«Μπροστά
στα ψέματα, τις αστείες ιστορίες και την υποκίνηση μίσους και βίας της
αυτοκρατορίας και των μισθοφόρων της, έχει λάμψει η απόφαση της πλειοψηφίας του
Κουβανικού λαού και του προέδρου τους MiguelMarioDíaz-CanelBermúdez να ξεπεράσουν τα εμπόδια, να προχωρήσουν και να σώσουν την Επανάσταση».
Από τις
εργατικές συλλογικότητες της χώρας, τις μαζικές οργανώσεις γυναικών και νέων,
το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα εκφράζεται η υποστήριξη στην επανάσταση με στρατηγικό
όπλο την ενότητα των εργαζομένων ενάντια σε απειλές και επιθέσεις .
Το άρθρο
αναφέρεται στο βιβλίο Cuba, un golpe blando fallido __«Κούβα,
ένα αποτυχημένο “μαλακό” πραξικόπημα», του Διδάκτορα Επιστημών Manuel Hevia
Frasquieri, μια καταγγελία στην οποία παρουσιάζει τις βίαιες ταραχές στους
δρόμους του καλοκαιριού του 2021 ως «μια τυπική ανατρεπτική επιχείρηση που
διευθύνεται κρυφά από τη CIA».
Η έρευνα του
βιβλίου καθώς και άλλα στοιχεία που βγήκαν στο φως επιβεβαιώνουν ότι η
κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών φέρει άμεση ευθύνη για τις ταραχές της 11ης
_12ης Ιουλίου 2021, με την εντατικοποίηση του αποκλεισμού και
με την ανοιχτή χρηματοδότηση ατόμων και ομάδων με σκοπό να διαπράξουν
παραβάσεις του νόμου και κρατικές καταστροφές σε ολόκληρητην επικράτεια της Κούβας.
«Ενώ το εργοστάσιο των ψεμάτων κατά της
Κούβας προμηθεύει τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα και τα διεθνή μέσα τύπου 24 ώρες
την ημέρα» τονίζει το κείμενο , «η τρομοκρατική μηχανή του Μαϊάμι
χρησιμοποιεί αυτό το κανάλι για να καλέσει σε χάος, βία, επιθετικότητα κατά των
αρχών, τρομοκρατία και ανυπακοή»
Αυτά είναι τα
πρώτα λόγια του βιβλίου, όπου προέβλεψε πως CIAκαι ΗΠΑ θα επιμείνουν σε έναν άνευ
προηγουμένου πόλεμο μέσων και προπαγάνδας. Όπως ακριβώς
έγινε... τις προηγούμενες εβδομάδες μέσω των ψηφιακών δικτύων.
Ο έμπειρος αναλυτής κατήγγειλε εγκαίρως ότι αυτό που συνέβη τότε ήταν μέρος
μιας στρατηγικής με στόχο τη λεγόμενη «αλλαγή καθεστώτος», η οποία
εξακολουθεί να ισχύει στις προσεγγίσεις, τους στόχους και τα καθήκοντά της στον
τομέα, σε αντιστοιχία με περισσότερα από
400 εκατομμύρια δολάρια προγράμματα που εκτελούνται κατά της Κούβας από το
2008, εντός και εκτός της χώρας.
Σύμφωνα με τις
προβλέψεις της, η Ουάσιγκτον κάνει έκκληση στα ψέματα και τον κυνισμό για να
συμπεριλάβει την Κούβα σε οποιονδήποτε κατάλογο την δυσφημεί, την απομονώνει
και της επιτρέπει να δικαιολογεί ξεδιάντροπα την πολιτική της περικύκλωσης και
ασφυξίας προκειμένου να επιτύχει μια κοινωνική έκρηξη το συντομότερο δυνατό.
Ταυτόχρονα, οι εσωτερικές δυσκολίες και η επιδείνωση τροφοδοτούν διεθνείς
συκοφαντικές εκστρατείες εναντίον της κυβέρνησης, των ηγετών της και των
θεμελιωδών πυλώνων της Επανάστασης.
Ο Λευκός Οίκος προσπάθησε αδίστακτα να εκμεταλλευτεί τις δυσκολίες που
δημιουργήθηκαν από τα δύσκολα χρόνια της πανδημίας για να μας επιτεθεί με
περισσότερη δύναμη, να εντείνει τα μέτρα καταναγκασμού και να προσπαθήσει να
επιτύχει τους καταστροφικούς του στόχους.
Αυτή ήταν η απόπειρα του πρώην προέδρου των Ηνωμένων
Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, του μεγαλύτερου ψεύτη και του με τις περισσότερες
ποινικές κατηγορίες στην ιστορία, που κατασκεύασε τον υπερσύγχρονο των
«ηχητικών επιθέσεων» κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αβάνα για να καταστρέψει
διμερείς σχέσεις.
Ήταν η ίδια κυβέρνηση που, λίγες μέρες πριν αποχωρήσει από την εξουσία,
τοποθέτησε το νησί στη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία με
σκοπό να αποκτήσει συμμάχους μεταξύ των τρομοκρατών και της ακροδεξιάς του
Μαϊάμι.
Ένα εντελώς
παράλογο και διεστραμμένο μέτρο, προσαρμοσμένο στα μέτρα των αμερικανικών
υπηρεσιών πληροφοριών, στο αποκορύφωμα της μακάβριας στρατηγικής τους για τους
μισθοφόρους τους από τη Φλόριντα.
Ο Μπάιντεν, με
το ίδιο ανατρεπτικό σενάριο εκατομμυρίων δολαρίων, επιμένει στην ποταπή
αντικουβανική εμμονή, επικυρώνοντας τη μονιμότητα του νησιού σε διαβόητες
λίστες, γεμάτες αντιφάσεις και αμφιθυμίες, αλλά απόλυτη συνέχεια της
επιθετικότητας και αντιγράφοντας τον προκάτοχό του στην εφεύρεση ή συνχορηγία
νέων προσχημάτων για τη μη αλλαγή της φασιστικής πολιτικής.
Χωρίς σεμνότητα και με απύθμενο θράσος, εκμεταλλεύονται fakenews και
προκατασκευασμένες «συνωμοσίες» για να ζητήσουν σκληρότερα μέτρα και εισβολές,
στο όνομα της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ.
Ενώ το εργοστάσιο ψεμάτων κατά της Κούβας
προμηθεύει τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα και τα διεθνή μέσα 24 ώρες το 24ωρο, η τρομοκρατική μηχανή του Μαϊάμι χρησιμοποιεί
αυτό το κανάλι για να καλέσει σε χάος, βία, επιθετικότητα κατά των αρχών,
τρομοκρατία και πολιτική ανυπακοή.
Μέχρι στιγμής
φέτος, περισσότερες από 300 τέτοιες εκκλήσεις για μίσος και βία έχουν
καταγραφεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες που παροτρύνουν να
δράσουν κατά της κουβανικής κυβέρνησης, να χειραγωγήσουν τους ισχυρισμούς και
τις απαιτήσεις για καταστάσεις που δημιουργούνται από τον ίδιο τον αποσταθεροποιητικό
μηχανισμό, να στείλουν 10άδες απευθείας μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα από
διαβόητους μισθοφόρους και κατασκευασμένα γεγονότα, όλα με στόχο τη μετάδοση
της αντίληψης ενός σεναρίου που ευνοεί την επανέκδοση της απόπειρας «ήπιου
πραξικοπήματος» κατά της Κούβας.
Η συκοφαντία
που προωθεί ο Λευκός Οίκος, σχετικά με τα γεγονότα που υποστήριξε το 2021,
χρησιμοποιούνται από αυτή την κυβέρνηση ως πρόσχημα για να διατηρήσει την
πολιτική μέγιστης πίεσης κατά της Κούβας και να ενισχύσει τα μέτρα του οικονομικού,
εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, όπως σχεδιάστηκε. από την
κυβέρνηση Τραμπ και καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν τα έχει εφαρμόσει αυστηρά.
Σε αντίθεση με
τα ψέματα, οι κουβανικές αρχές απέδειξαν ότι όσοι συνελήφθησαν σε αυτά τα
γεγονότα πριν από δύο χρόνια αποδείχθηκε ότι συμμετείχαν σε βίαιες ή
βανδαλιστικές ενέργειες ενάντια στη δημόσια τάξη.
Κανένα άτομο δεν τιμωρήθηκε επειδή
διαδήλωσε ειρηνικά ή για τον τρόπο σκέψης του. Ούτε επιβλήθηκαν κυρώσεις σε
ανηλίκους όπως επαναλαμβάνουν οι κυβερνοτρομοκράτες.
Ωστόσο, ο
πόλεμος συνεχίζεται. Με βάση την ίδια στρατηγική, ενώ εκμεταλλεύονται τα
προηγούμενα θύματά τους για να προσπαθούν να ζεστάνουν το παρόν, η Ουάσιγκτον
και οι μισθοφόροι της υποκινούν πράξεις βανδαλισμού από περιθωριακές ομάδες με
σκοπό να προκαλέσουν την αντίδραση της αστυνομίας και να προβάλουν μια εκπομπή
στα μέσα ενημέρωσης για να πολλαπλασιάσουν τα λανθασμένα εικόνα ακυβέρνητου,
κοινωνικής αστάθειας και προώθησης της αποσταθεροποίησης.
Η Κούβα δεν
οφείλει συγνώμες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε η κυβέρνηση αυτής της χώρας έχει
την πολιτική ή ηθική εξουσία να την απαιτήσει. Οι πολιτικές διαφορές σε σχέση
με την κυβέρνηση δεν απαλλάσσουν κανέναν από την ποινική ευθύνη για
εγκληματικές πράξεις ή εγκλήματα, ούτε στην Κούβα ούτε οπουδήποτε αλλού.
Οι 3.478 Κουβανοί νεκροί και 2.099
ακρωτηριασμένοι και ανάπηροι, θύματα της κρατικής τρομοκρατίας κατά του λαού
μας, μας θυμίζουν κάθε δευτερόλεπτο ποιους αντιμετωπίζουμε, ποια είναι η φύση
του εχθρού που μέσω του μίσους και πιέσεων στην ένδεια του λαού μας επιδιώκει
διχασμό και σφαγή, ενώ υποκινεί ανοιχτά επιθέσεις κατά της ειρήνης, των ηγετών
μας, των θεσμών μας, του στρατού μας, των υπηρεσιών επιβολής του νόμου ή
οποιουδήποτε πολίτη μας.
Ο Στρατηγός Ραούλ
Κάστρο Ρουζ προειδοποίησε στην Κεντρική Έκθεση προς το 8ο Συνέδριο του
Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, στις 16 Απριλίου 2021: «Ιστορικά, η ιμπεριαλιστική ηγεμονία των ΗΠΑ έχει
θέσει απειλή για τη μοίρα και την επιβίωση του κουβανικού έθνους. Αυτό δεν
είναι νέο φαινόμενο. Συνόδευε τους Κουβανούς από την απαρχή του αγώνα της
πατρίδας μας, όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες επιθυμίες για κυριαρχία και
ανεξαρτησία στο λαό μας"
Μπροστά σε
αυτήν την πραγματικότητα, έδωσε το αντίδοτο που δεν μπορούμε ποτέ να ξεχάσουμε:
«Η ενότητα της τεράστιας
πλειοψηφίας των Κουβανών γύρω από το Κόμμα, και το έργο και τα ιδανικά της
Επανάστασης, ήταν το θεμελιώδες στρατηγικό μας όπλο για την επιτυχή
αντιμετώπιση όλων των ειδών απειλών Γι' αυτό η ενότητά μας πρέπει να
προστατεύεται με ζήλο και ο διχασμός μεταξύ των επαναστατών με ψεύτικα
προσχήματα μεγαλύτερης δημοκρατίας δεν γίνεται ποτέ αποδεκτός, γιατί αυτό θα
ήταν το πρώτο βήμα για την καταστροφή, εκ των έσω, της επανάστασης, του
σοσιαλισμού και κατά συνέπεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και πτώση. για άλλη
μια φορά υπό την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ».
Το άρθρο
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Granma όργανο του ΚΚ Κούβας 10- Ιουλ-2023
(εδώγια
ισπανομαθείς)
Θα χρειάζονταν 2-3 παράγραφοι, ίσως και παραπάνω
για να περιγραφεί σε τίτλους, το πρόσφατο ταξίδι του πρώτου γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ
Κούβας και επικεφαλής του κράτους στις τέσσερις χώρες (Ρωσία, Κίνα Τουρκία,
Αλγερία). Παραθέτουμε κάποιες πλευρές –με αποκλειστική πηγή την Granma, όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας
(βλ. και links
στο τέλος της ανάρτησης)
Στη Μόσχα:
Στιγμές φόρου τιμής, μνήμης,
ευγνωμοσύνης και …
Ο Miguel Díaz-Canel Bermúdez κατέθεσε στεφάνι
στο μνημείο του αφιερωμένου στον ηρωισμό των Σοβιετικών στρατιωτών Άγνωστου
Στρατιώτη -σ’ εκείνο το μέρος που κυοφορεί συμβολισμούς, όπου μια φλόγα
υποκλίνεται, χωρίς να σβήνει, στη μνήμη και των πεσόντων της Κούβας.
Συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου, που πραγματοποιεί επίσημη
επίσκεψη στην ευρασιατική χώρα “με συναισθήματα που άφηναν πίσω το κρύο τοπίο
–όπου η θερμική αίσθηση ήταν περίπου δέκα βαθμούς κάτω από το μηδέν– καθώς και
με πολλά άλλα που μπλεγμένα και δεμένα με έναν κόμπο στο λαιμό τους, εμείς και
οι δημοσιογράφοι αναπολήσαμε την ικανότητα του ανθρώπου να πρωταγωνιστήσει στο
ηρωικό.
Οι στοχασμοί συνωστίστηκαν μπροστά από τη γρανιτένια ταφόπλακα σε αυτήν την
πόλη, που αναφέρει μεταξύ άλλων: «Το όνομά σου είναι άγνωστο, το κατόρθωμα σου
είναι αθάνατο»”.
Γάτα με πέταλα ο Πούτιν...
Υπάρχει εκείνο το μνημείο για να μην ξεχάσει ο
κόσμος -γιατί κάποιοι προτιμούν να μην το θυμούνται, ενώ άλλοι προσπαθούν να
μειώσουν την αξία που είχε ο ηρωισμός των Σοβιετικών στρατιωτών, που εμπόδισε
την προέλαση του φασισμού.
Ήταν συγκλονιστικό να ακούς, στον ανοιχτό χώρο μπροστά στο Κρεμλίνο, τις νότες
του Εθνικού μας Ύμνου, ερμηνευμένες από ένα μουσικό συγκρότημα από την πάντα
αγαπημένη Ρωσία - πολύ συγκινητικό να ακούς μια πανηγυρική μελωδία, με πένθιμο
αλλά όμορφο τόνο, στην οποία μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει το πάθος και το
μεγαλείο του πνεύματος ενός έθνους που σημαίνει πολλά για την Κούβα.
Η τελετή ήταν σύντομη, αλλά αξέχαστη, στα πλαίσια της ρήσης του Χοσέ Μαρτί ότι
“η τιμή της τιμής πετάει στα ουράνια”. και, επιπλέον, η βεβαιότητα ότι οι Ρώσοι
και οι Κουβανοί έχουν ένα κοινό σύμπαν προέκυψε ως εξαγνισμένη. Η πορεία της
26ης Ιουλίου, ως τελική σφραγίδα, έσκισε τον παγωμένο αέρα και για άλλη μια
φορά οι αγώνες όσων δεν είναι πλέον μαζί μας, παρουσιάστηκαν στον θαυμασμό και
τη σιωπή του καθενός μας.
Βοηθήστε τους φίλους
όταν το χρειάζονται …
σσ. Ο Igor (Ivanovich) Sechin (И́горь Ива́нович Се́чин) είναι Ρώσος
μεγαλοκαπιταλιστής και κυβερνητικός αξιωματούχος, στενός σύμμαχος και «ντε
φάκτο αναπληρωτής» του Βλαντιμίρ Πούτιν, αμέσως μετά τις ανατροπές - από τις
αρχές της 10ετίας του 1990. Ο Σέτσιν ήταν επικεφαλής του επιτελείου του Πούτιν
όταν ήταν αντιδήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης το 1994 και όταν ο Πούτιν έγινε
πρόεδρος το 2000, αυτό έγινε αναπληρωτής αρχηγός, υπεύθυνος των υπηρεσιών
ασφαλείας και του τομέα κλειδιού για τα ενεργειακά ζητήματα στη Ρωσία
(διορίστηκε και πρόεδρος της Rosneft, της ρωσικής κρατικής εταιρείας
πετρελαίου). Διετέλεσε αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας και αυτή τη στιγμή
είναι-τυπικά «εκτός πολιτικής» (…λέμε τώρα) πρόεδρος διευθύνων σύμβουλος και
επικεφαλής του ΔΣ της Rosneft. Περιγράφεται ως ένας από τους πιο συντηρητικούς
συμβούλους του Πούτιν και ηγέτης των Siloviki του Κρεμλίνου -λόμπι μαφιόζων που
συγκεντρώνει πρώην πράκτορες των υπηρεσιών ασφαλείας. Ρωσική εισβολή στην
Ουκρανία. Το παρατσούκλι του είναι Darth Vader (σσ. ο φανταστικός χαρακτήρας
του Τζορτζ Λούκας στην σειρά ταινιών ο Πόλεμος των Άστρων, ο Σκοτεινός Άρχοντας
των Σιθ και διοικητής της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας, με το κόκκινο φωτόσπαθο και
την Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης. Το όνομα Νταρθ Βέιντερ προέρχεται από τα
Ολλανδικά και σημαίνει Σκοτεινός Πατέρας)
Μετά την αναγκαία παρένθεση ξαναγυρνάμε στο
"βοηθήστε τους φίλους" του Miguel Díaz-Canel
Όταν ο Igor Sechin, εκτελεστικός διευθυντής της
ρωσικής εταιρείας πετρελαίου Rosneft, έφευγε από τις εγκαταστάσεις όπου το
απόγευμα της Δευτέρας είχε εγκάρδια συνάντηση με τον Πρόεδρο, τον πλησίασε μια
ομάδα Κουβανών δημοσιογράφων.
Ο διευθυντής ήταν σύντομος, αλλά τα λόγια του αποκάλυψαν τη στοργή και τη
φυσικότητα που προέρχονται μόνο από πολύ σταθερούς δεσμούς, από ιστορίες που
αλληλοκαλύπτονται μέχρι να λειτουργήσει το θαύμα της φιλίας. «Πρέπει να
δουλεύεις, να συνεχίσεις να δουλεύεις και τότε είσαι κερδιμένος», είπε ο Sechin
στον Τύπο, με μια φιλοσοφία ότι, για να πετύχεις, πρέπει πάντα να προχωράς
μπροστά, επίμονα και με αισιοδοξία ως ορίζοντα.
Λίγο πριν, στην αίθουσα –με βάση τα πρωτόκολλα όπου μίλησαν με τον Κουβανό
πρόεδρο, τα λόγια που απηύθυνε (σσ. στον Igor Sechin) ο αρχηγός του κράτους
ήταν ευγνωμοσύνη, σεβασμός και ειλικρινής στοργή.
O Igor Sechin
Ο Díaz-Canel μίλησε με όρους «στοργικής και
εγκάρδιας συνάντησης». και εξέφρασε στον συνομιλητή την ικανοποίηση για την
ευκαιρία της ανταλλαγής (σσ. ακριβής μετάφραση του “intercambio”). Ομοίως,
σχολίασε ότι μέρες πριν ξεκινήσει τη διεθνή περιοδεία είχε μιλήσει με τον
στρατηγό Raúl Castro, ο οποίος του ζήτησε να χαιρετήσει τον Ρώσο φίλο
επιβεβαιώνοντας ότι έχει πολύ όμορφες αναμνήσεις από τις συναντήσεις του με τον
Igor Sechin.
Ο Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας ευχαρίστησε, κυρίως, για τις
χειρονομίες που είχε ο γενικός δερβέναγας της Rosneft με το νησί “στις πολύ
δύσκολες στιγμές που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια”.
"Ο αρχηγός του κράτους θέλησε να τονίσει ότι τέτοιες χειρονομίες σημαίνουν
“λύση για τη χώρα μας σε δύσκολες καταστάσεις”. Αυτές είναι, είπε, αποφάσεις
των οποίων η φύση μας υπενθυμίζει ότι οι φίλοι πρέπει να βοηθηθούν όταν το
χρειάζονται περισσότερο, “πρόκειται για χειρονομίες – τόνισε – που δεν έχει
συνηθίσει κανείς να βλέπει σε αυτόν τον μονοπολικό κόσμο”.
Από το “έπος των χειρονομιών αλληλεγγύης του
φίλου μας στην Ομοσπονδία της Ρωσίας”, ο Κουβανός Πρόεδρος υπενθύμισε ένα που
χαρακτήρισε συγκινητικό και “θα θυμόμαστε πάντα”: είναι αυτό που έχει να κάνει
με την υποστήριξη που έδωσε στο θέμα του ιατρικού οξυγόνου, ακριβώς την εποχή
που την κορύφωση της πανδημίας όταν η χώρα της Καραϊβικής έπαθε blackout στο
εργοστάσιο που εγγυόταν το πολύτιμο χημικό στοιχείο, τόσο σημαντικό για να
σώσει ζωές.
Η φιλοφρονήσεις του Κουβανού προέδρου με τον Ρώσο φίλο “άφησε τη βεβαιότητα της
αγάπης” και ότι, “μόνο με την αλληλεγγύη απέναντι στον εγωισμό, ο κόσμος θα
περάσει σε ένα ανώτερο στάδιο της ανθρωπότητας”.
Στρατηγική σχέση με
όραμα το μέλλον
«Θέλω να σας ευχαριστήσω για την προσπάθεια που
καταβάλατε επικεφαλής της Διακυβερνητικής Επιτροπής για να αντιμετωπίσετε και
να κατανοήσετε ολόκληρο το πρόβλημα της Κούβας και να διευκολύνετε τη συνεχή
επέκταση των οικονομικών και εμπορικών μας σχέσεων», δήλωσε ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε, με τον Ρώσο αντιπρόεδρο
της κυβέρνησης, Dmitry Chernyshenko (σσ. στάθηκε αποκλειστικά στα “χρέη με τη
Ρωσική Ομοσπονδία”)
Ομοίως, αναφέρθηκε σε πολλές άλλες στιγμές κατά τις οποίες η Κούβα έλαβε
υποστήριξη από το ευρασιατικό έθνος και πώς «καταφέραμε να διατηρήσουμε το
υψηλό επίπεδο πολιτικού διαλόγου», στο πλαίσιο των οποίων υπήρξαν επτά
τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Πρόεδρο Πούτιν.
Τέλος, ο κουβανός αρχηγός κράτους συμμερίστηκε την «πεποίθησή του ότι μπορούμε
να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε τις οικονομικο-εμπορικές μας σχέσεις».
Ανταποκρινόμενος στα λόγια του, ο αντιπρόεδρος
της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας διαβεβαίωσε τον Díaz-Canel ότι «η Κούβα
είναι ο βασικός μας εταίρος και είναι ένας αξιόπιστος εταίρος για τη Ρωσία στην
περιοχή της Λατινικής Αμερικής. Η σχέση με την Κούβα δεν υπόκειται σε μια
μεταβαλλόμενη παγκόσμια κατάσταση, είναι στρατηγικής φύσης και με όραμα για το
μέλλον».
Σχετικά με την πιο πρόσφατη σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής Κούβας-Ρωσίας,
τόνισε ότι όλες οι συναντήσεις «πραγματοποιήθηκαν σε εποικοδομητική
ατμόσφαιρα», στις οποίες πραγματοποιήθηκαν σημαντικά έργα που σχετίζονται με
θέματα προτεραιότητας και για τις δύο χώρες, όπως η βιομηχανία, η ενέργεια και
οι μεταφορές. «Είμαι ικανοποιημένος και χαρούμενος με τον τρόπο που έγινε δεκτή
η επίσκεψη που μόλις ολοκληρώθηκε, με προσωπικές συνομιλίες, σε άκρως φιλικές περιβάλλον»,
δήλωσε ο Díaz-Canel, κατά την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων
της περιοδείας του που ολοκληρώθηκε πρόσφατα.
Αφού άσκησε το εκλογικό του δικαίωμα στις
δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή, ο πρόεδρος επισήμανε την
ευαισθησία για τα προβλήματα, την αναγνώριση του λαού και τη διάθεση να στηριχτεί
η Κούβα, γεγονός που έδειξε ότι το νησί δεν είναι μόνο.
“Το δικαίωμα που έχει κερδίσει η Κούβα να την υπερασπίζονται οι λαοί στον κόσμο
όλο με τη γνωστή αξιοπρέπεια και σεβασμό, έχει να κάνει με την έννοια της
δημιουργικής αντίστασης με την οποία αντιμετωπίζουμε και εμείς τις αντιξοότητες,
που δεν είναι τίποτα άλλο από το να προχωράμε με το δικό μας βηματισμό και
δυνατότητες, όπως κάναμε στην πανδημία”, τόνισε ο αρχηγός του κράτους.
Σχολίασε ότι “αυτή ήταν μια αναγκαία και έγκαιρη επίσκεψη, γιατί οι περιορισμοί
που επιβλήθηκαν από τον COVID-19
για τρία χρόνια εμπόδισαν τις πρόσωπο με πρόσωπο επαφές με ηγέτες χωρών με τις
οποίες έχουμε καλές πολιτικές και οικονομικές-κοινωνικές σχέσεις”
(…)
“Ακόμη και τα έθνη από τα οποία εξαρτάται πολύ το αναπτυξιακό μας σχέδιο,
επειδή τα έργα συνεργασίας τους έχουν άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία μας”.
Στην αρχή -είπε, δεν θέλαμε να βρεθούμε εκτός
χώρας γιατί υπάρχουν πολλά σύνθετα καθήκοντα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή
την εποχή. “Πρέπει όμως να λαμβάνεται υπόψη, ότι και η εξωτερική πολιτική είναι προτεραιότητα της
χώρας, του Κόμματος και της Κυβέρνησης”.
Αναφορικά με τα αποτελέσματα, επεσήμανε ότι η υψηλή ευαισθησία στα προβλήματα
που αντιμετωπίζει η Κούβα με την εντατικοποίηση του αποκλεισμού (εμπάργκο), η
σύμπτωση στα θέματα της πανδημίας και στις πολυπλοκότητες “της αυτοκρατορικής
στρατηγικής” (σσ. πάγιος όρος που χρησιμοποιούν οι Κουβανοί για τις ΗΠΑ) κατά
της χώρας μας, καθώς και η αναγνώριση της ηρωικής αντίστασης του κουβανικού
λαού, ήταν παρόντες σε κάθε στιγμή της περιοδείας.
Ο Díaz-Canel τόνισε ότι ήταν επίσης πως όλοι έμειναν
έκπληκτοι για το πώς ένα μικρό νησί, χωρίς πόρους, έδωσε μια πιο αποτελεσματική
απάντηση από τις περισσότερες χώρες στον κόσμο στον COVID-19 και, ως εκ τούτου, τη συμβολή των
επιστημόνων, των εμβολίων και του συστήματος Υγείας, κριτήριο που αποτυπώνεται
στις εμπορικές ανταλλαγές με προτάσεις ενίσχυσης της συνεργασίας με τη
βιοφαρμακευτική βιομηχανία.
Εμφανής επίσης η προθυμία να συνεχιστεί η πρόοδος στις ανταλλαγές, να
ενισχυθούν οι πολιτικές σχέσεις –που είναι ήδη εξαιρετικές– με τις τέσσερις
χώρες που επισκεφθήκαμε και να ενθαρρύνουμε την οικονομική, εμπορική και
χρηματοπιστωτική συνεργασία.
Αναφορικά με τα αποτελέσματα και τις συμφωνίες που προέκυψαν από την περιοδεία,
ο Díaz-Canel διευκρίνισε ότι, αντιμετωπίζοντας με
διαφοροποιημένο τρόπο το κάθε έθνος, βρέθηκαν συγκεκριμένες τρόποι για την
αναδιάρθρωση του χρέους της Κούβας με διευκολύνσεις για να τραβήξει μπροστά το
νησί χωρίς επιβράδυνση έργων κλπ.
Επικύρωσε ότι «η Κούβα έχει τη θέληση, τη
διάθεση και το καθήκον να τιμήσει τα χρέη που έχει με άλλες χώρες, δίνοντας
ξανά συνέχεια σε μια ομάδα projectsπου επεκτείνονται, ανανεώνονται και γεννιούνται στην
κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης.
Το ενεργειακό ζήτημα – επισήμανε, αντιμετωπίστηκε σε δύο θεμελιώδεις
κατευθύνσεις: μια σταθερή προμήθεια καυσίμων και, από την άλλη, με μια ομάδα
έργων που μας επιτρέπουν να επιτύχουμε βελτίωση των εργοστασίων στην Κούβα,
αλλά και να αναπτυχθούμε με άλλες τεχνολογίες, ιδίως ανανεώσιμες πηγές.
Υπάρχουν αρκετές ενδιαφερόμενες εταιρείες και κυβερνητικά έργα, όπως και η
διάθεση να γίνει κάτι τέτοιο και επεσήμανε ορισμένα ήδη εγκριμένα, όπως η δωρεά
φωτοβολταϊκών από την Αλγερία.
Γύρω από την παραγωγή τροφίμων υπάρχουν διάφορες αναπτυξιακές προοπτικές –
βασισμένες στην τεχνολογία αυτών των χωρών – για κοινή παραγωγή τροφίμων στην
Κούβα, έτσι ώστε να υπάρχει καλύτερη προσφορά στον πληθυσμό και γενικότερα,
τόνισε, υπάρχει μια μεγάλη ομάδα έργων στον τουρισμό, τη βιοτεχνολογία και τη
δημόσια υγεία, στην οποία υπάρχουν ξένες εταιρείες που αναγνωρίζουν τους
επιστήμονές μας.
Επίσης στην τάξη της μεταποιητικής βιομηχανίας,
στο εσωτερικό εμπόριο, από τα πρόσφατα εγκεκριμένα μέτρα ξένων επενδύσεων τόσο
στο χονδρικό όσο και στο λιανικό, στις μεταφορές, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
(σσ. ;;), τον πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Τόνισε την επανασύσταση των μηχανισμών παρακολούθησης της διμερούς οικονομικής
ατζέντας, από Διακυβερνητική Επιτροπή και τα Υπουργικά Συμβούλια, που ήδη
κινούνται.
Τέλος, ένα κοινό θέμα που τέθηκε σε προτεραιότητα, είναι η δημιουργία μιας
ισχυρής χρηματοπιστωτικής τραπεζικής υποδομής, η οποία επιτρέπει την άμεση
ανταλλαγή με αυτές τις χώρες, ώστε να αποφεύγονται οι κυρώσεις και τα
περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών κατέληξε.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τις ΗΠΑ, πρέπει πάντα να
έχουμε κατά νου τη φράση που αποδίδεται στον John Foster Dulles, υπΕξ του
Αϊζενχάουερ, εκείνου που ξεκίνησε τον αιώνιο πόλεμο ενάντια στην Επανάστασή
μας: «Οι ΗΠΑ δεν έχουν φίλους, μόνο συμφέροντα»
Δεν
υπάρχει καμία αμφιβολία για τους Τύριους και τους Τρώες –και ακόμη και για εμάς
που δεν είμαστε ούτε από την Τύρο ούτε από την Τροία και που ποτέ δεν ισχυριστήκαμε
ότι ελέγχουμε τη Μεσόγειο, πόσο μάλλον
την Ευρώπη– ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο. Για
να το κατανοήσουμε, αλλά και για να προσπαθήσουμε να οραματιστούμε πού μας
οδηγεί, είναι σκόπιμο να θυμηθούμε, έστω και πολύ σύντομα, την ιστορία του πώς
φτάσαμε στο σήμερα. Από
τη γέννηση και την εδραίωση του καπιταλισμού –στην οποία συνέβαλε τόσο πολύ η
«ανακάλυψη» αυτού που σήμερα αποκαλούμε Αμερική και η κλοπή του πλούτου από
τους Ευρωπαίους– ο ήδη καπιταλιστικός κόσμος ήταν, αρχικά κάτω από τη μπότα- μέχρι
τον 2οΠαγκόσμιο Πόλεμο της
Μεγάλης Βρετανίας (που από τον 1ο Παγκόσμιο είχε αρχίσει να
παρακμάζει).
Μόλις
η ναζιστική Γερμανία ηττήθηκε (με την καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ), οι ΗΠΑ -στο
έδαφος των οποίων δεν είχε πέσει ούτε μια βόμβα και δεν είχαν πυροβοληθεί ούτε
με άσφαιρα, εκμεταλλευόμενες τον πόλεμο που πρακτικά είχε κατέστρεψε την Ευρώπη
(επίσης την ΕΣΣΔ), βγήκε από αυτόν ως ο μοναδικός προμηθευτής αγαθών και υπηρεσιών
στον κόσμο, με τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού, και ως η πρώτη και
αδιαμφισβήτητη παγκόσμια δύναμη με την ικανότητα, επιπλέον, να δημιουργήσει έναν
πλασματικό κόσμο –πρότυπο του αμερικάνικου τρόπου ζωής και της φιλελεύθερης
αστικής δημοκρατίας που και επέβαλαν. Παρ' όλα αυτά, μόλις το 1990, ηγούμενοι
του στρατιωτικού συμφώνου που ονόμασαν ΝΑΤΟ και της ομάδας χωρών που
αποκαλούσαν «ελεύθερο κόσμο» και επίσης Δύση, αμφισβήτησαν την ΕΣΣΔ.
Με
την εξαφάνιση της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και του Συμφώνου της Βαρσοβίας (η
στρατιωτική συμμαχία που αποτελούνταν από τις χώρες του σοσιαλισμού στην
Ανατολική Ευρώπη), για λόγους που δεν είναι της ώρας τώρα, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ οι
σοσιαλιστές έπρεπε να εξαφανιστούν μέσα από την παράλογη ιδέα να επεκτείνουν το
όχι λιγότερο παράλογο μοντέλο “δημοκρατίας” τους στον υπόλοιπο κόσμο. Για να
γίνει αυτό, έγιναν ο παντοδύναμος παγκόσμιος χωροφύλακας και ηγεμονική δύναμη,
επιφορτισμένη να φέρει σε οποιαδήποτε «σκοτεινή γωνιά του κόσμου» (όπως
διακήρυξε ο Μπους, ο γιος) τη «φιλελεύθερη δημοκρατία» που, χέρι με τον
φιλελευθερισμό και το κεφάλαιο, έσταζαν αίμα και λάσπη.
Ακριβώς,
το παραπάνω ήταν η έκφραση που ο Μαρξ επανέλαβε στο Κεφάλαιο, όταν παρείχε ως
επαρκή απόδειξη την εξόντωση των γηγενών πληθυσμών αυτού που ονομαζόταν Νέος
Κόσμος και την υποδούλωση όσων μεταφέρθηκαν σε αυτόν από την Αφρική. Πρόσθετες
αποδείξεις τα τεκταινόμενα σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία και οι κυρώσεις κατά της Κούβας, του
Ιράν, της Βενεζουέλας..., όλα αυτά στη μακρά σειρά επεμβάσεων, πολέμων και
βανδαλισμών που πραγματοποιήθηκαν στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας,
και αυτό σήμερα, για άλλη μια φορά, προσπαθούν να το κρύψουν με ψέματα που
διαδίδουν τα δουλικά ΜΜΕ και τα πρόθυμα παπαγαλάκια.
Φυσικά,
οι κυρίαρχες τάξεις των ευρωπαϊκών χωρών είχαν πάντα τα δικά τους συμφέροντα,
τα οποία καταδεικνύουν οι αναρίθμητοι πόλεμοι στην ιστορία της, συμπεριλαμβανομένων
των δύο παγκοσμίων. επίσης ότι, με αυτά τα συμφέροντα, συνυπάρχουν και άλλα στενά
ευρωπαϊκά, γνωστά από την ήδη μακρά ιστορία της ολοκλήρωσής της –όπως και
αντιθέσεις. Αλλά δεν μπορεί να παραβλεφθεί η τελευταία σοβαρή προσπάθεια της
Ευρώπης να αποστασιοποιηθεί από τις ΗΠΑ (και αναμφίβολα η πιο δυναμική ήταν
όταν, το 1966, ο Charles de Gaulle ζήτησε να ανταλλάξει τα δολάρια που είχαν συσσωρευτεί
στο Παρίσι με χρυσό που οι ΗΠΑ δεν είχαν). Ήταν 4 Ιανουαρίου 1999, όταν οι
ευρωπαϊκές και οι μη ευρωπαϊκές αγορές ξύπνησαν με 11 εθνικά νομίσματα που
αντικαταστάθηκαν από ένα ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, σχεδιασμένο να επηρεάσει τη
διεθνή οικονομία και επίσης να αμφισβητήσει την κυριαρχία που είχαν διατηρήσει
οι ΗΠΑ από το Bretton Woods, με το περισσότερο από αμφισβητούμενο δολάριο του,
στο οποίο, από το 1971, και μονομερώς, ο Ρίτσαρντ Νίξον είχε αποσύρει την
υποστήριξή του σε χρυσό κατά κατάφωρη παραβίαση των συμφωνιών του 1944.
Με
το ευρώ, η Ευρώπη φιλοδοξούσε να γίνει η μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική
αγορά στον κόσμο, έτσι εισήγαγε το νόμισμα που υποτίθεται ότι θα μοιραζόταν
τουλάχιστον με το αμερικανικό νόμισμα τη θέση του ως μέσο πληρωμής και
παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Και παρόλο που με το ευρώ η παλιά Ευρώπη φιλοδοξούσε
να γίνει το αντίβαρο, που χρειαζόταν ο κόσμος, δεν μπόρεσε ποτέ να σταματήσει
να είναι αυτό που είναι σήμερα: μια απλή οικονομική, πολιτική και στρατιωτική
επέκταση της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας που υπήρξε ποτέ... και αυτό την
παρασύρει στην παρακμή της.
Από
τις αρχές αυτού του αιώνα, η διαδοχή των κρίσεων που προωθήθηκαν από τον
νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση άρχισε να διαβρώνει τη δύναμη των
Ηνωμένων Πολιτειών. Νέες συγκρούσεις εμφανίστηκαν ή δημιουργήθηκαν και παλιές συνεχίστηκαν
στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη, τη Συρία, μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης στη
Λωρίδα της Γάζας, στη Νοτιοανατολική Ασία μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας (νησιά
Diaoyu), επίσης συγκρούσεις για την αλιεία στα νησιά Spratly, εντάσεις με τη
Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και του πυρηνικού της προγράμματος, με το Ιράν
επίσης για το πυρηνικό του πρόγραμμα..., και σε όλα αυτά και όχι μόνο, οι ΗΠΑ
με τους ισχυρισμούς τους να κάνουν τον κόσμο κατ' εικόνα και ομοίωση και υποχείριο. Μαζί
με όλα τα παραπάνω, η λεγόμενη ποσοτική χαλάρωση, με την έκδοση χρήματος για
αποφυγή πτώσης των τιμών (αποπληθωρισμός) και επανενεργοποίηση της κατανάλωσης
και των επενδύσεων, οι αγορές σε υπερτιμημένες τιμές τοξικών περιουσιακών
στοιχείων (αποσβεσμένα και με μικρή αγοραία αξία), το χρηματιστήριο
βραχυπρόθεσμων ομολόγων για μακροπρόθεσμα (Twist operations) και οτιδήποτε στο
πλαίσιο του shadow banking, εκτός κρατικού ελέγχου, που επιτάχυνε την χρηματιστικοποίηση
της οικονομίας και μαζί με αυτήν την επιστροφή στον χρυσό (ναι, τον
απονομισματοποιημένο!) ως το καλύτερο καταφύγιο, ως απόθεμα αποθεμάτων απέναντι
σε προβλέψιμα ενδεχόμενα, όλα συνοδευόμενα από το δαμόκλειο σπαθί του
παγκόσμιου αποπληθωρισμού.
Και
έτσι ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση μας έφεραν στη δεύτερη 10ετία
του αιώνα με μια σχεδόν παγκόσμια στασιμότητα μιας οικονομίας στην οποία το
δολάριο ΗΠΑ αντιπροσώπευε σχεδόν το 50% του εξωτερικού χρέους που πωλήθηκε
εκτός της χώρας, με το 65% των μετρητών να διατηρούνται εκτός της χώρας που το εξέδωσε,
σχεδόν το 60% των τραπεζικών καταθέσεων σε νόμισμα διαφορετικό από αυτό της
χώρας στην οποία είχαν τοποθετηθεί και αντιπροσώπευε λίγο περισσότερο από το
62% των αποθεματικών των κεντρικών τραπεζών του κόσμου... όλα εκείνα που επέφεραν
μια αναζωπύρωση της μονομέρειας και του νεοσυντηρητισμού που ώθησε τους
εθνικιστές, και αυτοί οδήγησαν τον Τραμπ και την πολιτική του, με τους εμπορικούς
πολέμους, που με τη σειρά τους και όπως δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά,
έφεραν πίσω τους παγκοσμιοποιητές, που τώρα εκπροσωπούνται από τον Μπάιντεν.
Έτσι, για να σχετιζόμαστε με τις Ηνωμένες
Πολιτείες, πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου τη φράση που αποδίδεται στον John
Foster Dulles, ... για να μην κάνουμε λάθος, και χωρίς να χρειάζεται να είσαι
ειδικός στις διεθνείς σχέσεις ή να κατέχεις τα μυστικά της θεωρίας τους, ούτε
αυτά της γεωπολιτικής ούτε αυτά της διεθνούς πολιτικής οικονομίας…
Πρέπει
να ειπωθεί ως προφανές ότι οι στρατηγοί των ΗΠΑ είχαν σχεδιάσει τον πόλεμο στην
Ουκρανία για να προσπαθήσουν να σταματήσουν την αυτοκρατορική παρακμή και την
άνοδο πόλων εξουσίας ικανών να αμφισβητήσουν την παγκόσμια ηγεμονία, η οποία
περιλαμβάνει και την Ευρώπη. Για αυτό υπολόγισαν –και δεν απογοητεύτηκαν– την
πολιτική μυωπία της ευρωπαϊκής “κορπορατοκρατίας” (σσ. corporatocracia - εταιρική
κυριαρχία ως οικονομικό και πολιτικό σύστημα που ελέγχεται από εταιρείες και
μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα) και των Μπόρελ (σσ. ο Josep Borrell, ύπατος εκπρόσωπος
της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας από το 2019) των
Στόλτενμπεργκ και άλλων λίγο πολύ εμφανών προσώπων στην υπηρεσία τους.
Σκεφτείτε,
αν όχι αυτό που έχει περιγραφεί μέχρι εδώ, επίσης την άνοδο της Κίνας, της
Ινδίας, την ενίσχυση της οικονομίας σε ολόκληρη την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, τη
Ρωσία και τα Brics. Προσπαθήστε να βρείτε μια πτυχή που να ωφελεί τις
ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως τη Γερμανία, που δεν χρησιμοποιούν τον αγωγό φυσικού
αερίου Nord Stream 2. Σκεφτείτε τι θα ωφελήσει η αύξηση του κόστους παραγωγής
ως αποτέλεσμα της αύξησης των τιμών του φυσικού αερίου στη γερμανική και
ευρωπαϊκή βιομηχανία και εάν αυτή η αύξηση βελτιώνει με οποιονδήποτε τρόπο την
ανταγωνιστικότητά τους, για το πώς και κατά πόσο η αύξηση των τροφίμων θα βελτιώσει
το βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαίων· πόσο και για πόσο καιρό θα σταματήσουν το
εμπόριο και οι επενδύσεις Ευρώπης-Ρωσίας μετά την κατάσχεση, από το ΝΑΤΟ-ΕΕ,
των αποθεματικών που κατατέθηκαν σε ευρωπαϊκές τράπεζες και στη Μεγάλη Βρετανία
και τι όφελος θα λάβει η Ευρώπη από αυτό; ποιο θα είναι το κόστος και πόσος
χρόνος θα χρειαστεί για την κατασκευή των ναυτικών και λιμενικών ικανοτήτων που
είναι απαραίτητες για την παραλαβή του υγροποιημένου αερίου που αγοράζεται από
τις ΗΠΑ... Ο αναγνώστης μπορεί να επεκτείνει τη σχέση όσο θέλει και να
συμπεριλάβει την ευρωπαϊκή ρωσοφοβία που τροφοδοτείται από μια περισσότερο από
γελοία αμερικανική προπαγάνδα. Πουθενά δεν θα βρείτε κανένα όφελος για την
Ευρώπη ή για τους Ευρωπαίους.
Και
αν στον προηγούμενο ημιτελή κατάλογο όσων έχουν να κάνουν με τον πόλεμο στην
Ουκρανία προσθέσουμε –ως γαρνιτούρα στην τούρτα που, υπό την ονομασία Ευρώπη,
ετοίμασαν οι στρατηγοί των ΗΠΑ για την αποκλειστική τους κατανάλωση– τα
πρόσθετα έξοδα για την «άμυνα» -που θα υλοποιηθεί με την αγορά όπλων από τις
ΗΠΑ, γίνεται προφανές ότι το νόμισμα που ονόμασαν ευρώ, που προορίζεται να
ανταγωνιστεί το δολάριο ΗΠΑ, θα εξαφανιστεί σύντομα από τα αποθέματα των
κεντρικών τραπεζών του κόσμου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, μέχρι στιγμής, η
στρατηγική των ΗΠΑ για την απομόνωση της Ρωσίας από τη Δύση έχει αποδώσει
καρπούς. Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι τα αποτελέσματα περιλαμβάνουν την κατάρρευση
των αλυσίδων παραγωγής, η οποία προκαλεί ήδη καταστροφικές, αυξανόμενες και
απλήρωτες συνέπειες για την Ευρώπη, αλλά και για τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο
κόσμο, κάτι που, προφανώς, έκαναν οι «μεγάλοι στρατηγοί», που δεν μπόρεσαν, δεν
έμαθαν ή δεν ήξερα να το προβλέψουν…
(επίλογος-χωρίς σχόλια)
Υπάρχει ακόμη χρόνος ο κόσμος να επιστρέψει στον ορθολογισμό. Ας το ελπίσουμε...
·Ο Ντίαζ-Κανέλ και ο Μεντβέντεφ συναντιούνται στη Μόσχα
- Στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του, ο Κουβανός πρόεδρος είχε συνάντηση με
τον αντιπρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και πρόεδρο
του Κόμματος Ενωμένη Ρωσία
·Η μαγεία μιας μη αναστρέψιμης φιλίας:
Οι πρόεδροι Κούβας και Ρωσίας εγκαινίασαν μνημείο του ComandanteeenJefeFidelCastro, στην ομώνυμη πλατεία της Μόσχας.
·Ανάμεσα στην Κούβα
και την Κίνα, ένα σύμπαν αγάπης:
Ούτε η γεωγραφική απόσταση, ούτε οι διαφορετικές πολιτιστικές φύσεις, εμπόδισαν
τη μακρόχρονη φιλίας μεταξύ των Μεγάλων Αντιλλών και της Λαϊκής Δημοκρατίας της
Κίνας που αποτελεί πραγματικό σημείο αναφοράς συνεργασίας και αμοιβαίου
σεβασμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του Φιντέλ στη Μόσχα
Το μνημείο του γλύπτη Alexei Chebanenko και του αρχιτέκτονα Andrey Bely (δείτε και εδώ) είναι μια χάλκινη φιγούρα, τοποθετημένη σε βάθρο από γρανίτη.
🇷🇺 Βλαντιμίρ Πούτιν Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε! Αγαπητοί Κουβανοί επισκέπτες, Μοσχοβίτες, φίλοι! Συγκεντρωθήκαμε εδώ, στην πλατεία που φέρει το όνομα του Φιντέλ Κάστρο, για να εγκαινιάσουμε ένα μνημείο σε αυτόν τον εξαιρετικό πολιτικό και πολιτικό, τον ιδρυτή του σύγχρονου κουβανικού κράτους. Ο Φιντέλ Κάστρο αφιέρωσε όλη του τη ζωή στον ανιδιοτελή αγώνα για τον θρίαμβο των ιδεών της καλοσύνης, της ειρήνης και της δικαιοσύνης, για την ελευθερία των καταπιεσμένων λαών, για μια αξιοπρεπή ζωή για τους απλούς ανθρώπους και την κοινωνική ισότητα. Δικαίως θεωρείται ένας από τους λαμπρότερους και πιο χαρισματικούς ηγέτες του ταραχώδους, δραματικού 20ού αιώνα, ένα πραγματικά θρυλικό πρόσωπο, σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής - της εποχής των εθνικών απελευθερωτικών κινημάτων, της κατάρρευσης του αποικιακού συστήματος και της δημιουργίας νέων ανεξάρτητων, ελευθέρων κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Ο Φιντέλ και οι συνεργάτες του υπερασπίζονταν πάντα ανιδιοτελώς την κυριαρχία της πατρίδας τους. Δεν επέτρεψαν να το σπάσει με παρέμβαση μισθοφόρων, κυρώσεις, χρηματοοικονομικό εμπάργκο, απόπειρες εξωτερικής απομόνωσης. Υπερασπίστηκε το δικαίωμα της Κούβας στο δικό της αναπτυξιακό μοντέλο σύμφωνα με τις εθνικές και όχι τις εξωτερικά επιβαλλόμενες αξίες· φρόντισε ώστε ο κόσμος να λάβει υπόψη τη γνώμη της Κούβας και να σέβεται τα συμφέροντά της.
Για πολλές γενιές συμπολιτών μας, η εικόνα του Comandante
ήταν πάντα καλυμμένη με ρομαντική δόξα, θάρρος και νίκες. Σύμφωνα με τα λόγια
του διάσημου σοβιετικού τραγουδιού "Κούβα - αγάπη μου!" αντανακλούσε
τα ειλικρινή, ενθουσιώδη συναισθήματά μας όχι μόνο για το Νησί της Ελευθερίας
και ολόκληρο τον κουβανικό λαό, αλλά και άμεσα για τον Φιντέλ, του οποίου η
δύναμη, η ενέργεια και η ακάθεκτη θέληση προσέλκυσε και εξακολουθεί να ελκύει
σαν μαγνήτης.
Είχα την τύχη, αγαπητοί φίλοι, να συναντηθώ με τον Φιντέλ Κάστρο σε πολλές περιπτώσεις,
και πολλές ώρες συνομιλιών μαζί του έμειναν στη μνήμη μου, ειδικά η τελευταία
μας συνομιλία τον Ιούλιο του 2014.
Μίλησε για πράγματα που ταιριάζουν εκπληκτικά με την εποχή - την εποχή του
σχηματισμού μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης: ότι η ανεξαρτησία και η
αξιοπρέπεια δεν ανταλλάσσονται, ότι κάθε έθνος έχει το δικαίωμα στην ελεύθερη
ανάπτυξη, να επιλέξει τον δικό του δρόμο, αλλά σε έναν πραγματικά δίκαιο κόσμο
δεν μπορεί να υπάρχει χώρος για δικτατορία, λεηλασία και νεοαποικιοκρατία. Οι
εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις, η βαθιά κατανόηση της ουσίας των γεγονότων, η
οξύτητα του μυαλού, η ακρίβεια των εκτιμήσεων ήταν εντυπωσιακές.
Ο Φιντέλ ήταν πραγματικός φίλος της χώρας μας, ερχόταν συχνά
σε εμάς και το 1963 ταξίδεψε σε ολόκληρη σχεδόν τη Σοβιετική Ένωση. Ήταν πάντα
ένας ευπρόσδεκτος επισκέπτης της Μόσχας και αγαπούσε πολύ την πρωτεύουσά μας,
αγαπούσε αυτή την πόλη. Όπως είπε ο ίδιος ο Φιντέλ, ήταν έτοιμος να έρθει στη
Ρωσία ανά πάσα στιγμή: καλοκαίρι και χειμώνα, με ή χωρίς χιόνι.
Η χώρα μας πάντα υποστήριζε τον φιλελεύθερο κουβανικό λαό και την ηγεσία της
δημοκρατίας. Και ξέρουμε ότι είναι αμοιβαίο. Η Κούβα ήταν, είναι και, είμαι
βέβαιος, θα είναι πάντα ο συνεπής στρατηγικός μας εταίρος και σύμμαχος στις
παγκόσμιες υποθέσεις.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες!
Η ρωσο-κουβανική φιλία, που μας κληροδότησε ο Φιντέλ Κάστρο, είναι η κοινή
κληρονομιά των λαών μας. Και εσείς, κύριε Πρόεδρε, που εκπροσωπείτε τη νέα
γενιά κουβανών ηγετών, συνεισφέρετε τεράστια στην ανάπτυξη φιλικών σχέσεων
εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών μας.
Μαζί θα ενισχύσουμε περαιτέρω τη συμμαχία μας και θα υπερασπιστούμε από κοινού
τις μεγάλες αξίες της ελευθερίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(M. Diaz-Canel Bermudez)
Αγαπητέ σύντροφε (σσ. sic!
-έλεος) Vladimir Vladimirovich Putin,
Πρόεδρε της Ρωσικής Ομοσπονδίας! Αγαπητοί Ρώσοι φίλοι!
Είναι μεγάλη τιμή για μένα να συμμετέχω στα εγκαίνια του
μνημείου του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Comandante en Jefe Φιντέλ
Κάστρο Ρουζ.
Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ
Πούτιν για τη συμμετοχή σε αυτή την επίσημη εκδήλωση, ο οποίος είχε την τιμή να
γνωρίσει προσωπικά τον Φιντέλ και να είχε πολύωρες συνομιλίες μαζί του κατά τις
επισκέψεις του στην Κούβα τον Δεκέμβριο του 2000 και στη συνέχεια Ιούλη του
2014.
Είμαι επίσης ευγνώμων στα μέλη της Ρωσικής Στρατιωτικής Ιστορικής Εταιρείας,
της Δούμας της πόλης της Μόσχας, και ιδιαίτερα στον γλύπτη Alexei Dmitrievich
Chebanenko για μια τόσο ευγενική πρωτοβουλία.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες!
Η προσωπικότητα του Comandante en Jefe είναι στενά συνδεδεμένη με τη φιλία που
μοιράζεται μεταξύ των λαών και των κυβερνήσεών μας για περισσότερα από 60
χρόνια. Ο Φιντέλ κατανοούσε πολύ καλά την ουσία των σχέσεων αδελφοσύνης που
ενώνουν τις χώρες μας. Πάντα είχε θερμές σχέσεις με σοβιετικούς και ρώσους
ηγέτες. Γνώριζε και θαύμαζε τον Γιούρι Γκαγκάριν και τη Βαλεντίνα Τερέσκοβα,
τους μεγάλους Ρώσους κοσμοναύτες. Πάντα θαύμαζε το τεράστιο σθένος του
σοβιετικού λαού κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, τον ηρωισμό
και την ικανότητά του να θυσιαστούν για να σώσουν την ανθρωπότητα από τον
φασισμό.
Ο Φιντέλ επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Σοβιετική Ένωση το
1963 και ταξίδεψε για περισσότερες από 40 ημέρες στις πιο σημαντικές πόλεις,
συμπεριλαμβανομένου του Λένινγκραντ, της πόλης που τίμησε για τις επικές 900
ημέρες αντίστασης στον αποκλεισμό από τον φασιστικό στρατό.
Αυτή η ιστορική επίσκεψη ενίσχυσε την αγάπη του ιστορικού ηγέτη μας για αυτήν
την αδελφική χώρα και την εκκολαπτόμενη φιλία μεταξύ των λαών μας, η οποία
συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Τα επόμενα χρόνια, επισκέφτηκε πολλές φορές την ΕΣΣΔ, την τελευταία φορά τον
Νοέμβριο του 1987 για να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις με την ευκαιρία της 70ής
επετείου της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
Μέχρι το τέλος της ζωής του παρακολουθούσε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα όσα
συνέβαιναν σε αυτή τη σπουδαία χώρα, ενημερωνόταν για κάθε γεγονός, κάθε είδηση
σχετικά με τη Ρωσία με ιδιαίτερη προσοχή και έδωσε ιδιαίτερη σημασία στον
ρόλο της στην παγκόσμια πολιτική.
Από αυτή την άποψη, μπορούμε να πούμε ότι αυτό το μνημείο είναι επίσης ένας φόρος
τιμής στη φιλία μεταξύ Ρωσίας και Κούβας, η οποία έχει πολύ γερά θεμέλια.
Αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι!
Θέλω να υπενθυμίσω με βαθιά ευγνωμοσύνη τα λόγια που έγραψε ο πρόεδρος
Βλαντιμίρ Πούτιν εξ ονόματος του ρωσικού λαού όταν πέθανε ο Φιντέλ πριν από έξι
χρόνια. Παραθέτω: «Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας αληθινός φίλος της Ρωσίας τον
οποίο μπορούσαμε να εμπιστευτούμε. Συνέβαλε όσο δεν παίρνει στη διαμόρφωση και
ανάπτυξη των ρωσοκουβανικών σχέσεων, στη στενή στρατηγική συνεργασία σε όλους
τους τομείς».
Σήμερα, ενώπιόν σας, επιβεβαιώνουμε ότι οι νέες γενιές Κουβανών, που κατέχουν
με συνέπεια και οργανωμένο τρόπο δημόσιες και κυβερνητικές θέσεις στη χώρα,
δεσμεύονται να συνεχίσουν τη φιλία και την αλληλεγγύη με τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Μπορώ να σας πω εκ μέρους του κουβανικού λαού και της κυβέρνησης για την πίστη
μας στην κληρονομιά του Ραούλ και του Φιντέλ σχετικά με τη φιλία που έχτισαν
τόσα χρόνια με την ΕΣΣΔ και στη συνέχεια με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Οι δεσμοί που
ενώνουν τη Ρωσία και την Κούβα είναι άρρηκτοι. Ο Φιντέλ έθεσε τα θεμέλια,
ανέπτυξε αυτές τις σχέσεις – πρέπει να τις διατηρήσουμε και να τις συνεχίσουμε.
Η Ρωσία γνωρίζει ότι μπορεί να συνεχίσει να βασίζεται στην Κούβα.
Αιώνια δόξα στον ιστορικό ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Comandante en Jefe Φιντέλ
Κάστρο Ρουζ!