Το εργατικό συνδικαλιστικό και μαζικό κίνημα της Κούβας στηρίζει την Επανάσταση

«Μπροστά στα ψέματα, τις αστείες ιστορίες και την υποκίνηση μίσους και βίας της αυτοκρατορίας και των μισθοφόρων της, έχει λάμψει η απόφαση της πλειοψηφίας του Κουβανικού λαού και του προέδρου τους Miguel Mario Díaz-Canel Bermúdez να ξεπεράσουν τα εμπόδια, να προχωρήσουν και να σώσουν την Επανάσταση».

Από τις εργατικές συλλογικότητες της χώρας, τις μαζικές οργανώσεις γυναικών και νέων, το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα εκφράζεται η υποστήριξη στην επανάσταση με στρατηγικό όπλο την ενότητα των εργαζομένων ενάντια σε απειλές και επιθέσεις .

Το άρθρο αναφέρεται στο βιβλίο Cuba, un golpe blando fallido __«Κούβα, ένα αποτυχημένο “μαλακό” πραξικόπημα», του Διδάκτορα Επιστημών Manuel Hevia Frasquieri, μια καταγγελία στην οποία παρουσιάζει τις βίαιες ταραχές στους δρόμους του καλοκαιριού του 2021 ως «μια τυπική ανατρεπτική επιχείρηση που διευθύνεται κρυφά από τη CIA».

Η έρευνα του βιβλίου καθώς και άλλα στοιχεία που βγήκαν στο φως επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών φέρει άμεση ευθύνη για τις ταραχές της 11^ης _12^ης Ιουλίου 2021, με την εντατικοποίηση του αποκλεισμού και με την ανοιχτή χρηματοδότηση ατόμων και ομάδων με σκοπό να διαπράξουν παραβάσεις του νόμου και κρατικές καταστροφές σε ολόκληρη  την επικράτεια της Κούβας.

«Ενώ το εργοστάσιο των ψεμάτων κατά της Κούβας προμηθεύει τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα και τα διεθνή μέσα τύπου 24 ώρες την ημέρα» τονίζει το κείμενο , «η τρομοκρατική μηχανή του Μαϊάμι χρησιμοποιεί αυτό το κανάλι για να καλέσει σε χάος, βία, επιθετικότητα κατά των αρχών, τρομοκρατία και ανυπακοή»

Αυτά είναι τα πρώτα λόγια του βιβλίου, όπου προέβλεψε πως CIA και ΗΠΑ θα επιμείνουν σε έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο μέσων και προπαγάνδας. Όπως ακριβώς έγινε... τις προηγούμενες εβδομάδες μέσω των ψηφιακών δικτύων.
Ο έμπειρος αναλυτής κατήγγειλε εγκαίρως ότι αυτό που συνέβη τότε ήταν μέρος μιας στρατηγικής με στόχο τη λεγόμενη «αλλαγή καθεστώτος», η οποία εξακολουθεί να ισχύει στις προσεγγίσεις, τους στόχους και τα καθήκοντά της στον τομέα, σε αντιστοιχία με περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια προγράμματα που εκτελούνται κατά της Κούβας από το 2008, εντός και εκτός της χώρας.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της, η Ουάσιγκτον κάνει έκκληση στα ψέματα και τον κυνισμό για να συμπεριλάβει την Κούβα σε οποιονδήποτε κατάλογο την δυσφημεί, την απομονώνει και της επιτρέπει να δικαιολογεί ξεδιάντροπα την πολιτική της περικύκλωσης και ασφυξίας προκειμένου να επιτύχει μια κοινωνική έκρηξη το συντομότερο δυνατό. Ταυτόχρονα, οι εσωτερικές δυσκολίες και η επιδείνωση τροφοδοτούν διεθνείς συκοφαντικές εκστρατείες εναντίον της κυβέρνησης, των ηγετών της και των θεμελιωδών πυλώνων της Επανάστασης.
Ο Λευκός Οίκος προσπάθησε αδίστακτα να εκμεταλλευτεί τις δυσκολίες που δημιουργήθηκαν από τα δύσκολα χρόνια της πανδημίας για να μας επιτεθεί με περισσότερη δύναμη, να εντείνει τα μέτρα καταναγκασμού και να προσπαθήσει να επιτύχει τους καταστροφικούς του στόχους.

Αυτή ήταν η απόπειρα του πρώην προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, του μεγαλύτερου ψεύτη και του με τις περισσότερες ποινικές κατηγορίες στην ιστορία, που κατασκεύασε τον υπερσύγχρονο των «ηχητικών επιθέσεων» κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αβάνα για να καταστρέψει διμερείς σχέσεις.
Ήταν η ίδια κυβέρνηση που, λίγες μέρες πριν αποχωρήσει από την εξουσία, τοποθέτησε το νησί στη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία με σκοπό να αποκτήσει συμμάχους μεταξύ των τρομοκρατών και της ακροδεξιάς του Μαϊάμι.

Ένα εντελώς παράλογο και διεστραμμένο μέτρο, προσαρμοσμένο στα μέτρα των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, στο αποκορύφωμα της μακάβριας στρατηγικής τους για τους μισθοφόρους τους από τη Φλόριντα.

Ο Μπάιντεν, με το ίδιο ανατρεπτικό σενάριο εκατομμυρίων δολαρίων, επιμένει στην ποταπή αντικουβανική εμμονή, επικυρώνοντας τη μονιμότητα του νησιού σε διαβόητες λίστες, γεμάτες αντιφάσεις και αμφιθυμίες, αλλά απόλυτη συνέχεια της επιθετικότητας και αντιγράφοντας τον προκάτοχό του στην εφεύρεση ή συνχορηγία νέων προσχημάτων για τη μη αλλαγή της φασιστικής πολιτικής.
Χωρίς σεμνότητα και με απύθμενο θράσος, εκμεταλλεύονται fake news και προκατασκευασμένες «συνωμοσίες» για να ζητήσουν σκληρότερα μέτρα και εισβολές, στο όνομα της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ.

Ενώ το εργοστάσιο ψεμάτων κατά της Κούβας προμηθεύει τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα και τα διεθνή μέσα 24 ώρες το 24ωρο, η τρομοκρατική μηχανή του Μαϊάμι χρησιμοποιεί αυτό το κανάλι για να καλέσει σε χάος, βία, επιθετικότητα κατά των αρχών, τρομοκρατία και πολιτική ανυπακοή.

Μέχρι στιγμής φέτος, περισσότερες από 300 τέτοιες εκκλήσεις για μίσος και βία έχουν καταγραφεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες που παροτρύνουν να δράσουν κατά της κουβανικής κυβέρνησης, να χειραγωγήσουν τους ισχυρισμούς και τις απαιτήσεις για καταστάσεις που δημιουργούνται από τον ίδιο τον αποσταθεροποιητικό μηχανισμό, να στείλουν 10άδες απευθείας μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα από διαβόητους μισθοφόρους και κατασκευασμένα γεγονότα, όλα με στόχο τη μετάδοση της αντίληψης ενός σεναρίου που ευνοεί την επανέκδοση της απόπειρας «ήπιου πραξικοπήματος» κατά της Κούβας.

Η συκοφαντία που προωθεί ο Λευκός Οίκος, σχετικά με τα γεγονότα που υποστήριξε το 2021, χρησιμοποιούνται από αυτή την κυβέρνηση ως πρόσχημα για να διατηρήσει την πολιτική μέγιστης πίεσης κατά της Κούβας και να ενισχύσει τα μέτρα του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, όπως σχεδιάστηκε. από την κυβέρνηση Τραμπ και καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν τα έχει εφαρμόσει αυστηρά.

Σε αντίθεση με τα ψέματα, οι κουβανικές αρχές απέδειξαν ότι όσοι συνελήφθησαν σε αυτά τα γεγονότα πριν από δύο χρόνια αποδείχθηκε ότι συμμετείχαν σε βίαιες ή βανδαλιστικές ενέργειες ενάντια στη δημόσια τάξη.

Κανένα άτομο δεν τιμωρήθηκε επειδή διαδήλωσε ειρηνικά ή για τον τρόπο σκέψης του. Ούτε επιβλήθηκαν κυρώσεις σε ανηλίκους όπως επαναλαμβάνουν οι κυβερνοτρομοκράτες.

Ωστόσο, ο πόλεμος συνεχίζεται. Με βάση την ίδια στρατηγική, ενώ εκμεταλλεύονται τα προηγούμενα θύματά τους για να προσπαθούν να ζεστάνουν το παρόν, η Ουάσιγκτον και οι μισθοφόροι της υποκινούν πράξεις βανδαλισμού από περιθωριακές ομάδες με σκοπό να προκαλέσουν την αντίδραση της αστυνομίας και να προβάλουν μια εκπομπή στα μέσα ενημέρωσης για να πολλαπλασιάσουν τα λανθασμένα εικόνα ακυβέρνητου, κοινωνικής αστάθειας και προώθησης της αποσταθεροποίησης.

Η Κούβα δεν οφείλει συγνώμες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε η κυβέρνηση αυτής της χώρας έχει την πολιτική ή ηθική εξουσία να την απαιτήσει. Οι πολιτικές διαφορές σε σχέση με την κυβέρνηση δεν απαλλάσσουν κανέναν από την ποινική ευθύνη για εγκληματικές πράξεις ή εγκλήματα, ούτε στην Κούβα ούτε οπουδήποτε αλλού.

Οι 3.478 Κουβανοί νεκροί και 2.099 ακρωτηριασμένοι και ανάπηροι, θύματα της κρατικής τρομοκρατίας κατά του λαού μας, μας θυμίζουν κάθε δευτερόλεπτο ποιους αντιμετωπίζουμε, ποια είναι η φύση του εχθρού που μέσω του μίσους και πιέσεων στην ένδεια του λαού μας επιδιώκει διχασμό και σφαγή, ενώ υποκινεί ανοιχτά επιθέσεις κατά της ειρήνης, των ηγετών μας, των θεσμών μας, του στρατού μας, των υπηρεσιών επιβολής του νόμου ή οποιουδήποτε πολίτη μας.

Ο Στρατηγός Ραούλ Κάστρο Ρουζ προειδοποίησε στην Κεντρική Έκθεση προς το 8ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, στις 16 Απριλίου 2021: «Ιστορικά, η ιμπεριαλιστική ηγεμονία των ΗΠΑ έχει θέσει απειλή για τη μοίρα και την επιβίωση του κουβανικού έθνους. Αυτό δεν είναι νέο φαινόμενο. Συνόδευε τους Κουβανούς από την απαρχή του αγώνα της πατρίδας μας, όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες επιθυμίες για κυριαρχία και ανεξαρτησία στο λαό μας"

Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, έδωσε το αντίδοτο που δεν μπορούμε ποτέ να ξεχάσουμε: «Η ενότητα της τεράστιας πλειοψηφίας των Κουβανών γύρω από το Κόμμα, και το έργο και τα ιδανικά της Επανάστασης, ήταν το θεμελιώδες στρατηγικό μας όπλο για την επιτυχή αντιμετώπιση όλων των ειδών απειλών Γι' αυτό η ενότητά μας πρέπει να προστατεύεται με ζήλο και ο διχασμός μεταξύ των επαναστατών με ψεύτικα προσχήματα μεγαλύτερης δημοκρατίας δεν γίνεται ποτέ αποδεκτός, γιατί αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα για την καταστροφή, εκ των έσω, της επανάστασης, του σοσιαλισμού και κατά συνέπεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και πτώση. για άλλη μια φορά υπό την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Granma όργανο του ΚΚ Κούβας 10- Ιουλ-2023 (εδώ για ισπανομαθείς)

Δείτε

·       Το στρατηγικό μας όπλο ενάντια σε απειλές και επιθέσεις: Ενότητα

·       🇨🇺 ¡Hasta la Victoria Siempre! Ο κουβανικός λαός θα συνεχίσει να αντιστέκεται!

·       Άμεση κινητοποίηση μαζικών οργανώσεων και λαού στο Νησί της Επανάστασης ενάντια στο νέο ιμπεριαλιστικό σχέδιο

 

Η Κίνα προωθεί τις ανταλλαγές με στόχο την 🇨🇳 ανάπτυξη των λαών; _με την ευκαιρία ενός άρθρου της 🇨🇺 Granma (όργανο του ΚΚ Κούβας)

Με τον ορίζοντα την η παγκόσμια συνεργασία, φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια, από την  Πρωτοβουλία Franja y la Ruta (Belt & Road) της Κίνας, η οποία αντιπροσωπεύει μια φιλική ανταλλαγή μεταξύ των χωρών και ένα νέο κεφάλαιο ανάπτυξης και προόδου των λαών.

Αυτό δήλωσε ο πρέσβης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στην Κούβα, Ma Hui, μιλώντας στο Διεθνές επετειακό Σεμινάριο για την ίδρυση αυτού του “έργου συνεργασίας” μεταξύ του ασιατικού γίγαντα και των εθνών του Νότου.
«Τα τελευταία δέκα χρόνια, η πρωτοβουλία Belt & Road επικεντρώθηκε στη διευκόλυνση του πολιτικού διαλόγου, των υποδομών, του ελεύθερου εμπορίου, της κυκλοφορίας του κεφαλαίου και της αυτοδιάθεσης των λαών για την εμβάθυνση της συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των πολιτισμών», είπε ο Κινέζος διπλωμάτης.
Αυτός ο τύπος ανταλλαγής ακολουθεί την αρχή της διαπραγμάτευσης, της οικοδόμησης και της κοινής αποδοχής, υποστηρίζοντας ότι πρέπει όλοι να συζητήσουμε θέματα, σύμφωνα με πέντε άλλους διαπιστευμένους διπλωμάτες στο νησί και έναν Κουβανό ακαδημαϊκό.

Του αρχισυντάκτη της granma Nuria Barbosa León
_οι υπογραμμίσεις δικές μας

Δείτε ___H "Μεγάλη Πορεία" του λαού και του ΚΚ Κίνας

Οι σύγχρονοι δρόμοι του μεταξιού

Η πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου (Belt & Road Initiative) _ζώνες και δρόμοι αγωγών και εμπορευμάτων, που λέει το ΚΚΕ –βλ απόφαση της ΚΕ “Για τις διεθνείς εξελίξεις στην περιοχή μας και στην ευρύτερη περιοχή”, παλαιότερα One Belt One Road (OBOR _ Μια Ζώνη Ένας Δρόμος), αποτελεί μια ιμπεριαλιστική στρατηγική ανάπτυξης υποδομών που υιοθέτησε η κινεζική κυβέρνηση από το 2013 επενδύοντας σε ~70 χώρες και διεθνείς οργανισμούς κεντρικός άξονας της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας

Η λέξη «ζώνη» __«Οικονομική Ζώνη του δρόμου του μεταξιού», αναφέρεται στις προτεινόμενες χερσαίες οδούς για τις οδικές και τις σιδηροδρομικές μεταφορές μέσω της Κεντρικής Ασίας που συνάδει με ιστορικούς εμπορικούς δρόμους του μεταξιού.

Η πρωτοβουλία ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα της Κίνας το 2017 ως "προσπάθεια ενίσχυσης της περιφερειακής συνοχής για ένα λαμπρότερο μέλλον" με στόχο +40ετίας (το 2049, είναι η εκατοστή επέτειος από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας) .

Επίσημα στην διπλωματική γλώσσα στόχοι είναι “η οικοδόμηση μιας ενοποιημένης διευρυμένης αγοράς και η πλήρης χρήση τόσο των διεθνών όσο και των εγχώριων εμπορίων, ενισχύοντας την αμοιβαία κατανόηση και εμπιστοσύνη των κρατών μελών”. Η πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου (Belt & Road) λύνει ελλείψεις στις υποδομές και, ως εκ τούτου, “έχει τη δυνατότητα να επιταχύνει την οικονομική ανάπτυξη σε ολόκληρη την περιοχή της Ασίας στην πλευρά του Ειρηνικού, την Αφρική και την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη” . Ένας απολογισμός από το World Pensions Council (WPC) εκτιμά ότι η Ασία (εξαιρώντας την Κίνα), χρειάζεται 900+ δις$ για επενδύσεις σε υποδομές ετησίως κατά την επόμενη δεκαετία.

Η επίσημη ονομασία της πρωτοβουλίας είναι Silk Road Economic Belt and Maritime Silk Road Development 21st-Century (στρατηγική οικονομικής ζώνης του δρόμου του μεταξιού και θαλάσσια ανάπτυξη του δρόμου του μεταξιού τον εικοστό πρώτο αιώνα). Η αλλαγή –δεδομένου πως οι Κινέζοι είναι πολύ προσεχτικοί σε αυτά, άλλαξε σε Belt & Road Initiative (BRI) το 2016, όταν η κινεζική κυβέρνηση θεώρησε ότι η έμφαση στις λέξεις «ένα» και «στρατηγική» ήταν επιρρεπείς σε παρερμηνεία, -επιλέγοντας έναν πιο περιεκτικό όρο και αποκρύπτοντας την ουσία (επέκτασης της ιμπεριαλιστικής οικονομικής και πολιτικής επιρροής).

Η Κίνα έχει ήδη επενδύσει _με το αζημίωτο, δις$ σε αρκετές χώρες της Νότιας Ασίας (Πακιστάν, Νεπάλ, Σρι Λάνκα, Μπαγκλαντές Αφγανιστάν κλπ) και στην εκεί στρατιωτική της επιρροή, όντας και μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πηγές άμεσων ξένων επενδύσεων (Foreign Direct Investment, FDI) στην Ινδία (17η το 2016, από 28η το 2014 και 35η το 2011, σύμφωνα με την επίσημη κατάταξη των εισροών ξένων επενδύσεων FDI της Ινδίας).

δισ$ 2014-2018

·         Πακιστάν _31,9      

·         Σιγκαπούρη _24,3

·         Νιγηρία _23,2          

·         Μαλαισία _14,1

·         Μπανγκλαντές _17,5

·         Ρωσική Ομοσπονδία _10,4

·         Ινδονησία _16,8

·         Ινδονησία _9,4

·         Μαλαισία _15,8

·         Νότια Κορέα _8,1

·         Αίγυπτος _15,3

·         Ισραήλ         _7,9

·         Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα _14,7

·         Πακιστάν _7,6

NyTimes: Πίσω από το σχέδιο 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων της Κίνας για ανατροπή της οικονομικής τάξης
Η κινεζική επανάσταση θα μπορούσε να δελεάσει ξένες επενδύσεις

Δίκτυα υποδομής

Η Πρωτοβουλία Belt and Road αφορά τη βελτίωση της φυσικής υποδομής μέσω χερσαίων διαδρόμων που ισοδυναμούν περίπου με τον παλιό Δρόμο του Μεταξιού, που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο ως υποβλητική χερσαία μεταφορά αλλά υπάρχει και θαλάσσιος δρόμος (μεταξιού)
Οι διάδρομοι υποδομής που εκτείνονται σε περίπου 60 χώρες, κυρίως στην Ασία και την Ευρώπη, αλλά και την Ωκεανία και την Ανατολική Αφρική, με εκτιμώμενα $4-8 τρις., σε αντίθεση με τις δύο εμπορικές συμφωνίες με επίκεντρο τις ΗΠΑ, την Trans-Pacific και τη Transatlantic Trade and Investment Partnership.

Οι χερσαίοι διάδρομοι περιλαμβάνουν:

·         Τη Νέα Ευρασιατική Χερσαία Γέφυρα, η οποία εκτείνεται από τη Δυτική Κίνα στη Δυτική Ρωσία μέσω του Καζακστάν και περιλαμβάνει τον σιδηρόδρομο του Δρόμου του Μεταξιού μέσω της Αυτόνομης Περιφέρειας Xinjiang της Κίνας, του Καζακστάν, της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Πολωνίας και της Γερμανίας.

·         Ένας άλλος διάδρομος εκτείνεται από τη Βόρεια Κίνα μέσω της Μογγολίας στη ρωσική Άπω Ανατολή.

o    Το Ρωσικό Ταμείο Άμεσων Επενδύσεων που ιδρύθηκε από τη Ρωσία και η China's China Investment Corporation, μια κινεζική κρατική επενδυτική εταιρεία, συνεργάστηκαν το 2012 για να δημιουργήσουν το Επενδυτικό Ταμείο Ρωσίας-Κίνας, το οποίο επικεντρώνεται στις ευκαιρίες διμερούς ολοκλήρωσης.

·         Ο Διάδρομος Κίνας-Κεντρικής Ασίας-Δυτικής Ασίας, ο οποίος θα εκτείνεται από τη Δυτική Κίνα έως την Τουρκία.

·         Ο οικονομικός διάδρομος της χερσονήσου Κίνας-Ινδοκίνας, ο οποίος εκτείνεται ήδη από τη Νότια Κίνα έως τη Σιγκαπούρη.

·         Το Πολυδιάστατο Δίκτυο Συνδεσιμότητας Υπερ-Ιμαλαΐων, το οποίο θα μετατρέψει το Νεπάλ από μια στεριά σε μια χώρα που συνδέεται με την ξηρά.

·         Ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Πακιστάν (CPEC) _που έχει επίσης ταξινομηθεί ως "στενά συνδεδεμένος με την Πρωτοβουλία Belt and Road",

·         Μια συλλογή 62 δις$ έργων υποδομής σε όλο το Πακιστάν που στοχεύει στον ταχύ εκσυγχρονισμό των δικτύων μεταφορών, της ενεργειακής υποδομής και της οικονομίας του.

·         Στις 13 Νοεμβρίου 2016, το CPEC άρχισε να λειτουργεί εν μέρει όταν κινεζικό φορτίο μεταφέρθηκε χερσαία στο λιμάνι Gwadar για περαιτέρω θαλάσσια αποστολή στην Αφρική και τη Δυτική Ασία.

·         Η υποδομή του λιμανιού CPEC και Gwadar είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή ανοίγει διαδρομές ανεξάρτητα από το στενό της Malacca.

Αυτό το είδος συνδεσιμότητας είναι το επίκεντρο των προσπαθειών της BRI, επειδή η σημαντική οικονομική ανάπτυξη της Κίνας υποστηρίχθηκε από τις εξαγωγές και τις χερσαίες εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων πρώτων υλών και ενδιάμεσων εξαρτημάτων. Μέχρι το 2022, η Κίνα είχε κατασκευάσει διασυνοριακούς αυτοκινητόδρομους και δίκτυα ταχείας κυκλοφορίας σε σχεδόν κάθε κοντινή περιοχή. Κατασκεύασε επίσης απευθείας σιδηροδρομικές υπηρεσίες, η χρήση της οποίας αυξήθηκε μετά την συμφόρηση της πανδημίας COVID-19 στις αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές και εμπόδισε την πρόσβαση στα λιμάνια.

Μέλη

·         Αλβανία

·         Αλγερία

·         Αργεντινή

·         Αυστρία

·         Μπαγκλαντές

·         Χιλή

·         Κίνα

·         Δημοκρατία του Κονγκό

·         Τσεχική Δημοκρατία

·         Εκουαδόρ

·         Αίγυπτος

·         Φίτζι

·         Ελλάδα

·         Ουγγαρία

·         Ινδονησία

·         Ιράν

·         Ιταλία

·         Κιργιζιστάν

·         Μαλαισία

·         Μαυροβούνιο

·         Μιανμάρ

·         Νιγηρία

·         Πακιστάν

·         Περού

·         Πολωνία

·         Πορτογαλία

·         Ελβετία

·         Ζιμπάμπουε

Χώρες που σκέφτονται να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία belt and road

·         Βραζιλία

·         Κολομβία

·         Δανία

·         Ονδούρα

·         Ιρλανδία

·         Άγιος Μαρίνος

·         Ισπανία

Ο «Δρόμος του Θαλάσσιου Μεταξιού του 21ου αιώνα», ή απλώς ο Θαλάσσιος Δρόμος του Μεταξιού, είναι μια συμπληρωματική πρωτοβουλία που στοχεύει στην επένδυση και την προώθηση της ιμπεριαλιστικής παρέμβασης της Κίνας στη Νοτιοανατολική Ασία, Ωκεανία και Αφρική μέσω πολλών συνεχόμενων υδάτινων μαζών: της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού και της ευρύτερης περιοχής του Ινδικού Ωκεανού. Προτάθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2013 από τον Xi Jinping σε μια ομιλία του στο ινδονησιακό κοινοβούλιο. Όπως και με την πρωτοβουλία Silk Road Economic Belt, οι περισσότερες χώρες μέλη έχουν ενταχθεί στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής.

Ο θαλάσσιος δρόμος του μεταξιού εκτείνεται με τις συνδέσεις του από την κινεζική ακτή προς τα νότια μέσω του Ανόι προς την Τζακάρτα, τη Σιγκαπούρη και την Κουάλα Λουμπούρ μέσω του στενού της Μαλάκας μέσω του Κολόμπο της Σρι Λάνκα απέναντι από το νότιο άκρο της Ινδίας μέσω του Μαλέ, της πρωτεύουσας των Μαλδίβων. τη Μομπάσα της Ανατολικής Αφρικής, από εκεί στο Τζιμπουτί, στη συνέχεια μέσω της Ερυθράς Θάλασσας … Διώρυγα του Σουέζ _Μεσόγειος, από εκεί μέσω της Χάιφα, της Κωνσταντινούπολης και του Πειραιά στην Άνω Αδριατική έως τη βόρεια ιταλική διασταύρωση της Τεργέστης με το διεθνές ελεύθερο λιμάνι και τις σιδηροδρομικές συνδέσεις προς την Κεντρική Ευρώπη και τη Βόρεια Θάλασσα.

Ένα από τα κινεζικά προγεφυρώματα στην Ευρώπη _το μεγαλύτερο είναι το λιμάνι του Πειραιά. Οι κινεζικές εταιρείες επενδύουν 350 εκατομμύρια ευρώ απευθείας στις λιμενικές εγκαταστάσεις εκεί έως το 2026 και άλλα 200 εκατομμύρια ευρώ σε συναφή έργα, όπως ξενοδοχεία (Chinas Anker in Europa Die Zeit). Στην Ευρώπη, η Κίνα θέλει να συνεχίσει να επενδύει στην Πορτογαλία με το λιμάνι βαθέων υδάτων στο Sines, αλλά κυρίως στην Ιταλία και εκεί στον κόμβο εφοδιαστικής της Αδριατικής γύρω από την Τεργέστη, ενώ η Βενετία, το ιστορικά σημαντικό ευρωπαϊκό καταληκτικό σημείο του θαλάσσιου Δρόμου του Μεταξιού, έχει όλο και λιγότερη εμπορική σημασία σήμερα λόγω του μικρού βάθους ή της λάσπης του λιμανιού της.

Όπως γράφει η Die Zeit (για λογαριασμό της Cosco) «Η αποβάθρα 80.000 τόνων είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι αυτού του προγράμματος»… «Αυτό το έχουμε απαιτήσει, όπως και τα συνδικάτα (sic!!), γιατί η έλλειψη υποδομών ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ και χρόνια». Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η σιδηροδρομική σύνδεση, η οποία ήδη λειτουργεί, αλλά πρέπει να εκσυγχρονιστεί για «να επιτρέψει στο μέλλον να ρέουν μεγαλύτερες ροές αγαθών», __ «Ο Πειραιάς έχει εξαιρετικές ευκαιρίες!!» (και δεν θα τις αφήσουμε να πάνε χαμένες)!!

Η παγκόσμια ροή αγαθών έχει αλλάξει. Στο παρελθόν, το διατλαντικό εμπόριο ήταν καθοριστικό, σήμερα πολλά αγαθά έρχονται από την Ασία στην Ευρώπη μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. «Και εδώ είμαστε το πρώτο λιμάνι, για να μπορεί να είναι ένα φορτίο στην Κεντρική Ευρώπη αρκετές μέρες νωρίτερα», συμφωνώντας με τα νταούλια που παίζουν οι μάνατζερ από το Πεκίνο μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά στον 20ό όροφο του ξενοδοχείου τους. Ενδεχομένως, ωστόσο, οι ισχυροί επενδυτές από την Ασία να ζητούν κάτι περισσότερο από μια στρατηγικής σημασίας χώρα για τη διεύρυνση των οικονομικών τους συμφερόντων. Πέρυσι, για πρώτη φορά στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Ελλάδα δεν ένωσε τις δυνάμεις της με όλα τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ για να καταδικάσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα. Έσπασε ένα πολιτικό ταμπού. Ως αποτέλεσμα, πολλοί υποπτεύονταν κινεζική πολιτική επιρροή στην Αθήνα λόγω των εκτεταμένων επενδύσεων στο λιμάνι. Ο Γενικός Γραμματέας παραμένει ψύχραιμος όταν ρωτήθηκε σχετικά. «Δεν βλέπω καμία πολιτική παρέμβαση», λέει. Αν άλλοι έλεγαν ότι δεν πρέπει να γίνουν ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα από την Κίνα, ειδικά τώρα σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά εποχή, τότε να εξηγήσουν από πού αλλού πρέπει να έρθουν τα χρήματα. Άλλωστε για τον Πειραιά τότε υπήρχε ανοιχτός διαγωνισμός. «Σε αυτό θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και ευρωπαϊκές εταιρείες».

Αν ρωτήσετε στην ελληνική κυβέρνηση, κανείς δεν θα επιβεβαιώσει, έστω και ανεπίσημα, ότι υπάρχει άμεση επιρροή από την Κίνα. Ωστόσο, ανώτεροι αξιωματούχοι στην Αθήνα λένε ότι οι προσδοκίες από τους Ασιάτες εταίρους είναι αρκετά μεγάλες. «Έρχονται εδώ με ιδέες που δεν μπορείς να βρεις στην Ευρώπη», λέει ένας ανώτερος αξιωματούχος. Οι Κινέζοι ήθελαν απλώς να προωθήσουν έργα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις περιβαλλοντικές πτυχές ή τις κοινωνικές συνέπειες.

Αυτό ακούγεται σαν διπλή νίκη για την Κίνα, αλλά όχι το επίσημο δόγμα του ίσου οφέλους για όλα όσα η αυτοκρατορία θέλει να διαδίδει στον έξω κόσμο. Είναι πιθανό εδώ να καταρρεύσει ο ισχυρισμός μιας φιλοσοφίας και της πραγματικότητας. Τουλάχιστον αυτό το ξέρουν οι Έλληνες.. Ο Αριστοτέλης δήλωσε ότι ο αγώνας για το καλό είναι ο ύψιστος στόχος της αρετής - οι απόγονοί του δεν το έμειναν πάντα στα 2.000 χρόνια που ακολούθησαν. Αν και κέρδισαν τότε στη Σαλαμίνα…

(Ριζοσπάστης)
Οι μεγάλοι “παίκτες” στη “σκακιέρα” του διεθνούς ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού

Ο Xi Jinping με τον Πούτιν

Η Κίνα, με τη ραγδαία ισχυροποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων, συμμετέχει όλο και πιο δυναμικά στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και αυτό οδηγεί και στην ανάγκη να θωρακίζει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών της ομίλων, που επεκτείνουν τη δράση τους στον ανταγωνισμό με μονοπώλια άλλων δυνάμεων.
Ολες αυτές οι προετοιμασίες γίνονται για την υπεράσπιση του μεγάλου σχεδίου των επόμενων δεκαετιών, των σύγχρονων «δρόμων του μεταξιού», «Ένας δρόμος - μια ζώνη» (One road, one belt), που αφορά κάθε γωνιά της υφηλίου. Η Κίνα προβάλλει τη λογική της «αμοιβαίας συνεργασίας» (win - win, κερδίζω - κερδίζεις), που δήθεν μπορεί να αποβεί υπέρ των λαών. Όμως, στο σύγχρονο κόσμο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων, οι εργαζόμενοι είναι οι μόνοι χαμένοι, και ενώ υπάρχουν τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες και επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, οι ίδιοι βλέπουν να μην μπορούν να καλύψουν ούτε στοιχειώδεις ανάγκες, να αυξάνεται ο βαθμός εκμετάλλευσης. Επίσης αυξάνεται ο κίνδυνος να γίνονται «κρέας» στα κανόνια των εκμεταλλευτών τους, όσο την εξουσία έχουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Αυτό οδηγεί και στη στρατιωτική ισχυροποίηση και την παρουσία με στρατό και βάσεις σε πολλές περιοχές του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι η κινεζική ηγεσία ιεραρχεί την ανάγκη για «ισχυρή χώρα με Ένοπλες Δυνάμεις παγκόσμιας κλάσης». Απαιτεί «ενεργότερη συμμετοχή» στη διεθνή σκηνή και «ανάπτυξη και μεταρρύθμιση του συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης». Η Κίνα απέκτησε πρόσφατα το πρώτο αεροπλανοφόρο της και σύντομα σχεδιάζει το επόμενο. Απέκτησε επίσης την πρώτη της στρατιωτική βάση στο εξωτερικό, στο Τζιμπουτί της Ανατολικής Αφρικής, στην είσοδο της Ερυθράς Θάλασσας, που οδηγεί στη διώρυγα του Σουέζ και από εκεί στη Μεσόγειο. Το Τζιμπουτί είναι μια μικρή χώρα με γεωστρατηγική σημασία, που λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά για στρατιωτικές εγκαταστάσεις, φιλοξενώντας και βάσεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας και άλλων. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πληροφορίες και για νέα βάση στο Πακιστάν. Την ίδια ώρα, επεκτείνει τις στρατιωτικές υποδομές στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, εντατικοποιεί τις τακτικές στρατιωτικές ασκήσεις με τη Ρωσία, στην ευρύτερη περιοχή από την Κορεατική Χερσόνησο (ως απάντηση στην αντιπυραυλική ασπίδα που στήνουν οι ΗΠΑ με τη Νότια Κορέα) μέχρι τη Βαλτική και τη Μεσόγειο.

Ο Xi Jinping με την πρωθυπουργό της Πολωνίας Beata Szydło 2016

Οι ανταγωνισμοί ... έπιασαν λιμάνι

Οι υποδομές στρατηγικής σημασίας στην Ελλάδα αποτελούν πεδίο οξυμένων ανταγωνισμών μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων, με οικονομικές, στρατιωτικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις, εξαιτίας της βαθιάς εμπλοκής της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων. Η μεγαλύτερη πρόσδεση της Ναυπηγικής Βιομηχανίας με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, οι ανταγωνισμοί γύρω από το λιμάνι του Πειραιά, που το διαχειρίζεται η κινεζική «COSCO», οι κόντρες σε επίπεδο ΝΑΤΟ και ΕΕ για τις υποδομές που συνδέονται με την ανάπτυξη δικτύων τηλεπικοινωνίας, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.

Από το ραντάρ της αμερικανικής ανάλυσης δεν θα μπορούσε να ξεφύγει βέβαια και το λιμάνι του Πειραιά: «Η Κίνα, μέσω της κρατικής COSCO Shipping, ελέγχει επίσης το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, το λιμάνι του Πειραιά, μετά την απόκτηση πλειοψηφικού μεριδίου στο λιμάνι το 2016. Ο Πειραιάς είναι ένας κρίσιμος κόμβος για την Belt and Road Initiative (BRI) του Πεκίνου. Τα συνδυασμένα περιουσιακά στοιχεία ("assets") Πειραιά και Θεσσαλονίκης θα προσθέσουν στον αυξανόμενο ρόλο της Κίνας στα ευρωπαϊκά εμπορικά δίκτυα και στις υποδομές μεταφορών. Τα λιμάνια διευκολύνουν την πρόσβαση σε σερβικά και ουγγρικά σιδηροδρομικά συστήματα, τα οποία, με τη σειρά τους, έλαβαν επίσης σημαντική τεχνική και οικονομική υποστήριξη από κινεζικές εταιρείες».

Μέσα στη δίνη αυτών των άγριων ανταγωνισμών, όπου η ελληνική αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της είναι βουτηγμένα μέχρι το λαιμό, υποδομές στρατηγικής σημασίας, που σε άλλες συνθήκες και με εργατική εξουσία θα μπορούσαν να στηρίξουν καθοριστικά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, γίνονται βορά σε επιχειρηματικά και γεωπολιτικά συμφέροντα και μετατρέπουν τον λαό σε στόχο, σε περίπτωση μιας γενικευμένης κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

ℹ️  Δείτε και Ριζοσπάστη, ΚΟΜΕΠ (συνέντευξη με αφορμή μια επίσκεψη στην Κίνα) - Ο διεθνής ρόλος της Κίνας του Ελισαίου Βαγενά