ΚΚΕ: 15 χρόνια από το έγκλημα στην Marfin

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010, μέρα ψήφισης του μνημονίου, χιλιάδες διαδηλωτές στα συλλαλητήρια που έγιναν στο πλαίσιο της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας με επικεφαλής το ΠΑΜΕ.

Προβοκάτσια “Μαρφίν”:
οι νυν και αεί κουκουλοφόροι του αστικού κράτους,
ενάντια στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα

Στην οδό Σταδίου γίνεται εμπρηστική επίθεση – προβοκάτσια στο υποκατάστημα της «Marfin». Τρεις υπάλληλοι βρίσκουν τραγικό θάνατο.
Μια προβοκάτσια από μηχανισμούς που εκείνη τη μέρα έδρασαν σε διαφορετικούς χώρους, στη Σταδίου και έξω από τη Βουλή, και εργάζονταν για την τρομοκράτηση του λαού. Επιπρόσθετα, κλίμα τρομοκρατίας από τη διοίκηση της τράπεζας, για να μην απεργήσουν, είχαν καταγγείλει οι εργαζόμενοι που κινδύνευσε η ζωή τους, στο δικαστήριο (στη δίκη των στελεχών της τράπεζας).
Η προβοκάτσια εκτυλίχθηκε πρώτα στην πλατεία Συντάγματος, όταν ομάδες «αγανακτισμένων» με αβανταδόρους ενωμοτίες φασιστοειδών, προσπάθησαν να παρασύρουν διαδηλωτές προς τα σκαλιά που οδηγούν στο προαύλιο της Βουλής την ώρα που από τον «άγνωστο στρατιώτη» περνούσαν τα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Το συλλαλητήριο περιφρουρήθηκε, τα μπλοκ του ΠΑΜΕ πέρασαν μπροστά από τον «άγνωστο στρατιώτη» και λίγο μετά υλοποιήθηκε το σχέδιο της ψευτοεισβολής. Ο τότε πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, συκοφάντησε αμέσως το ΚΚΕ μέσα στη Βουλή, ισχυριζόμενος ότι το Κόμμα κάλεσε τους συγκεντρωμένους να εισβάλουν στη Βουλή. Ακολούθησε ο εμπρησμός της «Marfin » από κουκουλοφόρους που εμφανίστηκαν στη Σταδίου. Μαρτυρίες εκείνων των ημερών έκαναν λόγο για καταδρομική επιχείρηση από άτομα εκπαιδευμένα στρατιωτικά για τέτοιους είδους επιχειρήσεις.

Κατηγορούμενοι όλοι κι όλοι ήταν δύο άνθρωποι. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, υπήρξε μία ομάδα περίπου 12 νεαρών ατόμων με ξύλα, ρόπαλα, βαριοπούλες και καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Η ομάδα χωρίστηκε σε δύο υποομάδες. Μία κατευθύνθηκε προς το βιβλιοπωλείο «Ιανός» και η άλλη στο υποκατάστημα της Marfin.

Το κατηγορητήριο “αναγνώριζε” ως δύο υπευθύνους του εμπρησμού τον Θ. Σίψα και τον Παύλο Αντρέεβ, στους οποίους αποδίδονταν κατά περίσταση τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, της απόπειρας ανθρωποκτονίας, της έκρηξης, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας. Και οι δύο απαλλάχθηκαν Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο στις 31 Οκτωβρίου 2016. Αρχικά, οι κατηγορούμενοι και άλλα πρόσωπα ενεπλάκησαν στην υπόθεση μέσω μίας ανώνυμης επιστολής… Στο δικαστήριο δεν υπήρξε κανένας μάρτυρας που να τους αναγνώρισε. Να σημειωθεί ότι ο εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή τους. Και οι δύο από την αρχή είχαν αρνηθεί κατηγορηματικά κάθε σχέση με τους εμπρησμούς. Ο Θ. Σίψας από την αρχή αμφισβητούσε τα στοιχεία της Αστυνομίας, ενώ ο Παύλος Ανδρεάδης επανέλαβε ότι δεν ήταν καν στην πορεία, δούλευε εκείνη τη μέρα. Στη δίκη των στελεχών της τράπεζας, ενόχους έκρινε το δικαστήριο τους τρεις από τους τέσσερις κατηγορούμενους για το θάνατο των τριών υπαλλήλων.

Το δικαστήριο έκρινε ένοχους τον διευθύνοντα σύμβουλο της Marfin Κωνσταντίνο Βασιλακόπουλο, τον υπεύθυνο ασφαλείας του κτιρίου και την διευθύντρια του καταστήματος, ενώ αθώωσε την υποδιευθύντρια. Οι πρώτοι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 22 ετών και η διευθύντρια σε 5 έτη και ένα μήνα, για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια τριών υπαλλήλων και τις σωματικές βλάβες άλλων 21. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους τρεις καταδικασθέντες, ενώ έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, θέτοντας όμως όρο για τους δύο πρώτους κατηγορούμενους την καταβολή, εντός 40 ημερών, χρηματικής εγγύησης 30.000 ευρώ. Έτσι όταν τελείωσε η διαδικασία, οι καταδικασθέντες αποχώρησαν για τα σπίτια τους μιας και η ποινή είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Η 5^η Μαΐου 2010 είχε κηρυχθεί ημέρα γενικής απεργίας και πορείας προς τη Βουλή από το ΠΑΜΕ _λίγες μέρες νωρίτερα η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε ανακοινώσει αυστηρά μέτρα οικονομικής λιτότητας “στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της (αστικής) οικονομικής κρίσης” που είχε ξεσπάσει στις αρχές του 2010. Η πορεία της Αθήνας ήταν μία από τις μεγαλύτερες που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα στην πρόσφατη ιστορία της, με τον αριθμό των διαδηλωτών να εκτιμάται από την αστυνομία μεταξύ 200.000 και 250.000 _Υπουργός “Προστασίας του Πολίτη” ήταν κι εκείνη τη περίοδο ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Θυμίζουμε πως η ταυτότητα των αυτουργών της επίθεσης δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα. Το 2013 στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού. Νεκροί ανασύρθηκαν η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια _35, που εγκλωβίστηκαν από τις φλόγες στον 3^ο όροφο του κτιρίου, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από ασφυξία. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή «Ο καπνός και τα τοξικά αέρια από την καύση των πλαστικών και χαρτικών τους σκότωσαν σχεδόν αμέσως. Απώλεσαν τις αισθήσεις τους και λίγο μετά πέθαναν». Όταν βρέθηκαν είχαν τα στόματά τους ανοιχτά και τα πρόσωπά τους ήταν μαύρα από τον καπνό. Φαίνεται πως είχαν προσπαθήσει να βγουν από το εσωτερικό του κτιρίου από την πόρτα της ταράτσας, η οποία όμως ήταν μπλοκαρισμένη _πολλές οι συμπτώσεις.

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 15 χρόνων από το έγκλημα στην Marfin σημειώνει:

«Δεκαπέντε χρόνια μετά από το αποτρόπαιο έγκλημα στο κατάστημα της Marfin, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του παραμένουν στο σκοτάδι, με ευθύνη της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως στο απυρόβλητο έχουν μείνει και οι ευθύνες της τράπεζας.
Αντί να απολογηθούν για αυτό, εξακολουθούν ν’ αξιοποιούν το έγκλημα της Marfin και άλλες προβοκατόρικες ενέργειες για να ενοχοποιήσουν τελικά τους αγώνες των εργαζομένων και την ταξική πάλη, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης του διχασμού».

Την επόμενη η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ –σε «διατεταγμένη», δια στόματος Πάσχου Μανδραβελη και με πηχυαίο τίτλο «Όλα είναι προβοκάτσια;;», αφού αναφέρει εισαγωγικά «Θέλω πραγματικά να πιστέψω την κ. Αλέκα Παπαρήγα όταν λέει ότι η επίθεση στη Βουλή έγινε από προβοκάτορες, χρυσαυγίτες, «γνωστούς-αγνώστους» και άλλους σκοτεινούς. Και θέλω να την πιστέψω διότι δεν μπορώ να διανοηθώ ότι οπαδοί ενός κοινοβουλευτικού κόμματος θα μπορούσαν…» (…), ούτε ότι θα έκαναν έφοδο στον ναό της Δημοκρατίας με άγνωστους σκοπούς -επιπλέον το ΚΚΕ έχει ιστορία και ξέρει να αποφεύγει τέτοιου τύπου κακοτοπιές, που θα θύμιζαν ένα όχι και τόσο τιμημένο παρελθόν, μπαίνει στο ψητό:
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οι προβοκάτορες έκαναν αυτό που έκαναν και η περιφρούρηση του ΚΚΕ λειτούργησε: «τους αφόπλισε και τους πήρε τα κοντάρια με τη σημαία του ΠΑΜΕ». Και μετά; Τι τους έκανε; Τους παρέδωσε στην αστυνομία; Τους πέρασε από λαϊκό δικαστήριο; Ή απλώς τους μάλωσε και τους είπε να μην το ξανακάνουν;
(…)
Ως γνωστόν το ΠΑΜΕ διαφεντεύει λιμάνια και ξενοδοχεία. Το μόνο που μας έλειπε είναι να κανονίζουν τον απόπλου των κρουαζιερόπλοιων εκτός από τους γνήσιους ΠΑΜίτες και οι προβοκάτορες.
Κανονικά αυτοί οι παραβάτες του νόμου έπρεπε να παραδοθούν στην Αστυνομία και να δικαστούν. Εδώ όμως προκύπτει η βαθιά αντίφαση του ΚΚΕ σε σχέση με την αστική δημοκρατία που στοιχειώνει στην πολιτική του. Όταν το Σύνταγμα δεν είναι σεβαστό γιατί να είναι η Βουλή; Όταν «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» πώς θα ζητήσεις να δικαστεί κάποιος για παράβαση ενός αστικού νόμου;
Αν πάλι δεν ήταν προβοκάτορες, αλλά απλοί -εκτός μηχανισμού- οπαδοί οι οποίοι δεν κατάλαβαν (όπως όλοι εξάλλου) σε πόση αστική δημοκρατία πιστεύει το ΚΚΕ; Διότι σε σχέση με τη δημοκρατία -την οποία το ΚΚΕ μπερδεύει με τον καπιταλισμό- ο Περισσός δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρος. Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, μετά τις ατυχείς δηλώσεις περί Συντάγματος τα πράγματα (και προφανώς κάποιοι) θόλωσαν περισσότερο. Εκεί δυστυχώς το ΚΚΕ -συν ένα ευρύτερο κομμάτι της Αριστεράς- παίζει με τη φωτιά. Και αυτοί θα είναι οι πρώτοι που θα καούν, όπως κινδύνεψαν προχθές έξω από τη Βουλή.

Δείτε Ριζοσπάστης

• Ένας χρόνος από τις δολοφονίες στη ΜΑΡΦΙΝ και την προβοκάτσια στο Σύνταγμα
• Εμπρησμός της «Μαρφίν», 10 χρόνια μετά
• Καλοστημένο σχέδιο προβοκάτσιας από μηχανισμούς που δρουν ενάντια στο εργατικό – λαϊκό κίνημα
• Ξεκίνησε η δίκη 6,5 χρόνια μετά…

Κυβερνητική εκδήλωση το Σάββατο 9 Μάη 2020

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την τοποθέτηση πλακέτας στο σημείο, στο χώρο όπου έχασαν τη ζωή τους τρεις εργαζόμενοι της «Μαρφίν», με τον Κυρ. Μητσοτάκη να καλεί τους πολιτικούς αρχηγούς να παραστούν στην τελετή, στην οποία θα συμμετάσχει και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έγραψε σε ανάρτησή του: «Ας αφήσουμε πίσω την εποχή του διχασμού και της βίας με μία συμβολική αλλά αυτονόητη πράξη ενότητας».

Στην κυβερνητική «πρόσκληση» πρώτα αντέδρασε το ΚΚΕ με σχετική του ανακοίνωση, θυμίζοντας το ρόλο προβοκατόρικων μηχανισμών στο έγκλημα που έχουν μείνει στο σκοτάδι με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και σημειώνοντας ότι η κυβερνητική πρωτοβουλία έχει πολιτικές σκοπιμότητες. Ανακοίνωσε δε ότι το ΚΚΕ θα τιμήσει καταπώς τους πρέπει τα θύματα της «Μαρφίν» με κατάθεση στεφάνου.

Στη συνέχεια τοποθετήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ...αντιγράφοντας λίγο - πολύ το πνεύμα της ανακοίνωσης και της στάσης του ΚΚΕ, δηλώνοντας και αυτός ότι θα παραβρεθεί άλλη ώρα για να καταθέσει στεφάνι, αλλά και ζητώντας «τον εντοπισμό και την τιμωρία των φυσικών αυτουργών του αποτρόπαιου εγκλήματος», ξεχνώντας όμως και τις δικές του ευθύνες στο ότι δεν φωτίστηκε η υπόθεση τη 5ετία που ήταν κυβέρνηση.

Καταγγελίες που δημοσιεύονται στον "Ριζοσπάστη" τις επόμενες μέρες
κάνουν λόγο για τα εξής:

• Από δύο κλούβες των ΜΑΤ που βρίσκονταν στην οδό Πανεπιστημίου, στο ύψος του βιβλιοπωλείου «Παπασωτηρίου», βγήκαν νεαροί με πολιτικά και με αμφίεση παρόμοια με εκείνη όσων προκαλούν συνήθως τα επεισόδια. Κινήθηκαν στην Πανεπιστημίου, στην Πεσμαζόγλου και στη Σταδίου και το «έπαιζαν» διαδηλωτές.
• Άλλη μια τέτοια ομάδα βγήκε από κλούβα των ΜΑΤ που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Θεμιστοκλέους, και κινήθηκαν μέσω Θεμιστοκλέους προς Πανεπιστημίου. Και αυτοί κινούνταν σαν διαδηλωτές σε διάφορα σημεία της πόλης, με άγριες διαθέσεις, και ήταν ανάμεσα σε αυτούς που πέταξαν μέσα στη ΜΑΡΦΙΝ ειδικές βόμβες μολότοφ και ένα υγρό που βοήθησε να επεκταθεί η φωτιά πολύ γρήγορα. Αυτά τα τελευταία τα περιέγραψαν στο δικαστήριο οι υπάλληλοι που τα είχαν δει με τα μάτια τους. Μάλιστα, αυτά τα «πολεμοφόδια» συζητήθηκε για πολύ καιρό μετά ότι τα διαθέτουν συγκεκριμένοι μηχανισμοί...
• Από την πρώτη στιγμή, οι προβοκάτορες και η στόχευσή τους «βγάζουν μάτι». Αλλωστε αυτή εκδηλώνεται σε διαφορετικούς χώρους και όχι μόνο στη Σταδίου, αλλά και έξω από τη Βουλή. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάλληλοι της τράπεζας καταγγέλλουν κλίμα τρομοκρατίας από τη διοίκηση της τράπεζας για να μην απεργήσουν.

  

  2020 "Σήμερα, όπως κάθε χρόνο, τιμάμε
  τους αδικοχαμένους εργαζόμενους της Marfin.
  Αρνιόμαστε τη μεγάλη υποκρισία του αστικού κράτους
  και των κυβερνήσεών του.
  Έχουν τεράστιες ευθύνες η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ,
  τα κόμματα δηλαδή που κυβέρνησαν τα τελευταία 10 χρόνια
  εναλλάξ και άφησαν στο σκοτάδι τους προβοκατόρικους
  και άλλους μηχανισμούς που έδρασαν γι’ αυτό το έγκλημα.
  Άφησαν, επίσης, στο απυρόβλητο τις ευθύνες της τράπεζας,
  δηλαδή της εργοδοσίας,
  που δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας
  για τους εργαζόμενούς της.
  Θα τους θυμόμαστε πάντα, θα τους τιμάμε, θα τους μνημονεύουμε"
   Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
  κατάθεση στεφανιού στη Marfin.

  
  Ο ένας πιο άθλιος από τον άλλο…

2020. Το σόου που στήθηκε πάνω στα θύματα της δολοφονικής επίθεσης στη Μαρφίν από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί όνειδος όχι μόνο για τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, αλλά για όλους τους εργαζόμενους.
Μιλάμε για την αντιπαράθεση με αφορμή το θέμα της αίτησης αναίρεσης της δικαστικής απόφασης που έδινε αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων της Μαρφίν και η οποία εκδικάζεται την 1η Ιουνίου. Χτες, λοιπόν ο πρωθυπουργός, μετά τις αποκαλύψεις ότι, ενώ η κυβέρνηση «στήνει» ένα διακομματικό σόου για να τιμήσει τα θύματα, την ίδια στιγμή πάει στα δικαστήρια για να μην δοθούν αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων, ανακοίνωσε ότι το Δημόσιο δε θα ασκήσει τα ένδικα μέσα… Όμως, ταυτόχρονα, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τα στελέχη της ΝΔ χρησιμοποιούν την άθλια δικαιολογία ότι τις αναιρέσεις τις κάνει αυτόματα το νομικό συμβούλιο του κράτους και άρα η κυβέρνηση δεν έχει καμία εμπλοκή.
Κι αν σε κάποιους κάτι θυμίζει αυτό, έχουν δίκιο. Την ίδια ακριβώς άθλια δικαιολογία είχε χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν, ως κυβέρνηση, έκανε εφέσεις κατά δικαστικών αποφάσεων που δικαίωναν συνταξιούχους! Τι έλεγε το υπουργείο Εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό το θέμα των συνταξιούχων τον Οκτώβρη του 2018; Θαυμάστε: «Τα ένδικα μέσα κατατίθενται από τη νομική υπηρεσία, της οποίας προΐσταται το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και σε καμία περίπτωση οι υπουργοί δεν υπεισέρχονται στη διαδικασία να υπαγορεύουν τα δικόγραφα»… Πηγή 902.gr

Στοιχεία - "φωτιά"

Τι έγινε όμως τη στιγμή της «καταδρομικής επιχείρησης» των προβοκατόρων; Πώς εξελίχθηκε η δράση τους και πώς πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις ο εμπρησμός;

• Η Πυροσβεστική σε σχετική έκθεσή της αναφέρει ότι αυτή η φωτιά δεν θα μπορούσε να επεκταθεί τόσο σύντομα αν το εύφλεκτο υλικό που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν «ειδικού τύπου». Γεγονός που, όπως θα δούμε παρακάτω, επιβεβαιώνεται και από τις μαρτυρίες των εργαζομένων που κινδύνευσε η ζωή τους. Πρόκειται για υλικό που δεν μπορεί να προμηθευτεί κάποιος ιδιώτης από την αγορά! Και άρα μόνο συγκεκριμένοι μηχανισμοί μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό.
• Σε σχετική ανακοίνωση της τράπεζας διαβάζουμε ότι «πετάχτηκαν ειδικές, μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού, που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με "βόμβες napalm"».
• Άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι τα θύματα - σύμφωνα με τις δηλώσεις του ιατροδικαστή και με την πραγματογνωμοσύνη - πέθαναν από ασφυξία και αναθυμιάσεις τοξικών ουσιών. Κανείς τους δεν έφερε εγκαύματα!

Αποκαλυπτικές καταθέσεις

Αξίζει να σταχυολογήσουμε κάποιες χαρακτηριστικές μαρτυρίες - καταθέσεις που ακούστηκαν τότε και από τους εργαζόμενους της τράπεζας που κινδύνεψε η ζωή τους.

• Ο πατέρας της Αγ. Παπαθανασοπούλου, η οποία βρήκε τραγικό θάνατο, τόνισε ότι το κατάστημα έπρεπε να είχε θωρακιστεί, τα τζάμια είχαν σπάσει κατ' επανάληψη και παρ' όλα αυτά δεν είχαν βάλει τζάμια ασφαλείας, ενώ δεν υπήρχε καμία έξοδος κινδύνου. Αναρωτήθηκε, μάλιστα, γιατί δεν έκλεισε το κατάστημα. Ανέφερε ότι τις δύο προηγούμενες φορές που πάλι είχε μπει φωτιά την είχαν σβήσει από μόνοι τους οι εργαζόμενοι, με δικά τους μέσα. Η αδερφή του θύματος είπε ότι έξω από την τράπεζα υπήρξε εγκληματική ενέργεια που προκάλεσε την πυρκαγιά, από μόνη της όμως δεν μπορούσε να επιφέρει τα αποτελέσματα του θανάτου. Αν υπήρχε έξοδος κινδύνου, όλοι οι εργαζόμενοι θα είχαν χρόνο να βγουν σώοι από το φλεγόμενο υποκατάστημα, το οποίο χαρακτήρισε «ποντικοπαγίδα».
• Ως μία οργανωμένη ομάδα κρούσης, περίπου 11 ατόμων, με αρχηγό και δεύτερη υποστηρικτική ομάδα που τους προμήθευε με μαντήλια, πέτρες και άλλα αντικείμενα, περιέγραψε τους δράστες των εμπρησμών στην τράπεζα αλλά και στον «Ιανό» δημοσιογράφος, αυτόπτης των δύο επιθέσεων. «Ολοι φορούσαν μαύρα, ενώ ο αρχηγός φορούσε τζιν».
• Ο μάρτυρας που βρισκόταν στο πατάρι του βιβλιοπωλείου κατέθεσε ότι ξαφνικά στην πορεία εμφανίζεται μια ομάδα ντυμένοι όλοι με τα ίδια ρούχα και με μαντήλια. Αυτή η ομάδα χωρίστηκε στα δύο, και η μία πήγε στη ΜΑΡΦΙΝ και η άλλη στον «Ιανό». Επεσήμανε πως παρατηρώντας και αναλύοντας το υλικό που κατέγραψε, «δεν ήταν τα συνηθισμένα άτομα που πάνε στις πορείες». Σύμφωνα με τον ίδιο, πετάχτηκε «ένα καινούργιο, μάλλον, υλικό στην τράπεζα και παίρνει αμέσως φωτιά... Φόρεσαν μαντήλια τη στιγμή που ξεκίνησε η επιχείρηση... Είδα τρία άτομα. Τα είδα να βγάζουν από τα σακίδια γάντια και να τα φοράνε, μου έκανε εντύπωση».
•  Οι δύο επιθέσεις, στη ΜΑΡΦΙΝ και στον «Ιανό», έγιναν με τρία λεπτά διαφορά. Άλλος μάρτυρας περιέγραψε πολυπληθή ομάδα που τα μέλη της είχαν «μοιρασμένες αρμοδιότητες».

_Πολεμοφόδια και
"στρατιωτική οργάνωση"

Οι υπάλληλοι της ΜΑΡΦΙΝ που κινδύνεψε η ζωή τους περιέγραψαν τα όσα έζησαν στο φλεγόμενο υποκατάστημα. Κάποιοι κάνουν λόγο για μία ομάδα που παρεισέφρησε στην πορεία.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένες καταθέσεις που αναφέρουν πως όλα ξεκίνησαν αμέσως μόλις αποχώρησε από το σημείο μία ομάδα αστυνομικών που ήταν έξω από την Τράπεζα και μετακινήθηκε «γιατί έγινε κάποια φασαρία πέρα».

• «Βλέπαμε να σπάνε τον "Ιανό". Δεν ήταν οι διαδηλωτές που ήρθαν να διαδηλώσουν για το μνημόνιο. Είχαν μπει μέσα στην πορεία. Είχαν καλύψει τα πρόσωπά τους...».
• Σύμφωνα με άλλη κατάθεση, «ένας από τους δράστες του εμπρησμού κρατούσε κάτι σαν μπουκάλα καταδύσεων, η οποία μπροστά είχε πράσινο λάστιχο ποτίσματος... είχα την αίσθηση που πετούσε κάτι στη φωτιά που φούντωνε. Ηταν γεροδεμένος».
• Άλλη υπάλληλος κατέθεσε: «Είχαμε άνωθεν εντολή ότι θα δουλέψουμε. Τους είπαμε ότι αναμένεται μια μεγάλη συγκέντρωση, μας είπαν μη σας νοιάζει. Ημουν στον ημιώροφο. Οταν έσπασε η τζαμαρία και πέταξαν τη μολότοφ, έβγαζε έναν καπνό που δεν έχω ξαναδεί, γιατί και άλλη φορά μας είχαν πετάξει μολότοφ».
• Αλλος εργαζόμενος έκανε λόγο για μία «ομάδα με οργάνωση, που είχε δομή και πήγαιναν συντεταγμένα, σαν στρατιωτικοί. Πήγαν επιτόπου να κάνουν αυτό το πράγμα».

Οι καταθέσεις για τις ευθύνες της τράπεζας

Πολλή συζήτηση είχε γίνει για το γεγονός ότι κάποιοι κράτησαν κλειδωμένους και μάλιστα με απειλή απόλυσης εργαζόμενους σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους, χωρίς κανένα μέτρο πυροπροστασίας, με ψευδείς βεβαιώσεις πυρασφάλειας, χωρίς έξοδο κινδύνου, χωρίς σχέδιο εκκένωσης και ενώ απέξω διαδήλωναν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.

Ας δούμε τι αναφέρει ανάμεσα σε άλλα το πόρισμα που συνέταξε ο επιθεωρητής: «Οι εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στην έξοδο κινδύνου του ισογείου, η οποία δεν έπρεπε να κλειδώνεται, προκειμένου να ανοίγει εύκολα και άμεσα από κάθε πρόσωπο που θα χρειαστεί να τη χρησιμοποιήσει. Αυτή άνοιγε μόνο αν έσπρωχνε κάποιος την "μπάρα πανικού" της θύρας και συγχρόνως πατούσε το κουμπί φορητού τηλεχειριστηρίου, που ήταν μοναδικό σε όλο τον χώρο και βρισκόταν στο γραφείο της διευθύντριας στο ισόγειο. Τη στιγμή του συμβάντος, με την ύπαρξη του καπνού, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να βρεθεί το τηλεχειριστήριο και να χρησιμοποιηθεί συγχρόνως με το σπρώξιμο της πόρτας για να ανοίξει η έξοδος κινδύνου».

Οι εργαζόμενοι της ΜΑΡΦΙΝ, στη δίκη του διευθύνοντος συμβούλου, του υπεύθυνου ασφαλείας του διατηρητέου κτιρίου, της διευθύντριας και της υποδιευθύντριας, είχαν επισημάνει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι πήγαν «ως πρόβατα επί σφαγήν». Από τις καταθέσεις αποκαλύφθηκαν τεράστιες ελλείψεις σε μέσα προστασίας, όπως ανυπαρξία εξόδου κινδύνου και πυροσβεστικών μέσων, μη εκπαίδευση του προσωπικού για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων.

• Ειδικότερα, οι εργαζόμενοι κατέθεσαν μεταξύ άλλων ότι η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, που δεν διέθετε πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη, ούτε εγκατάσταση. Δεν ήταν εκπαιδευμένο το προσωπικό στην αντιμετώπιση πυρκαγιών και το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά. Οι επικεφαλής της τράπεζας τους απαγόρευσαν κατηγορηματικά να φύγουν, ενώ τους επέβαλαν και να κλειδώσουν τις πόρτες.
• Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι στην πρώτη δίκη των τεσσάρων στελεχών της ΜΑΡΦΙΝ, όπου καταδικάστηκαν οι τρεις, η εισαγγελέας επεσήμανε πως οι κατηγορούμενοι «ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν εκκένωσαν το κατάστημα, το οποίο ήταν γυμνό και απροστάτευτο. Επρεπε να εκκενωθεί, όπως εκκενώθηκαν άλλες τράπεζες στην περιοχή εκείνη την ημέρα».
• «Δεν είχαμε το δικαίωμα να απεργήσουμε. Αν το είχαμε θα το ασκούσαμε. Υπήρχε τρομοκρατία», είχε αναφέρει υπάλληλος στη δίκη. Και πρόσθεσε: «Την ημέρα εκείνη ήταν όλα κλειστά, η Αθήνα έμοιαζε έρημη πόλη. Μόνο η τράπεζα ήταν ανοιχτή. Είχαμε αγωνία και ρωτούσαμε πότε θα φύγουμε. Οταν ξέσπασε η φωτιά παλεύαμε για τις ζωές μας. Δεν είχαμε εκπαιδευτεί ποτέ να κάνουμε οτιδήποτε...».

Υπάλληλος που για να σωθεί πήδηξε στο κενό επειδή υποχώρησε το σημείο, και έσπασε τα πλευρά του, είπε: «Δεν είχα επιλογή: 'Η θα έσκαγα ή θα πήδαγα. Θεώρησα ότι είχαν πεθάνει όλοι, γιατί δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου για να βγουν. Ολοι κάναμε σπασμωδικές κινήσεις, γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Δεν ήμασταν εκπαιδευμένοι. Χάσαμε χρόνο, γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Είχα την τύχη να βγω από την ταράτσα, αφού ένας συνάδελφος έσπασε μια καταπακτή. Το κτίριο δεν είχε άλλη έξοδο».