Αφγανιστάν: 20 χρόνια στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών - Συμπεράσματα και διδάγματα για τους λαούς

 

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ 2001 - 2021
Συμπεράσματα και διδάγματα για τους λαούς

Το μεγάλο ενδιαφέρον των εργαζομένων και των νέων της Λάρισας για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, αποτυπώθηκε στην εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Λάρισας του ΚΚΕ, που έγινε το απόγευμα της Πέμπτης με θέμα «Αφγανιστάν: 20 χρόνια στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Συμπεράσματα και διδάγματα για τους λαούς», όπου συμμετείχαν δεκάδες εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους, αλλά και φοιτητές, μαθητές.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τους παρευρισκόμενους να κρατάνε ενός λεπτού σιγή, στη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη που «έφυγε» από τη ζωή.

Στην ομιλία του ο Ελισαίος Βαγενάς, στάθηκε στους λόγους για τους οποίους έγινε η ιμπεριαλιστική επέμβαση το 2001, σημειώνοντας μεταξύ άλλων  πως «η  μεγαλύτερη "αξία" του Αφγανιστάν βρίσκεται στη δεδομένη στρατηγική γεωγραφική θέση του, ανάμεσα στην Κεντρική Ασία και στους Περσικό και Ινδικό Ωκεανό, ή όπως έχει χαρακτηριστεί στο ''μαλακό υπογάστριο'' της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτόν τον έλεγχο είχαν για 20 χρόνια οι ΗΠΑ, εμποδίζοντας την κατασκευή μια σειράς αγωγών ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων π.χ. από την Κίνα προς το Ιράν.
(…)
Στόχος των ΗΠΑ δεν ήταν ούτε ο λεγόμενος "πόλεμος με την τρομοκρατία", ούτε η "εξαγωγής της δημοκρατίας", αλλά ο έλεγχος της στρατηγικής θέσης που καταλαμβάνει το Αφγανιστάν, που βρίσκεται στο "τρίγωνο" μεγάλων ανταγωνιστών τους (Κίνα, Ρωσία, Ινδία) και μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο ''σημείο'' στη χάραξη νέων ενεργειακών, μεταφορικών δρόμων.
Πριν 20 χρόνια το Κόμμα μας αποκάλυψε αυτά τα ζητήματα, όπως και το ζήτημα του μεγάλου ορυκτού πλούτου, καταρρίπτοντας τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών, που αναπαρήγαγαν τα άλλα ελληνικά κόμματα».

Σε σχέση με την αποχώρηση των Αμερικάνικων στρατευμάτων, ανέδειξε πως η αναδιάταξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ υπηρετεί τη συγκέντρωση δυνάμεων σε άλλα μέτωπα και δημιουργεί «βολικό» κλίμα αστάθειας στην Κεντρική Ασία.  
Σημείωσε συγκεκριμένα: «Σήμερα οι αμερικάνικες προτεραιότητες μετατοπίζονται προς τον Ειρηνικό ωκεανό στην "κόντρα" με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο καπιταλιστικό σύστημα. Αυτές τις οδηγούν σε ανασχεδιασμό των στρατιωτικών τους εγκαταστάσεων.
Ταυτόχρονα, όμως, βλέπουμε σχεδιασμένα να παραδίνουν τον εξοπλισμό τους στους Ταλιμπάν. Υπολογίζεται πως τα όπλα που άφησαν στο Αφγανιστάν οι ΗΠΑ είναι αξίας 85 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Γιατί;
Μα γιατί προσδοκούν πως τα υπαρκτά και διαφορετικά συμφέροντα ντόπιων φυλάρχων - καπιταλιστών και ξένων δυνάμεων (Κίνα, Ρωσία, Πακιστάν, Ινδία, Τουρκία, Ιράν, Κατάρ κοκ.) θα δράσουν ως νέα "εύφλεκτη ύλη", που θα δημιουργήσει γενικότερο κλίμα "αποσταθεροποίησης", εμποδίζοντας την προώθηση συμφερόντων που είναι ανταγωνιστικά με αυτά των ΗΠΑ και χαράζοντας στην προοπτική νέους δρόμους στην περιοχή για τα αμερικάνικα μονοπώλια».

Αφού ανέδειξε τις ευθύνες όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων που έδωσαν «γην και ύδωρ» για το ιμπεριαλιστικό έγκλημα στο Αφγανιστάν, σχολίασε την εικόνα του αεροδρομίου στην Καμπούλ επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως «όταν την επόμενη φορά τα ελληνικά κόμματα του ευρωατλαντισμού μας μιλήσουν για τους "διαβολικά καλούς" και "ισχυρούς συμμάχους" μας, που τάχατε υπερασπίζονται τα "εθνικά συμφέροντά μας", ας φέρουμε στο μυαλό μας αυτή την εικόνα του αεροδρομίου στην Καμπούλ. Είναι πέρα για πέρα διδακτική»!

Η ομιλία έκλεισε με το κάλεσμα για να ενισχυθεί πιο αποφασιστικά η λαϊκή πάλη για απεμπλοκή από τους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, άρρηκτα δεμένη με την πάλη ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Στη συνέχεια, ακολούθησε συζήτηση με ερωτήσεις και παρεμβάσεις, αναδεικνύοντας έτσι το μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου, αφού η συζήτηση κράτησε μέχρι αργά το βράδυ.

🔻 Δημοσιεύουμε εκτενή αποσπάσματα της ομιλίας από τον σημερινό Ριζοσπάστη.

Στις 11 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 20 χρόνια από την έναρξη της ιμπεριαλιστικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, που έγινε με το πρόσχημα του «πολέμου με την τρομοκρατία», μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και την επίκληση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ.
Ο πόλεμος αυτός, που ολοκληρώθηκε με την αποχώρηση των Αμερικανών από το Αφγανιστάν και την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ένοπλο αντιδραστικό κίνημα των Ταλιμπάν, χαρακτηρίστηκε ως «ο πιο μακροχρόνιος στην ιστορία των ΗΠΑ».
Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στο Αφγανιστάν, 4 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας, όχι μόνο περικλείουν επίκαιρα διδάγματα και για τον δικό μας λαό, αλλά σαφώς μας «αγγίζουν» και για άλλους λόγους:

Πρώτον, κάθε χρόνο η χώρα μας, εδώ και 20 χρόνια, έδινε για την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν 300 εκατομμύρια ευρώ. (...)

• Τι κι αν στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στην Πυροσβεστική περιμένουν χρόνια τώρα να καλυφθούν τα κενά σε προσωπικό... Τι κι αν η χώρα υστερεί σε έργα αντισεισμικής, αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής προστασίας... Γι' αυτά «δεν φτάνουν οι πόροι»...
• Τι κι αν οι μισθοί και οι συντάξεις, συνολικά οι κοινωνικές δαπάνες, μειώνονται σταθερά τα τελευταία 20 χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν...
• Την ίδια ώρα η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, έβρισκαν πάντα και στην ώρα τους να δίνουν για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, λαμβάνοντας μάλιστα κάθε χρόνο τα εύσημα από τους «διαβολικά καλούς» συμμάχους μας. Φτάσαμε να ξοδεύουμε κάθε χρόνο πάνω από 4 δισ. ευρώ για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, μεταξύ άλλων και για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως αυτή στο Αφγανιστάν, και ξεπεράσαμε σε ποσοστό επί του ΑΕΠ ακόμα και τις ΗΠΑ.

Δεύτερον, οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν, όπως και σε κάθε άλλη γωνιά του πλανήτη, μας ενδιαφέρουν διότι γνωρίζουμε πως τα γεγονότα στη μια ή άλλη χώρα ασκούν επίδραση, μικρότερη ή μεγαλύτερη, και στις άλλες χώρες, μιας και η πάλη των λαών είναι διεθνής, άσχετα αν εξελίσσεται κάθε φορά σε εθνικό επίπεδο.

Αυτό στην περίπτωση του Αφγανιστάν πρώτα απ' όλα μας το δίδαξαν οι ΗΠΑ, που τη δεκαετία του '80 «λύσσαξαν» να ανατρέψουν μια λαϊκή επανάσταση, που είχε ξεσπάσει σε αυτήν τη φτωχή και ορεινή χώρα.
Κι όμως εκείνη την περίοδο, μέσα σε λίγα χρόνια και σε συνθήκες ένοπλης πάλης, ο λαός του Αφγανιστάν, χάρη και στη διεθνιστική βοήθεια της Σοβιετικής Ενωσης, έκανε σημαντικά βήματα, έφτιαξε σχολεία, νοσοκομεία, βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια, οι νέες γυναίκες άρχισαν να ξεφορτώνονται την μπούργκα κ.ο.κ.

Φαγώθηκαν όμως να ανατρέψουν αυτήν την επαναστατική προσπάθεια. Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Κατάρ, Ιράν, όλη η «αφρόκρεμα» της... «προόδου», με ενορχηστρωτή τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στήριξαν με όπλα και άφθονο χρήμα τους μουλάδες και τους τσιφλικάδες, τους καπιταλιστές, και βλέπουμε σήμερα όλη αυτήν τη μαυρίλα στο Αφγανιστάν.

Για να κάνουμε και μια σύγκριση, εκείνο το λαϊκό καθεστώς κράτησε σχεδόν 3 χρόνια από την ώρα που τα σοβιετικά στρατεύματα αποχώρησαν, πολεμώντας «με νύχια και με δόντια» με όλη τη μαύρη αντίδραση του τότε καπιταλιστικού κόσμου. Στις μέρες μας το δοτό καθεστώς της «αστικής δημοκρατίας», που είχαν στήσει οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί στο Αφγανιστάν, δεν κράτησε ούτε μια βδομάδα...

Γιατί το Αφγανιστάν ενδιαφέρει τόσο τις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις

Ας δούμε, όμως, γιατί το Αφγανιστάν, μια τόσο φτωχή και ορεινή χώρα, ενδιαφέρει τόσο πολύ τις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

🔳  Η μεγαλύτερη «αξία» του Αφγανιστάν βρίσκεται στη δεδομένη στρατηγική γεωγραφική θέση του, ανάμεσα στην Κεντρική Ασία και στον Περσικό και τον Ινδικό Ωκεανό, ή όπως έχει χαρακτηριστεί στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτόν τον έλεγχο είχαν για 20 χρόνια οι ΗΠΑ, εμποδίζοντας την κατασκευή μιας σειράς αγωγών Ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, π.χ. από την Κίνα προς το Ιράν.
🔳 Βεβαίως, «κοντά στο βασιλικό ποτίστηκε και η γλάστρα» του ναρκεμπορίου, που «ανθεί» στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο, μιας και εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής κατοχής το Αφγανιστάν αναδείχτηκε στην 1η παγκόσμια θέση της παραγωγής οπίου.

Το Αφγανιστάν, όπως κι άλλες περιοχές, όπου σήμερα οξύνονται ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, είναι σε σημεία κομβικά για να περάσουν αγωγοί και μεταφορικοί δρόμοι.

🔳 Τα μονοπώλια δεν τα νοιάζει μόνο να βάλουν στο χέρι τις πηγές Ενέργειας, αλλά τα ενδιαφέρει και πώς αυτές θα φτάσουν στις αγορές. Το ίδιο και τα μονοπώλια που έχουν μεταφέρει την παραγωγή των εμπορευμάτων τους στην Κίνα, στην Ινδία, στο Πακιστάν, αναζητώντας εκεί φθηνό εργατικό δυναμικό. Τα νοιάζει ακόμη και πώς αυτά τα προϊόντα θα φτάσουν στις αγορές, π.χ. της Ευρώπης, μειώνοντας το κόστος των θαλάσσιων μεταφορών, χαράζουν χερσαίους δρόμους, αυτοκινητόδρομους, σιδηρόδρομους κ.ο.κ.

🔳 Ετσι, βασικό σχέδιο αγωγού φυσικού αερίου στην περιοχή είναι ο TAPI (που θα διέρχεται από τις χώρες Τουρκμενιστάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν και Ινδία), 1.735 χιλιομέτρων, που σχεδιάζεται να μεταφέρει 33 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Όπως και η παραλλαγή του, ο TAP (δηλαδή χωρίς την Ινδία).

• Ο συγκεκριμένος αγωγός αρχικά ενδιέφερε τους Αμερικανούς, που θεωρούσαν πως θα πετύχουν μακροχρόνια την απεξάρτηση της περιοχής από το ιρανικό αέριο, αλλά και θα αδυνατίσουν αυτά που παίρνει σήμερα η Κίνα από το Τουρκμενιστάν. Στην πορεία όμως άρχισε να ενδιαφέρει και το ρωσικό κεφάλαιο, διότι εάν κάποτε κατασκευαστεί, ακόμη κι αν στην αρχή δεν θα προσφέρει ρωσικό αέριο, προοπτικά και λαμβάνοντας υπόψη ότι από τη σοβιετική εποχή το δίκτυο του Τουρκμενιστάν συνδέεται με αυτό της Ρωσίας, θα μπορούσε η Ρωσία να βρει διέξοδο στις αγορές του Πακιστάν και της Ινδίας. Να σημειωθεί πως το ρωσικό κεφάλαιο πριμοδοτεί και την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «Pakistan Stream», από το Καράτσι προς Λαχώρη, παλαιότερα γνωστός ως αγωγός Βορρά - Νότου, που σχεδιάζει να μεταφέρει 12,4 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, κυρίως από υγροποιημένο αέριο, αλλά και με τη διασύνδεσή του με τον TAPΙ.
• Αρχικά οι Ταλιμπάν ήταν αντίθετοι, στη συνέχεια εκφράστηκαν θετικά και μάλιστα δήλωσαν πως μπορούν να αναλάβουν την ασφάλεια του αγωγού. Στην πορεία είπαν πως όσο διαρκεί η κατοχή δεν μπορεί να γίνει. Τέλος, σήμερα εμφανίζονται θετικοί.
• Αντίθετη με τον παραπάνω αγωγό είναι σίγουρα η Τουρκία, μιας και επιδιώκει να γίνει αυτή «κόμβος» Ενέργειας για το αέριο του Τουρκμενιστάν. Πιθανότατα και η Κίνα να μην ενδιαφέρεται, μιας και σήμερα αυτή λαμβάνει μεγάλες ποσότητες αερίου από Τουρκμενιστάν και Ρωσία, που στην περίπτωση κατασκευής του TAPI θα πρέπει να τις διαπραγματευτεί με άλλους όρους. Ούτε το Ιράν ενδιαφέρεται, μιας κι αυτό ήδη κατασκεύασε αγωγό φυσικού αερίου που φτάνει έως τα σύνορα του Πακιστάν και φιλοδοξεί να επικρατήσει το δικό του σχέδιο.

Βασικοί μεταφορικοί δρόμοι είναι αυτοί που σχεδιάζει η Κίνα (με κατεύθυνση προς Πακιστάν, προς τα λιμάνια του, αλλά και παραπέρα στο Ιράν). Το βλέπει σαν κομμάτι του λεγόμενου «δρόμου του μεταξιού». Αλλά και η Τουρκία θέλει τον δικό της δρόμο (Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Κασπία, Τουρκμενιστάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ινδία), που μάλιστα το έχει «βαφτίσει» δρόμο του «Λάπις Λάζουλι», από την ονομασία ενός ημιπολύτιμου πετρώματος του Αφγανιστάν.

Υπάρχουν επίσης σχέδια μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας από υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις στο Κιργιστάν και στο Τατζικιστάν προς το Πακιστάν μέσω του Αφγανιστάν.

Σαφώς ενδιαφέρει τα μονοπώλια και ο ορυκτός πλούτος. Το Αφγανιστάν διαθέτει πλούσια ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ορυκτών πρώτων υλών, η αξία των οποίων εκτιμάται από 1 έως 3 τρισ. δολάρια στο 30% των εξερευνημένων εδαφών. Ειδικότερα διαθέτει τεράστια αποθέματα μεταλλευμάτων, κυρίως χαλκού, σιδήρου, χρυσού, μολύβδου και λιθίου.

Για τη σημασία αυτού του πλούτου μόνο ένα παράδειγμα θα δώσω: Το λίθιο είναι βασικό συστατικό στην κατασκευή μπαταριών που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία της ηλεκτροκίνησης και όχι μόνο. Στον τομέα αυτόν επενδύουν τεράστια ποσά η Κίνα και οι ΗΠΑ, αλλά και ισχυρές δυνάμεις της ΕΕ, όπως η Γερμανία. Στην εποχή της «πράσινης ανάπτυξης» το λίθιο χαρακτηρίζεται ως η «νέα βενζίνη». Υπολογίζεται πως μια αύξηση της τάξης του 1% στην παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων παγκοσμίως θα αυξήσει τη ζήτησή του περισσότερο από 40%. Είναι φανερό επομένως ότι η δέσμευση μεγάλων κοιτασμάτων λιθίου ανά τον κόσμο δίνει ισχυρό προβάδισμα στον ανταγωνισμό.

Οι σημερινές προτεραιότητες και το κλίμα «αποσταθεροποίησης»

Γι' αυτούς, λοιπόν, τους λόγους έγινε η ιμπεριαλιστική επέμβαση το 2001. Στόχος των ΗΠΑ δεν ήταν ούτε ο λεγόμενος «πόλεμος με την τρομοκρατία», ούτε η «εξαγωγή της δημοκρατίας», αλλά ο έλεγχος της στρατηγικής θέσης που καταλαμβάνει το Αφγανιστάν, που βρίσκεται στο «τρίγωνο» μεγάλων ανταγωνιστών τους (Κίνα, Ρωσία, Ινδία) και μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο «σημείο» στη χάραξη νέων ενεργειακών, μεταφορικών δρόμων.

Πριν από 20 χρόνια το Κόμμα μας αποκάλυψε αυτά τα ζητήματα, όπως και το ζήτημα του μεγάλου ορυκτού πλούτου, καταρρίπτοντας τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών, που αναπαρήγαγαν τα άλλα ελληνικά κόμματα.

Για 20 χρόνια οι ΗΠΑ εμπόδισαν την κατασκευή μιας σειράς αγωγών Ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων.
Χάρη στη ΝΑΤΟική κατοχή τα κινεζικά και ρωσικά μονοπώλια έμειναν μακριά από τις πρώτες ύλες που διαθέτει το Αφγανιστάν. Οι Κινέζοι π.χ. αναγκάστηκαν να σταματήσουν την εξόρυξη χρυσού που είχαν ξεκινήσει.
Τι κι αν η στρατιωτική επέμβαση, η ιμπεριαλιστική κατοχή, ο εμφύλιος πόλεμος της δοτής κυβέρνησης με τους Ταλιμπάν οδήγησε σε «ποτάμια» προσφύγων, που προσπάθησαν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την ανέχεια, τα μεσαιωνικά ήθη;

Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, όλα αυτά τα 20 χρόνια, δεν δίστασαν να στηρίξουν αυτά τα κάλπικα προσχήματα των ΗΠΑ και να στείλουν στην «κρεατομηχανή» του αφγανικού πολέμου στρατιωτικά τμήματα των χωρών τους, μεταξύ αυτών και οι ελληνικές κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ο.κ.), που από το 2001 έως σήμερα στήριξαν την εμπλοκή της χώρας μας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αφγανιστάν.

Μόνο το ΚΚΕ είχε απαιτήσει την επιστροφή στη χώρα των ελληνικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και κάθε άλλης ιμπεριαλιστικής αποστολής στο εξωτερικό, αποκαλύπτοντας τα προσχήματα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και τις διαχρονικές ευθύνες όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.

Σήμερα οι αμερικανικές προτεραιότητες μετατοπίζονται προς τον Ειρηνικό Ωκεανό, στην «κόντρα» με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο καπιταλιστικό σύστημα. Αυτές τις οδηγούν σε ανασχεδιασμό των στρατιωτικών τους εγκαταστάσεων.

Ταυτόχρονα, όμως, βλέπουμε σχεδιασμένα να παραδίνουν τον εξοπλισμό τους στους Ταλιμπάν. Υπολογίζεται πως τα όπλα που άφησαν στο Αφγανιστάν οι ΗΠΑ είναι αξίας 85 δισ. δολαρίων. Γιατί; Μα γιατί προσδοκούν πως τα υπαρκτά και διαφορετικά συμφέροντα ντόπιων φυλάρχων - καπιταλιστών και ξένων δυνάμεων (Κίνα, Ρωσία, Πακιστάν, Ινδία, Τουρκία, Ιράν, Κατάρ κ.ο.κ.) θα δράσουν ως νέα «εύφλεκτη ύλη», που θα δημιουργήσει γενικότερο κλίμα «αποσταθεροποίησης», εμποδίζοντας την προώθηση συμφερόντων που είναι ανταγωνιστικά με αυτά των ΗΠΑ και χαράζοντας στην προοπτική νέους δρόμους στην περιοχή για τα αμερικανικά μονοπώλια.

Πρέπει να σημειώσουμε πως η επικράτηση των Ταλιμπάν, που έγινε με αρκετά γρήγορους ρυθμούς, συνδέθηκε με την αποχώρηση των αμερικανικών και ΝΑΤΟικών Ενόπλων Δυνάμεων, μετά τη συμφωνία της Ντόχα (2020), στην οποία κατέληξαν ΗΠΑ και Ταλιμπάν. Υπάρχουν ερωτήματα, αλλά όλα δείχνουν πως δεν μιλάμε για αμερικανική στρατιωτική ήττα και στρατιωτική νίκη των Ταλιμπάν στα πεδία των μαχών, αλλά για παράδοση της διακυβέρνησης από τους Αμερικανούς στους Ταλιμπάν.

Είναι φανερό πως οι ΗΠΑ πέρα από τη συμφωνία με τους Ταλιμπάν στην Ντόχα, εκτός όλων αυτών που έχουν ανακοινωθεί, πρέπει να έχουν καταλήξει σε ένα είδος «συνεννόησης» με τους Ταλιμπάν, ή με ένα από τα ισχυρά καθοδηγητικά κέντρα αυτής της οργάνωσης.

Διδάγματα από τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν

Υπάρχουν όμως ορισμένα ζητήματα που έχουν διδακτική αξία για τον λαό μας από την εικόνα που έρχεται από το Αφγανιστάν:

Πρώτα απ' όλα, είναι αυτό της απελπισίας στην οποία βρέθηκαν οι πολιτικοί «σύμμαχοι» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Ολοι εκείνοι που συνεργάστηκαν με τις ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μια καλύτερη ζωή σε αυτές. Είδαμε την τραγική κατάσταση στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.

Γι' αυτό, όταν την επόμενη φορά τα ελληνικά κόμματα του ευρωατλαντισμού μάς μιλήσουν για τους «διαβολικά καλούς» και «ισχυρούς συμμάχους» μας, που τάχατε υπερασπίζονται τα «εθνικά συμφέροντά μας», ας φέρουμε στο μυαλό μας αυτήν την εικόνα του αεροδρομίου στην Καμπούλ. Είναι πέρα για πέρα διδακτική!

Ένα δεύτερο δίδαγμα είναι πως ακόμη και η ισχυρότερη ιμπεριαλιστική δύναμη είναι αναγκασμένη να κάνει αναπροσαρμογές στην τακτική της, να αλλάζει μεθόδους, να λαμβάνει υπόψη της τον συσχετισμό δυνάμεων σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Οταν, λοιπόν, την επόμενη φορά μας πουν πως «αυτά που λέτε εσείς του ΚΚΕ, μπορεί να είναι καλά, αλλά δεν γίνονται, θα πέσουν οι Αμερικανοί να μας φάνε», να δείξουμε πως τα πράγματα δεν πρέπει να τα βλέπουμε στατικά, «μαρμαρωμένα», γιατί δεν είναι! Αλλάζουν! Αλλάζουν, πρώτα απ' όλα μέσα από την ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού, που είναι νόμος. Η λαϊκή πάλη, το λαϊκό κίνημα μπορεί και να εμποδίσει τα χειρότερα και να προκαλέσει ρήξεις, ανατροπές, και εφόσον η εργατική τάξη κατακτήσει την εξουσία, μπορεί να στηριχθεί και από άλλες χώρες, όπου θα έχει ανατραπεί η αστική εξουσία, αλλά και να εκμεταλλευτεί τις αντιθέσεις που αντικειμενικά θα υπάρχουν στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Ένα τρίτο ζήτημα είναι πως η στρατιωτική αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν κάθε άλλο παρά μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως στο εξής οι Αμερικανοί και οι άλλοι ιμπεριαλιστές θα επιλέξουν στο εξής μόνο πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά μέσα για την προώθηση των σκοπών τους. Η στρατιωτική μετακίνηση των ΗΠΑ, όπως είδαμε και με τις τελευταίες αμερικανικές βομβιστικές επιθέσεις που εξαπολύθηκαν στην Καμπούλ, συνηγορεί υπέρ της εναλλαγής των μέσων.

Οχι τυχαία οι ΗΠΑ, με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιούν τη χώρα μας ως «ορμητήριο» σε βάρος άλλων χωρών, στοχοποιώντας τον λαό μας. Οχι τυχαία το ΝΑΤΟ προωθεί μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις σε όλη τη γραμμή με τη Ρωσία, μιλά για τον κίνδυνο της Κίνας, κι ακόμη καταστρώνει σχεδιασμούς ακόμη και πυρηνικού πολέμου.

Όχι τυχαία η ΕΕ κάνει λόγο για τη συγκρότηση δικού της στρατού, τουλάχιστον 50.000 ενόπλων, που θα δρα πότε δίπλα στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ και πότε αυτοτελώς, όταν το επιβάλλουν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι στρατιωτικές επεμβάσεις είναι «σήμα κατατεθέν» του καπιταλισμού και δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό.

Επίσης, εκείνο που είναι σίγουρο, είναι πως οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, ο διάφοροι «σύμμαχοι» ιμπεριαλιστές, αυτοί που ματοκύλισαν τους λαούς σε Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Συρία, Παλαιστίνη, Ουκρανία κ.ο.κ., δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη, την ασφάλεια, την ευημερία του λαού! Αυτά μπορούν να διασφαλιστούν με τη λαϊκή πάλη, σε ρήξη με τα συμφέροντα των αστικών τάξεων, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και το σύστημα που δημιουργεί Ταλιμπάν και κάθε είδους αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις.

Για τα περί «νεκροταφείου των αυτοκρατοριών»

Μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας, ακολούθησε πλούσια συζήτηση με ερωτήσεις και παρεμβάσεις. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με όσα λέγονται ότι το Αφγανιστάν είναι το «νεκροταφείο των αυτοκρατοριών», γιατί όπως λένε «ο αφγανικός λαός νίκησε τη βρετανική αυτοκρατορία, τη Σοβιετική Ενωση και τώρα τις ΗΠΑ», ο Ελ. Βαγενάς επισήμανε τα εξής:

«Είναι γεγονός πως στο "μίξερ" των αστικών προσεγγίσεων για την κατάσταση στο Αφγανιστάν μπαίνουν 3 διαφορετικές εποχές, 3 διαφορετικές καταστάσεις, με στόχο τη διαστρέβλωση των γεγονότων.

🔳 Η Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν τέτοια, μιας και θεωρούσε πως είχε στην κατοχή της μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα το 22% των εκτάσεων της Γης. Με τη βία κρατούσε "κάτω από την μπότα της" εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, που την περίοδο των εθνικο-απελευθερωτικών κινημάτων και αγώνων ξεσηκώθηκαν και μια τέτοια περίπτωση ήταν και το Αφγανιστάν, που ο λαός του έδωσε 3 πολέμους με τη Βρετανική Αυτοκρατορία, την οποία νίκησε το 1919.

🔳 Η Σοβιετική Ρωσία όχι μόνον χαιρέτισε, αλλά και στήριξε την πάλη του αφγανικού λαού ενάντια στους Βρετανούς αποικιοκράτες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως το Αφγανιστάν ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη Σοβιετική Σοσιαλιστική Ρωσία και το 1921 υπέγραψε με το Εμιράτο κι αργότερα Βασίλειο του Αφγανιστάν "Σύμφωνο φιλίας". Για δεκαετίες η Σοβιετική Ρωσία είχε οικονομικές, εμπορικές σχέσεις, έστελνε ειδικούς σε διάφορους τομείς, κατασκευαστικά έργα, έδινε αεροπλάνα, βοηθούσε στις τηλεπικοινωνίες, έδινε τη δυνατότητα σπουδών στην ΕΣΣΔ σε φοιτητές από το Αφγανιστάν, όπως κι από πολλές ακόμη λεγόμενες "αναπτυσσόμενες" χώρες. Η ΕΣΣΔ δεν είχε κανένα συμφέρον να εισβάλει και να πολεμήσει με τον λαό του Αφγανιστάν, το αστικό καθεστώς του οποίου στην εξωτερική πολιτική του ακολουθούσε μια πολιτική "ουδετερότητας".

🔳 🔳 Στα 1973 ανατράπηκε η μοναρχία (από τον ξάδελφο του μονάρχη, Μ. Νταούντ), που ανακηρύχθηκε πρόεδρος και επεδίωξε αστικούς εκσυγχρονισμούς. Μάλιστα μια από τις δύο φράξιες που είχε το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα του Αφγανιστάν (το ΛΔΚΑ είχε ιδρυθεί στα 1965 και θεωρούσε τον εαυτό μαρξιστικό - λενινιστικό κόμμα), η φράξια "Παρτσάμ" ("Σημαία", από τον τίτλο της εφημερίδας που έβγαζε), φέρεται να συμμετείχε αρχικά στην αστική κυβέρνηση, επιδιώκοντας να συμβάλει στον αστικό εκσυγχρονισμό. Η άλλη φράξια, "Χαλκ" ("Λαός", επίσης από τον τίτλο της εφημερίδας που έβγαζε), κράτησε αντιπολιτευτική στάση. Στη συνέχεια και οι δυνάμεις του "Παρτσάμ" πέρασαν στην αντιπολίτευση, έγινε συγχώνευση των οργανώσεων των δύο φραξιών, όχι όμως και των πυρήνων τους που υπήρχαν μέσα στον αστικό στρατό. Το καθεστώς Νταούντ προχώρησε σε καταστολή, φυλακίσεις και δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων του. Η δολοφονία γνωστού στελέχους του ΛΔΚΑ τον Απρίλη του 1978 επιτάχυνε την πτώση του, με τη λαϊκή εξέγερση που ακολούθησε και η οποία είχε τη συνδρομή τμήματος του στρατού.
Ακολούθησε η συγκρότηση Επαναστατικού Συμβουλίου από το ΛΔΚΑ.
Η λαϊκή διακυβέρνηση προώθησε σημαντικές αλλαγές υπέρ του λαού, μπήκαν οι βάσεις για τη μόρφωση των παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, δημιουργήθηκαν σχολεία και πανεπιστήμια, ξεκίνησε η οικοδόμηση λαϊκού συστήματος Υγείας, δόθηκαν δικαιώματα στις γυναίκες, άνοιξε ένας δρόμος προόδου.

Οι αλλαγές αυτές πολεμήθηκαν από τους Αφγανούς καπιταλιστές και τσιφλικάδες, από τις ΗΠΑ και άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες. Οι ΗΠΑ και οι μηχανισμοί τους δημιούργησαν τους μουτζαχεντίν, τους προγόνους των Ταλιμπάν, τους χρηματοδότησαν με δισεκατομμύρια δολάρια, στρατιωτικό εξοπλισμό για να ανατρέψουν τη λαϊκή κυβέρνηση και να πλήξουν τη Σοβιετική Ένωση, αξιοποίησαν γι' αυτό το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία και άλλες μοναρχίες.

Η λαϊκή κυβέρνηση του Αφγανιστάν, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στην ξένη επέμβαση, που στήριζε την εσωτερική αντίδραση, ζήτησε πάνω από 20 φορές τη στρατιωτική βοήθεια της ΕΣΣΔ.

Βεβαίως, πρέπει να γνωρίζουμε πως στην ηγεσία του Αφγανιστάν εκείνη την περίοδο υπήρχε και εσωτερική διαπάλη ανάμεσα στις δύο φράξιες, που φαίνεται πως εξέφραζε τόσο διαφορετικές αντιλήψεις για την ανοικοδόμηση της χώρας, όσο και μια αντανάκλαση της κοινωνικής και εθνοτικής σύνθεσης του κόμματος αυτού.
Τα ζητήματα αυτά απαιτούν παραπέρα μελέτη, ωστόσο δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός πως η ΕΣΣΔ ανταποκρίθηκε τότε, στα 1979, σε ένα αίτημα διεθνιστικής βοήθειας, συνέδραμε το λαό του Αφγανιστάν, δεν τον πολέμησε.
Σήμερα γνωρίζουμε από μαρτυρίες πρώην μουτζαχεντίν για διάφορες περιπτώσεις προδοσίας των επιχειρήσεων των σοβιετικών στρατευμάτων.
🔳 Προδοσία, που αποκορυφώθηκε με την απόφαση αποχώρησης των σοβιετικών στρατευμάτων, που πήρε η σοβιετική ηγεσία επί Γκορμπατσόφ, ενώ η παύση οποιασδήποτε βοήθειας από το καθεστώς Γιέλτσιν, έβαλε "στη γωνία" την προσπάθεια του ΛΔΚΑ.

Δεν στέκει καμία σύγκριση της ΕΣΣΔ με τις επιδιώξεις της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ή σήμερα των ΗΠΑ, που μπορεί να είναι η ισχυρότερη καπιταλιστική δύναμη στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, αλλά δεν είναι αυτοκρατορία. Οι ΗΠΑ έδρασαν στο Αφγανιστάν για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των μονοπωλίων, σε κόντρα με άλλες ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις.
Αυτά αναδείξαμε παραπάνω, όπως και το γεγονός της συμφωνίας τους με τους Ταλιμπάν, που οδήγησε στην αποχώρησή τους».

ΗΠΑ-Γερμανία τα βρίσκουν για τον Nord Stream 2

Μέρκελ και Μπάιντεν βρίσκουν κοινό έδαφος για τον αγωγό Nord Stream 2, παρά τις «ασάφειες», δεδομένου ότι το κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο κοιτάει πρώτα το σπίτι του…

Επισήμως η αμερικανική κυβέρνηση παραμένει αντίθετη με την κατασκευή του αγωγού, αλλά επί της ουσίας η διευθέτηση με τη Γερμανία σημαίνει ότι δεν πρόκειται πλέον να προβάλει αντίσταση στην ολοκλήρωση του έργου (σ’ αυτά έχει αποφανθεί η Πυθία με το Ήξεις, αφήξεις ου[κ], εν πολέμω θνήξεις».
Τόσο ο φετινός ένοικος του Λευκού Οίκου, ο Τζο Μπάιντεν, όσο και ο προκάτοχός του, Ντόναλντ Τραμπ, είχαν αντιδράσει έντονα (βλ τη –ελληνοποιημένη γνωστή παροιμία των καιρών του φασισμού στην Ιταλία, una faccia una razza) στην κατασκευή αγωγού για το φυσικό αέριο που θα ενώνει τη Ρωσία με τη Γερμανία, παρακάμπτοντας την Ουκρανία, στα πλαίσια γεωπολιτικών παιχνιδιών.
Για τις ΗΠΑ ο Nord Stream 2 δεν είναι παρά γεωπολιτικός ελιγμός του Βλάντιμιρ Πούτιν, που παγιώνει την εξάρτηση της Ευρώπης από ρωσικές εξαγωγές αερίου. Επιπλέον, πολλοί φοβούνται περαιτέρω αποσταθεροποίηση της γειτονικής Ουκρανίας, από τη στιγμή που η Ρωσία δεν θα έχει πλέον ανάγκη τους Ουκρανούς για να μεταφέρει αέριο στη Δύση.
Η σχετική συμφωνία λήγει το 2024, ενώ ο αγωγός Nord Stream 2 ολοκληρώνεται μέχρι το φθινόπωρο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την τελευταία επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στην Ουάσιγκτον, την περασμένη εβδομάδα, η πρώτη ερώτηση που δέχθηκε η καγκελάριος σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Αμερικανό πρόεδρο αφορούσε το ζήτημα του αγωγού.
«Οι καλοί φίλοι μπορούν να έχουν και διαφορετικές απόψεις σε ορισμένα ζητήματα», απάντησε με διπλωματικό τρόπο. Μία εβδομάδα μετά την επίσκεψη Μέρκελ οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν ότι κατέληξαν σε μία διευθέτηση του ζητήματος, χωρίς ωστόσο να έχουν εκλείψει τα γεωπολιτικά ερωτήματα που είχαν διατυπωθεί μέχρι σήμερα.
Κεντρική ιδέα του συμβιβασμού είναι η κοινή διαβεβαίωση προς την Ουκρανία, ότι δεν πρόκειται να περιέλθει σε ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία. Στην κοινή διακήρυξη ΗΠΑ και Γερμανίας αναφέρεται ότι και το Βερολίνο θα προχωρήσει σε κυρώσεις εναντίον της Μόσχας, σε περίπτωση που εκείνη χρησιμοποιήσει την «ενέργεια ως όπλο». Ωστόσο δεν διευκρινίζεται ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές». Παράλληλα, η Γερμανία δεσμεύεται να ασκήσει την επιρροή της στη Ρωσία, ώστε να παραταθεί η σημερινή συμφωνία με την Ουκρανία για τράνζιτ μεταφορά αερίου για χρονικό διάστημα έως και δέκα ετών.

Η αίσθηση της απειλής

Εργασίες κατασκευής του Nord Stream 2 στο λιμάνι της πόλης Βίσμαρ, στην ανατολική Γερμανία

«Δεν είναι καλή η κατάσταση που επικρατεί, ούτε ο αγωγός είναι καλός, αλλά θα πρέπει να βοηθήσουμε την Ουκρανία και έχω την αίσθηση ότι με τη συμφωνία κάνουμε σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση», αναφέρει η κορυφαία Αμερικανίδα διπλωμάτης Victoria (Jane Nuland), ενώ ο εντεταλμένος της γερμανικής κυβέρνησης για τις διατλαντικές σχέσεις και ειδικός στη στρατιωτική διπλωματία, Peter Biber, κάνει λόγο για μία «καλή ημέρα, με θετικά μηνύματα προς την Ουκρανία».
Όμως οι ανατολικοί γείτονες της Γερμανίας εξακολουθούν να έχουν διαφορετική άποψη. Σε κοινή ανακοίνωση του πολωνικού και του ουκρανικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται μάλιστα ότι η συμφωνία έχει προκαλέσει «μία πολιτική, στρατιωτική και ενεργειακή απειλή για την Ουκρανία και την κεντρική Ευρώπη».
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολόντιμιρ Ζελένσκι, σε ανακοίνωσή του, προειδοποιεί ότι «η απόφαση για τον Nord Stream 2 δεν μπορεί να λαμβάνεται πίσω από την πλάτη όλων εκείνων, για τους οποίους συνιστά πραγματική απειλή». Πριν από την επίσκεψη Μέρκελ στις ΗΠΑ ο Ζελένσκι είχε επισκεφθεί το Βερολίνο, ενώ στα τέλη Αυγούστου αναμένεται στον Λευκό Οίκο.

Στο μεταξύ, στο Κογκρέσο προμηνύεται οξεία «αντιπαράθεση» (βλ σκυλοκαβγάς) για το ζήτημα της Ουκρανίας.
Με ευρεία πλειοψηφία - άρα και με ψήφους των Δημοκρατικών, όχι μόνο των Ρεπουμπλικανών - η Βουλή των Αντιπροσώπων είχε ήδη εγκρίνει νομοσχέδιο για την επιβολή κυρώσεων σε επιχειρήσεις που εμπλέκονται στην κατασκευή του Nord Stream 2 (σσ. παρά τις κυρώσεις όμως αυτές δουλεύουν με φουλ τις μηχανές).
Τώρα ο Λευκός Οίκος διαβεβαιώνει ότι «θα τηρηθεί η νομοθεσία», αλλά τον Μάιο απέφυγε να επιβάλει κυρώσεις στην ελβετική θυγατρική της Gazprom, την Nord Stream 2 AG, με τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν να επικαλείται το «εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ» και δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι η κατασκευή του αγωγού θα ολοκληρωθεί.

«Ομοκρέβατος» του Πούτιν

Συνάντηση στο Βερολίνο με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ είχε προ ημερών ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολόντιμιρ Ζελένσκι

Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τεντ Κρουζ, ίσως ο πιο ένθερμος αντίπαλος του Nord Stream 2, κάνει λόγο για «γεωπολιτική νίκη» της Μόσχας και για «καταστροφή, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τους συμμάχους μας».
Κατηγορεί μάλιστα τον Τζο Μπάιντεν ότι «είναι ομοκρέβατος του Πούτιν». Αυτό που δεν αναφέρει (τα καλά και συμφέροντα…) ωστόσο, είναι ότι ούτε ο Ρεπουμπλικανός προκάτοχός του σταμάτησε την κατασκευή του αγωγού, η οποία είχε ολοκληρωθεί κατά 95% τη στιγμή που ο Μπάιντεν πέρασε το κατώφλι του Λευκού Οίκου.

Στο Βερολίνο επικρατεί ανακούφιση για τη διευθέτηση με τις ΗΠΑ: Η Γιούλια Φρίντλαντερ, συνεργάτης του Atlantic Council για ευρωπαϊκά ζητήματα, επισημαίνει ότι «τώρα αρχίζει η πραγματική δουλειά για τη γερμανική κυβέρνηση» και ότι ο συμβιβασμός ήταν η μοναδική διέξοδος από τη «διπλωματική παγίδα» στην οποία είχαν περιέλθει και οι δύο πλευρές με δική τους ευθύνη τα προηγούμενα χρόνια. Κατά την άποψή της «η Ουάσιγκτον είχε κάνει το λάθος να μετατρέψει ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα σε αμερικανικό πρόβλημα…»

ℹ️   Με πληροφορίες από Nord Stream 2 & Deutsche Welle

Το κλίμα στο «επίκεντρο» της εξωτερικής πολιτικής ΗΠΑ κι από δίπλα CIA & ΝΑΤΟ

Σύμφωνα με την NyTimes η Avril Haines, επικεφαλής της national intelligence με επείγουσα ανακοίνωση-νότα δήλωσε «προς όλους τους ηγέτες του κόσμου» ότι η κλιματική αλλαγή είναι «πλήρως συνυφασμένη» με την εθνική ασφάλεια.
Όσο για τον πρόεδρο Biden –κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συνόδου κορυφής υποσχέθηκε (σσ. όπως και οι προ-προκάτοχοί του) πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στο μισό μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Συγκεκριμένα –οι υπογραμμίσεις |bold| δικές μας

• H Avril Haines διαμηνύει «στα πέρατα της οικουμένης» πως τώρα το κλίμα βρίσκεται «στο (επί)κεντρο» της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, δεν αποτελεί πλέον περιφερειακό ζήτημα, αλλά με εκτεταμένες επιπτώσεις στη δύναμη κρούσης και τη σταθερότητα των ΗΠΑ στο επίκεντρο της εθνικής ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής … να διασφαλίσουμε ότι οι υπεύθυνοι κατανοούν τη σημασία της αλλαγής του κλίματος στις φαινομενικά μη σχετιζόμενες πολιτικές 
• Ο Biden θέλει να μειώσει τις εκπομπές - Η επιτυχία θα σήμαινε μια πολύ διαφορετική Αμερική.
• Ο ηγέτης της Κίνας, η Xi Jinping, υπόσχεται να «περιορίσει αυστηρά» τις εκπομπές άνθρακα.
  Εδώ έρχεται κι αυτό (;;) για το οποίο Καναδάς, Ρωσία και άλλες χώρες έχουν δεσμευτεί μέχρι στιγμής σήμερα.

Διεθνής σύνοδος των ΗΠΑ για το κλίμα:
Σε πρώτο πλάνο οι «πράσινες» ευκαιρίες για τα μονοπώλια
Οι ΗΠΑ βλέπουν στην «πράσινη ανάπτυξη» ευκαιρίες για κερδοφόρα διέξοδο στα συσσωρευμένα κεφάλαιά τους

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις κήρυξαν χτες την έναρξη της διήμερης Διεθνούς Τηλεδιάσκεψης Κορυφής για το Κλίμα, χαρακτηρίζοντας την κλιματική αλλαγή «υπαρξιακή απειλή», που μπορεί ωστόσο να λειτουργήσει και σαν «ευκαιρία για όλους», με στόχο μία «βιώσιμη, πράσινη ανάπτυξη», στην πραγματικότητα σαν ευκαιρία για διέξοδο σε συσσωρευμένα κεφάλαια, που θα δώσει νέα δυναμική ώθηση στην κερδοφορία των μονοπωλίων.

Ο Μπάιντεν τόνισε πως η κυβέρνησή του είναι αποφασισμένη να αναλάβει δράση σε όλα τα επίπεδα για την «πράσινη ανάπτυξη», συνδέοντάς την με το τεράστιο πακέτο που προωθεί για τις υποδομές στις ΗΠΑ και βλέποντας σε αυτήν «ευκαιρίες» για εκατομμύρια «καλές δουλειές» για εργαζόμενους και αγρότες. Ακολούθως έπλεξε το εγκώμιο στα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της τεχνολογίας που μπορεί να συμβάλει προς την αντιμετώπιση της υπαρξιακής απειλής «αυτήν την κρίσιμη δεκαετία». «Μπορούμε να τα καταφέρουμε και να επιτύχουμε τεχνολογικές λύσεις πετυχαίνοντας βιώσιμη ανάπτυξη», ανέφερε, καλώντας τις πιο πλούσιες χώρες να κάνουν περισσότερα βήματα ώστε να συνεργαστούν και να πάνε τον Νοέμβρη του 2021 στη Διεθνή Διάσκεψη για το Κλίμα στη Σκοτία«με πιο φιλόδοξους στόχους».
Ανακοίνωσε τον στόχο μείωσης των εκπομπών ρύπων στις ΗΠΑ κατά 50% - 52% μέχρι το 2030, με βάση το επίπεδο ρύπων του 2005, ενώ προειδοποιώντας για το «τίμημα της απραξίας» έκανε έκκληση στον υπόλοιπο κόσμο να ακολουθήσει.

Αντίστοιχα, ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες παρατήρησε πως «η Μητέρα Φύση δεν περιμένει» και ανέφερε ότι οι υποσχέσεις και τα μέτρα δεν πρέπει να μείνουν στα χαρτιά.

Ακολούθως, ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ διαβεβαίωσε πως η χώρα του θα είναι πρωτοπόρος σε πολιτικές υπέρ του περιβάλλοντος και της «βιώσιμης πράσινης ανάπτυξης». Εκανε λόγο για πολιτικές που θα βελτιώσουν το περιβάλλον, θα αυξήσουν την παραγωγικότητα και θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.
Επιχείρησε δε μία διάκριση ευθυνών μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών, διαβεβαιώνοντας ότι η Κίνα στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» θα αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών προς υποστήριξη των προσπαθειών αναπτυσσόμενων χωρών που συμμετέχουν σε αυτή.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν διαβεβαίωσε πως η χώρα του θα επιδιώξει τη μείωση των εκπομπών ρύπων δίνοντας παράλληλα ώθηση στην ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας παραγωγής υδρογόνου, ενώ έκανε με τη σειρά του ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη για συλλογικές προσπάθειες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. «Με υπευθυνότητα η Ρωσία εφαρμόζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της στον τομέα αυτό», πρόσθεσε, επικαλούμενος το Πρωτόκολλο του Κιότο και τη Συμφωνία του Παρισιού.

Αναφορές στην απόφαση της ΕΕ για μείωση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 50% μέχρι το 2050 σε σύγκριση με το 1990 έκαναν στις παρεμβάσεις τους οι ηγέτες της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ, της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι.
Η τηλεδιάσκεψη ολοκληρώνεται σήμερα, με τις τοποθετήσεις δεκάδων άλλων ηγετών.

(NyTimes)–οι υπογραμμίσεις |bold| δικές μας

• H Avril Haines διαμηνύει «στα πέρατα της οικουμένης» πως τώρα το κλίμα βρίσκεται «στο κέντρο» της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
• Ο Biden θέλει να μειώσει τις εκπομπές - Η επιτυχία θα σήμαινε μια πολύ διαφορετική Αμερική.
• Ο ηγέτης της Κίνας, η Xi Jinping, υπόσχεται να «περιορίσει αυστηρά» τις εκπομπές άνθρακα.
• Εδώ έρχεται κι αυτό (;;) για το οποίο Καναδάς, Ρωσία και άλλες χώρες έχουν δεσμευτεί μέχρι στιγμής σήμερα.
• Η εικονική (σσ. όνομα και πράμα) σύνοδος κορυφής γράφει ιστορία, αλλά αποδεικνύει ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες δεν είναι ανοσοποιημένοι σε τέτοια τεχνολογικά (σσ. έτσι τα λέμε τώρα;) ζητήματα.
• Οι βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων αντιδρούν προσεκτικά στη δέσμευση των εκπομπών του Biden.

ℹ️ Ο Biden σχεδιάζει να ορίσει τον ωκεανολόγο Rick Spinrad επικεφαλής της NOAA (National Oceanic & Atmospheric Administration).

Η Avril Haines, όπως και στο Capitol Hill την περασμένη εβδομάδα δήλωσε πως η αλλαγή του κλίματος δεν αποτελεί πλέον περιφερειακό ζήτημα, αλλά με εκτεταμένες επιπτώσεις στη δύναμη κρούσης και τη σταθερότητα των ΗΠΑ, μιλώντας για επείγουσα ανάγκη –σε αντίθεση με τη στάση πολλών από τους προκατόχους της, που υποτίμησαν το ρόλο των αυξανόμενων επιπέδων της θάλασσας, της ξηρασίας, των πυρκαγιών, των ασθενειών και των όλο και συχνότερων σοβαρών καιρικών ακραίων φαινομένων.

«Για την ορθή αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της εθνικής ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας», ανέφερε, αντανακλώντας τα λόγια (σσ. τυχαία; δεν νομίζω …) του υπουργού άμυνας Lloyd J. Austin III, του, ο οποίος απευθύνθηκε στη μάζωξη λίγα λεπτά νωρίτερα.
«Πρέπει να είναι πλήρως ενσωματωμένη με κάθε πτυχή της ανάλυσής μας, προκειμένου να μας επιτρέψει όχι μόνο να παρακολουθούμε την απειλή αλλά και να διασφαλίσουμε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κατανοούν τη σημασία της αλλαγής του κλίματος στις φαινομενικά μη σχετιζόμενες πολιτικές», δήλωσε η Haines.
Τα σχόλιά της ήρθαν μετά από αξιωματούχους του ΝΑΤΟ, που συμφώνησαν σε ένα «Σχέδιο δράσης για το κλίμα» …για τη μείωση των εκπομπών από στρατιωτικές μονάδες (sic!!) και να διεξάγουν αξιολόγηση σε ολόκληρη τη Συμμαχία τις πιθανές απειλές που προκύπτουν από τις διαταραχές του κλίματος.

Την Πέμπτη, η C.I.A. ανακοίνωσε ότι προσθέτει μια νέα κατηγορία που καλύπτει το περιβάλλον στο World Factbook (σσ. το the World Factbook είναι μια ετήσια έκδοση της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ- C.I.A., τύπου Αλμανάκ, με βασικά στοιχεία και πληροφορίες για όλες τις χώρες του κόσμου).
Ο μη ταξινομημένος οδηγός του Οργανισμού θα παράσχει τώρα τα τελευταία στοιχεία της χώρας για το κλίμα, τους ατμοσφαιρικούς ρύπους, τις μολυσματικές ασθένειες, την επισιτιστική ασφάλεια, τα απόβλητα και άλλα περιβαλλοντικά θέματα.

Η Haines ξεκίνησε λέγοντας ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών είχαν αναγνωρίσει καιρό τη σημασία της αλλαγής του κλίματος - και εξήρε τις «εξαίρετες προσπάθειες και πρωτοβουλίες της από την C.I.A. (σσ. λείπει ο Μάη από τη σαρακοστή;) –ειδικά  τις τελευταίες τρεις δεκαετίες για να προσδιοριστεί ο γεωπολιτικός αντίκτυπος των αλλαγών με βάση το κλίμα στη Ρωσία, την Ασία, την Αφρική και την Αρκτική.
«Ομολογώ πως δεν το είχα πάντα σαν μια βασική προτεραιότητα», πρόσθεσε.

Η διοίκηση Biden έχει υποσχεθεί να θέσει μια νέα οπτική στην αλλαγή του κλίματος στους οργανισμούς intelligence agencies του έθνους.
Οι ανώτατοι αξιωματούχοι πληροφοριών δεσμεύθηκαν όλοι στις ακροάσεις επιβεβαίωσής τους «να αυξήσουν την εστίαση των οργανισμών τους στο κλίμα».

Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές πληροφοριών παρουσιάζεται ζοφερή εικόνα της κλιματικής αλλαγής: η ετήσια εκτίμηση της παγκόσμιας απειλής, η οποία εξετάζει τις βραχυπρόθεσμες προκλήσεις, διαπιστώνει ότι εν λόγω ακραίος καιρός που προκλήθηκε από την κλιματική αλλαγή θα αυξήσει τις δυνατότητες αύξησης της μετανάστευσης προκαλώντας αστάθεια σε όλο τον κόσμο (σσ. προφανώς το φαινόμενο των κολασμένων περιφερόμενων ανά τη γη μη έχοντας που την κεφαλήν κλίναι, δεν έχει σχέση ούτε με την πείνα, ούτε με τους πολέμους, ούτε με τις ιμπεριαλιστικές γενοκτονίες  …αλλά με τα «ακραία» καιρικά φαινόμενα) .

(και συνεχίζοντας ακάθεκτοι)
Οι αλλαγές θα «επιδεινώσουν την πολιτική αστάθεια και τις ανθρωπιστικές κρίσεις»…
Οι υπηρεσίες πληροφοριών εξέδωσαν ακόμη περισσότερες προειδοποιήσεις με τις τετραετείς παγκόσμιες τάσεις (8-Απρ), να επισημαίνουν ότι «η αλλαγή του κλίματος θα συμβάλει στην αστάθεια, τη στρατιωτική ετοιμότητα και την ενθάρρυνση νέων πολιτικών κινήσεων και κινημάτων».
Συμπλήρωσε ότι όλες οι κοινωνίες θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν σε έναν θερμό πλανήτη μέσω αλλαγών τόσο μικρών όσο και σύνθετων, που συμπεριλαμβάνουν τεράστια θαλάσσια τσουνάμια και της μετεγκατάστασης μικρών πόλεων και μητροπόλεων.

Η έκθεση ανέφερε ότι οι φυσικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα ενταθούν τα επόμενα 20 χρόνια, ιδίως στη δεκαετία του 2030 και ο αντίκτυπος θα πέσει δυσανάλογα σε φτωχά μέρη του κόσμου (αυτό είναι σίγουρο, συμβαίνει και χωρίς «υπερθερμάνσεις» και «τρύπες του όζοντος»).

Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι εξέφρασαν επιφυλάξεις στην επέκταση στόχευσης της intelligence community –αλλά αυτό δεν είναι σωστό είπε η Haines, δεδομένου ότι εδώ και δεκαετίες υπάρχει αγαστή συμφωνία στο θέμα ανάμεσα στα δύο κόμματα.
Δεν μπορεί να μη γίνεται όλο και περισσότερο αποδεκτό ως κάτι που αποτελεί μέρος του εθνικού τοπίου ασφαλείας, είπε.

ℹ️  Εκτός από τον Putin συμμετείχαν επίσης στην τηλεοπτική διάσκεψη η γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel και ο πρωθυπουργός Justin Trudeau του Καναδά.
ℹ️ Ο Biden –μεταξύ άλλων δήλωσε πως κατανοεί τη σχετική δράση αυξάνοντας σημαντικά τα χρήματα που «προσφέρει» στις αναπτυσσόμενες χώρες «για την αντιμετώπιση του θέματος».

Σε μια επίδειξη «ανανεωμένης αποφασιστικότητας μετά από τέσσερα χρόνια της αμείλικτης άρνησης» της διοίκησης Trump, ο Biden δεσμεύτηκε επισήμως για μείωση των εκπομπών συγκεκριμένων ρύπων διπλασιάζοντας μέχρι το 2024 τα ποσό «για να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες» (σε σύγκριση με το δεύτερο 6μηνο της διοίκησης Ομπάμα).
Μόλις τρεις μήνες στην προεδρία ο Biden και –κατά την NyTimes «η αντίθεση με τον προκάτοχό του,  Donald J. Trump, δεν θα μπορούσε να είναι πιο εντυπωσιακή».
«Τα σημάδια αδιαμφισβήτητα, η επιστήμη καταπέλτης και το κόστος της μέχρι τώρα αδράνειας μεγάλο», δήλωσε ο Biden.

Ο John Kerry, ο παγκόσμιος «κλιματικός» πρεσβευτής του Biden, δήλωσε ότι «οι ΗΠΑ θα τα καταφέρουν και ίσως ξεπεράσουν το νέο στόχο», που αποκάλεσε «φιλόδοξο αλλά κατάλληλο και εφικτό» δηλώνοντας ότι η αγορά κινείται ταχύτερα από το αναμενόμενο στη δημιουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και οι νέες ανακαλύψεις είναι ήδη στον ορίζοντα με τα ηλιακά panels κλπ.
Απαντώντας στο τι μπορεί να κάνει η διοίκηση του Biden για να αποτρέψει ένας μελλοντικός πρόεδρος να αποφύγει τα κλιματικά σχέδια όπως ο Trump έκανε με τον Obama, ο Kerry σημείωσε ότι το εγγυήθηκε σε κάθε διπλωματική συζήτηση τους τελευταίους τρεις μήνες.
Στο ερώτημα «καταστράφηκε η αξιοπιστία σας, όταν εγκαταλείψατε τη συμφωνία του Παρισιού, πώς μπορούμε να σας εμπιστευόμαστε;» απάντησε πως «τώρα στηριζόμαστε σε έναν πανίσχυρο και συμπαγή ιδιωτικό τομέα» καθοριστικό, ακόμη και αν οι πολιτικές του Bidens αλλάξουν ή ανατραπούν κάποια μέρα.

Οι πολιτικοί δεν θα μπορούν να αλλάξουν αυτό που συμβαίνει τώρα στην αγορά.

Η διοίκηση Biden δήλωσε ότι έχει προϋπολογίσει 5,7 δις$ ετησίως μέχρι το 2024 και θα «συνεργάζεται στενά με το Κογκρέσο σε αυτούς τους στόχους».
Μεταξύ 2013 & 2016, ο προϋπολογισμός ΗΠΑ για το κλίμα ήταν περίπου 2,5 δις$ το χρόνο, μεταξύ άλλων με τη μορφή εξαγωγικών πιστώσεων και δανείων.

Ο Joe Thwaites από το Ινστιτούτο Παγκόσμιων Πόρων (World Resources Institute) δήλωσε ότι οι δεσμεύσεις ξένων ενισχύσεων δεν ήταν ιδιαίτερα φιλόδοξες, ενώ τώρα,
«Το σχέδιο χρηματοδότησης Biden του κλίματος αρχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο, μετά  τα τελευταία τέσσερα χρόνια που οι ΗΠΑ απουσίαζαν σε μεγάλο βαθμό - όταν πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες διπλασίασαν τη σχετική χρηματοδότηση και κάποιες δεσμεύθηκαν να την υπερδιπλασιάσουν ξανά πριν από το 2025».
(σσ. πρόκειται για  παγκόσμιας εμβέλεια ς ΜηΚυΟ «έρευνας» που ιδρύθηκε το 1982 από το Ίδρυμα MacArthur υπό την ηγεσία του James Gustave Speth. Οι δραστηριότητες του WRI επικεντρώνονται σε επτά τομείς –στα πάντα δλδ, τρόφιμα, δάση, νερό, ενέργεια, πόλεις, κλίμα και θάλασσα)

Η διήμερη σύνοδος κορυφής έρχεται σε μια εποχή που οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν αποφασιστικά μέτρα για να αποτρέψουν η θερμοκρασία σε παγκόσμιο επίπεδο να αυξάνονται περισσότερο από 1,5^οC με δεδομένο ότι οι συνέπειες της υπέρβασης αυτού του κατωφλίου περιλαμβάνουν εξαφανίσεις μαζικών ειδών, ελλείψεις νερού και ακραία καιρικά γεγονότα που θα είναι πιο καταστροφικά στις φτωχότερες χώρες που είναι λιγότερο υπεύθυνες για την πρόκληση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Επισήμως, τα συμβαλλόμενα έθνη στη συμφωνία του Παρισιού υποχρεούνται να ανακοινώσουν τους νέους στόχους τους για τις περικοπές των εκπομπών εγκαίρως στην πορεία σε Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στη Σκωτία τον Νοέμβριο.

Την Πέμπτη το πρωί, ο Λευκός Οίκος δήλωσε επίσης ότι θα «επιδιώξει» να τελειώνει με τις επενδύσεις σε carbon-intensive στο εξωτερικό, χωρίς να είναι σαφές εάν αυτό αφορά αγωγούς φυσικού αερίου και τερματικούς σταθμούς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας κορυφαίος εξαγωγέας φυσικού αερίου με «αναπτυξιακή βοήθεια» ακόμη και στην Αφρική.

Ο Kerry δήλωσε στις παρατηρήσεις του ότι καμία χώρα από μόνη της δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τη μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία, προσθέτοντας ότι οι ιδιωτικές τράπεζες και οι επενδυτές - διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων (σσ. asset managers) θα πρέπει να ευθυγραμμίσουν τις επενδύσεις τους ανάλογα.
Ενώ η σύνοδος κορυφής είναι διεθνής, η ομιλία Biden έκλεινε το μάτι και σε ένα εγχώριο ακροατήριο, εστιάζοντας στις θέσεις εργασίας που θα …
Ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά εμπόδια του Biden είναι η διεθνής πολιτική των ΗΠΑ, που δεν είναι διατεθειμένη να θυσιάσει τα προνόμιά της, ανεξαρτήτως αν αυτά «ρυπαίνουν» ή όχι.

Η ζούγκλα του καπιταλισμού δεν κρύβεται

Παρά την προσπάθεια συγκάλυψης της ουσίας κάτω από τεχνοκρατικούς όρους και νούμερα (πχ. το περίφημο κατώφλι των 1,5^οC, πρωτόκολλο του Κιότο και συμφωνία του Παρισιού) με «αθώες εκφράσεις» (πχ.) το κλίμα βρίσκεται πλέον «στο κέντρο» της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, παραδέχονται με σαφήνεια πως έχει να κάνει με

• Τη δύναμη κρούσης και τη σταθερότητα των ΗΠΑ
• Το επίκεντρο της εθνικής ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής …ζητώντας
• Να διασφαλισθεί ότι οι υπεύθυνοι κατανοούν τη σημασία της αλλαγής του κλίματος στις φαινομενικά μη σχετιζόμενες πολιτικές
• Να παρακολουθείται την απειλή
• Πολιτικές ΝΑΤΟ (κάτω από το ψευδεπίγραφο «Σχέδιο δράσης για το κλίμα» …για τη μείωση των εκπομπών από στρατιωτικές μονάδες)
• Οι υπηρεσίες πληροφοριών είχαν αναγνωρίσει καιρό τη σημασία της αλλαγής του κλίματος
• Οι «εξαίρετες προσπάθειες και πρωτοβουλίες» από την C.I.A.
• (Προσοχή γιατί...)
  Η αλλαγή του κλίματος θα συμβάλει στην αστάθεια, τις μεταναστευτικές ροές τη στρατιωτική ετοιμότητα και την ενθάρρυνση νέων πολιτικών κινήσεων και κινημάτων.
• Με λίγα λόγια μια «πράσινη» ανάπτυξη που μαυρίζει τις ζωές μας, με το περιβάλλον να διαλύεται για να επενδύσουν οι μεγάλοι όμιλοι, να βγάλουν κέρδη οι επιχειρηματίες, και οι «σωτήρες» -λεγόμενοι επενδυτές. 

 

 

 

 

️