Mariya Filippovna Limanskaya _Μαρία Λιμάνσκαγια: Χορεύοντας στο Βερολίνο Πρωτομαγιά 1945

Πρόκειται για τη θρυλική στρατιωτίνα του Κόκκινου Στρατού που ρύθμιζε χορευτικά την κυκλοφορία του απελευθερωμένου Βερολίνου το 1945 _Ζει ακόμη και έχει ξεπεράσει τα 100 έτη σε ηλικία.

Η Mariya Filippovna Limanskaya (Ρωσικά  _Мария Филипповна Лиманская) γεννήθηκε στις 12 Απρίλη 1924 στο χωριό Staraya Poltavka της περιοχής του Στάλινγκραντ και αποτέλεσε μέλος _ΝΑΙ! υπήρχε και τέτοιο σώμα στον απελευθερωτή της ανθρωπότητας της γυναικείας (βασικά) ομάδας των «μονάδων ελέγχου της κυκλοφορίας»!! του Κόκκινου Στρατού, που υπηρέτησε την μητέρα πατρίδα για τρία χρόνια κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Έγινε γνωστή ως μία από τις σοβιετικές γυναίκες που κατευθύνουν την κυκλοφορία στην Πύλη του Βρανδεμβούργου το 1945 κατά τη μάχη του Βερολίνου. Από τότε έχει γίνει σύμβολο της αντιφασιστικής νίκης, που κάποιοι την μπερδεύουν με τη συνάδελφό της Lydia Spivak

Γεννημένη το 1924 ως Mariya Limanskaya, προσχώρησε στον Κόκκινο Στρατό στα 18 της το 1942. Εκείνη την εποχή Αρχηγείο (Ανώτατη Διοίκηση _Ставка Верховного главнокомандования του Κόκκινου Στρατού) είχε ανάγκη από όλο και περισσότερο εκπαιδευμένα μέλη (βασικά κορίτσια) για να ενισχύσει το μέτωπο των 2.000 χιλιομέτρων (σσ. πάνω από 800.000 γυναίκες θα υπηρετούσαν, καθ 'όλη τη διάρκεια του πολέμου _σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Λίγα είναι γνωστά για τη στρατιωτική σταδιοδρομία της εκτός από το ότι σε αρκετές περιπτώσεις τραυματίστηκε και κινδύνεψε να σκοτωθεί _κάποια μάλιστα φορά, άφησε ένα κτίριο λίγα δευτερόλεπτα πριν από την ισοπέδωσή του από βομβιστική επίθεση των ναζί και έφτασε στο νοσοκομείο, το οποίο επίσης βομβαρδίστηκε… αρρώστησε ακόμη με τροπική ελονοσία και πολλά άλλα: σε μια συνέντευξη, την ρώτησαν σχετικά για το πώς άντεχε _νέο κορίτσι τέτοιες κακουχίες και απάντησε αφοπλιστικά «τίποτε ιδιαίτερο, είμαι μια συνηθισμένη σοβιετική». Και πράγματι εκείνη την εποχή που η ζωή κάθε δευτερόλεπτο παιζόταν κορώνα γράμματα, όλα ήταν παρωνυχίδες

Ανάμεσα σε άλλα της παθήματα, βούλιαξε στο νερό μιας παγωμένης λίμνης _όταν έσπασε ο πάγος και τη σκαπούλαρε με πνευμονία _εκείνη την περίοδο ήταν υπεύθυνη διανομής στολών σε Σοβιετικούς στρατιώτες. Στη συνέχεια, μαζί με τους συντρόφους της, η Μαρία μπήκε στους ελεγκτές κυκλοφορίας, έχοντας περάσει τη βασική κατάρτιση τριών ημερών.

Πρωτομαγιά του 1945 βρίσκεται στο Βερολίνο και στις 2 Μαΐου, στέκεται ήδη στην πύλη του Βρανδεμβούργου, όχι μακριά από το Ράιχσταγκ, με τα σημαιάκια της υπεύθυνη για τη ρύθμιση της κίνησης και αργότερα, κατά τη διάρκεια της διάσκεψης Potsdam στα τέλη Ιουλίου. Κατά τη διεξαγωγή των καθηκόντων της επανειλημένα φωτογραφήθηκε και επίσης έδωσε συνέντευξη στον Yevgeny Khaldei, δημοσιογράφο του Tass (από όπου και το απόσπασμα που αναφέραμε παραπάνω. Η φωτογραφία της δημοσιεύθηκε ευρέως σε εφημερίδες και περιοδικά παγκοσμίως και έγινε γρήγορα μια εικόνα σύμβολο της αντιφασιστικής νίκης με επικεφαλής τον Κόκκινο Στρατό. Επιπλέον, η Limanskaya είχε μια σύντομη συζήτηση με τον βρετανό ηγέτη Winston Churchill, καθώς η συνοδεία του περνούσε από την πύλη στο δρόμο προς το Πότσνταμ _« ακριβώς όπως σας φανταζόμουν, φουσκώνοντας σε ένα πούρο»…

Ύστερη ζωή και γάμος

Μετά τον πόλεμο, η Limanskaya επέστρεψε στην πολιτική ζωή και παντρεύτηκε. Ο γάμος δεν κράτησε και αναγκάστηκε να μεγαλώσει από μόνη της δύο κόρες. Αργότερα ξαναπαντρεύτηκε, αυτή τη φορά με έναν συνάδελφο βετεράνο ονόματι Viktor με τον οποίο παρέμεινε μαζί για 23 χρόνια, μέχρι το θάνατό του. Λόγω της σύγχυσης με τη Lydia Spivak, συχνά αναφέρεται λανθασμένα ως "Anna Pavlova" σε τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και άλλες παρουσιάσεις δυτικών μέσων ενημέρωσης.
Κατά τη διάρκεια του καθήκοντος, η Limanskaya έλαβε ένα δώρο κάτι καλά παπούτσια, τα οποία θεωρούσε ένα από τα καλύτερα στη ζωή της.

Μετά τον πόλεμο, η Limanskaya εργάστηκε αρχικά ως νοσοκόμα και στη συνέχεια ως σχολικός βιβλιοθηκονόμος στην περιοχή Στάλιγκραντ. Από το 1994, ζει στο χωριό της κόρης της, Nina Grigoryevna Branda, ενώ _μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ η εγγονή της Τατιάνα, με τον σύζυγό της, τον συγκολλητή Viktor Bossart από την Rolnarovka, έφυγε για το Ανόβερο, όπου εργάζεται …σε εργοστάσιο σοκολάτας.

Η Limanskaya έκλεισε τα 100 στις 12 Απριλίου 2024 _και η ζωή συνεχίζεται…

Βραβεύσεις _ Μετάλλια

·        Για την Κατάληψη του Βερολίνου

·        Απελευθέρωση της Βαρσοβίας

·        Για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο

·        τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 2^ου βαθμού

·        «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        «Για την επέτειο των 30 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        «Για την επέτειο των 50 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        Ζούκοφ

·        «Για την επέτειο των 60 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        «Για την επέτειο των 65 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        «Για την επέτειο των 70 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        «Για την επέτειο των 75 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945»

·        για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ»

·        … «60χρονα των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ»

·        για τα «70χρονα των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ»

·        "25 Χρόνια Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο"