Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα: Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με εργαλείο ό,τι έχεις…

Η Ελληνοκουβανή Ντανιέλα Αμπρέου Τσιτσιρίκου, παρακολούθησε ένα αυστηρό πρόγραμμα σπουδών, έζησε τον κορωνοϊό στο νησί της επανάστασης σπούδασε στη Σχολή Ιατρικής της Κούβας, από όπου αποφοιτούν οι περιζήτητοι Κουβανοί γιατροί, έζησε εκεί στη διάρκεια της πανδημίας και βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα για να αναγνωρίσει το πτυχίο της και να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού _η είδηση από την “Καθημερινή” (σσ. μπροστά στο δίλημμα να ανοίξει “μαγαζί”, ή να είναι “απασχολήσιμη”, με 3,60 όπως όλοι οι νέοι γιατροί)

Τον Μάρτιο του 2020, εν μέσω της πανδημίας, 50 Κουβανοί γιατροί αποβιβάζονται στο αεροδρόμιο του Μιλάνου ανεμίζοντας σημαίες της χώρας τους. Έφταναν στη σκληρά χτυπημένη από τον Covid-19 Ιταλία για να βοηθήσουν. Η μεσογειακή χώρα ήταν μία μόνο από τις συνολικά 40 χώρες στις οποίες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτές στη διάρκεια της πανδημίας.

Οι Κουβανοί γιατροί της μπριγάδας Henry Reeve δεν κέρδισαν το Νόμπελ–
Ο Αγώνας συνεχίζεται

Επί δεκαετίες, οι γιατροί της Κούβας υπηρετούν ανά τον κόσμο προσφέροντας τις γνώσεις και την πρακτική τους σε υγειονομικές κρίσεις, όπως αυτή της χολέρας στην Αϊτή και του Έμπολα στη δυτική Αφρική. Η παράδοση αυτή αποτελεί ένα σημαντικό χαρτί στη διπλωματία της Κούβας, με τις ΗΠΑ να καταγγέλλουν μονότονα ότι το πρόγραμμα αυτό βοήθειας εκμεταλλεύεται τους γιατρούς προς όφελος της Κούβας που κερδίζει χρήματα και καλή φήμη σε βάρος του ιατρικού της προσωπικού (sic!!)

Μιλάει για την εμπειρία της και τους λόγους που πιστεύει πως η Κούβα έγινε γνωστή για το ιατρικό της προσωπικό.

                    “Εξετάζεσαι κάθε ημέρα”

Ήταν έναν χρόνο μετά τις Πανελλαδικές εξετάσεις, όταν η 19χρονη τότε φοιτήτρια ενημερώθηκε για τη χορήγηση 10 υποτροφιών για σπουδές στη Λατινοαμερικανική Σχολή Ιατρικής στην Κούβα, οι οποίες προορίζονταν για παιδιά Κουβανών που ζουν στο εξωτερικό. Σπουδάζοντας ήδη κάτι παρεμφερές, άδραξε την ευκαιρία και το 2015 προσγειώθηκε στην Αβάνα.

Leonela Inés Relys Díaz
πρωτοπόρα Κουβανή παιδαγωγός

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-1

Μετά από έναν χρόνο προπαρασκευαστικών μαθημάτων, ξεκίνησε τις σπουδές της στην Ιατρική, μαζί με εκατοντάδες άλλους φοιτητές, πολλοί εκ των οποίων κατάγονταν από την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Δεν κατάφεραν να αποφοιτήσουν όλοι. Κάποιοι δεν άντεξαν το κλίμα και τις συνθήκες ζωής, ενώ άλλοι δεν κατάφεραν να πετύχουν στα μαθήματα υπό την πίεση του προγράμματος. Οι κανόνες της σχολής ήταν αρκετοί αυστηροί, καθώς αν κοβόσουν σε ένα μάθημα στις τρεις εξεταστικές του χρόνου, έπρεπε να παρακολουθήσεις όλο το έτος από την αρχή.

Όπως περιγράφει σήμερα η γιατρός, εξαρχής η σχολή ήταν προσανατολισμένη σε μεγάλο βαθμό στην πρακτική. Ήδη από τον πρώτο χρόνο, παράλληλα με τις παρακολουθήσεις, οι φοιτητές επισκέπτονταν τις πολυκλινικές, ενώ από τον δεύτερο χρόνο έκαναν οι ίδιοι μέτρηση ζωτικών σημείων. “Από τον τρίτο μέχρι και τον έκτο χρόνο, μας ενέταξαν σε νοσοκομεία σε όλες τις πόλεις της Κούβας. Πλέον ήμασταν μέσα στο νοσοκομείο, όπου γίνονταν και τα μαθήματα, από τις 8 έως τις 4 το απόγευμα. Είχαμε τον δικό μας ασθενή που παρακολουθούσαμε και έπειτα είχαμε και περισσότερες αρμοδιότητες”. Η καθημερινότητα ενός φοιτητή Ιατρικής είναι σκληρή στην Κούβα, καθώς όπως αναφέρει η κ. Αμπρέου το πρωί ήταν στο νοσοκομείο και όταν επέστρεφε το απόγευμα σπίτι ακολουθούσαν πολλές ώρες διαβάσματος. “Κάθε μέρα εξετάζεσαι, και βαθμολογείσαι. Μετρούν οι γνώσεις σου, η φυσική σου παρουσία, να είσαι δηλαδή περιποιημένος και ευγενικός με τους ασθενείς”.

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-2

Κομβική η σχέση γιατρού – ασθενούς

Η νεαρή γυναίκα τονίζει πως σε όλα τα έτη της σχολής, οι καθηγητές τούς υπογράμμιζαν πόσο σημαντική είναι η επαφή και η σχέση μεταξύ γιατρού και ασθενή, γιατί αν δεν σε εμπιστευτεί ο ασθενής μπορεί να σου αποκρύψει κάποια λεπτομέρεια σημαντική για τη διάγνωση. “Πάντα μας έλεγαν: δεν θα βλέπετε τον ασθενή σαν ξένο, αλλά σαν να ήταν ο αδελφός, η μητέρα σας ή ο παππούς σας”. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και για έναν πόνο στην κοιλιά, οι σπουδαστές καλούνται να εξετάσουν εξονυχιστικά τον ασθενή ενώ αφότου κάνει τις πρώτες εξετάσεις και αντιμετωπιστεί το σύμπτωμα λαμβάνουν ένα αναλυτικό ιστορικό ρωτώντας τον ασθενή τι συνέβη από την περίοδο της κύησης του.

Η επιτυχημένη αντιμετώπιση του κορονοϊού στο "Νησί της Επανάστασης"

Στην Αβάνα εν μέσω πανδημίας

Όταν ξέσπασε η πανδημία της Covid-19, η γιατρός συνειδητοποίησε τα οφέλη της εμπειρίας της χώρας στο θέμα της αντιμετώπισης επιδημιών, … Απευθείας ξεκίνησαν, όπως θυμάται, να φορούν όλοι μάσκες και να βάζουν αντισηπτικό. Μόλις άρχισαν τα κρούσματα να αυξάνονται, κλήθηκε να συμμετάσχει στις ομάδες φοιτητών που σχηματίζονται όταν ενεργοποιείται ο μηχανισμός “ψάρεμα”, σύμφωνα με τον οποίο ολιγομελή γκρουπ σπουδαστών πηγαίνουν πόρτα-πόρτα σε κάθε γειτονιά για να ρωτήσουν αν υπάρχει κάποιος άρρωστος ή κάποιος που βήχει. Συλλέγουν τα δεδομένα τα οποία παραδίδονται στον οικογενειακό γιατρό της κάθε περιοχής, ώστε αυτός να εξετάσει όσους ενδέχεται να νοσούν και αν είναι θετικοί να τους μεταφέρει στα εξειδικευμένα νοσοκομεία και τις εστίες που υποδέχονται μόνο ασθενείς με κορωνοϊό.

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-3

Όπως θυμάται σήμερα, είχε τροποποιηθεί ακόμα και το σχέδιο κυκλοφορίας ώστε να μην περνάει το λεωφορείο μπροστά από τις συγκεκριμένες μονάδες. Οι κανόνες ήταν πολύ αυστηροί. Και βήχα να άκουγε ο καθηγητής την ώρα του μαθήματος στη σχολή έστελνε τον σπουδαστή απευθείας για τεστ. “Ετσι έμαθα εγώ ότι είμαι θετική”.

¡ Año 60+1 de la revolución !

“Γύρισα στην Ελλάδα 45 κιλά”…

Την ίδια στιγμή βεβαίως, την περίοδο της πανδημίας διαταράχθηκε πλήρως το εμπόριο τροφίμων. Η νεαρή γυναίκα θυμάται να σχηματίζονται ουρές γύρω από τα σούπερ-μάρκετ …μαύρη αγορά όπου οι τιμές όμως ήταν υψηλές. “Ο εγκέφαλός μου έχει διαγράψει κάπως αυτές τις περιόδους. Να τρώω μια φορά την ημέρα γιατί έτρεχα με τη σχολή, δεν ήταν κάτι. Αλλά εκείνες τις περιόδους είχε μειωθεί και η ποσότητα και η ποιότητα. Είχα γυρίσει στην Ελλάδα μετά από δύο χρόνια Covid στα 45 κιλά. Οι γονείς μου τρόμαξαν όταν με είδαν”.

Ελληνική Πρωτοβουλία Νόμπελ Ειρήνης  στην Κουβανική Ιατρική Ταξιαρχία Henry Reeve: 231.000 υπογραφές

 Ισχυρή πρωτοβάθμια φροντίδα

Παρά τις δύσκολες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, η Κούβα παραμένει επί χρόνια η χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία γιατρών ανά αριθμό κατοίκων στον κόσμο. Η κ. Αμπρέου-Τσιτσιρίκου περιγράφει ότι η πρωτοβάθμια φροντίδα, ο οικογενειακός γιατρός, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του συστήματος αυτού, καθώς γνωρίζει τα πάντα για την περιοχή στην οποία βρίσκεται: από τις ασθένειες και τις ευαισθησίες του κάθε κατοίκου μέχρι το αν το παιδί τους σπουδάζει στο εξωτερικό και πού. Στη Σχολή, όλοι οι απόφοιτοι αποκτούν την ειδικότητα αυτή και έπειτα αποφασίζουν αν και ποια θα είναι η δεύτερη ειδικότητά τους. Ο οικογενειακός γιατρός αποφασίζει αν θα οδηγηθεί κάποιος στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα και στα νοσοκομεία να επικρατεί μια τάξη. Tο σύστημα είναι υποβαθμισμένο τεχνολογικά, με νοσοκομεία που δεν έχουν μαγνητικούς τομογράφους και ιστορικά ασθενών που γράφονται ακόμα στο χέρι, ενώ υποφέρει και από σοβαρή έλλειψη προμήθειας φαρμάκων και ιατρικού υλικού (σσ. δεν κάνει αναφορά στο κομβικό θέμα που είναι το εμπάργκο των αμερικανών).

Όχι στο εμπάργκο του ιμπεριαλισμού κατά της Κούβας!
Όχι στην πολιτική γενοκτονίας!

Οι συνθήκες αυτές μαθαίνουν και στους γιατρούς της Κούβας να αντιμετωπίζουν κάθε κατάσταση με τα ελάχιστα μέσα που έχουν. Η γιατρίνα είπε πως από τη Σχολή μάθαινε να βρίσκει εναλλακτικές λύσεις. “Σου μαθαίνουν να σκέφτεσαι στη στιγμή και να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις μπροστά σου. Οι καθηγητές μας έλεγαν ότι δεν έχει αξία το να παπαγαλίσεις μια ενότητα ή ένα μάθημα, αν δεν καταλαβαίνεις την ουσία αυτού. Ένα και ένα δεν είναι ποτέ δύο στην Ιατρική. Πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι. Μας έλεγαν και κάτι ακόμα: όποιος ξέρει μόνο για Ιατρική, δεν ξέρει ούτε για την Ιατρική. Πρέπει να ξέρεις για την πολιτική, την κοινωνία, να έχεις μια σφαιρική γνώση. Στην Ιατρική μας έκαναν και μαθήματα ζωής”.

Σπουδάζοντας Ιατρική στην Κούβα:
Μαθαίνεις να πρωτοπορείς με ό,τι έχεις-4

Η Ντανιέλα, όπως και η πλειονότητα των ξένων συμφοιτητών της, επέστρεψε στην πατρίδα της για να δώσει εξετάσεις για την αναγνώριση των σπουδών και να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού.

Και ψηφιακή έκδοση της Κουβανικής μεθόδου διεθνιστικής βοήθειας κατά του αναλφαβητισμού ¡Yo sí puedo! –Ναι εγώ μπορώ!

Ένας -πάντα 💥 πολιτικά επίκαιρος 🇨🇺 “Μεταφραστής”

Ο λόγος για την ταινία «ο Μεταφραστής» που αποκαλύπτει ένα γεγονός το οποίο ακόμα και τώρα παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό.
🇨🇺  Είναι η ξεχωριστή πράξη αλληλεγγύης που έδειξε η Κούβα, το νησί της 🎈🎈  Επανάστασης, στο λαό της Σοβιετικής Ένωσης μετά το τραγικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ τον Απρίλιο του 1986.

ℹ️  Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε χθες βράδυ στην επίσημη πρεμιέρα της στο STUDIO art cinema που έγινε παρουσία του Πρέσβη της Κούβας Aramis Fuente Hernandez. Ένα σημαντικό γεγονός που αποδεικνύει ότι υπάρχει ακόμα κοινό που στηρίζει έναν διαφορετικό πιο αληθινό κινηματογράφο.

“ Ήταν κυρίως, μία πράξη αλληλεγγύης και ανθρωπισμού.
Δεν την υποκίνησε κανένα πολιτικό ή άλλου τύπου συμφέρον ενώ ταυτόχρονα αναγνώριζε τους δεσμούς φιλίας που ενώνουν τους δύο λαούς ”

Έτσι το έθεσε ο πρέσβης της Κούβας ο οποίος δεν μίλησε για την ίδια την ταινία αλλά για το πραγματικό γεγονός που πραγματεύεται η ταινία.

«Η Κούβα, παρά τις δυσκολίες και τα πολλαπλά σοβαρά προβλήματα που είχαν προκύψει εξαιτίας του εμπάργκο που της είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ, ήταν πρόθυμη να υποδεχτεί τα παιδιά θύματα του Τσερνόμπιλ και να τους προσφέρει την απαιτούμενη φροντίδα, η οποία δόθηκε παρά τις δυσκολίες που γνωρίσαμε κατά την διάρκεια της «ειδικής περιόδου», μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών» συνέχισε εξηγώντας πως η Κούβα σχεδίασε και εκτέλεσε ένα δωρεάν πρόγραμμα κλινικών εξετάσεων και περίθαλψης για 26.000 παιδιά από την Ουκρανία, την Ρωσία και την Λευκορωσία. Ένα πρόγραμμα που εφάρμοσε χωρίς να υπολογίσει το κόστος, σε μία εποχή που υπέφερε από την έλλειψη βασικών αγαθών εξαιτίας του εμπάργκο που είχαν επιβάλλει οι ΗΠΑ.

Γι’ αυτό και «ο Μεταφραστής» των Rodrigo & Sebastian Barriuso παραμένει μία επίκαιρη και βαθιά πολιτική ταινία.
Απεικονίζει την καθημερινότητα των παιδιών θυμάτων που βρίσκουν την θεραπεία σε μία επαναστατική κοινωνία όπου οι ανθρώπινες αξίες δεν θυσιάζονται στο βωμό του καπιταλισμού. Από την άλλη είναι ένα ντοκουμέντο που αποκαλύπτει μία ακόμα πράξη αλληλεγγύης την οποία η Κούβα ούτε διαφήμισε, ούτε την εκμεταλλεύτηκε με οποιονδήποτε τρόπο.

Η ταινία προβάλλεται από 6-Οκτ στους κινηματογράφους

• ΓΑΛΑΞΙΑΣ (Λεωφ. Μεσογείων 6, Αθήνα) ,
• ΕΛΙΖΕ (Νυμφαίου 12, Αθήνα) και
• STUDIO (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, Πλ. Αμερικής).
  
  

🎬 Γυρίστηκε το 2018 και πήρε –μέχρι σήμερα 🎗️  5 βραβεία, 1. Φεστιβάλ Λατινοαμερικανικού Κινηματογράφου Τεργέστης 2018 |  Βραβείο κοινού 2. Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σαγκάης 2018 | Καλύτερης Σκηνοθεσίας, 3. Φεστιβάλ Λατίνου Κινηματογράφου Σιάτλ 2018 | Best Feature 4. Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πούνε (PIFF) 2019 | Βραβείο κοινού και 5. Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Παναμά (IFF Panama) 2019  Καλύτερη Ταινία Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής ενώ ήταν υποψήφια  άλλες 👁️ 10 φορές)

💥  Παραθέτουμε την ομιλία του πρέσβη της Κούβας Aramis Fuente Hernandez

Αγαπητοί προσκεκλημένοι και φίλοι

Ευχαριστώ τον σ.φο Βελισσάριο Κοσσυβάκη για την πρόσκλησή του να παραβρεθώ και να μιλήσω σήμερα, με την ευκαιρία της πρεμιέρας –εδώ στο STUDIO art cinema, της ταινίας «ένας μεταφραστής».
Δεν προτίθεμαι να κρίνω την ταινία, ούτε να την σχολιάσω. Αντίθετα προτιμώ να αναφέρω κάποιες πλευρές από αυτή την, τόσο βαθιά ανθρωπιστική, χειρονομία του Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο, όταν γνωστοποιήθηκε η έκκληση που έκαναν οι αρχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στις άλλες χώρες, προκειμένου να συνεργαστούν στην εξέταση και θεραπεία χιλιάδων ατόμων, και ιδιαίτερα παιδιών, που είχαν προσβληθεί από την ραδιενέργεια που προκλήθηκε λόγω του ατυχήματος στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ, το 1986.

Όπως είναι ευρύτερα γνωστό, δύο χρόνια μετά το ατύχημα, άρχισαν να εμφανίζονται ασθένειες που σχετίζονταν με αυτό, από τις οποίες προσβλήθηκαν ιδιαίτερα τα παιδιά. Επίσης είναι γνωστό ότι η βοήθεια την οποία αναγκάστηκαν να ζητήσουν, δεν προήλθε από τις αναπτυγμένες χώρες, ή όταν υπήρξε ήταν ελάχιστη και κατακερματισμένη, αν τη συγκρίνουμε με το μέγεθος της καταστροφής και την επείγουσα ανάγκη για την αντιμετώπισή των συνεπειών της.

Η Κούβα όμως ανταποκρίθηκε άμεσα και έδειξε την αλληλεγγύη της στην πράξη. Δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός.

Είναι γνωστή η αλληλέγγυα στάση της χώρας μας και οι συνεχόμενες αντίστοιχες δράσεις της, όλα τα χρόνια της επανάστασης, που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορους τομείς, ιδιαίτερα όμως στον τομέα της Υγείας, όπου σημαντικό ρόλο έπαιξε η ταξιαρχία Henry Reeve.

Στην περίπτωση του Τσερνομπίλ, ήταν κυρίως, για μία πράξη αλληλεγγύης και ανθρωπισμού. Δεν την υποκίνησε κανένα πολιτικό ή άλλου τύπου συμφέρον ενώ ταυτόχρονα αναγνώριζε τους δεσμούς φιλίας που ενώνουν τους δύο λαούς μας.
Αμέσως λοιπόν συστάθηκε μια επιτροπή όπου συμμετείχε το προσωπικό από διάφορες ειδικότητες στον τομέα της Υγείας. Τα μέλη της ταξίδεψαν στην Ουκρανία και σε στενή συνεργασία με τις αρχές έκαναν τις απαιτούμενες αναλύσεις και μελέτες, πραγματοποιώντας κλινικές εξετάσεις στους ασθενείς.
Σκοπός τους ήταν να εντοπίσουν τα άτομα με τη μεγαλύτερη ανάγκη για άμεση θεραπεία, ώστε να οργανώσουν την πρώτη ομάδα ασθενών που θα στέλνονταν στα νοσοκομεία της Κούβας για να υποβληθούν αμέσως την απαιτούμενη θεραπεία.
Η αποστολή της συγκεκριμένης επιτροπής ήταν να εργαστεί ώστε να προετοιμάσει ένα πρόγραμμα ικανό να εξετάσει ταυτόχρονα χιλιάδες παιδιά από τις περιοχές της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας που είχαν πληγεί περισσότερο.

Η Κούβα, παρά τις δυσκολίες και τα πολλαπλά σοβαρά προβλήματα που είχαν προκύψει εξαιτίας του εμπάργκο που της είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ, ήταν πρόθυμη να τα υποδεχτεί και να τους προσφέρει την απαιτούμενη φροντίδα, η οποία δόθηκε παρά τις δυσκολίες που γνωρίσαμε κατά την διάρκεια της «ειδικής περιόδου», μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών.

Στις 29 Μαρτίου του 1990, ο Comandante en jefe Φιντέλ Κάστρο, υποδέχτηκε, στις σκάλες του αεροπλάνου, την πρώτη ομάδα των 139 παιδιών που θα συμμετείχαν σ’ αυτό που ονομάστηκε «Κουβανικό πρόγραμμα Γενικής Ιατρικής Φροντίδας των παιδιών που σχετίζονται με το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ».

Έτσι άρχισε το πιο μακρόπνοο ανθρωπιστικό πρόγραμμα τέτοιου είδους στην ιστορία της ανθρωπότητας, αφού για εικοσιένα συνεχόμενα χρόνια, σε περισσότερα από 26.000 από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες χώρες, χορηγήθηκε ιατρική φροντίδα άριστης ποιότητας και απολύτως δωρεάν, με αποτέλεσμα να σωθούν, να γιατρευτούν και να βελτιωθούν οι ζωές τους καθώς και αυτές των συγγενών τους, στους οποίους επίσης χορηγήθηκε ιατρική περίθαλψη όπου απαιτούνταν. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, είναι το εξής: από τους ασθενείς που περιθάλψαμε στην Κούβα, το 86 % προερχόταν από την Ουκρανία, το 11,2 από τη Ρωσία και το 2,8% από τη Λευκορωσία, την Αρμενία και την Μολδαβία.
(σσ. Μολδαβία 2 ενήλικες+2 παιδιά, Αρμενία 9+2, Ρωσία 2.715+213, Λευκορωσία 671+59, Ουκρανία 18.477+3.964 -σύνολο 21.874+4.240=26.114)

• Το Σώμα των Κουβανών Προσκόπων παραχώρησε γενναιόδωρα τις παραθαλάσσιες εγκαταστάσεις του στην περιοχή Ταραρά οι οποίες μετατράπηκαν σε ένα μεγάλο νοσοκομειακό κέντρο, προκειμένου να εξασφαλισθεί η φιλοξενία και θεραπεία των μικρών ασθενών που έφταναν με τη μεγάλη προσδοκία να επανακτήσουν τη σωματική και ψυχική τους υγεία.
  Μαζί με κάθε ομάδα που έφτανε, έρχονταν και μερικοί γιατροί και δάσκαλοι από τις χώρες τους, διότι στο Ταραρά δημιουργήθηκαν και οι κατάλληλες δομές, έτσι ώστε τα παιδιά να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Τους ασθενείς με βαρύτερα νοσήματα συνόδευαν η μητέρα ή ο πατέρας. Δίπλα στα νοσοκομεία, παραχωρήθηκαν σπίτια για τους συγγενείς παιδιών που αναγκάστηκαν να νοσηλευτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και για χρόνια.
• Μέχρι το 1992, οι ασθενείς προέρχονταν από τις τρεις προαναφερόμενες χώρες. Μετά από αυτή την περίοδο μειώθηκε ο αριθμός των παιδιών που προέρχονταν από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, ενώ παρέμεναν σταθερές οι μαζικές αφίξεις των παιδιών από την Ουκρανία.
• Αργότερα, το 1998, σ΄αυτό το πρόγραμμα που λειτουργούσε στην Κούβα προστέθηκε ένα παρόμοιο, με έδρα την Ουκρανία. Εκεί Ουκρανοί και Κουβανοί γιατροί εργάζονταν από κοινού ώστε να μπορέσουν να περιθάλψουν χιλιάδες ανθρώπους.

Ειπώθηκε, πολύ σωστά και με σαφήνεια, ότι:
«Στην Κούβα είδαμε το Τσερνόμπιλ με διαφορετική ματιά: αυτή της συμπόνιας, της αλληλεγγύης, της κοινής εμπειρίας όπου οι Κουβανοί και οι Κουβανές μοιράζονταν ό,τι είχαν και δεν είχαν, κατά τη σκληρή περίοδο της δεκαετίας του 1990.
Το πρόγραμμα της Κούβας για το Τσερνόμπιλ μετατράπηκε σε μία ιατρική και επιστημονική πρόκληση. Ανέδειξε τη γνώση και την ανθρωπιά. Έγραψε ιστορίες αγάπης και ξεριζωμού.
Έγινε στήριγμα για πολλά άτομα που έζησαν τη φρίκη της απώλειας ανθρώπινων ζωών και της αρρώστιας. Κράτησε ζωντανή την ελπίδα και επέτρεψε να σωθούν ζωές.

Ανέδειξε τις καλύτερες ανθρώπινες αρετές. Είναι ο λόγος που εκείνα τα παιδιά του Τσερνόμπιλ επιστρέφουν πάντα στην Κούβα, που αποτελεί την δεύτερη πατρίδα τους, σε αυτόν τον κόσμο».

Ευχαριστώ πολύ.

Και ψηφιακή έκδοση της Κουβανικής μεθόδου διεθνιστικής βοήθειας κατά του αναλφαβητισμού ¡Yo sí puedo! –Ναι εγώ μπορώ!

¡Yo sí puedo!

Το πρόγραμμα (ΝΑΙ!) “Μπορώ να το κάνω” βασίζεται στην πρακτική εμπειρία που αποκτά ο μαθητής με τη βοήθεια δασκάλου-ων και υποστηρίζεται από οπτικοακουστικό υλικό – 65+ μαθήματα | τηλεμαθήματα διάρκειας 30λ-1ω το καθένα και μόνο σε τρεις μήνες τα άτομα μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν (εφαρμόζεται στην αγγλική γλώσσα στη Νέα Ζηλανδία και Ωκεανία).

Ο Δρ. Jorge Tamayo Collado, βοηθός ερευνητής στο Ινστιτούτο Παιδαγωγικών Επιστημών, διευκρίνισε ότι «το πρόγραμμα αλφαβητισμού "Yo sí puedo», έχει ήδη σχεδιαστεί διδακτικά και μεθοδολογικά ως ψηφιακό πρόγραμμα για κινητές συσκευές και εικονικές πλατφόρμες και είναι διαθέσιμο σε ενδιαφερόμενες χώρες».
Ως μέρος της τρίτης κατά σειρά βελτίωσης του εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος, η Κούβα ενημέρωσε την ψηφιακή έκδοση της μεθόδου.

Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2021, αυτή η διεθνιστική συνεισφορά του νησιού της επανάστασης στην εκπαίδευση είχε δώσει τη δυνατότητα σε 10.611.282 αναλφάβητα άτομα από 30 έθνη να μάθουν γράμματα (γραφή και ανάγνωση).
Η πρώτη του έκδοση ήταν το 1998, με πρωτοβουλία του Φιντέλ Κάστρο, και έχει προσαρμοστεί στη συνέχεια, έχοντας λάβει πολλές τιμητικές διακρίσεις για το Βραβείο Rey Sejong (Βασιλιάς Sejong) το 2002 και το 2003, και το Βραβείο Unesco, που απονεμήθηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Κούβας.

Από την εφαρμογή της μεθόδου γραφής – ανάγνωσης κατά του αναλφαβητισμού, έχουν ωφεληθεί τουλάχιστον 8,1 εκατομμύρια άτομα σε 29 χώρες με αποστολές που αναλήφθηκαν κυρίως με πόρους της Κούβας.
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας (ODA), εκτιμάται ότι τη 10ετία του 1980 η Κούβα χορήγησε το 0,72% του ΑΕγχΠ της στο στόχο αυτό, το οποίο έγινε 2% από το 2004, πολύ πάνω από τη δέσμευση του 0,7% που ανέλαβαν οι πιο ανεπτυγμένες χώρες στον κόσμο, αλλά ελάχιστα ανταποκρίθηκαν.

περισσότερα |> [1] |> cubadebate.cu <| [2] |> cubadebate.cu <| [3] |> cubadebate.cu <|

Η διεθνιστική βοήθεια της Κούβας, από την πρώτη μέρα εδραίωσης της επανάστασης (τότε που είχε και την αμέριστη πολιτική  οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση) μέχρι και σήμερα, που δυσκολεύουν τα πράγματα ήταν και είναι αντιστρόφως ανάλογη της «φτώχειας» της και αφορά τόσο τις χιλιάδες ανθρωπιστικές δράσεις της, (για παράδειγμα τις ιατρικές αποστολές της όπου κατέχει την πρώτη θέση στον κόσμο, όπως επίσης την απίστευτη | καθοριστική συνδρομή της στην εκπαίδευση άλλων λαών βλ |>εδώ<|), στην Αγκόλα όπου πάνω από τις 300.000 (όχι μόνο στρατιώτες, αλλά και γιατροί και εκπαιδευτικοί) πήραν συλλογικά μέρος και 2.000 απ’ αυτούς έχασαν τη ζωή τους μέχρι τις στα «ψιλά γράμματα» όπως η μάχη του Cuito Cuanavale: «Αυτοί οι πατριώτες και διεθνιστές παρακινήθηκαν από ένα και μόνο στόχο: το τέλος της φυλετικής κυριαρχίας και τη γνήσια αφρικανική ανεξαρτησία. Μετά από 13 χρόνια υπεράσπισης της ανεξαρτησίας της Αγκόλα, οι Κουβανοί δεν πήραν τίποτε μαζί τους στη χώρα τους, παρά μόνο τα οστά των νεκρών τους και την ευγνωμοσύνη της Αφρικής» και ο Μαντέλα τους εξυμνούσε λέγοντας ότι «οι Κουβανοί ήρθαν στην περιοχή μας ως γιατροί, δάσκαλοι, στρατιώτες, αγροτικοί εμπειρογνώμονες… μοιράστηκαν μαζί μας του τάφους στον αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, της υπανάπτυξης και του απαρτχάιντ. Εκατοντάδες Κουβανοί έχουν δώσει τη ζωή τους, σε έναν αγώνα που ήταν, πρωτίστως, όχι δικός τους, αλλά δικός μας. Ως νοτιοαφρικανοί τους αποτείνουμε φόρο τιμής. Υποσχόμαστε να μην ξεχνάμε ποτέ αυτό το απαράμιλλο παράδειγμα ανιδιοτελούς διεθνισμού»

|> σσ, τη μάχη του Cuito Cuanavale την είπαν “Στάλινγκραντ της Αφρικής”, γιατί κράτησε πάνω από 6 μήνες και υπήρξε η πιο μεγάλη, σε διάρκεια, στο αφρικανικό έδαφος από τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκτυλίχθηκε τόσο στο έδαφος, όσο και στον ουρανό, με τους Κουβανούς πιλότους να κερδίζουν τις άρτια εξοπλισμένες αεροπορικές δυνάμεις της Νότιας Αφρικής, με διακύβευμα τόσο υψηλό, ώστε η κυβέρνηση του Απαρτχάιντ εξέταζε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα σε επίθεση εναντίον της Λουάντα, της πρωτεύουσας της Αγκόλα, για να αποτρέψει την ήττα της

Το βιβλίο «Ayuda Oficial al Desarrollo de Cuba en el Mundo», γραμμένο από το μεγάλο επιστήμονα Henry Morales, θαυμαστή των -με υψηλή εξειδίκευση οι περισσότεροι, κουβανών brigadistas ανά στον κόσμο πέρα από τα εκατοντάδες παραδείγματα με τα «ανθρωπομετρικά» στοιχεία, δίνει κάποια νούμερα που μιλάνε από μόνα τους όπως πχ. ότι το 6,6% του ΑΕΠ της Κούβας (που αντιστοιχεί σε πάνω από 6 δις$) είναι κονδύλι σταθερά «εγγεγραμμένο» κάθε χρόνο, που προορίζεται στην χωρίς όρους αδελφική διεθνιστική βοήθεια της Κούβας για την ανάπτυξη των λαών όπου γης).

Τον Ιαν-2017 ο Stephen Bartlett στο US Magazine, σε άρθρο με τίτλο «Ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε την Κούβα ...», που αναδημοσιεύτηκε σε 10άδες ΜΜΕ αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Πολλοί άνθρωποι δεν θα ακούσουν ποτέ πώς στα τέλη του 2016, επαγγελματίες της brigada Henry Reeve της Κούβας επέστρεψαν στα σπίτια τους μετά από δύο ακούραστους μήνες φροντίδας για τους Αϊτινούς, όταν στάλθηκαν για να υποστηρίξουν τις μόνιμες ιατρικές ομάδες της Κούβας στην Αϊτή μετά τον τυφώνα Matthew .
|>σσ: |> «brigada Henry Reeve»: πρόκειται για τη θρυλική ομάδα των κουβανών γιατρών κλπ πραγματικό Rescue «παντός καιρού» – που αποτελείται από χιλιάδες κουβανούς επαγγελματίες υγείας εκπαιδευμένους στην ιατρική καταστροφών και περιορισμού των μολυσματικών ασθενειών, με πάνω από 40 χρόνια εμπειρίας στην ιατρική περίθαλψη, εξοπλισμένη με ειδικά φάρμακα και εξοπλισμό.
Ήταν οι ίδιοι, που το 2005 δια στόματος Φιντέλ Κάστρο προσφέρθηκαν να πάρουν ανιδιοτελώς μέρος στη βοήθεια προς τη Νέα Ορλεάνη μετά τον τυφώνα Κατρίνα, που (φυσικά) απορρίφθηκε από τον Μπους (και παράλληλα έκανε ότι μπορούσε για να την εξαφανίσει, ακόμη και σαν είδηση από τα ΜΜΕ) .

 Το 2014 υπήρχαν πάνω από 50.000 Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτές που εργάζονταν σε 60 αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με την έρευνα του καναδού συγγραφέα John Kirk που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του “Ο κουβανικός ιατρικός διεθνισμός έχει σώσει εκατομμύρια ζωές”. Αλλά αυτή η άνευ προηγουμένου αλληλεγγύη δεν καταγράφηκε καθόλου στα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. “Ο Θεός μου, η Κούβα έκανε πολλά! δήλωσε ο Ivon Rebelisa, ένας 46χρονος Αϊτινός “Πολλοί από τους γείτονές μου γλύτωσαν από τη χολέρα χάρη στους κουβανέζους γιατρούς… όσοι δεν έφτασαν εγκαίρως σε κλινικές της Κούβας, πολλοί συγγενείς μου πέθαναν.

 Το 1999 η Κούβα ίδρυσε τη Λατινοαμερικανική Ιατρική Σχολή (ELAM) και προσέφερε 10.000 υποτροφίες σε φοιτητές “σε χώρες όπου οι κουβανικές ιατρικές ομάδες βοηθούσαν τα τοπικά συστήματα υγείας …. Η ιδέα πίσω από την ELAM είναι ότι οι απόφοιτοι αντικαθιστούν τελικά τους Κουβανούς γιατρούς στις χώρες τους”, σύμφωνα με την MEDICC, μη κερδοσκοπική οργάνωση που προωθεί το πρόγραμμα δημόσιας υγείας της Κούβας.

Η ELAM |>σσ Escuela Latinoamericana de Medicina <| – έχει σήμερα 19.550 μαθητές από 110 χώρες, γεγονός που την καθιστά σαν ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά σχολεία στον κόσμο. Όλοι οι φοιτητές λαμβάνουν πλήρη υποτροφία. Περισσότεροι από 100 Αμερικανοί φοιτητές παρακολούθησαν δωρεάν την ELAM, με -μη δεσμευτική, υπόσχεση για εξυπηρέτηση “κοινοτήτων χαμηλού εισοδήματος” για δύο χρόνια μετά την επιστροφή τους. Κουβανοί γιατροί και απόφοιτοι του ELAM είναι γνωστοί για την έμφαση που δίνουν στην εμπειρία στον τομέα και στις προληπτικές ιατρικές πρακτικές…
Λόγω της απερίγραπτης εξαθλίωσης της Αϊτής, η Κούβα άρχισε να στέλνει ιατρικό προσωπικό στη χώρα αυτή το 1998 και σύμφωνα με μια παρουσίαση σε ένα συνέδριο που διοργάνωσε το Washington Center του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια μετά τον καταστροφικό σεισμό, από τον Ιανουάριο του 2010, έξι χιλιάδες Κουβανοί γιατροί αντιμετώπισαν περισσότερα από τρία εκατομμύρια Αϊτινούς και ~400 υπηρετούν σταθερά στην Αϊτή από το 1998, με την κουβανέζικη ιατρική ομάδα έξι μήνες μετά τον σεισμό να παράσχει  περισσότερες από 341.000 επισκέψεις σε ασθενείς, 8.700 χειρουργικές επεμβάσεις, 111.000 εμβόλια και πολλές άλλες μορφές φροντίδας σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Η αιτία της επιδημίας της χολέρας ήταν η απερίσκεπτη μόλυνση του ποταμού Artibonite από ακατέργαστα λύματα από στρατιώτες του ΟΗΕ στο πλαίσιο της “αποστολής σταθεροποίησης” (MINUSTAH) και αυτά ήταν τα πρώτα κρούσματα στην ιστορία της Αϊτής, που πρόσφατα, μετά από χρόνια άρνησης της ουσιαστικής και νομικής ευθύνης, τα Ηνωμένα Έθνη αποδέχτηκαν (και βρίσκονται υπό πίεση από τα αϊτινά και διεθνή κοινωνικά κινήματα για να καταβάλουν αποζημίωση)…

Ένα άλλο εξαιρετικό επίτευγμα ήταν η αντιμετώπιση 21.874 θυμάτων ακτινοβολίας από την πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ, στην Ουκρανία…

Εκτός από τα παραπάνω, στον τομέα της διεθνούς συνεργασίας που παρέχει η Κούβα, δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι έχει επίσης συμβάλει σημαντικά στον τομέα της εκπαίδευσης. Αρκεί να επισημάνουμε τους περισσότερους από 1.200 εκπαιδευτικούς που δίδαξαν στη Νικαράγουα στις αρχές της δεκαετίας του 80 και τους 21.000 καθηγητές που αφού ολοκλήρωσαν το Pedagogical Internationalist Detachment Che Guevara δίδαξαν μεταξύ 1978 & 1984 στην Αγκόλα.

Επίσης: Η Κούβα, μόνη της, αντιπροσωπεύει το 1/3 της φαρμακευτικής βοήθειας στον κόσμο και διαθέτει περισσότερους γιατρούς σε αποστολές αλληλεγγύης από ότι το σύνολο όλων των “πλούσιων” χωρών. Είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο και όχι κάποια άλλη πλούσια του Δυτικού κόσμου στην βοήθεια αναπτυξιακών έργων σε χώρες του τρίτου κόσμου, έχοντας διαθέσει σε 108 χώρες μεταξύ 1999 και 2015 γύρω στα 71,5 δις $. Και ενώ όπως είδαμε διαθέτει το 6,6% του ΑΕΠ της για αναπτυξιακούς στόχους στις χώρες του τρίτου κόσμου η πλούσια ΕΕ δίνει 17 φορές λιγότερα (το 0,4%) και οι ΗΠΑ το 1/40 …μόνο το 0,17% !, πολύ μακριά από το στόχο του 0,7% που ζητάει ο ΟΗΕ. Ακόμη: 31% από όλη την ιατρική βοήθεια του ΟΗΕ προέρχεται από την Κούβα (με πάνω από 5.000.000 ζωές να έχουν σωθεί από τους Κουβανούς μέσα σε 15 χρόνια): μεταξύ 1999 και 2015 καταγράφηκαν 1.400.000.000 (!!) ιατρικές επισκέψεις, 10.000.000 εγχειρήσεις, 2.700.000 τοκετοί, 2.800.000 οφθαλμολογικές εγχειρήσεις και 5.800.000 ζωές σώθηκαν εκ των οποίων 3.000.000 στη Λατ. Αμερική, 2.800.000 στην Αφρική και 60.000 σε άλλες χώρες, ενώ 74.000 φοιτητές του εξωτερικού μεταξύ των άλλων και Αμερικάνοι από τις ΗΠΑ σπούδασαν δωρεάν στην Κούβα.

Leonela Inés Relys Díaz

Η Λεονέλα Ινές Ρελίς Ντίας, πρωτοπόρα Κουβανή παιδαγωγός εκπαιδευτικός και συγγραφέας, ήταν η δημιουργός της πρωτοποριακής μεθόδου για την αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού «Yo si puedo»

Γεννήθηκε στην Κούβα το 1947 και από ηλικία μόλις 15 ετών συμμετείχε στη μεγάλη εκστρατεία κατά του αναλφαβητισμού το 1961, δύο χρόνια μετά τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Η Κούβα έγινε η πρώτη χώρα που καταπολέμησε τον αναλφαβητισμό. Για την τεράστια προσφορά της τιμήθηκε πολλές φορές από τη χώρα της, από την Ουνέσκο, και άλλους διεθνείς οργανισμούς.

 «Έφυγε» από τη ζωή νωρίς, το Γενάρη του 2015.