José Martí: “Επανάσταση στην Κούβα είναι ο αέρας που αναπνέεις... και τίποτα δεν μπορεί να την νικήσει”

 

Τα σχέδια κατά της Κούβας βρίσκονται σε εξέλιξη συνεχώς, αλλά είναι δεδομένη και η απάντηση στο τι θα συμβεί στους λακέδες τους εάν δοκιμάσουν να επηρεάσουν την εσωτερική σταθερότητα στο Νησί.

Η Κουβανική Επανάσταση δεν θα χρειαστεί να καταφύγει στην κήρυξη κατάστασης εθνικής έκτακτης ανάγκης, όπως έκαναν οι κυβερνώντες της Χιλής και του Ισημερινού με τη βούλα της Ουάσιγκτον, γιατί ο λαός υπερασπίζεται τον σοσιαλισμό και την ηρεμία του, κάτι που διαφημίζουν εκατομμύρια επισκέπτες περπατώντας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας, στους δρόμους της και τα σοκάκια Κούβας, σίγουροι πως δεν θα πάθουν τίποτα –αντίθετα με αυτό που ζουν σε καπιταλιστικές χώρες.

Όλες οι προσπάθειες θα μείνουν στην ιστορία χωρίς πανηγυρισμούς, αλλά σαν θλιβερός λεκές στο αρχείο των αφεντικών τους και όσων υποκλίθηκαν στις πιέσεις τους.
Η ζωή συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για το δίκιο …

Δισεκατομμύρια δολάρια για να αποικίσουν ξανά την Κούβα: Μια διαρκής εμμονή των ΗΠΑ

Ήχησαν ξανά τα τύμπανα του αντισυμβατικού πολέμου των ΗΠΑ κατά της Κούβας, με την οργάνωση και χρηματοδότηση αντεπαναστατικής πορείας στους δρόμους της χώρας στις 15 Νοεμβρίου.

Είναι μέρος της ίδιας πολιτικο-επικοινωνιακής επιχείρησης που είχε τη μέγιστη έκφρασή της στα γεγονότα της 11^ης Ιουλίου και που χρησιμοποιεί ως βασική πλατφόρμα τα κοινωνικά δίκτυα -ΜΚΔ.

🤑🇺🇲  Ποιος χρηματοδοτεί τις ανατρεπτικές ενέργειες και πόσα είναι τα ποσά που επενδύονται;

Πρόσφατα, η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ζήτησε από το Κογκρέσο στον προϋπολογισμό του 2022, 20.000.000$ για προγράμματα «προώθηση της δημοκρατίας στην Κούβα» και (επί πλέον) 13.000.000$ για παράνομες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του αντεπαναστατικού καναλιού που εδρεύει στο Μαϊάμι Radio & TV Martí.
Ακριβώς το ίδιο ποσό με το 2021 που ζήτησε η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.

Από το 1996 έως το 2021, το Κογκρέσο διέθεσε περίπου 404 εκατομμύρια δολάρια για προγράμματα «δημοκρατίας» Αυτά τα κεφάλαια έχουν εκτελεστεί μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών (USAID) και του National Endowment for Democracy (NED).
Με τον νόμο «Ελευθερίας και Δημοκρατικής Αλληλεγγύης με την Κούβα», γνωστό ως νόμο Helms Burton του 1996, να προκαλέσει την αλλαγή του κουβανικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος, ο αποκλεισμός διεθνοποιήθηκε και κωδικοποίησε τα ανατρεπτικά προγράμματα κατά του νησιού και του λαού του, καθιερώνοντας την υποχρέωση χορήγησης χρηματοδότησης για την εκτέλεσή τους.

Το έγγραφο δηλώνει ανοιχτά δύο θεμελιώδεις συνιστώσες στρατηγικής για αντισυμβατικό πόλεμο: τον οικονομικό πόλεμο και τον ιδεολογικό πόλεμο. Έκτοτε, κάθε κυβέρνηση των ΗΠΑ -είτε Ρεπουμπλικανική είτε Δημοκρατική- έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα κεφάλαια, τα οποία κατά μέσο όρο κινούνται μεταξύ 10 και 20 εκατομμυρίων ετησίως. Τα προγράμματα λειτουργούν σύμφωνα με το Άρθρο 109 του νόμου Helms-Burton, το οποίο «εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο να παρέχει βοήθεια και άλλου είδους υποστήριξη σε άτομα και ΜηΚυΟ υπέρ των προσπαθειών «εκδημοκρατισμού της Κούβας».
Σε ό,τι αναφέρεται στην ενότητα 109, προστίθεται η ενότητα 115 όπου «οι ενέργειες πληροφοριών κατά της Κούβας κηρύσσονται νόμιμες, για την εκπλήρωση των σκοπών του αποκλεισμού». Επομένως, στα εκατομμύρια δολάρια που επενδύθηκαν για ανατροπή δεν περιλαμβάνονται τα έξοδα της CIA κατά της Κούβας, η οποία επίσης εκτιμάται ότι είναι εκατοντάδες εκατομμύρια.

Ομοίως, από το 1984 έως το 2021, το Κογκρέσο των ΗΠΑ διέθεσε περίπου 945 εκατομμύρια $ για τις παράνομες εκπομπές του Radio & TV Martí.
Επομένως, αν το προσθέσουμε στα 404 εκατομμύρια που επενδύθηκαν στα προγράμματα «δημοκρατίας», μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα τελευταία 35 χρόνια ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας σε όρους Πολιτικής και Ιδεολογικής Ανατροπής ανέρχεται σε 1,349 δις$ και αν πάρουμε υπόψη πως τα στοιχεία της CIA είναι μυστικά, ε… τότε οι δαπάνη  για την καταστροφή της Κουβανικής Επανάστασης ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.

Ιστορική προέλευση της απόπειρας ανατροπής κατά της Κούβας;

Για περισσότερο από δύο αιώνες, διαρκώς, οι Μεγάλες Αντίλλες έχουν χρησιμοποιηθεί από ομάδες ισχύος των ΗΠΑ ως «μπάλα δοκιμής» για τα ηγεμονικά, επεκτατικά και ανατρεπτικά τους σχέδια. Σημαντικό προηγούμενο αποτελεί η γεωπολιτική σκέψη των κύριων εκφραστών των ομάδων εξουσίας, ξεχωρίζοντας ανάμεσά τους, τους πρώτους ηγεμόνες γνωστούς ως «Ιδρυτές Πατέρες».
Ένας από τους προδρόμους αυτής της θέσης ήταν ο Thomas Jefferson, ο οποίος είχε γράψει τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και ήταν ο τρίτος Αμερικανός πρόεδρος. Αναγνωρίζεται ως ο πρώτος ηγεμόνας που επινόησε την προσάρτηση της Κούβας στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μαρτυρία του οποίου είναι αρκετά αποκαλυπτική:
«Αν και με κάποια δυσκολία (η Ισπανία), θα συναινέσει επίσης στην προσθήκη της Κούβας στην Ένωσή μας, ώστε να μην βοηθήσουμε το Μεξικό και τις άλλες επαρχίες. Αυτή θα ήταν μια καλή τιμή. Τότε θα είχα στηθεί μια στήλη στο πιο απομακρυσμένο μέρος στα νότια του νησιού που θα έφερε την επιγραφή ne plus ultra (όχι περαιτέρω), σαν να έδειχνε ότι θα υπήρχε το όριο, όπου δεν θα μπορούσε να περάσει, τα αποκτήματά μας προς αυτή την κατεύθυνση […] Είμαι πεπεισμένος ότι ποτέ δεν υπήρξε Σύνταγμα τόσο καλά υπολογισμένο όσο το δικό μας για να φέρει σε αρμονία μια εκτεταμένη αυτοκρατορία με την αρχή της αυτοδιοίκησης».

Αυτή η φιλοσοφία διατηρήθηκε σταθερά με την πάροδο του χρόνου και εφάρμοσαν διάφορους τρόπους για να καταλάβουν | υποτάξουν την Κούβα - από την αγορά του νησιού από την Ισπανία που προσφέρει εκατομμύρια δολάρια μέχρι τη στρατιωτική επέμβαση.
Το 1898 κατάφεραν να υλοποιήσουν με τη βία τις φιλοδοξίες τους για το Αρχιπέλαγος, που στη συνέχεια υποβλήθηκαν για 60 χρόνια στην αυτοκρατορική κυριαρχία που προσπάθησε να αμερικανοποιήσει την κουβανική κοινωνία.

Ο θρίαμβος της Επανάστασης το 1959 και ο επακόλουθος σοσιαλιστικός χαρακτήρας της αποτέλεσαν σοβαρό πλήγμα για τη γεωπολιτική των ΗΠΑ, καθώς η ηγεμονία επί της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής επηρεάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία, θεωρούμενη περιφρονητικά ως η «πίσω αυλή» της.
Από κει και πέρα τα ανατρεπτικά προγράμματα απέκτησαν άλλο χαρακτήρα, που περιελάμβανε τρομοκρατικές ενέργειες, όπως σχέδια επιθέσεων και βίαιες ενέργειες σε κουβανικές πόλεις. Εκατομμύρια και εκατομμύρια δολάρια έχουν χρησιμοποιηθεί για την επανεποικισμό της Κούβας.

Ιστορικά στοιχεία το επιβεβαιώνουν: απόπειρες αγοράς και προσάρτησης · ένοπλη επέμβαση και στρατιωτική κατοχή · επιβολή προσαρτήματος στο Σύνταγμα · σφετερισμός της επικράτειάς της και εγκατάσταση μόνιμης στρατιωτικής βάσης · εγκαθίδρυση δικτατορικών καθεστώτων · διεξαγωγή ενεργειών δολιοφθοράς · εισαγωγή παρασίτων και ασθενειών · οργάνωση επιθέσεων κατά των κύριων ηγετών της · πολλαπλές τρομοκρατικές ενέργειες με ισοζύγιο χιλιάδων θανάτων και αναπήρων · διεθνής και περιφερειακή πολιτική απομόνωση · οικονομικός, εμπορικός και χρηματοοικονομικός αποκλεισμός · διάλυση διπλωματικών σχέσεων · δημιουργία και υποστήριξη ένοπλων συμμοριών · παράνομες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές · εκτέλεση ανατρεπτικών προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται με δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία επενδύονται σήμερα σε διαδικτυακά κοινωνικά δίκτυα για να σπείρουν μίσος και διχασμό μεταξύ των Κουβανών.

Μπορεί η υποτιθέμενη πορεία της 15ης Νοεμβρίου να αποτιμηθεί ως μεμονωμένο γεγονός;

Υπάρχουν στοιχεία που καταγγέλλονται από την Κούβα για τη συνενοχή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών στην προετοιμασία και τη χρηματοδότηση των υποστηρικτών της πορείας, ως μέρος των προγραμμάτων «δημοκρατίας» τους. Επιμένουν ορισμένοι παράγοντες που υποδηλώνουν την οργάνωσή του και τη βεβαιότητα ότι θα είναι ένα ακόμη ανατρεπτικό έργο που προορίζεται για αποτυχία, μεταξύ των οποίων:
1. Κηρύσσεται παράνομο από τις κουβανικές αρχές γιατί παραβιάζει αρκετά άρθρα του Συντάγματος της Δημοκρατίας.
2. Κατόπιν επιμονής των πολιτικών φορέων να το εκτελέσουν, εκδίδεται προειδοποίηση από την Εισαγγελία όπου προειδοποιεί για τις νομικές συνέπειες για τους υποστηρικτές της.
3. Υπάρχει σύνδεση μεταξύ των υποστηρικτών και της αντικουβανικής ακροδεξιάς που εδρεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες, με στόχο τη δημιουργία ταραχών, όπως και στις 11 Ιουλίου.
4. Θέλουν να το αναπτύξουν όταν η χώρα ελέγχει την πανδημία COVID-19, αποφασίσει να ανοίξει τα διεθνή της σύνορα και τα παιδιά θα ξεκινήσουν τη σχολική χρονιά.
5. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ απείλησε ανοιχτά ότι θα επιβάλει κυρώσεις στην Κούβα εάν οι αρχές της ενεργήσουν κατά των υποστηρικτών αυτής της πορείας, γεγονός που δείχνει τη συνενοχή της στην οργάνωση και τη χρηματοδότηση.
Αλλά πέρα από αυτούς τους παράγοντες, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η εμμονή των Ηνωμένων Πολιτειών να ιδρύσουν το ne plus ultra και να αποικίσουν ξανά την Κούβα αντέχει στο χρόνο.
Η ουσία της διμερούς σύγκρουσης μεταξύ των δύο χωρών παραμένει αμετάβλητη: να ανακτήσει την κυριαρχία στο νησί και να μεταμορφώσει το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό του σύστημα, ενάντια στην κυρίαρχη βούληση του κουβανικού λαού να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία του και να διατηρήσει τον σοσιαλισμό.

Η Μπιενάλε της Αβάνας καρφί στα μάτια των ιμπεριαλιστών Yankees –Κάτω τα χέρια από τη σοσιαλιστική Κούβα!

Η 14η Μπιενάλε -θρίαμβος της τέχνης ξεκίνησε με συντριπτική υποστήριξη, παρά τις Κασσάνδρες

Περισσότεροι από 300 καλλιτέχνες, γκαλερίστες, χορηγοί, κριτικοί και αναλυτές-επιστήμονες από τη Λατινική Αμερική, την Καραϊβική, την Αφρική την Ασία, αλλά και από την Ευρώπη (χτες ανακοινώθηκε η συμμετοχή Κύπρου και Σλοβακίας)  και τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιβεβαίωσαν ήδη τη συμμετοχή τους.

Με συντριπτική διεθνή υποστήριξη, συναίνεση και δέσμευση της κουβανικής καλλιτεχνικής κοινότητας και ανανεωμένο ενδιαφέρον για την προώθηση δράσεων όπου συγκλίνουν και αλληλεπιδρούν σύγχρονες γλώσσες της Τέχνης, η 14η Μπιενάλε της Αβάνας ξεκινάει το ταξίδι της με εκδηλώσεις  έως τις 30-Απρ-2022.
Ατομικές εκθέσεις, συλλογικά -ειδικά έργα, θεωρητικά συνέδρια και ανταλλαγές δημιουργικών και παιδαγωγικών εμπειριών, θα ξεδιπλωθούν σε τρία στάδια: 1. Προοίμιο – (12-Νοε | 5-Δεκ-2021), 2. «η Αβάνα της Μπιενάλε» (6-Δεκ-2021 | 24-Μαρτ-2022) και 3. «Επιστροφή στο Μέλλον» (25-Μαρτ |  30-Απρ-2022).

Μαζί τους δεκάδες Κουβανοί καλλιτέχνες, δάσκαλοι και μαθητές, ειδικά στο δεύτερο μέρος, το οποίο λόγω περιεχόμενου και ευρύτητας, που χαρακτηρίζεται από την επιμελητική του αυστηρότητα, αλλά με δράσεις πολύ πέρα ​​από την πρωτεύουσα, θα πρέπει να υιοθετήσει τον τίτλο La Isla de la Bienal (το νησί της Μπιενάλε).

Εξίσου σημαντική με την μεγάλη συμμετοχή είναι η υποστήριξη της Μπιενάλε που εκφράζεται με την υπογραφή μέχρι χθες 800 καλλιτεχνών και διανοουμένων από 40 χώρες στη δήλωση που δημοσιεύτηκε αρχικά στις 27 Οκτωβρίου από τη μεξικανική εφημερίδα La Jornada, η οποία κατήγγειλε μια εκστρατεία χειρισμών και ψεύτικων στόχων. μποϊκοτάροντας ένα γεγονός που ήδη προμηνύεται ως θρίαμβος της τέχνης, της ελευθερίας, της αντιηγεμονικής σκέψης και της αλληλεγγύης.

Χωρίς αμφιβολία, η Μπιενάλε της Αβάνας θα θριαμβεύσει όπως κάθε χρόνο, γιατί η καλλιτεχνική της έκφραση είναι ασύγκριτη –όπως είπε εμφαντικά ο Jose Martí: «Η τέχνη είναι μια μορφή αρμονίας»

Η Μπιενάλε της Αβάνας (Bienal de La Habana) θεσμός που ανάγεται στο μακρινό 1984, στοχεύει κυρίως στην προώθηση του αναπτυσσόμενου κόσμου στους κύκλους της σύγχρονης τέχνης, δίνοντας προτεραιότητα στους καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, αν και παίρνουν μέρος 10άδες μεγάλοι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

Δείτε (cubadebate) XIV Bienal de La Habana: Το αύριο και το σήμερα -πολιτισμός και προβληματισμός πάνε χέρι-χέρι, faceBook (ανεπίσημο) site

Η διοργάνωση της Μπιενάλε είχε πάντα ένα κεντρικό θέμα, μεταξύ των οποίων η παράδοση και η σύγχρονη εποχή, τέχνη και προκλήσεις, κοινωνία και προβληματισμός, ο άνθρωπος και η μνήμη, η τέχνη στη ζωή και την πόλη. Τα έργα είναι πίνακες ζωγραφικής αλλά και δισδιάστατα - τριδιάστατα, χρησιμοποιώντας ποικίλες τεχνικές.

Από τη 13^η Bienal της Αβάνας το 2019 (Foto Ap)

Φέτος πραγματοποιείται μέσα στις δυσκολίες λόγω Covid, αλλά όπως λένε οι διοργανωτές «ζήσαμε χρόνια και χρόνια σε δύσκολες συνθήκες, αλλά ποτέ από τους ανθρώπους μας δεν έλειψε η δημιουργικότητα, η ευαισθησία στην τέχνη ή το χαμόγελο και έτσι αποφασίσαμε να πραγματοποιηθεί αυτή η διοργάνωση -στην πραγματικότητα, οι καλύτερες μπιενάλε στην Αβάνα πραγματοποιήθηκαν σε μερικά από τα πιο δύσκολα χρόνια, έτσι η πρόκληση γίνεται κίνητρο και ευκαιρία».

Το Μαϊάμι καιροφυλακτεί

Οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές λυσσώντας μπροστά στις συνεχείς επιτυχίες και τη διεθνή αναγνώριση του νησιού της επανάστασης αποφάσισαν –μεταξύ άλλων, μποϊκοτάζ ακόμα και της Bienale Αβάνας, χρησιμοποιώντας ερείσματα στον καλλιτεχνικό χώρο. Οι Yankees και ενώ το άνοιγμα (12- Νοε) πλησιάζει σκέφτηκαν την παλιά τους γνώριμη εικαστικό Tania Brugueras που είχαν αξιοποιήσει και το 2014 χωρίς αποτέλεσμα (η ίδια –ομολογουμένως, το είχε παλέψει με νύχια και δόντια αλλά δεν…).

Η Brugueras γεννήθηκε το 1968 στην Αβάνα και κατατάσσεται από τους αστούς στους περφόρμανς καλλιτέχνες (performance art) «με πολιτικά κίνητρα και αναφορές», που «εξερευνούν τη σχέση μεταξύ τέχνης, ακτιβισμού και κοινωνικής αλλαγής σε έργα που εξετάζουν τις κοινωνικές επιπτώσεις της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας».
   (…)
Έχει ερευνήσει ενδελεχώς «τόσο τις υποσχέσεις όσο και τις αποτυχίες της Κουβανικής Επανάστασης με δράσεις που προκαλούν τους θεατές να αναλογιστούν τις πολιτικές που καλύπτονται πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα και την απάτη των τοπικών ΜΜΕ».
   (…)
«Προωθώντας την έννοια της arte útil (σσ. χρήσιμη τέχνη, ως όφελος και εργαλείο), προτείνει λύσεις σε κοινωνικοπολιτικά προβλήματα κινούμενη μεταξύ Αβάνας Νέας Υόρκης και Μαϊάμι»
Αυτά –μεταξύ άλλων αναφέρονται στον «ανεξάρτητο» ιστότοπο Art21.

Μετά την αποτυχία της αντεπαναστατικής της δράσης κατά την παρατεταμένη παραμονή της στην Αβάνα, όπου επεδίωξε να προσελκύσει καλλιτέχνες στο «Ινστιτούτο Artivismo INSTAR (σσ. ακρωνύμιο = τέχνη+ακτιβισμός)  Hannah Arendt"–κατασκεύασμά της, που δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2016 ως εργαλείο ανατροπής στα πλαίσια της "Lucha No Violenta" (σσ. Πάλη χωρίς Βία) σχεδιασμένο από τον πράκτορα της CIA, Gene Sharp, οι ειδικοί των Yankees πήραν την απόφαση να την επιστρέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και να δουν τι μπορούν να κάνουν.
Δηλητηριάζοντας με ψέματα, για μποϊκοτάζ της Biennial, εκδήλωσης που κάθε χρόνο στην κουβανική πρωτεύουσα αγκαλιάζει εκατοντάδες –πάνω από χίλιες μερικές φορές, εξέχουσες προσωπικότητες στην παγκόσμια τέχνη.

Έχοντας ετοιμάσει μια τεχνολογική και μιντιακή παρεμβατική πλατφόρμα, με την υποστήριξη μεταναστών Κουβανών και άλλων ξένων με τους οποίους η Brugueras διατηρεί προσωπικές σχέσεις, αλλά η Κούβα έχει μια μακρά εμπειρία σε τέτοιες πρακτικές, εξάλλου ο πλουραλισμός είναι δεδομένος με τις διαφορετικές τάσεις, στυλ και έννοιες της μοντέρνας τέχνης να προβάλλονται ελεύθερα, πολιτιστικό σενάριο που δύσκολα θα βρεις εκτός Αβάνας.
Κατασκεύασαν την ετικέτα #NoaLaBienaldeLaHabana, σε facebook και twitter εφεύρεση που ενθαρρύνεται από τους Γιάνκηδες ιδεολόγους σε ανατρεπτική κατεύθυνση, ξεκινώντας από τα ψέματα για «αιματηρή καταστολή της 11ης Ιουλίου», που όπως φάνηκε από 100άδες εικόνες στο Διαδίκτυο, δεν είναι ούτε βάναυσες, ούτε κατασταλτικές, αντίθετα με όσα καθημερινά βλέπουμε στη Χιλή, την Ονδούρα, την Κολομβία, τον Ισημερινό ή στην ίδια τη χώρα των Γιάνκηδων όπου ρέει το αίμα των διαδηλωτών και ευτελίζεται η ανθρώπινη ζωή.
Μάλιστα η γραμμή της Τάνιας είναι ίδια με εκείνη του φαιδρού YouTuber Alexander Otaola, που απορρίφθηκε από το YouTube σαν ανήθικο, χρησιμοποιώντας τα ψέματα για «σύλληψη 10άδων "καλλιτεχνών"», συμπεριλαμβανομένου του κατ’ ευφημισμό «εικαστικού» Luis Manuel Otero Alcantara, από τους επικεφαλής της εκπομπής μέσω ΜΜΕ και ΜΚΔ στη γειτονιά του San Isidro με τα γνωστά γεγονότα, παρέα με την εγκληματική του στάση των ραπ Maykel "Osorbo" Castillo Perez και Randy Arteaga (κυκλοφορία στο διαδίκτυο «πειραγμένων» βίντεο).

Στη συνέχεια ζήτησαν υποστήριξη της μπλόγκερ Yoani Sanchez Cordero, που στρατολογήθηκε στην Ισπανία από τον τρομοκράτη πράκτορα της CIA Carlos Alberto Montaner (Κάρλος Αλμπέρτο Μοντανέρ), ο οποίος θα αποκάλυπτε στα κοινωνικά δίκτυα την υποτιθέμενη επίθεση εναντίον του …αλλά τζίφος (σσ. Plaza de la Revolución 30-Δεκ-2014 El susurro de Tatlin #6)

Ήδη κατά την Bienal 2009, ένα άλλο «μπουμπούκι» ο Yoani Sanchez, ντυμένος με φαιοπράσινη & «ιπτάμενο» περιστέρι πάνω του είχε ως δρώμενο την προσβλητική προσομοίωση του Fidel Castro στην αξέχαστη ομιλία του το 1959, όπου πρακτικά διαδήλωσε κατά της Επανάστασης χωρίς να ενοχληθεί από κανέναν.

Περισσότερα για την Tania Brugueras εδώ, δείτε και σημείωμα του αναλυτή Arthur Gonzalez, στην Granma 29-Οκτ

Σε φάση κλιμάκωσης οι πολύμορφοι σχεδιασμοί αμερικανικών κέντρων ενάντια στην Κούβα.

Όπως είναι γνωστό  αντεπαναστατικές ομάδες, έχουν προκηρύξει «ειρηνικές διαδηλώσεις» για τις 15 Νοέμβρη, σε μια νέα απόπειρα να δημιουργηθεί κλίμα αποσταθεροποίησης στο Νησί της Επανάστασης.
Πρόκειται για ενέργειες που ενορχηστρώνουν και χρηματοδοτούν οι ΗΠΑ, (βλ σχετική ανακοίνωση του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ του ΠΑΜΕ και του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου φιλίας & αλληλεγγύης) σε συνεργασία με την αντικουβανική μαφία που δρα στο έδαφός τους, καθώς και αντεπαναστατικές δυνάμεις μέσα στην Κούβα.
Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της Κούβας έχει δώσει στη δημοσιότητα πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων για το πως τα πρόσωπα που ηγούνται των αντεπαναστατικών ενεργειών συνδέονται και καθοδηγούνται απευθείας από μηχανισμούς στις ΗΠΑ, με σκοπό να δημιουργήσουν συνθήκες αποσταθεροποίησης και να μεθοδεύσουν την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων ακόμα και πραξικόπημα στην Κούβα.

Θυμίζουμε και το περιστατικό –σε ότι αφορά την Ελλάδα, της 27^ης Οκτώβρη, με τους 80-90 Κουβανούς που βρέθηκαν «εξ ουρανού» στο αεροδρόμιο της Ζακύνθου χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, παριστάνοντας τους «τουρίστες» – έχοντας προηγουμένως κάνει αεροπορικώς τον… γύρο του κόσμου Κούβα-Ρωσία-Σερβία.
Προφανώς θύματα οργανωμένου μαφιόζικου δικτύου διακίνησης που δεν δρα επιλεκτικά στους κολασμένους όπου γης (από το Αφγανιστάν –τελευταία, στη Μέση Ανατολή και την Αφρική), αλλά και στην Φλόριντα των ΗΠΑ και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Κάτω τα χέρια από την Κούβα!
Καταδικάζουμε απερίφραστα τις προβοκατόρικες ενέργειες των ιμπεριαλιστών και κάθε σενάριο για οποιουδήποτε είδους ιμπεριαλιστική επέμβαση, που στόχο έχουν να ανατρέψουν τις κατακτήσεις της Κουβανικής Επανάστασης και του κουβανικού λαού –πιο  ακόμα πιο φανερές σήμερα, σε συνθήκες πανδημίας, που η Κούβα έχει παρασκευάσει 5 εμβόλια, έχει το υψηλότερο ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης στον κόσμο και ταυτόχρονα από τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, ενώ ταυτόχρονα έχει διοργανώσει διεθνιστική ιατρική βοήθεια σε άλλους λαούς!
Τερματισμός του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού εμπάργκο κατά της Κούβας και την άρση των 243 πρόσθετων οικονομικών μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση Τραμπ και διατηρεί στο ακέραιο η κυβέρνηση Μπάιντεν.
Αλληλεγγύη στον κουβανικό λαό, στην κυβέρνηση και το Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας.
Όλοι στις εκδηλώσεις και τις πορείες για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, διαδηλώνοντας ενάντια στον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό και στις απανταχού επεμβάσεις και σχεδιασμούς του, εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη του στην Κούβα.

Η Κούβα θα νικήσει!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στην ΚΟΥΒΑ! 🇨🇺 Οι προβοκάτσιες των ιμπεριαλιστών δεν θα περάσουν!

 

Σε εξέλιξη ένα ακόμη ιμπεριαλιστικό σχέδιο ενάντια στην Κούβα και τον λαό της με  ασταμάτητη παρέμβαση και κάθε μέσο των αμερικανών, σε συνεργασία με την αντικουβανική μαφία που δρα στο έδαφός της, καθώς και σε δυνάμεις μέσα στο νησί, που στηρίζουν ανοιχτά τα σχέδιά τους, ενορχηστρώνοντας διαδηλώσεις με αντικομμουνιστικά - αντεπαναστατικά συνθήματα, που καλούν σε ανατροπή της κυβέρνησης και προβοκάτσιες.

Αλληλεγγύη στην Κούβα και καταδίκη του αποκλεισμού στην Ελλάδα
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αλληλεγγύης με την Κούβα José Martí διοργάνωσε μια  εκδήλωση αλληλεγγύης και ενάντια στον εγκληματικό οικονομικό, εμπορικό και χρηματοοικονομικό αποκλεισμό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας με τίτλο «Η Κούβα δεν είναι μόνη και δεν θα είναι ποτέ»
Η εκδήλωση μεταδόθηκε ζωντανά μέσω του διαδικτύου (live stream), με συμμόρφωση στα μέτρα υγείας σε ένα ευρύ κοινωνικό κοινό, διάφορες πολιτικές δυνάμεις, κατοίκους της Κούβας κ.λπ.
Ξεκίνησε με ένα βίντεο που εξηγούσε την ιστορία της κουβανικής επανάστασης, τις επιθέσεις, τα αποτελέσματα του αποκλεισμού, τις εκστρατείες κατά της Κούβας και τονίζοντας ότι η Κούβα δεν είναι μόνη, ούτε θα είναι ποτέ. Στη συνέχεια, ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα από τη Noemi Rabaza, αντιπρόεδρο του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας με τους Λαούς (ICAP). Ακολούθησε η Πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα Zelmys Maria Dominguez Cortina, που ανέφερε μεταξύ άλλων.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Για άλλη μια φορά, διεξάγονται εκστρατείες κατά της Κούβας για να βλάψουν την εικόνα της κουβανικής επανάστασης και να ενισχύσουν τον εγκληματικό αποκλεισμό των ΗΠΑ κατά της Κούβας.
Όπως σας είχαμε ενημερώσει πριν λίγες μέρες, στην Κούβα προγραμματίζονται παράνομες ενέργειες για τις 15 Νοεμβρίου, με στόχο τη δημιουργία αστάθειας και δυσκολιών στη χώρα, την ώρα που η Κούβα ανοίγει στον τουρισμό και ανοίγει στην κανονικότητα στο πλαίσιο της επιτυχημένης αντιπαράθεσης. στην πανδημία με κουβανέζικα εμβόλια και φάρμακα.
Θα εκτιμούσαμε την υποστήριξη όλων των φίλων στην καταγγελία των ενεργειών κατά της επανάστασης, ιδιαίτερα μεταξύ 12 και 15 Νοεμβρίου προβάλοντας τις δράσεις σας και στέλνοντας μας σχετικά ενημερωτικά από ΜΚΔ για την Κούβα ώστε να δει ο κουβανικός λαός ότι η Κούβα δεν είναι μόνη και οι φίλοι του νησιού ότι Ελλάδα υποστηρίζει την επανάσταση.

Χαιρετίσματα σε όλους
         Η πρέσβειρα
Zelmys Maria Dominguez Cortina

Στη συνέχεια απάντησε σε ερωτήσεις των παρευρισκομένων.
Γενικά, εξηγήθηκε η κατάσταση στην Κούβα, η αυστηροποίηση του αποκλεισμού, τα μέτρα που έλαβαν Τραμπ και Μπάιντεν, οι εκστρατείες κατά της επανάστασης, η πραγματικότητα των γεγονότων της 11ης Ιουλίου, η πραγματικότητα πίσω από την υποτιθέμενη πορεία της 15ης Νοεμβρίου, ο αγώνας κατά της πανδημίας, κουβανέζικα εμβόλια και φάρμακα, διεθνιστική βοήθεια από την Κούβα σε άλλες χώρες κ.λπ.
Οι φίλοι της Κούβας επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την υποστήριξή τους στην επανάσταση και την καταδίκη τους για τον αποκλεισμό. Εξέφρασαν ότι θα πραγματοποιήσουν ενέργειες για την υποστήριξη της Κούβας και θα αντιμετωπίσουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και τις αρνητικές ενέργειες που προετοιμάζονται κατά του νησιού της Ελευθερίας. Για άλλη μια φορά φάνηκε η φιλία και οι δεσμοί μεταξύ του ελληνικού και του κουβανικού λαού.

  🇨🇺  ΚΚΕ Αλληλεγγύη στην Κούβα! Οι προβοκάτσιες των ιμπεριαλιστών δεν θα περάσουν!

«Επανάσταση στην Κούβα είναι ο αέρας που αναπνέεις... και τίποτα δεν μπορεί να την νικήσει».

Σε χθεσινό επίκαιρο σημείωμα στην cubainformacion ο (μόνιμος συντάκτης της Granma) δημοσιογράφος - πολιτικός σχολιαστής Arthur González, με τίτλο «Θα δεχόντουσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες ξένη παρέμβαση στις υποθέσεις τους;» αναφέρει μεταξύ άλλων:

Καθημερινά παρατηρείται πώς το αμερικανικό καθεστώς παρεμβαίνει κατάφωρα στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών, πάντα με στόχο την επιβολή των δικών του πολιτικών, αλλά σίγουρα θα απέρριπτε παρόμοιες ενέργειες από άλλους για τα πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα στην αμερικανική κοινωνία.

Η Κούβα είναι ένα προφανές και αδιαμφισβήτητο παράδειγμα αυτής της δράσης παρέμβασης των Γιάνκηδων, κάτι απαράδεκτο που στοχεύει να πλήξει την εθνική κυριαρχία.

Η απάντηση της αυτοκρατορίας (σσ.  régimen imperial, όρος που χρησιμοποιείται ευρέως στη Λατινική Αμερική για την ιμπεριαλιστική-επεκτατική και παρεμβατική πολιτική των ΗΠΑ) ήταν πάντα
Ο εξαναγκασμός και οι απειλές, που υλοποιούνται με πραξικοπήματα, στρατιωτικές εισβολές,  με μισθοφόρους εκπαιδευμένους και χρηματοδοτούμενους από τη CIA,
Τρομοκρατικές ενέργειες για να πλήξουν την οικονομία,
Σατανισμό του σοσιαλιστικού συστήματος,
Σχέδια πολιτικής ανατροπής,
Χρήση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών διαστρέβλωσης της κουβανικής πραγματικότητας
ΜΚΔ και μυριάδες άλλα μέσα, που εντάσσονται σε εκστρατείες με τον ίδιο στόχο:
Την τεχνηέντως δημιουργία μιας αντιπολίτευσης που αμείβεται με χιλιάδες δολάρια και υπηρετεί τον ανελέητο εμπορικό-οικονομικό πόλεμο της Ουάσιγκτον (σσ. εμπάργκο) που στοχεύει στην εξάπλωση πείνα και πανδημίας στο λάο.

Μπροστά σε τόσες αποτυχίες, ονειρεύονται να προωθήσουν μια «λαϊκή εξέγερση» στην Κούβα στις 15 Νοεμβρίου, στο μοτίβο αυτών που δημιουργήθηκαν πριν 40 χρόνια στην Ευρώπη ως αποτέλεσμα του ανατρεπτικού έργου με το γνωστό «Πρόγραμμα για τη Δημοκρατία», του Ronald Reagan και συνειδητοποιώντας ότι δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα, θα προσπαθήσουν να αυξήσουν τις κυρώσεις και θα σύρουν τους συμμάχους τους σε συμπόρευση.
(…)

Ποια θα ήταν η αντίδραση των ΗΠΑ εάν το κοινοβούλιο της Κούβας, της Βενεζουέλας, της Ρωσίας ή της Κίνας περνούσε ψηφίσματα υπέρ του κινήματος Black Lives Matter, ή κατά της πώλησης όπλων που κάθε χρόνο προκαλεί εκατοντάδες θανάτους στα σχολεία, κατά της απάνθρωπης μεταχείρισης από τις αμερικανικές Αρχές των μεταναστών, συμπεριλαμβανομένου του αναγκαστικού διαχωρισμού γονέων και παιδιών, της έλλειψης ενός δωρεάν δημόσιου συστήματος υγείας, ενάντια στη βιομηχανία πορνογραφίας, συμπεριλαμβανομένων της παιδικής, της ελευθερίας των ναρκωτικών που προκαλούν χιλιάδες θανάτους  νέων κλπ.;
(…)

Γιατί δεν υπάρχουν ψηφίσματα κατά της Χιλής, της Κολομβίας και του Ισημερινού όπου η αστυνομία καταστέλλει βάναυσα, δολοφονεί και εξαφανίζει νέους ανθρώπους, φυλακίζει και ακρωτηριάζει ανελέητα;

Η πραγματικότητα της Κούβας είναι άλλη, πολύ διαφορετική …

Είναι καιρός να τα συνειδητοποιήσουμε αυτά και να δράσουμε εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, ενάντια στο γυάλινο θόλο τους γιατί εκατομμύρια αμερικανοί αξίζουν αλληλεγγύη μας και διεθνή υποστήριξη στις επισφάλειές τους, την έλλειψη θέσεων εργασίας και ασφαλούς στέγης κλπ., της αυτοαποκαλούμενης χώρας «λίκνο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Τα σχέδια κατά της Κούβας βρίσκονται σε εξέλιξη συνεχώς, αλλά είναι δεδομένη και η απάντηση στο τι θα συμβεί στους λακέδες τους εάν δοκιμάσουν να επηρεάσουν την εσωτερική σταθερότητα στο Νησί.

Η Κουβανική Επανάσταση δεν θα χρειαστεί να καταφύγει στην κήρυξη κατάστασης εθνικής έκτακτης ανάγκης, όπως έκαναν οι κυβερνώντες της Χιλής και του Ισημερινού με τη βούλα της Ουάσιγκτον, γιατί ο λαός υπερασπίζεται τον σοσιαλισμό και την ηρεμία του, κάτι που διαφημίζουν εκατομμύρια επισκέπτες περπατώντας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας, στους δρόμους της και τα σοκάκια Κούβας, σίγουροι πως δεν θα πάθουν τίποτα –αντίθετα με αυτό που ζουν σε καπιταλιστικές χώρες.

Όλες οι προσπάθειες θα μείνουν στην ιστορία χωρίς πανηγυρισμούς, αλλά σαν θλιβερός λεκές στο αρχείο των προωθητών τους και όσων υποκλίθηκαν στις πιέσεις τους.

Η ζωή συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για το δίκιο, γιατί όπως είπε ο José Martí:

«Επανάσταση στην Κούβα είναι ο αέρας που αναπνέεις... και τίποτα δεν μπορεί να την νικήσει».