Στη Σαϊδόνα _εκεί στην 🔴 κόκκινη κουκκίδα του Ταΰγετου

KKE 51,39%, 💀 Βελόπουλος & Χρυσή Αυγή 0+0%

🔴   Κάποια κόκκινα κάστρα παραμένουν συμβολικά σε πείσμα των καιρών και των ανατροπών, που φέρανε τα πάνω κάτω. Πχ. στη Λέσβο, με πρωτιά της ΝΔ σε όλες τις Δημοτικές της Ενότητες, μέσα σε ένα πολύ καλό (συγκριτικά) για το ΚΚΕ αποτέλεσμα (10,04%+1 έδρα) υπάρχει πάντα το Μανταμάδο, όπου ‑όμως και εκεί έπεσαν λίγα ψηφοδέλτια, στη φασιστική Χρυσή Αυγή και στο Βελόπουλο,

αντίθετα…

Στη Σαϊδόνα της Μεσσηνιακής Μάνης, της μικρής Μόσχας της Πελοποννήσου όπως την έλεγαν, ούτε και σε αυτές τις εκλογές βρέθηκε ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής στην κάλπη της, όπως επίσης δεν βρέθηκε του επικοινωνούντος με τα πνεύματα Βελόπουλου…

Σύμφωνα με τα επίσημα τελικά στοιχεία του ΥπΕσ, τα αποτελέσματα στο «27^ο εκλογικό τμήμα» (Σαϊδόνα) έχουν ως εξής:

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ  51,39% — ψήφοι 37

• ΣΥΡΙΖΑ  22,22% ψήφοι 16
• ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  19,44% ψήφοι 14
• ΚΙΝΑΛ 2,78% ψήφοι 2
• ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ 1,39% ψήφοι 1
• ΕΠΑΜ κλπ 1,39% ψήφοι 1
• ΜέΡΑ 25 1,39% ψήφοι 1

Η Σαϊδόνα (54χλμ από Καλαμάτα, 13 χλμ. από Καρδαμύλη στους πρόποδες του Ταϋγέτου, στα 600μ), που πήρε το όνομά του, από την ομορφιά του τοπίου (Αϊδόνα- σαν αϊδόνα-Σαϊδόνα), έχει μακρά παράδοση αγώνων, με κορύφωση την εθνική αντίσταση, τον εμφύλιο και τη χούντα. Κατά τη διάρκεια της αντίστασης, ένα από τα πρώτα χτυπήματα που δέχτηκαν οι εισβολείς του Μουσολίνι (1942) προέρχεται από το μικρό αυτό ορεινό χωριό και τα χρόνια που ακολούθησαν, οι Σαϊδονίτες συνέχισαν τον αγώνα από τις γραμμές του ΕΑΜ μέχρι και τη λήξη της κατοχής και ξαναγύρισαν -αναγκαστικά, πιστοί στον όρκο τους, στα βουνά κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.

Το 1984, ανήγειραν στην είσοδο του χωριού μνημείο για τα θύματά τους, όπου προστέθηκαν και τα ονόματα θυμάτων της ευρύτερης περιοχής και κάθε χρόνο, την Κυριακή πριν το 15αύγουστο, γίνεται εκδήλωση τιμής και μνήμης.

Κώστας Ξυδέας:
Ο τελευταίος καπετάνιος του ΔΣΕ στον Ταΰγετο

Συμπληρώθηκαν φέτος 70 χρόνια (13/6/1949) από το θάνατο του επαναστάτη και αγωνιστή του λαού μας Κώστα Θωμ. Ξυδέα.
Γεννήθηκε στη Σαϊδόνα της Μεσσηνιακής Μάνης το 1907, από την οικογένεια αγροτών και κτηνοτρόφων, του Θωμά και της Χριστίτσας Ξυδέα, αποτελούμενη από 8 παιδιά, 4 αγόρια και 4 κορίτσια.
✔️  Κατά τη μεταξική περίοδο, υπήρξε μέλος αντιδικτατορικής οργάνωσης υπό τον Κ. Κλαμπατσέα, από τη Σαϊδόνα, που εκτελέστηκε την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή. Στην περίοδο του Αλβανικού Επους του λαού μας πολέμησε ως λοχίας του πεζικού.
Το θέρος του 1941 με τους Ηλία Νοέα, Θεόδωρο και Λεωνίδα Ξυδέα, έγιναν μέλη της αντιστασιακής οργάνωσης “Νέα Φιλική Εταιρεία”, με έδρα την Καλαμάτα, η οποία συγχωνεύτηκε στο ΕΑΜ Μεσσηνίας. Το χειμώνα του 1942, με δική του πρωτοβουλία, συγκροτήθηκε ένοπλη ομάδα 20 ανδρών, προκειμένου να αρχίσει, στον Ταϋγετο, ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας. Στις 27–28 Μάρτη της ίδιας χρονιάς, η ίδια ομάδα, με αρχηγούς τους Ηλία Νοέα και Κώστα Ξυδέα, χτύπησε ιταλικό απόσπασμα στη θέση Καρδαρά — Μπούγερα της Σαϊδόνας, προξενώντας σε αυτό μεγάλες απώλειες. Η ενέργεια αυτή αποτελεί μια από τις πρώτες αντιστασιακές πράξεις στη χώρα μας κατά των κατακτητών.Κάτω από τις σκληρές απειλές των Ιταλών, ότι θα καταστρέψουν όχι μόνο τη Σαϊδόνα, αλλά και πολλά άλλα χωριά των γύρω δήμων, καθώς και από την πίεση που άσκησαν πολλοί παράγοντες, υπερίσχυσαν ηττοπαθείς απόψεις και έτσι το κίνημα, αντί να προχωρήσει μπροστά, υποχώρησε. Οι άπειροι αγωνιστές έδωσαν εμπιστοσύνη στις άφθονες υποσχέσεις για αμνηστία των ιταλικών αρχών κατοχής και παραδόθηκαν. Αμέσως οδηγήθηκαν στις ιταλικές φυλακές Καλαμάτας. Πέρασαν από ιταλικό στρατοδικείο και ο μεν Ηλίας Νοέας καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε, ο δε Κ. Ξυδέας και οι άλλοι αντάρτες σε πολυετείς φυλακίσεις. Με την ευκαιρία της ονομαστικής του γιορτής, ο φασίστας Μουσολίνι χάρισε ένα μέρος της ποινής και έτσι ο Κ. Ξυδέας ελευθερώθηκε. Γύρισε, για λίγο, στο χωριό του και την οικογένειά του και στη συνέχεια κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ και έλαβε μέρος σε πολλές μάχες κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους.

Η συμφωνία της Βάρκιζας βρήκε τον Κ. Ξυδέα, από τον Ιούλη του 1944, αξιωματικό της λαϊκής πολιτοφυλακής. Δεν παράδωσε τον οπλισμό του και αρνήθηκε να λάβει μέρος στο δημοψήφισμα του 1946.
Με τους Δημ. Καστάνη, Θωμ. Κουμπαράκο, Π. Ξυπόλητο, Ν. Καστάνη, Π. Κομπότη, Γ. Ξυδέα κ.ά. κατέφυγε στον Ταϋγετο. Μετά τη δημιουργία του ΔΣΕ, ο Κ. Ξυδέας βρέθηκε έτοιμος για τον καινούριο αγώνα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες στελεχών, συναγωνιστών του και απλών ανταρτών, ο Κ. Ξυδέας συγκέντρωνε έμφυτες και επίκτητες ικανότητες σχετικές με την πολεμική τέχνη. Ιδιαίτερα διακρινόταν στη γνώση της τοπογραφίας των ορεινών όγκων της Πελοποννήσου, την οποία εκμεταλλεύονταν άριστα, κατά τις επιχειρήσεις. Ελαβε μέρος στις περισσότερες και σοβαρότερες μάχες, που διεξάχθηκαν στην Πελοπόννησο.
Χάρη στις ικανότητές του αυτές πέρασε από όλα τα στάδια αξιωμάτων του ΔΣΕ. Ομαδάρχης, διμοιρίτης, λοχαγός — καπετάνιος, ταγματάρχης με την αριθ. 18/185/3–1‑1948 (2) Διαταγή του Γενικού Αρχηγείου και από τις αρχές Νοέμβρη 1948, ανέλαβε τη διοίκηση του Αρχηγείου Ταϋγέτου.

Υπήρξε πάντα ανιδιοτελής και θυσίασε όχι μόνο τη ζωή του, αλλά και τις ζωές της οικογένειάς του. Μαζί του χάθηκαν η γυναίκα του Σταθούλα και τα δύο τους παιδιά Αλέξανδρος και Χρήστος — Στάλιν, 2 και 7 χρόνων αντίστοιχα. Παρά τα λίγα γράμματα που ήξερε, απόφοιτος Σχολαρχείου, κάτι σαν το Δημοτικό Σχολείο, στις ώρες της παρανομίας και μοναξιάς του διάβαζε και έγραφε. Στους αντάρτες που τον αγαπούσαν ξεχωριστά και τον θαύμαζαν, απάγγελνε συχνά ποιήματα του Κ. Βάρναλη, κερδίζοντας τα θερμά χειροκροτήματα των ακροατών του, για την καλή απόδοσή τους.
Το τέλος του Κ. Ξυδέα ήταν όμοιο με το τέλος των περισσότερων αγωνιστών του ΔΣΕ. Το κύκνειο άσμα του παίχτηκε στη θέση “Λάκκα Καρβέλι” στην περιοχή Πηγάδια Μεσσηνίας στις 13/6/1949. Περικυκλωμένος από μεικτό απόσπασμα χωροφυλακής, στρατού, ΜΕΑ και Χιτών και παρά τα κρυοπαγήματα, από τα οποία υπέφερε, αρνήθηκε να παραδοθεί και αφού, για μισή και πλέον ώρα, αντέταξε πεισματική αντίσταση, σκοτώθηκε επί τόπου με τον σωματοφύλακά του, νεαρό φοιτητή Νίκο Στυλ. Περδικέα, από το Προάστειο Καρδαμύλης.
Ο νεκρός του Κ. Ξυδέας, πάνω σε μια πρόχειρη σκάλα, οδηγήθηκε στην Καλαμάτα, όπου και διαπομπεύτηκε από τους παρακρατικούς, το στρατό, τη χωροφυλακή και φανατισμένο όχλο, πολλοί από τους οποίους είχαν οδηγηθεί βίαια για να απολαύσουν το θέαμα.

Ο Κ. Ξυδέας συνεχίζει να εμπνέει και σήμερα, με το έργο του, την καρδιά και τη συνείδηση του λαού μας 📌

σσ.
στη φωτο header βλέπουμε τον μπαρμπα Μιχάλη Ξυδέα, εν ζωή μέλος της αντάρτικης ομάδας του Νοέα, με τα εγγονάκια του, να καταθέτουν λουλούδια για τους αγωνιστές της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην περσινή εκδήλωση