Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΛΠ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΛΠ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

30 Οκτωβρίου 2021

ΣΥΡΙΖΑ: κινεζοποίηση οικονομικής ανάπτυξης & εργασιακών σχέσεων - Ο αγώνας στην COSCO συνεχίζεται


Απρίλης 2016
: Με τυμπανοκρουσίες και φιέστες πραγματοποιήθηκε από την κυβέρνηση της «πρώτης φοράς “αριστερά”» η πώληση του ΟΛΠ στην COSCO, διαδικασία που αποτέλεσε σταθμό και αιχμή δόρατος του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που έχουν συμφωνηθεί με τους ευρωενωσιακούς και ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Των ίδιων που το 2009 δια στόματος Τσίπρα χαρακτήριζαν «αποικιοκρατική» την σύμβαση που είχε υπογράψει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επισημαίνοντας πως «η μόνη λύση είναι να ανακτήσει το Δημόσιο αυτό που του ανήκει» και το 2014 –αναβαθμισμένοι σε αξιωματική αντιπολίτευση
μέσω ΜΚΔ εξέπεμπαν SOS στο πουθενά …«ιδιωτικοποιούν το λιμάνι, καταλαμβάνουν τον δήμο, ελέγχουν την πόλη» (sic!!)

Η αποφασιστικότητα του τσιπρέικου –είτε σαν αντιπολίτευση από το 2000 και μετά, είτε ως κυβέρνηση Συριζα-ΑνΕλ (2015-2019) και στη συνέχεια «στο κλαρί» επί ΝΔ-Μητσοτάκη έχει να κάνει με το συγκεκριμένο (σοσιαλδημοκρατικό) μείγμα αστικής διαχείρισης να προωθήσει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, ανάμεσα στους οποίους είναι η ανάδειξη της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό κόμβο που θα συμβάλλει και στην αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή.
Δεν είναι τυχαίο πως κατά τη διάρκεια των γεγονότων αυτών των ημερών –μετά το νέο εργοδοτικό έγκλημα, τηρεί σιγή ιχθύος –αβαντάροντας κιόλας μέσω «Αυγής» τα προβοκατόρικα, που ξεκίνησε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι δήθεν το «ατύχημα» δεν συνέβη την ώρα της δουλειάς, άρα … «όλα καλά»

Η Ελλάδα είναι ανοικτή σε αναπτυξιακές επενδύσεις

Θυμίζουμε πως ο Τσίπρας –πρωθυπουργός τότε, στις δηλώσεις του αμέσως μετά τις υπογραφές, καταθέτοντας τα διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο, χαρακτήρισε το ξεπούλημα ως σηματοδότη «τέλους μιας πολύ δύσκολης εποχής και την έναρξη μιας νέας πιο αισιόδοξης, όπου το βάρος θα πέσει στην αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας»... «γι' αυτό οι επενδυτικές δραστηριότητες και μάλιστα αυτές που μπορούν να προσελκύσουν κι άλλες σημαντικές επενδύσεις, έχουν για μας ιδιαίτερη σημασία και αξία».
Ανέφερε, μάλιστα, καλώντας και άλλα μονοπώλια να διεκδικήσουν υποδομές της χώρας, ότι η εξέλιξη αυτή είναι «ένα σημαντικό μήνυμα στην παγκόσμια οικονομική κοινότητα για την προοπτική ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας».
«Είναι ένα μήνυμα προσέλκυσης νέων επενδύσεων, ότι η Ελλάδα είναι ανοικτή σε αναπτυξιακές επενδύσεις», ενώ έθεσε ως ...όρο ότι τάχα «οι επενδύσεις αυτές θα σέβονται τις εργασιακές σχέσεις, όπως αυτή που υπογράφουμε», όταν ήδη έτρεχε στη Βουλή νομοσχέδιο για την ανατροπή τους.
Στο μεταξύ, το δρόμο του ΟΛΠ ακολουθούν ο ΟΛΘ και τα 10 μεγάλα λιμάνια Pαφήνας, Βόλου, Ηγουμενίτσας, Πάτρας, Αλεξανδρούπολης, Ηρακλείου, Ελευσίνας, Λαυρίου, Κέρκυρας και Καβάλας (τα οποία -σσ. «καλού-κακού» μετατράπηκαν σε Ανώνυμες Εταιρείες)

Στις 30-Ιούν-2016 ψηφίστηκε η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ (με τη διαδικασία μάλιστα του κατεπείγοντος): υπέρ ψήφισαν 223 βουλευτές, αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων.
Μόνο το ΚΚΕ στάθηκε απέναντι στη στρατηγική ενίσχυσης του κεφαλαίου
και καταψήφισε το νομοσχέδιο, σφυροκοπώντας και καταρρίπτοντας τα αφηγήματα με τους βουλευτές, αλλά και με κινητοποιήσεις.


29/09/2021 Δ. Μανωλάκου: Μετέφερε την φωνή των εργαζομένων του Πειραιά

που διαδήλωσαν ενάντια στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς στο λιμάνι
Χρήστος Κατσώτης: Δεν υπάρχει όφελος για τους εργαζόμενους
και τα λαϊκά στρώματα από την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού

Το νομοσχέδιο περιέχει τη σύμβαση παραχώρησης των περιουσιακών στοιχείων (υποδομές, ανωδομές, κινητά και ακίνητα του Δημοσίου) που μεταβιβάζονται στον ΟΛΠ προκειμένου να τα παραδώσει στη συνέχεια στον επιχειρηματικό όμιλο –γίγαντα, Cosco με την πώληση του 67% (51% τώρα και 16% σε 5 χρόνια) των μετοχών του Οργανισμού.
Η συζήτηση που έγινε στην Ολομέλεια ήταν άκρως αποκαλυπτική για την κοινή στρατηγική κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων επικρότησαν ως γνήσιοι υπέρμαχοι των ιδιωτικοποιήσεων το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία με την Cosco «εθνικής σημασίας» (ο «λαγός» Β. Λεβέντης, αναμάσησε κιόλας …ότι το ΚΚΕ υποστηρίζει τους πλούσιους !!), ενώ για να συγκαλύψουν τη σύμπλευση τους με την κυβέρνηση, έστησαν τη συνήθη κοκορομαχία εντός και εκτός Βουλής.

https://www.coscoshipping.gr/

Δείτε επίσης

400 νεκροί μέσα σε 5 χρόνια

Ο Δημήτρης δεν γύρισε στο σπίτι του μια Δευτέρα το βράδυ. Είναι και αυτός ένας από τους εκατοντάδες εργάτες που έχασαν τη ζωή τους, με φρικτό τρόπο, την ώρα της δουλειάς.

400+ νεκροί μέσα σε 5 χρόνια είναι ο τραγικός απολογισμός. Μαζί με τους οικοδόμους, τους ντελιβεράδες, τους εργάτες που τρέχουν και τσακίζονται, ακόμα και χωρίς ρεπό για να προλάβουν διορίες και παραγγελίες.
Τους χιλιάδες που κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να τα φέρουν βόλτα οικονομικά, νέοι και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι χάνονται στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα», τα οποία στην ουσία αποτελούν προδιαγεγραμμένα εγκλήματα.

Ο θάνατος, όμως, του Δημήτρη τη Δευτέρα και ο 4ήμερος απεργιακός αγώνας των λιμενεργατών και του σωματείου της ΕΝΕΔΕΠ, έφεραν στην επιφάνεια για ακόμα μια φορά το τι σημαίνει έλλειψη συνθηκών ασφάλειας στον χώρο δουλειάς και μάλιστα σε ένα χώρο που παρουσιάζεται από όλες τις κυβερνήσεις ως υπόδειγμα επένδυσης και ανάπτυξης των κερδών σε έναν κλάδο, της COSCO.

Παρά την εξόφθαλμη αποσιώπησή του από τα ΜΜΕ και τις λαθροχειρίες ο τετραήμερος απεργιακός αγώνας των λιμενεργατών του Πειραιά έφερε στο προσκήνιο κι έγινε πρώτο θέμα συζήτησης σε όλους τους χώρους δουλειάς και στην ελληνική κοινωνία, ότι για τα εργατικά ατυχήματα και τους νεκρούς εργάτες δε φταίει η «κακιά η ώρα» ούτε μια απρόσεκτη στιγμή.
Φταίει η ελλιπής τήρηση ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας, αφού είναι μια από τις προϋποθέσεις για να αυξηθεί το καπιταλιστικό κέρδος, καθώς η τήρησή τους θεωρείται ως περιττό κόστος και ότι μειώνει το ρυθμό παραγωγής.
Παρά τη συντονισμένη προσπάθεια κυβέρνησης, μέσων μαζικής ενημέρωσης, COSCO και άλλων επιχειρηματικών ομίλων, ο αγώνας των λιμενεργατών κατάφερε να σπάσει την «ομερτά», να αναδείξει ότι οι μεγαλοεργοδότες δεν διστάζουν πουθενά για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη.

Τα παραδείγματα πολλά: Κόντρα βάρδιες με ανάπαυση έξι - επτά ωρών στο λιμάνι, 13ωρα στις φορτοεκφορτώσεις και στους οδηγούς φορτηγών, 9 ήμερες σερί στους μηχανοδηγούς χωρίς ρεπό, ελλιπής συντήρηση μηχανημάτων και υποδομών και ο κατάλογος είναι μακρύς. Μάλιστα όσο αυξάνεται η κερδοφορία, τόσο γίνονται πιο επιθετικές οι εταιρείες απέναντι στο σταθερό ημερήσιο χρόνο και σε συγκροτημένα δικαιώματα. Και τη θέση τους παίρνουν δυνατές ιαχές περί «αυτοπροστασίας», παίζοντας με την ίδια τη νοημοσύνη των εργαζομένων που δουλεύουν με ωράρια λάστιχο και κάτω από την πίεση των εργοδοτών για συνεχή αύξηση της παραγωγής.

Τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν οι προσλήψεις με ολιγόμηνες συμβάσεις, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ακόμα και σε ειδικότητες και πόστα που απαιτούν εκπαίδευση και εξειδίκευση, με ξεκάθαρο σκοπό των εργοδοτών να μειώσουν κι άλλο το «εργατικό κόστος». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλά από τα «εργατικά ατυχήματα» αφορούν εργολαβικούς εργαζόμενους.

Διαδοχικά οι κυβερνήσεις, με τους νόμους που έχουν ψηφίσει, έχουν διαμορφώσει αυτή την εργασιακή ζούγκλα και μάλιστα καμαρώνουν γιατί λέει «έτσι προσελκύονται επενδύσεις» και θα έρθει η περιβόητη ανάπτυξη που δήθεν θα είναι για όλους. Αλήθεια σε ποια ανάπτυξη αναφέρονται;
Η κατάσταση στο λιμάνι είναι ενδεικτική. Από τη μια μεριά είναι το μεγαθήριο της COSCO με τις συνεχείς επενδύσεις δισεκατομμυρίων και τα master plan και από την άλλη είναι εργάτες που σκοτώνονται και σακατεύονται για το μεροκάματο, που σήμερα το έχουν και αύριο τους το κόβουν.

Αποκορύφωμα αποτελεί ο πρόσφατος νόμος - έκτρωμα για τα εργασιακά. Με μια σειρά διατάξεις απογειώνει την εκμετάλλευση, όπως για παράδειγμα με τη διευθέτηση του ωραρίου, όπου θα μπορεί να απασχολεί υπερωριακά 12ωρα τον εργαζόμενο, ξεζουμίζοντάς τον χωρίς αμοιβή και να του επιστρέφει ώρες ή μέρες αδείας σε μια νεκρή περίοδο της παραγωγής, με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες. Από την άλλη μεριά, με τον ίδιο πρόσφατο νόμο, ανοίγεται ο δρόμος για να μπορεί η εργοδοσία να ξεφορτώνεται συνδικαλιστές και άλλους εργαζόμενους που εναντιώνονται σε αυτή την κατάσταση και που διεκδικούν μέτρα προστασίας, όπως ο πρόεδρος του Συνδικάτου στα μεταλλεία της Χαλκιδικής που απολύθηκε.

Ο κυνισμός και η αναλγησία κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοτών επιβεβαιώθηκε από το γεγονός ότι έφτασαν και στο σημείο να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, διαδίδοντας ψευδώς ότι ο εργαζόμενος ήταν εκτός βάρδιας κατά τη διάρκεια του «ατυχήματος», ενώ η πραγματικότητα είναι ότι σχολούσε στις 23.00 και το δυστύχημα έγινε στις 17.15.

Οι συνάδελφοι του Δημήτρη πήραν απόφαση να μην αφήσουν άλλον συνάδελφό τους να ποτίσει με το αίμα του τα κέρδη της COSCO και του κάθε εργολάβου. Από την επόμενη ώρα του δυστυχήματος έκαναν το πένθος δύναμη και σταματήσαν την παραγωγή. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις τους απεργούν κι οργανώνουν τον αγώνα, μέχρι να δεσμευθούν οι εταιρείες και να γίνουν πράξη τα αιτήματά τους για τα μέτρα προστασίας μέσα στο λιμάνι. Και δεν είναι μόνοι τους, είναι χιλιάδες αυτοί που τους συμπαραστέκονται στις συγκεντρώσεις από άλλους κλάδους, που έχουν και αυτοί χάσει συναδέλφους τους, αλλά και συνδικάτα από όλο τον κόσμο που στέλνουν συνεχώς μηνύματα αλληλεγγύης.

Οι εργαζόμενοι σήμερα έχουν κάθε δικαίωμα να φεύγουν για δουλειά και να ξέρουν ότι θα επιστρέψουν σπίτι τους σώοι και αβλαβείς. Εχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν σύγχρονα μέτρα προστασίας και συνολικά σύγχρονα δικαιώματα, με βάση τις δυνατότητες της εποχής, την επιστήμη, την εξέλιξη της τεχνολογίας. Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, των λιμενεργατών της COSCO, των διανομέων της E-FOOD, των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των οικοδόμων, των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευής, των ναυτεργατών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, δείχνουν ότι κάτι ελπιδοφόρο γεννιέται, με τους εργάτες οργανωμένους στην πρώτη γραμμή του αγώνα, χωρίς να περιμένουν από «σωτήρες» και «εργολάβους λύσεων» που επιδιώκουν κάθε φορά να κλέψουν τις αγωνίες και τις ελπίδες τους.

Απανωτά ασφαλιστικά μέτρα της COSCO

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο αγώνας συνεχίζεται διαμηνύουν οι απεργοί παρά την νέα αντιαπεργιακή δικαστική απόφαση.
Οι θύτες
(εργοδοσία, κυβέρνηση), έστειλαν για μία ακόμα φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου τα θύματα, δηλαδή τους εργαζόμενους και στην προκειμένη περίπτωση τους εργάτες της COSCO, ζητώντας τους τα ρέστα επειδή αγωνίζονται, απεργούν και διεκδικούν για τη λήψη στοιχειωδών μέτρων προστασίας της ζωής τους στο χώρο δουλειάς, να γυρίζουν στα σπίτια τους, στις οικογένειές τους μετά το μεροκάματο, σώοι και αβλαβείς και όχι σακατεμένοι ή σε φέρετρο.

Με τις καθιερωμένες και συνοπτικές διαδικασίες και τους γνωστούς πια σε όλους ψευδομάρτυρες, έγινε η εκδίκαση στα δικαστήρια του Πειραιά και της νέας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η COSCO κατά και αυτής της 24ωρης απεργίας που είναι σε εξέλιξη και την ώρα που οι εργάτες θρηνούσαν στην κηδεία του Δημήτρη Δαγκλή, τον νεκρό τους, που βρήκε τραγικό θάνατο όταν γερανογέφυρα τον διαμέλισε.
Το βράδυ του Σαββάτου γνωστοποιήθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, το οποίο έκρινε την απεργία παράνομη, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά το ρόλο της αστικής δικαιοσύνης στην υπεράσπιση των συμφερόντων της μεγαλοεργοδοσίας.
Την απεργία που έχει κηρυχθεί ως τα μεσάνυχτα του Σαββάτου καλύπτει με απόφασή του το Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Το βράδυ οι απεργοί της COSCO πραγματοποίησαν νέα γενική συνέλευση για την εξέλιξη του αγώνα τους.

Κατά την εκδίκαση των δικαστικών μέτρων, όπως κάθε φορά έτσι και τώρα, καταρρίφθηκαν πλήρως τα φαιδρά επιχειρήματα και τα ψέματα της εργοδοσίας τα οποία είχε αναλάβει να σερβίρει το στέλεχός της Γιάννης Σοφιανόπουλος, αυτός δηλαδή που κάθε φορά καταθέτει στα Δικαστήρια για λογαριασμό της COSCO, ενώ αναδείχθηκε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το δίκαιο των εργαζομένων οι οποίοι διεκδικούν τα αυτονόητα, όπως οι ομάδες σε κάθε πόστο να αποτελούνται από 6 εργαζόμενους και όχι από 4, να σταματήσουν οι κόντρα βάρδιες που εξουθενώνουν τους εργάτες, να μετατραπούν όλες οι συμβάσεις σε πλήρους απασχόλησης, να συσταθεί Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους και μέλη του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ αλλά και να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στην COSCO με νέα μηχανοκίνητη πορεία όπου εργαζόμενοι από διάφορα σωματεία εκφράζουν την αλληλεγγύη τους όπως το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού που θα προσφέρει, με μια συμβολική κίνηση, φαγητό.

Στις 12 το μεσημέρι, μηχανοκίνητη πορεία θα ξεκινήσει από την πλατεία Καραϊσκάκη στο Μεταξουργείο και θα καταλήξει στον Πειραιά, σε ένδειξη αλληλεγγύης εργαζομένων στους απεργούς λιμενεργάτες της COSCO.

Η κινητοποίηση εντάσσεται στις δράσεις και πρωτοβουλίες που παίρνουν Ομοσπονδίες και συνδικάτα  εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους απεργούς λιμενεργάτες που για 7η μέρα δίνουν την μάχη της απεργίας διεκδικώντας μέτρα για την ασφάλεια της ζωής τους, μετά και τον θάνατο του 45χρονου συναδέλφου τους Δημήτρη Δαγκλή που σκοτώθηκε την ώρα της δουλειάς εξαιτίας της έλλειψης των απαραίτητων μέτρων για την προστασία της υγείας, της ζωής και της ασφάλειας στην εργασία.

Στην κινητοποίηση καλούν τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή  η Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων, η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών Ν. Αττικής και Νήσων, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής, το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου.

Επίσης, καλούν αύριο Δευτέρα 1η Νοέμβρη στις 9 το πρωί, στη μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας, για να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων της Cosco.


Τα αιτήματα
  1. Οι ομάδες σε κάθε πόστο να αποτελούνται από 6 εργαζόμενους και όχι από 4.
  2. Να σταματήσουν οι κόντρα βάρδιες που εξουθενώνουν τους εργάτες.
  3. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης.
  4. Να συσταθεί Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους και μέλη του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ.
  5. Να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους.