ΚΚΕ _πολιτική Συμμαχιών: η περίπτωση Κωνσταντίνα Κούνεβα

7-Απρ (902.gr): 
“O ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, συναντήθηκε, στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό, με την πρώην ευρωβουλευτή Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Κατά τη συνάντησή τους συζήτησαν για τις πολιτικές εξελίξεις ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 21ης Μάη και το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης που απευθύνει το ΚΚΕ.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία δήλωσε πως δίνει το «παρών» σε αυτό το κάλεσμα, θα είναι υποψήφια βουλευτής με το ΚΚΕ στην Α’ Αθήνας”.

·    Κωνσταντίνα Κούνεβα: από ιστορικός_αρχαιολόγος στη Βουλγαρία καθαρίστρια συνδικαλίστρια στην Ελλάδα

Φίλοι και «φίλοι» ανάρτησαν διάφορα –μερικοί όπως λέει ο λαός μας “το κοντό τους και το μακρύ τους” (ειδικά λέω εγώ το δεύτερο –με το συμπάθιο _κοινώς π@π@ριές)
Δυο κουβέντες _ το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν στα περί ενστάσεων 

1. _δείτε και βιογραφικό της Κούνεβα στο τέλος.
Οκτ-2021 είχαμε το “Κάλεσμα της ΚΕ για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ”, το οποίο απευθύνει προς τους μισθωτούς εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, τους συνταξιούχους, τους αγωνιζόμενους επιστήμονες και καλλιτέχνες, ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ «ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ, ΑΓΑΝΑΚΤΟΥΝ και ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ με τη σημερινή κατάσταση» _δείτε και Δημήτρη ΓΟΝΤΙΚΑ Το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ

2. Από τότε, πέρασαν 19 μήνες και έτρεξε πολύ νερό στ’ αυλάκι αφυπνίστηκαν συνειδήσεις _Κωνσταντίνα Κούνεβα Οι απεργοί στο λιμάνι φωνάζουν ότι #οι_ζωές_των_εργατών_μετράνε. Η φωνή τους να γίνει φωνή όλων μας!». είχαμε τελευταία τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, βαδίζουμε για τις εκλογές

3. Η πολιτική συμμαχιών για το ΚΚΕ
είναι πολιτική στρατηγικής σημασίας.

Συνδέεται άμεσα και οργανικά με τη συγκέντρωση των δυνάμεων που αντικειμενικά έχουν συμφέρον από την εφαρμογή μιας εναλλακτικής πολιτικής, η οποία θα ικανοποιεί τα δικά τους συμφέροντα, επομένως πρέπει να την επιβάλουν. Και για να την επιβάλουν απαιτείται η κοινή κοινωνικοπολιτική τους πάλη ενάντια στην πολιτική και στην εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, έως την ανατροπή τους. Έως την κατάκτηση της εξουσίας.
Η εργατική τάξη και τ' άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα είναι αυτές οι δυνάμεις που, αντικειμενικά και επειδή τις εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο, πρέπει να συμμαχήσουν ενάντια στην πολιτική και στην εξουσία του ως το επίπεδο που θα εγκαθιδρύσουν τη δική τους εξουσία. Αυτή την πολιτική συμμαχιών για το ΚΚΕ, στις σύγχρονες συνθήκες, τις επεξεργάστηκε διαχρονικά και όπως πάντα συλλογικά, έτσι _μέσα από τα συνέδρια από την πάλαι ποτέ “πραγματική αλλαγή” (11^ο) και την πολιτική του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης (2004) φτάσαμε στις πιο σύγχρονες επεξεργασίες του 21^ου που ψήφισε ειδική ξεχωριστή Απόφαση για τη δουλειά στην εργατική τάξη και το κίνημά της στην προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας και τον ρόλο των κομμουνιστών σε αυτά.

Δείτε όλα τα υλικά του 21^ου συνέδριου του ΚΚΕ

4. Είναι σαφές πως μόνο με εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, μπορούν να λυθούν όλα τα προβλήματα σε όφελος των συμφερόντων του λαού, ικανοποιώντας και όλες τις σύγχρονες ανάγκες των απλών ανθρώπων του μόχθου, που και σήμερα τις προβάλλουμε και τις παλεύουμε συνδέοντας αυτή την πάλη με την πολιτική πρόταση μας διεξόδου, με μια πολιτική συμμαχιών με αναφορά στο κοινωνικό επίπεδο (εργατική τάξη + φτωχοί αγρότες, μικροί ΕΒΕ, τους μισοπρολετάριοι κλπ) με κινηματικό χαρακτήρα διεξάγοντας ταξική πάλη ενάντια στην πολιτική και στην εξουσία της εκμεταλλεύτριας τάξης. Σ' αυτήν αντικειμενικά συμμετέχουν το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το αντίστοιχο συνδικαλιστικό κίνημα της φτωχής αγροτιάς, των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης, το αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, το κίνημα της νεολαίας, των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, το κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες κλπ.

Η συγκρότηση της συμμαχίας εξαρτάται από την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων προς όφελος του λαού, δηλαδή εξαρτάται από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης, από τις αλλαγές στην κοινωνική και πολιτική συνείδηση, που επίσης συνδέεται με το επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος.

Επομένως, οι συμμαχίες για το ΚΚΕ δεν έχουν ευκαιριακό χαρακτήρα. Ούτε βεβαίως μπορεί να εκβιαστούν για να συγκροτηθούν.

Και βρίσκονται στον αντίποδα του ΣΥΝ_Συριζα, που ως δύναμη διαχείρισης του συστήματος, αντιμάχεται την πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ, αφού δεν έχει στόχο την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, δεν έχει στρατηγικό σκοπό τη λαϊκή εξουσία, αλλά διορθωτικές πράξεις (;;) εντός των ορίων του καπιταλισμού, δήθεν “κοινωνικού κράτους” στα πλαίσια του συστήματος.

Να είναι ξεκάθαρο!
Η γραμμή "μίνιμουμ προγράμματος μεταρρυθμίσεων"
επικίνδυνη και αδιέξοδη λύση για το κίνημα

Στη θέση 31 του πρώτου κειμένου των Θέσεων αποτυπώνεται καθαρά η στόχευση του οπορτουνισμού να προβάλλει τη γραμμή «μιας μεταβατικής κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού”, για να μας σύρουν (σσ. το ΚΚΕ) σε συνεργασίες με αστικά κόμματα –ΣΥΡΙΖΑ κλπ. “πρόθυμοι”, η κυβερνητική πείρα των οποίων είναι πλέον παραπάνω από πλούσια και αρνητικά πολύτιμη για τις επαναστατικές δυνάμεις.

Γιατί πρόκειται για επικίνδυνη και αδιέξοδη λύση για το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα;

Επί της ουσίας αφορά γραμμή ενσωμάτωσης στο σύστημα. Εγκλωβίζει το κίνημα εντός των τειχών του συστήματος, καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει μια φιλολαϊκή παραλλαγή του. Πρόκειται για μία επικίνδυνη λογική αφού τελικά ενισχύει τις «μειωμένες απαιτήσεις» από τις αγωνιστικές διεργασίες, αποτρέπει το εργατικό κίνημα να βάλει στο στόχαστρο τον πραγματικό ταξικό αντίπαλο, να βάλει στο επίκεντρο το σύνολο των κοινωνικών αναγκών και να διεκδικήσει την ικανοποίησή τους.

Διάφορες οπορτουνιστικές ομάδες πρωτοστατούν στην προβολή της δυνατότητας μιας «μεταβατικής κυβέρνησης» που θα προκύψει από την πολιτική συμμαχία «προοδευτικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων» να αλλάξει -σε συνθήκες κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής- τον χαρακτήρα του αστικού κράτους, να «προσπεράσει» τους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας και έτσι να κάνει δυνατό το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Μάλιστα, θεωρούν απολύτως επιβεβλημένη υποχρέωση του ΚΚΕ (με την προσδοκία πάντα της μετάλλαξής του μέσω της συνεργασίας, που απαιτεί ιδεολογικές και πολιτικές υποχωρήσεις) να συμμετέχει ενεργά σε ένα τέτοιο «μετωπικό» σχήμα.

Δεν είναι κάτι καινούριο. Ήδη στις Θέσεις του 2^ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, στη διαμόρφωση των οποίων συνέβαλλε καθοριστικά ο Λένιν, αναφέρονται τα εξής: «… η προσαρμογή της κοινοβουλευτικής τακτικής των σοσιαλιστικών κομμάτων προς τη νομοθετική δράση των αστικών κοινοβουλίων, η διαρκώς αυξάνουσα σημασία του αγώνα για την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων μέσα στο περιθώριο του καπιταλισμού, η επικράτηση του λεγόμενου «μίνιμουμ» προγράμματος των σοσιαλιστικών κομμάτων και η χρησιμοποίηση ενός «μάξιμουμ» προγράμματος που απέβλεπε σε έναν απομακρυσμένο «τελικό σκοπό». Πάνω σε αυτή τη βάση αναπτύχθηκαν έπειτα τα συμπτώματα του κοινοβουλευτικού ανταγωνισμού, της διαφθοράς, της φανερής ή κρυφής προδοσίας των πιο στοιχειωδών συμφερόντων της εργατικής τάξης».

Αλλά και πιο πρόσφατα, η λογική του μεταβατικού προγράμματος -με τη μορφή του «αντιμνημονιακού μετώπου»- οδήγησε το κίνημα στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2011-2015, βοήθησε στην κυβερνητική άνοδό του.
Οδήγησε στις συγκεντρώσεις για την «αγωνιστική» στήριξη της διαπραγμάτευσής του με την ΕΕ, που έφερε το 3^ο μνημόνιο και στην ενίσχυση του κάλπικου διλήμματος που τέθηκε στο δημοψήφισμα του 2015. Είναι η πολιτική γραμμή που τελικά οδήγησε πολύ κόσμο στην απογοήτευση, στη μοιρολατρία, στην αποχή από τη συλλογική διεκδίκηση και στην ενσωμάτωση του κινήματος.

 Σήμερα, οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, σαν να μην πέρασε μια μέρα, ρίχνουν ξανά νερό στο μύλο του «αντικυβερνητικού μετώπου»
Δεδομένου ότι ο στόχος της εργατικής εξουσίας αποτελεί για αυτούς -λίγο πολύ- «παραπομπή στη δευτέρα παρουσία», βλ. ΚΚΕ το πιο αξιόπιστο κόμμα …αλλά 🤔 _“δεν θέλει να κυβερνήσει” τελικά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, καταλήγουν σε πρόταση για κυβερνητική εναλλαγή εντός του καπιταλισμού, με επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην κυβέρνηση.

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα (Костадинка Кунева) γεννήθηκε στη Σιλίστρα της Βουλγαρίας το 1964, την βρήκαν οι ανατροπές και η καπιταλιστική παλινόρθωση τον καιρό που  σπούδαζε ιστορία και αρχαιολογία στο πανεπιστήμιο Κύριλλος_Μεθόδιος της χώρας της (Βέλικο Τάρνοβο) και το 2001 –με διαλυμένο το εκεί πρώην κρατικό και για το λαό δωρεάν σύστημα περίθαλψης, μετανάστευσε στην Ελλάδα για λόγους υγείας του τότε 4χρονου γιου της που έπασχε από κάποια καρδιακή πάθηση.

Βρήκε δουλειά στον ελληνικό καπιταλιστικό παράδεισο στον χώρο των καθαριστριών και αναδείχτηκε συνδικαλίστρια (γραμματέως της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/-στριών και Οικιακού Προσωπικού _ΠΕΚΟΠ).

Το 2003 ξεκίνησε να εργάζεται στην ΟΙΚΟΜΕΤ, μεγάλη εταιρεία “καθαρισμού και ενοικίασης εργατών” _μια από τις 100άδες –δείτε (Ριζοσπάστης) Έργο όλων των κυβερνήσεων ο εργασιακός μεσαίωνας, (είχε αναλάβει τον καθαρισμό των σταθμών του τότε ΗΣΑΠ) και παλεύοντας με τα θηρία, προσπάθησε να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους _επιλέγοντας -λάθος, τον κατά μόνας αγώνα, που –πάντως προκάλεσε ενοχλήσεις με αποτέλεσμα να δέχεται απειλές για τη ζωή της.

Στο μεταξύ είχε αιτηθεί με σωρεία εγγράφων την αλλαγή της βάρδιάς της, από βραδινή σε πρωινή και τη μετακίνησή της από τον σταθμό Αμαρουσίου στον σταθμό Θησείο, αλλά το αίτημά της δεν έγινε δεκτό

 

Επίθεση με βιτριόλι

Τα μεσάνυχτα στις 22 Δεκεμβρίου 2008 και ενώ επέστρεφε από τη δουλειά της στο σπίτι της, δέχτηκε επίθεση από δύο “αγνώστους”, που την περιέλουσαν με βιτριόλι -την υποχρέωσαν μάλιστα να το καταπιεί, προκαλώντας απώλεια της όρασης από το ένα μάτι και βλάβες σε εσωτερικά όργανα.

Μετά το συμβάν η Κούνεβα υποβλήθηκε σε διαδοχικές χειρουργικές επεµβάσεις για να αποκαταστήσει μέρος της υγείας της, ενώ ο οισοφάγος της παραμένει κατεστραμμένος, παρένοντας στο νοσοκομείο για ένα έτος κατά το οποίο υποβλήθηκε σε πέντε χειρουργεία... έπειτα –με οικονομική βοήθεια από τη λαϊκή οικογένεια της χώρας μας, αλλά και διάφορους «πρόθυμους» έκανε τέσσερις ακόμα χειρουργικές επεμβάσεις σε εξειδικευμένα νοσοκομεία της Γαλλίας.

Για την ιστορία η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη παρά τις αντιδράσεις και τις διαδηλώσεις συμπαράστασης που ακολούθησαν, ενώ η Διεθνής Αμνηστία χαρακτήρισε την έρευνα της Ελληνικής Αστυνομίας μη λεπτομερή και μη αντικειμενική.
Τον Ιούλη του 2013, επιβλήθηκε δικαστικά στην ΟΙΚΟΜΕΤ καταβολή αποζημίωσης 250.000 ευρώ, καταλογίζοντάς της “ευθύνες για την επίθεση”, που αναγνωρίστηκε από το δικαστήριο ως εργατικό ατύχημα (απόφαση Οκτ-2013) ενώ Φλεβάρη 2016 το Μονομελές Εφετείο Πειραιά έκρινε ότι “δεν αποδεικνύεται ευθύνη της εργοδοσίας για την επίθεση” που δέχτηκε η Κούνεβα και ακύρωσε την πρωτόδικη απόφαση… Εκκρεμεί  δικαστική προσβολή την απόφασης του Εφετείου.

Στις ευρωεκλογές του 2014 την προσέγγισε ΣΥΡΙΖΑ, ήταν υποψήφια “συνεργαζόμενη” και εξελέγη ευρωβουλευτής, το ίδιο και το 2019 (υποψήφια, αλλά δεν εξελέγη).

Τώρα θα είναι υποψήφια βουλευτής για τις εκλογές της 21ης Μαΐου με το ΚΚΕ στην Α’ Αθήνας

Κωνσταντίνα ΚΟΥΝΕΒΑ: Γιατί με το ΚΚΕ;

Στηρίζω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας γιατί υπερασπίζεται τους εργαζόμενους, ενδιαφέρεται για τους φτωχούς, προστατεύει τους αδύναμους, νοιάζεται για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σήμερα με την πολιτική όλων των κυβερνήσεων μεγάλα προβλήματα.

Μέσα από τη συνδικαλιστική μου εμπειρία καταλαβαίνω ότι με τον τρόπο που δρα, το ΚΚΕ ενισχύει τα συνδικάτα και τους αγώνες των εργαζομένων. Δίνει μάχη για ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς αδικία και ανισότητες, με αλληλεγγύη και ειρήνη ανάμεσα στους λαούς. Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που παλεύει η Ελλάδα να απεμπλακεί από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία προστατεύοντας τον λαό στην πράξη.

Το ΚΚΕ είναι ένα πολύ καλά οργανωμένο κόμμα, έχει πολλές και ωφέλιμες για τον λαό δραστηριότητες, πάντα δίπλα του, επιδεικνύοντας πάνω από όλα το ήθος των εργατών.
Παλεύει ακούραστα για τα εργασιακά και τα κοινωνικά δικαιώματα, το οποίο για μας τους εργαζόμενους είναι το βασικό.

Έτρεφα εκτίμηση για το ΚΚΕ και από πιο παλιά, για παράδειγμα, από τότε που ήμουν στο Ευρωκοινοβούλιο. Τότε, κυρίως, το διάστημα 2014 με 2019, παρατήρησα πώς λειτουργεί το Κόμμα και ότι εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Επίσης, με βοήθησαν πολύ οι συνδικαλιστές κομμουνιστές του ΗΣΑΠ και παλέψαμε μαζί για τα δικαιώματα των καθαριστριών σε αυτόν τον χώρο, ενώ με υπερασπίστηκαν απέναντι στην απειλητική συμπεριφορά του εργοδότη.

Πιστεύω ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη της χώρας που βρίσκεται στο πλάι και παίρνει θέση καθαρά υπέρ των εργαζομένων και των φτωχών ανθρώπων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δουλεύει προς όφελος της εργατικής τάξης. Μέχρι πριν γίνει κυβέρνηση υποσχόταν πολλά στον λαό αλλά με τη διακυβέρνησή του διαψεύστηκαν όλα. Για παράδειγμα: Οταν πάλεψα με μια έτοιμη πρόταση για να ρυθμιστεί τουλάχιστον ο εργασιακός χώρος των καθαριστριών, το 2016 — 2017, η κυβέρνηση δεν την κατέθεσε ποτέ στη Βουλή, πρόβαλε τείχος και δεν προχώρησε το νομοσχέδιο. Ετσι η εργασιακή ζούγκλα σε βάρος των καθαριστριών συνεχίστηκε με όλες τις κυβερνήσεις και με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Το ίδιο έγινε και με την πρότασή μου για τα δικαιώματα του οικιακού προσωπικού, όπου παρότι έδωσα μάχη για να περάσει στο Ευρωκοινοβούλιο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε να ακούσει καν ούτε να δώσει σημασία.

Αλλά και η εμπειρία από τη ζωή μου στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας έχει σχέση με τη σημερινή στήριξή μου στο ΚΚΕ. Εκτιμώ τον τρόπο που συλλογίζονται τα μέλη του, την αγωνιστικότητα και την πειθαρχία που έχουν. Την εργατικότητα και τη συνέπεια που διακρίνουν τους κομμουνιστές. Αυτά τα χαρακτηριστικά μάς αρμόζουν. Για παράδειγμα, στον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, τα παιδιά είχαν πάει από νωρίς, η συγκέντρωση ήταν οργανωμένη, με τα πανό, με τις σημαίες, οι διαδηλωτές είχαν βρει τρόπο να φτάσουν στο Σύνταγμα από νωρίς, να είναι στις θέσεις τους. Και βέβαια είχε πάρα πολύ κόσμο.

Σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, βλέπω ότι υπάρχει ισότητα όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες — μέλη του Κόμματος, εννοώ σε ό,τι αφορά τις συμπεριφορές μεταξύ τους και την ανάληψη ευθυνών. Ας σημειωθεί ότι το 1944 οι πρώτες 16 γυναίκες βουλευτές εκλέχτηκαν στη Βουλή της ΛΔ Βουλγαρίας, κάτι το οποίο είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα από την Ιστορία.

Ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ θα είναι επίσης ασπίδα απέναντι στα πολλά προβλήματα των ανθρώπων με αναπηρία, των χρονίως πασχόντων που οι περισσότεροι ζουν στην ακραία φτώχεια. Δυστυχώς οι ανάπηροι ταλαιπωρούνται οδυνηρά από τις περικοπές που γίνονται στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη διάλυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, από την αύξηση των τιμών των φαρμάκων και του εξοπλισμού που χρειάζονται. Ολα αυτά σε πολλούς από αυτούς στοιχίζουν και όλη τους τη σύνταξη κάθε μήνα. Και αυτές οι περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη προξενούν προβλήματα υγείας και μπορούν να επιφέρουν ακόμη και θάνατο.

Οι οικογένειες των αναπήρων εξαντλούνται οικονομικά, βρίσκονται σε μεγάλο αδιέξοδο. Το δε επίδομα αναπηρίας είναι πολύ χαμηλό και κρατάει τους αναπήρους κάτω από το όριο της φτώχειας. Γι’ αυτό και οι σύντροφοι από τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων, με μπροστάρηδες τα μέλη του ΚΚΕ, είναι κάθε μέρα στους δρόμους του αγώνα για τα δικαιώματά τους. Ένα ισχυρό ΚΚΕ μπορεί από ακόμα καλύτερες θέσεις να μάχεται αταλάντευτα για την υπεράσπιση των αναπήρων και των χρονίως πασχόντων.

Το ΚΚΕ είναι ένα πολύ οργανωμένο κόμμα, που δείχνει την έγνοια και την αλληλεγγύη του για τον λαό και τα προβλήματά του. Ο αλληλοσεβασμός και η ενότητα στην κουλτούρα των κομμουνιστών αποτελούν ανεξάντλητο κίνητρο γι’ αυτό και δεν κουράζονται να παλεύουν για τον λαό, μαζί με τον λαό γιατί τα μέτωπα είναι πολλά και αλληλοεξαρτώμενα…

Είναι το μέτωπο κατά της οικονομικής εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο και τα κέντρα εξουσίας που το στηρίζουν, κατά της κοινωνικής αδικίας, κατά του φασισμού και του ρατσισμού, κατά της καταστροφής του περιβάλλοντος, κατά της αλλοτρίωσης που επιχειρούν σε βάρος των ανθρώπων και ειδικά των νέων για να μην έχουν ιδανικά και να ζουν μέσα στα αδιέξοδα…

Γι’ αυτό στηρίζω το ΚΚΕ και είναι τιμή μου που ενώνω τις δυνάμεις μου μαζί του με το ψηφοδέλτιό του της Α’ Αθηνών στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μάη 2023. 

Κωνσταντίνα ΚΟΥΝΕΒΑ
υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στην Α’ Περιφέρεια της Αθήνας
Πηγή Ριζοσπάστης

#23 - Συνέντευξη με την Κ. Κούνεβα, υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ

Στο 23^ο podcast του 902.gr έχουμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενούμε την Κωνσταντίνα Κούνεβα, υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στην Α' Περιφέρεια της Αθήνας.

Την Κωνσταντίνα Κούνεβα τη γνωρίσαμε ως συνδικαλίστρια στον χώρο των καθαριστριών και από την επίθεση που είχε δεχτεί από εργοδοτικούς μηχανισμούς με βιτριόλι, το 2008. Αργότερα, εκλέχτηκε ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Συζητήσαμε μαζί της για τις εκλογές, τις δικές της εμπειρίες από τις συζητήσεις με τις συναδέλφισσές της, καθαρίστριες, μπροστά στις εκλογές, αλλά και για τους λόγους που τώρα δίνει το «παρών» στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ.

                                Δήλωση της Κ. Κούνεβα από το εκλογικό περίπτερο του ΚΚΕ στο Σύνταγμα

Γιατί με το ΚΚΕ; Η απάντησή της λιτή και περήφανη: «Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι το μόνο κόμμα που ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους, στήνει συνδικάτα, βοηθάει τους εργαζόμενους και παλεύει για τις συλλογικές συμβάσεις τους, τα εργασιακά και κοινωνικά τους δικαιώματα».

H Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν ξεχνάει τον κλάδο της και τις συναδέλφισσές της, τις επικίνδυνες συνθήκες δουλειάς, τα ανύπαρκτα ωράρια, δικαιώματα, την εργοδοτική ασυδοσία, πρωτοστατεί σε μία σειρά πρωτοβουλίες για την κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων για τους καθαριστές και τις καθαρίστριες.

Διαθέσιμο σε Spotify, Apple Podcasts, Google Podcasts και YouTube

 

Κάλεσμα της ΚΕ για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ

 

Όλοι στη μάχη για να φτάσει παντού με τον «Ριζοσπάστη»!
Η δημοσιοποίηση του Καλέσματος αποτελεί αφετηρία για ένα μεγάλο πολιτικό άνοιγμα του Κόμματος

🗒️  (όλο το Κάλεσμα  αναλυτικά στο τέλος)

Με αυτόν τον «Ριζοσπάστη του Σ|Κ» η ΚΕ του ΚΚΕ δίνει στη δημοσιότητα το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ το οποίο απευθύνει προς τους μισθωτούς εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, τους συνταξιούχους, τους αγωνιζόμενους επιστήμονες και καλλιτέχνες, όλους όσοι «ανησυχούν, αγανακτούν και δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση».

 

Το Κάλεσμα διακινείται ήδη σε χιλιάδες ανθρώπους της βιοπάλης και η πανεξόρμηση αυτή των Οργανώσεων με τον «Ριζοσπάστη» αποτελεί αφετηρία για ένα μεγάλο πολιτικό άνοιγμα του ΚΚΕ, με πλούσιο και πολύμορφο πρόγραμμα παρεμβάσεων, περιοδειών, συσκέψεων, συγκεντρώσεων και εξορμήσεων.

Επιδίωξη του Κόμματος είναι το Κάλεσμα να αξιοποιηθεί πλατιά, ως βάση συζήτησης με τον λαό και τη νεολαία, αλλά και ως όπλο για να οργανώσουν με καλύτερους όρους την πάλη και την αντεπίθεσή τους.

Το ΚΚΕ διαθέτει όλες του τις δυνάμεις σε αυτήν την υπόθεση, έτσι ώστε να διαμορφώνονται εστίες αντίστασης γύρω από όλα τα κρίσιμα εργατικά - λαϊκά προβλήματα, τα οποία οξύνει η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως είναι η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, με αιχμή την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, η συνεχιζόμενη αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας και η διαμόρφωση του λεγόμενου «νέου ΕΣΥ», η ακρίβεια και η λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, οι μεγάλες κρατικές ελλείψεις για την προστασία του λαού από τις φυσικές καταστροφές, η περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή, κ.λπ.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, όχι όμως το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία

Για το ΚΚΕ - αναφέρει το Κάλεσμα - ο βασικός ένοχος και αυτό που μπαίνει εμπόδιο στη λαϊκή ευημερία, από «όποια πλευρά και αν εξετάσουμε», είναι ότι «έχουμε απέναντί μας ένα εχθρικό κράτος, μια οικονομία και συνολικά μια κοινωνική οργάνωση που λειτουργούν με κριτήριο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων».

Και σημειώνει χαρακτηριστικά: «Αυτά τα συμφέροντα έχουν υπηρετήσει όλες οι εκδοχές της αστικής διακυβέρνησης: Κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και "αριστερές". Κυβερνήσεις μονοκομματικές και συνεργασίας. Μονοκομματικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κυβερνήσεις συνεργασίας μεταξύ τους, παρά το ότι ήταν "ορκισμένοι" ανταγωνιστές της κυβερνητικής εναλλαγής. Κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς και υπουργούς τεχνοκράτες και "ειδικούς". Η "πρώτη φορά αριστερή" κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.

Γι' αυτό κάθε νέα κυβέρνηση παίρνει την αντιλαϊκή σκυτάλη από την προηγούμενη, συνεχίζει η μια εκεί που σταμάτησε η άλλη, εφαρμόζει όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες και παίρνει και νέα αντιλαϊκά μέτρα. Από κάθε κυβερνητική θητεία η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία βγαίνει με λιγότερα δικαιώματα, χειροτερεύει η θέση της, βρίσκεται με περισσότερα βάρη στις πλάτες της.

Έχουν όλα δοκιμαστεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και αλλού. Γιατί οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, δεν αλλάζει όμως το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία, ποιος καρπώνεται τον πλούτο που παράγεται».

Να οργανώσουμε μαζί την πάλη στα κρίσιμα μέτωπα

Στο Κάλεσμά της η ΚΕ του ΚΚΕ ξεχωρίζει κρίσιμα μέτωπα πάλης και καλεί «να οργανώσουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ για:

• Την υπεράσπιση του αξιοπρεπούς εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, τη μείωση του χρόνου εργασίας, την κατοχύρωση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς, την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη διασφάλιση μόνιμης δουλειάς για όλους, με σταθερό ωράριο, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, την κατάργηση των έμμεσων φόρων, την ουσιαστική μείωση της φορολογίας για μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους και μετακύλιση των φορολογικών βαρών στο μεγάλο κεφάλαιο.
• Την υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους και όλες, με μείωση έως και κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων. Να πληρώσει το κεφάλαιο. Πρόνοια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους.
• Την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού. Για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη και στα μέτρα προστασίας στους τόπους δουλειάς, με εξειδικευμένα μέτρα για τον γυναικείο οργανισμό και τη μητρότητα. Για ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας, για διασφάλιση σύγχρονης λαϊκής κατοικίας.
• Την υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων ενάντια στην κρατική καταστολή και τις απαγορεύσεις, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τη συνδικαλιστική δράση, το απεργιακό δικαίωμα και τις διαδηλώσεις.
• Την απεμπλοκή της χώρας μας απ' τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς με τον λαό στην εξουσία. Το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στα σχέδια αλλαγής διεθνών Συνθηκών και συνόρων, στα παζάρια συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου υπό ευρωΝΑΤΟική εποπτεία.
• Το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, στην Προσχολική και Ειδική Αγωγή, στην ανάπτυξη του ελεύθερου χρόνου και την πρόσβαση του λαού στον Πολιτισμό με όλες τις απαραίτητες υποδομές.
• Την εξασφάλιση της κατοικίας με ιδιαίτερη φροντίδα για τα νέα ζευγάρια, την κατάργηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και την απαγόρευση της διακοπής σε λαϊκές κατοικίες για χρέη σε νερό, ρεύμα και τηλέφωνο.
• Την άμεση στήριξη των αυτοαπασχολούμενων με κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ και τη διαγραφή μέρους των χρεών σε τράπεζες και Δημόσιο.
• Την κατοχύρωση κατώτατων εγγυημένων τιμών στα αγροτικά προϊόντα».

Το τιμόνι της εξουσίας στα χέρια του λαού

Η λαϊκή και νεανική ανάταση που εκφράστηκε με τη μαζική συμμετοχή στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή, αλλά και με τους σημαντικούς αγώνες σε χώρους δουλειάς και κλάδους, που ακύρωσαν στην πράξη αντεργατικούς σχεδιασμούς, μπορεί να δώσει το έναυσμα μιας πιο αποφασιστικής συμμετοχής στην οργάνωση της πάλης, αλλά και συμπόρευσης με το ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για αλλαγές υπέρ του λαού, με το Κάλεσμα της ΚΕ να καταλήγει:

«Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας».

Σε θέση μάχης αυτές και τις επόμενες μέρες

Οι στόχοι των Κομματικών Οργανώσεων για την πανεξόρμηση με το Κάλεσμα της ΚΕ είναι φιλόδοξοι, αλλά ανταποκρίνονται στις υπαρκτές δυνατότητες που απορρέουν από το μεγάλο ενδιαφέρον χιλιάδων εργαζομένων και νέων ανθρώπων για τις θέσεις και την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.
Οι μάχες του τελευταίου διαστήματος, οι απεργιακές κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν, η συζήτηση με πληθώρα εργαζομένων, ανεξάρτητα αν τελικά έκαναν το βήμα συμμετοχής στον αγώνα, η πρωτοπόρα δράση της ΚΝΕ στους χώρους νεολαίας, είναι γόνιμο έδαφος ώστε το Κάλεσμα να φτάσει σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, εγκαινιάζοντας νέους δεσμούς και σταθερή επαφή των ΚΟΒ και των ΟΒ με περισσότερους.

Ήδη Οργανώσεις που αρχικά φαινόταν ότι είχαν εξαντλήσει τα περιθώρια καταγραφής για τη διακίνηση, με καλύτερο «ψάξιμο», εντάσσοντας και οπαδούς στον σχεδιασμό τους, αναπροσάρμοσαν τους στόχους τους προς τα πάνω.
Το στίγμα της πανεξόρμησης δίνεται από τις πρώτες ώρες του Σαββάτου σε γειτονιές και στέκια νεολαίας, με συνεργεία εξορμήσεων δρόμο τον δρόμο, σπίτι το σπίτι, με στολισμένες τις πλατείες, τους κόμβους και τα πάρκα σε κάθε δήμο.

Από Δευτέρα τη σκυτάλη θα πάρουν οι χώροι δουλειάς, εργοστάσια, γιαπιά, εταιρείες, εμπορικοί δρόμοι και πολυκαταστήματα, αφετηρίες και στάσεις των ΜΜΜ, τα μεγάλα νοσοκομεία και οι χώροι Εκπαίδευσης.

Απευθυνόμαστε σ’ όλους και όλες εσάς, τους μισθωτούς εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, τους συνταξιούχους, τους αγωνιζόμενους επιστήμονες και καλλιτέχνες, που ανησυχείτε, αγανακτείτε και δεν συμβιβάζεστε με τπ σημερινή κατάσταση.

Σήμερα, στην εποχή της «ψηφιακής οικονομίας» και της πλατιάς εφαρμογής νέων τεχνολογιών, υπάρχουν οι επιστημονικές, τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότατες για να ζήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι πολύ καλύτερα, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες. Να ζήσουμε χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, την ανασφάλεια για την επόμενη μέρα. Να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, απολαμβάνοντας καλύτερο επίπεδο ζωής, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας και μόρφωσης, Πολιτισμού. Να μην αγωνιούμε αν θα πνιγόμαστε στην πρώτπ βροχή, αν θα καιγόμαστε στον πρώτο καύσωνα. Να μη βρισκόμαστε μπροστά στον κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό και καταστολή. Να μη σηκώνουμε το βάρος των εξοπλιστικών προγραμμάτων που δεν αφορούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας αλλά τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο για τη διανομή των αγορών.

Οι νέες γενιές όχι μόνο καταδικάζονται να ζουν πίσω
από τις δυνατότατες της εποχής, αλλά ζουν και με χειρότερους ακόμα
όρους σε σχέση με τις παλιότερες γενεές.

Τι είναι αυτό που μπαίνει εμπόδιο στη λαϊκή ευημερία; Τι είναι αυτό που κάνει τον τροχό της Ιστορίας να γυρνάει είτε στον αέρα είτε προς τα πίσω αντί να πηγαίνει προς τα μπρος; Τι είναι αυτό που ακυρώνει τις δυνατότατες για σύγχρονους όρους δουλειάς και ζωής;

Όποια πλευρά και αν εξετάσουμε, θα διαπιστώσουμε ποιοι και πώς θυσιάζουν τις ανάγκες μας στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Σήμερα υπάρχει πείρα:

• Από τον φαύλο κύκλο της εναλλαγής οικονομικής ανάπτυξης και οικονομικής κρίσης που πληρώνουν διαρκώς με νέες θυσίες οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.
• Από τον πανδημία με τις εκατόμβες νεκρών, τα διαλυμένα συστήματα Υγείας, τις θεραπείες και τα εμβόλια που είναι αντικείμενο σκληρού ανταγωνισμού και κερδοφορίας.
• Από την πλήρη έλλειψη αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, που οδηγεί σε «αφύσικες» καταστροφές σε απώλειες ζωών, λαϊκών περιουσιών και φυσικού πλούτου.
• Έχουμε απέναντι μας ένα εχθρικό κράτος, μια οικονομία και συνολικά μια κοινωνική οργάνωσα, που λειτουργούν με κριτήριο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με το πώς θα μεγαλώσουν τα κέρδη τους, πώς θα βγαίνουν νικπτές στον ανταγωνισμό με τους αντιπάλους τους.

Αυτά ακυρώνουν τις δυνατότητες που δημιουργούν οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους και που διευρύνονται συνεχώς με την ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας. Αυτά εμποδίζουν την ικανοποίηση των αναγκών μας. Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλος που έχουμε απέναντι μας.

Αυτά τα συμφέροντα έχουν υπηρετήσει όλες οι εκδοχές της αστικής διακυβέρνησης: Κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και «αριστερές». Κυβερνήσεις μονοκομματικές και συνεργασίας. Μονοκομματικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κυβερνήσεις συνεργασίας μεταξύ τους παρά το ότι ήταν «ορκισμένοι» ανταγωνιστές της κυβερνητικής εναλλαγής. Κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς και υπουργούς τεχνοκράτες και «ειδικούς». Η «πρώτη φορά αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.

Γι’ αυτό κάθε νέα κυβέρνηση παίρνει την αντιλαϊκή σκυτάλη από την προηγούμενη, συνεχί-ζει η μια εκεί που σταμάτησε η άλλη, εφαρμόζει όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες και παίρνει και νέα αντιλαϊκά μέτρα. Από κάθε κυβερνητική θητεία η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία βγαίνει με λιγότερα δικαιώματα, χειροτερεύει η θέση της, βρίσκεται με περισσότερα βάρη στις πλάτες της.

Έχουν όλα δοκιμαστεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και αλλού.

Γιατί οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, δεν αλλάζει όμως το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία, ποιος καρπώνεται τον πλούτο που παράγεται.

Να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος...

Σκέψου:

• Πόσες φορές δεν ειπώθηκε το ψέμα ότι από την υλοποίηση των σχεδιασμών για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, μπορεί να προκόψει και λαϊκή ευημερία;
• Πόσοι μύθοι φτιάχτηκαν για να καλλιεργηθούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι είναι δυνατόν να ταιριάξουν τα ασυμβίβαστα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με αυτά των εργαζομένων, του λαού;
• Πόσες φορές η αναζήτηση του δήθεν «μικρότερου κακού» αποδείχτηκε ο σίγουρος δρόμος για να χειροτερέψει η θέση των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων;
• Πόσες φορές δεν εμφανίστηκαν ως ρεαλισμός η υποταγή, η προσαρμογή στα ελάχιστα, η παραίτηση απ’ τις απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή;
• Πόσες φορές δεν πληρώσαμε (και θα πληρώσουμε ακόμα πιο ακριβά) τη λογική ότι «με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα» και ότι η σύγκρουση έχει κόστος;
• Πόσες φορές δεν εγκλωβίστηκε η εργατική - λαϊκή δυσαρέσκεια και δράση στους στόχους μιας κυβερνητικής εναλλαγής, σε «αντιδεξιά» και «αντινεοφιλελεύθερα» μέτωπα που φρενάρουν τη ριζοσπαστικοποίηση, οδηγούν στην ήττα και την απογοήτευση;
• Πόσες φορές η αναμονή λύσεων «από τα πάνω», η εναπόθεση των ελπίδων στις προεκλογικές διακηρύξεις των αστικών κομμάτων άνοιξαν την όρεξη στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, για να μας κλέβει όλο και περισσότερο;
• Πόσες φορές η αποθέωση της «ατομικότητας» και το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» έγιναν το άλλοθι του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για το τσάκισμα των κοινωνικών δικαιωμάτων και άνοιξαν τον δρόμο για την παραίτηση από την εργατική - λαϊκή πάλη για αυτά;

Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για νέες αυταπάτες

Οι νέες υποσχέσεις που ακούγονται σε ΗΠΑ, ΕΕ και Ελλάδα για έναν πιο δίκαιο και πιο φιλικό στο περιβάλλον καπιταλισμό είναι και απατηλές και επικίνδυνες.

Ο καπιταλισμός, παρά την προσωρινή παγκόσμια κυριαρχία του στα τέλη του 20ού αιώνα, δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ τη σήψη του και τις κρίσεις. Κάθε «γιατρικό» που βρίσκει για τις αντιφάσεις του και τα προβλήματά του γίνεται τελικά «φαρμάκι» που τα επιδεινώνει, τα οξύνει. Σήμερα όλοι, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ υπόσχονται ξανά καλύτερες μέρες με την εφαρμογή της πολιτικής της «πράσινης» μετάβασης, του «πράσινου New Deal» που εφαρμόζεται στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Νερό στο μύλο αυτού του παραμυθιού ρίχνουν και άλλες δυνάμεις (π.χ. ΜέΡΑ25 κ.ά.) που μιλάνε για μια νέα «πράσινη κοινωνική συμφωνία», ενισχύοντας αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για μια κοινωνική φιλολαϊκή εκδοχή του «πράσινου New Deal».

Προσπαθούν, για άλλη μια φορά, να εξαπατήσουν ...

Η νέα «μεγάλη ιδέα» για τα μονοπώλια φέρνει για τα ίδια νέα μεγάλα κερδοφόρα επενδυτικά σχέδια και νέα οικονομικά βάρη στους εργαζόμενους:

Πιο ακριβό ρεύμα και γενικότερα πιο ακριβή Ενέργεια για τα λαϊκά στρώματα, επιδείνωση των όρων εργασίας των εργαζομένων, νέα επιβάρυνση του περιβάλλοντος, μεγαλύτερη εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικά σχέδια γύρω από την Ενέργεια με γρήγορη απαξίωση παραγωγικών μονάδων, είναι μερικά από αυτά που πληρώνουν ήδη οι εργαζόμενοι.

Το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ είναι γνωστό και των επόμενων κυβερνήσεων είναι επίσης ήδη δεδομένο. Είναι αυτό που στηρίζεται και θα υλοποιεί την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», τις Συμβάσεις του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ μέσα στο κατακαλόκαιρο με την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Αυτό το σχέδιο νέας κρατικής στήριξης κερδοφόρων «πράσινων» επενδύσεων για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων έχει ήδη προσθέσει νέα βάρη στις πλάτες των μισθωτών εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Η νέα αντιλαϊκή ατζέντα υλοποιείται με τα νομοσχέδια που ψηφίζει η κυβέρνηση το ένα πίσω από το άλλο για τα Εργασιακά, την Εκπαίδευση, την Κοινωνική Ασφάλιση.

Ο πρόσφατος κυβερνητικός ανασχηματισμός με συζήτηση γύρω απ’ την «υπουργοποίηση» ενός πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα απ’ την τελική κατάληξη, επιβεβαίωσε ότι η κοινή στρατηγική των αστικών κομμάτων είναι η βάση για τη μεταπήδηση στελεχών απ’ το ένα κόμμα στο άλλο και για τα καλέσματα σε «υπουργούς κοινής αποδοχής».

Είναι υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ να διαμαρτύρονται για τους αντιλαϊκούς νόμους, την ίδια στιγμή που αποδέχονται το στρατηγικό πλαίσιο πάνω στο οποίο αυτοί βασίζονται, ψηφίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των άρθρων τους.

Δεν είναι αθώοι του αίματος όλοι όσοι προετοίμασαν τη σημερινή νέα φάση της αντιλαϊκής αντεργατικής επίθεσης ως κυβερνήσεις, διατηρώντας και ενισχύοντας το αντεργατικό αντιλαϊκό πλαίσιο με διάφορα προσχήματα.

Κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν λέει ότι αύριο θα μπορεί να εφαρμόσει «ανεμπόδιστος το πρόγραμμά του» αφού δεν δεσμεύεται από μνημόνια. Δεσμεύεται από το μνημόνιο των μνημονίων, τη στρατηγική της ΕΕ, τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των μονοπωλίων. Τόσο χτες ως κυβέρνπσπ όσο και σήμερα ως αντιπολίτευση υπηρέτησε και εξακολουθεί να υπηρετεί, με το πρόγραμμα και την πολιτική του, την εξουσία του κεφαλαίου.

Την ίδια ώρα, εμφανίζει την αντιλαϊκή πολιτική ως μια ιδεοληπτική εμμονή τπς ΝΔ που δήθεν παρεκκλίνει απ’ την «ευρωενωσιακή κανονικότητα», ενώ είναι ακριβώς π ίδια π στρατπγική τπς ΕΕ που εφαρμόζεται σ’ όλα τα κράτη - μέλη ανεξαρτήτως κυβερνητικής απόχρωσης.

Τα σχέδια εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή και ευρύτερα είναι ήδη εδώ και έχουν τις υπογραφές όλων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά. Και οι επόμενες κυβερνήσεις θα διατηρήσουν και θα ενισχύσουν τις Συμφωνίες με τις ΗΠΑ για τις Βάσεις, μετατρέποντας ακόμα περισσότερο τπ χώρα σε μαγνήτη κινδύνων, θα προχωρήσουν την εμπλοκή σε ΝΑΤΟικές αποστολές, τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η πρόσφατα συμφωνία AUKUS ανάμεσα σε ΗΠΑ - Ην. Βασίλειο και Αυστραλία, που ήδη προκάλεσε την αντίδραση της Γαλλίας, είναι μια εξέλιξη που θα πυροδοτήσει παραπέρα τους ανταγωνισμούς, τις πολεμικές αναμετρήσεις και θα δημιουργήσει νέες προσφυγικές ροές. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ αλλά και σε πιο αυτόνομους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς καθώς και οι επενδύσεις Κίνας και Ρωσίας σε αυτήν, την περιπλέκουν σε μια όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Η επίθεση σε βάρος μας δεν πρόκειται να σταματήσει, αν δεν την σταματήσουμε εμείς, αν δεν οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας.

Χωρίς τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων θα ήμασταν ήδη σε πολύ χειρότερη θέση.

Σοσιαλισμός η απάντηση για τον 21ο αιώνα

Η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει καθημερινά ότι δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει κοινό συμφέρον ανάμεσα στο κεφάλαιο, απ’ τη μια μεριά, και στην εργατική τάξη, στον λαό, απ’ την άλλη.

Αναδεικνύει τον μεγάλο ένοχο, ο οποίος αποτελεί το πραγματικό εμπόδιο για την κοινωνική πρόοδο και ευημερία, την εξουσία που βρίσκεται στα χέρια των εκπροσώπων των μονοπωλιακών ομίλων.

Όλα τα αστικά κόμματα το μόνο που επιδιώκουν και υπηρετούν είναι η διαχείριση των αναγκών του καπιταλιστικού συστήματος, αυτήν τη σύγχρονη βαρβαρότητα, που εμποδίζει να ικανοποιηθούν τα ζωτικά δικαιώματα και οι ανάγκες μας.

Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που, με το Πρόγραμμά του, φωτίζει ότι μπορεί και πρέπει να ανατραπεί ο πραγματικός εχθρός μας, η δικτατορία του κεφαλαίου, ότι υπάρχει η διέξοδος μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας και της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας και των υπηρεσιών με επιστημονικότητα και κριτήριο το κοινωνικό όφελος.

Είναι το μοναδικό κόμμα που μελέτησε συλλογικά και έβγαλε συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση κατά τον 20ό αιώνα, τα μεγάλα επιτεύγματα του σοσιαλιστικού συστήματος αλλά και για τις αιτίες των λαθών και των αδυναμιών του που οδήγησαν στην ανατροπή του στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο καπιταλισμός όμως δεν δικαιώθηκε μετά από αυτές τις αντεπαναστατικές ανατροπές.

Ο σοσιαλισμός είναι η πραγματική πρόοδος, η κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι βγαίνουν απ’ το περιθώριο της πολιτικής ζωής και συμμετέχουν, ισότιμα άνδρες και γυναίκες, ενεργά στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων, γιατί έχουν πλέον την εξουσία στα δικά τους χέρια.

Το πραγματικά νέο είναι η κοινωνική ιδιοκτησία όλου του πλούτου που υπάρχει, ώστε να πάψει να λειτουργεί η οικονομία με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Πάνω σ’ αυτό το γόνιμο έδαφος, ο κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής μπορεί να θέσει και να πετύχει επιστημονικά καθορισμένους κοινωνικούς στόχους στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ

Σ’ αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία, για να ανοίξει ο δρόμος για την ελπιδοφόρα διέξοδο του σοσιαλισμού, σας καλούμε να συμπορευτείτε αγωνιστικά μαζί μας.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και διαθέτει όλες του τις δυνάμεις, για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του, να βάλουν οι εργαζόμενοι τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.

Να οργανώσουμε την πάλη μας για τα προβλήματά μας, να φέρουμε τις ανάγκες στο προσκήνιο, να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, την εξουσία του κεφαλαίου και τους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Σας καλούμε να οργανώσουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ για:

• Την υπεράσπιση του αξιοπρεπούς εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, τη μείωση του χρόνου εργασίας, την κατοχύρωση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς, την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη διασφάλιση μόνιμης δουλειάς για όλους, με σταθερό ωράριο, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, την κατάργηση των έμμεσων φόρων, την ουσιαστική μείωση της φορολογίας για μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους και μετακύλιση των φορολογικών βαρών στο μεγάλο κεφάλαιο.
• Την υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους και όλες, με μείωση έως και κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων. Να πληρώσει το κεφάλαιο. Πρόνοια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους.
• Την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού. Για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη και στα μέτρα προστασίας στους τόπους δουλειάς, με εξειδικευμένα μέτρα για τον γυναικείο οργανισμό και τη μητρότητα. Για ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας, για διασφάλιση σύγχρονης λαϊκής κατοικίας.
• Την υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων ενάντια στην κρατική καταστολή και τις απαγορεύσεις, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την κατάργηση όλων των νόμων, που περιορίζουν τη συνδικαλιστική δράση, το απεργιακό δικαίωμα και τις διαδηλώσεις.
• Την απεμπλοκή της χώρας μας απ’ τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς με τον λαό στην εξουσία. Το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στα σχέδια αλλαγής διεθνών συνθηκών και συνόρων, στα παζάρια συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου υπό «ευρωΝΑΤΟική εποπτεία».
• Το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, την Προσχολική και Ειδική Αγωγή, στην ανάπτυξη του ελεύθερου χρόνου και την πρόσβαση του λαού στον Πολιτισμό με όλες τις απαραίτητες υποδομές.
• Την εξασφάλιση της κατοικίας με ιδιαίτερη φροντίδα για τα νέα ζευγάρια, την κατάργηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και την απαγόρευση της διακοπής σε λαϊκές κατοικίες για χρέη σε νερό, ρεύμα και τηλέφωνο.
• Την άμεση στήριξη των αυτοαπασχολούμενων με κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ και τη διαγραφή μέρους των χρεών σε τράπεζες και Δημόσιο.
• Την κατοχύρωση κατώτερων εγγυημένων τιμών στα αγροτικά προϊόντα.

Μέσα απ’ ιούς καθημερινούς αγώνες, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Ριζωμένο παντού, με πρωτοπόρες εστίες αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε περιοχή. Με ενιαία αιτήματα και στόχους που ανοίγουν τον δρόμο με κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.

Απέναντι στο εχθρικό για τον λαό κράτος πρέπει και μπορεί να υψωθεί η μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας.

Το είδαμε πρόσφατα τις ώρες της πυρκαγιάς, όταν οι πυρόπληκτοι έδιναν τη μάχη για να σώσουν χωριά και γειτονιές απέναντι σ’ ένα κράτος που άφηνε στο έλεος της φωτιάς τον φυσικό πλούτο και την περιουσία του λαού. Το βλέπουμε τώρα στον αγώνα που συνεχίζεται, για να ληφθούν μέτρα αποκατάστασης και ουσιαστικής στήριξης των πυρόπληκτων.

Το ίδιο μήνυμα έστειλαν το προηγούμενο διάστημα οι αγώνες της νεολαίας, για να ανοίξουν με ασφάλεια τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, οι αγώνες των εργαζομένων και των υγειονομικών για την προστασία της υγείας απέναντι στην κρατική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας.

Τη δύναμη των εργαζομένων έδειξε η οργανωμένη απειθαρχία στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων απ’ την κυβέρνηση και οι απεργιακοί αγώνες για την κατάργηση του νόμου - εκτρώματος Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στα συνδικάτα και σ’ όλους τους φορείς του κινήματος βρίσκονται μπροστά σ’ αυτούς τους αγώνες.

Με το ΚΚΕ γιατί είναι εγγύηση για το σήμερα και το αύριο

Το ΚΚΕ μπορεί να εγγυηθεί ότι η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης θα έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική:

Το ΚΚΕ έχει σχέδιο για το σήμερα και το αύριο, σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμα, που φωτίζει τη διέξοδο στους σημερινούς αγώνες για όλα τα εργατικά - λαϊκά προβλήματα, τις προϋποθέσεις για να δοθούν λύσεις σ’ αυτά.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ πρωτοστατούν για να αγκαλιάσει ο δρόμος του αγώνα όλο και περισσότερους και μέσα από τα διάφορα μέτωπα πάλης δείχνουν τις δυνατότητες του σοσιαλισμού, τις δυνατότητες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Ελλάδα.

Διεξάγουν καθημερινά ιδεολογικοπολιτική διαπάλη με τις αντιλήψεις που διακηρύσσουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος απ’ τον σημερινό καπιταλιστικό βάλτο της ανασφάλειας και της εκμετάλλευσης και μας καλούν να επιλέξουμε τη δήθεν πιο ανώδυνη μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου, του δήθεν εξανθρωπισμού του καπιταλισμού, της δήθεν «μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων».

To KKE λέει και μπορεί να λέει την αλήθεια στον λαό, γιατί δεν έχει δεσμεύσεις και εξαρτήσεις απέναντι στην άρχουσα τάξη και τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα, προειδοποίησε για τις ολέθριες συνέπειες των αντιδραστικών ανατροπών στον 20ό αιώνα, για τον επικίνδυνο ρόλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αποκάλυψε τις απατηλές υποσχέσεις μιας δήθεν δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Το ΚΚΕ απέδειξε στην πράξη ότι βρίσκεται στην όχθη της υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων, αρνούμενο να στηρίξει ή να συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης. Η θέση αυτή αποτελεί εγγύηση για τον λαό και τους νέους που αμφισβητούν το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Το ΚΚΕ αντιπαλεύει την καταστροφική λογική της παραίτησης, της υποχώρησης, της μοιρολατρίας, τις αυταπάτες της «ατομικής» σωτηρίας, τις χρεοκοπημένες ιστορικά θεωρίες που διακηρύσσουν το τέλος της ταξικής πάλης, αντιπαλεύει συνολικά τον αρνητικό συσχετισμό, παλεύει να τον αλλάξει.

Αντιμάχεται τη διαστρέβλωση της Ιστορίας, την αντικομμουνιστική θεωρία των δύο άκρων, που επιχειρεί να εξισώσει τον φασισμό με τον μοναδικό πραγματικό αντίπαλό του, τον σοσιαλισμό.

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό,
βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής

Αυτό είναι συμπέρασμα και δίδαγμα διαχρονικό και ιστορικό. Αυτό διδάσκει η Ιστορία των αγώνων του λαού μας και όλων των λαών:

• Από την οργάνωση της πάλης για την επιβίωση και τη λαϊκή αλληλεγγύη.
• Από τους αγώνες για την κατάκτηση νέων δικαιωμάτων, την απόκρουση της επίθεσης, την παρεμπόδιση αντιλαϊκών μέτρων.
• Από τις μεγάλες στιγμές της λαϊκής πάλης στη χώρα μας.
• Από τις μεγάλες εφόδους στους ουρανούς όπως της Παρισινής Κομμούνας, τις νίκες όπως του Οκτώβρη στη Ρωσία, τις νίκες των λαών σε άλλες χώρες του κόσμου.

Όποτε η εργατική τάξη, ο λαός απαίτησε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του, πίστεψε στη δύναμή του και πήρε την τύχη του στα χέρια του, ο τροχός της Ιστορίας γύρισε μπροστά.

Ξέρουμε τι μπορεί να πετύχει ο λαός όταν σηκώσει το ανάστημά του και πιστέψει στη δύναμή του σε κρίσιμες στιγμές.

Αυτό το συμπέρασμα έχει την αξία του και τη σημασία του σήμερα.

Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ
@ kke.gr
youtube.com/kkemedia