Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα: Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με εργαλείο ό,τι έχεις…

Η Ελληνοκουβανή Ντανιέλα Αμπρέου Τσιτσιρίκου, παρακολούθησε ένα αυστηρό πρόγραμμα σπουδών, έζησε τον κορωνοϊό στο νησί της επανάστασης σπούδασε στη Σχολή Ιατρικής της Κούβας, από όπου αποφοιτούν οι περιζήτητοι Κουβανοί γιατροί, έζησε εκεί στη διάρκεια της πανδημίας και βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα για να αναγνωρίσει το πτυχίο της και να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού _η είδηση από την “Καθημερινή” (σσ. μπροστά στο δίλημμα να ανοίξει “μαγαζί”, ή να είναι “απασχολήσιμη”, με 3,60 όπως όλοι οι νέοι γιατροί)

Τον Μάρτιο του 2020, εν μέσω της πανδημίας, 50 Κουβανοί γιατροί αποβιβάζονται στο αεροδρόμιο του Μιλάνου ανεμίζοντας σημαίες της χώρας τους. Έφταναν στη σκληρά χτυπημένη από τον Covid-19 Ιταλία για να βοηθήσουν. Η μεσογειακή χώρα ήταν μία μόνο από τις συνολικά 40 χώρες στις οποίες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτές στη διάρκεια της πανδημίας.

Οι Κουβανοί γιατροί της μπριγάδας Henry Reeve δεν κέρδισαν το Νόμπελ–
Ο Αγώνας συνεχίζεται

Επί δεκαετίες, οι γιατροί της Κούβας υπηρετούν ανά τον κόσμο προσφέροντας τις γνώσεις και την πρακτική τους σε υγειονομικές κρίσεις, όπως αυτή της χολέρας στην Αϊτή και του Έμπολα στη δυτική Αφρική. Η παράδοση αυτή αποτελεί ένα σημαντικό χαρτί στη διπλωματία της Κούβας, με τις ΗΠΑ να καταγγέλλουν μονότονα ότι το πρόγραμμα αυτό βοήθειας εκμεταλλεύεται τους γιατρούς προς όφελος της Κούβας που κερδίζει χρήματα και καλή φήμη σε βάρος του ιατρικού της προσωπικού (sic!!)

Μιλάει για την εμπειρία της και τους λόγους που πιστεύει πως η Κούβα έγινε γνωστή για το ιατρικό της προσωπικό.

                    “Εξετάζεσαι κάθε ημέρα”

Ήταν έναν χρόνο μετά τις Πανελλαδικές εξετάσεις, όταν η 19χρονη τότε φοιτήτρια ενημερώθηκε για τη χορήγηση 10 υποτροφιών για σπουδές στη Λατινοαμερικανική Σχολή Ιατρικής στην Κούβα, οι οποίες προορίζονταν για παιδιά Κουβανών που ζουν στο εξωτερικό. Σπουδάζοντας ήδη κάτι παρεμφερές, άδραξε την ευκαιρία και το 2015 προσγειώθηκε στην Αβάνα.

Leonela Inés Relys Díaz
πρωτοπόρα Κουβανή παιδαγωγός

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-1

Μετά από έναν χρόνο προπαρασκευαστικών μαθημάτων, ξεκίνησε τις σπουδές της στην Ιατρική, μαζί με εκατοντάδες άλλους φοιτητές, πολλοί εκ των οποίων κατάγονταν από την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Δεν κατάφεραν να αποφοιτήσουν όλοι. Κάποιοι δεν άντεξαν το κλίμα και τις συνθήκες ζωής, ενώ άλλοι δεν κατάφεραν να πετύχουν στα μαθήματα υπό την πίεση του προγράμματος. Οι κανόνες της σχολής ήταν αρκετοί αυστηροί, καθώς αν κοβόσουν σε ένα μάθημα στις τρεις εξεταστικές του χρόνου, έπρεπε να παρακολουθήσεις όλο το έτος από την αρχή.

Όπως περιγράφει σήμερα η γιατρός, εξαρχής η σχολή ήταν προσανατολισμένη σε μεγάλο βαθμό στην πρακτική. Ήδη από τον πρώτο χρόνο, παράλληλα με τις παρακολουθήσεις, οι φοιτητές επισκέπτονταν τις πολυκλινικές, ενώ από τον δεύτερο χρόνο έκαναν οι ίδιοι μέτρηση ζωτικών σημείων. “Από τον τρίτο μέχρι και τον έκτο χρόνο, μας ενέταξαν σε νοσοκομεία σε όλες τις πόλεις της Κούβας. Πλέον ήμασταν μέσα στο νοσοκομείο, όπου γίνονταν και τα μαθήματα, από τις 8 έως τις 4 το απόγευμα. Είχαμε τον δικό μας ασθενή που παρακολουθούσαμε και έπειτα είχαμε και περισσότερες αρμοδιότητες”. Η καθημερινότητα ενός φοιτητή Ιατρικής είναι σκληρή στην Κούβα, καθώς όπως αναφέρει η κ. Αμπρέου το πρωί ήταν στο νοσοκομείο και όταν επέστρεφε το απόγευμα σπίτι ακολουθούσαν πολλές ώρες διαβάσματος. “Κάθε μέρα εξετάζεσαι, και βαθμολογείσαι. Μετρούν οι γνώσεις σου, η φυσική σου παρουσία, να είσαι δηλαδή περιποιημένος και ευγενικός με τους ασθενείς”.

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-2

Κομβική η σχέση γιατρού – ασθενούς

Η νεαρή γυναίκα τονίζει πως σε όλα τα έτη της σχολής, οι καθηγητές τούς υπογράμμιζαν πόσο σημαντική είναι η επαφή και η σχέση μεταξύ γιατρού και ασθενή, γιατί αν δεν σε εμπιστευτεί ο ασθενής μπορεί να σου αποκρύψει κάποια λεπτομέρεια σημαντική για τη διάγνωση. “Πάντα μας έλεγαν: δεν θα βλέπετε τον ασθενή σαν ξένο, αλλά σαν να ήταν ο αδελφός, η μητέρα σας ή ο παππούς σας”. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και για έναν πόνο στην κοιλιά, οι σπουδαστές καλούνται να εξετάσουν εξονυχιστικά τον ασθενή ενώ αφότου κάνει τις πρώτες εξετάσεις και αντιμετωπιστεί το σύμπτωμα λαμβάνουν ένα αναλυτικό ιστορικό ρωτώντας τον ασθενή τι συνέβη από την περίοδο της κύησης του.

Η επιτυχημένη αντιμετώπιση του κορονοϊού στο "Νησί της Επανάστασης"

Στην Αβάνα εν μέσω πανδημίας

Όταν ξέσπασε η πανδημία της Covid-19, η γιατρός συνειδητοποίησε τα οφέλη της εμπειρίας της χώρας στο θέμα της αντιμετώπισης επιδημιών, … Απευθείας ξεκίνησαν, όπως θυμάται, να φορούν όλοι μάσκες και να βάζουν αντισηπτικό. Μόλις άρχισαν τα κρούσματα να αυξάνονται, κλήθηκε να συμμετάσχει στις ομάδες φοιτητών που σχηματίζονται όταν ενεργοποιείται ο μηχανισμός “ψάρεμα”, σύμφωνα με τον οποίο ολιγομελή γκρουπ σπουδαστών πηγαίνουν πόρτα-πόρτα σε κάθε γειτονιά για να ρωτήσουν αν υπάρχει κάποιος άρρωστος ή κάποιος που βήχει. Συλλέγουν τα δεδομένα τα οποία παραδίδονται στον οικογενειακό γιατρό της κάθε περιοχής, ώστε αυτός να εξετάσει όσους ενδέχεται να νοσούν και αν είναι θετικοί να τους μεταφέρει στα εξειδικευμένα νοσοκομεία και τις εστίες που υποδέχονται μόνο ασθενείς με κορωνοϊό.

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-3

Όπως θυμάται σήμερα, είχε τροποποιηθεί ακόμα και το σχέδιο κυκλοφορίας ώστε να μην περνάει το λεωφορείο μπροστά από τις συγκεκριμένες μονάδες. Οι κανόνες ήταν πολύ αυστηροί. Και βήχα να άκουγε ο καθηγητής την ώρα του μαθήματος στη σχολή έστελνε τον σπουδαστή απευθείας για τεστ. “Ετσι έμαθα εγώ ότι είμαι θετική”.

¡ Año 60+1 de la revolución !

“Γύρισα στην Ελλάδα 45 κιλά”…

Την ίδια στιγμή βεβαίως, την περίοδο της πανδημίας διαταράχθηκε πλήρως το εμπόριο τροφίμων. Η νεαρή γυναίκα θυμάται να σχηματίζονται ουρές γύρω από τα σούπερ-μάρκετ …μαύρη αγορά όπου οι τιμές όμως ήταν υψηλές. “Ο εγκέφαλός μου έχει διαγράψει κάπως αυτές τις περιόδους. Να τρώω μια φορά την ημέρα γιατί έτρεχα με τη σχολή, δεν ήταν κάτι. Αλλά εκείνες τις περιόδους είχε μειωθεί και η ποσότητα και η ποιότητα. Είχα γυρίσει στην Ελλάδα μετά από δύο χρόνια Covid στα 45 κιλά. Οι γονείς μου τρόμαξαν όταν με είδαν”.

Ελληνική Πρωτοβουλία Νόμπελ Ειρήνης  στην Κουβανική Ιατρική Ταξιαρχία Henry Reeve: 231.000 υπογραφές

 Ισχυρή πρωτοβάθμια φροντίδα

Παρά τις δύσκολες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, η Κούβα παραμένει επί χρόνια η χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία γιατρών ανά αριθμό κατοίκων στον κόσμο. Η κ. Αμπρέου-Τσιτσιρίκου περιγράφει ότι η πρωτοβάθμια φροντίδα, ο οικογενειακός γιατρός, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του συστήματος αυτού, καθώς γνωρίζει τα πάντα για την περιοχή στην οποία βρίσκεται: από τις ασθένειες και τις ευαισθησίες του κάθε κατοίκου μέχρι το αν το παιδί τους σπουδάζει στο εξωτερικό και πού. Στη Σχολή, όλοι οι απόφοιτοι αποκτούν την ειδικότητα αυτή και έπειτα αποφασίζουν αν και ποια θα είναι η δεύτερη ειδικότητά τους. Ο οικογενειακός γιατρός αποφασίζει αν θα οδηγηθεί κάποιος στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα και στα νοσοκομεία να επικρατεί μια τάξη. Tο σύστημα είναι υποβαθμισμένο τεχνολογικά, με νοσοκομεία που δεν έχουν μαγνητικούς τομογράφους και ιστορικά ασθενών που γράφονται ακόμα στο χέρι, ενώ υποφέρει και από σοβαρή έλλειψη προμήθειας φαρμάκων και ιατρικού υλικού (σσ. δεν κάνει αναφορά στο κομβικό θέμα που είναι το εμπάργκο των αμερικανών).

Όχι στο εμπάργκο του ιμπεριαλισμού κατά της Κούβας!
Όχι στην πολιτική γενοκτονίας!

Οι συνθήκες αυτές μαθαίνουν και στους γιατρούς της Κούβας να αντιμετωπίζουν κάθε κατάσταση με τα ελάχιστα μέσα που έχουν. Η γιατρίνα είπε πως από τη Σχολή μάθαινε να βρίσκει εναλλακτικές λύσεις. “Σου μαθαίνουν να σκέφτεσαι στη στιγμή και να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις μπροστά σου. Οι καθηγητές μας έλεγαν ότι δεν έχει αξία το να παπαγαλίσεις μια ενότητα ή ένα μάθημα, αν δεν καταλαβαίνεις την ουσία αυτού. Ένα και ένα δεν είναι ποτέ δύο στην Ιατρική. Πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι. Μας έλεγαν και κάτι ακόμα: όποιος ξέρει μόνο για Ιατρική, δεν ξέρει ούτε για την Ιατρική. Πρέπει να ξέρεις για την πολιτική, την κοινωνία, να έχεις μια σφαιρική γνώση. Στην Ιατρική μας έκαναν και μαθήματα ζωής”.

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-4

Η Ντανιέλα, όπως και η πλειονότητα των ξένων συμφοιτητών της, επέστρεψε στην πατρίδα της για να δώσει εξετάσεις για την αναγνώριση των σπουδών και να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού.

Και ψηφιακή έκδοση της Κουβανικής μεθόδου διεθνιστικής βοήθειας κατά του αναλφαβητισμού ¡Yo sí puedo! –Ναι εγώ μπορώ!

Το sanguinaccio με τη φίνα γεύση, πυκνό και μεταξένιο, πικάντικο, με υπαινιγμούς φυτικής οξύτητας

Υπάρχει ένα παλιό ιταλικό ρητό που λέει “del maiale non si butta via niente” ότι δηλ. “τίποτα δεν πετιέται από το γουρούνι” και στην πραγματικότητα -ειδικά οι Ναπολιτάνοι ήταν σε θέση να εκμεταλλευτούν κάθε κομμάτι αυτού του ζώου: Μετά το γδάρσιμο (και με το δέρμα στην πάντα για πολλές χρήσεις), το κρέας, τα εντόσθια και το λίπος, παρέμενε μόνο το αίμα, αλλά κι αυτό δεν έπρεπε να πάει χαμένο.

Το τελευταίο, αποτέλεσε τη βάση μιας συνταγής -και μη βιαστείτε να πείτε μπλιάχ!, που θυμίζει το -απαγορευμένο πλέον πανάρχαιο έθιμο των αγροτών και που σήμερα, είναι ένα dessert της σειράς μια απλή χτυπημένη κρέμα γάλακτος με κακάο και κανέλα (καμιά φορά και με μαύρη σοκολάτα), που τη βρίσκουμε σε πολλές περιοχές της Ιταλίας από τα Χριστούγεννα και μετά και ειδικά κατά τη διάρκεια της καρναβαλικής περιόδου.

Τους παλιούς καλούς καιρούς είχε να κάνει με μια “ιεροτελεστία” κατά ομάδες, όπου ο καθένας είχε διακριτό ρόλο: επειδή το ψήσιμο γινόταν σε μεγάλα χάλκινα καζάνια, ήταν αναγκαίο να φροντίζουν τη φωτιά -που έπρεπε να είναι πολύ χαμηλή, να προετοιμάσουν τα υλικά, το αίμα να αναμειγνύεται για να μην πήξει… Με δεμένη την κρέμα, άρχιζε η προσθήκη υλικών σύμφωνα με τα προσωπικά γούστα …καφές, παραπάνω κακάο, κανέλα, γαρίφαλα και άλλα μπαχαρικά, σταφίδες και φυσικά η ζάχαρη (κάποιοι το προτιμούσαν “πετιμέζι” _προσωπικά διαφωνώ)

Πέρα από τη χρήση του “τα παλιά χρόνια” για θεραπευτικούς σκοπούς (ανεπάρκειας σιδήρου, σε γυναίκες κατά τις “δύσκολες μέρες” ή σε ασθενείς που έπασχαν από σοβαρή αναιμία κλπ) το εκλεκτό αρωματικό sanguinaccio (“ματωμένο” ή “βάμμα αίματος” σε ελεύθερη μετάφραση), βαθύ καφεκόκκινο και λαμπερό που μετατρέπεται σε ελαφρώς ρουμπινί με τη φίνα γεύση, πυκνό και μεταξένιο, πικάντικο, με υπαινιγμούς φυτικής οξύτητας, ήταν ό,τι καλύτερο.

Η περίοδος καρναβαλιού στη Νάπολη αρχίζει του Αι Αντωνιού στις 17 Ιανουαρίου.
Ο Sant’Antonio Abate -άγιος ἀναχωρητής, έζησε στην Αίγυπτο μεταξύ του 3^ου και του 4^ου αιώνα και ήταν -λένε, μεγάλος θεραπευτής -μεταξύ άλλων του έρπητα ζωστήρα, του λεγόμενου «fuoco di San’Antonio» (φωτιά του Αγίου Αντωνίου), με γιατροσόφι το χοιρινό λίπος (γι΄ αυτό ο συγκεκριμένος Αντώνης απεικονίζεται πάντα στις φλόγες και με ένα χοίρο δίπλα του). Χρονικά έχει επίσης μια παγανιστική προέλευση: προέρχεται, από τη μεσαιωνική παράδοση της ιταλικής (και όχι μόνο) υπαίθρου, όπου το σφάξιμο των χοίρων γίνεται μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου, μήνες στους οποίους οι αγρότες είναι σε θέση να απολαύσουν τις νοστιμιές του κόπου τους (πάχυνση 30 βδομάδες και πάνω -το ζώο πρέπει να είναι ~120-130kg, επεξεργασία του κρέατος με το λίπος του για τουλάχιστον 2 μήνες …κάντε το λογαριασμό)

Από τη 10ετία του ‘60 το χοιρινό κρέας στην Ιταλία δεν πουλιόταν κατά την καλοκαιρινή περίοδο ενώ το 1992, για λόγους υγιεινής, απαγορεύτηκε “δια ροπάλου” η χρήση του αίματος για πρόληψη του κινδύνου λοιμώξεων ως “όχημα για μεταδοτικές ασθένειες”. Ωστόσο, οι ναπολιτάνοι δε χαμπαριάζουν, έτσι σε ορισμένες περιοχές της υπαίθρου, χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, ενώ υπάρχουν και “άκρες” όπου -αν και όχι “επίσημα”, είναι διαθέσιμο.

Παρόλο που το αίμα χοιρινού κάνει τη γεύση αυτής της νόστιμης σοκολατένιας λιχουδιάς μοναδική, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, η τέχνη των ναπολιτάνων σεφ ζαχαροπλαστικής χρειάστηκε να βρει μια εναλλακτική λύση σε αυτό το συστατικό, διατηρώντας -κατά το δυνατό, την αδιαμφισβήτητη γεύση της.

                         Εδώ είναι η συνταγή:

ΥΛΙΚΑ

·        1lt γάλα

·        400-500gr ζάχαρη

·        150gr πικρό κακάο

·        50gr αλεύρι (εναλλακτικά ~80gr κορν φλάουερ)

·        2 βανίλιες

·        1 πρέζα κανέλα

·        100-180gr μαύρη σοκολάτα

·        50gr βούτυρο

·        100gr άρωμα κέδρου

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

·        Ρίχνουμε ζάχαρη-αλεύρι+κακάο σε μια κατσαρόλα και αναμιγνύουμε με ξύλινο κουτάλι.

·        Προσθέτουμε το γάλα, τις βανίλιες και την κανέλα. Ανακατεύουμε καλά τα συστατικά.

·        Σε χαμηλή φωτιά, γυρίζουμε αργά και συνεχώς, μέχρι να αισθανθούμε την κρεμοποίηση του μείγματος.

·        Ρίχνουμε τη μαύρη σοκολάτα κομμένη σε μικρά κομμάτια και συνεχίζουμε την ανάμειξη μέχρι να λιώσει καλά.

·        Όταν «δέσει» το μείγμα, προσθέτουμε το βούτυρο και συνεχίζουμε την ανάδευση για ~10λ. Κατεβάζουμε από τη φωτιά προσθέτoυμε τον κέδρο και αφήνουμε να κρυώσει.

Βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 2 ώρες και καλή όρεξη
(Διατηρείται στο ψυγείο, καλυμμένο με μεμβράνη, max 7 μέρες -να το αποφεύγουν όσοι-ες βρίσκονται σε μόνιμη ή μη, δίαιτα αδυνατίσματος 290-400cal / μερίδα, αναλόγως μπολ, που κανονικά δεν υπερβαίνει το μέγεθος αυτού της κρέμας καραμελέ 130-140ml).

Sanguinaccio 🐒  …μαϊμού

Ναπολιτάνικη _υποτίθεται συνταγή Sanguinaccio χωρίς αίμα (συνταγή μαύρης πουτίγκας),  μια “μοντέρνα” εκδοχή που δεν περιλαμβάνει τη χρήση μπλιαχ χοίρου.

Μια λαχταριστή κρέμα για κυρίες και κυρίους, χωρίς αυγά με βάση τη μαύρη σοκολάτα, το κακάο και την κανέλα που συνήθως παρασκευάζεται την περίοδο του Καρναβαλιού, αλλά για σας και σαν απλό επιδόρπιο είναι μια χαρά. Βέβαια, αυτή η λαχταριστή πικάντικη κρέμα διατηρεί μόνο το χρώμα, το έντονο άρωμα της κανέλας και φυσικά τη σοκολάτα και η γεύση δεν έχει εκείνο το παραδοσιακό. Υπάρχει η εκδοχή της μαύρης πουτίγκας thermomix _υπομονή... επίσης χωρίς γλουτένη και χωρίς λακτόζη (μπορείτε να αντικαταστήσετε το αγελαδινό γάλα με γάλα σόγιας _σε αυτή την περίπτωση όμως πρέπει να μειωθεί η ποσότητα της ζάχαρης). Για μια vegan μαύρη πουτίγκα, εκτός από το να χρησιμοποιήσετε ένα φυτικό ρόφημα για να αντικαταστήσετε το γάλα, πρέπει να αντικαταστήσετε το λαρδί με ένα φυτικό βούτυρο… Τι μένει τότε; Εσείς θα κρίνετε!

Συνταγή για περίπου ¹/₂ λίτρο

·       500γρ πλήρες γάλα (ή φυτικό)

·       200γρ ζάχαρη (να μειωθεί εάν χρησιμοποιείτε φυτικό γάλα)

·       75γρ πικρό κακάο

·       100γρ μαύρης σοκολάτας (με ελάχιστο 50% κακάο _καλύτερα πάνω από 70%)

·       40γρ άμυλο καλαμποκιού (50 για μια πιο σφιχτή κρέμα)

·       Μισό κουταλάκι του γλυκού λαρδί (ή βούτυρο/φυτικό βούτυρο)

·       Κανέλα για γεύση

·       Φλούδα από μισό+ πορτοκάλι

Προετοιμασία:

·       Ξεκινήστε ψιλοκόβοντας τη μαύρη σοκολάτα και αφήστε την στην άκρη.

·       Παίρνουμε μια κατσαρόλα και ζεσταίνουμε το γάλα, στο μεταξύ

·       Κοσκινίζουμε όλα τα στεγνά υλικά σε ένα μπολ:

§  το πικρό κακάο,

§  το άμυλο καλαμποκιού

§  και προσθέτουμε τη ζάχαρη,

§  την τριμμένη φλούδα πορτοκαλιού και ανακατεύουμε.

Μόλις κρυώσει το γάλα το ρίχνουμε σιγά σιγά πάνω από τα στεγνά υλικά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.

Ρίξτε τα πάντα στην κατσαρόλα που χρησιμοποιήσατε προηγουμένως και ανοίξτε ξανά τη φωτιά. Αφήνουμε την κρέμα να πήξει σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας.

Μόλις αρχίσει να πήζει, προσθέστε την κανέλα, τη βανίλια και τη μαύρη σοκολάτα που έχετε αφήσει στην άκρη και ανακατεύετε μέχρι να λιώσει τελείως. Τέλος προσθέτουμε το λαρδί ή το βούτυρο (ή το φυτικό βούτυρο) και σβήνουμε.

Κατεβάζουμε από το μάτι και αφήνουμε την  κρέμα να κρυώσει εντελώς σκεπάζοντάς την με μεμβράνη, μόλις κρυώσει την τοποθετούμε στο ψυγείο να παγώσει. Μπορείτε να σερβίρετε μετά από δύο ώρες ή να τη φυλάξετε στο ψυγείο για έως και μια εβδομάδα. Πουτίγκα αίματος Thermomix: ρίξτε τα κομμάτια μαύρης σοκολάτας στον κάδο του μίξερ και ψιλοκόψτε για 20”, ξεκινώντας σταδιακά από την ταχύτητα 1 (μέχρι 8). Αφήνουμε τη σοκολάτα στην άκρη και ρίχνουμε στο μπολ το κοσκινισμένο γάλα, τη ζάχαρη, το κακάο και το άμυλο καλαμποκιού και αφήνουμε το thermomix για 18-20λ στους 90°.

Μόλις ολοκληρωθεί το μαγείρεμα, προσθέστε την ψιλοκομμένη μαύρη σοκολάτα, την κανέλα και το λαρδί, ρυθμίστε την ταχύτητα στο 3 για 1λ και μετά ρίξτε το μείγμα σε ένα μπολ να κρυώσει σκεπασμένο με μεμβράνη. Πλήρης ψύξη στο ψυγείο και καλή όρεξη.

                                Το σαλάμι

Μια άλλη μορφή «sanguinaccio» ήταν -όχι γλύκισμα όμως, ένα σαλάμι γνωστό ήδη από τους Ρωμαίους, φτιαγμένο με το πήγμα του αίματος του χοίρου.
Όλα τα μέρη της κεφαλής του χοίρου μαγειρεύονταν χοντροκομμένα και στη συνέχεια προσέθεταν το λαρδί, τσιγάριζαν τα πάντα και μετά σε κάθε ~10kg μείγματος κρεατικών έριχναν ~200gr φιλτραρισμένου αίματος χοιρινού.
Με καρυκεύματα φλούδα λεμονιού, πιπέρι, μαϊντανό και σκόρδο, η ζύμη -ακόμα ζεστή έμπαινε σε έντερο χοιρινού (όπως ακριβώς το λουκάνικο) και έβραζε για μια ώρα περίπου

Αυτό -με κάποιες παραλλαγές σερβίρεται σε φέτες στην Τοσκάνη (σχάρα ή τηγανητό) αρωματισμένο  με μίγμα μπαχαρικών -κυρίως αγριομάραθο (γίνεται και με υλικά από αρνίσιο κρέας), Λένε πως αυτή η συνταγή εφευρέθηκε στη Σιένα (με σταφίδα ξανθή και κουκουνάρι) γύρω στο δέκατο όγδοο αιώνα για τους στρατιώτες μιας γερμανίδας πριγκίπισσας συνηθισμένους στην κατανάλωση wurstel …