“ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ ΝΙΚΟΣ” _ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ σε Α’ προβολή από 20 Μαρτίου στη New Star

Εισαγωγικά _και για να εξηγούμαστε: Πολύ μελάνι και χολή, τόμοι των αστικών ΜΜΕ, με “αφιερώματα” στο Κόμμα _ που “τρώει τα παιδιά του” με αναφορές στο Νίκο Ζαχαριάδη, γέννημα της ταξικής πάλης & του ΚΚΕ _δείτε σχετικά και
Νίκος Ζαχαριάδης, γέννημα της ταξικής πάλης & του ΚΚΕ

Για το Ζαχαριάδη έχουν γίνει και θα γίνουν 100άδες εκδηλώσεις, άλλες ποιώντας τιμήν, άλλες αδιάφορες και κάποιες κυριολεκτικά διασυρμός. Η New Star, που μας έχει συνηθίσει σε ποιοτικό σινεμά υπόσχεται “Ένα μοναδικό 75’λ ντοκουμέντο για τον Νίκο” (στα ρώσικα –υποτιτλισμένο) _ επισημαίνοντας “Την τιμή κανένας δεν μπορεί να σ’ την αφαιρέσει – Την τιμή μπορείς μοναχά να την χάσεις” (η φράση από το τελευταίο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη)
Ελπίζουμε να είναι μια εκδήλωση αντάξια του μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη _οψόμεθα …4+1 μείνανε μέχρι την πανελλήνια πρεμιέρα την Τετάρτη 19 Μαρτίου στις 19:00, παρουσία του γιου του Νίκου Ζαχαριάδη, Σήφη (Ιωσήφ), του σκηνοθέτη Αντρέϊ Νικίσιν, του παραγωγού Ντμίτριϊ Μιζγκούλιν και άλλων συντελεστών στο studio new star art cinema _ εισιτήρια μόνο από το ταμείο του Studio από 24-Φεβ__ 2025

Σύμφωνα με το Δελτίο της  New Star τύπου θα μιλήσουν ο Σήφης Ζαχαριάδης, οι συντελεστές της ταινίας και θα ακουστεί η φωνή του Αλέξη Πάρνη Βλ. Ριζοσπάστης _ Βιογραφικό __  «Εφυγε» πλήρης ημερών ο Αλέξης Πάρνης Τα θερμά του συλλυπητήρια εκφράζει το ΚΚΕ__  Κηδεύτηκε ο λογοτέχνης Αλέξης Πάρνης _& 902.gr

ℹ️ Copy_paste από ΔΤ της  New Star

ΣΥΝΟΨΗ

Για πρώτη φορά σε ταινία ένα ντοκουμέντο για τον Νίκο Ζαχαριάδη, με μεγάλο αρχειακό υλικό, που ανέλαβε να υλοποιήσει ο Ρώσος ποιητής, λογοτέχνης και  ιστορικός Ντμιτριϊ Μιζγκούλιν, με τη συνεργασία του γιου του Νίκου Ζαχαριάδη, Σήφη (Ιωσήφ) Ζαχαριάδη, και αξιοποιώντας αναμνήσεις του επιστήθιου φίλου και συναγωνιστή του Νίκου Ζαχαριάδη, Αλέξη Πάρνη. Με ιστορικές μαρτυρίες, έγκυρες αναλύσεις, προσωπικές στιγμές, το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του από το ξεκίνημά του, την πορεία του ως ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μέχρι την καθαίρεσή του και την εξορία του στο Σουργκούτ της Ρωσίας, μαζί με τον γιο του Σήφη και την αποκατάστασή του στις 16/7/2011 από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ.

·        Σελιδα στο facebook Νίκος Ζαχαριάδης

·        Flickr με αφίσα|φωτογραφιες/banner

·        Flickr απο τα γυρίσματα της ταινίας

·        Θοδωρής Καρέλλας – Για τον Νίκο Ζαχαριάδη

ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

Παραγωγός και συν-σεναριογράφος Ντμίτρι Μιζγκούλιν _δείτε Ριζοσπάστης Γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1961 στην πόλη Μούρμανσκ. Αποφοίτησε από το Λογοτεχνικό Ινστιτούτο. A. Gorky το 1993. Μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της Ρωσίας. Ακαδημαϊκός της Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών Petrovsky, Ρωσική Ακαδημία Φυσικών Επιστημών, Διεθνής Σλαβική Λογοτεχνική Ακαδημία Επιστημών (Βουλγαρία). Πρόεδρος του λογοτεχνικού φιλανθρωπικού ιδρύματος “Road of Life” _

Συμπληρώνουμε: Συγγραφέας περισσότερων από 20 βιβλίων. Συλλογές ποιημάτων εκδόθηκαν στα Γαλλικά, Αγγλικά, Σερβικά, Τσέχικα, Ουκρανικά, Ελληνικά, Ουγγρικά, Βουλγαρικά, Ταταρικά, Λευκορωσικά, Γερμανικά, Αρμενικά, Εσθονικά, Αζερμπαϊτζάν, Φινλανδικά και Εβραϊκά 9κυκλοφορούν και στα ελληνικά … Άγγελος εωθινός: 82 ποιήματα – Πρόλογος: Σεργκέι Κοζλόφ, Επιμέλεια μετάφρασης: Σήφης Ζαχαριάδης Άγγελος Εωθινός – Πάρνης, Αλέξης κά)

Με πολλά λογοτεχνικά βραβεία _Παν-ρωσικό της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον τομέα του πολιτισμού, Παν-ρωσικό λογοτεχνικό “Ρωσικός τρόπος” F.I. Tyutchev, Διεθνές Βραβείο του Σλαβικού Λογοτεχνικού Φόρουμ “Χρυσός Ιππότης” κλπ). Σεναριογράφος και παραγωγός των ταινιών «What the Soul Worried About», «Live Easy», «The Shepherd’s Way», «Furious Nikos». Αρκετά χρόνια εργάστηκε στη Σιβηρία

Σκηνοθέτης και σεναριογράφος Αντρέϊ Νικήσιν: Γεννήθηκε το 1959 στην Liepaja της Λετονίας. Αποφοίτησε από το τμήμα σκηνοθεσίας του Κρατικού Ινστιτούτου Θεάτρου. Ζει τώρα στη Μόσχα.

·        Μέλος της Ένωσης Κινηματογραφιστών και Δημοσιογράφων της Ρωσίας.

·        Βραβευμένος με κρατικά βραβεία της ΕΣΣΔ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

·        Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Εταιρείας Κινηματογράφου “Όλη η Ρωσία”.

·        Σεναριογράφος και σκηνοθέτης περισσότερων από 200 ντοκιμαντέρ, πολλά από τα οποία βραβεύτηκαν σε ρωσικά και διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.

Οι πιο γνωστές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές:

«Ομάδα κινδύνου», «Μετά τον λήθαργο», «Ρωσική έξοδος», «Μπόμπο», «Σιβηριάδα», «Ρώσοι στον κόσμο», «Πηγαίνω στην πατρίδα μου», «Επαρχιακές ιστορίες», «Ποιος μπορεί να ζήσει καλά στη Ρωσία, κύριε», «Πρόεδρος και αντιφρονών», «Πρώτα ξύπνησαν τα κράτη της Βαλτικής», «Μιχαήλ Γκορμπατσόφ», «Γέλτσιν», «Πλανήτης Γιούκος», «Φθινόπωρο στην οικογένεια Χοντορκόφσκι», «Γκίντον; Kremer», «Maya Plisetskaya», «Ιστορίες ρωσικής βότκας», “Απαγορευμέναχρώματατηςεποχής”, “Σταθμόςτωνονείρων”, “Σύνδεσμοςτωνκαιρών”, “ΗκόρητουΣβετλάναΙωσήφ”, “ΜπέριαογιοςτουΜπέρια”, “Ομολογίαφυλακής”, “ΑπλάΚαλάσνικοφ”, “ΡώσοιστοNHL” , «TheShepherd’sPath», «ΑυτήηγλυκιάλέξηείναιΕλευθερία!», «Υπηρέτηςόλωντωναφεντάδων», «RussianAmazons», «Sonyasuperfrau», «FuriousNikos», «Her» «το όνομα ήταν Τσιγγάνος» και πολλά άλλα.
Όλες οι ταινίες και οι τηλεοπτικές σειρές προβλήθηκαν στα κεντρικά ομοσπονδιακά τηλεοπτικά κανάλια στη Ρωσία και στο εξωτερικό.

Андрей НИКИШИН _Αντρέι ΝΙΚΗΣΙΝ
Andrey Viktorovich NIKISHIN

(αντιγράφουμε, διατηρώντας και την ορολογία)
66 χρονος σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος, γεννημένος στη Λετονική ΣΣΔ, ΕΣΣΔ (τώρα Δημοκρατία της Λετονίας) στην πόλη Liepāja Λιεπάχα ή Λιπάγια 29-Δεκ-1959

·      Από το 1967 έως το 1974 σπούδασε στη σχολή μουσικής και χορογραφίας και το 1977 αποφοίτησε από το τμήμα υποκριτικής της Σχολής Θεατρικού Στούντιο της Ρίγας.

·      Το 1980 αποφοίτησε από το Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (σκηνοθέτης θεάτρου).

·      Το 1982 αποφοίτησε από τα ανώτερα μαθήματα σκηνοθεσίας στο ΓΗΤΗΣ, με ειδίκευση στη σκηνοθεσία μουσικού θεάτρου.

·      Το 1980-1982 διετέλεσε διευθυντής της Αίθουσας Στήλων της Βουλής των Συνδικάτων του Πανσυνδικαλιστικού Κεντρικού Συμβουλίου Συνδικάτων.

·      Το 1982-1983 υπηρέτησε στον Σοβιετικό Στρατό (μπάντα Τραγουδιού και Χορού του Τάγματος του Λένιν της Στρατιωτικής Περιφέρειας της Μόσχας ως επικεφαλής της). Από το 1983 έως το 1987, ήταν διευθυντής της Κύριας Συντακτικής Επιτροπής Παιδικών και Νεανικών Προγραμμάτων της Κεντρικής Τηλεόρασης της (κρατικής) Τηλεόρασης και Ραδιοφωνίας της ΕΣΣΔ. Σκηνοθέτης 10άδων παιδικών ταινιών και παραστάσεων, προγραμμάτων «Ξυπνητήρι», «Ερχόμαστε από Παιδιά», «Φανταστικός Κόσμος», «Καλές Αρχές», «Καλές Νότες» και «Κάτω των 16 ετών και άνω».

·      Από το 1987 έως το 1989 ήταν σκηνοθέτης στο кинорежиссер Центральной студии документальных фильмов (ЦСДФ) _κεντρικό στούντιο ντοκιμαντέρ και σκηνοθέτης της πρώτης σοβιετικής ταινίας ντοκιμαντέρ «Группа риска» “Group Ρίσκου” (1987), που προοριζόταν για ευρεία προβολή σε καταστήματα βίντεο και για οικιακή σε μορφή VHS.

·      Το 1989-1992 – διευθυντής της All-Union παραγωγής Видеофильм» (ВПТО «Видеофильм») και της δημιουργικής ένωσης ВПТО «Видеофильм», “Videofilm” (VPTO “Videofilm”). Από το 1990 – καλλιτεχνικός διευθυντής του VPTO “Videofilm”.

Μετά την κατάρρευση (σσ. εννοεί τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ) γίνεται σεναριογράφος και σκηνοθέτης οικοδεσπότης του προγράμματος «документальное кино» “Κινηματογράφος Ντοκιμαντέρ” στην (ιδιωτική) τηλεοπτική εταιρεία «РенТв»_RenTV.

·      Από το 1993 έως το 1996 ήταν επικεφαλής του «Исход» при концерне «Мосфильм» (στούντιο Exodus στην ανησυχία_αναζήτηση Mosfilm).

·      Από το 1996 έως σήμερα – ιδρυτής και γενικός διευθυντής της ЗАО «Национальная кинокомпания «ВСЯ РОССИЯ». ZAO National Film Company VSYA RUSSIA.
Η κινηματογραφική αυτή εταιρεία έχει δημιουργήσει περισσότερα από 140 ντοκιμαντέρ, ταινίες-πορτρέτα για διάσημους ανθρώπους της Ρωσίας, διαφημίσεις και μουσικά βίντεο, έχει επίσης κυκλοφορήσει μια σειρά θεματικών τηλεοπτικών προγραμμάτων για τη ζωή των ρωσικών περιοχών, τις τύχες των συμπατριωτών που ζουν στο εξωτερικό.

Αντρέι ΝΙΚΗΣΙΝ

Σκηνοθέτης και παραγωγός σειράς ντοκιμαντέρ, σειρών και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Την περίοδο από το 1996 έως το 2002, γύρισε περισσότερες από 80 ταινίες και επεισόδια (παραγωγή της Εθνικής Εταιρείας Κινηματογράφου «Όλη η Ρωσία» για τα κανάλια ORT και RTR): «Ποιος ζει καλά στη Ρωσία;», «Ατσάλινα αγόρια», «Μαύρος χρυσός», «Behind the Walls of the Lavra», «Yegor με τη Γη του Στρό». Εμάς», «Για εμάς, για σένα, για το φυσικό αέριο», «Στάσιμο μέχρι τη σφαγή», «Κάπου εκεί έξω στο βόρειο τμήμα της Ρωσίας», «Αν είναι απαραίτητο – είναι απαραίτητο!», «Λευκές κηλίδες της Σιβηρίας», «Τρανς-Σιβηρικό Εξπρές», «Στρατηγός», «Γιαμάλ – 10 χρόνια αργότερα», «Μουσουλμάνοι της Ρωσίας», «Πώς να θεραπεύσετε τη Ρωσία από την κρίση», «Ο Δάσκαλος του Κρεμλίνου», «Περπατάει σε μια ρωσική τρόικα», «Άνδρες από την επαρχία Tyumen», «Έρχομαι από Περιφέρεια Bryansk», «Sergey Lisovsky. Για τον χρόνο, για τους ανθρώπους, για τον εαυτό μου» και πολλές ακόμη.

Ο Andrey Nikishin με τον Eldar Ryazanov

Συνεντεύξεις έχει δώσει αρκετές _ανώφελο να τις παρουσιάσουμε μια και είναι στα ρωσικά _ αρκετά σχόλια σε αυτή Pocherk Uspekha 26 Μαΐου 2017 _περισσότερα εδώ
Από το 2014 έως σήμερα – ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του «Студия Документальных фильмов Андрея Никишина»_Andrey Nikishin Στούντιο Ντοκιμαντέρ

Φιλμογραφία (CSDF)

1987 Группа риска — Ομάδα Κινδύνου (στο πλαίσιο της παγκόσμιας απειλής για την ανθρωπότητα — η ασθένεια του AIDS, που απειλεί να υπονομεύσει το ηθικό και το κοινωνικό κλίμα της ΕΣΣΔ και των πολιτών της, μιλάει για την «ομάδα κινδύνου» με τη μορφή τοξικομανών, πορνών και ομοφυλόφιλων στη σοβιετική χώρα σκηνοθέτης A. Nikishin _ σενάριο A. Nikishin + L. Zagalsky; χειριστής A. Goremykin _ηχολήπτης A. Pugachev _ επεξεργασία βίντεο από τον μηχανικό G. Shevchenko _εκδότης I. Vorotnikova _ μουσική Y. Kasparov

                                    Φιλμογραφία άλλων στούντιο

·      1983 — Πολύ καιρό πριν υπήρχε πόλεμος (Μουσική ταινία – μια μεταφορά τραγουδιών εν καιρώ πολέμου από ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, το συγκρότημα τραγουδιών και χορού του Τάγματος του Λένιν της Στρατιωτικής Περιφέρειας της Μόσχας. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι: Georgy Zhzhenov, Vladimirikos Kuzonnib menkov, Olga Gobzeva – σκηνοθέτες Dmitry Gubenko και Vladimir Chikhanchenko, Κύρια Συντακτική Επιτροπή Μουσικών Προγραμμάτων της Κεντρικής Τηλεόρασης.

·      1988 – ΓΕΝΕΘΛΙΑ _Ταινία δράμα μεγάλου μήκους. Σκηνοθέτες: Svetlana Vragova, Andrey Nikishin. Χειριστής κάμερας – Alexander Goremykin. Σενάριο – Lyudmila Petrushevskaya. Καλλιτέχνης – Nikita Tkachuk (σκηνοθέτης) – VPTO “Videofilm”

·      1989 — Μμετά το Λήθαργο (Ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους βασισμένο στην “Дело Сакалаускаса” _«Υπόθεση Sakalauskas» — η υπόθεση πυροβολισμού τον Φεβρουάριο του 1987 από τον στρατιώτη ασφάλειας Артурасом Сакалаускасом _Αρτούρας Σακαλάουσκας έξι συναδέλφων στρατιωτών, καθώς και έναν αξιωματικό (που ενεργούσε ως επικεφαλής της φρουράς) και έναν πολιτικό συντάκτη. Αλεξάντρ Nikishin Διευθυντής φωτογραφίας — Aleksandr Goremykin (σκηνοθέτης) — VPTO “Videofilm”

·      1990 — BOBO _Μουσική φαντασμαγορία βασισμένη στα ποιήματα του Ι. Μπρόντσκι. Performer — Yuri Balabanov. Mosfilm παραγγελία του VPTO Videofilm

·      1991 — Русский Исход _Ρώσικη έξοδος _Καλλιτεχνικό και δημοσιογραφικό ντοκιμαντέρ φαντασμαγορία. Η ταινία παρουσιάζει μια γρήγορη και πολύ τραγική “έξοδο των Ρώσων” από τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες χρησιμοποιώντας το παράδειγμα των γεγονότων στην πρώην, πιο ελκυστική για τους Σοβιετικούς τουρίστες, Βαλτική δημοκρατία τη Λετονία.

·      1992 — Еду Я на родину- πάω στην πατρίδα μου _ Ταινία ντοκιμαντέρ. Ο Andrey Nikishin ταξιδεύει με το τρένο Μόσχα-Ρίγα στην πατρίδα του τη Λετονία για να συναντηθεί και να κινηματογραφήσει τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της νέας “δημοκρατικής και ελεύθερης χώρας”, Ulmanis. Η ταινία αγγίζει πολλά σημαντικά διεθνή θέματα και προβληματίζεται για το ρόλο των Ρώσων στον κόσμο, διάσπαρτα σε όλο τον «λευκό κόσμο»…

·      1992 — Обменяли Хулигана на Луиса Корвалана _Αντάλλαξαν ένα χούλιγκαν με τον Λουίς Κορβαλάν _σσ. Luis Nicolás Corvalán Lepe πρώην γραμματέας του ΚΚ Χιλής Σειρά ντοκιμαντέρ “Μια άλλη γνώμη”. Η ταινία είναι μια αντανάκλαση για το μέλλον και το παρόν της νέας Ρωσίας, μέσα από συναντήσεις ενός Ρώσου αντιφρονούντος συγγραφέα, που εκδιώχθηκε από τη σοβιετική χώρα πριν από πολλά χρόνια, του αρχισυντάκτη του ρωσικού ντοκιμαντέρ “Андрея Никиши _Andreazimovin”

·      1993 — Максимов Дронников Шабалин Maximov – Ντρονικοφ – Shabalin _ντοκιμαντέρ

·      1993 — Οι Βαλτικές ξύπνησαν πρώτες _ ντοκιμαντέρ για τα γεγονότα στις χώρες αυτές στα τέλη της δεκαετίας του ’80 πριν από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

·      1993 — Μυστικά του κορεατικού πόλεμου _ ντοκιμαντέρ βασισμένο σε μυστικά υλικά και ίντριγκες του Κρεμλίνου από την αρχή του Πολέμου της Κορέας από τα αρχεία του της KGB, που μελετήθηκε από τον Στρατηγό Volkogonov. Σενάριο Andrey Nikishin σε συνεργασία με τον Dmitry Volkogonov.

·      1994 — Светлана – Дочь Иосифа _Svetlana η κόρη του Ιωσήφ (σσ. στάλιν). Andrey Nikishin, Mikhail Leshchinsky, Ada Petrova. — REN-TV

·      1994 — Γιούρι Τσουρμπάνοφ: το ντοκιμαντέρ μιλά για τη λαμπρή ζωή και την ταχεία καριέρα του πρώτου αναπληρωτή υπουργού του ΥπΕσ της ΕΣΣΔ, πρώην γαμπρού του Λεονίντ Ίλιτς Μπρέζνιεφ – Γιούρι Βλαντιμίροβιτς Τσουρμπάνοφ.

·      1995 — Вокзал Мечты _Σταθμός Ονείρων: τηλεοπτική σειρά μουσικών προγραμμάτων _έξι επεισόδια

·      1995 — Сны Замка όνειρα του κάστρου: Μουσική ταινία με τη συμμετοχή Ρώσων αστέρων της ποπ.

·      1995 — Καμπαρέ. Όνειρα στις λιμνούλες του Πατριάρχη _Μουσική ταινία

·      1996 — Тюремная Исповедь _Ομολογία φυλακής: σειρά ντοκιμαντέρ – από την ιστορία των κέντρων προφυλάκισης της Μόσχας Butyrka και Matrosskaya Tishina μέχρι την πιο απομακρυσμένη ζώνη του Χαρπ πέρα ​​από τον Αρκτικό Κύκλο.

·      1997 — За стенами лавры _πίσω από τα τείχη της Λαύρας Ντοκιμαντέρ από τη σειρά “ιστορίες της επαρχίας” _περισσότερες από 80 ταινίες και επεισόδια

·      2003 — Планета Юкос _Πλανήτης YUKOS: Πέντε ντοκιμαντέρ για την άλλοτε ισχυρή και διάσημη εταιρεία πετρελαίου “YUKOS” με τη συμμετοχή του Mikhail Khodorkovsky, Leonid Nevzlin, Vladimir Dubov, Mikhail Brudno και πολλών κορυφαίων στελεχών της εταιρείας. Η ιστορία της με φόντο την ιστορία της χώρας και των ρωσικών επιχειρήσεων

·      2003 — Просто Россия _Just Russia: Εβδομαδιαία Κυριακάτικη σειρά ντοκιμαντέρ για τη ζωή της ρωσικής «ενδοχώρας» και των κατοίκων της στο κανάλι TVC.

·      2004 — Осень в семье Ходорковских φθινόπωρο στην οικογένεια Χοδορόφσκι _Ντοκιμαντέρ. Η οικογένεια του Mikhail Khodorkovsky, οι γιοι Gleb και Ilya, η κόρη Nastya και η σύζυγός τους Inna μαγειρεύουν shashlik στο εξοχικό τους σπίτι στη Zhukovka, βλέποντας τον πατέρα για επαγγελματικό ταξίδι …στις τελευταίες πέντε μέρες θα συλληφθεί… (συνειρμικά ο μπαμπας λείπει ταξίδια για δουλειές _ γιουγκοσλαβική ταινία του 1985 του Σέρβου σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα _υπότιτλος “Μια ιστορική ταινία αγάπης”

·      2004 — YUKOS_2 ντοκιμαντέρ για την κατάρρευση της εταιρείας YUKOS, στο πλαίσιο της νέας πολιτικής και οικονομικής ιστορίας της χώρας

·      2005 — Гидон Кремер Gidon Kremer _ταινία ντοκιμαντέρ – ένα πορτρέτο του διάσημου βιολονίστα μαέστρου Gidon Kremer με φόντο την ορχήστρα του “Kremerata Baltii” _σσ. ορχήστρα δωματίου που αποτελείται από μουσικούς από χώρες της Βαλτικής -Ιδρύθηκε από τον Λετονό βιολιστή Gidon Kremer το 1997 “ο οποίος με τη θέληση της μοίρας βρέθηκε σε περιοδεία στη χώρα Югры… Σιβηρία”

·      2007 – наши ребята в nhl. Илья Ковальчук τα παιδια μας του NHL_: ντοκιμαντέρ για Ρώσους παίκτες χόκεϋ που παίζουν σε ομάδες NHL __σσ. Το National Hockey League (NHL) _γαλλικά: Ligue nationale de hockey, LNH είναι επαγγελματικός αθλητικός οργανισμός που ενώνει συλλόγους χόκεϋ στις ΗΠΑ και τον Καναδά.

 

·      2007 – наши ребята в nhl. Илья Ковальчук τα παιδια μας του NHL _2

·      2007 — Севастопольские Истории. подводные тайны крымской войны _ιστορίες από τη Σεβαστούπολη –μυστικά του πολέμου στην Κριμαία

·      2010 — Просто Калашников Just Καλάσνικωφ _Ένα ντοκιμαντέρ «πορτρέτο για τον διάσημο σχεδιαστή φορητών όπλων, Διδάκτωρα Τεχνικών Επιστημών (1971), Υποστράτηγο (1999), δημιουργό του παγκοσμίου φήμης επιθετικού τουφεκιού Kalashnikov»

·      2011 — Ельцин Yeltsin _Γιέλτσιν κατά παραγγελία του Προεδρικού Κέντρου B. N. Yeltsin _Ναι!! υπάρχει κι αυτό Ельцин-центр, Boris Yeltsin Presidential Center όπως και βιβλιοθήκη!! Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας, το επισκέφθηκαν πάνω από 250.000 άτομα που παρακολούθησαν διάφορες εκδηλώσεις: συναυλίες Ρώσων και ξένων καλλιτεχνών, το φεστιβάλ “Island of the ’90s”, “Old New Rock”, το πρώτο ανοιχτό φεστιβάλ ρωσικού κινηματογράφου Ural, Comic-Con E-Con κά. Το Κέντρο έχει πολλές φορές επικριθεί για «διαστρέβλωση ιστορικών γεγονότων» και «προπαγάνδα». Ο σκηνοθέτης Nikita Mikhalkov _κάθε άλλο παρά κομμουνιστή (θυμόμαστε τον “Ψεύτη ήλιο”) το κατηγόρησε για «σκόπιμη χειραγώγηση της ιστορίας και καταστροφή της συνείδησης του λαού», από εκπροσώπους διαφόρων οργανώσεων “για διαστρέβλωση πληροφοριών και γεγονότvn κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Γέλτσιν. Γίνονται κάθε τόσο διαμαρτυρίες μπροστά από το κτίριο, ζητώντας το κλείσιμο του Κέντρου. Το 2018, ο Pavel Grudinin, υποψήφιος για την προεδρία του ΚΚΡΟ, πρότεινε να κλείσει και να παραχωρηθεί το κτίριο σε παιδική εκπαιδευτική λέσχη.

·      2015 — Капиталисты России καπιταλιστές της Ρωσίας (Σχέδιο ιστορικού ντοκιμαντέρ (52 επεισόδια των 52 λεπτών)·2015-2016 (παραγωγός) — —

Πηγές πληροφοριών μας _Φιλμογραφία – ιστοσελίδα της κινηματογραφικής εταιρείας “ALL RUSSIA”. Οι φωτογραφίες είναι από τις προσωπικές σελίδες του Andrey Nikishin στο Facebook (τον Μάρτιο του 2022, οι δραστηριότητες της Meta, στην οποία ανήκει το Facebook, αναγνωρίστηκαν ως εξτρεμιστικές στη Ρωσία και απαγορεύτηκαν), καθώς και του Mikhail Belotserkovsky.

Vladimir Butenko ως Νίκος Ζαχαριάδης

Ο Βλαντιμίρ Μπουτένκο είναι Ρώσος ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1980 στην πόλη Volzhsky, περιοχή Volgograd. Η φιλμογραφία του ηθοποιού περιλαμβάνει περισσότερους από εκατό ρόλους. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές: “The Golden Cage”, “Double Helix”, “There Was Order to Die”, “The Last Cop”, “The One Who Reads Thoughts”, “The Consequence of Love”, “Alive” , «House of Porcelain», «Bad weather», «Settlers», «Spasskaya», «House of Porcelain», «Chikatilo» και πολλά άλλα.

Dimitry Voronin ως Αλέξης Πάρνης

Γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1991 στο Severomorsk, στην περιοχή Murmansk. Το 2012 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Θεάτρου Saratov στο Ωδείο Sobinov. Ηθοποιός του Δραματικού Θεάτρου της Μόσχας υπό τη διεύθυνση του Armen Dzhigarkhanyan. Παρουσιαστής του παιδικού προγράμματος “Theater Berilyaki” στο τηλεοπτικό κανάλι “Carousel” Πρωταγωνίστησε στις τηλεοπτικές σειρές “Συνέπεια της αγάπης”, “Morozova”, “Night Watch”, “Fairy Tale for Not Quite Adults”, “Three Stations”, “Provocation”, “Laws of the Streets”, “Ordinary Guys””The Edge of Loneliness», «Fifth Watch», «Deadly Love», «Seance», «Hard Day», «Pyatnitsky», «Cellular» κ.λπ.

Jenin, Jenin 2002 -2024 __Ὤδινεν ὄρος, εἶτα μῦν ἀπέτεκεν

Η Τζενίν (Jinīn) είναι μια πόλη στο κράτος της Παλαιστίνης στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη και αποτελεί σημαντικό κέντρο για τις γύρω πόλεις. Τέθηκε υπό ισραηλινή κατοχή το 1967 και υπό τη διοίκηση της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής ως Περιοχή Α της Δυτικής Όχθης, ενός παλαιστινιακού θύλακα, το 1995, σήμερα …»μύλος»

Τα απαγορευμένα ντοκιμαντέρ

Το Jenin, Jenin (1) είναι μια ταινία του Mohammed Bakri __εξέχοντα Παλαιστίνιο ηθοποιό και σκηνοθέτη, όμως Ισραηλινό πολίτη, προκειμένου να απεικονίσει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Παλαιστινιακή αλήθεια» για τη «Μάχη της Τζενίν», μια σύγκρουση μεταξύ των Ισραηλινών ιμπεριαλιστών και των Παλαιστίνιων τον Απρίλιο του 2002. Ο Bakri με τα 21 βραβεία + 6 υποψηφιότητες είναι επίσης γνωστός για τις ταινίες Min Yum Mahrucht _Blackness (μικρού μήκους) Zahara κά

STUDIO new star art cinema

           Φόντο_υπόθεση

Ένα μήνα αφότου 18 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν σε δύο ξεχωριστές επιθέσεις και λίγες μέρες μετά από μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στη Νετάνια που σκότωσε 30 και τραυμάτισε 140, οι Ισραηλινές Δυνάμεις κάλεσαν 30.000 έφεδρους και ξεκίνησαν την Επιχείρηση Defensive Shield _Αμυντική Ασπίδα. _Εβραϊκά Mīvtzāh Ḥōmat Māgēn
σσ. Πρόκειται για ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση του 2002 στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Intifada. Διήρκεσε λίγο περισσότερο από ένα μήνα, και ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση στη Δυτική Όχθη από την έναρξη της ισραηλινής κατοχής το 1967. Ξεκίνησε με ισραηλινή εισβολή στη Ραμάλα, όπου ο Γιάσερ Αραφάτ τέθηκε υπό πολιορκία στο σπίτι του. Ακολούθησαν διαδοχικές εισβολές στις έξι μεγαλύτερες πόλεις της Δυτικής Όχθης και στις γύρω περιοχές. Ο ισραηλινός στρατός μετακόμισε στην Τουλκάρμ και την Καλκιλιά την 1^η Απριλίου, στη Βηθλεέμ στις 2 και στις Τζενίν και Ναμπλούς στις 3. Από τις 3 έως τις 21 Απριλίου, οι ισραηλινές δυνάμεις επέβαλαν αυστηρές απαγορεύσεις κυκλοφορίας στους άμαχους Παλαιστινιακούς πληθυσμούς στη Δυτική Όχθη και περιόρισαν τις μετακινήσεις διεθνούς προσωπικού, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης εισόδου σε ανθρωπιστικό και ιατρικό προσωπικό, καθώς και σε παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε δημοσιογράφους. Τον Μάιο του 2002, τα ισραηλινά στρατεύματα αποσύρθηκαν από τις παλαιστινιακές πόλεις στη Δυτική Όχθη, ενώ διατηρούσαν κλοιούς στρατευμάτων γύρω και συνέχισαν επίσης να πραγματοποιούν επιδρομές σε περιοχές που κατοικούνταν από Παλαιστίνιους. Η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το θέμα αναφέρει: (…) "Οι μαχητές έβαζαν σε κίνδυνο τους αμάχους. Μεγάλο μέρος των μαχών κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Αμυντικής Ασπίδας έλαβε χώρα σε περιοχές πυκνοκατοικημένες και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν βαριά όπλα"

Κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης τον Απρίλιο του 2002, οι ιμπεριαλιστές –σφαγείς (σσ. που αυτοαποκαλούνται Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις _IDF) εισέβαλαν σε στρατόπεδο Παλαιστινίων προσφύγων στη Τζενίν. Ο ισραηλινός στρατός αρνήθηκε να επιτρέψει σε δημοσιογράφους και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εισέλθουν στον καταυλισμό για «λόγους ασφαλείας» κατά τη διάρκεια των μαχών, οδηγώντας σε έναν γρήγορο κύκλο φημών ότι είχε συμβεί σφαγή. Η Τζενίν παρέμεινε σφραγισμένη για μέρες μετά την εισβολή. Ιστορίες αμάχων που θάβονταν ζωντανοί στα σπίτια τους καθώς κατεδαφίζονταν, και κτίρια που σιγόκαιαν καλύπτοντας διαλυμένα σώματα, εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο. Διάφοροι αριθμοί κυκλοφόρησαν, ένας ανώτερος Παλαιστίνιος αξιωματούχος κατηγόρησε το Ισραήλ για σφαγή περισσότερων από 500 στον καταυλισμό. Η διερευνητική αποστολή του ΟΗΕ δεν επετράπη από τους Ισραηλινούς να εισέλθει στην Τζενίν…

Προτού συνεχίσουμε __
Καταλυτικός πάντα ο ρόλος και της 7^ης τέχνης στα ιστορικά γεγονότα
Κάποιες βάζουν το λιθαράκι τους στην δίκαιη υπόθεση του Παλαιστινιακού λαού, κάποιες είναι “αδιάφορες” και αρκετές παρελκυστικές… (για την συγκεκριμένη, βάλτε τα ταξικά σας γυαλιά και αποφασίστε)
                                             _________________________

Σε ότι μας αφορά δίκαιη υπόθεση του Παλαιστινιακού λαού σημαίνει

·        Δημ. Κουτσούμπα
Για την πολεμική σύγκρουση Ισραήλ – Παλαιστίνης και τις εξελίξεις στην περιοχή

·        ΚΝΕ_Κομμουνιστικές Νεολαίες: Κοινή Ανακοίνωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

·        ΚΚΕ: Για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από την Ελληνική Δημοκρατία

·        Μόνη λύση ο τερματισμός της ισραηλινής κατοχής και η αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους!

Δείτε και
Forgiveness _Συγχώρεση του Udi Aloni

 

Jenin _συνέχεια
Ο Μπάκρι συμμετείχε σε μια μη βίαιη διαδήλωση σε ένα σημείο ελέγχου κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ και σοκαρίστηκε όταν Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβόλησαν εν ψυχρώ κατά του πλήθους, τραυματίζοντας και έναν συνάδελφο ηθοποιό που στεκόταν δίπλα του. Αυτή η εμπειρία τον ενέπνευσε να μπει κρυφά στην Τζενίν με μια κάμερα και να ρωτήσει τους κατοίκους, «Τι συνέβη;» Το αποτέλεσμα ήταν το ντοκιμαντέρ Τζενίν Τζενίν, με μια σειρά από μαρτυρίες που υποδηλώνουν ότι είχε όντως συμβεί σφαγή. Ο Bakri έδωσε φωνή στην προοπτική των Παλαιστινίων που δεν θα έφτανε στα μέσα ενημέρωσης λόγω της σφράγισης της πόλης. Αλλά δεν κατάφερε (λόγω άρνησης) να πάρει συνέντευξη από Ισραηλινούς αξιωματούχους για την ταινία.

Οι έρευνες του περίφημου Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (που μόνιμα μιλάει για άμυνα του Ισραήλ) δεν βρήκαν «κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει ισχυρισμούς για σφαγές ή μεγάλης κλίμακας εξωδικαστικές εκτελέσεις από τον Ισραηλινό Στρατό στον προσφυγικό καταυλισμό Τζενίν», αν και ανέφεραν ότι «οι ισραηλινές δυνάμεις διέπραξαν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, μερικές εκ πρώτης όψεως ως εγκλήματα πολέμου». Η κατηγορία για εγκλήματα πολέμου επαναλήφθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία. Κατά τη διάρκεια των μαχών στην Τζενίν, Παλαιστίνιοι εκπρόσωποι, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ξένοι δημοσιογράφοι κατηγόρησαν το Ισραήλ ότι διεξήγαγε σφαγή πολιτών. Ισραηλινά στοιχεία αναφέρουν ότι μόνο 53-56 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης, και προφανώς περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς υποπτεύονται ότι ήταν ένοπλοι μαχητές. Το Ισραήλ συμφωνεί ότι περίπου 50 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, αλλά περιγράφει το γεγονός ως μάχη και κατηγορεί τους άμαχους για τους θανάτους γιατί …βρέθηκαν σε κοντινή απόσταση, ενώ ανέφεραν πω 23 Ισραηλινοί στρατιώτες πέθαναν.

Ο τίτλος της ταινίας αναφερόταν στους Παλαιστίνιους οδηγούς ταξί που φώναζαν "Ramallah, Ramallah, Ramallah" ή "Jenin! Jenin!" σε Παλαιστίνιους εργάτες και ταξιδιώτες που κινούνται μέσω ισραηλινών σημείων ελέγχου. Ο Bakri αφιέρωσε την ταινία στον παραγωγό της, Iyad Samoudi, ο οποίος σκοτώθηκε από Ισραηλινούς στρατιώτες, στο al-Yamun στο Κυβερνείο Jenin της Δυτικής Όχθης, λίγο μετά το τέλος των γυρισμάτων. Το IDF (στρατός του Ισραήλ) ανακοίνωσε ότι ο Samoudi ήταν ένοπλο μέλος των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων al-Aqsa.

Περιεχόμενο

Η ταινία δεν έχει αφηγητή ή guide και αποτελείται μόνο από συνεντεύξεις με τους κατοίκους της Τζενίν που επιμελήθηκε ο παραγωγός.

Αμφισβήτηση_Επίσημες θέσεις

Μετά από μερικές προβολές, η ταινία απαγορεύτηκε από το Ισραηλινό Συμβούλιο Αξιολόγησης Ταινιών ως συκοφαντική που μπορεί να προσβάλει το κοινό. Σε απάντηση, ο Bakri κατήγγειλε την απαγόρευση  προβολή ενός ντοκιμαντέρ χωρίς μυθοπλασία και πήγε δικαστικά. Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημά με δήλωση ότι ανεξάρτητα από τον ισχυρισμό, δεν υπάρχει νομική βάση για να αρνηθεί την προβολή του The Road to Jenin. Οι κινηματογράφοι πάντως του Τελ Αβίβ και της Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ παρουσίασαν την ταινία του Μπάκρι παρά την απαγόρευση.

Ο Μπακρί πήγε την απαγόρευση στο δικαστήριο και το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ ανέτρεψε την απόφαση. Σύμφωνα με τη δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου: «Το γεγονός ότι η ταινία περιλαμβάνει ψέματα δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την απαγόρευση», άφησε να εννοηθεί ότι εναπόκειται στους θεατές να ερμηνεύσουν αυτό που βλέπουν, παραθέτοντας το απόφθεγμα του Μωυσή Μαϊμωνίδη (Ραμπάμ) Σεφαρδίτη Εβραίου φιλόσοφου και συγγραφέα, «με διάνοια θα διακρίνει τον άνθρωπο, μεταξύ της αλήθειας και του ψεύδους" και επιβεβαίωσε εκ νέου την κατάργηση της απαγόρευσης, δηλώνοντας ότι η κινηματογραφική επιτροπή δεν έχει «το μονοπώλιο της αλήθειας». Αν και το Ανώτατο Δικαστήριο περιέγραψε την ταινία ως «προπαγανδιστικό ψέμα», η απόφαση επιβεβαίωσε ότι η επιλογή να μην εμφανιστούν «και οι δύο πλευρές» μιας ιστορίας δεν αποτελεί λόγο για λογοκρισία.

Μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση: Πέντε Ισραηλινοί έφεδροι στρατιώτες που υπηρέτησαν στη Τζενίν κατέθεσαν μήνυση το 2002 κατά του Μπακρί για συκοφαντική δυσφήμιση διότι «η ταινία είχε βλάψει τα καλά τους ονόματα», αλλά οι ενάγοντες δεν αναφέρθηκαν σ΄αυτήν. Η δικαστής απέρριψε την υπόθεση, κρίνοντας ότι, ενώ η ταινία συκοφάντησε στην πραγματικότητα Ισραηλινούς στρατιώτες, οι πέντε Ισραηλινοί στρατιώτες δεν συκοφαντήθηκαν προσωπικά και, επομένως, δεν είχαν δικαίωμα να κάνουν μήνυση λέγοντας στην ετυμηγορία της ότι ο Bakri δεν είχε δείξει «καλή πίστη», δεν είχε προσκομίσει μάρτυρες και δεν είχε αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι οι κατηγορίες του υποστηρίχθηκαν από αναφορές από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δημόσιοι κριτικοί: Ο Δρ Ντέιβιντ Ζάνγκεν, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής ιατρικός αξιωματικός του IDF στην Τζενίν κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Αμυντικής Ασπίδας (Επικεφαλής Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Hadassah στην Ιερουσαλήμ) εξέδωσε μια δημόσια δήλωση με τίτλο «Επτά ψέματα για την Τζενίν», όπου ανέφερε 7 αποκλίσεις που ήλπιζε να θέσει μπροστά στους θεατές. Υποστήριξε ότι ο Μπάκρι έχει «κάνει επιδέξια μια ωμή, αν και καλοδουλεμένη, χειραγώγηση» που είναι δύσκολο να μην παρασυρθεί στη δημιουργημένη παραμορφωμένη εικόνα και ότι ήταν έκπληκτος που το κοινό δεν ήταν πρόθυμο να ακούσει τις δικές του αιτιάσεις, που είχε βρεθεί «φυσικά» εκεί. Η έκδοση της ταινίας που διανεμήθηκε στην αγγλική γλώσσα έχει τροποποιηθεί από την αρχική και ορισμένες από τις προβληματικές σκηνές που επεσήμανε ο Zangen παραλείφθηκαν.

Οι συνήγοροι του Mohammad Bakri υποστήριξαν ότι «η σημασία αυτής της υπόθεσης ξεπερνά τον Bakri ως άτομο», που ισοδυναμεί με καταστολή της παλαιστινιακής αυτοέκφρασης. Η κύρια γραμμή άμυνας για τον Bakri και την ταινία του είναι ότι, όπως διαπίστωσε το Ανώτατο Δικαστήριο, η επιλογή να μην εμφανιστούν «και οι δύο πλευρές» μιας ιστορίας δεν αποτελεί λόγο για λογοκρισία. Ο δικηγόρος του είπε στη Haaretz, "Ο Bakri δεν λέει τίποτα σε αυτήν την ταινία. Οι άνθρωποι που μιλάνε είναι αυτοί που κινηματογράφησε. Έτσι οι κάτοικοι του προσφυγικού καταυλισμού λένε πράγματα που άλλοτε είναι αληθινά και άλλοτε όχι. Είναι μια ταινία που αντικατοπτρίζει την υποκειμενική κατανόηση των ομιλητών» (…) «Για την καλλιτεχνική του ακεραιότητα και την εστίασή του στις εμπειρίες και τις αφηγήσεις των συμπατριωτών του Παλαιστινίων, ο Mohammad Bakri αντιμετωπίζει την πιθανότητα οικονομικής καταστροφής ενόψει ψευδών νομικών κατηγοριών και αμφίβολων αξιώσεων συκοφαντικής δυσφήμισης». Ένα σημαντικό στοιχείο του επιχειρήματος για την υπεράσπιση στους πιο πρόσφατους ισχυρισμούς είναι ότι κανένας από τους ενάγοντες, ο Ofer Ben-Natan, ο Doron Keidar, ο Nir Oshri, ο Adam Arbiv και ο Yonatan Van-Kaspel, δεν αναφέρονται ονομαστικά ούτε εμφανίζονται στην ταινία.
Ακολούθησε 2^η μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και απαγόρευση, τον Νοέμβριο του 2016 _να μη σας κουράζουμε περισσότερο έτσι κι αλλιώς για την τέχνη δεν αποφασίζουν τα δικαστήρια. Απλά αναφερθήκαμε αναλυτικά στο παρασκήνιο, σαν σημείο γραφής. _για την ιστορία το 2021, το δικαστήριο αποδέχθηκε την αξίωση για συκοφαντική δυσφήμιση και αποκατέστησε την απαγόρευση της ταινίας. Ο Bakri διατάχθηκε να καταβάλει 175.000 NIS ως αποζημίωση στον ενάγοντα καθώς και 50.000 NIS σε νομικά έξοδα.

Βραβεία και υποψηφιότητες

Το Jenin, Jenin τιμήθηκε με την Καλύτερη Ταινία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Καρχηδόνας το 2002 στην Τύνιδα και το 2003 με το Διεθνές Βραβείο για Μεσογειακό Ντοκιμαντέρ Κινηματογράφου και Ρεπορτάζ.  

Jenin, Jenin (2)

Ο Mohammad Bakri επισκέπτεται ξανά τον προσφυγικό καταυλισμό Τζενίν, αναλογιζόμενος την καταστροφή που προκλήθηκε από τη νέα στρατιωτική εισβολή του Ισραήλ το 2023. Βασισμένη στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ του 2002, αυτή η νέα ταινία αποτυπώνει τον συνεχιζόμενο αγώνα των κατοίκων του στρατοπέδου καθώς αφηγούνται τις εμπειρίες τους από καταστροφή, τις απώλειες και την αντίσταση. Χωρισμένο σε τέσσερα μέρη, το ντοκιμαντέρ ξεκινά με την επανεξέταση των γεγονότων του «Jenin, Jenin», και ακολουθεί μια εξερεύνηση των νομικών προκλήσεων, που ήδη αναφέραμε και αντιμετωπίζει ο Bakri για πάνω από δύο δεκαετίες. Η τρίτη ενότητα παρουσιάζει μια χλιαρή ιστορική επισκόπηση της παλαιστινιακής προσφυγικής κρίσης από το 1948.

Το τελευταίο τμήμα - εστιάζοντας στις μαρτυρίες όσων υπέμειναν στην τελευταία στρατιωτική επίθεση - αποκαλύπτει το προσωπικό τίμημα της συνεχούς σύγκρουσης. Η ενσυναίσθητη σκηνοθεσία του επιτρέπει σε αυτές τις φωνές να αναδυθούν με αφιλτράριστη συναισθηματική δύναμη, ρίχνοντας φως στην επιμονή της ταλαιπωρίας υπό την κατοχή. Ενώ η ταινία έρχεται αντιμέτωπη με δύσκολες αλήθειες, χρησιμεύει _κατά Bakri, ως ουσιαστική προοπτική σε μια σύγκρουση που πολύ συχνά φαίνεται μέσα από έναν μόνο φακό. Το «Janin Jenin» προκαλεί το κοινό να εξετάσει τις βαθύτερες, ανθρώπινες επιπτώσεις ενός διαρκούς πολιτικού αγώνα.

JΕΝΙΝ JENIN & JANIN JENIN _ πρώτη προβολή στην Ελλάδα __30-Ιαν-2025 18:00 STUDIO new star art cinema _Σταυροπούλου 33 και Σπάρτης, Αθήνα __ 210 8640054, E-mail: newstarcine@gmail.com __Ακολούθησε συζήτηση με τον σκηνοθέτη

Καταιγίδα «Janin Jenin 2024»
Δεν είμαστε πια σε δημοκρατία (sic!!)

Στο Τελ Αβίβ, η προβολή της ταινίας του Mohammad Bakri απαγορεύτηκε χωρίς δικαστική απόφαση και στη Χάιφα το παράρτημα του κόμματος Hadash όπου είχε προγραμματιστεί μια προβολή έκλεισε. Σε μια εποχή που ο Ben-Gvir είναι επικεφαλής της αστυνομίας, γίνεται μια προσπάθεια να αποτραπεί η έκθεση των πολιτών σε άλλες απόψεις

Πρέπει να διαγράψουμε εκείνο το μέρος του εγκεφάλου μας που εξακολουθεί να είναι πεπεισμένο ότι ζούμε σε δημοκρατία. Παρά όλα όσα συνέβησαν εδώ τα τελευταία χρόνια, επιμένει ξανά και ξανά σε αυτή την Παβλοβιανή απάντηση που μας κοροϊδεύει, πείθοντάς μας ότι πράγματα όπως η ελευθερία του λόγου, τα πολιτικά δικαιώματα, η σωστή διοίκηση και η νομιμότητα είναι αρχές με τις οποίες πρέπει να λειτουργεί αυτό το μέρος.

Αλλά, νομίζω ότι δεν είμαστε πια και στο Κάνσας. Το τρομακτικό τσίρκο συρματοπλεγμάτων των τελευταίων ημερών γύρω από την προβολή της νέας ταινίας του Mohammad Bakri, Janin Jenin 2024, το κάνει πολύ ξεκάθαρο. Ούτε ο σατιρικός Efraim Kishon, ο οποίος θα γιόρταζε τα 100α γενέθλιά του, δεν θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει μια τόσο τραβηγμένη σκηνή. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας παραπλανημένος συντηρητικός ακτιβιστής να γράψει μια επιστολή στην αστυνομία ισχυριζόμενος ότι ήταν μια ριζοσπαστική υποκινούμενη συγκέντρωση, απαιτώντας να μας κλείσουν λόγω φιλοξενίας αυτή την «υπερτρομοκρατικής εκδήλωσης» και θυμίζοντας ότι η κόλαση λύθηκε από την προηγούμενη του σκηνοθέτη. ταινία, Jenin Jenin- και το σύστημα έκανε τα υπόλοιπα.

Μακάρι η ισραηλινή αστυνομία ανταποκρινόταν τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά σε εκκλήσεις που κάνουμε για τις 100άδες πράξεις βίας κατά των γυναικών. Η αστυνομία της Χάιφα έσπευσε να κλείσει τα κεντρικά γραφεία της Hadash στη Χάιφα, όπου επρόκειτο να προβληθεί η ταινία, υποστηρίζοντας ότι «οι δραστηριότητες σε αυτήν την τοποθεσία θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια», σαν να μην ήταν μια προβολή ταινίας αλλά ένα εργαστήριο συναρμολόγησης κινητών εκρηκτικών . Την επόμενη μέρα, οι συνάδελφοί τους στο Τελ Αβίβ ήθελαν να αποδείξουν ότι μπορούν επίσης να είναι γρήγοροι και αποτελεσματικοί, γι' αυτό ανέκριναν τον διευθυντή του θεάτρου Al Saraya της Jaffa και εξέδωσαν εντολή που απαγορεύει την προβολή της ταινίας εκεί.

Δεν είναι καθόλου σαφές με ποιους λόγους ενήργησε η αστυνομία και στα δύο περιστατικά. Απλώς να κλείσουν τα γραφεία ενός νόμιμου πολιτικού κόμματος; Απαγόρευση προβολής ταινίας χωρίς δικαστική απόφαση; Αλλά δεδομένου ότι ο Ben-Gvir επιβλέπει την αστυνομία, κανείς δεν εκπλήσσεται. Ο οργανισμός γνωρίζει πολύ καλά ποιος επιβλέπει τις προαγωγές και τις προσλήψεις και χορεύουν στο ρυθμό του. Εξάλλου, μόλις πρόσφατα διόρισε νέο αστυνομικό επίτροπο και επανέλαβε: «Είμαστε οι Άρχοντες της Γης εδώ στο Ισραήλ και ήρθε η ώρα να κυβερνήσουμε». Αυτός ο επίτροπος ακούστηκε πρόσφατα να λέει ότι δεν σκοπεύει να ακολουθήσει τις οδηγίες του ανώτερου νομικού συμβούλου της κυβέρνησης σχετικά με την προαγωγή ενός αστυνομικού που πέταξε μια χειροβομβίδα στους διαδηλωτές. Το πνεύμα του διοικητή είναι ξεκάθαρο. Ο νόμος είναι ξαφνικά μια απλή λέξη χωρίς περιεχόμενο, οπότε σταματήστε να σπαταλάτε τον χρόνο της αστυνομίας. Αρκεί να είναι ευτυχισμένος ο άρχοντας της γης.

Και η ταινία; Το γεγονός ότι ο τίτλος της παραπέμπει στην άλλη ταινία του, Jenin Jenin, την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο πριν από χρόνια απαγόρευσε την προβολή και τη διανομή, ήταν αρκετό για την ισραηλινή αστυνομία. Δεδομένου ότι και οι δύο ταινίες είναι του ίδιου σκηνοθέτη, λοιπόν, αυτό είναι ένα όπλο που καπνίζει, Γουάτσον, και μας επιτρέπεται να το κλείσουμε αυτόματα. Εάν έχει ήδη αποδειχθεί ότι αυτός ο σκηνοθέτης είναι μισητής του Ισραήλ και η προηγούμενη ταινία του περιείχε ψέματα και έθεσε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, δεν υπάρχει λόγος η νέα του ταινία να μην είναι η ίδια. Πρέπει να επισπεύσουμε και να εξαλείψουμε αυτόν τον άμεσο κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Δόξα τω Θεώ η αστυνομία είναι εδώ για να εκτελέσει αυτό το ιερό καθήκον.

Είναι σχεδόν περιττό να πούμε ότι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες δεν μπήκαν στον κόπο να παρακολουθήσουν αυτήν την πολύ επικίνδυνη ταινία. Είμαι στην ευχάριστη θέση να αναφέρω ότι έβαλα τη ζωή μου σε κίνδυνο και κάθισα χθες να το παρακολουθήσω και επέζησα. Ο Bakri, του οποίου η προηγούμενη ταινία περιλάμβανε μαρτυρίες Παλαιστινίων από την Τζενίν, που τραβήχτηκαν αμέσως μετά την εισβολή του Ισραηλινού Στρατού στον προσφυγικό καταυλισμό το 2002 (και για την οποία παρασύρθηκε σε μια συνεχιζόμενη νομική ιστορία), επιστρέφει στη Τζενίν στη νέα του ταινία και σε μερικούς από αυτούς που πρωταγωνιστούν στην πρώτη. Αυτή τη φορά το κάνει μετά την επίθεση του IDF τον περασμένο χρόνο. Καταγράφει τη μαρτυρία των κατοίκων του στρατοπέδου, ακούει από αυτούς τι είχε συμβεί, τους αφήνει να μας πουν για όσα πέρασαν τα τελευταία 20 χρόνια. Πάντως από αυτή τη φορά φρόντισε να μην κινηματογραφηθεί κανένας στρατιώτης του IDF, ώστε να μην μπορεί κανείς να διεκδικήσει την καλή του φήμη…