63 Χρόνια από τη ΝΙΚΗ της ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ - Σοσιαλισμός ή θάνατος! Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος!

 

Πρωτοχρονιά 2022: 🔹 Ευχόμαστε, 🎈 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με υγεία και δύναμη!
🔻 Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τους λαούς!
🎈🎈 ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ, όχι ρομαντικά ή αθεράπευτα αλλά επειδή ξέρουμε ότι «ο κόσμος αλλάζει», πραγματικά, όταν η κοινωνία προχωρά μπροστά.
💥 Αυτόν τον κόσμο υποδεχόμαστε το 2022.
💥 Μαθαίνουμε από το χθες, αντιμετωπίζουμε με αισιοδοξία το σήμερα, παλεύοντας για το αύριο

Στον κόσμο, όπως κάθε χρόνο υποδέχτηκαν τη νέα χρονιά. Φέτος –παρά τα πυροτεχνήματα, ο αστικός κόσμος και οι πολιτικοί διαχειριστές του με μαύρες πλερέζες και έχοντάς τα κυριολεκτικά «χαμένα» μια και τα κρούσματα από την πανδημία έφτασαν τα ~290.000.000 και οι θάνατοι τους ~5.500.000 …

Σήμερα συγκεντρώνονται ακόμη περισσότερες αποδείξεις που φωτίζουν όχι μόνο τις αιτίες των προβλημάτων, αλλά πάνω απ' όλα την ανάγκη μιας νέας κοινωνικής οργάνωσης, που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Διαμορφώνονται δυνατότητες περισσότερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις να βαδίσουν στο δρόμο της αμφισβήτησης και ανατροπής, να πιστέψουν ότι μπορούν όχι μόνο να επιδράσουν, αλλά και να καθορίσουν τις εξελίξεις προς όφελός τους.
Τα στοιχεία ομολογούν ότι οι κοινωνικές ανισότητες μεγαλώνουν παντού, σε όλο τον κόσμο, τόσο εκεί που κυβερνούν οι σοσιαλδημοκράτες, όσο κι εκεί που κυβερνούν νεοφιλελεύθεροι ή κυβερνήσεις συνεργασίας μεταξύ τους.

Απάντηση στα σημερινά αδιέξοδα –όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και γενικότερα δίνει το Κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης του ΚΚΕ, σε σύγκρουση και όχι ανοχή ή συναίνεση με το κεφάλαιο, οργάνωση της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και όχι συμβιβασμό με το χαμήλωμα των απαιτήσεων και το δήθεν μικρότερο κακό. Προϋποθέτει σχέδιο και αγώνα για την ανατροπή του αρνητικού συσχετισμού δύναμης και όχι παθητική αποδοχή του, που τον αναπαράγει και τον ενισχύει. Απαιτεί συντονισμένη δράση των εργαζομένων και των σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων, ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό.

Σε συνθήκες φαινομενικής καπιταλιστικής παντοδυναμίας, η κατά μέτωπο επίθεση στους λαούς, είναι ο φόβος των απολογητών του σημερινού σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, ο φόβος μπροστά στις αστείρευτες δυνάμεις της εργατικής τάξης και των λαών να κάνουν το «αδύνατο» δυνατό, με το επόμενο άλμα στους ουρανούς. Στο χέρι των λαών είναι να κάνουν τους φόβους που ξορκίζουν πραγματικότητα.

 

Το ΚΚΕ για τα 63 χρόνια της κουβανικής επανάστασης
Έμπνευση για την πάλη των καταπιεσμένων σε όλο τον κόσμο

Σε μήνυμά του προς το ΚΚ Κούβας για τα 63 χρόνια από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης, το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:

«Αγαπητοί σύντροφοι,
Με την ευκαιρία της 63ης επετείου της νίκης της Κουβανικής Επανάστασης, την 1η Γενάρη 1959, το ΚΚΕ απευθύνει θερμό συντροφικό χαιρετισμό στο Κομμουνιστικό Κόμμα και στον λαό της Κούβας.
Η Κουβανική Επανάσταση, η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στην αμερικανική ήπειρο, αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία γεγονότα που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα, ενέπνευσε την πάλη των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων σε όλο τον κόσμο, απέδειξε πως οι λαοί με την πάλη τους έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Επιβεβαίωσε τη ζωτικότητα του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού. Πρόσθεσε στο πάνθεον των αγωνιστών της εργατικής τάξης και του επαναστατικού κινήματος προσωπικότητες όπως ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα, ο Ραούλ Κάστρο, η Βίλμα Εσπίν, ο Φρανκ Πάις και άλλοι.

Η εργατική εξουσία κατάφερε να αποκρούσει νικηφόρα τις απόπειρες της αντεπανάστασης και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και έθεσε τα θεμέλια για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών, για κοινωνικά δικαιώματα που στερούνται οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι στην ήπειρό σας. Στήριξε διεθνιστικά, με ανιδιοτέλεια και θυσίες, απελευθερωτικά κινήματα των λαών.

Αγαπητοί σύντροφοι,
Σήμερα που η κυβέρνηση Μπάιντεν συντηρεί και δυναμώνει τα μέτρα του βάρβαρου αποκλεισμού ενάντια στην Κούβα και κλιμακώνει τις επιθετικές ενέργειες με στόχο να ανατρέψει την εξουσία και τις κατακτήσεις του κουβανικού λαού, είναι επιτακτική η ανάγκη να ενισχυθεί η διεθνιστική αλληλεγγύη προς την Κουβανική Επανάσταση και τον λαό της Κούβας.
Οι κατακτήσεις του κουβανικού λαού γίνονται ακόμα πιο φανερές σήμερα, σε συνθήκες πανδημίας, όταν η Κούβα έχει παρασκευάσει 5 εμβόλια, έχει από τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης στον κόσμο και ταυτόχρονα από τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, ενώ ταυτόχρονα έχει διοργανώσει διεθνιστική ιατρική βοήθεια σε άλλους λαούς!
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα συνεχίσουν με όλες τους τις δυνάμεις να καταδικάζουν τον εγκληματικό ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό της Κούβας από τις ΗΠΑ και κάθε επιθετική υπονομευτική ενέργεια, θα δυναμώσουν παραπέρα την έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη τους στην Κούβα.

Σε μια περίοδο που σημαδεύεται από τις βαριές συνέπειες της αντεπανάστασης και της ανατροπής του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και άλλες χώρες και το κομμουνιστικό κίνημα συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες, δέχεται ισχυρή πίεση από την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό, η Κουβανική Επανάσταση είναι ένα από τα ορόσημα για την υπεράσπιση της Ιστορίας και της προσφοράς του κομμουνιστικού κινήματος, την αποφασιστική αντιμετώπιση του αντικομμουνισμού και την ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού, δυναμώνοντας την πάλη για τον σοσιαλισμό σε κάθε χώρα».

Γιατί μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να αξιοποιήσει στο έπακρο και προς όφελος του λαού τις τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης της επιστήμης και της παραγωγής.
Γιατί μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να απελευθερώσει τον εργαζόμενο απ' τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς και ν' αλλάξει τον σκοπό της παραγωγής.
Έχουν ωριμάσει οι προϋποθέσεις για να βγούμε επιτέλους απ' τον σημερινό βάλτο της εκμετάλλευσης και της ανασφάλειας. Σκοπός της παραγωγής να μην είναι πλέον το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά η ικανοποίηση των αυξανόμενων αναγκών της κοινωνίας.

Σοσιαλισμός η απάντηση για τον 21^ο αιώνα!

¡Cuba, qué linda es cuba, quien la defiende la quiere más!

Κούβα πόσο ωραία είναι η Κούβα | όποιος την υπερασπίζεται την αγαπά περισσότερο

Ε…ε.ε, εσύ που λες ότι η χώρα σου δεν είναι τόσο όμορφη | Ε, Ε…ε.ε, εσύ που λες ότι το δικό σου δεν είναι και τόσο όμορφο | σε προκαλώ να ψάξεις τον κόσμο όλο | υπάρχει άλλος ουρανός γαλάζιος σαν τον ουρανό σου; | φεγγάρι τόσο λαμπερό που | εισχωρεί στη γλύκα του καλαμιού | ένας Φιντέλ που δονεί τα βουνά | το ρουμπίνι, πέντε ρίγες κι ένα αστέρι …

Κούβα, πόσο όμορφη είσαι Κούβα μου - όποιος σε υπερασπίζεται σε αγαπάει περισσότερο.

🇨🇺  Η σημαία μου είναι …
...  Δεν την βλέπεις; -Να τη!
🇨🇺  Η σημαία μου είναι αυτή
που δεν ποτέ δεν υπηρέτησε ξένους

Σήμερα συμπληρώνονται 63 χρόνια από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης
Ήταν 1^η Γενάρη του 1959 όταν ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας έμπαινε θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα, που στήριζε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός.
Η Κουβανική Επανάσταση έδειξε στην πράξη ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και ότι με την αποφασιστική πάλη του λαού μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική προοπτική. Ήταν η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στην αμερικανική ήπειρο και είχε από την πρώτη στιγμή την αμέριστη βοήθεια του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, πρώτα από όλους της Σοβιετικής Ένωσης.

Για να μπορέσει να επικρατήσει η Επανάσταση είχε προηγηθεί μια συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία από το Κίνημα 26ης Ιούλη (από την επέτειο της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα το 1953, όταν συνελήφθη και ο Φιντέλ Κάστρο) με επικεφαλής τον Φρανκ Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε μετονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο, από πρωτοπόρους – επαναστάτες φοιτητές. Στις 2 Δεκέμβρη 1956, όταν το μικρό πλοιάριο «Γκράνμα» έφτασε από το Μεξικό στις ακτές κοντά στη Σιέρα Μαέστρα της Κούβας, από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας μόνο 12. Ανάμεσά τους οι πρωτοπόροι επαναστάτες Φιντέλ Κάστρο, ηγέτης των επαναστατών, ο αδελφός του, Ραούλ, ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, ο Καμίλο Σινφουέγκος, ο Χουάν Αλμέιδα.
Ο επαναστατικός στρατός ανδρώθηκε με νέες δυνάμεις, που έφταναν από τις πόλεις και την επαρχία, και γρήγορα ξεκίνησε την πάλη στα βουνά και στα αστικά κέντρα.

Την 1^η Γενάρη 1959 απελευθερώθηκε η Σάντα Κλάρα και την επομένη, οι επαναστάτες μπήκαν (με επικεφαλής τον Τσε) θριαμβευτικά στην Αβάνα. Ο δικτάτορας Μπατίστα είχε ήδη εγκαταλείψει τη χώρα και το καθεστώς είχε καταρρεύσει.
Στις 9 Γενάρη έφτασε στην κουβανική πρωτεύουσα και ο ηγέτης της Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, και ανέλαβε πρωθυπουργός της επαναστατικής κυβέρνησης. Συγκροτήθηκαν οι Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις και το 1965 ανασυγκροτήθηκε το ΚΚ Κούβας, που ανέλαβε την καθοδήγηση στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Τον Απρίλη του 1961 η εποποιία του κουβανικού λαού στον Κόλπο των Χοίρων, στην παραλία Χιρόν (Playa Girón), αναχαίτισε σε 72 ώρες την εισβολή των μισθοφόρων της CIA, αποτελώντας την πρώτη παταγώδη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, πριν από αυτή στο Βιετνάμ.

Η σοσιαλιστική Κούβα είχε να αντιμετωπίσει τον βάρβαρο αποκλεισμό από τις ΗΠΑ, την εχθρική στάση των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της ΕΕ, αλλά και το σημαντικό χτύπημα του 1989 με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, που της στέρησαν τη σημαντική βοήθεια που της παρείχαν, με αμοιβαίες επωφελείς εμπορικές συναλλαγές.
Οι σημαντικές κατακτήσεις σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η κοινωνική φροντίδα, η ανάπτυξη του Πολιτισμού, της Φυσικής Αγωγής κ.λπ., που ο σοσιαλισμός εξασφάλισε για τον κουβανικό λαό, ήταν πάντα στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών, που εφάρμοσαν όλες τις μεθόδους, και του «μαστιγίου» και του «καρότου» (πιο χαρακτηριστικά, την περίοδο Ομπάμα).
Η επιθετικότητα των ΗΠΑ εντάθηκε, επί διακυβέρνησης Τραμπ και Μπάϊντεν, σε μια προσπάθεια, μέσω των νέων μέτρων σκλήρυνσης του οικονομικο-πολιτικού αποκλεισμού (εμπάργκο), να στραγγαλιστεί ο κουβανικός λαός.

Το ΚΚΕ εκφράζει όλα αυτά τα χρόνια την αλληλεγγύη του στον αγωνιστή κουβανικό λαό και στην Επανάστασή του, ενάντια στις προκλήσεις του ιμπεριαλισμού, και ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού, αναπτύσσει δημιουργικό διάλογο με το ΚΚ Κούβας για τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που προωθούνται τα τελευταία χρόνια, εκφράζει τον προβληματισμό του για την εφαρμογή μέτρων που ενισχύουν τις σχέσεις της αγοράς και αντικειμενικά ανοίγουν το δρόμο για το αδυνάτισμα της σοσιαλιστικής οικονομίας.

Ο προβληματισμός αυτός παίρνει υπόψη του την αρνητικότατη εμπειρία ανάλογων μεταρρυθμίσεων που είχαν εφαρμοστεί τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, μεταρρυθμίσεων οι οποίες συνέβαλαν στις αντεπαναστατικές ανατροπές, όπως και την ισχυροποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Κίνα, που δημιουργεί τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.

— Το νησί της επανάστασης, απόδειξε ότι η ανατροπή του καπιταλισμού δε μπορεί να γίνει με "ειρηνικά μέσα" καταρρίπτοντας και τις αυταπάτες περί "κοινοβουλευτικού δρόμου προς το σοσιαλισμό".

— Το 1959 –πρακτικά το ΚΚ Κούβας ήταν ανύπαρκτο. Όμως χωρίς κόμμα επαναστατικό –Κόμμα Νέου Τύπου, “παντός καιρού” δεν μπορεί να συνενωθεί η επαναστατική μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία με το εργατικό κίνημα, έτσι που να αφυπνίζει συνειδήσεις, να συνενώνει την καθημερινή ταξική πάλη στην ανώτερη μορφή της, την πολιτική πάλη για την εξουσία.

— Ότι η ύπαρξη ενός Κομμουνιστικού Κόμματος, ιδεολογικοπολιτικά ατσαλωμένου στη βάση της κοσμοθεωρίας, είναι προαπαιτούμενο ώστε να βαδίσει ένας λαός το δρόμο της σοσιαλιστικής προοπτικής.
Στην περίπτωση της Κούβας οι βάσεις -για το ξεκίνημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης είχαν ήδη τεθεί τον Μάη του 1961, όταν και ο Φιντέλ Κάστρο ανακήρυξε τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης.

Nosotros tenemos que hablar de una nueva constitución, sí, de una nueva constitución, pero no una constitución burguesa, no una constitución correspondiente a un dominio de clase explotadora sobre otras clases, sino correspondiente a un nuevo sistema social, sin explotación del hombre por el hombre.  Ese nuevo sistema social se llama socialismo, y esa constitución será, por tanto, una constitución socialista (…)
«Λοιπόν ναι! Το καθεστώς μας είναι ο σοσιαλισμός!… Με ένα Σύνταγμα που να μην είναι αστικό, να ανταποκρίνεται δηλαδή στα συμφέροντα εκμετάλλευσης μιας τάξης σε βάρος του λαού. Θέλουμε ένα Σύνταγμα που να ανταποκρίνεται σε ένα καινούριο κοινωνικό σύστημα, όπου να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό το καινούριο σύστημα λέγεται σοσιαλισμός». (σσ. βέβαια –αναφέροντας «όχι για ένα σύνταγμα κυριαρχίας σε άλλες τάξεις», εμπεριείχε –σε κάποιο βαθμό τις αυταπάτες της τότε ηγεσίας του ΚΚΣΕ περί «παλλαϊκού κράτους»)
Βλ. Φιντέλ Κάστρο, Πρωτομαγιά 1961 (το πρωτότυπο εδώ) : Η Επανάσταση της Κούβας, Αλφειός 1963

Πριν την Επανάσταση του 1959, γραφή κι ανάγνωση γνώριζαν δύο στους τρεις, ανώτατη εκπαίδευση είχαν μόνο οι πλούσιοι και τα τσιράκια τους, ενώ στην ύπαιθρο σχεδόν οι μισοί ήταν τελείως αναλφάβητοι –ούτε την υπογραφή τους δεν μπορούσαν να βάλουν…
Η «εκστρατεία ενάντια στον αναλφαβητισμό» (εκστρατεία αλφαβητισμού -Campaña Nacional de Alfabetización) – η πλέον οργανωμένη προσπάθεια μαζικής εκπαίδευσης στην ιστορία – σε 12 μήνες και μάλιστα το μακρινό 1961, εκτίναξε το μορφωτικό επίπεδο (επικεντρωμένο στην επαρχία) στο 96% με περισσότερους από 700.000 ενήλικες να έχουν μάθει γραφή και ανάγνωση, ενώ με σύνθημα «όλα για το παιδί»!, μπήκαν οι βάσεις της δημόσιας -δωρεάν - καθολικής εκπαίδευσης από βρεφική ηλικία, ώστε σύμφωνα με την UNESCO (διαφορετικά δεδομένα και έρευνες δείχνουν το υψηλότατο επίπεδο προστασίας και ανάπτυξης παιδιών και εφήβων στο νησί (εγγράμματοι 99,8%) –δείτε και “Μέλλον της Κούβας το χαμόγελο των παιδιών της”
Η Κούβα έχει σήμερα  50 πανεπιστήμια, με 113 ειδικότητες και σχεδόν ο μισός πληθυσμός έχει ανώτατο πτυχίο.

Αντίστοιχα, μια σειρά καπιταλιστικές χώρες στην Αμερικανική ήπειρο, βρίσκονται σε αρκετά χαμηλότερη θέση από την Κούβα: Μεξικό (94,5%), Γουατεμάλα (81,3%), Κόστα Ρίκα (97,4%), Δομινικανή Δημοκρατία (92%), Κολομβία (94,2%).

Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Κούβα διαθέτει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στη Λατινική Αμερική, ενώ 24% του κρατικού προϋπολογισμού 2020 δαπανήθηκε για περαιτέρω βελτίωση του δημόσιου - δωρεάν συστήματος Παιδείας όταν στις καπιταλιστικές χώρες είναι κάτω από 5% και στις ΗΠΑ ~6,3%.

Υγεία: Ο κόσμος όλος υποκλίνεται στο «θαύμα» της Αβάνας

Η πανδημία ειδικά το τελευταίο διάστημα με τις Δέλτα & Όμικρον έφερε εμφατικά στο προσκήνιο το ρόλο της Κούβας ως πρωταθλήτριας και χώρα-πρότυπο στον τομέα της ιατρικής έρευνας και της διεθνιστικής αλληλεγγύης, σε χώρα πρότυπο στην διαχείριση του κοροναϊού με ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά πλήρους εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού της με % ~90% ενώ ο συνολικός αριθμός των νεκρών από τον covid είναι μόνο 8.322 (1^η Νοε 8240, 30 Νοε 8304 -64 νεκροί, 31-Δεκ 8.322 –μόνο 18 απώλειες το μήνα Δεκέμβρη)
Για να έχει κανείς ένα μέτρο σύγκρισης αρκεί να σκεφτεί ότι η Ελλάδα με τον ίδιο περίπου πληθυσμό με την Κούβα έχει ~21.000 θανάτους και είναι πίσω στην εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού της (στοιχεία από τα ΝΕΑ-in.gr)
Για την ακρίβεια η χώρα μας είχε 15.990 νεκρούς την 1^η Νοέμβρη, 18.234 στις 30 (2.244 νεκροί), 20.790 μέχρι χτες (2.556 νεκροί σε ένα μήνα), με το –κατ’ ευφημισμό «δημόσιο» σύστημα υγείας στα όρια της κατάρρευσης (όπως εξάλλου σε ΗΠΑ –«πρωταθλήτρια» με  846.905 νεκρούς και ΕΕ – 1.128.522, με την καπιταλιστική Ρωσία του Πούτιν να διαγκωνίζεται –στην 4^η θέση με Ινδία και Βραζιλία…)
Το νησί της επανάστασης, με τις θρυλικές Ιατρικές Μπριγάδες διεθνιστικής αλληλεγγύης Henry Reeve (που από το ξεκίνημα της πανδημίας έχουν βρεθεί σε πάνω από 40 χώρες προσφέροντας απλόχερα τεχνογνωσία και ιατρικές υπηρεσίες), αλλά και την κορυφαία επιστημονική έρευνα σε ιατρική και φαρμακευτική με αποκορύφωμα την παραγωγή εμβολίων ενάντια στον κορωνοϊό, που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως με εξαιρετικά υψηλή αποτελεσματικότητα (υπάρχουν και 3-4 σε πειραματικό στάδιο)

Η Κούβα πρωτοπορεί παγκοσμίως στην αντιμετώπιση ασθενειών που σχετίζονται με τον καρκίνο, την καρδιολογία μέχρι τις μεταμοσχεύσεις οργάνων κά., ενώ, παγκοσμίου φήμης ιδρύματα έχουν βραβεύσει αρκετούς Κουβανούς επιστήμονες για τα αποτελέσματα της έρευνάς τους, μεταξύ αυτών πολλές γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών María Guadalupe Guzmán, Gladys Gutiérrez Bugallo, Hilda Garay Pérez, Marta Ayala Ávila, Dagmar García Rivera και -πρόσφατα Δρ.Tania Crombet, Διευθύντρια Κλινικής Έρευνας στο Κέντρο Μοριακής Ανοσολογίας της Κούβας (Clínicas del Centro de Inmunología Molecular de Cuba - CIM), εξελέγη μέλος της Παγκόσμιας Ακαδημίας Επιστημών (TWAS).

Φωτο Unisef

Το προσδόκιμο ζωής από 64 χρόνια το 1960, στο νησί σήμερα αγγίζει τα ~80, με τις ΗΠΑ να καταρρέουν από 78,7 (2016) σε <75, ο αριθμός γιατρών (αναλογικά με τον πληθυσμό της), είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο, με αύξηση ακόμη και στις λεγόμενες «ειδικές περιόδους» (Período especial μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες) 76% ως το 2001, εξάγοντας ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε κρατικά προγράμματα περίθαλψης και υγείας σε 75 χώρες, από τη Νότια Αμερική μέχρι την Αφρική.

Το 2017 το ^ο|_οοο της βρεφικής θνησιμότητας στην Κούβα βρέθηκε σε νέο ιστορικό χαμηλό, με μόλις 4,1 (| 1000 γεννήσεις) το μικρότερο, με διαφορά, σε όλη την Αμερικανική ήπειρο, συμπεριλαμβανομένων ΗΠΑ (6 ^ο\_οοο) και του Καναδά (5 ^ο\_οοο).

% ανεργίας κάτω του 2% (συμπεριλαμβανόμενου του ιδιωτικού τομέα) , παρουσιάζοντας τάσεις μείωσης.

Η Κούβα βρίσκεται στην 20^ή θέση παγκοσμίως (112 σε 12 αθλήματα) στον αριθμό Ολυμπιακών μεταλλίων, (15 στους τελευταίους  32^ους του Τόκιο 14^η θέση με επτά χρυσά, τρία αργυρά και πέντε χάλκινα) έχοντας διακριθεί και σε 10άδες άλλες αθλητικές οργανώσεις

“Έλλειψη δημοκρατίας” –
“Δικτατορικό καθεστώς”, “δεν γίνονται εκλογές
...κά. “ωραία”

Οι –εν δυνάμει οπλισμένες, «Επιτροπές Υπεράσπισης της Επανάστασης», (Comités de Defensa de la Revolución CDR) που ιδρύθηκαν από τον Φιντέλ, έτσι ώστε η Κούβα να προστατεύσει τις κατακτήσεις που πέτυχε η επανάσταση, παραμένουν ακόμη σήμερα η μεγαλύτερη από τις μαζικές οργανώσεις της χώρας - λαϊκής εξουσίας που ξεκινούν από τη γειτονιά και φτάνουν ως την Εθνοσυνέλευση.
Σε επίπεδο οργάνωσης του σοσιαλιστικού κράτους, το ίδιο βράδυ της επιστροφής του από τις ΗΠΑ, στις 28-Σεπ- 1960, ο Φιντέλ Κάστρο ανακοίνωσε την ίδρυση της Λαϊκής Πολιτοφυλακής των Επιτροπών Υπεράσπισης της Επανάστασης (CDR), όπου αμέσως κατατάχθηκε το σύνολο σχεδόν του κουβανικού λαού που μπορούσε να φέρει όπλα και  τις ανέδειξε σε «συλλογικό σύστημα επαναστατικής επαγρύπνησης»
Οι «Comités de Defensa de la Revolución», είναι ακόμη σήμερα το δυναμικό δίκτυο επιτροπών γειτονιάς που αγκαλιάζει όλη την Κούβα, «τα μάτια και τα αυτιά της Επανάστασης» και από τότε, επί 58 χρόνια, αγρυπνούν ενάντια σε κάθε αντεπαναστατική δραστηριότητα, με σύνθημα “¡En cada barrio , Revolución!” («Σε κάθε γειτονιά, Επανάσταση!»)
Και αυτό αφού πρώτα κατά τις εργασίες της ΓΣ του ΟΗΕ, στην ιστορική ομιλία του (βλ και Cubadebate) είχε καταγγείλει ανοιχτά τις ΗΠΑ πως «όπως έκαναν με τις εθνικοποιήσεις σε Σαουδική Αραβία, Ιράν, Ιράκ, Κογκό, με τη διώρυγα του Σουέζ, με τις μακρινές Ινδονησία και Ωκεανία έτσι και τώρα ετοιμάζουν εισβολή στην Κούβα» κλείνοντας μέσα σε μια θύελλα από χειροκροτήματα με εκείνο το «Κάποιοι ήθελαν να μάθουν ποια ήταν η γραμμή της επαναστατικής κυβέρνησης της Κούβας. Λοιπόν, αυτή είναι η γραμμή μας!»

Η “Federación de Mujeres Cubanas-FMC”  Ομοσπονδία Κουβανών Γυναικών (με  περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια μέλη σε 14. 387 τοπικές οργανώσεις), «αναπτύσσει πολιτικές και προγράμματα που στοχεύουν στην επίτευξη της πλήρους άσκησης της ισότητας των γυναικών σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα της κοινωνίας», ενώ πρόσφατα εγκρίθηκε ο εθνικό πρόγραμμα “Programa Nacional para el Adelanto de Mujeres” (για την ανάδειξη του ρόλου της γυναίκας) δείγμα εμπιστοσύνης, σεβασμού και δέσμευσης της χώρας στην πραγματική ισότητα των φύλων.

• 4.400.000 (~ 80% του γυναικείου πληθυσμού) είναι συνδικαλισμένες και αποτελούν
• 53,22% του εργατικού δυναμικού στον κρατικό τομέα 
• 49% των επιστημόνων, της τεχνολογίας και της καινοτομίας 
• 53% του ερευνητικού προσωπικού (στοιχεία 2019), ενώ κατέχει το
• 68% των εδρών της Εθνοσυνέλευσης

Χαρακτηριστικό σημείο γραφής –και κλείνουμε μ’ αυτό η διαδικασία -συζήτηση στο λαό της πρόσφατης (2018-19) Συνταγματικής Αναθεώρησης: σε ένα 3/μηνο 133.000 διαβουλεύσεις, με συμμετοχή 9 εκατομμυρίων κουβανών και 783.000 προτάσεις για τη βελτίωση του προσχεδίου διαδικασία που επέφερε αλλαγές στα ²/₃ των προτεινόμενων - επικαιροποιημένο κείμενο που εγκρίθηκε προσωρινά από την Εθνοσυνέλευση μέχρι 3 μήνες στις 24 Φλεβάρη 2019 να δώσει έγκριση ο λαός του νησιού με καθολικό δημοψήφισμα

Δείτε
Κορυφώνεται η λαϊκή διαβούλευση για το νέο σύνταγμα της Κούβας
Κούβα: Υπό εξέταση η πρόταση Συνταγματικής Μεταρρύθμισης
Το παλιό σύνταγμα εδώ  Constitución en Cuba
Το υπό διαβούλευση (νέο) …  Proyecto de Constitución de la República de Cuba
Το εγκριμένο νέο

 

5 χρόνια από το θάνατο του Fidel “¡Hasta Siempre vivo Comandante!”

 

Fidel [Alejandro] Castro Ruz Όταν γίνεσαι ψυχή στην ψυχή του λαού, δεν υπάρχουν αποχαιρετισμοί, ούτε ρήσεις σε παρελθόντα χρόνο γιατί η φωτεινή παρουσία είναι καθημερινά εδώ –επίκαιρη και ανοιχτή στην πρόκληση και πρόσκληση των καιρών «¡Patria o muerte, socialismo o muerte, venceremos!» (Πατρίδα ή θάνατος, Σοσιαλισμός ή θάνατος, Θα νικήσουμε!)

Θρυλική μορφή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, με το παράδειγμα του και με την ακράδαντη πίστη του στα ιδανικά της Επανάστασης, ο Φιντέλ Κάστρο έδειξε πως προχωρά μπροστά ο τροχός της Ιστορίας.

Λένε ότι στην Πλατεία της Επανάστασης αυτές τις μέρες
είδαν να καλπάζουν
τον Καμίλο και τον Μαρτί
και μπροστά από το καραβάνι,
αργά, χωρίς καβαλάρη
ένα άλογο για σένα.

Ο ίδιος πρωταγωνίστησε στο να γίνει η Επανάσταση πράξη, μπαίνοντας στο καμίνι της μάχης και ανοίγοντας το δρόμο για την σοσιαλιστική οικοδόμηση στο νησί της Κούβας.

«¡Patria o muerte, socialismo o muerte, venceremos!» 
Πατρίδα ή θάνατος, Σοσιαλισμός ή θάνατος, Θα νικήσουμε!

🔺  🔴 ¡ Año 60+1 de la revolución ! 🔴 🔺

Στα 5 χρόνια που συμπληρώνονται σήμερα, 25 Νοέμβρη, από τη μέρα που ο ιστορικός ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης, ο Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο Ρουζ, πέρασε για πάντα στο πάνθεον των ηρώων της εργατικής τάξης.
Είναι η αξία και η τιμή που κερδίζεται για εκείνους που ήξεραν πώς –ερωτευμένοι με την επανάσταση να ανασκάπτουν, να αναζητούν και να προσφέρουν.
Ένας άνθρωπος πάνω από τον χρόνο που δεν χωράει σε ένα χρονικό ή σε ένα βιβλίο –που είναι ένα νησί και μια ήπειρος.
Η αλήθεια και η δικαιοσύνη.

Ένας γίγαντας που –εν ζωή, δεν καταδέχτηκε ποτέ επαίνους και τιμές, έγινε ιστορία, εθνική κυριαρχία, αέρας, θάλασσα … μέλλον.

Και παρόλο που το ημερολόγιο μας θυμίζει ότι έχουν ήδη περάσει πέντε Νοέμβρηδες από τη φυσική του απουσία, η επαναστατική κληρονομιά του ήρωα της Μονκάδας, του αντάρτη με τη φαιοπράσινη στολή, του –από χρόνια λευκού-γενειοφόρου γίγαντα και οδηγού όλων συνεχίζει να διαπερνά τις φλέβες του λαού του νησιού της επανάστασης και της γης των κολασμένων
Της Κούβας, που αποτέλεσε τον μεγαλύτερο πατέρα της.

Γιατί όχι μόνο κατορθώματα και επιτεύγματα που δύσκολα συλλαμβάνει ο νους του απλού ανθρώπου,  όπως η περιφρόνηση του στην τυραννία, το κάλεσμα του για αυτοάμυνα, η απόβαση με το Granma, ο επαναστατικός του αγώνας στη Σιέρα Μαέστρα ή η στρατηγική του στο Girón και επικεφαλής της χώρας για περισσότερους από 50 Γενάρηδες, κέρδισαν την αγάπη και το σεβασμό δεκάδων, εκατοντάδων εκατομμυρίων λαού, εντός και εκτός της Κούβας.

Όχι! Δεν ήταν μόνο αυτά τα επιτεύγματα.
Στον «Αμερικανό Δον Κιχώτη» μας, όπως  τον βάπτισε ο φίλος του ο Ούγκο Τσάβες, με αυτήν την πανοπλία της άθραυστης ηθικής που οι εχθροί του δεν μπόρεσαν ποτέ να λυγίσουν, με μια καρδιά από caguairán που σφυρηλατήθηκε για πάνω από 90 κέδρους και πέρασε ζωντανός την τρικυμία 90 Αύγουστων, που ζει στην ευγνωμοσύνη τους αγρότη, στα μετάλλια του αθλητή, στην αξιοπρέπεια των γιατρών και στο χαμόγελο των παιδιών μας.
(ΣΣ |> caguairán είναι ένα δέντρο της Κούβας, που παράγει ένα συμπαγές και εξαιρετικής σκληρότητας ανθεκτικό ξύλο –το λένε και Quiebra Hacha = Τσεκούρι για την αντοχή του).

Ακάθεκτος στην Αφρική, στους λόφους του Καράκας, στους μαθητές εκείνων που είδαν τη ζωή με χρώματα και ξανά στα συναισθήματα εκείνων που έρχονται να μάθουν Ιατρική και αγαπούν ένα νησί, και σε εκείνους που δεν ξεχνούν όταν ήταν μαζί τους, στον τυφώνα και στην τροπική καταιγίδα καταιγίδα, ή στο χαράκωμα κάθε είδους μάχης στην πορεία της ιστορίας.

Το έπος ενός ανθρώπου που ανακάλυψε τον εαυτό του σαν επτάχρονο αγόρι κατά την επιστροφή στην πατρίδα των πέντε ηρώων του.

Είναι και θα είναι πάντα Comandante en Jefe!

Ευχαριστούμε για όλα. Αυτό το ατελές-ημιτελές, ανθρωπιστικό έργο που είναι η Επανάσταση, συνεχίζει την κληρονομιά σου, αρχίζοντας αυτό από αυτό που τώρα και πάντα ονομάζουμε συνέχεια.

Η συνέχεια που απαιτούσες, Comandante, αυτή που δεν σταματά να ονειρεύεται, να θέλει και να σφυρηλατεί ένα ανώτερο νησί της επανάστασης.

Γι΄ αυτό λέγεται ότι στο Μαυσωλείο της Santa Ifigenia, πολύ κοντά στου Martí, από το 2016, μια τεράστια πέτρα από γρανίτη έχει κρατήσει στην καρδιά της τον θησαυρό των Κουβανών.

Εκεί, αιώνιο όνομα χαραγμένο με χάλκινα γράμματα: ¡Fidel!

Επιστρέφουν οι ανοιχτές πληγές
των ανδρών και των γυναικών, που
δεν θέλουν να σε αφήσουν να φύγεις.
Σήμερα η καρδιά μας ξεριζώθηκε
κι ο λαός σου αν και τον πονάει
δεν θέλει να σε αποχαιρετήσει.
Άνδρα
όλοι όσοι σε ευγνωμονούν σε συντροφεύουν
πόσο θα μας λείψουν τα κατορθώματά σου!
Ούτε ο ίδιος ο θάνατος δεν το πιστεύει ότι σε κυρίευσε.

 

Άνδρα
μάθαμε να σε θεωρούμε αιώνιο,
ακριβώς όπως τον Ολόφι και τον Χριστό
δεν έμεινε ούτε ένα μέρος χωρίς
ένα κερί αναμμένο για σένα.

Σήμερα δεν θέλω να σε λέω Κομαντάντε,
ούτε γενειοφόρο αντάρτη, ούτε γίγαντα
όλα όσα δηλαδή, ξέρω για σένα.
Σήμερα θέλω να σου φωνάξω, πατέρα μου,
μην αφήνεις το χέρι μου,
ακόμα δεν ξέρω να βαδίζω καλά χωρίς εσένα.

Ο Φιντέλ και το «κακομαθημένο κορίτσι» της Επανάστασης

Ήταν δύσκολο να προβλεφθεί ότι εκείνη η 16η Μαρτίου 1959, μόλις δύο μήνες μετά τον θρίαμβο και εν μέσω της οργής για τις λογικές κοινωνικές αναταραχές που βίωνε η ​​χώρα, θα σηματοδοτούσε την αρχή της βαθιάς σχέσης συμπάθειας μεταξύ των cenagueros -τροπικάνων  και Fidel
Ciénaga de Zapata –
Το ελικόπτερο που μετέφερε τον ηγέτη της Επανάστασης που ήδη έλαμπε στον ορίζοντα, όπου επέβαινε και ο φυσιοδίφης Antonio Núñez Jiménez, πετούσε χαμηλά όταν φάνηκε μια ομάδα καρβουνιάρηδων στη μέση του πουθενά απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο.

Η εξωτική εικόνα προκάλεσε την περιέργεια του Φιντέλ, ο οποίος έδωσε εντολή στον πιλότο να κατέβει για να πάει να συναντήσει αυτούς τους βουνήσιους χωρικούς.
Δεν χρειαζόταν να δω τα πρόσωπά τους –είπε, για να καταλάβω ότι ήταν πολύ ταπεινοί άνθρωποι, κάποιοι ξυπόλητοι, με φθαρμένα ρούχα, άνθρωποι γεμάτοι στάχτες με αιθάλη και σημαδεμένοι από τη φτώχεια που κατέτρωγε την περιοχή ειδικά εκείνοι που έκοβαν καυσόξυλα για να φτιάξουν το κάρβουνο.
Εκεί έμεινε για αρκετές ώρες, κοιτώντας τα κάρβουνα, κάνοντας αμέτρητες ερωτήσεις και ακούγοντας ιστορίες για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους.

Τα πρώτα σχέδια

Ίσως εκείνη την ημέρα ορκίστηκε ότι η Επανάσταση θα έπρεπε να κάνει κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο και διαρκές για την επικράτεια και τον λαό της.
Έκτοτε, και καθώς περνούσαν οι εβδομάδες και οι μήνες, η παρουσία του γινόταν πιο συχνή και η πρόθεση να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή για τους κατοίκους της και να μεταμορφώσει τη νότια περιοχή, την πιο ξεχασμένη στο παρελθόν της Κούβας, ήταν ολοένα και πιο σίγουρη από το 1959.
Ο ερευνητής - ιστορικός Julio A. Amorín Ponce, λέει ότι το έργο για βελτιώσεις αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό που με την πάροδο του χρόνου ο ισχυρισμός ότι η Ciénaga de Zapata ήταν το «κακομαθημένο κορίτσι» της Επανάστασης, έγινε πραγματικότητα.

Ο Fidel ερωτεύεται

Ο Φιντέλ ερωτεύτηκε τη Ciénaga de Zapata, τη φύση και τους ανθρώπους της, όπως συνέβη στο παρελθόν με τους José Martí, Antonio Maceo, Máximo Gómez, Alejandro de Humboldt και Don Fernando Ortiz, μεταξύ άλλων. Και είναι ότι αυτό το γεωγραφικό τμήμα της Κούβας ασκεί έλξη, ίσως λόγω της αντίθετης ποικιλομορφίας του.
Αλλά ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με την ιδέα να κάνει πράγματα για το καλό των cenagueros, και από εκείνη την ημέρα ερχόταν σχεδόν κάθε εβδομάδα. Καθιέρωσε το έθιμο να περιοδεύει κάθε κομμάτι της Ciénaga.

Θαύμασε την ομορφιά της Laguna del Tesoro και κατέληξε να εγκατασταθεί σε ένα νησάκι πολύ κοντά στη μεγάλη λιμνούλα, από όπου άλλαζε και βελτίωνε αναχώματα, συνεταιρισμούς καρβουνιάρηδων και ψαράδων, σχολεία, τουριστικά χωριά, ακόμη και ξερά κανάλια με στόχο τη φύτευση ρυζιού ενώ ήταν σε ημερήσια διάταξη εκστρατείες εμβολιασμού.

Στη δεύτερη επίσκεψή του, πήγε στη Μπουένα Βεντούρα και εκεί προέκυψε η ιδέα της ίδρυσης του πρώτου συνεταιρισμού ψαράδων, σε μια περιοχή όπου υπήρχε μόνο δασική κουλτούρα και ζούσαν φτιάχνουντας κάρβουνα και κυνηγώντας κροκόδειλους για να πουλήσουν τα δέρματά τους.

Αποφασίζοντας την ίδρυση του συνεταιρισμού κάρβουνων Cayo Ramona πετάχτηκε για και στην Playa Girón, όπου σχεδίαζαν την κατασκευή ενός τουριστικού κέντρου.
Ένα ατύχημα στο ελικόπτερο που έπρεπε να τον πάρει πίσω και η απουσία άλλου ασφαλούς μέσου επικοινωνίας, τον οδήγησαν να περάσει τη νύχτα σε ένα από τα σπίτια των αγροτών όπου σχεδίασε τους πρώτους δρόμους σε αναχώμτα πάνω από τους βάλτους Covadonga-San Blas-Girón, Yaguaramas-Horquitas-San Blas-Girón, που ολοκληρώθηκαν μέσα στο 1959.

Σε μόλις δύο χρόνια χτίστηκαν σχολεία και σπίτια, δημιουργήθηκαν ιατρικές θέσεις και έφτασαν καθηγητές. Οι μεταμορφώσεις έφτασαν σε όλο το κοινωνικό και οικονομικό σύμπαν, που φάνηκε βέβαια περισσότερο με τα χρόνια, και που είχε στη δημιουργία του Καλλιτεχνικού Συνόλου Conjunto Artístico Comunitario Korimakao έναν υψηλής ποιότητας θεσμό.

Πριν από το 1959, ο αναλφαβητισμός ήταν πάνω από 98%, χωρίς τακτικούς γιατρούς και με μόλις τέσσερα μικρά σχολεία. Πολλοί ασθενείς πέθαναν ενώ περίμεναν να μεταφερθούν στο Jagüey Grande, το Cienfuegos ή το Batabanó. Ειδικότερα, η ζωή των καρβουνιάρηδων ήταν τραγική.
Η ευημερία αυτών των ταπεινών ανθρώπων ήταν πολύ σημαντική γι' αυτόν. Γι' αυτό –όχι τυχαία λίγους μήνες αργότερα, στις 24- Δεκ-1959, αποφάσισε να περάσει την παραμονή των Χριστουγέννων με τον κόσμο εκεί στη Soplillar.

https://www.granma.cu/fidel

Τον Απρίλιο του 1961 γίνεται το μισθοφορικό  χτύπημα των ΗΠΑ ενάντια στην εκκολαπτόμενη Επανάσταση –θυμίζει ο Φιντέλ, όπου οι Γιάνκηδες έσπασαν τα μούτρα τους.

Πρώτα απ’ όλα με την ενότητα του λαού, που ήταν καθοριστική για τη νίκη, το παράδειγμα ακεραιότητας όλων των μαχητών που συμμετείχαν στη μάχη και επειδή την εποχή της εισβολής η χώρα αντιλαμβανόταν ήδη κοινωνικές αλλαγές και οι άνθρωποι ταυτίστηκαν με τις έννοιες της εθνικής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας.
Και στη Ciénaga de Zapata δεν μιλούσαν για τίποτα άλλο εκτός από την Επανάσταση και τον Φιντέλ, γιατί μέσα σε λίγους μήνες πήραν όσα δεν είχαν εδώ και αιώνες.

Τον Ιανουάριο του 1961 περισσότεροι από 300 δάσκαλοι κατά του αναλφαβητισμού έφτασαν στη Ciénaga. Τρεις από αυτούς, πολιτοφύλακες από το τάγμα 339, έριξαν την πρώτη οργανωμένη βολή του στρατού στη μάχη της Playa Girón και λίγο μετά ο Φιντέλ κατέβαινε από το τανκ T-34, μετά τον τελικό θρίαμβο μια από τις εικόνες που απαθανάτισαν τη νίκη και σύμβολο του θάρρους και του ηρωισμού του λαού και του ηγέτη τους, που όχι μόνο αντιστάθηκαν, αλλά σε μόλις 66 ώρες νίκησαν συντριπτικά την ιμπεριαλιστική υπερδύναμη.

Πηγή granma.cu

ℹ️ 🔺 http://www.fidelcastro.cu/es/inicio