ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ

Στη δευτερολογία του επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (δείτε ΕΔΩ την πρωτολογία), ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε:
 

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Ήδη αυτές τις μέρες φάνηκε πιο καθαρά ότι πάτε για νέο συμβόλαιο με τους εταίρους, μέσω μια τεχνικής παράτασης του μνημονίου για ένα 6μηνο, όπως είναι η πρότασή σας, με τον όρο πρόγραμμα-γέφυρα. Το επιβεβαιώσατε όμως και σήμερα παραδεχόμενοι ότι τη σκληρή διαπραγμάτευση και τη ρήξη την έχετε ως ατού διαπραγματευτικό.

Ονομάστε το όπως θέλετε. Ο λαός μας δεν ενδιαφέρεται πώς θα το πείτε το νέο μνημόνιο-συμβόλαιο, συμφωνία ή πρόγραμμα. Αφού προς το παρόν θα παραμένει σε ισχύ το μεγαλύτερο μέρος των μνημονιακών μέτρων και το υπόλοιπο προτείνετε να το καλύψετε με άλλα ισοδύναμα μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα, με βάση τον ΟΟΣΑ, είτε την εργαλειοθήκη του, είτε τις περιβόητες μεταρρυθμίσεις του.

Μεταρρυθμίσεις που μεταφράζονται σε σύνθλιψη και άλλων προνοιακών επιδομάτων -όσων έχουν απομείνει- άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, που θα δεινοπαθήσουν και οι αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, επιστήμονες κλπ., αλλά και επιτάχυνση υλοποίησης των ιδιωτικοποιήσεων, όπως κι αν ονομαστούν αυτές. Κι όλα αυτά ταυτόχρονα και παράλληλα με αξιολογήσεις εκπαιδευτικών και ιδρυμάτων, αξιολογήσεις στο Δημόσιο και νέους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και φοροελέγχους, όχι για το μεγάλο κεφάλαιο, που ξέρει πολύ καλά πώς να φοροδιαφεύγει, αλλά κυρίως των μεσαίων εισοδημάτων, των μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων.

Ο λαός μας δεν πρέπει να μπερδεύεται με τα μεγάλα λόγια περί τέλους της λιτότητας.

Ας σκεφτούμε όλοι μόνο ότι ενάντια στη λιτότητα δήθεν, σήμερα, έχουν μιλήσει όλοι οι βασικοί διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί: Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, ο ΟΟΣΑ, η Παγκόσμια Τράπεζα.

Όλοι τους λέτε να κόπτονται για το καλό του ελληνικού λαού; Ποιον κοροϊδεύετε; Τους ίδιους τους εαυτούς σας; Για να τους δώσετε κουράγιο;

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Στην προχθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού περίσσεψαν οι αναφορές στην περηφάνια και την αξιοπρέπεια του λαού.

Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι αυτές καθαυτές οι αναφορές.

Το πρόβλημα είναι να θέλεις με αυτές τις αναφορές να καλύψεις και να κρύψεις τα διαπιστευτήρια σου στην ΕΕ και τους κανόνες της, το συμβιβασμό σου με τη φτώχεια, τα ψίχουλα που υπόσχεσαι -και μάλιστα κουτσουρεμένα- σε ένα λαό που έχει χάσει τα πάντα.

Γιατί ψίχουλα είναι μια σύνταξη το χρόνο, κάτι παραπάνω από 1 ευρώ την ημέρα.

Ψίχουλα είναι τα κουπόνια σίτισης, ψίχουλα είναι λίγο δωρεάν ρεύμα ίσα-ίσα για το θερμοσίφωνο.

Τόσο κοστολογεί την αξιοπρέπεια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;

Ο λαός μας πραγματικά ήταν περήφανος και αξιοπρεπής όταν πάλευε για τα σύγχρονα δικαιώματά του, όταν δε συμβιβαζόταν με τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, όταν συγκρουόταν με ντόπιους και ξένους δυνάστες.

Πάει πολύ, λοιπόν, η κυβέρνηση να θέλει αυτή την ιστορία να τη στριμώξει σε εξαγγελίες που δεν αποτελούν ανακούφιση.

Δεν δίνουν πίσω στο λαό αυτά που έχασε.

Κάθε φορά θα τον βάζουν να μετράει τις ανάγκες του με βάση το τι αντέχει η οικονομία του κεφαλαίου και τι επιτρέπουν οι κανόνες της ΕΕ.

Εμείς δεν θα συμβιβαστούμε με την πείνα, τη φτώχεια και την ανέχεια. Δεν θα υποκύψουμε και θα δώσουμε τη μάχη κάθε λαϊκή οικογένεια, με ψηλά το κεφάλι, με πραγματική αξιοπρέπεια, μαχητικότητα και αισιοδοξία, να μη λυγίσει στις δοκιμασίες. Κι ας κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν οι διάφοροι βουλευτές της συγκυβέρνησης που ανεβαίνουν στο βήμα.

Δεν θα ανεχτούμε τα κόλπα που γίνονται για να μπερδέψουν το λαό. Γιατί είναι άλλο πράγμα να παλεύεις κατά της εξαθλίωσης, για ανακούφιση των ανέργων και για να βάλεις τέλος στη φτώχεια και την ανεργία και άλλο να υπόσχεσαι ότι θα ανακουφίσεις μόνο την ακραία φτώχεια και μάλιστα σε ένα πρόγραμμα 4ετίας.

Το πρώτο είναι φιλολαϊκό. Το δεύτερο σημαίνει αποδοχή της φτώχειας.

Κι αυτός είναι ο απόλυτος συμβιβασμός με τη φτώχεια, την ανέχεια, ομολογία ότι δεν θα λύσεις ούτε τα επείγοντα ζητήματα επιβίωσης της εργατικής τάξης, του λαού. 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Επειδή αρκετοί εδώ μέσα μιλάνε πλέον και εξ ονόματος της αριστεράς, απευθυνόμενοι πολλές φορές και στο ΚΚΕ.

Αν και η αριστερά, ...

όσοι έπεσαν στα πεδία των μαχών, εκτελέστηκαν, φυλακίστηκαν, διώχτηκαν, αγωνίστηκαν σε πέτρινα χρόνια, των σκληρών αγώνων του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του Δεκέμβρη, του ΔΣΕ, του 1-1-4, της αντιδικτατορικής πάλης και μεταδικτατορικά, τού «Έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», της κοινωνικοποίησης των μεγάλων επιχειρήσεων κλπ…

όλοι και όλες αυτοί δεν έχουν εξουσιοδοτήσει κανέναν εδώ μέσα να μιλάει εξ ονόματός τους. Ούτε ληγμένα διαβατήρια ισχύουν.

Αλήθεια, μπορεί να μπει η σημαία του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ δίπλα στη σημαία του ΝΑΤΟ που ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του την σηκώνει ψηλά και που μας ρίχνει η πολιτική αυτή στη δίνη των πολεμικών τυχοδιωκτισμών στο "τρίγωνο των Βερμούδων" Ουκρανίας - Συρίας - Λιβύης, όπως είπαν οι παρελαύνοντες υπουργοί;

Μπορεί η σημαία των ταξικών αγώνων του λαού μας να μπει κάτω από τη σημαία της ΕΕ των μονοπωλίων και των μνημονίων;

Μπορεί οι αξίες και τα ιδανικά για έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να τα αφήνει ο λαός μας να τα τσαλαπατά ο οποιοσδήποτε και από το βήμα της Βουλής;

Ρητορικά τα ερωτήματα, γιατί αυτά είναι στο νου και την καρδιά, κυρίως εκφράζονται αυτά στα προγράμματα και στις θέσεις των κομμάτων. Και φυσικά απευθύνονται και σε όσους προσπάθησαν να κάνουν μαθήματα ιστορίας, θεωρίας και μαρξισμού - λενινισμού στο ΚΚΕ από αυτό το βήμα. Αλλά ας είναι, τους ξέρουμε καλά.

Γι’ αυτό ας δούμε και ορισμένα πιο συγκεκριμένα, επίσης σημερινά και σύγχρονα, που πρέπει να απασχολήσουν όλους όσοι έχουν ακόμα ριζοσπαστικές ανησυχίες για το μέλλον.

Αλήθεια, ποιος σήμερα είναι ο κρίκος για να ξετυλιχθεί η ανασυγκρότηση του κινήματος, της συμμετοχής του λαού, μιας μεγάλης εξεγερτικής λαϊκής συμμαχίας, της ριζικής αλλαγής, της ανατροπής, για τα οποία κάποιοι κόπτονται στα λόγια;

Θέλω να μιλήσω για το πραγματικό κίνημα και τις αγωνίες των ανθρώπων της δουλειάς στα σύγχρονα γκέτο, μ’ αυτές τις εργασιακές συνθήκες και τα τεράστια οξυμένα προβλήματα, σε όσους συναντηθήκαμε στους αγώνες.

Ποια πρέπει να είναι η στάση, ας πούμε, των αριστερών;

• Μήπως αυτά που λένε και προτείνουν γενικά διάφοροι υπουργοί ή άλλα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ;
• Δηλαδή μήπως είναι η πάλη γενικά κατά του μνημονίου, που σήμερα έχει ακόμα και αυτό ξεχαστεί ως κατάργησή του με ένα άρθρο;
• Μήπως είναι το κούρεμα", που κι αυτό πάει περίπατο ή η επιμήκυνση του χρέους;
• Μήπως η διεύρυνση του κρατικού παρεμβατισμού που προτείνουν;
• Μήπως η έξοδος από την κρίση με ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με τους καλούς δήθεν καπιταλιστές μπροστά και όχι τους πειρατές, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;
• Είναι κρίκος λύσης η κεϋνσιανή διαχείριση που προτείνεται από κάποιους;
• Είναι κρίκος η συνεργασία με κάποια τμήματα της αστικής τάξης;

Άμα το πιάσουμε από την αρχή, από την ουσία, από το γεγονός και μόνο ότι η κρίση δεν αναγνωρίζεται ως κρίση καπιταλιστική, υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων… καταλαβαίνουμε πού πάει το πράγμα.

Και όχι μόνο αυτό. Μάλιστα τη θεωρείτε ως κρίση μιας κακής διαχείρισης των εσόδων του κράτους, ότι ο ελληνικός λαός έκανε έξοδα πάνω από τα έσοδα και γι’ αυτό απαιτήθηκε ατομικός και δημόσιος δανεισμός, εξ ου και τα "Καγιέν" του κ. Βαρουφάκη και ο μη λιτός βίος που φταίει -λες και αυτά αφορούν τις λαϊκές οικογένειες-  και πολλά που θα τα λέγαμε και ευτράπελα, αν δεν ήταν τραγικά, για το τι μέτρα προετοιμάζουν τέτοιες αναφορές για το λαό…

Ή ότι φταίει η φοροδιαφυγή, αποκλειστικά και μόνο, η κομματική ρουσφετολογία, οι χαριστικές παροχές σε κάποιους φίλους επιχειρηματίες…;

Όσοι μιλάνε μόνο για κάποιους κλέφτες και διεφθαρμένους, για κλεπτοκρατία, για καλούς και κακούς επιχειρηματίες, για τη διαπλοκή, το κάνουν μόνο και μόνο για να απαλλαγούν ως κυβέρνηση από όποιες δεσμεύσεις είχαν απέναντι στο λαό και τους ψηφοφόρους τους ότι δήθεν θα έπαιρναν μέτρα κατά των μεγάλων μονοπωλιακών, επιχειρηματικών ομίλων.

Τα ίδια έκαναν πάντα εναλλάξ οι εταίροι του δικομματισμού που γνωρίσαμε και τώρα του νέου διπολισμού.

Κρίκος συνολικής αλλαγής μπορεί να αποτελέσει μόνο η συνεπής πάλη για έξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού, σε ρήξη με την πολιτική των μονοπωλίων, του κράτους τους, του συστήματός τους, με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με τη λαϊκή συμμαχία όλων των εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολουμένων δυναμωμένη με σαφή κατεύθυνση…

Κι εκεί δεν κάνεις δήθεν "έντιμους συμβιβασμούς" με λυκοσυμμαχίες, αλλά κάνεις απαραίτητους συμβιβασμούς μέσα στο λαϊκό κίνημα, στη συμμαχία, έτσι ώστε οι εργάτες να συμφωνήσουν με τους μικρούς ΕΒΕ, με τους αγρότες κλπ., δηλαδή με την πλειοψηφία του λαού και όχι με τη μειοψηφία της ολιγαρχίας, για να χρησιμοποιήσω και μια αγαπημένη σας λέξη τελευταία...

Και για να εξηγούμαστε:

Τα συνθήματα των προγραμματικών δηλώσεων για τη διακοπή στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας δεν μπορούν να κρύψουν ποιον δεσμεύεται ότι θα υπηρετήσει η κυβέρνησή σας.

Ανακοινώσατε ότι θα στηρίξετε τους μεγάλους ιδιώτες επενδυτές, στο βαθμό που σέβονται την περιβαλλοντική και εργασιακή νομοθεσία και το πλαίσιο των ευρωπαϊκών κανόνων, δηλαδή το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ.

Τι διαφορετικό έλεγαν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις; Ποιον υπηρετεί το σημερινό πλαίσιο της ΕΕ;

Υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των κοινωνικών αναγκών σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ!

Ο λαός θα πληρώσει ξανά για να στηριχτούν οι επενδύσεις των ομίλων, οι οποίοι θα ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Ανακοινώσατε ότι θα παραμείνουν δημόσια τα δίκτυα και οι υποδομές. Όμως αυτό δεν συνιστά ανατροπή, ούτε αντιστρατεύεται την κοινοτική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της απελευθέρωσης τομέων στρατηγικής σημασίας.

Για παράδειγμα, οι όμιλοι ηλεκτροπαραγωγής επιθυμούν να παραμείνει κρατικό το δίκτυο μεταφοράς ώστε να μην έχει ο όμιλος της ΔΕΗ συγκριτικό πλεονέκτημα στον ανταγωνισμό έναντι των υπολοίπων ομίλων.

Στην πραγματικότητα αποδέχεστε τη σημερινή μερική ή πλήρη αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ, των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και συζητάτε μόνο για τους τρόπους και τις μεθόδους.

Αν για παράδειγμα θα έχουμε σύμβαση παραχώρησης αντί για πώληση στις λιμενικές υποδομές του Πειραιά. 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Για να βγει ο λαός από το σημερινό βάλτο της ανασφάλειας, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, για να αποκτήσει μια πραγματικά αξιοπρεπή και υπερήφανη ζωή, πρέπει να οργανώσει την αντεπίθεσή του με στόχο να ανατρέψει τελικά τον πραγματικό του αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους που κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας.

Μόνο τότε θα ξημερώσει πραγματικά μια νέα εποχή στον τόπο μας όπου η παραγωγή, η οικονομία θα σχεδιάζεται κεντρικά, επιστημονικά, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες. Μόνο τότε η εργατική τάξη, ο λαός θα καθορίζει το μέλλον του, αφού θα έχει στα χέρια του την εξουσία.

Κι όσοι αφελώς εδώ μέσα πιστεύουν ακόμα ότι με την πολιτική τους δημιουργούν ρωγμές, ας σκεφτούν λίγο περισσότερο την άποψη του ΚΚΕ για να αντιληφθούν πως τους χρησιμοποιούν μάλλον ως πιόνια.

Η διαμάχη των μερκελιστών και των ομπαμιστών δεν αφορά τα συμφέροντα του λαού.

Κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος όταν επιλέγει απλά τον τρόπο και το χρόνο σφαγής των δικαιωμάτων του.

Το ξαναλέμε. Το εμπόριο ελπίδων το ανακατεύετε έτσι και με ολίγον εμπόριο φόβου.

Και είναι ακόμα η αρχή. Μπορούμε να σκεφτούμε τι έχουν να δουν τα μάτια μας το επόμενο διάστημα.

Ο λαός να μην περιμένει στη γωνία, ούτε στον καναπέ, ούτε να γίνεται χειροκροτητής σε διάφορες παρελάσεις των κυβερνητικών επιλογών.

Να οργανώσει τώρα την πάλη του, να χαράξει γραμμή πάλης, κάτω από τις δικές του σημαίες και όχι κάτω από ξένες σημαίες».

Το ΚΚΕ για τις προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας πάνω στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τόνισε:

 

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Παρακολουθώντας όλες αυτές τις 15 μέρες που πέρασαν από τις εκλογές της 25ης Γενάρη και το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ…

Αλλά και την ομιλία του πρωθυπουργού κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του, όπως και τις ομιλίες των υπουργών της συγκυβέρνησης…

Μας επιβεβαίωσε -γιατί δεν είναι πλέον μόνο εντύπωση- ότι προσπαθεί να ισορροπήσει ακροβατώντας…

Προσπαθώντας να ικανοποιήσει, στα λόγια τουλάχιστον -γιατί η πράξη θα φανεί στην πορεία πιο καθαρά- τόσο τους εγχώριους ομίλους, αλλά και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια που καθορίζουν τις τύχες της ΕΕ και της Ευρωζώνης, δηλαδή τους λεγόμενους εταίρους, δανειστές και δε συμμαζεύεται…

Όσο και να χαϊδέψει τα αυτιά των εργαζομένων, του λαού μας, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ένα μέρος τους ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, εγκαταλείποντας το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, έχοντας κάποιες μικρές ελπίδες ότι ίσως κάνει κάτι καλύτερο από τους προηγούμενους…

Κι έχοντας σηκώσει τους τόνους προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται τώρα να προσγειωθεί και να προσγειώσει ταυτόχρονα και αρκετούς οπαδούς του στη σκληρή πραγματικότητα που του επιβάλλει μια λυκοσυμμαχία, της οποίας δηλώνει πιστός εταίρος και μάλιστα τη θεωρεί "κοινό μας σπίτι", καλλιεργώντας και την αυταπάτη ότι μπορεί κιόλας να το αλλάξει με διαπραγματεύσεις, επειδή πλέον θα τους μιλάει πιο "υπερήφανα"...

Φυσικά, εμείς δεν έχουμε καμία αυταπάτη, ούτε τρέφουμε ψεύτικες ελπίδες και προσδοκίες.

Οι περισσότεροι σε αυτή εδώ την αίθουσα, πολύ περισσότερο έξω από αυτήν, τα πλατιά λαϊκά στρώματα αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ, ακόμα και αν ιδεολογικά - πολιτικά δε συμφωνούν μαζί μας, ότι το ΚΚΕ έχει συνέπεια λόγων και έργων, επιδεικνύει σταθερότητα αρχών και θέσεων.

Μια σταθερότητα και συνέπεια που δε στηρίζεται σε δόγματα ή δοξασίες, αλλά σε επιστημονικά τεκμηριωμένες αναλύσεις της πραγματικότητας κάθε φορά, με οικονομικές και πολιτικές προβλέψεις που επιβεβαιώνονται, ακριβώς γιατί πατάνε στο έδαφος, από τη σκοπιά της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών, από τη σκοπιά της πάλης για ένα εντελώς διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα.

Γι’ αυτό και ξέρουμε ότι προτάσεις, θέσεις και προγράμματα που προσπαθούν να συγκεράσουν, να ταιριάξουν τα ασυμβίβαστα, καταντάνε να οδηγούν το λαό και το κίνημά του να εξακολουθεί να "ματώνει" για τους ίδιους λόγους που "μάτωνε" και με τους προηγούμενους.

Δε γίνεται να είσαι και με την εργατική τάξη, το λαό και με την πλουτοκρατία του τόπου και της Ευρώπης.

Ή θα πασκίζεις για τα συμφέροντα των λίγων, των ομίλων, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους και της κερδοφορίας τους, ρίχνοντας όλο και πιο κάτω τους μισθούς, τα μεροκάματα, γκρεμίζοντας κατακτήσεις και δικαιώματα, εργασιακές σχέσεις και κοινωνικές παροχές…

Ή θα είσαι, πραγματικά, στην πράξη και όχι στα λόγια, με το μέρος των αδυνάτων, των ανέργων, των μισθωτών, των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτών, των νέων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Κι αυτό προϋποθέτει άλλο δρόμο ανάπτυξης, άλλο δρόμο εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Μακριά από την πεπατημένη του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που μας έφερε έως εδώ.

Αυτό προϋποθέτει σύγκρουση και ρήξη στην πράξη, με τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στις Συνθήκες τους, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μέχρι το Σύμφωνο για το Ευρώ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και τη "Στρατηγική Ευρώπη 2020", της πρόσφατης οικονομικής κρίσης.

Σε όλα αυτά χτες έδωσε όρκους πίστης ο πρωθυπουργός, που ευθύνονται, πρωταρχικά και κύρια, για το κατάντημα του λαού και της χώρας.

Τώρα ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από τα βαρύγδουπα συνθήματά σας για το τέλος της λιτότητας.

Αυτό που ήδη δεσμεύεστε ότι θα υπογράψετε είναι ένα νέο πρόγραμμα αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων.

Αυτό που ξεκάθαρα δηλώνετε ότι θα τηρήσετε είναι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και οι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας.

Τι σημαίνουν για το λαό αυτές οι δυο συγκεκριμένες δεσμεύσεις σας; Ότι θα συνεχιστούν οι θυσίες του λαού στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους των μονοπωλιακών ομίλων.

Γι’ αυτό μιλάτε για λιτό βίο, με αξιοπρέπεια. Γιατί δεν πρόκειται να ανακτηθούν ούτε καν οι τεράστιες απώλειες που είχε η λαϊκή οικογένεια την περίοδο της κρίσης.

Γιατί η ανάκαμψη των κερδών των ομίλων επιβάλλει να θεωρήσουμε πλέον ως "περασμένα - ξεχασμένα" όσα χάσαμε στην κρίση.

Θα χορτάσουμε λοιπόν με αισθήματα αξιοπρέπειας και με λίγα ψίχουλα για την ακραία φτώχεια, που θα τα πληρώσουν οι υπόλοιποι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι.

Για το λαό και τις ανάγκες του, αν προχωρήσει ο νέος επώδυνος συμβιβασμός μεταξύ των αστικών τάξεων της Ευρωζώνης, η διαφορά θα είναι στο περιτύλιγμα.

Η τρόικα θα αλλάξει όνομα και θα υπάρξει νέα μορφή εποπτείας των δανειστών. Το σημερινό μνημόνιο θα αντικατασταθεί από ένα καινούργιο.

Η υπερήφανη διαπραγμάτευσή σας, η διαφορετική πολιτική σας, την οποία καλείτε να στηρίξει ο λαός, αφορά το αν θα απελευθερωθεί περισσότερο κρατικό χρήμα για να δοθεί στους εγχώριους μονοπωλιακούς ομίλους και όχι στους δανειστές. Αφορά επίσης τη χαλάρωση των όρων για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα στους ετήσιους προϋπολογισμούς, που επιβάλλεται σήμερα για να διασφαλιστεί η σταθερότητα του ενιαίου νομίσματος, του ευρώ.

Άλλωστε, σε παρόμοια κατεύθυνση πιέζουν τη γερμανική κυβέρνηση οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, με τη στήριξη των ΗΠΑ. Όχι για να βελτιωθεί η θέση του λαού.

Γι’ αυτό ο Ολάντ, ο Ρέντσι και η αμερικανική αποστολή στην Ελλάδα σας στηρίζουν, για να συνεχίσετε τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.

Η πίεση στοχεύει στο να αναλάβει η Γερμανία μεγαλύτερα βάρη στη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών και στις επενδύσεις στην Ευρωζώνη. Εξυπηρετεί τους στόχους των ΗΠΑ για να αλλάξει ο συσχετισμός σε βάρος της Γερμανίας, χωρίς να διαλυθεί η Ευρωζώνη.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Δυστυχώς ο λαός μας, με ευθύνη της ίδιας της πραγματικής εξουσίας και των διαφόρων κυβερνήσεών της, έχει αποκτήσει μειωμένες απαιτήσεις πλέον, ζήτημα φυσικά που έχει να κάνει και με την υποχώρηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και τους αρνητικούς συσχετισμούς που υπάρχουν διεθνώς, και στην Ευρώπη και στη χώρα μας.

Με πρωταρχική βέβαια ευθύνη των γνωστών κομμάτων που κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν, φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών και όσων όλα τα προηγούμενα χρόνια τους συνέδραμαν, παροπλίζοντας το ταξικό κίνημα, ως γνήσιοι ρεφορμιστές και οπορτουνιστές τότε…

Και που τώρα αντικαθιστούν τη σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ με τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ…

Τι είχες Γιάννη μ', τι είχα πάντα…

Μπροστά λοιπόν και στις ισχνές ελπίδες και στις μειωμένες απαιτήσεις ενός λαού που έχει υποφέρει τα πάνδεινα, ένα κυβερνητικό κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει να χειριστεί και μπορεί να χειριστεί δύο πράγματα, εναλλάξ:

Και το εμπόριο ελπίδων και το εμπόριο του φόβου.

Αυτά μπορεί πολύ καλά κανείς να τα αποκρυπτογραφήσει, τόσο στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων από τον πρωθυπουργό, όσο και σε ομιλίες των κυβερνητικών υπουργών και βουλευτών που ακολούθησαν.

Και στα δύο αυτά -και στο εμπόριο φόβου και στο εμπόριο ελπίδας- είχαν γίνει μανούλες οι προηγούμενοι, του πάλαι ποτέ δικομματισμού και κατόπιν συγκυβερνώντες, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Σε άξιο μαθητή τους εξελίσσεται και ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια…

Κι όχι μόνο εξαιτίας της γνωστής λέξης που έχει περάσει πλέον και στο διεθνές λεξιλόγιο, τη γνωστή κωλοτούμπα, που πρώτο το ΚΚΕ, αν θυμάστε καλά, χρησιμοποίησε πριν 2 χρόνια…

Παρεπιμπτόντως να πω ότι όταν το λέγαμε αυτό, δεν το λέγαμε βέβαια γιατί είχαμε κάποιες αυταπάτες και για τα συνθήματα και για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί ακριβώς αποκαλύπτονταν, όλο και περισσότερο, όσο περνάει ο καιρός, αυτά που προσπαθούσαν και προσπαθούν να κρύψουν από το λαό.

Αποδειχτήκατε πολύ προσαρμοστικοί και συνεργάσιμοι με το αφάν - γκατέ της χρηματιστικής ολιγαρχίας, των μονοπωλίων και των εκπροσώπων τους στις διάφορες κυβερνήσεις.

Αρκετοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι και πολιτικοί μιλάνε και σήμερα για την ανάγκη "εθνικής" συνεννόησης και στήριξης στο έργο της κυβέρνησης, το οποίο ακούγεται και ως θετικό, ως κάτι καλό...

Δεν αναφέρομαι σε παράγοντες ή πολιτικά κόμματα, τα οποία πιθανόν ή προφανώς, όπως θέλετε πέστε το, το κάνουν και για δικούς τους, κομματικούς, προπαγανδιστικούς, πολιτικούς σκοπούς.

Αναφέρομαι σε όσους ειλικρινά το πιστεύουν, είτε από κάποια άγνοια είτε από αυταπάτη, αν θέλετε, ή και μια μικρή ελπίδα μήπως και βγει κάτι…

Αυτό που έχουμε να τους πούμε καθαρά, για μια ακόμα φορά, και αν θέλουν ας το πάρουν υπόψη πριν είναι αργά για το λαό, είναι το εξής:

Σε αυτήν εδώ τη χώρα την έχουμε πατήσει ουκ ολίγες φορές τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, για να μην πάμε παλιότερα.

Κι αυτό που έχουμε να πούμε λοιπόν, αξιοποιώντας αυτή την πείρα, είναι ότι η δικαιολογημένη αγανάκτηση, οργή, δυσαρέσκεια απέναντι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για όσα υπέφεραν οι εργαζόμενοι, ο λαός αυτά τα χρόνια, από όσους κυβέρνησαν, όχι μόνο είναι δικαιολογημένη, αλλά η καταδίκη αυτή, πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί το επόμενο διάστημα, εγκαταλείποντας τις θέσεις τους ακόμα πιο μαζικά.

Αυτό όμως δεν πρέπει ταυτόχρονα να οδηγήσει σε παθητική αναμονή για σωτηρία από τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Να μην οδηγήσει το λαό, το κίνημα να γίνει χειροκροτητής ψεύτικων προσδοκιών για μια ακόμα φορά ή να διοχετευτεί σε ανώδυνα ρυάκια ή πολύ χειρότερα σε ναζιστικά εκτρώματα...

Γιατί: Αν η ολοσχερής καταδίκη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δε συνδυαστεί με καταδίκη συνολικά της στρατηγικής και των αντιλαϊκών κατευθύνσεων αυτής της πολιτικής, που είναι πολιτική και στρατηγική της ΕΕ, των μονοπωλίων, του συστήματός τους και του κράτους τους, τα οποία υπερασπίζονται -με διαφορετικές βέβαια αφετηρίες και εκδοχές ο καθένας τους- όλα τα άλλα κόμματα, τότε θα βρεθούμε στα ίδια και πιθανόν χειρότερα από όσα ήδη γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.

Δεν ωφελεί, για παράδειγμα, η καταδίκη μόνο της προηγούμενης διαπραγμάτευσης -από την άποψη των τρόπων, των μεθόδων και των προτάσεων- που έκανε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τους "εταίρους"…

Αλλά η πλήρης συνειδητοποίηση ότι κάθε διαπραγμάτευση -όσο σκληρή και αν είναι- εντός αυτού του πλαισίου, του ευρωενωσιακού, της Ευρωζώνης -στο οποίο ορκίζεται συνεχώς ο σημερινός πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του- και μάλιστα μέσα στη δίνη των μεγάλων ανταγωνισμών, θα είναι από χέρι χαμένη για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Όταν τσακώνονται τα βουβάλια στη λίμνη των ανταγωνιστικών συμφερόντων τους, την πληρώνουν πάντα τα βατράχια, οι μικροί και πιο αδύναμοι, δηλαδή τα λαϊκά στρώματα, η χώρα μας.

Γι’ αυτό λέμε:

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα να μη γίνει χειροκροτητής, όπως τον θέλουν όλοι τους και οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι και οι σύμμαχοί τους και όσοι βρίσκονται πίσω από αυτούς…

Να μη γίνει χειροκροτητής ο λαός μας, μιας διαπραγμάτευσης εντός των αντιλαϊκών τειχών που θα μας στείλει ξανά στα τάρταρα.

Το λέμε καθαρά: Όσο πιο γρήγορα ο λαός μας, η νεολαία, το ριζοσπαστικό εργατικό - λαϊκό κίνημα χαράξει τη δική του γραμμή πάλης, για ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, τόσο θα είναι προς το συμφέρον του, δε θα μετράει άλλο χαμένο χρόνο.

Ανάκτηση των απωλειών του λαού, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με άλλο δρόμο ανάπτυξης για το λαό, αυτό πρέπει να γίνει ο στόχος, να διαπερνά τη γραμμή πάλης.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Οι προγραμματικές δηλώσεις αλλά και οι προτάσεις που έχουμε ακούσει από τους υπουργούς, δημιουργούν εύλογες και μεγάλες ανησυχίες.

Που δεν μπορούν να διασκεδαστούν με τα μεγάλα λόγια περί αξιοπρέπειας, εθνικής περηφάνιας και άλλα ρεσιτάλ αμετροέπειας…

Αλήθεια, τα ψίχουλα είναι η αξιοπρέπεια και η ελπίδα που έρχεται;

Η ελπίδα της εργατικής τάξης, της νεολαίας, να έχει σταθερή δουλειά με δικαιώματα το 2015, να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια τα παιδιά της, με δωρεάν Υγεία, Περίθαλψη, Παιδεία, είναι να έχει ζωή με δικαιώματα κι όχι μια χαμοζωή…

Μήπως και με τα ψίχουλα που υποσχέθηκαν, άλλα για το 2016, άλλα με ορίζοντα τετραετίας, θα λύσουν το πρόβλημα των λαϊκών νοικοκυριών; Μήπως και πάλι αυτές οι οικογένειες δε θα έχουν μπροστά τους το τραγικό δίλημμα:

"Να πληρώσω για το πετρέλαιο ή για τα φάρμακα;"

"Για ένα κομμάτι κρέας ή για το εμβόλιο του παιδιού;"

"Να μείνω άνεργος ή να δουλεύω δυο - τρεις μέρες το μήνα και να λέω δόξα τω θεώ;"

Αλήθεια όμως, μπορεί να υπάρχει ζωή έτσι, εν έτει 2015;

Κι όλα δικαιολογούνται με το "παραλάβαμε καμένη γη"… Καμένα σπαρτά και γκρεμισμένα γεφύρια τα είπε ο κ. Τσίπρας χτες… Κι όσοι χρησιμοποιούν τέτοια επιχειρήματα κάθε φορά, ξέρουμε ότι θέλουν να δικαιολογήσουν την πολιτική τους, να ζητήσουν την ανοχή του λαού, παραπέμποντας τις προσδοκίες του στη Δευτέρα Παρουσία…

Κι αυτό ισχύει για όλη την ατζέντα των θεμάτων.

Βέβαια, όσο είναι εφικτό, οι βουλευτές του Κόμματός μας έθεσαν και θα θέσουν στις ομιλίες τους τις δύο αυτές ημέρες τις θέσεις του ΚΚΕ για όλα αυτά και άλλα προβλήματα.

Για παράδειγμα:

Στην εξωτερική πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Σε μια περίοδο που το ΝΑΤΟ και η ΕΕ εξελίσσονται ακόμη περισσότερο σε παράγοντες υπονόμευσης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για τις αγορές και τις πρώτες ύλες και πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, με την εμπλοκή και της Ελλάδας.

Χαρακτηριστική η στάση της κυβέρνησης στο ζήτημα της Ουκρανίας, παρά τους πρώτους λεονταρισμούς.

Τελικά, η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε με την ΕΕ και ψήφισε τις ίδιες κυρώσεις προς τη Ρωσία μ' αυτές που ήταν ήδη σε ισχύ και τις είχε ψηφίσει η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, την οποία κατακεραύνωνε τότε ως αντιπολίτευση, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν σύντομα κι άλλες.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε απλά ελληνικά και χωρίς αστερίσκους, έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της σε μια απόφαση που είναι πλήρως ενταγμένη στα επιθετικά σχέδια των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών και των ενεργειακών πόρων της περιοχής, με θύματα τους λαούς της περιοχής, ανάμεσά τους και τον ελληνικό λαό.

Άλλο παράδειγμα.

Σηκώνετε τη σημαία της πάταξης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, για να προχωρήσετε στη φοροαφαίμαξη των αυτοαπασχολούμενων, να συνεχίσει τελικά να σηκώνει τα μεγάλα βάρη η πλειοψηφία των μισθωτών, των λαϊκών στρωμάτων. Τα ίδια ακούγαμε και από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Αν θέλατε πραγματικά να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο, θα μπορούσατε να εξαγγείλετε την κατάργηση των σημερινών νόμιμων, προκλητικών φορολεαφρύνσεων για τους εφοπλιστές, για τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Να δεσμευτείτε για την κατάργηση του πλαισίου των ΣΔΙΤ και των Συμβάσεων Παραχώρησης. Όμως, για αυτά δε βγάζετε άχνα.

Οι εξαγγελίες για ελέγχους του ΣΔΟΕ για τους μεγάλους φοροφυγάδες, τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ και Λιχτενστάιν, προετοιμάζουν το κλίμα συναίνεσης για να συνεχιστεί η αντιλαϊκή φορολογική πολιτική, με νέα τεχνικά όπλα όπως το περιουσιολόγιο.

Γι’ αυτό, εξάλλου, αρνείστε να ορίσετε ποια θεωρείτε μεγάλη ακίνητη περιουσία. Γι’ αυτό δε δεσμεύεστε για καμιά ουσιαστική ελάφρυνση σε όσους έχουν εισόδημα πάνω από το επίπεδο των 12.000 ευρώ, δηλαδή της ακραίας φτώχειας.

Όσο για τις δηλώσεις εξάλειψης των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς των δημοσίων υπαλλήλων και στελεχών, έχουν ελάχιστη πρακτική αξία, όσο μένει στο απυρόβλητο η δράση των ομίλων που έχουν συμφέρον να τους διαφθείρουν για να διασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη και μερίδια αγοράς σε κάθε κλάδο, στις τηλεπικοινωνίες, στις κατασκευές, στην ενέργεια, στην υγεία, όσο το κεφάλαιο κινείται ελεύθερα από χώρα σε χώρα, σε φορολογικούς παραδείσους.

Γι’ αυτό και συνιστάτε πάλι "λιτό βίο" για το λαό. Κέρδη για το κεφάλαιο, λιτός βίος για το λαό.

Γι’ αυτό ο λαός πρέπει να χαράξει τη δική του γραμμή πάλης, για ανάκτηση των απωλειών, για ικανοποίηση των αναγκών του, στο δρόμο της δικής του εξουσίας και οικονομίας.

Είναι κρίσιμο στον αγώνα του, στην ταξική πάλη, να μην εγκλωβιστεί στο λεγόμενο "εθνικό" στόχο για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Να οργανώσει την αντεπίθεσή του, για την ελπιδοφόρα διέξοδο: Της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων. Της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Με το λαό το τιμόνι της εξουσίας, για το άνοιγμα του μόνου επίκαιρου και ρεαλιστικού δρόμου, για την πραγματική απελευθέρωση του ανθρώπου, της οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας, σοσιαλιστικής.

Το ΚΚΕ θα τιμήσει τις προσδοκίες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων, των συνταξιούχων, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Θα αποτελεί σημαντικό συστατικό μέρος μιας δυναμικής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης.

Κριτήριό μας θα είναι να ενώσουμε όλους τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα, στον αγώνα για το δίκιο τους, άσχετα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές της 25ης του Γενάρη.

Θα είμαστε πανταχού παρόντες.

Θα απαιτήσουμε την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών εφαρμοστικών νόμων που χρησιμοποιούνται στο οπλοστάσιο των μονοπωλίων για να γονατίζουν το λαό μας.

Σε αυτά τα πλαίσια, το ΚΚΕ θα εξετάζει προσεκτικά κάθε νομοσχέδιο με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και σε περίπτωση που ανακουφίζουν πραγματικά τους εργαζόμενους, θα τα υποστηρίζουμε, όπως άλλωστε κάναμε πάντα.

Θα συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις μας, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις νόμου και τροπολογίες:

·         Για τη λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών.

·         Για την ουσιαστική ανακούφιση - προστασία των ανέργων.

·         Για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, την υποχρεωτική εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων και την κατάργηση αντεργατικών μέτρων που χτυπάνε εργασιακά δικαιώματα και στη βάση αυτή θα απαιτήσουμε την πραγματική επαναφορά του κατώτατου μισθού το λιγότερο στα 751 ευρώ για όλους, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, ως βάση για αυξήσεις των μισθών.

·         Για την επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης και την κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων που μείωσαν τις συντάξεις και αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, απαιτώντας ταυτόχρονα την επιστροφή των "κλεμμένων" από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και την καταβολή των υποχρεώσεων της μεγαλοεργοδοσίας-πλουτοκρατίας και του κράτους τους.

·         Για την απαλλαγή των λαϊκών οικογενειών από τα χαράτσια με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου αλληλεγγύης, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα τιμολόγια για το φως, το νερό, την αύξηση του αφορολόγητου στις 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια με την ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και άλλες προτάσεις νόμου.

Στο κέντρο της προσοχής μας θα είναι η απαράδεκτη κατάσταση στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας και ιδιαίτερα στα νοσοκομεία με τις μεγάλες ελλείψεις.

Στο χώρο της Υγείας, όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει πρόσβαση για τον άνεργο, τον εργάτη και την εργάτρια, το συνταξιούχο, τις λαϊκές οικογένειες και λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε εργαστήρια και υποδομές, με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, στο ακριβό φάρμακο και την ανύπαρκτη περίθαλψη και πρόνοια για τις ευπαθείς ομάδες και τόσα άλλα που όλοι μας βιώνουμε καθημερινά όσοι και όσες έχουν την ατυχία να βρεθούν στην ανάγκη περίθαλψης των ίδιων, συγγενικών ή αγαπημένων προσώπων τους.

Επίσης, στην κατάσταση στο χώρο της Παιδείας όλων των βαθμίδων, από την προσχολική αγωγή και τον παιδικό σταθμό μέχρι την τριτοβάθμια και μεταπτυχιακή εκπαίδευση, αλλά και την επαγγελματική τεχνική εκπαίδευση, με τα τεράστια οικονομικά βάρη που επωμίζεται και πληρώνει καθημερινά η εργατική λαϊκή οικογένεια.

Ιδιαίτερα, όμως, σήμερα θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης του χρόνιου οδυνηρού προβλήματος που συνδέεται με τα προβλήματα του περιβάλλοντος, με την έλλειψη αντισεισμικής, αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας, που αναδείχτηκε για μια ακόμη φορά στις πρόσφατες καταστροφές στην Άρτα, στην Ευρυτανία, στη Φθιώτιδα, στον Έβρο και σε άλλους νομούς και περιφέρειες της χώρας, όπως και σε γειτονιές των μεγαλουπόλεων, μαζί με όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που βιώνει κάθε λαϊκή οικογένεια.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, που αναφέρθηκαν, όσο γίνεται πιο αναλυτικά, θα καταψηφίσουμε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Όλοι οι βουλευτές, όπως και όλα τα μέλη και στελέχη του Κόμματος, νιώθουμε το βάρος της ευθύνης να ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον να δυναμώσει μια μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση μέσα κι έξω από τη Βουλή.

Θα αξιοποιήσουμε τη συγκεκριμένη δύναμη που μας έδωσε ο λαός, για να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην ανάπτυξη της κοινωνικής συμμαχίας.

Να πιέσουμε, να διεκδικήσουμε για να αποσπάσουμε όποιες κατακτήσεις είναι δυνατές για τα λαϊκά στρώματα, για άμεσα μέτρα ανακούφισης, για λαϊκή αλληλεγγύη.

Κι όλα αυτά ενταγμένα στη συνεχή και αδιάκοπη πάλη μας για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για το σοσιαλισμό».

 

Αλ. Τσίπρας: ...ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Οι διαβεβαιώσεις προς το κεφάλαιο ότι θα κινηθεί στο πλαίσιο της στρατηγικής του, όπως αυτή καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενίσχυση της κερδοφορίας του και από την άλλη η επιχείρηση αποπροσανατολισμού και ο απροκάλυπτος εμπαιγμός σε βάρος της εργατικής τάξης, συνολικά του λαού, ότι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων γίνεται στο όνομα της «λαϊκής κυριαρχίας», ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν από την ομιλία του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα,  που παρουσίασε στην Ολομέλεια της Βουλής τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Ο Αλ.Τσίπρας ξεκίνησε την παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων λέγοντας «η ανάκτηση της λαϊκής μας κυριαρχίας, η αποκατάσταση του ισότιμου ρόλου της χώρας μας στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του λαού μας, η κοινωνική δικαιοσύνη και η πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας αποτελούν τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας».

Όμως στο όνομα της «λαϊκής κυριαρχίας», επιβεβαίωσε τις δεσμεύσεις της κυβέρνησής του στους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη στρατηγική ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων, πήγε πιο πίσω ακόμα και από το πρόγραμμα πτωχοκομείου της Θεσσαλονίκης, ξεκαθάρισε ότι θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να ενισχύσει τις επενδύσεις των μονοπωλιακών ομίλων, όπως είναι το σταθερό φορολογικό πλαίσιο, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις θα συνεχιστούν κανονικά, μόνο που τώρα θα χαρακτηρίζονται «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας».

Αφού εξύμνησε την ΕΕ, λέγοντας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι «να ξανακερδίσουμε τις ιδρυτικές αρχές και αξίες της ενωμένης Ευρώπης. Της Ευρώπης της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και της δημοκρατίας», συμπλήρωσε πως «το τοπίο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη παραμένει δύσκολο, αλλά είναι ήδη διαφορετικό». «Η Ελλάδα παραμένει στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, αλλά αυτή τη φορά με θετικό πρόσημο. Ως πρωταγωνιστής και όχι ως κομπάρσος».

Στο διά ταύτα όσον αφορά τη διαπραγμάτευση, επιτέθηκε στην προηγούμενη κυβέρνηση, λέγοντας ότι όπως ο ίδιος διαπίστωσε «φρόντισε να δημιουργήσει, με απολύτως δική της ευθύνη, ασφυκτικά πλαίσια διαπραγμάτευσης, ώστε να αναγκάσει τη χώρα να ξαναμπεί σε βαθύ μνημόνιο». «Ενημερώθηκα ότι αρχική επιλογή των εταίρων μας ήταν η εξάμηνη τεχνική παράταση του προγράμματος και κατόπιν ελληνικής επιμονής προσδιορίστηκε το χρονικό όριο της 28ης Φεβρουαρίου». «Φρόντισαν, πρόσθεσε, για την αποτυχία της Ελλάδας, προκειμένου οι ίδιοι να δικαιωθούν», «αυτό που ξέχασαν, όμως, να λογαριάσουν» είναι ότι «υπάρχει κι ένας σημαντικός παράγοντας. Ο λαϊκός παράγοντας. Ο ελληνικός λαός και οι ευρωπαϊκοί λαοί, που δεν θα το επιτρέψουν», δείχνοντας ότι βασική επιδίωξη της κυβέρνησης είναι ο εγκλωβισμός του λαού κάτω από ξένες σημαίες για τα συμφέροντά του. «Ήδη οι πολίτες στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν κινητοποιηθεί, παίρνουν πρωτοβουλίες συμπαράστασης και αλληλεγγύης», πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

Έτσι έκανε σαφές ότι «επαναλαμβάνουμε σε όλους τους τόνους: Η Ελλάδα θέλει να εξυπηρετήσει το χρέος της». «Η νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας επιθυμεί, επιδιώκει και εργάζεται ώστε να συνδυάσει τις θεσμικές και δημοσιονομικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωζώνη», «ο σεβασμός των δημοσιονομικών στόχων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης αποτελεί ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας». Αυτό που η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους είναι μια νέα συμφωνία σ’ ένα «πρόγραμμα-γέφυρα μέχρι και τον Ιούνιο. Ούτως ώστε να έχουμε το δημοσιονομικό χρόνο που απαιτεί μια ειλικρινής διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους και για ένα νέο πρόγραμμα συνεργασίας και ανάπτυξης μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων».

«Η επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών > κλικ (#)  δεν είναι θέμα δεσμεύσεων προς τους εταίρους. Είναι η προϋπόθεση της οικονομικής μας αυτοδυναμίας και άρα της εθνικής μας κυριαρχίας. Είναι η προϋπόθεση για μια ισχυρή διαπραγματευτική θέση και εν τέλει για θετική έκβαση της διαπραγμάτευσης», πρόσθεσε.

Όσον αφορά τις υπόλοιπες προγραμματικές δηλώσεις, ανάμεσα σε άλλα ανακοίνωσε:

• «Προχωράμε λοιπόν άμεσα στην αποκατάσταση των αντισυνταγματικά απολυμένων από το δημόσιο τομέα: Των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, των σχολικών φυλάκων, των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ». Τόνισε μάλιστα ότι δεν είναι και κανένα ανατρεπτικό μέτρο, αφού «η αποκατάστασή τους δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό καθώς θα γίνει στο πλαίσιο των προσλήψεων που προβλέπονται ήδη από τον τρέχον προϋπολογισμό για το 2015».
• «Προωθούμε άμεσα ρύθμιση για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια», δηλαδή η αξιολόγηση είναι εδώ αλλά με άλλη μέθοδο.
• Πάταξη διαφθοράς, διαπλοκής, φοροδιαφυγής, χωρίς βέβαια να θίγονται στο ελάχιστο τα προνόμια του κεφαλαίου. Η «δράση» της κυβέρνησης ενάντια της διαπλοκής θα είναι η επιβράβευση της υγιούς επιχειρηματικότητας, δηλαδή «καλών» μονοπωλίων, με την επαναξέταση της λίστας Λαγκάρντ, των προμηθειών και συμβάσεων του Δημοσίου κ.ά.
• «Θεσπίζουμε αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ».
• «Προχωράμε στην καταγραφή των περιουσιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέσω του περιουσιολογίου που θα δίνει σαφή εικόνα για τη φοροδοτική ικανότητα πολιτών και επιχειρήσεων».
• «Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ από το 2015», όμως αντικαθίσταται από άλλο «Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας». Κάλεσε τους εργαζόμενους να πληρώσουν κανονικά τις τελευταίες δόσεις που αντιστοιχούν στο φόρο του 2014.
• «Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η οποία όμως θα γίνει σταδιακά μέχρι το 2016, ώστε να διασφαλιστεί η αρμονική προσαρμογή της πραγματικής οικονομίας». Χωρίς να γίνεται ούτε κουβέντα για ξήλωμα του αντεργατικού πλέγματος των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
• «Άμεσα ξεκινά το ειδικό πρόγραμμα ανάκτησης της εργασίας με τον αναπροσανατολισμό των κονδυλίων του υπουργείου Εργασίας, ώστε σε ορίζοντα τετραετίας να δημιουργηθούν εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό, το δημόσιο και τον κοινωνικό τομέα της οικονομίας». Με λίγα λόγια χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
• «Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι μια συμφωνία που θα απελευθερώσει τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας και θα βοηθήσει στην υλοποίηση πλουραλιστικών οικονομικών δράσεων στο χώρο της Ενέργειας, του τουρισμού, της ναυτιλίας, της αγροτικής παραγωγής, της βιομηχανίας, της μεταποίησης, των επικοινωνιών».
• «Κίνητρα για ξένες επενδύσεις και διακρατικές συμφωνίες, για αναπτυξιακές κοινοπραξίες με τη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου, στα πλαίσια πάντα των ευρωπαϊκών κανόνων. Ένα ισχυρό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που δεν πρέπει να υπολογίζεται στο έλλειμμα, όπως άλλωστε ζητούν και οι Γάλλοι και Ιταλοί εταίροι μας».
• «Η νέα κυβέρνηση θέλει και θα στηρίξει τις ιδιωτικές επενδύσεις που μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο στην προσπάθεια της παραγωγικής ανασυγκρότησης». «Δεν παραχωρούμε, ούτε ξεπουλάμε τα δίκτυα και τις υποδομές της χώρας που αποτελούν εθνικό κεφάλαιο. Δεν ξεπουλάμε το φυσικό και ορυκτό μας πλούτο. Διότι άλλο η αξιοποίηση του εθνικού κεφαλαίου και της περιουσίας της δημόσιας περιουσίας και άλλο το ξεπούλημα».
• Όσο για το τραπεζικό σύστημα, ανέφερε την «ίδρυση ενδιάμεσου δημόσιου φορέα για τη διαχείριση των κόκκινων και επιχειρηματικών δανείων». «Μέχρι την ψήφιση των νομοθετημάτων και την έκδοση των απαραίτητων Υπουργικών Αποφάσεων για την υλοποίηση των μέτρων ρύθμισης των κόκκινων δανείων, απαγορεύεται κάθε πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας», όμως δεν ανέφερε τι θα γίνει μετά... Και «ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας, για την υπέρβαση της χρηματοδοτικής ασφυξίας και την ουσιαστική διευκόλυνση της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας».