Η Τούνμπεργκ έτοιμη και για Νόμπελ …έπεται το ΝΑΤΟ!

Η “ακτιβίστρια του κλίματος” Γκρέτα -αφότου έτυχε της στήριξης λόμπι Νορβηγών βουλευτών που φαίνεται να έχουν παράδοση στην επιλογή του νικητή, πλάι στον βρετανό παρουσιαστή και φυσιοδίφη David Attenborough (Ντέιβιντ Άτενμπρο), και τον Π.Ο.Υ μεταξύ των υποψήφιων για το φετινό βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Δε θα μπορούσε να λείπει η –made in CIA, ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια, ενώ στο τέλος της λίστας -σύμφωνα με ανακοινώσεις της τελευταίας στιγμής είναι ο πάπας, η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας της Μιανμάρ που σχηματίστηκε από αντιπάλους του περυσινού πραξικοπήματος και ο υπΕξ του Τουβαλού Σάιμον Κόφε.

Παλιά μου τέχνη κόσκινο

Με δεδομένη την ιστορική διαδρομή και τη θλιβερή κατάληξη του βραβείου, όλα μπορεί κανείς να τα περιμένει κανείς –θυμίζουμε πως πέρσι απορρίφθηκε η υποψηφιότητα  των Κουβανών γιατρών της μπριγάδας Henry Reeve– παρά τη μάχη που δόθηκε σε πολιτικό επίπεδο, με τις 100άδες χιλιάδες υπογραφές αλληλεγγύης και δρώμενα στήριξης στον διεθνιστικό αγώνα του νησιού της επανάστασης, με πάνω από 200.000 από Ελλάδα.

Από την πλευρά της η Κούβα δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην αναμενόμενη απόρριψη της υποψηφιότητας Henry Reeve (ούτε καν για το ότι δεν έγινε καν μνεία του ρόλου της μπριγάδας από την ξεδιάντροπη επιτροπή απονομής).

Ειδικά στη διάρκεια της πανδημίας του η φιλοδοξία να ζήσουμε σε έναν κόσμο ειρήνης είναι, μακράν, ένας στόχος για τον οποίο αγωνίζεται η ανθρωπότητα, με τα ιδρύματα που “επιβραβεύουν” αυτό το όνειρο να το κάνουν χειραγωγημένα από πολιτικά συμφέροντα και υποκειμενικούς παράγοντες, αντίθετα –κυριολεκτικά στην αντίπερα όχθη σ΄ότι αφορά την πραγματική ειρήνη, με αποφάσεις που έβλαψαν διαχρονικά την έννοια και την ουσία της έξω από το πνεύμα της παγκόσμια έγκρισης των λαών

Θυμίζουμε πως στην ταξιαρχία Henry Reeve αποδόθηκε η μεγάλη τιμή απονομής Βραβείων Ειρήνης των Λαών (People’s Peace Awards), τα οποία επικυρώθηκαν από τις υπογραφές περισσότερων από εκατό οργανισμών, ακόμη και 40.000 στο στόμα του λύκου –στις ίδιες  τις ΗΠΑ.

Καμιά σχέση με όλ΄αυτά το επιχείρημα –ιδεολόγημα, βάσει του οποίου απονεμήθηκαν το Νόμπελ Ειρήνης του 2021, στους δημοσιογράφους Dmitry Muratov και María Ressa Ρωσικής υπηκοότητας και από τις Φιλιππίνες αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τη δήλωση, «βραβεύτηκαν για τις προσπάθειές τους να διασφαλίσουν την ελευθερία της έκφρασης» -με προφανή τη χειραγώγηση και το ανακριβές …«για το έργο τους στην ελευθερία του Τύπου και ως καταγγελία των καταχρήσεων εξουσίας σε Φιλιππίνες και Ρωσία, αντίστοιχα».
Η κριτική επιτροπή αναγνώρισε τον «θαρραλέο αγώνα» τους για «υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης» στις χώρες τους, σύμφωνα με τον πρόεδρο της, Berit Reiss-Andersen.

Ο Ντμίτρι Μουράτοφ είναι συνιδρυτής της δήθεν «ανεξάρτητης» ρωσικής ημερήσιας εφημερίδας Novaja Gazeta και η Μαρία Ρέσα επικεφαλής του γνωστού CNN σε δύο πρωτεύουσες της Νοτιοανατολικής Ασίας (Μανίλα και Τζακάρτα) καθώς και στο πρακτορείο Τύπου Rappler, που πληρώνεται κανονικά από το εξωτερικό, κυρίως από την αμερικανική οργάνωση National Endowment for Democracy –NED. Το κοινό και στις δύο περιπτώσεις, η ύπαρξη μιας σκοτεινής χρηματοδότησης για τους σκοπούς τους από την αμερικάνικη Agency for International Development USAID.

Όπως αναφέρουν ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters κλπ «πρόθυμοι», όλα γίνονται δημοκρατικά, «ηθικά» κι «αγγελικά πλασμένα»: «Οι πάντες -Χιλιάδες άνθρωποι, από μέλη κοινοβουλίων σε όλο τον κόσμο έως πρώην βραβευθέντες, μπορούν να προτείνουν υποψηφίους» με την Νορβηγική Επιτροπή «να μην  σχολιάζει τις υποψηφιότητες, κρατώντας μυστικά για 50 χρόνια τα ονόματα όσων υποβάλλουν προτάσεις καθώς και των υποψηφίων που δεν βραβεύθηκαν».
Ωστόσο, οι νορβηγοί βουλευτές επιλέγουν να αποκαλύψουν τα ονόματα που προτείνουν.

Ο 95χρονος Άτενμπρο είναι περισσότερο γνωστός για σειρές ντοκιμαντέρ φυσικής ιστορίας, όπως τα Life on Earth και The Blue Planet.

Προτάθηκε μαζί με τη Διακυβερνητική Πλατφόρμα Επιστήμης και Πολιτικής για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστημάτων (IPBES), η οποία αξιολογεί την κατάσταση της βιοποικιλότητας παγκοσμίως για τους αξιωματούχους χάραξης πολιτικής.

Βουλευτής του Πράσινου Κόμματος πρότεινε τη Σουηδή Γκρέτα Τούνμπεργκ, της οποίας η εξέλιξη μέσω ΜΜΕ και ΜΚΔ από σε ηγετική προσωπικότητα της παγκοσμίας εκστρατείας για το κλίμα την έχει καταστήσει και άλλες φορές υποψήφια τα τελευταία χρόνια μαζί με το κίνημα Fridays for Future που ξεκίνησε.

Ο πάπας Φραγκίσκος προτάθηκε «για τις προσπάθειές του να επιλύσει την κλιματική κρίση καθώς και για το έργο του για την ειρήνη και τη συμφιλίωση», από τον Νταγκ Ίνγκε Ουλστάιν, πρώην υπουργό για τη διεθνή ανάπτυξη, ο υπΕξωτερικών του Τουβαλού «για το έργο του σχετικά με την ανάδειξη του ζητήματος της κλιματικής αλλαγής» και ο Π.Ο.Υ. γιατί «η πανδημία του κορονοϊού βρίσκεται στο επίκεντρο των ανησυχιών ολόκληρου του κόσμου εδώ και δύο χρόνια και ο διεθνής οργανισμός που έχει επιφορτιστεί με την αντιμετώπισή του, δε γίνεται να μην είναι και πάλι μεταξύ των υποψηφιοτήτων».

Η γνωστή και μη εξαιρετέα εξόριστη ηγέτιδα της αντιπολίτευσης της Λευκορωσίας Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια προτάθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά για το «θαρραλέο, ακούραστο και ειρηνικό της έργο», ενώ άλλες υποψηφιότητες που αποκαλύφθηκαν περιλαμβάνουν το ΝΑΤΟ (!!! –είχε προταθεί και πέρσι)  τον φυλακισμένο Ρώσο αντιφρονούντα Αλεξέι Ναβάλνι, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Χάγη, -προφανώς για τις γνωστές του υπηρεσίες στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την Chelsea Manning (σσ. μάρτυρας που διέρρευσε μέσω της πλατφόρμας WikiLeaks, απόρρητα έγγραφα του αμερικανικού στρατού για τον πόλεμο στο Ιράκ), την οργάνωση παροχής βοήθειας CARE, την Ιρανο-Αμερικανίδα δημοσιογράφο –αναφέρεται ως «ακτιβίστρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Μασίχ Αλινετζάντ (σσ. παρουσιάστρια και παραγωγός για το Voice of America κά άλλα αμερικάνικα ΜΜΕ), το Αρκτικό Συμβούλιο κλπ.
Μέχρι τον Οκτώβρη που θα ανακοινωθούν οι νικητές, πολλά θα δουν τα μάτια μας…

Άσφαιρα πυρά με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και την «πράσινη» ανάπτυξη

Αυτές τις μέρες και πάλι στο προσκήνιο από μπαράζ των αστικών ΜΜΕ (και ΜΚΔ) το «φαινόμενο» Greta Thunberg (Γκρέτα Τιντίν Ελεονόρα Έρνμαν Τούνμπεργκ), με τις γνωστές πλέον κορώνες «Παίζετε θέατρο»!, «παίζετε με την πολιτική, παίζετε με τα λόγια, παίζετε με το μέλλον μας»!
Απαγγέλλοντας μάλιστα και κατηγορητήριο αρχής γενομένης, την 1η Ιουλίου στη Βιέννη, «στους ηγέτες των πλουσιότερων χωρών του κόσμου», αρκετοί από τους οποίους βρίσκονταν μάλιστα σε απόσταση λίγων μέτρων από αυτήν, δεν αφήνει –λένε τα δημοσιεύματα «κανένα περιθώριο για αυταπάτες»…

(…)
Αυτοί που κυβερνάνε τον κόσμο δεν είχαν ποτέ και ούτε πρόκειται να έχουν την παραμικρή διάθεση να αντιμετωπίσουν την κλιματική καταστροφή σαν μια κατακλυσμική κρίση που απειλεί, όσο καμιά άλλη στο παρελθόν, την ίδια την ανθρωπότητα και τον πλανήτη μας!
Όμως, όπως πάντα, η Γκρέτα δεν περιορίζεται να καυτηριάσει τον κυνισμό και την υποκρισία αυτών που μας κυβερνούν. Πάει πιο μακριά, χτυπάει το πρόβλημα στη ρίζα του όταν καταγγέλλει ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εκμεταλλευτούν κι αυτήν ακόμα την καλπάζουσα κλιματική αλλαγή «για να κερδίσουν ψήφους, δημοσιότητα, πόντους στα χρηματιστήρια ή την επόμενη καλοπληρωμένη θέση σε κάποια εταιρεία ή σε ένα λόμπι συμφερόντων».
Όπως πάντα, έτσι λοιπόν και τώρα, η Γκρέτα δεν μάσησε τα λόγια της. Όμως, τονίζοντας αυτή τη φορά ότι «σας βαρεθήκαμε» και κυρίως, ότι «το σόου τελείωσε» (sic!!), η Γκρέτα μας, καλεί τον καθένα προσωπικά «να εμπιστευόμαστε πια τιποτ’ άλλο από εμάς τους ίδιους», δηλαδή να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας…
(πως;)
Ραντεβού λοιπόν τον προσεχή Οκτώβρη στους δρόμους και στις πλατείες όλου του κόσμου για την παγκόσμια κινητοποίηση ενάντια στην κλιματική αλλαγή, που θα πρέπει να γίνει όλο και πιο μαζική, όλο και πιο ριζοσπαστική. Εξάλλου, αν όχι τώρα, πότε;

Το Show δεν τελείωσε!

Σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την -υποτιθέμενη «πράσινη» ανάπτυξη συντονισμένα πάνε να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας, "μαϊντανοί «προστασίας» του περιβάλλοντος" «πράσινοι» επιχειρηματίες, MKO (Μη–Κυβερνητική-Οργάνωση) προεξεχούσης της Γκρίνπις – Greenpeace, το «βασιλικής» καταγωγής WWF ο «πράσινος» Γκορμπατσόφ (τελευταία εν είδει φαντάσματος) , μη Κυβερνητικές που τα παίρνουν κανονικά από τη CIA, το απεμπλουτισμένο ουράνιο που κάνει καλό στην υγεία! (και στην τσέπη…) –μεταξύ αυτών το «φαινόμενο» ενός χαρισματικού κοριτσιού της Thunberg, που «από το πουθενά ξεκίνησε τη δράση της (λένε…) τον Αύγουστο του 2018, όταν «επίμονα» (στα 15 της χρόνια!!) «διαμαρτυρόταν για το κλίμα (;;) έξω από το σουηδικό κοινοβούλιο στη Στοκχόλμη» και «προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης» και χειραγωγείται κανονικά μέχρι σήμερα από σπόνσορες και media.
Λέγοντας μισές αλήθειες, μέσα από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα –που προφανώς βγάζουν στον αέρα ειδικά επιτελεία της λεγόμενης κοινωνικής δικτύωσης, όπως πχ το (από 2-Ιούλη) αύριο συμπληρώνονται 150 βδομάδες από τότε που αρχίσαμε τις σχολικές απεργίες για το κλίμα, υποστηρίζοντας πως «όλο αυτό το διάστημα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν αφυπνιστεί για την κλιματική και οικολογική κρίση, ασκώντας περισσότερη πίεση στους ανθρώπους της εξουσίας»... τελικά, η δημόσια πίεση ήταν πολύ μεγάλη, (κλπ. κλπ)

«Κλιματική απεργία» στη Λωζάνη –διακρίνεται και η Thunberg

🆘 Ο κίνδυνος από αυτές –τις φαινομενικά αθώες πρακτικές, έχει να κάνει με αρκετούς παράγοντες με κυριότερο τη χρήση μια αριστερίζουσας γλώσσας –αποδεκτής από ευρεία στρώματα και ειδικά νεολαία με χαμηλό ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο.
Στο παραπάνω  -όπου μιλάνε για 150 βδομάδες –δλδ ~3 χρόνια σχολικές απεργίες για το κλίμα! σε παγκόσμιο επίπεδο, στην Ελλάδα προβάλλεται και προσυπογράφεται από το «ελληνικό δίκτυο φίλοι της φύσης| naturefriends greece», αναφέρεται (εγκαλώντας τους «παγκόσμιους ηγέτες»:

• Υποκρίνεστε ότι αναλαμβάνετε ευθύνες. Ότι ενεργείτε ως σωτήρες καθώς προσπαθήσατε να μας πείσετε ότι παίρνετε την κατάσταση στα χέρια σας, ενώ η απόσταση ανάμεσα στα λόγια και τα έργα γίνεται ολοένα και πιο μεγάλη. Και, καθώς, καταφέρνετε και σχεδόν την γλιτώνετε.
• Αλλά, ας είμαστε ξεκάθαροι – Αυτό που κάνετε δεν έχει σχέση με δράση κατά της κλιματικής αλλαγής ή με δράση απέναντι σε μία επείγουσα κατάσταση. Ποτέ δεν ήταν. Πρόκειται για επικοινωνιακή τακτική που είναι μεταμφιεσμένη σε πολιτική.
• Υποκρίνεστε ότι νοιάζεστε για την φύση και τη βιοποικιλότητα, ενώ ο κόσμος χάνει ένα δάσος μεγέθους ποδοσφαιρικού γηπέδου, κάθε δευτερόλεπτο.
• Αν απέδειξε κάτι η πανδημία είναι ότι το κλίμα και τα οικολογικά θέματα δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ ως επείγουσες καταστάσεις.
• Η κλιματική κρίση αντιμετωπίζεται σήμερα – στην καλύτερη περίπτωση – μόνον ως επιχειρηματική ευκαιρία για τη δημιουργία πράσινων θέσεων απασχόλησης, πράσινων επιχειρήσεων και τεχνολογιών.
• Καθώς η πανδημία προχωρούσε δεν είπατε «αυτή θα ωφελήσει τη βιομηχανία κατασκευής μασκών» ή «αυτή θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στα νοσοκομεία και στο σύστημα υγείας».

Πηγαίνοντας στο «δια ταύτα», ακούγονται διάφορα από αντιφατικά, ως δευτερεύοντα και ασήμαντα του είδους «προσποιείστε ότι αλλάζετε και ότι ακούτε τους νέους ανθρώπους, ενώ συνεχίζετε σχεδόν όπως και πριν» (σσ. λες και το θέμα είναι η ηλικία όσων βρίσκονται στα κέντα αποφάσεων) εγκλωβίζεστε σε μία μελλοντική, κοινή αγροτική πολιτική που θα κάνει αδύνατη την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού, (σσ. Πεδίο νέας κερδοφορίας για τα μονοπώλια) …καλωσορίζουμε κάθε προσπάθεια που διασφαλίζει το μέλλον και τις παρούσες συνθήκες διαβίωσης (;;), υποκρίνεστε ότι αντιμετωπίζετε σοβαρά την επιστήμη λέγοντας «η επιστήμη επιστρέφει», ενώ διοργανώνετε συναντήσεις κορυφής για το κλίμα, δίχως να καλείτε να μιλήσει ούτε έναν επιστήμονα κλιματολόγο (σσ. σαν οι «κλιματολόγοι» να είναι ουδέτεροι πολιτικά ή στην υπηρεσία της λαϊκής οικογένειας)... μπορείτε και θα συνεχίσετε να υποκρίνεστε. Αλλά, τόσο η φύση όσο και η φυσική δεν θα ξεγελαστούν. Η φύση και η φυσική δεν διασκεδάζουν, ούτε παρασύρονται!
Φυσικά οι όροι ιμπεριαλισμός-καπιταλισμός, μέσα παραγωγής και ιδιοκτησία τους «κλειδιά οικονομίας» κλπ. αποτελούν ξένη (και αποδιοπομπαία) γλώσσα.

Η Greta Thunberg, στο ιστιοφόρο του πρίγκηπα του Μονακό με σπόνσορα την BMW καλεί στον αγώνα για την κλιματική αλλαγή

Ο πραγματικός  χαρακτήρας του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου «Πράσινου New Deal»

Για να μην πάμε μακριά: στις 17 Μάη έγινε συζήτηση στην ελληνική βουλή για τη διαμόρφωση Ελληνικού Κλιματικού Νόμου (ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία του αντίστοιχου ευρωπαϊκού, που συνιστά το νομικό πλαίσιο για την εφαρμογή των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας), με τη διαμόρφωση όρων ικανοποιητικής κερδοφορίας των μεγάλων ομίλων για νέες επενδύσεις στον τομέα της «πράσινης ενέργειας» και άλλους κλάδους της οικονομίας (όπου σημειωτέον θα κατευθυνθούν και οι πόροι του –από την τσέπη των λαών, Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ .

Προβάλλοντας πως διέξοδος στην κοινωνική αδικία και τα σημερινά αδιέξοδα είναι ο «πράσινος» καπιταλισμός, ο οποίος είναι τάχα κοινωνικά δίκαιος και φιλικός στο περιβάλλον μπορεί να προσφέρει μια καλύτερη ζωή.
Σε ένα σύστημα που τα πάντα καθορίζονται με βάση το κέρδος των λίγων, που οι κοινωνικές ανάγκες μπαίνουν στο περιθώριο ή καταπατούνται, το περιβάλλον παντού και πάντα, θα αποτελεί ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο  (όπως είπε ο ΓΓ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας «σε λίγο θα βάλετε ανεμογεννήτριες και στην Ακρόπολη, αφού εκεί στο βράχο της Ακρόπολης έχει δυνατούς αέρηδες… ελπίζω βέβαια, να μη σας δίνουμε ιδέες …)

Η ΕΕ και όλος ο καπιταλιστικός κόσμος, εφεύρε το λεγόμενο «χρηματιστήριο εκπομπών ρύπων», το «εμπόριο ρύπων» και τη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει», δηλαδή τη δυνατότητα των μονοπωλίων να προχωρούν σε ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος… αρκεί να «πληρώνουν»!
Παράλληλα αποθεώνουν τη λογική του κόστους – οφέλους και τους πετσοκομμένους κρατικούς προϋπολογισμούς σε βάρος των λαϊκών αναγκών, αφού θεωρούν «μη επιλέξιμα» τα αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικά έργα στη δασοπυρόσβεση και τη δασοπροστασία, την προστασία των υδάτινων πόρων, αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα το νερό.

Η λύση βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη, κατεύθυνση, στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα, με κατεύθυνση τον πραγματικό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο και το σύστημά του, με στρατηγικές και πρακτική δράση σε μια νέα συνολικά κοινωνική οργάνωση, η οποία έχει διδαχθεί από το παρελθόν και τα λάθη της, το σοσιαλισμό, με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της κοινωνικοποιημένης παραγωγής και υπηρεσιών, με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο