Πέθανε, σε ηλικία 89 ετών, ο “μεγάλος” του κινηματογράφου Ρόμπερτ Ρέντφορντ, “στο σπίτι του, στη Γιούτα σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης” _ New York Times # Έχει κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ: Το πρώτο (1980) για τη σκηνοθεσία της ταινίας Συνηθισμένοι άνθρωποι (Ordinary People) και το δεύτερο (2002) για τη συνολική του προσφορά στο χώρο του κινηματογράφου.
Ο Ρέντφορντ
γεννήθηκε στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, το 1936. Ο πατέρας του ήταν,
αρχικά, γαλατάς και, στη συνέχεια, λογιστής, ενώ η μητέρα του ήταν νοικοκυρά. Η
καταγωγή των προγόνων του είναι βρετανική (Αγγλία και Σκωτία) και ιρλανδική,
κάτι που εξηγεί, τα πυρόξανθα μαλλιά του, τα οποία είναι και το κύριο γνώρισμά
του. Κατά τα σχολικά του χρόνια, ήταν συμμαθητής με το διάσημο παίκτη του
μπέιζμπολ Ντον Ντιρσντέιλ. Λέγεται πως, όταν γύριζε από το σχολείο του στο
σπίτι, σταματούσε έξω από τα στούντιο της Fox, για να παρακολουθήσει τους
διάσημους ηθοποιούς της εποχής. Στην εφηβεία του, συνήθιζε να κάνει μικροκλοπές
(τάσια αυτοκινήτων), ενώ κατανάλωνε πολύ αλκοόλ. Η συμπεριφορά του αυτή τον
εμπόδισε να κερδίσει κάποια υποτροφία, ώστε να μπορέσει να σπουδάσει στο
πανεπιστήμιο.
Μόλις αποφοίτησε
από το σχολείο, κέρδισε, τελικά, υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο,
χάρις στην ικανότητά του στον αθλητισμό και -κυρίως- στο μπέιζμπολ. Εκείνο το
χρονικό διάστημα δούλευε ως σερβιτόρος σε ένα εστιατόριο-μπαρ. Έπειτα, ξεκίνησε
να δουλεύει στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνιας, ώστε να μαζέψει χρήματα, για
να μπορέσει να κάνει ένα ταξίδι στην Ευρώπη.Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ το 1975 _AP
Κατάφερε να μείνει στη Γηραιά Ήπειρο για ένα -περίπου- χρόνο. Τον περισσότερό του καιρό τον πέρασε στο Παρίσι, ενώ γράφτηκε και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. Όμως, οι κακές κριτικές των καθηγητών του, τον οδήγησαν στην επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αργότερα, μετέβη στο Μπρούκλιν, για να κάνει μαθήματα ζωγραφικής στο Ινστιτούτο Πρατ, κάτι που επηρέασε αρκετά τη ζωή του και τον ίδιο, αφού για μια περίοδο είχε αποκτήσει ένα αρκετά μποέμικο στυλ.
Στη συνέχεια, πήγε στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Νέας Υόρκης, μετά από παρότρυνση ενός φίλου του. Στην ακρόασή του, κατάφερε να εκπλήξει τους κριτές, οι οποίοι ανέφεραν πως: «διαθέτει μια φυσική άνεση στην έκφραση, ζωηρή φαντασία, ένα χάρισμα». Η επαφή του αυτή με την υποκριτική τον κέρδισε και τον έκανε να ασχοληθεί σοβαρά με το αντικείμενο.
Βραβεύσεις
Ως καλλιτέχνης
- Βραβείο Όσκαρ για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο (2002)
Ως ηθοποιός:
- Βραβείο Emmy β’ ανδρικού ρόλου για την τηλεοπτική σειρά Alcoa Premiere
- Χρυσή Σφαίρα πιο πολλά υποσχόμενου ηθοποιού για την ταινία Inside Daisy Clover
- Βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού για την ταινία Tell Them Willie Boy Is Here
- Βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού για την ταινία Downhill Racer
Ως σκηνοθέτης:
- Όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία Ordinary People
Κινηματογραφικό ίνδαλμα
Με ταινίες που έγραψαν ιστορία
![]() |
Ο Robert Redford το 2017_ Invision/AP |
Ο Ρόμπερτ
Ρέντφορντ ξεκίνησε ως “χρυσό αγόρι” του Χόλιγουντ, αλλά η πορεία του
απέδειξε ότι ήταν κάτι πολύ περισσότερο: ένας ηθοποιός με βάθος, ένας
σκηνοθέτης με όραμα και ένας ακούραστος υπερασπιστής του ανεξάρτητου
κινηματογράφου. Από τον Sundance Kid μέχρι το All the President’s Men και από το
Όσκαρ σκηνοθεσίας για το Ordinary People μέχρι την ίδρυση του Sundance, ο
Ρέντφορντ έγραψε τη δική του ιστορία στην έβδομη τέχνη. Δεν ήταν ποτέ απλώς
ένας όμορφος και ματαιόδοξος πρωταγωνιστής της οθόνης. Ξεκίνησε με λαμπρά
χαμόγελα και επιβλητική εμφάνιση στις ταινίες των ’60s, αλλά σύντομα απέδειξε
ότι πίσω από τη σαγήνη κρύβεται βαθύτερη τέχνη: ρόλοι με πολιτικό βάθος,
δύσκολα σκηνοθετικά εγχειρήματα και μια σταθερή δέσμευση στην ανεξάρτητη
δημιουργία.Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ απαντά σε ερωτήσεις
κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου
Ιαν-1996, στο Ινστιτούτο Σάντανς _AP
Ιδρυτής του Sundance Institute και του διάσημου Φεστιβάλ Sundance, προάγοντας ανεξάρτητο σινεμά, ο Ρέντφορντ απέδειξε ότι το ταλέντο δεν είναι αρκετό· χρειάζεται και θέληση, όραμα και συνέχεια.
Από τις σημαντικότερες ταινίες του
Παρακάτω ακολουθούν μερικές από τις πιο εμβληματικές ταινίες του Ρόμπερτ Ρέντφορντ — ρόλοι και έργα που δεν απλώς τον κατέστησαν σταρ, αλλά καθόρισαν την πορεία του ως ηθοποιού και σκηνοθέτη
Barefoot in the Park _1967
Μια από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες. Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέιν Φόντα σε ζευγάρι νέων παντρεμένων· ξεκίνημα που έδειξε τη γοητεία του σε ελαφρά, ρομαντικά δράματα.
Butch Cassidy and the Sundance Kid _1969Οδυνηρός και δυναμικός ρόλος στο πλευρό του Πολ Νιούμαν. Μία από τις πιο αγαπημένες western ταινίες· έδειξε το ταλέντο του για δράση, χιούμορ και χημεία με συμπρωταγωνιστές.
The Sting _1973
Μια ταινία-ορόσημο: συνδυασμός κλοπής, δόλου και κινηματογραφικής κομψότητας. Ο Ρέντφορντ απέδειξε ότι μπορεί να χειριστεί περίπλοκες αφηγήσεις με αιχμηρό χιούμορ και ένταση.
All the President’s Men _1976
Πολιτικό θρίλερ που τον καθιέρωσε ως ηθοποιό με κοινωνική ευθύνη. Η ταινία ενίσχυσε το κύρος του και συνδέθηκε με μια περίοδο όπου ο κινηματογράφος δεν φοβόταν την αλήθεια.
The Way We Were _1973
Ρομαντική ιστορία με έντονα συναισθηματικά στοιχεία, όπου ο Ρέντφορντ έδειξε ότι μπορεί να αγγίξει την καρδιά με λιγότερα δράματα και περισσότερο εσωτερικότητα.
Ordinary People _1980
Η πρώτη του μεγάλη σκηνοθετική επιτυχία. Κατέκτησε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερου Σκηνοθέτη. Έδειξε ότι ο Ρέντφορντ δεν ήταν μόνο ερμηνευτής αλλά και δημιουργός με όραμα.
The Horse Whisperer _1998
Σκηνοθεσία και ερμηνεία σε ένα φιλμ που αναδεικνύει τη σχέση ανθρώπου – φύσης. Μία από τις πιο γνωστές του ταινίες ως σκηνοθέτη.
All Is Lost _2013
Πρωταγωνιστικό μονόλογο με ελάχιστο διάλογο· ο Ρέντφορντ παλεύει με τη φύση, με την κατάσταση, με τον χρόνο. Μια ερμηνεία που απέδειξε ακόμη και στο τέλος της καριέρας του πόση δύναμη έχει όταν αφήνει τα μεγάλα οπτικά εφέ πίσω.
Ο ηθοποιός-σκηνοθέτης Ρέντφορντ σε προβολή το 1979 _Associated Press |
Εις μνήμη Robert Redford _φωτο
Δεν ξέρουμε αν θα γίνετε κινηματογραφικά σοφότεροι από τα παρακάτω που αλιεύσαμε
- Είναι Αγγλικής, Ιρλανδικής, Σκωτικής και Κορνουαλικής καταγωγής. Η πατρογονική γραμμή του Redford προέρχεται από το Μάντσεστερ του Λανκασάιρ της Αγγλίας. Η γιαγιά του από τον πατέρα του γεννήθηκε στην Αγγλία
- Συχνά έκανε τα δικά του stunts σε σκηνές δράσης, αλλά φρόντιζε οι κασκαντέρ που προσλαμβάνονταν γι’ αυτό να πληρώνονται, ώστε να μην μένουν άνεργοι.
- Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance, το ονόμασε έτσι από τον χαρακτήρα του από την ταινία Οι δύο ληστές (1969).
- Δεν του αρέσει να βλέπει τις δικές του ταινίες. Η μόνη ταινία στην οποία ήταν απόλυτα ικανοποιημένος με την ερμηνεία του ήταν το “Το κεντρί” (1973).
Προτάθηκε για τον ρόλο του Michael Corleone στην ταινία “Ο νονός” (1972).
- 2002: Βραβεύτηκε με τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του ως δημιουργός του Sundance, ένα γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για ανεξάρτητους και καινοτόμους κινηματογραφιστές σε όλο τον κόσμο.
- Πατέρας της Shauna Redford (γεν. το 1960), του James (γεν. το1962) και της Amy (γεν. το1970), ενώ ο μεγαλύτερος γιος του, Σκοτ, γεννήθηκε το 1959 και πέθανε λίγο αργότερα από Sudden Infant Death Syndrome _ σσ.γνωστό και ως θάνατος της κούνιας, ορίζεται ως ο αιφνίδιος θάνατος βρέφους ηλικίας κάτω του ενός έτους, ο οποίος παραμένει ανεξήγητος ακόμη και μετά από λεπτομερή διερεύνηση (νεκροψία, έλεγχος συνθηκών και ιστορικού). Παρότι τα αίτια είναι άγνωστα, η πρηνής θέση ύπνου (μπρούμυτα), το κάπνισμα, η υπερθέρμανση, και η μη ασφαλής επιφάνεια ύπνου του βρέφους είναι γνωστοί παράγοντες κινδύνου.
- Ο Redford ήταν pitcher στην ομάδα μπέιζμπολ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, πριν χάσει την υποτροφία του λόγω ποτού.
- Η ερμηνεία του ως Sundance Kid στην ταινία Οι δύο ληστές (1969) κατατάσσεται στην 20ή θέση στη λίστα με τους 100 Ήρωες και Κακούς του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (μια κατάταξη που μοιράζεται με τον Πολ Νιούμαν, ο οποίος υποδύθηκε τον Μπουτς Κάσιντι).
_συμπτώσεις
Όπως και ο αγαπημένος του φίλος Πολ Νιούμαν και οι δύο είχαν πρωτότοκους γιους
ονόματι Σκοτ, οι οποίοι απεβίωσαν πριν από τους πατέρες τους.
- Η κόρη του, Shauna (Σόνα), ήταν σε σχέση με τον Sid Wells για τρία χρόνια μέχρι που δολοφονήθηκε το 1983. Ο ύποπτος, συγκάτοικος Thayne Smika, καταζητείται από το 1986 αλλά το πρώτο μεγάλο δικαστήριο δεν εξέδωσε κατηγορητήριο για φόνο, το οποίο πιστεύεται ότι ήταν αποτέλεσμα κακής διαγωγής του εισαγγελέα. Μετά από έρευνα για υπόθεση που δεν είχε ολοκληρωθεί, το 2010, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία. Έχασε τον ρόλο του Ben Braddock στην ταινία “Ο πρωτάρης” (1967) επειδή ο σκηνοθέτης Mike Nichols δεν πίστευε ότι κανείς θα πίστευε ότι ο Redford θα είχε πρόβλημα να βρει “το κορίτσι”.
- 1960: Ξόδεψε τα τελευταία του 500$ σε δύο στρέμματα γης στη Γιούτα, μια επένδυση που τελικά θα αυξανόταν σε 5.000 στρέμματα και θα γινόταν η έδρα του Ινστιτούτου Sundance. Ο Redford αγόρασε το Timp Haven (χιονοδρομικό κέντρο) το 1969 και άλλαξε το όνομα σε Sundance Ski Resort, το οποίο άρχισε να λειτουργεί σύμφωνα με τις φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές του. Το Sundance βρίσκεται στους πρόποδες του γραφικού όρους Timpanogos της Γιούτα και το 1981 ο Redford ίδρυσε το Ινστιτούτο Sundance και αργότερα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance, το οποίο έγινε πολύ μεγάλο για το Sundance Ski Resort και μεταφέρθηκε κυρίως στο Park City της Γιούτα. Η ερμηνεία του ως Μπομπ Γούντγουορντ στην ταινία Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου (1976) κατατάσσεται στην 27η θέση στη λίστα με τους 100 Ήρωες και Κακούς του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου. Αυτή είναι μια κατάταξη που μοιράζεται με τον Ντάστιν Χόφμαν, ο οποίος υποδύθηκε τον Καρλ Μπερνστάιν.
Μαζί με τους Γουόρεν Μπίτι, Κλιντ Ίστγουντ, Μελ Γκίμπσον, Ρίτσαρντ Ατένμπορο και Κέβιν Κόστνερ, είναι ένας από τους έξι ανθρώπους που έχουν κερδίσει Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, αν και είναι κυρίως γνωστοί ως ηθοποιοί. Εμφανίστηκε σε πέντε ταινίες που γράφτηκαν από τον Γουίλιαμ Γκόλντμαν: Οι δύο ληστές (1969), Το καυτό διαμάντι (1972), The Great Waldo Pepper (1975), Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου (1976) και η γέφυρα του Άρνεμ (1977).
- Ήταν αρχικά συνδεδεμένος με την ετυμηγορία (1982), αλλά εγκατέλειψε πριν από την παραγωγή γιατί δεν ήθελε ο χαρακτήρας να είναι “τόσο χαμένος”. Ο σκηνοθέτης Sidney Lumet ήταν απογοητευμένος από τις απαιτήσεις του Redford να αλλάξει το σενάριο. Τον ρόλο του Φρανκ Γκάλβιν ανέλαβε ο φίλος του Πολ Νιούμαν, ο οποίος κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ.
- Αφού ίδρυσε το Ινστιτούτο Κινηματογράφου Sundance στη Γιούτα για ανεξάρτητους κινηματογραφιστές το 1997 ανακοίνωσε τη δημιουργία των Sundance Cinemas, μιας επιχείρησης με μεγάλο διανομέα για τη δημιουργία αλυσίδας κινηματογράφων για την προβολή ανεξάρτητων ταινιών. Από το 2011, τουλάχιστον δύο είναι ανοιχτά.
- Εμφανίστηκε σε 7 ταινίες που σκηνοθέτησε ο Sydney Pollack: This Property Is Condemned (1966), Τζερεμάια Τζόνσον (1972), Τα καλύτερά μας χρόνια (1973), Οι τρεις ημέρες του κόνδορα (1975), Ηλεκτρικός Καβαλάρης (1979), Πέρα από την Αφρική (1985) και Αβάνα (1990).
✨ Κατά τη
διάρκεια των γυρισμάτων του Όλα χάθηκαν (2013), ο Ρέντφορντ εμποτίστηκε τόσο
συχνά από έναν τεράστιο σωλήνα νερού, που έπαθε μόλυνση στο αυτί του που τελικά
του κόστισε το 60% της ακοής του.
✨ Ήταν φίλοι
ζωής με τον Σίντνεϊ Πόλακ, και οι δύο άνδρες, έχοντας κάνει το ντεμπούτο τους
στον κινηματογράφο με την ταινία “War Hunt” (1962). Η πρώτη του δουλειά ως
ηθοποιός, ωστόσο, ήταν ένα μικρό μέρος στη σειρά του Πέρι Μέισον “The Case of
the Treacherous Toupee” (1960), όπως αποκάλυψε στον δημοσιογράφο Λι Κάουαν
σεεκπομπή (Σεπτ 2018).
Μιλάει αρκετά καλά ισπανικά, έχοντας ζήσει στη νότια Ισπανία τη δεκαετία του ’50.
✨ Ως καλεσμένος στην εκπομπή “Inside the Actors Studio”, ο Ρέντφορντ ομολόγησε στον παρουσιαστή ότι η αγαπημένη και η λιγότερο αγαπημένη του λέξη ήταν, αντίστοιχα, “Possible” και “Whatever” (Πιθανό και Ό,τι να ‘ναι _ας είναι, άστα να πάνε).
- Σκηνοθέτησε 4 ηθοποιούς στις υποψήφιες για Όσκαρ ερμηνειών: Mary Tyler Moore, Judd Hirsch, Timothy Hutton και Paul Scofield. Ο Hutton κέρδισε για την ερμηνεία του στο Συνηθισμένοι άνθρωποι (1980).
- Ο θησαυρός της Σιέρρα Μάντρε (1948) είναι η αγαπημένη του ταινία.
- Κατά τη διάρκεια του τελευταίου του έτους στο γυμνάσιο Van Nuys, γνώρισε τη 15χρονη στη δεύτερη τάξη τότε Natalie Wood, η οποία ήταν ήδη σταρ. Δούλεψαν μετά μαζί στο Έρωτες που σβήνουν την αυγή (1965) και This Property Is Condemned (1966) και έγιναν καλοί φίλοι. Έπαιξε επίσης τον εαυτό της σε ένα καμέο στην ταινία του Ο υποψήφιος (1972). Τελικά έχασαν την επαφή και ο Ρέντφορντ δεν παρευρέθηκε στην κηδεία της στο γνωστό ύποπτο ατύχημα με σκάφος, σε ηλικία 43 ετών, το 1981.
Τη δεκαετία του 1970 σκέφτηκε να θέσει υποψηφιότητα για έδρα της Γερουσίας των ΗΠΑ στην πολιτεία καταγωγής του, τη Γιούτα.
- Ψηφίστηκε ως ο 30ός μεγαλύτερος Κινηματογραφικός Αστέρας όλων των εποχών από το Entertainment Weekly.
- Η θέση #1 του κινηματογράφου Henri Langlois της Cinémathèque française στο Παρίσι φέρει μια πλάκα με το όνομά του (2019).
- Του δόθηκε ένα καλάμι ψαρέματος αντί της συμφωνημένης πληρωμής των 75$ για την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση ως ηθοποιός, σε μια τηλεοπτική εκπομπή.
- Απέρριψε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στο Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ. (1966), Ο πρωτάρης (1967), Το μωρό της Ρόζμαρι (1968), Ιστορία αγάπης (1970) και Η ώρα του τσακαλιού (1973).
- Παντρεύτηκε την πολύχρονη φίλη του, την 51χρονη Sibylle Szaggars στη Γερμανία το 2009
- Έλαβε ένα βραβειο του Γαλλικού Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (ιππότης) για το έργο του μέσω του Ινστιτούτου Sundance.
1995: Επιλέχθηκε από το περιοδικό Empire ως ένας από τους 100 πιο σέξι αστέρες στην ιστορία του κινηματογράφου (#4).
- Στη Γερμανία μοιράζεται τη φωνή του στη μεταγλώττιση με τον Patrick Stewart και τον Sir Anthony Hopkins.
- Έχει εμφανιστεί σε τρεις ταινίες που έχουν επιλεγεί για το Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως “πολιτισμικά, ιστορικά ή αισθητικά” σημαντικές: Οι δύο ληστές (1969), Το κέντρο (1973) και Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου (1976).
- 2005: Παραλήπτης των Τιμητικών Διακρίσεων του Κέντρου Κένεντι (άλλοι ήταν η Tina Turner, ο Tony Bennett, η Suzanne Farrell και η Julie Harris).
- Ο Robert Young, ο οποίος ήταν σταρ της MGM τη δεκαετία του 1930 και πρωταγωνίστησε στις τηλεοπτικές σειρές “Father Knows Best” και “Marcus Welby MD”, ήταν ξάδερφος της μητέρας του.
- Απόφοιτος της Αμερικανικής Ακαδημίας Δραματικών Τεχνών (AADA), Τάξη 1959.
- Έχει εμφανιστεί σε τέσσερις ταινίες που έχουν προταθεί για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας: Οι δύο ληστές (1969), Το κεντρί (1973), Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου (1976) και Πέρα από την Αφρική (1985). Οι The Sting and Out of Africa κέρδισαν στην κατηγορία. Έχει σκηνοθετήσει επίσης δύο υποψηφίους για την καλύτερη ταινία: Συνηθισμένοι άνθρωποι (1980) και Quiz Show (1994), με τον πρώτο να κερδίζει στην κατηγορία.
- Οι στίχοι του τραγουδιού του Μελ Τίλις “Coca Cola Cowboy” αναφέρονται σε “ένα χαμόγελο του Ίστγουντ και μαλλιά σαν του Ρόμπερτ Ρέντφορντ”.
Αφού οι προτάσεις του για τους Γουόρεν Μπίτι, Αλέν Ντελόν και Μπερτ Ρέινολντς να παίξουν τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στην ταινία Ο νονός (1972) απορρίφθηκαν από τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο επικεφαλής παραγωγής της Paramount, Ρόμπερτ Έβανς, πρότεινε τον Ρέντφορντ. Όταν ο Κόπολα δίστασε, προτιμώντας την πρώτη του επιλογή, τον βραβευμένο με Τόνι ηθοποιό του Μπρόντγουεϊ, Αλ Πατσίνο, ο Έβανς εξήγησε ότι ο Ρέντφορντ θα μπορούσε να ταιριάξει στον ρόλο, καθώς θα μπορούσε να θεωρηθεί “βορειοιταλός”. Ο Έβανς έχασε τον αγώνα, ο Πατσίνο επιλέχθηκε και γεννήθηκε ένα αστέρι.
Του απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας, το υψηλότερο πολιτικό βραβείο του έθνους, από τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, σε μια ζωντανή τηλεοπτική τελετή (2016), μαζί με είκοσι άλλους αποδέκτες, η μεγαλύτερη και τελευταία τελετή απονομής του Μεταλλίου της προεδρίας Ομπάμα (οι 21, με αλφαβητική σειρά, περιλάμβαναν: Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, Ελουίζ Κόμπελ (μεταθανάτιο βραβείο που δόθηκε στον γιο της), Έλεν ΝτεΤζένερις, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ρίτσαρντ Γκάργουιν, Μπιλ Γκέιτς, Μελίντα Γκέιτς, Φρανκ Γκέρι, Μάργκαρετ Χάμιλτον _ως Μάργκαρετ Χ. Χάμιλτον, Τομ Χανκς, Υποναύαρχος Γκρέις Χόπερ _μεταθανάτιο βραβείο που δόθηκε στην ανιψιά της, Μάικλ Τζόρνταν, Μάγια Λιν, Λορν Μάικλς, Νιούτον Μίνοου, Εντουάρντο Παντρόν _ως Εντουάρντο Παντρόν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Νταϊάνα Ρος, Βιν Σκάλι, Μπρους Σπρίνγκστιν και Σίσελι Τάισον.)
- Έχει κάνει 11 Ιστορικά δράματα, συμπεριλαμβανομένων Οι δύο ληστές (1969), Το κέντρο (1973), Ο καλύτερος (1984) και Πέρα από την Αφρική (1985).
- Αυτός και ο συμπρωταγωνιστής του στη γέφυρα του Άρνεμ (1977) Laurence Olivier είναι οι μόνοι που έπαιξαν και σκηνοθέτησαν διαφορετικά Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας: (1) Ο Olivier τον Maximilian de Winter στο Ρεβέκκα (1940) και σκηνοθέτησε το Άμλετ (1948), στο οποίο έπαιξε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο και (2) Ο Redford έπαιξε τον Johnny Hooker στο Το κέντρο (1973) και τον Denys Finch Hatton στο Πέρα από την Αφρική (1985) και σκηνοθέτησε (1980).
- Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ του πρόσφερε τον ομώνυμο ρόλο στο Μπάρρυ Λύντον (1975). Ο Ρέντφορντ αρνήθηκε και ο Κιούμπρικ έδωσε τον ρόλο στον Ράιαν Ο’ Νιλ.
Παππούς με πολλά εγγόνια …
- Ένας από τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο του περιοδικού Time (Απρ-2014).
- Κατατάχθηκε #29 στη λίστα “Οι 100 κορυφαίοι αστέρες του κινηματογράφου όλων των εποχών” του περιοδικού Empire (UK).
- Κατατάχθηκε #53 στα περιοδικά Empire 100 πιο σέξι αστέρες του κινηματογράφου όλων των εποχών.
- Αναφέρεται στο θεματικό τραγούδι της τηλεοπτικής επιτυχίας της 10ετίας του 1980 The Fall Guy (1981).
- Στις αρχές της 10ετίας 1970, η Paramount είχε σχέδια να ξαναγυρίσει την ταινία Κολασμένη αγάπη (1944) με τον Ρέντφορντ στον ρόλο του Φρεντ ΜακΜάρεϊ. Το έργο δεν ξεκίνησε ποτέ.
- 2005: Το περιοδικό Premiere τον κατέταξε στην 17η θέση σε μια λίστα με τους Μεγαλύτερους Αστέρες του Κινηματογράφου Όλων των Εποχών για την ταινία Stars in Our Constellation.
- 1996: Βραβεύτηκε με το Αμερικανικό Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών από το Εθνικό Ίδρυμα Τεχνών στην Ουάσινγκτον.
- Υποψήφιος για το βραβείο Χρυσή Σφαίρα 2019 στην κατηγορία Καλύτερης Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία – Μιούζικαλ ή Κωμωδία για τον ρόλο του ως Φόρεστ Τάκερ στο Ο κύριος & το όπλο (2018), αλλά έχασε από τον Κρίστιαν Μπέιλ για το Vice
- Έχει εμφανιστεί σε επτά ταινίες που ασχολούνται με την μοιχεία σε κάποια μορφή: Τα καλύτερά μας χρόνια (1973), Ο μεγάλος Γκάτσμπυ (1974), Πέρα από την Αφρική (1985), Αβάνα (1990), Ανηθική πρόταση (1993), Ο γητευτής των αλόγων (1998), και Το ξέφωτο (2004).
- Απέρριψε έναν ρόλο στο Bob & Carol & Ted & Alice (1969).
Το 2021 τιμήθηκε με μια ημέρα φιλμογραφίας του κατά τη διάρκεια του Turner Classic Movies Summer Under the Stars. Ο Ρέντφορντ και οι ταινίες του διακωμωδήθηκαν στο περιοδικό “Cracked” ως “Rolling with Redford”, το οποίο αναπαρήχθη στο μαζικής κυκλοφορίας χαρτόδετο “Half-Crackd” του Dell το 1974.
- Ο αγαπημένος του χαρακτήρας που έχει υποδυθεί ποτέ ήταν ο Χάρι Λόγκαμπαου (“Sundance Kid”) στην αναγνωρισμένη ταινία Οι δύο ληστές (1969).
- Ο γιος του, Τζέιμς, ήταν εκτελεστικός παραγωγός του ντοκιμαντέρ The kindness of Strangers.
- Εξετάθηκε για τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ στο Live and Let Die (1973).
- Ήταν προγραμματισμένος για την
ταινία The Legend of Bagger Vance, αλλά αντικαταστάθηκε από τον Μπραντ
Πιτ.