Οι 200 🎈 της Καισαριανής

Με βάση στοιχεία της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Έπεσαν για τη Ζωή _τόμος 4α, 2001) του Ριζοσπάστη και τουΓιάννη Κουβά (βιβλίο Σκοπευτήριο Καισαριανής, η ματωμένη καρδιά της Ελλάδας  _2003) _Η Μέλπω Αξιώτη, σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι που εξέδωσε το 1945 με τίτλο Πρωτομαγιές, αναφέρει 122 ονόματα. Δεν μπόρεσε, γράφει, να βρει άλλα, γιατί οι Γερμανοί φεύγοντας έκαψαν τα αρχεία του στρατοπέδου. Τα έδωσε στη δημοσιότητα Μάη του 1964 η Πανελλήνια Ένωση Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής «Ο Φοίνιξ». Ο Αντ. Φλούντζης, γιατρός στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, συνέταξε έναν _διορθωμένο στο βιβλίο του Χαΐδάρι – κάστρο και βωμός της Εθνικής Αντίστασης (1986).

1) Αγραφιώτης Αγησίλαος του Κώστα.

2) Αϊβατζίδης Γεώργιος του Αλεξάνδρου. Μάγειρας. Από τα Σέρβια Κοζάνης. 

3) Αλατζάς Νικόλαος του Γεωργίου. Αγρότης. Γεννημένος το 1913. Από το Σουφλί. 

4) Αλεξανδράτος Ανδρέας

5) Αλεξόπουλος Δημήτρης Εργάτης. Από τη Λάρισα. Στέλεχος της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ. Κουρέας στο στρατόπεδο. 

6) Αλεξόπουλος Ιωάννης Εργάτης. Από το Αγρίνιο (παρατσούκλι «Όρνιο»). 

7) Αλμπάνης Γεώργιος Αγρότης. Από την Ευκαρπία Σερρών. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

8) Αμπελογιάννης Σπήλιος Από το Ανεμοχώρι Ηλείας. Εργάτης. 22 χρονών. Κάτοικος Κολωνού. Στέλεχος του ΚΚΕ. Πιάστηκε τον Νοέμβρη του 1943 απ’ τους Γερμανούς φορτωμένος παράνομο τύπο, φυλακίστηκε στου Χατζηκώστα και έπειτα στο Χαϊδάρι.

Πριν την εκτέλεση έγραψε πάνω σε ένα ρούχο του: «Έτσι πεθαίνουν οι άξιοι Έλληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η λευτεριά. Διαβάτη Έλληνα το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου, που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά. Ζήτω ο ελληνικός λαός».

9) Αναστασιάδης Ελευθέριος Δικηγόρος. Από την Κρήτη. Κάτοικος Αθήνας. Ανάπηρος της Αλβανίας με ακρωτηριασμένα τα δύο πόδια του. Στέλεχος του ΚΚΕ.

Στο βιβλίο του ΚΚΕ αναφέρεται ότι στις 3-5-1944 εκτελέστηκε στην Καισαριανή η Ασπασία Ανυσίου επειδή έκρυβε στο σπίτι της τον Ελευθ. Αναστασιάδη. Ο Φλούντζης τον έχει Ακροναυπλιώτη, χωρίς να διευκρινίζει πότε κρατήθηκε εκεί. Πριν τον εκτελέσουν έγραψε πάνω στο ξύλινο πόδι του: «Ειδοποιήστε τη χήρα μητέρα μου, Κατίνα Αναστασιάδου, οδός Λομβάρδου 2, Αθήναι, ότι πεθαίνω για την Ελλάδα μας».

10) Αναστασιάδης Παναγιώτης («Γάσπαρης»). Οικοδόμος. Πρόσφυγας, ποντιακής καταγωγής. Κάτοικος Καλλιθέας. Υποψήφιος βουλευτής Αττικής με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών (ΕΜΕΑ) στις εκλογές του1935. 

11)Ανδρεάκης Γεώργιος

12) Ανδρεάκης Πέτρος

13) Ανδρώνης Πέτρος Τσαγκάρης. Από το Οίτυλο Μάνης. Κάτοικος Αθήνας. Αρχειομαρξιστής, αρχικά, συνδικαλιστής, υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 1933 στο Οίτυλο. Κατά τη δικτατορία του Μεταξά διέφυγε στο εξωτερικό. Στην Κατοχή επέστρεψε στην Ελλάδα και συνελήφθη στις 14-4-1944

14) Ανουσάς Ιωάννης Μαθητής της Σεβαστοπούλειου Σχολής. 17 χρόνων. Γεννήθηκε στον Μανταμάδο Λέσβου. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ.

15) Αντωνέλης Ιγνάτιος Ηλεκτρολόγος. Γεννήθηκε στον Μανταμάδο Λέσβου το 1903. Στέλεχος του ΚΚΕ. Το 1936 εξορίζεται στην Ανάφη. 

16) Αντωνιάδης Αθανάσιος

17) Αποστολίδης Στάθης Από την Αθήνα. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

18) Αποστολίδης Τάσος Εργάτης. Από την Αθήνα. Στην Ανάφη εικονογραφούσε την εφημερίδα “Αντιφασίστας” που εξέδιδαν οι εξόριστοι. 

19) Βαγενάς Απόστολος του Γεωργίου Καπνεργάτης. Από τη Νιγρίτα Σερρών. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής στο Σωματείο Καπνεργατών. Εξόριστος στην Ανάφη και αργότερα στην Ακροναυπλία. Κατά τη μεταφορά του στον τόπο εκτέλεσης άφησε το εξής σημείωμα: «Δεν σας ξέχασα ποτές. Για σας και τον Ελληνικό λαό έδωσα και τη ζωή μου. Σήμερα 1^η Μάη 1944. Σας φιλώ για τελευταία φορά. Α. Βαγενάς».

20) Βαλασόπουλος Βαλάσης ή Βλάσσης. Εμποροϋπάλληλος. Από τα Αρφαρά Καλαμάτας. Κάτοικος Αθήνας. Συνελήφθη το 1938 και μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

21) Βάλβης Σπύρος Στο ηρώο της Παλ. Πεντέλης μνημονεύεται ως "αγωνιστής από την Πεντέλη" Το ίδιο και ο επόμενος.

22) Βάλβης Χαράλαμπος

23) Βαλεντάκης Ιωάννης του Μανώλη. Από την Κρήτη. Ιδιωτικός υπάλληλος. 38 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ, της Εργατικής Βοήθειας Πειραιά και των Συνδικάτων (Εκτελωνιστών). 

24) Βαρθολομαίος Αντώνιος του Αλκιβιάδη. Εμποροϋπάλληλος. Από την Αθήνα. 44 χρόνων. Αθλητής. Στέλεχος του ΚΚΕ. Εκτελούσε χρέη στρατοπεδάρχη στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

25) Βασάλος Τηλέμαχος Γεννήθηκε το 1915 στην Τένεδο. Κάτοικος Μυτιλήνης. Στέλεχος της ΟΚΝΕ Λέσβου και του ΚΚΕ. Επί Κονδύλη εξορίζεται στην Ανάφη. Επί Μεταξά συλλαμβάνεται και ξαναστέλνεται στην Ανάφη. 

26) Βεκίδης Ζαφείρης Τσαγκάρης. Από τη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Υποδηματεργατών, γραμματέας του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Θεσ/νικης. Εξόριστος στην Ανάφη το 1935, συμμετείχε στην απεργία πείνας των εξόριστων για να τους δοθεί αμνηστία. Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Παλλαϊκό Μέτωπο στις εκλογές του 1936. Είχε ενεργό ρόλο στα γεγονότα του Μάη ’36. Προϊστάμενος στα μαγειρεία στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. 

27) Βλαχάκης Χρήστος Εργάτης. Από την Ήπειρο. 

28) Βουδούρης Θέμος Τορναδόρος. Κάτοικος Αμφιάλης Πειραιά. 

29) Γαντές Μιχαήλ Ανθυπασπιστής.

30) Γάτσος Αθανάσιος

31) Γεωργακόπουλος Πλούταρχος Αυτοκινητιστής. Από την Αθήνα. 

32) Γεωργιάδης Περικλής Πρόσφυγας, γεννήθηκε το 1910 στη Σαμψούντα Μ. Ασίας. Κάτοικος Ποντολίβαδου Καβάλας. Συλλαμβάνεται το 1936 και εκτοπίζεται σε Ανάφη και Φολέγανδρο, και στη συνέχεια στην Ακροναυπλία.  

33) Γηγίνης Ευάγγελος _Από τη Νίκαια Πειραιά.

34) Γιαννακουρέας Δημήτριος Τσαγκάρης. Από την Αθήνα. Αρχειομαρξιστής στις αρχές της δεκαετίας του1930. Στη συνέχεια αναφέρεται ότι προσχώρησε στο τροτσκιστικό ρεύμα (αλλού στο ΚΚΕ)

35) Γιάνναρης Στέφανος ή Γιανναράκης. Μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη.

36) Γιαννόπουλος Σπύρος Καπνεργάτης. Στέλεχος του Συνδικάτου Καπνεργατών Πειραιά. 

37) Γιόλκας Ευάγγελος ή Γιόλπας. Από τη Ραχούλα Καρδίτσας. Αναφέρεται Γούλκας Βαγγ., κρατούμενος στη Λάρισα στις αρχές του1943.

38) Γκάλκος Γεώργιος ή Γκάλγκος, που μάλλον είναι το σωστό. Με καταγωγή από τη Ζίτσα Γιαννίνων. Μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη.

39) Γκινές Κώστας Σερβιτόρος. Από τη Δράμα (ή Καβάλα ή Ξάνθη). 

40) Γκότσης Γεώργιος Έφεδρος υπολοχαγός, τοπογράφος του Υπουργείου Γεωργίας. Από τους Αρμενιούς Μεσσηνίας. Στέλεχος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. __Ο Φλούντζης τον έχει Ακροναυπλιώτη, χωρίς να διευκρινίζει πότε κρατήθηκε εκεί. 

41) Γούτας Γεώργιος ή Γούσας. Νεολαίος .

42) Δαλδογιάννης Σταμάτιος _Γεννημένος το 1892 στη Θράκη, κάτοικος Δράμας (ή Θεσ/νίκης). Σερβιτόρος, ειδ. γραμματέας του σωματείου καφεζυθεστιατορίων. Εξόριστος στον Άϊ Στράτη το 1935. Στις 23-6-1936 συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη. 

43) Δανδινίδης Χριστόφορος Οικοδόμος – σοβατζής. Από την Πάτρα. 

44) Δασκαλόπουλος Γεώργιος («Σκάνδαλος»). Από τη Χώρα Μεσσηνίας. Επισιτιστής. Κάτοικος Αθήνας. 

45) Δημητριάδης Δημήτριος του Κώστα. Από την Πτολεμαΐδα. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

46) Δήμος Κώστας του Βασίλη. Εργάτης. Από τα Γιάννινα. 

47) Δούκας Σπυρίδων

48) Δροσόπουλος Θεόδωρος

49) Ελευθεριάδης Ηλίας _ 40 χρόνων. Τροχιοδρομικός. Κάτοικος Καλλιθέας. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

50) Ζάγκας Χρήστος (Τάκης). Κτηματίας. Από την Άρτα. 39 χρόνων. Μέλος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ. Ο μόνος από τους δραπέτες της 31-3-1944 από το Χαϊδάρι που πιάστηκε. Ήταν στο μπλοκ «15» (απομόνωση) του στρατοπέδου. 

51) Ζησιμάτος Παντελής τουΣπύρου. Πλασιέ. Από τα Κοντογουράτα Θηναίας Κεφαλονιάς. 32 χρόνων. Πιάστηκε στις 14-8-1936, τον εκτόπισαν στην Ανάφη και από εκεί στην Ακροναυπλία. 

52) Θεμελής ή Χατζηθεμελής Μιχαήλ τουΓιάννη. Από την Κάλυμνο. 41 χρόνων. Έμπορος. Μέλος του ΕΑΜ Πλάκας Αθήνας. Ελασίτης.

53) Θεολόγος Ιωάννης

54) Θεοφιλόπουλος Γεώργιος του Ιωάννη. Λογιστής. Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1912. Κάτοικος Αθήνας. 

55) Καδίκας Ιωάννης του Θεοδώρου. Από την Πελοπόννησο. 

56) Κακαλιός Ηλίας _Γεννήθηκε το 1913 στην Αγιάσο Λέσβου. Στέλεχος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ Λέσβου. Ράφτης, πρωτοστατεί στη συγκρότηση της Συνεργατικής Ραφτάδων Αγιάσου. Το 1935 εξορίστηκε στη Σίκινο, νέα σύλληψη και εκτόπιση τον Δεκέμβρη του1938 στη Σίφνο, και μετά στην Ανάφη 

57) Καλαϊτζίδης Νικόλαος ή Καλαϊτζής. ΤουΓιάννη. Ναυτεργάτης. Από τη Σάμο. 

58) Καλαφατάκης Θρασύβουλος του Γρηγόρη. Αγρότης. Γεννήθηκε το 1904 στον Πλατανιά Χανίων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Δυναμικός και πρωτοπόρος αγρότης, οργάνωσε πρώτος στο χωριό αγελαδοτροφείο. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα του Ιούλη του1938 στα Χανιά, αργότερα συνελήφθη, στάλθηκε στις φυλακές Χανίων και από εκεί στην Ακροναυπλία.

59) Καλόφας Απόστολος Από την Προσοτσάνη Δράμας. 26 χρόνων. Νεολαίος, στέλεχος ΟΚΝΕ και ΚΚΕ. 

60) Καμαρινός Παναγιώτης Ράφτης (ή ναυτεργάτης). Από τη Ρηχιά Λακωνίας. Κάτοικος Αθήνας. 40 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

61) Καμτσίκης Νικόλαος του Αναστασίου. Ιδιωτικός υπάλληλος. Από τη Θεσσαλονίκη. 

62) Καπέλας Στέφανος Τροχιοδρομικός. Κάτοικος Αγ. Αναργύρων Αττικής. Στέλεχος του ΚΚΕ.  

63) Καπλιτζόγλου Ευριπίδης Εργάτης. Από την Καβάλα. Νοσοκόμος στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου. 

64) Καραβοκυρός Διαμαντής Γεννήθηκε το 1895 στους Σπαθαραίους Σάμου. Εργάτης γης. Στέλεχος του ΚΚΕ. Επανειλημμένα εκτοπίστηκε για την επαναστατική του δράση, το 1930 πιάστηκε και εκτοπίστηκε στην Τσαρίτσανη, όπου βρέθηκε επικεφαλής της καθόδου των αγροτών στην Ελασσόνα, που πέτυχαν να αποσπάσουν καλαμπόκι. Εκτελεστικός επίτροπος της πανεργατικής ένωσης “Πρόοδος”. Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης και Κατερίνης με το ΕΜΕΑ στις εκλογές του1933. Το 1935 εξόριστος στον Άϊ Στράτη. 

65) Καράγιωργος Λάμπρος του Κωνσταντίνου. Από τα Θεοδώριανα Άρτας. Στέλεχος του ΚΚΕ.

66) Καραγιάννης Αυγέρης του Δημητρίου. Αγρότης. Από τη Σαλμώνη Ηλείας. Στέλεχος ΚΚΕ και ΕΑΜ. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

67) Καραθανάσης Ιωάννης τουΧριστόδουλου. Αγρότης. Από τον Παγώνδα Σάμου. Στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος ενός απ’ τους πρώτους πυρήνες του ΚΚΕ το 1928 στη Σάμο. Πήρε μέρος στο αγροτικό συλλαλητήριο στον Παγώνδα το 1933 και προφυλακίστηκε. Ακολούθησαν νέες διώξεις και εξορίες. 

68) Καρανικόλας Κώστας 

69) Καραντώνης Ζαφείριος του Ευθυμίου και της Ασπασίας. Οικοδόμος. Πρόσφυγας, γεννήθηκε το 1906 στη Ραιδεστό Ανατ. Θράκης. Κάτοικος Δραπετσώνας. Μέλος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ. 

70) Καράσσο Μωυσής Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Έμπορος (ή υποδηματεργάτης). Στέλεχος του ΚΚΕ.

71) Καρατζάς Παύλος _από το Μαρμάρι Εύβοιας. Γιός πολυμελούς αγροτικής οικογένειας, έζησε από μικρός την τσιφλικάδικη εκμετάλλευση, όταν ο πατέρας του δούλευε κολλήγος στο νησί Πεταλιοί, ιδιοκτησία τουμεγαλοεφοπλιστή Εμπειρίκου. Έφυγε από το νησί και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου δούλεψε ως εργάτης ξυλουργείου. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Ξύλου. Βρέθηκε ένα σημείωμά του μετά την εκτέλεση: «Παύλος Καρατζάς, εξόριστος από το 1936. Με πήραν για εκτέλεση 1 Μαΐου 1944».

72) Κάρλος Γεώργιος 

73) Κηπουρός Απόστολος του Πασχάλη. Αγρότης. Από το Σουφλί (ή τις Σέρρες). Στέλεχος του ΚΚΕ. 

74) Κλαπατσέας Κων/νος του Παναγιώτη. Φοιτητής Νομικής. Γεννήθηκε το 1916. Από τη Σαϊδόνα Μεσσηνίας. Στέλεχος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ. 

75) Κοβάνης Γεώργιος 

76) Κόκκινος Θεοφάνης Αγρότης. Από τη Θράκη. 

77) Κοντογιάννης Γεώργιος («Τσουράπας»). Από το Παλιόκαστρο Σάμου. Μέλος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Σάμου με το Π.Μ. το 1936. 

78) Κορνάρος ή Κορναράκης Παναγιώτης του Γιώργου. Γεννήθηκε στο Σφακοπηγάδι Κισσάμου Χανίων το 1908. Στέλεχος του ΚΚΕ. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμμετείχε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις στα τέλη του1929, με αποτέλεσμα να αποβληθεί από όλα τα πανεπιστήμια. Αργότερα συντάκτης στον Ριζοσπάστη. Στον Ριζοσπάστη, την περίοδο 1932-1934, αναφέρονται πολλές διώξεις και φυλακίσεις του. Υποψήφιος βουλευτής Χανίων το 1935 με το ΕΜΕΑ και το 1936 με το Π.Μ. 

79) Κοσμάς Δημήτριος του Γιώργου και της Πανάγιως. Δάσκαλος. Από το Μιχαλίτσι Γιαννίνων. 31 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

80) Κοσμερίδης Αθανάσιος Οδοντοτεχνίτης. Από την Καλλιθέα Αττικής. 38 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

81) Κοσμίδης Στράτος _Από την Καλαμαριά Θεσσαλονίκης (ή το Κιλκίς). 

82) Κουβελιώτης Χρήστος του Γιώργου. Γεννήθηκε το 1903. Από τον Πήδασο Μεσσηνίας. Τελειόφοιτος της Ανωτ. Εμπορικής (ή του Οικονομικού Τμήματος της Νομικής). Ως Πρόεδρος της Κοινότητας Πηδάσου προώθησε τη δημιουργία Συνδέσμων μεταξύ των Κοινοτήτων και τον θεσμό των κοινοτικών συνεδρίων. Το 1934 εκδίδει την εφημερίδα “Πήδασος”, η οποία όμως κλείνει βίαια και ο ίδιος διώκεται. Ηγετική μορφή στη μεγάλη σταφιδική εξέγερση της Μεσσηνίας τον Αύγουστο του 1935. Υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με το Π.Μ. το 1936. Συνελήφθη τον Ιούνη του 1936, λίγο πριν το σταφιδικό συνέδριο του Πύργου και εξορίστηκε στη Σίκινο. Αργότερα μεταφέρεται στην Ακροναυπλία  

83) Κουής Δημήτριος από τα Κρέσταινα Ηλείας. 

84) Κουργιώτης Δημήτριος του Βασίλη. Εργάτης. Πρόσφυγας, γεννήθηκε στη Κίο της Μ. Ασίας το 1914. Κάτοικος Θεσσαλονίκης. Στέλεχος του ΚΚΕ. Επί δικτατορίας Μεταξά πέρασε στην παρανομία, τον Αύγουστο του1938 συνελήφθη και κλείστηκε στην Ακροναυπλία.  

85) Κουσέσης Γεώργιος ή Κουσέτης.

86) Κουσίσης Σταμάτης ή Σπύρος Γεννήθηκε το 1918 στην Κάρυστο, κάτοικος Μοσχάτου Αττικής. Καζαντζής, πρόεδρος του Σωματείου Λεβητοποιών Αθηνών. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στην Ακροναυπλία στις 14-8-1937. 

87) Κούτης Γεώργιος ή Κούσης. Κάτοικος Ν. Ιωνίας Αττικής. 

88) Κουτσοβός Ηλίας _Από την Πύλο. Στέλεχος του ΚΚΕ. Έλαβε μέρος στα «σταφιδικά» της Μεσσηνίας το 1935. 

89) Κρόκος Γεώργιος Δάσκαλος και μετά οικοδόμος. Από το Στελί Ικαρίας. 39 χρόνων. Αρχειομαρξιστής στο πρώτο του ξεκίνημα, αργότερα προσχώρησε στην τροτσκιστική ΕΟΚΔΕ και ΚΔΚΕ. Μεταφερόμενος στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, κατάφερε να στείλει έναν τελευταίο χαιρετισμό στην οικογένειά του: «Να σταλή Άνναν Κ. Πλακίδη, Κάμπος Ικαρίας. Σας φιλώ όλους απ’ τον τόπο της εκτέλεσης 1-5-πρωί».

90) Κυρανούδης Αθανάσιος Αγρότης. Από το Σουφλί. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

91) Κυριακούδης Δημήτριος Αγρότης. Από το Σιτοχώρι Σερρών. 35 χρόνων. Μέλος του ΚΚΕ. Συνελήφθη το 1937, μεταφέρθηκε στη Φολέγανδρο, Ακροναυπλία και Πύλο. 

92) Κυριαζής Εμμανουήλ Τσαγκάρης. Από τη Δράμα. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

93) Κωνσταντινίδης Αλέκος Υδραυλικός. Πρόσφυγας, γεννημένος στο Βατούμ της Ρωσίας το 1900. Κάτοικος Αργυρούπολης Αττικής. 

94) Κωνσταντινίδης Δημήτριος Τροχιοδρομικός. Από τη Θεσσαλονίκη. Επικεφαλής του συνεργείου μηχανουργών στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. 

95) Κωνσταντινίδης Κώστας

96) Λαζαρίδης Ανέστης Γεννήθηκε στην Καισάρεια της Μ. Ασίας το 1912. Το 1924 ήλθε πρόσφυγας στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Ελευσίνα. Αχθοφόρος. Στέλεχος του ΚΚΕ. Τον Σεπτέμβριο του 1938 πιάστηκε και εξορίστηκε στην Ανάφη και μετά στην Ακροναυπλία. Το 1942 μεταφέρθηκε άρρωστος σαν όμηρος στο Τζάνειο. Στο στρατόπεδο της Λάρισας το 1943. 

97) Λαμπρινίδης Εμμανουήλ του Ευτύχιου. Υπάλληλος της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Από την Αθήνα. 33 χρόνων. Μέλος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Σε σημείωμά του που έριξε από το καμιόνι που μεταφερόταν στον τόπο της εκτέλεσης έγραφε: «Αφήνω γεια σε όλους … Ζήτω το ΕΑΜ».

98) Λιακίδης Θεόφιλος Εργάτης. Από τη Δάφνη Καλαβρύτων. Κάτοικος Αργυρούπολης Αττικής. 

99) Λυμπερόπουλος Παύλος Εργάτης. Από τα Ταμπούρια Πειραιά. 

100) Μαγκάκης ή Μαγκανάς Κων/νος

101) Μακέδος ή Παρασκευάς Δημοσθένης  Καπνεργάτης. Από την Καβάλα. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής. Πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας το 1934 επί δημαρχίας Παρτσαλίδη.  

102) Μακρής Κων/νος Λογιστής. Από το Λουτράκι Κορινθίας. 

103) Μάλλης Αχιλλέας

104) Μαλτέζος Γεώργιος

105) Μαμαλάκης Γεώργιος του Γιάννη. Βυρσοδεψεργάτης. Από τα Αγκουσελιανά Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνου. Κάτοικος Κοκκινιάς Πειραιά. 43 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Υποψήφιος βουλευτής Πειραιά στις εκλογές του1935 με το ΕΜΕΑ. Στις 8-12-1932 καταδικάστηκε σε 8 μήνες φυλάκιση και ένα χρόνο εξορία για παράβαση του «ιδιώνυμου». Το 1935 εξόριστος στη Σίκινο και αργότερα στην Ακροναυπλία και την Πύλο. 

106) Μανέκας Νικόλαος του Κώστα. Γεννήθηκε το 1903 στο Ζαγόρι της Ηπείρου, απ’ όπου και έφυγε μικρός αναζητώντας καλύτερη τύχη και βρέθηκε στη Χωριστή Δράμας, όπου άρχισε να δουλεύει ως αυτοκινητιστής. Αργότερα εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ, γενικός γραμματέας του Σωματείου Αυτοκινητιστών Θεσσαλονίκης. Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1935 με το ΕΜΕΑ και 1936 με το Π.Μ. Πήρε μέρος στα γεγονότα του Μάη του1936. Λίγες μέρες αργότερα συνελήφθη και στάλθηκε στον Άϊ Στράτη, αλλά δραπέτευσε ένα χρόνο περίπου αργότερα και πέρασε στην παρανομία. Το 1939 συνελήφθη ξανά και στάλθηκε αρχικά στις φυλακές της Αίγινας και αργότερα στην Ακροναυπλία 

107) Μανιατέας Θεόδωρος Τσαγκάρης. Από την Κόρινθο. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος δήμαρχος Κορίνθου το 1934, υποψήφιος βουλευτής Κορινθίας στις εκλογές του1935 με το ΕΜΕΑ και 1936 με το Π.Μ. Σημ.: Ο Γ. Κουβάς αναφέρει ότι ο αδελφός του ήταν υποψήφιος, στον Ριζοσπάστη της εποχής όμως βρίσκω ότι ήταν ο Θεόδωρος Μανιατέας. 

108) Μαριακάκης Νικόλαος του Μανώλη. Γεωπόνος. Γεννημένος το 1911 στα Χανιά. Το 1935 ήταν μέλος του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Αγροτικού Κόμματος στην Κρήτη. Μαζί με τον Βαγγέλη Κτιστάκη πάλεψαν κατά της Κονδυλικής «κοσμογονίας» και συνέχισε τον αγώνα του κατά της δικτατορίας Μεταξά, πρωτοστατώντας σε όλες τις αντιδικτατορικές διαδηλώσεις. Πιάστηκε τον Μάρτη του1937, την επόμενη του μνημόσυνου τουΕλ. Βενιζέλου, που έγινε στο Ακρωτήρι. Ο Γεν. Διοικητής Κρήτης του πρότεινε να αφεθεί ελεύθερος και να σταλεί με υποτροφία στο εξωτερικό, μια και είχε πρωτεύσει στον διαγωνισμό του Γεωργικού Επιμελητηρίου, υπό τον όρο να δηλώσει, έστω και προφορικά, ότι «εφεξής θα ασχολείται μόνον με την επιστήμην και την οικογένειάν του». Αρνήθηκε να το δεχθεί και εκτοπίστηκε στην Ανάφη, μετά στην Ακροναυπλία, και την Πύλο. Κατά τη μεταφορά του από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή για εκτέλεση, πέταξε ένα σημείωμα: «Καλύτερα να πεθαίνη κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζη σκλάβος. 1.5.44. Νίκος Μαριακάκης, γεωπόνος. Χανιά Κρήτης. Όποιος το βρη να μη το καταστρέψη».

109) Μαρκούσης Αθανάσιος Από τον Δάφνο Δωρίδας (ή το Λιδωρίκι). Γαλατάς. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

110) Μαυράκης Ιωάννης

111) Μαυροκεφαλίδης Ιωάννης ηλεκτρολόγος. Πρόσφυγας, γεννήθηκε το 1916 στην Οινόη Πόντου. Κάτοικος Θεσσαλονίκης. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

112) Μέκαλης Πάνος του Θωμά. Εργάτης. Από τα Γιάννινα. Μέλος του ΚΚΕ. Το 1933 φυλακίζεται στις φυλακές Ακραίου (Ηπείρου). Τον Ιούνιο του1936, όντας καταζητούμενος επειδή είχε καταδικαστεί από την Ασφάλεια σε 2 χρόνια εξορία, συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη και παραπέμφθηκε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας (Ριζ. 15-6-36). 

113) Μελισσαρόπουλος Ιωάννης του Ηλία _“βρέθηκε” μέσω αναζητήσεων του Ερυθρού Σταυρού.

114) Μερκούρης Δημήτριος

115) Μήτσης Ηρακλής του Παναγιώτη και της Ευανθίας. Αρτεργάτης – μπογιατζής. Από τα Κάτω Ραβένια Γιαννίνων. 30 χρόνων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ήταν διευθυντής της αρχειομαρξιστικής εφημερίδας “Πάλη των Τάξεων”. Αργότερα προσχώρησε στο τροτσκιστικό ρεύμα  

116) Μόσχος Μήτσος από το Αίγιο. 31 (ή 26) χρόνων. Ανάπηρος πολέμου. Στέλεχος του ΕΑΜ. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

117) Μπεραχιά Ανρί ή Περαχιά. Εργάτης. Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος του αρχειομαρξιστικού ρεύματος κατά τον Μεσοπόλεμο, γραμματέας της ΚΟΜΛΕΑ στη Θεσσαλονίκη, υποψήφιος βουλευτής στις επαναληπτικές εκλογές Θεσσαλονίκης το 1933. Εξέδιδε την εφημερίδα “Προλετάριος” στα ελληνικά και στη λαντίνο, και είχε ιδρύσει το “Ακαδημαϊκό Βιβλιοπωλείο”. Στη συνέχεια, μέλος του ΚΑΚΕ. 

118) Νεγρεπόντης Νίκος του Ματθαίου. Καπνεργάτης. Πρόσφυγας, γεννήθηκε στη Σμύρνη. Κάτοικος Καβάλας. Στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Καπνεργατών. Δημοτικός σύμβουλος Καβάλας το 1934. 

119) Νικολαΐδης Δημήτριος (Τάκης) του Παναγιώτη. Από τη Θεσσαλονίκη. Στέλεχος του ΚΚΕ. 31 χρόνων. Εξόριστος το 1935 στον Άϊ Στράτη, στο υπόμνημα των εξόριστων προς την κυβέρνηση για να τους δοθεί αμνηστία υπογράφει ως υποδηματοποιός (30-11-1935). 

120) Νικολόπουλος Ιωάννης του Αλεξάνδρου. Από την Κοκκινιά Πειραιά. Εξόριστος το 1935 στον Άϊ Στράτη, στο υπόμνημα των εξόριστων υπογράφει ως μηχανουργός. 

121) Ντάσιος ή Κατσαρός Σωτήριος Αγρότης. Από τον Τύρναβο Λάρισας. 

122) Ντορέας Γεώργιος

123) Οικονόμου Βασίλειος Τσαγκάρης. Από το Μεσοβούνι Ζαγορίου Ηπείρου. 

124) Ουραΐλογλου Βασίλειος Τσαγκάρης. Από τον Πειραιά. Στέλεχος του ΚΚΕ.

125) Ορφανός Ηλίας

126) Πανέτης Χρήστος _μνημονεύεται ως αγωνιστής από την Πεντέλη.

127) Πανταζής Δημήτριος _σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές (Κουβάς, Φλούντζης, ΚΚΕ) ήταν αρτεργάτης, στέλεχος του ΚΚΕ, κάτοικος Καισαριανής και Ακροναυπλιώτης.

128) Παπαβασιλείου Βασίλειος Ράφτης. Από το Βελβεντό Κοζάνης. 

129) Παπαγιάννης Ιωάννης ή Παπαϊωάννου. Εργάτης. Από την Ξάνθη _32 χρόνων (αλλού λανθασμένα αναφέρεται ως εκτελεσμένος στο Κούρνοβο). 

130) Παπαδήμας Βασίλειος του Νίκου. Γεννήθηκε στην Πύλο το 1909. Το 1938 πήρε πτυχίο πρακτικού μηχανικού. Εργαζόταν στο εργοστάσιο της Ανώνυμης Εταιρείας Οινοπνευματοποιίας (ΑΕΟΠ) στη Γιάλοβα Μεσσηνίας. Στις 6 Αυγούστου1941 συνελήφθη από Ιταλούς καραμπινιέρους και Έλληνες χωροφύλακες με βάση καταστάσεις ονομάτων που είχε παραδώσει η ελληνική κυβέρνηση στους κατακτητές. Μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο του Ναυπλίου και στη συνέχεια της Λάρισας. Ήταν αδελφός τουεκδότη και αντιστασιακού Δημήτρη Παπαδήμα/

131) Παπαδημητρίου Δημήτριος του Ανδρέα. Υπάλληλος των ΣΠΑΠ. Από την Καλαμάτα. 44 χρόνων. Κάτοικος Κοκκινιάς Πειραιά. Στέλεχος του ΚΚΕ και των Συνδικάτων (αλλού λανθασμένα αναφέρεται ως εκτελεσμένος στο Κούρνοβο). 

132) Παπαδόπουλος Δημήτριος _Οικοδόμος, πρόσφυγας από τον Πόντο, κάτοικος Καλλιθέας, στέλεχος του ΚΚΕ και του Συνδικάτου Οικοδόμων, υποψήφιος βουλευτής Αττικής στις εκλογές του1935 με το ΕΜΕΑ∙ το 1936, όντας γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Οικοδόμων, συλλαμβάνεται, στέλνεται εξορία και από εκεί στην Ακροναυπλία. Όντας πολύ κοινό όνομα κατά τον Φλούντζη, ο παραπάνω Δημ. Παπαδόπουλος («Πρόεδρος» ή «Βαν Μιν») εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στον Πειραιά στις 7-1-1943 μαζί με άλλους Ακροναυπλιώτες (το έχει το όνομα στον κατάλογο των 200, αλλά όχι ως Ακροναυπλιώτη). Στη Λάρισα αναφέρεται άλλος κρατούμενος Δημ. Παπαδόπουλος από τη Νίκαια.

133) Παπαδόπουλος Ευάγγελος 

134) Παπαδόπουλος Κων/νος του Ιωάννη. Από το Καστόρι Σπάρτης. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

135) Παπαδόπουλος Μαν. Μανούσος ή Μανασής. Κουρέας. Από την Καβάλα. 

136) Παπαδόπουλος Μύρων του Ευσταθίου. Πρόσφυγας, από την Αργυρούπολη Πόντου. Κάτοικος Μεσιανού Κιλκίς. Δάσκαλος, και, μετά τη συνταξιοδότησή του, αγρότης και συνεταιριστής. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Κιλκίς με το Π.Μ. στις εκλογές του1936. Στην Ακροναυπλία δίδασκε στους κρατούμενους Μαθηματικά. 

137) Παπάζογλου Ευάγγελος

138) Παπαμιχάλης Γεώργιος Ναυτικός. Από τη Σαλαμίνα. 

139) Παπανδρέου Κώστας του Χρυσόστομου. Σερβιτόρος. Από τον Αμπελώνα (Καζακλάρ) Λάρισας. Μέλος του ΚΚΕ και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Σερβιτόρων.

140) Παπανίκας Γεώργιος του Γιάννη.

141) Πασχαλίδης Θεμιστοκλής του Ιωάννη. Κάτοικος Καισαριανής.

142) Πατσανιάν Κεβόρκ _αλλού λανθασμένα Παρετσαριάν. Από το Δουργούτι Αθήνας. Χοροδιδάσκαλος. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

143) Πίττακας Γεώργιος _Γεννήθηκε το 1903 στο Φραντάτο Ικαρίας. Πήρε μέρος στο εργατικό κίνημα από το 1924. Ήταν τραμβαγιέρης, αλλά διώχθηκε και έγινε μπογιατζής. Στέλεχος του ΚΚΕ. Το 1931 πήρε μέρος στην εξέγερση στον Κάμπο Ικαρίας, που κατέληξε στο διώξιμο της Αστυνομίας. Δικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση και εξορία. Δούλευε στην Εργατική Βοήθεια Αθήνας. Επί δικτατορίας Κονδύλη φυλακίστηκε στην Αίγινα. Στις 28-10-1940 βγήκε από την παρανομία και ζήτησε να σταλεί στο μέτωπο να πολεμήσει τον Ιταλό επιδρομέα. Αμέσως οι ντόπιοι φασίστες τον έκλεισαν φυλακή και τον έστειλαν στην Ακροναυπλία. 

144) Πίτσος Ιωάννης

145) Πιτσούλης Δημήτριος

146) Πλακοπίτης Νικόλαος του Γιάννη. Χτίστης. Γεννήθηκε το 1906 στην Κοζάνη. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1927 και στη συνέχεια αναδείχθηκε στέλεχος τουΚΚΕ. Μέλος του Εργατικού Κέντρου  και πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Κοζάνης. Εκδότης της εφημερίδας ‘Παλλαϊκό Μέτωπο’ και ταυτόχρονα ανταποκριτής του Ριζοσπάστη στην Κοζάνη. Υποψήφιος βουλευτής Κοζάνης στις εκλογές του1933 με το ΕΜΕΑ και του1936 με το Π.Μ. Εξορίστηκε σε Ανάφη και Άϊ Στράτη, και με τη δικτατορία του Μεταξά εξορίζεται πάλι, αρχικά στη Φολέγανδρο και τελικά στην Ακροναυπλία και στην Πύλο. 

147) Πλατανησιώτης Κώστας

148) Πόλκος Ευάγγελος Δάσκαλος. Από τη Ραχούλα Καρδίτσας. 35 Χρόνων. Πήρε το πτυχίο δασκάλου από το Διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης το 1925. Κατατάχθηκε με εντολή του Κόμματος στη Χωροφυλακή και γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Μέλος της ΕΕ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας. Στέλεχος του ΚΚΕ. Με τη δικτατορία του Μεταξά συλλαμβάνεται και οδηγείται στις φυλακές Λάρισας, εκτοπίζεται στη Φολέγανδρο, και στη συνέχεια στην Ακροναυπλία, όπου δίδασκε τους κρατούμενους Φυσική. Πίσω από μια φωτογραφία της κόρης του, που βρέθηκε μετά την εκτέλεσή του στο σακάκι του είχε σημειώσει: «Κόρη μου, Καίτη Πόλκου, μένει Κλειούς 22 Θεσσαλονίκη. Να γίνει δασκάλα. Ο πατέρας της».

149) Πολύδωρος Δημήτριος ή Πολυδώρου. Γεννήθηκε το 1910 στο Ζιγοβίστι Γορτυνίας. Το 1928 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε ως σερβιτόρος. Στέλεχος του ΚΚΕ, γραμματέας της Ομοσπονδίας Σερβιτόρων. Συνελήφθη στις 4 Αυγούστου1936 και στάλθηκε στον Άϊ Στράτη και μετά στην Ακροναυπλία. Προϊστάμενος μαγειρείων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. 

150) Ποντίκης Κοσμάς του Στέλιου. Ναυτεργάτης. Από την Αλεξανδρούπολη. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστικό στέλεχος των ναυτεργατών Αλεξανδρούπολης. Το 1932 εκτοπίστηκε στη Σίκινο για ένα χρόνο και το 1935 φυλακίστηκε στις φυλακές Αίγινας. Υποψήφιος βουλευτής Έβρου το 1935 με το ΕΜΕΑ και το 1936 με το Π.Μ. 

151) Πότης Αλέκος

152) Ρεμπούτσικας Δημήτριος Δικηγόρος. Γεννήθηκε το 1905. Από την Αχαγιά Αχαΐας. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ.  Το τελευταίο του σημείωμα: «Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δεν θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που διεξάγετε. Σφίξετε τις καρδιές σας και βγήτε παλικάρια απ’ τη νέα αυτή δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή τουγια ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ. 1-5-44 Χαϊδάρι. Με πολλή αγάπη. Σας φιλώ, Μήτσος».

153) Ρίζος Ηλίας του Δημητρίου. Μακαρονοεργάτης. Από το Ροβολιάρι Φθιώτιδας. 41 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Συνδικαλιστής στη Λαμία. 

154) Ρογανάς Γεώργιος Αλλού Ροζάνης, που είναι το σωστό. Με καταγωγή από τη Ζίτσα Γιαννίνων. Μέλος τουΕΑΜ. Αγωνιστής από την Πεντέλη, όπως και ο επόμενος.

155) Ρογανάς Ιωάννης Ροζάνης, γιός του προηγούμενου. Επονίτης. Μαθητής (ή αρτεργάτης).

156) Ρουσσόπουλος Γεώργιος ή Κώστας Αρτεργάτης, γεννημένος στο Ροδολίβος Σερρών το 1901. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Σερρών στις εκλογές του1933 με το ΕΜΕΑ. Το 1934 αντιπρόεδρος της Κοινότητας Ροδολίβου. 

157) Σαββόπουλος Σάββας του Κώστα. Εργάτης μεταλλουργός. Πρόσφυγας, καταγόταν από την Καλλικράτεια Αν. Θράκης και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1913. Από μαθητής του Γυμνασίου γίνεται μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας στη Βέροια. Στη γ’ τάξη τουΓυμνασίου Θεσσαλονίκης αποβάλλεται οριστικά για την κομμουνιστική του δράση. Από τότε δουλεύει ως εργάτης μεταλλουργός. Οργανώνει το συνδικάτο μεταλλουργών, στέλεχος της ΟΚΝΕ, του ΚΚΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Το 1935 εκτοπίζεται για ένα χρόνο στην Ανάφη. Τον Ιούλιο του1937, συλλαμβάνεται, βασανίζεται στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, και μεταφέρεται στην Ακροναυπλία. 

158) Σακκάς Κώστας του Χρήστου. Κουρέας. Από την Ήπειρο. Στέλεχος τουΚΚΕ. Το ’35 στον Άϊ Στράτη. 

159) Σαμόπουλος Γεώργιος ή Σταμόπουλος. Από τη Μυτιλήνη. 

160) Σαντομοίρης Φώτης Μουσικός, βολιστής. Από τις Σέρρες ή Δράμα. 

161) Σερδερίδης Κοσμάς Αγρότης. Γεννήθηκε το 1905 στην Αργυρούπολη Πόντου. Το 1918 ήλθε πρόσφυγας στο Γερακαριό Κιλκίς. Μέλος του ΚΚΕ. Από νέος πήρε μέρος στο αριστερό κίνημα και το 1930, με το «ιδιώνυμο», εξορίστηκε στη Σαντορίνη για δύο χρόνια. Τον Απρίλη του1937 πιάστηκε και εξορίστηκε στην Φολέγανδρο, και, αργότερα, μεταφέρεται στην Ακροναυπλία. 

162) Σκλάβαινας Στέλιος Από τη Σίφνο. Κάτοικος Ν. Κόσμου Αττικής. Τυπογράφος. Επιφανές στέλεχος του ΚΚΕ προπολεμικά, που αργότερα διαγράφηκε, βουλευτής, γνωστός από το σύμφωνο Σοφούλη – Σκλάβαινα του1936. 

163) Σουκατζίδης Ναπολέων Γεννήθηκε στις 11-12-1909 στα Μουδανιά της Μ. Ασίας από γονείς δασκάλους. Η οικογένειά του βρέθηκε από την Προύσα στο Αρκαλοχώρι της Κρήτης το 1922. Φοίτησε στην Εμπορική Σχολή του Ηρακλείου και εργάστηκε ως λογιστής και αλληλογράφος στο εργοστάσιο της εταιρείας «Μίνως» στην Ιεράπετρα. Στέλεχος του ΚΚΕ, πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου. Πιάστηκε στις 6-6-1936 και εξορίστηκε στον Άϊ Στράτη, και μετά ένα χρόνο στην Ακροναυπλία. Ηγετική μορφή των Ακροναυπλιωτών, εκτελούσε χρέη διερμηνέα στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι την ημέρα της εκτέλεσης ο διοικητής Φίσερ πρότεινε σ’ αυτόν και τον Αντ. Βαρθολομαίο να παραμείνουν στο στρατόπεδο, αλλά αυτοί αρνήθηκαν. Τα τρία σημειώματα που άφησε: Στον πατέρα του: «Πατερούλη. Πάω για εκτέλεση. Νάσαι περήφανος για τον μονάκριβο γιό σου. Ν’ αγαπάς, να λατρεύεις την κορούλα σου και την αδελφούλα μου. Κ’ οι δυο μεγάλοι άνθρωποι. Γεια. Γεια πατερούλη. Ναπολέων». Στην αρραβωνιαστικιά του: «Η τελευταία μου σκέψη μαζί σου. Θα ‘θελα να σε κάμω ευτυχισμένη. Ν’ αγαπάς πολύ το μπαμπά και την αδελφούλα μου. Να βρεις σύντροφο της ζωής σου άξιό μου και άξιό σου. Γεια χαρά. 1-5-44. Ναπ. Σουκατζίδης. Υ.Γ. Κάτι ενθύμια θα σου δώσει ο Ζήσης». Στην αδελφή του: «Αδελφούλα. Πάω για εκτέλεση. Σε λάτρευα πολύ όπως λάτρευα και το γυναικούλι μου. Δεν μπόρεσα να σας κάμω ευτυχισμένους. Λίγη αγάπη στο μπαμπά όσο να ζη. Γεια σου. Γεια σου λατρευτή μου αδελφούλα».

164) Σόφης Δημήτριος Επονίτης. Από την Πεντέλη. Μαθητής. Αυτό το σημείωμα άφησε πριν την εκτέλεσή του: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα. Δημήτρης Σόφης».

165) Σόφης Χρήστος Επονίτης. Από την Πεντέλη. Πιθανόν αδελφός του προηγούμενου. Σε άλλες πηγές αναφέρεται και τρίτος με το ίδιο επώνυμο, Σόφης Ανδρέας. Ο Γ. Κουβάς γράφει ότι προσπάθησε να εξακριβώσει αν ο Ανδρέας Σόφης είναι πατέρας των δύο αδελφών, αλλά δεν βρήκε άκρη. Στο ηρώο της Παλ. Πεντέλης πάντως είναι γραμμένα τα ονόματα των Δημήτρη και Ανδρέα Σόφη. Η Ιωάννα Τσάτσου, γράφει στο βιβλίο της: «Μια μητέρα απ’ την Πεντέλη βρήκε το σακάκι τουγιού της. Το αγκάλιασε και το κρατούσε σφιχτά πνιγμένη με τα δάκρυά της. Έπειτα σαν μπόρεσε να κοιτάξει γύρω της, πήρε το μάτι της κάποιο ρούχο του πιο μικρού κρατούμενου παιδιού της. Την μεταφέρανε αναίσθητη».

166) Σούλας Χρήστος _ Γεννήθηκε το 1912 στην Τσερκοβίτσα της Β. Ηπείρου. Αρτεργάτης και ξυλουργός. Αρχειομαρξιστής, αργότερα μέλος των τροτσκιστικών ΟΚΔΕ και ΕΟΚΔΕ. Συνδικαλιστής, γραμματέας του Συνδικάτου Αρτεργατών Πειραιά. Υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας της ΟΚΔΕ “Εργατική Πρωτοπορία”. Στα τέλη του1936 συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Ανάφη και μετά στην Ακροναυπλία. 

167) Σπυρίδης Γεώργιος Σιδηροδρομικός. Στέλεχος τουΚΚΕ και του Συνδικάτου Σιδηροδρομικών. Κάτοικος Αθήνας. Το 1935 εξόριστος στην Ανάφη, μετά στην Ακροναυπλία. 

168) Στάθης Ιωάννης του Κώστα. Αγρότης (ή δάσκαλος). Από τα Σέρβια Κοζάνης. 32 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

169) Σταμούλης Βασίλειος του Αναστασίου. Γιός πολυμελούς οικογένειας, γεννήθηκε το 1911 στη Ζίτσα Γιαννίνων, όπου και φοίτησε στο δημοτικό σχολείο και στο σχολαρχείο. Το 1928 πήγε στην Αθήνα και έμαθε την τέχνη του τυπογράφου, επάγγελμα το οποίο άσκησε αρχικά στα Γιάννινα, στην εφημερίδα “Ηπειρωτικός Αγών” και στη συνέχεια στην Αθήνα, στον Ριζοσπάστη, ενώ φαίνεται πως ασχολήθηκε παράλληλα και με τη δημοσιογραφία. Μέλος του ΚΚΕ  

170) Σταύρου Σπύρος      

171) Στρατής Αλμπέρτος _αλλού Εσδρατή Αλμπέρτος, που είναι το σωστό. Εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Τσαγκάρης. 

172) Συνοδινός Απόστολος Ξυλουργός. Πρόσφυγας, γεννήθηκε στην Πάνορμο της Μ. Ασίας το 1908. Κάτοικος Σερρών. Στέλεχος του ΚΚΕ. Γραμματέας της Περιφερειακής Κομματικής Οργάνωσης Δράμας του Κόμματος. Το 1936 με το κίνημα της Δράμας δεν μπόρεσε να ξεφύγει, τον έπιασαν και τον έστειλαν στις φυλακές της Ακροναυπλίας. 

173) Ταλαίπωρος Ηλίας Αγρότης. Από τον Παγώνδα Σάμου.

174) Ταμπάνος Βασίλειος ή Ταμιζόνος ή Φίλιππος _του Θεοδόση. Ιδιωτικός υπάλληλος. Από τη Λευκάδα. 51 χρόνων. Στέλεχος του ΚΚΕ. Από πολύ νέος ασπάστηκε τις ιδέες του κομμουνισμού και ανέπτυξε δράση στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Το 1932 εξορίστηκε στον Άϊ Στράτη. Όταν απολύθηκε, εργάστηκε στον Ριζοσπάστη. Το 1936 η δικτατορία του Μεταξά τον εξόρισε στην Ανάφη για ένα χρόνο. Μετά μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία και στην Πύλο. 

175) Τζανετής Χρήστος

 176) Τζίμος Ανδρέας

177) Τζοάνος Περικλής Τσαγκάρης. Από την Καβάλα. 

178) Τζωρτζάτος Κώστας Οικοδόμος ή ξυλουργός. Γεννήθηκε στη Σάμη Κεφαλονιάς το 1907. Κάτοικος Πάτρας. Υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας το 1935 με το ΕΜΕΑ. 

179) Τούμπας Θανάσης Σπουδαστής του Πολυτεχνείου. Στέλεχος της ΕΠΟΝ. Ανιψιός του ναυάρχου Τούμπα.

180) Τούρπας Παναγιώτης από το Σουφλί. Υπάλληλος τουΟΣΕ και μετά δάσκαλος. Στέλεχος του ΚΚΕ. Υποψήφιος βουλευτής Έβρου το 1935 με το ΕΜΕΑ και το 1936 με το Π.Μ. Στις 20-8-1935 συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Ανάφη. Αργότερα, έγκλειστος στην Ακροναυπλία. 

181) Τσαλίκης Τάσος Δάσκαλος. Γεννήθηκε το 1911 στην Αργαλαστή Μαγνησίας. Τις διδασκαλικές του σπουδές τις έκανε στο Διδασκαλείο Λαμίας που γράφτηκε το 1928. Συνελήφθη το 1937 και στάλθηκε στον Άϊ Στράτη και μετά στην Ακροναυπλία, όπου δίδασκε στους κρατούμενους Ελληνικά Στέλεχος του ΚΚΕ. 

182) Τσερμέγκας Μιχάλης Εργάτης (ή αγρότης). Από το Μαυράτο Ικαρίας. 32 χρόνων. Στέλεχος της ΟΚΝΕ και τουΚΚΕ. Εξόριστος από τον καθεστώς της 4^ης Αυγούστουστον Άϊ Στράτη, βρέθηκε φυλακισμένος στην Ακροναυπλία όταν άρχισε ο πόλεμος.  Νοσοκόμος στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

183) Τσίκας Αλέξανδρος Γιός του δασκάλου – λόγιου Μάνθου Τσίκα, γεννήθηκε στο Γραμμένο Γιαννίνων το 1909. Αφού φοίτησε δύο χρόνια στο Γυμνάσιο στα Γιάννινα, διέκοψε τις σπουδές του κι έγινε τσαγκάρης. Αργότερα άνοιξε δικό τουκατάστημα στο χωριό και το 1935 στην Αθήνα. Στέλεχος του ΚΚΕ. Με την δικτατορία τουΜεταξά στάλθηκε εξόριστος στη Σίφνο, και αργότερα στην Ακροναυπλία. 

184) Τσίρκας Κώστας του Γιώργου. Δάσκαλος. Γεννήθηκε το 1906 στα Πράμαντα Γιαννίνων. Το 1926 τελείωσε το μονοτάξιο Γυμνάσιο Γιαννίνων και διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Ψέλτσκο (Κυψέλη) Καστοριάς. Το 1930 μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου παράλληλα με την εργασία τουγράφτηκε και στη Νομική Σχολή. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής, πρόεδρος τουΣυλλόγου των προοδευτικών δασκάλων «Αναγέννησις». Μετά την δικτατορία του Μεταξά τέθηκε σε διαθεσιμότητα, συμμετείχε στο «Αντιδικτατορικό Κίνημα Μακεδονίας» και ήταν συντάκτης της εφημερίδας «Αντιδικτατορικό Μέτωπο». Πιάστηκε με προδοσία στις 6-5-1938, μαζί με άλλους 75 υπαλλήλους και μεταφέρθηκε στην Ακροναυπλία.
Πριν εκτελεστεί άφησε τρία χαρτάκια. Ένα πέταξε δεμένο σε μαντίλι. Ένα βρέθηκε στο σακάκι του και ένα στην κουβέρτα του. Στο πρώτο που απευθύνεται στον λαό έγραφε: «Πρωτομαγιά. Γεια σας όλοι. Πάμε στη μάχη. Κώστας Τσίρκας. 1-5-44». Στο δεύτερο, για τους συγγενείς του, έγραφε: «Γεια και χαρά. Σας φιλώ όλους με πολλή αγάπη. Κώστας Τσίρκας. Μάρνη 52 Αθήνα».

Και στο τρίτο για τη γυναίκα του και τον γιό του: «Κατίνα, Γεωργούλη. Σας φιλώ με αγάπη. Κώστας Τσίρκας. Μάρνη 52».

185) Τσολιάκος Ιωάννης

186) Υψηλάντης Κώστας

187) Φάβας Κώστας Αγρότης. Υποψήφιος βουλευτής Ξάνθης στις εκλογές του1936 με το Π.Μ. 

188) Φερετόπουλος Νώντας ή Νικήτας. 

189) Φεφές Απόστολος _ Δικηγόρος. Από την Πάτρα. Πιάστηκε από τους Ιταλούς τον Ιούλη του1941 με βάση καταστάσεις ονομάτων που είχε παραδώσει η ελληνική κυβέρνηση στους κατακτητές και κλείστηκε στη φυλακή. Το 1943 κρατούμενος στη Λάρισα (προηγουμένως πιθανότατα στο Ναύπλιο). Ο Φλούντζης τον έχει Ακροναυπλιώτη, χωρίς να διευκρινίζει πότε κρατήθηκε εκεί. 
190) Φιλόπουλος Ανέστης 

191) Φουντής Στέφανος του Νίκου. Μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος. Γεννήθηκε στον Μανταμάδο Λέσβου το 1908. Σπούδασε στη Γάνδη του Βελγίου με υποτροφία. Στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ. Το 1936 συλλαμβάνεται και στέλνεται στην Ανάφη, και από εκεί στην Ακροναυπλία 

192) Φωκάς Ιωακείμ 17 χρόνων, μαθητής.

193) Χάλαρης Γεώργιος Από το μπλοκ «15» του στρατόπεδου Χαϊδαρίου (απομόνωση). Γεννήθηκε το 1916 στην Αθήνα. Πιάστηκε στα τέλη του1942 σε μπλόκο από τους Γερμανούς στη συνοικία Αγ. Ιωάννη Ρέντη.

194) Χαρίτος Χρήστος Καπνεργάτης. Από τον Πειραιά. Στέλεχος του ΚΚΕ. 

195) Χατζηχρίστος Χρήστος Τσαγκάρης. Αρχειομαρξιστής, συνδικαλιστής στο Συνδικάτο τσαγκάρηδων, μέλος του ΚΑΚΕ. Το 1937 συνελήφθη, στάλθηκε στη Γαύδο και μετά στην Ακροναυπλία.

196) Χατζόπουλος Φώτιος                                                              

197) Χατζόπουλος Νίκος

198) Χριστακόπουλος Δημήτριος (Διομήδης) του Διονυσίου. Από την Καλαμάτα. Συνδικαλιστής, γραμματέας του σωματείου της οινοπνευματοποιίας Ζαν Κερού στην Καλαμάτα. Εργοδηγός, βαρελάς. 

199) Χρυσάφης Νικόλαος Βυρσοδεψεργάτης. Από το Καρλόβασι Σάμου. Στέλεχος του ΚΚΕ, συνδικαλιστής, μέλος τουΣωματείου Βυρσοδεψών «Άγιος Παντελεήμων». Το 1932 φυλακίστηκε με τον «ιδιώνυμο» και το σωματείο διαλύθηκε. Μετά την αποφυλάκισή του πρωτοστάτησε στην ίδρυση νέου σωματείου με την επωνυμία «Αναγέννηση»’ 

200) Χυτήρης Κώστας του Σπύρου. Γεννήθηκε στο χωριό Κουραμάδες Κέρκυρας το 1906. Δάσκαλος στην Ξάνθη. Στέλεχος του ΚΚΕ. Μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ. Εργάστηκε στο «Διδασκαλικό Βήμα». 

__________

Ο κατάλογος του μνημείου έχει επτά διαφορές σε σχέση με αυτόν του Φλούντζη: Στο μνημείο δεν υπάρχουν οι Βόκολας ή Μπόκολας Κων/νος, Κάππος Σταύρος, Οικονομίδης Ορέστης, Πατέστος Αναστάσης, Νανέρης Παναγιώτης, Πανταζής Νικόλαος και Σόφης Ανδρέας∙ οι τέσσερις πρώτοι, γράφει ο Γ. Κουβάς, διαπιστώθηκε ότι εκτελέστηκαν στο Κούρνοβο. Αντ’ αυτών υπάρχουν οι Καράγιωργος Λάμπρος, Μελισσαρόπουλος Ιωάννης, Πασχαλίδης Θεμιστοκλής, οι οποίοι βρέθηκαν μέσω αναζητήσεων του Ε.Ε.Σ., καθώς και οι Καραγιάννης Αυγέρης, Κοβάνης Γεώργιος, Μαγκάκης ή Μαγκανάς Κων/νος και Χατζόπουλος Νίκος. Σε σχέση με άλλους, παλιότερους καταλόγους, οι διαφορές είναι πολύ περισσότερες.

 

ΚΚΕ: 15 χρόνια από το έγκλημα στην Marfin

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010, μέρα ψήφισης του μνημονίου, χιλιάδες διαδηλωτές στα συλλαλητήρια που έγιναν στο πλαίσιο της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας με επικεφαλής το ΠΑΜΕ.

Προβοκάτσια “Μαρφίν”:
οι νυν και αεί κουκουλοφόροι του αστικού κράτους,
ενάντια στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα

Στην οδό Σταδίου γίνεται εμπρηστική επίθεση – προβοκάτσια στο υποκατάστημα της «Marfin». Τρεις υπάλληλοι βρίσκουν τραγικό θάνατο.
Μια προβοκάτσια από μηχανισμούς που εκείνη τη μέρα έδρασαν σε διαφορετικούς χώρους, στη Σταδίου και έξω από τη Βουλή, και εργάζονταν για την τρομοκράτηση του λαού. Επιπρόσθετα, κλίμα τρομοκρατίας από τη διοίκηση της τράπεζας, για να μην απεργήσουν, είχαν καταγγείλει οι εργαζόμενοι που κινδύνευσε η ζωή τους, στο δικαστήριο (στη δίκη των στελεχών της τράπεζας).
Η προβοκάτσια εκτυλίχθηκε πρώτα στην πλατεία Συντάγματος, όταν ομάδες «αγανακτισμένων» με αβανταδόρους ενωμοτίες φασιστοειδών, προσπάθησαν να παρασύρουν διαδηλωτές προς τα σκαλιά που οδηγούν στο προαύλιο της Βουλής την ώρα που από τον «άγνωστο στρατιώτη» περνούσαν τα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Το συλλαλητήριο περιφρουρήθηκε, τα μπλοκ του ΠΑΜΕ πέρασαν μπροστά από τον «άγνωστο στρατιώτη» και λίγο μετά υλοποιήθηκε το σχέδιο της ψευτοεισβολής. Ο τότε πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, συκοφάντησε αμέσως το ΚΚΕ μέσα στη Βουλή, ισχυριζόμενος ότι το Κόμμα κάλεσε τους συγκεντρωμένους να εισβάλουν στη Βουλή. Ακολούθησε ο εμπρησμός της «Marfin » από κουκουλοφόρους που εμφανίστηκαν στη Σταδίου. Μαρτυρίες εκείνων των ημερών έκαναν λόγο για καταδρομική επιχείρηση από άτομα εκπαιδευμένα στρατιωτικά για τέτοιους είδους επιχειρήσεις.

Κατηγορούμενοι όλοι κι όλοι ήταν δύο άνθρωποι. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, υπήρξε μία ομάδα περίπου 12 νεαρών ατόμων με ξύλα, ρόπαλα, βαριοπούλες και καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Η ομάδα χωρίστηκε σε δύο υποομάδες. Μία κατευθύνθηκε προς το βιβλιοπωλείο «Ιανός» και η άλλη στο υποκατάστημα της Marfin.

Το κατηγορητήριο “αναγνώριζε” ως δύο υπευθύνους του εμπρησμού τον Θ. Σίψα και τον Παύλο Αντρέεβ, στους οποίους αποδίδονταν κατά περίσταση τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, της απόπειρας ανθρωποκτονίας, της έκρηξης, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας. Και οι δύο απαλλάχθηκαν Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο στις 31 Οκτωβρίου 2016. Αρχικά, οι κατηγορούμενοι και άλλα πρόσωπα ενεπλάκησαν στην υπόθεση μέσω μίας ανώνυμης επιστολής… Στο δικαστήριο δεν υπήρξε κανένας μάρτυρας που να τους αναγνώρισε. Να σημειωθεί ότι ο εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή τους. Και οι δύο από την αρχή είχαν αρνηθεί κατηγορηματικά κάθε σχέση με τους εμπρησμούς. Ο Θ. Σίψας από την αρχή αμφισβητούσε τα στοιχεία της Αστυνομίας, ενώ ο Παύλος Ανδρεάδης επανέλαβε ότι δεν ήταν καν στην πορεία, δούλευε εκείνη τη μέρα. Στη δίκη των στελεχών της τράπεζας, ενόχους έκρινε το δικαστήριο τους τρεις από τους τέσσερις κατηγορούμενους για το θάνατο των τριών υπαλλήλων.

Το δικαστήριο έκρινε ένοχους τον διευθύνοντα σύμβουλο της Marfin Κωνσταντίνο Βασιλακόπουλο, τον υπεύθυνο ασφαλείας του κτιρίου και την διευθύντρια του καταστήματος, ενώ αθώωσε την υποδιευθύντρια. Οι πρώτοι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 22 ετών και η διευθύντρια σε 5 έτη και ένα μήνα, για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια τριών υπαλλήλων και τις σωματικές βλάβες άλλων 21. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους τρεις καταδικασθέντες, ενώ έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, θέτοντας όμως όρο για τους δύο πρώτους κατηγορούμενους την καταβολή, εντός 40 ημερών, χρηματικής εγγύησης 30.000 ευρώ. Έτσι όταν τελείωσε η διαδικασία, οι καταδικασθέντες αποχώρησαν για τα σπίτια τους μιας και η ποινή είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Η 5^η Μαΐου 2010 είχε κηρυχθεί ημέρα γενικής απεργίας και πορείας προς τη Βουλή από το ΠΑΜΕ _λίγες μέρες νωρίτερα η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε ανακοινώσει αυστηρά μέτρα οικονομικής λιτότητας “στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της (αστικής) οικονομικής κρίσης” που είχε ξεσπάσει στις αρχές του 2010. Η πορεία της Αθήνας ήταν μία από τις μεγαλύτερες που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα στην πρόσφατη ιστορία της, με τον αριθμό των διαδηλωτών να εκτιμάται από την αστυνομία μεταξύ 200.000 και 250.000 _Υπουργός “Προστασίας του Πολίτη” ήταν κι εκείνη τη περίοδο ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Θυμίζουμε πως η ταυτότητα των αυτουργών της επίθεσης δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα. Το 2013 στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού. Νεκροί ανασύρθηκαν η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια _35, που εγκλωβίστηκαν από τις φλόγες στον 3^ο όροφο του κτιρίου, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από ασφυξία. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή «Ο καπνός και τα τοξικά αέρια από την καύση των πλαστικών και χαρτικών τους σκότωσαν σχεδόν αμέσως. Απώλεσαν τις αισθήσεις τους και λίγο μετά πέθαναν». Όταν βρέθηκαν είχαν τα στόματά τους ανοιχτά και τα πρόσωπά τους ήταν μαύρα από τον καπνό. Φαίνεται πως είχαν προσπαθήσει να βγουν από το εσωτερικό του κτιρίου από την πόρτα της ταράτσας, η οποία όμως ήταν μπλοκαρισμένη _πολλές οι συμπτώσεις.

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 15 χρόνων από το έγκλημα στην Marfin σημειώνει:

«Δεκαπέντε χρόνια μετά από το αποτρόπαιο έγκλημα στο κατάστημα της Marfin, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του παραμένουν στο σκοτάδι, με ευθύνη της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως στο απυρόβλητο έχουν μείνει και οι ευθύνες της τράπεζας.
Αντί να απολογηθούν για αυτό, εξακολουθούν ν’ αξιοποιούν το έγκλημα της Marfin και άλλες προβοκατόρικες ενέργειες για να ενοχοποιήσουν τελικά τους αγώνες των εργαζομένων και την ταξική πάλη, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης του διχασμού».

Την επόμενη η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ –σε «διατεταγμένη», δια στόματος Πάσχου Μανδραβελη και με πηχυαίο τίτλο «Όλα είναι προβοκάτσια;;», αφού αναφέρει εισαγωγικά «Θέλω πραγματικά να πιστέψω την κ. Αλέκα Παπαρήγα όταν λέει ότι η επίθεση στη Βουλή έγινε από προβοκάτορες, χρυσαυγίτες, «γνωστούς-αγνώστους» και άλλους σκοτεινούς. Και θέλω να την πιστέψω διότι δεν μπορώ να διανοηθώ ότι οπαδοί ενός κοινοβουλευτικού κόμματος θα μπορούσαν…» (…), ούτε ότι θα έκαναν έφοδο στον ναό της Δημοκρατίας με άγνωστους σκοπούς -επιπλέον το ΚΚΕ έχει ιστορία και ξέρει να αποφεύγει τέτοιου τύπου κακοτοπιές, που θα θύμιζαν ένα όχι και τόσο τιμημένο παρελθόν, μπαίνει στο ψητό:
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οι προβοκάτορες έκαναν αυτό που έκαναν και η περιφρούρηση του ΚΚΕ λειτούργησε: «τους αφόπλισε και τους πήρε τα κοντάρια με τη σημαία του ΠΑΜΕ». Και μετά; Τι τους έκανε; Τους παρέδωσε στην αστυνομία; Τους πέρασε από λαϊκό δικαστήριο; Ή απλώς τους μάλωσε και τους είπε να μην το ξανακάνουν;
(…)
Ως γνωστόν το ΠΑΜΕ διαφεντεύει λιμάνια και ξενοδοχεία. Το μόνο που μας έλειπε είναι να κανονίζουν τον απόπλου των κρουαζιερόπλοιων εκτός από τους γνήσιους ΠΑΜίτες και οι προβοκάτορες.
Κανονικά αυτοί οι παραβάτες του νόμου έπρεπε να παραδοθούν στην Αστυνομία και να δικαστούν. Εδώ όμως προκύπτει η βαθιά αντίφαση του ΚΚΕ σε σχέση με την αστική δημοκρατία που στοιχειώνει στην πολιτική του. Όταν το Σύνταγμα δεν είναι σεβαστό γιατί να είναι η Βουλή; Όταν «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» πώς θα ζητήσεις να δικαστεί κάποιος για παράβαση ενός αστικού νόμου;
Αν πάλι δεν ήταν προβοκάτορες, αλλά απλοί -εκτός μηχανισμού- οπαδοί οι οποίοι δεν κατάλαβαν (όπως όλοι εξάλλου) σε πόση αστική δημοκρατία πιστεύει το ΚΚΕ; Διότι σε σχέση με τη δημοκρατία -την οποία το ΚΚΕ μπερδεύει με τον καπιταλισμό- ο Περισσός δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρος. Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, μετά τις ατυχείς δηλώσεις περί Συντάγματος τα πράγματα (και προφανώς κάποιοι) θόλωσαν περισσότερο. Εκεί δυστυχώς το ΚΚΕ -συν ένα ευρύτερο κομμάτι της Αριστεράς- παίζει με τη φωτιά. Και αυτοί θα είναι οι πρώτοι που θα καούν, όπως κινδύνεψαν προχθές έξω από τη Βουλή.

Δείτε Ριζοσπάστης

• Ένας χρόνος από τις δολοφονίες στη ΜΑΡΦΙΝ και την προβοκάτσια στο Σύνταγμα
• Εμπρησμός της «Μαρφίν», 10 χρόνια μετά
• Καλοστημένο σχέδιο προβοκάτσιας από μηχανισμούς που δρουν ενάντια στο εργατικό – λαϊκό κίνημα
• Ξεκίνησε η δίκη 6,5 χρόνια μετά…

Κυβερνητική εκδήλωση το Σάββατο 9 Μάη 2020

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την τοποθέτηση πλακέτας στο σημείο, στο χώρο όπου έχασαν τη ζωή τους τρεις εργαζόμενοι της «Μαρφίν», με τον Κυρ. Μητσοτάκη να καλεί τους πολιτικούς αρχηγούς να παραστούν στην τελετή, στην οποία θα συμμετάσχει και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έγραψε σε ανάρτησή του: «Ας αφήσουμε πίσω την εποχή του διχασμού και της βίας με μία συμβολική αλλά αυτονόητη πράξη ενότητας».

Στην κυβερνητική «πρόσκληση» πρώτα αντέδρασε το ΚΚΕ με σχετική του ανακοίνωση, θυμίζοντας το ρόλο προβοκατόρικων μηχανισμών στο έγκλημα που έχουν μείνει στο σκοτάδι με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και σημειώνοντας ότι η κυβερνητική πρωτοβουλία έχει πολιτικές σκοπιμότητες. Ανακοίνωσε δε ότι το ΚΚΕ θα τιμήσει καταπώς τους πρέπει τα θύματα της «Μαρφίν» με κατάθεση στεφάνου.

Στη συνέχεια τοποθετήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ...αντιγράφοντας λίγο - πολύ το πνεύμα της ανακοίνωσης και της στάσης του ΚΚΕ, δηλώνοντας και αυτός ότι θα παραβρεθεί άλλη ώρα για να καταθέσει στεφάνι, αλλά και ζητώντας «τον εντοπισμό και την τιμωρία των φυσικών αυτουργών του αποτρόπαιου εγκλήματος», ξεχνώντας όμως και τις δικές του ευθύνες στο ότι δεν φωτίστηκε η υπόθεση τη 5ετία που ήταν κυβέρνηση.

Καταγγελίες που δημοσιεύονται στον "Ριζοσπάστη" τις επόμενες μέρες
κάνουν λόγο για τα εξής:

• Από δύο κλούβες των ΜΑΤ που βρίσκονταν στην οδό Πανεπιστημίου, στο ύψος του βιβλιοπωλείου «Παπασωτηρίου», βγήκαν νεαροί με πολιτικά και με αμφίεση παρόμοια με εκείνη όσων προκαλούν συνήθως τα επεισόδια. Κινήθηκαν στην Πανεπιστημίου, στην Πεσμαζόγλου και στη Σταδίου και το «έπαιζαν» διαδηλωτές.
• Άλλη μια τέτοια ομάδα βγήκε από κλούβα των ΜΑΤ που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Θεμιστοκλέους, και κινήθηκαν μέσω Θεμιστοκλέους προς Πανεπιστημίου. Και αυτοί κινούνταν σαν διαδηλωτές σε διάφορα σημεία της πόλης, με άγριες διαθέσεις, και ήταν ανάμεσα σε αυτούς που πέταξαν μέσα στη ΜΑΡΦΙΝ ειδικές βόμβες μολότοφ και ένα υγρό που βοήθησε να επεκταθεί η φωτιά πολύ γρήγορα. Αυτά τα τελευταία τα περιέγραψαν στο δικαστήριο οι υπάλληλοι που τα είχαν δει με τα μάτια τους. Μάλιστα, αυτά τα «πολεμοφόδια» συζητήθηκε για πολύ καιρό μετά ότι τα διαθέτουν συγκεκριμένοι μηχανισμοί...
• Από την πρώτη στιγμή, οι προβοκάτορες και η στόχευσή τους «βγάζουν μάτι». Αλλωστε αυτή εκδηλώνεται σε διαφορετικούς χώρους και όχι μόνο στη Σταδίου, αλλά και έξω από τη Βουλή. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάλληλοι της τράπεζας καταγγέλλουν κλίμα τρομοκρατίας από τη διοίκηση της τράπεζας για να μην απεργήσουν.

  

  2020 "Σήμερα, όπως κάθε χρόνο, τιμάμε
  τους αδικοχαμένους εργαζόμενους της Marfin.
  Αρνιόμαστε τη μεγάλη υποκρισία του αστικού κράτους
  και των κυβερνήσεών του.
  Έχουν τεράστιες ευθύνες η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ,
  τα κόμματα δηλαδή που κυβέρνησαν τα τελευταία 10 χρόνια
  εναλλάξ και άφησαν στο σκοτάδι τους προβοκατόρικους
  και άλλους μηχανισμούς που έδρασαν γι’ αυτό το έγκλημα.
  Άφησαν, επίσης, στο απυρόβλητο τις ευθύνες της τράπεζας,
  δηλαδή της εργοδοσίας,
  που δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας
  για τους εργαζόμενούς της.
  Θα τους θυμόμαστε πάντα, θα τους τιμάμε, θα τους μνημονεύουμε"
   Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
  κατάθεση στεφανιού στη Marfin.

  
  Ο ένας πιο άθλιος από τον άλλο…

2020. Το σόου που στήθηκε πάνω στα θύματα της δολοφονικής επίθεσης στη Μαρφίν από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί όνειδος όχι μόνο για τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, αλλά για όλους τους εργαζόμενους.
Μιλάμε για την αντιπαράθεση με αφορμή το θέμα της αίτησης αναίρεσης της δικαστικής απόφασης που έδινε αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων της Μαρφίν και η οποία εκδικάζεται την 1η Ιουνίου. Χτες, λοιπόν ο πρωθυπουργός, μετά τις αποκαλύψεις ότι, ενώ η κυβέρνηση «στήνει» ένα διακομματικό σόου για να τιμήσει τα θύματα, την ίδια στιγμή πάει στα δικαστήρια για να μην δοθούν αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων, ανακοίνωσε ότι το Δημόσιο δε θα ασκήσει τα ένδικα μέσα… Όμως, ταυτόχρονα, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τα στελέχη της ΝΔ χρησιμοποιούν την άθλια δικαιολογία ότι τις αναιρέσεις τις κάνει αυτόματα το νομικό συμβούλιο του κράτους και άρα η κυβέρνηση δεν έχει καμία εμπλοκή.
Κι αν σε κάποιους κάτι θυμίζει αυτό, έχουν δίκιο. Την ίδια ακριβώς άθλια δικαιολογία είχε χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν, ως κυβέρνηση, έκανε εφέσεις κατά δικαστικών αποφάσεων που δικαίωναν συνταξιούχους! Τι έλεγε το υπουργείο Εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό το θέμα των συνταξιούχων τον Οκτώβρη του 2018; Θαυμάστε: «Τα ένδικα μέσα κατατίθενται από τη νομική υπηρεσία, της οποίας προΐσταται το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και σε καμία περίπτωση οι υπουργοί δεν υπεισέρχονται στη διαδικασία να υπαγορεύουν τα δικόγραφα»… Πηγή 902.gr

Στοιχεία - "φωτιά"

Τι έγινε όμως τη στιγμή της «καταδρομικής επιχείρησης» των προβοκατόρων; Πώς εξελίχθηκε η δράση τους και πώς πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις ο εμπρησμός;

• Η Πυροσβεστική σε σχετική έκθεσή της αναφέρει ότι αυτή η φωτιά δεν θα μπορούσε να επεκταθεί τόσο σύντομα αν το εύφλεκτο υλικό που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν «ειδικού τύπου». Γεγονός που, όπως θα δούμε παρακάτω, επιβεβαιώνεται και από τις μαρτυρίες των εργαζομένων που κινδύνευσε η ζωή τους. Πρόκειται για υλικό που δεν μπορεί να προμηθευτεί κάποιος ιδιώτης από την αγορά! Και άρα μόνο συγκεκριμένοι μηχανισμοί μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό.
• Σε σχετική ανακοίνωση της τράπεζας διαβάζουμε ότι «πετάχτηκαν ειδικές, μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού, που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με "βόμβες napalm"».
• Άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι τα θύματα - σύμφωνα με τις δηλώσεις του ιατροδικαστή και με την πραγματογνωμοσύνη - πέθαναν από ασφυξία και αναθυμιάσεις τοξικών ουσιών. Κανείς τους δεν έφερε εγκαύματα!

Αποκαλυπτικές καταθέσεις

Αξίζει να σταχυολογήσουμε κάποιες χαρακτηριστικές μαρτυρίες - καταθέσεις που ακούστηκαν τότε και από τους εργαζόμενους της τράπεζας που κινδύνεψε η ζωή τους.

• Ο πατέρας της Αγ. Παπαθανασοπούλου, η οποία βρήκε τραγικό θάνατο, τόνισε ότι το κατάστημα έπρεπε να είχε θωρακιστεί, τα τζάμια είχαν σπάσει κατ' επανάληψη και παρ' όλα αυτά δεν είχαν βάλει τζάμια ασφαλείας, ενώ δεν υπήρχε καμία έξοδος κινδύνου. Αναρωτήθηκε, μάλιστα, γιατί δεν έκλεισε το κατάστημα. Ανέφερε ότι τις δύο προηγούμενες φορές που πάλι είχε μπει φωτιά την είχαν σβήσει από μόνοι τους οι εργαζόμενοι, με δικά τους μέσα. Η αδερφή του θύματος είπε ότι έξω από την τράπεζα υπήρξε εγκληματική ενέργεια που προκάλεσε την πυρκαγιά, από μόνη της όμως δεν μπορούσε να επιφέρει τα αποτελέσματα του θανάτου. Αν υπήρχε έξοδος κινδύνου, όλοι οι εργαζόμενοι θα είχαν χρόνο να βγουν σώοι από το φλεγόμενο υποκατάστημα, το οποίο χαρακτήρισε «ποντικοπαγίδα».
• Ως μία οργανωμένη ομάδα κρούσης, περίπου 11 ατόμων, με αρχηγό και δεύτερη υποστηρικτική ομάδα που τους προμήθευε με μαντήλια, πέτρες και άλλα αντικείμενα, περιέγραψε τους δράστες των εμπρησμών στην τράπεζα αλλά και στον «Ιανό» δημοσιογράφος, αυτόπτης των δύο επιθέσεων. «Ολοι φορούσαν μαύρα, ενώ ο αρχηγός φορούσε τζιν».
• Ο μάρτυρας που βρισκόταν στο πατάρι του βιβλιοπωλείου κατέθεσε ότι ξαφνικά στην πορεία εμφανίζεται μια ομάδα ντυμένοι όλοι με τα ίδια ρούχα και με μαντήλια. Αυτή η ομάδα χωρίστηκε στα δύο, και η μία πήγε στη ΜΑΡΦΙΝ και η άλλη στον «Ιανό». Επεσήμανε πως παρατηρώντας και αναλύοντας το υλικό που κατέγραψε, «δεν ήταν τα συνηθισμένα άτομα που πάνε στις πορείες». Σύμφωνα με τον ίδιο, πετάχτηκε «ένα καινούργιο, μάλλον, υλικό στην τράπεζα και παίρνει αμέσως φωτιά... Φόρεσαν μαντήλια τη στιγμή που ξεκίνησε η επιχείρηση... Είδα τρία άτομα. Τα είδα να βγάζουν από τα σακίδια γάντια και να τα φοράνε, μου έκανε εντύπωση».
•  Οι δύο επιθέσεις, στη ΜΑΡΦΙΝ και στον «Ιανό», έγιναν με τρία λεπτά διαφορά. Άλλος μάρτυρας περιέγραψε πολυπληθή ομάδα που τα μέλη της είχαν «μοιρασμένες αρμοδιότητες».

_Πολεμοφόδια και
"στρατιωτική οργάνωση"

Οι υπάλληλοι της ΜΑΡΦΙΝ που κινδύνεψε η ζωή τους περιέγραψαν τα όσα έζησαν στο φλεγόμενο υποκατάστημα. Κάποιοι κάνουν λόγο για μία ομάδα που παρεισέφρησε στην πορεία.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένες καταθέσεις που αναφέρουν πως όλα ξεκίνησαν αμέσως μόλις αποχώρησε από το σημείο μία ομάδα αστυνομικών που ήταν έξω από την Τράπεζα και μετακινήθηκε «γιατί έγινε κάποια φασαρία πέρα».

• «Βλέπαμε να σπάνε τον "Ιανό". Δεν ήταν οι διαδηλωτές που ήρθαν να διαδηλώσουν για το μνημόνιο. Είχαν μπει μέσα στην πορεία. Είχαν καλύψει τα πρόσωπά τους...».
• Σύμφωνα με άλλη κατάθεση, «ένας από τους δράστες του εμπρησμού κρατούσε κάτι σαν μπουκάλα καταδύσεων, η οποία μπροστά είχε πράσινο λάστιχο ποτίσματος... είχα την αίσθηση που πετούσε κάτι στη φωτιά που φούντωνε. Ηταν γεροδεμένος».
• Άλλη υπάλληλος κατέθεσε: «Είχαμε άνωθεν εντολή ότι θα δουλέψουμε. Τους είπαμε ότι αναμένεται μια μεγάλη συγκέντρωση, μας είπαν μη σας νοιάζει. Ημουν στον ημιώροφο. Οταν έσπασε η τζαμαρία και πέταξαν τη μολότοφ, έβγαζε έναν καπνό που δεν έχω ξαναδεί, γιατί και άλλη φορά μας είχαν πετάξει μολότοφ».
• Αλλος εργαζόμενος έκανε λόγο για μία «ομάδα με οργάνωση, που είχε δομή και πήγαιναν συντεταγμένα, σαν στρατιωτικοί. Πήγαν επιτόπου να κάνουν αυτό το πράγμα».

Οι καταθέσεις για τις ευθύνες της τράπεζας

Πολλή συζήτηση είχε γίνει για το γεγονός ότι κάποιοι κράτησαν κλειδωμένους και μάλιστα με απειλή απόλυσης εργαζόμενους σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους, χωρίς κανένα μέτρο πυροπροστασίας, με ψευδείς βεβαιώσεις πυρασφάλειας, χωρίς έξοδο κινδύνου, χωρίς σχέδιο εκκένωσης και ενώ απέξω διαδήλωναν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.

Ας δούμε τι αναφέρει ανάμεσα σε άλλα το πόρισμα που συνέταξε ο επιθεωρητής: «Οι εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στην έξοδο κινδύνου του ισογείου, η οποία δεν έπρεπε να κλειδώνεται, προκειμένου να ανοίγει εύκολα και άμεσα από κάθε πρόσωπο που θα χρειαστεί να τη χρησιμοποιήσει. Αυτή άνοιγε μόνο αν έσπρωχνε κάποιος την "μπάρα πανικού" της θύρας και συγχρόνως πατούσε το κουμπί φορητού τηλεχειριστηρίου, που ήταν μοναδικό σε όλο τον χώρο και βρισκόταν στο γραφείο της διευθύντριας στο ισόγειο. Τη στιγμή του συμβάντος, με την ύπαρξη του καπνού, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να βρεθεί το τηλεχειριστήριο και να χρησιμοποιηθεί συγχρόνως με το σπρώξιμο της πόρτας για να ανοίξει η έξοδος κινδύνου».

Οι εργαζόμενοι της ΜΑΡΦΙΝ, στη δίκη του διευθύνοντος συμβούλου, του υπεύθυνου ασφαλείας του διατηρητέου κτιρίου, της διευθύντριας και της υποδιευθύντριας, είχαν επισημάνει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι πήγαν «ως πρόβατα επί σφαγήν». Από τις καταθέσεις αποκαλύφθηκαν τεράστιες ελλείψεις σε μέσα προστασίας, όπως ανυπαρξία εξόδου κινδύνου και πυροσβεστικών μέσων, μη εκπαίδευση του προσωπικού για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων.

• Ειδικότερα, οι εργαζόμενοι κατέθεσαν μεταξύ άλλων ότι η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, που δεν διέθετε πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη, ούτε εγκατάσταση. Δεν ήταν εκπαιδευμένο το προσωπικό στην αντιμετώπιση πυρκαγιών και το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά. Οι επικεφαλής της τράπεζας τους απαγόρευσαν κατηγορηματικά να φύγουν, ενώ τους επέβαλαν και να κλειδώσουν τις πόρτες.
• Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι στην πρώτη δίκη των τεσσάρων στελεχών της ΜΑΡΦΙΝ, όπου καταδικάστηκαν οι τρεις, η εισαγγελέας επεσήμανε πως οι κατηγορούμενοι «ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν εκκένωσαν το κατάστημα, το οποίο ήταν γυμνό και απροστάτευτο. Επρεπε να εκκενωθεί, όπως εκκενώθηκαν άλλες τράπεζες στην περιοχή εκείνη την ημέρα».
• «Δεν είχαμε το δικαίωμα να απεργήσουμε. Αν το είχαμε θα το ασκούσαμε. Υπήρχε τρομοκρατία», είχε αναφέρει υπάλληλος στη δίκη. Και πρόσθεσε: «Την ημέρα εκείνη ήταν όλα κλειστά, η Αθήνα έμοιαζε έρημη πόλη. Μόνο η τράπεζα ήταν ανοιχτή. Είχαμε αγωνία και ρωτούσαμε πότε θα φύγουμε. Οταν ξέσπασε η φωτιά παλεύαμε για τις ζωές μας. Δεν είχαμε εκπαιδευτεί ποτέ να κάνουμε οτιδήποτε...».

Υπάλληλος που για να σωθεί πήδηξε στο κενό επειδή υποχώρησε το σημείο, και έσπασε τα πλευρά του, είπε: «Δεν είχα επιλογή: 'Η θα έσκαγα ή θα πήδαγα. Θεώρησα ότι είχαν πεθάνει όλοι, γιατί δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου για να βγουν. Ολοι κάναμε σπασμωδικές κινήσεις, γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Δεν ήμασταν εκπαιδευμένοι. Χάσαμε χρόνο, γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Είχα την τύχη να βγω από την ταράτσα, αφού ένας συνάδελφος έσπασε μια καταπακτή. Το κτίριο δεν είχε άλλη έξοδο».