Κούβα: Στον Camilo ο χαρακτήρας, το θάρρος, όλες οι αρετές μιας χώρας

Κάθε φορά που μιλάμε για έναν σπουδαίο άνθρωπο, με την ευρύτερη και ευγενέστερη έννοια, ο συντάκτης τρέμει στη σκέψη  μην και δε βρει τις ακριβείς λέξεις για να πει αυτό που αξίζει κάποιος με τέτοιο ηθικό ανάστημα. Η ίδια η μαρτυρία του τι έχτισε ο Camilo Cienfuegos, με την έντονη ζωή του, έμαθε σε αυτόν τον λαό να τον θυμάται, όπως ήταν χωρίς να στιγματίζει την ιδιότητά του ως πραγματικού ήρωα.

Ο θαυμασμός, ο σεβασμός και η ευαισθησία που μας παρακινούν να ρέει ο λόγος μας και, αν και ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι, τα συναισθήματα που ρίχνουμε στην κενή σελίδα μας βοηθούν να ορίσουμε μια αλήθεια: υπάρχουν άντρες και γυναίκες που, από την παιδική μας ηλικία, τους τοποθετούμε σε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά, όπου ζουν τα πρότυπα που ακολουθούμε στην προσπάθεια να είμαστε καλύτεροι κάθε μέρα.

Αυτό συμβαίνει με τον Camilo. Η εξοικείωση που μας ενώνει μαζί του είναι τόσο μεγάλη που τον ονομάζουμε σαν κάποιον πατέρα, αδερφό, στενό φίλο. Και αυτό έχει να κάνει με το τι έχτισε στη σύντομη ηρωική ζωή του. Σάρκα και αίμα, άνθρωπος, με τα πόδια στη γη, με ανάστημα γίγαντα και καρδιά λαού, έτσι ήταν. Έτσι ήταν και ο Camilo που ήξερα, ή αυτός που ήξερες εσύ, και έτσι θα τον γνωρίσουν οι επόμενες γενιές, γιατί έτσι θα τους μιλήσουμε για αυτόν, για να μείνει ανέπαφο το χαμόγελό του, σαν το καυτό μήνυμα της παρουσίας του και το θάρρος των πράξεών του για την υπεράσπιση της Πατρίδας.

Ο Φεβρουάριος είναι περήφανος με τον απόηχο των βημάτων του, που διέσχισαν αυτό το νησί με τον Camilo προστατευμένος από όνειρα, ντυμένος στα απελευθερωτικά λαχανί και, παρόλο που το Yaguajay ^(#) τον βάφτισε για πάντα ως ήρωα, ήταν κάτι πολύ περισσότερο σε αυτόν τον αγώνα. Ήταν από τη στιγμή που αγκάλιασε την υπόθεση που εκπροσωπούσε ο Φιντέλ. Χρειάζεται χείμαρρος θάρρους για να δώσεις τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο, να δώσεις στον εαυτό σου σώμα και ψυχή, να μην τα παρατάς ποτέ, ακόμα κι όταν οι αντίξοες συνθήκες δείχνουν ότι η εκτροπή της πορείας μπορεί να είναι η ενδεδειγμένη απόφαση.

Ο Señor de la Vanguardia (σσ. προσωνύμιο του Camilo Cienfuegos _ κατά λέξη μετάφραση “Άρχοντας της Εμπροσθοφυλακής _της Πρωτοπορείας”) δεν τα κατάφερε μόνο λόγω των στρατιωτικών του ικανοτήτων , ήταν επίσης επειδή το διάλεξε ως τόπο δράσης του, ως το μέρος από το οποίο τίποτα δεν θα μπορούσε ποτέ να τον χωρίσει, από το οποίο τίποτα δεν τον χωρίζει ακόμα.

Ο Camilo μας δίδαξε πολύ περισσότερα από τη στρατηγική και την ηγεσία μάχης. Μας κληροδότησε επίσης την επιμονή, την άφθαρτη αξιοπρέπεια και την ικανότητα αντίστασης. Μας κληροδότησε την αξία που πρέπει να έχουν οι αρχές του για κάθε άνθρωπο. Άφησε για τους μεταγενέστερους ένα πρότυπο επαναστάτη που διατηρούμε, γιατί πιστεύουμε, όπως ο Apóstol (σσ. προσωνύμιο του Χοσέ Μαρτί José Martí, εθνικού ήρωα της Κούβας) στη χρησιμότητα της αρετής, και υπήρχαν τόσα πολλά σε αυτόν τον επαναστάτη διοικητή που το να τον ξεχάσουμε _έστω και για μια στιγμή θα ήταν έγκλημα, μια ασυγχώρητη προδοσία των ιστορία.

Αυτή η αναφαίρετη πεποίθησή του δίνει τη δυνατότητα στο παράδειγμά του –που πολλαπλασιάστηκε και έγινε παράδοση σήμερα, στην 92^η επέτειό του– να εξακολουθεί να συνοδεύει τα πεπρωμένα αυτής της γης στην οποία, κανείς δεν αμφιβάλλει, υπάρχουν χιλιάδες, εκατομμύρια Camilos.

σσ.
Το Yaguajay είναι δήμος και πόλη στην επαρχία Sancti Spíritus της Κούβας _στο βόρειο τμήμα της επαρχίας και συνορεύει με τον κόλπο της Buena Vista στα βόρεια, όπου και το Πάρκο Caguanes.
Η ομώνυμη μάχη κοντά στην Σάντα Κλάρα (19–30 Δεκ 1958) ήταν αποφασιστική νίκη για τους Κουβανούς Επαναστάτες με επικεφαλής τον Φιντέλ.

Τρεις ομάδες στάλθηκαν  υπό τις διαταγές  των _1. Τσε Γκεβάρα, _2. Χάιμε Βέγκα και _3. Καμίλο Σιενφουέγκος. Η ομαδα Βέγκα έπεσε σε ενέδρα και καταστράφηκε, του Τσε πήρε θέσεις γύρω από τη Σάντα Κλάρα (κοντά στο Φομέντο) και του  Cienfuegos επιτέθηκε απευθείας στο Yaguajay. Αρχικά αριθμούσε μόλις 60 άνδρες από τον πυρήνα του Κάστρο των 230, αλλά καθώς διέσχιζε την ύπαιθρο έφτασε τελικά σε μια εκτιμώμενη δύναμη 450 έως 500 μαχητών. Η φρουρά αποτελούνταν από ~250 άνδρες υπό τη διοίκηση του κινεζικής καταγωγής Alfredo Abon Lee. Η επίθεση φαίνεται ότι ξεκίνησε στις 19 Δεκεμβρίου. Πεπεισμένος ότι θα σταλούν ενισχύσεις από τη Σάντα Κλάρα, ο Λι υπερασπίστηκε αποφασιστικά τη θέση του. Στις 26 Δεκεμβρίου ο Camilo Cienfuegos έκανε το ακατόρθωτο, με ένα αυτοσχέδιο τανκ στην πραγματικότητα ένα μεγάλο τρακτέρ με σιδερένιες πλάκες γύρω-γύρω και προσαρτημένα αυτοσχέδια φλογοβόλα στην κορυφή. Τελικά, τελείωσαν όλα στις 30 Δεκεμβρίου και την επόμενη μέρα, οι συνδυασμένες δυνάμεις του Σιενφουέγκος, του Γκεβάρα και των ντόπιων επαναστατών υπό τον Γουίλιαμ Αλεξάντερ Μόργκαν κατέλαβαν την περιοχή και πανικόβλητος από την είδηση της ήττας στη Σάντα Κλάρα, ο Μπατίστα έφυγε από την Κούβα την επόμενη μέρα.

Αναδημοσίευση από την granma
_ όργανο του ΚΚ Κούβας _τα σχόλια δικά μας

H φιγούρα — γιγαντογραφία στην πρόσοψη του Υπουργείου Συγκοινωνιών του Camilo Cienfuegos επονομαζόμενος και “Señor de la Vanguardia” -«πρωτοπόρος» έχει στο πλάι / κάτω τη γραφή «¡Vas bien, Fidel!» που έχει την εξής ιστορία: Σε μια κινητοποίηση με πλήθος κόσμου να παρακολουθεί τον Φιντελ, τον Ιανουάριο του 1959 ‑είχαν μπει πια στην Αβάνα- ο Κάστρο διέκοψε την ομιλία του για να ρωτήσει (ρητορικά) τον Cienfuegos: “Voy bien, Camilo”; (“Καλά τα πάω, Καμίλο;”) .

Η απάντησή του Cienfuegos “¡Vas bien, Fidel!” (“καλά, Fidel !!”) επαναλήφθηκε από τις χιλιάδες του συγκεντρωμένου / επαναστατημένου / ένοπλου λαού και έγινε ένα από τα σλόγκαν της επανάστασης ‑όπως και το περίφημο «¡Aqui no se rinde nadie (carajo)!» -εδώ κανείς δεν παραδίνεται (γαμώτο!)

Και “χάθηκε” στα 27 του χρόνια!

 

Καμίλο Σιενφουέγος | Camilo Cienfuegos “¡Aqui no se rinde nadie (carajo)!” –εδώ κανείς δεν παραδίνεται (γαμώτο!)

 

Camilo Cienfuegos Gorriarán (1932-1959)

Γιος (αναρχικών) Ισπανών μεταναστών, ο Σιενφουέγος υπήρξε από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της Επανάστασης, μαζί με τον Φιντέλ και τον Τσε: Το 1955, 23 ετών, τραυματίστηκε σε συμπλοκή φοιτητών με τις δυνάμεις καταστολής του δικτάτορα Μπατίστα και για να αποφύγει τη σύλληψη αναγκάστηκε να διαφύγει προς τις Ηνωμένες Πολιτείες αρχικά και έπειτα προς το Μεξικό όπου γνωρίστηκε με τους αδερφούς Κάστρο και έγινε μέλος του κινήματος της 26ης Ιουλίου. Το 1956 ήταν κι αυτός στο πλοίο “Γκράνμα” μαζί με Φιντελ,Τσε, Ραούλ και τους υπόλοιπους επαναστάτες που αποβιβάστηκαν στις νοτιοδυτικές ακτές της Κούβας, ως μέρος του αντάρτικου της Σιέρα Μαέστρα για την ανατροπή του Μπατίστα. Επέδειξε ιδιαίτερη ανδρεία και γρήγορα πήρε τον τίτλο του Κομαντάντε (Διοικητής), ενώ τα επόμενα δύο χρόνια συνέχισε με πρωταγωνιστικό ρόλο σε γεγονότα που αποδείχτηκαν καθοριστικά για την εξέλιξη της Κούβας.
Μαζί με τον Φιντέλ, τον Ραούλ και τον Τσε, πρωτοστάτησε στο στέριωμα του αντάρτικου κινήματος στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ως διοικητής της Δεύτερης Φάλαγγας, μαζί με τον Τσε, συμμετείχε στην κατάληψη της Σάντα Κλάρα.

«Λίγοι άνδρες έχουν επιτύχει να αφήνουν σε κάθε τους δράση ένα τόσο ξεχωριστό προσωπικό σημάδι. Είχε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων, που τον είχαν επιλέξει μέσα από χιλιάδες για μια προνομιούχο θέση εξαιτίας της τολμηρότητας των απόψεων του, της επιμονής του, της ευφυΐας του και της απαράμιλλης αφοσίωσης του. Ο Καμίλο εξάσκησε την αφοσίωση του με θρησκευτική ευλάβεια»
–                     Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

«Ίσως αυτή ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα αντιμέτωπος με το δίλημμα να διαλέξω ανάμεσα στην αφοσίωσή μου στην ιατρική και στο καθήκον μου σαν επαναστάτη στρατιώτη. Εκεί, στα πόδια μου, ήταν ένα σακίδιο γεμάτο φάρμακα κι ένα κουτί με πυρομαχικά.
Δεν μπορούσα να τα μεταφέρω και τα δύο, ήταν πολύ βαριά. Πήρα το κουτί με τα πυρομαχικά. Ένιωσα ένα έντονο χτύπημα στο στήθος μου και μια πληγή στο λαιμό μου και νόμισα στα σίγουρα πως ήμουν νεκρός.
Ξαπλωμένος στο έδαφος, στράφηκα προς τον Φαουστίνο [Πέρες, στη συνέχεια από τους ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας], και του είπα: «χτυπήθηκαν» — αυτό που πράγματι είπα δεν μπορεί να τυπωθεί — και ο Φαουστίνο, ενώ πυροβολούσε ακόμα, με κοίταξε και είπε: «Μπα, δεν είναι τίποτα», αλλά μπορούσα να δω απ’ το βλέμμα στα μάτια του ότι με θεωρούσε σχεδόν νεκρό.
Άκουσα κάποιον πεσμένο στα γόνατά του να λέει πως ήταν καλύτερα να παραδοθούμε, και τότε μια φωνή — αργότερα έμαθα πως ήταν η φωνή του Καμίλο — να φωνάζει: «Όχι! Κανένας δεν παραδίνεται εδώ!» κι ύστερα μια βρισιά που αρχίζει με γ… Για μια στιγμή αφέθηκα μόνος, ξαπλωμένος εκεί, περιμένοντας να πεθάνω. Ο [Χουάν] Αλμέιντα πλησίασε, παροτρύνοντάς με να προχωρήσω και παρά τον έντονο πόνο, σύρθηκα μέσα στο χωράφι με το ζαχαροκάλαμο».
–                     Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

Στις 28-Οκτ-1959, ο ήρωας του λαού με τον ανθρώπινο, ζεστό και εύθυμο χαρακτήρα, έχασε τη ζωή του, καθώς το αεροσκάφος που επέβαινε χάθηκε, κατά την επιστροφή του από το Κάμαγουέι όπου τον είχε στείλει ο Φιντέλ για να συλλάβει τον αποστάτη Huber Matos: ήταν μόλις 27 ετών.

Βλ την ομιλία του Camilo στο τέλος της ανάρτησης

Η σωρός του δε βρέθηκε ποτέ, εντείνοντας τις υποψίες για εχθρική ενέργεια. Οι έρευνες που ακολούθησαν απέβησαν άκαρπες, καθώς ουδέποτε βρέθηκαν συντρίμμια του αεροσκάφους ούτε το σώμα του ίδιου.
Οι δυτικοί ιστορικοί αποδίδουν το γεγονός σε ατύχημα, αλλά οι Κουβανοί που τον λάτρεψαν ψάχνουν ακόμα τις απαντήσεις του χαμού του… και τον τιμούν κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Στη μνήμη του ανεγέρθηκε μουσείο στο Γιαγουαχάι, το Πανεπιστήμιο του Ματάνζας καθώς και πολλά σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μετονομάστηκαν σε «Καμίλο Σιενφουέγος», η μορφή του αποτυπώθηκε στο χαρτονόμισμα των 20 κουβανικών πέσο, ενώ μια από τις ύψιστες τιμητικές διακρίσεις του κράτους της Κούβας πήρε το όνομα του. («Τάγμα του Σιενφουέγος»).
H απώλεια του κομαντάντε Καμίλο συγκλονίζει τον κουβανικό λαό. Μεγάλο το κενό που αφήνει για την υπόθεση της Επανάστασης. Γίνεται τραγούδι στα χείλη των Κουβανών που τον αγαπούν και τον ευγνωμονούν, η φωτογραφία του κρεμιέται στα δωμάτια των φτωχόσπιτων της Κούβας δίπλα σε αυτή του Φιντέλ και ο αγαπημένος του σύντροφος και φίλος Τσε, ονομάζει Καμίλο ένα από τα παιδιά του

 

H φιγούρα – γιγαντογραφία του Camilo Cienfuegos, επονομαζόμενος και “Señor de la Vanguardia“ -«πρωτοπόρος» στην πρόσοψη -από το 2009, του Υπουργείου Συγκοινωνιών της Αβάνας έχει στο πλάι | κάτω τη γραφή «¡Vas bien, Fidel!», που έχει την εξής ιστορία:
Σε μια κινητοποίηση με πλήθος κόσμου να παρακολουθεί τον Φιντελ, τον Ιανουάριο του 1959 -είχαν μπει πια στην Αβάνα- ο Κάστρο διέκοψε την ομιλία του για να ρωτήσει (ρητορικά) τον Cienfuegos: “Voy bien, Camilo”; (“Καλά τα πάω, Καμίλο;”) .

Η απάντησή του Cienfuegos “¡Vas bien, Fidel!” (“καλά, Fidel !!“) επαναλήφθηκε από τις χιλιάδες του συγκεντρωμένου / επαναστατημένου / ένοπλου λαού και έγινε ένα από τα σλόγκαν της επανάστασης -όπως και το περίφημο «¡Aqui no se rinde nadie (carajo)!» –εδώ κανείς δεν παραδίνεται (γαμώτο!)

Και «χάθηκε» στα 27 του χρόνια!

¡Camilo, aquí está Cuba! Καμίλο, εδώ είναι η Κούβα!

Ολόκληρη η χώρα θυμάται και τιμά την  επέτειο (61^η πλέον)  από το χαμό του Κομαντάντε Καμίλο Σιενφουέγος Κοριαράν.
Η Μαλεκόν της Αβάνας γίνεται μια θάλασσα λουλουδιών.
Ο λαός δεν τον ξεχνά. Κάθε χρόνο, χιλιάδες μπουκέτα λουλούδια, λευκά τριαντάφυλλα και γλαδιόλες, στολίζουν τις ακτές σ’ ολόκληρο το νησί, του επαναστάτη, που τον “κατάπιε” η θάλασσα μαζί με το Cessna 310 No. 53 χωρίς κανένα ίχνος…
🇨🇺  Η Κούβα είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο που θυμάται τους ήρωές της με τόσο ευγενή τρόπο.

Από νωρίς το πρωί, παιδιά, δάσκαλοι, οικογένειες, φτάνουν στην ακτή με προσφορές για τον ήρωα του Yaguajay σε μια εκδήλωση σεβασμού και αγάπης.
Η πρωτοβουλία αυτή γεννήθηκε σε χώρους δουλειάς και σπουδών και έγινε παράδοση να πραγματοποιείται σε κανονική εργάσιμη ημέρα.

Νέοι και φοιτητές των διαφόρων σχολών, πρώην μαχητές και οι αρχές, συγκεντρώνονται μπροστά στην εικόνα του “Señor de la Vanguardia” για να αποτίσουν φόρο τιμής, με μια πολιτική – πολιτιστική εκδήλωση.

🇨🇺  Ο λαός της Κούβας κρατά ζωντανή την παρουσία του Καμίλο Σιενφουέγος για την ταπεινότητα και το χαμόγελό του.
Ήταν θαρραλέος, ριψοκίνδυνος, υπερασπιστής του καλού, ένας ακούραστος εργάτης, ένας άνθρωπος της δράσης και της σκέψης, ένα παράδειγμα για να το ακολουθήσουμε, λέει ο νεαρός Άριαν Μανσάνο, φοιτητής της στρατιωτικής σχολής που φέρει το όνομα αυτού του ήρωα, σε μια κεντρική ομιλία της εκδήλωσης.

Και μετά, μια ανθρωποθάλασσα ξεκινάει την παραδοσιακή πορεία προσκύνημα στην Μαλεκόν (μώλος) της πρωτεύουσας , συνοδευόμενη από την επίσημη μπάντα του Γενικού Επιτελείου των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εσωτερικών.

Από τα όρια της πόλης της Αβάνας και το τείχος της Μαλεκόν, η θάλασσα φαίνεται όμορφη. Την κοσμούν τα λουλούδια, τα παιδιά που πάνε χέρι-χέρι με τους γονείς και τους παππούδες τους, δύο νέοι που κρατούν μια τεράστια φωτογραφία του Καμίλο στο πλήθος …

ΑΘΑΝΑΤΟΣ! Comandante Camilo

Πηγή: www.granma.cu (με πλήρες φωτορεπορτάζ – Fotos: Ismael Batista)
Δείτε και – Alejandra García Elizalde
Περισσότερα για τη μεγάλη προσωπικότητα του Camilo Cienfuegos, (από cubadebate.cu) εδώ
(από juventudrebelde.cu) εδώ βλ και ecured

9 μήνες αργότερα 28-Οκτ-2023

Τη Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 1959, ενάμιση εκατομμύριο λαού συγκεντρώθηκαν μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο στα πλαίσια του κάλεσματος κατά της ξένης επίθεσης Yankee, για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και για την υποστήριξη της επαναστατικής κυβέρνησης.

Μίλησαν οι Ernesto Che Guevara, Fidel Castro, Dorticós, Rolando Cubela, Raúl Castro, Juan Almeida Bosque και ειδικά ο Camilo Cienfuegos.

Αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα απευθυνόταν στον λαό της Κούβας, μετά τη μοιραία εξαφάνισή του δύο μέρες αργότερα.

Λαέ της Κούβας:

Όπως στη Σιέρα Μαέστρα, είναι εδώ σήμερα, η αξιοπρέπεια και η αξία του λαού της Κούβας σε αυτή την μεγαλειώδη συγκέντρωση μπροστά σε αυτό το παλάτι, σήμερα επαναστατικό -λαϊκής ιδιοκτησίας.
Η ανίκητη κορυφή του Turquino είναι σήμερα και θα είναι πάντα το στήριγμα αυτού του κουβανικού λαού για την επανάσταση που έγινε για αυτόν (χειροκρότημα).
σσ. Pico Turquino,  είναι το υψηλότερο σημείο του νησιού 1.974 μ., στο στην οροσειρά Sierra Maestra -Σαντιάγκο ντε Κούβα

Αποδεικνύεται σήμερα το απόγευμα ότι οι στημένες προδοσίες που μπορεί να διαπράξουν εναντίον αυτού του λαού και αυτής της επανάστασης δεν έχουν καμιά αξία, δεν έχει σημασία ότι τα μισθοφορικά αεροσκάφη έρχονται επανδρωμένα από εγκληματίες πολέμου και προστατεύονται από ισχυρά συμφέροντα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, γιατί εδώ (ασταμάτητο χειροκρότημα) γιατί εδώ υπάρχει ένας λαός που δε «μασάει», δεν παρασύρεται από προδότες, ότι υπάρχει ένας λαός που δεν φοβάται τη μισθοφορική αεροπορία, όπως δεν φοβήθηκαν τα επαναστατικά στρατεύματα την επίθεση, των αεροπλάνων της δικτατορίας… (λαϊκό παραλήρημα).

Επειδή αυτή η τερατώδης πράξη επιβεβαιώνει την ακλόνητη πίστη του κουβανικού λαού σε αυτήν την κυβέρνηση, γιατί γνωρίζουμε ότι αυτός ο κουβανικός λαός δεν θα επιτρέψει να μπερδευτεί από τις εκστρατείες που πραγματοποιούν οι εχθροί της επανάστασης.
Γιατί ο λαός της Κούβας ξέρει ότι για κάθε προδότη που εμφανίζεται, νέοι επαναστατικοί νόμοι θα βγαίνουν υπέρ του λαού (ασταμάτητο χειροκρότημα), γιατί ο κουβανικός λαός γνωρίζει ότι για κάθε προδότη που θα εμφανιστεί, θα υπάρχουν χίλιοι επαναστάτες στρατιώτες που είναι πρόθυμοι να πεθάνουν υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και την κυριαρχία που κατέκτησε αυτή την πόλη.

Γιατί βλέπουμε τις αφίσες και ακούμε τις φωνές αυτού του γενναίου λαού που λένε: "Εμπρός, Φιντέλ, η Κούβα είναι μαζί σου!" (Viva Fidel! χειροκρότημα)

Και σήμερα ο στρατός των επαναστατών, οι άνδρες που έπεσαν στα βουνά, οι άνδρες που δεν ξεπουλούν με τόκους, που δεν φοβούνται του λένε: προχώρα, Φιντέλ! (Viva Fidel! -χειροκρότημα) Ο Επαναστατικός Στρατός είναι μαζί σας!

Αυτή η λαϊκή διαδήλωση, οι εργάτες, οι αγρότες, οι φοιτητές που ήρθαν σήμερα σε αυτό το Παλάτι, μας δίνουν αρκετή ενέργεια για να συνεχίσουμε με την Αγροτική Μεταρρύθμιση και δεν θα σταματήσουμε σε τίποτα και σε κανέναν. Διότι σήμερα αποδεικνύεται ότι όπως ακριβώς είκοσι χιλιάδες Κουβανοί ήξεραν (να πεθάνουν) για να επιτύχουν αυτήν την ελευθερία και κυριαρχία, υπάρχει ένας ολόκληρος λαός πρόθυμος να πεθάνει αν χρειαστεί αντί να ζήσει στα γονατιστός (χειροκροτήματα –συνθήματα, σημαίες ανεμίζουν)
Πέθαναν για αυτή την επανάσταση για να τελειώσει η κακοποίηση, να τελειώσει η πείνα, να τελειώσει η αγωνία που έζησε η Δημοκρατία της Κούβας για περισσότερα από πενήντα χρόνια

Δεν ανακόπτεται η κουβανική επανάσταση, γιατί ένας ολόκληρος λαός είναι έτοιμος να πεθάνει –σας θυμίζω τους στίχους του Bonifacio Byrne:

«Αν σε κόψουν σε μικρά κομμάτια

κάποια μέρα θα δεις τη σημαία μου,
οι νεκροί μας, σηκώνοντας τα χέρια,
θα ξέρουν ακόμα πώς να την υπερασπιστούν…».

(δυνατό χειροκρότημα)

Και μην αφήσετε τους εχθρούς της επανάστασης να νομίζουν ότι θα σταματήσουμε, μην αφήσετε τους εχθρούς της επανάστασης να νομίζουν ότι αυτός ο λαός θα σταματήσει, μην αφήσετε αυτούς που στέλνουν αεροπλάνα να σκεφτούν, ας νομίζουν αυτοί που επανδρώνουν τα αεροπλάνα ότι θα γονατίσουμε και ότι θα σκύψουμε το κεφάλι, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη…(εκκωφαντικά συνθήματα)
Μια φορά θα γονατίσουμε και μια φορά θα σκύψουμε το μέτωπό μας… και θα είναι η μέρα που θα φτάσουμε στην κουβανική γη που κρατάει στα σπλάχνα της είκοσι χιλιάδες Κουβανούς, για να τους πούμε: «Αδέρφια, η επανάσταση έγινε, το αίμα σας δεν χύθηκε μάταια!».

 28-Οκτ-2023

🇨🇺  Patria o Muerte! Socialismo o muerte! VENCEREMOS!