Αφιέρωμα στην Ειρήνη Γκίνη την πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε με απόφαση Έκτακτου Στρατοδικείου.

«Για σένα πλέκουν δαφνοστέφανα, οι καιροί κι αντιλαλούν απ' τα στερνά σου τα τραγούδια πόλεις, βουνά, λαγκάδια και ουρανοί. Δίπλα στο μνήμα σου, το μίσος μας λαμπαδά. Σ' ένα χωριό δασκάλα αν ήσουν ταπεινή τώρα περνάει απ' το σχολείο σου όλη η Ελλάδα».

Η Ειρήνη Γκίνη (Μίρκα Γκίνοβα), 24χρονη νηπιαγωγός από το χωριό Ξανθόγεια (Ρουσίλοβο) της Εδεσσας, ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε με απόφαση Έκτακτου Στρατοδικείου.

Γεννήθηκε το 1923 κοντά στη λίμνη του Οστρόβου. Οι γονείς της ήταν φτωχοί αγρότες σλαβομακεδόνες. Από μικρή ακόμα γεύτηκε τις πίκρες και τα βάσανα της ζωής. Εμεινε ορφανή από μητέρα και μεγάλωσε μέσα σε χίλια βάσανα και δυσκολίες. Η έλλειψη της μητρικής στοργής θέριευε τη δική της αγάπη στους βασανισμένους και κατατρεγμένους. Οι δυσκολίες της ζωής που γνώρισε από τα πρώτα βήματα, της δημιούργησαν χαρακτήρα αποφασιστικό, θαρραλέο, αγωνιστικό.
Αποφοίτησε το 1939 από το διδασκαλείο Νηπιαγωγών Καστοριάς, αλλά η δικτατορία του Μεταξά δεν την διορίζει επειδή είναι «μακεδονοπούλα». «Αυτό την έκανε να νιώσει πιο πολύ το ζυγό κάτω από τον οποίο στέναζε η πατρίδα». Το 1940 διορίστηκε προσωρινά νηπιαγωγός σε ένα χωριό της Εδεσσας. «Καλή δασκαλίτσα», έλεγε όλο το χωριό για τη Μίρκα.
Η Ειρήνη οργανώθηκε το 1942 στην ΕΠΟΝ ενώ το 1943 κατατάχθηκε στα αντάρτικα τμήματα του ΕΛΑΣ στο Καϊμακτσαλάν. Από το 1942 δουλεύει στο χωριό της παράνομα. Ξεσηκώνει τα κορίτσια της επαρχίας στον απελευθερωτικό αγώνα. Γίνεται ο εμψυχωτής της φλογερής νεολαίας μας.

Το καλοκαίρι του 1946, στο δάσος της Έδεσσας, κρύβονται η μικρή ανταρτοομάδα του Καϊμακτσαλάν.
200 χωροφύλακες και μαυροσκούφηδες κύκλωσαν το μέρος. Η Μίρκα ήταν με άλλους 6 συντρόφους, όλοι άοπλοι. Μόνο αυτή είχε ένα παραμπέλ. Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη... Χρειαζόταν σε τέτοιες στιγμές θάρρος, αποφασιστικότητα, αυτοκυριαρχία.
Πλησιάζουν... Η θαρραλέα Μίρκα δε χάνει το θάρρος της. Σηκώνει το παραμπέλ και σκοπεύει. Αλλά οι σφαίρες της είναι λίγες και εκείνοι είναι πολλοί. Ετσι πέφτει στα χέρια τους μαζί με τους συντρόφους της.
Παρά τα άγρια βασανιστήρια δε λύγισε. «Οι μαυροσκούφηδες με τα ξίφη, με τα νύχια, της ξέσκισαν το κορμί και τα ρούχα, της ξερίζωσαν τα μαλλιά, κι έτσι όπως ήταν τη γύριζαν στους δρόμους της Έδεσσας. Η Μίρκα κρατούσε ψηλά και περήφανα το κεφάλι. Χαμογελούσε στο λαό που έτρεχε να τη δει και να τη θαυμάσει, στο λαό που τόσο αγάπησε και για τον οποίο τόσο αφειδώλευτα αργότερα έδωσε και τη ζωή της.
Μετά από όλα τα βασανιστήρια, τη θάψανε ζωντανή ως το λαιμό και πυροβολούσαν πάνω της. Οχι μόνο υπομένει καρτερικά όλα τα βασανιστήρια, αλλά εμψυχώνει και τους συντρόφους της. «Ράψτε τα στόματα, σύντροφοι! Ούτε κουβέντα στους προδότες!»

Στις 25 Ιούλη 1946 μαζί με τους 6 συντρόφους της πέρασε από Έκτακτο Στρατοδικείο και καταδικάστηκε σε θάνατο. Τρεις μέρες μετά την καταδίκη οδηγήθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα στα Γιαννιτσά. Ήταν η πρώτη επίσημη εκτέλεση που εγκαινιαζόταν ύστερα από την ψήφιση των «έκτακτων μέτρων».
Στις 18 Ιούνη 1946 υιοθετήθηκε από τη Βουλή το Γ' ψήφισμα, το οποίο προέβλεπε την ίδρυση Έκτακτων Στρατοδικείων και καθόριζε ποινές θανάτου σε όποιον «στασίαζε», με σκοπό «να αποσπαστεί μέρος της ελληνικής επικράτειας», ενώ προέβλεπε μια σειρά κατασταλτικά μέτρα και απαγορεύσεις.
Στην ουσία, έβαλε τη σφραγίδα του νόμου του αστικού κράτους στην τρομοκρατία και τις δολοφονικές ενέργειες στις οποίες επιδίδονταν «παρακρατικές» ομάδες ενάντια στους κομμουνιστές σε όλη τη χώρα. Έτσι, η «μηχανή» των στρατοδικείων πήρε αμέσως μπροστά.

Δώδεκα εκτελέσεις μέσα σε πέντε μέρες

«Περήφανα αντιμετώπισε το εκτελεστικό απόσπασμα η Μίρκα. Σηκώθηκε, πλύθηκε, χτενίστηκε, ντύθηκε και τράβηξε αγέρωχη στον τόπο της εκτέλεσης, εμψυχώνοντας το λαό που παρακολουθούσε με κομμένη την αναπνοή. Σε όλο το δρόμο τραγουδούσε τη "Διεθνή" και άλλα επαναστατικά μακεδονικά τραγούδια. Δε δέχτηκε να της δέσουν τα μάτια. Κι όταν τα εγγλέζικα όπλα ορθώθηκαν για να κόψουν το νήμα με τα 23 χρόνια ζωής της Μίρκας, εκείνη σήκωσε περήφανα το κεφάλι και φώναξε:
"Πίσω μας έρχονται χιλιάδες, εκατομμύρια μαχητές της λευτεριάς. Εμείς αύριο θάμαστε στρατός και θα σας συντρίψουμε... Ζήτω το ΚΚΕ!"»

Το γράμμα του φαντάρου

«... Σας συγχαίρω για την κόρη που γεννήσατε. Αυτή δέχθηκε το θάνατο με το γέλιο στο στόμα, ηρωικά και ψύχραιμα, τραγουδώντας. Ολοι που παρεβρεθήκαμε στην περίεργη και άγρια εκείνη εικόνα θαυμάσαμε. Κατά τις 5.30 η ώρα εγώ πλησίασα κοντά της και τη ρώτησα μήπως θέλει τίποτα να γράψω στους γονείς της. Αυτή με κοίταξε ήσυχα και μου είπε: "Εγώ πεθαίνω σαν τίμιος άνθρωπος για κάτι στο οποίο ολοκληρωτικά πιστεύω. Για την καλυτέρευση όχι προσωπικά της δικής μου ζωής, αλλά για τη ζωή όλων των ανθρώπων"...»
Αυτά αναφέρει ένας από τους φαντάρους του εκτελεστικού αποσπάσματος στο γράμμα του προς τον πατέρα της Ειρήνης Γκίνη.
σσ. Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο «Μορφές Ηρώων»

Η Έλλη Αλεξίου για την Ειρήνη Γκίνη

«Η Γκίνη, δασκάλα, είναι η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε από στρατοδικείο με τους Αμερικανούς πια να εξουσιάζουν τον τόπο μας.... Το Στρατοδικείο Γιαννιτσών την καταδίκασε σε θάνατο και κει εκτελέστηκε στις 26-7-1946. Διηγούνται πως την παραμονή του θανάτου της στη φυλακή τραγουδούσε όλη τη νύχτα. Το ίδιο τραγουδούσε και στο αυτοκίνητο καθώς τη μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης. Το απόσπασμα το αντίκρισε με ψυχραιμία και παλικαριά. Στην έκθεση που στάλθηκε στο υπουργείο για τα καθέκαστα της εκτέλεσης αναφερόταν ανάμεσα στ' άλλα: "...Οι επτά καταδικασθέντες αντίκρισαν ψυχραίμως το εκτελεστικόν απόσπασμα. Και δεν εδέχθησαν να δεθούν οι οφθαλμοί των... Περισσοτέραν ψυχραιμία επέδειξαν η δασκάλα Ειρήνη Γκίνη, η οποία έψαλλε τον Υμνον της Διεθνούς και εκραύγαζεν υπέρ του ΚΚΕ".
Κι αν όλα αυτά δεν είναι ακριβή και μόνο αληθινό είναι πως τραγουδούσε και πως δε δέχτηκε να της δέσουν τα μάτια, και μόνο αυτά βροντοφωνάζουν τη λεβεντιά της».
(Από το βιβλίο της Ελλης Αλεξίου «Βασιλική Δρυς», Εκδόσεις «Καστανιώτη»)

Η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε, η δασκάλα Ειρήνη Γκίνη
Για σένα πλέκουν δαφνοστέφανα οι καιροί
κι αντιλαλούν απ’ τα στερνά σου τα τραγούδια
πόλεις, χωριά, λουλούδια κι ουρανοί.

Μπροστά στο μνήμα σου στέκει το μίσος μας λαμπάδα. Σ’ ένα σχολειό δασκάλα αν ήσουν ταπεινή τώρα περνάει απ’ το σχολειό σου όλη η Ελλάδα

Στις 25 Ιούλη του 1946 το έκτακτο Στρατοδικείο Γιαννιτσών καταδικάζει σε θάνατο 7 άτομα με την κατηγορία ότι αποτελούσαν την ένοπλη ομάδα ΝΟΦ (Λαϊκό Απλευθερωτικό Μέτωπο). Ανάμεσα τους και μια γυναίκα, η δασκάλα Ειρήνη Γκίνη. Ηταν «συμμορίτες», «αυτονομιστές» και «κακούργοι» κατά το κατηγορητήριο.
« Επτά ακόμα εχθροί της πατρίδας, επτά όργανα της αναρχίας και των ξένων… έπεσαν σήμερα υπό τας σφαίρας της Δικαιοσύνης της Πατρίδας… άπαντες ανταπέδωσαν τη ζητωκραυγή της Γκίνη την στιγμήν ακριβώς που η ομοβροντία του αποσπάσματος εξήπλωσε καταγής τα πτώματα επτά κοινωνικών και εθνικών αποβρασμάτων…» («ΦΩΣ» της Θεσσαλονίκης, Ιούλη 1946)

«Η Ειρήνη Γκίνη, τόσο στην κατάθεσή της, όσο και στην απολογία της είπε ότι είναι στέλεχος της ΝΟΦ και ότι όχι μόνο δεν έχει καμμιά σχέση με τις αυτονομιστικές κινήσεις, αντίθετα αγωνίζεται εναντίον των αυτονομιστικών ραδιουργιών που υποκινούν οι Άγγλοι.
(…)
Πρέπει να σημειωθεί ότι όπως αποκαλύφθηκε πανηγυρικά στη δίκη η Ειρήνη Γκίνη πολέμησε σ’ όλη την περίοδο της κατοχής με αυτοθυσία και ηρωισμό τους Οχρανίτες του Κάλτσεφ» («Ριζοσπάστης» 27/7/1946).
Η Μίρκα είχε πάρει μέρος σε πολλές επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ και ήταν μία από τους επικεφαλής στην ανατίναξη της αμαξοστοιχίας των γερμανών στο Μουχαρέμ Χάνι, κοντά στην Εδεσσα, τον Αύγουστο του 1944.
Την επομένη, 26/7/1946, εκτελούνται. Για πρώτη φορά ο ελληνικός στρατός τουφεκίζει γυναίκα. Ήταν μόλις 23 ετών… Ήταν επίσης μια από τις πρώτες εκτελέσεις με βάση το διαβόητο Γ’ Ψήφισμα που ακολούθησε τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 και οδήγησε σε εκατόμβες κομμουνιστών.
Την παραμονή της εκτέλεσής της, στη φυλακή η Ειρήνη Γκίνη τραγουδούσε όλη τη νύχτα. Το ίδιο και στο αυτοκίνητο που τους μετέφερε στον τόπο της εκτέλεσης. Αντίκρισε το εκτελεστικό απόσπασμα με ψυχραιμία και παλικαριά.

Ο Τύπος την επόμενη ημέρα έγραφε:
«…Οι εκτελεσθέντες αντίκρισαν ψυχραίμως το εκτελεστικόν απόσπασμα. Η νηπιαγωγός Ειρήνη Γκίνη έψαλλε τον Ύμνον της Διεθνούς και εζητοκραύγαζεν υπέρ του ΚΚΕ».

Μια μικρή δασκάλα εξευτέλισε και εκμηδένισε ηθικά ολόκληρο τον κόσμο της σαπίλας

 Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων απόδοσης τιμής στους αλύγιστους της ταξικής πάλης και των εορτασμών για τα 100χρονα του ΚΚΕ το Νοέμβρη του 2016, με μια συγκινητική εκδήλωση, η ΤΟ Πέλλας του ΚΚΕ τίμησε την κομμουνίστρια Ειρήνη (Μίρκα) Γκίνη και τους συντρόφους της, στα 70 χρόνια από την εκτέλεσή τους Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιώργος Χαβατζάς, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Την εκδήλωση άνοιξε η Καίτη Χατζηβασιλειάδου, Γραμματέας της ΤΟ Πέλλας, η οποία αναφέρθηκε και σε στοιχεία του βιογραφικού της Ειρήνης (Μίρκα) Γκίνη, που, μαζί με χιλιάδες άλλους, πέρασε στο πάνθεον των ηρώων των λαϊκών αγώνων.
Στη συνέχεια, έγινε ανάγνωση κειμένων από το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ, που αναφέρονται στη ζωή και τη δράση της Ειρήνης (Μίρκα) Γκίνη: Το «Πώς γνώρισα τη Μίρκα», από αφήγηση της σ. Ουρανίας Μπουκουβίνα, το «Πολυβολείο αφιερωμένο στη μνήμη της Ειρήνης Γκίνη» και το κείμενο «Ειρήνη Γκίνη» του Απόστολου Σπήλιου δημοσιευμένο στη στήλη «Σφυριές» του «Ριζοσπάστη» στις 28-7-1946.
Ακολούθησε απονομή τιμητικών πλακετών της ΤΟ Πέλλας του ΚΚΕ προς τους απογόνους των εκτελεσμένων λαϊκών αγωνιστών.
Στο χώρο της εκδήλωσης λειτούργησε έκθεση με ντοκουμέντα από το Αρχείο του ΚΚΕ που αφορούσαν την περίοδο της «λευκής τρομοκρατίας» (1945 - 1946), τη θέσπιση του Γ' Ψηφίσματος, το Εκτακτο Στρατοδικείο των Γιαννιτσών και την εκτέλεση των λαϊκών αγωνιστών.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και παρέλαβαν τις τιμητικές πλακέτες, απόγονοι της Ειρήνης Γκίνη, του Δημήτρη Λύμπα και του Γεώργιου Μουτσάκη, ενώ τις επόμενες μέρες κλιμάκιο στελεχών της ΤΟ Πέλλας του ΚΚΕ θα παραδώσει τις τιμητικές πλακέτες σε συγγενείς - απόγονους του Πέτρου Περτσεμλή, Γεώργιου Πρώγιου, Θωμά Μιχαήλ και Χρήστου Στογιάννη.
Ιδιαίτερη ήταν η στιγμή που δύο νεαροί, ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο Αχιλλέας Γκίτσας, παίζοντας ακορντεόν, ερμήνευσαν ζωντανά το πολυτραγουδισμένο στην περιοχή τραγούδι της Ειρήνης (Μίρκα) Γκίνη.

Η θυσία τους φωτίζει το δρόμο του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση

Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 27 Ιούλη 1946 & ξυλογραφία από το βιβλίο "1000 σκοτωμένα κορίτσια"

Στην ομιλία του, ο Γιώργος Χαβατζάς, αναφέρθηκε στο σκηνικό που είχε διαμορφωθεί εκείνη την περίοδο και στην περιοχή της Πέλλας, με τη «λευκή τρομοκρατία», το έργο τρομοκράτησης και εξόντωσης των λαϊκών αγωνιστών να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και το Γ' Ψήφισμα που κλιμάκωνε τις διώξεις σε βάρος των κομμουνιστών.

Οπως είπε, λίγες μέρες μετά την εκτέλεση των καταδιωκόμενων αγωνιστών, «το θεωρητικό περιοδικό του ΚΚΕ, η "Κομμουνιστική Επιθεώρηση", έγραφε στο κύριο άρθρο της: "Με την κατηγορία του «συμμορίτη», του «πράκτορα του σλαβισμού», δώδεκα ήρωες του ελληνοϊταλικού πολέμου και της Εθνικής Αντίστασης «δικάστηκαν» και καταδικάστηκαν σε τέσσερις διαφορετικές «δίκες» και εκτελέστηκαν μέσα σε μια εβδομάδα απ' τις 20 ως τις 27 του Ιούλη. Ανάμεσά σ' αυτούς, ένας Μουτσάκης που οργάνωσε στην Κατοχή τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της Εδεσσας κι ανατίναξε επί κεφαλής τμήματος του ΕΛΑΣ δύο γερμανικές αμαξοστοιχίες με πολεμικό υλικό στο Μουχαρέμ Χάνι και μια υπέροχη ηρωίδα σαν τη δασκάλα Ειρήνη Γκίνη, που πολέμησε σ' όλη την εποχή της Κατοχής τους οχρανίτες του Κάλτσεφ και που συνέχισε κι έπειτα απ' την απελευθέρωση ως τη σύλληψή της, την καταδίκη της και την εκτέλεσή της να πολεμάει τους αυτονομιστές της Μακεδονίας, που τους οργανώνουν και τους υποκινούν οι Αγγλοι".

Ολο αυτό το ποτάμι του αίματος ήταν, χωρίς αμφιβολία, προϊόν της λευκής τρομοκρατίας, που οδήγησε τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο και που τώρα, μέρες του καλοκαιριού του '46, είχε αποκτήσει μια τυπική νομιμότητα».

Επίσης, ο ομιλητής παρουσίασε στοιχεία που αφορούν και το νομό Πέλλας, όπως καταγράφονται στο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 12 Ιούνη 1946 με τίτλο: «Αποκορύφωμα της Μοναρχικής Τρομοκρατίας. Καταστρέφουν την Μακεδονία. Εκκαθαριστικές Επιχειρήσεις - Φρικιαστικά Εγκλήματα, Εμπρησμοί, Εκτοπίσεις - Ερήμωση», ενώ σημείωσε ότι ιδιαίτερης έντασης ήταν οι διώξεις που ασκήθηκαν και σε βάρος του σλαβόφωνου πληθυσμού της Πέλλας.

Κλείσ’ το βιβλίο | Την αυγή σφάξαν μια κόρη
Αιματοπότες άνθρωποι.
Κι όλη τη μέρα κλαίγαν τα δέντρα που είδανε το φόνο
Τέσσερα χιλιόμετρα έξω απ΄ τα Γιαννιτσά.
                    Ρίτα Μπούμη-Παπά

Η σύλληψη, τα βασανιστήρια και η εκτέλεση

Προς τα τέλη του Ιούνη του 1946 "καταδίδεται" στις διωκτικές αρχές της Εδεσσας το λημέρι "Μαργαρίτα - Λύκοι - Σωτηρία" και τις πρωινές ώρες της 7^ης Ιούλη του 1946, ισχυρές δυνάμεις χωροφυλακής και ΜΑΥδων (Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου), το περιζώνουν από παντού και ύστερα από μάχη κατορθώνουν από τους εκατό περίπου αγωνιστές, να συλλάβουν μόνο τους δέκα:

• Γκίνη Ειρήνη του Κων/νου, Δασκάλα ετών 27, κάτοικος Ξανθογείων
• Περτσεμλής ή Παπαδημητρίου Πέτρος του Ευαγγέλου, Ξυλουργός ετών 35, κάτοικος Εδεσσας
• Πρώγιος Γεώργιος του Νικολάου, Ξυλουργός ετών 29, κάτοικος Εδεσσας
• Μιχαήλ Θωμάς του Δημητρίου, Γεωργός ετών 55, κάτοικος Βρυττών
• Στογιάννης Χρήστος του Γεωργίου, Εργάτης ετών 46, κάτοικος Εδεσσας
• Λύμπας Δημήτριος του Αναστασίου, Γεωργός ετών 40, κάτοικος Αγρα Πέλλας
• Μουτσάκης Γεώργιος του Κων/νου, Κουρέας ετών 37, κάτοικος Πλαγιάς Παιονίας Κιλκίς
• Σιπάκης Λάζαρος του Κων/νου, Γεωργός ετών 60, κάτοικος Αρνισσας
• Ασπασία συζ. Γεωργίου Μουτσάκη, Οικιακά ετών 26, κάτοικος Πλαγιάς Παιονίας Κιλκίς
• Μαυροπουλίδου Ειρήνη του Γεωργίου, Νοσοκόμα ετών 33, κάτοικος Εδεσσας

Ως αργά το απόγευμα, τους κακοποιούν ώρες ολάκερες. Τους καταματώνουν. Τους περνούν τις χειροπέδες και τους κατεβάζουν στους Λύκους, κλείνοντάς τους στο εκκλησάκι του νεκροταφείου.
Στις 8 Ιούλη τους κατεβάζουν όλους μπροστά στο σχολείο των Λύκων και καλούν τους κατοίκους να τους υποδείξουν ποια ή ποιος από τους συλληφθέντες, τους ζήτησαν ή πήραν τρόφιμα, ρουχισμό, οπλισμό κ.λπ. αλλά κανείς από τους κατοίκους δεν υπόδειξε ούτε έναν.
Την ίδια μέρα, προς το απόγευμα, πεζοπορώντας τους, νηστικούς, με δύο από τους αγωνιστές τραυματισμένους (την Μαυροπουλίδου και τον Πρώιο), με τα ρούχα ολονών τους ματωμένα, τους φέρνουν δεμένους στο Κλεισοχώρι Εδεσσας και από εδώ "νικητές και τροπαιούχοι" με την Μίρκα μπροστά, μπαίνουν στην Εδεσσα και αφού τους περπατήσουν στους κεντρικούς δρόμους της, κάτω από τις ύβρεις, τα γιουχαΐσματα και τις απειλές των "αγανακτισμένων" πολιτών καταλήγουν στη Διοίκηση Χωροφυλακής, και τους κλείνουν όλους μέσα σ' ένα βρώμικο κρατητήριο.

Στις 17 Ιούλη 1946, τους μεταφέρουν, πραγματικά σωματικά πτώματα από τα βασανιστήρια, στα Γιαννιτσά. Η αστυνομία τους ρίχνει όλους μαζί σε ένα μπουντρούμι.
Όπως στην Έδεσσα, έτσι κι εδώ, τους απαγόρευαν γιατρούς και φάρμακα, για τα βαριά τραύματα που τους άνοιξαν, τους στέρησαν ακόμα και επί μέρες και αυτό το σκυλίσιο συσσίτιό τους και το πιο αφόρητο απ' όλα που τους απαγόρεψαν την επίσκεψη των γονέων τους.
Φθάνοντάς τους σ' αυτήν την κατάσταση, στις 23 Ιούλη 1946, τους παραπέμπουν, με βάση το από 18.6.46 Γ' Ψήφισμα, στο Εκτακτο Στρατοδικείο Γιαννιτσών, με την κατασκευασμένη κατηγορία, "Μετοχή εις αυτονομιστικήν προδοτικήν ένοπλον ομάδα σκοπούσαν απόσπασιν μέρους της Ελληνικής Επικρατείας".
(...)
Το Εκτακτο Στρατοδικείο Γιαννιτσών καταδίκασε τους 7 πρώτους αγωνιστές σε θάνατο, οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από τις ριπές των όπλων του εκτελεστικού αποσπάσματος, στις 26 Ιούλη 1946, στις 6 η ώρα το πρωί, ενώ σε πολύχρονη φυλάκιση τους άλλους 3.

Σύμφωνα με όσα έγραψε ο Τύπος μετά τις εκτελέσεις, οι αγωνιστές αντίκρισαν το απόσπασμα σαν πραγματικοί ήρωες. Δε δείλιασαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι, δεν παρακάλεσαν για τη ζωή τους. Ησαν αγωνιστές που είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στην πατρίδα και στον αγώνα για τη λευτεριά, την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή δημοκρατία. Επίσης, πολλοί απ' αυτούς ήσαν μέλη του ΚΚΕ, διαπαιδαγωγημένοι και συνηθισμένοι να ζουν παρέα με το θάνατο. Γι' αυτό, όταν στάθηκαν απέναντί του, τον χαιρέτησαν προφέροντας το όνομα του Κόμματος, που συμβόλιζε το πάθος τους για μια καλύτερη ζωή, για μια δικαιότερη κοινωνία.

(...)
Ο τότε Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης τόνιζε, μεταξύ άλλων, στις 28 Ιούλη 1946, στο κεντρικό άρθρο του "Ριζοσπάστη" με τίτλο, "Καινούργιες κρίσιμες στιγμές αν ο κάθε Έλληνας ακολουθήσει το δρόμο της Ελλάδας": "Μια μικρή δασκάλα η Ειρήνη Γκίνη, αυτή μονάχη εξευτέλισε και εκμηδένισε ηθικά ολόκληρο τον κόσμο της σαπίλας. Πώς φαντάστηκαν, όταν έχουν και μόνο το παράδειγμα της Γκίνη, ότι μπορούν να φτάσουν κάπου με τα εκτελεστικά αποσπάσματα; Ανοίγουν μόνο μεγαλύτερο το χάσμα και πληθαίνουν τους λογαριασμούς. Και αυτοί θάρθει μια μέρα πού θα εξοφληθούν. Γι' αυτό πρέπει να είναι περισσότερο από βέβαιοι..."
(...) Το Κόμμα μας είναι περήφανο για τη μεγάλη στρατιά των ηρώων και ηρωίδων που διαπαιδαγώγησε.
Είμαστε περήφανοι για τους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, που έδωσαν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, για να πάρει σάρκα και οστά το όραμα ενός νέου κόσμου χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς φασισμό, χωρίς κρίσεις, ανεργία και πολέμους, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Μπροστά στο γιορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματός μας, η ανάδειξη του αγώνα όλων όσοι κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα στις πιο δύσκολες συνθήκες των εκτοπίσεων, της φυλακής και των εκτελέσεων έχει τεράστια σημασία.

70 χρόνια από την εκτέλεση της Ειρήνης Γκίνη, της Μίρκας και των 6 συντρόφων, τιμάμε την προσφορά τους και εμπνεόμαστε από τον αγώνα τους.

Οι θυσίες και τα βάσανά τους δεν πήγαν χαμένα, συνεχίζουν να φωτίζουν τις "λεωφόρους του μέλλοντος", του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Συνεχίζουν να μας εμπνέουν, να μας γεμίζουν με ταξικό μίσος για τους εκμεταλλευτές και την εξουσία τους, να μας γεμίζουν περηφάνια, να μας δίνουν αντοχή και δύναμη για τη συνέχεια του αγώνα μας.
Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι δύσβατος, όπως και ότι τα πιο δύσκολα βρίσκονται μπροστά. Αλλά έχουμε βαθιά πίστη στην εργατική τάξη, στις ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις.

 

 

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά 2021

 

• Στο δρόμο των εργατών του Σικάγο του 1886.
• Στο δρόμο των εργατών της Θεσσαλονίκης το Μάη του 1936.
• Στο δρόμο των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή από τους ναζί την Πρωτομαγιά του 1944.

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι του στους εργάτες και τις εργάτριες, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, στους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, στους μετανάστες και πρόσφυγες, στους ανέργους.

Η Πρωτομαγιά είναι μέρα αγώνα και μνήμης, μέρα τιμής για την εργατική τάξη, για την προσφορά της στην κοινωνική πρόοδο, στην πάλη για μια νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Η διαχείριση της πανδημίας και οι συνέπειές της στους εργαζόμενους προσέθεσαν ένα ακόμη έγκλημα στη μακάβρια λίστα με τα εγκλήματα του καπιταλισμού. Αποδείχτηκε ότι οι αντιθέσεις σε μία άδικη, ταξική κοινωνία όχι μόνο δεν γεφυρώνονται σε περιόδους, όπως αυτές της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται περισσότερο.

• Την ίδια στιγμή που συνάνθρωποί μας πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ στα αθωράκιστα δημόσια νοσοκομεία, ο ιδιωτικός τομέας όχι απλά δεν επιτάσσεται αλλά θησαυρίζει πάνω στις ελλείψεις του δημόσιου τομέα.
• Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της ανθρώπινης εργασίας προσέφερε αποτελεσματικά εμβόλια και φάρμακα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, το εμβόλιο παραμένει χρυσοφόρο εμπόρευμα. Αντί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε αυτά, κυριαρχούν το κυνήγι του κέρδους και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί πάνω στα εκατομμύρια των νεκρών της πανδημίας.
• Η πανδημία αποδεικνύεται «χρυσή ευκαιρία» για τη μεγάλη εργοδοσία για να εφαρμόσει σε γενικευμένη κλίμακα πιο εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, όπως οι απλήρωτες υπερωρίες και η τηλεργασία, που καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής.

Τα παραπάνω αποτελούν τον κανόνα της διαχείρισης της πανδημίας στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Αυτήν την πολιτική ακολούθησε και η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας σταθερά σαν προτεραιότητα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας και των δικαιωμάτων του λαού.

Το γεγονός ότι τα ίδια τραγικά αποτελέσματα αντιμετωπίζουν οι λαοί σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε αυτές των κατ' όνομα «προοδευτικών» κυβερνήσεων, δεν δικαιώνει την οικονομική κυριαρχία και εξουσία του κεφαλαίου. Αντίθετα αποδεικνύουν ότι η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται σε κάποια μορφή διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αλλά στην ανατροπή της, για μία νέα κοινωνική οργάνωση που στο επίκεντρο της οικονομίας θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών, με την εξουσία στα χέρια του εργαζόμενου λαού.

Μόνο σε αυτόν το δρόμο τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και τεχνολογίας μπορούν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, εξασφαλίζοντας ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων.

Η ανάκαμψη των κερδών των λίγων σημαίνει εφιαλτική ζωή για τους πολλούς

Χωρίς να έχει ξεπεραστεί η πανδημία, τα κράτη και οι κυβερνήσεις προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Ο στόχος της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση δεν θα φέρει την αποκατάσταση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων που έγιναν θρύψαλα την περίοδο της πανδημίας. Αφορά μόνο την ανάκαμψη των κερδών των λίγων. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση της περιόδου 2008 - 2016. Αποδεικνύεται ότι ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής οικονομίας, «κρίση - ανάπτυξη», προσθέτει μόνο νέα βάρη στους εργαζόμενους.

Αυτό επιβεβαιώνει και το «Σχέδιο Ανάκαμψης» της κυβέρνησης, που από τη μία περιέχει νέα προνόμια για το κεφάλαιο και από την άλλη νέα αντεργατικά μέτρα, προαπαιτούμενα για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Η ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης, που χαιρέτισαν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, είναι η αφορμή για ένα νέο κύμα παραπλάνησης του ελληνικού λαού και εξωραϊσμού της ΕΕ. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι ούτε η ΕΕ μπορεί να έχει φιλολαϊκό πρόσημο, ούτε η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να συναντηθεί με τις ανάγκες του λαού.

Τι δεν λένε:

• Για κάθε εκταμίευση από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να νομοθετούνται δρομολογημένα, αντεργατικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστούν τα κέρδη των νέων επενδύσεων με το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ενώ την «πράσινη» ανάπτυξη θα την διπλοπληρώνει ο λαός και με «πράσινους» φόρους, πανάκριβη Ενέργεια, καταστροφή του περιβάλλοντος.
• Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ προέρχονται από τους λαούς και θα κατευθυνθούν στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης.
• Ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ δεν θα πάει στη δημόσια Υγεία, στην Εκπαίδευση, στους μισθούς, στις συντάξεις, στη βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών, σε έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, σε στήριξη των μικρών επαγγελματιών.

Το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ είναι μία νέα, βαριά αλυσίδα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Δεν είναι ένα «ουδέτερο» αναπτυξιακό εργαλείο, αλλά εργαλείο για τους ομίλους της Ευρώπης για να βγουν από τη νέα καπιταλιστική κρίση και να διατηρήσουν τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό που δυναμώνει.

Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!

Κάθε βήμα προς τα μπρος για το καπιταλιστικό σύστημα σημαίνει πολλά βήματα πίσω για τη ζωή και τα δικαιώματα του λαού.

Κυβέρνηση, ΕΕ, μεγάλη εργοδοσία ετοιμάζουν τη νομοθέτηση της 10ωρης δουλειάς.
Για πρώτη φορά μετά την κατάργηση του 10ωρου το 1920, η κυβέρνηση επαναφέρει το 10ωρο παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!

Το νομοσχέδιο βάζει μπουρλότο στη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Με το νομοσχέδιο πλέον το πόσο δουλεύουν, αμείβονται, ξεκουράζονται οι εργαζόμενοι θα καθορίζεται από την ατομική συμφωνία κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου με την εργοδοσία. Παράλληλα επιχειρείται να δοθεί πλήγμα στα εργατικά συνδικάτα, θέτοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα και συνολικά στη συνδικαλιστική δράση για να έχει λυμένα τα χέρια η εργοδοσία να ξεσαλώνει στις πλάτες των εργαζομένων.

Το γεγονός ότι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έβαζαν και από ένα λιθαράκι στην ενσωμάτωση των Οδηγιών της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν καθιστά λιγότερο ένοχη την κυβέρνηση της ΝΔ. Καθιστά εξίσου εγκληματικές όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Διατήρησαν και χειροτέρευαν διαρκώς το νομοθετικό πλαίσιο της ευελιξίας και του χτυπήματος στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις των μεγάλων ομίλων και της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή ο στόχος της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν υπηρετείται μόνο με την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με τους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς.

Η χώρα μας είναι βουτηγμένη «ως το λαιμό» στα επικίνδυνα, πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που στόχο έχουν να ανακόψουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, της Κίνας, της Ρωσίας κ.ά. Ολη η περιοχή μυρίζει μπαρούτι. Το ενδεχόμενο ακόμα και μίας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι ορατό. Η χώρα μας, αποτελώντας ορμητήριο του ΝΑΤΟ, έχει μετατραπεί σε στόχο.

Στο φόντο αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών στην περιοχή, το «παζάρι» ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας αναβαθμίζεται και προετοιμάζεται συμβιβασμός για τη συνεκμετάλλευση στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, με μεσολαβητές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτές οι εξελίξεις είναι η κύρια απειλή για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Ο αγώνας για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα σχέδιά τους, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι ζήτημα ζωής!

Πριν ένα χρόνο η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργατικών συνδικάτων στο Σύνταγμα έδωσε «σήμα» ανάτασης, έμπνευσης και δύναμης, εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων.

Η «οργανωμένη απειθαρχία» άνοιξε δρόμο στο εργατικό - λαϊκό κίνημα να αχρηστεύσει άδικες απαγορεύσεις, συκοφαντίες και πάνω απ' όλα την επιχείρηση της κυβέρνησης και της μεγάλης εργοδοσίας να βάλουν στον γύψο τους αγώνες. Ηταν απάντηση στην κρατική καταστολή που αποτελεί συστατικό της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν.

Ανοίχτηκε ένας σπουδαίος δρόμος ώστε και μέσα στην περίοδο των lockdown να βρουν τρόπο να εκφραστούν οι δίκαιες διεκδικήσεις του λαού και της νεολαίας.

Σήμερα, με μεγαλύτερη ορμή υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, προβάλλοντας τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Είναι η ώρα η εργατική τάξη, ο λαός να αξιοποιήσουν τα δικά τους «όπλα» στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου!

• Η πάλη μπορεί να είναι αποτελεσματική όταν στοχεύει την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και δεν εγκλωβίζεται στα εναλλακτικά σενάρια της αστικής διαχείρισης, στις διαφορετικές πολιτικές των αστικών κομμάτων. Μόνο αυτός ο αγώνας μπορεί να στήσει εμπόδια στις «ανατροπές του αιώνα».
• Να δυναμώσει η οργάνωση στα ταξικά εργατικά συνδικάτα, στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις μαζικές οργανώσεις των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων. Απέναντι στη δύναμη του κεφαλαίου αντιπαραθέτουμε τη δύναμη της οργανωμένης δράσης και της κοινωνικής συμμαχίας, για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
• Ολη η πείρα στη χώρα μας δείχνει πως ό,τι κέρδισε ο λαός μας το κέρδισε με τους δικούς του αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Ο τροχός της Ιστορίας δεν έχει σταματήσει. Σήμερα, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στην Ελλάδα και παγκόσμια, προβάλλει πιο επιτακτικά η ανάγκη για μια νέα ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης, για την εργατική εξουσία.

Το σημερινό σύστημα μπορεί μόνο να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο εργατικός έλεγχος και η συμμετοχή σε όλα τα όργανα εξουσίας, από κάτω προς τα πάνω, μπορεί να οδηγήσουν στην ευημερία του λαού, στην ειρήνη και την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Η 1η Μάη έρχεται από το παρελθόν αλλά δείχνει το δρόμο για το μέλλον!
Το βαρύ της φορτίο βρίσκει δικαίωση στις καθημερινές μάχες των εργαζομένων και του λαού για το δικό τους δίκιο, στη μεγάλη υπόθεση του αγώνα για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
ΣΤΙΣ 6 ΜΑΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

 

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει

Πάνε 30 χρόνια από τότε που το ΚΚΕ είχε κάνει επίκεντρο της πολιτικής του το περίφημο («ξύλινο» κατά ορισμένους ένθεν και ένθεν παροικούντες) σύνθημα «πέντε κόμματα - δύο πολιτικές», αναδεικνύοντας τη μοναδική διαφορετική πολιτική πρόταση ερχόταν από το Κόμμα της εργατικής τάξης.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι, το αστικό πολιτικό σκηνικό μεταμορφωνόταν (άλλαζε ο Μανωλιός …), αλλά η αγάπη, αγάπη και παθιασμένος έρωτας "για να σε εκδικηθώ σου σκίζω τις φωτογραφίες ...τις ζωγραφιές σου τα πόστερ που αγαπούσες και βάφω τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσες" –ας θυμηθούμε εν τάχει

• 1993 πρόωρες εκλογές μετά από την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη κερδήθηκαν με ευρεία πλειοψηφία (46,88%) από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος επέστρεψε στην εξουσία και σχημάτισε την τρίτη και τελευταία κυβέρνησή του
• 1996 ΠΑΣΟΚ – 1^η κυβέρνηση Σημίτη
• 2000 πρόωρες εκλογές ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ: ΠΑΣΟΚ & ΝΔ στήθος με στήθος (43,79-42,74%, αλλά 158-125 έδρες) 2^η κυβέρνηση Σημίτη
• 2004 (πρόωρες με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής)  ΝΔ 45,36% 165 έδρες, ΠΑΣΟΚ 40,55% 117 έδρες – 1^η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή  
• 2007 ΝΔ 41,87% - 2^η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή  
• 2009 (πρόωρα, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο 3231|2004 –πριμ στο πρώτο κόμμα 40 έδρες), το ΠΑΣΟΚ παίρνει 43,92% (160 έδρες) - κυβέρνηση ΓΑΠ
• 2012: Νέο πολιτικό σκηνικό με πρώτη ΝΔ 18,85% (108 έδρες), Συνασπισμό 16,78% (52), ΠΑΣΟΚ 13,18% (41) ΑνΕλ 10,62% (33), ΚΚΕ 8,48% (26), Χρυσή Αυγή 6,97% (21) & ΔημΑρ 6,11% (19) –αποχή ~35% υπηρεσιακή κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου, στις επαναληπτικές σχηματίστηκε η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, για να φτάσουμε στην 1^η & 2^η φορά «αριστερά» …
• 2015 (με αποχή 36,13%) Συριζα 36,34% ΝΔ 27,81% τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή με 6,28% «Ποτάμι» 6,05% & και ΑνΕλ 4,75% 17 έδρες, καταποντισμός του ΠΑΣΟΚ (4,68%) – για την ιστορία το ΚΚΕ πήρε 5,47%: 1^η κυβέρνηση ΣυριζαΑνελ  …και η ζωή συνεχίζεται!

Μνημόνια επί μνημονίων τα νέα κόμματα άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, αλλά το σύνθημα του Κομμουνιστικού Κόμματος παραμένει επίκαιρο αφού οι πολιτικές προτάσεις στη χώρα παραμένουν δύο.

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει
μας διοικεί μας τυραννά μας γονατίζει μας χαλά
κι αυτή μας ανασταίνει

Όλο νόμοι κι αστυνόμοι και σπανίως υπονόμοι
το κακό παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει

Το «ιστορικό τραγούδι -1981, είναι Χρήστου Νικολόπουλου σε στίχους  Μανώλη Ρασούλη 1^η εκτέλεση  Γιώργος Νταλάρας, από το ομώνυμο άλμπουμ,  εδώ το ακούμε από τον Δημήτρη Κοντογιάννη)

Η διαχρονική θέση του Κόμματος «"τόσα" κόμματα - δύο πολιτικές» αποτελεί αποκρυστάλλωμα του προβληματισμού σε σχέση με τον πολιτικό χάρτη της χώρας, έτσι όπως διαμορφώνεται τα τελευταία –τουλάχιστον 30, χρόνια, βασίζεται στη μέθοδο της "συγκεκριμένης ανάλυσης και κατάστασης"  καθορίζοντας, όχι μόνο συνθηματολογικά, την επιθετική πολιτική του ΚΚΕ, απέναντι στην άρχουσα τάξη και τις πολιτικές της εκφράσεις ή εφεδρείες, που κάθε φορά επιλέγει για να προωθήσει και να εξασφαλίσει τα συμφέροντα και την κυριαρχία της.
Μπορούμε σήμερα να αμφιβάλλουμε για την ορθότητα αυτής της επιλογής; να κρίνουμε ότι μας εμπόδισε στο άνοιγμα της πολιτικής μας στους εργαζόμενους και στη νεολαία; ΟΧΙ βέβαια!

Η ζωή έδειξε πως στο βαθμό που παλεύουμε ολοκληρωμένα, σε κάθε χώρο, βαθαίνοντας την ανάλυσή μας, αποδεικνύοντας με συγκεκριμένα επιχειρήματα, τη στάση των άλλων πολιτικών δυνάμεων, η θέση του Κόμματος βρίσκει απήχηση: έχει αποτελέσματα, δημιουργεί ρήγματα στις συνειδήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας, που είναι εγκλωβισμένοι στις συντηρητικές αντιλήψεις κυρίως της σοσιαλδημοκρατίας.
Αποτελεί καταγραμμένη θετική εμπειρία, όσο κι αν είναι ακόμα πίσω απ' τις προσδοκίες μας ή τις δυνατότητές μας.
Που δεν έχει καμιά σχέση με τα εκλογικά ποσοστά μας.
Κάθε υποχώρηση από τη γραμμή «"τόσα" κόμματα - δύο πολιτικές» -επικαιροποιημένη ως «ΚΚΕ-Κόμμα παντός καιρού» σημαίνει πισωγύρισμα μπροστά στις δυσκολίες και σ' ένα βαθμό συμβιβασμό με τους αρνητικούς συσχετισμούς και άνοιγμα της πόρτας σε λογικές που δοκιμάσαμε στο παρελθόν και δεν ήταν καθόλου ωφέλιμες, ούτε για το Κόμμα, ούτε πολύ περισσότερο για τον προσανατολισμό του αγώνα της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

Που τα θυμηθήκαμε αυτά; θα μου πείτε και τι σχέση έχουν με το σκοτεινό –για τη λαϊκή οικογένεια, σημερινό τοπίο;
«Δράστης» και φυσικός αυτουργός ο ΓΓ του ΚΚΕ, που έδωσε πάλι ρεσιτάλ στη Βουλή πριν λίγο
“Παρακολουθώντας τη συζήτηση θυμήθηκα ένα σουρεαλιστικό ποίημα που λέγαμε πολύ παλιά. “Αραμπάδες και καρούλια ραπανάκια & μαρούλια μια παντόφλα στο κρεβάτι, βάσανα που ‘χει η αγάπη ωραία που ‘ναι η Λιβαδειά χωρίς καμιά αιτία”. Τόση ψυχεδέλεια!

• “Ο ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα διαμαρτύρεται για την κατάσταση στον τομέα της ενημέρωσης, έχει βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε αυτό το τηλεοπτικό τοπίο.
• Μας λέγατε επί λέξει: «Τα κανάλια είναι σπορ για μεγάλα πορτοφόλια»!!! Να τα χαίρεστε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ τα μεγάλα πορτοφόλια! Γιατί τα μεγάλα πορτοφόλια, την ενημέρωση την οργανώνουν με βάση τα δικά τους οικονομικά & επιχειρηματικά συμφέροντα & με βάση την πολύμορφη διαπλοκή που επιδιώκουν με το πολιτικό σύστημα & τα κυβερνώντα κόμματα.
• Ανακάτεμα της τράπουλας & αποτύπωση των νέων συσχετισμών στο επιχειρηματικό πεδίο: αυτή ήταν η ουσία του νόμου Παππά & του διαγωνισμού για τις άδειες.

Δεν είναι τυχαίο πως μετά τον διαγωνισμό, ξεκίνησαν οι εκπτώσεις προς τους μεγαλοϊδιοκτήτες για το αντίτιμο που έπρεπε να καταβάλλουν, υπήρξαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για άλλες δραστηριότητές τους & τελικά ήρθε η κυβέρνηση ΝΔ να τους χαρίσει την ετήσια δόση της τάξης των 3,5 εκ. €
Για την ακρίβεια 3.400.000€. Τους βάζετε να καταβάλλουν και 50 χιλιάδες. Μην είστε τόσο σκληροί!
Τους χαρίζετε χρήματα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για το δημόσιο σύστημα υγείας, τα ΜΜΜ, τα σχολεία.

Σε κάθε περίπτωση για το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο.
Όλες, μα όλες οι κυβερνήσεις, ανάμεσα σε αυτές και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τώρα της ΝΔ, προσπαθούν να παίξουν πολιτικά παιχνίδια με τα ΜΜΕ & με τους μεγαλοεπιχειρηματίες που ελέγχουν την Ενημέρωση

Επανέλαβε ότι οι ώρες και οι μέρες είναι πολύ κρίσιμες με την πανδημία, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας ιδίως στους χώρους εργασίας, να «τρέξουν» οι εμβολιασμοί, να θωρακιστεί το σύστημα υγείας και να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας.
Ειδικά για την άρνηση της κυβέρνησης να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα, υπογράμμισε πως είναι αδιανόητο και εγκληματικό, προσθέτοντας πως αυτό το έγκλημα στο βωμό του κέρδους, ούτε ξεχνιέται, ούτε παραγράφεται.

Ως προς την πρόταση της ΝΔ, ανέφερε πως δεν τεκμηριώνεται με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία που είναι σε γνώση των κομμάτων και πρόσθεσε πως θα μπορούσε να γίνει μια εξεταστική που θα διερευνήσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης.
Σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε πως προσπάθησε να μπει στο παιχνίδι της ενημέρωσης με νέα τζάκια.

Αναφέρθηκε επίσης στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και σημείωσε ότι οι αποφάσεις για την στάση της Τουρκίας εκθέτουν τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου.

Παραθέτουμε αναλυτικά την ομιλία του ΓΓ του ΚΚΕ, που ξέρει να σπάει κόκαλα:

 

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Παρακολουθώντας από το πρωί τη σημερινή συζήτηση στη Βουλή μου ήρθε στο νου ένα ποίημα σουρεαλιστικό, που λέγαμε στα παιδικά μας χρόνια πολύ παλιά.

“Αραμπάδες και καρούλια
ραπανάκια και μαρούλια
μια παντόφλα στο κρεβάτι,
βάσανα που ‘χει η αγάπη
ωραία που ‘ναι η Λιβαδειά
χωρίς καμιά αιτία”.

Τόση ψυχεδέλεια!

Την ώρα που η πανδημία έχει χτυπήσει “κόκκινο”, την ώρα που τα ρεκόρ σπάνε το ένα μετά το άλλο σε κρούσματα και σε διασωληνωμένους, την ώρα που το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει καταρρεύσει και το ιδιωτικό όχι μόνο δεν επιτάσσεται, αλλά κάνει και χρυσές δουλειές από πάνω, την ώρα που επιβάλλονται νέα σούπερ μνημόνια, τι πιο βολικό, τι πιο αποπροσανατολιστικό από μια συζήτηση για τη σύσταση μιας ακόμη Προανακριτικής Επιτροπής…

Έχουμε χάσει το μέτρημα τα τελευταία χρόνια.

Πλείστες όσες Προανακριτικές, Εξεταστικές Επιτροπές, που συστήνονται, που προσφέρουν θέαμα και που στο τέλος απλά συγκαλύπτουν τις βαθύτερες αιτίες της διαπλοκής των διαφόρων αστικών κομμάτων με τα διάφορα επίσης οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αλήθεια, αυτό που επείγει σήμερα είναι μια ακόμη τέτοια Προανακριτική;

Για τον λαό και τα προβλήματά του σίγουρα όχι.

Ωστόσο, για τις εκάστοτε κυβερνήσεις, για το αστικό πολιτικό σύστημα, συζητήσεις σαν τη σημερινή, θεωρούνται και “οξυγόνο”, για να κρύβουν την άθλια πραγματικότητα και για να συντηρούν μια αποπροσανατολιστική διπολική αντιπαράθεση.
Για αυτήν καθεαυτή τη συγκρότηση Προανακριτικής Επιτροπής έχει ήδη τοποθετηθεί ο εισηγητής μας, οι βουλευτές μας.
Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι η πρόταση της ΝΔ δεν τεκμηριώνεται με τα μέχρι τώρα στοιχεία, που είναι σε γνώση των κομμάτων. Βεβαίως, θα μπορούσε στη Βουλή να συσταθεί μια Εξεταστική Επιτροπή ώστε να διερευνηθούν όλες οι πτυχές της υπόθεσης και οι ευθύνες που απορρέουν για πολιτικά πρόσωπα και πρώην υπουργούς.

Σε κάθε περίπτωση για το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο. Όλες, μα όλες οι κυβερνήσεις, ανάμεσα σε αυτές και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τώρα της ΝΔ, προσπαθούν να παίξουν πολιτικά παιχνίδια με τα ΜΜΕ, με τους μεγαλοεπιχειρηματίες που ελέγχουν την ενημέρωση.

Φυσικά, για πολλά χρόνια ο χώρος αυτός ήταν προνομιακό πεδίο τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Κι εν πολλοίς εξακολουθεί να είναι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να μπει στο παιχνίδι των Μέσων Ενημέρωσης, επιχειρώντας μια αναδιανομή της πίτας ανάμεσα πάλι σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, με νέα τζάκια δίπλα στα παλιά, και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή που το παλιό ιδιοκτησιακό καθεστώς των Μέσων Ενημέρωσης είχε φτάσει σε τέλμα, εξαιτίας και της δεκαετούς οικονομικής κρίσης.
Ανακάτεμα της τράπουλας και αποτύπωση των νέων συσχετισμών στο επιχειρηματικό πεδίο, αυτή ήταν η ουσία και ο βαθύτερος σκοπός του νόμου Παππά και του διαγωνισμού για τις άδειες.
Και δεν ήταν φυσικά η προστασία του αγαθού της ενημέρωσης ή το να πληρώσουν οι καναλάρχες για τις άδειες.

Και είμαστε σίγουροι ότι η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε προσπάθεια να διευκολύνει επιχειρηματίες που ήταν εκείνη την περίοδο κοντά σε αυτήν.
Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι μετά τον διαγωνισμό ξεκίνησαν οι εκπτώσεις προς τους μεγαλοϊδιοκτήτες για το αντίτιμο που έπρεπε να καταβάλουν, ότι υπήρξαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για άλλες δραστηριότητές τους και τελικά εν μέσω πανδημίας ήρθε η κυβέρνηση τώρα της ΝΔ να τους χαρίσει βέβαια ολόκληρη την ετήσια δόση της τάξης των 3,5 εκατ. ευρώ, για την ακρίβεια 3.400.000 ευρώ. Τους βάζετε να καταβάλουν και 50 χιλιάδες. Μην είστε τόσο σκληροί!
Τους χαρίζετε χρήματα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη στήριξη του δημοσίου συστήματος Υγείας, για τα σχολεία, για μέσα μεταφοράς, για να στηριχθούν εργαζόμενοι, για να καλυφθούν άλλες επείγουσες ανάγκες και πολλά προβλήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, που σήμερα διαμαρτύρεται για την κατάσταση στον τομέα της ενημέρωσης, έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σε αυτό το τηλεοπτικό τοπίο.

Γιατί κι αυτός παρέδωσε την ενημέρωση στα μεγάλα συμφέροντα.

Όταν ψηφιζόταν ο νόμος Παππά και εμείς σας λέγαμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει πραγματική, αντικειμενική ενημέρωση όταν αυτή είναι στα χέρια των μεγάλων επιχειρηματιών, τότε εσείς είχατε καβαλήσει το καλάμι και τι μας λέγατε; Και μάλιστα, επί λέξει; “Τα κανάλια είναι σπορ για μεγάλα πορτοφόλια”(!!!) λέγατε.

Να τα χαίρεστε, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, τα μεγάλα πορτοφόλια!

Γιατί τα μεγάλα πορτοφόλια, την ενημέρωση θα την οργανώσουν με βάση τα δικά τους οικονομικά, πολιτικά, επιχειρηματικά συμφέροντα και με βάση την πολύμορφη διαπλοκή κυρίως, που επιδιώκουν κάθε φορά να έχουν με το πολιτικό σύστημα και με τα κυβερνητικά κόμματα.
Απλά γιατί δεν μπορεί να αποσπάται η ενημέρωση, ως αγαθό και δικαίωμα και όχι ως εμπόρευμα -όπως είναι σήμερα- από το ποιος έχει την ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης.
Όπως, επίσης τότε, όταν σας λέγαμε ότι δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, για να υπάρχει έστω σε αυτό το πλαίσιο μια στοιχειώδης πολυφωνία, εσείς τι κάνατε;
Ψηφίζατε μαζί με τη Νέα Δημοκρατία, το ΚΙΝΑΛ τη σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης το οποίο σήμερα -το λένε πλέον σχεδόν όλοι εδώ μέσα- είναι ένα διακοσμητικό στοιχείο σε όλη αυτή την ασυδοσία, σε όλη αυτή την αυθαιρεσία των καναλαρχών.

Μας λέτε βέβαια: Ναι, αλλά για πρώτη φορά πλήρωσαν οι καναλάρχες…
Και λοιπόν; Πλήρωσαν ένα πολύ μικρό αντίτιμο σε σχέση με τα υπερκέρδη που έχουν. Σιγά μην ξοδεύτηκαν δηλαδή κιόλας εδώ που τα λέμε.
Όμως, αλήθεια, εσείς πόσο κοστολογείτε το αγαθό της ενημέρωσης; Πόσο κοστολογείται ο μιντιακός αυταρχισμός που ζούμε σήμερα και που πάει χέρι – χέρι με την καταστολή και τον αυταρχισμό; Πόσο κοστολογείται η μονοφωνία της κυρίαρχης πολιτικής ιδεολογίας; Πόσο κοστολογείται η πλύση εγκεφάλου, η χειραγώγηση, ο αποκλεισμός κομμάτων, όπως το ΚΚΕ, που μόνιμα και σταθερά δεν εκπροσωπείται στα κανάλια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΣΡ και μάλιστα άσχετα με το ποια είναι η κυβέρνηση;

Μην παριστάνετε λοιπόν τις αθώες περιστερές! Είστε συνυπεύθυνοι όλοι! Μαζί, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ για τη σημερινή κατάντια.

Γι’ αυτό και δεν συζητάτε ούτε για το συγκεκριμένο ζήτημα την ουσία του. Καημός σας είναι να κάνετε τα κοκοράκια εδώ μέσα για να μπερδεύετε τον κόσμο.

Άλλα όμως είναι τα κρίσιμα ζητήματα, κυρίες και κύριοι βουλευτές.

Οι ώρες, οι μέρες, είναι πολύ κρίσιμες με την πανδημία που πλήττει τον ελληνικό λαό. Είναι κρίσιμο να παρθούν μέτρα προστασίας παντού, ιδιαίτερα στους χώρους δουλειάς, να τρέξει ο εμβολιασμός του πληθυσμού με πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα εμβόλια, να θωρακιστεί το δημόσιο σύστημα, να προχωρήσετε στην επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων.

Θα σας το ξαναπούμε: Είναι αδιανόητο και εγκληματικό αυτή τη στιγμή να αρνείστε πεισματικά την επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών κλινικών. Είναι αδιανόητο και εγκληματικό οι επιχειρηματίες της Υγείας να συνεχίζουν να θησαυρίζουν πάνω στη ζωή, πάνω στον πόνο χιλιάδων ανθρώπων. Κι αυτό το έγκλημα στο βωμό του κέρδους ούτε ξεχνιέται ούτε παραγράφεται.

Κατανοούμε την αδυναμία σας να στηρίξετε με πειστικά επιχειρήματα την άρνησή σας να επιτάξετε τον ιδιωτικό τομέα. Αφήστε όμως κατά μέρος την κοροϊδία.

Γιατί, τι άλλο από κοροϊδία είναι αυτό που λέει ο υπουργός σας απαντώντας στο αίτημα της επίταξης;
“Την περίοδο αυτή -λέει- το Εθνικό Σύστημα Υγείας στη χώρα είναι ένα. Και είναι ενιαίο. Μια Υγειονομική Περιφέρεια, ένα μεγάλο νοσοκομείο. Ο δημόσιος τομέας, ο ιδιωτικός τομέας, οι Ένοπλες Δυνάμεις με τις υγειονομικές δομές που έχουν, έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους προκειμένου να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία όλοι μαζί την πανδημία”. Αυτά είπε…

Σοβαρά μιλάτε; Θέλετε να μας πείτε ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει διαθέσει υποδομές, ότι έχει διαθέσει το προσωπικό του στην αντιμετώπιση της πανδημίας;
Ώρα είναι να μας πείτε ότι το κάνει και αφιλοκερδώς. Ότι έχει σταματήσει να θησαυρίζει ακόμα και μέσα στην πανδημία!!!

Για πείτε μας, λοιπόν; Αφού το σύστημα είναι ένα και ενιαίο, όπως λέτε: Τώρα που ο “Ερυθρός“, ο οποίος διαθέτει μία από τις καλύτερες νευρολογικές μονάδες που κάνουν θρομβόλυση, αναγκαία παρέμβαση για τα εγκεφαλικά, βγήκε εκτός εφημερίας, πού πηγαίνουν τώρα αυτά τα περιστατικά; Μήπως πηγαίνουν στο “Metropolitan” το οποίο διαφημίζει ότι έχει εξειδικευμένη μονάδα και Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας για θρομβόλυση; Ποιον κοροϊδεύετε, λοιπόν;
Μήπως, ακόμα, θέλετε να μας πείτε σε ποιο ιδιωτικό νοσοκομείο, μιας και ο “Ερυθρός” μετατράπηκε σε Covid, θα κάνουν τη θεραπεία τους οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας;Έχουμε υπόψη μας την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων που σημειώνει ότι “μια σειρά χρόνια πάσχοντες ενημερώθηκαν από τα δημόσια νοσοκομεία πως σταματούν οι θεραπείες τους. Χαρακτηριστική περίπτωση οι 150 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας που σταμάτησαν τις θεραπείες τους στον «Ερυθρό Σταυρό»”.

Παρόμοια προβλήματα προκαλεί και η αναστολή λειτουργίας του Ιατρείου Επιληψίας στο “Γεννηματάς“.

Θέλετε να μας πείτε τι γίνεται με τις θεραπείες για ασθενείς με άλλα σοβαρά νοσήματα;

Για όσους έχουν αναβάλει χειρουργεία, ιατρικά ραντεβού, εξετάσεις σοβαρές που χρειάζεται και έγκαιρη διάγνωση;

Βέβαια, για να μη σας αδικήσουμε, ο υπουργός σας με τα περί “ενιαίου τομέα, δημόσιου και ιδιωτικού”, περιγράφει τη στρατηγική σας στην Υγεία.
Πως μέσα από την “ενιαία λειτουργία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα” θα βγαίνουν κερδισμένοι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία.
Τέτοιο δημόσιο σύστημα Υγείας θέλετε. Εμπορευματοποιημένο, υποβαθμισμένο, για να κάνουν χρυσές δουλειές οι έμποροι της Υγείας είτε κλείνοντας δουλειές με το Δημόσιο, είτε πουλώντας ακριβά τις υπηρεσίες Υγείας στις ιδιωτικές δομές.

Γι’ αυτό έχετε ξαμολήσει ορισμένους για να επιτίθενται στους αγωνιστές συνδικαλιστές υγειονομικούς.

Πότε σας προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως παπαγαλάκια κάποιοι, πότε ως λαγοί:
“Μετά την πανδημία, η στιγμή της κυβέρνησης για τολμηρή μεταρρύθμιση στην Υγεία”, λέει ο γνωστός σας παπαγάλος, γνωστός και μη εξαιρετέος. Δηλαδή: Πώς θα κερδίζουν ακόμα περισσότερα οι όμιλοι της ιδιωτικής Υγείας.
Αυτό θα είναι το περιεχόμενο της όποιας μεταρρύθμισης της Υγείας, αυτό άλλωστε είναι το δήθεν αποτέλεσμα της αρμονικής συνύπαρξης δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα που όλοι κάνατε σημαία της πολιτικής σας σ’ αυτό το κρίσιμο διάστημα αυτόν τον τομέα.
Ό,τι και να κάνετε, εσείς και τα παπαγαλάκια σας, όλος ο λαός γνωρίζει πως οι νοσοκομειακοί γιατροί με την Ομοσπονδία τους δίνουν τη μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, για αυτό αποκαλύπτουν και τις εγκληματικές ευθύνες σας.

Αύριο απολύεται ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου “Άγιος Σάββας”, Κώστας Καταραχιάς. Είναι ο μοναδικός επικουρικός γιατρός σε όλη τη χώρα που δεν πήρε παράταση της σύμβασής του μέχρι τον Οκτώβριο. Αυτή την ώρα που το σύστημα έχει ανάγκη από προσλήψεις, εσείς κάνετε απολύσεις και μάλιστα εκδικητικές απολύσεις. Πάρτε το χαμπάρι. Δεν θα κλείσετε το στόμα στους νοσοκομειακούς γιατρούς.

Βλέπετε ότι ακόμα και ο μαζικός εμβολιασμός αργεί πολύ για να είναι πραγματικά μαζικός, για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανοσία.
Κι όμως αν είχατε ακούσει το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή πρότεινε: Άμεση πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα εμβόλια διεθνώς, που κρίνονται ασφαλή, που κρίνονται αποτελεσματικά βεβαίως, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η επάρκεια, να επιτευχθεί έγκαιρα ο μαζικός εμβολιασμός του πληθυσμού, σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά!

Τώρα τι κάνετε; Ροκανίζετε απλά χρόνο πολύτιμο, έρμαιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συμμετέχοντας έτσι στον σκληρό εγκληματικό ανταγωνισμό μεταξύ των διαφόρων ομίλων του Φαρμάκου, που στοιχίζει όμως σε ανθρώπινες ζωές.

Κυρίες και κύριοι, Ένα ακόμα ζήτημα:
Τα όσα ακούμε λίγες μέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και τη συνομιλία του πρωθυπουργού με το νέο πρόεδρο των ΗΠΑ προκαλούν θυμηδία, γιατί γέλιο δεν βγαίνει μέσα σε εξελίξεις πραγματικά πολύ επικίνδυνες. Πολύ περισσότερο δεν επιτρέπουν τις υπερφίαλες εκτιμήσεις της κυβέρνησης.
Τι έδειξε η Σύνοδος Κορυφής και η κοινή δήλωση των “27” για τις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας; Ότι η ΕΕ καθορίζει τη στάση της στα παζάρια που εξελίσσονται με βάση τα συμφέροντα των δικών της ευρωπαϊκών μονοπωλίων και την προώθηση της στρατηγικής της σχέσης με την Τουρκία.
Όποια άλλη ερμηνεία, όποια άλλη εκτίμηση, ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας και όχι στην πραγματικότητα.

Όλα τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα.

Καλλιέργησαν κι αυτή τη φορά ψεύτικες προσδοκίες για τον ρόλο της ΕΕ, υπερφίαλες εκτιμήσεις για τις “κυρώσεις”, οι οποίες ουσιαστικά έχουν μετατραπεί σε “μπαλάκι του πινγκ πονγκ” που μετατίθεται από τρίμηνο σε τρίμηνο.
Στα θέματα της εμπλοκής της Ελλάδας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ΗΠΑ υπάρχει απόλυτη, αδιάψευστη σύμπλευση της κυβέρνησης με την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου.

• Για την εμπλοκή της Ελλάδας στα σφαγεία τους δεν σηκώνει τους τόνους. Επικρατεί μία ιδιότυπη ομερτά.
• Όλοι σας λέτε ότι αυτή η εμπλοκή αποτελεί “ασπίδα” για τον λαό και τη χώρα.
• Είναι μεγάλο ψέμα. Αποτελεί μόνο “πηγή” νέων μεγάλων κινδύνων.
• Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη συνομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
• Οι αμερικανικές αναφορές για τον ρόλο της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Δυτικά Βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα συνδέονται με την όξυνση των ανταγωνισμών των ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά και με την προετοιμασία της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, προς όφελος των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ενεργειακών ομίλων.
• Σηματοδοτούν την επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους σχεδιασμούς, με σήμα κατατεθέν αυτής της εμπλοκής τον αναβαθμισμένο ρόλο της βάσης της Σούδας και των δεκάδων άλλων νέων βάσεων που μετατρέπουν τη χώρα και τον λαό μας σε στόχο.

Και μην κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε.

Ούτε εσείς της κυβέρνησης, ούτε εσείς του ΣΥΡΙΖΑ, που μάλιστα τολμάτε να παρουσιάζετε και σαν “πρόοδο” το σφιχταγκάλιασμα με τους φονιάδες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, με τις επιδιώξεις τους από τη Μέση Ανατολή έως τα Βαλκάνια και τα σύνορα με τη Ρωσία.

Με δεδομένο τον ομολογημένο στόχο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ να διατηρηθεί η Τουρκία με κάθε κόστος στη Δύση, τις σας έμεινε να λέτε για να εφησυχάζετε; Κάτι στοχευμένες διαρροές του τύπου “Αν χρειαστείς κάτι είμαι εδώ να βοηθήσω”…

Αγγίζει τα όρια της τηλεφωνικής φάρσας όταν ο καθένας ξέρει ότι η βοήθεια των ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια είναι:

• Η νομιμοποίηση των απαράδεκτων διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
• Η νομιμοποίηση του στρατού κατοχής στην Κύπρο και
• ότι οι τόνοι βοήθειας που έχουν εξάγει οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια, στη Βόρεια Αφρική, στη Μέση Ανατολή ισοπέδωσαν ολόκληρες χώρες σπέρνοντας θάνατο και προσφυγιά.

Ο λαός και μνήμη έχει, και κριτήριο έχει.

Καταλαβαίνει ότι αυτή η εμπλοκή της χώρας σε τέτοια επικίνδυνα σχέδια, για κάποιους λίγους μυρίζει κέρδη και επενδύσεις, αλλά για τον ελληνικό λαό μυρίζει παραπέρα οικονομική κρίση, πολεμικές εμπλοκές, προσφυγιά, προβλήματα, αβεβαιότητα.

Όλα αυτά, λοιπόν, απασχολούν τον ελληνικό λαό, την ελληνική νεολαία και όχι το “εδώ παπάς, εκεί παπάς πού είναι ο παπάς” που ακούμε επαναλαμβανόμενα εδώ μέσα σήμερα».