό άνοιγμα, εντείνοντας τη
συζήτηση με πλατύτερα τμήματα της νέας γενιάς, διευρύνοντας και εδραιώνοντας
πολιτικούς δεσμούς, με ανάδειξη της
ρίζας των προβλημάτων –την εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο, στην ακόρεστη δίψα για το μέγιστο καπιταλιστικό κέρδος,
καθώς και του χαρακτήρα του
ιμπεριαλιστικού πολέμου και
επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η πειστική προβολή του άλλου δρόμου
που μπορεί να περπατήσει η νεολαία μαζί με το λαό, της ανυπακοής στους
μονοδρόμους της άρχουσας τάξης του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, του αγώνα με προοπτική και
στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού στη χώρα
μας.
Η
οργανωμένη προσυνεδριακή συζήτηση στις γραμμές μας έγινε με τη συμμετοχή
χιλιάδων μελών της ΚΝΕ.
Είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι μαζί με την καθολική αναγνώριση της
δυναμικής που έχει η Οργάνωσή μας, στην προσυνεδριακή συζήτηση ήταν κυρίαρχο
ένα πνεύμα δημιουργικής ανησυχίας πάνω στον προβληματισμό που βάζουν οι θέσεις
για προβλήματα - κενά - καθυστερήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν σθεναρά.
Μια δημιουργική ανησυχία που μας κάνει πιο ώριμους και προσγειωμένους να
αναμετρηθούμε με αυτά τα προβλήματα.
(…)
Το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη και η εκστρατεία του ιμπεριαλισμού
εναντίον χωρών και λαών, έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα και για την οργάνωση μας
την επίμονη δουλειά για ανάπτυξη του κινήματος της νεολαίας εναντίον του
ιμπεριαλιστικού πολέμου. Για τη μαζική συμμετοχή των νέων στο αντιπολεμικό
αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, για την απεμπλοκή της χώρας μας από αυτόν, για την
απόκρουση των αντιδημοκρατικών κατασταλτικών σχεδιασμών που στοχεύουν στη
θωράκιση του συστήματος. Η νεολαία έδωσε τόνο και παλμό στις αντιπολεμικές
κινητοποιήσεις.
Ο ρόλος της ΚΝΕ ήταν σημαντικός σ' αυτήν την προσπάθεια επιδιώκοντας να
αναδείχνει τη σχέση και τις επιπτώσεις του πολέμου με την πιο γρήγορη επιβολή
των αντιδραστικών αλλαγών που υλοποιεί η κυβέρνηση πλήττοντας τα εργασιακά -
μορφωτικά - δημοκρατικά δικαιώματα λαού και νεολαίας.
«Εμπρός, λοιπόν, με αυξημένες απαιτήσεις
στο δρόμο για μια Μαζική, Δυνατή, Πρωτοπόρα ΚΝΕ. Με το ΚΚΕ συνεχίζουμε την
έφοδο στο μέλλον».
Στο χαιρετισμό του ο –τότε, επίτιμος πρόεδρος Χαρίλαος Φλωράκης, είδε μια ΚΝΕ «αναπολώντας
τα παλιά, τότε που μαζευόμαστε στα κρυφά 2-3 μαθητές και διαβάζαμε το
αλφαβητάρι του κομμουνισμού» και κάλεσε «να μην υποτιμάμε την πείρα και τα
διδάγματα της Ιστορίας (…) και να φυλάμε ως “κόρην οφθαλμού” την κοσμοθεωρία
μας το μαρξισμό-λενινισμό και τον προλεταριακό διεθνισμό) Δείτε και(Νίκου Σοφιανού) Η ΚΝΕ μπροστά στο 8ο συνέδριο Νέος Γραμματέας του (59μελούς με 13μελές
γραφείο) ΚΣ , ο Θέμης Γκιώνης.
Μάης 2006 -9ο Συνέδριο
Το 9ο
Συνέδριο της Οργάνωσης, πραγματοποιήθηκε (12-14 Μάη), στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ,
στον Περισσό -στην
κατεύθυνση των Θέσεων του ΚΣ και της εισήγησης και
ανέδειξε μέσα σε πνεύμα ωριμότητας τις αδυναμίεςπου η Οργάνωση χρειάζεται να αντιπαλέψει,
καθώς και τις μεγάλες δυνατότητες να
πείθει με την πολιτική του ΚΚΕ, να
αναπτύσσει τα επαναστατικά της χαρακτηριστικά, να γίνεται πιο ικανή να παλεύει
με τη νεολαία για την υπόθεση του σοσιαλισμού. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο γραμματέας, Θέμης Γκιώνης, στο κλείσιμο του ΚΣ
προς το Συνέδριο: «Μπορούμε να
μεταφέρουμε την αισιοδοξία, τη σιγουριά, την αποφασιστικότητα που έχουμε για να
ανταποκριθεί στο ρόλο της η ΚΝΕ ως επαναστατική Οργάνωση της ελληνικής νεολαίας.
Να μεταδώσουμε την κοινή μας διαπίστωση ότι η ΚΝΕ βάζοντας στη ζωή τις
Αποφάσεις του 9ου Συνεδρίου θα
ισχυροποιηθεί ακόμα παραπέρα. Θα συνεχίσουμε σ' αυτή την κατεύθυνση με
πίστη στο Κόμμα μας, στην πορεία προς τα μπρος για να πάρει πνοή στην
καθημερινή μας δράση το σύνθημα του 9ου Συνεδρίου "ΚΝΕ γερή και μαζική. Με τη Νεολαία για το Μέτωπο - Λαϊκή Εξουσία για το
Σοσιαλισμό"».
Ο Θέμης Γκιώνης επανεξελέγη
γραμματέας (αντικαταστάθηκε το 2008 -πριν το 10ο συνέδριο, από το Γιάννη
Πρωτούλη, στα πλαίσια αναδιάταξης των δυνάμεων του Κόμματος).
Μάης 2010 -10ο Συνέδριο
«Ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου - ΚΝΕ η Οργάνωση μας». !
Η ΚΝΕ βαδίζει προς το Συνέδριό της με επαναστατική αισιοδοξία, που
πηγάζει από τα θετικά βήματα που μετράει στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 9ο
Συνέδριο.
Στο 10ο Συνέδριο η Οργάνωση βάζει στο επίκεντρο του προβληματισμού
το πώς θα ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο, ώστε να μάχεται στο πλευρό του
ΚΚΕ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, για την προσέλκυση της νεολαίας στην
πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Η απόφαση δίνει απαντήσεις και χαράζει δρόμο σε όλα τα ζητήματα «μικρά» & «μεγάλα»:
ισχυροποίηση της ΚΝΕ στο πλευρό του ΚΚΕ βασικός παράγοντας για την προσέλκυση
της νεολαίας στην πάλη για το σοσιαλισμό … 1. Το μέλλον της νεολαίας βρίσκεται
στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, στο σοσιαλισμό – κομμουνισμό, 2.
Η απόφαση του 18ου συνεδρίου του κόμματος μας, το μεγάλο μας εφόδιο για πιο ισχυρή
ΚΝΕ, το μεγάλο μας όπλο στην ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση, 3. Το
καθήκον της ισχυροποίησης της ΚΝΕ μέσα σε σύνθετες εξελίξεις, 4. Βασικοί
παράγοντες της ισχυροποίησης της ΚΝΕ – (α). αφομοίωση της στρατηγικής του ΚΚΕ της αντίληψής
μας για το σοσιαλισμό, (β). γνώση της ιστορίας του κόμματος και του
επαναστατικού κινήματος (γ). άνοδος
της ιδεολογικής δουλειάς (δ).
νεολαία του ΚΚΕ, βασικός αιμοδότης του (ε).
κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση - το δυνάμωμα των οργανώσεων βάσης (στ). η ποιότητα και η έκταση των
δεσμών της ΚΝΕ με τη νεολαία,5.
(α). η νέα γενιά αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικοταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας
(β). η καθοδηγητική βοήθεια να εκφραστεί στο αποφασιστικό δυνάμωμα των οργανώσεων
βάσης,6. Η ευθύνη του ΚΣ, 7.
ανάδειξη στελεχών πρώτα από όλα από την εργαζόμενη νεολαία, 8. Αντιστοιχούμε
τη λειτουργιά και δράση των ΟΒ στις αποφάσεις του 18ου συνέδριου του ΚΚΕ. επαναστατική
λειτουργία και επαναστατική δράση, 9. Συγκέντρωση δυνάμεων στη δράση μας
στην εργατική και εργαζόμενη νεολαία, 10. Μαθητικές και εδαφικές ΟΒ, 11.
Η προετοιμασία της ένταξης όρος για σταθερή πορεία στην οργανωμένη ζωή, 12.
Επεξεργασία της παρέμβασης μας στις μικρές ηλικίες, Δυνατή ΚΝΕ: βασικός όρος για την αναζωογόνηση
του κινήματος, τη συσπείρωση σε αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική γραμμή, 13.
Η δράση μας στους χώρους δουλειάς. οι πρωτοπόροι κρίνονται στα εργοστάσια και
στις επιχειρήσεις, 14. Επαγγελματικά σχολειά - επαγγελματικές σχολές - μαθητεία.
πρώτη προτεραιότητα για την ΚΝΕ, 15. Στηρίζουμε την ισχυροποίηση του μετώπου
αγώνα σπουδαστών (ΜΑΣ), 16. Η δράση μας στα σχολειά να αποκτήσει νέα ποιότητα
17. Οικοδόμηση οργανώσεων βάσης στα σχολειά, 18. Η δράση μας στο μέτωπο
του πολιτισμού, της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού ουσιαστική
πλευρά της ιδεολογικής και πολιτικής αντεπίθεσης
Όλη η απόφαση εδώ
Γραμματέας του νέου ΚΣ επανεκλέχτηκε ο Γιάννης Πρωτούλης.
(σσ.)
Αντικαταστάθηκε από τον Θοδωρή Χιώνη, πριν το επόμενο συνέδριο στα πλαίσια
κατανομής της κομματικής δουλειάς. Θυμίζουμε
πως από τον Σεπ-2007, ο σ.φος Γιάννης ήταν βουλευτής (Β΄ Αθηνών και το νεότερο
σε ηλικία μέλος εκείνου του Κοινοβουλίου)- επανεξελέγη το 2009,
από το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Φεβ-2009) μέλος της ΚΕ του κόμματος (αργότερα και
του ΠΓ) επικεφαλής υποψήφιος στις περιφερειακές εκλογές κλπ.
2014 -11ο Συνέδριο
Πραγματοποιήθηκε το
Δεκέμβρη του 2014 με πνεύμα μαχητικής
αισιοδοξίας και σε κλίμα ουσιαστικής
συζήτησης , ενώ υπερψήφισε ομόφωνα Απόφαση και το νέο Καταστατικό της ΚΝΕ.
Μίλησαν 70 σύνεδροι και κατατέθηκαν επίσης γραπτά άλλες 111 παρεμβάσεις -
προτάσεις στις εισηγήσεις του Κεντρικού Συμβουλίου και της ΚΕΟΕ.
Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την εκλογή του νέου ΚΣ και της νέας Κεντρικής
Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου της Οργάνωσης.
Στην πρώτη του Σύνοδο, το
ΚΣ επανεξέλεξε Γραμματέα τον Θοδωρή
Χιώνη. Εκλέχτηκε επίσης το Γραφείο του ΚΣ. Το στίγμα έδωσε η εισήγηση
του ΚΣ, που ξεκίνησε από τα διεθνή - Πιστοί στις αρχές του προλεταριακού
διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης, θα βρεθούμε πιο αποφασιστικά δίπλα
στους λαούς σε όλες τις ηπείρους, που βρίσκονται στο στόχαστρο των
ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, «στο
μάτι του κυκλώνα» των ανταγωνισμών
μονοπωλιακών ομίλων, καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών ενώσεων.
Στους νέους και τις νέες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που,
ανεξάρτητα από τη μορφή διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, ζουν την
εκμετάλλευση, τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, των καπιταλιστικών
αναδιαρθρώσεων. Ιδιαίτερο βάρος ρίχνουμε στην ενίσχυση της ταξικής φιλίας και
αλληλεγγύης μεταξύ των λαών Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας, των Βαλκανίων και της
Μέσης Ανατολής. Είναι σταθερή η αλληλεγγύη μας σε λαούς της Λατινικής Αμερικής
και ιδιαίτερα στην Κούβα. Η δίκαιη απελευθέρωση των τριών Κουβανών, που
κρατούνταν στις φυλακές των ΗΠΑ, γέμισε χαρά τις οικογένειές τους, το ίδιο κι
εμάς. Δεν έχουμε όμως αυταπάτες, ούτε επαναπαυόμαστε. Το πρόσωπο του
ιμπεριαλισμού δεν έγινε πιο ανθρώπινο. Στη τακτική του, από παλιά, χρησιμοποιεί
και το «μαστίγιο» και το «καρότο».
Η ΚΝΕ
φτάνει στο 11ο Συνέδριό της με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία.
Με την πείρα από τη θετική πορεία της Οργάνωσής μας, στις νέες σύνθετες συνθήκες
που διαμορφώθηκαν από την καπιταλιστική κρίση. Μετράμε βήματα.
Όμως δε μας αρκούν. Γινόμαστε πιο απαιτητικοί με τον εαυτό μας, ως νέοι
κομμουνιστές. Είμαστε σήμερα πιο ώριμοι.
Έχουμε στη φαρέτρα μας τις επεξεργασίες του ΚΚΕ.
Το νέο Πρόγραμμα και Καταστατικό του Κόμματος, την
επεξεργασία σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής.
Τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική
οικοδόμηση στον 20ό αιώνα.
Την εξαγωγή διδαγμάτων από τη μελέτη της Ιστορίας του
Κόμματος.
Η «καπιταλιστική ανάκαμψη», είτε με σχέδιο ΝΔ είτε
με σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ, περνά μέσα από το ξεζούμισμα των εργαζομένων.
Η πείρα των αγώνων του ταξικού κινήματος σημάδεψε την περίοδο από το
προηγούμενο Συνέδριο, μαζί με τις δυσκολίες που γεννά ο αρνητικός συσχετισμός,
η μαζική ανεργία, η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, η συντηρητική
αναδίπλωση, ο ρεφορμισμός και ο οπορτουνισμός. Με την πίστη που δίνει το δίκιο, με τη γνώση που
δίνει η επιστημονική κοσμοθεωρία μας, με νέες δυνάμεις, με το βλέμμα στα
σημερινά και αυριανά καθήκοντα, τιμάμε στην πράξη τη συγκλονιστική 100χρονη
ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ και την 50χρονη της ΚΝΕ, βάζουμε τον πήχη ψηλότερα,
ώστε να βάλουμε και τη δική μας «σεμνή υπογραφή στις λεωφόρους του μέλλοντος»
του Σοσιαλιστικού αύριο, χωρίς κρίσεις, πολέμους και εκμετάλλευση.
ΑΓΩΝΑΣ - ΤΟΛΜΗ - ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΝΕ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΖΗΤΩ ΤΟ 11ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ!
Παρουσία
πλήθους κόσμου, νεολαίας και άλλων αγωνιστών
κάθε ηλικίας, παρουσία αντιπροσωπείας
της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ
της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, (δείτε εδώ τη δήλωσή του)άρχισε στις 15 Φλεβάρη, στην
έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό
με σύνθημα: «Πιο πολλοί και πιο ικανοί, ανοίγουμε το δρόμο για
το πραγματικά σύγχρονο και νέο, για έναν κόσμο "στο μπόι των ονείρων και
των ανθρώπων", το σοσιαλισμό!».
Με
αναφορές στη σύγχρονη πραγματικότητα της άγριας εκμετάλλευσης και στα κόμματα
που την υπηρετούν άρχισε το βίντεο που προβλήθηκε στην αρχή της εκδήλωσης
έναρξης του 12ου Συνεδρίου, για να συνεχίσει δηλώνοντας: «Το μέλλον μας δεν το χαρίζουμε, τη ζωή που έχουμε ανάγκη παλεύουμε να
την κατακτήσουμε με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ!»
Και
το βίντεο έκλεισε δηλώνοντας: «Οι μέρες
που περιμένουμε θα έρθουν. Η σημερινή γενιά θα ζήσει νέες εποχές ανόδου του
εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων!
Έρχεται η γενιά της ανατροπής».
Νέοι μικρών ηλικιών μπήκανμε υψωμένες γροθιές και ανεμίζοντας κόκκινες σημαίες στην αίθουσα
συνεδρίων και μαζί τους ενώθηκαν οι φωνές όλων των συνέδρων στα συνθήματα:
«Αγώνας, Γνώση, Τόλμη, Αντοχή - Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική», «το μέλλον μας
δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο Σοσιαλισμός» και «ένας αιώνας
αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία».
Το
προεδρείο καλωσόρισε τις 30 αντιπροσωπείες Κομμουνιστικών Νεολαιών και αντιμπεριαλιστικών οργανώσεων Νεολαίας
από όλο τον κόσμο που συμμετέχουν στο Συνέδριο, όπου ανάμεσά τους είναι η ΠΟΔΝ
με τον πρόεδρό της, καθώς και τους αντιπροσώπους της ΠΣΟ που παραβρέθηκαν στην
εκδήλωση της έναρξης, ενώ στην αίθουσα αντήχησε το σύνθημα «στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή - η μόνη
υπερδύναμη είναι οι λαοί».
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην παρουσία, στην εκδήλωση έναρξης, βετεράνων του
ΚΚΕ, εκπρόσωποι των οργανώσεων της ηρωικής ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του
τιμημένου ΔΣΕ για να χειροκροτηθεί με το σύνθημα: «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ -
Δόξα και τιμή στο ΚΚΕ».
Το προεδρείο καλωσόρισε επίσης στην έναρξη του Συνεδρίου διπλωματικές
αντιπροσωπείες της Κούβας, της Παλαιστίνης, του Βιετνάμ και της Βενεζουέλας.
Στην έναρξη παραβρέθηκαν επίσης βουλευτές του ΚΚΕ και εκλεγμένοι Κομμουνιστές
Δήμαρχοι, προοδευτικοί καλλιτέχνες, προσωπικότητες από το χώρο του Αθλητισμού,
πανεπιστημιακοί και άλλοι εκπαιδευτικοί, δημοσιογράφοι. Ξεχωριστή αναφορά έγινε
επίσης στην παρουσία εκπροσώπων από θεραπευτικές κοινότητες. (Δείτε εδώ δηλώσεις)
Στη
συνέχεια πήρε τον λόγο ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος για να παρουσιάσει την εισήγηση του Συνεδρίου (Διαβάστε εδώ
αναλυτικά).
Μόλις ολοκληρώθηκε η ανοιχτή εναρκτήρια εκδήλωση αποχώρησαν οι προσκαλεσμένοι,
για να συνεχίσουν τις εργασίες του Συνεδρίου οι αντιπρόσωποι
Να σημειωθεί ότι όλες τις μέρες, στο πλαίσιο των εργασιών του Συνεδρίου,
χαιρετίζουν αντιπρόσωποι από τις Κομμουνιστικές Νεολαίες και τις
αντιμπεριαλιστικές οργανώσεις νεολαίας που συμμετέχουν.
Με δύο ξεχωριστά αναμνηστικά από το Αρχείο του ΚΚΕ υποδέχθηκε η ΚΝΕ τους αντιπροσώπους και τους προσκεκλημένους του
12ου Συνεδρίου της.