Τα σχέδια κατά της Κούβας βρίσκονται σε εξέλιξη συνεχώς, αλλά είναι δεδομένη και η απάντηση στο τι θα συμβεί στους λακέδες τους εάν δοκιμάσουν να επηρεάσουν την εσωτερική σταθερότητα στο Νησί.
Η Κουβανική Επανάσταση δεν θα χρειαστεί να καταφύγει στην κήρυξη κατάστασης εθνικής έκτακτης ανάγκης, όπως έκαναν οι κυβερνώντες της Χιλής και του Ισημερινού με τη βούλα της Ουάσιγκτον, γιατί ο λαός υπερασπίζεται τον σοσιαλισμό και την ηρεμία του, κάτι που διαφημίζουν εκατομμύρια επισκέπτες περπατώντας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας, στους δρόμους της και τα σοκάκια Κούβας, σίγουροι πως δεν θα πάθουν τίποτα –αντίθετα με αυτό που ζουν σε καπιταλιστικές χώρες.
Όλες οι προσπάθειες θα μείνουν στην ιστορία
χωρίς πανηγυρισμούς, αλλά σαν θλιβερός
λεκές στο αρχείο των αφεντικών τους και όσων υποκλίθηκαν στις πιέσεις τους.
Η ζωή συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για
το δίκιο …
Δισεκατομμύρια δολάρια για να αποικίσουν ξανά την Κούβα: Μια διαρκής εμμονή των ΗΠΑ
Ήχησαν ξανά τα τύμπανα του αντισυμβατικού πολέμου των ΗΠΑ κατά της Κούβας, με την οργάνωση και χρηματοδότηση αντεπαναστατικής πορείας στους δρόμους της χώρας στις 15 Νοεμβρίου.
Είναι μέρος της ίδιας πολιτικο-επικοινωνιακής επιχείρησης που είχε τη μέγιστη έκφρασή της στα γεγονότα της 11ης Ιουλίου και που χρησιμοποιεί ως βασική πλατφόρμα τα κοινωνικά δίκτυα -ΜΚΔ.
🤑🇺🇲 Ποιος χρηματοδοτεί τις ανατρεπτικές ενέργειες και πόσα είναι τα ποσά που επενδύονται;
Πρόσφατα, η
κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ζήτησε από το Κογκρέσο στον
προϋπολογισμό του 2022, 20.000.000$
για προγράμματα «προώθηση της δημοκρατίας στην Κούβα»
και (επί πλέον) 13.000.000$ για παράνομες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές
εκπομπές του αντεπαναστατικού καναλιού που εδρεύει στο Μαϊάμι Radio & TV Martí.
Ακριβώς το ίδιο ποσό με το 2021 που
ζήτησε η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.
Από το 1996 έως το 2021, το Κογκρέσο διέθεσε
περίπου 404 εκατομμύρια δολάρια για
προγράμματα «δημοκρατίας» Αυτά τα κεφάλαια έχουν εκτελεστεί μέσω του Υπουργείου
Εξωτερικών, της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών (USAID)
και του National Endowment for Democracy (NED).
Με τον νόμο «Ελευθερίας και Δημοκρατικής
Αλληλεγγύης με την Κούβα», γνωστό ως νόμο Helms Burton του 1996, να προκαλέσει την
αλλαγή του κουβανικού πολιτικού και
οικονομικού συστήματος, ο
αποκλεισμός διεθνοποιήθηκε και κωδικοποίησε τα ανατρεπτικά προγράμματα κατά του
νησιού και του λαού του, καθιερώνοντας την υποχρέωση χορήγησης χρηματοδότησης για την εκτέλεσή τους.
Το έγγραφο δηλώνει ανοιχτά δύο θεμελιώδεις συνιστώσες στρατηγικής για αντισυμβατικό πόλεμο: τον οικονομικό
πόλεμο και τον ιδεολογικό πόλεμο.
Έκτοτε, κάθε κυβέρνηση των ΗΠΑ -είτε
Ρεπουμπλικανική είτε Δημοκρατική- έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα κεφάλαια, τα
οποία κατά μέσο όρο κινούνται μεταξύ 10
και 20 εκατομμυρίων ετησίως. Τα προγράμματα λειτουργούν σύμφωνα με το Άρθρο
109 του νόμου Helms-Burton, το οποίο «εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο να
παρέχει βοήθεια και άλλου είδους υποστήριξη
σε άτομα και ΜηΚυΟ υπέρ των προσπαθειών «εκδημοκρατισμού της Κούβας».
Σε ό,τι αναφέρεται στην ενότητα 109, προστίθεται η ενότητα 115 όπου «οι
ενέργειες πληροφοριών κατά της Κούβας κηρύσσονται νόμιμες, για την εκπλήρωση
των σκοπών του αποκλεισμού». Επομένως, στα
εκατομμύρια δολάρια που επενδύθηκαν για ανατροπή δεν περιλαμβάνονται τα έξοδα
της CIA κατά της Κούβας, η οποία
επίσης εκτιμάται ότι είναι εκατοντάδες
εκατομμύρια.
Ομοίως, από το 1984 έως το 2021, το Κογκρέσο των
ΗΠΑ διέθεσε περίπου 945 εκατομμύρια $
για τις παράνομες εκπομπές του Radio & TV Martí.
Επομένως, αν το προσθέσουμε στα 404 εκατομμύρια που επενδύθηκαν στα προγράμματα
«δημοκρατίας», μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα τελευταία 35 χρόνια ο
προϋπολογισμός της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας σε όρους
Πολιτικής και Ιδεολογικής Ανατροπής ανέρχεται σε 1,349 δις$ και αν πάρουμε υπόψη πως τα στοιχεία της CIA είναι μυστικά, ε… τότε οι δαπάνη για την καταστροφή της Κουβανικής Επανάστασης ανέρχεται
σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.
Ιστορική προέλευση της απόπειρας ανατροπής κατά της Κούβας;
Για περισσότερο από δύο αιώνες, διαρκώς, οι
Μεγάλες Αντίλλες έχουν χρησιμοποιηθεί από ομάδες ισχύος των ΗΠΑ ως «μπάλα δοκιμής» για τα ηγεμονικά,
επεκτατικά και ανατρεπτικά τους σχέδια. Σημαντικό προηγούμενο αποτελεί η
γεωπολιτική σκέψη των κύριων εκφραστών των ομάδων εξουσίας, ξεχωρίζοντας
ανάμεσά τους, τους πρώτους ηγεμόνες γνωστούς ως «Ιδρυτές Πατέρες».
Ένας από τους προδρόμους αυτής της θέσης ήταν ο Thomas Jefferson, ο οποίος είχε γράψει
τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και ήταν ο τρίτος Αμερικανός πρόεδρος.
Αναγνωρίζεται ως ο πρώτος ηγεμόνας που επινόησε την προσάρτηση της Κούβας στις
Ηνωμένες Πολιτείες, η μαρτυρία του οποίου είναι αρκετά αποκαλυπτική:
«Αν και με κάποια δυσκολία (η Ισπανία), θα συναινέσει επίσης στην προσθήκη της
Κούβας στην Ένωσή μας, ώστε να μην βοηθήσουμε το Μεξικό και τις άλλες επαρχίες.
Αυτή θα ήταν μια καλή τιμή. Τότε θα είχα στηθεί μια στήλη στο πιο απομακρυσμένο
μέρος στα νότια του νησιού που θα έφερε την επιγραφή ne plus
ultra (όχι περαιτέρω), σαν να έδειχνε ότι θα υπήρχε το
όριο, όπου δεν θα μπορούσε να περάσει, τα αποκτήματά μας προς αυτή την
κατεύθυνση […] Είμαι πεπεισμένος ότι ποτέ δεν υπήρξε Σύνταγμα τόσο καλά
υπολογισμένο όσο το δικό μας για να φέρει σε αρμονία μια εκτεταμένη
αυτοκρατορία με την αρχή της αυτοδιοίκησης».
Αυτή η φιλοσοφία διατηρήθηκε σταθερά με την πάροδο
του χρόνου και εφάρμοσαν διάφορους τρόπους για να καταλάβουν | υποτάξουν την Κούβα - από την
αγορά του νησιού από την Ισπανία που προσφέρει εκατομμύρια δολάρια μέχρι τη
στρατιωτική επέμβαση.
Το 1898 κατάφεραν να υλοποιήσουν με
τη βία τις φιλοδοξίες τους για το Αρχιπέλαγος, που στη συνέχεια υποβλήθηκαν για
60 χρόνια στην αυτοκρατορική κυριαρχία που προσπάθησε να αμερικανοποιήσει την
κουβανική κοινωνία.
Ο θρίαμβος της Επανάστασης το 1959 και ο επακόλουθος σοσιαλιστικός χαρακτήρας της αποτέλεσαν σοβαρό πλήγμα για τη γεωπολιτική των ΗΠΑ, καθώς η ηγεμονία επί της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής επηρεάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία, θεωρούμενη περιφρονητικά ως η «πίσω αυλή» της.
Από κει και πέρα τα ανατρεπτικά προγράμματα απέκτησαν άλλο χαρακτήρα, που περιελάμβανε τρομοκρατικές ενέργειες, όπως σχέδια επιθέσεων και βίαιες ενέργειες σε κουβανικές πόλεις. Εκατομμύρια και εκατομμύρια δολάρια έχουν χρησιμοποιηθεί για την επανεποικισμό της Κούβας.
Ιστορικά στοιχεία το επιβεβαιώνουν: απόπειρες αγοράς και προσάρτησης · ένοπλη επέμβαση και στρατιωτική κατοχή · επιβολή προσαρτήματος στο Σύνταγμα · σφετερισμός της επικράτειάς της και εγκατάσταση μόνιμης στρατιωτικής βάσης · εγκαθίδρυση δικτατορικών καθεστώτων · διεξαγωγή ενεργειών δολιοφθοράς · εισαγωγή παρασίτων και ασθενειών · οργάνωση επιθέσεων κατά των κύριων ηγετών της · πολλαπλές τρομοκρατικές ενέργειες με ισοζύγιο χιλιάδων θανάτων και αναπήρων · διεθνής και περιφερειακή πολιτική απομόνωση · οικονομικός, εμπορικός και χρηματοοικονομικός αποκλεισμός · διάλυση διπλωματικών σχέσεων · δημιουργία και υποστήριξη ένοπλων συμμοριών · παράνομες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές · εκτέλεση ανατρεπτικών προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται με δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία επενδύονται σήμερα σε διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα για να σπείρουν μίσος και διχασμό μεταξύ των Κουβανών.
Μπορεί η υποτιθέμενη πορεία της 15ης Νοεμβρίου να αποτιμηθεί ως μεμονωμένο γεγονός;
Υπάρχουν στοιχεία που καταγγέλλονται από την
Κούβα για τη συνενοχή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών στην προετοιμασία
και τη χρηματοδότηση των υποστηρικτών της πορείας, ως μέρος των προγραμμάτων
«δημοκρατίας» τους. Επιμένουν ορισμένοι παράγοντες που υποδηλώνουν την οργάνωσή
του και τη βεβαιότητα ότι θα είναι ένα ακόμη ανατρεπτικό έργο που προορίζεται
για αποτυχία, μεταξύ των οποίων:
1. Κηρύσσεται παράνομο
από τις κουβανικές αρχές γιατί παραβιάζει αρκετά άρθρα του Συντάγματος της
Δημοκρατίας.
2. Κατόπιν επιμονής των
πολιτικών φορέων να το εκτελέσουν, εκδίδεται προειδοποίηση από την Εισαγγελία
όπου προειδοποιεί για τις νομικές συνέπειες για τους υποστηρικτές της.
3. Υπάρχει σύνδεση μεταξύ
των υποστηρικτών και της αντικουβανικής ακροδεξιάς που εδρεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες,
με στόχο τη δημιουργία ταραχών, όπως και στις 11 Ιουλίου.
4. Θέλουν να το
αναπτύξουν όταν η χώρα ελέγχει την πανδημία COVID-19, αποφασίσει να ανοίξει τα
διεθνή της σύνορα και τα παιδιά θα ξεκινήσουν τη σχολική χρονιά.
5. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ
απείλησε ανοιχτά ότι θα επιβάλει κυρώσεις στην Κούβα εάν οι αρχές της
ενεργήσουν κατά των υποστηρικτών αυτής της πορείας, γεγονός που δείχνει τη
συνενοχή της στην οργάνωση και τη χρηματοδότηση.
Αλλά πέρα από αυτούς
τους
παράγοντες,
πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η εμμονή των Ηνωμένων Πολιτειών να ιδρύσουν το ne
plus ultra και να αποικίσουν ξανά την Κούβα αντέχει στο χρόνο.
Η ουσία της διμερούς σύγκρουσης μεταξύ των δύο χωρών παραμένει αμετάβλητη: να
ανακτήσει την κυριαρχία στο νησί και να μεταμορφώσει το πολιτικό, οικονομικό
και κοινωνικό του σύστημα, ενάντια στην
κυρίαρχη βούληση του κουβανικού λαού να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία του και να
διατηρήσει τον σοσιαλισμό.
