03 Μαρτίου 2022

Τρελός ο Πούτιν; Η στρατιωτική | επιχειρησιακή πλευρά του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία

Αυταπάτες της Δύσης και “αδυναμία” της να κατανοήσει τον εχθρό την εμποδίζουν να “σώσει” την Ουκρανία από τα χέρια του Πούτιν;

🔘  Εμείς επιμένουμε
Με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας! 👊 Η αλήθεια είναι δύναμη!

2 Μάρτη 2022 | Daily Mail
Η συμπάθεια της Δύσης για τους υπερασπιστές του Κιέβου και οι ευσεβείς πόθοι για μια νίκη του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ έχουν οδηγήσει τους Δυτικούς σε μια λανθασμένη εικόνα της εμπόλεμης κατάστασης στην Ουκρανία.
Μια εικόνα που  μπερδεύει τους ρωσικούς τακτικισμούς στις μάχες ως “παλινωδίες ενός δικτάτορα που έχει χάσει τα λογικά του”.


Αυτά σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή Bill Roggio (twitter)
Μια νηφάλια ανάγνωση της πραγματικότητας μας αποκαλύπτει πως ναι μεν η Ρωσία επιδίωκε ένα χτύπημα-αστραπή που θα οδηγούσε σε νοκ άουτ την Ουκρανία, αλλά ταυτόχρονα ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε και πολύ καλά επεξεργασμένα  εναλλακτικά -back up- σχέδια σε περίπτωση που οι αρχικές του κινήσεις δεν οδηγούσαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
(σσ.)
Ο Bill Roggio είναι ανώτερος συνεργάτης στο Foundation for Defense of Democracies και εκδότης του Long war Journal του FDD. Από το 1991 έως το 1997, ο Roggio υπηρέτησε στον στρατό των ΗΠΑ και στην Εθνική Φρουρά του Νιου Τζέρσεϋ.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Roggio ο δυτικός κόσμος έχει υποτιμήσει τον Πούτιν και στο παρελθόν και αυτές οι λάθος εκτιμήσεις οδήγησαν, εν μέρει, σε αυτήν την τραγωδία που συντελείται σήμερα στην Ουκρανία.

Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι, σήμερα, που ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη και να μην αφήνουμε το θυμικό και τους ευσεβείς μας πόθους να θολώνουν την πραγματικότητα.
Ωστόσο, ακόμη και οι επαγγελματίες στο Πεντάγωνο έχουν επιτρέψει στις συμπάθειες τους προς την Ουκρανία να θολώσουν την κρίση τους.

Μόλις δύο ημέρες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το γραφείο τύπου του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ έσπευσε να ισχυριστεί ότι η αποτυχία του Πούτιν να κατακτήσει το Κίεβο τις πρώτες ημέρες του πολέμου ισοδυναμούσε με σοβαρή ήττα.
Η ηγεσία των ΗΠΑ θα έπρεπε να είχε μάθει να είναι λιγότερο ανυπόμονη και περισσότερο φειδωλή στην κριτική της, ιδιαίτερα μετά την καταστροφική αποχώρησή των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν. Οι πόλεμοι δεν εξελίσσονται με κινηματογραφική ταχύτητα.
Για άλλη μια φορά, αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης πέφτουν στην παγίδα της αδυναμίας να κατανοήσουν τον εχθρό και τους στόχους του.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, ο Πούτιν πίστευε ότι η ουκρανική κυβέρνηση θα κατέρρεε μόλις τα ρωσικά στρατεύματα περάσουν τα σύνορα και κατευθύνονταν προς το Κίεβο, και ότι η επιχείρηση του Πούτιν απέτυχε επειδή η ουκρανική κυβέρνηση παραμένει στη θέση της.
Ο Πούτιν σίγουρα πόνταρε σε μια γρήγορη νίκη, αλλά προφανώς δεν βασιζόταν μόνο σε αυτήν την στρατηγική του πολέμου αστραπή. Αντίθετα, ο ρωσικός στρατός ήταν έτοιμος, σε δεύτερο χρόνο, να καταλάβει την Ουκρανία με τη βία, εάν ο γρήγορος «αποκεφαλισμός» της ουκρανικής ηγεσίας αποτύγχανε.

Ο Bill Roggio πιστεύει πως αυτή η στρατηγική θα έπρεπε να είναι οικεία στους Αμερικανούς που θυμούνται την εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Τις πρώτες ώρες του πολέμου στον Κόλπο, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ξεκίνησε την εκστρατεία «σοκ και δέος» σε μια προσπάθεια να σκοτώσει τον Σαντάμ Χουσεΐν και άλλους βασικούς ηγέτες και να ρίξει την κυβέρνηση. Ο Σαντάμ επέζησε, αλλά ο στρατός των ΗΠΑ ήταν πλήρως έτοιμος να δώσει συνέχεια σε μια χερσαία επίθεση.

Αντίστοιχα μια ματιά στη ρωσική στρατιωτική επίθεση δείχνει ότι υπήρχε ένα σχέδιο για μια πλήρους κλίμακας εισβολή, το οποίο η Ρωσία εκτελεί τώρα.
Ο συμβατικός, μηχανοποιημένος πόλεμος είναι μια επιχείρηση που καταναλώνει χρόνο και πόρους και δεν ξεδιπλώνεται μέσα σε μια-δυό μέρες.

Η ρωσική επίθεση διεξάγεται σήμερα σε τέσσερα διαφορετικά μέτωπα.
Ταυτόχρονα σε ένα πέμπτο μέτωπο, στην ανατολική Ουκρανία, την οποία ο Πούτιν ανακήρυξε ανεξάρτητη την περασμένη εβδομάδα, οι ρωσικές δυνάμεις δεσμεύουν τα ουκρανικά στρατεύματα που χρειάζονται αλλού.
Το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών δυνάμεων προελαύνει νότια από τη Λευκορωσία στο Κίεβο.

Οι ρωσικές δυνάμεις εισβολής, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών και αναγνωριστικών στρατευμάτων, έχουν εμπλακεί σε μάχες με ουκρανικά στρατεύματα έξω από το Κίεβο από την έναρξη του πολέμου.

Ένα τεράστιο κονβόι ρωσικών στρατευμάτων, που υπολογίζεται σε μήκος πάνω από 40 μίλια, βρίσκεται μόλις 20 μίλια βόρεια του Κιέβου και πιθανότατα συγκεντρώνεται για να περικυκλώσει την πρωτεύουσα. Εάν οι ρωσικές δυνάμεις καταφέρουν να καταλάβουν το Κίεβο και να πιέσουν προς τα νότια για να συνδεθούν με δυνάμεις στο μέτωπο της Κριμαίας, θα χωρίσουν την Ουκρανία στα δύο, με αποτέλεσμα ένα πολύ καίριο πλήγμα για την κυβέρνηση Ζελένσκι.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν εισέλθει 70 μίλια μέσα στην Ουκρανία σε λιγότερο από μια εβδομάδα και βρίσκονται στα περίχωρα της πρωτεύουσας.

Και αυτό δεν είναι σημάδι αποδιοργανωμένης, κακώς συντονισμένης και αποτυχημένης επίθεσης όπως θα ήθελαν να είναι οι Δυτικοί.
Η προώθηση των ρωσικών δυνάμεων προς τα νότια από τη Λευκορωσία στο Κίεβο υποστηρίζεται από άλλες ρωσικές δυνάμεις, που ξεκίνησαν από τα ανατολικά στην περιοχή του Κουρσκ.
Εάν αυτά τα δύο διαφορετικά μέτωπα μπορέσουν να συνδεθούν με τα ρωσικά στρατεύματα κοντά στο Κίεβο, θα περικυκλώσουν τις ουκρανικές δυνάμεις στις επαρχίες Τσερνίχιβ και Σούμι, στερώντας από τον ουκρανικό στρατό τόσο τους απαραίτητους στρατιώτες αλλά και το πολεμικό υλικό που χρειάζεται αλλού και θα αποκόψουν την κυβέρνηση Ζελένσκι από δύο βόρειες επαρχίες της.
Πιο ανατολικά, οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μια ευρεία επίθεση με στόχο το Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, η οποία βρίσκεται τώρα υπό πολιορκία.

Στο νότο, οι ρωσικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από αμφίβιες επιθέσεις από την Αζοφική Θάλασσα, έχουν αναπτυχθεί στην Ουκρανία από την Κριμαία. Σε αυτό το μέτωπο, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν διαχωριστεί κατά μήκος δύο κύριων αξόνων, έναν βορειοδυτικά κατά μήκος του ποταμού Pivdennyi Buh και έναν άλλο βορειοανατολικά κατά μήκος της ακτής και στην ενδοχώρα προς την περιοχή Donbas, την οποία η Ρωσία κήρυξε ανεξάρτητη λίγο πριν την εισβολή.
Εάν οι ρωσικές στρατιές από οποιοδήποτε νότιο μέτωπο μπορέσουν να συνδεθούν με δυνάμεις βορειότερα, θα απέκοβαν πολλά ουκρανικά στρατεύματα από ενισχύσεις - μία από τις δύο στρατιές του Πούτιν έχει ήδη προχωρήσει περίπου 160 μίλια.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Roggio οι Ρώσοι στρατηγοί πολύ συχνά επέλεξαν να παρακάμψουν πόλεις και κωμοπόλεις που προβάλλουν σκληρή αντιπολίτευση και να τις απομονώνουν για να τις αντιμετωπίσουν αργότερα. Υπάρχουν αναφορές ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν κλιμακώσει τις επιθέσεις εναντίον αμάχων, ιδιαίτερα στο Χάρκοβο. Αυτή τη στιγμή οι επιθέσεις πυροβολικού και ρουκετών εκεί έχουν περιοριστεί, ίσως για να σταλεί ένα μήνυμα στους πολίτες ως προειδοποίηση για το τι μπορεί να έρθει.

Ο Πούτιν φαίνεται να θέλει να κρατήσει ανέπαφη την Ουκρανία, για την επόμενη μέρα, αλλά δεν θα διστάσει να δείξει πολύ σκληρό πρόσωπο αν χρειαστεί.
Ο συστηματικός χαρακτήρας της ρωσικής επίθεσης έρχεται σε αντίθεση με τις εικασίες ότι ο Πούτιν έχει χάσει τον έλεγχο της πραγματικότητας.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα, αλλά οι ενέργειες του Πούτιν φαίνεται να είναι αυτές ενός ψυχρού και υπολογιστή.
Ο Πούτιν δεν επιτέθηκε στην Ουκρανία σε μια στιγμή τρέλας. Στρατηγικά, η προέλαση του Πούτιν στην Ουκρανία ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία, όταν εισέβαλε και βαλκανοποίησε τη Γεωργία αναγνωρίζοντας τα καθεστώτα-μαριονέτα του Κρεμλίνου στις περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας.
Το 2014, κατέλαβε και προσάρτησε την περιοχή της Κριμαίας, η οποία χρησίμευσε ως σημείο επίθεσης για την τρέχουσα εισβολή. Πλήρωσε ελάχιστο τίμημα για την τότε κίνησή του. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη επέβαλαν περιορισμένες κυρώσεις, αλλά συνέχισαν να συνεργάζονται μαζί του για την πυρηνική συμφωνία του Ιράν και άλλα κορυφαία ζητήματα.
Σήμερα, ο Πούτιν έχει υπολογίσει ότι το να πάρει η Ουκρανία με τη βία είναι προς το συμφέρον του και της Ρωσίας. Αναμφίβολα περίμενε ότι η Δύση θα επέβαλε διπλωματικές και οικονομικές κυρώσεις, με τις οποίες τον απείλησαν εκ των προτέρων οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Ο Πούτιν μπορεί να υπολόγισε λανθασμένα το σθένος της ουκρανικής αντίστασης και την ένταση των αντιδράσεων της Δύσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι τρελός ή ότι δεν εξέτασε όλες τις δυνατότητες όταν επέλεξε να εισβάλει.

Μένει να δούμε αν το σχέδιο του Πούτιν θα πετύχει ή θα αποτύχει, αλλά αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι υπήρχε σχέδιο εισβολής στην Ουκρανία, υπήρχε back up σχέδιο και τα δύο σχέδια εκτελούνται από την πρώτη μέρα. Τα ουκρανικά στρατεύματα δίνουν μια μάχη αντιμετωπίζοντας έναν πολύ μεγαλύτερο εχθρό και δύσκολες συνθήκες.
Η Ρωσία όμως έχει τα περισσότερα αν όχι όλα τα πλεονεκτήματα.

Μπορεί, και έχει, επιτεθεί στην Ουκρανία από τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο ρωσικός στρατός έχει τεράστιες εφεδρείες σε ανθρώπινο δυναμικό, καθώς και σαφέστατη υπεροχή σε αεροπορικά, ναυτικά μέσα αλλά και σε τεθωρακισμένα.
Έχει τεράστιους πόρους για να αξιοποιήσει. Και μπορεί η Ουκρανία να έχει την υποστήριξη μεγάλου μέρους της διεθνούς κοινότητας, η οποία και της παρέχει όπλα, αλλά η Ουκρανία πολεμά μόνη της.
Σύμφωνα  με τον Roggio το να πιστεύουμε ότι η επίθεση της Ρωσίας δεν πάει καλά μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα, αλλά έρχεται σε αντίθεση με τα πραγματικά γεγονότα.

 

02 Μαρτίου 2022

Με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας! 👊 Η αλήθεια είναι δύναμη!


Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι «η Ελλάδα διαλέγει την σωστή πλευρά της Ιστορίας», στρατευμένη με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία, είναι χαρακτηριστική.
Ήρθαν βέβαια να την επιβεβαιώσουν και όλοι οι υπόλοιποι: Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα, παρά τις διαφορές τους, τις “επιφυλάξεις”, τις “ανησυχίες” τους, την αναζήτηση ελιγμών, κανείς δεν αμφισβήτησε αυτήν τη στράτευση!

Ποια είναι η “σωστή πλευρά της Ιστορίας” σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σε έναν πόλεμο για το μοίρασμα αγορών, εδαφών, σφαιρών επιρροής; Μήπως να επιλέξεις στρατόπεδο ληστών; Να διαλέξεις ανάμεσα σε ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ από τη μια πλευρά και στη Ρωσία από την άλλη; Δηλαδή με ποιο ιμπεριαλιστικό κέντρο θα πας σε αυτόν τον πόλεμο, που γίνεται σε βάρος των λαών;


Είμαστε με τη «Δύση», με τις «δυτικές αξίες», τις δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, επαναλάμβανε και χτες ο πρωθυπουργός.
Άλλος ζήταγε περισσότερες αποδείξεις για δεσμεύσεις και αποφάσεις, άλλος περισσότερα «ανταλλάγματα», άλλος ήθελε πιο ενεργό τον έναν ή άλλον πόλο της ευρωατλαντικής λυκοσυμμαχίας - η οποία βεβαίως συνεχίζει να έχει αντιθέσεις στο εσωτερικό της παρά το γεγονός ότι προσώρας κουκουλώνονται - και πάει λέγοντας.

Όλοι επαινούν την ΕΕ που επιτέλους «ξύπνησε» και, όπως είπε ο Μπορέλ, πέταξε το ταμπού ότι είναι «Ενωση της ειρήνης», αποδεικνύοντας ότι ήταν και είναι γεράκι του πολέμου...
Όλοι, μας μίλησαν για τη «χρυσή ευκαιρία» να αναβαθμιστεί η Ελλάδα σε «γεωστρατηγικό ενεργειακό κόμβο» στην περιοχή.
Ολοι μας είπαν για τις δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιήσουμε από την ενεργή στράτευση για να «διευθετήσουμε» εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου τα Ελληνοτουρκικά, γιατί «τώρα είναι η ώρα».

Όλοι μίλησαν στον λαό για το «κόστος» αυτών των επιλογών στη ζωή του, το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσει για την «ελευθερία», τις «αξίες», τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας, αλλά που όταν και όπως τελειώσει αυτή η ιστορία, η Ελλάδα θα είναι πιο ισχυρή, πιο δυνατή από ποτέ!
Ο,τι δηλαδή λένε πάντα στους λαούς μπροστά σε πολεμικές αναμετρήσεις.

Στον διαγωνισμό της ΝΑΤΟφροσύνης είδαμε όμως και πολλά ευτράπελα. Όπως ο «τσακωμός» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος προώθησε πιο αποφασιστικά και γρήγορα τη δέσμευση της χώρας στα ΝΑΤΟικά σχέδια, ποιος στήριξε περισσότερο τη «Στρατηγική Συνεργασία» με τις ΗΠΑ, ποιος απέλασε ή όχι Ρώσους διπλωμάτες, ποιος στήριξε ή όχι τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών. Είμαστε σίγουροι ότι ο πρέσβης Πάιατ από το γραφείο του θα απόλαυσε αυτήν τη συζήτηση ικανοποιημένος...

Δεν είναι έκπληξη, βέβαια, η επιλογή ληστή από τα αστικά κόμματα, αφού αυτή έχει γίνει εδώ και χρόνια, ενώ βαθαίνει διαρκώς και περισσότερο. Γιατί με «αυτήν την πλευρά» υπηρετούνται τα συμφέροντα των πραγματικών αφεντικών, των εφοπλιστών, των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων και επενδυτών σε υποδομές, σε ενεργειακά σχέδια της «πράσινης ανάπτυξης» και όχι μόνο. Οσων δηλαδή προσδοκούν τεράστια κέρδη από τις μπίζνες «ειρήνης» και «πολέμου»!

Αυτή η πλευρά της Ιστορίας ήταν και είναι πάντα η πλευρά του πισωγυρίσματος, είναι η πλευρά της εποχής των τεράτων, πλευρά του καπιταλισμού στην πιο βάρβαρη, ωμή και επιθετική έκφρασή του. Είναι η πλευρά στην οποία πολλές φορές σύρθηκαν οι λαοί πληρώνοντας βαρύ τίμημα.

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι η πλευρά της κοινωνικής προόδου, είναι η πλευρά που στο δίλημμα «με τους ιμπεριαλιστές ή με τους λαούς» απαντάει: ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ!

Που δίνει πραγματική μάχη αλληλεγγύης και υπεράσπισης των λαών που υποφέρουν, του ουκρανικού, του ρωσικού, όλων των λαών που βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με το φάσμα μιας νέας γενικευμένης ανθρωποσφαγής. Και η μάχη αυτή είναι η μάχη που δίνει ο καθένας στη χώρα του για την απεμπλοκή από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τη μη συμμετοχή σε αυτόν, για να αποδυναμωθούν τα στρατόπεδα των ληστών που τον διεξάγουν, για να μην επιτρέψει η χώρα του, ο λαός του να γίνουν ούτε θύτης ούτε θύμα των πολεμικών ανταγωνισμών.

Για να κλείσουν τα πολεμικά ορμητήρια, οι στρατιωτικές βάσεις στη χώρα. Για να μη φύγει ούτε ένας φαντάρος εκτός συνόρων, ούτε μια σφαίρα, ένα όπλο, να μη δοθεί καμιά στρατιωτική υποδομή σε αυτά τα σχέδια, να μην παρασχεθεί καμιά βοήθεια.

Αυτό είναι ταυτόχρονα και διεθνιστικό και πατριωτικό καθήκον γιατί έτσι υπερασπίζεσαι πραγματικά και τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού και της χώρας. Για να οργανωθούν η αντίσταση και η αντεπίθεση, για να μην πληρώσει ο λαός το κόστος του πολέμου, όπως πληρώνει το κόστος της «ειρήνης τους με το πιστόλι στον κρόταφο». Για να δυναμώσει η πάλη, για να δώσει ο λαός τη διέξοδο από τον πόλεμο με τον αγώνα του, με την πάλη του για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να ανοίξει τον δρόμο για να πάρει ο ίδιος την εξουσία στα χέρια του! Αυτή είναι και η μόνη διέξοδος που μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη, την ασφάλεια, την αδερφοσύνη και τις αμοιβαία επωφελείς σχέσεις των λαών.

Αυτή είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας από τη σκοπιά των λαών, η πλευρά της προόδου, αυτήν την πλευρά μόνο το ΚΚΕ ανέδειξε και πρόβαλε και στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή, με αυτήν τη σωστή πλευρά της Ιστορίας τασσόμαστε και δίνουμε τις μάχες στο παρόν και στο μέλλον.

Λυσσασμένα τα απανταχού φασισταριά
ενάντια στη μάχη που δίνει το ΚΚΕ
κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία

(σσ. η φωτο από το Χολαργό)
Ένας είναι ο εχθρός ο Ιμπεριαλισμός
Δεν υπάρχει "καλός" και "κακός" !
 

 Προφητική συνέντευξη
(17-Φλεβάρη)
του Ελισαίου Βαγενά
υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων
της ΚΕ του ΚΚΕ

Κανένας Έλληνας στρατιωτικός ή εξοπλισμός στην Ουκρανία

Το ουκρανικό «μνημόνιο»...

Τελευταία, για να επιτεθούν στο ΚΚΕ, κυβερνητικοί ευρωβουλευτές, ΜΜΕ και άλλα «παπαγαλάκια» διακινούν ότι στο Ευρωκοινοβούλιο καταψήφισε δήθεν οικονομική «βοήθεια» της ΕΕ στην Ουκρανία, ύψους 1,2 δισ. ευρώ.
Κάνοντας «το μαύρο άσπρο», παρουσιάζουν προκλητικά σαν «βοήθεια» το αντιλαϊκό «μνημόνιο» που έχουν επιβάλει τα όργανα της ΕΕ σε βάρος του ουκρανικού λαού με τον μανδύα «Μακροοικονομικής Χρηματοδοτικής Συνδρομής». Έχουν προηγηθεί πέντε παρόμοια «δάνεια», συνολικού ύψους 5 δισ. ευρώ, την περίοδο 2014 - 2021. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, εξουσιοδοτείται η Κομισιόν εξ ονόματος της ΕΕ να δανείζεται κεφάλαια από τις κεφαλαιαγορές ή από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και να τα δανείζει στη συνέχεια στην Ουκρανία. Προαπαιτούμενο για το νέο δάνειο είναι η υπογραφή μνημονίου με αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα. Το άρθρο 3 της απόφασης προβλέπει ρητά ότι η εκταμίευση του δανείου εξαρτάται από τη «συνεχή επιτυχή εφαρμογή του προγράμματος του ΔΝΤ» που ήδη «τρέχει» στη χώρα αυτή, ενώ τονίζεται ότι «κατά τον σχεδιασμό των μέτρων πολιτικής λαμβάνονται επίσης δεόντως υπόψη η πρόοδος όσον αφορά το αμοιβαίο άνοιγμα των αγορών, η ανάπτυξη θεμιτών εμπορικών συναλλαγών βάσει κανόνων και άλλες προτεραιότητες στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της Ενωσης».

... και τα παπαγαλάκια

Πρόκειται λοιπόν για ένα βάρβαρο μνημόνιο με σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, που ταυτόχρονα απαιτεί την πρόσδεση της Ουκρανίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, στο έδαφος των σφοδρών ανταγωνισμών με την καπιταλιστική Ρωσία, που οδήγησαν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Στην ίδια κατεύθυνση άλλωστε λειτουργεί και η επίσπευση των διαδικασιών ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ, που σπεύδουν να χαιρετίσουν τα ευρωενωσιακά επιτελεία. Τα δάνεια της ΕΕ εντάσσονται στη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ - Ουκρανίας, με βάση την οποία η τελευταία άνοιξε τις αγορές της στα προϊόντα και τις υπηρεσίες των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι η ΕΕ έγινε τα τελευταία χρόνια ο πρώτος «εμπορικός εταίρος» της Ουκρανίας, με τις εισαγωγές από χώρες της να έχουν ανέλθει στο 43,3% του συνόλου το 2020. Τέτοιου είδους «βοήθεια» υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, ενώ αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ, «μάστορες» στην υποκρισία και την παραπλάνηση, ψήφισαν λευκό. Το ΚΚΕ καταψήφισε το επαίσχυντο αυτό μνημόνιο - δάνειο, ακριβώς γιατί υπερασπίζεται τα συμφέροντα του ουκρανικού λαού. Δυναμώνει την πάλη του ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, απαιτώντας: Καμία συμμετοχή - καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις - ορμητήρια πολέμου. Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα έξω από τα σύνορα. Αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ, με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.


Τζίνι

Αυτοί που τρίβουν περισσότερο τα χέρια τους με τις εξελίξεις στην Ουκρανία είναι όσοι τα συμφέροντά τους συνδέονται πιο άμεσα με τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, παράλληλα με την απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, η οποία - όπως όλα δείχνουν - επιταχύνεται στη σκιά του πολέμου.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, δεν είναι τυχαία η συναίνεση που εκφράστηκε και στη Βουλή πάνω σ' αυτόν τον στόχο, από όλα τα αστικά κόμματα. Η κυβέρνηση μάλιστα ανέλαβε να το «κάνει τάλιρα», απαριθμώντας τις πρόσθετες πηγές από όπου η ΕΕ επιχειρεί να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια (κατά βάση με υγροποιημένο LNG) και τα σημεία εισόδου στην ευρωπαϊκή αγορά, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η Ελλάδα. Γι' αυτό, όπως ανακοίνωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης, τα έργα υποδομής, όπως ο σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, για τον οποίο ενδιαφέρονται πολύ οι Αμερικανοί, αποκτούν πλέον ευρωπαϊκή διάσταση και χρηματοδότηση. «Τυχερό λαχείο» φαίνεται πως είναι ο πόλεμος και για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, που οι δουλειές του αναβαθμίζονται στη μεταφορά αερίου, κάτι για το οποίο προετοιμαζόταν πυρετωδώς αλλά τώρα οι εξελίξεις «τρέχουν με χίλια». Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποδεικνύεται «τζίνι» για τις «επιθυμίες» και τα «οράματα» της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τον ρόλο της στον ευρωατλαντικό ενεργειακό σχεδιασμό. Γι' αυτό, κανένα από τα αστικά κόμματα δεν κάνει σκόντο. Αντίθετα, συντονίζονται όλα μαζί στην πολιτική της εμπλοκής, δείχνοντας για άλλη μια φορά το πραγματικό της υπόβαθρο, που δεν είναι άλλο από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

To 1900 –σαν σήμερα, γεννιέται ο Γερμανός συνθέτης Kurt (Julian) Weill -Κουρτ Βάιλ, του οποίου η μουσική συνόδεψε μεταξύ άλλων και πολλά θεατρικά του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Εβραίος στην καταγωγή και σοσιαλιστής στην ιδεολογία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία όταν οι ναζί ήρθαν στην εξουσία τον Μάρτη του 1933. Πέθανε στις ΗΠΑ στις 3/4/1950.


Η πραγματική αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό

Δεν έχει τέλος η κατρακύλα
της κυβερνητικής εμπλοκής
στα ΝΑΤΟικά πολεμικά σχέδια


Συζήτηση στη Βουλή
Η εργατική - λαϊκή πάλη να χαράξει αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια
Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα
«Δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών, μόνη μας ελπίδα η πάλη των λαών»

Δευτερολογία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Μητσοτάκης - Τσίπρας

Στο ίδιο στρατόπεδο, της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια

Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί
«Εθνική συναίνεση» για να «τρέξουν» οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που έχουν βάλει φωτιά στην ευρύτερη περιοχή ζήτησαν και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί.

Οι λαοί με την αυτοτελή πάλη τους να απαιτήσουν καμία εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Η ευρωκοινοβουλετική ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που κινείται στη γραμμή κλιμάκωσης της σύγκρουσης ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ με Ρωσία

Ο γγ του ΝΑΤΟ σε ΝΑΤΟική βάση στην Εσθονία,
ενώ αυξάνονται συνεχώς οι δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας στην Αν. Ευρώπη


Βροντερό «όχι» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας

Μαχητικό συλλαλητήριο από Φοιτητικούς Συλλόγους χτες στην Αθήνα Πρωτοβουλίες σε σχολεία και σχολές
Επιτροπές Ειρήνης - Σωματεία – Φορείς
Κινητοποιήσεις και δραστηριότητες σε όλη την Ελλάδα

Από το ρωσικό χτύπημα
στον πύργο τηλεπικοινωνιών στο Κίεβο

Νέοι κίνδυνοι γενικευμένης πολεμικής κλιμάκωσης μέσα και έξω από την Ουκρανία
Με συγκρούσεις σε Κίεβο, Χάρκοβο, Μαριούπολη και αλλού συνεχίζεται η ρωσική εισβολή
Αυξάνει τους κινδύνους
η αποστολή ΝΑΤΟικών εξοπλισμών και μαχητικών αεροσκαφών μέσω Πολωνίας
Κυρώσεις κατά της Ρωσίας
«Οι οικονομικοί πόλεμοι συχνά μετατρέπονται σε πραγματικούς... »
ΚΙΝΑ
Έτοιμη για «εποικοδομητικό ρόλο» για την «ασφάλεια στην Ευρώπη»

Κομμουνιστικές Νεολαίες
Υπογράφουν την Κοινή Ανακοίνωση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία
«Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία! Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!»
Στο μεταξύ, αυξάνονται και τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που υπογράφουν την Κοινή Ανακοίνωση.
Στη λίστα που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» τη Δευτέρα 28/2 (34 ΚΚ) προστέθηκαν το Ελβετικό ΚΚ, το ΚΚ Μάλτας, το Παλαιστινιακό ΚΚ και το ΚΚ Πολωνίας.

Εξελίξεις στον χώρο της ενέργειας
Εντείνονται διεργασίες και ανταγωνισμοί με φόντο την πολεμική σύγκρουση
Ξεπέρασε τα 111 $ το βαρέλι το αργό πετρέλαιο

Η ΕΕ για τα Δυτικά Βαλκάνια
Ιδιαίτερη έμφαση στον «αντίκτυπο» από τις εξελίξεις στην Ουκρανία