Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Jenin. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Jenin. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

30 Ιανουαρίου 2025

Jenin, Jenin 2002 -2024 __Ὤδινεν ὄρος, εἶτα μῦν ἀπέτεκεν

Η Τζενίν (Jinīn) είναι μια πόλη στο κράτος της Παλαιστίνης στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη και αποτελεί σημαντικό κέντρο για τις γύρω πόλεις. Τέθηκε υπό ισραηλινή κατοχή το 1967 και υπό τη διοίκηση της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής ως Περιοχή Α της Δυτικής Όχθης, ενός παλαιστινιακού θύλακα, το 1995, σήμερα …»μύλος»

Τα απαγορευμένα ντοκιμαντέρ

Το Jenin, Jenin (1) είναι μια ταινία του Mohammed Bakri __εξέχοντα Παλαιστίνιο ηθοποιό και σκηνοθέτη, όμως Ισραηλινό πολίτη, προκειμένου να απεικονίσει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Παλαιστινιακή αλήθεια» για τη «Μάχη της Τζενίν», μια σύγκρουση μεταξύ των Ισραηλινών ιμπεριαλιστών και των Παλαιστίνιων τον Απρίλιο του 2002. Ο Bakri με τα 21 βραβεία + 6 υποψηφιότητες είναι επίσης γνωστός για τις ταινίες Min Yum Mahrucht _Blackness (μικρού μήκους) Zahara κά

STUDIO new star art cinema
           Φόντο_υπόθεση

Ένα μήνα αφότου 18 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν σε δύο ξεχωριστές επιθέσεις και λίγες μέρες μετά από μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στη Νετάνια που σκότωσε 30 και τραυμάτισε 140, οι Ισραηλινές Δυνάμεις κάλεσαν 30.000 έφεδρους και ξεκίνησαν την Επιχείρηση Defensive Shield _Αμυντική Ασπίδα. _Εβραϊκά Mīvtzāh ōmat Māgēn
σσ. Πρόκειται για ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση του 2002 στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Intifada. Διήρκεσε λίγο περισσότερο από ένα μήνα, και ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση στη Δυτική Όχθη από την έναρξη της ισραηλινής κατοχής το 1967. Ξεκίνησε με ισραηλινή εισβολή στη Ραμάλα, όπου ο Γιάσερ Αραφάτ τέθηκε υπό πολιορκία στο σπίτι του. Ακολούθησαν διαδοχικές εισβολές στις έξι μεγαλύτερες πόλεις της Δυτικής Όχθης και στις γύρω περιοχές. Ο ισραηλινός στρατός μετακόμισε στην Τουλκάρμ και την Καλκιλιά την 1η Απριλίου, στη Βηθλεέμ στις 2 και στις Τζενίν και Ναμπλούς στις 3. Από τις 3 έως τις 21 Απριλίου, οι ισραηλινές δυνάμεις επέβαλαν αυστηρές απαγορεύσεις κυκλοφορίας στους άμαχους Παλαιστινιακούς πληθυσμούς στη Δυτική Όχθη και περιόρισαν τις μετακινήσεις διεθνούς προσωπικού, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης εισόδου σε ανθρωπιστικό και ιατρικό προσωπικό, καθώς και σε παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε δημοσιογράφους. Τον Μάιο του 2002, τα ισραηλινά στρατεύματα αποσύρθηκαν από τις παλαιστινιακές πόλεις στη Δυτική Όχθη, ενώ διατηρούσαν κλοιούς στρατευμάτων γύρω και συνέχισαν επίσης να πραγματοποιούν επιδρομές σε περιοχές που κατοικούνταν από Παλαιστίνιους. Η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το θέμα αναφέρει: (…) "Οι μαχητές έβαζαν σε κίνδυνο τους αμάχους. Μεγάλο μέρος των μαχών κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Αμυντικής Ασπίδας έλαβε χώρα σε περιοχές πυκνοκατοικημένες και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν βαριά όπλα"

Κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης τον Απρίλιο του 2002, οι ιμπεριαλιστές –σφαγείς (σσ. που αυτοαποκαλούνται Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις _IDF) εισέβαλαν σε στρατόπεδο Παλαιστινίων προσφύγων στη Τζενίν. Ο ισραηλινός στρατός αρνήθηκε να επιτρέψει σε δημοσιογράφους και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εισέλθουν στον καταυλισμό για «λόγους ασφαλείας» κατά τη διάρκεια των μαχών, οδηγώντας σε έναν γρήγορο κύκλο φημών ότι είχε συμβεί σφαγή. Η Τζενίν παρέμεινε σφραγισμένη για μέρες μετά την εισβολή. Ιστορίες αμάχων που θάβονταν ζωντανοί στα σπίτια τους καθώς κατεδαφίζονταν, και κτίρια που σιγόκαιαν καλύπτοντας διαλυμένα σώματα, εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο. Διάφοροι αριθμοί κυκλοφόρησαν, ένας ανώτερος Παλαιστίνιος αξιωματούχος κατηγόρησε το Ισραήλ για σφαγή περισσότερων από 500 στον καταυλισμό. Η διερευνητική αποστολή του ΟΗΕ δεν επετράπη από τους Ισραηλινούς να εισέλθει στην Τζενίν…

Προτού συνεχίσουμε __
Καταλυτικός πάντα ο ρόλος και της 7ης τέχνης στα ιστορικά γεγονότα
Κάποιες βάζουν το λιθαράκι τους στην δίκαιη υπόθεση του Παλαιστινιακού λαού, κάποιες είναι “αδιάφορες” και αρκετές παρελκυστικές… (για την συγκεκριμένη, βάλτε τα ταξικά σας γυαλιά και αποφασίστε)
                                 
            _________________________

Σε ότι μας αφορά δίκαιη υπόθεση του Παλαιστινιακού λαού σημαίνει

·        Δημ. Κουτσούμπα
Για την πολεμική σύγκρουση Ισραήλ – Παλαιστίνης και τις εξελίξεις στην περιοχή

·        ΚΝΕ_Κομμουνιστικές Νεολαίες: Κοινή Ανακοίνωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

·        ΚΚΕ: Για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από την Ελληνική Δημοκρατία

·        Μόνη λύση ο τερματισμός της ισραηλινής κατοχής και η αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους!

Δείτε και
Forgiveness _Συγχώρεση του Udi Aloni

 

Jenin _συνέχεια
Ο Μπάκρι συμμετείχε σε μια μη βίαιη διαδήλωση σε ένα σημείο ελέγχου κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ και σοκαρίστηκε όταν Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβόλησαν εν ψυχρώ κατά του πλήθους, τραυματίζοντας και έναν συνάδελφο ηθοποιό που στεκόταν δίπλα του. Αυτή η εμπειρία τον ενέπνευσε να μπει κρυφά στην Τζενίν με μια κάμερα και να ρωτήσει τους κατοίκους, «Τι συνέβη;» Το αποτέλεσμα ήταν το ντοκιμαντέρ Τζενίν Τζενίν, με μια σειρά από μαρτυρίες που υποδηλώνουν ότι είχε όντως συμβεί σφαγή. Ο Bakri έδωσε φωνή στην προοπτική των Παλαιστινίων που δεν θα έφτανε στα μέσα ενημέρωσης λόγω της σφράγισης της πόλης. Αλλά δεν κατάφερε (λόγω άρνησης) να πάρει συνέντευξη από Ισραηλινούς αξιωματούχους για την ταινία.

Οι έρευνες του περίφημου Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (που μόνιμα μιλάει για άμυνα του Ισραήλ) δεν βρήκαν «κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει ισχυρισμούς για σφαγές ή μεγάλης κλίμακας εξωδικαστικές εκτελέσεις από τον Ισραηλινό Στρατό στον προσφυγικό καταυλισμό Τζενίν», αν και ανέφεραν ότι «οι ισραηλινές δυνάμεις διέπραξαν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, μερικές εκ πρώτης όψεως ως εγκλήματα πολέμου». Η κατηγορία για εγκλήματα πολέμου επαναλήφθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία. Κατά τη διάρκεια των μαχών στην Τζενίν, Παλαιστίνιοι εκπρόσωποι, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ξένοι δημοσιογράφοι κατηγόρησαν το Ισραήλ ότι διεξήγαγε σφαγή πολιτών. Ισραηλινά στοιχεία αναφέρουν ότι μόνο 53-56 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης, και προφανώς περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς υποπτεύονται ότι ήταν ένοπλοι μαχητές. Το Ισραήλ συμφωνεί ότι περίπου 50 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, αλλά περιγράφει το γεγονός ως μάχη και κατηγορεί τους άμαχους για τους θανάτους γιατί …βρέθηκαν σε κοντινή απόσταση, ενώ ανέφεραν πω 23 Ισραηλινοί στρατιώτες πέθαναν.

Ο τίτλος της ταινίας αναφερόταν στους Παλαιστίνιους οδηγούς ταξί που φώναζαν "Ramallah, Ramallah, Ramallah" ή "Jenin! Jenin!" σε Παλαιστίνιους εργάτες και ταξιδιώτες που κινούνται μέσω ισραηλινών σημείων ελέγχου. Ο Bakri αφιέρωσε την ταινία στον παραγωγό της, Iyad Samoudi, ο οποίος σκοτώθηκε από Ισραηλινούς στρατιώτες, στο al-Yamun στο Κυβερνείο Jenin της Δυτικής Όχθης, λίγο μετά το τέλος των γυρισμάτων. Το IDF (στρατός του Ισραήλ) ανακοίνωσε ότι ο Samoudi ήταν ένοπλο μέλος των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων al-Aqsa.

Περιεχόμενο

Η ταινία δεν έχει αφηγητή ή guide και αποτελείται μόνο από συνεντεύξεις με τους κατοίκους της Τζενίν που επιμελήθηκε ο παραγωγός.

Αμφισβήτηση_Επίσημες θέσεις

Μετά από μερικές προβολές, η ταινία απαγορεύτηκε από το Ισραηλινό Συμβούλιο Αξιολόγησης Ταινιών ως συκοφαντική που μπορεί να προσβάλει το κοινό. Σε απάντηση, ο Bakri κατήγγειλε την απαγόρευση  προβολή ενός ντοκιμαντέρ χωρίς μυθοπλασία και πήγε δικαστικά. Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημά με δήλωση ότι ανεξάρτητα από τον ισχυρισμό, δεν υπάρχει νομική βάση για να αρνηθεί την προβολή του The Road to Jenin. Οι κινηματογράφοι πάντως του Τελ Αβίβ και της Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ παρουσίασαν την ταινία του Μπάκρι παρά την απαγόρευση.

Ο Μπακρί πήγε την απαγόρευση στο δικαστήριο και το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ ανέτρεψε την απόφαση. Σύμφωνα με τη δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου: «Το γεγονός ότι η ταινία περιλαμβάνει ψέματα δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την απαγόρευση», άφησε να εννοηθεί ότι εναπόκειται στους θεατές να ερμηνεύσουν αυτό που βλέπουν, παραθέτοντας το απόφθεγμα του Μωυσή Μαϊμωνίδη (Ραμπάμ) Σεφαρδίτη Εβραίου φιλόσοφου και συγγραφέα, «με διάνοια θα διακρίνει τον άνθρωπο, μεταξύ της αλήθειας και του ψεύδους" και επιβεβαίωσε εκ νέου την κατάργηση της απαγόρευσης, δηλώνοντας ότι η κινηματογραφική επιτροπή δεν έχει «το μονοπώλιο της αλήθειας». Αν και το Ανώτατο Δικαστήριο περιέγραψε την ταινία ως «προπαγανδιστικό ψέμα», η απόφαση επιβεβαίωσε ότι η επιλογή να μην εμφανιστούν «και οι δύο πλευρές» μιας ιστορίας δεν αποτελεί λόγο για λογοκρισία.

Μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση: Πέντε Ισραηλινοί έφεδροι στρατιώτες που υπηρέτησαν στη Τζενίν κατέθεσαν μήνυση το 2002 κατά του Μπακρί για συκοφαντική δυσφήμιση διότι «η ταινία είχε βλάψει τα καλά τους ονόματα», αλλά οι ενάγοντες δεν αναφέρθηκαν σ΄αυτήν. Η δικαστής απέρριψε την υπόθεση, κρίνοντας ότι, ενώ η ταινία συκοφάντησε στην πραγματικότητα Ισραηλινούς στρατιώτες, οι πέντε Ισραηλινοί στρατιώτες δεν συκοφαντήθηκαν προσωπικά και, επομένως, δεν είχαν δικαίωμα να κάνουν μήνυση λέγοντας στην ετυμηγορία της ότι ο Bakri δεν είχε δείξει «καλή πίστη», δεν είχε προσκομίσει μάρτυρες και δεν είχε αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι οι κατηγορίες του υποστηρίχθηκαν από αναφορές από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δημόσιοι κριτικοί: Ο Δρ Ντέιβιντ Ζάνγκεν, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής ιατρικός αξιωματικός του IDF στην Τζενίν κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Αμυντικής Ασπίδας (Επικεφαλής Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Hadassah στην Ιερουσαλήμ) εξέδωσε μια δημόσια δήλωση με τίτλο «Επτά ψέματα για την Τζενίν», όπου ανέφερε 7 αποκλίσεις που ήλπιζε να θέσει μπροστά στους θεατές. Υποστήριξε ότι ο Μπάκρι έχει «κάνει επιδέξια μια ωμή, αν και καλοδουλεμένη, χειραγώγηση» που είναι δύσκολο να μην παρασυρθεί στη δημιουργημένη παραμορφωμένη εικόνα και ότι ήταν έκπληκτος που το κοινό δεν ήταν πρόθυμο να ακούσει τις δικές του αιτιάσεις, που είχε βρεθεί «φυσικά» εκεί. Η έκδοση της ταινίας που διανεμήθηκε στην αγγλική γλώσσα έχει τροποποιηθεί από την αρχική και ορισμένες από τις προβληματικές σκηνές που επεσήμανε ο Zangen παραλείφθηκαν.

Οι συνήγοροι του Mohammad Bakri υποστήριξαν ότι «η σημασία αυτής της υπόθεσης ξεπερνά τον Bakri ως άτομο», που ισοδυναμεί με καταστολή της παλαιστινιακής αυτοέκφρασης. Η κύρια γραμμή άμυνας για τον Bakri και την ταινία του είναι ότι, όπως διαπίστωσε το Ανώτατο Δικαστήριο, η επιλογή να μην εμφανιστούν «και οι δύο πλευρές» μιας ιστορίας δεν αποτελεί λόγο για λογοκρισία. Ο δικηγόρος του είπε στη Haaretz, "Ο Bakri δεν λέει τίποτα σε αυτήν την ταινία. Οι άνθρωποι που μιλάνε είναι αυτοί που κινηματογράφησε. Έτσι οι κάτοικοι του προσφυγικού καταυλισμού λένε πράγματα που άλλοτε είναι αληθινά και άλλοτε όχι. Είναι μια ταινία που αντικατοπτρίζει την υποκειμενική κατανόηση των ομιλητών» (…) «Για την καλλιτεχνική του ακεραιότητα και την εστίασή του στις εμπειρίες και τις αφηγήσεις των συμπατριωτών του Παλαιστινίων, ο Mohammad Bakri αντιμετωπίζει την πιθανότητα οικονομικής καταστροφής ενόψει ψευδών νομικών κατηγοριών και αμφίβολων αξιώσεων συκοφαντικής δυσφήμισης». Ένα σημαντικό στοιχείο του επιχειρήματος για την υπεράσπιση στους πιο πρόσφατους ισχυρισμούς είναι ότι κανένας από τους ενάγοντες, ο Ofer Ben-Natan, ο Doron Keidar, ο Nir Oshri, ο Adam Arbiv και ο Yonatan Van-Kaspel, δεν αναφέρονται ονομαστικά ούτε εμφανίζονται στην ταινία.
Ακολούθησε 2η μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και απαγόρευση, τον Νοέμβριο του 2016 _να μη σας κουράζουμε περισσότερο έτσι κι αλλιώς για την τέχνη δεν αποφασίζουν τα δικαστήρια. Απλά αναφερθήκαμε αναλυτικά στο παρασκήνιο, σαν σημείο γραφής. _για την ιστορία το 2021, το δικαστήριο αποδέχθηκε την αξίωση για συκοφαντική δυσφήμιση και αποκατέστησε την απαγόρευση της ταινίας. Ο Bakri διατάχθηκε να καταβάλει 175.000 NIS ως αποζημίωση στον ενάγοντα καθώς και 50.000 NIS σε νομικά έξοδα.

Βραβεία και υποψηφιότητες

Το Jenin, Jenin τιμήθηκε με την Καλύτερη Ταινία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Καρχηδόνας το 2002 στην Τύνιδα και το 2003 με το Διεθνές Βραβείο για Μεσογειακό Ντοκιμαντέρ Κινηματογράφου και Ρεπορτάζ.  

Jenin, Jenin (2)

Ο Mohammad Bakri επισκέπτεται ξανά τον προσφυγικό καταυλισμό Τζενίν, αναλογιζόμενος την καταστροφή που προκλήθηκε από τη νέα στρατιωτική εισβολή του Ισραήλ το 2023. Βασισμένη στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ του 2002, αυτή η νέα ταινία αποτυπώνει τον συνεχιζόμενο αγώνα των κατοίκων του στρατοπέδου καθώς αφηγούνται τις εμπειρίες τους από καταστροφή, τις απώλειες και την αντίσταση. Χωρισμένο σε τέσσερα μέρη, το ντοκιμαντέρ ξεκινά με την επανεξέταση των γεγονότων του «Jenin, Jenin», και ακολουθεί μια εξερεύνηση των νομικών προκλήσεων, που ήδη αναφέραμε και αντιμετωπίζει ο Bakri για πάνω από δύο δεκαετίες. Η τρίτη ενότητα παρουσιάζει μια χλιαρή ιστορική επισκόπηση της παλαιστινιακής προσφυγικής κρίσης από το 1948.

Το τελευταίο τμήμα - εστιάζοντας στις μαρτυρίες όσων υπέμειναν στην τελευταία στρατιωτική επίθεση - αποκαλύπτει το προσωπικό τίμημα της συνεχούς σύγκρουσης. Η ενσυναίσθητη σκηνοθεσία του επιτρέπει σε αυτές τις φωνές να αναδυθούν με αφιλτράριστη συναισθηματική δύναμη, ρίχνοντας φως στην επιμονή της ταλαιπωρίας υπό την κατοχή. Ενώ η ταινία έρχεται αντιμέτωπη με δύσκολες αλήθειες, χρησιμεύει _κατά Bakri, ως ουσιαστική προοπτική σε μια σύγκρουση που πολύ συχνά φαίνεται μέσα από έναν μόνο φακό. Το «Janin Jenin» προκαλεί το κοινό να εξετάσει τις βαθύτερες, ανθρώπινες επιπτώσεις ενός διαρκούς πολιτικού αγώνα.

JΕΝΙΝ JENIN & JANIN JENIN _ πρώτη προβολή στην Ελλάδα __30-Ιαν-2025 18:00 STUDIO new star art cinema _Σταυροπούλου 33 και Σπάρτης, Αθήνα __ 210 8640054, E-mail: newstarcine@gmail.com __Ακολούθησε συζήτηση με τον σκηνοθέτη


Καταιγίδα «Janin Jenin 2024»
Δεν είμαστε πια σε δημοκρατία (
sic!!)

Στο Τελ Αβίβ, η προβολή της ταινίας του Mohammad Bakri απαγορεύτηκε χωρίς δικαστική απόφαση και στη Χάιφα το παράρτημα του κόμματος Hadash όπου είχε προγραμματιστεί μια προβολή έκλεισε. Σε μια εποχή που ο Ben-Gvir είναι επικεφαλής της αστυνομίας, γίνεται μια προσπάθεια να αποτραπεί η έκθεση των πολιτών σε άλλες απόψεις

Πρέπει να διαγράψουμε εκείνο το μέρος του εγκεφάλου μας που εξακολουθεί να είναι πεπεισμένο ότι ζούμε σε δημοκρατία. Παρά όλα όσα συνέβησαν εδώ τα τελευταία χρόνια, επιμένει ξανά και ξανά σε αυτή την Παβλοβιανή απάντηση που μας κοροϊδεύει, πείθοντάς μας ότι πράγματα όπως η ελευθερία του λόγου, τα πολιτικά δικαιώματα, η σωστή διοίκηση και η νομιμότητα είναι αρχές με τις οποίες πρέπει να λειτουργεί αυτό το μέρος.

Αλλά, νομίζω ότι δεν είμαστε πια και στο Κάνσας. Το τρομακτικό τσίρκο συρματοπλεγμάτων των τελευταίων ημερών γύρω από την προβολή της νέας ταινίας του Mohammad Bakri, Janin Jenin 2024, το κάνει πολύ ξεκάθαρο. Ούτε ο σατιρικός Efraim Kishon, ο οποίος θα γιόρταζε τα 100α γενέθλιά του, δεν θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει μια τόσο τραβηγμένη σκηνή. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας παραπλανημένος συντηρητικός ακτιβιστής να γράψει μια επιστολή στην αστυνομία ισχυριζόμενος ότι ήταν μια ριζοσπαστική υποκινούμενη συγκέντρωση, απαιτώντας να μας κλείσουν λόγω φιλοξενίας αυτή την «υπερτρομοκρατικής εκδήλωσης» και θυμίζοντας ότι η κόλαση λύθηκε από την προηγούμενη του σκηνοθέτη. ταινία, Jenin Jenin- και το σύστημα έκανε τα υπόλοιπα.

Μακάρι η ισραηλινή αστυνομία ανταποκρινόταν τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά σε εκκλήσεις που κάνουμε για τις 100άδες πράξεις βίας κατά των γυναικών. Η αστυνομία της Χάιφα έσπευσε να κλείσει τα κεντρικά γραφεία της Hadash στη Χάιφα, όπου επρόκειτο να προβληθεί η ταινία, υποστηρίζοντας ότι «οι δραστηριότητες σε αυτήν την τοποθεσία θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια», σαν να μην ήταν μια προβολή ταινίας αλλά ένα εργαστήριο συναρμολόγησης κινητών εκρηκτικών . Την επόμενη μέρα, οι συνάδελφοί τους στο Τελ Αβίβ ήθελαν να αποδείξουν ότι μπορούν επίσης να είναι γρήγοροι και αποτελεσματικοί, γι' αυτό ανέκριναν τον διευθυντή του θεάτρου Al Saraya της Jaffa και εξέδωσαν εντολή που απαγορεύει την προβολή της ταινίας εκεί.

Δεν είναι καθόλου σαφές με ποιους λόγους ενήργησε η αστυνομία και στα δύο περιστατικά. Απλώς να κλείσουν τα γραφεία ενός νόμιμου πολιτικού κόμματος; Απαγόρευση προβολής ταινίας χωρίς δικαστική απόφαση; Αλλά δεδομένου ότι ο Ben-Gvir επιβλέπει την αστυνομία, κανείς δεν εκπλήσσεται. Ο οργανισμός γνωρίζει πολύ καλά ποιος επιβλέπει τις προαγωγές και τις προσλήψεις και χορεύουν στο ρυθμό του. Εξάλλου, μόλις πρόσφατα διόρισε νέο αστυνομικό επίτροπο και επανέλαβε: «Είμαστε οι Άρχοντες της Γης εδώ στο Ισραήλ και ήρθε η ώρα να κυβερνήσουμε». Αυτός ο επίτροπος ακούστηκε πρόσφατα να λέει ότι δεν σκοπεύει να ακολουθήσει τις οδηγίες του ανώτερου νομικού συμβούλου της κυβέρνησης σχετικά με την προαγωγή ενός αστυνομικού που πέταξε μια χειροβομβίδα στους διαδηλωτές. Το πνεύμα του διοικητή είναι ξεκάθαρο. Ο νόμος είναι ξαφνικά μια απλή λέξη χωρίς περιεχόμενο, οπότε σταματήστε να σπαταλάτε τον χρόνο της αστυνομίας. Αρκεί να είναι ευτυχισμένος ο άρχοντας της γης.

Και η ταινία; Το γεγονός ότι ο τίτλος της παραπέμπει στην άλλη ταινία του, Jenin Jenin, την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο πριν από χρόνια απαγόρευσε την προβολή και τη διανομή, ήταν αρκετό για την ισραηλινή αστυνομία. Δεδομένου ότι και οι δύο ταινίες είναι του ίδιου σκηνοθέτη, λοιπόν, αυτό είναι ένα όπλο που καπνίζει, Γουάτσον, και μας επιτρέπεται να το κλείσουμε αυτόματα. Εάν έχει ήδη αποδειχθεί ότι αυτός ο σκηνοθέτης είναι μισητής του Ισραήλ και η προηγούμενη ταινία του περιείχε ψέματα και έθεσε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, δεν υπάρχει λόγος η νέα του ταινία να μην είναι η ίδια. Πρέπει να επισπεύσουμε και να εξαλείψουμε αυτόν τον άμεσο κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Δόξα τω Θεώ η αστυνομία είναι εδώ για να εκτελέσει αυτό το ιερό καθήκον.

Είναι σχεδόν περιττό να πούμε ότι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες δεν μπήκαν στον κόπο να παρακολουθήσουν αυτήν την πολύ επικίνδυνη ταινία. Είμαι στην ευχάριστη θέση να αναφέρω ότι έβαλα τη ζωή μου σε κίνδυνο και κάθισα χθες να το παρακολουθήσω και επέζησα. Ο Bakri, του οποίου η προηγούμενη ταινία περιλάμβανε μαρτυρίες Παλαιστινίων από την Τζενίν, που τραβήχτηκαν αμέσως μετά την εισβολή του Ισραηλινού Στρατού στον προσφυγικό καταυλισμό το 2002 (και για την οποία παρασύρθηκε σε μια συνεχιζόμενη νομική ιστορία), επιστρέφει στη Τζενίν στη νέα του ταινία και σε μερικούς από αυτούς που πρωταγωνιστούν στην πρώτη. Αυτή τη φορά το κάνει μετά την επίθεση του IDF τον περασμένο χρόνο. Καταγράφει τη μαρτυρία των κατοίκων του στρατοπέδου, ακούει από αυτούς τι είχε συμβεί, τους αφήνει να μας πουν για όσα πέρασαν τα τελευταία 20 χρόνια. Πάντως από αυτή τη φορά φρόντισε να μην κινηματογραφηθεί κανένας στρατιώτης του IDF, ώστε να μην μπορεί κανείς να διεκδικήσει την καλή του φήμη…