Κούβα: Τώρα και πάντα αγώνας για το σοσιαλισμό ενάντια στους Γιάνκηδες ιμπεριαλιστές

|| Granma 21-Δεκ
Με όλα όσα μας έχουν κάνει και με όλα όσα ήθελαν να μας κάνουν και δεν τα κατάφεραν, είναι εξωφρενικό να αυτοαποκαλούνται πατριώτες και να σφίγγουν τα χέρια έτοιμοι όταν έρθει η ώρα ξεκινήσουν με ευφορία άλλη μια κύρωση κατά του λαού μας.

Από τον José Martí και τον Titan de Bronce -Antonio Maceo, στην Celia Sánchez

Οι ιστορικές καταβολές του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα του νησιού της Επανάστασης προηγούνται χρονικά του σοσιαλιστικού μας χαρακτήρα.
Οι μεγαλύτεροι Κουβανοί πατριώτες, ο Martí πρώτος απ’ όλους, θεωρούσαν κάθε συμμαχία με τη βόρεια δύναμη απαρχή κακών και μοιραία.
Τότε δεν υπήρχε –με εκείνη την πρώιμη αντιιμπεριαλιστική θέση, σοσιαλισμός στο νησί και το να μην υποκύψουμε σε αποικιακούς σχεδιασμούς βασίστηκε σε μια ισχυρή αίσθηση της πατρίδας και μια βαθιά προσήλωση στην κυριαρχία μας και την αυτοδιάθεση.

Ο συγγραφέας της επιστολής προς τον Manuel Mercado –που δεν ήταν κομμουνιστής, τα είπε με την εμφατική φράση: «κάθε μέρα κινδυνεύω να δώσω τη ζωή μου για τη χώρα μου και για το καθήκον μου -αφού το καταλαβαίνω και έχω τη δύναμη να το κάνω- να αποτρέψω τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να εξαπλωθούν στις Αντίλλες υπονομεύοντας την ανεξαρτησία της Κούβας, και να εφορμώντας με τη δύναμη που διαθέτουν στα ξένα εδάφη της Αμερικής».
(σσ. Manuel Mercado: Μεξικανός δικηγόρος, φίλος του José Martí, ο πιο «κολλητός» του για πάνω από 20 χρόνια.
Η αλληλογραφία τους μετράει περισσότερες από 140 επιστολές που δώρισε ο γιος του Mercado μετά το θάνατό του, με την τελευταία από αυτές γνωστή ως «Ημιτελής Επιστολή», θεωρείται η Πολιτική Διαθήκη του Μαρτί).

Ούτε ο Χάλκινος Τιτάνας (σσ. El Titan de Bronce ονομασία του Antonio Maceo [Grajales]) ήταν κομμουνιστής, προειδοποιώντας ότι ήταν καλύτερο να σηκωθείς ή να πέσεις μόνος, παρά να χρεωθείς "ευγνωμοσύνη" από έναν τόσο ισχυρό γείτονα.

Δεν υπήρχε κομμουνιστική ιδεολογία στη λαμπρή σκέψη του Πατέρα του Έθνους όταν έγραψε στον José Manuel Mestre (σσ. Χοσέ Μανουέλ Μέστρε, τότε διπλωματικός εκπρόσωπος της Κούβας στις ΗΠΑ) «Όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορεί να κάνω λάθος, αλλά έχω τη γνώμη ότι αυτό που επιδιώκουν είναι η κατάληψη -υποταγή της Κούβας χωρίς επικίνδυνες επιπλοκές για το έθνος σας και διατηρώντας όσο χρειάζεται την κυριαρχία της Ισπανίας. Αυτό είναι το μυστικό της πολιτικής σας και πολύ φοβάμαι πως ό,τι κάνετε ή προτείνετε είναι για να μας κοροϊδεύετε ώστε να μην αναζητούμε άλλους πιο αποτελεσματικούς ή ουδέτερους συμμάχους και φίλους».

Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τον Máximo Gómez ως με κομμουνιστικές ιδέες όταν διάβαζε την επιστολή του που έστειλε στον Edmond S. Meamy από το Yaguajay, όπου εξέφραζε τις απόψεις του για την «αμφίβολη» συμπεριφορά των «ανδρών του Βορρά», που άρπαξαν τη νίκη από τα χέρια των τους Mambises. Αυτοί θα έχουν πάντα τις ίδιες προθέσεις.
σσ. Mambises: οι μαχητές που πολέμησαν για την ελευθερία της Κούβας στον πόλεμο ανεξαρτησίας του 19ου αιώνα, μεταξύ αυτών που αντιμετώπισαν την ισπανική κυριαρχία στο κουβανικό αρχιπέλαγος, αυτονομιστές Κουβανοί, Αφρικανοί σκλάβοι που αναζητούσαν την ελευθερία τους, Κινέζοι μετανάστες και πολλοί άλλοι διεξάγοντας τον 10ετή Πόλεμο, τον "Μικρό Πόλεμο" και τον "Αναγκαίο Πόλεμο", νικώντας μέχρι τη στιγμή που επενέβησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, εξασφαλίζοντας έτσι τη νεοαποικιακή κυριαρχία στο υπογάστριο των Αντιλλών.

Το μεγαλειώδες όραμα των ηρώων υπέρ της ανεξαρτησίας κληρονομήθηκε από τους νέους αγωνιστές που ολοκλήρωσαν το έργο καθορίζοντας μια ανώτερη κοινωνία αυτή του κομμουνιστικού χαρακτήρα.

Υπάρχει το υπέροχο σημείωμα του Φιντέλ προς τη Celia Sánchez, αφού επαλήθευσε επί τόπου ότι οι βόμβες στη Σιέρα Μαέστρα ήταν το «δώρο» των Ηνωμένων Πολιτειών στη δικτατορία Μπατίστα: Ορκίζομαι ότι οι Αμερικανοί θα πληρώσουν ακριβά για αυτό που κάνουν. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος, θα ξεκινήσει για μένα ένας πολύ μεγαλύτερος και μεγαλύτερος πόλεμος: ο πόλεμος που θα κάνω εναντίον τους. Συνειδητοποιώ ότι αυτό θα είναι το αληθινό μου πεπρωμένο.

σσ. Celia Sánchez Manduley, (γενν. Media Luna, 1920 -πέθανε το 1980 στην Αβάνα):
Κουβανή επαναστάτρια μαχήτρια, πολιτικός και ερευνήτρια, μέλος του Κινήματος της 26ης Ιουλίου οργανώτρια του μυστικού δικτύου αγροτών που ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του αντάρτικου με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο που αποβιβάστηκε για τα νότια της Οριέντε στις 2-Δεκ-1956 και αργότερα θα γίνει ο θρυλικός Στρατός των Επαναστατών - Ejército Rebelde.

Χρόνια αργότερα ο Camilo Cienfuegos θα έλεγε: «Μη δίνετε σημασία στα κόλπα και στα πισώπλατα χτυπήματα ενάντια σε αυτόν τον λαό και στην Επανάστασή του, μη δίνετε σημασία στα μισθοφορικά αεροπλάνα που επανδρώνονται από εγκληματίες πολέμου και προστατεύονται από ισχυρά συμφέροντα της Κυβέρνησης της "Βόρειας Αμερικής"» …

Θα μπορούσαν να διερευνηθούν και να ειπωθούν περισσότερα, αλλά αυτά τα δείγματα είναι αρκετά για να συγκριθεί το ανάστημα των αληθινών ηγετών και πατριωτών που είχε η Κούβα, σε σχέση με τη μικροσκοπική φιγούρα εκείνων που, ξεχνώντας αυτά τα διδάγματα, επιλέγουν τη δουλοπρέπεια που είναι τουλάχιστον , ασέβεια προς την ιστορία μας.
Ονειρεύονται ή επιδιώκουν από τη στιγμή που θα πάρουν την εξουσία οι σύγχρονοι «πατριώτες της χρυσόσκονης» να κάψουν τα βιβλία ή να διαλύσουν τα μνημεία των μεγάλων μας ηρώων (;…)
Αμφιβάλλει κανείς ότι θα κοίταζαν από την άλλη –δηλώνοντας «εγώ δεν ξέρω τίποτα» αν επιτρέψουμε στους πεζοναύτες να επιστρέψουν για να ανέβουν στα μνημεία των Martí;