Προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη _European Train Control System –ETCS και άλλα τινά

Ενώ μετά την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη 10άδες οικογένειες νέων παιδιών μετρούν τις πληγές τους (57 οι νεκροί, ταυτοποιήθηκαν οι 36, συνεχίζονται οι έρευνες) οι άθλιοι αστοί κονδυλοφόροι _κατ’ ευφημισμό “δημοσιογράφοι” παίζουν τα δικά τους αποπροσανατολιστικά παιχνίδια.

Τα είδαμε και τα ακούσαμε όλα! με δήθεν επιστημονικές προσεγγίσεις που ούτε οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν …από το μήκος φρεναρίσματος του τραίνου, μέχρι τα διάφορα “μάζα x επιτάχυνση βαρύτητας” (!!) “νόμος αδρανείας _Newton's law of inertia”, με κλου πως αυτά συνέβαιναν μόνο στην κομμουνιστική Βουλγαρία (!!!) –και δώσ’ του διαγράμματα και παραδιαγράμματα.

Και όπως πάντα κύριος υπεύθυνος το “ανθρώπινο λάθος”  _σε βαθμό κακουργήματος ο σταθμάρχης, που μάλιστα ήταν πρώην αχθοφόρος …άρα “άσχετος”.!

Στο “σύντομο” αυτό δημοσίευμα, δε θα σταθούμε στο χρονικό, με τους πραγματικούς και ηθικούς του αυτουργούς αυτό το έχει καλύψει _και θα συνεχίσει ο Ριζοσπάστης και ο 902. Θα κάνουμε μια προσπάθεια, μέσα από εκλαϊκευμένη παρουσίαση “τεχνικών” ζητημάτων να δώσουμε απαντήσεις σε αυτά που κρύβουν επιμελώς κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση _το Τσιπρέικο γενικώς, τα αστικά ΜΜΕ και ΜΚΔ

(συνειρμικά _1990)
Λονδίνο, απόγευμα βράδυ στο εναέριο τραίνο χαζεύαμε τα Docklands _οι πρώην αποβάθρες παλαιότερα μέρος του λιμανιού - το μεγαλύτερο του κόσμου κάποτε. Φτώχεια καταραμένη, η “ανάπλαση” μόλις είχε ξεκινήσει. Ακολούθησε πακτωλός χρημάτων σε μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους που απαλλάσσονταν από φόρους οδηγώντας σε μια ελιτίστικη έκρηξη ακινήτων πολυτελείας στην περιοχή.
Από ένα εναέριο τραίνο με 3 βαγόνια _εμείς καθόμαστε στο μεσαίο απολαμβάναμε το σούρουπο, όταν ξαφνικά …ο οδηγός εγκατέλειψε το “πιλοτήριο” και μας έπιασε την κουβέντα! Κρύος ιδρώτας μας έλουσε –τρελός είναι σκεφτήκαμε. Και ώ του θαύματος χωρίς “πιλότο” τα τρενάκι έκανε τη στάση του, ανοιγόκλεισε πόρτες, πήρε κι άφησε επιβάτες και συνέχισε προς το τέρμα.

Οι "αποβάθρες" σήμερα μετά την "ανάπλαση"

 Ήταν το πρώτο driverless _χωρίς οδηγό που γνωρίσαμε, πρόγονο των σημερινών GoA3 _GoA4 (GoA3+) UITP για σιδηροδρόμους μεγάλης κλίμακας επιβατών και εμπορευμάτων που σήμερα κατακλύζουν τον κόσμο με πρωταθλήτρια την αχανή ηπειρωτική Κίνα (το 2022 παρουσιάστηκε ένα που “πετούσε” με 300 χλμ/ω!) και σχεδόν όλη την Ευρώπη (Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία Ελβετία, Ισπανία κλπ) Βραζιλία, ΗΠΑ, Ινδονησία, Χιλή, Μεξικό, Βενεζουέλα, Ιαπωνία, Πακιστάν, Καναδάς, Ινδία, Κορέα, Ρωσία, Τουρκία, Αυστραλία …

Και απ΄ότι έχει γίνει γνωστό driverless συρμοί με υψηλής τεχνολογίας συστήματα που θα διασφαλίζουν την απρόσκοπτη και ασφαλή λειτουργία τους βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη αναφορικά με τη νέα Γραμμή 4 του Μετρό, όπου 20+ αυτόματοι συρμοί χωρίς οδηγό θα μας πηγαίνουν Άλσος Βεϊκου Γουδή σε 17,5λ και εμάς τους Καισαριανιώτες σε 11λ (14λ Πανεπιστημιούπολη)

🚅  Τότε ήταν στα σπάργανα οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο …όπως εμείς είχαμε τον 🚂  ΣΕΚ (σιδηρόδρομοι ελληνικού κράτους) οι άγγλοι είχαν την (κρατική) British Transport Commission (προτού γίνει Railtrack) οι ιταλοί τις Ferrovie dello Stato (πριν μεταβληθούν σε SpA –ανώνυμη εταιρεία) οι γερμανοί την  Deutsche Bundesbahn –μετέπειτα Deutsche Bahn AG, οι γάλλοι την Société nationale des chemins de fer français (νυν Réseau ferré de France και 4-5 ακόμη) κλπ 

Πίσω από κάθε τραγωδία

Τα τελευταία νέα χτες αργά τη νύχτα… “Ανεβαίνει ο αριθμός των νεκρών από τη σύγκρουση τρένων στα Τέμπη. Οι νεκροί ανέρχονται στους 44, εκ των οποίων οι 7 σοροί είναι απανθρακωμένες. Επίσης, στο νεκροτομείο της Λάρισας έχουν μεταφερθεί και 17 σακούλες με ανθρώπινα μέλη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, 12 σοροί μπορούν να αναγνωριστούν, όμως για τις υπόλοιπες 32 θα χρειαστεί ταυτοποίηση με DNA. Πηγές της Πολιτικής Προστασίας αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται να βρεθούν 2-3 σοροί ακόμη, ωστόσο υπάρχει περίπτωση κάποιες να μην βρεθούν ποτέ λόγω εξαΰλωσής τους”.
Σήμερα το μεσημέρι σύμφωνα με την προϊσταμένη της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Λάρισας οι νεκροί έχουν φτάσει πλέον τους 57…

Δεν παριστάνω τον ειδικό πραγματογνώμονα αλλά τουλάχιστον και λόγω επαγγέλματος δε μασάω τα λεγόμενα του κάθε π@π@ρ@ _εξάλλου τα πορίσματα τα βγάζουν οι ίδιοι που σχεδιάζουν και έχουν πάντα ταξικό πρόσημο

Οι πολιτικές τους μας σκοτώνουν...

“Privatize-se tudo, privatize-se o mar e o céu, privatize-se a água e o ar, privatize-se a justiça e a lei, privatize-se a nuvem que passa, privatize-se o sonho, sobretudo se for diurno e de olhos abertos. E finalmente, para florão e remate de tanto privatizar, privatizem-se os Estados, entregue-se por uma vez a exploração deles a empresas privadas, mediante concurso internacional. Aí se encontra a salvação do mundo... e, já agora, privatize-se também a puta que os pariu a todos." 

Ιδιωτικοποιήστε τα πάντα, ιδιωτικοποιήστε τη θάλασσα και τον ουρανό, ιδιωτικοποιήστε το νερό και τον αέρα, τη δικαιοσύνη και το νόμο, το σύννεφο που περνά, το όνειρο, ειδικά αν είναι μέρα και τα μάτια ανοιχτά. Και τέλος, κορωνίδα των, ιδιωτικοποιήστε τα κράτη, παραδώστε την εκμετάλλευσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες, μέσω διεθνούς διαγωνισμού. Εκεί βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου... και, παρεμπιπτόντως, ιδιωτικοποιήστε την πουτάνα τη μάνα που τους γέννησε όλους.
   José Saramago

“με απλά λόγια_Να σου πω μια Ιστορία για το…
Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Αμαξοστοιχιών (European Train Control System -ETCS) _διαβίβαση στον μηχανοδηγό πληροφοριών αλλά και έλεγχος τήρησης της επιτρεπόμενης ταχύτητας.

1. «Ανάταξη _Αναβάθμιση του συστήματος Σηματοδότησης-Τηλεδιοίκησης και Αντικατάστασης 70 Αλλαγών Τροχιάς, σε Εντοπισμένα Τμήματα του Άξονα Αθήνα- Θεσσαλονίκη- Προμαχώνας» (Α.Σ 717) . Σύμβαση που δεν εφαρμόστηκε (εκτός από το μικρό τμήμα ~95km Τιθορέα – Δομοκός. Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από Εθνικούς πόρους (~50%) και την ΕΕ, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014 – 2020, με τη σύμβαση 717 σε άμεση διεπαφή με την προμήθεια 10005, εγκατάστασης ETCS.

Το σύστημα αφορά στην αυτόματη προστασία των  συρμών και αποτελείται από δύο υποσυστήματα, το Σύστημα Συρμού και το Σύστημα Γραμμής, τα οποία επιτρέπουν: 1α. Τη συνεχή επιτήρηση της μέγιστης επιτρεπόμενης ταχύτητας των συρμών.
1β  Αυτόματη προστασία έναντι παραβιάσεων ταχύτητας με εφαρμογή πέδησης (λειτουργίας ή alarm “ανάγκης”), καθώς και την αυτόματη ακινητοποίηση του συρμού, σε περίπτωση (πχ.) παραβίασης του κόκκινου.
1γ, Απεικόνιση των ενδείξεων των φωτοσημάτων στο θάλαμο μηχανοδήγησης με χρήση ηλεκτρονικών μονάδων γραμμής LEU (Lineside Electronic Units) και ραδιοφάρων (Εurobalises).

2. Το Γενάρη του 2021 η ΕΡΓΟΣΕ ενέκρινε παράταση της διάρκειας του έργου κατά 16 μήνες, καθώς κατά το στάδιο υλοποίησης, όπως ανέφερε “προέκυψαν ανάγκες επιπλέον εργασιών για την ολοκλήρωση του” _δηλ. σσ. νέας “μασατούγκας” με νέα σύμβαση, 13.320.240 €. (αρχική σύμβαση 41,3 εκατ.€).
Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, είχε δηλώσει τότε  ότι “στόχος μας είναι η ολοκλήρωση των έργων εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας στο συντομότερο δυνατό χρόνο, πάντα όμως με απόλυτη προσήλωση στους όρους αρτιότητας, ποιότητας και ασφάλειας των μεταφορών. Προς αυτή την κατεύθυνση αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες και προχωρούμε χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις όλες τις απαραίτητες διαδικασίες”.

3. Αφού επί 14+ μήνες δεν έγινε ουσιαστικά τίποτα και στις 27-Απρ-2022, ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής ETCS, υπέβαλε αιφνιδίως παραίτηση, στέλνοντας επιστολή στη διοίκηση της ΕΡΓΟΣΕ, καταγγέλλοντας “μη τήρηση των συμβάσεων για τα βελτιωτικά έργα στην ασφάλεια των σιδηρογραμμών” την _“τραγική κατάσταση στο σιδηροδρομικό δίκτυο” και κυρίως “τα κενά ασφαλείας όσον αφορά την τέλεση των δρομολογίων”, “καθυστερήσεις, κακοδιαχείριση συμβάσεων” ότι υφίσταται συγκεκριμένο τμήμα του δικτύου, στο οποίο θα γίνεται “κυκλοφορία τρένων με 200 km/h, χωρίς σε αυτό να υπάρχει καμία ένδειξη της κατάστασης της γραμμής, ακόμα και θραύση αυτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια κυκλοφορίας των τρένων”.

(σ.σ.)
Το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων (ETCS) είναι στοιχείο σηματοδότησης και ελέγχου του Ευρωπαϊκού Συστήματος Διαχείρισης Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας (ERTMS), δηλ. αντικατάσταση των παλαιών συστημάτων προστασίας τρένων, που έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει τα πολλά ασύμβατα συστήματα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται, υιοθετήθηκε και εκτός Ευρώπης _ουσιαστικά επιλογή παγκόσμιας πλέον εφαρμογής. Από τεχνική άποψη είναι ένας τύπος θετικού ελέγχου αμαξοστοιχίας (PTC _το λεγόμενο “μάτι” των τρένων με πίνακες ελεγχόμενο από δορυφόρους).

Το ETCS υλοποιείται με τυπικό τόσο παρατρόχιο εξοπλισμό, όσο και ενοποιημένο  μέσα στην καμπίνα του τρένου. Στην προηγμένη του μορφή, όλες οι πληροφορίες window διαβιβάζονται στον οδηγό ασύρματα μέσα στην καμπίνα, θεμέλιο για μια 100% αυτόματη λειτουργία αμαξοστοιχίας με τον άνθρωπο απλά θεατή.

Στο …Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

4. Μόλις πριν δύο εβδομάδες, στις 15-Φεβ, η Κομισιόν αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την παραβίαση των κανόνων στις σιδηροδρομικές μεταφορές (sic!!) επειδή δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις που έχει με βάση την οδηγία για τη δημιουργία ενιαίου Ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου (2012/34/ΕΕ).  «Η σύναψη και δημοσίευση της εν λόγω συμφωνίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διαφάνεια των έργων στο δίκτυο της σιδηροδρομικής υποδομής. Η συμφωνία αυτή θα πρέπει να περιέχει ουσιαστικές διατάξεις, όπως αναφορικά με το ύψος των κονδυλίων που διατίθενται για τις υπηρεσίες υποδομής, καθώς και στόχους (για παράδειγμα, ταχύτητα  στην γραμμή, ικανοποίηση πελατών ή προστασία του περιβάλλοντος», - άρες μάρες κουκουνάρες … “Παρά τις ανταλλαγές επιστολών μεταξύ της Επιτροπής και της Ελλάδας, οι εθνικές αρχές εξακολουθούν να μην έχουν υπογράψει και δημοσιεύσει τη συμβατική συμφωνία με τον ελληνικό οργανισμό διαχείρισης της σιδηροδρομικής υποδομής, τον ΟΣΕ”.

📽️  “Κρατικοποιούνται” πάλι οι σιδηρόδρομοι στην Αγγλία με το λαό να πληρώνει το μάρμαρο _ “The Navictaros”_ “Ο Πολ ο Μικ και οι άλλοι”

Η καταραμένη κοιλάδα

(Παύλος Ριζαργιώτης)
Πρώτα, θέλω να καταραστώ τον Δία. Έβλεπε από την κορφή του Ολύμπου τα τρένα να κινούνται το ένα εναντίον του άλλου, αλλά δεν παρέβηκε να σταματήσει το κακό. Μέσα στη νύχτα έγινε η σύγκρουση στην κοιλάδα. Σίδερα καυτά και φλόγες τεράστιες φέρνουν θάνατο οδυνηρό. Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η καταραμένη κοιλάδα γεμίζει με κομματιασμένα κορμιά νέων ανθρώπων. Το ίδιο έγινε πριν από 20 χρόνια με τους μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας και λίγο πριν με οπαδούς του ΠΑΟΚ.

Κι ύστερα θέλω να ουρλιάξω. Αλλά δεν βγαίνει η φωνή. Να κλάψω. Ομως δεν έχω δάκρυα. Κάτι μέσα μου μου λέει: Τώρα που μιλούν όσοι ένοχα σιωπούσαν και οι γλοιώδεις υπερασπιστές γίνονται δριμείς κατήγοροι, εσύ μην μιλάς. Οχι. Δεν έχουμε το δικαίωμα της σιωπής, ούτε και την ώρα του μεγάλου πένθους. Τώρα είναι που πρέπει να μιλήσουν ακόμα πιο δυνατά αυτοί που πάντα μιλούσαν. Για να σκεπάσουν με τα ουρλιαχτά τους τα παπαγαλίσματα που και τούτη τη φορά επιχειρούν να συσκοτίσουν την αλήθεια. Να, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, ακούω έναν από τους παπαγάλους του «MEGA» να προσπαθεί να φορτώσει την ευθύνη για την τραγωδία αποκλειστικά στον σταθμάρχη της Λάρισας.

Ήξεραν ότι ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός και άμεσος. Τους το είχαν πει πολλές φορές οι πιο ειδικοί - οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο - και με τον πιο επίσημο τρόπο. Κι αυτοί άφηναν τα τρένα να περνούν με κίνδυνο να μετατραπούν σε κινούμενα φέρετρα σ' έναν «σιδηροδρομικό Αχέροντα». Οπως και έγινε τη νύχτα της Τρίτης 28 Φλεβάρη 2023 στα Τέμπη. Γιατί; Είναι μήπως απρόσεκτοι; Οχι. Είναι ταξικά αδιάφοροι. Δεν τους νοιάζει ακόμα κι αν χαθούν ανθρώπινες ζωές. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα βγάζει κέρδη το κεφάλαιο. Από παντού και από τα τρένα. Γι' αυτό έγινε και η πώληση στην ιταλική επιχείρηση. Γι' αυτό και δεν γίνονται τα έργα υποδομής που είναι απαραίτητα στους σιδηροδρόμους. Γι' αυτό και μειώθηκε ο αριθμός των σιδηροδρομικών εργαζομένων.

Τώρα οι κυβερνητικοί αρμόδιοι - και μαζί τους οι συνυπεύθυνοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης - το παίζουν πονόψυχοι και ευαίσθητοι. Μυξοκλαίνε στον τόπο της τραγωδίας και μοιρολογούν έξω από το νεκροτομείο της Λάρισας. Μάλιστα, ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, ένας υπουργός υπέβαλε παραίτηση. Δεν πείθουν. Συγχώρεση δεν τους πρέπει. Σκληρή τιμωρία τους αξίζει. Οι κατάρες των χαροκαμένων δεν φοβίζουν τους εγκληματίες κι οι ευχές των συμπονούντων δεν αποτρέπουν νέες τραγωδίες. Η Νέμεσις περιμένει την επίκληση των τολμηρών κι απαιτεί τη συνδρομή των γενναίων.

Το ζήσαμε στο Μάτι, στην Εύβοια και τώρα στα Τέμπη... Μετά από κάθε μεγάλη τραγωδία, βασανίζει το ερώτημα: Τι έφταιξε και χάθηκαν τόσες ζωές, καταστράφηκαν τόσες περιουσίες; Ηταν αναπόφευκτο; Τι θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς;

Οι καταστροφές που μας πονούν και μας συγκλονίζουν δεν είναι μονόπρακτο έργο για να αναζητάει κανείς τι πήγε στραβά στο σενάριο, ποιος δεν έπαιξε σωστά τον ρόλο του. Δεν φταίει «η κακιά η ώρα».

Στο Μάτι, για παράδειγμα, ο χρόνος δεν άρχισε να μετράει απ' όταν ξέσπασε η φωτιά. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι «πιανόταν η ψυχή τους» κάθε φορά που έβλεπαν καπνούς, ξέροντας πως ήταν ανυπεράσπιστοι από φωτιές.

Είχαν αποτυπωμένη την εικόνα από μεγάλες πυρκαγιές και καταστροφές στην Ανατ. Αττική, επειδή δεν υπάρχουν πρόληψη και επαρκή μέσα πυρόσβεσης, ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης και οργανωμένης διαφυγής.

Πάνω εκεί «έτρεξε» η φωτιά και σταμάτησε μόνο στη θάλασσα, αφήνοντας πίσω ανείπωτη καταστροφή. Την κρίσιμη ώρα δεν ήρθαν αντιμέτωποι μόνο με τις φλόγες, αλλά και με ένα κράτος επιλεκτικά ανίκανο να τους προστατέψει.

Οι απανταχού "αποβάθρες"
μετά τις καπιταλιστικές "αναπλάσεις" _αναδιαρθώσεις

Το ίδιο κράτος βρήκαν απέναντι
κι όταν προσπάθησαν να σταθούν στα πόδια τους.

Οι νόμοι της γης - εμπόρευμα, τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που έχουν προτεραιότητα στην «αποκατάσταση» της περιοχής, τα στενά «δημοσιονομικά περιθώρια» του κράτους στην αρωγή έκαναν πολλά από τα θύματα να εγκαταλείψουν οριστικά την περιοχή.
Το ίδιο ζήσαμε και με τις φωτιές σε Αττική και Εύβοια, όπου δεν υπήρχε καν το άλλοθι των πολλών ταυτόχρονων πυρκαγιών, πίσω από το οποίο οχυρώθηκε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο Μάτι. Το κράτος, όμως, που έχει συνέχεια ...διδάσκεται από τα λάθη του. Γι' αυτό στην Εύβοια «θριάμβευσαν» η ατομική ευθύνη, το 112, το «τρέξτε να σωθείτε», οι προληπτικές εκκενώσεις, που άφηναν κυριολεκτικά «στο έλεος» τα δάση και τα χωριά.

Και ύστερα ήρθε η «ανασυγκρότηση». Με έργα - «φωτοδότες» των επιχειρηματικών συμφερόντων. Με αποζημιώσεις - ψίχουλα στην πλειοψηφία των πληγέντων. Με προϋποθέσεις - κόφτες στη στήριξη των αγροτοκτηνοτρόφων. Με σχέδια για μπίζνες στα αποκαΐδια.

Και φτάνουμε στα Τέμπη...
Εδώ κι αν είναι προδιαγεγραμμένο το έγκλημα!

Το αποδεικνύουν οι καταγγελίες σιδηροδρομικών, εργαζομένων και συνδικαλιστών, που φωνάζουν εδώ και χρόνια για τις υποσυντήρητες υποδομές και το τροχαίο υλικό.
Για τις συνέπειες δηλαδή της διάσπασης του σιδηροδρομικού έργου, της ιδιωτικοποίησης τμημάτων και υποδομών ή της υποχρηματοδότησής τους από το κράτος, στο όνομα της μείωσης του κόστους.
Το φανερώνουν οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, που δεν φτάνει να στελεχωθούν με επάρκεια κομβικά πόστα. Που την κρίσιμη ώρα στέρησε εγκλωβισμένους και τραυματίες από πολύτιμη βοήθεια.
Το δείχνουν τα ατυχήματα και οι καθυστερήσεις, που όλο και πιο συχνά καταγγέλλουν οι επιβάτες.

Όλα αυτά επιτάχυνε η στρατηγική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των συγκοινωνιών, για τη στήριξη της κερδοφορίας των ομίλων που επενδύουν στον σιδηρόδρομο, απ' όλες τις κυβερνήσεις.

Αλλά στο όνομα και της «εξοικονόμησης» πόρων από το κράτος, για να δίνονται ακόμα περισσότερες επιδοτήσεις, προνόμια και φοροαπαλλαγές στους πρώτους.
Εκεί λοιπόν καταλήγει το νήμα κάθε τέτοιας τραγωδίας, ξετυλίγοντάς το προς τα πίσω. Στην άκρη του νήματος βρίσκεται ένα κράτος εχθρικό στα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες, ακριβώς επειδή η πολιτική του είναι φιλική στα κέρδη και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ασυνεννοησίες, λάθη, ευθύνες και επιχειρησιακές παραλείψεις είναι σύμφυτα με τον κρατικό μηχανισμό που υπηρετεί έναν τέτοιο αντιλαϊκό προσανατολισμό.

Μόνο με πρωταγωνιστή τον λαό στον αγώνα ενάντια σ' αυτό το κράτος και στην πολιτική του μπορούν τα πράγματα να πάνε «αλλιώς»! Διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας, σύγχρονες, φτηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες, ζωή και δικαιώματα με κριτήριο τις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες.

Στέλνοντας μήνυμα ανάτασης και ελπίδας ότι δεν είναι μονόδρομος η σαπίλα, το σκοτάδι και η μιζέρια αυτού του ζοφερού συστήματος και ότι μπορεί ο λαός αν το αποφασίσει να ζήσει αλλιώς!

(γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης στο facebook)

Τραγικά αυτά που ζούμε,
ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ όσα ακούμε

Όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται «κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος» απεφάνθη ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης προσπερνώντας τις προηγούμενες και τις σημερινές καταγγελίες εργαζομένων και συνδικαλιστών για τη φονική αδιαφορία κράτους - κυβέρνησης και ιταλικής εταιρείας....

Στον 21^ο αιώνα οι γονείς μας καίγονται, οι φίλοι μας πνίγονται, τα παιδιά μας σκοτώνονται γιατί τρένα τρακάρουν!!!  Θύματα όλη τους της φονικής αδιαφορίας, των απάνθρωπων προτεραιοτήτων τους...

Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, εν έτει 2023 που οι αυτοματισμοί, οι τεχνολογίες και οι εφαρμογές πλοήγησης και εντοπισμού έχουν ενσωματωθεί σε παιδικά παιχνίδια, η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων επιβατών εξαρτάται από έναν σταθμάρχη!!!

Εν έτει 2023
μετωπική σύγκρουση τρένων
που κινούνται στα τυφλά!!!

Παραιτήθηκε λέει ο υπουργός Μεταφορών... Αναστάσιμο λουτρό είναι.. Αναστάσιμο λουτρό για την πολιτική φονικής αδιαφορίας την οποία και θα συνεχίσουν... Αναστάσιμο λουτρό για τον άριστο που θα τον ξαναδούμε πάλι υπουργό σε επόμενη κυβέρνηση... Αναστάσιμο λουτρό για την κυβέρνηση για να μη το έχει στίγμα στην προεκλογική περίοδο...

 

 

“Κρατικοποιούνται” πάλι οι σιδηρόδρομοι στην Αγγλία με το λαό να πληρώνει το μάρμαρο

Η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση ανακοίνωσε την κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων στη βόρεια Αγγλία –που διαχειριζόταν η ιδιωτική εταιρία Northern Rail — και που παρουσιάζουν πολλές «δυσλειτουργίες».
Το υπουργείο Μεταφορών θα αποσύρει από την Northern την εκμετάλλευση αυτών σιδηροδρόμων που θα περάσουν στη «διαχείριση του δημοσίου» από 1ης Μαρτίου.

Θα είναι η 2^η κρατικοποίηση σιδηροδρομικού δικτύου σε διάστημα δύο ετών και μάλιστα από μια συντηρητική κυβέρνηση, έπειτα από αυτήν των γραμμών στην ανατολική Αγγλία το 2018 με τη λήξη της σύμβασης εκμετάλλευσης της Virgin Trains East Coast.
Το υπουργείο εξηγεί ότι «θέλει να εξασφαλίσει μια ήπια μετάβαση μετά τη Northern και να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του σιδηροδρομικού δικτύου για τους ταξιδιώτες».
Ο υπουργός Μεταφορών Grant Shapps είχε χαρακτηρίσει στις αρχές Ιανουαρίου την υπηρεσία για αυτές τις γραμμές «πράγματι κακή» και «εφιαλτική από το 2016», ημερομηνία κατά την οποία ανατέθηκε στη Northern αυτό το franchise.
H Northern, ιδιωτική εταιρία που ανήκει στη γερμανική Arriva, θυγατρική η ίδια της Deutsche Bahn (Εταιρία Γερμανικών Σιδηροδρόμων), διατηρούσε το δικαίωμα εκμετάλλευσης αυτών των γραμμών έως το 2025.

Σε ανακοίνωση η Arriva αναφέρει ότι «κατανοεί» την απόφαση της κυβέρνησης, αποδίδοντας τα προβλήματα των γραμμών αυτών σε «εξωτερικούς παράγοντες» όπως οι απαρχαιωμένες υποδομές και οι απεργίες.
Αυτό το πολυσύχναστο δίκτυο της βόρειας Αγγλίας που συνδέει μεγάλες πόλεις όπως το Μάντσεστερ, το Λιντς, το Λίβερπουλ και το Νιούκασλ, παρουσιάζει συνεχείς καθυστερήσεις και ακυρώσεις δρομολογίων.

Τα συνδικάτα χαιρέτισαν αμέσως την απόφαση της κυβέρνησης, όπως το συνδικάτο των μηχανοδηγών, το ASLEF, που καλεί την κυβέρνηση να έχει «μακροπρόθεσμο όραμα».
«Δεν θα έχουμε άμεση βελτίωση λόγω των πολλών προβλημάτων της Northern», προειδοποιεί ωστόσο ο γενικός του γραμματέας Μικ Ουίλαν, επικαλούμενος την καθυστέρηση της παράδοσης τροχαίου υλικού και την απουσία βελτίωσης των υποδομών από την κυβέρνηση.
Η επιστροφή αυτή στο δημόσιο συνιστά σημαντική πολιτική κίνηση του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος υποσχέθηκε να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες στις μη προνομιούχες περιοχές και παλιά προπύργια των Εργατικών όπως αυτές στη βόρεια Αγγλία όπου οι Συντηρητικοί κέρδισαν έδαφος στις εκλογές του Δεκεμβρίου.

Η εκμετάλλευση των σιδηροδρόμων ιδιωτικοποιήθηκε τη δεκαετία του 1990 στη Βρετανία από την κυβέρνηση του Τζον Μέιτζορ.
Τα αποτελέσματά της ήταν ιδιαίτερα αμφισβητούμενα, τα συνδικάτα επισήμαναν από τότε τις δαπάνες, τις καθυστερήσεις και τα προβλήματα που συνδέονται με τον καταμερισμό της εκμετάλλευσης σε πλήθος ιδιωτικών εταιριών, ενώ τελευταία μπήκαν στο παιχνίδι και οι Εργατικοί (ως αντιπολίτευση).

(για την Ιστορία)
ℹ️  [2009] Για 2η φορά σε τρία χρόνια, η μεγαλύτερη σε επιβατική κίνηση σιδηροδρομική γραμμή της Βρετανίας, που συνδέει το Λονδίνο με το Εδιμβούργο, εγκαταλείπεται από την εταιρεία που τη λειτουργούσε και η κυβέρνηση του Γκόρντον Μπράουν αποφάσισε να την κρατικοποιήσει (ΣΣ |> η εταιρεία είχε κερδίσει τον διαγωνισμό το 2007- και το συμβόλαιο που είχε υπογράψει προέβλεπε την εκμετάλλευσή της ως το 2015).
Η «επανακρατικοποίηση» αναζωπύρωσε τη συζήτηση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ‑λεγόμενων «εταιρειών κοινής ωφέλειας» (σσ. _η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν αυτή που, εισάγοντας τα νέα πολιτικά ήθη τότε ‑ξεπουλώντας τα πάντα, ξεκίνησε τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων)
ℹ️  Την ημέρα που ο επικεφαλής της Νational Εxpress Ρίτσαρντ Μπάουντερ υπέγραψε τη συμφωνία για την εκμετάλλευση της σιδηροδρομικής γραμμής με 8ετή εκμετάλλευση της ραχοκοκαλιάς του βρετανικού σιδηροδρομικού δικτύου, είχε δηλώσει στους «Sunday Τimes»: «Αν υπογράψαμε κάτι, θα το εκτελέσουμε. Η συμφωνία είναι επικερδής τόσο για τους μετόχους μας όσο και για τους φορολογουμένους. Άλλωστε δεν θέλαμε να κερδίσουμε με οποιοδήποτε αντίτιμο και αυτό ήταν που καθόρισε τη στρατηγική μας στην υποβολή προτάσεων στον διαγωνισμό». (ΣΣ |> η ίδια εταιρεία είχε και δύο άλλες γραμμές την «Ανατολική Αγγλία» και C2C = «Ακτή με ακτή»)

💥  Και όπως κλασικά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, η εταιρεία τα φόρτωσε στον κόκορα, … έσερνε ‑λέει και ένα πρόσθετο βάρος από χρέη που της άφησε η εξαγορά μιας ισπανικής εταιρείας λεωφορείων και χρειαζόταν επειγόντως χρήματα και παρουσιάστηκε στο βρετανικό υπουργείο μεταφορών λέγοντας πως «δεν μπορεί άλλο».

Θυμίζουμε ότι, μετά την ιδιωτικοποίηση, στη δεκαετία του 1990, το άλλοτε θαυμαστό σιδηροδρομικό βρετανικό δίκτυο απαξιώθηκε πλήρως σε χρόνο dt. Μετά και τα δυστυχήματα (19-Σεπ-1997 Σάουθχολ -7 νεκροί, 5‑Οκτ-1999 Λάντμπρουκ Γκρόουβ -30 νεκροί, 17-Οκτ-2000 Χάτφιλντ -4 νεκροί κλπ) οδήγησαν στην επανακρατικοποίηση των σιδηροδρομικών δικτύων. Η ιδιωτική εταιρεία Railtrack παρέδωσε τον έλεγχο του δικτύου σε έναν άμεσα ελεγχόμενο από το κράτος φορέα, τη Νetwork Rail, αλλά έμεινε η (χρυσοφόρα) λειτουργία — συντήρηση, που εξακολούθησε να δίδεται εργολαβικά σε ιδιωτικές εταιρείες.
ℹ️  Η ιστορία της ιδιωτικοποίησης των βρετανικών σιδηροδρόμων ήταν εξαρχής και επί τούτου δαιδαλώδης, με τρομακτικές συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων, αλλά και των όλων των Βρετανών.

🎬 Παραστατικά όσο δεν παίρνει, παρουσιάζατε οι κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις των ιδιωτικοποιήσεων από το γνωστό μας ανατρεπτικός σκηνοθέτης 📽️ Ken Loach (Κεν Λόουτς) σε σενάριο γραμμένο από σιδηροδρομικό, στην ταινία του «Ο Πολ, ο Μικ και οι άλλοι» (πρωτότυπος τίτλος 🎞️ «The Navigators» από την ονομασία που έδιναν το 19ο αιώνα οι Ιρλανδοί εργάτες στους σιδηροδρόμους) — όπου η παρέα εργαζόταν για χρόνια στη συντήρηση των βρετανικών σιδηροδρόμων και μέχρι το 1995, όταν με την ιδιωτικοποίησή τους οι συνθήκες εργασίας αλλάζουν ριζικά.

🎬  Οι σιδηρόδρομοι στην Αγγλία ιδιωτικοποιούνται. Οι νέες συνθήκες εργασίας θα στραφούν πλέον προς τα πρότυπα των ιδιωτικών εταιριών.
Αρχικά οι νέες συνθήκες φαντάζουν στα μάτια των εργατών σαν ένα μικρό διάλειμμα από τη σκληρή δουλειά της μέρας.
Σύντομα, όμως, τα αρνητικά σημάδια της νέας πραγματικότητας γίνονται τόσο έντονα, που οι εργάτες είναι αναγκασμένοι είτε να συμβιβαστούν με τους νέους απάνθρωπους όρους εργασίας ή να αλλάξουν επάγγελμα, με την ελπίδα να βρουν κάτι καλύτερο.
Οι εργάτες διχάζονται.
Από τη μια αυτοί που αντιδρούν, και από την άλλη αυτοί που υπομένουν.
Τα πράγματα χειροτερεύουν.
Οι κανόνες ασφαλείας τηρούνται όλο και λιγότερο.
Νέοι ανειδίκευτοι εργάτες προσλαμβάνονται με στόχο να αντικαταστήσουν σύντομα τους παλιούς έναντι χαμηλότερων μισθών.
Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης σύντομα διεισδύουν και στις σχέσεις μεταξύ των εργατών.
Εκεί που παλιότερα υπήρχε ένα αίσθημα αλληλεγγύης, τώρα ο καθένας λειτουργεί προσωπικά, με αποτέλεσμα το σωματείο να χάσει ολοκληρωτικά τη δύναμή του.

Σπάνια πια στον καιρό μας κάποιος σκηνοθέτης καταπιάνεται με μια ταινία πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου και μάλιστα ταγμένος με την πλευρά των εργατών.

Ο Ken Loach κινείται μέσα στο σταθερό πλαίσιο των πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων, που προκύπτουν από τη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία χωρίς ενδοιασμούς.
Με την ταινία του καταδικάζει τις νέες συνθήκες εργασίας ως αποτέλεσμα μιας ανθρωποφάγου κοινωνίας, που σκοπό έχει μόνο το συμφέρον των μεγάλων πολυεθνικών και αναδεικνύει προβλήματα καθημερινών ανθρώπων που παλεύουν για την επιβίωση και όχι για την ίδια την ουσία της ζωής, αφού είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο.
Καθαρά ανθρωποκεντρική ταινία, με αρκετό χιούμορ, ρεαλιστική σκηνοθεσία και ηθοποιούς με ελάχιστη κινηματογραφική εμπειρία, ταινία προβληματισμού, προερχόμενη από μια συντηρητική κοινωνία όπως αυτή της Αγγλίας, με ένα τέλος που τα αφήνει όλα στο θεατή.

Τεμαχισμός και ξεπούλημα

ℹ️  Τα σχέδια ιδιωτικοποίησης των Βρετανικών Σιδηροδρόμων, που είχαν εθνικοποιηθεί το 1948, τέθηκαν επί τάπητος μετά την προσφυγή της Βρετανίας στο ΔΝΤ το 1976 για τη χορήγηση δανείου 3,9 δισ.$ και ενόσω στην κυβέρνηση ήταν οι Εργατικοί με πρωθυπουργό τον Τζέιμς Κάλαχαν.
Η ιδιωτικοποίησή τους ωστόσο δεν επιτεύχθηκε εξαιτίας των λαϊκών αντιδράσεων, ενώ και μετά την άνοδο των Συντηρητικών στη Βρετανία, με πρωθυπουργό τη «σιδηρά κυρία» Μάργκαρετ Θάτσερ, που προώθησε με ταχύτατους ρυθμούς τις σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις μέσω και της επιβεβλημένης εξαιρετικά βίαιης καταστολής των λαϊκών και εργατικών κινητοποιήσεων, η άμεση ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων «απορρίφθηκε» (αρχικά) ως «εξαιρετικά δύσκολος στόχος».
ℹ️  «Δύσκολος στόχος» για μία κυβέρνηση όπου το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα έλαβε ‑διαχρονικά και ιδεολογικό υπόβαθρο και μαζικές διαστάσεις: «Βritish Telecom» το 1984, τα λεωφορεία το 1985, το φυσικό αέριο το 1986, η «British Airways», οι αρχές των αεροδρομίων το 1987, η εταιρεία παροχής ύδρευσης και η ηλεκτρική εταιρεία το 1990. Ακολούθησε η βιομηχανία άνθρακα, αφού προηγήθηκε η σύγκρουση με τους ανθρακωρύχους (1983–84) που τους συνέθλιψε στην κυριολεξία και τελικά άνοιξε ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση, μέσω της διάσπασης του σιδηροδρομικού δικτύου. Άρχισε να πραγματώνεται με το νόμο της 19ης Γενάρη του 1993 («British Coal and British Rail Act» 1993) επί πρωθυπουργίας Τζον Μέιτζορ.
ℹ️  Το νομοσχέδιο, η εφαρμογή του οποίου διήρκεσε περίπου μία 3ετία, προέβλεπε τη διάσπαση του σιδηροδρομικού δικτύου σε «100 ανεξάρτητες εταιρείες και τμήματα», ενώ συμβόλαια με διάφορες εταιρείες συνήφθηκαν που προέβλεπαν την πλήρη πώληση του εμπορικού δικτύου, των υπηρεσιών, αποθηκών, συντήρησης αλλά και του δικτύου υψηλής ταχύτητας («Eurostar»), ενώ το δίκτυο μεταφοράς επιβατών και μέρος των υπηρεσιών για το επιβατικό κοινό ιδιωτικοποιήθηκε μέσω αναθέσεων.
Λίγο αργότερα η διοίκηση του Σιδηροδρομικού Δικτύου «Railtrack» που είχε τον έλεγχο των υποδομών και ανέλαβε το συντονισμό και τον έλεγχο όλων των υπολοίπων ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών και υποδομών του σιδηροδρόμου από το 1994 μέχρι και το 1996, μπήκε στο Χρηματιστήριο.
Χαρακτηριστικό είναι, όπως ανέφερε σε ενδελεχή έρευνα του σουηδικού περιοδικού TAG, ότι όλες οι υπηρεσίες και το δίκτυο για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού, είχαν κατατμηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να διευκολύνουν την «είσοδο και την έξοδο των επιχειρήσεων ώστε να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός», ενώ ως προϋπόθεση είχε τεθεί να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι οι συρμοί.
Για να επιτευχθεί ο στόχος της διαθεσιμότητας είχαν δημιουργηθεί τρεις εταιρείες οι ROSCOs («Rolling Stock Operating Company») που «ενοικίαζαν» τους συρμούς και τα βαγόνια σε εταιρείες που τα λειτουργούσαν, οι TOCs («Train Operating Companies»), ενώ το δίκτυο (ράγες) ήταν υπό την επίβλεψη της «Railtrack».
Αξίζει να σημειωθεί ότι λειτουργούν ακόμη περίπου 2.000 εταιρείες σ’ όλο το δίκτυο της Μ. Βρετανίας, και μόνο στο Λονδίνο λειτουργούν περί τις 28 TOCS. Μεταξύ αυτών και το «Eurostar Poy» εξαγοράστηκε από την «London & Continental Railways», της οποίας από τους βασικούς μετόχους είναι η «Virgin plc» — του πολυεκατομμυριούχου Ρίτσαρντ Μπράνσον — που επίσης έχει και την εταιρεία «Virgin Rail» κ.ά.
ℹ️  Τα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης δεν άργησαν να φανούν: Ραγδαία αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, μείωση δρομολογίων, ελλιπής συντήρηση κά. (χαρακτηριστικό ότι τον τελευταίο χρόνο πριν την ιδιωτικοποίησή τους, το κόστος των Βρετανικών Σιδηροδρόμων ήταν 431 εκατ. λίρες, ενώ μία 10ετία μετά, το 2006, το κόστος είχε ανέλθει στα 6 δις λίρες, σύμφωνα με μελέτη της ASLEF, της ένωσης εργοδηγών. Όσο για το κόστος των εισιτηρίων, ήταν ‑σύμφωνα με έκθεση της UBS- «τα ακριβότερα στον πλανήτη». 

Μια μελέτη «Transport for Quality of Life» που δημοσίευσε το 2012 η εφημερίδα «Γκάρντιαν», αναφέρει ότι 1,2 δισ. λίρες χάνονται κάθε χρόνο από τα κρατικά ταμεία, εξαιτίας της ιδιωτικοποίησης και του τεμαχισμού των βρετανικών σιδηροδρόμων, χρήματα τα οποία θα μπορούσαν να επιφέρουν μειώσεις στα εισιτήρια κατά 18%.
Επίσης, το υψηλό κόστος διαχείρισης των τρένων από τους ιδιώτες, και η απουσία λογοδοσίας, κοστίζει στους επιβάτες γύρω στα 4 δις λίρες ετησίως, ποσό που αντανακλάται στο υψηλό κόστος μεταφοράς.
Οι Βρετανοί επιβάτες συμβάλλουν στην κερδοφορία και μονοπωλιακών ομίλων άλλων χωρών που εκμεταλλεύονται τους Βρετανικούς Σιδηροδρόμους, όπως ο γαλλικός (SNCF), ο γερμανικός («Deutsche Bahn») και άλλοι, που είναι κρατικές εταιρείες.