Στο καφενείον "η Ελλάς"

 🔹25 Μάρτη, πάει να βραδιάσει🔹
  🇬🇷 Μια ακόμη παρέλαση τέλειωσε
🌀 ⛈️ Δεν ήρθαν και τα «χιόνια στο κέντρο της Αθήνας»

🔹 Μετά το μήνυμα του πρωθυπουργού … 200 χρόνια από την επανάσταση του 21 ο λαός αναστοχάζεται και προχωρά ενωμένος -εμπνεόμενος από τους προγόνους κλπ. με μια χούφτα αγωνιστών -μέσα κι έξω από την Ελλάδα…

Τα είδαμε όλα!
🇬🇷 Από Φουστανελοφόρους (με τη μάσκα τους -παραλλαγής, βεβαίως βεβαίως) μέχρι “ειδικούς”, όλων των οπλικών συστημάτων να εξηγούν πόσα Απάτσι κλπ ελικόπτερα παντός καιρού έχουμε -μαζί με “εκείνο που μοιάζει μπαζούκα”! κά, που θα “ξεσκίσουν” την Τουρκιά…
Τις 21 βολές και τη διαδικασία αποκάλυψης των σημαιών και πολλά άλλα

Στο καφενείον “η Ελλάς” ο σαλτιπάγκος
πουλά τα νούμερα φτηνά
δραχμή τα ακροβατικά
οι αλυσίδες δωρεάν
το πήδημα θανάτου δυο δραχμές
χωρίς σκοινιά, περάστε κόσμε.

Ασώματος η κεφαλή περάστε κόσμε
τη βρήκανε στην Αφρική
καπνίζει, πίνει και πονά
τρελαίνεται για μουσική
χορεύει με τα μάτια δυο δραχμές
ποιος θα τη δει; Περάστε κόσμε.

Στο καφενείον “η Ελλάς” οι θεατρίνοι
μ’ ασετυλίνη και κεριά
την Γκόλφω παίζουν στα παιδιά
με φουστανέλες δανεικές
και δάκρυ πληρωμένο δυο αυγά
και τρεις δραχμές, περάστε κόσμε.

Εδώ με τον Νίκο Ξυλούρη στο άλμπουμ "ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ" 1972.

Το τραγούδι πρωτοακούστηκε στον κύκλο τραγουδιών "ΧΡΟΝΙΚΟ" με ερμηνεύτρια τη Μαρία Δημητριάδη το 1971
Εδώ ζωντανά στο Ηρώδειο 1988

Όλη η επική σύνθεση
Μουσική - Γιάννης Μαρκόπουλος | Στίχοι - Κώστας Γεωργουσόπουλος | Ερμηνεύουν ο Νίκος Ξυλούρης και η Μαρία Δημητριάδη
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος, που στηρίχτηκε στους παραδοσιακούς σκοπούς του τόπου μας, παραπέμποντας στη δημοτική μουσική μας, το καλοκαίρι του 1970, θα γνωρίσει το Νίκο Ξυλούρη στην Κρήτη και θα του ζητήσει να είναι ο κύριος ερμηνευτής του «Χρονικού», το οποίο ετοίμαζε εκείνη την εποχή πάνω σε στίχους του Κ.Χ. Μύρη (Κώστας Γεωργουσόπουλος). Ήταν η πρώτη φορά που ο Ξυλούρης «συστηνόταν» στο ευρύ κοινό με μη κρητικό ρεπερτόριο και η ιδιόρρυθμη και «πρωτόγονη» φωνή του έκανε μεγάλη εντύπωση.

 

Καλή ακρόαση και αναπόληση...

 

Και προς άρση παρεξήγησης: Η Satira (από το λατινικό satura lanx) αποτελεί μορφή λόγου, τέχνης & επικοινωνίας, που μέσα από το κρίσιμο και κριτικό βλέμμα στις πτυχές της κοινωνίας, αναδεικνύει τις αντιφάσεις και δεν έχει καμιά σχέση με το ffottò (χωρατό).
Από την αρχαία Ελλάδα, η σάτιρα είχε πάντα ένα ισχυρότατο πολιτικό αποτύπωμα, στην πόλη (polis) και σημαντική επιρροή στη δημόσια κοινή γνώμη –ιστορική έχει μείνει η βίαια επίθεση του "δημαγωγού" Κλέωνα εναντίον του Αριστοφάνη.
Από την άποψη αυτή δώστε την πρέπουσα προσοχή σε κάποιες αποστροφές που έκλεψαν τα ΜΜΕ, όπως
"Ο άνδρας με το κιλτ που βρισκόταν πάντα ένα βήμα πίσω από τον πρίγκιπα Κάρολο, στην επίσκεψη στην Αθήνα" ...Ο πρίγκιπας Κάρολος (που απ' ότι μαθαίνουμε θα πολιτογραφηθεί Έλληνας) και η σύζυγός του, Καμίλα,  παρακάθισαν σε επίσημο δείπνο που παρέθεσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Ένα αμιγώς ελληνικό μενού απόλαυσαν οι επίσημοι προσκεκλημένοι στο δείπνο για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.
Ο πρώτος Έλληνας σεφ που βραβεύτηκε με αστέρι Michelin, ο μυθικός Λευτέρης Λαζάρου, ετοίμασε συνολικά 45 πιάτα, με «καθαρά ελληνικά προϊόντα από πολλές περιοχές της χώρας, με πρόθεση να τονιστεί το ελληνικό στοιχείο» - μεταξύ άλλων, ξεχωρίζουν κιμάς γαρίδας σε ζωμό μαζί με φύλλο λάχανο με κρόκο Κοζάνης, το φιλέτο χριστόψαρου με πουρέ από χειμωνιάτικες ρίζες και ντοματίνια Κρήτης και η κακαβιά με πεσκανδρίτσα από την Εύβοια και λάδι Καλαμάτας.

 

Που να βρεθούν λεφτά για μαζικές προσλήψεις υγειονομικών που ζητάνε τα "γιατρουδάκια" (Σιώρες & Σια)

 

 

 

Οι "όλοι-μαζί-μπορούμε"

 

 Για την ιστορία, ο πρωθυπουργός στο φετινό μήνυμά του για την 25η Μαρτίου με το βλέμμα στραμμένο ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της ελληνικής αστικής τάξης, σημείωσε ότι διακόσια χρόνια μετά, η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, με ισχύ και κύρος σε ολόκληρο τον κόσμο και τόνισε ότι «το στοίχημα της γενιάς μας» είναι να γίνει η «Ελλάδα και πάλι πρωταγωνίστρια των καιρών».
Παράλληλα, αναφερόμενος στη σημερινή συγκυρία και επιχειρώντας να καθησυχάσει τον λαό για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το δημόσιο σύστημα Υγείας με ευθύνη της κυβέρνησης που δεν προσλαμβάνει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και αρνείται να επιτάξει τις ιδιωτικές δομές Υγείας, ισχυρίστηκε ότι η φετινή 25η Μαρτίου μας βρίσκει (σσ. για εκατοστή φορά) στην «τελική μάχη με την πανδημία.

Με τις δυσκολίες πολλές, όμως ορατή πλέον τη νίκη (…) Η χώρα μας βγαίνει ισχυρότερη από αυτή την περιπέτεια: Με ενωμένη την κοινωνία, ανθεκτική την οικονομία και αποτελεσματικότερο το κράτος. Και επιπλέον, με δυνατούς δεσμούς εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πολιτεία και τους πολίτες.
Κάτι που αναδείχθηκε στα πολλά και ταυτόχρονα μέτωπα που δώσαμε μάχες: Στην υπεράσπιση των συνόρων μας σε Έβρο και Αιγαίο. Στη θωράκιση της Δημόσιας Υγείας και της κοινωνικής ευημερίας. Αλλά και απέναντι στις προκλήσεις των γειτόνων μας».

Στο ίδιο μήκος κύματος, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε δήλωσή της μετά από τη στρατιωτική παρέλαση, δήλωσε υπερήφανη για «όσα έχουμε πετύχει», «ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, στον πυρήνα της ΕΕ και παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή».

Ο Αλέξης Τσίπρας - Alexis Tsipras @atsipras από τη μεριά του, για μια φορά ακόμη επαναστάτης δήλωσε
Σήμερα είναι μια μέρα μνήμης και υπερηφάνειας για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα όπου γης.
Η επαναστατική - δημοκρατική παρακαταθήκη του Εικοσιένα είναι αυτή που πότισε τους πολιτικούς μας θεσμούς, την ιστορική μας συνείδηση και τη συλλογική μας μνήμη.
Έχουμε μπροστά μας μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί. Ώστε η επόμενη μέρα, να μας βρει όλους ενωμένους και αποφασισμένους για να χτίσουμε την Ελλάδα που αξίζει στις επόμενες γενιές. https://facebook.com/tsiprasalexis/
Στέλνω την αλληλεγγύη και τη στήριξή μου στους υγειονομικούς. Καλώ κάθε πολίτη να βρει δύναμη και κουράγιο για να ξεπεράσουμε τα δύσκολα

1. Το εθνικό παρελθόν παρουσιάζεται ως ΕΝΙΑΙΟ, πέρα από κοινωνικούς και ταξικούς διαχωρισμούς και επιχειρείται να αποκρυφτεί ο ταξικός χαρακτήρας του σημερινού καπιταλιστικού κράτους
2. Συστηματική προσπάθεια αξιοποίησης της ιστορίας προς όφελος του αστικού ιδεολογήματος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και των αναγκών της αστικής εξουσίας (στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος και μέσα από ΜΜΕ και ΜΚΔ)
3. Παραλλαγή αστικής προσέγγισης της Επανάστασης από το ΣΥΡΙΖΑ και πέρσι τέτοια μέρα (για τα 199 χρόνια)
«Η Επανάσταση του 1821 ήταν μια λαϊκή, δημοκρατική επανάσταση, βασισμένη στις αξίες και τα ιδανικά του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης»Q pαρουσιάζοντας την Επανάσταση όχι ως αστική, αλλά ως λαϊκή δημοκρατική αποκρύπτει το πραγματικό περιεχόμενο της εξουσίας και του κράτους που προέκυψε από αυτή.

 

 

Δ. Κουτσούμπας: Η Επανάσταση του 1821 διδάσκει ότι η «ανάγκη» πάντα «γίνεται Ιστορία»

 Στο «CNN Greece» δημοσιεύεται άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, το οποίο και παραθέτουμε:

Η Επανάσταση του 1821 διδάσκει ότι η ''ανάγκη'' -αργά ή γρήγορα, πολλές φορές κουραστικά και βασανιστικά- πάντα ''γίνεται Ιστορία''

Στην εποχή που ξέσπασε η Επανάσταση, που ήχησαν για πρώτη φορά τα όπλα των Επαναστατών στη Μολδοβλαχία και κατόπιν στα εδάφη του μετέπειτα ελληνικού κράτους, οι φεουδαρχικές σχέσεις παραγωγής που επικρατούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία είχαν ήδη ξεπεραστεί.

Το νέο, που τότε πρέσβευε η ανερχόμενη αστική τάξη, ασφυκτιούσε μέσα στο παλιό, ήδη πολύ πριν το ’21. Χρειάστηκε όμως να περάσουν αρκετά χρόνια, να υπάρξει η απαραίτητη ιδεολογική - πολιτική - οργανωτική προετοιμασία μέχρι να βγει στο προσκήνιο, να παλέψει και τελικά να νικήσει.

Η ιστορική πρωτοβουλία για την Επανάσταση άνηκε στην ανερχόμενη τότε αστική τάξη.
Αυτή ήταν που μετουσίωσε την αντίθεση στην οθωμανική υποτέλεια σε εθνική συνείδηση και τελικά σε επαναστατικό πολιτικό πρόγραμμα.
Ο στόχος της επαναστατημένης αστικής τάξης, δηλαδή η συγκρότηση ενός σύγχρονου αστικού έθνους-κράτους, σήμαινε ταυτόχρονα και ρήξη με τους όρους της οθωμανικής κυριαρχίας, προσδίδοντας έτσι στην Επανάσταση και απελευθερωτικό χαρακτήρα και επιτρέποντας στην αστική τάξη να συμπαρασύρει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις στα επαναστατικά της σχέδια.
Σε αυτή τη διαδικασία διαδραμάτισε πρωτοποριακό και σημαντικό ρόλο η "Φιλική Εταιρεία", που προετοίμασε και οργάνωσε το ξέσπασμα της Επανάστασης.

Διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση, ακούμε συχνά να γίνεται λόγος για ''εθνική ενότητα'' και ''εθνική ομοψυχία''. Μάλιστα ορισμένοι επικαλούνται γι’ αυτό και το ''αθάνατο κρασί του ‘21''. Είναι όμως έτσι;

Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται από τη μελέτη της Ιστορίας της Επανάστασης του 1821, αλλά και απ’ όλη την Ιστορία της ανθρωπότητας, η "εθνική ενότητα" δεν υπήρξε ποτέ και ούτε είναι δυνατό να υπάρξει σε συνθήκες ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων και πάλης.

Οι ταξικές αντιθέσεις ήταν, είναι και θα είναι -όσο υπάρχουν ταξικές κοινωνίες- πανταχού παρούσες, καθώς δεν δημιουργούνται και δεν καθορίζονται από τις όποιες υποκειμενικές διαθέσεις και επιδιώξεις. Έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα και είναι ασυμφιλίωτες.
Αυτό το συμπέρασμα πρέπει να το κρατήσουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, οι νέες και οι νέοι της πατρίδας μας.
Ειδικά μπροστά στο φόβο, τη ματαιοδοξία που καλλιεργεί το σύστημα με το διαχρονικό ''τίποτα δεν αλλάζει''.

Άλλωστε και η Επανάσταση του ’21 δεν ξέσπασε σε ιδανικές συνθήκες, αλλά σε μια εποχή που η ήττα του Ναπολέοντα και η συγκρότηση της ''Ιεράς Συμμαχίας'' είχε διαμορφώσει έναν δυσμενή διεθνή συσχετισμό για τις ίδιες τις αστικές δυνάμεις.

Επομένως κανένας δυσμενής συσχετισμός, όσο αναλλοίωτος και αν φαντάζει, όσο "μαύρο" κι αν κυριαρχεί, δεν μπορεί να εμποδίσει την πορεία της ανθρωπότητας προς τα μπρος, δεν μπορεί να εμποδίσει την ανατροπή ενός κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού, εφόσον έχουν ήδη αναπτυχθεί οι υλικές προϋποθέσεις που το απαιτούν.
Γιατί, όπως είπε κάποτε και ο Χαρίλαος Φλωράκης ''οι μπροστάρηδες των λαών και των εποχών -όπως είμαστε και οι κομμουνιστές- ποτέ δε σταύρωσαν, όσο βαριά κι αν ήταν η ήττα, τα χέρια. Πάντα έβρισκαν τρόπους να ξαναβάζουν μπροστά τις τροχαλίες της Ιστορίας''.

Διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του ’21, η ίδια τάξη που τότε ήταν στην πρωτοπορία της Ιστορίας, είναι αυτή που σήμερα πασχίζει, με κάθε τρόπο, να κρατήσει πίσω τις ''τροχαλίες'' της Ιστορίας.

Στη σημερινή εποχή, η μοναδική απάντηση απέναντι στο γερασμένο καπιταλιστικό σύστημα, που καταδικάζει τους λαούς στη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο, την προσφυγιά, είναι η σοσιαλιστική επανάσταση για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Αν η αστική - απελευθερωτική Επανάσταση του 1821 γέννησε το ελληνικό αστικό κράτος, η Σοσιαλιστική Επανάσταση στον 21ο αιώνα θα γεννήσει εκείνο το κράτος, στο οποίο θα πάψει -οριστικά και αμετάκλητα αυτή τη φορά- η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που θα ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όλους τους πόθους των εργαζομένων και της νεολαίας.