Τζακ Λόντον —σοσιαλιστής οραματιστής των αρχαιολόγων του μέλλοντος

Ο Τζακ Λόντον (Jack London‎) γεννήθηκε 12 Γενάρη 1876 και πέθανε (αυτοκτόνησε) 22-Νοε-1916–  έχοντας συγγράψει πάνω από 50 βιβλία. Από τον γνωστό μας “ασπροδόντη” | το “κάλεσμα της άγριας φύσης” –με τις 100άδες εκδόσεις τους σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, μέχρι τα “οι ευνοούμενοι του Μίδα”, “σιδερένια φτέρνα” (το “σιδερένιο τακούνι” κατά Άρη Αλεξάνδρου)  “Μάρτιν Ίντεν” κλπ…

Από το 1896 γίνεται μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και προσπαθεί με το συγγραφικό του ταλέντο και τη γεμάτη πάθος συμμετοχή του στην πολιτική να βοηθήσει το αμερικανικό προλεταριάτο. Γράφει πολλά διηγήματα, μυθιστορήματα και πολιτικά δοκίμια, έργα με μεγάλη απήχηση και τεράστια εμπορική επιτυχία (ένα από τα κορυφαία του η «Σιδερένια Φτέρνα» ‑τακούνι πούλησε 7 εκατομμύρια αντίτυπα στην Αγγλία, μετρώντας πάνω από 300 εκδόσεις και χιλιάδες επανεκδόσεις σ’ όλο τον κόσμο, από αυτές περίπου 20 στην χώρα μας).

Από εφημεριδοπώλης και λιμενεργάτης
…επαναστάτης συγγραφέας

Ο Τζακ Λόντον από πολύ μικρός θα γνωρίσει τη φτώχεια και τη σκληρή ζωή στο εργοστάσιο. Το 1897 θα ακολουθήσει τους χρυσοθήρες στον Καναδικό Βορρά. Εκεί, μέσα στο φοβερό κρύο και την απογοήτευση δε θα ανακαλύψει χρυσάφι, αλλά τη συγγραφική του φλέβα που θα τον κάνει διάσημο. Αναγνωρίστηκε σαν ο μεγαλύτερος Αμερικανός συγγραφέας των αρχών του 20^ού αιώνα.
Στην αρχή της ζωής του, έκανε για να βγάλει το ψωμί του διάφορα επαγγέλματα: εφημεριδοπώλης, λιμενεργάτης, ναυτικός, χρυσοθήρας αλλά και πολεμικός ανταποκριτής στη διάρκεια του πολέμου των Μπόερς στη Νότια Αφρική και του Ρωσοϊαπωνικού πολέμου στα 1904. Δεχόμενος οποιαδήποτε δουλειά του τύχαινε και «αλητεύοντας» με κάθε μέσο στην αχανή έκταση των ΗΠΑ, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει καλά τον κόσμο.

1907
ο Λόντον αναπαριστά τον τρόπο
που ταξίδευε στα τραίνα
την «εποχή της φτώχειας».

Εμπνέεται το έργο του από τις περιπλανήσεις του στο Βορρά και στις θάλασσες του Νότου, τους περιθωριακούς της αμερικάνικης ζωής, τη ζωή των εργατών και το αμερικανικό σοσιαλιστικό κίνημα. Συνδυάζοντας τις εμπειρίες του με τη μελέτη του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, ο Λόντον στράφηκε προς το σοσιαλισμό, ενώ η απίστευτη ενέργειά του διοχετεύθηκε στη γραφή. Από το 1896 γίνεται μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και προσπαθεί με το συγγραφικό του ταλέντο και τη γεμάτη πάθος συμμετοχή του στην πολιτική να βοηθήσει το αμερικανικό προλεταριάτο.

Μέχρι που απογοητευμένος από τον τρόπο ζωής στον οποίο τον ώθησε η αμερικανική κοινωνία, θα αυτοκτονήσει επαναλαμβάνοντας τη χειρονομία του ήρωά του, Μάρτιν Ιντεν.

Σκαλίζοντας στα βιβλία, “σκόνταψα” σε κάτι σημειώσεις από αποφθέγματα δύο συγγραφέων από τους φωτεινότερους εκπροσώπους του γνήσιου, πολιτισμένου και οραματιζόμενου αμερικανικού πνεύματος:
Του Μαρκ Τουέιν και του Τζακ Λόντον. Παιδευμένοι και οι δύο από την εξαιρετικά σκληρή ζωή που έζησαν στα παιδικά και νεανικά τους χρόνια, απέκτησαν, ωστόσο, τη δυνατότητα του αυτοέλεγχου.

Η σκέψη μου γέμισε και πάλι από συνειρμούς. Και αφορμή γι’ αυτούς, ποιος άλλος από τους σύγχρονους αξιωματούχους της Αμερικής του δολαρίου — του “χρυσού διαβόλου” κατά τον Μαξίμ Γκόρκι — υπουργοί, πρεσβευτές και άλλοι ιθύνοντες.

Ο Τζακ Λόντον απαυδισμένος από τον άγριο αμερικανικό καπιταλισμό, που με τη γνωστή δολοφονική επιδρομή και εξοντωτική ληστεία στέριωσε στη Νέα Γη, έγραφε στο διήγημά του “Κραυγή για δικαιοσύνη”: «Καιρός για τον άνθρωπο είναι να χτίσει νέο και ανώτερο πολιτισμό που θα προκύψει σε συνθήκες αγάπης προς τον άνθρωπο, γενικής εξυπηρέτησης και παγκόσμιας αδελφότητας». Πεθαίνοντας ένα χρόνο πριν την Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, ο Τζακ Λόντον αναφώνησε: «Χρόνε, έλα και άλλαξε τον κόσμο»!

Προφητικό μυθιστόρημα

Οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος θα “ανακαλύψουν” σε διάφορες “πηγές” την απαρχή, εγκαθίδρυση και εξέλιξη του σοσιαλιστικού καθεστώτος — νομοτελειακής ανάγκης για την εξανθρώπιση της ανθρωπότητας — αλλά και τις λυσσαλέες επιθέσεις της απάνθρωπης “σιδερένιας φτέρνας” κατά των αγώνων των εργατών και των λαών και για την καθιέρωση και για τη διαφύλαξη της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Θα “ανακαλύψουν” ότι η αμείλικτη “σιδερένια φτέρνα” έσπερνε τον όλεθρο. Αιματοκυλούσε άμετρους εργάτες και λαούς.

Με τους μισθοφόρους της, προσπαθούσε να διαιωνίσει την εξουσία της. Μάταια, όμως: “(…) τον τέταρτο αιώνα της Αδελφοσύνης του Ανθρώπου, που χρονολογείται από τον τελικό θρίαμβο της σοσιαλιστικής δημοκρατίας, ένας αρχαιολόγος του μέλλοντος ανακαλύπτει το Χειρόγραφο Εβερχαντ, που είναι το κείμενο αυτού του βιβλίου”.

Μελετήστε το μεγαλοφυές στη σύλληψη, συνταρακτικά επικό στη γραφή, διαχρονικά επίκαιρο και πανανθρώπινο μήνυμα. Ακόμη και αν το έχετε ξεφυλλίσει ή διαβάσει στο παρελθόν…
Στρατευμένο, στο σοσιαλιστικό — κομμουνιστικό αύριο. Γιατί οι εργάτες και οι λαοί θα πουν, όπως ο ήρωας του βιβλίου, Εβερχαρντ: “Χάσαμε αυτή τη φορά. Όμως, όχι για πάντα. Μάθαμε πολλά. Αύριο η Ιδέα θα στυλωθεί και πάλι, πιο γερή σε γνώση και πειθαρχία”.

Γιατί είναι νομοτέλεια αυτό που έγραψε ο Ανατόλ Φρανς, προλογίζοντας το βιβλίο: “Η πλουτοκρατία θα χαθεί. Ηδη, στην ίδια της τη δύναμη, διακρίνονται σημάδια του αφανισμού της. (…) Θα χαθεί γεμάτη έπαρση, στο απόγειο της δύναμής της, όπως ακριβώς χάθηκαν η δουλεία κι η δουλοπαροικία”.

Το δολοφονικό Σιδερένιο Τακούνι
100+ χρόνια ante portas

Το 1907, 115 χρόνια πριν (και λιγότερο από 25 χρόνια μετά τον θάνατο του Μαρξ), ο ήδη διάσημος Αμερικανός συγγραφέας εκδίδει ένα μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας ή εναλλακτικής πραγματικότητας, το οποίο αποτελεί ταυτόχρονα μια πολιτική πραγματεία βασισμένη πάνω σε θέσεις του Μαρξ και άλλων θεωρητικών του άλματος στους ουρανούς, αλλά και εγχειρίδιο πολιτικής δράσης για την εγκαθίδρυση μιας άλλης κοινωνίας, όπως την οραματίστηκαν εκείνοι. Ένα έργο που έχει αγκαλιστεί σαν  προφητικό επαναστατικό και από τους αστούς χαρακτηριστεί ρομάντζο χυδαίας κομμουνιστικής προπαγάνδας

Σε εφτακόσια χρόνια από σήμερα, τον τέταρτο αιώνα της Αδελφοσύνης του Ανθρώπου, που χρονολογείται από τον τελικό θρίαμβο της σοσιαλιστικής δημοκρατίας, ένας αρχαιολόγος του μέλλοντος ανακαλύπτει το Χειρόγραφο Έβερχαρντ, τη μοσχοαναθρεμμένη γυναίκα του σοσιαλιστή ηγέτη Έρνεστ Έβερχαρντ, σταματάει στη μέση μιας πρότασης, για λόγους που δε θα μπορέσουμε ποτέ πια να μάθουμε.

Μας εξιστορεί το ρόλο που έπαιξε ο άντρας της στον αγώνα της εργατιάς ενάντια στις δυνάμεις της πλουτοκρατίας, στις αρχές του εικοστού αιώνα. Μιλάει για το βαθμιαίο αλυσόδεμα των εργατών με τα δεσμά της οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσης και για τον κρυφό τους αγώνα για οικονομική και πολιτική δικαιοσύνη και, τέλος, για την πρώτη μεγάλη εξέγερση των εξαθλιωμένων μαζών και την ανελέητη καταστολή της από τους μισθοφόρους της Σιδερένιας φτέρνας» (από ένα οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Από τις πολλές εκδόσεις στη χώρα μας προσωπικά γοητεύει η μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου (τελευταία Γκοβόστης, 2011 | 348 σελ).

Καρλ Μαρξ: μεγάλος ήρωας του σοσιαλισμού στο πεδίο της διανόησης. Ήταν ΓερμανοΕβραίος και έζησε τον 19^ο αιώνα — σύγχρονος του Τζον Στιούαρτ Μιλ. Τώρα μας φαίνεται απίστευτο το γεγονός πως επί γενιές ολόκληρες οι οικονομικές ανακαλύψεις του Μαρξ χλευάστηκαν από τους διανοητές και τους λογίους όλου του κόσμου. Εξαιτίας των ανακαλύψεών του αυτών εξορίστηκε από την πατρίδα του και πέθανε στην Αγγλία (σελ. 151)
The Iron Heel ο πρωτότυπος τίτλος του στα αγγλικά, ενώ το ελληνικό κοινό το γνώρισε αρχικά ως Σιδερένια Φτέρνα, Σιδερένιο Τακούνι, παρότι πιο εύστοχη απόδοση του τίτλου, με βάση τις συνδηλώσεις της, αν και πιο ελεύθερη, θα ήταν το «Σιδερένια Μπότα».

Ο σοσιαλιστής συγγραφέας, αξιοποιώντας ευφυώς ‑και πολύ μοντέρνα- την τεχνική του «παραποιημένου τεκμηρίου», συλλαμβάνει μια ιστορία που διαδραματίζεται στις ΗΠΑ στο εγγύς μέλλον την εποχή που πρωτοεκδίδεται (πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματος), υποτίθεται ότι γράφεται 25 χρόνια μετά και ανακαλύπτεται επτά αιώνες αργότερα! Και μόνο αυτά τα πολλαπλά χρονικά επίπεδα (στα οποία προστίθεται κάθε φορά και η χρονική στιγμή που το διαβάζει το αναγνωστικό κάθε εποχής) θα αρκούσαν για να χαρακτηρίσουν το Σιδερένιο Τακούνι πρωτοποριακό έργο, και όχι μόνο στην εποχή του.

Το βιβλίο ξεκινά το έτος 419 της Αδελφότητας των Ανθρώπων (δηλαδή της εγκαθιδρυμένης πλέον σοσιαλιστικής κοινωνίας), με κάποιον Άντονι Μέρεντιθ να προλογίζει (προσθέτοντας και επεξηγηματικές υποσημειώσεις), επτά αιώνες μετά τη συγγραφή του, το προσφάτως ανακαλυφθέν χειρόγραφο της Άβις Έβερχαρντ, συζύγου του σοσιαλιστή ήρωα ‑και κεντρικής μορφής του κειμένου- Ερνέστου Έβερχαρντ.
Το χειρόγραφο αυτό έχει γραφτεί υποτίθεται το 1932 και σε αυτό η Άβις αφηγείται γεγονότα των ετών 1912–1918. Η αφήγηση τελειώνει απότομα, στη μέση μιας φράσης, καθώς το κείμενο γράφεται σε συνθήκες παρανομίας και η συγγραφέας του συλλαμβάνεται από τους Πραιτωριανούς του καθεστώτος, προφανώς αφού έχει προλάβει να το κρύψει κάτω από μια βελανιδιά, όπου και ανακαλύπτεται επτά αιώνες μετά.

Από τον «πλαστό» πρόλογο του Μέρεντιθ (σελ. 19–23) μαθαίνουμε λοιπόν ‑έμμεσα, αφού απευθύνεται σε σύγχρονούς του που γνωρίζουν ως Ιστορία αυτά που αναφέρει- ότι το «παγκόσμιο κίνημα των εργατών» βρήκε τελικά «δικαίωση» μετά από μια σειρά πολλών αποτυχημένων επαναστάσεων της εργατικής τάξης, οι οποίες ξεκίνησαν την εποχή που εξιστορεί το Χειρόγραφο της Άβις Έβερχαρντ και πνίγηκαν όλες τους στο αίμα τους επόμενους τρεις αιώνες από το Σιδερένιο Τακούνι, όπως αποκαλείται η Ολιγαρχία, δηλαδή το ολοκληρωτικό καθεστώς που προέκυψε ως ένα «τερατώδες παρακλάδι» του καπιταλισμού.

Μάλιστα, ο Μέρεντιθ σχολιάζει ‑σε μια αποστροφή του κειμένου που απέκτησε μια νέα σημασία κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα- ότι οι επαναστάτες της εποχής εκείνης έπεσαν πολύ έξω όταν «έκριναν πως η ανατροπή του ήταν υπόθεση λίγων χρόνων»…

Η απρόβλεπτη συνέχεια …
Μη χάσετε το βιβλίο –διαθέσιμο στη Σύγχρονη Εποχή

Ο Jack London και
η σιδερένια φτέρνα του καπιταλισμού
Δείτε το -γράφει η Άννεκε Ιωαννάτου //

Σιδερένιο Τακούνι

Το 1943 ο Άρης Αλεξάνδρου, 21 ετών τότε, άρχισε να εργάζεται ως µεταφραστής στον πρωτοποριακό, για την εποχή, εκδοτικό οίκο του Κώστα Γκοβόστη.
Τρία χρόνια αργότερα του παρέδωσε τη µετάφραση του µυθιστορήµατος Σιδερένιο Τακούνι (Iron Heel) του Τζακ Λόντον, που θα γνώριζε απανωτές εκδόσεις, από άλλους ωστόσο εκδότες και µεταφραστές. Η µετάφραση του συγγραφέα του Κιβωτίου έµεινε στο «αρχείο» για 75 χρόνια. Για την ακρίβεια, ο Κώστας Γκοβόστης ανακάλυψε πρόσφατα – εντελώς συµπτωµατικά – το χειρόγραφό της πίσω από κάτι παλιούς χάρτες.

Το µυθιστόρηµα αυτό του Λόντον κυκλοφορεί ήδη σε άλλες, µεταγενέστερες µεταφράσεις από πέντε εκδοτικούς οίκους – ενδεικτικό όχι µόνο της αξίας του αλλά και της πρωτοποριακής θεµατικής, όπως και της διαχρονικότητάς του. Ωστόσο η µεταφορά του στη γλώσσα µας από έναν κορυφαίο µεταφραστή έχει ειδική σηµασία. Όχι µόνο επειδή συμπληρώνει τη σχετική βιβλιογραφία αλλά και γιατί µας δίνει αφενός τη γλωσσική αίσθηση της εποχής, όπως και την αντίστοιχη ευαισθησία του µεταφραστή, αφετέρου τον προβληµατισµό που είχε αναπτυχθεί στον κόσµο της Αριστεράς εκείνης της εποχής. Αρκεί µόνο να σηµειώσουµε ότι ο Ανατόλι Λουνατσάρσκι, κοµισάριος της Παιδείας και της Κουλτούρας στα πρώτα χρόνια µετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, έγραψε βασισµένος στο Σιδερένιο Τακούνι το σενάριο για µια ταινία, ελάχιστα γνωστή στη ∆ύση, η οποία ωστόσο θεωρείται από τις πρώτες ταινίες επιστηµονικής φαντασίας του σοβιετικού κινηµατογράφου.

“Υμέτερος για την επανάσταση”

Το 1932 η Άβις Έβερχαρντ αφήνει μισοτελειωμένο ένα κείμενο που αφηγείται τα γεγονότα που οδήγησαν στην επικράτηση της Ολιγαρχίας στις ΗΠΑ, ανάμεσα στο 1912-1917. Την κατάργηση κάθε έννοιας δημοκρατίας, την μετατροπή των εργατών σε δουλοπάροικους στα εργοστάσια και τα ορυχεία, την συντριβή της μεγάλης εξέγερσης που έμεινε γνωστή ως η Κομμούνα του Σικάγο. Το χειρόγραφο έμεινε άγνωστο σε ένα καταφύγιο της επαναστατικής οργάνωσης που ανήκε. Εκεί το ανακάλυψε η σκαπάνη των αρχαιολόγων και η έρευνα των ιστορικών της Σοσιαλιστικής Κοινοπολιτείας που τριακόσια χρόνια μετά ανέλαβαν να το δημοσιεύσουν και να το σχολιάσουν.
Αυτός είναι ο κόσμος που περιγράφει ο Τζακ Λόντον στο μυθιστόρημα “Σιδερένιο Τακούνι” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γκοβόστη σε μετάφραση του Αρη Αλεξάνδρου (γνωστότερο από άλλες εκδόσεις ως Σιδερένια Φτέρνα). Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 1908 και η υποδοχή που συνάντησε ήταν εχθρική. Ακόμα και σήμερα, όπως επισημαίνει η Τιτίκα Δημητρούλια στο Επίμετρο της έκδοσης, αποσπάσματά του δεν συμπεριλαμβάνονται στις ανθολογίες κειμένων του Τζακ Λόντον στις ΗΠΑ. Το Κάλεσμα της Αγριας Φύσης ή ο Ασπροδόντης -γραμμένα επίσης από τον Τζακ Λόντον- μπορεί να έχουν γίνει ταινίες του Χόλιγουν. Όμως, ένα μυθιστόρημα που προφητεύει την επικράτηση μιας φασιστικού τύπου δικτατορίας και υποστηρίζει παθιασμένα ότι η αλλαγή της κοινωνίας δεν θα έρθει από τις κάλπες αλλά με τη βίαιη επανάσταση, δεν χωράει εκεί.
Το βιβλίο συνάντησε την σιωπή στην καλύτερη περίπτωση και στο σοσιαλιστικό κίνημα των ΗΠΑ εκείνης της περιόδου. Ο Τζακ Λόντον ήταν σοσιαλιστής από τα εφηβικά του χρόνια. Εγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργασίας (SLP) το 1897, ενός κόμματος που βρισκόταν στην αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κινήματος και αργότερα εντάχθηκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ. Το βιβλίο θεωρήθηκε προφητικό, αλλά το “υλικό” του το είχε βιώσει ο Λόντον από πολλές απόψεις, όπως το τεράστιο ταξικό χάσμα και τη φτώχεια που μάστιζε την Αμερική εκείνης της εποχής.
Το βιβλίο κατηγορήθηκε για εξύμνηση της βίας, όμως η ταξική βία ήταν έντονα παρούσα στις ΗΠΑ της εποχής. Το 1892 επιστρατεύτηκαν τα κανόνια ενός πολεμικού πλοίου για να λυγίσουν την απεργία των εργατών της χαλυβουργίας Χόμστεντ στο Πίτσμπεργκ. Ο στρατός, η εθνοφυλακή, οι ιδιωτικές αστυνομίες όπως του Πρακτορείου Πίνκερτον, είχαν σπάσει τη μεγάλη απεργία των σιδηροδρομικών το 1894, τη θρυλική απεργία της Πούλμαν. Αυτή η εμπειρία που οδήγησε στο σοσιαλισμό έναν ηγέτη της απεργίας, τον Γιουτζήν Ντεμπς, μια από τις ευγενέστερες φιγούρες του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Την ίδια χρονιά, ίδια κατάληξη είχε η μεγάλη απεργία των εργατών στα ορυχεία -εκείνη τη φορά οι απεργοί χρησιμοποίησαν δυναμίτη για να απαντήσουν στα πολυβόλα του στρατού.

Ακτινοβολία

Το 1905 ήταν η χρονιά της πρώτης Ρώσικης Επανάστασης. Η επανάσταση συγκλόνισε συθέμελα την Αυτοκρατορία του Τσάρου, το κάστρο της παγκόσμιας αντίδρασης. Ο Τζακ Λόντον διατηρούσε στενές σχέσεις με αμερικανο-ρωσίδα συντρόφισσα που μαζί με την αδελφή της κι όλη την οικογένεια γύρισε στη Ρωσία για να συμμετέχει στην επανάσταση. Αν σας παραξενεύουν οι αναφορές του Λόντον στις Μαχητικές Ομάδες, στις εκτελέσεις χαφιέδων, στις “Μαύρες Εκατονταρχίες” της αντεπανάστασης, στις γιάφκες και τα παράνομα τυπογραφεία, η εξήγηση είναι η ακτινοβολία του ρώσικου επαναστατικού κινήματος.
Ο Τζακ Λόντον ήταν μια βαθιά αντιφατική προσωπικότητα. Πάμφτωχος, μεγαλωμένος από μαύρη (πρώην σκλάβα) τροφό, “πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης” κατάφερε να σπουδάσει, να γίνει επιτυχημένος, πάμπλουτος συγγραφέας. Ναρκισιστική προσωπικότητα, εγωιστής που οι εμπειρίες της ζωής του τον ωθούσαν να γοητεύεται από την ιδέα του Υπερανθρώπου του Νίτσε. Ο Ερνεστ Έβερχαρντ, ο ήρωας του βιβλίου, είναι κομμένος και ραμμένος σ' αυτά τα πρότυπα, σε ενοχλητικό βαθμό σε μερικά σημεία -ο σεξισμός ήταν μια άλλη αδύνατη πλευρά του Λόντον. Όπως και το φλερτάρισμα με ρατσιστικές απόψεις: ήταν ο συγγραφέας μιας “διατριβής” με τίτλο “Ο Κίτρινος Κίνδυνος” για τους Κινέζους μετανάστες.
Όμως παρ' όλα αυτά ο Λόντον επέμενε, σχεδόν μέχρι το θάνατό του 1918, να είναι επαναστάτης. Είναι ο άνθρωπος που τέλειωνε τις επιστολές του με το “Υμέτερος για την Επανάσταση”. Που παρά τα ρατσιστικά ξεστρατίσματα, έγραψε ένα υπέροχο σύντομο διήγημα Ο Μεξικάνος με ήρωα έναν νεαρό Μεξικάνο που ανεβαίνει στο ρινγκ του μποξ και με το χρηματικό έπαθλο σκοπεύει να αγοράσει όπλα για τη Μεξικάνικη Επανάσταση.
Ισως ο Λόντον να ταυτιζόταν και με τον κεντρικό χαρακτήρα ενός άλλου σύντομου διηγήματός του με τίτλο Κάτω από τις Ράγες, τον Φρέντι Ντράμοντ. Πανεπιστημιακός καθηγητής, αποφασίζει να ξοδέψει έξι μήνες στο εργοστάσιο για να μελετήσει αυτά τα παράξενα πλάσματα που δουλεύουν εκεί και να γράψει το βιβλίο “Ανειδίκευτος Εργάτης”. Σε μια σοσιαλιστική εκδοχή του “Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ” ο κύριος καθηγητής περνάει από το στάδιο του εξυπνάκια που προσπαθεί να ξεπεράσει σε παραγωγή τους συναδέλφους του -και τρώει ένα γερό χέρι ξύλο γι' αυτό- μετατρέπεται σε συνδικαλιστή τη μια μέρα και σε καθώς πρέπει αστό την άλλη, με “απρόβλεπτες” συνέπειες (που κλιμακώνονται με ένα κινηματογραφικό, επικό κυνήγι απεργοσπαστών και μπάτσων).
Το 1937 η Τζόαν Λόντον, κόρη του συγγραφέα και μέλος της τροτσκιστικής οργάνωσης στις ΗΠΑ έστειλε στον Λ. Τρότσκι το μυθιστόρημα του πατέρα της. Ο Τρότσκι κάνει ένα σχόλιο για την υποτιθέμενη απαισιοδοξία που εκφράζει ο Λόντον στο Σιδερένιο Τακούνι: “...δεν θα ήταν συνετό να κατηγορήσουμε τον γράφοντα για πεσιμισμό! Όχι, ο Λόντον είναι αισιόδοξος, αλλά η αισιοδοξία του χαρακτηρίζεται από οξυδέρκεια και διορατικότητα. 'Να σε ποια άβυσσο θα μας γκρεμίσει η μπουρζουαζία αν δεν τη συνεφέρετε' -έτσι σκεφτόταν κι αυτή η σκέψη σήμερα ηχεί ασύγκριτα πιο επίκαιρη και πιο ζωντανή απ' ό,τι πριν από τριάντα χρόνια”.
Εμείς πάλι, στην αυγή του 21ου αιώνα, μπορούμε να επαναλάβουμε με αυτοπεποίθηση τα λόγια που απευθύνει ο Έρνεστ Έβερχαρντ σε ένα κοινό καπιταλιστών: “Εχετε αποτύχει στη διεύθυνση της κοινωνίας. Και γι' αυτό, η διοίκηση θα σας αφαιρεθεί”.

Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε ότι “Σιδερένιο τακούνι” είναι το σκληρό όνομα που δίνει ο Τζακ Λόντον στην Πλουτοκρατία. Το βιβλίο του με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε το 1907 και μας περιγράφει τον πόλεμο που θα ξεσπάσει μια μέρα -αν οι κακές μοίρες το επιτρέψουν- ανάμεσα στην Πλουτοκρατία και το Λαό. Αλίμονο! Ο Τζακ Λόντον είχε εκείνη την ιδιαίτερη μεγαλοφυΐα που προβλέπει όσα ο όχλος δεν μπορεί να διακρίνει και κατείχε μια ειδική γνώση που του επέτρεπε να προαισθάνεται το μέλλον. Προέβλεψε τα γεγονότα εκείνα που εκτυλίσσονται τώρα μπροστά στα μάτια μας. Το τρομερό δράμα που μας παρουσιάζει τόσο ζωντανά το “Σιδερένιο Τακούνι” δεν ξέσπασε ακόμα και δεν ξέρουμε πότε θα εκπληρωθεί η φοβερή προφητεία του Αμερικανού μαρξιστή. (Ανατόλ Φρανς) Τίποτα δεν είναι πιο εκπληκτικό στο έργο του Τζακ Λόντον από την αληθινά προφητική πρόβλεψη για τις μεθόδους που το Σιδερένιο Τακούνι θα χρησιμοποιήσει για να διατηρήσει την κυριαρχία του πάνω στην συντετριμμένη ανθρωπότητα. Ο Λόντον είναι τελείως απελευθερωμένος από ρεφορμιστικές και πασιφιστικές αυταπάτες. Από τον καμβά του για το μέλλον απουσιάζουν εντελώς η δημοκρατία και η ειρηνική πρόοδος. Πάνω από τη μάζα των αποκλήρων υψώνονται οι κάστες της εργατικής αριστοκρατίας, του πραιτωριανού στρατού, της παντοδύναμης αστυνομοκρατίας και, το επιστέγασμα όλων αυτών, η ολιγαρχία του πλούτου. Όταν διαβάζει κάνεις αυτές τις γραμμές, δεν πιστεύει στα μάτια του: είναι ένας πίνακας του φασισμού, της οικονομίας του, της κυβερνητικής πρακτικής του και της πολιτικής ψυχολογίας του. 

(σσ.)
Ο Άρης Αλεξάνδρου (Αριστοτέλης Βασιλειάδης ) γεννήθηκε στην Πετρούπολη το 1922 από πόντιο πατέρα και ρωσίδα μάνα.
Ήρθε στην Ελλάδα το 1928, όπου έζησε μέχρι το 1967, όταν αυτοεξορίζεται λόγω χούντας στη Γαλλία, όπου και πέθανε το καλοκαίρι του 1978.

Πέρασε μια δεκαετία σε φυλακές, στρατόπεδα και εξορίες (1948-1958). Βαρβακειόπαις γράφτηκε στην ΑΣΟΕΕ, αλλά ασχολήθηκε με τη μετάφραση (κυρίως από τα ρωσικά  και αργότερα και Γάλλων - Αμερικανών κλπ συγγραφέων) στον οίκο Γκοβόστη (τότε επιλέγει και το ψευδώνυμό του)
Στα δύσκολα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας ήρθε σε επαφή με την ΟΚΝΕ και με τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά ποτέ δεν εντάχτηκε στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο -αν και μετείχε ενεργά στην αντίσταση και στα δεκεμβριανά. Κυνηγήθηκε, πιάστηκε το 1948, φυλακίστηκε, βασανίστηκε, εξορίστηκε Λήμνο αρχικά -έφτασε μέχρι Ελ Ντάμπα πέρασε από Μακρόνησο (όπου υπέγραψε δήλωση μετανοίας)  και Αϊ-Στράτη. Το 1953 πέρασε στρατοδικείο -δηλώνοντας κομμουνιστής (!!) και φυλακίστηκε ως το 1958

Όντας στο Παρίσι στρέφεται σε καθαρά αντικομουνιστικές και δεξιές θέσεις γίνεται υπέρμαχος της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ (ψευδώνυμο «Αντίπας Νετραλίτης (neutral = ουδέτερος) και εξισώνει φασισμό-ναζισμό κομμουνισμό |> «έχοντας περάσει από τα ξερονήσια και τις φυλακές, νιώθω πως είμαι συγκρατούμενος όχι μόνο με όσους υποφέρουν στα φασιστικά στρατόπεδα, μα και με όσους βασανίζονται στο Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ»<|. Κάποια στιγμή δηλώνει «ήμουν αναρχικός χωρίς να το ξέρω... ο μόνος τρόπος να αποφύγεις τον μακιαβελισμό είναι να παραιτηθείς από την κατάκτηση της εξουσίας»

Στο χρονικό της Εξέγερσης της Κροστάνδης, πέραν της φιλοαναρχικής οπτικής ο μπολσεβικισμός αναδεικνύεται σε χειρότερη μορφή καταπίεσης και από το τσαρικό απολυταρχικό καθεστώς:  «η Κόκκινη Κρονστάνδη, φόβος και τρόμος κάθε αντεπανάστασης, δεξιάς ή αριστεράς, δίνει το παράδειγμα... εδώ πραγματοποιήθηκε το νέο μεγάλο βήμα της Επανάστασης... εδώ υψώθηκε η σημαία της ανταρσίας, εναντίον της τυραννίας των τριών τελευταίων ετών, εναντίον της καταπίεσης της μπολσεβίκικης απολυταρχίας, που στάθηκε πολύ χειρότερη από τους τρεις αιώνες του μοναρχικού ζυγού».
Το 1974, ξεπερνάει τον εαυτό του με «το κιβώτιο» μνημειώδες για τα ελληνικά δεδομένα έργο του οπορτουνισμού στη λογοτεχνία, που έχει ως περιεχόμενο τον αγώνα του ΔΣΕ, όπου μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει να διασχίσει τις γραμμές του εχθρού για να παραδώσει ένα υψίστης σημασίας κιβώτιο. Στο τέλος επιβιώνει μόνο ένας μαχητής, που διαπιστώνει τελικά πως το κιβώτιο ήταν άδειο... ο ίδιος συλλαμβάνεται ως σαμποτέρ κλπ

Σε αυτό το βιβλίο η εποποιία του ΔΣΕ χλευάζεται, ενώ οι μαχητές του παρουσιάζονται από τον συγγραφέα ως θύματα απάτης, ξεγελασμένοι (!) από την κομματική καθοδήγηση. Γιατί, τελικά, το κιβώτιο που μετέφεραν ήταν δίχως προορισμό και αξία, σαν τα άδεια κουτιά των επαναστατικών οραμάτων! Καταθέτει ο ήρωας του Αλεξάνδρου:
«...Δεν είναι δυνατόν να ευθύνομαι ούτε στο ελάχιστο για όλη αυτήν την ιστορία, δεν φταίω εγώ που το κιβώτιο βρέθηκε άδειο, εγώ το πίστευα γεμάτο και γι' αυτό το έφερα στην πόλη Κ (...) γιατί μόνο ένας τρελός κουβαλάει εν γνώσει του ένα άδειο κιβώτιο, παίζοντας χίλιες φορές κορόνα γράμματα τη ζωή του (...) ήτανε όμως άδειο, για λόγους που δεν ξέρουμε ακόμα, αλλά εν πάση περιπτώσει λόγω δικής μας υπαιτιότητος...» («Το κιβώτιο», σελ. 341 - 342, εκδόσεις «ΚΕΔΡΟΣ»).

Jack London

Ο Τζακ Λόντον εξώγαμο τέκνο της Φλώρας Γουέλμαν και ενός περιπλανώμενου αστρολόγου, του Γουίλιαμ Χένρυ Τσέηνυ από πολύ μικρός θα γνωρίσει τη φτώχεια και τη σκληρή ζωή στο εργοστάσιο. Το 1897 θα ακολουθήσει τους χρυσοθήρες στον Καναδικό Βορρά. Εκεί, μέσα στο φοβερό κρύο και την απογοήτευση δε θα ανακαλύψει χρυσάφι, αλλά τη συγγραφική του φλέβα που θα τον κάνει διάσημο. Αναγνωρίστηκε σαν ο μεγαλύτερος Αμερικανός συγγραφέας των αρχών του 20^ού αιώνα.

Στην αρχή της ζωής του, έκανε για να βγάλει το ψωμί του διάφορα επαγγέλματα: εφημεριδοπώλης, λιμενεργάτης, ναυτικός, χρυσοθήρας αλλά και πολεμικός ανταποκριτής στη διάρκεια του πολέμου των Μπόερς στη Νότια Αφρική και του Ρωσοϊαπωνικού πολέμου στα 1904. Δεχόμενος οποιαδήποτε δουλειά του τύχαινε και «αλητεύοντας» με κάθε μέσο στην αχανή έκταση των ΗΠΑ, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει καλά τον κόσμο.
Τα επόμενα χρόνια περνούν με γράψιμο και ταξίδια στη Χαβάη, στην αποικία των λεπρών του Μολοκάι, στην Ταϊτή, στα νησιά Φίτζι, αλλά και στη Βόρειο Καλιφόρνια, πάνω σε άμαξα με τέσσερα άλογα. Όλα τα σπουδαία έργα του γεννιούνται καθ' οδόν, μαζί με πολύ ποτό και τροπικές αρρώστιες, ώσπου το 1916 πεθαίνει από ουραιμία, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση της εποχής, ενώ η εκδοχή της αυτοκτονίας ανακινείται είκοσι δύο χρόνια αργότερα από τον Ίρβινγκ Στόουν. Λίγο πριν την ίδια χρονιά, έχει παραιτηθεί από το Σοσιαλιστικό Κόμμα "επειδή έχει πια χάσει την αγωνιστική του φλόγα και δεν ασχολείται διόλου με την πάλη των τάξεων".

Εμπνέεται το έργο του από τις περιπλανήσεις του στο Βορρά και στις θάλασσες του Νότου, τους περιθωριακούς της αμερικάνικης ζωής, τη ζωή των εργατών και το αμερικανικό σοσιαλιστικό κίνημα. Συνδυάζοντας τις εμπειρίες του με τη μελέτη του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, ο Λόντον στράφηκε προς το σοσιαλισμό, ενώ η απίστευτη ενέργειά του διοχετεύθηκε στη γραφή. Από το 1896 γίνεται μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και προσπαθεί με το συγγραφικό του ταλέντο και τη γεμάτη πάθος συμμετοχή του στην πολιτική να βοηθήσει το αμερικανικό προλεταριάτο.
Γράφει πολλά διηγήματα, μυθιστορήματα και πολιτικά δοκίμια. Όλα του τα έργα έχουν μεγάλη απήχηση και τεράστια εμπορική επιτυχία. Μόνο στην Αγγλία έχουν πουληθεί 7 εκατομμύρια αντίτυπα της «Σιδερένιας Φτέρνας».

Στις 22 Νοέμβρη του 1916 απογοητευμένος από τον τρόπο ζωής στον οποίο τον ώθησε η αμερικανική κοινωνία, θα αυτοκτονήσει επαναλαμβάνοντας τη χειρονομία του ήρωά του, Μάρτιν Ιντεν.

Ενδεικτική εργογραφία στα ελληνικά 

·       Ο ασπροδόντης

o   Εκδ Καρακώτσογλου | 2022 ISBN: 978-618-5569-07-5 … Χάρτινη Πόλη | 2022 ISBN: 978-960-621-763-0 … Μίνωας | Αθήνα, 2021 ISBN: 978-618-02-1812-1, Μίνωας, 2021 ISBN: 978-618-02-1663-9 Ερευνητές 2019 ISBN: 978-960-368-572-2, Susaeta The Call of the Wild Διάνοια, 2017 ISBN: 978-960-98070-7-4 | Μίνωας, 2017  ISBN: 978-618-02-0893-1 –Εξαντλημένο, Καρακώτσογλου, 2016 ISBN: 978-960-9444-57-6 Επιφανίου Ηλίας Λευκωσία, 2008 ISBN: 978-9963-674-05-3 και πολλές ακόμη

·       Το κάλεσμα της άγριας φύσης

o   εκδ Φουρφούρι - Brainfood 2021 ISBN: 978-618-5488-06-2 Μίνωας, 2020 ISBN: 978-618-02-1403-1 Ερευνητές, 2019 ISBN: 978-960-368-566-1, Εκδόσεις Πατάκη, 2018 ISBN: 978-960-16-7761-3 Μεταίχμιο Εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2004 ISBN: 960-412-376-9 κλπ.

·       Οι ευνοούμενοι του Μίδα –εκδ. Εντύποις Αθήνα, 2021 ISBN: 978-960-659-009-2 Εκδ Βακχικόν, 2016 ISBN: 978-618-5144-89-0 κά

·       Ο θαλασσόλυκος  2022 ISBN: 978-960-208-999-6  εκδ. Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος

·       Ολόχρυσο φαράγγι Διηγήματα Σύγχρονη Εποχή Αθήνα, 2021 ISBN: 978-960-224-742-6

·       Γραφείο δολοφονιών Ε.Π.Ε. Πλέθρον, 2020 ISBN: 978-960-348-342-7

·       Η φωτιά εκδ. Οξύ – Brainfood, 2020 ISBN: 978-960-436-707-8

·       Χριστούγεννα στο Κλοντάικ, εκδ. Νεφέλη, 2018 ISBN: 978-960-504-233-2

·       Το σώμα του εγκλήματος Ανθολογία κλασικών αστυνομικών διηγημάτων –εκδ. Άγρα, 2018 ISBN: 978-960-505-366-6

·       Ο Διάβολος εκδ Κυαναυγή, 2018 ISBN: 978-618-82909-7-6

·       O πόλεμος των τάξεων, εκδ. Εντύποις, 2015 ISBN: 978-618-5019-25-9

·       Ιστορίες από τον Ειρηνικό Πατάκη, 2015 ISBN: 978-960-16-3183-7

·       Χριστουγεννιάτικο δείπνο Νάρκισσος, 2012 ISBN: 978-960-8239-58-6

·       Το σιδερένιο τακούνι Γκοβόστη, 2011 ISBN: 978-960-446-159-2

·       Ο δρόμος Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 2010 ISBN: 978-960-208-815-9

·       Όταν ο Θεός γελά εκδ Φαρφουλάς, 2010 ISBN: 978-960-9441-13-1

·       Τι σημαίνει για μένα η ζωή. Πώς έγινα σοσιαλιστής εκδ. Ποταμός, 2010 ISBN: 978-960-6691-70-6

·       Κλασικές ιστορίες με άγρια ζώα Καρακώτσογλου, 2010 ISBN: 978-960-9444-02-6
Κλασικές ιστορίες περιπέτειας Καρακώτσογλου, 2010 ISBN: 978-960-6611-89-6

·       Μια οδύσσεια στο Βορρά Εκδ Καστανιώτη, 2009 ISBN: 978-960-03-0329-2

·       Τι σημαίνει η ζωή για μένα Και άλλα δοκίμια εκδ. Ροές, 2009 ISBN: 978-960-283-063-5

·       Πριν από τον Αδάμ Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 2008 ISBN: 978-960-208-774-9

·       Διηγήματα εκδ. Το Ποντίκι, 2007 ISBN: 978-960-6718-55-7

·       Ο δρόμος εκδ. Τυφλόμυγα, 2006 ISBN: 978-960-87701-7-1

·       Πριν τον Αδάμ Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2006 ISBN: 978-960-8219-42-7

·       Ιστορίες του Μποξ εκδ. Άγρα, 2006 ISBN: 978-960-325-086-9

·       Ο γιος του λύκου Ιστορίες από το Βορρά Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 2006 ISBN: 978-960-208-663-6

·       Τζον Μπάρλεϋκορν Απομνημονεύματα ενός αλκοολικού εκδ. Τυφλόμυγα, 2005 ISBN: 978-960-87701-6-4

·       Θαλασσινές ιστορίες 20ός αιώνας: Ανθολογία \ Νάρκισσος, 2005 ISBN: 978-960-8239-22-7

·       Το κάλεσμα του δάσους εκδ. Μίνωας, 1999 ISBN: 978-960-240-076-0  ** Εξαντλημένο

·       Πειρατικές ιστορίες Εκδ. Καστανιώτη, 1999 ISBN: 978-960-03-0155-7

·       Ιστορίες από τον Ειρηνικό Εκδ. Πατάκη, 1998 ISBN: 978-960-600-370-7

·       Περιπετειώδεις ιστορίες εκδ.Τεκμήριο, 1998 Εξαντλημένο

·       Γραφείο δολοφονιών Ε.Π.Ε. εκδ. Πλέθρον, 1997 ISBN: 978-960-7599-01-8 Εξαντλημένο

·       The House of Mapuhi. The Whale Tooth. Mauki Εκδ. Παπαζήση, 1997 ISBN: 978-960-02-1242-6

·       Οι περιπέτειες του πλοιάρχου Γκρηφ Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1997 ISBN: 978-960-208-554-7

·       Η σιδερένια φτέρνα εκδ. Αναστασιάδη, 1997 ISBN: 978-960-7198-61-7

o   Σύγχρονη Εποχή Αθήνα, 1996 ISBN: 978-960-224-787-7 ** Κυκλοφορεί
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 1991 ISBN: 978-960-236-175-7

o   Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1990 ISBN: 978-960-208-039-9

·       All Gold Canyon Εκδ. Παπαζήση, 1997 ISBN: 978-960-02-1275-4

·       Ο ταξιδιώτης τ' ουρανού εκδ Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος

·       Ο θαλασσόλυκος Γράμματα, 1996 ISBN: 978-960-329-236-4+ Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1989 ISBN: 978-960-208-073-3

·       Ο πυγμάχος  Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1995 ISBN: 978-960-208-507-3

·       Μάρτιν Ίντεν Μυθιστόρημα Σύγχρονη Εποχή, 1993 ISBN: 978-960-224-139-4 Εξαντλημένο

·       Μάικελ Το σκυλί του τσίρκου Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1993 ISBN: 978-960-208-426-7

·       Η κόρη του χιονιού Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1992 ISBN: 978-960-208-253-9

·       Μπουκ ο σκύλος της Αλάσκας Μόκας Ε. - Μορφωτική, 1992 ISBN: 978-960-215-133-4

·       Η μικρή κυρία του μεγάλου σπιτιού, 1990 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-145-7

·       Οι περιπέτειες του ιστιοφόρου Σναρκ, 1990 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-013-9

·       Μάρτιν Ήντεν Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1990 ISBN: 978-960-208-039-9

·       Ο αλκοολικός, 1989 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-059-7

·       Με τους πειρατές του Αγίου Φραγκίσκου, 1989 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-098-6

·       Τζέρι Από τα νησιά του Σολομώντα, 1989 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-116-7

·       Επανάσταση Διηγήματα, Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος 1989 ISBN: 978-960-208-040-5

·       Η κοιλάδα του φεγγαριού, 1989 ISBN: 978-960-208-060-3

·       Το φλογερό φως της ημέρας, 1989 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-119-8

·       Οι άνθρωποι της αβύσσου, 1988 Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ISBN: 978-960-208-023-8

·       Αγάπη για τη ζωή Διηγήματα Εκδ. Καστανιώτη, 1982 ISBN: 978-960-03-0166-3