Αντιμέτωπος με την ιμπεριαλιστική μάσκα, ο λαός της Κούβας θα νικήσει

                             \\ Granma όργανο του ΚΚ Κούβας

__Κυβερνητική Δήλωση
__της Επαναστατικής κυβέρνησης

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Donald Trump εναντίον της Κούβας από την πρώτη ημέρα και χωρίς κανένα πρόσχημα. Η απόφαση για την αποκατάσταση των σιδηρών μέτρων του οικονομικού πολέμου, την οποία ο προκάτοχός του εξάλειψε μόνο πριν από ημέρες ο Biden _ενώ τα διατηρούσε για χρόνια και σε συνέχεια των προηγούμενων ομοίων του, αποτελεί επίδειξη της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ ενάντια στην κυριαρχία, την ειρήνη και την ευημερία του κουβανικού λαού. Μεταξύ αυτών είναι η συμπερίληψη της χώρας μας, και πάλι, στον αυθαίρετο κατάλογο των κρατών που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν την τρομοκρατία, ονομασία που αποδεικνύει μια απόλυτη περιφρόνηση για την αλήθεια.

Λύκος με προβιά

Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Η Διακήρυξη του ΥπΕξ μας προειδοποιούσε: «ότι η κυβέρνηση της χώρας αυτής θα μπορούσε να αντιστρέψει στο μέλλον τα μέτρα που υιοθετήθηκαν σήμερα, όπως συνέβη σε άλλες περιπτώσεις και ως ένδειξη της έλλειψης νομιμότητας, ηθικής, συνέπειας, και λογικής  για τη συμπεριφορά της εναντίον της Κούβας ». Είπε επίσης ότι “οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν σταματούν συνήθως να βρουν δικαιολογία …” Έτσι είναι τα πράγματα σε αυτήν τη χώρα.

Ο Trump έχει ερμηνεύσει την άφιξή του στην εξουσία ως στέψη αυτοκράτορα. Η φιλοδοξία του καλύπτει, ξεκινώντας, την κατάκτηση του Καναδά, την σφετερισμό της Γροιλανδίας, την αλλαγή του ονόματος του Κόλπου του Μεξικού, την εξορία των Παναμέζων από του κανάλι τους και έπεται συνέχεια Το ηγεμονικό δόγμα Monroe και ο προφανής στόχος του, που επιβλήθηκε με αίμα φωτιά και σίδερο στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, είναι ο μπούσουλας της νέας κυβέρνησης.

¡Patria o Muerte, Venceremos!
Πατρίδα ή θάνατος, Venceremos!

Με αυτό συνδέονται ομάδες και πολιτικοί που έχουν κάνει την επιθετικότητα ενάντια στην Κούβα τρόπο ζωής, έχουν επωφεληθεί εδώ και δεκαετίες της επιχείρησης αντι –Κουβανικών κύκλων και σήμερα μοιράζονται τη μέθη του νέου προέδρου. Όλοι έχουν μεγάλη ευθύνη για τη μα δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας και στην αύξηση της μεταναστευτικής ροής της Κούβας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτή η νέα πράξη επιθετικότητας της αμερικάνικης κυβέρνησης εναντίον του κουβανικού λαού δείχνει για άλλη μια φορά το αληθινό, σκληρό, αδίστακτο στόχο αυτών και τόσων άλλων μέτρων πολιορκίας και ασφυξίας, τα οποία με τελικό στόχο την κυριαρχία και υποταγή τουνησιού ισχύουν χρόνια και χρόνια κατά της Κούβας. Αποτελεί την αντίδραση της ανικανότητας και αδυναμίας να κάμψουν τη θέλησή μας ενάντια και στο σεβασμό, τη συμπάθεια και την υποστήριξη της επανάστασης μεταξύ των λαών όλου του κόσμου.

______________________

Το ΚΚΕ καταδικάζει την επαναφορά της Κούβας
στην λίστα των «κρατών χορηγών της τρομοκρατίας»

Την επαναφορά της Κούβας στη λίστα των «κρατικών χορηγών της τρομοκρατίας» καταδικάζει το ΚΚΕ, με ανακοίνωση του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος.

Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:
«Η νέα κυβέρνηση του Τραμπ στις ΗΠΑ, σε μια επαίσχυντη ενέργεια από την πρώτη μέρα διακυβέρνησής της, επανέφερε την Κούβα στην λίστα των “κρατών χορηγών της τρομοκρατίας”. Εξίσου υπεύθυνη είναι και η κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία αφού διατήρησε την Κούβα στη λίστα για 4 ολόκληρα χρόνια, αφού διατήρησε και ενίσχυσε όλα τα μέτρα του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού, αποφάσισε υποκριτικά λίγες μέρες πριν αποχωρήσει να διαγράψει την Κούβα από την λίστα.
Το ΚΚΕ καταδικάζει απερίφραστα την απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ και εκφράζει την αλληλεγγύη του στον Κουβανικό λαό και το ΚΚ Κούβας. Θα ενισχύσει τον αγώνα του για τη διαγραφή της Κούβας από τη λίστα ων “κρατών χορηγών της τρομοκρατίας” και για την άρση όλων των μέτρων του ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού ενάντια στο Νησί της Επανάστασης».

______________________

___ \\ Granma
Η ενίσχυση του οικονομικού αποκλεισμού _εμπάργκο, και τα νέα επιθετικά μέτρα θα συνεχίσουν να βαραίνουν, με πολύ επιβλαβές αποτέλεσμα, στην οικονομία μας, στο βιοτικό επίπεδο, στις δυνατότητες ανάπτυξης και στα νόμιμα όνειρα δικαιοσύνης και ευημερίας του λαού της Κούβας, όπως συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια.

Εις μάτην: Δεν θα μας εκτρέψουν από τη σοσιαλιστική μας πορεία, από την προσπάθεια να ανακτήσουμε την οικονομία, να προωθήσουμε μεγαλύτερη αλληλεγγύη, δημιουργικότητα, ταλέντο, πνεύμα εργασίας υπερασπιζόμενοι την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία μας, την αυτοδιάθεση και το προνόμιο οικοδόμησης ενός μέλλοντος χωρίς ξένες παρεμβάσεις

Ο λαός της Κούβας εκτιμά τις πολλαπλές εκφράσεις υποστήριξης και αλληλεγγύης που μας έρχονται καθημερινά από όλο τον κόσμο, από κυβερνήσεις από Κουβανούς που κατοικούν στο εξωτερικό, από  κοινοβούλια, από πολιτικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και λοιπές οργανώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων χωρών.

Κανείς δεν πρέπει να εξαπατείται. Οι κουβανέζοι εξέφρασαν τη θέλησή του με σαφή αποφασιστικότητα και δύναμη με τις πορείες εκατοντάδων χιλιάδων λαού της 20ής-Δεκεμβρίου. Εδώ βρίσκεται και η πεποίθηση ότι η Κούβα θα ξεπεράσει κάθε δυσκολία και εμπόδιο, ότι θα νικήσει

¡Patria o Muerte, Venceremos!
Πατρίδα ή θάνατος, Venceremos!

Αβάνα, 21 Ιανουαρίου 2025

_________________________

σσ.
αρκετά τα σχόλια _γενικά θετικά στην ανάρτηση της Granma (που τόσο στο επίσημο site της, όσο και στα ΜΚΔ είναι ανοιχτή σε σχολιασμό) αναφέρουμε ενδεικτικά το εξής:
Είναι αλήθεια ότι όχι, ΔΕΝ θα μας λυγίσουν, αλλά τα αποτελέσματά τους (εμπάργκο κλπ) είναι καταστροφικά και όσο δεν καταφέρνουμε να αποφεύγουμε όλα αυτά τα μέτρα και να φτάσουμε στο επίπεδο ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας που αξίζει ο λαός μας μας, θα είμαστε όμηροι των πράξεών τους και η αυτοκρατορία θα «επιτυγχάνει» τους στόχους της. Βρισκόμαστε σε έναν πόλεμο και στον πόλεμο οι επικεφαλής ξεχωρίζουν για να οδηγήσουν το στρατό τους στη νίκη, με το υψηλό μαχητικό ηθικό των στρατιωτών τους, την προετοιμασία για μάχη και τις κατάλληλες αποφάσεις για την αντιμετώπιση του εχθρού. Στις τρέχουσες συνθήκες, με τις οποίες διασταυρώνεται η Κούβα, απαιτούνται επικίνδυνες λύσεις, αλλά που να δίνουν συγκεκριμένα αποτελέσματα στη ζωή του λαού μας, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι αυτά χωρίς να θεωρούμε ότι σε μια στιγμή η ικανότητα αντίστασης μπορεί να σπάσει. Οι επικεφαλής μας σε Κόμμα και κυβέρνηση _σε όλα τα επίπεδα έχουν την ευθύνη να ενισχύσουν και να ατσαλώσουν τους ανθρώπους μας, το λαό με πρακτικά μέτρα που να παράγουν αποτελέσματα, όχι με harangues
¡Patria o Muerte, Venceremos!
Πατρίδα ή θάνατος, Venceremos!

_σσ. harangues στα ισπανικά =
παθιασμένη και έντονη δημόσια ομιλία · κήρυγμα

_______________________

Και να μην ξεχνάμε …
Δόγμα Μονρό

Αποτελεί (για πάνω από 200 χρόνια _από 2-Δεκ-1823) επίσημη θέση σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με την οποία οποιαδήποτε παρέμβαση στις πολιτικές υποθέσεις της Αμερικής από ξένες δυνάμεις είναι μια δυνητικά εχθρική πράξη κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Το δόγμα ήταν στην πραγματικότητα απόρροια της «ανησυχίας», όχι μόνο των ΗΠΑ, αλλά και της Βρετανίας και άλλων «πρόθυμων» ιμπεριαλιστών της εποχής, για πιθανή προσπάθεια ανάδειξης στο προσκήνιο, των πρώην αποικιών της Ισπανίας, στη Λατινική Αμερική, πολλές από τις οποίες είχαν γίνει πρόσφατα ανεξάρτητα έθνη. Οι Αμερικανοί όμως –ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου ακόμα δεν αποτελούσαν μεγάλη δύναμη– ανησυχούσαν και για τις εδαφικές φιλοδοξίες της Ρωσίας στη βορειοδυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής.
Αυτή η επίσημη θέση των ΗΠΑ, η οποία από το 1850 και μετά θα αποκαλούνταν επίσημα «Δόγμα Μονρό», διατυπώθηκε μέσα στο πλαίσιο ετήσιου μηνύματος του Προέδρου Τζέιμς Μονρό προς το Κογκρέσο (στις 2 Δεκεμβρίου 1823). Ωστόσο θα αγνοούνταν σε μεγάλο βαθμό και κατά τη διάρκεια του 19^ου αιώνα είχε καταπατηθεί αρκετές φορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν το επικαλέστηκαν, ούτε αντιτάχθηκαν στη βρετανική κατοχή των Νήσων Φώκλαντ το 1833, ή στις επακόλουθες βρετανικές καταπατήσεις στη Λατινική Αμερική (όμοιος ομοίω …).

Σταδιακά, όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αναδεικνύονταν σε παγκόσμια δύναμη, και κυρίως μετά το 1870, το «Δόγμα Μονρό» θα αναγνωριζόταν σε όλο και μεγαλύτερη σφαίρα επιρροής, και σύντομα θα μετατρεπόταν σε σύνθημα της αμερικανικής πολιτικής σ Ανατολή Και Δύση.
Ο Θίοντορ Ρούζβελτ, το 1904, πρόσθεσε το λεγόμενο «Συμπέρασμα Ρούζβελτ», σύμφωνα με το οποίο «σε περιπτώσεις κατάφωρης και χρόνιας αδικοπραγίας από χώρα της Λατινικής Αμερικής», οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούσαν να παρέμβουν στις εσωτερικές υποθέσεις αυτής της χώρας. Το δόγμα, παραμένει «παρόν» για περισσότερο από δύο αιώνες μετά, με μικρές μόνο παραλλαγές. Και δεν είναι λίγες οι φορές που το έχουν επικαλεστεί πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί, αλλά και αρκετοί Αμερικανοί πρόεδροι.

_______________________

ΗΠΑ-Τραμπ:
Επανένταξε την Κούβα στην απαράδεκτη λίστα
των “κρατών – χορηγών της τρομοκρατίας”

Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ, με μόνο λίγες ώρες στον Λευκό Οίκο, ανακάλεσε το βράδυ της Δευτέρας με προεδρικό διάταγμα την εντολή του προκατόχου του, Τζο Μπάιντεν, που μόλις πριν 6 μέρες είχε αφαιρέσει την Κούβα από την απαράδεκτη και αυθαίρετη λίστα της Ουάσιγκτον με τα «κράτη – χορηγούς της τρομοκρατίας» __

Αφού την είχε διατηρήσει εκεί και στα 4 χρόνια της θητείας του…

Ο Α’ Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας και Πρόεδρος της χώρας, Μιγκέλ Ντιάς Κανέλ, αναφερόμενος στην κατάπτυστη αυτή απόφαση σημείωσε: «Είναι μια πράξη αλαζονείας και περιφρόνησης της αλήθειας, που δεν προκαλεί έκπληξη και έχει σκοπό (…) να ενδυναμώσει τον βάρβαρο πόλεμο κατά της Κούβας. Πρόκειται για πράξη κοροϊδίας και κατάχρησης, που επιβεβαιώνει την απαξίωση των λιστών και των μονομερών μηχανισμών καταναγκασμού της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών».

Μιλώντας για τα ακραία μέτρα οικονομικού αποκλεισμού που είχε επιβάλει κατά της Κούβας ο Τραμπ στην προηγούμενη θητεία του, τον Γενάρη του 2021, και τα οποία διατήρησε στην τετραετία της και η κυβέρνηση Μπάιντεν, ο Κανέλ τόνισε ότι «στόχος ήταν να προκαλέσει ελλείψεις στον κουβανικό λαό και σημαντική αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος από τη χώρα μας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες». Κλείνοντας, ξεκαθάρισε ότι «η νόμιμη και ευγενής υπόθεση του λαού μας θα επικρατήσει και θα νικήσει ξανά».

·         Με την απόφαση Τραμπ θα επανέλθουν τουλάχιστον 78 καταστροφικές και εκτελεστικές ενέργειες – κυρώσεις και το λεγόμενο κεφάλαιο III του νόμου Helms-Burton (που επιβάλλει κυρώσεις και σε χώρες που συναλλάσσονται με την Κούβα). Βέβαια, και με την κίνηση της τελευταίας στιγμής της θητείας Μπάιντεν ο βασικός πυρήνας του πολύμορφου βάρβαρου υπερεξηντάχρονου αποκλεισμού που έχει επιβληθεί από τις ΗΠΑ στην Κούβα παρέμενε αναλλοίωτος.

Ο επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας της Κούβας, Εστεμπάν Λάζο, επεσήμανε ότι η απόφαση του Τραμπ «είναι αντίθετη με τη διαρκή και σταθερή απαίτηση του κουβανικού λαού και της συντριπτικής πλειοψηφίας της διεθνούς κοινότητας».

·         Το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας, μέσω δηλώσεων του εκπροσώπου του, καταδίκασε την απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ και σημείωσε ότι «πλήττει την αξιοπιστία των ΗΠΑ».

Πηγή Ριζοσπάστης

 

 

Quō vādis? _ ανθρώπινα δικαιώματα ΝΑΙ! αλλά αυτά της ανθρωπότητας;

Με τον παραπάνω τίτλο η granma, όργανο του ΚΚ Κούβας, στέκεται σε “μια μέρα σαν τη σημερινή, του 1948, (που) εγκρίθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”

Αναφέρει σχετικά:
“Συχνά μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά πρέπει να μιλάμε και για τα δικαιώματα της ανθρωπότητας. Γιατί μερικοί άνθρωποι πρέπει να περπατούν ξυπόλητοι ώστε άλλοι να ταξιδεύουν με πολυτελή αυτοκίνητα; Γιατί κάποιοι πρέπει να ζήσουν 35 χρόνια και άλλοι 70; Γιατί κάποιοι πρέπει να είναι άθλια φτωχοί ώστε άλλοι να είναι υπερβολικά πλούσιοι; Μιλάω εξ ονόματος των παιδιών στον κόσμο που δεν έχουν ένα κομμάτι ψωμί. Μιλάω εξ ονόματος των ασθενών που δεν έχουν φάρμακα”_“Μιλάω εξ ονόματος εκείνων που έχουν στερηθεί το δικαίωμα στη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια”.
Έτσι ο Φιντέλ αμφισβήτησε, το 1979, στον ΟΗΕ την έννοια των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

            Κούβα: Το νησί που γιατρεύει τις πληγές
            9+ χρόνια cabalgando ✨ con Fidel –
            ο μεγάλος επαναστάτης ζει!

Μια μέρα σαν τη σημερινή λοιπόν, αλλά το 1948, εγκρίθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι ένα ιστορικό έγγραφο _συνεχίζει η Granma, που καθιερώνει τα αναφαίρετα δικαιώματα που έχει κάθε άτομο, ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, το φύλο, τη γλώσσα, τις πολιτικές πεποιθήσεις ή οτιδήποτε άλλο _εθνική ή κοινωνική καταγωγή, οικονομική θέση, γέννηση ή … κλπ.

Καμία δήλωση δεν συγκρίνεται με αυτό σε μεγαλείο, αλλά καμία δεν έχει χειραγωγηθεί τόσο από εκείνους που επιδιώκουν να τη μετατρέψουν σε όργανο των ψευδών σκοπών κυριαρχίας τους. Ενώ όσοι συμμορφώνονται πλήρως με τα ανθρώπινα δικαιώματα καταδικάζονται για πολιτικά συμφέροντα, το κενό είναι στραμμένο στην παραβίαση του πιο βασικού από αυτά: του δικαιώματος στη ζωή.

Ο Σιωνισμός στη μαρτυρική Παλαιστίνη και τη Γάζα, μετατρέπει μια περιοχή σε νεκροταφείο για παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένους. στις ΗΠΑ εκατομμύρια ανθρώπινα όντα στερούνται ασφάλισης υγείας, στέγης και απασχόλησης. Σε πολλά μέρη στον κόσμο, οι μειονότητες υφίστανται διακρίσεις και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει βασικά δικαιώματα… Πρέπει να δείτε πόσο σεβαστό είναι το κείμενο στην Παλαιά Ευρώπη. Σημειώστε τη μοίρα των εκατομμυρίων μεταναστών που διασχίζουν τη Μεσόγειο Θάλασσα από την Αφρική, παιδιά της λεηλασίας και των πολέμων που προωθεί το ΝΑΤΟ.

Η Κούβα, που έχει υπογράψει 44 διεθνείς πράξεις για την προστασία αυτών των δικαιωμάτων, η μόνη χώρα στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική που εκπλήρωσε όλους τους παγκόσμιους στόχους της Εκπαίδευσης για όλους την περίοδο 2000-2015, το έθνος με το καλύτερο ποσοστό γιατρών ανά κατοίκους, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας _OMS με καθολική και δωρεάν φροντίδα, κατηγορείται από τους κολασμένους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς για μίσος για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Καμία γεωγραφία στον πλανήτη δεν γνωρίζει στο πετσί της καλύτερα από εμάς, την ωμή πολιτική χειραγώγηση που ασκείται εναντίον ενός έθνους _της Κούβας.

Στη Βίλμα _ Vilma Espín Guillois, που πάντα θα ξαναγεννιέται

Το κάλεσμα της ηρωίδας ήταν πάντα να παίρνουμε θέση _διεθνιστική, με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, στο πλευρό της πατρίδας και της επανάστασης.

Βίλμα (Λουσίλα) Εσπίν Γκουγιός

7- Απρίλη 1930 - 18 Ιουνίου 2007

Όταν τέτοια μέρα τον Ιούνη του 2007 όλη η χώρα _σαν μια οικογένεια, πήγε να συνοδεύσει τη Βίλμα στο Δεύτερο Μέτωπο, όπου θα ξεκινούσε η αιώνια μάχη, όλοι οι Κουβανοί έγιναν μάρτυρες μιας ιδιαίτερης στιγμής. Εκεί ακούστηκε η φωνή της, ένα τραγούδι αγάπης για τον Ραούλ, αλλά και τα νανουρίσματα που αφιέρωσε σε κάθε παιδί... Στη σιωπή εκείνων των βουνών, η εξαιρετικά εκλεπτυσμένη φωνή της γέμιζε τα κενά και κυλούσε από τα μάτια εκείνων που άξιζε το χέρι της και τις στοργές της. Η Temis Tasende, κόρη του μάρτυρα της Moncada José Luis Tasende (σσ. José Luis Tasende, αντάρτης του Κινήματος της 26^ης Ιουλίου η Temis είναι βαφτιστήρα του Ραούλ Κάστρο), έδωσε την τεφροδόχο στον στρατηγό Raúl Castro Ruz για να την τοποθετήσει στο βράχο_μαυσωλείο. Εκεί οι αναστεναγμοί, η δύναμη, τα λουλούδια... Επειδή όμως η Βίλμα είναι από αυτές που πάντα (ξανα)γεννιούνται, ξεκίνησε μια καινούργια πορεία αντάρτισσας.

Από παράνομη με το τουφέκι
στη δημιουργία της Ομοσπονδίας Γυναικών Κούβας

Η Βίλμα συνεχίζει να είναι εκείνο το λεπτό κορίτσι, με τα μακριά μαλλιά, που γνώρισε την αγάπη στα βουνά, εν μέσω των κινδύνων που μοιραζόταν ήδη στο Δεύτερο Ανατολικό Μέτωπο Frank País. Αυτή η επιστολή του Ραούλ προς τον Comandante en Jefe Φιντέλ Κάστρο Ρουζ, στις 28 Απριλίου 1958, που αναλύει ζητήματα του πολέμου και της αποτυχίας της απεργίας της 9^ης  Απριλίου, υποδηλώνει τον σεβασμό που ο αρχηγός των ανταρτών είχε ήδη εκφράσει προς την μαχήτρια ήδη από την πεδιάδα, για τον το θάρρος και τα κριτήριά της _εκείνης, την οποία πρώτα θαύμασε και μετά αγάπησε:

«Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία να συζητήσω με την Déborah (ένα από τα ψευδώνυμα της παράνομης Vilma) το θέμα της γενικής απεργίας (σσ. αναφέρεται στη μεγάλη απεργία της 9^ης Απριλίου 1958, με μάχες και νεκρούς σε όλη τη χώρα) και περισσότερο από όλα το πάντα λανθάνον πρόβλημα μεταξύ της εθνικής ηγεσίας και Sierra Maestra. Ξεκινάμε κάνοντας μια ειλικρινή αυτοκριτική, διεξοδικά και πλήρη, σε υψηλούς τόνους και με συντροφικότητα. Εκθέσαμε τα πιο χοντροκομμένα κριτήρια, πράγματα και αιτίες, αποδεχόμενος, όπως εγώ, πως πιστεύαμε ως δίκαια και αληθινά, τα λάθη που έγιναν. (…)

Αυτή από την πλευρά της, αφού πολέμησε παράνομη, στις 30 Νοεμβρίου 1956, ρισκάροντας τη ζωή της, προμηθεύοντας υλικά και όπλα και τα πάντα, ανεβοκατέβαινε αστραπή τη Σιέρα σε επαφές και συναντήσεις της Εθνικής Διεύθυνσης του Κινήματος της 26^ης Ιουλίου, οδηγώντας _μάλλον κάνοντας να πετάει το αυτοκίνητο, με το μυαλό στραμμένο στον Frank País – επικεφαλής και φίλος–δολοφονημένος Ιούλη 1957, έχοντας πολλά ονόματα _όχι Βίλμα, αλλά Mónica, Déborah, Alicia και Mariela… βρήκε στα βουνά την ελευθερία που πήγαζε από τη μάχη με τους επικεφαλής του εχθρού, χωρίς κανένα φόβο. Γι' αυτό ένιωσε πολύ χαρούμενη όταν, οριστικά, έμεινε στο Δεύτερο Μέτωπο (σσ. γύρω από το Santiago de Cuba), σύμφωνα με την επιστολή προς τη Σίλια Σάντσεθ, που ήταν μαζί με τον Φιντέλ στη Σιέρα Μαέστρα, (σσ. στο Πρώτο Μέτωπο “Χοσέ Μαρτί”)

Αν μπορούσατε να δείτε τα πράγματα που πετύχαμε εδώ! Σ΄ αυτό το μέτωπο !! για να πιστέψετε όλα όσα έχουμε καταφέρει. Επί του παρόντος, οι Αγροτικοί Σύλλογοι πολλαπλασιάζονται και μια αληθινή Επανάσταση γίνεται εν πτήσει. Πώς πάνε οι προμήθειες; (…) Η εκπαίδευση εδώ οργανώνεται πολύ καλά τώρα, υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός μεταξύ των δασκάλων. (…) Πόσο θα ήθελα να το δεις αυτό! Πες όμως στον Φιντέλ να μην το σκέφτεται, αυτές τις στιγμές περισσότερο από ποτέ πρέπει να αποφύγουμε τους περιττούς κινδύνους για τον ίδιο και τον Ραούλ.

Για τη Βίλμα, η επαναστατημένη χώρα ήταν πάντα, πάνω απ' όλα _το άπαν, και αφιερώθηκε σε αυτήν μέχρι το θρίαμβο της 1^ης Ιανουαρίου 1959 και στη συνέχεια ηγήθηκε μιας επαναστατικής διαδικασίας επικεφαλής της Ομοσπονδίας Κουβανών Γυναικών _ “Federación de Mujeres Cubanas-FMC” . Χάρη στη δουλειά της, συνοδευόμενη πάντα από μια ομάδα που μοιραζόταν τα ίδια όνειρα, κατάφερε να βοηθήσει τις γυναίκες στην Κούβα να αναπτύξουν στην τέχνη, τη μηχανική, τον αθλητισμό, το γραφείο, το σχολείο, την ύπαιθρο, την αγάπη της οικογένειας χωρίς να παραμελεί το κύριο την αγάπη για την πατρίδα patria o muerte, στον αγώνα να σπάσουν όλα τα εμπόδια...

Έτσι την έβλεπαν και την άκουγαν σε κάθε Συνέδριο της Ομοσπονδίας γυναικών _FMC στην ώθηση για μάχες αλφαβητισμού και για την έκτη και την ένατη τάξη, σε συναντήσεις συνεργασίας με την ANAP (σσ. Εθνική Ένωση Μικροκαλλιεργητών), γιατί οι κουβανέζες αγρότισσες _σαν γυναίκες, είναι απαραίτητες στους επαναστατικούς μετασχηματισμούς. Κι ακόμη τη δημιουργία και το τεράστιο γυναικείο έργο των εδρών στα πανεπιστήμια, των Οίκων Καθοδήγησης Γυναικών και Οικογένειας και των διεθνών συναντήσεων Mujeres Creadoras (η γυναίκα δημιουργός) στους αγώνες της για να εξαλείψουν τα σεξιστικά στερεότυπα και να επιτύχουν την κοινωνική ισότητα μέσα κι έξω από την οικογένεια, κέντρα ημερήσιας φροντίδας και εκπαίδευσης, για τα μικρά παιδιά. Την ανάπτυξη των γυναικών μακριά από τη βία και την κακοποίηση, τα δικαιώματά τους να είναι ευχαριστημένες με τις αποφάσεις τους· την καταπολέμηση του πολιτιστικού αποικισμού· τη διεθνιστική της κλίση και την υπεράσπιση της ιστορίας μας.

Ο αντίκτυπος κάθε αγώνα της Βίλμα έχει σήμερα αποτύπωμα σε κάθε νέο γυναικείο επίτευγμα στην επιστήμη, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και την κουβανική οικογένεια. και επίσης στους χώρους που απομένουν να καλυφθούν ή που πρέπει να ανακάμψουμε στο εθνικό και διεθνές πλαίσιο που μας αναγκάζει, ξανά και ξανά, να πάμε στο άτομο, να το ακούσουμε και να το διαφυλάξουμε. Τα λόγια της Vilma, με την τρυφερότητα και τη σταθερότητά τους, παρόλο που ειπώθηκαν σε άλλη εποχή, ισχύουν απολύτως, ως μαθήματα που πρέπει να αναθεωρούνται ξανά και ξανά. Αυτά είπε, στις 26 Νοεμβρίου 1977:

«Υπάρχουν πολλά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν για τα οποία η κοινωνία απαιτεί τον κόπο σας, τον ενθουσιασμό και τη σοβαρή δουλειά σας. Πρέπει να εμβαθύνουμε τις γνώσεις μας για τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην ατομική και κοινωνική ψυχολογία του λαού μας ως αποτέλεσμα της ενεργού συμμετοχής του στην επαναστατική διαδικασία, να εντοπίσουμε πόσα κατάλοιπα της καπιταλιστικής κοινωνίας χρειάζονται αγώνες για να εξαφανιστούν και να αναπτύξουμε μεθόδους για την καταπολέμησή τους, τη βελτίωση της κατανόησης και τη βελτιστοποίηση της ολοκληρωμένης εκπαίδευσης των νέων γενεών».

 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο logo της Federación de Mujeres Cubanas _Ομοσπονδίας Κουβανών Γυναικών –της οποίας συνεχίζει να προεδρεύει με απόφαση ημών των Κουβανών επαναστατών– έχει το πρόσωπό της. Οι ιδέες της μας συνοδεύουν σε κάθε τομέα της γυναικείας καθημερινότητας και είναι επίσης αυτές που μεταδίδουν δύναμη για να αντιμετωπίσουμε περίπλοκες στιγμές.

Vilma Espín Guillois: ο τυφώνας, που μας άφησε τη σιγουριά εκπλήρωσης κάθε ανθρώπινης και επαναστατικής αποστολής

Αυτές που πάντα
ξανα_γεννιούνται…

Όταν εορτάστηκε η 85^η επέτειος της Βίλμα το 2015, η Ομοσπονδία των Γυναικών μας διοργάνωσε ένα μοναδικό αφιέρωμα: μια ομάδα _γυναικών από διαφορετικούς τομείς πέταξε, ξημερώματα της 7^ης  Απριλίου, στο Σαντιάγο ντε Κούβα και από εκεί έφυγαν προς το Δεύτερο Μέτωπο. Αφού τοποθέτησαν λουλούδια, στάθηκαν, σε φόρο τιμής μπροστά στο Μαυσωλείο αυτού του ιστορικού τόπου, για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση του βιβλίου Vilma Espín Guillois _El fuego de la Libertad -η φωτιά της λευτεριάς, μια συλλογή εγγράφων ηρωίδας.

Εκεί επαναστάτριες χιλίων μαχών, όπως η Yolanda Ferrer (σσ. Yolanda Ferrer Gómez
πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του κουβανικού κοινοβουλίου) και η Carolina Aguilar (σσ. Καρολίνα Αγκιλάρ, δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Entre Ríos της Αργεντινής και ζει στην Κούβα από το 1959. Διαχρονικά στο πλευρό της Vilma Espín στην FMC, για χρόνια υπεύθυνη του Κέντρου Σπουδών Γυναικών της FMC), τόνισαν τις αξίες εκείνου του νεαρού κοριτσιού, που αφιέρωσε τον αγώνα της στο να απελευθερώσει τα φτερά των γυναικών της Κούβας, ώστε να μπουν στη σωστή θέση _αυτή που αντιστοιχεί στην επαναστατική - σοσιαλιστική κοινωνία.

Οι σκέψεις της Βίλμα και το παράδειγμά της, όπως έγραψε ο Φιντέλ στους προβληματισμούς του μετά την είδηση του θανάτου της, είναι πιο απαραίτητο σήμερα από ποτέ, σε μια κοινωνία που διατηρεί υψηλές φιλοδοξίες για κοινωνική δικαιοσύνη. Γι' αυτό η σκέψη της Βίλμα πρέπει να μελετηθεί σε βάθος, για να συνεχιστεί η χειραφέτηση των Κουβανών γυναικών.

Το να γράφεις για τη Βίλμα είναι δύσκολο, γιατί οι γραμμές ενός κειμένου δεν μπορούν να την δείξουν σε όλες της τις διαστάσεις, όπως την γνώριζαν η οικογένειά της, οι φίλοι, τα αδέρφια της _οι συντρόφισσες και σύντροφοί της, στον αγώνα... Αλλά είναι καθήκον να το προσπαθήσεις, γιατί η Βίλμα δημιούργησε μια οικογένεια, έναν αγώνα _καθημερινής μάχης, μια χώρα, ένα πρόσωπο για τις γυναίκες της ηπείρου και του κόσμου. Ένας από τους σχολιασμούς της – που αναφέρεται στο βιβλίο El fuego de la Libertad _η φωτιά της λευτεριάς, χωρίς ημερομηνία, αν και όλα δείχνουν ότι γράφτηκε στις μέρες του αγώνα ενάντια στην τυραννία του Μπατίστα – είναι μια πολιτική διαθήκη που σηματοδοτεί για πάντα την απόφαση μιας γυναίκας στην επανάσταση.

Ερωτευμένη με την Πατρίδα, την οικογένεια
την Επανάσταση _που είναι 🇨🇺  και δική μου και το Σοσιαλισμό μας
Με τον Fidel και τη Vilma για πάντα
στην 💕 καρδιά μου @Yolanda Ferrer Gómez
πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων
του κουβανικού κοινοβουλίου

«(…)
Και υπάρχει μια στιγμή που ανακαλύπτεις ότι πρέπει να πάρεις θέση, αν είσαι υπέρ της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της προόδου της ανθρωπότητας _αν δεν ενεργείς υπέρ αυτών ενεργείς ενάντιά τους, ότι δεν υπάρχουν "ουδέτερες" θέσεις, η ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο βαραίνει τον καθένα από μας...»

Το αιώνιο κάλεσμα της Βίλμα είναι, λοιπόν, να πάρουμε θέση για την Πατρίδα και για τις κατακτήσεις του έργου για το οποίο η γενιά της διακινδύνευσε τη ζωή της, αυτού που έχτισαν οι γονείς μας και πρέπει να υπερασπιστούμε πάση θυσία. Γι' αυτό η Βίλμα είναι από αυτές που αναγεννιούνται πάντα... και είναι τα φρέσκα λουλούδια και η στοργή του κόσμου που τη συνοδεύει εκεί, στο μέτωπο των ανταρτών που αγάπησε.
Μόνο το έργο της ζωής κάνει δυνατό ο θάνατος να μην είναι οριστικό αντίο, αλλά μάλλον μετάβαση. Όσοι έχουν κάνει δικά τους συλλογικά όνειρα και έχουν δουλέψει ακούραστα για το καλό των άλλων, δεν πεθαίνουν ποτέ, γιατί υπάρχουν ίχνη τόσο βαθιά που μπορούν να αντιμετωπίσουν τον χρόνο, χωρίς να φοβούνται ότι θα χάσουν τη μάχη ενάντια στον ανελέητο ρυθμό του.

Γι' αυτό είναι αδύνατο να μιλήσουμε για μία Βίλμα στο παρελθόν, να κάνουμε σαν να μην ήταν εκεί, σαν να μην υπήρξε. Γιατί η οντότητά της ήταν τόσο γόνιμη, τόσο χρωματισμένη με την ετερότητα, τόσο ανθρώπινη, τόσο επαναστατική, που δεν υπάρχει στιγμή που να μην τη βλέπουμε μπροστά στις καθημερινές εργασίες, στα συναισθήματα της Κουβανής γυναίκας, τις προκλήσεις, στα πιο πιεστικά προβλήματα της Πατρίδας.

Αυτό το κορίτσι, της πολύπλευρης νεότητας, που κάποτε αποφάσισε ότι την πορεία της ζωής της δεν θα την άλλαζε ποτέ, έχει αξία αν κατανοήσουμε τον καθοριστικό ρόλο της γυναίκας στην πλήρη ανάπτυξη κάθε δουλειάς. Ταυτόχρονα, την ανάγκη να μην είναι αυτή η ανάπτυξη ανεξάρτητη, από ένταξη, ισότητα, ευκαιρίες, μη διάκριση για λόγους φύλου, βελτίωσης και πολλά άλλα επιτεύγματα που έχουν στη ρίζα τους στην ακούραστης δουλειά της.

Η Vilma Espín Guillois, ιδρύτρια και ηγέτης της Ομοσπονδίας των Κουβανών Γυναικών, έκανε την οργάνωση πυλώνα ενότητας γύρω από την Επανάσταση και τους ηγέτες της, ιδιαίτερα τον Φιντέλ, που την έβλεπε πάντα ως στενή συνεργάτιδα και έκανε όνειρα δίπλα της.

Οφείλουμε πολλά στο ξεκάθαρο όραμα που τη συνόδευε πάντα, και της επέτρεπε να είναι η αρχιτέκτονας βαθιών μεταμορφώσεων, πρωτοφανών προγραμμάτων, αποτύπωσης της οπτικής του φύλου στις έννοιες της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ήταν η αρχιτέκτονας ακόμη και αυτού που δεν μπορούσε να δει να υλοποιείται, και στο οποίο στεκόμαστε σήμερα σε μεγάλο βαθμό χάρη σε αυτήν.

Γι' αυτό είναι ημέρα επικλήσεως, μνήμης, αφιερώματος, αλλά δεν είναι μέρα δακρύων. Και αν όλοι οι λόγοι που εξηγήθηκαν μέχρι τώρα δεν είναι αρκετοί για να το επιβεβαιώσουν, θα αρκεί να κλείσουμε τα μάτια μας για μια στιγμή, να τη φέρουμε στο νου και το άφθαρτο χαμόγελο μιας φωτισμένης γυναίκας θα μας κάνει να καταλάβουμε ότι η Βίλμα είναι ακόμα εδώ , με το πόδι της στον αναβολέα, κάνοντας Revolución(es) _επανάσταση-εις.

Με πληροφορίες
από την Granma 1-2 όργανο του ΚΚ Κούβας

Η Κούβα αποτίει φόρο τιμής στη Vilma Espín

Κάποια στατιστικά για τις γυναίκες της Κούβας:

·          4.400.000 (~ 80%) είναι συνδικαλισμένες και αποτελούν

·          53,22% του εργατικού δυναμικού στον κρατικό τομέα

·          49% των επιστημόνων, της τεχνολογίας και της καινοτομίας

·          53% του ερευνητικού προσωπικού (στοιχεία 2019), ενώ κατέχει το

·          68% των εδρών της Εθνοσυνέλευσης